Bildiri Özetleri - 30. Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi
Transkript
Bildiri Özetleri - 30. Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi
30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT 30. ULUSAL TARIMSAL MEKANİZASYON VE ENERJİ KONGRESİ EDİTÖR Yrd. Doç. Dr. Mehmet Metin ÖZGÜVEN İletişim Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Biyosistem Mühendisliği Bölümü Taşlıçiftlik Kampüsü 60150, TOKAT Telefon: 0 (356) 252 16 16 Web sitesi: http://www.tarmek2016.org/ 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT KONGRE ONURSAL BAŞKANI Prof. Dr. Mustafa ŞAHİN Gaziosmanpaşa Üniversitesi Rektörü KONGRE GENEL BAŞKANI Prof. Dr. Mehmet Ali SAKİN Ziraat Fakültesi Dekanı KONGRE DÜZENLEME KURULU BAŞKANI Prof. Dr. Ali KASAP KONGRE SEKRETERYASI Yrd. Doç. Dr. Mehmet Metin ÖZGÜVEN DÜZENLEME KURULU Prof. Dr. Sedat KARAMAN Yrd. Doç. Dr. Mehmet Metin ÖZGÜVEN Yrd. Doç. Dr. Hakan POLATCI Arş. Gör. Dr. Mustafa BAYRAM Öğr. Gör. Muzaffer Hakan YARDIM Arş. Gör. Muhammed TAŞOVA 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT BİLİM KURULU Prof. Dr. Abdullah SESSİZ Dicle Üniversitesi Prof. Dr. Ahmet ÇOLAK Ankara Üniversitesi Prof. Dr. A. Kamil BAYHAN Süleyman Demirel Üniversitesi Prof. Dr. Ali BAYAT Çukurova Üniversitesi Prof. Dr. Ali İhsan ACAR Ankara Üniversitesi Prof. Dr. Ali KASAP Gaziosmanpaşa Üniversitesi Prof. Dr. Bahattin AKDEMİR Namık Kemal Üniversitesi Prof. Dr. Birol KAYIŞOĞLU Namık Kemal Üniversitesi Prof. Dr. Can ERTEKİN Akdeniz Üniversitesi Prof. Dr. Cevat AYDIN Selçuk Üniversitesi Prof. Dr. Ebubekir ALTUNTAŞ Gaziosmanpaşa Üniversitesi Prof. Dr. Emin GÜZEL Çukurova Üniversitesi Prof. Dr. Engin ÖZGÖZ Gaziosmanpaşa Üniversitesi Prof. Dr. Erdem AYKAS Ege Üniversitesi Prof. Dr. Fazilet N. ALAYUNT Ege Üniversitesi Prof. Dr. Gazanfer ERGÜNEŞ Gaziosmanpaşa Üniversitesi Prof. Dr. Hamdi BİLGEN Ege Üniversitesi Prof. Dr. Hasan BAL Iğdır Üniversitesi Prof. Dr. Hasan YUMAK Bozok Üniversitesi Prof. Dr. Harun YALÇIN Ege Üniversitesi 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT Prof. Dr. Hüseyin ÖĞÜT Selçuk Üniversitesi Prof. Dr. İbrahim ÇİLİNGİR Ankara Üniversitesi Prof. Dr. İbrahim Ethem GÜLER Atatürk Üniversitesi Prof. Dr. İlknur DURSUN Ankara Üniversitesi Prof. Dr. İsmail KAVDIR Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Prof. Dr. Kamil ALİBAŞ Uludağ Üniversitesi Prof. Dr. Kamil EKİNCİ Süleyman Demirel Üniversitesi Prof. Dr. Kazım ÇARMAN Selçuk Üniversitesi Prof. Dr. Kubilay Kazım VURSAVUŞ Çukurova Üniversitesi Prof. Dr. Mehmet Arif BEYHAN Ondokuz Mayıs Üniversitesi Prof. Dr. Ömer Faruk TAŞER Gaziosmanpaşa Üniversitesi Prof. Dr. R. Cengiz AKDENİZ Ege Üniversitesi Prof. Dr. Ramazan SAĞLAM Harran Üniversitesi Prof. Dr. Recai GÜRHAN Ankara Üniversitesi Prof. Dr. Refik POLAT Karabük Üniversitesi Prof. Dr. Sedat ÇALIŞIR Selçuk Üniversitesi Prof. Dr. Sefa TARHAN Gaziosmanpaşa Üniversitesi Prof. Dr. Serdar ÖZTEKİN Çukurova Üniversitesi Prof. Dr. Türkan AKTAŞ Namık Kemal Üniversitesi Prof. Dr. Vedat DEMİR Ege Üniversitesi Prof. Dr. Yurtsever SOYSAL Mustafa Kemal Üniversitesi Prof. Dr. Yücel ERKMEN Atatürk Üniversitesi Doç. Dr. Ahmet İNCE Çukurova Üniversitesi 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT Doç. Dr. Ahmet KILIÇKAN Adnan Menderes Üniversitesi Doç. Dr. Deniz YILMAZ Süleyman Demirel Üniversitesi Doç. Dr. Halil ÜNAL Uludağ Üniversitesi Doç. Dr. İlker Hüseyin ÇELEN Namık Kemal Üniversitesi Doç. Dr. Mehmet TOPAKCI Akdeniz Üniversitesi Doç. Dr. Sait M. SAY Çukurova Üniversitesi Doç. Dr. Sarp K. SÜMER Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Doç. Dr. Tayfun KORUCU Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Doç. Dr. Ufuk TÜRKER Ankara Üniversitesi Doç. Dr. Yeşim Benal YURTLU Ondokuz Mayıs Üniversitesi Doç. Dr. Yılmaz BAYHAN Namık Kemal Üniversitesi Yrd. Doç. Dr. Hakan POLATCI Gaziosmanpaşa Üniversitesi Yrd. Doç. Dr. Mehmet Ali DAYIOĞLU Ankara Üniversitesi 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT ÖNSÖZ Ülkemizde 1976 yılından bu yana her yıl düzenlenen Tarımsal Mekanizasyon Kongreleri, günümüze kadar 12’si uluslararası olmak üzere toplam 41 kez gerçekleştirilmiştir. Bu kapsamda “30. Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi” 1-3 Eylül 2016 tarihleri arasında Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Biyosistem Mühendisliği Bölümü tarafından Tokat’ta düzenlenmiştir. Kongrenin amacı, ülkemiz tarımını sürdürülebilirlik ilkesi doğrultusunda daha verimli ve modern konuma taşıyacak tarım teknolojilerini geliştirmek için yapılan çalışmaları paylaşmak, tartışmak ve değerlendirmektir. Bu amaçla kongremiz süresince gerçekleştirilecek oturumlardaki sunumların ve tartışmaların ülke tarımına olumlu katkı sağlaması dileğiyle, tüm bilim insanları, öğrenciler, ilgili kamu kurum ve kuruluşları ile özel sektör temsilcileri kongremize davet edilmiştir. Kongremize 48 adet bildiri gönderilmiş olup, hakem görüşleri doğrultusunda 31 adet bildiri sunulu, 14 adet bildiri poster olarak kabul edilmiş ve 3 adet bildiri ise kabul edilmemiştir. Kabul edilen bildirilerin tamamının özeti Kongre Bildiri Özetleri Kitabında, tam metinlerin 26 adeti Tarım Makinaları Bilimi dergisinde, 17 adeti Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi dergisinde yayınlanacak ve 2 adet bildirinin tam metinleri yazarların isteği üzere yayınlanmayacaktır. Kongremize göstermiş olduğunuz ilgiden dolayı teşekkür ederiz. Kongre Düzenleme Kurulu 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT İÇİNDEKİLER SÖZLÜ BİLDİRİLER ........................................................................ 1 Labview Platformunda Video Analizi ile Tarımsal Ürün Boyutu Belirleme ................................................................................ 1 Agricultural Product Dimension Determination by Using Video Analysis at Labview Platform Abdullah BEYAZ Çarpma Etkisi Altında Kalan Armut Meyvelerinin (Ankara çeşidi) Zedelenme Hacminin Doğrusal Olmayan Dinamik Sonlu Elemanlar Analizi ile Belirlenmesi .................................................... 2 Determination of Bruise Volume of Pear Fruit (Ankara Variety) under Mechanical Collision Effect by means of Non Linear Dynamics Finite Element Analysis H. Kürşat ÇELİK, İbrahim AKINCI Farklı Nem Düzeylerinde Kanola Tohumlarının Fiziksel Özelliklerinin Belirlenmesi ................................................................ 3 Determination of the Physical Properties of the Canola Seeds in Different Moisture Content Levels Refi Ratip ÖZLÜ, Metin GÜNER Dallı Darı Çeşitlerinin Mekanizasyon Karakteristikleri, Fenolojik Özellikleri ve Enerji Bilançosunun Belirlenmesi ............ 4 Adaptation of Switch Grass, Determination of Mechanization Characterization and Energy Balance Hüseyin ÖĞÜT, Tamer MARAKOĞLU, Hidayet OĞUZ, Süleyman SOYLU, Fikret AKINERDEM, Erdal GÖNÜLAL i 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT Trakya Bölgesinde Silajlık Mısır ve Ayçiçeği Üretiminde Uygulanabilecek Farklı Toprak İşleme Yöntemlerinin Karşılaştırılması .................................................................................. 5 Comparison of Different Tillage Methods Crop Maize for Silage and Sunflower in Thrace Region Mehmet Fırat BARAN, Başak AYDIN, İlker KURŞUN, İ. Engin KAYHAN, Yılmaz BAYHAN, M. Recai DURGUT Çanakkale İlinde Zeytin Üretimi Artık Potansiyelinin Belirlenmesi ve Değerlendirme Olanaklarının Araştırılması ......... 6 Determination of The Potential of Olive Oil Production Residues and Investigation of Possibilities for Utilization in Çanakkale Sarp Korkut SÜMER, Gıyasettin ÇİÇEK, Sait Muharrem SAY Dondurarak Kurutma Yönteminin Zencefilin Kurutma Karakteristikleri, Renk Mikroyapı ve Rehidrasyon Özellikleri Üzerine Etkisi ...................................................................................... 7 Effect of Freeze Drying Method on Drying Characteristics, Colour, Microstructure and Rehydration Properties of Ginger Nazmi İZLİ, Ahmet POLAT Yeni Kulaklı Pulluk Tasarımı – Çift Yönlü Kulaklı Pulluk Prototip 1 ............................................................................................. 8 Design of a New Moldboard Plough- Double Sided Moldboard Plough Prototype 1 Gholam Reza GHAHMANIAN, Engin ÇAKIR, Ercan GÜLSOYLU, Tuna DOĞAN, İkbal AYGÜN Pamuk Tepe Kesme Makinesi Tasarımı ........................................... 9 Design of Cotton Topping Cut Machine İsa AYDIN, Selçuk ARSLAN ii 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT Batı Akdeniz Bölgesindeki Bazı Süt Sığırcılığı İşletmelerinde Makinalı Süt Sağımında Sağımcı Hatalarının Araştırılması........ 10 Investigation of Milker Failures at Milking Parlours in Some Dairy Farming Enterprises in Western Mediterranean Region of Turkey Tunç DOĞACI, Ahmet Kamil BAYHAN Kayseri İli Tarım Alet ve Makina İmalat Sanayisinin Mevcut Durumu ve Sorunları ....................................................................... 11 Present Status and Problems of Agricultural Tool and Machinery Manufacturing Industry in Kayseri Province Cevdet SAĞLAM, Necati ÇETİN Meyve Hasat Platformu Makas Kollarının Bilgisayar Ortamında Yapısal Analizi .............................................................. 12 Structural Analysis of an Orchard Harvest Platform’s Scissors Lift Arms in Computer Environment M. Barış EMİNOĞLU, Uğur YEGÜL, Caner KOÇ, Ali İhsan ACAR, Ramazan ÖZTÜRK Çok Amaçlı Tarım Robotunun Geliştirilmesi ................................ 13 Development of Multi-Purpose Agriculture Robot Mehmet Metin ÖZGÜVEN, Mustafa TAN, Cemil KÖZKURT, Muzaffer Hakan YARDIM, Mustafa ÖZSOY, Eray SABANCI Karaman İlinde Kuru Fasulye Yetiştiriciliğinde Mekanizasyon Girdi ve Maliyetlerinin Belirlenmesi .............................................. 14 Determination of Mechanization Inputs and Costs of Bean Production in Karaman Province Nihat OLÇAY, Ahmet Kamil BAYHAN, Osman GÖKDOĞAN iii 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT Fiğ -Buğday ve Nadas Münavebesinde Farklı Toprak İşleme – Ekim Sistemlerinin Bazı İşletme Parametreleri ve Verim Yönünden Karşılaştırılması ............................................................. 15 Comparison of Different Soil Tillage-Seeding Systems in VetchWheat-Fallow Rotation in Terms of Some Operatinal Parameters and Yield Zinnur GÖZÜBÜYÜK, Ahmet ÇELİK, İsmail ÖZTÜRK, Mesut Cemal ADIGÜZEL Traktörlerde Patinajın Sensör Yardımıyla Hesaplanması ........... 16 Calculated Sensor to Aid Tractor Skidding Yusuf DİLAY, Kadir SABANCI, Adem ÖZKAN, Cevat AYDIN Karaman Yöresinde Yetiştirilen Elma Çeşitlerinin Sınıflandırma Parametrelerini Görüntü İşleme Teknikleri Kullanarak Belirlenmesi .................................................................. 17 Determination Using Image Processing Techniques The Classification Parameters of Apple Varieties Grown in the Karaman Region Kadir SABANCI, Muhammed Fahri ÜNLERŞEN, Yusuf DİLAY Seralarda Nesnelerin İnterneti Teknolojisinin Uygulanması: Tasarım ve Prototip Geliştirme ....................................................... 18 Implementation of Internet of Things Technology in Greenhouses: Design and Prototyping Mehmet Ali DAYIOĞLU, Furkan UĞUR, Ufuk TÜRKER Sebze Üretiminde İlave LED Aydınlatma Uygulamaları.............. 19 Applications of Supplemental LED Lighting in Vegetable Production Nuri ÇAĞLAYAN, Can ERTEKİN iv 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT Tarım Makinaları ve Traktör Deneylerinde TS EN ISO/IEC 17025 Standardı ve Akreditasyonun Önemi .................................. 20 TS EN ISO/IEC 17025 Standard on Testing of Agricultural Machinery and Tractors and the Importance of Accreditation İbrahim ERGÜL, Hakan VELİOĞLU, Selçuk OLUM, Hamdi TAŞBAŞ Hassas Tarım için Tarım Makinalarında ISO 11783 Standardı ve Elektronik Kontrolü .................................................................... 21 ISO 11783 Standards and Electronic Control in Agricultural Machinery for Precision Agriculture Ufuk TÜRKER, Mehmet Ali DAYIOĞLU, Uğur YEGÜL Farklı Su Kaynakları İle Hazırlanan Yayıcı ve Yapıştırıcı Karışımlarının Püskürtme ve Damla Tutunma Parametreleri Üzerindeki Etkilerinin Saptanması ................................................. 22 Determining the Impact of Spray and Drip Retention Parameters of Prepared with Different Water Resources Mixture of Spreader and Adhesives Muhammed Cemal TORAMAN, Ali BAYAT Farklı Katkı Maddeleri Kullanılarak Hazırlanmış Çeltik Sapı Peletlerinin Gazlaştırılması.............................................................. 23 Gasification of Various Additives Materials Using Paddy Stalk Pellets Birol KAYİŞOĞLU, Serkan TUĞ, İbrahim Savaş DALMIŞ, Türkan AKTAŞ, Mehmet Recai DURGUT, Figen TAŞÇI DURGUT v 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT Meyve Bahçeleri için Değişken Miktarlı Tarımsal Girdi Uygulama Programının Geliştirilmesi ............................................ 24 Development of Prescription Map Software to Apply Variable Rate Agricultural Inputs in Orchards Murat Gökçe ÜNGÖR, Bahattin AKDEMİR Bitkisel Üretimde Hassas Tarım Uygulamalarının Planlanması, Geliştirilmesi ve Yaygınlaştırılması Projesi ................................... 25 Planning, Development and Dissemination Project of Precision Agriculture Applications in Crop Production İbrahim GÜÇDEMİR, Bahattin AKDEMİR, Ufuk TÜRKER, Hüseyin ÖĞÜT, Behiç TEKİN, Zinnur GÖZÜBÜYÜK, Ümran ATAY, Kazım GÜR, Mustafa TUNÇ, Hakan YILDIZ, Ulaş AY, Yasemin VURARAK, Tolga ARABACI, Yücel TEKİN, Deniz YILMAZ Çay Fabrikası Atıklarınının Peletlenmesi ve Pelet Fiziksel Özelliklerinin Belirlenmesi .............................................................. 26 Pelleting of The Tea Factory Wastes and Determination of Pellet Physical Properties Sefai BİLGİN, Abdülkadir KOÇER, Hasan YILMAZ, Mustafa ACAR, Mahmut DOK Adıyaman İlinde Mercimek Üretiminde Enerji Bilançosunun Belirlenmesi ....................................................................................... 27 Determination of Energy Balance of Lentil Production in Adıyaman Province Osman GÖKDOĞAN vi 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT İkinci Ürün Silajlık Mısır ve Silajlık Tritikale Ekim Nöbetinde İşletmecilik Parametreleri Yönünden Toprak İşleme Sistemlerinin Uygulanabilirliğinin Değerlendirilmesi................... 28 Operating Parametrs in Terms of Evaluation for Applicability of Tillage Systems under Second Crop Silage Corn and Silage Triticale Rotation Mustafa BAYRAM, Engin ÖZGÖZ Robotik Sağım Sistemlerinde Optimum Hayvan Kapasitesinin Belirlenmesi ....................................................................................... 29 Determination of Optimum Cow Capacity in Robotic Milking Systems Halil ÜNAL, Hasan KURALOĞLU Güneş Takip Sistemli Bir Güneş Enerjili Pişirici Geliştirilmesi ve Performansının Belirlenmesi ...................................................... 30 Development of a Solar Cooker with Solar Tracking System and Determination of Performance Hakan POLATCI, Adil Koray YILDIZ Biçerdöverlerde Tasarım Parametreleri Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi ........................................................................................ 31 Investigation of Relationship Between Design Parameters in Combine Harvesters Metin GÜNER vii 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT POSTER BİLDİRİLER ................................................................... 32 Çukurova’da Buğday ve İkinci Ürün Silajlık Mısırın Ekiminde Farklı Ekim Tekniklerinin Ekonomik Yönden Karşılaştırılması (1. Yıl)................................................................................................. 32 Economic Comparison of Different Seeding Techniques in Wheat and Second Product Silage Maize in Cukurova Region (1st Year) Hasan Ali KARAAĞAÇ, Sait AYKANAT, Reşit GÜLTEKİN, Ali BOLAT, Cengiz SAĞLAM Sulama Mekanizasyonu Hibe Destekleri ve Bölgesel Farklılıklar ........................................................................................ 33 Financial Support for Irrigation Mechanization Obtained and Structural Differences Yasemin VURARAK, Volkan ÇATALKAYA, Nigar ANGIN, Emin BİLGİLİ Buğday Üretiminde Farklı Toprak İşleme ve Ekim Yöntemlerinin Enerji Bilançosu ...................................................... 34 Energy Balance of Different Tillage and Sowing Systems in Wheat Production Reşit GÜLTEKİN, Sait AYKANAT, Yasin KORKMAZ, Hasan Ali KARAAĞAÇ Toprak İşlemenin Toprak Kalite Kriterleri Üzerine Etkisi ......... 35 The Effects of Soil Tillage Systems on the Some Soil Quality Criterions Banu KADIOĞLU viii 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT Nektarin [P. Perica (L.) Batsch, Var. Nectarina] Meyvesinin Bazı Mühendislik Parametrelerinin Belirlenmesi ......................... 36 Determination of Some Engineering Parameters of Nektarina Fruit [P. perica (l.) batsch, var. nectarina] Önder KABAŞ, Salih SÖZER, İlker ÜNAL Üç Farklı Yapay Sinir Ağı Yöntemi Kullanılarak Toprak Penetrasyon Direnci Tahmini .......................................................... 37 Soil Penetration Resistance Prediction with Three Different Artifıcial Neural Networking İlker ÜNAL, Salih SÖZER, Önder KABAŞ, Süleyman ÇETİN, Mehmet TOPAKCI Biyogaz Üretimini Arttırmada Kullanılan Ön İşlemlere Bir Bakış ................................................................................................... 38 An Overview Of The Pretreatment Used In Enhancement Biogas Production Salih SÖZER, Önder KABAŞ, İlker ÜNAL Pnömatik Hassas Sebze Ekim Makinesinde Kullanılan Değişik Baskı Tekerlerinin Siyah Havucun Çimlenmesine Etkisi ............. 39 The Effects of Various Type Press Wheel Mounted on Pneumatic Precise Drilling Machine on Germination of Black Carrot Seeds Hüseyin BÜLBÜL, Haydar HACISEFEROĞULLARI Görüntü İşleme Tekniklerinin Sürdürülebilir Tarımdaki Yeri ve Önemi: Literatür Çalışması ........................................................ 40 Contribution of Image Processing Technics on Sustainable Agriculture: Literature Study. Onur AĞIN, M. Zahid MALASLI ix 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT Pülverizatör Deposu Karıştırıcı Performanslarının Belirlenmesinde Kullanılan Kurutma ve Turbidimetrik Analiz Yöntemlerinin Teknik Açıdan Karşılaştırılması ........................... 41 Comparison of Technical Terms of Drying and The Turbidimetric Analysis Methods Used to Determine Performance Of Sprayer Tank Mixer Ali BOLAT, Ali BAYAT, M. Emin GÖKDUMAN Ekici Makaralarda Farklı Oluk Çap ve Derinliklerinin Soya Tohumunun Akış Düzgünlüğüne Etkileri ...................................... 42 Flow Accuracy for Soybean Seed at The Feed Rollers Made in Different Flute Diameter and Flute Depth Yıldıran YILDIRIM, Emrah KUŞ Tarımsal Üretimde Sera Gazları ve Karbon Ayak İzi .................. 43 Greenhouse Gases and Carbon Footprint in Agricultural Production Güvenç ŞAHİN, Ayten ONURBAŞ AVCIOĞLU Tokat İlinin 2003-2013 Yılları İçin Mekanizasyon Özelliklerinin Değişiminin İncelenmesi .......................................... 44 Investigation of Agricultural Mechanization Characteristics of Tokat Province for 2003 and 2013 Years Mustafa BAYRAM, Ebubekir ALTUNTAŞ Standart Buhar Çevrimi ile Çalışan Bir Soğuk Depoda Hava Hızının Hesaplamalı Akışkanlar Dinamiği ile Analizi .................. 45 Air Velocity Analyses by Computational Fluid Dynamics in A cold Store with Standard Steam Cycle Serap AKDEMİR x 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT YAZAR DİZİNİ Adı Soyadı Abdullah BEYAZ Abdülkadir KOÇER Adem ÖZKAN Adil Koray YILDIZ Ahmet Kamil BAYHAN Ahmet ÇELİK Ahmet POLAT Ali İhsan ACAR Ali BAYAT Ali BOLAT Ayten ONURBAŞ AVCIOĞLU Bahattin AKDEMİR Banu KADIOĞLU Başak AYDIN Behiç TEKİN Birol KAYİŞOĞLU Can ERTEKİN Caner KOÇ Cemil KÖZKURT Cengiz SAĞLAM Cevat AYDIN Cevdet SAĞLAM Deniz YILMAZ Ebubekir ALTUNTAŞ Emin BİLGİLİ Emrah KUŞ Engin ÇAKIR Engin ÖZGÖZ Eray SABANCI Ercan GÜLSOYLU Erdal GÖNÜLAL Sayfa 1 26 16 30 10, 14 15 7 12 22, 41 32, 41 43 24, 25 35 5 25 23 19 12 13 32 16 11 25 44 33 42 8 28 13 8 4 Adı Soyadı Figen TAŞÇI DURGUT Fikret AKINERDEM Furkan UĞUR Gholam Reza GHAHMANIAN Gıyasettin ÇİÇEK Güvenç ŞAHİN H. Kürşat ÇELİK Hakan POLATCI Hakan VELİOĞLU Hakan YILDIZ Halil ÜNAL Hamdi TAŞBAŞ Hasan Ali KARAAĞAÇ Hasan KURALOĞLU Hasan YILMAZ Haydar HACISEFEROĞULLARI Hidayet OĞUZ Hüseyin BÜLBÜL Hüseyin ÖĞÜT İ. Engin KAYHAN İbrahim AKINCI İbrahim Savaş DALMIŞ İbrahim ERGÜL İbrahim GÜÇDEMİR İkbal AYGÜN İlker KURŞUN İlker ÜNAL İsa AYDIN İsmail ÖZTÜRK Kadir SABANCI Kazım GÜR xi Sayfa 23 4 18 8 6 43 2 30 20 25 29 20 32, 34 29 26 39 4 39 4, 25 5 2 23 20 25 8 5 36, 37, 38 9 15 16, 17 25 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT M. Recai DURGUT M. Barış EMİNOĞLU M. Emin GÖKDUMAN M. Zahid MALASLI Mahmut DOK Mehmet Fırat BARAN Mehmet Ali DAYIOĞLU Mehmet Recai DURGUT Mehmet Metin ÖZGÜVEN Mehmet TOPAKCI Mesut Cemal ADIGÜZEL Metin GÜNER Muhammed Cemal TORAMAN Muhammed Fahri ÜNLERŞEN Murat Gökçe ÜNGÖR Mustafa ACAR Mustafa BAYRAM Mustafa TAN Mustafa TUNÇ Mustafa ÖZSOY Muzaffer Hakan YARDIM Nazmi İZLİ Necati ÇETİN Nigar ANGIN Nihat OLÇAY Nuri ÇAĞLAYAN Onur AĞIN Osman GÖKDOĞAN Önder KABAŞ Ramazan ÖZTÜRK Refi Ratip ÖZLÜ Reşit GÜLTEKİN Sait AYKANAT Sait Muharrem SAY Salih SÖZER Sarp Korkut SÜMER Sefai BİLGİN Selçuk ARSLAN Selçuk OLUM Serap AKDEMİR Serkan TUĞ Süleyman ÇETİN Süleyman SOYLU Tamer MARAKOĞLU Tolga ARABACI Tuna DOĞAN Tunç DOĞACI Türkan AKTAŞ Ufuk TÜRKER Uğur YEGÜL Ulaş AY Ümran ATAY Volkan ÇATALKAYA Yasemin VURARAK Yasin KORKMAZ Yıldıran YILDIRIM Yılmaz BAYHAN Yusuf DİLAY 36, 37, 38 Yücel TEKİN 12 Zinnur GÖZÜBÜYÜK 5 12 41 40 26 5 18, 21 23 13 37 15 3, 31 22 17 24 26 28, 44 13 25 13 13 7 11 33 14 19 40 14, 27 xii 3 32, 34 32, 34 6 36, 37, 38 6 26 9 20 45 23 37 4 4 25 8 10 23 18, 21, 25 12, 21 25 25 33 25, 33 34 42 5 16, 17 25 15, 25 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S1. Labview Platformunda Video Analizi ile Tarımsal Ürün Boyutu Belirleme Abdullah BEYAZ Ankara Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Makinaları ve Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, Ankara, Türkiye abeyaz@ankara.edu.tr ÖZET Çalışmada, video görüntülerinden gerçek zamanlı veri eldesi yapılmıştır. Bu amaçla elma, limon ve portakal örnekleri üzerinden gerçek zamanlı video görüntüsü elde edilmiş, bu görüntülerden Labview ortamında geliştirilen bir yazılım vasıtasıyla ölçümler yapılmıştır. Bu ölçümler, doğruluklarının kontrolü amacıyla gerçekleştirilen kumpas ölçümleri ile karşılaştırılmıştır. Sonuçlar arasındaki farklar istatistiksel olarak incelenmiş ve gerçek zamanlı ölçüm sisteminin tarımsal ürün boyutu belirleme amacıyla kullanım etkinliği ortaya konmaya çalışılmıştır. Yapılan çalışma sonucunda görüntülerden elde edilen ölçüm değerlerinden ölçüm sisteminin tarımsal ürün boyutu ölçümü için etkin bir şekilde kullanılabileceği tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Labview, Video işleme, Görüntü Analizi, Yüzey özellikleri, Tarımsal ürün boylama 1 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S2. Çarpma Etkisi Altında Kalan Armut Meyvelerinin (Ankara çeşidi) Zedelenme Hacminin Doğrusal Olmayan Dinamik Sonlu Elemanlar Analizi ile Belirlenmesi H. Kürşat ÇELİK, İbrahim AKINCI Akdeniz Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Makinaları ve Teknolojileri Mühendisliği Bölümü hkcelik@akdeniz.edu.tr ÖZET Özellikle meyve ve sebzeler gibi tarımsal ürünlerin hasat, taşıma, sınıflandırma, paketleme ve hasat sonrası işlemleri gibi süreçlerde kullanılan makine sistemlerinin tasarımında odaklanılan temel tasarım amaçlarından birisi, bu sistemlerin ilgili işlemler sırasında işlenen ürüne her hangi bir şekilde mekanik bir zarar vermemesidir. Bu tip süreçlerde rastlanılan en yaygın mekanik zarar türü, ürünün çarpma etkisi altında mekanik olarak zedelenmesidir. Bu zedelenme ürünün dış etkenlerle etkileşimi veya birbirleri ile teması nedeniyle olabilmektedir. Bu tip durumlara maruz kalan ürünlerin zedelenme miktarının ve zedelenme ilerleyişinin hassas bir şekilde belirlenmesi, bu süreçlerde kullanılan makine sistemlerinin tasarımında önemli bir rol oynamaktadır. Bu araştırmada, birbirleri ile çarpışma etkisi altında kalan örnek bir tarımsal ürünün (ArmutAnkara çeşidi) çarpışma sürecinde maruz kaldığı yapısal gerilmelerin zamana bağlı değişimi ve çarpışma sonucu ortaya çıkan zedelenme hacimleri, ileri düzey doğrusal olmayan dinamik sonlu elamanlar analizi ile belirlenmiştir. Araştırmada, ele alınan örnek ürünün bazı mühendislik özellikleri fiziksel ölçüm ve testler ile belirlenmiştir. Örnek ürün, tersine mühendislik yaklaşımı ile dijital ortama aktarılmış ve sonlu elemanlar yöntemi temelli, doğrusal olmayan dinamik analiz yaklaşımı ile çarpışma durumu simule edilmiştir. Gerçekleştirilen simülasyonda, iki ürünün 1 [m] yükseklikten birbirleri üzerine düşme senaryosu simule edilmiştir. Simülasyon sonucu oldukça faydalı görsel ve sayısal çıktılar elde edilmiştir. Sonuç olarak, tanımlanan çarpışma durumunda ortaya çıkan maksimum eşdeğer gerilme değeri çarpan ve çarpılan ürünler için sırasıyla 0.395 [MPa] ve 0.538 [MPa], zedelenme hacimleri ise sırasıyla 6278.40 [mm3] ve 30197.41 [mm3] olarak hesaplanmıştır. Anahtar Kelimeler: Çarpma Testi, Gerilme Analizi, Bilgisayar Destekli Mühendislik, Tarım Makineleri Tasarımı, Biyolojik Malzeme, Zedelenme Hacmi 2 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S3. Farklı Nem Düzeylerinde Kanola Tohumlarının Fiziksel Özelliklerinin Belirlenmesi Refi Ratip ÖZLÜ1, Metin GÜNER2 Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Bitkisel Üretim Genel Müdürlüğü, Bitki Besleme ve Teknoloji Geliştirme Daire Başkanlığı, Ankara, Türkiye 2 Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Makinaları ve Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, Ankara, Türkiye metguner@gmail.com 1 ÖZET Bu araştırmayla, pnömatik iletimlerinde %6.36, 16.54 ve 25.94 şeklindeki üç farklı nem düzeyinin kanola tohumunun fiziksel özellikleri üzerine etkileri incelenmiştir. ‘Turan’ kanola çeşidi bitkisel materyal olarak kullanılmıştır. Araştırmayla kanolanın uzunluk, genişlik, kalınlık, çap, projeksiyon alanı ve geometrik ortalama çap gibi boyut özellikleri ile hacim ağırlığı, özgül kütle, bin dane ağırlığı, porozite, küresellik, basıklık ve eşdeğer küre çapı gibi hacimsel özelliklerinin neme bağlı değişimi belirlenmiştir. Kanola tohumlarının projeksiyon alanları iki farklı sayısal görüntü işleme yazılımı kullanılarak incelenmiştir. Araştırmada, Kanola tohumlarının dane hacmi ile bin dane ağırlıklarının nemle arttığı, özgül kütlenin kanola tohumunun nem içeriğindeki artışlarla artacağı, bunun yanında hacim ağırlığının ise dane nem içeriğindeki artışlara bağlı olarak azaldığı gözlenmiştir. Benzer şekilde, eşdeğer küre çaplarının, danenin nem içeriğiyle arttığı bulunmuştur. Nem içeriklerindeki artışa bağlı olarak kanola tohumlarının küreselliğindeki değişimler; nem içerikleri %6.36’ dan %16.54’ e yükseldiğinde artış yönünde, daha sonrasında nem içerikleri %25.94’ e çıktığında azalan seyir gösterdi. Tohumların nem içeriklerindeki artışa bağlı olarak basıklık oranındaki değişimlerin ise göreceli olarak nem içeriği %16.54’ e çıktığında azaldığı, %25.94’ ü bulduğunda ise artığı saptanmıştır. Araştırma kapsamında incelenen Kanola tohumlarının pnömatik yollarla iletimlerinde sistem tasarımındaki önemli parametrelerden birisini oluşturan terminal hız değerlerinin neme bağlı değişimleri; logaritmik artan bir değişim eğilimi göstermiştir. Anahtar Kelimeler: Fiziko-Mekanik Özellik, Kanola, Nem, Pnömatik İletim 3 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S4. Dallı Darı Çeşitlerinin Mekanizasyon Karakteristikleri, Fenolojik Özellikleri ve Enerji Bilançosunun Belirlenmesi Hüseyin ÖĞÜT1, Tamer MARAKOĞLU1, Hidayet OĞUZ2, Süleyman SOYLU1, Fikret AKINERDEM1, Erdal GÖNÜLAL3 1 Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi; 2 Necmettin Erbakan Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık Fak.; 3 Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı hidayet@konya.edu.tr ÖZET Dallı Darı; yüksek biyokütle verimi, derin kök sistemi, toprağın yapısını iyileştirmesi, kuraklığa toleranslı, yüksek su kullanım etkinliği, geniş coğrafik adaptasyon yeteneği, marjinal topraklara kolay uyum sağlayabilmesi, düşük üretim maliyeti ve iyi bir biyoyakıt hammaddesi olma potansiyeli gibi özellikleri ile dünyada çok önemli hale gelmiştir. Tüm dünyada tanınmasına ve kullanılmasına rağmen Dallı Darının ülkemizde henüz tarımı yapılmamaktadır. Dallı Darının ülkemizde tarımının yaygınlaşması durumunda, ülkemize yenilenebilir enerji üretimi, hayvan beslenmesi ve toprak muhafaza amaçlı kullanım yönünden iyi bir enerji bitkisi olması sağlanacaktır. Çalışmada kapsamında, Dallı Darı bitkisinin yetiştirme teknikleri ve enerji açısından tüm yönlerinin araştırılması amaçlanmıştır. Proje, “Adaptasyon”, “Adaptasyon Haritası”, “Kütle ve Enerji Bilançosu” ve” Biyoetanol Atığından Biyogaz Üretimi” konularında dört alt proje halinde yürütülmektedir. Proje; dallı darının enerji ile ilgili tüm alanlarını kapsayacak ve alt projeler birbiri ile ilişkili olacak tarzda tasarlanmıştır. Proje sonucunda, kullanım amacı çok geniş olan ve ABD ve AB’de de kapsamlı çalışmalar yapılan Dallı Darının ülke tarımına ve enerji sektörüne kazandırılmasını sağlanarak, çiftçi ve yatırımcıya pratiğe yönelik veriler elde edilmesi planlanmaktadır. Bu çalışmada TÜBİTAK tarafından desteklenen “Dallı Darının Adaptasyonu, Adaptasyon Haritalarının Oluşturulması, Mekanizasyon Karakteristiklerinin, Enerji Bilançosunun Belirlenmesi ve Biyoetanol Atıklarından Biyogaz Üretimi” isimli 1003 projesi kapsamında yürütülen 3 Alt projenin. 1.yıl sonuçlarını içeren bulgular özet olarak verilmiştir. Anahtar Kelimeler: Adaptasyon, Dallı Darı, (Panicum virgatum L.), Enerji Bilançosu, Mekanizasyon Karakteristikleri 4 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S5. Trakya Bölgesinde Silajlık Mısır ve Ayçiçeği Üretiminde Uygulanabilecek Farklı Toprak İşleme Yöntemlerinin Karşılaştırılması Mehmet Fırat BARAN1, Başak AYDIN2, İlker KURŞUN2, İ. Engin KAYHAN2, Yılmaz BAYHAN3, M. Recai DURGUT3 1 Adıyaman Üniversitesi Teknoloji Fakültesi Biyosistem Mühendisliği Bölümü 2 Atatürk Toprak Su ve Tarımsal Meteoroloji Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Kırklareli 3 Namık Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Biyosistem Mühendisliği Bölümü, Tekirdağ mbaran@adiyaman.edu.tr ÖZET Araştırma Kırklareli ilinde; Atatürk Toprak Su ve Tarımsal Meteoroloji Araştırma İstasyonu Müdürlüğü Merkez İstasyonunda 2009-2015 yıllarında yürütülmüştür. Araştırmada, ikinci ürün ayçiçeği ve silajlık mısırda farklı toprak işleme yöntemlerinin, bitki gelişimine ve verime etkileri karşılaştırılmıştır. Ayrıca, makinelerin yakıt tüketimi ve iş başarısı, bitki ile ilgili tarla filiz çıkış derecesi, sap kalınlığı, bitki boyu ve verim, toprak ile ilgili nem değerleri belirlenmiştir. Yapılan değerlendirmeler sonucunda; silajlık mısır denemesinde T 1, T2, T3 ve T4 uygulamalarında elde edilen efektif iş başarıları sırası ile 0.341 ha h1 , 0.337 ha h-1, 0.262 ha h-1 ve 0.252 ha h-1 olarak belirlenmiştir. Aynı uygulamalara ait yakıt tüketimi değerleri ise sırası ile 28.12 L ha -1, 26.26 L ha-1, 36.63 L ha-1 ve 49.04 L ha-1 olarak belirlenmiştir. Ayçiçeği denemesinde T1, T2, T3 ve T4 uygulamalarında elde edilen efektif iş başarıları sırası ile 0.349 ha h-1, 0.357 ha h-1, 0.267 ha h-1 ve 0.284 ha h-1 olarak belirlenmiştir. Aynı uygulamalara ait yakıt tüketimi değerleri ise sırası ile 28.59 L ha-1, 26.96 L ha-1, 34.86 L ha-1 ve 42.11 L ha-1 olarak belirlenmiştir. Silajlık mısır denemesinde T1, T2, T3 ve T4 uygulamalarında elde edilen -1 -1 -1 -1 verim değerleri sırası ile 60.06 t ha , 60.10 t ha , 64.69 t ha ve 66.36 t ha olarak belirlenmiştir. Ayçiçeği denemesinde T1, T2, T3 ve T4 uygulamalarında -1 -1 -1 elde edilen verim değerleri sırası ile 2.28 t ha , 2.31 t ha , 2.33 t ha ve 2.55 -1 t ha olarak belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Ayçiçeği, Farklı Toprak İşleme, İkinci Ürün, Silajlık Mısır, Yakıt Tüketimi 5 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S6. Çanakkale İlinde Zeytin Üretimi Artık Potansiyelinin Belirlenmesi ve Değerlendirme Olanaklarının Araştırılması Sarp Korkut SÜMER1 Gıyasettin ÇİÇEK1 Sait Muharrem SAY2 1 Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Makinaları ve Tek. Mühendisliği Bölümü 2 Çukurova Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Makinaları ve Teknolojileri Mühendisliği Bölümü sarpksumer@comu.edu.tr ÖZET Bu çalışmada, zeytin üretiminde artık potansiyelinin belirlenmesinde, benzer çalışmalarda da kullanılabilir, gerçekçi bir yaklaşım sunulması amaçlanmıştır. Çeşitli araştırıcılar tarafından ortaya konulan katsayı ve oranlar dikkate alınarak oluşturulan yöntem ile Çanakkale ilinin zeytin üretimi artıklarının oluşturduğu biyokütle potansiyeli belirlenmiş, enerji ve diğer amaçlar için geri kazanım olanakları araştırılmıştır. 2011-2015 yılları arasındaki istatistikleri kapsayan çalışmada, Çanakkale’de pirina ve karasu için toplam metan üretim potansiyelinin 8803909 m3/yıl olduğu saptanmıştır. Pirina ve budama artıklarının ısıl kapasitesi ise 1548611 GJ/yıl’dır. Çanakkale’de pirina ve budama artıkları kaynaklı biyokömür potansiyelinin 27796 ton/yıl olduğu belirlenmiştir. Çalışma, zeytin üretimi artıklarının değerlendirilmesinde, geleneksel yaklaşımların etkisi, ekonomik ve çevresel etkiler ve tarımsal artıklardan yararlanma konularında tartışma ve bazı çözüm önerilerini de içermektedir. Anahtar Kelimeler: Pirina, Karasu, Biyokömür, Zeytin Üretimi 6 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S7. Dondurarak Kurutma Yönteminin Zencefilin Kurutma Karakteristikleri, Renk, Mikroyapı ve Rehidrasyon Özellikleri Üzerine Etkisi Nazmi İZLİ, Ahmet POLAT Uludağ Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Biyosistem Mühendisliği Bölümü, Görükle Kampüsü, 16059, Nilüfer/Bursa nizli@uludag.edu.tr ÖZET Bu çalışmada, zencefil örneklerinin kurutma karakteristikleri, renk, mikroyapı ve rehidrasyon özellikleri üzerine dondurarak kurutma yönteminin etkisi incelenmiştir. Deneysel sonuçlar kuruma hızının hem artan kuruma zamanıyla hem de örneklerin nem içeriklerinin düşmesiyle azaldığını göstermiştir. Kurutma işlemlerinde en iyi ince tabaka kurutma modelini seçmek için 10 matematiksel model deneysel verilere uygulanmıştır. İstatistiksel parametreler esas alındığında, en düşük ki-kare (χ2) ve hataların karelerinin karekök ortalaması (RMSE) değerlerinin yanı sıra en yüksek belirtme katsayısı (R2) değerine sahip Page modeli zencefil örneklerinin kuruma davranışları tanımlanması için en iyi model olarak bulunmuştur. Taze zencefilin tüm renk parametreleri dondurarak kurutma uygulaması ile etkilenmiştir. Kurutulan örnekler kararmamış, sarılık (b*), Kroma (C) ve Hue açısı () parametreleri azalırken, parlaklık (L*) ve yeşillik (-a*) değerleri artmıştır. Taze ve kurutulmuş zencefillerin mikroyapı değişimleri sırasıyla ışık mikroskobu ve taramalı elektron mikroskobuyla incelenmiştir. Taramalı elektron mikroskobu görüntüleri dondurarak kurutulmuş örneklerin gözenekli ve tek düze bir yapıya sahip olduklarını ve nişasta taneciklerini iyi koruduklarını ortaya koymuştur. Dondurarak kurutulmuş ürünlerin en yüksek rehidrasyon oranı değerinin 5.20 olduğu tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Dondurarak Kurutma; Modelleme; Renk; Taramalı Elektron Mikroskobu; Zencefil 7 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S8. Yeni Kulaklı Pulluk Tasarımı – Çift Yönlü Kulaklı Pulluk Prototip1 Gholam Reza GHAHMANIAN1, Engin ÇAKIR2, Ercan GÜLSOYLU2, Tuna DOĞAN3, İkbal AYGÜN2 Tabriz Üniversitesi, İran; 2Ege Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Makinaları ve Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, 35100 Bornova, İzmir; 3 Adnan Menderes Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Biyosistem Mühendisliği Bölümü, Aydın engin.cakir@ege.edu.tr 1 ÖZET Çiftçinin yaygın olarak kullandığı geleneksel toprak işleme yönteminde tek yöne deviren sabit kulaklı pulluk (SP), vazgeçemediği birincil toprak işleme aleti olarak öne çıkmaktadır. Ancak SP uygulamalarının açık çizi veya balıksırtı oluşması ve tarla başı gezintilerindeki zaman kayıplarından dolayı traktörün iş başarısı düşük olması gibi negatif yönleri bulunmaktadır. Döner kulaklı pulluk (DKP) kullanımı ile bu olumsuzluklar giderilmektedir. Ancak DKP’ın ağır yapıya sahip olması, daha güçlü traktöre ihtiyaç duyması ve satın alma maliyetinin SP’ye göre pahalı olması gibi olumsuzlukları bulunmaktadır. Bu çalışmada, Ghahramanian ve ark. (2014) tarafından tasarımı yapılan Çift Yönlü Kulaklı Pulluk (ÇYP) modeli referans alınarak DKP’ye göre daha hafif yapılı 3 gövdeli ÇYP Prototip-1 ’in çatı ve döndürme mekanizmasının tasarımının yapılması ve imalatını gerçekleştirerek fonksiyonel olarak irdelemesi amaçlanmıştır. Yeni tasarım pulluk ÇYP Prototip-1, önceden tahminlenen amaca uygun bir şekilde DKP gibi toprak işleyebilecek özellikte tasarımı başarıyla yapılmıştır. ÇYP aynı döner kulaklı pulluk gibi toprağı daima sağa döndürmekte ve düz sürüm yapmaktadır. Fonksiyonel olarak yeni tasarım ÇYP Prototip-1, DKP gibi düz sürümü başarıyla yapabilmekte ve malzemeden % 18 tasarruf sağlamaktadır. Fonksiyonel olarak başarılı bulunan yeni tasarım ÇYP’nin tarla denemeleri ile diğer pulluklarla kıyaslanması gereklidir. Bu konuda çalışmalar devam etmektedir. Tarla denemeleri sonucunda son şekli verilmesi planlanan ÇYP’nin, DKP’ye alternatif olarak kullanılabileceği düşünülmektedir. Anahtar Kelimeler: Geleneksel Toprak İşleme, Düz Sürüm, Kulaklı Pulluk, Döner Kulaklı Pulluk, Çift Yönlü Kulaklı Pulluk, Sonlu Elemanlar Yöntemi, Von-Misses Gerilmeleri 8 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S9. Pamuk Tepe Kesme Makinesi Tasarımı İsa AYDIN1, Selçuk ARSLAN2 1 Dicle Üniversitesi Uludağ Üniversitesi isa.aydin@dicle.edu.tr 2 ÖZET Bu çalışmanın amacı, pamuk bitkisinin tepe sürgünlerini kesecek iki sıralı bir tepe kesme makinesi prototipi geliştirmektir. Kesme ünitesi, özel tasarlanacak bir ataşman aracılığı ile traktörün önüne takılmakta ve hidrolik olarak tahrik edilmektedir. Mekanik sistem, bağlantı kolları, kaldırma kızağı ve iki adet dönerek çalışan kesme bıçaklarından oluşmaktadır. Hidrolik sistem ise traktör çabuk bağlantı prizlerine bağlanmakta, bir adet kaldırma kızağı silindiri, iki adet kesme ünitesi silindiri, iki adet hidromotor ve ilgili kontrol elemanlarından oluşmaktadır. Mekanik aksamın ölçüleri, John Deere 5403 2006 model traktöre uygun olarak belirlenmiş ve SolidWorks katı modelleme programı ile tasarlanmıştır. Hidrolik devre FluidSim 4.2-H yazılımı ile tasarlanmış ve çalışması simüle edilmiştir. Pamuk bitkisinin tepe sürgünlerinin kesilmesi için 3 farklı hidromotor dönü hızında (1500, 2000, 2500 rpm) denemelerin yapılması ön görülmüş, hidrolik silindirlerin boyutlandırması ise gerektiğinde en fazla 0.3 ms-1 hızla hareket edeceği öngörülerek yapılmıştır. Anahtar Kelimeler: Pamuk, Tepe Kesme, Tepe Kesme Makinesi, Tasarım 9 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S10. Batı Akdeniz Bölgesindeki Bazı Süt Sığırcılığı İşletmelerinde Makinalı Süt Sağımında Sağımcı Hatalarının Araştırılması* Tunç DOĞACI1, Ahmet Kamil BAYHAN2 1 Antalya Büyükşehir Belediyesi, Tarımsal Hizmetler Daire Başkanlığı Kepez/Antalya 2 Süleyman Demirel Üniv., Ziraat Fak. Tarım Makinaları ve Teknolojileri Böl. / Isparta tdogaci@antalya.bel.tr ÖZET Bu çalışmada, Türkiye’nin Batı Akdeniz Bölgesindeki bazı süt sığırcılığı işletmelerinde sağımcı hatalarının tespit edilmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda; Batı Akdeniz Bölgesinde Damızlık Sığır Yetiştiricileri Birliği ve Tarım İl Müdürlüğüne kayıtlı sağım sistemine sahip işletmeler arasından Neyman yöntemine göre 24 işletme belirlenmiştir. Türk Gıda Kodeksi-çiğ süt ve ışıl işlem görmüş içme sütleri tebliğinin 3. bölümü ve 29.04.2004 tarih ve 853/2004 (EC) Avrupa Parlamentosu ve Avrupa Konseyi/süt üretim işletmelerinde hijyen yönetmeliği doğrultusunda hazırlanan anket formu kullanılarak bu işletmelerde birebir görüşmelerle anket çalışması gerçekleştirilmiştir. İncelenen işletmelerinde hijyen yönetmeliğine uygun olarak sağımı gerçekleştirip gerçekleştirmedikleri belirlenmiştir. Çalışma sonucunda; sağımcıların tebliğ ve yönetmelikteki şartları gerçekleştirmedikleri saptanmıştır. Anahtar Kelimeler: Batı Akdeniz Bölgesi, Sağım, Sağımcı, Süt Sığırcılığı 10 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S11. Kayseri İli Tarım Makinaları İmalat Sanayisinin Mevcut Durumu ve Sorunları Cevdet SAĞLAM, Necati ÇETİN Erciyes Üniversitesi, Seyrani Ziraat Fakültesi, Biyosistem Mühendisliği Bölümü, 38039, Kayseri cevdetsaglam@erciyes.edu.tr ÖZET Bu çalışmada, Kayseri yöresinde bulunan tarım makinaları imalat sanayisinin üretim durumunu ve sorunlarını belirlemek amacıyla bir anket çalışması yürütülmüştür. Çalışmada imalatçılarla yüz yüze yapılan görüşmede; makina teçhizat varlığı, mevcut üretim ve teknik kapasitesi, enerji tüketimi, üretim şekli, pazarlama imkânları, yapısal özellikleri ve karşılaştıkları başlıca sorunlar ele alınmıştır. Sonuç olarak, imalatçı firmaların mevcut üretim durumunun yörenin ihtiyaç duyduğu tarım makinası gereksinimini yeterli düzeyde karşılayamadığı, imalat işlemlerinde kullandıkları hammadde ve malzemeleri genellikle çevre illerden temin ettikleri, destekleme ve hibe konusunda yeterli bilgiye sahip olmadıkları tespit edilmiştir. Ayrıca, imalatçı firmaların üretim işlemleri için yeterli düzeyde ve sayıda kalifiye eleman bulamadıkları, belirli ve sınırlı sayıda makina tipini ürettiği belirlenmiştir. Yörenin tarımsal üretim potansiyeli dikkate alındığında, teknik kapasitesi yeterli olan firmaların, imal edilen makina türü ve sayısını artırması gerekmektedir. Bu amaçla, dışardan yetişmiş elemanların teknik bilgi ve beceri yönünden eğitilmeleri, bununla birlikte firmaların girişimci ve yenilikçi yönlerini geliştirebilmeleri için bilgilendirilme yapılarak teşvik edilmesi gerekmektedir. Anahtar Kelimeler: İmalat, Kayseri, Makina Teçhizat Varlığı, Tarım Makinaları, Teknik Kapasite 11 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S12. Meyve Hasat Platformu Makas Kollarının Bilgisayar Ortamında Yapısal Analizi M. Barış EMİNOĞLU, Uğur YEGÜL, Caner KOÇ, Ali İhsan ACAR, Ramazan ÖZTÜRK Ankara Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Makinaları ve Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, Ankara eminoglu@agri.ankara.edu.tr ÖZET Meyve hasadına yardımcı platformlar, hasat işçilerinin meyve tacının yüksek bölgelerine ulaşmalarını sağlamaktadır. Bu amaçla, meyve hasadına yardımcı bir platformunun öncelikle bilgisayar ortamında üç boyutlu olarak tasarımı yapılmış ve imal edilmiştir. Tasarlanan modelin makas kollarına gelen kuvvetlerin maksimum değeri tahmini olarak belirlenmiştir. Tasarlanan modelin sonlu elemanlar yöntemi ile çalışan bir program aracılığıyla bilgisayar ortamında analizi yapılmıştır. Makas kolları için seçilen iki farklı ölçüdeki dikdörtgen profillerin; toplam deformasyon, gerilme, ömür ve güvenlik faktörü değerleri belirlenmiştir. Yapılan analizler sonucunda, ömür ve makasların birleşme bölgelerindeki gerilme değerlerine göre dayanımı yüksek olan profil seçilmiştir. Prototipin imalatında makas kollarında bu ölçüdeki dikdörtgen profiller kullanılmıştır. Anahtar Kelimeler: Hasat Platformu, Sonlu Elemanlar Yöntemi, Gerilme Analizi, Ömür Analizi 12 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S13. Çok Amaçlı Tarım Robotunun Geliştirilmesi Mehmet Metin ÖZGÜVEN1, Mustafa TAN1, Cemil KÖZKURT2, Muzaffer Hakan YARDIM1, Mustafa ÖZSOY3, Eray SABANCI4 1 Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Biyosistem Mühendisliği Bölümü, Tokat 2 Gaziosmanpaşa Üniversitesi Mühendislik ve Doğa Bilimleri Fakültesi Mekatronik Mühendisliği Bölümü, Tokat 3 Gaziosmanpaşa Üniversitesi Mühendislik ve Doğa Bilimleri Fakültesi Elektronik Mühendisliği Bölümü, Tokat 4 Gaziosmanpaşa Üniversitesi Mühendislik ve Doğa Bilimleri Fakültesi Makina Mühendisliği Bölümü, Tokat metin.ozguven@gop.edu.tr ÖZET Robotların tarımsal faaliyetlerde kullanımı insan iş gücünü azaltırken, çiftçi refahını, üretimin daha verimli ve kaliteli yapılmasını sağlamaktadır. Geliştirilen tarım robotunun tarlada bitki sıra aralarında bitkilere zarar vermeden kendi kendine hareket edebilmesi amacıyla, gerekli olan sensör, kamera ve motorların laboratuvar testleri yapılmıştır. Motor hız kontrolü, ileri-geri ve sağa-sola yönelme fonksiyonları, algoritmalarda kullanılması gereken optimum sensör sayıları ve yerleşimleri belirlenmiştir. Hareket esnasında gerçek zamanlı görüntü işleme ile işaretli bitkileri ayırt edilebilmektedir. Tarım robotu, üzerine yapılacak ilave mekanizmalar ile hastalık tespiti, yabancı ot tespiti ve ilaçlama gibi tarımsal işlemleri yapabilecektir. Anahtar Kelimeler: Robot, Otonom Araç, Sensör, Tarım, Teknoloji 13 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S14. Karaman İlinde Kuru Fasulye Yetiştiriciliğinde Mekanizasyon Girdi ve Maliyetlerinin Belirlenmesi Nihat OLÇAY1, Ahmet Kamil BAYHAN2, Osman GÖKDOĞAN3 1 Gıda Tar. ve Hay. İl Müdürlüğü, - Karaman 2 SDÜ ZF. Tar. Mak. ve Tekn. Müh. Bl. 3 HBVÜMMF Biyosistem Müh. Bl. nihatolcay.74@gmail.com ÖZET Bu çalışmada Karaman ilinin tarımsal üretiminde önemli bir paya sahip olan kuru fasulyenin, birim maliyet değerleri ve bu maliyet içerisindeki mekanizasyon ve işçi maliyetlerine ait girdilerin payı araştırılmış, farklı işletmelerle yapılan anketler sonucunda elde edilen veriler üzerinde değerlendirmeler yapılmıştır. Elde edilen sonuçların değerlendirilmesi sonucunda, birim başına üretim maliyetleri toplam 868.2±127.85 TL da-1 yıl-1 olarak belirlenmiştir. Bu toplam gider içerisinde en büyük pay 356.5±54.25 TL da-1 yıl-1 ile mekanizasyon giderlerine aittir. İşçilik ile ilgili giderler toplamı ise 135.7±38.16 TL da-1 yıl-1 olarak belirlenmiştir. Mekanizasyon maliyetinin toplam giderler içerisindeki payı %47’dir. Ortalama bir verim değeri üzerinden yapılan nispi kar (oransal kar) değerlendirmesi sonucunda 0.94±0.313 olarak belirlenmiştir. Dekardan 262.5±68.22 kg ortalama ürün elde edilmiştir. Bu koşullarda net kar değerinin ise -68.2±270.32 TL da-1 yıl-1 olduğu hesaplanmıştır. Anahtar Kelimeler: Karaman, Kuru Fasulye Üretimi, Tarımsal Mekanizasyon Giderleri 14 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S15. Fiğ -Buğday ve Nadas Münavebesinde Farklı Toprak İşleme – Ekim Sistemlerinin Bazı İşletme Parametreleri ve Verim Yönünden Karşılaştırılması Zinnur GÖZÜBÜYÜK1, Ahmet ÇELİK2, İsmail ÖZTÜRK2, Mesut Cemal ADIGÜZEL1 1 Doğu Anadolu Tarımsal Araştırma Enstitüsü, Erzurum 2 Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Makinaları Anabilim Dalı, Erzurum zgozubuyuk2001@yahoo.com ÖZET Erzurum yöresinde, 1999–2008 yıllarında fiğ, buğday ve nadas, münavebesi esas alınarak yürütülen bu çalışmada, geleneksel toprak işleme–ekim sistemine alternatif olabilecek, farklı toprak işleme–ekim sistemlerinin bazı işletme parametreleri, tarla filiz çıkışı ve verim yönünden karşılaştırılarak, yörede uygulanan buğday-nadas münavebesindeki nadasın payı %50’den %33’e düşürülmesi amaçlanmıştır. Denemede yer alan toprak işleme–ekim sistemleri; Geleneksel toprak işleme (S1, kulaklı pulluk + kültivatör + kombikrüm + ekim makinası), Azaltılmış toprak işleme–1 (S2, kültivatör + kombikrüm + ekim makinası), Azaltılmış toprak işleme–2 (S3, dik rotavatör + ekim makinası) ve Doğrudan ekim (S4, doğrudan ekim makinası)’den oluşmuştur. Deneme sonuçlarına göre, en çok yakıt tüketimi geleneksel toprak işleme sisteminin uygulandığı parsellerinde görülmüştür. Geleneksel toprak işleme sisteminde buğday üretilen parsellerde yakıt tüketimi 39.50 L ha -1, fiğ üretilen parsellerde ise 35.26 L ha-1 olarak belirlenmiştir. Her iki üretimde de en yüksek yakıt tüketimleri S1 konusunda elde edilirken, en düşük değerler ise S4 konusunda elde edilmiştir. S1 ve S2 uygulamalarında toplam yakıt tüketiminin sırası ile %76.10 ve %58.44’i birincil ve ikincil toprak işleme uygulamalarında gerçekleşmiştir. S 4 uygulamasında ise sadece ekim olup, 19.41 L ha-1 yakıt tüketimi ile geleneksel toprak işlemenin %32.63’nü teşkil etmiştir. Sistemlerin birim alan için iş gücü gereksinimlerinde S4 konusunda en düşük, S1’ de ise en yüksek değer elde edilmiştir. Konular efektif iş başarıları yönünden ele alındığında S 4 konusunun S1’e göre 3 kat daha fazla alan işlediği belirlenmiştir. Tarla filizi çıkışlarında konular arasında istatistiki olarak fiğ bitkisinde %1 düzeyinde önemli, buğday da ise fark tespit edilememiştir. Konuların karşılaştırılmasında en önemli etkenlerden biri olan verim değerlerine bitki bazında varyans analizleri ve ortalama karşılaştırmaları yapılmış, her iki bitkide de konuların istatistiki olarak verime etkisinin olmadığı belirlenmiş, böylece buğday–nadas münavebesine fiğ eklenerek münavebedeki nadasın payı 1/3 oranında azaltılmıştır. Anahtar Kelimeler: Filizi Çıkışı, Koruyucu Toprak İşleme, Nadas, Verim, Yakıt Tüketimi 15 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S16. Traktörlerde Patinajın Sensör Yardımıyla Hesaplanması Yusuf DİLAY1, Kadir SABANCI2, Adem ÖZKAN1, Cevat AYDIN3 1 Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Teknik Bilimler Meslek Yüksekokulu, Karaman 2 Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Mühendislik Fakültesi, Karaman 3 Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Konya ydilay@kmu.edu.tr ÖZET Tarımsal faaliyetlerin ana güç kaynağını oluşturan traktörün etkin bir şekilde kullanımı üretim maliyetlerine yansımaktadır. Tarımsal alanların yapısı ve tarımsal faaliyetlerin çeşitliliği gereği, tekerleğin zemine tutunması güçleşeceğinden patinaj kaçınılmaz olmaktadır. Traktörün yüksek çeki kuvveti gerektiren işlemlerde dahi patinajın %15’i geçmemesi gerekmektedir. Sürücünün patinajı anlık olarak görebilmesi, yakıt sarfiyatını azaltırken, zamandan tasarruf sağlayarak verimliliği artıracaktır. Bu çalışmada; arka tekerlekleri muharrik bir traktörde, bazı tarımsal faaliyetlerin gerçekleştirmesi esnasında meydana gelen patinajın bir sensör yardımıyla ölçülebilmesi amaçlanmıştır. Yapılan denemeler parsel boyutlarına göre değişmekle birlikte, en az 100 metrelik mesafelerde 3 tekerrürlü olarak yapılmıştır. En yüksek patinaj değeri % 32.60 ile pullukla derin toprak işlemede elde edilirken, en düşük patinaj değeri % 5.36 ile boş tarım arabası ile karayolunda elde edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Mikro Denetleyici, Patinaj, Sensör, Traktör 16 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S17. Karaman Yöresinde Yetiştirilen Elma Çeşitlerinin Sınıflandırma Parametrelerini Görüntü İşleme Teknikleri Kullanarak Belirlenmesi Kadir SABANCI1, Muhammed Fahri ÜNLERŞEN2, Yusuf DİLAY3 Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Mühendislik Fakültesi, Karaman 2 Necmettin Erbakan Üniversitesi Mühendislik Fakültesi, Konya 3 Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Tek. Bil. Meslek Yüksekokulu, Karaman kadirsabanci@yandex.com 1 ÖZET Bu çalışmada karaman yöresinde yetişen elma çeşitlerinin renk ve boyut parametrelerine göre sınıflandırılması yapılmıştır. Bu çalışmada 50 Golden Delicious, 50 Granny Smith ve 50 Starking Delicious elma türünden toplamda 150 görüntü alınmıştır. Görüntüler kendi aydınlatması bulunan ve hareketli bir bant üzerine yerleştirilmiş kutu içerisinde DFK 23U445 USB 3.0 (Fujinon C Mount Lensli) endüstriyel kamera kullanılarak alınmıştır. Görüntüler MATLAB üzerinde geliştirilmiş olan bir grafik kullanıcı ara yüzü ile alınmıştır. Alınan görüntüler üzerinde MATLAB yazılımı kullanılarak görüntü işleme teknikleri uygulanmıştır. Elmalara ait birçok morfolojik parametre görüntü işleme algoritmaları yardımıyla elde edilmiştir. Ayrıca elmaların gövdelerinin ortalama kırmızı, yeşil ve mavi kanal bilgileri elde edilmiştir. Bu özellikler kullanılarak elmalar büyük, orta, küçük ve kırmızı, sarı, yeşil şeklinde sınıflandırılmıştır. Elde edilmiş 150 örneğin 60 tanesi eğitim 90 tanesi ise test amacıyla kullanılmıştır. Bu sınıflandırmada BayesNet, NaiveBayes, KStar, SMO, RBFNetwork, RBFClassifier, MLPClassifier, J48, RandomTree ve RandomForest algoritmaları kullanılmıştır. Bu algoritmalar arasında boyuta göre sınıflandırmada J48 algoritması %95.56 başarı oranı, 0.0476 MAE ve 0.1675 RMSE değerleri ile en başarılı sınıflandırmayı gerçekleştirmiştir. Renk sınıflandırma da ise MLPClassifier algoritması %97.78 başarı oranı, 0.1004 MAE ve 0.1370 RMSE değerleri ile en başarılı sınıflandırmayı gerçekleştirmiştir. Anahtar Kelimeler: Görüntü İşleme, Elma, Sınıflandırma, Makine Öğrenmesi 17 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S18. Seralarda Nesnelerin İnterneti Teknolojisinin Uygulanması: Tasarım ve Prototip Geliştirme Mehmet Ali DAYIOĞLU1, Furkan UĞUR2, Ufuk TÜRKER1 1 Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Makinaları ve Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, 06130, Aydınlıkevler, Ankara 2 T.C. Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Eğitim Yayım ve Yayınlar Dairesi, Ankara dayioglu@agri.ankara.edu.tr ÖZET Tarımsal üretim süreçlerini iyileştirmek, ürün kalitesini arttırmak, girdi kullanımını azaltmak için sahadaki verilerin toplanması ve bunların yararlı bilgiye dönüştürülmesi gerekmektedir. Sahadan internet erişimi olan, birbiri ile haberleşebilen akıllı sistemler, makinalar, akıllı nesneler ile verimlilik artışı ile birlikte, daha etkin enerji, su, gübre ve kaynak kullanımı sağlanabilmektedir. Bu çalışmada, nesnelerin interneti teknolojisi kullanılarak, sera içindeki sıcaklık değişimlerinin ölçülmesi, kablosuz olarak Web ortamına aktarılması ve izlenmesi amacıyla prototip bir sistem geliştirilmiştir. Sıcaklık ölçümü için internete bağlanabilen iki kablosuz sensör düğümü tasarlanmıştır. Her düğüm Raspberry Pi 2 tek kart bilgisayar, Wifi adaptörü ve 2 adet DS18B20 sıcaklık sensöründen oluşmaktadır. Sistem sera içinde ölçülen hava, toprak ve su sıcaklığı verileri Web ortamında izlenerek ve veritabanına kaydedilerek test edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Nesnelerin İnterneti, Kablosuz Sensör Ağı, Sera, Sıcaklık 18 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S19. Sebze Üretiminde İlave LED Aydınlatma Uygulamaları Nuri ÇAĞLAYAN1, Can ERTEKİN2 1 Akdeniz Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi, Mekatronik Mühendisliği Bölümü, 07058, Antalya, Türkiye 2 Akdeniz Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Makinaları ve Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, 07058, Antalya, Türkiye nuricaglayan@akdeniz.edu.tr ÖZET Aydınlatma kaynakları teknolojisindeki son gelişmeler, sürdürülebilir ve yüksek verimli LED ışığı uygulamaları için yeni ufuklar açmaktadır. LED ve geleneksel ışık kaynakları için yapılan karşılaştırmalı ekonomik analizlerin sonucu, LED’lerin yüksek enerji etkinliği, düşük bakım maliyetleri ve uzun ömürleri sayesinde, uzun dönem sebze üretim maliyetlerinin düşmesine olanak vereceğini ortaya koymaktadır. LED’lerin geleneksel ışık kaynaklarına gerçekten alternatif olabileceğini anlamak için farklı türden bitkilerin farklı dalga boyları karşısında verdiği tepkilerin incelendiği çalışmalar yapılmaktadır. Ancak, farklı dalga boylu ışık veren LED’lerin bitki fizyolojisi üzerine etkilerinin anlaşılması için daha detaylı bilimsel çalışmalara ihtiyaç vardır. Teknolojik yenilikler ışık tayfının ayarlanmasını sağlamakta, LED armatürlerin bitki yetiştiriciliğinde kullanılmasını kolaylaştırmaktadır. Bu araştırmada, yapay aydınlatmada geleneksel ışık kaynakları yerine LED ışık kaynaklarının kullanılma potansiyeli incelenmiştir. İlave olarak, LED lambalı bir aydınlatma otomasyon sistemi tanıtılmış, LED ışığının özelliklerine ve bitkiler üzerindeki etkilerine ilişkin araştırma sonuçları verilmiştir. Anahtar Kelimeler: LED Lamba, Dalga Boyu, LED Aydınlatma Otomasyon Sistemi 19 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S20. Tarım Makinaları ve Traktör Deneylerinde TS EN ISO/IEC 17025 Standardı ve Akreditasyonun Önemi İbrahim ERGÜL1, Hakan VELİOĞLU2, Selçuk OLUM1, Hamdi TAŞBAŞ1 1 2 Tarım Alet ve Makine Test Merkezi Müdürlüğü Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı İç Denetim Birim Başkanlığı ibrahim.ergul@tarim.gov.tr ÖZET TS EN ISO/IEC 17025 standardı deney laboratuvarlarının teknik yeterliliğini tanıyan, değerlendiren akreditasyon kuruluşları tarafından akreditasyona esas standart olarak kullanılmaktadır. Dördüncü madde deney laboratuvarları için kusursuz bir yönetim için gereken şartları, beşinci madde ise, personel, cihazlar, yerleşim ve çevre koşulları, deney metotları, ölçümlerin izlenebilirliği, kalite kontrol, raporlandırma gibi deney sonuçlarının yeterliliği için gerekli olan teknik şartları kapsamaktadır. Bu çalışmada Türkiye’de yapılan tarım makinaları ve traktör deneyleri ile uluslararası bir standart olan ‘TS EN ISO/IEC 17025 Deney ve Kalibrasyon Laboratuvarlarının Yeterliliği İçin Genel Şartlar’ standardı incelenmiş ve tarım makinaları ile traktör deney laboratuvarları için akreditasyonun önemi ortaya konulmuştur. Anahtar Kelimeler: Akreditasyon, EN ISO/IEC 17025, Kalite Yönetim Sistemi, Traktör, Tarım Makinaları 20 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S21. Hassas Tarım için Tarım Makinalarında ISO 11783 Standardı ve Elektronik Kontrolü Ufuk TÜRKER, Mehmet Ali DAYIOĞLU, Uğur YEGÜL Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Makinaları ve Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, 06130, Aydınlıkevler, Ankara uturker@agri.ankara.edu.tr ÖZET Tarım makinalarında elektroniğin kullanılmaya başlanması yeni bir yönetim stratejisi olan Hassas Tarım (HT) uygulamalarını teşvik etmiştir. Hassas tarım, tarım alanlarında veri toplama ve kontrol için algılayıcılar ve iletişim ağlarının araştırmalarda yoğunluk kazanmasına yol açmıştır. Ancak son yıllarda ortaya çıkan donanım, yazılım ve veri formatları arasında uyumsuzluk önemli bir sorun haline gelmiştir. Bu sorunlar ISO 11783 uyarınca standart hale getirilmiş ve ISOBUS (International Standardization Organization Binary Unit System) sistemler kullanmak suretiyle aşılmaya başlanmıştır. Bu çalışmada, traktör görev yönetimi (ECU), ISOBUS üniversal terminali, ISOBUS görev denetleyicisi, gerekli standart dosya ve ISO 11873 ağı yoluyla cihazların iletişimi için gerekli bilgileri ele alarak ISOBUS’un daha iyi anlaşılması ve hassas tarımla olan ilişkisinin açıklanması amaçlanmıştır. Anahtar Kelimeler: ISOBUS, Gömülü ağ iletişimi, Hassas tarım, Tarım Makinaları 21 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S22. Farklı Su Kaynakları İle Hazırlanan Yayıcı ve Yapıştırıcı Karışımlarının Püskürtme ve Damla Tutunma Parametreleri Üzerindeki Etkilerinin Saptanması Muhammed Cemal TORAMAN1, Ali BAYAT2 1 Hakkâri Üniversitesi, Çölemerik Meslek Yüksekokulu, Hakkâri, 2 Çukurova Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Tarım Makinaları ve Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, Adana. cemaltoraman@hakkari.edu.tr ÖZET Tarımsal mücadelede pestisitlerin hedef yüzeye ulaştırılmasında taşıyıcı olarak çoğunlukla su kullanılmaktadır. Farklı kaynak suları (gölet, kanal, sondaj) ile 5 adet değişik içeriklere sahip yayıcı ve yapıştırıcı arasında karışımlar oluşturulmuştur. Bu çözeltilerin herbisit uygulamalarındaki etkilerinin belirlenmesi için, araştırmada farklı yapı ve özelliklere sahip ayrık (Elytrigia repens) pıtrak (Xanthium strumarium) ve yabani yulaf (Avena fatua) bitkileri kullanılmıştır. Üretiminde yaprak yüzeylerine yoğun olarak pestisit uygulanan mısır (Zea mays), ceviz (Juglans regia) ve portakal (Citrus sinensis) yaprakları ise kültür bitkileri olarak seçilmiştir. Farklı su kaynakları ile hazırlanan katkı maddeli karışımların temas açıları ve damla yüzey gerilimlerinde saf suya göre farklı sonuçlar oluşturmadıkları gözlenmiştir. Setacid ticari isimli ürün ile hazırlanan karışımın asiditesi 2 pH seviyesinde ve elektrik iletkenliği en yüksek değerlerde oluşmuştur. Anahtar Kelimeler: Elektrik İletkenliği, Gölet, Kanal, pH, Sondaj, Viskozite 22 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S23. Farklı Katkı Maddeleri Kullanılarak Hazırlanmış Çeltik Sapı Peletlerinin Gazlaştırılması Birol KAYİŞOĞLU1, Serkan TUĞ2, İbrahim Savaş DALMIŞ3, Türkan AKTAŞ1, Mehmet Recai DURGUT1, Figen TAŞÇI DURGUT1 Namık Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Biyosistem Mühendisliği Bölümü 2 Namık Kemal Üniversitesi Teknik Bilimler Yüksek Okulu 3 Namık Kemal Üniversitesi Çorlu Mühendislik Fakültesi Makine Mühendisliği Bölümü bkayisoglu@nku.edu.tr 1 ÖZET Bu çalışmada çeltik sapları farklı katkı maddeleri katılarak peletlenip prototip olarak imal edilen sabit yataklı gazlaştırıcıda gazlaştırılmıştır. Bu amaçla katkısız referans pelet (PRF), %3 PVA (Polyvinyl acetat) katkılı (PVA3), %5 melas katkılı (PM5), %5 kömür tozu katkılı (PC5) ve %15 kömür tozu katkılı (PC15) peletler kullanılmıştır. Gazlaştırma işlemi üstten hava uygulanarak 0.20 hava fazlalık katsayısında yapılmıştır. Ayrıca, reaktör içerisinde kor bölgesindeki sıcaklığın camlaşma ve aglomerasyon üzerine etkileri gözlenmiştir. Araştırmanın sonucunda kor bölgesindeki sıcaklığın 800oC’yi aşması durumunda camlaşma olayının başladığı saptanmıştır. Karıştırma işleminin çeltik sapının gazlaştırılmasında olumlu sonuç vermediği gözlenmiştir. Pelet örnekleri belirlenen en uygun yöntemle gazlaştırılmış ve elde edilen sentez gazın verimleri karşılaştırılmıştır. En yüksek alt ısıl değer 4,430 MJ.Nm-3 ile yalnızca çeltik sapı kullanılan (PRF) peletlerle, en düşük alt ısıl değer 3,899 MJ.Nm-3 ile %15 kömür tozunun kullanıldığı (PC15) peletlerle yapılan gazlaştırma işleminde elde edilmiştir. En yüksek gazlaştırma verimi katkısız pelet (PRF) örneklerinde %64,8 değeri ile elde edilmiştir. En düşük gazlaştırma verimi %59,6 ile %15 kömür karışımında olmuştur. Pelet örneklerinin gazlaştırma verimleri arasındaki fark istatistiki olarak önemli bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Gazlaştırma, Çeltik Sapı, Peletleme, Sentez Gazı 23 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S24. Meyve Bahçeleri için Değişken Miktarlı Tarımsal Girdi Uygulama Programının Geliştirilmesi Murat Gökçe ÜNGÖR¹, Bahattin AKDEMİR² ¹ Tekirdağ Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğü, Tekirdağ ²Namık Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Makinaları Bölümü, Tekirdağ mgu77@hotmail.com ÖZET Bu araştırmada; meyve bahçelerinde optimum girdi kullanımı ile maksimum verim elde etmek, kaliteyi arttırmak ve gereksiz girdi kullanımını önlemek amacıyla değişken düzeyli uygulamalar için bilgisayar programı geliştirilmiştir. Geliştirilen uygulama haritası programı; girilen proje ve bahçe bilgileri ile girdi ve ağaç bilgileri doğrultusunda uygulama haritası hazırlama ve hazırlanan haritanın gelen anlık GPS verileri ile bahçede uygulanmasını yapmaktadır. İş akış şeması üzerinden Visual Studio 2012 programı kullanılarak .NET 4.0 Framework mimarisi üzerine Microsoft Visual Basic programlama dili ve XML veri standardı kullanılarak yazılmıştır. Geliştirilen programın laboratuvarda ve tarlada testleri yapılmıştır. Uygulama haritasının oluşturulması ve gerçek zamanlı koordinatları kullanarak gübre normunun ayarlanması program tarafından başarılı olarak gerçekleştirilmiştir. Anahtar Kelimeler: Meyvecilik, Değişken Miktarlı Uygulama, Uygulama Haritası, Hassas Tarım 24 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S25. Bitkisel Üretimde Hassas Tarım Uygulamalarının Planlanması, Geliştirilmesi ve Yaygınlaştırılması Projesi İbrahim GÜÇDEMİR1, Bahattin AKDEMİR2, Ufuk TÜRKER3, Hüseyin ÖĞÜT4, Behiç TEKİN5, Zinnur GÖZÜBÜYÜK6, Ümran ATAY7, Kazım GÜR8, Mustafa TUNÇ9, Hakan YILDIZ10, Ulaş AY11, Yasemin VURARAK12, Tolga ARABACI13, Yücel TEKİN14, Deniz YILMAZ15 1 Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Tarımsal Araştırma Genel Müdürlüğü Toprak Su Araştırmaları Daire Başkanlığı, Ankara; 2Namık Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Biyosistem Mühendisliği Bölümü, Tekirdağ; 3Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Makineleri ve Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, Ankara; 4Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Makineleri ve Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, İzmir; 5Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Makineleri ve Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, Konya; 6 Doğu Anadolu Tarımsal Araştırma Enstitüsü, Erzurum; 7GAP Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Şanlıurfa; 8Bahri Dağdaş Uluslararası Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü; 10GTHB, Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Ankara; 11Atatürk Toprak Su ve Tarımsal Meteoroloji Araştırma Enstitüsü, Kırklareli; 12Doğu Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü-Adana; 13Geçit Kuşağı Tarımsal Araştırma Enstitüsü, Eskişehir; 14 Uludağ Üniversitesi MYO Makine ve Metal Teknolojileri Bölümü, Bursa; 15Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Isparta bakdemir@nku.edu.tr ÖZET Tarımsal Araştırmalar Genel Müdürlüğü, Toprak ve Su Kaynakları Araştırmaları Daire Başkanlığı koordinatörlüğünde Üniversiteler ile Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı'na bağlı Araştırma Enstitülerinin işbirliğinde Hazırlanan “Bitkisel Üretimde Hassas Tarım Uygulamalarının Planlanması, Geliştirilmesi ve Yaygınlaştırılması TAGEM Ülkesel/Entegre Projesi” Bakanlığın ilgili kurulları tarafından değerlendirilerek kabul edilmiş ve 1 Ocak 2016 tarihinde proje başlatılmıştır. Bu çalışma ile; Hassas Tarım tarımsal üretim ile ilgili verilerini konuma dayalı olarak zamansal ve mekânsal olarak elde edilmesi, tarımsal girdilerin aşırı ve etkin olmayan kullanımının engellenerek üretim maliyetinin ve çevre kirliliğinin azaltılması, kısacası sürdürülebilir tarım uygulamalarının yaygınlaştırılması dolayısıyla üretimde girdi maliyetinin azaltılması, ürün veriminin ve kalitesinin arttırılması ile çiftçi gelirinin artırılması, çiftçi tarafından yaygın olarak kullanılması için yöreye uygun adaptasyon stratejilerinin saptanması, elde edilen tüm verilerin tutulduğu, çiftçilerin kendi arazilerinin durumu web tabanlı izlediği bir veri tabanı oluşturulması, çiftçiye İleri teknoloji ürünleri ile ilgili danışmanlık bilgilerinin üretilmesi için kapasite geliştirilmesi, tarımda verimliği artırmak için sanal toplulaştırma (sınırsız parsel) çözümünün ortaya çıkarılması, halen üniversiteler tarafından geliştirilmiş olan hassas tarımla ilgili teknolojilerin uygulamaya aktarılması, nitelikli insan kaynağının yetiştirilmesi, buna bağlı olarak ülkemiz için hassas tarım üretim çözümlerinin ortaya konulması, geleneksel tarım ve hassas tarım uygulamalarının ürün bazında karşılaştırılması ve hassas tarımın yaygınlaştırılmasının sağlanması amaçlanmaktadır. Anahtar Kelimeler: Bitkisel Üretim, Entegre Proje, Hassas Tarım, TAGEM, Türkiye 25 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S26. Çay Fabrikası Atıklarınının Peletlenmesi ve Pelet Fiziksel Özelliklerinin Belirlenmesi Sefai BİLGİN1, Abdülkadir KOÇER2, Hasan YILMAZ1, Mustafa ACAR3, Mahmut DOK3 1 Akdeniz Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Tarım Makinaları ve Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, Antalya 2 Akdeniz Üniversitesi, Teknik Bilimler Meslek Yüksekokulu, Antalya 3 Karadeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü, Enerji Tarımı Araştırma Merkezi, Samsun sbilgin@akdeniz.edu.tr ÖZET Çalışmada, çay fabrikası artıkları katı yakıt olarak kullanılmak üzere peletlenmiştir. Öğütülmüş çay atıkları, %12.68 nem içeriğinde ve 0.62 mm geometrik ortalama çapında ve laboratuvar ölçekli 3 kW güçlü pelet makinesinde çevre şartlarında peletlenmiştir. Peletlerin kalitesi ile ilgili fiziksel özellikleri olarak hacim yoğunluğu, parça yoğunluğu, mekanik dayanıklılık direnci, darbe dayanım direnci, basınç direnci ve nem alma durumu belirlenmiştir. Ayrıca çalışmada, pelet makinesinin kapasitesi ölçülmüştür. Fiziksel testler öncesinde peletler 7 gün süre ile 24 C sıcaklık ve %55 bağıl nem şartlarında bekletilmiştir. Çalışma sonunda, ortalama 6.1 mm çapında, 23.5 mm uzunluğunda ve kütlesi 0.8 g peletler elde edilmiştir. Çay peletlerinin hacim ve parça yoğunluğu 601 kg m-3 ve 1158 kg m-3, mekanik dayanıklılık direnci %81 ve basınç direnci 476 N bulunmuştur. Peletlerin nem alma direnci ortam sıcaklığı ve nemine bağlı olarak değişmiştir. Peletler düşük sıcaklık ve bağıl nem koşullarında nem kaybetmiştir. Çay peletlerinin fiziksel testler sonucu sağlam yapıda olduğu görülmüştür. Pelet makinesinin kapasitesi 46 kg h-1 olarak bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Biyokütle, Çay Atıkları, Pelet 26 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S27. Adıyaman İlinde Mercimek Üretiminde Enerji Bilançosunun Belirlenmesi Osman GÖKDOĞAN Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi, Mühendislik-Mimarlık Fakültesi, Biyosistem Mühendisliği Bölümü, 50300, Nevşehir osmangokdogan@gmail.com ÖZET Bu çalışmada Adıyaman ilinde 2014-2015 üretim sezonunda mercimek üretiminde enerji kullanım etkinliğinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Mercimeğin enerji kullanım etkinliğini belirlemek için denemeler Adıyaman ilinde mercimek işletmesinde yapılmıştır. Mercimek üretiminde enerji girdisi 15555.01 MJ ha-1 ve enerji çıktısı 29378.70 MJ ha-1 olarak hesaplanmıştır. Enerji girdileri olarak diesel enerji 5884.39 MJ ha-1, makine enerjisi 3596.40 MJ ha-1, kimyasal gübre enerjisi 3040.95 MJ ha-1, tohum enerjisi 2448.22 MJ ha-1, insan işgücü enerjisi 402.89 MJ ha-1 ve kimyasal ilaç enerjisi 182.16 MJ ha-1 ’dır. Mercimek üretiminde enerji kullanım etkinliği, spesifik enerji, enerji verimliliği ve net enerji sırasıyla 1.88, 9.60 MJ kg-1, 0.10 kg MJ-1 ve 13823.69 MJ ha-1 olarak hesaplanmıştır. Anahtar Kelimeler: Adıyaman, Mercimek, Spesifik Enerji 27 Enerji Kullanım Etkinliği, 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S28. İkinci Ürün Silajlık Mısır ve Silajlık Tritikale Ekim Nöbetinde İşletmecilik Parametreleri Yönünden Toprak İşleme Sistemlerinin Uygulanabilirliğinin Değerlendirilmesi Mustafa BAYRAM, Engin ÖZGÖZ Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Biyosistem Mühendisliği Bölümü 60250, Tokat, Türkiye engin.ozgoz@gop.edu.tr ÖZET Farklı toprak işleme yöntemlerinin zaman tüketimi, brüt kar ve ikinci ürün silajlık mısır (Zea mays L.)-silajlık tritikale ekim nöbetinde verim üzerine etkilerinin belirlenmesi için üç yıl (2012-2015) süre ile tarla denemesi yürütülmüştür. Denemeler üç tekerrürlü olarak Türkiye’nin İç Anadolu Bölgesinde iki farklı toprak serisinde (Kızılca ve Karadeli) gerçekleştirilmiştir. Toprak işleme sistemleri; geleneksel toprak işleme sistemi (GT), azaltılmış toprak işleme-1 (AT1), azaltılmış toprak işleme-2 (AT2) ve doğrudan ekim sistemi (DE)’dir. Silajlık mısır ve kışlık tritikalede en düşük zaman tüketimi sırasıyla 0.20 h ha-1 ve 0.28 h ha-1, en yüksek iş başarısı ise sırasıyla 4.93 ha h -1 ve 3.58 ha h-1 olarak DE uygulamasında elde edilmiştir. İkinci ürün silajlık mısır ve silajlık tritikalede en yüksek silaj verimleri Kızılca serisinde sırasıyla 4193.25 kg da-1 ve 1533.73 kg da-1 olarak AT2 sisteminde, Karadeli serisinde ise 3398.41 kg da-1 ve 1505.50 kg da-1 olarak AT1 sisteminde elde edilmiştir. Her iki bitki içinde dekar başına en yüksek girdi arazinin kurak bir bölgede olması nedeniyle sulama gideri olmuştur. Bölgede silajlık mısır ve silajlık tritikale rotasyonu altında en yüksek brüt kar’ın AT2 sistemi ile sağlandığı görülmüştür. Ancak DE ile toprak daha stabil hale geldiği zaman daha yüksek kar sağlanabilir. Anahtar Kelimeler: Ekonomik Analiz, Geleneksel Toprak İşleme, İşletme Değerleri, Koruyucu Toprak İşleme, Verim 28 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S29. Robotik Sağım Sistemlerinde Optimum Hayvan Kapasitesinin Belirlenmesi Halil ÜNAL1, Hasan KURALOĞLU2 1 Uludağ Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Biyosistem Mühendisliği Bölümü, Nilüfer, 16059, Bursa. 2 Uludağ Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyosistem Mühendisliği Anabilim Dalı, Nilüfer, 16059, Bursa. hunal@uludag.edu.tr ÖZET Bu araştırmanın amacı; çalışma şartlarında robotik sağım sistemlerin (otomatik sağım sistemlerin) kapasitesini ortaya koymak ve bir robotik sistem tarafından sağılabilecek hayvan sayısını belirlemektir. Araştırma üç farklı çiftlikte (A, B ve C) yürütülmüştür. Her çiftlikte hayvanlar ikişer adet aynı marka robotik sağım üniteleri tarafından sağılmaktadır. Çalışma raporları çiftliklerin sürü yönetim programından elde edilmiştir. Otomatik sağım sistemlerin işlem parametrelerini ve sürüdeki maksimum hayvan sayısını hesaplamak üzere matematiksel denklemlerden yararlanılmıştır. Araştırma sonuçları robotlu sağım sistemi kapasitesinin birçok farklı faktörlerden etkilenebildiğini göstermiştir. Servis verilen gruptaki hayvan sayısı, sağım durağında harcanan süre, sağım donanımı ve soğutma tankı boşaltma ve yıkama süresi, sağım için seçilen hayvan trafiği, sağım bölgesinin tasarımı bunlardan birkaçıdır. ‘B’ ve ‘C’ çiftliklerindeki yetersiz hayvan sayısı sağım donanımının boşta geçen zamanlarını yükseltmiştir (5.69 h ve 7.34 h). Robotik sağım sistemi kapasite katsayısı ‘A’, ‘B’ ve ‘C’ çiftliklerinde sırasıyla 0.86, 0.75 ve 0.68 bulunmuştur. ‘B’ ve ‘C’ çiftliklerindeki kapasite katsayısının düşmesi günlük kullanılabilir sürenin bu çiftliklerde verimli kullanılmadığını göstermiştir. Yapılan çalışmalar üç çiftlikteki mevcut robotik sistemler kullanarak ‘A’ çiftliğinde 64, ‘B’ çiftliğinde 61 ve ‘C’ çiftliğinde ise 68 hayvandan daha fazla sürüye servis verilemeyeceğini göstermiştir. Anahtar Kelimeler: Sağım, Robotik Sağım Sistemleri, Robotik Sağım Sistemi Kapasite Katsayısı, Robotik Sağım Sistemi Kapasitesi 29 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S30. Güneş Takip Sistemli Bir Güneş Enerjili Pişirici Geliştirilmesi ve Performansının Belirlenmesi Hakan POLATCI1, Adil Koray YILDIZ2 1 Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Biyosistem Mühendisliği Bölümü, 60150, Tokat 2 Bozok Üniversitesi, Mühendislik-Mimarlık Fakültesi, Biyosistem Mühendisliği Bölümü, Yozgat hakan.polatci@gop.edu.tr ÖZET Ülkelerin gelişmişlik düzeyini belirlemek için önemli bir parametre olan kişi başına tüketilen enerji miktarı gün geçtikçe artmaktadır. Fosil yakıtların çevreye verdikleri zarar ve hızla tükeniyor olması yenilenebilir enerji kaynaklarına olan arzı tekrar arttırmıştır. Güneş enerjisi en temel yenilenebilir enerji kaynaklarından birisidir. Gelişmekte olan ülkelerde (Çin, Hindistan vs.) hem ısıtma hem de pişirme amacıyla basit yemek pişiriciler yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu çalışmada parabolik bir güneş enerjili pişirici tasarlanmıştır. Pişirici üzerine verimliliği arttırmak amacı ile tek eksenli bir güneş takip sistemi yerleştirilmiştir. Denemeler sırasında sıcaklığa bağlı olarak pişiriciden günlük veriler alınmış ve güneş takip sisteminin verimi belirlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre Güneş takip sistemlerinin pişiriciler üzerinde yaklaşık %35 verim artışı sağladığı görülmektedir. Kontrol ve güneş takip sisteminde en yüksek sıcaklıklar sırası ile 138,91 ve 205,62 olarak belirlenmiştir. Diğer taraftan güneş takip sistemlerinde kullanılan parçaların günümüzde oldukça yaygın ve ucuz olması bu sistemlerin kullanılabilirliğini arttırmaktadır. Anahtar Kelimeler: Güneş Takip Sistemi, Pişirici, Arduino, Fotodirenç 30 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT S31. Biçerdöverlerde Tasarım Parametreleri Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi Metin GÜNER Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Makinaları ve Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, Dışkapı, Ankara, Türkiye metguner@gmail.com ÖZET Biçerdöverler hasat, harman, ayırma ve temizleme işlemlerini bir arada yapan, aynı anda daneyi depolayan ve taşıyan kombine bir makinedir. Buğday, çavdar, arpa, yulaf, mısır, ayçiçeği, kanola, keten, soya fasulyesi vb. tarımsal ürünlerin hasadında kullanılan biçerdöverlerin günümüzdeki önemi tartışılmazdır. Biçerdöverlerin karmaşık bir yapıya sahip olması nedeniyle görevlerini iyi yapabilmeleri için işleyici organları arasında belirli ilişkilerin olması gerekir. Bu ilişkiler değişik literatürlerde verilmeye çalışılmış, ancak bu ilişkilerin uygulamadaki biçerdöverlerle olan ilişkisi incelenmemiştir. Bu çalışmada farklı marka ve model biçerdöverlerin tasarım parametreleri arasındaki ilişkiler incelenmiş ve uygulamadaki parametrelerin teorik verilerle karşılaştırılması yapılmıştır. İncelenen biçerdöverlerde bir biçerdöver modeli hariç dolap çevre hızları 2.7 m/s’yi geçmemiştir. Dolap indeksi en düşük 0.45 ve en büyük 1.77 bulunmuştur. Dolap yükseklikleri 1.17 m ile 2.11 m arasında değişmiştir. Biçme genişliği, batör uzunluğu, kontrbatör yüzey alanı, sarsak alanı ve toplam elek alanı oranı (B/L/A/S/E) 1/0.27/0.19/1.16/1.03 olarak belirlenmiştir. Güç/genişlik oranları genel ortalama değeri 39.70 kW/m saptanmıştır. Anahtar Kelimeler: Biçerdöver, Hasat, Harman, Temizleme, Ayırma 31 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT P1. Çukurova’da Buğday ve İkinci Ürün Silajlık Mısırın Ekiminde Farklı Ekim Tekniklerinin Ekonomik Yönden Karşılaştırılması (1. Yıl) Hasan Ali KARAAĞAÇ, Sait AYKANAT, Reşit GÜLTEKİN, Ali BOLAT, Cengiz SAĞLAM Doğu Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Adana hakaraagac@hotmail.com ÖZET Bu çalışma, 2014-2015 üretim yılında buğday ve ikinci ürün silajlık mısırın ekiminde farklı ekim tekniklerini ekonomik olarak karşılaştırmak amacıyla yapılmıştır. Denemenin buğday ekiminde düze ekim, sırta ekim ve geniş sırta ekim yöntemleri; ikinci ürün silajlık mısırın doğrudan ekiminde ise çizel tipi, tek disk tipi ve çift disk tipi çizi açıcı yöntemler araştırılmıştır. Araştırma sonunda en yüksek verim buğdayda düze ekim (921.83 kg/da) yönteminde, ikinci ürün silajlık mısırda çizel tipi (5515.35 kg/da) yönteminde bulunmuştur. Ekonomik analizde de en yüksek net gelir, buğdayda düze ekim (291.69 TL/da) yönteminde, ikinci ürün silajlık mısırda çizel tipi ekim (322.20 TL/da) yönteminde bulunmuştur. Her iki ürünün birleştirilmiş ekonomik analizinde ise en yüksek net gelir (596.49 TL/da) buğdayın düze ekim yöntemi ve ikinci ürün silajlık mısırın çizel tipi ekim yönteminden elde edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Buğday, Silajlık Mısır, Toprak İşleme, Ekim Teknikleri, Ekonomiklik 32 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT P2. Sulama Mekanizasyonu Hibe Destekleri ve Bölgesel Farklılıklar Yasemin VURARAK, Volkan ÇATALKAYA, Nigar ANGIN, Emin BİLGİLİ Doğu Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Adana yvurarak@gmail.com ÖZET Tarımsal hibe programlarının tümü, tarımsal faaliyetlerin sürdürülebilirliği açısından son derece önemlidir. Türkiye'de son yıllarda, Kırsal Kalkınma Yatırımlarının Programları, ekipman ve makina alımı için finansman sağlayarak üreticilerin gelir düzeyini artırmak amacıyla uygulanmaktadır. Yağışların azlığı ve yeterli sulama suyunun bulunamayışı, dünyada sulama suyunun daha etkin kullanımını gündeme getirmiştir. Ülkemizde de sulama yöntemleri ile etkin sulama yapılarak su tasarrufu sağlanması önemli bir konudur. Hibe kapsamı içinde sulama makina ve ekipmanları da desteklenmektedirler. Hibe programlarının bölgesel ihtiyaçlar üzerinden değerlendirilmesi gerekir. Böylece, hibe programlarının hedefleri sürdürülebilir bir yapıya sahip olabilecektir. Bölgelerin mekanizasyon ihtiyaçlarını tarım bölgeleri arasında yapısal farklar ile belirlenmelidir. Bu çalışmada, Türkiye de bölgelere göre hibe kapsamında desteklenen sulama makinaları tip ve sayıları yıllara göre (2012-2013) tespit edilmiştir. Çalışma sonunda damla sulama sisteminin daha çok tercih edildiği belirlenmiştir. Ayrıca, doğrusal (lineer) ve dairesel (center pivot) sulama sistemlerinin Orta Anadolu Bölgesinde, güneş enerjisi ile çalıştırılan sulama sistemlerinin ise Karadeniz Bölgesi hariç tüm bölgelerde çiftçiler tarafından tercih edilerek hibe desteğinden yararlandıkları tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Makina Hibeleri, Sulama Mekanizasyonu, Bölgeler Arasındaki Yapısal Farklılıklar 33 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT P3. Buğday Üretiminde Farklı Toprak İşleme ve Ekim Yöntemlerinin Enerji Bilançosu Reşit GÜLTEKİN, Sait AYKANAT, Yasin KORKMAZ, Hasan Ali KARAAĞAÇ Doğu Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Adana rgultekin@hotmail.com ÖZET Bu çalışmada, Çukurova Bölgesi’nde buğday üretiminde düze ekim, sırta ekim ve geniş sırta ekim yöntemlerinin enerji bilançoları belirlenmiştir. Değerlendirmeler sonunda özgül enerji değeri düze ekim yönteminde 1.93 MJ/kg, sırta ekim yönteminde 2.72 MJ/kg, geniş sırta ekim yönteminde 2.29 MJ/kg olarak hesaplanmıştır. Enerji çıktı/girdi oranı dikkate alındığında enerji oranı düze ekim yönteminde 7.61, sırta ekim yönteminde 5.39, geniş sırta ekim yönteminde 6.42 olarak elde edilmiştir. Buğday üretiminin tüm ekim yöntemlerinde gübre enerjisi en yüksek enerji girdisi olarak bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Buğday, Toprak İşleme, Ekim Yöntemleri, Enerji Bilançosu 34 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT P4. Toprak İşlemenin Toprak Kalite Kriterleri Üzerine Etkisi Banu KADIOĞLU Doğu Anadolu Tarımsal Araştırma Enstitüsü Toprak Su Yerleşkesi, Erzurum banu250@hotmail.com ÖZET Ekosistem koşulları içerisinde insan, bitki ve hayvan sağlığını destekleyen, çevre kalitesini yönlendiren, bitki ve biyolojik verimliliği sürdüren toprağın kapasitesi olarak tanımlanan toprak kalitesi, sağlıklı çevrenin korunması, optimum seviyede bitkisel verimlilik için, mineral ve enerji, su döngüsü, toprak yeteneğinin desteklenmesi terimleriyle açıklanmıştır. Toprak kalitesi, kullanım şekli ve işlemeden etkilenen toprağın fiziksel, kimyasal ve biyolojik özelliklerine bağlı olarak değişiklik göstermektedir. Toprak yüzeyinin bitki artıkları ile kaplanma miktarı, bitki besin elementlerinin dağılımı, strüktür ve agregat stabilitesi, nem içeriği, sıcaklık, toprak biyolojisi ve toprak sertliği toprak işlemeden etkilenen toprak kalitesi ile ilgili önemli bazı toprak özellikleridir. Farklı topoğrafik pozisyonlarda yer alan işlemeli tarım ve mera alanlarında toprak kalite indeks parametrelerinin değişimini ortaya koymak amacıyla yürütülen araştırma Erzurum ili Merkez ilçe köylerinden olan Tuzcu ve Tepeköy arazilerinde üç ayrı topoğrafik alanda yapılmıştır. Çalışma alanında etek, yamaç ve tepe olmak üzere üç ayrı topoğrafik alandan işlenmiş ve işlenmemiş arazilerden olmak üzere iki ayrı profil açılmış ve tanımlanan horizonlardan toprak örnekleri alınmıştır. Araştırmada kütle yoğunluğu, organik madde içeriği ve toplam bakteri ve mantar sayısı değerlendirilmiştir. İşlemeli tarım yapılan alanlarda organik madde ve toplam bakteri ve mantar sayısının mera alanlarına göre daha yüksek, kütle yoğunluğu bakımından ise daha düşük, A horizonunun B horizonuna göre ise daha yüksek değerler verdiği kaydedilmiştir. Anahtar Kelimeler: Toprak Kalite Kriterleri, Toprak Kalitesi, Toprak İşleme, Toprağın Fiziksel, Kimyasal ve Biyolojik Özellikleri 35 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT P5. Nektarin [P. Perica (L.) Batsch, Var. Nectarina] Meyvesinin Bazı Mühendislik Parametrelerinin Belirlenmesi Önder KABAŞ, Salih SÖZER, İlker ÜNAL Akdeniz Üniversitesi, Teknik Bilimler Meslek Yüksekokulu, Antalya okabas@akdeniz.edu.tr ÖZET Bu çalışmada nektarin meyvesinin bazı fiziksel ve mekanik özellikleri belirlenmiştir. Bu özelliklerin bilinmesi işleme ve sınıflandırma ekipmanlarının tasarımı açısından oldukça önemlidir. Fiziksel özellik olarak; uzunluk, genişlik, kalınlık, ağırlık, geometrik ortalama çap, küresellik, yüzey alanı ve izdüşüm alanı değerleri belirlenmiştir. Ölçülen ve hesaplanan uzunluk, genişlik, kalınlık, ağırlık, geometrik ortalama çap, küresellik, yüzey alanı ve projeksiyon alanı değerleri sırasıyla 48.34-67.57 mm, 35.14-58.41 mm, 32.23-54.64 mm, 67.9112.80 g, 36.25-59.39 mm, 0.83-0.96 %, 40.09 -109.58 cm2, x düzleminde 15.77- 24.45 cm2, y düzleminde 8.92-18.41 cm2’dir. Belirlenen bazı mekanik özellikler, maksimum kuvvet, deformasyon ve enerji, akma noktasındaki kuvvet, deformasyon, enerji, poisson oranı ve elastikiyet modülü sırasıyla 75.20-180.20 N, 8.18-17.81 mm, 104.33-528.78 Nmm, 35.53-78.66 N, 2.77-10.33 mm, 38.93-295.77 Nmm-2 ve 0.14-0.24 olarak saptanmıştır. Anahtar Kelimeler: Nektarin, Deformasyon, Akma Kuvveti, Poisson Oranı 36 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT P6. Üç Farklı Yapay Sinir Ağı Yöntemi Kullanılarak Toprak Penetrasyon Direnci Tahmini İlker ÜNAL1, Salih SÖZER1, Önder KABAŞ1, Süleyman ÇETİN1, Mehmet TOPAKCI2 1 Akdeniz Üniversitesi, Teknik Bilimler Meslek Yüksekokulu, Antalya 2 Akdeniz Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Makinaları ve Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, Antalya ilkerunal@akdeniz.edu.tr ÖZET Toprak sıkışması, toprağın fiziksel, kimyasal ve biyolojik özelliklerine olumsuz yönde etki ederek bitki gelişimini engelleyen önemli bir problemdir. Bu problemin bitki gelişimine olan etkilerinin belirlenebilmesi için üretim alanının birçok noktasından toprak penetrasyon direnç verilerinin toplanması gerekmektedir. Büyük üretim alanlarından toprak penetrasyon direnç verilerinin toplanması araştırmacılar için zaman alıcı ve yorucu bir uygulamadır. Ayrıca, ölçüm yapılan nokta sayısı ne derecede üretim alanının tamamının değerlendirilmesinde yeterli olacağı belirsizdir. Bu nedenle, çalışma yapılan alanın bütününü değerlendirebilmek için ölçüm yapılmayan noktalara ait toprak penetrasyon direnç verilerinin de tahmin edilmesi gerekmektedir. Matematiksel bir hesaplama ve modelleme yöntemi olan yapay sinir ağları, bilinen minimum test verileri ile bilinmeyen verilerin tahmin edilmesinde kullanılan güncel bir yöntemdir. Çalışmada, 20 ha büyüklüğündeki alanın 1603 farklı noktasından ve 40 cm derinliğinden alınan coğrafik konum ve toprak penetrasyon direnç verileri toplanmıştır. Toplanan 1603 verinin, %24’ ü test, geri kalan %76’ lık kısım eğitim için kullanılmıştır. Ölçümü yapılmayan noktalara ait direnç değerleri, Matlab İçerisindeki Genelleştirilmiş Regresyon Sinir Ağı (Generalised Regression Neural Network, GRNN), Çok Katmanlı Algılayıcı (MLP) ve Radyal Temelli Fonksiyonlar (RBF) yöntemleri kullanılarak tahmin edilmiştir. Bu değerlere ek olarak mutlak hata (MSE), ortalama karekök hatası (RMSE) ve ortalama mutlak hata (MAE) değerleri hesaplanmıştır. Sonuç olarak Radyal Temelli Fonksiyonlar yönteminin gerçek değerlere yakınsama durumunun iyi olduğu tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: GRNN, MLP, RBF, Toprak Penetrasyon Direnci, Yapay Sinir Ağları 37 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT P7. Biyogaz Üretimini Arttırmada Kullanılan Ön İşlemlere Bir Bakış Salih SÖZER, Önder KABAŞ, İlker ÜNAL Akdeniz Üniversitesi Teknik Bilimler MYO, Antalya, Türkiye sozer@akdeniz.edu.tr ÖZET Günümüzde dünyanın en büyük problemlerinin başında enerji ihtiyacı ve buna bağlı olarak artan çevre kirlenmesi gelmektedir. Bilim adamları bir taraftan yenilenebilir kaynaklarının kullanımını araştırırken diğer taraftan fosil yakıtların daha verimli kullanılmasını araştırmaktadır. Biyogaz bu yenilenebilir enerji kaynaklarından bir tanesidir. Biyogaz organik atıkların fermantasyonu sonucu oluşur. Fakat bazı organik atıkların parçalanması zordur. Özellikle içeriğinde yüksek oranda selüloz ve lignin bulunan tarımsal ve evsel organik atıkların biyogaz üretiminde kullanılması biyogaz üretimini azaltmaktadır. Bu çalışmada biyogaz üretimini arttırmak için son yıllarda yapılan farklı ön işlem tekniklerinden bazı örnekler verilecektir. Bu tekniklerdeki amaç hem biyogaz üretimini arttırma, hem de çevre kirliliğini en aza indirmektir. Anahtar Kelimeler: Biyogaz, Biyogaz Üretimi, Ön İşlem Yöntemleri 38 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT P8. Pnömatik Hassas Sebze Ekim Makinesinde Kullanılan Değişik Baskı Tekerlerinin Siyah Havucun Çimlenmesine Etkisi Hüseyin BÜLBÜL1, Haydar HACISEFEROĞULLARI2 1 Seydişehir İlçe Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğü, Konya 2 Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Makineleri ve Teknolojileri Müh. Bölümü hhsefer@selcuk.edu.tr ÖZET Günümüzde dünya nüfusunun artışıyla bu nüfusu besleyecek tarımsal üretimin artırılması ve çeşitlendirilmesi amaçlanmaktadır. Türkiye'de siyah havuç taze sebze olarak ve yüksek miktarlarda da fermente edilmiş içecek şeklinde tercih edilmektedir. Siyah havuç ülkemizde farklı bölgelerde yetiştirilmektedir. Üretimin en yoğun olduğu yer ise Ereğli bölgesidir. Bölgede, en yüksek verim siyah havucun sırta üç sıra halinde ekiminde elde edilmektedir. Bu çalışmada ön ve arka tekeri lastik (BT1), ön ve arka baskı tekeri sac (BT2) ve ön ve arka tekeri lastik ortada üçlü dar lastik tekerlerinin (BT3), siyah havucun tarla koşullarında çıkışına etkisi araştırılmıştır. Ekimden önce ve sonra baskı tekerleri izinden penetrasyon dirençleri ölçülmüştür. Araştırma sonucunda ortalama çimlenme süreleri 15.46 ile 21.51 gün, çimlenme oranı indeksi değerleri 0.194 ile 0.971 [adet.(m.gün)-1], tarla çıkış değerleri %27.41 ile %54.67 ve birim alandaki bitki sayıları ise 43.50 ile 11.17 adet.m-2 arasında bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Baskı Tekeri, Çimlenme Oranı İndeksi, Ortalama Çimlenme Süresi, Siyah Havuç, Tarla Filiz Çıkış Derecesi 39 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT P9. Görüntü İşleme Tekniklerinin Sürdürülebilir Tarımdaki Yeri ve Önemi: Literatür Çalışması Onur AĞIN1, M. Zahid MALASLI2 1 Atatürk Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Makinaları ve Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, 25240, Erzurum 2 Bingöl Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Biyosistem Mühendisliği Bölümü, 12000, Bingöl onur.agin@atauni.edu.tr ÖZET Bu çalışmada, görüntü işleme tekniklerinin sürdürülebilir tarım stratejileri arasındaki yeri ve öneminin değerlendirilmesi yapılmıştır. Sürdürülebilir tarıma yönelik 2011-2016 yılları arasında görüntü işleme teknikleri ile ilgili çalışmalara ait yayınlar üzerinde sentez yapılarak bu konuda ileriye yönelik araştırma gereksinimi olan alanların ortaya çıkarılması hedeflenmiştir. Görüntü işleme tekniklerinin, özellikle sulama, gübreleme, ilaçlama başta olmak üzere tarımsal girdilerde etkinliğin arttırılmasına olanak sağlaması ve diğer alanlardaki başarılı uygulamalarıyla sürdürülebilir tarıma önemli ölçüde katkı sağladığı görülmüştür. Yöntemin, anlık olarak vejetasyon tayini, toprak nem içeriğinin belirlenmesi, hastalık ve yabancı ot lokasyonlarının saptanması, tarımsal materyallerin sınıflandırılması gibi uygulamalarda sayısallaştırmaya elverişli olması ve otomasyona aktarılabilme yeteneği bu katkının sağlanmasında önemli yer tutmaktadır. Ancak yapılan çalışmaların pratiğe aktarılması hususunda eksiklikler gözlenmekte ve bu konuda organizasyonun sağlanması ve desteklerin arttırılması gerekmektedir. Böylece görüntü işleme tekniklerinin sürdürülebilir tarıma katkısının da giderek artacağı tahmin edilmektedir. Anahtar Kelimeler: Görüntü İşleme, Sürdürülebilir Tarım 40 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT P10. Pülverizatör Deposu Karıştırıcı Performanslarının Belirlenmesinde Kullanılan Kurutma ve Turbidimetrik Analiz Yöntemlerinin Teknik Açıdan Karşılaştırılması Ali BOLAT1, Ali BAYAT2, M. Emin GÖKDUMAN2 1 Doğu Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Adana 2 Çukurova Üniversitesi Tarım Makinaları ve Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, Adana bolat.ali@tarim.gov.tr ÖZET Etkili bir ilaçlama sağlayabilmek için pülverizatör depolarındaki kimyasal ilaç konsantrasyonlarının ilaçlama süresince sabit düzeyde tutulması gerekmektedir. Bu bakımdan pülverizatör depolarında kullanılan karıştırıcıların etkinliğinin bilinmesi önemlidir. Karıştırıcı etkinliğinin belirlenmesinde uluslararası ISO 5682-2: 1997 (E) standardı kullanılmaktadır. Bu standarta göre, kurutma analiz yöntemi (klasik yöntem) tanktan alınan numunelerin belirli sıcaklıklarda ve sürelerde kurutulması esasına göre yapılmaktadır. Bu yöntem; uygulaması zor, zaman alan ve hassasiyeti düşük bir yöntemdir. Son yıllarda karıştırıcı etkinliğinin belirlenmesinde, turbidimetrik yöntem kullanılmaktadır. Turbidimetrik yöntem ile yapılan bulanıklık ölçümleri; daha hızlı, yüksek hassasiyette ve dijital olarak yapılabilmektedir. Bu çalışmada kurutma analiz yöntemi (klasik) ile turbidimetrik analiz yöntemlerinin teknik bakımdan karşılaştırılması yapılmıştır. Anahtar Kelimeler: Bakıroksiklorit, Karıştırıcıları, Turbidimetre 41 Kaolin, Pülverizatör 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT P11. Ekici Makaralarda Farklı Oluk Çap ve Derinliklerinin Soya Tohumunun Akış Düzgünlüğüne Etkileri Yıldıran YILDIRIM1, Emrah KUŞ2 1 Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Makinaları ve Teknolojileri Mühendisliği Bölümü, Erzurum 2 Iğdır Üniversitesi Ziraat Fakültesi Biyosistem Mühendisliği Bölümü emrah.kus@igdir.edu.tr ÖZET Oluklu ekici makaralar, tohum boyutlarına uygun oluk çapı kullanılması durumunda, iri taneli tohumların ekiminde kullanılabilmektedirler. Bu çalışmada, soya tohumunun pratikte kullanılan ekim normu için, oluklu ekici makaranın tohum akış düzgünlüğü incelenmiştir. Çalışmada, 18, 20 ve 22 mm olmak üzere üç farklı oluk çapında ve 5, 8 ve 11 mm olmak üzere üç farklı oluk derinliğinde dokuz adet oluklu makara denenmiştir. Denemelerde kullanılan oluklu makaraların her biri 1.0, 1.5 ve 2.0 m s-1 ilerleme hızlarına karşılık gelen 8, 13 ve 18 min-1 ekici mil devrinde çalıştırılmıştır. Çalışmada, sabit bir depoda oluklu makaralardan akan materyal hassas terazi ile yığışımlı olarak tartılarak, elde edilen değerler istatistiksel analize tabi tutulmuştur. Oluklu makaraların tohum akışındaki düzgünlük performansı için varyasyon katsayısı (CV) değerleri kullanılmıştır. Üç tekerrürlü olarak yürütülen çalışmada, her bir tekerrürden elde edilen CV değerlerine istatistiksel analizler uygulanarak en düzenli tohum akışını veren optimum makara boyutları belirlenmiştir. Analizler sonucunda, oluk çapının artmasıyla akış düzgünlüğünün bozulduğu, oluk derinliğinin ve ekici mil devrinin artması ile akış düzgünlüğünün iyileştiği belirlenmiştir. Bu bakımdan, en iyi sonuçlar, 18 mm oluk çapı, 8 mm oluk derinliği ve 18 min-1 ekici mil devrinde belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Akış Düzgünlüğü, Ekici Makara, Oluk Çapı, Oluk Derinliği, Soya Tohumu 42 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT P12. Tarımsal Üretimde Sera Gazları ve Karbon Ayak İzi Güvenç ŞAHİN, Ayten ONURBAŞ AVCIOĞLU Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Makinaları ve Teknolojileri Mühendisliği Bölümü 06130 Aydınlıkevler ANKARA guvencsahin@gmail.com ÖZET Her geçen gün gelişmekte olan dünyamız bu gelişim ve hızlı nüfus artışı nedeniyle gün geçtikçe daha fazla enerji ve yiyecek ihtiyacı duymaktadır. Tüm bu enerji ve yiyecek üretimi beraberinde belirli seviyede olumsuz etkilere sahip yan ürünler ve atıklar meydana getirmektedir. Günümüzde bu atıkların sınıflandırılması ve dünyamıza olan etkilerini ölçebilmek amacı ile karbon ayak izinin takibi ve değerlendirilmesi son derece önemli bir konu haline gelmiştir. Üretim sonrası ortaya çıkan sera gazlarının belirlenebilmesi ve ne şekilde azaltılabileceğine yönelik çalışmalar dünyamızın geleceği açısından son derece önemli bir rol oynamaktadır. Bu çalışmada sera gazları ve karbon ayak izi konularının detaylı olarak açıklanması ve tarımsal üretimde bu karbon ayak izlerinin ne şekilde karşımıza çıktığının belirlenmesi amaçlanmıştır. Anahtar Kelimeler: Karbon Ayak İzi, Sera Gazı 43 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT P13. Tokat İlinin 2003 ve 2013 Yılları için Mekanizasyon Özelliklerindeki Değişiminin İncelenmesi Mustafa BAYRAM, Ebubekir ALTUNTAŞ Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Biyosistem Mühendisliği Bölümü Tokat ebubekir.altuntas@gop.edu.tr ÖZET Bu çalışmanın amacı, 2003 ve 2013 yıllarına ait tarımsal mekanizasyon düzeyini (kW ha-1, traktör 1000 ha-1, ha traktör-1) Tokat İli için belirlemek, Karadeniz Bölgesi ve Türkiye ile karşılaştırmasını yapmaktır. Çalışmada; ayrıca tarımsal işlemlerde makina kullanımı olarak toprak işleme, ekim-dikim-gübreleme makinaları, tarımsal mücadele makinaları ile hasat ve harman makinalarına ait veriler de incelenmiştir. Çalışmadaki tüm istatistiksel veriler, Türkiye İstatistik Kurumundan alınmıştır. Türkiye ve Karadeniz Bölgesinde diskli traktör pulluğu sayıları 2003-2013 yılları arasında sırasıyla % 7.33 ve % 27.7 oranında artarken, Tokat ilinde ise % 53.8 oranında azalış göstermiştir. Tokat İlinde 2003-2013 yılları için dipkazan, pnömatik ekim makinası ve çayır biçme makinası kullanımlarında sırasıyla 14.6, 4.3 ve 5.5 kat kadar artışlar görülmüştür. Öte yandan, Tokat İlinde 2003 ve 2013 yılları için tozlayıcı sayısı %13.7 oranında azalırken; sırt pülverizatörü, motorlu pülverizatör ve atomizör sayılarında ise %44.15, %20.4 ve %18.4 oranında artışlar olmuştur. Tokat İlinde 2003 ve 2013 yılları arasında, tarımsal mekanizasyon düzeyini gösteren temel kriterler olan birim alana düşen traktör gücü (kW ha-1) ve 1000 hektar alana düşen traktör sayısı (traktör 1000 ha-1) değerleri; Karadeniz Bölgesi ve Türkiye’den daha yüksek bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Tokat, Tarımsal Mekanizasyon, Karadeniz, Türkiye 44 30.Ulusal Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi 1-3 Eylül 2016 TOKAT P14. Standart Buhar Çevrimi ile Çalışan Bir Soğuk Depoda Hava Hızının Hesaplamalı Akışkanlar Dinamiği ile Analizi Serap Akdemir Namık Kemal Üniversitesi Teknik Bilimler Meslek Yüksek Okulu, Elektrik ve Enerji Bölümü, İklimlendirme ve Soğutma Programı, 59030 Tekirdağ sakdemir@nku.edu.tr ÖZET Bu araştırmada standart buhar çevrimi ile çalışan bir soğuk depoda şeftalinin depolanması sırasında hava hızları farklı seviyeler için ölçülmüş ve aynı zamanda hesaplamalı akışkanlar dinamiği (HAD) ile Ansysy Fluent programı kullanılarak hava hızı dağılım modelleri oluşturulmuştur. Ölçüm ve model hava hızı değerleri karşılaştırılarak depo için modelin geçerliliği test edilmiştir. Ayrıca depolama sırasında hava hızı ölçüm değerleri ile modellemeden elde edilen değerler karşılaştırılarak oluşturulan HAD hava hızı dağılım modellerinin geçerliliği istatistiksel açıdan değerlendirilmiştir. Modellemeden elde edilen değerler ile ölçümden elde eldilen değerler arasındaki fark ortalama olarak 0.49 m/s olarak saptanmıştır. HAD Model ile ölçümler arasındaki tahmin hatası ölçüm sayısının sınırlı olması ve modellemede sınır koşullarının belirlenmesindeki zorluklardan dolayı %39.73 olarak hesaplanmıştır. Anahtar Kelimeler: Buhar Çevrimi, Hava Hızı, Hesaplamalı Akışkanlar Dinamiği (HAD), Modelleme, Şeftali 45