Full Text PDF - Turkish Journal of Emergency Medicine Turk J
Transkript
Full Text PDF - Turkish Journal of Emergency Medicine Turk J
AR Afi TI RM A MA KA L ES ‹ Denizli ‹linde 2006 Y›l›na Ait Mantar Zehirlenme Vakalar›n›n De¤erlendirilmesi Assessment of mushroom poisoning cases in Denizli in 2006 Türkiye Acil T›p Dergisi - Turk J Emerg Med 2007;7(3):109-114 1 1 2 1 Bülent ERDUR, ‹brahim TÜRKÇÜER, Ahmet ERG‹N, P›nar TURA CANBORA, Metin BOZKIR Pamukkale Üniversitesi T›p Fakültesi, 1 Acil T›p Anabilim Dal›, 2 Halk Sa¤l›¤› Anabilim Dal›, 3 Denizli Devlet Hastanesi Acil Servis, Denizli 3 ÖZET G i r i fl: Ülkemiz genelinde oldu¤u gibi, Denizli ilinde de yabani mantar tüketimi oldukça yayg›nd›r. Buna ba¤l› olarak mantar zehirlenmeleri özellikle y›l›n belli dönemlerinde olmak üzere s›k görülmektedir. Çal›flmam›zda, Denizli ilinde mantar zehirlenmelerinin sosyodemografik verilerini ve prognozunu incelemeyi amaçlad›k. Gereç ve Yöntem: 01.01.2006-31.12.2006 tarihleri aras›nda Acil Servisimize ve Denizli Devlet Hastanesi Acil Servisi’ne mantar zehirlenmesi ile baflvuran ve mantar zehirlenmesi vakalar› ICD-10 tan› kodlama sistemindeki “T62.0 = mantar yemenin zehirli etkisi” kodundan ve Sa¤l›k Müdürlü¤ü’ne gönderilen “g›da zehirlenmeleri vaka bildirim fifllerinden” geriye dönük olarak tarand›. Hastalar›n sosyodemografik verileri, klinik ve laboratuvar bulgular› ve sonuçlar üzerine etkileri incelendi. Sonuçlar frekans da¤›l›m› ve ortalama (±SD) olarak verildi. ‹statistiksel yöntem olarak ANOVA ve ki-kare testleri kullan›ld›. Bulgular: Toplam 154 hasta çal›flmaya dahil edildi. Bunlardan 18’ini (%11.7) çocuk (<16 yafl), 136’s›n› (%88.3) eriflkin yafl grubunda hastalar oluflturmaktayd›. Çal›flmaya dahil edilen hastalarda kad›n-erkek oran› bir, genel yafl ortalamas› (±SD) 37.9 (±19.3) olarak bulundu. Mantar zehirlenmeleri nedeniyle hastaneye baflvurular›n en s›k Kas›m 84 (%55.4), May›s 23 (%14.9), Ekim 21 (%13.6) ve Aral›k 10 (6.5%) aylar›nda oldu¤u saptand›. En s›k baflvuru flikayetleri bulant›-kusma (%90.9), kar›n a¤r›s› (%34.4), halsizlik (%22.1) ve diare olarak bulundu. Semptomlar›n bafllama süresi ortalama (±SD) 222.9 (±184.3) dakika olarak, ilk 6 saatte semptomlar› bafllayanlar›n oran› 135 (%87.7) bulundu. Daha ileri merkeze sevk edilenlerin semptomlar›n›n ortalama (±SD) bafllama süresi 398 (±261.6) dakika olarak bulundu. Hastalar›n 103’üne (%66.9) gastrik lavaj, 106’s›na (%68.8) aktif kömür, 31’ine (%20.1) Nasetil sistein, 10’una (%6.5) atropin uyguland›¤› görüldü. Yap›lan tetkiklerde anormal laboratuvar bulgusu olarak 21 (%13.6) hastada karaci¤er, 10 (%6.5) hastada böbrek fonksiyon testlerinde yükselme bulundu. Hastalar›n 101’inin (%65.6) yat›r›ld›¤› ortalama yat›fl süresinin 1.55 (±1.38) gün oldu¤u bulundu. S o n u ç: Denizli yöresinde mantar zehirlenmesi vakalar› özellikle sonbahar ve ilkbahar sonunda yayg›n olarak görülmektedir. Çok ciddi zehirlenme vakalar› oran› düflük bulunmakla birlikte, mantar zehirlenmeleri konusunda halk›n e¤itimi ve sa¤l›k kurulufllar›n›n buna yönelik gerekli önlem ve haz›rl›klar›n› yapmas› önemlidir. Anahtar sözcükler: Besin zehirlenmesi/bulgular/klinik yaklafl›m; mantar zehirlenmesi; zehirlenme. SUMMARY Objectives: Mushroom consumption is common in Denizli, similar to the other regions of Turkey. Depending on this issue, mushroom poisoning is a frequent event especially during particular periods of the year. In our study, we aimed to assess the demographic characteristics and prognosis of patients who suffered from mushroom poisoning. ‹letiflim (Correspondence) Dr. ‹brahim TÜRKÇÜER Pamukkale Üniversitesi T›p Fakültesi Acil T›p Anabilim Dal›, 20070 K›n›kl›, Denizli, Turkey. Tel: +90 - 258 - 444 07 28 / 2055 Faks (Fax): +90 - 2 5 8 - 213 49 22 e -posta (e-mail): iturkcuer@yahoo.com EYLÜL 2007 7:3 Materials and Methods: Between 01.01.2006 and 31.12.2006, patients coded for T-62 (poisoning effect of mushroom consumption) according to ICD-10 coding system from our university emergency department (ED) and from city hospital and as well as patients from case declaration forms of food poisoning from Health Ministry were included in this retrospective review. We evaluated the demographical features of the patients, laboratory data, and applied treatment and results. Descriptive statistics, (including mean (±SD), frequency and percentage) were calculated. ANOVA and the Chi-square test were used. Results: A total of 154 patients were included in the study. Eighteen (11.7%) were children (<16 years) and 136 (88.3%) were adults. Seventy-seven of them were males and the mean age (±SD) of the patients was 37.9±19.3 TÜRK‹YE AC‹L TIP DERG‹S‹ 109 A RAfi TI R MA M AK AL E S‹ years. The male female ratio among the participants was 1. Most of the admissions to the ED were; 84 (55.4%) patients in November, 23 (14.9%) patients in May, 21 (13.6%) patients in October, and 10 (6.5%) patients in December. Most of the admission symptoms were; 140 (90.9%) nausea and vomiting, 53 (34.4%) abdominal pain, 34 (22.1%) fatigue, 27 (17.5%) diarrhea. The mean time period for the onset of symptoms was (±SD) 222.9 (±184.3) minutes. Symptoms began within the first 6 hours among 135 (%87.7) patients. The mean time period (±SD) for the onset of symptoms among patients who were sent to another center was 398 (±261.6) minutes. The treatment strategies were; 103 (66.9%) gastric lavage, 106 (68.8%) active charcoal, 31 (20.1%) N-acetyl cysteine, and 10 (6.5%) atropine. Twenty-one (13.6%) patients had elevated liver enzymes and 10 (6.5%) had impairment in renal functions. One hundred-one (65.5%) patients were admitted to the hospital for a mean hospital stay of 1.55 (±1.38) days. Conclusion: Mushroom poisoning cases could be frequently seen during autumn and spring in Denizli. The rate of serious poisoning cases is not much, but education of public and taking precautions as well as being ready for this emergency would save lives. Key words: Food poisoning/clinical approach/symptoms; mushroom poisoning; poisoning. Girifl Yeryüzünde yaklafl›k 5000 mantar türü oldu¤u tahmin edilmektedir. Bunlar›n adland›r›labilen %20-25’inden 200300’ünün güvenle yenebildi¤i, 30-100 aras›ndaki türün ise zehirli oldu¤u tahmin edilmektedir.[1,2] Yabani mantar tüketimi ve buna ba¤l› zehirlenme olgular› birçok ülkede önemli bir sa¤l›k sorunudur. Ülkemiz de uygun ekolojik koflullar› nedeniyle mantar floras› yönünden oldukça zengindir. Ülkemiz genelinde oldu¤u gibi, Denizli ilinde de yabani mantar tüketimi özellikle y›l›n belli dönemlerinde oldukça yayg›nd›r. Buna ba¤l› olarak da mantar zehirlenmeleri belli dönemlerde s›k görülmektedir. Denizli yöresinde yabani mantarlar›n, özellikle halk aras›nda çintar (=melki, çam mantar›, kanl›ca) olarak bilinen Lactarius delicious isimli mantar›n ilkbahar ve sonbahar aylar›nda tüketimi oldukça yayg›nd›r (fiekil 1). Yüzde 9095’i sudan oluflan bu mantarlar›n baz› subtiplerinin yenilmesi ile bulant›-kusma, ishal gibi bulgular oluflabilmektedir. Mantar›n tipi ve tüketilen miktar›yla zehirlenme klini¤i orant›l›d›r ve tüm yafl gruplar›n› etkileyebilir. Buna ba¤l› olarak mantar zehirlenmesi klinik semptom ve bulgular› gastrointestinal (G‹), nörojenik ve psikojenik bulgulardan, karaci¤er yetersizli¤i, böbrek yetersizli¤i, koma ve ölüme kadar gidebilen genifl aral›kta görülebilir.[2-8] Zehirlenmelerin baflvuru s›ras›ndaki klinik durumu ve fliddeti, mantar›n tipi, yafl› ve tüketilen miktar›yla orant›l›d›r. Sa¤l›k kurulufluna baflvuruya kadar geçen süre, baflvurudan sonra gastrik lavaj, antidot uygulamas› gibi yap›lan giriflimler ve takipteki ifllemler de 110 prognozda etkilidir.[3,6,7] Ayr›ca mantar›n yenmeden önceki haz›rlan›fl flekli ve bireysel faktörlere göre de etkilenme oranlar› farkl›l›k gösterebilmektedir.[6] Çal›flmam›zda, Denizli ilinde bir y›ll›k dönemde Pamukkale Üniversitesi T›p Fakültesi ve Denizli Devlet Hastanesi Acil Servisi’ne baflvuran mantar zehirlenmelerinin s›kl›¤›n›, mevsimsel iliflkisini, baflvuru semptomlar›n› ve süresini, klinik ve laboratuvar bulgular›n›, uygulanan tedavilerle birlikte mantar zehirlenmelerin prognozunu incelemeyi amaçlad›k. Gereç ve Yöntem Çal›flmam›zda 01.01.2006-31.12.2006 tarihleri aras›nda Pamukkale Üniversitesi T›p Fakültesi Acil T›p Anabilim Dal›’na ve Denizli Devlet Hastanesi Acil Servisi’ne mantar zehirlenmesi ile baflvuran ve mantar zehirlenmesi tan›s› alan tüm hastalar geriye dönük kesitsel olarak incelendi. Dosyalar bilgi ifllem merkezlerindeki ICD-10 tan› kodlama sistemindeki “T-62.0 = mantar yemenin zehirli etkisi” kodundan ve Sa¤l›k Müdürlü¤ü’ne gönderilen “g›da zehirlenmeleri vaka bildirim fifllerinden” tarand›. Semptomlar›n bafllama süresiyle prognoz aras›ndaki iliflki de¤erlendirildi. Hastalar›n yafllar›, cinsiyetleri, baflvuru tarihi, flikayetleri, flikayetlerin bafllama süreleri, ailede baflka zehirlenme olup-olmad›¤›, klinik ve laboratuvar bulgular› [tam kan say›m›, KCFT (karaci¤er fonksiyon testleri), (AST, ALT, Bil, vb), BFT (BUN, Cre), elektrolitler (Na, K, Cl vb.)], tedavi yaklafl›mlar›, sonuçlar (acilden taburcu, sevk, tedaviyi red, servise-yo¤un bak›ma yat›fl, ölüm) de¤erlendirildi. ‹statistiksel yöntem olarak ki-kare ve ANOVA testleri kullan›ld›. Sonuçlar frekans da¤›l›m› ve ortalama (±SD) olarak verildi. Dosya verileri eksik olanlar ve dosyalar›na ulafl›lamayan hastalar çal›flma d›fl› b›rak›ld›. fiekil 1. Ç›ntar (=melki, çam mantar›, kanl›ca) olarak bilinen Lactarius delicious’un görünümü.[29] SEPTEMBER 2007 7:3 TURK J EMERG MED DEN‹ZL‹ ‹L‹NDE 2006 YILINA A‹T MANTAR ZEH‹RLENME VAKALARININ DE⁄ERLEND‹R‹LMES‹ Bulgular Tart›flma Yafllar› 3-95 aras›nda olmak üzere toplam 154 hasta çal›flmaya dahil edildi. Bunlardan 18’ini (%11.7) çocuk (<16 yafl), 136’s›n› (%88.3) eriflkin yafl grubunda hastalar oluflturmaktayd›. Çal›flmaya dahil edilen hastalarda erkek-kad›n hasta baflvuru oran› bir olarak bulundu (Tablo 1). Hastalar›n genel yafl ortalamas› (±SD) 37.9 (±19.3), çocuk yafl ortalamas› 9.96 (±4.5), eriflkin yafl ortalamas› 42.5 (±16.7) olarak bulundu. Çal›flmam›zda Denizli’de bir y›ll›k dönemde Üniversite ve Devlet Hastanesi Acil Servislerine mantar zehirlenmesi flikayetiyle baflvuran toplam 154 hasta de¤erlendirilmifl olup özellikle baflvuru semptomlar›, baflvuru dönemleri, uygulanan tedavi giriflimleri ve laboratuvar anormallikleri aç›s›ndan sonuçlar›m›z genel olarak literatürle benzer bulunmufltur.[3,7,9-11] Baflvuru dönemleri de¤erlendirildi¤inde en s›k baflvurunun Kas›m 84 kifli (%55.4) ve May›s 23 kifli (%14.9) aylar›nda oldu¤u belirlendi (fiekil 2). En s›k baflvuru flikayetleri bulant›-kusma (%90.9), kar›n a¤r›s› (%34.4), halsizlik (%22.1) olarak bulundu (Tablo 1). Ortalama (±SD) semptom bafllama süresinin 222.9 (±184.3) dakika ve çoklu zehirlenme olarak (ayn› ailede veya yak›nlar›nda iki ve daha fazla zehirlenme olan) baflvuranlar›n 33 (%21.4) oldu¤u saptand›. Gastrik lavaj (%66.9), aktif kömür (%68.8) uygulamas› ile metoklopramid (%85.7) ve H2 reseptör blokörünün (%75.3) tedavide s›kl›kla kullan›ld›¤› saptand› (Tablo 1). Hastalardan 113’ünde (%73.4) laboratuvar anormalli¤i saptanmazken, 21 hastada (13.6) KCFT yüksekli¤i saptand› (Tablo 1). Yat›fl oran› 101 (%65.6), ortalama (±SD) yat›fl süresi 1.55 (±1.38) gün olarak bulundu. Sevkli hastalar›n hepsinin karaci¤er fonksiyon testlerindeki yükseklik nedeniyle sevk edildi¤i; sevk edilen hastalar›n sonuçlar›na ulafl›larak karaci¤er yetersizli¤ine ba¤l› olarak bir hastada ölüm görüldü¤ü, di¤erlerinin sekelsiz iyileflti¤i ö¤renildi. Sevk edilen hastalar›n ortalama (±SD) semptom süresinin 398±261.6 dakika oldu¤u, di¤er hasta sonuçlar›yla (yat›fl ve taburculuk) karfl›laflt›r›ld›¤›nda baflvuru sürelerine göre gruplar aras›nda istatistiksel anlaml› fark oldu¤u bulundu (p=0.011). Tablo 1. Mantar zehirlenmesi ile baflvuran hastalar›n özellikleri. 100 Cinsiyet Erkek Kad›n Say› Yüzde 77 77 50.0 50.0 140 53 34 27 16 9 5 3 1 1 90.9 34.4 22.1 17.5 10.4 5.8 3.2 1.9 0.6 0.6 135 19 87.7 12.3 103 106 31 10 132 116 40 1 1 66.9 68.8 20.1 6.5 85.7 75.3 26.0 0.6 0.6 9 21 10 113 5.8 13.6 6.5 73.4 14 53 23 11 13.9 52.5 22.8 10.8 40 101 11 2 26.0 65.6 7.1 1.3 Baflvuru flikayetleri Bulant›-kusma Kar›n a¤r›s› Halsizlik ‹shal Bafl dönmesi Göz kararmas› Bulan›k görme Bafl a¤r›s› Hematüri Nöbet Semptom bafllang›ç süresi 0-6 saat > 6 saat Tedavi Gastrik lavaj Aktif kömür N-asetil sistein Atropin Metoklopropamide H2 reseptör blokörü Dimenhidrinat Diazepam Penisilin-G Laboratuvar bozuklu¤u 84 Hematolojik KCFT BFT Yok 80 60 Yat›fl süresi 40 23 21 20 10 9 0 4 1 Ocak Mart Sonuç 2 Nisan May›s Temmuz Ekim Kas›m Aral›k Zaman (aylar) fiekil 2. Mantar zehirlenmesi baflvuru dönemlerinin aylara göre da¤›l›m›. EYLÜL 2007 7:3 TÜRK‹YE AC‹L TIP DERG‹S‹ 1 gün 2 gün 3 gün ≥4 gün Taburcu Yat›fl Sevk Tedaviyi ret 111 A RAfi TI R MA M AK AL E S‹ Mantar zehirlenmelerinin mevsimsel da¤›l›m› bölgenin iklim koflullar›na ve mantar›n özelli¤ine göre de¤iflkenlik göstermektedir. Bulgaristan (Plovdiv) ve Amerika Birleflik Devletleri’nden (Kaliforniya) bildirilen yay›nlarda mantar zehirlenmelerinin ço¤unlu¤unun yaz ve sonbahar dönemlerinde, ‹ran[12] ve Japonya[13] gibi ülkelerden bildirilen çal›flmalarda ise sonbahar dönemlerinde oldu¤u görülmektedir. Ülkemizde ise Eskiflehir’den[7,11] bildirilen çal›flmalarda vakalar›n ço¤unlu¤unun (s›ras›yla %71.8, %86) May›s-Haziran, Sivas’tan[3] bildirilen bir çal›flmada vakalar›n ço¤unlu¤unun (%67.9) ilkbaharda, baflka bir çal›flmada ise (%70.7)[10] ilkbahar- yaz aylar›nda oldu¤u bildirilmifltir. Ecevit ve ark.[14] ‹zmir’de mantar zehirlenmesiyle ilgili yapt›klar› çal›flmada, baflvurular›n büyük bir k›sm›n›n (%81) sonbahar aylar›nda gerçekleflti¤ini, yaz aylar›nda zehirlenme nedeni ile baflvuru olmad›¤›n› bildirmifllerdir. Bizim çal›flmam›zda da benzer flekilde zehirlenme vakalar›n›n büyük ço¤unlu¤u (%75.5) Kas›m ay› yo¤un olmak üzere sonbahar-k›fl, kalan› ise ilkbahar mevsiminde baflvurmufllard›r. Tüm bu çal›flmalardan da görüldü¤ü üzere, mantar zehirlenmeleri ekolojik koflullara göre mevsimsel ve co¤rafi farkl›l›klar göstermektedir. Her mantar grubu toksik etkilerini farkl› yollarla meydana getirir. Çünkü mantar gruplar›n›n toksinleri farkl› organ sistemlerine zarar verir. Mantar al›m›ndan sonra ortaya ç›kan semptom ve bulgular de¤iflkenlik göstermekle beraber, mantar›n türüne bak›lmaks›z›n genelde en s›k G‹ semptomlar görülmektedir. Dünya genelinde birçok yabani mantar türünün zehirlenmelerinde en s›k karfl›lafl›lan semptomlar halsizlik, epigastrik a¤r›, bulant›-kusma ve ishaldir. Bu semptomlar mantar yendikten sonra 30 dakika ile üç saat aras›nda ortaya ç›kmaktad›r. Birçok çal›flmada da benzer sonuçlar görülmüfltür.[8,12,15] Bizim çal›flmam›zda da özellikle bulant›-kusma (%91) ön planda olmak üzere, daha sonra s›ras›yla kar›n a¤r›s› (%34.4), ishal (%17.5) gibi G‹ semptomlar›n ön planda oldu¤u görülmektedir. Çal›flmam›z›n önemli s›n›rl›l›klar›ndan biri de teknik imkans›zl›klar nedeniyle mantarlar›n tip tayinlerinin yap›lamam›fl olmas›d›r. Ancak genel olarak flikayetlerin erken ve geç bafllamas›na göre mantar türlerinin (Chlorophyllum molybdites, Amanita, Gyromitra, Lactarius gibi) tayini yap›labilmektedir.[6,8] Zaman aç›s›ndan bak›ld›¤›nda, G‹ semptomlar› Amanita türü mantarlarda mantar yendikten alt› saat sonra, Chlorophyllum türlerinde ise 30 dakika ile birkaç saatlik sürede görülmektedir.[15] Ülkemizden bildirilen çal›flmalarda farkl› oranlarda olmakla beraber bulant›kusma, ishal, kar›n a¤r›s› fleklindeki G‹ semptomlar›n en s›k flikayetler oldu¤u bildirilmifltir.[3,10,11,14] Ayr›ca çal›flmam›zdaki hastalarda yaklafl›k olarak %20 oran›nda bafl dönmesi, göz kararmas›, bulan›k görme, bafl a¤r›s›, nöbet gibi merkezi si- 112 nir sistemi etkilenmesi ve disulfuram benzeri reaksiyon olarak tan›mlanacak semptomlar, ilk baflvuru semptomu olarak bulunmufltur. Genel olarak bu flekildeki reaksiyonlar Coprinus ve Amanita muscaria-pantherina türü mantarlarda görülmektedir.[6,8] Mantar zehirlenmelerinde semptomlar›n bafllama zaman›, al›nan mantar›n cinsine göre de¤ifliklik göstermektedir. K›sa bir latent periyot (30-180 dk) G‹ etkili mantarlarla (muskarin, psilosibin ve koprin içeren) olur. Uzun latent periyod (>6 saat) amatoksinler, C. orellanus ve Gyromitra zehirlenmelerinde olur ve bu grup mantarlarda k›sa bir latent periyot al›fl›lm›fl bir durum de¤ildir. Genellikle toksisite semptom ve bulgular› mantar yendikten sonraki iki saat içinde bafll›yorsa klinik gidifl büyük olas›l›kla iyi seyretmektedir. E¤er semptomlar alt› saat sonra bafll›yorsa klinik gidifl potansiyel olarak ölümcül olabilecek, çok daha ciddi tablolarla seyretmektedir.[6,8,16-19] Tüm hastalar aç›s›ndan bak›ld›¤›nda çal›flmam›zda semptomlar›n ortalama (±SD) bafllang›ç süresi 222.9 (±184.3) dakika olarak bulunmufltur. Bu da zehirlenmelerin ço¤unlu¤unun genel olarak G‹ etkili mantarlarla oldu¤unu düflündürmektedir. Semptomlar›n bafllama süresi >6 saat olanlar sadece 19 (%12.3) hastad›r. Sevk edilen karaci¤er yetersizli¤i olan 11 hastan›n ortalama semptom süresi 398 (±261.6) dakika olup di¤er baflvuru sürelerine göre istatistiksel anlaml› fark bulunmufltur (p=0.011). Mantar zehirlenmesi düflünülen tüm hastalardan tam kan say›m›, kan flekeri, böbrek ve karaci¤er fonksiyon testleri, elektrolitler, tam idrar tahlili, e¤er gerekliyse koagülasyon parametreleri, fibrinojen, kan gaz› bak›lmal›, elde mantar örnekleri var ise mikolojik de¤erlendirme yap›lmal›d›r.[16,20] Çal›flmam›zda en s›k rastlanan laboratuvar anormalli¤i KCFT bozulma %13.6 oran›nda görülürken bunu %6.5 oran›nda böbrek fonksiyon testlerinde bozulma ve %5.8 oran›nda hematolojik bozukluklar (trombositopeni ve lökositoz) takip etmifltir (Tablo 1). Mantar›n türüne göre etkilenen organ sistemleri farkl›l›klar göstermektedir. Amanita türlerinin amatoksinleri, hepatositlerdeki RNA polimeraz II enzimini inhibe ederek KCFT’nin yükselmesine neden olmaktad›r.[6,21,22] Di¤er birçok çal›flmada da bizim çal›flmam›zdakine benzer s›kl›kta KCFT yükselmesi bildirilmifltir.[3,12,23] Orellanin içeren Cortinarius türleri ve amatoksin içeren Amanita türleri, renal sorunlara yol açabilmektedir.[6,24] Bizim çal›flmam›zda BFT yüksekli¤i olan hastalar bulunmakla birlikte, ciddi böbrek yetersizli¤i meydana gelen hasta olmam›flt›r. Ancak literatürde mantar zehirlenmesine ba¤l› kronik böbrek yetersizli¤i geliflen vakalar bildirilmifltir.[25,26] SEPTEMBER 2007 7:3 TURK J EMERG MED DEN‹ZL‹ ‹L‹NDE 2006 YILINA A‹T MANTAR ZEH‹RLENME VAKALARININ DE⁄ERLEND‹R‹LMES‹ Mantar zehirlenmelerinden sonra yat›fl ve taburculuk oranlar› bölgesel farkl›l›klar göstermektedirler. Çal›flmam›zdaki hastalar›n %65.6’s› yat›r›lm›fl, %7.1’i ise baflka kurumlara sevk edilmifl oldu¤u düflünüldü¤ünde yat›fl oranlar›n›n di¤er çal›flmalara göre yüksek oldu¤u görülmektedir.[3,12] Acil servisten taburculuk %27 oran›ndad›r (Tablo 1). Servislerdeki (dahiliye, anestezi yo¤un bak›m, pediatri) ortalama yat›fl süreleri ise 1.55 (±1.38) gündür (1-6 gün). Yat›fl sürelerinin de di¤er çal›flmalara göre k›sa oldu¤u düflünüldü¤ünde, ço¤u hastan›n izlem amaçl› yat›r›ld›¤› anlafl›lmaktad›r. Pajoumand ve ark.’n›n[12] çal›flmas›nda hastalar›n %66’s›n›n acilden taburcu edildi¤i, yatan hastalar›n yat›fl sürelerinin 1-12 gün aras›nda oldu¤u bildirilmifltir. Y›lmaz ve ark.[3] acil servise mantar zehirlenmesiyle baflvuran hastalar›n %48.6’s›n›n yat›r›larak tedavi edildi¤ini, %55’ninde en fazla iki gün süreyle yat›r›ld›¤›n› bildirmifllerdir. Ünlüo¤lu ve Tayfur[7] yapt›klar› 143 vakal›k çal›flmada hastalar›n %53’ünün ilk 24 saat içinde, %36’s›n›n ilk üç gün içinde taburcu olduklar›n› bildirmifllerdir. Yine Ünlüo¤lu ve ark.[11] yapt›klar› 18 yafl alt›, 64 vakal›k çal›flmada hastalar›n %92.2’sinin yat›r›ld›¤›n› ve ortalama yat›fl süresinin 2.8 gün oldu¤unu, 5 hastada (%7.8) ölüm meydana geldi¤ini bildirmifllerdir. Amerika Birleflik Devletlerinde yap›lan 6.317 vakal›k bir çal›flmada,[15] hastalar›n sadece %2.5’inin yat›r›ld›¤› düflünüldü¤ünde ülkemizdeki mantar zehirlenmelerine ba¤l› yat›fl oranlar›n›n (bizim çal›flmam›zda dahil) oldukça yüksek oldu¤u görülmektedir. Hekimlerin t›bbi yaklafl›mlar›ndaki farkl›l›klarla beraber, özellikle maliyet etkin yaklafl›m›n da bu belirgin farkl›l›kta etkili olabilece¤i düflünülmelidir. yüksek doz penisilin G uygulamas›d›r.[27] Ülkemizden bildirilen baz› çal›flmalarda penisilin G tedavisinin s›k uyguland›¤› bildirilmesine ra¤men,[3,28] bizim çal›flmam›zda ve farkl› çal›flmalarda daha az oranda uyguland›¤› görülmüfltür.[9-11] Hasta klini¤i bunda önemli bir neden olmakla beraber hekim ve “Zehir Dan›flma Merkezleri”nin tedavi yaklafl›mlar›ndaki baz› farkl›l›klar da bir neden olarak düflünülebilir. Tüm mantar zehirlenmelerinde genel tedavi prensibi öncelikle hasta semptomlar›na yönelik olmal›d›r.[6] Semptomatik ve destekleyici tedavi hemen bafllanmal›, G‹ sistem dekontaminasyonu sa¤lanmal›d›r. Mide bir saat içinde y›kanmal› ve aktif kömür verilmelidir. Amatoksin içeren mantar zehirlenmelerinde, amatoksinlerin enterohepatik siklusa girmeleri nedeniyle aktif kömür yinelenen dozda verilebilir.[27] Amatoksin içeren mantar yeme kuflkusu varsa zehirlenme belirti ve bulgusu olmayan hastalar en az 24 saat hastanede yak›n gözlem alt›nda tutulmal›d›r. Ayr›ca 24-72 saat süreyle de karaci¤er ve böbrek fonksiyon testleri izlenmelidir. Muskarin içeren mantar zehirlenmesinde kolinerjik belirtilerin tedavisinde atropin kullan›lmal›d›r.[27] Ayr›ca glutatyon prekürsörü olan ve özellikle Amanitin zehirlenmelerinde etkinli¤i gösterilen N-asetil sistein, potansiyel etkili bir antidot olarak bafllang›ç tedavisinde düflünülebilir.[8] Bizim çal›flmam›zda %66.9 gastrik lavaj uygulanm›fl, %68.8 aktif kömür verilmifltir (Tablo 1). Di¤er bir tedavi yöntemi de etkinli¤ini kan›tlanamamakla beraber, özellikle amatoksin içeren mantar zehirlenmelerinde 2. Berger KJ, Guss DA. Mycotoxins revisited: Part I. J Emerg Med 2005;28:53-62. 3. Yilmaz A, Gursoy S, Varol O, Nur N, Ozyilkan E. Emergency room cases of mushroom poisoning. Saudi Med J 2006;27:858-61. EYLÜL 2007 7:3 TÜRK‹YE AC‹L TIP DERG‹S‹ Sonuç Denizli yöresinde mantar zehirlenmesi vakalar› özellikle sonbahar-k›fl geçifl döneminde ve ilkbahar sonunda yayg›n olarak görülmektedir. Bölgemizde zehirlenme vakalar› genel olarak hafif semptomlarla seyretmekle beraber, önlenebilir mortalite ve morbidite nedenleri aras›nda yer alan mantar zehirlenmeleri konusunda koruyucu önlemlerin al›n›p uygulanmas›n›n yan› s›ra, halk›n yabani mantar tüketiminin potansiyel zararlar› konusunda e¤itimi ve hastalar›n erken dönemde sa¤l›k kurulufllar›na baflvurmalar› önemlidir. Ayr›ca, sa¤l›k kurulufllar› ve çal›flanlar› özellikle zehirlenmelerin s›k görüldü¤ü dönemlerde buna yönelik gerekli önlem ve haz›rl›klar›n› yapmal›d›r. Teflekkür Denizli Devlet Hastanesi Bilgi ‹fllem ve ‹statistik Bölümünde görevli Zuhal Lüleci ve Gül Tu¤an’a katk›lar›ndan dolay› teflekkür ederiz. Kaynaklar 1. Gonmori K, Yoshioka N. The examination of mushroom poisonings at Akita University. Leg Med (Tokyo) 2003;5 Suppl 1:S83-6. 4. Berger KJ, Guss DA. Mycotoxins revisited: Part II. J Emerg Med 2005;28:175-83. 5. Diaz JH. Evolving global epidemiology, syndromic classification, general management, and prevention of unknown mushroom poisonings. Crit Care Med 2005;33:419-26. 6. Brayer AF, Schneider SM. Mushroom poisining. In: Tintinalli JE, Kelen GD, Stapczynski JS, editors. Emergency medicine: a comprehensive study guide. 6th ed. New York, NY: McGraw-Hill; 2004. p. 1242-46. 7. Unluoglu I, Tayfur M. Mushroom poisoning: an analysis of the data between 1996 and 2000. Eur J Emerg Med 2003;10:23-6. 8. Diaz JH. Syndromic diagnosis and management of confirmed mushroom poisonings. Crit Care Med 2005;33:427-36. 9. Kol ‹Ö, Düger C, Gönüllü M. Yo¤un bak›mda tedavi edilen mantar intoksikasyonu olgular›n›n de¤erlendirilmesi. C. Ü. T›p Fakültesi Dergisi 2004;26:119-22. 10. Eren fiH, O¤uztürk H, Korkmaz ‹, Varol O. 2004 y›l› içerisinde Cumhuriyet Üniversitesi T›p Fakültesi Acil T›p Anabilim Dal›’na baflvuran mantar zehirlenmesi vakalar›n›n de¤erlendirilmesi. C. Ü. T›p Fakültesi Dergisi 2005;27:15-18. 11. Unluoglu I, Alper Cevik A, Bor O, Tayfur M, Sahin A. Mushroom poisonings in children in Central Anatolia. Vet Hum Toxicol 2004;46:134-7. 12. Pajoumand A, Shadnia S, Efricheh H, Mandegary A, Hassanian-Moghadam H, Abdollahi M. A retrospective study of mushroom poisoning in Iran. Hum Exp Toxicol 2005;24:609-13. 13. Ishihara Y, Yamaura Y. Descriptive epidemiology of mushroom poisoning in Japan. 113 A RAfi TI R MA M AK AL E S‹ [Article in Japanese] Nippon Eiseigaku Zasshi 1992;46:1071-8. [Abstract] 14. Ecevit Ç, H›zarc›o¤lu M, Gerçek PA ve ark. Acil servise baflvuran mantar zehirlenmelerinin retrospektif olarak incelenmesi. ADÜ T›p Fakültesi Dergisi 2004;5:11-14. 15. Nordt SP, Manoguerra A, Clark RF. 5-Year analysis of mushroom exposures in California. West J Med 2000;173:314-7. 16. Aggarval P, Wali J. Environmental toxins: Mushrooms. In: Diagnosis & management of common poisonings. Oxford University Press; 1997. p. 384-88. 17. Iliev Y, Andonova S, Akabaliev V. Our experience in the treatment of acute Amanita phalloides poisoning. Folia Med (Plovdiv) 1999;41:30-7. 18. Enjalbert F, Rapior S, Nouguier-Soulé J, Guillon S, Amouroux N, Cabot C. Treatment of amatoxin poisoning: 20-year retrospective analysis. J Toxicol Clin Toxicol 2002;40:715-57. 19. Manríquez O, Varas J, Ríos JC, Concha F, Paris E. Analysis of 156 cases of plant intoxication received in the Toxicologic Information Center at Catholic University of Chile. Vet Hum Toxicol 2002;44:31-2. 20. Tegzes JH, Puschner B. Toxic mushrooms. Vet Clin North Am Small Anim Pract 2002;32:397-407. 21. Cole FM. A puppy death and Amanita phalloides. Aust Vet J 1993;70:271-2. 114 22. Kröncke KD, Fricker G, Meier PJ, Gerok W, Wieland T, Kurz G. alpha-Amanitin uptake into hepatocytes. Identification of hepatic membrane transport systems used by amatoxins. J Biol Chem 1986;261:12562-7. 23. Covic A, Goldsmith DJ, Gusbeth-Tatomir P, Volovat C, Dimitriu AG, Cristogel F, Bizo A. Successful use of Molecular Absorbent Regenerating System (MARS) dialysis for the treatment of fulminant hepatic failure in children accidentally poisoned by toxic mushroom ingestion. Liver Int 2003;23 Suppl 3:21-7. 24. Köppel C. Clinical symptomatology and management of mushroom poisoning. Toxicon 1993;31:1513-40. 25. Holmdahl J, Blohmé I. Renal transplantation after Cortinarius speciosissimus poisoning. Nephrol Dial Transplant 1995;10:1920-2. 26. Horn S, Horina JH, Krejs GJ, Holzer H, Ratschek M. End-stage renal failure from mushroom poisoning with Cortinarius orellanus: report of four cases and review of the literature. Am J Kidney Dis 1997;30:282-6. 27. T.C. Sa¤l›k Bakanl›¤›. Mantar Zehirlenmesi. Zehirlenmeler tan› ve tedavi rehberleri. 2006;131-8. 28. Oztekin-Mat A. Mushroom poisoning in Turkey. Ann Pharm Fr 1998;56:233-5. 29. Available at: http://en.wikipedia.org/wiki/Image:Lactarius_deliciosus.jpg. SEPTEMBER 2007 7:3 TURK J EMERG MED