tc adalet bakanlığı eğitim dairesi başkanlığı yargı mevzuatı bülteni
Transkript
tc adalet bakanlığı eğitim dairesi başkanlığı yargı mevzuatı bülteni
T.C. ADALET BAKANLIĞI EĞİTİM DAİRESİ BAŞKANLIĞI YARGI MEVZUATI BÜLTENİ Bültenin Kapsadığı Tarihler 20 Mayıs – 01 Haziran 2009 Yayımlandığı Tarih 02 Haziran 2009 Sayı 413 İÇİNDEKİLER - - - - m-CPP (meta-chlorophenylpiperazin) isimli maddenin 2313 sayılı Uyuşturucu Maddelerin Murakabesi Hakkında Kanun hükümlerine tabi tutulması Hakkında 2009/14965 Sayılı Bakanlar Kurulu Kararı (R.G. 20 Mayıs 2009 – 27233) 2009 Yılı Yatırım Programında 2007E010140 Proje Numarasıyla Yer Alan “Halkalı-Kapıkule Yeni Demiryolu İnşaatı” Projesi Kapsamında, Ekli Planda Belirtilen Güzergaha İsabet Eden Taşınmazların, Ulaştırma Bakanlığı (Demiryollar, Limanlar ve Hava Meydanları İnşaatı Genel Müdürlüğü) Tarafından Acele Kamulaştırılmasına Dair 2009/14989 Sayılı Bakanlar Kurulu Kararı (R.G. 26 Mayıs 2009 – 27239) Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulundan 2 Adet Atama Kararı (R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243) Seyir Yardımcıları Yönetmeliği (R.G. 25 Mayıs 2009 – 27238) Yurtdışında Sürekli Görevlendirilecek Personel Hakkında Yönetmelikte değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (R.G. 26 Mayıs 2009 – 27239) İşletmecilere Ait Ticarî Sırların Korunması ile Kamuoyuna Açıklanabilecek Bilgilerin Yayımlanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik (R.G. 28 Mayıs 2009 – 27241) Elektronik Haberleşme Sektörüne İlişkin Yetkilendirme Yönetmeliği (R.G. 28 Mayıs 2009 – 27241) Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulundan 2802 Sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanununun 21 inci Maddesine Göre 2 Yıllık Yükselme Sürelerini Aldıkları Aylıkta Nisan 2009 dönemi Sonuna Kadar Bitiren Adli Yargı Hâkim, Cumhuriyet Başsavcı ve Savcıları ile İdari Yargı Hâkimlerinin Adlarını Belirtir Listeler (R.G. 27 Mayıs 2009 – 27240) Anayasa Mahkemesinin E: 2003/60, K: 2008/97 Sayılı Karar Özeti (R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243) Anayasa Mahkemesinin E: 2005/165, K: 2009/4 Sayılı Karar Özeti (R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243) Anayasa Mahkemesinin E: 2005/107, K: 2009/23 Sayılı Kararı (R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243) - - Anayasa Mahkemesinin E: 2008/92, K: 2009/45 Sayılı Karar Özeti (R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243) Anayasa Mahkemesinin E: 2009/16, K: 2009/46 Sayılı Kararı (R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243) Yargıtay 13. Hukuk Dairesinden 1 Adet Karar (R.G. 20 Mayıs 2009 – 27233) Yargıtay 2. Hukuk Dairesinden 1 Adet Karar (R.G. 22 Mayıs 2009 – 27235) Yargıtay 13. Hukuk Dairesinden 1 Adet Karar (R.G. 22 Mayıs 2009 – 27235) İnsan Hakları Mahkemesi Kararı (Faruk Deniz/Türkiye Davası) İnsan Hakları Mahkemesi Kararı (Meral/Türkiye Davası) Türkiye İş Kurumundan; Özürlü, Eski Hükümlü ve Terör Mağdurlarının İstihdamı Hakkındaki Usul ve Esaslara İlişkin Tebliğin Yürürlükten Kaldırılmasına Dair Tebliğ (R.G. 26 Mayıs 2009 – 27239) Gümrük Müsteşarlığından; Gümrük Genel Tebliği (Hariçte İşleme-Geçici İhracat) (Seri No:1) (R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243) Çevre ve Orman Bakanlığından 2009-2010 Av Dönemi Merkez Av Komisyonu Kararı (R.G. 01 Haziran 2009 – 27245) Adalet Bakanlığından İlân (R.G. 20 Mayıs 2009 – 27233) Adalet Bakanlığından İlân (R.G. 22 Mayıs 2009 – 27235) Adalet Bakanlığından İlân (R.G. 29 Mayıs 2009 – 27242) 2009 Mayıs Ayında İsteği Üzerine ve Yaş Haddinden Emekliye Ayrılan Hâkim ve Savcılara Ait Liste Bakanlar Kurulu Kararı Karar Sayısı : 2009/14965 m-CPP (meta-chlorophenylpiperazin) isimli maddenin 2313 sayılı Uyuşturucu Maddelerin Murakabesi Hakkında Kanun hükümlerine tabi tutulması; Sağlık Bakanlığının 2/4/2009 tarihli ve 25003 sayılı yazısı üzerine, adı geçen Kanunun 19 uncu maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 17/4/2009 tarihinde kararlaştırılmıştır. Abdulla GÜL CUMHURBAŞ KANI [R.G. 20 Mayıs 2009 – 27233] —— • —— Karar Sayısı : 2009/14989 2009 Yılı Yatırım Programında 2007E010140 proje numarasıyla yer alan “HalkalıKapıkule Yeni Demiryolu İnşaatı” projesi kapsamında, ekli planda belirtilen güzergaha isabet eden taşınmazların, Ulaştırma Bakanlığı (Demiryollar, Limanlar ve Hava Meydanları İnşaatı Genel Müdürlüğü) tarafından acele kamulaştırılması; adı geçen Bakanlığın 17/4/2009 tarihli ve 6031 sayılı yazısı üzerine, 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 27 nci maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 11/5/2009 tarihinde kararlaştırılmıştır. Abdullah GÜL CUMHURBAŞKANI Recep Tayyip ERDOĞAN Başbakan C. ÇİÇEK Devlet Bak. ve Başb. Yrd. B. ARINÇ Devlet Bak. ve Başb. Yrd. A. BABACAN Devlet Bak. ve Başb. Yrd. M. AYDIN Devlet Bakanı H. YAZICI Devlet Bakanı F. N. ÖZAK Devlet Bakanı M. Z. ÇAĞLAYAN Devlet Bakanı F. ÇELİK Devlet Bakanı E. BAĞIŞ Devlet Bakanı S. A. KAVAF Devlet Bakanı C. YILMAZ Devlet Bakanı S. ERGİN Adalet Bakanı M. V. GÖNÜL Milli Savunma Bakanı B. ATALAY İçişleri Bakanı M. AYDIN Dışişleri Bakanı V. M. ŞİMŞEK Maliye Bakanı N. ÇUBUKÇU Milli Eğitim Bakanı M. DEMİR Bayındırlık ve İskân Bakanı R. AKDAĞ Sağlık Bakanı B. YILDIRIM Ulaştırma Bakanı M. M. EKER Tarım ve Köyişleri Bakanı Ö. DİNÇER Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı N. ERGÜN Sanayi ve Ticaret Bakanı T. YILDIZ Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı E. GÜNAY Kültür ve Turizm Bakanı V. EROĞLU Çevre ve Orman Bakanı [R.G. 26 Mayıs 2009 – 27239] —— • —— Kararları Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Başkanlığından: Danıştay Savcılığına, Danıştay eski Tetkik Hâkimi 26782 Süreyya ÇAKIN’ın 2802 sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanunu gereğince atanmasına ilişkin kararname aşağıda gösterilmiştir. KARAR: 14/5/2009 - 01/269 1 - 1 inci derecenin 4 üncü kademesi olan 1500+6400 gösterge karşılığı aylıkla; Danıştay Savcılığına, Danıştay eski Tetkik Hâkimi 26782 Süreyya ÇAKIN, Mesleğe kabul edilmesi nedeniyle açıktan atanmıştır. —— • —— Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Başkanlığından: Çankırı Hâkimliğine, Yargıtay eski Tetkik Hâkimi 26154 Tuncay SONGÖR’ün 2802 sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanunu gereğince atanmasına ilişkin kararname aşağıda gösterilmiştir. KARAR: 14/5/2009 - 01/271 1 - 1 inci derecenin 4 üncü kademesi olan 1500+6400 gösterge karşılığı aylıkla; Çankırı Hâkimliğine, Yargıtay eski Tetkik Hâkimi 26154 Tuncay SONGÖR, Mesleğe kabul edilmesi nedeniyle açıktan atanmıştır. [R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243] —— • —— Yönetmelikler Ulaştırma Bakanlığı (Denizcilik Müsteşarlığı)’ndan: SEYİR YARDIMCILARI YÖNETMELİĞİ BİRİNCİ BÖLÜM Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar Amaç MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı; Türkiye’nin deniz yetki alanlarında, iç sularında veya kıyılarında mevcut ya da kurulacak seyir yardımcılarının kurulumu, işletimi ve denetimiyle kurulum ihtiyacına ilişkin usul ve esasları, görev, yetki ve sorumlulukları belirlemektir. Kapsam MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik; Türkiye’nin deniz yetki alanlarında, iç sularında veya kıyılarında kurulu ya da kurulacak tüm seyir yardımcılarını kapsar. Dayanak MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik; 14/4/1925 tarihli ve 618 sayılı Limanlar Kanununun 2 nci maddesi ile 10/8/1993 tarihli ve 491 sayılı Denizcilik Müsteşarlığının Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 2 nci maddesinin (c), (e) ve (f) bentlerine dayanılarak hazırlanmıştır. Tanımlar MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen; a) Deniz yetki alanları: İçsular, karasuları, münhasır ekonomik bölge ve kıta sahanlığını, b) Fener idaresi: Kıyı Emniyeti Genel Müdürlüğünü, c) IALA: Uluslararası Deniz Seyir Yardımcıları ve Fener Otoriteleri Birliğini, ç) İç sular: Karada tabiî ve suni göller, baraj gölleri, dalyan ve nehirleri; denizde ise Türk Boğazları, Marmara Denizi ve liman alanlarını ve düz esas hatlar uygulamasına geçilmesi halinde, bu hatlar ile kıyı arasında kalan deniz alanlarını, d) İdare: Denizcilik Müsteşarlığını, e) İşaretleme: Tesislerin, seyredilebilir suyollarının veya batık, yarı batık, sığlık ve benzeri seyir emniyeti ve deniz güvenliğini tehlikeye düşürecek veya düşürmesi muhtemel unsurların seyir yardımcıları kullanılarak ayırt edilir şekilde belirtilmesini, f) İşletici: Tesisleri kuran, işleten yahut enkaz veya batık gibi yapıların sahibi olan gerçek veya tüzel kişiliği, g) Seyir yardımcısı: Deniz fenerleri, ışıklı şamandıraları, radyo farları, görünür seyir işaretleri ve elektronik mevki koyma tesis ve istasyonları gibi gerek millî, gerekse milletlerarası standartlara göre gemilerin seyir emniyet ve kolaylığına yardımcı olan tesis ve araçları, ğ) SGK: Sahil Güvenlik Komutanlığını, h) SHODB: Seyir, Hidrografi ve Oşinografi Dairesi Başkanlığını, ı) Tesis: Türkiye’nin kıyılarında, iç sularında veya deniz yetki alanlarında yer alan liman, barınak, iskele, rıhtım, boru hattı sistemleri, kafes, dolfen, şamandıra, platform ve benzeri alt ve üstyapıları ifade eder. İKİNCİ BÖLÜM Yetki, Görev ve Sorumluluklar İdarenin yetki, görev ve sorumlulukları MADDE 5 – (1) İdarenin yetki, görev ve sorumlulukları şunlardır: a) Seyir yardımcıları ile ilgili denizcilik politikalarını, kalkınma plânları ile hükûmet programlarındaki hedefler ve belirlenen strateji ve politikalar doğrultusunda yönlendirmek. b) Tesislere işletme izni verilmeden önce, Fener İdaresince onaylanan seyir yardımcıları ile tesisin donatıldığını kontrol etmek. c) Gerginlik ve harp durumunda Deniz Kuvvetleri Komutanlığı ile koordineli olarak seyir yardımcılarının kullanılmasını sağlamak. Fener İdaresinin yetki, görev ve sorumlulukları MADDE 6 - (1) Fener İdaresinin yetki, görev ve sorumlulukları şunlardır: a) Kurulacak olan seyir yardımcıları için IALA nın konuya ilişkin tavsiye, standart ve örneklerini esas alan düzenlemeler yapmak, IALA kriterlerini göz önünde tutarak gereklilik ve risk analizlerini yapmak; öncelik, ihtiyaç, yer, nicelik ve niteliklerini tespit etmek. b) Uluslararası düzenlemelerin bölgesel uygulamalarda kesintiye uğratılmaması hususunu gözetmek. c) Türkiye kıyılarında kurulmuş ve kurulacak güvenli seyre ilişkin sistem ve tesisleri, fenerleri, radyofarları, deniz işaretlerini, sis düdüklerini ve benzeri seyir emniyeti ile ilgili her türlü cihaz ve tesisleri Ana Statüsü gereği kurmak ve tekel şeklinde işletmek, çalışır durumda tutmak için bakım ve onarımları ile kontrollerini planlı olarak yapmak. ç) (c) bendindeki hüküm saklı kalmak kaydıyla, 18/2/2007 tarihli ve 26438 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Kıyı Tesislerine İşletme İzni Verilmesine İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik kapsamındaki tesislere kurulacak seyir yardımcıları için işleticilere kurma ve işletme izni vermek. d) Özel ya da kamu tarafından kurulacak her türlü seyir yardımcılarını onaylamak ve sertifikalandırmak. e) Kamu tarafından kurulmuş seyir yardımcılarının çalışır durumda tutulması için, ilgili kurumlarla yapılacak protokol ile bakım, onarım ve kontrollerini plânlı olarak yapmak veya işletimini üstlenmek. f) Seyir yardımcıları ile ilgili uluslararası standartları takip etmek, ulusal standartların belirlenmesini sağlamak, tüm seyir yardımcılarını sertifikalandırmak, koordine etmek ve denetlemek. g) Tüm seyir yardımcılarının güvenlik ve standart koşullarını belirlemek, faaliyet izinlerini vermek, izinsiz faaliyetlerini durdurmak. ğ) Belirlediği ücretler karşılığında seyir yardımcıları ile ilgili işleticilere teknik destek, danışmanlık, mal ve hizmet sunmak. h) Bildirimi yapılan arızalı veya yeni tesis edilen, kaldırılan, mevkisi, fonksiyonu ya da karakteri değişen seyir yardımcılarına ilişkin gerekli duyuruların gemi ve deniz araçlarına yapılabilmesi için SHODB ile gerekli koordinasyonu sağlamak. ı) İdarece gerek görülen yerlerde seyir yardımcılarının kurulması amacıyla risk analizleri yapmak, yapılan çalışma sonucunda belirlenen yerlere seyir yardımcılarını kurmak ve işletmek. i) Seyir yardımcıları ile ilgili yurt içinde veya yurt dışında düzenlenecek toplantılara katılım sağlamak, bu toplantıları koordine etmek ve diğer ilgili kurumlardan gerekli katılımın yapılmasını sağlamak. j) Sınırları belirlenmiş her bölge veya liman için belirlediği veya yetkilendirdiği kişi veya kuruluşlara ilişkin iletişim bilgilerini o bölgede İdarenin bölge müdürlükleri ve liman başkanlıklarına düzenli olarak bildirmek. k) Belirlediği ücretler karşılığında seyir yardımcılarının süreli sertifikasyonunu yapmak. l) Seyir yardımcıları master plânı ile seyir yardımcılarının bölgesel veya makro ölçekli planını hazırlamak. İşleticilerin yetki, görev ve sorumlulukları MADDE 7 – (1) İşleticilerin yetki, görev ve sorumlulukları şunlardır: a) Kıyı Tesislerine İşletme İzni Verilmesine İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik kapsamında olan tesisler için; İdareden işletme izni almadan önce Fener İdaresi tarafından gereklilik analizi yapılarak belirlenen nicelik ve nitelikteki seyir yardımcılarını kurmak. b) İdare veya Fener İdaresinin talep etmesi halinde, seyir yardımcılarına ait bilgi ve belgeleri ibraz etmek. c) Fener İdaresinin izni ile kendilerine ait seyir yardımcılarını işletmek, seyir yardımcısının yer, fonksiyon, karakter ya da durum değişikliği veya kaldırılması için Fener İdaresince belirlenen şartları yerine getirmek. Sahil Güvenlik Komutanlığının yetki, görev ve sorumlulukları MADDE 8 – (1) SGK’nin yetki, görev ve sorumlulukları şunlardır: a) Seyir yardımcılarının ilgili hükümlere göre çalışma durumlarını, yetkili kuruluşlarca konulan deniz engelleri ile batık işaretlerinin sürekliliğini izlemek, kontrol etmek, görülen aksaklık ve noksanlıkları ilgili liman başkanlıkları ile Fener İdaresine bildirmek. b) Üçüncü şahıslar ve deniz araçlarının, seyir yardımcılarına zarar vermesi halinde tutulan tutanak ve toplanan diğer delilleri, bu Yönetmelik kapsamında gerekli işlemlerin yapılabilmesi amacıyla ilgili liman başkanlığı ile Fener İdaresine göndermek. ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Kısıtlamalar, İdarî Yaptırımlar, Zararların Tazmini Kısıtlamalar MADDE 9 – (1) Fener İdaresinin izni olmadan Türkiye’nin deniz yetki alanlarında, iç sularında veya kıyılarında seyir yardımcısı kurmak, işletmek, yer, fonksiyon ya da niteliğini değiştirmek, kesintiye uğratmak, işletimini sona erdirmek yasaktır. (2) Seyir yardımcılarından genel seyir amaçları dışında istifade edilemez. (3) Fener idaresi tarafından işletilen seyir yardımcıları ile ilgili olarak, tarifelerden, cezalardan, seyir yardımcılarına verilen hasar ve zararlardan gemi kaptanı, acenteleri ve donatanları müteselsilen sorumludur. (4) Bir seyir yardımcısına hasar verilmesi, karakter veya etkinliğinin değiştirilmesi yahut buna sebep olacak şekilde her nevi inşaat, ticaret, ziraat ve diğer faaliyetlerde bulunulması yasaktır. (5) Seyir yardımcılarının bina, enerji ve haberleşme donanımı, demir tesisatı ve müştemilatları ya da işaretledikleri yapı veya engeller ile çatışma tehlikesi doğurabilecek ya da bunlara zarar verebilecek surette hareket edilemez. Gemi ve deniz araçlarının seyir yardımcılarına zorunlu olmadıkça tehlike doğuracak şekilde yaklaşmaları, görünmesini engelleyecek veya karıştıracak şekilde bağlamaları, demirlemeleri ya da durmaları yasaktır. İdarî Yaptırımlar MADDE 10 – (1) Bu Yönetmeliğe aykırı hareket edenler hakkında Limanlar Kanununun ilgili maddesi çerçevesinde idarî yaptırım uygulanır. (2) Deniz ulaşımının güven içinde akışını sağlamak için konulmuş her türlü işareti değiştirerek, kullanılmaz hale getirerek, konuldukları yerlerden kaldırarak, yanlış işaretler vererek, kalkış, geçiş veya varış yolları üzerine bir şey koyarak ya da teknik işletim sistemine müdahele ederek, başkalarının hayatı, sağlığı veya mal varlığı bakımından bir tehlikeye neden olan kişiye 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 179 uncu maddesi uyarınca cezaî işlem yapılır. Hasar tespiti ve zararların tazmini MADDE 11 – (1) Seyir yardımcılarına hasar verilmesi durumunda, SGK veya liman başkanlığı tarafından durumun tespiti akabinde hazırlanan tespit tutanağı ve diğer tüm deliller işlemlerin yapılabilmesi amacıyla liman başkanlığına gönderilir. Seyir yardımcılarının hasar tespiti Fener İdaresi tarafından yapılır. (2) Limanlar Kanununun 3 üncü maddesinde belirtilen seyir yardımcılarına verilen zararların tazmini için liman başkanlığına teminat gösterilmesi zorunludur. Teminatın gösterilmesi halinde geminin seferine müsaade edilir. (3) Geminin seferinin durdurulması ve/veya limana getirilmesi, ilgili liman başkanlığının talep etmesi halinde SGK tarafından gerçekleştirilir. DÖRDÜNCÜ BÖLÜM Çeşitli ve Son Hükümler İşaretleme Sistemleri MADDE 12 – (1) Türkiye’nin deniz yetki alanlarında, iç sularında veya kıyılarında seyir yapan gemilere ve deniz araçlarına seyir yardımı sağlamak amacıyla IALA-A şamandıralama sistemi kullanılır. Renk, şekil, numara, karakteristik ve nitelikleri ile seyir yapılabilecek suların sınırlarını belirleyen bu kardinal ve lateral şamandıralama sistemi, gerektiğinde seyir yardımcıları ile desteklenir. Arazilerin tespiti MADDE 13 – (1) Kıyıda kurulacak olan seyir yardımcılarının yerleri tespit edilirken bu alanların kamu arazisi olmasına dikkat edilir. Teknik nedenlerden dolayı şahıs veya özel kuruluşlara ait arazilerin kullanımı durumunda, kamulaştırma ihtiyaçları en az olacak şekilde çalışma yapılır. Seçilen arazinin askerî yasak bölge veya güvenlik bölgesi olması durumunda, Genelkurmay Başkanlığının olumlu görüşünün alınması zorunludur. Yürürlük MADDE 14 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer. Yürütme MADDE 15 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Denizcilik Müsteşarlığının bağlı olduğu Bakan yürütür. [R.G. 25 Mayıs 2009 – 27238] —— • —— Karar Sayısı : 2009/15018 Ekli “Yurtdışında Sürekli Görevlendirilecek Personel Hakkında Yönetmelikte değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”in yürürlüğe konulması; 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu ve 189 sayılı Kanun Hükmündeki Kararnameye göre, Bakanlar Kurulu’nca 25/5/2009 tarihinde kararlaştırılmıştır. Abdulla h GÜL CUMH URBAŞ KANI YURTDIŞINDA SÜREKLİ GÖREVLENDİRİLECEK PERSONEL HAKKINDA YÖNETMELİKTE DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR YÖNETMELİK MADDE 1 – 28/7/2006 tarihli ve 2006/11534 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Yurtdışında Sürekli Görevlendirilecek Personel Hakkında Yönetmeliğin 2 nci maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. "(2) Türk Silahlı Kuvvetleri, Dışişleri Bakanlığı, Milli İstihbarat Teşkilatı Müsteşarlığı, Dış Ticaret Müsteşarlığı ve Emniyet Genel Müdürlüğü personeli hakkında bu Yönetmelik hükümleri uygulanmaz." MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 5 inci maddesinin birinci fıkrasının (ğ) bendi, 7 nci maddesinin birinci fıkrasının (i) ve (j) bentleri, 16 ncı maddesinin ikinci fıkrasının birinci cümlesinde yer alan "Dış Ticaret Müsteşarlığı personeli ve" ibaresi, geçici 3 üncü maddesi ile aynı Yönetmeliğe ekli (1) sayılı cetvelin Dış Ticaret Müsteşarlığına ait (9) numaralı bölümü ve (2) sayılı cetvelin Dış Ticaret Müsteşarlığına ait (9) numaralı bölümü yürürlükten kaldırılmıştır. MADDE 3 – Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer. MADDE 4 – Bu Yönetmelik hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür. [R.G. 26 Mayıs 2009 – 27239] —— • —— Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumundan: İŞLETMECİLERE AİT TİCARÎ SIRLARIN KORUNMASI İLE KAMUOYUNA AÇIKLANABİLECEK BİLGİLERİN YAYIMLANMASINA İLİŞKİN USUL VE ESASLAR HAKKINDA YÖNETMELİK BİRİNCİ BÖLÜM Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar Amaç MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, Kurum tarafından yetkilendirilmiş işletmecilerin ticarî sırlarının korunması ile kamuoyuna açıklanabilecek bilgilerinin kapsamını belirlemektir. Kapsam MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, Kurum tarafından yetkilendirilmiş işletmecilerin ticarî sırlarının korunması ile kamuoyuna açıklanabilecek bilgilerinin yayımlanmasına ilişkin usul ve esasları kapsar. (2) İşletmecilerin, tüketicilerin ve diğer üçüncü tarafların bireysel bilgi taleplerinin değerlendirilmesi bu Yönetmelik kapsamı dışındadır. Dayanak MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 5/11/2008 tarihli ve 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanununun 6 ncı maddesinin birinci fıkrasının (h) bendine dayanılarak hazırlanmıştır. Tanımlar MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen; a) İşletmeci: Yetkilendirme çerçevesinde elektronik haberleşme hizmeti sunan ve/veya elektronik haberleşme şebekesi sağlayan ve alt yapısını işleten şirketi, b) Kurul: Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurulunu, c) Kurum: Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumunu, ç) Ticarî sır: Elektronik haberleşme sektöründe faaliyet gösteren bir ticarî işletme veya şirketin, iş planı ve yatırım planı dâhil olmak üzere, faaliyet alanı ile ilgili yalnızca belirli sayıdaki mensupları ve diğer görevlileri tarafından bilinen, elde edilebilen, özellikle rakipleri tarafından öğrenilmesi halinde zarar görme ihtimali bulunan ve üçüncü kişilere ve kamuya açıklanmaması gereken, işletme ve şirketin ekonomik hayattaki başarı ve verimliliği için büyük önemi bulunan bilgileri, d) Yerleşim yeri: Türkiye İstatistik Kurumunun nüfus verilerine göre nüfusu 10.000 ve üzeri yerleşim yerini ifade eder. İKİNCİ BÖLÜM İlkeler, Ticarî Sırların Korunması, Kamuoyuna Açıklanabilecek Bilgiler ve İdarî Yaptırımlar İlkeler MADDE 5 – (1) İşletmecilere ait bilgilerin yayımlanmasında aşağıdaki ilkeler esas alınır: a) Şeffaflığın artırılması, b) Tüketicinin azami seviyede bilgilendirilmesi ve bilinçlendirilmesi, c) Rekabetin korunması ve geliştirilmesi. Ticari sırların korunması MADDE 6 – (1) İşletmeciler, Kurum tarafından yapılan her türlü bilgi ve belge talebini karşılamakla yükümlüdür. (2) Kurum, İşletmecilerden elde ettiği aşağıda sayılan ticarî sır niteliğindeki bilgileri adlî makamların talepleri dışında muhafaza eder. a) Yatırım planları, b) İş planları ve faaliyet stratejileri, c) Pazarlama ve fiyatlandırma politikaları, ç) Araştırma ve geliştirme projeleri, d) İlgili pazarda etkin piyasa gücüne sahip işletmeciler hariç olmak üzere, hisseleri halka açık olmayan işletmecilerin bilanço ve gelir tablosu bilgileri. Kamuoyuna açıklanabilecek bilgiler MADDE 7 – (1) 5 inci maddede belirtilen ilkeler çerçevesinde Kurum tarafından, aşağıda sayılan bilgiler, tahdidi olmamak kaydıyla, belirlenen yayım araçları ile uygun görülen ölçüde yayımlanabilir. a) Abone sayıları, b) Trafik miktarı, c) Net satış gelirleri, ç) Abone sayıları, trafik bilgileri ve net satış gelirlerine göre pazar payları, d) Yapılan yatırım miktarları, e) Personel sayısı ve demografik dağılımı, f) Abone başına gelir, trafik, yatırım ve personel sayısı, g) İşletmeci değiştiren abone sayıları, h) Kurum tarafından önceden belirlenmiş kriterlere göre hesaplanan ve işletmeci şebekelerinden elde edilen hizmet kalitesi ölçütleri (yerleşim yerleri ve/veya il bazında), i) Kurum tarafından önceden belirlenmiş kriterlere göre hesaplanan kapsama alanı değerleri, j) Kurum tarafından önceden belirlenmiş kriterlere göre yapılan ve/veya yaptırılan saha ölçüm sonuçları, k) Elektronik haberleşme hizmet ve altyapısına ilişkin hizmet kalitesi alanında yapılmış Kurum düzenlemelerinde yer alan diğer hizmet kalitesi ölçüm sonuçları. (2) Kurum, birinci fıkrada belirtilen bilgileri; işletmeci, sektör, tarife paketi, hizmet, çağrı veya bağlantı türleri, abone türleri ve benzeri kategorilere göre ayrıntılı olarak yayımlayabilir. (3) Herkese açık kaynaklardan elde edilebilen bilgiler, 6 ncı maddede sayılanlar haricindeki bilgiler ve bunlardan türetilebilen bilgiler ticari sır kapsamına girmez ve Kurum tarafından yayımlanabilir. İdarî yaptırımlar MADDE 8 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerinin ihlali durumunda Kurumun idarî para cezalarına ilişkin yönetmelik hükümleri esas alınır. ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Son Hükümler Yürürlük MADDE 9 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer. Yürütme MADDE 10 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Kurul Başkanı yürütür. [R.G. 28 Mayıs 2009 – 27241] —— • —— Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumundan: ELEKTRONİK HABERLEŞME SEKTÖRÜNE İLİŞKİN YETKİLENDİRME YÖNETMELİĞİ BİRİNCİ KISIM Genel Hükümler BİRİNCİ BÖLÜM Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar Amaç MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, elektronik haberleşme hizmet, şebeke ve altyapılarına ilişkin yetkilendirmeye yönelik usul ve esasları belirlemektir. Kapsam MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, elektronik haberleşme hizmeti sunmak ve/veya şebekesi veya altyapısı kurup işletmek isteyen şirketlerin yetkilendirilmesine ilişkin usul ve esasları kapsar. Dayanak MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 5/11/2008 tarihli ve 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanununun 6, 8, 9, 10, 11 ve 12 nci maddelerine dayanılarak hazırlanmıştır. Tanımlar MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen; a) Abone: Bir işletmeci ile elektronik haberleşme hizmetinin sunumuna yönelik olarak yapılan bir sözleşmeye taraf olan gerçek ya da tüzel kişiyi, b) Acil yardım çağrı hizmetleri: Yangın, sağlık, doğal afetler ve güvenlik gibi acil durumlara ilişkin bilgilerin itfaiye, polis, jandarma, sağlık kuruluşları gibi ilgili kuruluşlara en hızlı ve en uygun şekilde iletilmesini, c) Arabağlantı: Bir işletmecinin kullanıcılarının aynı veya diğer bir işletmecinin kullanıcılarıyla irtibatının veya başka bir işletmeci tarafından sunulan hizmetlere erişiminin sağlanmasını teminen, aynı veya farklı bir işletmeci tarafından kullanılan elektronik haberleşme şebekelerinin birbirlerine fiziksel ve mantıksal olarak bağlantısını, ç) Bakanlık: Ulaştırma Bakanlığını, d) Bölgesel alan: Türkiye coğrafi bölgeleri dâhilinde kalan ya da Kurumun belirleyeceği sınırları belirli alanı, e) Brüt satışlar: İşletmecinin faaliyetleri çerçevesinde satılan mal ya da hizmetler karşılığında alınan veya tahakkuk ettirilen toplam değerleri kapsayan ve gelir tablosunda “60. Brüt Satışlar” hesabında kaydedilmiş olan tutarları, f) Elektronik haberleşme: Elektriksel işaretlere dönüştürülebilen her türlü işaret, sembol, ses, görüntü ve verinin kablo, telsiz, optik, elektrik, manyetik, elektromanyetik, elektrokimyasal, elektromekanik ve diğer iletim sistemleri vasıtasıyla iletilmesini, gönderilmesini ve alınmasını, g) Elektronik haberleşme altyapısı: Elektronik haberleşmenin, üzerinden veya aracılığıyla gerçekleştirildiği anahtarlama ekipmanları, donanım ve yazılımlar, terminaller ve hatlar da dahil olmak üzere her türlü şebeke birimlerini, ilgili tesisleri ve bunların bütünleyici parçalarını, ğ) Elektronik haberleşme altyapısı işletimi: İlgili altyapıya ilişkin gerekli elektronik haberleşme tesislerinin kurulması, kurdurulması, kiralanması veya herhangi bir surette temin edilmesiyle bu tesisin diğer işletmecilerin veya talep eden gerçek veya tüzel kişilerin kullanımına sunulmasını, h) Elektronik haberleşme hizmeti: Elektronik haberleşme tanımına giren faaliyetlerin bir kısmının veya tamamının hizmet olarak sunulmasını, ı) Elektronik haberleşme şebekesi: Bir veya daha fazla nokta arasında elektronik haberleşmeyi sağlamak için bu noktalar arası bağlantıyı teşkil eden anahtarlama ekipmanları ve hatlar da dâhil olmak üzere her türlü iletim sistemleri ağını, i) Elektronik haberleşme sektörü: Elektronik haberleşme hizmeti verilmesi, elektronik haberleşme şebekesi sağlanması, elektronik haberleşme cihaz ve sistemlerine yönelik üretim, ithal, satış ve bakım - onarım hizmetlerinin yürütülmesi ile ilgili sektörü, j) Elektronik haberleşme şebekesi sağlanması: Elektronik haberleşme şebekesi kurulması, işletilmesi, kullanıma sunulması ve kontrolünü, k) Elektromanyetik girişim (Enterferans): İlgili mevzuat hükümlerine uygun olarak yapılan her türlü elektronik haberleşmeyi engelleyen, kesinti doğuran veya kalitesini bozan her türlü yayın veya elektromanyetik etkiyi, l) Erişim: Kanunda belirtilen koşullarla, elektronik haberleşme şebekesi, altyapısı ve/veya hizmetlerinin, diğer işletmecilere sunulmasını, m) İdari ücret: Kurumun; pazar analizi, düzenlemelerin hazırlanması ve uygulanması, işletmecilerin denetlenmesi, teknik izleme ve denetleme hizmetleri, piyasanın kontrolü, uluslararası işbirliği, uyumlaştırma ve standardizasyon çalışmaları ve diğer faaliyetleri ile her türlü idarî giderlerinden kaynaklanan masraflara katkı amacıyla işletmecinin bir önceki yıl net satışlarının binde beşini geçmemek üzere, uluslararası yükümlülükler de dikkate alınarak Kurum tarafından belirlenecek ücreti, n) İşletmeci: Yetkilendirme çerçevesinde elektronik haberleşme hizmeti sunan ve/veya elektronik haberleşme şebekesi sağlayan ve altyapısını işleten şirketi, o) Kanun: 5/11/2008 tarihli ve 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanununu, ö) Katma Değerli Elektronik Haberleşme Hizmetleri: İçeriği, kodu, protokolü veya benzer hususları üzerinde bilgisayar işlemleriyle veya başka surette işlem yaparak aboneye/kullanıcıya ek, farklı ya da yeniden yapılandırılmış bir ses veya veri ileten ya da eğlence, oylama, yarışma, katılım, bilgi verme veya benzeri amaçlı içeriklere erişimi sağlayan elektronik haberleşme hizmetlerini, p) Kontrol unsuru: Ayrı ayrı ya da birlikte, fiilen ya da hukuken bir teşebbüs ve/veya işletmeci üzerinde belirleyici etki uygulama olanağını sağlayan hakları, r) Kullanıcı: Aboneliği olup olmamasına bakılmaksızın elektronik haberleşme hizmetlerinden yararlanan gerçek veya tüzel kişiyi, s) Kullanım hakkı: Frekans, numara, uydu pozisyonu gibi kıt kaynakların kullanılması için verilen hakkı, ş) Kullanım hakkı ücreti: Kanunun 11 inci maddesinin beşinci fıkrasına göre belirlenen asgari değerden az olmamak üzere, kullanım hakkı sayısının sınırlandırılmasına gerek olmayan hallerde Kurumca belirlenen, sayının sınırlandırılması gereken hallerde ise, yapılacak ihale neticesinde oluşacak ücreti, t) Kurul: Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurulunu, u) Kurum: Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumunu, ü) Net satışlar: Brüt satışlardan, satış indirimlerinin düşülmesi sonucu kalan tutarı, v) Rehber hizmeti: Abonelerine numara tahsis eden işletmecilerin rehberde yer almayı kabul eden abonelerine ilişkin Kurum tarafından belirlenen bilgilerinin basılı, elektronik veya teknolojik açıdan mümkün olan diğer yöntemlerle yayımlaması ile telefon dahil tüm yöntemlerle sunulan sorgulama hizmetini, y) Satış indirimleri: Net satış hâsılatına ulaşabilmek için brüt satışlardan indirilmesi gereken satıştan iadeler, satış iskontoları ve diğer indirimleri, z) Telefon hizmeti: Elektronik Haberleşme şebekelerindeki bir noktadan başlayan ve/veya bu şebekelerdeki bir noktada sonlanan ve kamuya ticarî olarak sunulan ses hizmetlerini, aa) Yerel alan: En fazla bir ilin coğrafi alanının tamamını kapsayan alanı, bb) Yetkilendirme: Elektronik haberleşme hizmetlerinin sunulması ve/veya elektronik haberleşme şebekesi sağlanmasını teminen şirketlerin, Kurum nezdinde kayıtlanmasını veya kayıtlanmasıyla birlikte bu şirketlere elektronik haberleşme hizmetlerine özel, belirli hak ve yükümlülükler verilmesini, cc) Yetkilendirme alanı: İşletmecilerin yetkilendirildikleri ulusal, bölgesel ya da yerel alanı, çç)Yetkilendirme ücreti: İdarî ücretler ve/veya kullanım hakkı ücretlerini ifade eder. İKİNCİ KISIM Yetkilendirmenin Usul ve Esasları BİRİNCİ BÖLÜM Genel Esaslar Genel ilkeler MADDE 5 – (1) Bakanlığın strateji ve politikaları da dikkate alınarak Kurumca yapılacak yetkilendirmeyi müteakip işletmeci, elektronik haberleşme hizmeti sunulabilir ve/veya elektronik haberleşme şebekesi veya altyapısı kurulup işletilebilir. (2) Yetkilendirme, bildirim veya kullanım hakkının verilmesi yoluyla yapılır. (3) Şirketler, sunmak istedikleri elektronik haberleşme hizmeti ve/veya kurup işletmek istedikleri elektronik haberleşme şebekesi veya altyapısı için numara, frekans, uydu pozisyonu gibi kaynak tahsisine ihtiyaç duymuyorlar ise bu Yönetmelikte belirtilen usul ve esaslara uygun bildirim ile; kaynak tahsisine ihtiyaç duyuyorlar ise, bildirimi müteakip Kurumdan kullanım hakkı alınması kaydıyla yetkilendirilirler. (4) İşletmeci, yetkilendirildiği kapsamda elektronik haberleşme hizmeti sunabilir ve/veya elektronik haberleşme şebekesi veya altyapısı kurup işletebilir. (5) Hizmet kalitesi ve çeşitliliğinin arttırılması, sürdürülebilir bir rekabet ortamının tesisi ile herkesin, makul bir ücret karşılığında elektronik haberleşme şebeke ve hizmetlerinden yararlanmasını sağlayacak uygulamaların teşvik edilmesi, yeni teknolojilerin geliştirilmesi ve kullanılması ve yatırımların teşvik edilmesi amacıyla yetkilendirme yapılabilir. (6) Kurum yetkilendirmelerde Kanunun 4 üncü maddesinde yer alan ilkeleri göz önüne alır. Yetkilendirmeye tabi olmayan elektronik haberleşme hizmet, şebeke ve altyapıları MADDE 6 – (1) İhtiyaç duyulan elektronik haberleşme hizmeti ve/veya şebekesi veya altyapısının öncelikle Kurumca yetkilendirilmiş işletmecilerden karşılanması esastır. Ancak, a) Bir gerçek veya tüzel kişinin, kendi kullanımındaki taşınmazların dâhilinde ve her bir taşınmazın sınırları dışına taşmayan, münhasıran şahsi veya kurumsal ihtiyaçları için kullanılan ve üçüncü şahıslara herhangi bir elektronik haberleşme hizmeti verilmesinde kullanılmayan, sağlanmasında herhangi bir ticari amaç güdülmeyen ve kamu kullanımına açık olarak sunulmayan, b) Kamu kurum ve kuruluşlarının münhasıran verdikleri hizmetler ile ilgili olarak özel kanunları uyarınca kurdukları, elektronik haberleşme hizmeti ve/veya şebekesi veya altyapısı yetkilendirmeye tabi değildir. (2) Birinci fıkranın (a) ve (b) bentlerinde yer alan şartları taşımayan kamu kurum ve kuruluşları ile gerçek ve tüzel kişilerin münhasıran şahsi veya kurumsal ihtiyaçlar için, üçüncü şahıslara herhangi bir elektronik haberleşme hizmeti verilmesinde kullanılmamak, sağlanmasında herhangi bir ticari amaç gütmemek ve kamu kullanımına açık olarak sunulmamak kaydıyla, yetkilendirmeye tabi olmaksızın ihtiyaç duyulan elektronik haberleşme hizmetinin karşılanmasına ve/veya şebekesi veya altyapısının kurulup kullanılmasına imkan tanıyacak şekilde kaynak tahsisi talebinde bulunmak üzere başvurması halinde öncelikle hizmet talep edilen faaliyet alanında, talep edilen hizmete ilişkin Kurum tarafından yetkilendirilmiş işletmecinin olup olmadığı Kurum kayıtlarından kontrol edilir. Yapılan kontrol sonucunda; a) Söz konusu hizmet ihtiyacı, talep edilen alanda Kurum tarafından yetkilendirilmiş işletmeci tarafından sunuluyor ise talep sahibi bu işletmeciye yönlendirilir. b) Söz konusu hizmet talep edilen alanda, talep edilmiş hizmete ilişkin Kurum tarafından yetkilendirilmiş işletmecinin bulunmaması veya işletmeci olmakla birlikte bu işletmeciler tarafından talep edilen hizmetin sunulmaması veya bu ihtiyacın ilgili işletmeciler tarafından karşılanamayacağının Kurumca tespit edilmesi halinde, talep sahibine Kurum tarafından gerekli kaynak tahsisi yapılmak suretiyle talebe göre en fazla iki yıl süreli, izin verilebilir. Söz konusu süre içerisinde izin verilen alanda bir işletmecinin talep edilen hizmeti sunmaya başlaması halinde bile söz konusu izin, süresi sonuna kadar devam eder. (3) Kurum bu şebeke veya altyapıların bu maddedeki esaslara ve kullanılan teçhizatın ilgili teknik düzenlemelere uygunluğunu denetlemeye, uygun olmayanların kaldırılmasını sağlamaya ve bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esasları düzenlemeye yetkilidir. Yetkilendirme başvuru şartları MADDE 7 – (1) Bildirim veya bildirimle birlikte kullanım hakkı verilmesi suretiyle yetkilendirilmek için Kuruma başvuru yapan şirkette aşağıdaki şartlar aranır: a) Türkiye Cumhuriyeti kanunlarına göre, yalnızca yetkilendirmeye tabi faaliyetleri veya bununla birlikte yetkilendirme konusu hizmeti yerine getirirken gerekli ve/veya ilgili olan cihaz satış, kurulum, bakım-onarım ve danışmanlık gibi faaliyetleri yürütmek üzere anonim veya limited şirket statüsünde kurulmuş olması, b) Şirketin tescil ve ilan olduğu Ticaret Sicil Gazetesinde yer alan ana sözleşmesinde faaliyet alanı kapsamında “elektronik haberleşme hizmeti/telekomünikasyon hizmeti sunulması ve/veya şebekesi veya altyapısı kurulup işletilmesi” ifadesine veya yetkilendirilmeyi talep ettiği elektronik haberleşme faaliyetine yer verilmiş olması, c) Şirket hisselerinden en az yüzde beşine sahip ortaklar ve tüzel kişiliği idare ve temsile yetkili kişilerin mülga 1/3/1926 tarihli ve 765 sayılı Türk Ceza Kanunu İkinci Kitap Birinci Babında ve 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun Dördüncü Kısmında sayılan Devletin şahsiyetine karşı işlenen suçlar ve 12/4/1991 tarihli ve 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanununda yazılı suçlardan hürriyeti bağlayıcı ceza ile hüküm giymiş olmaması ve bu kişilerin taksirli suçlar hariç olmak üzere affa uğramış olsa dahi, mülga 4389 sayılı Bankalar Kanununun 22 nci maddesi, 19/10/2005 tarihli ve 5411 sayılı Bankacılık Kanunu ile 28/7/1981 tarihli ve 2499 sayılı Sermaye Piyasası Kanunu hükümlerine muhalefet, yahut basit ve nitelikli zimmet, irtikap, rüşvet, hırsızlık, dolandırıcılık, sahtecilik, inancı kötüye kullanma, hileli iflas ve konkordato, kaçakçılık suçları, resmi ihale ve alım-satımlara fesat karıştırma, kara para aklama, vergi kaçakçılığı veya vergi kaçakçılığına teşebbüs ya da iştirak suçlarından dolayı hüküm giymiş olmaması gerekmektedir. (2) Sayısı sınırlandırılmış kullanım hakkına ilişkin yetkilendirmelerde, birinci fıkranın (a) bendi hariç olmak üzere diğer başvuru şartları aranır. Ayrıca; a) Geçici 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) bendi hükmü saklı kalmak üzere, başvuru sahibi şirketin Türkiye Cumhuriyeti kanunlarına göre yalnızca yetkilendirme kapsamındaki faaliyetleri yürütmek üzere anonim şirket statüsünde kurulmuş ya da ilgili ihale şartnamesinde belirtilen süre içerisinde kurulacak olması, b) Anonim şirket hisse senetlerinin tamamının nama yazılı olması, c) İlgili mevzuat ve/veya ihale şartnamesinde öngörülen koşulları sağlaması, gerekmektedir. edilir. (3) Birinci ve ikinci fıkralarda belirtilen şartları sağlamayan başvurular geçersiz kabul (4) İşletmecinin yetkilendirme süresi boyunca Kurum düzenlemeleri saklı kalmak kaydıyla, birinci ve ikinci fıkralarda belirtilen şartları sağlaması zorunlu olup; bu şartların kaybedilmesi halinde, kendisine Kurum tarafından uygun bir süre verilerek, gerekli şartların yerine getirilmesi bildirilir. Süre sonunda durumun düzeltilmemesi halinde yetkilendirme iptal edilir. İKİNCİ BÖLÜM Bildirim ve Kullanım Hakkı Bildirim MADDE 8 – (1) Elektronik haberleşme hizmeti sunmak ve/veya şebekesi veya altyapısı kurup işletmek isteyen ve 7 nci maddedeki koşulları sağlayan şirket, faaliyete başlamadan önce, Kurum tarafından belirlenen bildirim formunu doldurmak suretiyle Kuruma bildirimde bulunur. Bildirim yazılı olarak veya elektronik ortamda güvenli elektronik imza ile yapılır. (2) Kaynak tahsisi gerektirmeyen elektronik haberleşme hizmetini sunmak, şebekesini veya altyapısını kurup işletmek için bildirimde bulunan şirket, başvurusunun Kurum evrak kayıtlarına girdiği tarih itibariyle yetkilendirilmiş sayılarak işletmeci statüsü kazanır ve Kurum tarafından belirlenen ve Kurumun resmi internet adresinde yayımlanan Elektronik Haberleşme Hizmet, Şebeke ve Altyapılarının Tanım, Kapsam ve Sürelerindeki Bildirim Kapsamında Sunulan Kaynak Tahsisi İçermeyen Hizmetler bölümünde yer alan hükümler çerçevesinde ilgili hizmetin sunumuna başlayabilir. Kurum resmi internet sitesinde güncel olarak yayımlanan işletmeci listesinde söz konusu işletmeciye ilişkin gerekli bilgileri yayımlamak suretiyle kayıtlama işlemini gerçekleştirir. Kayıtlama işletmecinin Kuruma kayıtlı olduğu süre boyunca geçerlidir. (3) Bildirimin Kurum kayıtlarına girmesinden itibaren en geç onbeş gün içinde Kurum, bildirimin bu Yönetmelik hükümlerine uygun olarak yapıldığını teyit eden ve işletmecinin hak ve yükümlülüklerini içeren bir yazıyı işletmeciye gönderir. (4) Kurum kayıtlarına giren bildirim başvuru formunda eksiklik/uygunsuzluk tespit edilen işletmeciye, bildirim başvuru formunun Kurum kayıtlarına girmesinden itibaren en geç onbeş gün içinde söz konusu eksiklik/uygunsuzlukları gidermesi yazılı olarak bildirilir. (5) Eksiklik/uygunsuzluğun, işletmeci tarafından tebellüğ edilmesini müteakip bir ay içinde giderilerek Kuruma bildirilmemesi halinde, Kanunun 60 ıncı maddesi uyarınca idari para cezası veya diğer yaptırımlar uygulanır. (6) Başvurunun ilgili mevzuata uygun olmaması nedeniyle doğabilecek her türlü zarardan işletmeci sorumludur. (7) Bildirim kapsamındaki yetkilendirmeye ilişkin elektronik haberleşme hizmet, şebeke ve altyapısına yönelik bildirim ayrı ayrı yapılır. (8) Milli Frekans Planı kapsamında serbest kullanıma yönelik olarak ayrılan frekans bantları kullanılmak suretiyle sunulacak olan elektronik haberleşme hizmeti veya kurulup işletilecek olan şebeke ve altyapıları bildirim ile yetkilendirilir. (9) Sabit ve mobil uyduya çıkış (up–link) cihazının yayıncı kuruluşları ve haber ajansları tarafından kendi faaliyetleri dışında, üçüncü şahıslara elektronik haberleşme hizmeti verilmesinde kullanılması ve/veya ticari amaç güdülmesi halinde yetkilendirmeye tabi olur. Kullanım hakkı MADDE 9 – (1) Kurum, kullanım hakkı verilmesinin gerektiği elektronik haberleşme hizmetlerini ve bu hizmetlere ilişkin kullanım hakkı sayısının sınırlandırılmasını tespit eder. Kullanım hakkı sayısının sınırlandırılması gereken haller MADDE 10 – (1) Kullanım hakkı sayısı, ancak kaynakların sınırlı sayıda işletmeci tarafından yürütülmesinin gerektiği durumlarda ve kaynakların etkin ve verimli kullanılmasını teminen sınırlandırılabilir. Kurum, bu kapsamda sektördeki muhtemel işletmeci sayısını belirlemek için kullanıcılar ve tüketiciler dahil ilgililerin görüşlerini temin etmek amacıyla uluslararası uygulamaları ve sektöre yönelik koşulları da göz önünde bulundurarak kamuoyu görüşü alır. Bu tespite istinaden Kurum, ilgili mevzuat kapsamında yetkilendirme alanlarında tahsis edilecek frekans aralıklarını, numara bloklarını ve uygulamaya ilişkin diğer usul ve esasları belirler. Kurum, kullanım hakkı sayısının sınırlandırılmasına ilişkin kararını gerekçeleriyle resmi internet sitesinde yayımlar. Kullanım hakkı sayısının sınırlandırılması halinde; a) Uydu pozisyonu ile ulusal çapta verilecek frekans bandı kullanımını içeren ve sınırlı sayıda işletmeci tarafından yürütülmesi gereken elektronik haberleşme hizmetlerine ilişkin yetkilendirme politikası, hizmetin başlama zamanı, yetkilendirme süresi ve hizmeti sunacak işletmeci sayısı gibi kıstaslar Bakanlık tarafından belirlenir ve Bakanlığın Kanunda belirtilen görev ve yetkileri saklı kalmak kaydıyla, yetkilendirme Kurum tarafından yapılır. b) (a) bendinde belirtilen hususların dışında kalan ve sınırlı sayıda işletmeci tarafından verilecek olan elektronik haberleşme hizmetlerinin sunulmasına ve/veya elektronik haberleşme şebeke ve altyapısının kurulması ve işletilmesine ilişkin gerekli işlemler Kurum tarafından yürütülür. (2) Kurum, kaynakların etkin kullanımını sağlamak amacıyla Bakanlığın görüşüne başvurarak gerekli tedbirleri alır ve yapılacak ihaleye ilişkin usul ve esasları belirler. Kurum ve birinci fıkranın (a) bendinde öngörülen hallerde Bakanlık, kullanım hakkı ile ilgili olan ihalelerde 8/9/1983 tarihli ve 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu ile 4/1/2002 tarihli ve 4734 sayılı Kamu İhale Kanununa tabi değildir. Kurumun yapacağı ihalelerde ilgili mevzuat hükümleri uygulanır. (3) Kurum, bir hizmete ilişkin olarak sayısı sınırlandırılmış kullanım hakkı vermesini müteakip sektör koşullarını dikkate alarak yeniden aynı hizmete yönelik sayısı sınırlandırılmış kullanım hakkı verebilir. Kullanım hakkı sayısının sınırlandırılması gerekmeyen haller MADDE 11 – (1) Kurum tarafından kullanım hakkı sayısının sınırlandırılmasının gerekmediği tespit edilen elektronik haberleşme hizmeti sunmak, şebekesi ve/veya altyapısını kurup işletmek isteyen ve 7 nci maddede yer alan şartları haiz işletmeci adayları, Kurum tarafından belirlenen bildirimi de içeren kullanım hakkı başvuru formunu eksiksiz doldurmak suretiyle Kuruma başvurur. (2) Kullanım hakkı başvurusu, elektronik haberleşme hizmet, şebeke ve/veya altyapısına yönelik olarak ayrı ayrı yapılır. (3) Kullanım hakkı sayısının sınırlandırılmasının gerekmediği tespit edilen elektronik haberleşme hizmeti, şebekesi ve/veya altyapısı için, bu tespitten sonraki bir tarihte yapılacak ikinci bir tespitte kullanım hakkı sayısının sınırlandırılması gerektiği sonucu ortaya çıkarsa, Kurum bu tespite istinaden sayısı sınırlandırılmış kullanım hakkı verebilir. Kullanım hakkına yönelik başvuruların incelenmesi MADDE 12 – (1) Kurum, kullanım hakkı sayısının sınırlandırılmasının gerekmediği haller için yapılan kullanım hakkı başvurusunu değerlendirir, belgelerinde eksiklik bulunan başvuru sahibine bu eksiklikleri gidermesi gerektiği yazılı olarak bildirilir. Eksikliklerin, Kurum tarafından başvuru sahibine tebliğ edilmesini müteakip üç ay içinde tamamlanmaması halinde, başvuru işlemden kaldırılır. Anılan belgelerde eksiklik bulunan şirketin Kullanım hakkı ücretini ödemiş olması, kullanım hakkı kazandığı anlamına gelmez. (2) İlgili mevzuatta ve bu Yönetmeliğin 7 nci maddesinde belirtilen şartları taşıyan ve Kurum tarafından belirlenen belgeleri eksiksiz olarak sağlayan başvuru sahibinin başvurusu, Kurum tarafından Ulusal Numaralandırma Plânı ve Millî Frekans Plânı çerçevesindeki kaynakların tahsisinin uygun görülmesi halinde kabul edilir. Aksi takdirde başvuru sahibine, kendisine kullanım hakkı verilemeyeceği bildirilerek başvurusu reddedilir. (3) Başvurusu kabul edilen şirkete Kurum tarafından belirlenen kullanım hakkı ücretini Hazineye gelir kaydedilmek üzere muhasebe biriminin veznesine veya ilgili banka hesabına yatırması bildirilir. Kurum tarafından kullanım hakkı ücretinin ödenmesine ilişkin başvuru sahibinin bilgilendirilmesinden itibaren üç ay içinde ödemenin yerine getirilmemesi halinde, başvuru işlemden kaldırılır. (4) Kurum, kullanım hakkı verilmesi taleplerini, millî güvenlik, kamu düzeni, kamu sağlığı ve benzeri kamu yararı gerekleri, tahsis edilmesi gereken kaynakların yetersizliği ve ihale aşamasında belirlenen yeterlik şartlarının sağlanmaması sebepleriyle reddedebilir. Kullanım hakkının verilmesi MADDE 13 – (1) Kullanım hakkı sayısının sınırlandırılmasının gerekmediği tespit edilen elektronik haberleşme hizmet, şebeke ve/veya altyapıları için kullanım hakkı ücretinin ilgili hesaba yatırıldığını belgeleyen dekontun aslının veya Banka onaylı suretinin Kuruma sunulmasını müteakip başvuru sahibine usulüne uygun başvuruyu izleyen otuz gün içerisinde Kurum tarafından belirlenen kullanım hakkı yetki belgesi düzenlenir. Kendisine kullanım hakkı kapsamında yetki belgesi düzenlenen işletmeci kullanım hakkı yetki belgesi tarihi itibariyle Kurumun resmi internet adresinde yayımlanan Elektronik Haberleşme Hizmet, Şebeke ve Altyapılarının Tanım, Kapsam ve Sürelerindeki Sayısı Sınırlandırılmamış Kullanım Hakkı Kapsamında Sunulan Kaynak Tahsisi İçeren Hizmetler bölümünde yer alan hükümler çerçevesinde ilgili hizmetin sunumuna başlayabilir. (2) Başvuru sahipleri, yetkilendirmeye tâbi olan elektronik haberleşme hizmeti ve/veya şebekesi veya altyapısına yönelik olarak ayrı ayrı kullanım hakkı yetki belgesi düzenlenmek suretiyle yetkilendirilirler. (3) Kullanım hakkı kapsamında verilen frekans, numara ve uydu pozisyonu gibi kaynaklara ilişkin olarak tahsis, tescil, ulusal ve uluslararası koordinasyon, iade, iptal, geri alım gibi konularda ilgili Kurum düzenlemeleri uyarınca işlem yapılır. (4) Sayısı sınırlandırılan kullanım hakkı, Kurum veya Bakanlık tarafından yapılacak ihaleyi müteakip, kazanan şirkete/şirketlere verilir. Bu kapsamda yetkilendirmeye ilişkin süreç, bildirim formunu içeren kullanım hakkı başvuru formu, ekinde işletmecilerin hak ve yükümlülüklerinin yer aldığı hizmete özel olarak hazırlanacak sayısı sınırlandırılmış kullanım hakkı yetki belgesi ile yetkilendirme için Kuruma sunulacak diğer bilgi ve belgeler, ilgili ihale şartnamesinde düzenlenir. Kullanım hakkı süresi MADDE 14 – (1) Kullanım hakkı süresi, aksi Elektronik Haberleşme Hizmet, Şebeke ve Altyapılarının Tanım, Kapsam ve Sürelerinde belirtilmediği sürece şebeke ve hizmetin niteliği ile başvuru sahibinin talebi de dikkate alınmak suretiyle belirli aralıklarla gözden geçirilmeye tabi tutularak, yirmi beş yıldan fazla olmamak üzere Kurum tarafından belirlenir. (2) Sayısı sınırlandırılmayan kullanım hakkını yenilemek isteyen işletmeci, kullanım hakkı süresinin bitiminden oniki ve altı ay önceki tarihler arasında, Kurum tarafından belirlenen bildirim formu ve kullanım hakkı başvuru formunda yer alan bilgi ve belgeler ile kullanım hakkının yenilenmesi için Kuruma başvurabilir. Kurum, yenileme talebini değerlendirerek kullanım hakkını yenileyebilir. (3) Sayısı sınırlandırılan kullanım hakkının yenilenmesine ilişkin usul ve esaslar ilgili ihale şartnamesinde düzenlenir. ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Yetkilendirme Ücreti Yetkilendirme ücreti MADDE 15 – (1) Yetkilendirme ücreti, idarî ve kullanım hakkı ücretlerinden oluşur. İdari ücret MADDE 16 – (1) İşletmeci, her yıl bir önceki yıla ait gelir tablosunda yer alan net satışlarının on binde otuz beşi tutarında idari ücret öder. Bu ücrete esas olan matrah, işletmecinin yetkili olduğu döneme ait net satışlarıdır. (2) Kurum, pazar analizi, düzenlemelerin hazırlanması ve uygulanması, işletmecilerin denetlenmesi, teknik izleme ve denetleme hizmetleri, piyasanın kontrolü, uluslararası işbirliği, uyumlaştırma ve standardizasyon çalışmaları ve diğer faaliyetleri ile her türlü idarî giderlerinden kaynaklanan masraflara katkı amacıyla uluslararası yükümlülükler de dikkate alınarak, işletmecilerden alınacak anılan idarî ücret oranını işletmecinin bir önceki yıl net satışlarının binde beşini geçmemek üzere arttırmaya veya azaltmaya yetkilidir. (3) İdari ücret, aksi Kurum tarafından belirlenmedikçe, yetkilendirmenin yapıldığı yılı takip eden her yılın Nisan ayının son gününe kadar Kurumun banka hesabına veya veznesine yatırılır. (4) Tüm yetkilendirmeleri iptal edilen/devredilen işletmeci ise, iptal/devir tarihinden itibaren bir ay içerisinde, ödenmeyen bir önceki yıl net satışları ile yetkilendirmenin iptal/devir edildiği tarihe kadar geçen döneme ait net satışları üzerinden birinci fıkrada belirtilen oran esas alınmak suretiyle idari ücret öder. (5) İşletmeciler, idari ücretin ödenmesine esas döneme ait Vergi Dairesi, imza atmaya yetkili serbest muhasebeci, serbest muhasebeci mali müşavir veya yeminli mali müşavir onaylı gelir tablosu, Kurum tarafından istenen diğer onaylı mali tablolar ile yapılan ödemeye ilişkin makbuzu en geç her yılın Mayıs ayının son gününe kadar; tüm yetkilendirmeleri iptal edilen/devredilen işletmeciler ise, iptal/devir tarihinden itibaren bir ay içerisinde, Kuruma göndermekle yükümlüdür. (6) Dördüncü ve beşinci fıkralarda öngörülen son ödeme tarihine kadar, idari ücretin işletmeci tarafından ödenmemesi halinde, bu tarihten itibaren 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 51 inci maddesinde belirlenen usule göre hesaplanacak gecikme zammı oranı kadar faiz uygulanır. (7) İşletmecilerden söz konusu faiz ile birlikte alınacak idarî ücretleri, son ödeme tarihinden itibaren üç ay içerisinde ödemeyenlerin yetkilendirmesi Kurul kararı ile iptal edilebilir. Ancak Kurum, ulusal çapta verilecek frekans bandı kullanımını ihtiva eden ve sınırlı sayıda işletmeci tarafından yürütülmesi gereken elektronik haberleşme hizmetlerine ilişkin yetkilendirmelerin iptali hakkında Bakanlığın görüşünü alarak karar verir. (8) Yetkilendirmenin iptal edildiği/devredildiği tarihe kadar yapılması gereken idari ücrete ilişkin ödemeler, faizi ile birlikte, Kurumun banka hesabına veya veznesine yatırılır. Yetkilendirmenin iptal edildiği/devredildiği tarihten sonra ise ödenmeyen idari ücret, Kurumun bildirimi üzerine, faiziyle birlikte 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümleri uyarınca ilgili vergi dairesi tarafından tahsil edilir ve Kuruma gelir kaydedilir. (9) Aksi ilgili ihale şartnamesinde belirtilmedikçe, sayısı sınırlandırılmış kullanım hakkı ile yetkilendirilen işletmeciler, idari ücret bakımından bu maddedeki yükümlülüklere tabidir. (10) Kurumla görev veya imtiyaz sözleşmesi imzalayarak Kurum masraflarına katkı payı ödeme yükümlüsü olan işletmeci ayrıca idari ücret ödemez. Kullanım hakkı ücreti MADDE 17 – (1) Kullanım hakkı verilmesine ve söz konusu kaynakların etkin bir şekilde kullanılmasının teminine yönelik olarak kullanım hakkı ücreti alınır. (2) Kullanım hakkı ücretlerinin asgari değerleri, Kanunun 11 inci maddesinin beşinci fıkrasına göre belirlenir. a) Sayısı sınırlandırılmamış kullanım hakkı ücretleri, asgari değerlerden az olmamak kaydıyla Kurul tarafından belirlenen ücretlerdir. Kurulun, gerekli gördüğü hallerde, bu ücreti yeniden değerlendirme ve belirleme hakkı saklıdır. Kullanım hakkı ücretinin tarafsız, şeffaf ve orantılı olması esastır. b) Sayısı sınırlandırılmış kullanım hakkı ücretleri ise yapılacak ihale sonucunda oluşan ve Kurul tarafından onaylanan ücretlerdir. (3) Kullanım hakkı ücretleri, 16/6/2005 tarihli ve 5369 sayılı Evrensel Hizmet Kanunu hükümleri saklı kalmak kaydıyla Hazineye gelir kaydedilmek üzere ilgili muhasebe birimine yatırılır. Zamanında ödenmeyen kullanım hakkı ücretleri, Kurumun bildirimi üzerine, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümleri uyarınca, ilgili vergi dairesince tahsil olunur. (4) Kullanım hakkı kapsamında tahsis edilen kaynakların bir kısmının veya tamamının Kuruma iade edilmesi veya Kurumca geri alınması ya da kullanım hakkının herhangi bir nedenle iptali/feshi veya sona ermesi durumunda tahsis edilmiş kullanım hakkı ücreti kısmen ya da tamamen iade edilmez. Kullanım hakkı ücretinin ödenmesi MADDE 18 – (1) Sayısı sınırlandırılan kullanım hakkı ücretleri, ilgili ihale şartnamesinde belirtilen şekilde ödenir. (2) Sayısı sınırlandırılmayan kullanım hakkı ücretlerine yönelik olarak işletmeci, Kurum tarafından kullanım hakkının ilk verildiği tarihten itibaren, bir yıllık sürenin bitiminde geçerli olan, Kurumca belirlenmiş kullanım hakkı ücretini (Katma Değer Vergisi dâhil olmak üzere), en geç her bir yıllık sürenin bitiş tarihi itibariyle Hazineye gelir kaydedilmek üzere ilgili muhasebe birimine yatırmakla ve dekontun aslını veya Banka onaylı suretini Kuruma göndermekle yükümlüdür. (3) Kurum ile imtiyaz sözleşmesi imzalamış işletmeciler kendilerine yapılan numara, R/L ve frekans tahsislerinden doğan kullanım hakkı ücretlerini (Katma Değer Vergisi dahil olmak üzere) her yılın 10 Mayıs tarihine kadar Hazineye gelir kaydedilmek üzere ilgili muhasebe birimine yatırmakla ve dekontu Kuruma göndermekle yükümlüdür. (4) İşletmecinin kullanım hakkının devam ettiği her bir yıllık sürenin bitimini takip eden iki aylık sürenin sonuna kadar kullanım hakkı ücretini (Katma Değer Vergisi dâhil olmak üzere) 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 51 inci maddesinde belirtilen gecikme zammı oranı kadar gecikme faizi ile birlikte yatırmaması durumunda kullanım hakkı, söz konusu iki aylık sürenin sonu itibariyle herhangi bir işleme gerek kalmaksızın iptal olmuş kabul edilir. (5) İptal edilen kullanım hakkına ilişkin söz konusu iki aylık dönem için hesaplanacak kullanım hakkı ücreti (Katma Değer Vergisi dâhil olmak üzere) ve bu ücretin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 51 inci maddesinde belirtilen gecikme zammı oranı kadar iki aylık faiz Kurumun bildirimi üzerine ilgili vergi dairesince tahsil olunur. (6) Yıllık kullanım hakkı ücretini ödemiş olan işletmeciden, kullanım hakkının verildiği tarihten itibaren her bir yıllık süre içinde bu ücretlerin Kurul tarafından yeniden tespiti halinde, söz konusu bir yıllık dönemlerde meydana gelebilecek kullanım hakkı ücreti değişikliklerine ilişkin ek bir ücret talep edilmez. (7) Yıl içerisinde yapılan ek kaynak tahsisine ilişkin kullanım hakkı ücreti, kıst olarak tahsis edilir. Kıst uygulamalarda, ay hesabı dikkate alınır. DÖRDÜNCÜ BÖLÜM Hak ve Yükümlülükler İşletmecilerin hak ve yükümlülükleri MADDE 19 – (1) İşletmeciler; Kurum düzenlemeleri, ilgili mevzuat ve Elektronik Haberleşme Hizmet, Şebeke ve Altyapılarının Tanım, Kapsam ve Sürelerinde öngörülen şartlara ve aşağıda yer alan kayıt, kural ve yükümlülüklere uygun olarak elektronik haberleşme hizmetini sunma hakkına sahiptir. a) Kuruma bilgi ve belge verilmesi: İşletmeci, Kurum tarafından yetkilendirmesi kapsamında istenen veya düzenli olarak gönderilmesi talep edilen bilgi, belge ve veriyi doğru ve eksiksiz olarak Kurumca istenen süre içerisinde vermekle yükümlüdür. İşletmeci, yetkilendirme başvurusunda beyan ettiği bilgilerin herhangi birisinde değişiklik olması halinde, söz konusu değişikliği müteakip bir ay içerisinde Kuruma bildirir. Elektronik haberleşme hizmetinin sunumunda uydu istasyonu kullanan işletmeci, kurulacak her uydu yer istasyonu için ayrı ayrı; doldurulmuş ilgili formu ve sistemde kullanılacak uydu yer istasyonuna ilişkin bilgileri Kuruma vermekle yükümlüdür. b) Yetkilendirmenin devri: İşletmeci, yetkilendirmesini devretmek istemesi halinde, ekinde yetkilendirmeyi devralacak olan ve 7 nci maddede öngörülen şartları taşıyan şirketin dolduracağı, Kurum tarafından belirlenen bildirim formunun ve gerektiği hallerde kullanım hakkı başvuru formunun yanı sıra Kurumca istenecek diğer bilgi ve belgelerle birlikte yetkilendirmenin devir izni için Kuruma başvurur. Kurumun yetkilendirme devrini uygun bulduğuna yönelik yazılı izin vermesi halinde, bu izni müteakip bir ay içerisinde yetkilendirmenin devredileceği şirket adına yetkilendirme türüne göre kullanım hakkı belgesi düzenlenir veya ilgili şirket bildirim kapsamında kayıtlanır. Kurum yetkilendirme devirlerine ilişkin incelemelerinde, yetkilendirilmesi devredilen işletmecinin faaliyette olduğu pazar koşullarını, rekabet şartlarını, işletmecinin pazar payını ve diğer ilgili hususları dikkate alır. c) Hisselerin devri: Sayısı sınırlandırılmış kullanım hakkı kapsamında yetkilendirilen işletmeci, her türlü hisse devri, edinimi ve hareketleri halinde, sayısı sınırlandırılmamış kullanım hakkı kapsamında veya bildirim kapsamında yetkilendirilen işletmeci ise, kontrol unsurunun el değiştirmesine yol açan hisse devir, edinim ve hareketleri halinde Kurumu en geç iki ay içerisinde bilgilendirir. Kurum hisse devirlerine ilişkin incelemelerinde, hissesi devredilen işletmecinin faaliyette olduğu pazar koşullarını, rekabet şartlarını, işletmecinin pazar payını ve diğer ilgili hususları dikkate alır. 1) Bildirim veya kullanım hakkı kapsamında yetkilendirilmiş işletmecilerin hisselerine sahip olan şirketlerde hisse sahibi olan gerçek veya tüzel kişilerin sahibi bulunduğu hisselerin devri ile ilgili hususlarda Kuruma bilgi verilmesi zorunluluğu bulunmamaktadır. 2) Hisselerin devredildiği gerçek ve tüzel kişilerin 7 nci maddede öngörülen şartları taşıması esastır. 3) Sayısı sınırlandırılmış kullanım hakkına sahip işletmecinin şirket hisselerinin SPK mevzuatına göre halka arzı durumunda 7 nci maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi hükmü aranmaz. ç) Birleşme ve devralma: İşletmecinin 29/6/1956 tarihli ve 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu ile 7/12/1994 tarihli ve 4054 sayılı Rekabetin Korunması Hakkında Kanun hükümleri çerçevesinde başka bir şirketle birleşmesi ya da başka bir şirkete devrolmak istemesi halinde, birleşilecek veya devir olunacak şirketin 7 nci maddesinde belirtilen şartları taşıması esas olup, birleşme veya devir olunacak şirket tarafından sağlanacak, Kurum tarafından belirlenen bildirim formu ve gerektiği hallerde kullanım hakkı başvuru formu ile birlikte ilgili işletmeci, şirket devrine veya birleştirilmesine ilişkin izin verilmesi için Kuruma başvurur. 1) Kurum tarafından şirket devrine veya birleşmesine izin verilmesi halinde, şirket devir veya birleşme tarihinden itibaren bir ay içerisinde, yeni şirket adına kullanım hakkı yetki belgesi düzenlenir veya yeni şirket bildirim kapsamında kayıtlanır. 2) Bu Yönetmelikte belirtilen usullere uyulmaksızın işletmecinin başka bir şirkete devredilmesi veya başka bir şirketle birleşmesi halinde; Kurumun idari para cezası ve diğer idari müeyyide ve tedbirleri uygulama hakkı saklı kalmak kaydıyla, devralan veya bünyesinde birleşilen şirketin, ilgili mevzuatta yer alan şartları Kurumca belirlenen süre içerisinde sağlaması halinde yeni şirket adına kullanım hakkı yetki belgesi düzenlenir veya yeni şirket bildirim kapsamında kayıtlanır, aksi halde söz konusu yetkilendirme iptal edilir. d) Elektronik haberleşme şebekelerinin bütünlüğünün idame ettirilmesi: İşletmeciler, kamuya açık elektronik haberleşme hizmetleri ve/veya şebekeleri arasındaki zararlı elektromanyetik girişimin önlenmesi, afet hallerinde, acil yardım çağrı hizmet numaralarına kesintisiz olarak ulaşılabilmesi dâhil elektronik haberleşme şebekelerinin bütünlüğünün idame ettirilmesi için gerekli önlemleri almakla yükümlüdür. Kurum tarafından acil yardım çağrı hizmet numaralarına erişim zorunluluğu getirilen işletmeciler, söz konusu hizmeti kullanıcılarına para, jeton, kontör, ön ödemeli kart ve benzeri araç gerekmeksizin ücretsiz olarak sağlamakla ve bu hizmetin verilebilmesi için gereken teçhizat ve sistemleri kurmakla yükümlüdür. e) Gerekli izinlerin alınması: İşletmeci, yetkilendirme kapsamında faaliyet yürütmek için gerekli olan diğer izinleri ilgili kurumlardan almakla, ilgili mevzuata uymakla ve gerekli işlemleri yerine getirmekle yükümlüdür. f) Trafik bilgilerinin muhafaza edilmesi: Erişim sağlayıcı olan veya telefon hizmeti sunan işletmeci, kullanıcı sayısı, kimlik bilgileri ve görüşme süreleri ile altyapısı üzerinden gerçekleşen görüşmelere ait trafik bilgilerini, bir yıl süreyle muhafaza etmekle yükümlüdür. g) Hizmetin devamlılığı: İşletmeci, yetkilendirildiği kapsamda sunduğu elektronik haberleşme hizmetini ve/veya kurduğu şebeke ve altyapısının işletimini durdurmadan veya hizmeti sunmakla yükümlü olduğu yetkilendirme alanından geri çekmeden önce abonelik sözleşmelerindeki yükümlülüklerini ifa ettiğini Kuruma belgeleriyle bildirir. İşletmeci, hizmetin kesintisiz olarak sunulması için gereken tedbirleri almakla yükümlüdür. ğ) Telsiz ücretleri: İşletmeci, kendi sistemine dâhil her türlü abonenin Kanun uyarınca Kuruma ödemek zorunda olduğu telsiz ücretlerini abonelerinden Kurum adına tahsil ederek, Kurum tarafından belirlenecek usuller çerçevesinde, Kurumun hesaplarına aktarmakla yükümlüdür. Ayrıca İşletmeci, elektronik haberleşme hizmet, şebeke veya altyapısı için kurduğu telsiz cihaz ve sistemleri ile ilgili ücretleri Kuruma öder. h) Abonelik ilişkisi: İşletmeci, Kurumca belirlenen usul ve esaslara aykırı olmamak üzere sistemine abone kaydetmekte serbesttir. ı) İdari ücret: İşletmeci, 16 ncı maddede öngörülen idari ücreti ödemekle yükümlüdür. i) Muhasebe kayıtlarının ayrımı: İşletmeci, her bir hizmet türü için sahip olduğu yetkilendirme kapsamında yürüttüğü faaliyetlere ilişkin muhasebe kayıtlarını ayrı tutar. Sabit ve mobil hizmetleri tek bir yetkilendirme altında sunan İşletmeci, sabit ve mobil hizmetlere ilişkin muhasebe kayıtlarını ayrı ayrı tutmakla yükümlüdür. j) Evrensel hizmet: İşletmeci, evrensel hizmetler ile ilgili olarak 5369 sayılı Evrensel Hizmet Kanunu ve ilgili mevzuat hükümlerine uymakla yükümlüdür. k) Terminal cihazlarının sisteme bağlanması: İşletmeci, ilgili teknik düzenlemelere uygun olan terminal cihazlarını kendi sistemine bağlamak veya bağlanmasına izin vermekle yükümlüdür. l) Yetkilendirmenin feshi veya iptali: Kurum tarafından yetkilendirilen işletmeci, iptal ettirmek için talepte bulunduğu yetkilendirme kapsamında hiçbir aboneye sahip olmadığını veya aboneleriyle ilişkisini kestiğini beyan ederek yetkilendirmenin iptal edilmesi için Kuruma yazılı talepte bulunabilir. Kurum, uygun görmesi halinde söz konusu yetkilendirmeyi iptal edebilir. İşletmecinin herhangi bir mevzuata uymaması sonucu yetki belgesinin iptali halinde, işletmeci Kurumun abone mağduriyetini gidermek için aldığı tedbirlere uymakla yükümlüdür. m) Altyapı kurma: İşletmeci, yetkilendirildiği hizmet kapsamında gereken yazılım ve cihazları kendisi kurabilir. Bunların dışında kalan tüm altyapıyı aksi Elektronik Haberleşme Hizmet, Şebeke ve Altyapılarının Tanım, Kapsam ve Süresinde belirtilmedikçe ilgili mevzuata uygun olarak diğer işletmecilerden temin edebilir ve/veya ilgili yetkilendirmeyi alıp kendi altyapısını kurabilir. Ayrıca işletmeci altyapılarını, gelişen teknolojilere göre geliştirmek ve ilgili mevzuat çerçevesinde diğer işletmecilere kullandırmak hakkına sahiptir. n) Uydu kapasitesi: İşletmeci, hizmet sunumuna yönelik uzay kesimi uydu kapasite ihtiyaçlarını, ilgili kuruluşlardan serbestçe temin etme hakkına sahiptir. o) Faturalandırma: İşletmeci ilgili mevzuat uyarınca aboneye fatura göndermekle yükümlü olup, söz konusu mevzuat kapsamında diğer işletmecilerle faturalama hizmeti sağlama hususunda anlaşma yapabilir. ö) Acentelik ve diğer iş modelleri: İşletmeci, yetkilendirildiği hizmete ilişkin sorumluluk kendisine ait olmak üzere yaygın ve verimli pazarlamaya yönelik olarak acentelik, bayilik, tek satıcılık verebileceği gibi, servis sağlayıcılığı, çözüm ortaklığı, servis dağıtıcılığı ve benzeri taşeronluk hizmetleri de alabilir. Bununla birlikte İşletmeci, sunduğu elektronik haberleşme hizmetini kendi ad ve hesabına vermekle yükümlü olup, söz konusu hizmeti başka kişi veya şirket adına sunulacak veya sunulduğu izlenimi edinilecek şekilde veremez. İşletmecinin acenteleri aracılığıyla sunduğu elektronik haberleşme hizmetlerinde 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu ve ilgili mevzuat hükümleri saklı kalmak kaydıyla, aşağıdaki usul ve esaslar uygulanır. 1) İşletmeci, elektronik haberleşme sunulmasına yönelik kendi ad ve hesabına faaliyette bulunmak üzere üçüncü kişilere acentelik verebilir. Ancak söz konusu kapsamdaki acenteler alt acentelik veremez. 2) Elektronik haberleşme sunulması için gerekli olan altyapı ihtiyaçları, ilgili altyapı işletmecilerinden İşletmeci veya İşletmeci ad ve hesabına olmak üzere acenteleri tarafından talep edilmek zorundadır. 3) İşletmeci, acentelerinin faaliyetlerinin yetkilendirme kapsamında bulunmasını sağlamakla yükümlü olup, bu çerçevede acentelerin yetkilendirmeye ilişkin ilgili mevzuat hükümlerini ihlal etmeleri durumunda, söz konusu ihlalden İşletmeciler sorumludur. 4) İşletmeci, tüketici mağduriyetlerinin yaşanmaması amacıyla, acentelerin ilgili mevzuat çerçevesinde hareket etmeleri için gerekli tedbirleri almakla yükümlüdür. 5) İşletmeci, uygulayacağı iş modellerinde, vergilendirme ve faturalama gibi hususlarda ilgili mevzuat çerçevesinde faaliyet göstermek durumundadır. p) Güvenlik ve müdahalelerin önlenmesi: İşletmeciler, haberleşme mahremiyeti ve güvenliği ile şebeke güvenliğinin sağlanması ve korunması için, her türlü tedbiri almakla, altyapı ve sistemlerinde teknolojik uyumu sağlamakla, elektronik haberleşmeye ilişkin bilgi, belge ve verilerin gerek korunmasında, gerekse iletilmesinde gizlilik hükümlerine uymak ve kanunla yetkilendirilmiş merci dışında başkasının bu bilgileri elde etmesini önlemekle yükümlüdür. İşletmeci, vereceği elektronik haberleşme hizmeti, şebeke ve altyapısında kullanılacak cihazlara, yetkisiz kişilerin erişimini ve bozucu/değiştirici müdahalelerini önlemek amacıyla gerekli tedbirleri almakla yükümlüdür. r) Yetkisiz girişimin önlenmesi: İşletmeci, kullanıcılarının internet üzerindeki yetkisiz ve rahatsız edici girişimlerine meydan verilmemesi için gerekli tedbirleri almakla yükümlüdür. s) Erişim sağlayıcılığı: ISS, GSM, GMPCS, IMT–2000/UMTS işletmecisi ile uydu ve kablo hizmetlerine ilişkin görev sözleşmesi sahibi işletmeciler gibi erişim sağlayıcı olan işletmeci, yetkilendirildiği hizmet kapsamındaki faaliyetlerini yürütürken 4/5/2007 tarihli ve 5651 sayılı İnternet Ortamında Yapılan Yayınların Düzenlenmesi ve Bu Yayınlar Yoluyla İşlenen Suçlarla Mücadele Edilmesi Hakkında Kanun ve ilgili mevzuatta yer alan erişim sağlayıcılığı ile ilgili hükümlere uymakla yükümlüdür. ş) Arama kartları: Yetkilendirilecek hizmetin sunulmasında kullanılacak arama kartlarının üzerinde hizmeti sunan işletmecinin ticaret unvanı, müşteri hizmetleri numarası, internet adresi, kartın geçerli son kullanma tarihi, kontör miktarı, kartın kullanım talimatı ile seri numarası bilgilerinin açık ve anlaşılır biçimde belirtilmesi zorunludur. t) Mücbir sebepler: Mücbir sebepler; doğal afetler, kanuni grev ve lokavt, genel salgın hastalık, kısmi veya genel seferberlik ilanı ve Kurum tarafından belirlenecek benzeri diğer hallerdir. Belirlenen mücbir sebeplerin yetkilendirme alanındaki hizmetlerin bütününü veya çok sayıda kullanıcıyı etkileyecek nitelikte olması, işletmecinin kusuru ve ihmalinden kaynaklanmamış olması, işletmecinin bu engeli ortadan kaldırmaya gücünün yetmemesi, mücbir sebebin meydana geldiği tarihi izleyen 20 gün içinde işletmecinin bu durumu Kuruma yazılı olarak bildirmesi ve yetkili merciler tarafından belgelendirilmesi esastır. u) 5397 ve 5651 sayılı Kanunlar ve ilgili diğer kanunlarda getirilen yükümlülükler: İşletmeciler, elektronik haberleşme sistemleri üzerinden millî güvenlikle, 5397 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ve 5651 sayılı İnternet Ortamında Yapılan Yayınların Düzenlenmesi ve Bu Yayınlar Yoluyla İşlenen Suçlarla Mücadele Edilmesi Hakkında Kanun ve ilgili diğer kanunlarda getirilen düzenlemelerle ilgili taleplerin karşılanmasına yönelik teknik altyapıyı, elektronik haberleşme sistemini hizmete sunmadan önce kurumca belirlenecek usul, esas ve standartlarda, tüm harcamaları kendine ait olmak üzere kurmak ve güncellemekle yükümlüdür. Halen elektronik haberleşme hizmeti sunan işletmeciler de; söz konusu teknik altyapıyı, Kurum tarafından belirlenecek usul, esas ve standartlarda, tüm harcamaları kendilerine ait olmak üzere kurmak ve güncellemekle yükümlüdürler. İşletmeciler, 5397 ve 5651 sayılı Kanunlar ve ilgili diğer kanunlarda getirilen düzenlemelerle ilgili olarak, tüm harcamaları kendilerine ait olmak üzere; ilgili mevzuat gereği verilmesi gereken bilgi, belge ve veriyi kurum tarafından belirlenecek usul, esas ve standartlarda eksiksiz ve zamanında kanunen yetkili mercie teslim etmekle, her türlü sistemin işletilmesi bakımından, altyapı kullanımının sağlanması ile söz konusu sistemlerin çalışır vaziyette tutulması için gerekli donanım, yazılım, bakım, onarım, teknik destek gibi gerekli tedbiri almakla ve bunları etkileyen donanım, yazılım, altyapı ve şebekeye ilişkin değişiklikleri Kurum onayını alarak yapmakla yükümlüdürler. ü) Değişen şartlar: İşletmeci, yetkilendirildiği tarihte öngörülemeyen ancak daha sonra ortaya çıkan şartlar çerçevesinde Kurum tarafından belirlenecek düzenlemelere uymakla yükümlüdür. v) Teknolojik yenileme: İşletmeciler, yetkilendirildikleri kapsamda vermekte olduğu hizmetleri çeşitlendirmek, geliştirmek, güvenlik ve kalitesini arttırmak veya maliyetini azaltmak amacıyla sistem ve altyapılarında teknolojik gelişmeleri takip ve yenileme hak ve yükümlülüğüne sahiptir. Kurumdan frekans ve numara gibi ek kaynak talep etmemeleri halinde bunu Kurumu bilgilendirerek yapabilirler. (2) Ayrıca işletmeciler; a) Yetkilendirmeye konu hizmetin birbiriyle uyumlu çalışabilmesini ve bu kapsamda söz konusu hizmetler için şebekelerarası arabağlantıyı tam ve gereği gibi sağlamakla, b) Son kullanıcılara ulusal numaralandırma planındaki numaralardan erişim sağlamakla, c) Ortak yerleşim ve tesis paylaşımı ile ilgili düzenlemelere uymakla, ç) Kişisel verilerin gizliliğinin korunmasına ilişkin düzenlemelere uymakla, d) Hizmet kalitesi ve tüketicinin korunmasına ilişkin düzenlemelere uymakla, e) Kanunlarla yetkili kılınan ulusal kurumlarca yasal dinleme ve müdahalenin yapılmasına teknik olanak sağlamakla, f) Afet durumlarındaki haberleşmenin kesintisiz devam edebilmesi için gerekli tedbirleri almakla, g) Elektronik haberleşme şebekelerinden kaynaklanan elektromanyetik alanlara kamu sağlığını tehdit edecek şekilde maruz kalınmasının engellenmesi ile ilgili önlemleri Kanun ve ilgili mevzuat çerçevesinde almakla, ğ) Erişimle ilgili düzenlemelere uymakla, h) Elektronik haberleşme şebekelerinin bütünlüğünü sürdürmekle, ı) İlgili ulusal ve uluslararası teknik ve güvenlik standartlara ve spesifikasyonlarına uyumluluk sağlamakla, i) Geçiş hakkına ilişkin düzenlemelere uymakla, j) İlgili mevzuat uyarınca Kurum tarafından istenen hizmetleri yerine getirmekle, yükümlüdür. Kullanım hakkı sahibi işletmecilerin hak ve yükümlülükleri MADDE 20 – (1) Kullanım hakkı sahibi işletmeciler, 19 uncu maddede belirtilen hak ve yükümlülüklere ilave olarak, a) Frekans kullanım hakkının verildiği hizmet ya da şebeke türü ile numara kullanım hakkının verildiği hizmetin kapsamı çerçevesinde hizmet sunmakla, b) Frekans ve numaraları etkin ve verimli kullanmakla, c) Zararlı elektromanyetik girişimi önlemekle, ç) Numara taşınabilirliğine ilişkin düzenlemelere uymakla, d) Rehber hizmeti sunmakla, e) Yetkilendirme süresine uymakla, f) Hak ve yükümlülüklerin devrine ilişkin hükümlere uymakla, g) Kullanım hakkı ücretlerini eksiksiz ve zamanında ödemekle, ğ) İhale sürecinde üstlenilen taahhütleri yerine getirmekle, h) Frekans ve numara kullanımları ile ilgili Türkiye’nin taraf olduğu uluslararası anlaşmalar çerçevesindeki hükümlere uymakla, yükümlüdür. (2) Bağlantı sağlama hakkı: Frekans kullanım hakkı sahibi olan ve birden fazla coğrafi bölgede yetkilendirme almış işletmeci, yetkilendirildiği farklı coğrafi bölgeler arasında bağlantı sağlama hakkına sahiptir. Kurum, işletmecinin bağlantı sağlamaya yönelik frekans tahsis talebini, Milli Frekans Planı ve diğer düzenlemeler çerçevesinde değerlendirmek suretiyle izin verebilir. Ancak birbirine sınır komşusu olmayan coğrafi bölgeler arasında bağlantı sağlarken, söz konusu bağlantıyı varsa o bölgede yetkilendirilmiş işletmecilerden temin eder. (3) Kullanım Hakkı çerçevesinde hak ve yükümlülük devri: İşletmecinin sayısı sınırlandırılmamış kullanım hakkı kapsamında kullandığı frekansın ve numaranın tamamını devretmek istemesi halinde 19 uncu maddenin birinci fıkrasının (b) bendi hükmü uyarınca işlem yapılır. İşletmecinin sayısı sınırlandırılmamış kullanım hakkı kapsamında kullandığı frekansın bir kısmını spektrum ticareti çerçevesinde devretmek istemesi halinde, devralacak olan şirketin aynı hizmete yönelik Kurumca yetkilendirilmiş işletmeci olması halinde her iki işletmecinin birlikte Kuruma yapacakları başvurunun Kurumca onaylanmasını müteakip devir işlemi gerçekleştirilir. Devralacak olan şirketin işletmeci olmaması halinde ise 7 nci maddede öngörülen şartları taşıması ve bu şirketin dolduracağı, Kurum tarafından belirlenen kullanım hakkı başvuru formunun yanı sıra Kurumca istenecek diğer bilgi ve belgelerle birlikte frekansın devir izni için Kuruma başvurması gerekir. Kurumun devri uygun bulduğuna yönelik yazılı izin vermesi halinde, bu izni müteakip bir ay içerisinde frekansın devredileceği şirket adına yetkilendirme türüne göre kullanım hakkı belgesi düzenlenir. Numara kaynağının bir kısmının devir edilmek istenmesi halinde, ilgili mevzuat hükümleri uyarınca işlem yapılır. (4) Katma değerli elektronik haberleşme hizmetleri sadece söz konusu hizmetleri sunmaya yetkili işletmecilerce Kurum tarafından bu hizmetlerin sunulması için belirlenmiş numaralar üzerinden sunulur. (5) Sayısı sınırlandırılmış kullanım hakkı sahibi işletmeci, bu Yönetmelikte yer alan hak ve yükümlülüklere ek olarak araştırma–geliştirme, kapsama alanı yükümlülüğü gibi ilgili ihale şartnamesinde ve sayısı sınırlandırılmış kullanım hakkı yetki belgesinde yer alan koşulları sağlamakla ve düzenlemelere uymakla yükümlüdür. (6) Kurum, sektörün ihtiyaçları, uluslararası düzenlemeler, teknolojide meydana gelen gelişmeler doğrultusunda ek hak ve yükümlülükler getirebilir. ÜÇÜNCÜ KISIM Hizmet Sunumu ve Çeşitli Hükümler BİRİNCİ BÖLÜM Hizmet Sunumuna İlişkin Hükümler Hizmet sunumunun engellenmesi MADDE 21 – (1) Kurum, kamu güvenliği, kamu sağlığı ve benzeri kamu yararı gereklerinden kaynaklanan sebeplerin tespiti halinde, şirketlerin elektronik haberleşme alanında faaliyete geçmelerini veya elektronik haberleşme sağlamalarını gerektiğinde Bakanlığın görüşünü de alarak engelleyebilir. Yetkisiz hizmet sunumu MADDE 22 – (1) Elektronik haberleşme hizmeti, şebekesi veya altyapısı için Kanunun 10 uncu maddesi çerçevesinde Kurum tarafından verilen deneme izinleri hariç olmak üzere, Kurum tarafından yetkilendirilmeksizin, elektronik haberleşme tesisi kuran, işleten veya elektronik haberleşme hizmeti verenlerin tesisleri Kurumun talebi üzerine ilgili mülki idare amirlerince kapatılarak faaliyetlerine son verilir. Deneme izni MADDE 23 – (1) Kurum, Türkiye Cumhuriyeti kanunlarına göre kurulmuş sermaye şirketleri, araştırma–geliştirme kuruluşları ile kamu kurum ve kuruluşlarının, test ve/veya deneme ve/veya gösterim amaçlı olarak kurmak ve kullanmak istedikleri elektronik haberleşme altyapı ve hizmetlerine geçici süre ile izin verebilir. Geçici süreli kullanımlar MADDE 24 – (1) Kanunun 10 uncu maddesi kapsamında verilen deneme izinleri hariç olmak üzere; geçici olarak düzenlenen fuar, sergi, konferans, konser, spor, araştırma, geliştirme ve benzeri faaliyetlerde kullanılacak telsiz cihaz ve sistem izinleri ilgili mevzuat uyarınca verilir. İKİNCİ BÖLÜM Çeşitli ve Son Hükümler İdari yaptırımlar MADDE 25 – (1) İşletmecinin faaliyetlerinin yetkilendirme şartlarına ve ilgili mevzuata aykırı olması durumunda Kanunun 60 ıncı maddesi uyarınca idari para cezası veya diğer yaptırımlar uygulanır. Yetkilendirmenin iptal edildiği hallerde Kurum abonelerin menfaatlerini korumak için gerekli tedbirleri alır. İşletmecilerin ilan edilmesi MADDE 26 – (1) Kurum, işletmecilerin gerekli bilgilerini içeren listeyi resmi internet sitesinde güncel olarak ilan eder. İlgili metinler MADDE 27 – (1) Bildirim Formu, Kullanım Hakkı Başvuru Formu, Elektronik Haberleşme Hizmet, Şebeke ve Altyapılarının Tanım, Kapsam ve Süreleri, Sayısı Sınırlandırılmamış Kullanım Hakkı Yetki Belgesi örneği ile ilgili diğer metinler Kurul kararı ile belirlenir. Hak iddiasında bulunulamayacağı MADDE 28 – (1) Bu Yönetmeliğe göre yapılacak yetkilendirme, Kurumca tahsis edilen frekans, numara ve uydu pozisyonu üzerinde işletmeciye yetkilendirme kapsamı dışında bir hak doğurmaz. Yürürlükten kaldırılan yönetmelik MADDE 29 – (1) 26/8/2004 tarihli ve 25565 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Telekomünikasyon Hizmet ve Altyapılarına İlişkin Yetkilendirme Yönetmeliği yürürlükten kaldırılmıştır. (2) İlgili mevzuatta Telekomünikasyon Hizmet ve Altyapılarına İlişkin Yetkilendirme Yönetmeliğine yapılan atıflar, bu Yönetmeliğe yapılmış sayılır. GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Telekomünikasyon ruhsatı veya genel izin ile yetkilendirilmiş olan işletmeciler, bu Yönetmelik uyarınca Kuruma bildirimde bulunmuş veya gerekli olduğu durumlarda yetkilendirmelerindeki süre ile sınırlı olarak kullanım hakkı almış sayılırlar. (2) Bu kapsamda, Karasal Hatlar Üzerinden Veri İletim Hizmetine ilişkin olarak Kurumdan 2. Tip Telekomünikasyon Ruhsatı almış olan işletmeciler, Altyapı İşletmeciliği Hizmetine yönelik olarak Kuruma bildirimde bulunmuş sayılırlar. İşletmecinin aynı zamanda Altyapı İşletmeciliği Hizmeti yetkilendirmesinin olması halinde, Karasal Hatlar Üzerinden Veri İletim Hizmeti yetkilendirmesi kendiliğinden iptal olmuş sayılır. (3) Kablo Platform Hizmetine ilişkin olarak Kurumdan 2. Tip Telekomünikasyon Ruhsatı almış olan işletmeciler, Altyapı İşletmeciliği Hizmeti, İnternet Servis Sağlayıcılığı ve Kablolu Yayın hizmeti için Kuruma bildirimde bulunmuş sayılırlar. Telefon hizmeti sunmak isteyen Kablo Platform Hizmeti işletmecilerinin ise, Sabit Telefon Hizmetine yönelik olarak Kuruma bildirimde bulunmaları ya da Kullanım Hakkı için ayrıca başvuruda bulunmaları gerekir. (4) Uzak Mesafe Telefon Hizmetine ilişkin olarak Kurumdan 2. Tip Telekomünikasyon Ruhsatı almış olan işletmeciler, numara tahsis durumlarına göre Sabit Telefon Hizmetine yönelik Kuruma bildirimde bulunmuş ya da Kurumdan kullanım hakkı almış sayılırlar. (5) Kablolu ve Kablosuz İnternet Servis Sağlayıcılığı kapsamında Kurumdan genel izin almak suretiyle kayıtlanmış olan işletmeciler, İnternet Servis Sağlayıcılığı için Kuruma bildirimde bulunmuş sayılırlar. (6) Uydu Telekomünikasyon Hizmetine ilişkin olarak Kurumdan 2. Tip Telekomünikasyon Ruhsatı almış olan işletmeciler Uydu Haberleşme Hizmeti; Uydu Platform Hizmetine ilişkin olarak Kurumdan 2. Tip Telekomünikasyon Ruhsatı almış olan işletmeciler ise Uydu Platform Hizmetine yönelik Kuruma bildirimde bulunmuş sayılırlar. (7) Ortak Kullanımlı Telsiz Hizmeti ve Rehberlik Hizmetine ilişkin olarak Kurumdan 2. Tip Telekomünikasyon Ruhsatı almış olan işletmeciler, aynı hizmetlere yönelik Kurumdan kullanım hakkı almış sayılırlar. Aynı yetkilendirme alanında analog ve sayısal olarak birden fazla Ortak Kullanımlı Telsiz Hizmeti yetkilendirmesine sahip olan işletmecilere, yetkilendirme süresi en uzun olan dikkate alınarak teknolojiden bağımsız olarak tek bir kullanım hakkı yetki belgesi düzenlenir. (8) Altyapı İşletmeciliği Hizmeti ve GMPCS Mobil Telefon Hizmetine ilişkin olarak Kurumdan 2. Tip Telekomünikasyon Ruhsatı almış olan işletmeciler, numara ve frekans kullanma durumlarına göre aynı hizmetlere yönelik Kuruma bildirimde bulunmuş ya da Kurumdan kullanım hakkı almış sayılırlar. GEÇİCİ MADDE 2 – (1) İşletmecilerden 2010 yılında tahsil edilecek 2009 yılına ait idari ücretlerin hesaplanmasında, yetkilendirme süresi esas alınmak kaydıyla, 1/1/2009– 31/12/2009 dönemindeki, İnternet Servis Sağlayıcısı olan işletmecilerin ise 10/5/2009– 31/12/2009 dönemindeki net satışları dikkate alınır. GEÇİCİ MADDE 3 – (1) Kurum ile imtiyaz sözleşmesi imzalamış işletmeciler ile Altyapı İşletmeciliği Hizmeti ve Ortak Kullanımlı Telsiz Hizmeti sunan işletmeciler, bu Yönetmeliğin yürürlük tarihine kadar kendilerine yapılmış olan numara, Radyolink (R/L) ve frekans tahsislerinden doğan ve yetkilendirme yıldönümlerine kadar geçecek süre için kıst olarak hesaplanacak 2009 yılı kullanım hakkı ücretlerini, kullanım hakkı ücretlerinin Resmî Gazete’de yayımlanmasını müteakip 10 Mayıs 2009 tarihinden itibaren yetkilendirme yıldönümlerine kadar olan kıst ücretlerini işletmeciye tebliğini takip eden en geç bir ay içerisinde ödemekle yükümlüdürler. İmtiyaz sözleşmesi sahibi işletmeciler için yetkilendirme yıldönümü olarak her yılın 10 Mayıs tarihi esas alınır. (2) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten önce yetkilendirilmiş ve bu maddenin birinci fıkrasında zikredilenler dışında kalan işletmeciler, yetkilendirme tarihlerine tekabül eden tarihe kadar 2009 yılı kullanım hakkı ücretlerini ödemekle yükümlüdürler. (3) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten önce yetkilendirilmiş işletmecilerin, bu maddenin birinci ve ikinci fıkralarında belirtilen sürelerin bitimini takip eden iki aylık sürenin sonuna kadar kullanım hakkı ücretini (Katma Değer Vergisi dâhil olmak üzere) 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 51 inci maddesinde belirtilen gecikme zammı oranı kadar gecikme faizi ile birlikte yatırmaması durumunda kullanım hakkı/ek kaynak tahsisi, söz konusu iki aylık sürenin sonu itibariyle herhangi bir işleme gerek kalmaksızın iptal olmuş kabul edilir. İptal edilen kullanım hakkına/ek kaynak tahsisine ilişkin söz konusu iki aylık dönem için hesaplanacak kullanım hakkı ücreti (Katma Değer Vergisi dâhil olmak üzere) ve bu ücretin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 51 inci maddesinde belirtilen gecikme zammı oranı kadar iki aylık faiz Kanunun 11 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca Kurumun bildirimi üzerine ilgili vergi dairesince tahsil olunur. GEÇİCİ MADDE 4 – (1) Görev ve İmtiyaz Sözleşmesi sahibi işletmeciler, sözleşmelerindeki hükümler yanında 19 ve 20 nci maddedeki hak ve yükümlülüklere tabidirler. Görev ve imtiyaz sözleşmesi sahibi işletmecilerin bunlara ek olarak tabi olduğu özel hususlar aşağıdaki şekildedir: a) Yetkilendirmeye ilişkin kısıtlama: İmtiyaz ve görev sözleşmesi ile yetkilendirilmiş işletmecilerin sayısı sınırlandırılmış kullanım hakkı kapsamındaki hizmet ve altyapılara ilişkin ihalelere girip giremeyecekleri ilgili mevzuat ve ihale şartnamesinde belirtilir. 1) GSM İmtiyaz Sözleşmesinin süresi sonunda yenilenmemesi halinde İmtiyaz Sözleşmesinin işletmenin devri hükmü uyarınca Kuruma devri gereken tesislerden, IMT– 2000/UMTS hizmetinin verilmesi için gerekli olanların kullanılmasına, Kurumun belirleyeceği bedel ve şartlarda Kurum tarafından izin verilebilir. 2) İşletmecinin GSM hizmetlerine ilişkin imtiyaz sözleşmesinin herhangi bir nedenle feshedilmesi sonucunu doğuran ihlaller, tarafı olduğu IMT–2000/UMTS hizmetine dair imtiyaz sözleşmesinin de feshi sonucunu doğurur. b) İmtiyaz sözleşmesinin devri: Kurumla İmtiyaz sözleşmesi imzalayan işletmeci, imtiyaz sözleşmesini devretmek istemesi durumunda, imtiyaz sözleşmesini devralacak şirketin 7 nci maddede yer alan şartları taşıdığına dair bilgi ve belgelerin yanı sıra Kurumca istenecek diğer bilgi ve belgelerle birlikte Kuruma devir izni için başvurur. İmtiyaz sözleşmeleri; Kurumun imtiyaz sözleşmesinin devrini uygun bulduğuna yönelik yazılı izin vermesi halinde, Danıştay görüşünün alınmasını müteakip bir ay içerisinde imtiyaz sözleşmesini devralacak şirketle yenilenir. İmtiyaz sözleşmesi ile yetkilendirilen işletmeci, bu yetkilendirmeyi Türkiye’de aynı hizmet ve altyapıya ilişkin yetkilendirme almış olan şirketlere, bu şirketlerin ortaklarına veya bu şirketlerin ortaklarının doğrudan veya dolaylı bir biçimde hisse sahibi oldukları ya da başka yollarla kontrolleri altında bulundurdukları şirketlere ve iştiraklerine ve bunların tamamının yöneticileri ile birinci ve ikinci dereceden kan ve kayın hısımlarına hangi surette olursa olsun devredemez. c) Görev ve imtiyaz sözleşmesi sahibi işletmecilerin hisse devri: Kurumla Görev ve İmtiyaz sözleşmesi imzalayan işletmeciye ait hisseler, ilgili mevzuat ve imtiyaz sözleşmesi hükümleri çerçevesinde devredilebilir. Hisseleri alacak kişilerin, 7 nci maddede belirtilen şartları taşıması gerekmektedir. Görev ve İmtiyaz sözleşmesi sahibi işletmeci, her türlü hisse devri, edinimi ve hareketleri halinde Kurumu en geç bir ay içerisinde bilgilendirir. Görev ve imtiyaz sözleşmesi sahibi işletmeciler bakımından kontrol unsurunun el değiştirmesine yol açan hisse devir, edinim ve hareketleri, Kurumun yazılı izni ile gerçekleştirilir. Hisselerin bu Yönetmelikte belirtilen usullere uyulmaksızın devredilmesi veya edinilmesi halinde; Kurumun idari para cezası ve diğer idari müeyyide ve tedbirleri uygulama hakkı saklı kalmak kaydıyla, anılan devrin Kurumca uygun bulunmaması ve Kurumca belirlenen süre içerisinde uygun hale getirilmemesi halinde söz konusu yetkilendirme Kurum tarafından iptal edilir. Hisseleri borsaya arz edilen İşletmecilerin, borsada gerçekleşen hisse devirleri bu hükmün dışındadır. ç) Ek kaynak tahsisi: İşletmecilerin münhasıran imtiyaz ve görev sözleşmeleri konusu hizmetlerin verilmesi amacıyla yetkilendirmesi kapsamında bulunan kaynaklar dışında ek kaynak tahsisine ihtiyaç duymaları halinde o kaynağa karşılık gelen kullanım hakkı ücretini ödemek suretiyle ilgili mevzuat uyarınca Kurum tarafından kaynak tahsisi yapılabilir. Sözleşme sahibi işletmeciler, imtiyaz ve görev sözleşmelerinin ilk imza tarihinden sonra kendilerine yapılan numara, Radyolink (R/L) ve frekans tahsisleri için bu Yönetmeliğin yürürlük tarihinden itibaren kullanım hakkı ücreti ödemekle yükümlüdür. d) Kaynağın geri alınması ve değişiklik yapılması: Görev ve imtiyaz sözleşmeleri bakımından, tahsis edilen frekans ve numara kaynağının geri alınması ve değişiklik yapılması konularında, ilgili ihale şartnamesi ve/veya sözleşmesinde belirtilen usul ve esaslar dâhilinde işlem yapılır. (2) Kurumla görev veya imtiyaz sözleşmesi imzalamış olan işletmeci, her yıl görev veya imtiyaz sözleşmesinde belirtilen ilgili matrah üzerinden ve söz konusu sözleşmede belirtilen oranda ve tarihte Kurum masraflarına katkı payı öder. Kurum masraflarına katkı payının süresi içerisinde ödenmemesi halinde 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 51 inci maddesine göre hesaplanacak gecikme zammı oranı kadar faiz uygulanır. (3) Kurum ile Kıyı Emniyeti Genel Müdürlüğü arasında imzalanmış olup, Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte herhangi bir işleme gerek kalmaksızın iptal edilmiş sayılan Görev Sözleşmesindeki hizmetler ile Kanunla Telsiz İşletme Müdürlüğüne verilen görevler herhangi bir yetkilendirmeye tabi olmaksızın yürütülmeye devam eder. (4) Kurumla imzalanmış olan imtiyaz sözleşmeleri ve Türksat Uydu Haberleşme Kablo TV ve İşletme A.Ş. ile imzalanmış olan görev sözleşmesi; süre bitimi, fesih, iptal veya başkaca herhangi bir nedenle sona ermelerine kadar mevcut hükümleri uyarınca geçerliliklerini devam ettirirler. 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 1 inci maddesinin son fıkrasında yer alan tanımlar ilgili olduğu sözleşmenin konusu itibariyle bu fıkra uygulamasında geçerliliklerini sürdürürler. (5) Kurumla imtiyaz sözleşmesi imzalamış olan GSM ve IMT–2000/UMTS hizmeti sunan işletmeciler, imtiyaz sözleşmelerine ek olarak, sunmakta oldukları hizmete ilişkin Elektronik Haberleşme Hizmet, Şebeke ve Altyapılarının Tanım, Kapsam ve Sürelerinin, Sayısı Sınırlandırılmış Kullanım Hakkı Kapsamında Kaynak Tahsisi İçeren Hizmetler bölümünde yer alan hak ve yükümlülüklere tabidirler. Yürürlük MADDE 30 – (1) Bu Yönetmelik 10/5/2009 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe girer. Yürütme MADDE 31 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Kurul Başkanı yürütür. [R.G. 28 Mayıs 2009 – 27241] —— • —— Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Kararı Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Başkanlığından: 2802 sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanununun 21 inci maddesine göre 2 yıllık yükselme sürelerini aldıkları aylıkta Nisan 2009 dönemi sonuna kadar bitiren adli yargı Hâkim, Cumhuriyet başsavcı ve savcıları ile idari yargı Hâkimlerinin adlarını belirtir listeler 2802 sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanununun 22 nci maddesi gereğince aşağıda gösterilmiştir. Sürelerini doldurdukları halde bu listede adlarını bulamayanlar ilan tarihinden itibaren otuz gün içinde Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kuruluna yazılı olarak başvurmak sureti ile durumlarının yeniden incelenmesini isteyebilirler. [R.G. 27 Mayıs 2009 – 27240] —— • —— Anayasa Mahkemesi Kararları Esas Sayısı : 2003/60 Karar Sayısı : 2008/97 Karar Günü : 2.5.2008 İPTAL DAVASINI AÇAN: Anamuhalefet Partisi (Cumhuriyet Halk Partisi) TBMM Grubu Adına Grup Başkanvekilleri Oğuz OYAN, Mustafa ÖZYÜREK, Haluk KOÇ ve 129 Milletvekili İPTAL DAVASININ KONUSU: 1.5.2003 günlü, 4856 sayılı “Çevre ve Orman Bakanlığı Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun’un; 1) 2. maddesinin (h) bendinin, 2) 42. maddesinin (d) bendi ile değiştirilen 14.7.1965 günlü, 657 sayılı “Devlet Memurları Kanunu”nun (I) sayılı “Ek Gösterge Cetveli”nin “II Teknik Hizmetler Sınıfı” bölümünün (b) bendinin, 3) Geçici 2. maddesinin üçüncü fıkrasının, 4) 44. maddesinin (a) bendinin, Anayasa’nın 2., 10. ve 11. maddelerine aykırılığı savıyla iptali ve yürürlüğünün durdurulması istemidir. …………………………………………………………….. III- İLK İNCELEME Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü’nün 8. maddesi uyarınca, Mustafa BUMİN, Haşim KILIÇ, Samia AKBULUT, Yalçın ACARGÜN, Sacit ADALI, Ali HÜNER, Fulya KANTARCIOĞLU, Ertuğrul ERSOY, Tülay TUĞCU, Ahmet AKYALÇIN ve Mehmet ERTEN’in katılımlarıyla 26.6.2003 tarihinde yapılan ilk inceleme toplantısında, dosyada eksiklik bulunmadığından işin esasının incelenmesine oybirliğiyle karar verilmiştir. IV- ESASIN İNCELENMESİ Dava dilekçesi ve ekleri, işin esasına ilişkin rapor, iptali istenilen Yasa kuralları, dayanılan Anayasa kuralları ve bunların gerekçeleri ile diğer yasama belgeleri okunup incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü: 1) Yasa’nın 2. Maddesinin (h) Bendinin İncelenmesi Dava dilekçesinde, “çevre düzeni planı hazırlama” görevinin Çevre ve Orman Bakanlığı’na verilmesinin hukuk düzeninde bir takım çelişki ve belirsizliklerin ortaya çıkmasına neden olduğu, Bayındırlık ve İskan Bakanlığı’nın kuruluş ve sorumluluklarının düzenlenmiş olduğu 180 ve 209 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamelerde ve 3194 sayılı İmar Kanunu’nun 9. maddesi kapsamında çevre düzeni planlarının Bayındırlık ve İskan Bakanlığı’nca hazırlanıp onaylandığı, Anayasa Mahkemesi ve Danıştay’ın muhtelif kararlarında da bu durumun ortaya konulmuş olduğu, dolayısıyla “çevre düzeni planları” hazırlatma yetki ve görevinin her iki bakanlığın da görev alanına girmesi sonucunda hukuki belirsizliğe yol açtığı belirtilerek, kuralın Anayasa’nın 2. ve 11. maddelerine aykırı olduğu ileri sürülmüştür. Anayasa’da ve ilgili 3046 sayılı Bakanlıkların Kuruluşu ve Görev Esasları Hakkında Kanun’da yer alan düzenlemeler, yasa koyucuya, toplumsal ihtiyaçlar doğrultusunda bakanlıkların görevlerini belirleme yetkisini vermektedir. Yasa koyucu, Çevre Bakanlığı’nın 1991 yılında kuruluşundan itibaren Bayındırlık ve İskan Bakanlığı ile Çevre Bakanlığı arasında yetki çatışmasına neden olan “çevre düzeni planı” hazırlanması, onaylanması ve uygulanması yetki ve görevini iptali istenilen kuralla Çevre ve Orman Bakanlığı’na vermiştir. Çevre düzeni planı konusunda yetkili olan bakanlığın belirlenerek yetki karmaşasına son verilmesi “kamu yararı” kavramı ile ilgilidir. Hukuk devleti ilkesinin öğeleri arasında yasaların kamu yararına dayanması ilkesi vardır. Bilindiği üzere, bütün kamusal işlemlerin yönelmek zorunda oldukları nihai hedef kamu yararının gerçekleştirilmesidir. Kanunun amaç öğesi bakımından anayasaya uygun sayılabilmesi için kamu yararı dışında bir amaç gözetilmeden çıkarılmış olması gerekir. Bu ilkenin anlamı kamu yararı düşüncesi olmaksızın başka deyimle yalnızca özel çıkarlar için veya yalnızca belli kişilerin yararına olarak herhangi bir yasa kuralının konulamayacağıdır. Anayasada belirtilen amacı, ya da kamu yararını gerçekleştirmek amacıyla, yasa koyucunun belli bir sonuca ulaşmak için değişik yolların seçiminde siyasi takdir yetkisine sahip olduğu açıktır. Açıklanan nedenlerle, çevre düzeni planı hazırlanması konusunda iki bakanlık arasında yıllardır var olan çatışmayı sona erdirmeye yönelik olan düzenleme kamu yararına uygun olup, Anayasa’nın 2. ve 11. maddelerine aykırı değildir. İptal isteminin reddi gerekir. 2) Yasa’nın 42. Maddesinin (d) Bendinin İncelenmesi Dava dilekçesinde, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 36/b maddesinde “Teknik Hizmetler Sınıfı”nın düzenlenmiş olduğu ve bu sınıftaki mesleklerin de yüksek mühendis, mühendis, yüksek mimar, mimar, jeolog, hidrojeolog, jeofizikçi, fizikçi, kimyager, matematikçi, istatistikçi, yöneylemci, şehir plancısı, bölge plancısı olarak belirlenmiş olduğu, bu unvanlara sahip olan devlet memurlarının 1970-1990 yılları arasında eşit özlük haklarına sahip olduğu, 9.4.1990 günlü, 418 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile özlük haklarının ayrıldığı, 418 sayılı KHK’nin Anayasa Mahkemesi’nce iptal edildiği, benzer düzenlemeler içeren 18.5.1994 günlü, 527 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin de iptal edildiği, bu düzenlemelerle teknik ve fen bilimi veren, temel matematik, fizik ve kimyaya dayalı kariyerlere sahip olarak, aynı kuruluşlarda eşdeğer görevleri yapan fen lisansiyerleri ile mühendis-mimar grubu arasında ayrım meydana getirildiği ifade edilmiştir. Dilekçede ayrıca, Teknik Hizmetler Sınıfı’nın (a) bendinde yer alan meslek grupları ile (b) bendinde yer alanlar arasında, eğitim düzeyleri ve yaptıkları iş bakımından böyle bir ayrımı gerektirecek fark bulunmadığı, böyle bir ayrımın makul bir nedene dayanmaması, kamu yararını esas almaması ve aynı sınıftaki meslekler arasında farklılıklar yaratması nedenleriyle Anayasa’nın 10. maddesine aykırı olduğu; 10. maddeye aykırı olan bir düzenlemenin Anayasa’nın 2. ve 11. maddelerine de aykırı olduğu ileri sürülmüştür. Anayasa’nın 10. maddesinde, “Herkes, dil, ırk, renk, cinsiyet, siyasî düşünce, felsefî inanç, din, mezhep ve benzeri sebeplerle ayırım gözetilmeksizin kanun önünde eşittir. Kadınlar ve erkekler eşit haklara sahiptir. Devlet, bu eşitliğin yaşama geçmesini sağlamakla yükümlüdür. Hiçbir kişiye, aileye, zümreye veya sınıfa imtiyaz tanınamaz. Devlet organları ve idare makamları bütün işlemlerinde kanun önünde eşitlik ilkesine uygun olarak hareket etmek zorundadırlar.” denilerek hukukun temel ilkelerinden olan eşitlik ilkesine yer verilmiştir. Anayasa’nın bu ilkesi ile aynı hukuksal durumda olan kişilerin aynı kurallara bağlı tutulması, değişik hukuksal durumda olanların ise değişik kurallara bağlı tutulmasının bir aykırılık oluşturmayacağı kabul edilmiştir. Yasa önünde eşitlik; herkesin her yönden aynı kurallara bağlı olacağı anlamına gelmez. Yasaların uygulanmasında dil, ırk, renk, cinsiyet, siyasî düşünce, felsefî inanç, din ve mezhep ayrılığı gözetilmesi ve bu nedenlerle eşitsizliğe yol açılması Anayasa katında geçerli görülemez. Bu mutlak yasak, birbirinin aynı durumda olanlara ayrı kuralların uygulanmasını ve ayrıcalıklı kişi ve toplumların yaratılmasını engellemektedir. Kimi yurttaşların haklı bir nedene dayanarak değişik kurallara bağlı tutulmaları eşitlik ilkesine aykırılık oluşturmaz. Durum ve konumlarındaki özellikler, kimi kişiler ya da topluluklar için değişik kuralları ve değişik uygulamaları gerekli kılabilir. Özelliklere, ayrılıklara dayandığı için haklı olan nedenler, ayrı düzenlemeyi aykırı değil, geçerli kılar. Aynı durumda olanlar için ayrı düzenleme aykırılık oluşturur. Anayasa’nın amaçladığı eşitlik, eylemli değil hukuksal eşitliktir. Aynı hukuksal durumlar aynı, ayrı hukuksal durumlar ayrı kurallara bağlı tutulursa Anayasa’nın öngördüğü eşitlik çiğnenmiş olmaz. Başka bir anlatımla, kişisel nitelikleri ve durumları özdeş olanlar arasında, yasalara konulan kurallarla değişik uygulamalar yapılamaz. Durumlardaki değişikliğin doğurduğu zorunluluklar, kamu yararı ya da başka haklı nedenlere dayanılarak yasalarla farklı uygulamalar getirilmesi, Anayasa’nın eşitlik ilkesinin çiğnendiğini göstermez. 657 sayılı Kanun’da hizmet sınıfları itibarıyla, özellikle yetenekli eleman temininde karşılaşılan güçlüklerin aşılması amacıyla belli sınıflara öncelik tanındığı gibi; hizmet sınıfları içerisinde de böyle bir tercihin yapılması söz konusu olmuştur. Ek göstergelerin tespitinde, meslek grupları bakımından farklı düzenlemeler öngörülmesi yasa koyucunun takdirindedir. Eşitlik ilkesine aykırılıktan söz edilebilmesi için bir yasanın aynı hukuksal durumda olanlar arasında bir ayırım veya ayrıcalık yaratması gerekir. Mühendis ya da mimar unvanlı, teknik hizmetler sınıfına mensup Devlet memurları ile yüksek öğrenim görmekle birlikte farklı unvanlarda olan teknik hizmetler sınıfına mensup Devlet memurları aynı hukuksal konumda değillerdir. Dolayısıyla bu unvanlar arasında ek gösterge farklılıklarının bulunmasının eşitsizliğe yol açtığı ileri sürülemez. Açıklanan nedenlerle; aynı hizmet sınıfı içerisinde yer almakla birlikte farklı meslek gruplarına farklı ek gösterge tayin edilmesi Anayasa’nın 10. maddesine aykırı değildir. İptal isteminin reddi gerekir. Kuralın Anayasa’nın 2. ve 11. maddeleriyle ilgisi görülmemiştir. 3) Yasa’nın Geçici 2. Maddesinin Üçüncü Fıkrasının İncelenmesi Dava dilekçesinde, eski görevlerinde iken almakta oldukları mali hakları toplamından daha düşük mali haklar sağlayan bir göreve atanan söz konusu personele ödenecek tazminat miktarının belirlenmesinde ilgilinin eski görevinde en son ayda almakta olduğu mali haklar toplamının baz alındığı oysa, memur maaşlarına zaman içerisinde zam veya başka düzenlemelerle artışların yapıldığı, dava konusu yasal düzenlemenin eski görevinden daha düşük mali haklar sağlayan bir göreve atanan ve aradaki farkın kendilerine tazminat olarak ödenmesi öngörülen kişileri, tazminat miktarının belirlenmesinde ileride yapılacak zamları dikkate almaması nedeniyle mağdur etmekte olduğu, bu nedenle dava konusu yasa kuralının kazanılmış hakların korunması ilkesine ve netice olarak Anayasa’nın 2. maddesinde yer alan hukuk devleti ilkesine ve dolayısıyla Anayasa’nın 11. maddesinde yer alan Anayasa’nın üstünlüğü ve bağlayıcılığı ilkesine aykırı olduğu ileri sürülmüştür. Kazanılmış haklara saygı ilkesi, hukuk devletinin genel ilkelerinden birisini oluşturmaktadır. Kazanılmış bir haktan söz edilebilmesi için bir hakkın, yeni yasadan önce yürürlükte olan kurallara göre bütün sonuçlarıyla fiilen elde edilmiş olması gerekmektedir. Kazanılmış hak, kişinin bulunduğu statüden doğan, tahakkuk etmiş ve kendisi yönünden kesinleşmiş ve kişisel alacak niteliğine dönüşmüş haktır. Bir statüye bağlı olarak ileriye dönük, beklenen haklar ise bu nitelikte değildir. Dava konusu düzenleme ile bir kısım personelin kadrosuz kaldıkları ve bu durumdaki personelin, Bakanlıkta boş bulunan durumlarına uygun kadrolara, bir yıl içerisinde atanacakları ve yeni atandıkları kadrolarda elde ettikleri mali hakların eski kadrolarına bağlı olarak en son ayda almakta oldukları mali haklarından az olması halinde aradaki farkın tazminat olarak ödeneceği öngörülmüştür. Statü hukukunda, memurlara yapılacak parasal hak ödemeleri bakımından ilgilinin bulunduğu kadronun gözetilmesi esastır. Kadro unvanının değişmesi halinde de özlük hakları, ilgilinin yeni kadro unvanı gözetilerek belirlenmektedir. Bir kadroya ilişkin parasal haklar, kural olarak bir başka kadroda bulunanlar yönünden kazanılmış hak oluşturmamaktadır. Çevre Bakanlığı ve Orman Bakanlığı’nda dava konusu düzenlemede yer alan kadrolarda görev yapmakta iken iki bakanlığın birleşmesi sonucunda kadroları kaldırılan personelin önceki kadro unvanlarına bağlı hakları, halen bulundukları statüden doğan, tahakkuk etmiş ve kendileri yönünden kesinleşmiş ve kişisel alacak niteliğine dönüşmüş bir hak niteliğinde olmadığından kazanılmış bir hakkın ihlali söz konusu değildir. Açıklanan nedenle, dava konusu kural Anayasa’nın 2. maddesine aykırı değildir. İptal isteminin reddi gerekir. Kuralın Anayasa’nın 11. maddesiyle ilgisi görülmemiştir. 4) Yasa’nın 44. Maddesinin (a) Bendinin İncelenmesi Dava dilekçesinde, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’na 4856 sayılı Kanun’un 42. maddesini (d) bendi ile eklenen (I) sayılı cetvelin “(II) Teknik Hizmetler Sınıfı” başlıklı bölümün (b) bendinin yürürlük tarihinin 21.10.2001 tarihi olarak belirlenmesinin, yargı kararları ile (I) sayılı cetvelin “(II) Teknik Hizmetler Sınıfı” başlıklı bölümün (a) bendinde yer alan daha yüksek ek gösterge rakamlarına göre aylık alanların kazanılmış haklarını korumadığı, bu nedenle de 44. maddenin (a) bendinin Anayasa’nın 2., 10., ve 11. maddelerine aykırı olduğu ileri sürülmüştür. 527 sayılı KHK ile değiştirilen 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’na ekli (I) sayılı cetvelin “(II) Teknik Hizmetler Sınıfı” başlıklı bölümün (b) bendinde yer alan şehir plancısı, bölge plancısı, fizikçi, matematikçi, istatistikçi, kimyager, ekonomici ve jeomorfolog ibarelerinin Anayasa Mahkemesi’nce iptal edilmesiyle bu unvanları taşıyan Devlet memurlarına (I) sayılı cetvelin “(II) Teknik Hizmetler Sınıfı” başlıklı bölümün (a) bendinde yer alan ek gösterge rakamları üzerinden aylık ödenmesini sağlamadığı gibi (c) bendinde yer alan “Kadroları bu sınıfa dahil olup da yukarıda sayılanlar dışındaki yüksek öğrenim mezunları” için öngörülen daha düşük ek gösterge rakamları üzerinden aylık ödenmesine yol açmıştır. Dava konusu düzenleme yapılırken kuralın yürürlük tarihi öne çekilerek, (I) sayılı cetvelin “(II) Teknik Hizmetler Sınıfı” başlıklı bölümün (c) bendinde yer alan “Kadroları bu sınıfa dahil olup da yukarıda sayılanlar dışındaki yüksek öğrenim mezunları” için öngörülen ek gösterge rakamları esas alınarak aylık ödemesi yapılan Devlet Memurlarına geçmişe yönelik olarak ödeme yapılması olanağı getirilmiştir. Dolayısıyla yürürlük tarihinin geriye çekilmesi kazanılmış hakların kaybedilmesine neden olmadığı gibi, (I) sayılı Ek Gösterge Cetvelinin, Teknik Hizmetler Sınıfı bölümünün (b) bendinde yer almakla birlikte, Anayasa Mahkemesi’nin iptal kararı sonucunda daha düşük ek gösterge rakamları üzerinden aylık ödenen Teknik Hizmetler Sınıfı’nda yer alan Devlet memurlarına geçmişe dönük ödeme yapılabilmesine olanak sağlamaktadır. Açıklanan nedenle, dava konusu kural Anayasa’nın 2. ve 10. maddelerine aykırı değildir. İptal isteminin reddi gerekir. Kuralın Anayasa’nın 11. maddesiyle ilgisi görülmemiştir. V- YÜRÜRLÜĞÜN DURDURULMASI İSTEMİ 1.5.2003 günlü, 4856 sayılı “Çevre ve Orman Bakanlığı Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun’un; 1- 2. maddesinin (h) bendinin, 2- 42. maddesinin (d) bendi ile değiştirilen 14.7.1965 günlü, 657 sayılı “Devlet Memurları Kanunu”nun (I) sayılı “Ek Gösterge Cetveli”nin “II Teknik Hizmetler Sınıfı” bölümünün (b) bendinin, 3- Geçici 2. maddesinin üçüncü fıkrasının, 4- 44. maddesinin (a) bendinin, YÜRÜRLÜKLERİNİN DURDURULMASI İSTEMİNİN REDDİNE, 26.6.2003 gününde E. 2003/60, K. 2003/5 (Yürürlüğü Durdurma) ile oybirliğiyle karar verilmiştir. VI- SONUÇ 1.5.2003 günlü, 4856 sayılı Çevre ve Orman Bakanlığı Teşkilât ve Görevleri Hakkında Kanun’un; 1- 2. maddesinin (h) bendinin, 2- 42. maddesinin (d) bendi ile değiştirilen 14.7.1965 günlü, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun (I) sayılı “Ek Gösterge Cetveli”nin “II- Teknik Hizmetler Sınıfı” bölümünün (b) bendinin, 3- Geçici 2. maddesinin üçüncü fıkrasının, 4- 44. maddesinin (a) bendinin, Anayasa’ya aykırı olmadığına ve iptal isteminin REDDİNE, 2.5.2008 gününde OYBİRLİĞİYLE karar verildi. [R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243] —— • —— Esas Sayısı : 2005/165 Karar Sayısı : 2009/4 Karar Günü : 8.1.2009 İTİRAZ YOLUNA BAŞVURAN : Mersin Asliye Ticaret Mahkemesi İTİRAZIN KONUSU : 29.6.1956 günlü, 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun 324. maddesi ile 9.6.1932 günlü, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 4949 sayılı Yasa ile değiştirilen 179 ve 179/a maddelerinin Anayasa’nın Başlangıcı ile 10., 48. ve 166. maddelerine aykırılığı savıyla iptali istemidir. I- OLAY Türk Ticaret Kanunu’nun 324. ve İcra İflas Kanunu’nun 179. ve 179/a maddelerine göre iflasın bir yıl müddetle ertelenmesine karar verilmesi istemiyle açılan davada, itiraz konusu kuralların Anayasa’ya aykırı olduğu kanısına varan Mahkeme, iptali için başvurmuştur. ………………………………………………. IV- İLK İNCELEME Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü’nün 8. maddesi gereğince, Tülay TUĞCU, Haşim KILIÇ, Sacit ADALI, Fulya KANTARCIOĞLU, Ahmet AKYALÇIN, Mehmet ERTEN, A. Necmi ÖZLER, Serdar ÖZGÜLDÜR, Şevket APALAK, Serruh KALELİ, Osman Alifeyyaz PAKSÜT’ün katılımlarıyla 28.12.2005 gününde yapılan ilk inceleme toplantısında dosyada eksiklik bulunmadığından işin esasının incelenmesine oybirliğiyle karar verilmiştir. V- ESASIN İNCELENMESİDava dilekçesi ve ekleri, işin esasına ilişkin rapor, iptali istenilen Yasa kuralı, dayanılan ve ilgili görülen Anayasa kuralları ve bunların gerekçeleri ile diğer yasama belgeleri okunup incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:Başvuru kararında, iflasın ertelenmesine ilişkin hükümler içeren itiraza konu kuralların borçlular ile alacaklılar arasında eşitsizliğe neden olduğu, iflasın ertelenmesi sırasında alacaklıların rıza veya muvafakati aranmaksızın borçlu şirket aleyhine yapılan takiplerin durdurulması yönünde ihtiyati tedbir kararı verilmekte olması nedeniyle, iflasın ertelenmesi kurumunun sadece borçlu şirketi koruduğu, bu durumun alacaklıların menfaatini olumsuz yönde etkilediği, iflasın ertelenmesi uygulamasında borçlu şirketlerin kısmen veya tamamen kayyumlar aracılığıyla idare edileceği belirtilmesine karşın, uygulamada kayyumların seçimi, yeterlilikleri ve çalışma yöntemlerinden kaynaklanan nedenlerle rasyonel bir idare tarzı oluşturulamadığı, borçlu şirket ile alacaklılar arasındaki ilişkilerin özel hukuk hükümlerine göre tarafların serbest iradeleri ile kurulmuş olmasına rağmen, bu ilişkideki taraflardan birisinin basiretli bir tacir gibi hareket etme yükümlülüğünü ihlal ederek sözleşmeye aykırı davranması üzerine harekete geçen diğer tarafın iradesine aykırı olarak iflasın ertelenmesi kurumu ile hakimin sözleşmeye müdahalesine olanak tanınmasının Anayasa’da düzenlenen sözleşme özgürlüğü ilkesine aykırı bulunduğu, belirtilen nedenlerle itiraza konu kuralların Anayasa’nın Başlangıcı ile 10., 48. ve 166. maddelerine aykırı olduğu ileri sürülmüştür. 2949 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun'un 29. maddesine göre, Anayasa Mahkemesi, yasaların Anayasa'ya aykırılığı hususunda ilgililer tarafından ileri sürülen gerekçelere bağlı kalmak zorunda olmadığından, iptali istenen kural ilgisi nedeniyle Anayasa'nın 167. maddesi yönünden de incelenmiştir.İtiraza konu kurallar iflasın ertelenmesi ile ilgili düzenlemeleri oluşturmaktadır. İflasın ertelenmesi, borca batık durumda olduğu saptanan sermaye şirketleri veya kooperatiflerin, kendileri ya da alacaklılarının önerdiği iyileştirme projesinin, mahkemenin vereceği süre içerisinde uygulanmasıyla, borca batık durumdan kurtulmalarına olanak sağlayan ve haklarında iflas kararı verilmesini önleyen bir kurumdur. Böylece iflasın eşiğine gelmiş olmakla birlikte düzelme şansı olan şirketlerin faaliyette bulunarak tekrar mali durumlarını düzeltebilmelerine olanak tanınmaktadır. Türk Ticaret Kanunu’nun itiraz konusu 324. maddesinin birinci fıkrasında iflasın ertelenmesi ve usulüne ilişkin kurallar düzenlenmiş, ikinci fıkrasında da yalnızca anonim şirketler bakımından iflasın ertelenmesine karar verilebileceği hükmüne yer verilmiştir. 17.7.2003 günlü, 4949 sayılı Kanun’la İcra ve İflas Kanunu’nun 179., 179/a ve 179/b maddelerinde yapılan düzenlenmelerle, Türk Ticaret Kanunu’nda sadece anonim şirketler için öngörülen iflasın ertelenmesi, tüm sermaye şirketleri ve kooperatifler için uygulanabilir hale getirilmiştir. Anayasa’nın 48. maddesinin ikinci fıkrasında, “Devlet, özel teşebbüslerin millî ekonominin gereklerine ve sosyal amaçlara uygun yürümesini, güvenlik ve kararlılık içinde çalışmasını sağlıyacak tedbirleri alır” denilmekte, 167. maddesinin birinci fıkrasında ise, Devletin, para, kredi, sermaye, mal ve hizmet piyasalarının sağlıklı ve düzenli işlemelerini sağlayıcı ve geliştirici tedbirleri alacağı belirtilmektedir. Buna göre, ülke ekonomisi açısından sahip oldukları geniş etki alanı dikkate alınarak, sermaye şirketleri ve kooperatiflerin, belirli yoğunlukta mali sıkıntıya düştükleri her durumda hemen iflasına karar vermek yerine, iyileştirmenin mümkün olabileceği kimi hallerde iflasın ertelenmesi ve hakim gözetiminde şirketle ilgili iyileştirme tedbirlerinin alınabilmesini içeren kuralların Anayasa’nın 48. ve 167. maddeleri kapsamında olduğu açıktır. İflas hukuku alanında modern hukuk dünyasına hakim olan yeni anlayış da ekonomik varlığını sürdürebilme yeteneğine sahip olan işletmelerin borca batık duruma ya da aciz haline düşmeleri halinde, iflasa mahkum edilmek suretiyle ticari yaşamdan silinmelerinin ve bundan doğacak olumsuz sonuçların önlenmesini amaçlamaktadır. Anayasa’nın 10. maddesinde öngörülen eşitlik ilkesinin amacı, aynı durumda bulunan kişilerin yasalar karşısında aynı işleme bağlı tutulmalarını sağlamak, ayırım yapılmasını ve ayrıcalık tanınmasını önlemektir. Bu ilkeyle, aynı durumda bulunan kişi ve topluluklara ayrı kurallar uygulanarak yasa karşısında eşitliğin çiğnenmesi engellenmiştir. Yasa önünde eşitlik, herkesin her yönden aynı kurallara bağlı tutulacağı anlamına gelmez. Durumlarındaki özellikler, kimi kişiler ya da topluluklar için değişik kuralları ve uygulamaları gerektirebilir. Aynı hukuksal durumlar aynı, ayrı hukuksal durumlar farklı kurallara bağlı tutulursa Anayasa’da öngörülen eşitlik ilkesi zedelenmez. İflası ertelenen şirketlerin ekonomiye kazandırılmalarının yanı sıra alacaklıların tümünün korunmasını amaçladığı anlaşılan itiraz konusu kurallar karşısında alacaklılarla borçlular aynı hukuksal konumda bunmadıklarından Anayasa’nın eşitlik ilkesine aykırı bir yön görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle, itiraz konusu 29.6.1956 günlü, 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun 324. maddesi ile 9.6.1932 günlü, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 4949 sayılı Yasa ile değiştirilen 179 ve 179/a maddeleri Anayasa'ya aykırı değildir. İptal isteminin reddi gerekir. İtiraz konusu kuralların Anayasa’nın Başlangıcı ve 166. maddesiyle ilgisi görülmemiştir. VI- SONUÇ 1- 29.6.1956 günlü, 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun 324. maddesinin, 2- 9.6.1932 günlü, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun; a- 17.7.2003 günlü, 4949 sayılı Yasa’nın 49. maddesiyle değiştirilen 179. maddesinin, b- 17.7.2003 günlü, 4949 sayılı Yasa’nın 50. maddesiyle eklenen 179/a maddesinin, Anayasa’ya aykırı olmadığına ve itirazın REDDİNE, 8.1.2009 gününde OYBİRLİĞİYLE karar verildi. [R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243] —— • —— Esas Sayısı : 2005/107 Karar Sayısı : 2009/23 Karar Günü : 19.2.2009 İTİRAZ YOLUNA BAŞVURAN : Karşıyaka 1. Ağır Ceza Mahkemesi İTİRAZIN KONUSU : 26.9.2004 günlü, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 21. maddesinin (2) numaralı fıkrasının Anayasa’nın 2., 10. ve 17. maddelerine aykırılığı savıyla iptali istemidir. I- OLAY Sanık hakkında adam öldürme ve yaralama suçlarından dolayı cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında, itiraz konusu kuralın Anayasa’ya aykırı olduğu kanısına varan Mahkeme, iptali için başvurmuştur.II- İTİRAZIN GEREKÇESİ Başvuru kararının gerekçe bölümü şöyledir: “5237 Sayılı Yasanın 21/1. maddesinde kast, “suçun kanuni tanımındaki unsurlarını bilerek ve istenerek gerçekleştirilmesidir.” şeklinde tanımlanmıştır. Aynı Yasanın 21/2. maddesinde ise “kişinin, suçun kanuni tanımındaki unsurların gerçekleşebileceğini öngörmesine rağmen, fiilli işlemesi halinde olası kast vardır. Bu halde, ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasını gerektiren suçlarda müebbet hapis cezasının, müebbet hapis cezasını gerektiren suçlarda 20 yıldan 25 yıla kadar hapis cezasına hüküm olunur; diğer suçlarda ise temel ceza üçte birden yarısına kadar indirilir.” hükmü konularak öncelikle olası kast tanımlaması yapılmış ve sonrasında ise olası kast durumunda cezanın indirime tabi tutulacağı öngörülmüştür. Türkiye Barolar Birliği tarafından 21-22.05.2004 tarihinde Ankara da düzenlenen Toplumsal Değişim Sürecinde Türk Ceza Kanunu Reformu adlı paneldeki konuşmaların derlenerek yayınlanmasına ilişkin Türkiye Barolar Birliğince hazırlanarak yayınlanmış, TÜRK CEZA KANUNU REFORMU adlı kitapta yer alan görüşler değerlendirildiğinde, öğretide yasada yer alan kast ve olası kast tanımlamalarının eleştirildiği ve olası kast tanımında belirtilen şeyin olası kast değil bilinçli taksir olduğu açıklanmıştır. Tüm eleştirilerde olası kastın belirlenmesi açısından sadece neticenin öngörülmesinin yeterli olmadığı, bunun bilinçli taksir halinde de var olması gerektiği, olası kast ile bilinçli taksirin birbirinden ayrılabilmesi için başkaca unsurlara da yer verilmesi gerektiği açıklanmıştır. 5237 sayılı Yasayı Adalet Alt Komisyonunda kaleme alan üç teorisyenden biri olan Doç.Dr.Adem Sözüer eleştirilere yanıt olarak, belirtilen eserin birinci kitabının 40. sayfasında ve ikinci paragrafta belirtildiği gibi şu açıklamayı yapmıştır. “Burada olası kast tanımı ile tasarıdaki bilinçli taksir arasındaki ayrımı yapmak zorlaşmıştır, bir anlamda bilinçli taksirin içi boşaltılmıştır denilebilir. Ancak burada kabullenme görüşü kabul edilirse sorun çözülebilir - bu, tabi uygulamanın ortaya çıkacağı şeydir-. Buna göre eğer bir kişi sonucu öngörüyor ve buna rağmen bu sonucu kabulleniyorsa, bu durumda olası kast, diğer durumlarda bilinçli taksirin varlığı kabul edilerek bu ayrım konulabilir, ama bu, tartışmaya ve eleştiriye açık bir konudur.” Bu açıklama, öğretideki eleştiriler ve görüşler gözönüne alınarak tanımlama yapmak gerekirse, Kast, öngörülen ve suç oluşturan bir fiili gerçekleştirmeye yönelen irade şeklinde tanımlanabilir. (Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.06.1985 gün 83-330 sayılı kararı) Olası kast ise, öngördüğü ve istediği sonucu gerçekleştirmek için işlediği fiillere bağlı olarak ortaya çıkan sonuçlar açısından, sonucun öngörülmüş olmasına rağmen failin bu sonucun gerçekleşip gerçekleşmeyeceği açısından umursamazca hareket etmesi, sonucu istemiş olmamasına karşın adeta gerçekleşen bu sonuçlarda kabullenmiş olması durumu olarak tanımlanabilir. Yargıtay Ceza Genel Kurulunun gerek yukarıda tarih ve sayıları belirtilen kararında ve gerekse 10.06.1988 gün 56-340 sayılı, 06.01.1996 gün 339-10 sayılı kararlarında bu belirleme yapılarak, gerçekleşen ikincil sonuçlar açısından öngörme dışında faillin istememiş olmama durumunun söz konusu olduğu ve bu durumda gerçekleşen sonuçlardan da gayri muayyen (olası -muhtemel) kast nedeniyle sorumlu tutulması gerektiği açıklanmıştır. Somut bir örnek vermek gerekirse, herhangi bir kişiyi öldürmeye karar vermiş olan şahıs bu bireyi bir grup içerisinde gördüğünde, şahsı hedef alarak gerçekleştirileceği atışlar sonucu yanında ve yakınındaki bireylerinde zarar göreceğini, yaralama ya da ölüm sonucunun üçüncü kişiler açısından da gerçekleşebileceğini öngörmesine rağmen, önlem almaksızın ve bu sonuçların gerçekleşip gerçekleşmeyeceğini umursamadan, deyim yerinde ise, olursa olsun düşüncesi ile hareket ederek ateşli silahla birden çok kez ateş ederek hedefini öldürmüş veya yaralamış, hedefi dışında kalan üçüncü kişilerinde isabet alarak onların ölümlerine ya da yaralanmalarına neden olmuş ise, hedefi açısından doğrudan kast nedeniyle, üçüncü kişiler açısından ise dolaylı ya da olası kast nedeniyle sorumlu tutulacaktır. Bu örnekte ve yargılamaya konu olayda söz konusu olduğu gibi şahıs hedef aldığı kişinin bulunduğu ortamda yanında ve çevresinde üçüncü kişilerin bulunduğunu görmekte, onların gerçekleştirmiş olduğu fiil nedeniyle zarar görebileceklerini öngörmekte, gerçekleşmesi muhtemel bu sonucu umursamadan, hiçbir önlem almadan ve kabullenerek ateş etmekte ve hedefi dışındaki üçüncü kişileri öldürmekte veya yaralamaktadır. 5237 sayılı Yasanın 21/2. maddesi bu tür umursamazca davranışlarda bulunan kişiye olası kast ile işlemiş olduğu suçlar açısından ceza indirimi öngörmektedir. Öngörülen bu indirimin Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 2., 10 ve 17. maddeleri hükümlerine aykırı olduğu sonucuna varılmıştır. Anayasamızın 2. maddesinde Türkiye Cumhuriyetinin demokratik, laik ve sosyal bir hukuk devleti olduğu belirtilmiş, 10. maddede kanun önünde eşitlik ilkesi düzenlenmiş ve 17. madde de ise kişinin dokunulmazlığı, maddi ve manevi varlığı başlığı altında yaşama ve vücut bütünlüğüne dokunulmama hakları düzenlenmiştir. 26.11.2002 gün, 2001/79 esas 2002/194 karar sayılı Anayasa Mahkemesi kararında “Anayasanın ikinci maddesinde belirtilen hukuk devleti, eylem ve işlemleri hukuka uygun, insan haklarına saygı gösteren, bu hak ve özgürlükleri koruyup güçlendiren, her alanda adaletli bir hukuk düzeni kurup bunu geliştirerek sürdüren, Anayasa’ya aykırı durum ve tutumlardan kaçınan, hukuku tüm devlet organlarına egemen kılan, Anayasa ve hukukun üstün kurallarıyla kendini bağlı sayıp yargı denetimine açık olan, yasaların üstünde yasa koyucunun da bozamayacağı temel hukuk ilkeleri ve Anayasa bulunduğu bilincinde olan devlettir. Ceza kanunları, Anayasanın konuya ilişkin kuralları başta olmak üzere ceza hukukunun ana ilkeleri ile ülkenin genel durumu, sosyal ve ekonomik hayatın gereksinmeleri göz önüne alınarak saptanacak ceza politikasına göre düzenlenir. Bu nedenle, yasa koyucunun öncelikle, Anayasa’nın ikinci maddesinde nitelikleri, beşinci maddesinde de temel amaç ve görevleri belirtilen hukuk devleti ilkesine ve anılan maddelerde yer alan adalet ilkesine uygunluğunu gözetmesi gerekir. Yasaların kamu düzenin kurulması ve korunması, kamu yararının sağlanması amacına yönelik olması, genel, objektif, adil kurallar içermesi ve hakkaniyet ölçütlerini gözetmesi hukuk devleti olmanın gereğidir.” açıklamasını yaparak, hukuk devleti ilkesi ile amaçlananın ne olduğunu ayrıntıları ile belirtmiş ve düzenleme yapılırken adalet ve hakkaniyet ölçütlerinin de gözetilmesinin zorunlu olduğundan söz edilmiştir . Yine Anayasa Mahkemesinin 26.05.1998 gün ve 1997/32 esas, 1998/25 karar sayılı kararında Anayasada düzenlenen, yasa önünde eşitlik kuralının, herkesin her yönden aynı kurallara bağlı olacağı anlamına gelmediği, kimi yurttaşların haklı bir nedene dayanarak değişik kurallara bağlı tutulmalarının eşitlik ilkesine aykırılık oluşturmayacağı açıklaması yapıldıktan sonra, “Aynı hukuki durumda bulunanlardan kimileri için farklı kurallar uygulanmasının haklı gösterecek nedenler anlaşılabilir, amaçla ilgili, makul ve adil olması ölçütleri ile hukuksal biçim ve içerik kazanmaktadır. Getirilen düzenleme herhangi bir biçimde, birbirini tamamlayan, doğrulayan ve güçlendiren bu üç ölçütten birine uymuyorsa eşitlik ilkesine aykırılık vardır. Çünkü, eşitliği bozduğu ileri sürülen kural haklı bir nedene dayanmamaktadır.” açıklaması yapılmış ve Anayasa’nın onuncu maddesinde belirtilen yasa önünde eşitlik ilkesinde neyin anlaşılması gerektiği belirlenmiştir. Yukarıda Anayasa Mahkemesi kararlarına gönderme yapılarak belirtilen ikinci maddedeki hukuk devleti ilkesi ve onuncu maddesindeki eşitlik ilkesi açısından değerlendirme yapıldığında, asıl hedef aldığı kişiye yönelik gerçekleştirdiği eylemler nedeniyle yanında ve çevresinde bulunan birden çok kişinin de zarar görebileceğini ön görmesine rağmen umursamazca ve insan yaşamını ve vücut bütünlüğünü hiçe sayarak birden çok kez ateşli silahla ateş ederek üçüncü kişilerin ölümüne yada yaralanmalarına neden olan şahıslar açısından yapılacak ceza indiriminin Anayasa Mahkemesi kararlarında belirtilen kavramlarla ifade etmek gerekirse, ceza hukukuun ana ilkeleri, ülkenin genel durumu, sosyal hayatın gereksinmelerine göre saptanacak ceza politikası gereği olduğunu, adalet ilkesini gözettiğini, adil kurallar olduğunu ve hakkaniyet ölçütünü gözeterek konulmuş bir kural olduğunu kabul etmek mümkün olmadığı gibi, doğrudan kast ile olası kast arasında yaratılan eşitsizliğin anlaşılabilir, amaçla ilgili makul ve adil olduğunu kabul etmekte mümkün değildir. Bu nedenlerle 5237 sayılı Yasanın 21/2. maddesinde öngörülen indirim hükmü, somut olayda uygulanması olası norm niteliğini taşıyan 5237 sayılı Yasanın 81/1, 86/1, 86/3-e ve 87/1-d maddeleri ile bağlantılı olarak değerlendirme yapıldığında, Anayasa’nın iki ve onuncu maddelerine aykırıdır. Ayrıca, gerek öğretide ve gerekse 5237 sayılı Yasanın gerekçesinde olası kast kavramı açıklanırken gösterilen tüm örnekler öldürme ve yaralama suçları ile ilgilidir. Genel hükümler arasında yer almış olmasına rağmen denilebilir ki, olası kast kavramının ve bu kavrama bağlı olarak düzenlenen indirim hükmünün öldürme ve yaralama suçları dışında uygulanması da mümkün değildir. Yaşama hakkı Anayasanın onyedinci maddesinde mutlak ve istisna kabul etmez haklar arasında düzenlenmiş olduğu gibi, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin ikinci maddesinde de mutlak haklar arasında düzenlenmiş, gerek Anayasada ve gerekse Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinde yaşama hakkı ile ilgili düzenleme yapılırken, bu hakkın istisnaları aynı madde de düzenlenerek genel sınırlama hükümlerinin bu hak açısından uygulanamayacağı da kabul edilmiştir. Anayasanın onyedinci maddesinde yaşama hakkı yanında vücut dokunulmazlığı hakkının da mutlak olarak korunduğu gözönüne alındığında ve yukarıda olası kast ve olası kasta bağlı ceza indirim hükmünün sadece öldürme ve yaralama suçlan açısından uygulanabilecek bir hüküm olduğu da açıklanmış olduğuna göre, 5237 sayılı Yasanın 21/2. maddesinin yukarıda da belirtildiği gibi 88/1, 86/1, 86/3-e 87/1. maddeleri açısından mutlak olarak korunması gereken yaşam ve vücut dokunulmazlığı hakkını düzenleyen Anayasa’nın onyedinci maddesine de aykırı olduğu da açıktır. Tüm bu nedenlerle, 5237 sayılı Yasanın 21/2. maddesinin Anayasa’nın 2., 10. ve 17. maddelerine aykırı olduğu kanısında olduğumuzdan Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 152/1. maddesine göre Anayasa Mahkemesine başvurulması ve dava sonucunun 5 ay süre ile beklenmesi gerektiği görüşündeyiz.” III- YASA METİNLERİ A- İtiraz Konusu Yasa Kuralı 26.9.2004 günlü, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun itiraz konusu kuralı da içeren 21. maddesi şöyledir: “Kast Madde 21- (1) Suçun oluşması kastın varlığına bağlıdır. Kast, suçun kanuni tanımındaki unsurların bilerek ve istenerek gerçekleştirilmesidir. (2) Kişinin, suçun kanuni tanımındaki unsurların gerçekleşebileceğini öngörmesine rağmen, fiili işlemesi halinde olası kast vardır. Bu halde, ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasını gerektiren suçlarda müebbet hapis cezasına, müebbet hapis cezasını gerektiren suçlarda yirmi yıldan yirmibeş yıla kadar hapis cezasına hükmolunur; diğer suçlarda ise temel ceza üçte birden yarısına kadar indirilir.” B- İlgili Yasa Kuralı 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 22. maddesinin ilgili görülen üçüncü fıkrası şöyledir: “Kişinin öngördüğü neticeyi istememesine karşın, neticenin meydana gelmesi halinde bilinçli taksir vardır; bu halde taksirli suça ilişkin ceza üçte birden yarısına kadar artırılır.”C- Dayanılan Anayasa Kuralları Başvuru kararında Anayasa’nın 2., 10. ve 17. maddelerine dayanılmıştır. IV- İLK İNCELEME Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü’nün 8. maddesi gereğince, Tülay TUĞCU, Haşim KILIÇ, Sacit ADALI, Fulya KANTARCIOĞLU, Ahmet AKYALÇIN, Mehmet ERTEN, A. Necmi ÖZLER, Serdar ÖZGÜLDÜR, Şevket APALAK, Serruh KALELİ ve Osman Alifeyyaz PAKSÜT’ün katılımlarıyla 29.9.2005 günü yapılan ilk inceleme toplantısında, dosyada eksiklik bulunmadığından işin esasının incelenmesine oybirliğiyle karar verilmiştir. V- ESASIN İNCELENMESİ Başvuru kararı ve ekleri, işin esasına ilişkin rapor, itiraz konusu Yasa kuralı, ilgili görülen Yasa kuralı, dayanılan Anayasa kuralları ve bunların gerekçeleri ile diğer yasama belgeleri okunup incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü: A- İtiraz Konusu Kuralın Anlam ve Kapsamı 5237 sayılı TCK.’nun 21. maddesinin ilk fıkrasında suçun oluşmasının kastın varlığına bağlı olduğu öngörülmüş ve kast, suçun kanuni tanımındaki unsurların bilerek ve istenerek gerçekleştirilmesi şeklinde tanımlanmıştır. Bu nedenle, failin kastından söz edebilmek için yasal tanımda yer alan tüm unsurları bilmesi ve istemesi gerekir. Yasa’nın 21. maddesinin ikinci fıkrasında ise suçun manevi unsuru kusurluluğun bir şekli olan olası kast hali düzenlenerek 765 sayılı TCK’da yer almayan, ancak uygulamada var olan durum yasalaşmıştır. Yasa’nın 21. maddesinin itiraz konusu ikinci fıkrasının birinci tümcesinde olası kast, kişinin suçun kanuni tanımındaki unsurların gerçekleşebileceğini öngörmesine rağmen fiili işlemesi hali olarak tanımlanmış; ikinci tümcesinde olası kastın varlığı halinde temel cezada yapılacak indirimler belirtilmiştir. Olası kast halinde; doğrudan kasttan farklı olarak somut olayda suçun maddi unsurlarının gerçekleşmesi, fail tarafından muhakkak değil, muhtemel addedilmektedir. Madde gerekçesinde itiraz konusu kural ile ilgili olarak; “...Madde metninde doğrudan kasttan ayrı olarak olası kast da tanımlanmıştır. Olası kast durumunda suçun kanuni tanımında yer alan unsurlardan birinin, somut olayda gerçekleşebileceği öngörülmesine rağmen, kişi fiili işlemektedir. Diğer bir deyişle, fail unsurların meydana gelmesini kabullenmektedir...” denilmektedir. Yasa’nın 22. maddesinin üçüncü fıkrasında bilinçli taksir, kişinin öngördüğü neticeyi istememesine karşın, neticenin meydana gelmesi hali olarak tanımlanmıştır. Birbirlerine yakın kavramlar olsalar da, olası kasıt ya da bilinçli taksirle hareket eden kişilerin psikolojik durumları arasında farklılıklar mevcut olması nedeniyle bunlar için değişik yaptırımlar öngörülmüştür. Bilinçli taksirde fail, neticenin meydana gelmesini istemez, gerçekleşmemesi için gerekeni yapar ve gerçekleşme imkân ve ihtimalinin varlığını kabul ettiği durumda hareketi yapmaktan vazgeçer. Olası kastta ise, fail hareketinin hukuka aykırı netice meydana getirebileceğini öngörmekle beraber, meydana gelmesi mümkün ve muhtemel netice onu hareketi yapmaktan alıkoymaz. Bir başka ifadeyle, fail neticenin meydana gelmesini doğrudan istememekte ancak bunu kabullenmektedir. B- Anayasa’ya Aykırılık Sorunu Başvuru kararında, kuraldaki olası kast tanımı eleştirilerek, bilinçli taksir kavramı ile arasındaki ayrımın tam olarak ortaya konulmadığı, kuralın uygulanması suretiyle ceza indirimi öngörülmesinin, doğrudan kast ile olası kast arasında eşitsizlik oluşturduğu, ayrıca belirtilen ceza indiriminin sadece öldürme ve yaralama suçları için uygulanabilmesi nedeniyle mutlak olarak korunması gereken yaşam ve vücut dokunulmazlığının ihlal edildiği, bu nedenlerle itiraz konusu kuralın Anayasa’nın 2., 10. ve 17. maddelerine aykırı olduğu ileri sürülmüştür. Anayasa’nın 2. maddesinde belirtilen hukuk devleti, insan haklarına dayanan, bu hak ve özgürlükleri koruyup güçlendiren, eylem ve işlemleri hukuka uygun olan, her alanda adaletli bir hukuk düzeni kurup bunu geliştirerek sürdüren, Anayasa’ya aykırı durum ve tutumlardan kaçınan, hukuku tüm devlet organlarına egemen kılan, Anayasa ve yasalarla kendini bağlı sayan, yargı denetimine açık, Anayasa’nın ve yasaların üstünde yasa koyucunun da bozamayacağı temel hukuk ilkeleri bulunduğu bilincinde olan devlettir. Hukuk devletinde yasa koyucu, Anayasa kurallarına bağlı olmak koşuluyla ihtiyaç duyduğu düzenlemeyi yapma yetkisine sahiptir. Ceza ve ceza yerine geçen güvenlik tedbirlerine ilişkin kurallar, ceza hukukunun ana ilkeleri ile Anayasa’nın konuya ilişkin kuralları başta olmak üzere, ülkenin sosyal, kültürel yapısı, etik değerleri ve ekonomik hayatın gereksinmeleri göz önüne alınarak saptanacak ceza politikasına göre belirlenir. Yasa koyucu, cezalandırma yetkisini kullanırken toplumda hangi eylemlerin suç sayılacağı, bunun hangi tür ve ölçüdeki ceza yaptırımı ile karşılanacağı, nelerin ağırlaştırıcı veya hafifletici sebep olarak kabul edilebileceği ve ceza sistemini tamamlayan müesseseler konusunda takdir yetkisine sahiptir. Anayasa’nın “Kişinin dokunulmazlığı, maddî ve manevî varlığı” başlıklı 17. maddesinde; “Herkes, yaşama, maddî ve manevî varlığını koruma ve geliştirme hakkına sahiptir. Tıbbî zorunluluklar ve kanunda yazılı haller dışında, kişinin vücut bütünlüğüne dokunulamaz; rızası olmadan bilimsel ve tıbbi deneylere tâbi tutulamaz. Kimseye işkence ve eziyet yapılamaz; kimse insan haysiyetiyle bağdaşmayan bir cezaya veya muameleye tâbi tutulamaz.” denilmektedir. Kişinin yaşama hakkı, maddî ve manevî varlığını koruma hakkı, birbirleriyle sıkı bağlantıları olan, devredilmez, vazgeçilmez temel haklardandır. Bu haklara karşı olan her türlü engelin ortadan kaldırılması da Devlet’e ödev olarak verilmiştir. Güçsüzleri güçlüler karşısında koruyacak olan Devlet, gerçek eşitliği sağlayacak, toplumsal dengeyi koruyacak, böylece gerçek hukuk devleti niteliğine ulaşacaktır. Yasa koyucunun itiraz konusu kuralla, ceza hukuku alanında anayasal sınırlar içinde takdir hakkını kullanarak olası kastı tanımladığı ve suçun olası kast ile işlenmesi halinde fail her ne kadar neticenin meydana geleceğini öngörmüş olsa da sonucu meydana getirmek için bir gayret göstermediği ve bu sonucu istemediği ancak kabullendiği için, bu kast türünde kusur ve haksızlık içeriği doğrudan kasta göre daha az olduğundan temel cezada indirim yapılmasını öngördüğü anlaşılmaktadır. Yukarıda belirtilen gerekçe karşısında kuralın Anayasa’nın 10. maddesi yönünden ayrıca incelenmesine gerek duyulmamıştır. Anayasa’nın 10. maddesi yönünden yapılan değerlendirmeye Fulya KANTARCIOĞLU ve Ahmet AKYALÇIN ek gerekçeyle katılmışlardır. Açıklanan nedenlerle kural, Anayasa’nın 2. ve 17. maddelerine aykırı değildir. İptal isteminin reddi gerekir. VI- SONUÇ 26.9.2004 günlü, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 21. maddesinin (2) numaralı fıkrasının Anayasa’ya aykırı olmadığına ve itirazın REDDİNE, 19.2.2009 gününde OYBİRLİĞİYLE karar verildi. [R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243] —— • —— Esas Sayısı : 2008/92 Karar Sayısı : 2009/45 Karar Günü : 5.3.2009 İTİRAZ YOLUNA BAŞVURAN : Diyarbakır 1. İdare Mahkemesi İTİRAZIN KONUSU : 4.12.2003 günlü, 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanunu’nun geçici 2. maddesinin, 3.7.2005 günlü, 5398 sayılı Yasa’nın 18. maddesiyle değiştirilen ikinci fıkrasının “… bu personelin eski pozisyonlarına ilişkin ücret ve diğer malî haklarının belirlenmesinde; bunların pozisyonlarına göre 15.11.2003 tarihinde uygulanmakta olan ücret ve diğer malî haklarına bu tarihten Devlet Personel Başkanlığına bildirildikleri tarihteki kadro ve pozisyonlarına ilişkin olarak bildirim tarihine kadar geçen süre içinde kamu personeline yapılacak maaş artış oran ve/veya miktarları uygulanmak suretiyle bulunacak tutar esas alınır. Devlet Personel Başkanlığına bildirildikleri tarihten sonra geçecek süre içerisinde ilgililerin eski pozisyonlarının malî haklarının tespitinde de belirlenecek bu tutar dikkate alınır.” bölümünün, Anayasa’nın 2., 5. ve 10. maddelerine aykırılığı savıyla iptali istemidir. I- OLAY Türkiye Petrol Rafinerileri A.Ş.’nin özelleştirilmesi nedeniyle 4046 sayılı Yasa’nın 22. maddesi uyarınca naklen ataması yapılan davacının, maaşının eksik hesaplandığı iddiasıyla açmış olduğu davada itiraz konusu bölümün Anayasa’ya aykırı olduğu kanısına varan Mahkeme, iptali için başvurmuştur. ………………………………………………………. IV- İLK İNCELEME Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü’nün 8. maddesi gereğince, Haşim KILIÇ, Osman Alifeyyaz PAKSÜT, Sacit ADALI, Ahmet AKYALÇIN, Mehmet ERTEN, Mustafa YILDIRIM, Cafer ŞAT, Serdar ÖZGÜLDÜR, Şevket APALAK, Serruh KALELİ ve Zehra Ayla PERKTAŞ’ın katılımlarıyla 27.10.2008 gününde yapılan ilk inceleme toplantısında dosyada eksiklik bulunmadığından işin esasının incelenmesine OYBİRLİĞİYLE karar verilmiştir. V- ESASIN İNCELENMESİ Başvuru kararı ve ekleri, işin esasına ilişkin rapor, itiraz konusu ve ilgili Yasa kuralları, dayanılan Anayasa kuralları ve bunların gerekçeleri ile diğer yasama belgeleri okunup incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü: A- Anlam ve KapsamÖzelleştirme nedeniyle diğer kamu kurum ve kuruluşlarına nakledilecek olan personelin malî hakları genel olarak 4046 sayılı Özelleştirme Uygulamaları Hakkında Kanun’un 22. maddesinde düzenlenmiştir. Anılan maddede, nakledilen sözleşmeli personel ile iş kanunlarına tâbi personelin Devlet Personel Başkanlığına bildirildikleri tarihteki kadro ve pozisyonlarına ilişkin olarak bildirim tarihi itibarıyla almakta oldukları ücret ve diğer malî haklarının toplam tutarının, nakledildiği kurum veya kuruluştaki kadro veya pozisyonlara ilişkin olarak yapılan ödemelerin toplam net tutarından fazla olması halinde aradaki fark tutarın, herhangi bir vergi ve kesintiye tâbi tutulmaksızın fark kapanıncaya kadar ayrıca tazminat olarak söz konusu personele ödenmesi öngörülmüştür.4.12.2003 günlü, 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanunu’nun geçici 2. maddesi ile bu Kanun’un yürürlüğe girdiği tarihte lisansa tâbi konularda faaliyet gösteren özelleştirme kapsamındaki kuruluşlarda çalışan kapsam dışı personelin ücret ve malî haklarının belirlenmesi konusunda özel bir hükme yer verilmiş ve Başbakanlık Müsteşarının ortalama net aylığının iki katını geçmemek üzere kapsam dışı personelin ücret ve diğer malî haklarının net aylık toplamını belirlemeye kuruluş yönetim kurulu yetkili kılınmıştır. Bu yetkinin kuruluş yönetim kurulunca kullanılarak kapsam dışı personelin ücret ve malî haklarının bu maddeye göre belirlenmesi ve sonrasında söz konusu personelin 4046 sayılı Yasa’nın 22. maddesi uyarınca başka kamu kurum ve kuruluşlarına nakledilmeleri halinde, 4046 sayılı Yasanın 22. maddesinin 5. fıkrasının uygulanmasında bu personelin eski pozisyonlarına ilişkin ücret ve diğer malî haklarının nasıl belirleneceği hususu itiraz konusu bölüm ile özel olarak düzenlenmiş ve bunların pozisyonlarına göre 15.11.2003 tarihinde uygulanmakta olan ücret ve diğer malî haklarına bu tarihten Devlet Personel Başkanlığına bildirildikleri tarihteki kadro ve pozisyonlarına ilişkin olarak bildirim tarihine kadar geçen süre içinde kamu personeline yapılacak maaş artış oran ve/veya miktarlarının uygulanmak suretiyle bulunacak tutarın esas alınacağı belirtilmiştir. Devlet Personel Başkanlığına bildirildikleri tarihten sonra geçecek süre içerisinde ilgililerin eski pozisyonlarının malî haklarının tespitinde de belirlenecek bu tutar dikkate alınacaktır.B- Anayasaya Aykırılık Sorunu Başvuru kararında, Devletin vatandaşlarına eşit muamelede bulunmak zorunda olduğu, özelleştirme nedeniyle nakle tâbi personelin malî haklarının 4046 sayılı Yasa ile 5015 sayılı Yasa’da farklı belirlendiği, kural olarak nakle tâbi personelin ücret ve diğer malî haklarının özelleştirilen kuruluşta aldığı son ücret ve haklar gözetilerek belirlenirken Petrol Piyasası Kanunu’na tâbi konularda faaliyet gösteren kuruluşlarda nakle tâbi personelin ücreti belirlenirken geriye dönük olarak 15.11.2003 tarihinin esas alınmasının farklı uygulamalara ve hak kayıplarına neden olduğu ve eşitlik ilkesi ile sosyal devlet ilkesine aykırılık oluşturduğu, hukuk devletinde bireylerin bedensel ve maddi varlıklarının korunması gerektiği, belirli bir maddi olanağa kavuşan bireylerin bu olanaklarının belirli şartlar altında korunması gerektiği, nakle tâbi personelin özlük haklarının belirlenmesinde 15.11.2003 tarihinin esas alınma nedeninin 2003 yılında TÜPRAŞ’ın özelleştirilmesi olduğu, söz konusu özelleştirme işleminin yargı kararıyla iptal edilmesinden sonra personelin özlük haklarının yeniden düzenlenmesi gerekirken mevcut düzenlemenin korunmasının hukuk devleti ilkesine aykırı bulunduğu, bu nedenle itiraz konusu bölümün Anayasa’nın 2., 5. ve 10. maddelerine aykırı olduğu ileri sürülmüştür.Anayasa’nın 2. maddesinde belirtilen hukuk devleti, eylem ve işlemleri hukuka uygun, insan haklarına dayanan, bu hak ve özgürlükleri koruyup güçlendiren, her alanda adaletli bir hukuk düzeni kurup bunu geliştirerek sürdüren, Anayasa ve hukukun üstün kurallarıyla kendini bağlı sayan, işlem ve eylemleri bağımsız yargı denetimine bağlı olan; sosyal devlet ise kişi ve toplum yararı arasında denge kuran, toplumsal dayanışmayı üst düzeyde gerçekleştiren, güçsüzleri güçlüler karşısında koruyarak eşitliği, sosyal adaleti sağlayan, çalışma hayatının gelişmesi için önlemler alarak çalışanları koruyan devlettir.Hukuk devletinin sağlamakla yükümlü olduğu hukuki güvenlik, kural olarak yasaların geriye yürümemesini gerekli kılar. Yasalar, ilke olarak yürürlük tarihlerinden sonraki olay, işlem ve eylemlere uygulanmak üzere çıkarılırlar. 4.12.2003 günlü, 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanunu, 20.12.2003 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmiştir. İptali istenilen bölümde esas alınan “15.11.2003 tarihinde uygulanmakta olan ücret ve diğer malî haklar”, bu Yasa’nın yürürlüğe girdiği tarihte ilgililerin almakta oldukları ücret ve diğer malî hakları ifade etmektedir. Diğer bir deyişle itiraz konusu bölümde, Yasa’nın yürürlüğe girdiği tarihte kapsam dışı personelin almakta olduğu ücret ve diğer malî haklardan farklı bir ücret ve malî hak esas alınmadığından, yasanın geriye yürümesinden söz edilemez. Kaldı ki 5015 sayılı Yasa’nın geçici 2. maddesi kapsamındaki personelin, ücret ve diğer malî hakları belirlenirken, 15.11.2003 tarihindeki ücret ve diğer malî hakları sabit olarak esas alınmamakta, bu tutara 15.11.2003 tarihinden Devlet Personel Başkanlığına bildirildikleri tarihteki kadro ve pozisyonlarına ilişkin olarak bildirim tarihine kadar geçen süre içinde kamu personeline yapılacak maaş artış oran ve/veya miktarları uygulanmaktadır. Bu değerlendirme kazanılmış hak ilkesi bakımından da geçerlidir. Kazanılmış hak, özel hukuk ve kamu hukuku alanlarında genel olarak, bir hak sağlamaya elverişli nesnel yasa kurallarının bireylere uygulanması ile onlar için doğan öznel hakkın korunması anlamını taşımaktadır. Kazanılmış bir haktan söz edilebilmesi için bu hakkın, yeni yasadan önce yürürlükte olan kurallara göre bütün sonuçlarıyla fiilen elde edilmiş olması gerekmektedir. Kazanılmış hak, kişinin bulunduğu statüden doğan, kendisi yönünden kesinleşmiş ve kişisel niteliğe dönüşmüş haktır. 5015 sayılı Yasa’nın geçici 2. maddesi, ilgili kuruluş yönetim kuruluna kapsam dışı personelin ücret ve diğer malî haklarını belirleme yetkisi tanıyan bir düzenleme niteliği de taşıdığından, tanınan bu yetkinin yönetim kurulunca kullanılması sonucu kapsam dışı personelin yeniden belirlenecek olan ücret ve diğer malî hakları, Yasa’dan önce yürürlükte olan kurallara göre bütün sonuçlarıyla elde edilmiş bir hak niteliğinde bulunmadığından, kazanılmış bir hakkın ihlali söz konusu değildir.Anayasa’nın 10. maddesinde belirtilen “yasa önünde eşitlik ilkesi” hukuksal durumları aynı olanlar için söz konusudur. Bu ilke ile eylemli değil, hukuksal eşitlik öngörülmüştür. Eşitlik ilkesinin amacı, aynı durumda bulunanlar kişilerin yasalar karşısında aynı işleme bağlı tutulmalarını sağlamak, ayrım yapılmasını ve ayrıcalık tanınmasını önlemektir. Bu ilkeyle, aynı durumda bulunan kimi kişi ve topluluklara ayrı kurallar uygulanarak yasa karşısında eşitliğin çiğnenmesi yasaklanmıştır. Yasa önünde eşitlik, herkesin her yönden aynı kurallara bağlı tutulacağı anlamına gelmez. Durumlarındaki özellikler, kimi kişiler ya da topluluklar için değişik kuralları ve uygulamaları gerektirebilir. Aynı hukuksal durumlar aynı, ayrı hukuksal durumlar farklı kurallara bağlı tutulursa Anayasa’da öngörülen eşitlik ilkesi zedelenmez.527 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin 31. maddesinin ikinci fıkrasında yer alan, “233 ve 399 sayılı Kanun Hükmünde Kararname kapsamı dışında kalan kamuya ait bankalarla 399 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin geçici 9 ve ek 1 inci maddelerinde belirlenen kuruluşlardan yönetim kademelerinde sözleşmeli statüde personel çalıştıranların genel müdür, genel müdür yardımcısı, daire başkanı, müdür, grup başkanı, müdür ve başkan yardımcısı, şef ve memur gibi unvanlarla çalışan yönetim personelinin (kapsam dışı personel dahil) mevzuatlarına göre tespit edilecek sözleşme ücretlerinin yürürlüğe konulabilmesi için ilgili Bakanlıkça ayrıca Yüksek Planlama Kurulunun uygun görüşünün alınması şart olup sözkonusu ücretlerde gerektiğinde düzenleme yapmaya Yüksek Planlama Kurulu yetkilidir.” hükmü uyarınca bu madde kapsamındaki kuruluşlarda çalışan kapsam dışı personelin ücretleri Yüksek Planlama Kurulu kararları doğrultusunda belirlenmekte ve bu ücretlerde Yüksek Planlama Kurulu kararlarına göre artış yapılmaktadır. 5015 sayılı Yasa’nın geçici 2. maddesi ile bu Yasa’nın yürürlüğe girdiği tarihte lisansa tâbi konularda faaliyet gösteren özelleştirme kapsamındaki kuruluşlarda çalışan personelin ücret ve diğer malî haklarının net aylık toplamının, Başbakanlık Müsteşarının ortalama net aylığının iki katını geçmemek üzere yeniden belirlenmesi konusunda kuruluş yönetim kuruluna yetki tanınmak suretiyle söz konusu kuruluşların personelinin 527 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin anılan hükmü kapsamı dışına çıkarılabilmesine olanak tanınmıştır. Buna göre ücret ve özlük haklarının, 5015 sayılı Yasa’nın geçici 2. maddesi uyarınca kuruluş yönetim kurulu tarafından belirlenmesi halinde, ücret ve diğer malî hakları yeniden belirlenen kapsam dışı personelin “ücret rejimi” yönünden farklı bir hukuki konuma gelecekleri açıktır. Ücret rejimi yönünden farklı hukuki kurallara tâbi tutulan ve ücret ile diğer malî hakları kuruluş yönetim kurulunca belirlenen, bu yönüyle nakle tâbi 4046 sayılı Yasada öngörülen diğer kapsam dışı personelden farklı hukuki konumda bulunan personelin, özelleştirme nedeniyle kamu kurum ve kuruluşlarına nakledilmelerinden sonra ücret ve diğer malî hakları belirlenirken farklı kurallara tâbi tutulmalarında eşitlik ilkesine aykırılık bulunmamaktadır. Kaldı ki 15.11.2003 tarihinde alınmakta olan ücret ve diğer malî haklara bu tarihten sonra uygulanması öngörülen kamu personeline yapılacak maaş artış oran ve/veya miktarlarının, Yüksek Planlama Kurulu kararlarında öngörülen ücret artışları ile eşit olduğu da anlaşılmaktadır. Açıklanan nedenlerle, dava konusu kural Anayasa’nın 2. ve 10. maddelerine aykırı değildir. İptal isteminin reddi gerekir. Haşim KILIÇ, Osman Alifeyyaz PAKSÜT, Sacit ADALI, Fulya KANTARCIOĞLU ile Serdar ÖZGÜLDÜR bu görüşe katılmamışlardır. İtiraz konusu kuralın, Anayasa’nın 5. maddesiyle ilgisi görülmemiştir. VI- SONUÇ4.12.2003 günlü, 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanunu’nun geçici 2. maddesinin, 3.7.2005 günlü, 5398 sayılı Yasa’nın 18. maddesiyle değiştirilen ikinci fıkrasının “… bu personelin eski pozisyonlarına ilişkin ücret ve diğer malî haklarının belirlenmesinde; bunların pozisyonlarına göre 15.11.2003 tarihinde uygulanmakta olan ücret ve diğer malî haklarına bu tarihten Devlet Personel Başkanlığına bildirildikleri tarihteki kadro ve pozisyonlarına ilişkin olarak bildirim tarihine kadar geçen süre içinde kamu personeline yapılacak maaş artış oran ve/veya miktarları uygulanmak suretiyle bulunacak tutar esas alınır. Devlet Personel Başkanlığına bildirildikleri tarihten sonra geçecek süre içerisinde ilgililerin eski pozisyonlarının malî haklarının tespitinde de belirlenecek bu tutar dikkate alınır.” bölümünün Anayasa’ya aykırı olmadığına ve itirazın REDDİNE, Haşim KILIÇ, Osman Alifeyyaz PAKSÜT, Sacit ADALI, Fulya KANTARCIOĞLU ile Serdar ÖZGÜLDÜR’ün karşıoyları ve OYÇOKLUĞUYLA, 5.3.2009 gününde karar verildi. [R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243] —— • —— Esas Sayısı : 2009/16 Karar Sayısı : 2009/46 Karar Günü : 12.3.2009 İTİRAZ YOLUNA BAŞVURAN : İzmir 1. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesi İTİRAZIN KONUSU : 24.6.1995 günlü, 555 sayılı Coğrafi İşaretlerin Korunması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’nin 24. maddesinin (a) ve (c) bentlerinin, Anayasa’nın 38. ve 91. maddelerine aykırılığı savıyla iptali istemidir. I- OLAY Coğrafi işaret hakkının ihlali suçundan dolayı 555 sayılı Coğrafi İşaretlerin Korunması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’nin 24/A-c maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle sanık hakkında açılan davada, itiraz konusu kuralların Anayasa’ya aykırı olduğu kanısına varan Mahkeme, iptali için başvurmuştur. II- İTİRAZIN GEREKÇESİ Başvuru kararının gerekçe bölümü şöyledir: “İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının 15.06.2007 Tarih, 2007/20387 esas, 2006/638 iddianame numaralı iddianamesi ile Sanık Muzaffer Egi hakkında 555 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 4128 Sayılı Kanunla eklenen 5194 Sayılı Kanun ile değişik 24/A-c maddesi uyarınca cezalandırılması istenerek Mahkememizde 2007/816 esas sayılı kamu davası açılmıştır. İddianamede: Sanığın işyerinde yapılan arama sonucunda, şikayetçiye ait menşe adı olarak tescilli coğrafi işaretin sanığın işyerinde ele geçen peynirlerde kullanıldığı iddia edilmiş sanığın coğrafi işaret hakkının ihlalinden dolayı cezalandırılması istenmiştir. Müdafi Anayasaya aykırılık iddiasında bulunmuştur. Cumhuriyet Savcısı iddianın ciddi olduğunu bildirmiştir. Mahkememiz Anayasa Mahkemesinin 556 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 6l/d maddesinin iptaline ilişkin aşağıda açıklanan gerekçesindeki nedenlerle bu iddiayı ciddi bulmuştur. Anayasa Mahkemesinin kararındaki gerekçede: “Yasa koyucu, ceza hukuku alanında yetkisini kullanırken Anayasa’ya ve ceza hukukunun temel ilkelerine bağlı kalmak koşuluyla, toplumda belli eylemlerin suç sayılıp sayılmaması, suç sayıldıkları takdirde hangi çeşit ve ölçülerde ceza yaptırımları ile karşılanmaları gerektiği ve hangi hal ve hareketlerin ağırlaştırıcı veya hafifletici neden olarak kabul edileceği konularında takdir yetkisine sahiptir. Zaman içinde toplumsal gereksinimleri karşılamak, kişi ve toplum yararının zorunlu kıldığı düzenlemeleri yapmak, toplumdaki değişikliklere koşut olarak alınan önlemlerin etkisini artırmak ya da bunları hafifletmek veya ortadan kaldırmak yetkisi yasa koyucuya aittir. Anayasa’nın 38. maddesinde, ceza ve ceza yerine geçen güvenlik önlemlerinin ancak yasayla konulacağı belirtilmiş, 91. maddesinin İlk fıkrasında da, Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin Bakanlar Kurulu’na kanun hükmünde kararname çıkarma yetkisi verebileceği, ancak sıkıyönetim ve olağanüstü haller saklı kalmak üzere. Anayasa’nın ikinci kısmının birinci ve ikinci bölümlerinde yer alan temel haklar, kişi hakları ve ödevleri ile dördüncü bölümünde yer alan siyasî haklar ve ödevlerin kanun hükmünde kararnamelerle düzenlenemeyeceği öngörülmüştür. İtiraz konusu 556 sayılı KHK’nin 61. maddesinde, 61/A maddesinde ceza öngörülen eylemler düzenlenmektedir. Suç ve cezalara ilişkin esasları düzenleyen 38. madde Anayasa’nın ikinci kısmının ikinci bölümünde yer aldığından bu konudaki düzenlemelerin kanun hükmünde kararname ile yapılması olanaklı değildir. Bu nedenle, itiraz konusu 556 sayılı Markaların Korunması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’nin 61. maddesinin (d) bendi Anayasa’nın 91. maddesine aykırıdır. İptali gerekir.” denmiştir. Aynı şekilde 556 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 9/l, b-9/2, b-6l/c bentlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 03.01.2008 Tarih 2005/15 esas, 2008/2 karar sayılı kararındaki gerekçede de idarenin düzenleyici işlemleri ile suç yaratılamayacağı belirtilmiştir. İddianameyle sanık hakkında 555 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 24/A maddesinin c bendinin uygulanması istenmiş ise de bu maddenin 555 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 24. maddesinin (a) ve (c) bentlerinin ihlalinden dolayı uygulanması gerekecektir. Mahkememizce, Anayasa Mahkemesinin 556 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61. maddesinin d bendini iptal ederken gösterdiği yukarıdaki gerekçenin, olaya uygulanması gereken 556 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 48. maddesinin a bendi bakımından da geçerli olduğu düşünüldüğünden, Müdafiin ve Cumhuriyet Savcısının ciddi bulunan Anayasaya aykırılık iddiasının Anayasa Mahkemesi tarafından itiraz yoluyla incelenmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. DELİLLER: 1- Dava dosyasının konuya ilişkin kısımlarının onaylı örnekleri, 2Bilimsel görüşler, 3- Anayasa Mahkemesinin örnek kararları, 4- Diğer deliller, HUKUKİ SEBEPLER: Anayasanın 146-153. maddeleri ile 2949 Sayılı Yasanın 28. maddesi ve ilgili diğer hükümleri SONUÇ: Mahkememizin bakmakta olduğu davada 555 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 24/A maddesinin (c) bendindeki ceza yaptırımın dayanağı olan ve suçun maddi unsurunu teşkil eden 555 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 24. maddesinin (a) ve (c) bendinin Anayasanın 38. ve 91. maddelerine aykırı olması nedeniyle iptaline karar verilmesi saygı ile arz olunur.” III- YASA METİNLERİ A- İtiraz Konusu Yasa Kuralları İtiraz konusu kuralların da içerisinde bulunduğu 24.6.1995 günlü, 555 sayılı Coğrafi İşaretlerin Korunması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’nin “Coğrafi İşaret Hakkında Tecavüz Sayılan Fiiller” başlıklı 24. maddesi şöyledir: “MADDE 24- Tescil edilmiş coğrafi işaretler, bunların kullanım hakkına sahip olmayan üçüncü kişiler tarafından aşağıda yazılı biçimde kullanımları coğrafi işaret hakkına tecavüz sayılır: a) Tescilli adın ününden herhangi bir biçimde yarar sağlayacak kullanımlar veya tescil kapsamındaki ürünleri andıran yada çağrıştırabilen ürünlerle ilgili olarak tescilli adın dolaylı veya dolaysız olarak ticari amaçlı kullanımı, b) Sözcük olarak gerçek coğrafi yeri ifade etmekle birlikte halkta haksız biçimde ürünün başka yer kaynaklı olduğu izlenimini bırakan kullanımı veya korunan adın tercümesinin kullanımı veya “stilinde”, “tarzında”, “tipinde”, “türünde”, “yöntemiyle”, orada üretildiği biçimde veya benzeri diğer açıklama veya terimlerle birlikte kullanımı, c) Ürünün iç veya dış ambalajında, tanıtım ve reklamında veya ürünle ilgili herhangi bir yazılı belgede doğal veya esas nitelik ve özellikleri ile menşei konusunda yanlış veya yanıltıcı herhangi bir açıklama veya belirtiye yer verilmesi, d) Ürünün menşei konusunda halkı yanıltabilecek biçimde ambalajlanması veya yanılgı yaratabilecek diğer herhangi bir biçimde sunulması, e) Bu maddenin (a), (b), (c) ve (d) bentlerinde yazılı fiillere iştirak veya yardım veya bunları teşvik etmek veya hangi şekil ve şartlarda olursa olsun bu fiillerin yapılmasını kolaylaştırmak, f) Kendisinde bulunan ve haksız olarak üretilen veya ticaret alanına çıkarılan coğrafi işarete sahip malın nereden alındığını veya nasıl sağlandığını bildirmekten kaçınmak. Coğrafi işaret başvurusu bu Kanun Hükmünde Kararnamenin 9 uncu maddesine göre yayınlandığı takdirde, başvuru sahibi, coğrafi işarete vaki tecavüzlerden dolayı hukuk ve ceza davası açmaya yetkilidir.” B- Dayanılan Anayasa Kuralları Başvuru kararında Anayasa’nın 38. ve 91. maddelerine dayanılmıştır. IV- İLK İNCELEME Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü’nün 8. maddesi gereğince, Haşim KILIÇ, Osman Alifeyyaz PAKSÜT, Sacit ADALI, Fulya KANTARCIOĞLU, Ahmet AKYALÇIN, Mehmet ERTEN, A. Necmi ÖZLER, Serdar ÖZGÜLDÜR, Şevket APALAK, Serruh KALELİ, Zehra Ayla PERKTAŞ’ın katılımlarıyla 12.3.2009 gününde yapılan ilk inceleme toplantısında dosyada eksiklik bulunmadığından işin esasının incelenmesine oybirliğiyle karar verilmiştir. V- ESASIN İNCELENMESİ Dava dilekçesi ve ekleri, işin esasına ilişkin rapor, iptali istenilen Yasa kuralı, dayanılan ve ilgili görülen Anayasa kuralları ve bunların gerekçeleri ile diğer yasama belgeleri okunup incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü: ASınırlama Sorunu Anayasa’nın 152. ve 2949 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun’un 28. maddesine göre, Anayasa Mahkemesi’ne itiraz yoluyla yapılacak başvurular itiraz yoluna başvuran mahkemenin bakmakta olduğu davada uygulayacağı yasa kuralları ile sınırlı tutulmuştur. İtiraz yoluna başvuran Mahkeme 24.6.1995 günlü, 555 sayılı Coğrafi İşaretlerin Korunması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’nin 24. maddesinin (a) ve (c) bentlerinin Anayasa’ya aykırılığını ileri sürerek iptalini istemektedir. Ancak, davada uygulanacak olan 24. maddenin (a) ve (c) bentlerinde belirtilen eylemler için cezai yaptırımı düzenleyen kural 24/A maddesinin (c) bendinde yer almaktadır. Somut olayda dava, 24. maddenin (a) ve (c) bentlerinde belirtilen eyleme ilişkin bulunduğundan 24.6.1995 günlü, 555 sayılı Coğrafi İşaretlerin Korunması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’nin 24. maddesinin (a) ve (c) bentlerinin esasına ilişkin incelemenin, aynı Kanun Hükmünde Kararname’nin 22.6.2004 günlü, 5194 sayılı Yasa’nın 10. maddesiyle değiştirilen 24/A maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi yönünden sınırlı olarak yapılması gerekir. B- Anayasa’ya Aykırılık Sorunu Başvuru dilekçesinde, Anayasa’nın 38. maddesinde, ceza ve ceza yerine geçen güvenlik önlemlerinin ancak yasayla konulacağının, 91. maddesinde ise sıkıyönetim ve olağanüstü haller saklı kalmak üzere, Anayasa’nın ikinci kısmının birinci ve ikinci bölümlerinde yer alan temel haklar, kişi hakları ve ödevleri ile dördüncü bölümünde yer alan siyasi haklar ve ödevlerin kanun hükmünde kararnamelerle düzenlenemeyeceğinin belirtildiği, bu nedenle kanun hükmünde kararnamelerle ceza hukuku alanında düzenlemeler yapılmasının yasama yetkisinin yasama organına ait olduğuna ilişkin Anayasa kurallarına ve kanunilik ilkesine aykırı olduğu ileri sürülmüştür. İtiraza konu 555 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin 24. maddesinin (a) bendinde tescilli adın ününden herhangi bir biçimde yarar sağlayacak kullanımlar veya tescil kapsamındaki ürünleri andıran ya da çağrıştırabilen ürünlerle ilgili olarak tescilli adın dolaylı veya dolaysız olarak ticari amaçlı kullanımı, (c) bendinde ise ürünün iç veya dış ambalajında, tanıtım ve reklamında veya ürünle ilgili herhangi bir yazılı belgede doğal veya esas nitelik ve özellikleri ile menşei konusunda yanlış veya yanıltıcı herhangi bir açıklama veya belirtiye yer verilmesi coğrafi işaretten doğan hakka tecavüz sayılmıştır. Anayasa’nın 38. maddesinin birinci fıkrasında kimsenin, işlediği zaman yürürlükte bulunan kanunun suç saymadığı bir fiilden dolayı cezalandırılamayacağı, üçüncü fıkrasında da ceza ve ceza yerine geçen güvenlik önlemlerinin ancak kanunla konulacağı belirtilmiş, 91. maddesinin ilk fıkrasında da, Türkiye Büyük Millet Meclisinin Bakanlar Kuruluna kanun hükmünde kararname çıkarma yetkisi verebileceği, ancak sıkıyönetim ve olağanüstü hâller saklı kalmak üzere, Anayasa’nın ikinci kısmının birinci ve ikinci bölümlerinde yer alan temel haklar, kişi hakları ve ödevleri ile dördüncü bölümünde yer alan siyasî haklar ve ödevlerin kanun hükmünde kararnamelerle düzenlenemeyeceği öngörülmüştür. 555 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin 24. maddesinin (a) ve (c) bentlerinde belirtilen eylemlere bu Kanun Hükmünde Kararname’nin 5194 sayılı Yasa ile değiştirilen 24/A maddesinde ceza yaptırımı öngörülmektedir. Suç ve cezalara ilişkin esasları düzenleyen 38. madde Anayasa’nın ikinci kısmının ikinci bölümünde yer aldığından bu konudaki düzenlemelerin kanun hükmünde kararname ile yapılması olanaklı olmadığı gibi, bu eylemlere ceza öngören maddenin yasayla düzenlenmesi de bu sonucu değiştirmez. Bu nedenlerle, itiraz konusu 555 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin 24/A maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi yönünden incelenen aynı Kanun Hükmünde Kararname’nin 24. maddesinin (a) ve (c) bentleri Anayasa’nın 38. ve 91. maddesine aykırıdır. İptali gerekir. Mehmet ERTEN ve A.Necmi ÖZLER bu görüşe katılmamışlardır. VI- İPTAL KARARININ YÜRÜRLÜĞE GİRECEĞİ GÜN SORUNU Anayasa’nın 153. maddesinin üçüncü fıkrasında, “Kanun, kanun hükmünde kararname veya Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüğü ya da bunların hükümleri, iptal kararlarının Resmî Gazetede yayımlandığı tarihte yürürlükten kalkar. Gereken hallerde Anayasa Mahkemesi iptal hükmünün yürürlüğe gireceği tarihi ayrıca kararlaştırabilir. Bu tarih, kararın Resmî Gazetede yayımlandığı günden başlayarak bir yılı geçemez” denilmekte, 2949 sayılı Yasa’nın 53. maddesinin dördüncü fıkrasında da bu kural tekrarlanmaktadır. Maddenin beşinci fıkrasında ise, Anayasa Mahkemesi’nin, iptal sonucunda meydana gelecek hukuksal boşluğu kamu düzenini tehdit veya kamu yararını ihlal edici nitelikte görmesi halinde yukarıdaki fıkra hükmünü uygulayacağı belirtilmektedir. 555 sayılı Coğrafi İşaretlerin Korunması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’nin 24. maddesinin (a) ve (c) bentlerinde yer alan kuralların iptal edilmesi nedeniyle doğan hukuksal boşluk kamu yararını ihlâl edici nitelikte görüldüğünden, iptal kararının, Resmî Gazetede yayınlanmasından başlayarak altı ay sonra yürürlüğe girmesi uygun görülmüştür. VII- SONUÇ 24.6.1995 günlü, 555 sayılı Coğrafi İşaretlerin Korunması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’nin; 1- 24. maddesinin (a) ve (c) bentlerinin, aynı Kanun Hükmünde Kararname’nin 22.6.2004 günlü, 5194 sayılı Yasa’nın 10. maddesiyle değiştirilen 24/A maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi yönünden Anayasa’ya aykırı olduğuna ve İPTALİNE, Mehmet ERTEN ile A. Necmi ÖZLER’in karşıoyları ve OYÇOKLUĞUYLA, 2- 24. maddesinin (a) ve (c) bentlerinin iptal edilmesi nedeniyle doğacak hukuksal boşluk kamu yararını ihlal edici nitelikte görüldüğünden, Anayasa’nın 153. maddesinin üçüncü fıkrasıyla 2949 sayılı Yasa’nın 53. maddesinin dördüncü ve beşinci fıkraları gereğince, bu bentlere ilişkin İPTAL HÜKMÜNÜN, KARARIN RESMÎ GAZETE’DE YAYIMLANMASINDAN BAŞLAYARAK ALTI AY SONRA YÜRÜRLÜĞE GİRMESİNE, OYBİRLİĞİYLE, 12.3.2009 gününde karar verildi. [R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243] —— • —— Yargıtay Kararları Yargıtay 13. Hukuk Dairesinden: Esas No : 2008/14826 Karar No : 2009/4123 Mahkemesi : Ankara 2. Tüketici Mahkemesi Tarihi : 15/5/2008 Numarası : 2008/32-2008/337 Davacı : HSBC Bank A.Ş. vekili avukat İlker Peksezer Davalı : Burçin Sözkesen vekili avukat Mustafa Celil Kayıket Taraflar arasındaki hakem kurulu kararına itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davacının itirazının reddine hakem heyeti Başkanlığı kararının aynen ifasına yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü. KARAR Davacı, davalının talebi üzerine 40 YTL kredi kartı üyelik aidatının tüketici davalıya iadesine dair Yenimahalle Tüketici Sorunları Hakem Heyetinin 28/12/2007 tarihli 1889 sayılı kararının hatalı ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek hakem heyeti kararının iptaline karar verilmesini istemiştir. Davalı, davanın reddini dilemiştir. Mahkemece, davanın reddine kesin olarak karar verilmiş; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı 23/10/2008 tarih ve 2008/199250 sayılı tebliğnamesi ile HUMK. 427/6 maddesi uyarınca hükmün kanun yararına bozulmasını istemiştir. Mahkemece davanın reddine karar verildikten sonra, davanın açılmasında davacı tarafın kusuru bulunmadığından bahisle vekalet ücreti takdirine yer olmadığına hükmedilmiştir. Avukatlık ücreti HUMK.nun 423/6 maddesine göre yargılama giderlerinden olup, Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun'da vekalet ücreti alınmayacağına ilişkin bir düzenleme bulunmamaktadır. Davalı bu davada kendisini vekil ile temsil ettirdiğine ve mahkemece de, davanın reddine karar verildiğine göre, reddedilen tutar üzerinden, davalı lehine karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince, 220 YTL vekalet ücretinin takdiri gerekir. Davalı lehine vekalet ücreti takdir edilmemesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. SONUÇ: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına temyiz talebinin kabulü ile Ankara 2. Tüketici Mahkemesinin 2008/32-337 sayılı ve 15/5/2008 tarihli kararının hukuki sonuçları saklı kalmak üzere kanun yararına BOZULMASINA, 26/3/2009 gününde oybirliğiyle karar verildi. [R.G. 20 Mayıs 2009 – 27233] —— • —— Yargıtay 2. Hukuk Dairesinden: Esas No : 2008/3619 Karar No : 2009/6144 İncelenen Kararın Mahkemesi :Gemerek Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi Tarihi :5/6/2007 Numarası :Esas No: 2007/23 Karar No: 2007/65 Davacı :Nuran AY Davalı :Ali AY Dava Türü :Boşanma Temyiz Eden :Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hükmün kanun yararına bozulması Adalet Bakanlığının yazısı üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından istenilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü. Davacı Nuran Ay vekili tarafından Ali Ay'a karşı açılan boşanma davasının yapılan yargılaması sonucunda davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, 16/4/1990 doğumlu Ufuk Ay'ın velayetinin davacıya verilmesine karar verildiği ve hükmün temyiz edilmeksizin kesinleştiği anlaşılmıştır. Dosyadaki nüfus kayıt örneğinden; velayeti davacıya verilen küçüğün annesinin, davalının boşandığı eşi olan Şerife olduğu, tarafların müşterek çocuğu olmadığı anlaşılmıştır. 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 335'inci maddesinde "ergin olmayan çocuk ana ve babasının velayeti altındadır" hükmü yer almaktadır. Aynı Kanunun 404'üncü maddesinde de velayet altında bulunmayan küçüklerin vesayet altına alınacağı düzenlenmiştir. Sözü edilen yasal düzenlemelere göre velayet hakkı, münhasıran anne ve babaya tanınan bir hak olup, evlat edinme hali hariç, anne ve baba dışında hiç kimseye tevdi olunamayacağından, mahkemece velayetin davacıya verilmesi şeklinde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır. SONUÇ: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427/6. maddesine dayalı kanun yararına bozma isteğinin açıklanan sebeple kabulü ile hükmün sonuca etkili olmamak üzere BOZULMASINA, oybirliğiyle karar verildi. 1/4/2009 [R.G. 22 Mayıs 2009 – 27235] —— • —— Yargıtay 13. Hukuk Dairesinden: Esas No : 2009/1827 Karar No : 2009/3253 Mahkemesi: Denizli 2. Asliye Hukuk Mahkemesi (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla) Tarihi : 19/6/2007 Numarası : 2006/342-2007/233 Davacı : Abdülkadir Babahanoğlu vekili avukat Tezcan Çakmak Davalı : Deniz Kurt (Deniz Tic.) vekili avukat Nezif Manav Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hüküm Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü. KARAR Davacı, davalıdan 22/4/2003 tarihinde çanak anten satın aldığını, 320,00 YTL.nı ödediğini, bakiye bedel 630,00 YTL.nı ödeyemeyince aleyhine icra takibi yapıldığını, ancak takipten sonra ödemelerde bulunduğunu ileri sürerek, ödeme miktarına göre borçlu olmadığının tespiti ile fazla ödemenin istirdadına karar verilmesini istemiştir. Davalı, davanın reddini dilemiştir. Mahkemece, takip tarihi itibariyle davacının borçlu olmadığının tespitine karar verilmiş; miktar itibariyle kesin olan hüküm, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından kanun yararına temyiz edilmiştir. Davacı, davalıya satış bedeli bakiyesini ödeyemediğinden, aleyhine icra takibi yapıldığını ancak takip tarihinden sonra fazlasıyla ödemelerde bulunduğunu ileri sürerek, bu davayı açmıştır. Hakim, iki tarafın iddia ve savunmalarıyla bağlı olup, talepten fazlaya karar veremez. (HMUK 74. mad.) Davacı bakiye borcunu ödeyemediğini ve aleyhine bu nedenle takip yapıldığını ileri sürdüğüne göre, takip tarihi itibariyle borçlu olduğunu kabul etmiş olmaktadır. Bu nedenle, davacının dava tarihi itibariyle borçlu olmadığının tespitine karar verilmesi gerekirken, davacının talebini aşar şekilde yanlış değerlendirme ile takip tarihi itibariyle borçlu olmadığının tesbitine karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın HUMK'nun 427/6. maddesine dayalı olarak talep ettiği kanun yararına bozma isteğinin kabulü ile hükmün sonuca etkili olmamak üzere BOZULMASINA, 12/3/2009 gününde oybirliğiyle karar verildi. [R.G. 22 Mayıs 2009 – 27235] —— • —— İnsan Hakları Mahkemesi Kararları FARUK DENİZ/Türkiye Davası* Başvuru No: 19646/03 Strazburg 12 Şubat 2008 USUL Türkiye Cumhuriyeti Devleti aleyhine açılan (19646/03) no’lu davanın nedeni (T.C. vatandaşı) Faruk Deniz’in (başvuran) Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne 20 Aralık 2002 tarihinde Temel İnsan Hakları ve Özgürlüklerini güvence altına alan Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin (AİHS) 34. maddesi uyarınca yapmış olduğu başvurudur. Başvuran, İzmir Barosu avukatlarından S. Pekdaş tarafından temsil edilmektedir. OLAYLAR I. DAVANIN KOŞULLARI Başvuran, 1972 yılı doğumludur ve Manisa’da ikamet etmektedir. 27 Aralık 1995 tarihinde, başvuran, Manisa Emniyet Müdürlüğü Terörle Mücadele Şubesi ekipleri tarafından yakalanmış ve gözaltına alınmıştır. Başvuran, yasadışı bir örgüt olan DHKP/C üyesi olmakla suçlanmıştır. 5 Ocak 1996 tarihinde, başvuran, İzmir Devlet Güvenlik Mahkemesi nöbetçi hakimi karşısına çıkarılmış ve hakim, başvuranın tutuklanmasına karar vermiştir. 25 Mart 1998 tarihinde, Devlet Güvenlik Mahkemesi, başvuranı serbest bırakmıştır. 28 Kasım 2000 tarihinde, Devlet Güvenlik Mahkemesi, başvuranın beraatına karar vermiş, bu karar 6 Aralık 2000 tarihinde nihai hale gelmiştir. 2 Mart 2001 tarihinde, 466 sayılı yasa uyarınca, başvuran, 27 Aralık 1995 ve 25 Mart 1998 tarihleri arasında özgürlüğünden mahrum bırakılması nedeniyle maruz kaldığı zarardan dolayı Manisa Ağır Ceza Mahkemesi’nde tazminat davası açmıştır. . Başvuran, 10.000.000.000 TL [yaklaşık 11.765 Euro] maddi tazminat ve 100.000.000.000 TL manevi tazminat [yaklaşık 117.674 Euro] manevi tazminat talebinde bulunmuştur. 17 Nisan, 26 Nisan, 21 Haziran ve 28 Haziran 2001 tarihleri arasında, Ağır Ceza Mahkemesi, üç hakimli dört duruşma gerçekleştirmiştir. İkinci duruşma sırasında, mahkeme, davayı soruşturmak ve rapor hazırlamak için üyelerinden birini murahhas üyesi olarak atamıştır. Üçüncü duruşma sırasında, mahkeme, başvuranın maddi kaybının hesaplanması için re’sen * Dışişleri Bakanlığı Çok Taraflı Siyasî İşler Genel Müdürlüğü tarafından Türkçe’ye çevrilmiş olup, gayrıresmî tercümedir. bir bilirkişi görevlendirmiştir. 28 Haziran 2001 tarihli son duruşma sırasında, bilirkişi, raporunu Ağır Ceza Mahkemesine sunmuş ve Cumhuriyet Başsavcısı’ndan da, başvuranın talebine ilişkin yazılı görüşlerini sunması istenmiştir. Bilirkişi raporu başvurana tebliğ edilmemiştir. Aynı gün, Cumhuriyet Başsavcısı görüşlerini sunmuştur. Başsavcının görüşleri de başvurana tebliğ edilmemiştir. Yine 28 Haziran 2001 tarihinde, Başsavcının görüşüne dayanarak Ağır Ceza Mahkemesi, başvurana, 368.531.000 TL [yaklaşık 340 Euro] maddi tazminat ve 750.000.000 TL [yaklaşık 692 Euro] manevi tazminat ödenmesine karar vermiştir. Ağır Ceza Mahkemesi, diğer taleplerin dayanaktan yoksun olduğu ve iddia edilen kayıpların hukuki mesnedinin bulunmadığı kanaatindedir. 11 Temmuz 2001 tarihinde, başvuran temyiz yoluna başvurmuştur. Başvuran, ödenen miktarın yetersiz olduğunu ve Ağır Ceza Mahkemesi’nin, gecikme faizine ilişkin talebi hakkında bir karar almadığını, bilirkişi raporunun kendisine tebliğ edilmediğini ve duruşma yapılmadığını savunmuştur. Başvuran, AİHS’nin 6. maddesine ve 1 No’lu Ek Protokol’ün 1. maddesine atıfta bulunmuş ve duruşma yapılmasını talep etmiştir. 6 Kasım 2001 tarihinde, Yargıtay Savcısı, başvurunun esasına ilişkin görüşünü sunmuştur. Tebliğnamesinde, Savcı, başvuranın sosyal ve ekonomik durumu, atılı suçun niteliği ve 818 günlük tutukluluk süresini göz önüne alarak ödenmesine hükmedilen manevi tazminat miktarının yetersizliğine kanaat getirmesi nedeniyle yetkili Yargıtay Dairesi’nden tazminat davasına bakan mahkemenin kararını bozmasını talep etmiştir. Bu görüş başvurana tebliğ edilmemiştir. 29 Kasım 2001 tarihinde, Yargıtay, yemin ve bilirkişi imzası gibi tutanak düzenlenmesindeki bazı formalitelerin tamamlanmamış olması nedeniyle itiraz edilen hükmü bozmuştur. 29 Ocak 2002 tarihinde, Ağır Ceza Mahkemesi, tarafların hazır bulunmadığı üç hakimli bir duruşma gerçekleştirmiştir. Mahkeme, Yargıtay kararına uygun olarak hareket etme kararı almıştır. Cumhuriyet Başsavcısı’ndan başvuranın talebine ilişkin yazılı görüşlerini sunması istenmiştir. Aynı gün, Cumhuriyet Başsavcısı, görüşlerini Ağır Ceza Mahkemesi’ne sunmuştur. Bu görüş başvurana tebliğ edilmemiştir. Yine 29 Ocak 2002 tarihinde, Başsavcının görüşlerine dayanarak Ağır Ceza Mahkemesi, başvurana, 368.531.000 TL [yaklaşık 324 Euro] maddi tazminat ve 2.000.000.000 TL [yaklaşık 1.757 Euro] manevi tazminat ödenmesine karar vermiştir. 7 Şubat 2002 tarihinde başvuran temyize başvurmuştur. Başvuran, ilk temyiz başvurusu vesilesiyle ifade ettiği argümanlarını yinelemiştir. 1 Mayıs 2002 tarihinde, Yargıtay Savcısı, başvurunun esasına ilişkin görüşünü sunmuştur. Görüşünde Savcı, ilk görüşünde belirttiği nedenlerden dolayı, yetkili Yargıtay Dairesi’nden tazminat davasına bakan mahkemenin kararını bozmasını talep etmiştir. 20 Mayıs 2002 tarihinde, başvurana tebliğ edilmeyen Yargıtay Savcısı’nın görüşünü incelemesinin ardından Yargıtay, Ağır Ceza Mahkemesi’nin kararını onamıştır. Mahkeme, duruşma gerçekleştirmemiştir. 24 Haziran 2002 tarihinde Yargıtay kararı başvurana tebliğ edilmiştir. Hükümet tarafından sunulan bilgilere göre, başvuran hiçbir zaman, Ağır Ceza Mahkemesi tarafından hükmedilen tazminatın ödenmesi talebinde bulunmamıştır. HUKUK I. AİHS’NİN 6/1. MADDESİNİN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI HAKKINDA Başvuran, mahkemede ve Yargıtay’da adil bir yargılama yapılmadığını iddia etmektedir. Başvuran ayrıca Ağır Ceza Mahkemesi’nde duruşma yapılmamasının, bilirkişi raporunun tebliğ edilmemesinin ve Yargıtay Savcısı’nın görüşünün kendisine tebliğ edilmemesinin “çekişmeli yargılama” ve “silahların eşitliği” ilkelerini ihlal ettiğini ileri sürmektedir. Başvuran, bu çerçevede AİHS’nin 6. maddesinin 1. ve 3. paragraflarına atıfta bulunmaktadır. Hükümet, bu iddiaya karşı çıkmaktadır. Hükümet, 466 sayılı Kanun kapsamındaki davalarda ilke olarak duruşma yapılmasının öngörülmediğini fakat şayet, ulusal mahkemeler, başvuranın talebinin kamu yararına ilişkin önemli hususlar ortaya koyduğu kanaatine varırsa bir duruşma yapılabileceğini hatırlatmaktadır. Hükümet, 466 sayılı Kanunun, tazminat taleplerinde duruşma ile meydana gelebilecek masraf ve gecikmelere mahal vermekten kaçınarak ivedi bir çözüm sunmayı amaçladığını belirtmektedir. Ayrıca, Hükümet, sürece ilişkin hiçbir kuralın talep sahiplerinin görüşlerini veya bilirkişi raporlarına ilişkin uygun gördükleri unsurları dosyaya koymalarını engellemediğini söylemektedir. Öte yandan, Hükümet, kanundışı yakalanan ve tutuklanan kimselerin tazminat taleplerine ilişkin anlaşmazlıklarda izlenecek prosedüre dair yapılan değişiklikler hakkında da bilgi vermektedir. 1 Haziran 2005 tarihinde yürürlüğe giren 4 Aralık 2004 tarihli Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunun 142/7. maddesi uyarınca, Mahkeme, davacı tarafı, başsavcıyı ve Hazine avukatını dinledikten sonra kararını vermektedir. A. Kabuledilebilirliğe ilişkin AİHS’nin 35. maddesinin 3. paragrafı çerçevesinde başvurunun dayanaktan yoksun olmadığını kaydeden AİHM, ayrıca, başka açılardan bakıldığında da kabuledilemezlik unsuru bulunmadığını tespit eder. Bu nedenle başvuru kabuledilebilir niteliktedir. B. Esas 1. Ulusal yargılama çerçevesinde duruşma yapılmaması AİHM yerleşik içtihadına göre, duruşma yapmamayı haklı gösteren istisnai durumlar olmadığı sürece, ilk ve tek derece mahkemesinin huzurundaki yargılamalarda, AİHS’nin 6/1. maddesi uyarınca “açık duruşma hakkı” beraberinde “duruşma” isteme hakkını getirir (Bkz. örneğin, Hakansson ve Sturesson-İsveç, 21 Şubat 1990 tarihli karar; Fredin-İsveç (no:2), 23 Şubat 1994 tarihli karar, Allan Jacobsson-İsveç (no:2), 19 Şubat 1998 tarihli karar, Göç). AİHM, başvuranın davasının önce Manisa Ağır Ceza Mahkemesi ardından temyiz mercii olarak Yargıtay yetkili dairesi tarafından görüldüğünü belirtmektedir. Yargılamanın hiçbir safhasında, başvurana, iddialarını ulusal mahkemeler nezdinde sözlü olarak ifade etme imkanı sağlanmamıştır. Başvuranın tazminat talebine ilişkin olarak duruşma yapılmamasını haklı kılacak istisnai koşulların olup olmadığı konusunda ise AİHM, Manisa Ağır Ceza Mahkemesi’nin başvurana ödenecek tazminat miktarının belirlenmesinde takdir yetkisi olduğunu gözlemlemektedir. Hükümet, Ağır Ceza Mahkemesi’nin, yalnızca başvuranın tutuklu olduğu gün sayılarını temel alan maktu bir tarifeye dayanarak tazminat miktarını belirlediğini iddia etmemektedir. Aksine, sözkonusu mahkeme, başvuranın avukatı tarafından sunulan dilekçede yer alan şikayetlerin tamamını dikkate almış ve özellikle başvuranın ekonomik ve sosyal durumu gibi birçok kişisel etken ile tutuklu bulunduğu sürece boyunca başvuranın çekmiş olduğu duygusal acıların etkisini göz önüne almıştır. Başvuranın tutuklanmasına neden olan olay ve tutukluluk süresi ile başvuranın ekonomik ve sosyal durumunun, başvuranın dinlenmesine gerek olmadan raportör hakim tarafından derlenen unsurlardan hareketle saptanabileceği doğru olsa bile başvuran tarafından çektiği iddia edilen duygusal acıların değerlendirilmesinde başka mütalaalara da başvurulmalıdır. AİHM’nin görüşüne göre, başvurana, tutuklanmasının neden olduğu manevi zararı sözlü olarak Ağır Ceza Mahkemesi’nde açıklama imkanı tanınmalıydı. Başvuranın yaşadıklarının esas olarak kişisel niteliği ve uygun tazminat düzeyinin belirlenmesi, başvuranın dinlenmesini zorunlu kılar. Sadece dava dosyasına dayanarak tatmin edici şekilde çözümlenebilecek teknik nitelikli sorunların sözkonusu olduğu söylenemez. Aksine AİHM’ye göre, mevcut davada, ulusal mahkemelerde ve kamu kontrolünde gerçekleştirilen bir duruşma sırasında, başvurana kişisel durumunu açıklama imkanı tanınmış olsaydı, adalet daha iyi tecelli etmiş ve devlet sorumluluğunu daha iyi yerine getirmiş olurdu. AİHM’nin görüşüne göre, bu husus, Hükümet’in 466 sayılı Kanun’un altında yattığını ifade ettiği ivedilik ve etkililik unsurlarından daha önemlidir. (Göç,51; Özata-Türkiye, 19578/02, 20 Ekim 2005). Bu nedenlerden dolayı AİHM, duruşma yapılmamasını haklı çıkaracak istisnai hiçbir koşulun mevcut bulunmadığı kanaatindedir. Bu nedenle, AİHS’nin 6/1. maddesi ihlal edilmiştir. 2. Yargıtay Savcısı’nın görüşünün tebliğ edilmemesi hakkında AİHM, başvuranın sunduğu şikayete benzer bir şikayeti daha önce incelediğini ve Yargıtay Savcısı’nın görüşlerinin niteliğini ve yargılanan kişinin yazılı olarak bunlara cevap verme olanağının bulunmadığını göz önüne alarak Yargıtay Savcısı’nın görüşünün tebliğ edilmemesinden dolayı AİHS’nin 6/1. maddesinin ihlal edildiği sonucuna ulaştığını hatırlatmaktadır (Bkz. sözü edilen Göç, Sağır-Türkiye, başvuru no: 37562/02, 19 Ekim 2006; Ayçoban ve diğerleri-Türkiye, başvuru numaraları: 42208/02, 43491/02 ve 43498/02, 22 Aralık 2005). AİHM, Hükümet’in bu davada farklı bir sonuca ulaşmasını sağlayacak ikna edici hiçbir tespit ve delil sunmadığı kanaatindedir. Bu nedenle, AİHS’nin 6/1. maddesinin ihlal edilmiştir. 3. Bilirkişi raporunun tebliğ edilmemesi Yukarıda sözü edilen gerekçelerden dolayı başvuranın adil yargılanma hakkının ihlal edildiği sonucunu göz alan AİHM, bilirkişi raporunun tebliğ edilmemesi nedeniyle adil yargılama hakkının ihlali iddiasının ayrı olarak incelenmesine gerek olmadığına hükmeder. II. 1 NO’LU EK PROTOKOL’ÜN 1. MADDESİNİN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI HAKKINDA Başvuran, tazminatının gecikme faizi ile birlikte ödenmemesinden şikayetçidir. Başvuran, 1 No’lu Ek Protokol’ün 1. maddesine atıfta bulunmaktadır. A. Kabuledilebilirliğe ilişkin Hükümet’e göre, başvuran, cebri icra işlemi başlatmaması nedeniyle, AİHS’nin 35/1. maddesi uyarınca iç hukuk yollarını tüketmemiştir. AİHM, adli bir süreç sonunda Devlet karşısında alacaklı konuma gelen bir kimsenin tazminat alabilmesi için icra takibi başlatmasının şart koşulmasının uygun bulunmadığına dair içtihadını hatırlatmaktadır (Metaxas-Yunanistan, başvuru no: 8415/02, 27 Mayıs 2004, Mehmet Sait Kaya-Türkiye, başvuru no: 17747/03, 25 Temmuz 2006). Sonuç olarak, sözkonusu itiraz kabuledilemez niteliktedir. AİHS’nin 35. maddesinin 3. paragrafı çerçevesinde başvurunun dayanaktan yoksun olmadığını kaydeden AİHM, ayrıca, başka açılardan bakıldığında da kabuledilemezlik unsuru bulunmadığını tespit eder. Bu nedenle başvuru kabuledilebilir niteliktedir. B. Esas Hükümet, başvuranın, Ağır Ceza Mahkemesi tarafından ödenmesine hükmedilen tazminatın ödenmesini hiçbir zaman makamlardan talep etmediğini belirtmektedir. AİHM, mevcut davada, 20 Mayıs 2002 tarihinde nihai hale gelen 29 Ocak 2002 tarihli Ağır Ceza Mahkemesi kararının, 1 No’lu Ek Protokol’ün 1. maddesi uyarınca, başvuran yararına, kesin, talep edilebilir ve “mülk” olarak nitelendirilebilecek bir alacağı oluşturduğunu saptamaktadır (Angelov-Bulgaristan, başvuru no: 44076/98, 22 Nisan 2004). Bununla birlikte, başvurana ödeme yapılmamıştır. Ayrıca, olayların meydana geldiği dönemde, yıllık enflasyon oranı %12’ye ulaşmışken, ulusal mahkemeler tarafından gecikme faizine hükmedilmemiştir. (Ertuğrul Kılıç-Türkiye, no: 38667/02, 12 Aralık 2006). AİHM’nin görüşüne göre, başvuranın alacağının gerçek değeri, ödemenin yapılmamış olması ve bu dönemdeki enflasyon oranı ile birlikte değerlendirildiğinde gözle görülür bir biçimde azalmıştır. Başvuranın alacağının, Yargıtay karar tarihindeki değeri ile şimdiki değeri arasındaki fark, başvuranı önemli bir zarara uğratmıştır (Bkz. mutatis, mutandis, Aka-Türkiye, 23 Eylül 1998; Akkuş-Türkiye, 9 Temmuz 1997). Yalnızca idarenin eksiklilerine isnat edilebilecek bu ödeme yapılmayan süre, AİHM’yi başvuranın, mahkemece hükmedilen miktara göre orantısız bir yüke katlanmak zorunda kaldığı yönünde düşünmeye sevk etmektedir. Bu durumda, 1 No’lu Ek Protokol’ün 1. maddesi ihlal edilmiştir. III. AİHS’NİN 13. MADDESİNİN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI HAKKINDA Başvuran, Türk Hukuku’nda ihtilaflı durumu çözüme kavuşturacak mercilerin bulunmaması nedeniyle, 1 No’lu Ek Protokol’ün 1. maddesi ile birlikte AİHS’nin 13. maddesinin ihlal edildiğini ileri sürmektedir. Yukarıda ulaşılan sonucu göz önüne alarak AİHM, sözkonusu şikayetin, bu hüküm çerçevesinde incelenmesine gerek olmadığı kanaatindedir. IV. AİHS’NİN 41. MADDESİNİN UYGULANMASI HAKKINDA A. Tazminat Başvuran, maruz kaldığı maddi ve manevi zarar için 50.000 Euro talep etmektedir. Hükümet, bu iddiaya karşı çıkmaktadır. Hükümet, başvuranın tutukluluk süresi ve şikayetin kabuledilebilir nitelikte olması nedeniyle AİHS’nin 5/3. maddesinin ihlalinden şikayetçi olduğu Göktaş vd.-Türkiye davası (dostane çözüm, no: 31787/96, 25 Eylül 2001) çerçevesinde tarafların üzerinde uzlaştığı dostane çözüm vesilesiyle, başvuranın 95.000 Fransız Frankı [yaklaşık 14.000 Euro] aldığını hatırlatmaktadır. Hükümet, talebin aynı gözaltı süresini içermesinden dolayı başvuranın talebinin mükerrer bir talep olduğunu belirtmektedir ve AİHM’nin daha önce ödenen meblağları göz önüne alarak mevcut başvuruda sözkonusu talebi reddetmesi gerektiğini savunmaktadır. AİHM, başvurana yukarıda sözü edilen miktarın ödendiği Göktaş vd., davasındaki dostane çözümün, AİHS’nin 5/3. maddesi uyarınca gözaltı süresi ile ilgili olduğunu oysa mevcut başvurunun, ulusal mahkemeler nezdinde adil yargılamayı ve 466 sayılı Kanun uyarınca, başvurana karşı açılan ceza davasının beraat ile sonuçlanmasından dolayı kanun dışı tutuklanma nedeniyle verilmesine hükmedilen tazminatın gecikmeli olarak ödenmesini içerdiğini tespit etmektedir. AİHS’nin 6. ve 13. maddeleri ve 1 No’lu Ek Protokol’ün 1. maddesi uyarınca yapılan mevcut başvuruda, başvuranın AİHS’nin 5/3. maddesi kapsamında da yaptığı şikayet, 19 Eylül 2006 tarihli bir karar ile kabuledilemez ilan edilmiştir. Ayrıca mevcut davada, dava konusu yargılama ve ulusal mahkemelerce ödenmesine hükmedilen meblağlar, yalnızca başvuranın gözaltı süresini değil (27 Aralık 1995 tarihinden 5 Ocak 1996 tarihine kadar) aynı zamanda tutuklu yargılanmayı (5 Ocak 1996 tarihinden 25 Mart 1998 tarihine kadar) da içermektedir. Sonuç olarak, AİHM, mevcut başvurunun özü itibariyle sözü edilen Göktaş ve diğerleri başvurusu ile aynı olmadığı kanaatindedir ve önceden ödenen miktarların dikkate alınmamasına karar vermektedir. Konuya ilişkin AİHM içtihadı ışığında (Aka ve Akkuş) ve sahip olduğu ilgili ekonomik veriler ışığında kendi hesaplama yöntemine başvurarak, AİHM, başvurana 2.480 Euro maddi tazminat ödenmesine karar vermektedir. Manevi tazminata ilişkin olarak, AİHM, mevcut dava koşullarında başvurana 3.000 Euro ödenmesinin uygun olacağı kanaatindedir. B. Yargılama masraf ve giderleri Başvuran, yerel mahkemeler ve AİHM önünde yapmış olduğu masraf ve harcamalar için 1.000 Euro talep etmektedir. Hükümet, hukuki mesnedi bulunmadığı gerekçesiyle bu iddialara karşı çıkmaktadır. AİHM yerleşik içtihadına göre, AİHS’nin 41. maddesi uyarınca, masraf ve harcamaların ödenmesi, gerçekliğinin, gerekliliğinin ortaya konulmasını ve miktarlarının makul oranda olmasını öngörmektedir (Iatridis-Yunanistan (adil tatmin), başvuru no: 31107/96). AİHM, başvuranların yapmış oldukları masraf ve giderleri belgelendirmediklerini gözlemlemekte ve bu durumda bu taleplerinin reddedilmesine karar vermektedir. C. Gecikme faizi Gecikme faizi Avrupa Merkez Bankası’nın marjinal kredi kolaylıklarına uyguladığı orana üç puanlık bir artış eklenerek belirlenecektir. BU GEREKÇELERE DAYALI OLARAK, AİHM, OYBİRLİĞİYLE, 1. Başvurunun geri kalan kısmının kabuledilebilir olduğuna; 2. Ulusal mahkemeler önünde duruşma yapılmaması nedeniyle AİHS’nin 6/1. maddesinin ihlal edildiğine; 3. Yargıtay Savcısı’nın görüşünün tebliğ edilmemesi nedeniyle AİHS’nin 6/1. maddesinin ihlal edildiğine; 4. Bilirkişi raporunun tebliğ edilmemesi hakkında yapılan şikayetin ayrı olarak incelenmesine gerek olmadığına; 5. 1 No’lu Ek Protokol’ün 1. maddesinin ihlal edildiğine; 6. AİHS’nin 1 No’lu Ek Protokol’ün 1. maddesi ile birlikte 13. maddesi kapsamında yapılan şikayetin ayrı olarak incelenmesine gerek olmadığına; 7. a) AİHS’nin 44/2 maddesi gereğince kararın kesinleştiği tarihten itibaren üç ay içinde, miktara yansıtılabilecek her türlü vergiden muaf tutularak ödeme tarihindeki döviz kuru üzerinden YTL’ ye çevrilmek üzere, Savunmacı Devlet tarafından başvurana 2.480 Euro (iki bin dört yüz seksen Euro) maddi tazminat ve 3.000 Euro (üç bin Euro) manevi tazminat ödenmesine; b) sözkonusu sürenin bittiği tarihten itibaren ödemenin yapılmasına kadar Hükümet tarafından, Avrupa Merkez Bankası’nın o dönem için geçerli olan faiz oranının üç puan fazlasına eşit oranda basit faiz uygulanmasına; 8. Adil tatmine ilişkin diğer tüm taleplerin reddine; KARAR VERMİŞTİR. İşbu karar Fransızca olarak hazırlanmış ve AİHM’nin iç tüzüğünün 77. maddesinin 2. ve 3. paragraflarına uygun olarak 12 Şubat 2008 tarihinde yazılı olarak bildirilmiştir. —— • —— MERAL/Türkiye Davası* Başvuru No: 33446/02 Strazburg 27 Kasım 2007 İKİNCİ DAİRE USUL Türkiye Cumhuriyeti aleyhine açılan (33446/02) no’lu davanın nedeni (T.C. vatandaşı) Bayram Meral’in (başvuran) Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne 29 Temmuz 2002 tarihinde Temel İnsan Hakları ve Özgürlüklerini güvence altına alan Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin (AİHS) 34. maddesi uyarınca yapmış olduğu başvurudur. Başvuran, İzmir Barosu avukatlarından G. Dinç tarafından temsil edilmektedir. OLAYLAR I. DAVANIN KOŞULLARI Başvuran, 1956 doğumludur ve Ödemiş’te ikamet etmektedir. Başvuran, 1987 yılında İzmir Karaburun’da bulunan 3.220 m2 lik bir taşınmaz satın almıştır. Bununla birlikte başvuran, 1988 yılında “Askeri Güvenlik Bölgesi” içerisine alınan taşınmazın tapusunu 9 Şubat 1994 tarihinde alabilmiştir. 14 Şubat 1995 tarihinde başvuran, inşaat izni verilmesi istemini içeren talebini Karaburun Belediyesi’ne sunmuştur. 6 Aralık 1995 tarihinde Belediye, ilgili mevzuat uyarınca başvuranı, öncelikle Genelkurmay Başkanlığı’na başvuruda bulunması gerektiği yönünde bilgilendirmiştir. 22 Nisan 1996 tarihinde, diğer beş arsa sahibi ile başvuran, inşaat izni verilmesi taleplerini Genelkurmay Başkanlığı’na sunmuşlardır. 12 Kasım 1997 tarihinde, Genelkurmay Başkanlığı, dava konusu taşınmazın “askeri güvenlik bölgesi” içerisinde yer alması sebebiyle başvuranın talebini reddetmiştir. 1 Aralık 1997 tarihinde, başvuran, Genelkurmay Başkanlığı’ndan taşınmazının kamulaştırılması istemini belirttiği yeni bir talepte bulunmuştur. Genelkurmay Başkanlığı’nın zımni ret kararının ardından 17 Şubat 1998 tarihinde, başvuran, Genelkurmay kararının iptali için İzmir İdare Mahkemesi’nde dava açmıştır. * Dışişleri Bakanlığı Çok Taraflı Siyasî İşler Genel Müdürlüğü tarafından Türkçe’ye çevrilmiş olup, gayrıresmî tercümedir. 30 Mart 1998 tarihinde, Milli Savunma Bakanlığı cevaben layihalarını sunmuştur. Kamu yararı amacıyla mülkiyet hakkının sınırlandırılabileceğine ilişkin Anayasa’nın 35. maddesine atıfta bulunarak Bakanlık, Askeri Güvenlik Bölgesi Kanunu ile İdare’nin bu bölgelerde bulunan taşınmazları kamulaştırma yükümlülüğünün bulunmadığını savunmuştur. 14 Mayıs 1998 tarihinde sunduğu layihalarında, başvuran, kamu yararı ile mülkiyet hakkı arasındaki dengenin sağlanması için sınırlama getirilen taşınmazının kamulaştırılması gerektiğini belirtmiştir. Bu bağlamda başvuran, AİHM’nin konuya ilişkin içtihadına atıfta bulunmuştur. 10 Mart 1999 tarihinde Mahkeme bir duruşma gerçekleştirmiştir. Ara kararla Mahkeme, İdare’den askeri güvenlik bölgesine ilişkin belge ve haritaları sunmasını istemiştir. 4 Haziran 1999 tarihinde Mahkeme, başvuranın talebini reddetmiştir. Mahkeme, Askeri Güvenlik Bölgesi Kanunu’nun, Askeri Güvenlik Bölgesi içerisinde kalan bir taşınmazının İdare tarafından kamulaştırmasına olanak tanısa da bu konuda İdare’ye bir yükümlülük getirmediğine kanaat getirmiştir. Ayrıca Mahkeme, bu bölgelere inşaat yapmak isteyenlerle ilgili olarak bir sınırlamanın sözkonusu olduğunu sonuç olarak, bu bölgelerde önceden ikamet etmiş insanların ikametlerine ve topraklarını işlemeye devam edebileceklerini belirtmiştir. 2 Ağustos 1999 tarihinde, başvuran temyize gitmiştir. Danıştay 12 Aralık 2000 tarihli kararıyla, 4 Haziran 1999 tarihli kararı yasaya ve usule ilişkin kurallara uygun olduğu gerekçesiyle onamıştır. 12 Mart 2001 tarihinde, başvuran, 12 Aralık 2000 tarihli kararın düzeltilmesi için başvuruda bulunmuştur. Başvuran, öncelikle bu kararın, 1 No’lu Ek Protokol’ün 1. maddesine uygun olmadığını ileri sürmüştür. Ayrıca, başvuran, tetkik hakiminin ve Danıştay Savcısı’nın görüşünün kendisine tebliğ edilmemesinin AİHS’nin 6. maddesi uyarınca silahların eşitliği ilkesini ihlal ettiğini de iddia etmiştir. 22 Kasım 2001 tarihinde, Danıştay, karar düzeltme talebini reddetmiştir. Hükümet, taşınmazın 29 Mayıs 2002 tarihinde askeri güvenlik bölgesi olarak sınıflandırılmasının iptal edildiğine ilişkin tapu belgesinin bir nüshasını sunmuştur. I. AİHS’NİN 6. MADDESİNİN YARGILAMANIN HAKKANİYETE UYGUNLUĞU BAKIMINDAN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI HAKKINDA Başvuran Danıştay önünde yapılan yargılamanın hakkaniyetten yoksun olduğunu iddia etmektedir. Başvuran bu hususta AİHS’nin 6/1 maddesine atıfta bulunmaktadır. A. Kabuledilebilirliğe ilişkin AİHM bu şikayetin AİHS’nin 35/3 maddesi bakımından açıkça dayanaktan yoksun olmadığını tespit etmektedir. AİHM ayrıca şikayetin başka herhangi bir kabuledilemezlik gerekçesinin bulunmadığını tespit etmektedir. Dolayısıyla bu şikayetin kabuledilebilir ilan edilmesi yerinde olacaktır. B. Esasa ilişkin 1. Tarafların argümanları Başvuran, temyiz talebinin reddedilmesi isteminde bulunmuş olan savcı ve tetkik hakiminin mütalaalarının yargılamanın hiçbir aşamasında kendisine iletilmediğinden yakınmaktadır. Başvuran, davaya ilişkin mütalaalarını bildirmek üzere davaya dahil olan savcı ve tetkik hakiminin görüşlerinin taraflara önceden bildirilmediğine ve bu görüşlere cevap verme imkanın bulunmadığına dikkat çekmektedir. Göç – Türkiye kararını emsal gösteren başvuran bu tür bir uygulamanın silahların eşitliği ilkesini zedeleyeceğini iddia etmektedir. Hükümet, mütalaaların tebliğ edilmemesi nedeniyle iki taraf arasındaki silahların eşitliği ilkesinin ihlal edildiğinin söylenemeyeceğini savunmaktadır. Bu hususta Hükümet, temyiz başvurusu üzerine yapılan bir idari yargılamada dava dosyasının incelenmek üzere Danıştay Başsavcılığına gönderildiğine işaret etmektedir. Başsavcının dava dosyasıyla ilgili yazılı görüşlerini hazırlamasını müteakiben dosya yetkili daireye gönderilir. Tetkik hakimi dosyayı inceledikten sonra görüşlerini hakim heyetine sözlü olarak sunar. Müzakerelerin ardından hakimler bir karara vararak karar taslağının hazırlanması görevini tetkik hakimine tevdi ederler. Karar taslağı hakimler tarafından incelendikten sonra imzalanarak tebliğ edilir. Savcının ya da tetkik hakiminin Danıştay’a sevk edilmiş bir dava hakkındaki görüşleri davayı incelemekle sorumlu daireyi bağlamaz. Daire başvuruyu bu mütalaaları dikkate almadan da inceleyebilir. Ayrıca, şayet Danıştay önünde bir duruşma yapılıyorsa bu duruşmaya savcı taraflarla birlikte katılır. Son olarak ise taraflara söz hakkı verilir. Mevcut davada ilk derece mahkemesinin kararını onayan Danıştay ilamı tetkik hakiminin ve savcının görüşlerini ihtiva etmektedir. Hükümete göre başvuran karar düzeltme talebine ilişkin olarak yeni iddialar gündeme getirmemiştir. Hükümet, başvuranın idare mahkemeleri önünde yapılan yargılamalarda bir avukat tarafından temsil edildiğini, bu nedenle başvuranın avukatının savcının görüşünü ihtiva eden dava dosyasını inceleme imkanına sahip olduğunu belirtmektedir. 2. AİHM’nin takdiri a) Savcının görüşlerinin önceden tebliğ edilmemesi hakkında Danıştay Savcısı öncelikle soruşturma dosyasını hazırlamakla görevlidir. Bu maksatla gerekli gördüğü her türlü araştırmayı yapabilmesine ve her yerden bilgi talebinde bulunabilmesine imkan tanıyan geniş yetkilere sahiptir. İkinci olarak ise savcı, ilk derece mahkemesi tarafından verilen kararın onanması ya da bozulması yönünde yazılı görüş sunar. Savcının görevlerini tarafsız bir biçimde yerine getirdiği hususunda kuşku yoktur. Bununla beraber savcının tarafların itirazına tabi olmayan mütalaası temyiz davasının tarafları açısından nötr olarak değerlendirilemez. Temyiz talebinin kabul ya da reddedilmesi yönünde görüş bildirmesi nedeniyle yazılı görüşlerini sunduktan sonra savcı, mahkeme heyetinin kararı üzerinde etki yapmasına imkan sağlayan bir konuma geçer. Adil yargılanma kavramı prensipte, bilhassa, davanın taraflarının, mahkemenin kararını etkilemek amacıyla bağımsız bir yargı görevlisi tarafından bile olsa sunulan her türlü delil ve mütalaa hakkında bilgi sahibi olmasını ve bunlarla ilgili görüş bildirmesi hakkını da içinde barındırır (bkz., sözgelimi, Martinie – Fransa, no: 58675/00, prg. 46). AİHM, Kress – Fransa kararında (no: 39594/98, prg.64 ve 65), bir hukuk ya da ceza davasında bağımsız bir yargı mensubu tarafından sunulan mütalaaların bu mütalaalara yanıt verme imkanı bulunmayan davanın taraflarına önceden tebliğ edilmemesi bağlamında nizalı dava hakkının kapsamına ilişkin içtihadını teyit etmiştir. Sözkonusu dava koşullarında AİHM’nin 6. maddenin 1. paragrafının ihlal edilmediği sonucuna vardığı doğruysa da mevcut davada olayların farklı olduğunun altını çizmek yerinde olacaktır. Kress davasında AİHM, Danıştay önünde açık olarak yapılan hüküm duruşmasında Hükümet Komiseri’nin mütalaasını ilk defa sözlü olarak sunduğunu ve böylelikle hem tarafların, hem yargıçların, hem de duruşmada hazır bulunanların Hükümet Komiseri’nin mütalaalarının anlam ve muhtevası hakkında bilgi sahibi olduklarını tespit etmiştir. Ayrıca arzu ettikleri takdirde avukatlar duruşmadan önce Hükümet Komiseri’nden mütalaalarının genel anlamı hakkında bilgi talebinde bulunabilme ve bu mütalaalara yazılı cevap verebilme hakkına sahipti. Hükümet Komiseri’nin duruşma esnasında davanın taraflarınca gündeme getirilmemiş bir unsuru gündeme getirmesi durumunda mahkeme heyeti başkanı tarafların bu hususu müzakere etmesi maksadıyla davayı ertelemektedir. Ancak sözü edilen güvenceler, görülmekte olan bu davada mevcut değildir. Zira Danıştay tarafların başvuru gerekçelerini duruşmasız olarak incelemiştir (savcılığın görüşlerine duruşma esnasında yanıt verebilme imkanına ilişkin olarak, krş. Wynen - Belçika (karar, no: 32576/96, prg. 35)). Bir avukat tarafından temsil edilen başvuranın Danıştay kaleminde bulunan dosyayı inceleme ve savcının mütalaasının bir nüshasını edinebilme imkanının bulunduğu yönündeki argümana ilişkin olarak AİHM, bunun başvuranın nizalı dava hakkının temini için esasen yeterli bir güvence sunmadığı kanaatindedir. AİHM, Göç kararında (adıgeçen, prg. 57) da belirtildiği üzere, savcının mütalaasının dava dosyasına aktarıldığı ve arzu ettiği takdirde bu mütalaaya yazılı olarak cevap verebilme imkanının bulunduğu hususlarında başvurana Danıştay kalemi tarafından bilgi verilmesinin hakkaniyet açısından daha uygun olacağına dikkat çekmektedir. Ancak bu gerekliliğe iç hukukta uyulmadığı gözükmektedir. AİHM, başvuranın avukatından inisiyatif alarak dosyaya yeni unsur eklenip eklenmediği hususunda mütemadiyen bilgi almasının istenmesinin avukata orantısız bir yük getireceğini belirtmektedir. AİHM ayrıca bu durumun savcının mütalaasını yorumlaması için avukata gerçek bir imkan temin edildiği anlamına gelmeyeceğini belirtmektedir, zira yargılama takvimi konusunda başvuranın avukatına hiçbir zaman bilgi verilmemiştir. Hükümetin de belirttiği üzere, duruşma yapılması halinde idari yargılama usulü kanunun 18. maddesi uyarınca savcı mütalaasını sunduktan sonra davanın taraflarına son olarak söz hakkı verildiği doğrudur. Bu durum ilk bakışta yargılanmakta olan kişilerin savcının mütalaasına cevap verebilmelerine imkan tanıyabilir. Ancak AİHM bu argüman üzerinde tahmin yürütmeye gerek olmadığı kanaatindedir. Zira yukarıda da kaydedildiği üzere Danıştay temyiz gerekçelerini duruşmasız olarak incelemiştir (bkz., bilhassa, Wynen, adıgeçen, prg. 38). Bu itibarla Danıştay Savcısının görüşlerinin niteliği ve başvuranın bu görüşlere yazılı cevap vermesinin imkansız oluşu gibi unsurlar dikkate alındığında başvuranın nizalı yargılanma hakkının ihlal edildiği ortaya çıkmaktadır. Dolayısıyla 6. maddenin 1. fıkrası bu bakımdan ihlal edilmiştir. b) Tetkik hakiminin kanaatlerinin önceden tebliğ edilmemesi hakkında Tetkik hakiminin kanaatlerinin önceden tebliğ edilmemesine ilişkin olarak AİHM, bu yargı mensubunun görevinin savcının göreviyle mukayese edilebilir olmadığını gözlemlemektedir. Tetkik hakimleri Danıştay Başkanı ve kurul ve daire başkanları tarafından kendilerine verilen görevleri yerine getirmekle ve bunlar tarafından havale edilen davaları incelemekle sorumlu iken savcılar Danıştay Başsavcısının emri altında çalışmaktadırlar. Genel olarak tetkik hakimleri soruşturma yapmayıp daha evvel soruşturması tamamlanmış bir dosya hakkında görüşlerini sunmaktadırlar. Her halükarda mevcut davada tetkik hakiminin önyargılı davranmasına neden olacak bir soruşturma yaptığını gösteren herhangi bir unsur mevcut değildir (bkz., sözgelimi, Martinie, adıgeçen, prg. 49). Her ne kadar Danıştay’da görülen davalarda tetkik hakiminin görevini ne surette yerine getirdiği hususuna ilişkin olarak Türk Hukuku’nda ayrıntılı bilgi verilmemişse de, görevinin kendine verdiği yetkilerin diğer hakimlerin yetkisinden pek farklı olmadığı anlaşılmaktadır. Tetkik hakiminin mütalaasını yazılı ya da sözlü olarak sunarak hakimlerin kararını etkilemeyi amaçladığı doğrudur, ancak, bu görevin Danıştay Başkanı ve Daire Başkanlarını temsilen yerine getirdiği hukuki görevlerinden olduğu gözükmektedir. Danıştay Başkanı ve Daire Başkanlarının yönetiminde tetkik hakimleri karar taslaklarını yazar ve tutanakları hazırlarlar. AİHM ayrıca, başvuranın Reinhardt ve Slimane-Kaïd – Fransa davasındakinin (31 Mart 1998 tarihli karar, prg. 101) aksine ‘raportör hakimin raporunu ve karar taslaklarını ihtiva eden dosyanın başsavcıya tebliğ edilmesinden’ değil tetkik hakiminin mütalaasının tebliğ edilmemesinden şikayetçi olduğunu gözlemlemektedir. Dolayısıyla AİHM, 6. maddenin 1. fıkrasının bu bakımdan ihlal edilmediği sonucuna varmaktadır. II. AİHS’NİN 6/1. MADDESİ’NİN YARGILAMA YÖNÜNDEN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI HAKKINDA SÜRESİNİN UZUNLUĞU Başvuran idari mahkemelerde görülen yargı sürecinin uzunluğundan yakınmakta, AİHS’nin 6/1. maddesinin ihlal edildiğini ileri sürmektedir. AİHM, tarafların İzmir İdare Mahkemesi’nin davayı ele aldığı 17 Şubat 1998 tarihinin sürecin başladığı tarih olduğu konusunda hemfikir olduklarını gözlemlemektedir. Yine aynı şekilde Danıştay’ın başvuranın yapmış olduğu tashih başvurusunu reddettiği 12 Haziran 2002 tarihinde yargı sürecinin tamamlandığı konusunda ihtilaf bulunmamaktadır (tahsis başvurusuna ilişkin bkz. Rodoplu-Türkiye kararı, no: 41665/02, 23 Ocak 2007). Sonuç olarak, üç dereceli yargıda bu süreç yaklaşık dört yıl üç ay sürmüştür. AİHM yargılama süresinin uygunluğunun davanın şartları ışığında ve davanın karmaşıklığı, başvuran ve ilgili mercilerin tutumu ve ilgililer açısından ihtilafın yarattığı sakıncalar gibi içtihadından çıkan ölçütlere bakılarak değerlendirilmesi gerektiğini hatırlatır: (bkz. birçok içtihat arasında, Frydlender – Fransa [BD], no. 30979/96). Bu bağlamda, AİHM dört yıl üç aylık sürenin üç dereceli yargı aşamasından geçen bir idari yargı için aşırı olmadığına itibar etmekte, dava dosyasında yer alan unsur ışığında herhangi bir pasif dönemin veya adli yetkililere yüklenebilecek bir eksikliğin olmadığını hatırlatmaktadır. AİHM bu şikayetin dayanaktan yoksun olduğunu ve AİHS’nin 35/3. ve 4. paragrafları uyarınca reddedilmesi gerektiğini kaydetmektedir. III. EK 1 NO’LU PROTOKOL’ÜN 1. MADDESİ’NİN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI HAKKINDA Başvuran, askeri güvenlik bölgesi sınıflandırması içinde yer alan taşınmazına inşaat yapım izni almasının olanaksız oluşunun mülkiyet hakkına yönelik bir ihlali oluşturduğunu iddia etmekte ve Ek 1 No’lu Protokol’ün 1. maddesinin ihlal edildiğini öne sürmektedir. Hükümet, ilgilinin idari mahkemeler önünde tam yargı davası açmaması doğrultusunda iç hukuk yollarının tüketilmediğini savunmaktadır. Hükümet bu tazminat talebinin 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 13. maddesi çerçevesinde İdareye karşı yapılacak etkili bir başvuru olduğunun altını çizmektedir. Başvuran Hükümetin bu savına karşı çıkmaktadır. AİHM, AİHS’nin 35/3. maddesinde öngörülen iç hukuk yollarının tüketilmesi kuralının bir devlet aleyhine uluslararası hakemlik veya yargı organı nezdinde dava açmak isteyen kişilere öncelikle sözkonusu devletin hukuk sisteminde öngörülen başvuru yollarını tüketme zorunluluğu getirdiğini hatırlatmaktadır. Kendi iç hukuk sisteminde durumu telafi etme imkanı tanınmadan bir devlet uluslararası yargı önünde hesap vermek zorunda bırakılamaz. Bir başvuranın bu kurala uyduğunun kabul edilebilmesi için, iç hukukta normal olarak varolan ve şikayetçi olduğu ihlalin telafisini sağlayabilecek yeterlilikte iç hukuk yollarına başvurmuş olması gerekir. (Bkz. Aksoy-Türkiye kararı, 18 Aralık 1996). AİHM, mevcut bu başvuruda başvuranın inşaat izin talebini reddeden Genelkurmayın kararına itiraz etmekle yetindiği tespitinde bulunmaktadır. Başvuranın başvurusu kamu yararına bir kamulaştırmanın askeri güvenlik bölgesinde yer aldığı gerekçesiyle reddedilmiştir. Bununla birlikte, Hükümetin de vurguladığı gibi başvuran öne sürdüğü zararların telafi edilmesi için maddi tazminat davası açabilirdi (Bkz. aynı anlamda, Gülizar Öz-Türkiye kararı, no: 40687/98 ve Sporrong ve Lönnroth-İsveç kararı ile karşılaştırınız 23 Eylül 1982). Ayrıca, AİHM başvuranın, Hükümet tarafından sözü edilen başvuru yoluna ihtiyatla yaklaşılmasını gerektirecek hiçbir argüman sunmadığını da gözlemlemektedir. Bu durumda, Hükümetin ön itirazının dayanağı bulunmaktadır. AİHS’nin 35. maddesinin 1. ve 4. paragraflarına dayalı olarak şikayetin bu bölümümün reddedilmesi gerekmektedir. IV. AİHS’NİN 41. MADDESİ’NİN UYGULANMASI HAKKINDA AİHS’nin 41. maddesine göre “Mahkeme işbu Sözleşme ve Protokollerinin ihlal edildiğine karar verirse ve ilgili Yüksek Sözleşmeci Tarafın iç hukuku bu ihlali ancak kısmen telafi edebiliyorsa, AİHM, gerektiği takdirde, hakkaniyete uygun surette, zarar gören tarafın adil tatminine hükmeder.” A. Tazminat Başvuran maruz kaldığı zarar için 34.954 Euro maddi, 5.000 Euro manevi tazminat talep etmektedir. Hükümet bu meblağları aşırı olarak nitelendirmektedir. AİHM, talep edilen maddi tazminat ile tespit edilen ihlal arasında illiyet bağı bulunmadığını kaydetmektedir ve talebi reddetmektedir. AİHM yukarıda gerekçesi belirtilen sonuçların manevi tazminat açısından uygun bir tazmini oluşturduğunu belirtmektedir. B. Yargılama masraf ve giderleri Başvuran 4.000 Euro’su avukat gideri, 1.500 Euro’luk kısmı AİHM önünde yapılan giderler olmak üzere 5.500 Euro yargı gideri talebinde bulunmaktadır. Hükümet, başvuranın bu talebini kanıtlayıcı bir belge sunmadığını ifade etmektedir. AİHM’nin yerleşik içtihadına göre bir başvuran gerçekliğini, gerekliğini kanıtladığı makul miktarlardaki yargı giderlerini elde edebilir. AİHM başvuranın avukatlık giderini kanıtlayıcı bir belge sunmadığını hatırlatarak bu talebi reddetmektedir. Sonuç itibarıyla, yargı giderleri için başvurana 1.000 Euro ödenmesini kararlaştırmıştır. C. Gecikme Faizi AİHM, Avrupa Merkez Bankası’nın marjinal kredi kolaylıklarına uyguladığı faiz oranına üç puanlık bir artışın ekleneceğini belirtmektedir. BU GEREKÇELERE DAYALI OLARAK AİHM, OYBİRLİĞİYLE, 1. Danıştay Savcısının ve tetkik hakiminin tebliğnamelerinin bildirilmemesine ilişkin şikayetlerin kabuledilebilir, bunun dışında kalanların kabuledilemez olduğuna; 2. Danıştay Savcısı’nın tebliğnamesinin başvurana tebliğ edilmemesi nedeniyle AİHS’nin 6/1. maddesinin ihlal edildiğine; 3. Danıştay tetkik hakiminin tebliğnamesinin başvurana tebliğ edilmemesi nedeniyle AİHS’nin 6/1. maddesinin ihlal edilmediğine; 4. Mevcut kararın başvuranın maruz kaldığı manevi zarar için başlı başına yeterli tatmin teşkil edeceğine; 5 a) AİHS’nin 44 / 2. maddesi gereğince kararın kesinleştiği tarihten itibaren üç ay içinde, miktara yansıtılabilecek her türlü vergi ve masraflarla birlikte, ödeme tarihindeki döviz kuru üzerinden Y.T.L.’ye çevrilmek üzere Savunmacı Hükümetin yargı giderleri için başvurana 1.000 (bin) Euro manevi tazminat ödemesine; b) sözkonusu sürenin bittiği tarihten itibaren ödemenin yapıldığı tarihe kadar Hükümet tarafından, Avrupa Merkez Bankası’nın o dönem için geçerli olan faiz oranının üç puan fazlasına eşit oranda faiz uygulanmasına; 6. Adil tatmine ilişkin diğer taleplerin reddine; KARAR VERMİŞTİR. İşbu karar Fransızca olarak hazırlanmış ve AİHM’nin iç tüzüğünün 77 / 2. ve 3. maddelerine uygun olarak 27 Kasım 2007 tarihinde yazılı olarak bildirilmiştir. —— • —— Tebliğler Türkiye İş Kurumundan: ÖZÜRLÜ, ESKİ HÜKÜMLÜ VE TERÖR MAĞDURLARININ İSTİHDAMI HAKKINDAKİ USUL VE ESASLARA İLİŞKİN TEBLİĞİN YÜRÜRLÜKTEN KALDIRILMASINA DAİR TEBLİĞ MADDE 1 – 1/8/2004 tarihli ve 25540 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan "Özürlü, Eski Hükümlü ve Terör Mağdurlarının İstihdamı Hakkındaki Usul ve Esaslara İlişkin Tebliğ" yürürlükten kaldırılmıştır. MADDE 2 – Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer. MADDE 3 – Bu Tebliğ hükümlerini Türkiye İş Kurumu Genel Müdürü yürütür. [R.G. 26 Mayıs 2009 – 27239] —— • —— Gümrük Müsteşarlığından: GÜMRÜK GENEL TEBLİĞİ (HARİÇTE İŞLEME-GEÇİCİ İHRACAT) (SERİ NO:1) Amaç MADDE 1 – (1) Bu Tebliğin amacı, geçici olarak ihracı yapılacak eşyaya uygulanacak gümrük işlemlerine ve uygulamaya açıklık getirmektir. Dayanak MADDE 2 – (1) Bu Tebliğ, 27/10/1999 tarihli ve 4458 sayılı Gümrük Kanununun 135 ila 149 uncu maddeleri ve 168 ila 170 inci maddeleri, 5/2/2000 tarihli ve 23955 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 7/1/2000 tarihli ve 2000/69 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı, 5/4/2007 tarihli ve 26484 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 15/3/2007 tarihli ve 2007/11864 sayılı Hariçte İşleme Rejimi Kararı ve 31/5/2002 tarihli ve 24771 mükerrer sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Gümrük Yönetmeliğinin 471 ila 509 ve 550 ila 568 inci maddeleri hükümlerine istinaden hazırlanmıştır. Tamir amaçlı hariçte işleme MADDE 3 – (1) 4458 sayılı Gümrük Kanununun 142, 143 ve 144 üncü maddeleri kapsamında Türkiye Gümrük Bölgesi dışında tamir ettirilmek istenen eşyaya ilişkin hariçte işleme izni ilgili gümrük müdürlüğü tarafından verilir. Gümrük müdürlüğü tarafından onaylanan beyanname hariçte işleme izni hükmündedir. Ayrıca izin belgesi düzenlenmez. Gümrük müdürlüğünce eşyanın ihracat rejimi hükümlerine göre işlemleri yapılarak beyannamenin 44 numaralı kutusuna; işleme faaliyetinin mahiyeti ve eşyanın marka, seri numarası, model yılı gibi ayırt edici özellikleri ile özel işaretleri kaydedilmek suretiyle, eşyanın ayniyet tespiti Gümrük Yönetmeliğinin 475 inci maddesi çerçevesinde yapılır. (2) Tamir amaçlı hariçte işleme izninin verilebilmesi için, eşyanın tamir edilebilir durumda olduğunun gümrük idarelerince tespiti gerekir. Bunun mümkün olmaması halinde, söz konusu eşyanın bakım ve onarımı ile sorumlu yetkili servisinden alınacak teknik rapor veya sanayi odası veya ticaret ve sanayi odasından alınacak belgenin gümrük idaresine tevsik edilmesi gerekir. Ancak, kamu kurum ve kuruluşları, belediyeler, sermayesinin tamamı devlete ait olan kamu iktisadi teşebbüsleri ile sivil havacılık sektöründe üretim ve montaj gibi teknik alanda faaliyet gösteren kuruluşlara ait araç, gereç ve teçhizata ilişkin bu kuruluşların konuyla ilgili rapor düzenlemeye yetkili teknik personeli tarafından hazırlanan raporlar hariçte işleme izninin verilmesi için yeterlidir. (3) Gümrük Kanununun 142 inci maddesi uyarınca tamir amacıyla geçici ihraç edilen eşyaya gümrük vergilerinden tam muafiyetin uygulanabilmesi için, söz konusu eşyayı imal veya ihraç eden imalatçı veya ihracatçı firma tarafından düzenlenen garanti belgesi veya sözleşmenin veya imalat hatasını gösterir imalatçı firma yazısının, noterlikçe veya yurtdışı temsilciliğimizce onaylı tercümesi gümrük müdürlüğüne ibraz edilir. (4) Eşyanın tamir amacıyla geçici ihraç edildiği ve tamiratın bedel karşılığında yapıldığı hallerde, eşyanın gümrük kıymeti olarak tamir masraflarına eşit bir tutar esas alınmakla birlikte, ödenen navlun, sigorta ve yurt dışında tamir sırasında ödenen diğer masraflar da dikkate alınır. (5) Tamir için gönderilen eşyanın tamirinin mümkün olmaması nedeniyle tamir için gönderilen eşya ile aynı teknik özelliklere sahip yeni bir eşyanın gönderilmesi durumunda, bahse konu eşya için garanti kapsamında olsun olmasın serbest dolaşıma giriş rejimi hükümleri uygulanır. Ancak 5/2/2000 tarihli ve 23955 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 7/1/2000 tarihli ve 2000/69 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı’nın 39 uncu maddesinin (c) fıkrası hükmü saklıdır. Standart değişim sistemine dayalı hariçte işleme MADDE 4 – (1) 4458 sayılı Gümrük Kanununun 144 ila 148 inci maddeleri kapsamında Türkiye Gümrük Bölgesi dışında tamir edilmek istenen eşyanın yerine, tamir işlemi tamamlanarak gümrük bölgesine geri getirilinceye kadar geçen süre içerisinde kullanılmak üzere, serbest dolaşımda olmayan eşyanın geçici olarak ithal edilerek kullanılmasına ilişkin hariçte işleme izni gümrük müdürlükleri tarafından verilir. Bu durumda geçici ihracat eşyası ile ikame eşyanın gümrük işlemleri aynı gümrük müdürlüğü tarafından yapılır. (2) Standart değişim sistemi kapsamında tamir amacıyla geçici ihraç edilecek eşyanın, önceden ihraç edilmesinin üretimi durduracak, ekonomik kayba neden olacak ve sistemin işleyişini bozacak nitelikte olduğunun bir dilekçe ile gümrük müdürlüğüne bildirilmesi ve ithalat vergileri tutarını karşılayan teminat verilmesi halinde ikame eşyanın önceden ithaline izin verilir. (3) Standart değişim sistemi kapsamında tamirata konu geçici ihraç eşyası yerine geçici ithali yapılan ikame ürünün, geçici ithalat rejimi altında kalabileceği süre, 5/2/2000 tarihli ve 23955 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 7/1/2000 tarihli ve 2000/69 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının 10 uncu maddesi hükmüne tabidir. Sinema-televizyon filmleri ve ses bantları MADDE 5 – (1) Stüdyo banyo işlemleri veya post-prodüksiyon gibi işlemler için geçici olarak Türkiye Gümrük Bölgesi dışına ihraç edilecek sinema-televizyon filmleri ile ses bantlarının hariçte işleme rejimi kapsamında geçici ihracına ilişkin başvurular doğrudan gümrük müdürlüklerine yapılır. (2) Gümrük müdürlüğü tarafından onaylanan beyanname hariçte işleme izni hükmündedir. Ayrıca izin belgesi düzenlenmez. (3) Sinema-televizyon filmleri ve ses bantlarının ithalat vergileri, gümrük kıymeti olarak beyan edilen işçilik veya işleme masraflarına eşit bir tutar dikkate alınarak, geri getirilen eşyaya ilişkin gümrük beyannamesinin tescil edildiği tarihte geçerli olan vergi oranı ve diğer vergilendirme unsurlarına istinaden belirlenir. Türkiye Gümrük Bölgesinden geçici olarak çıkarılacak taşıtlara uygulanacak işlemler MADDE 6 – (1) Geçici olarak Türkiye Gümrük Bölgesi dışına çıkarılan taşıtların, 4458 sayılı Gümrük Kanununun 168 inci maddesinde belirtilen 3 yıllık kanuni süre içerisinde, yurtdışında ağır hasar görmesi, getirildiği ya da geçtiği ülkelerin adli makamlarınca el konulması, arızalanması, sürücünün tutuklanması veya hastalanması ya da doğal afet, getirildiği veya geçtiği ülkedeki iç karışıklık gibi beklenmeyen haller veya mücbir sebeplerle Türkiye’ye geri getirilememesi halinde, ilgilinin yazılı talebi üzerine ilgili gümrük müdürlüğünce süre uzatımı yapılır. (2) Süre uzatımına ilişkin dilekçeye; a) Kazaya uğramış ise kaza sonucu düzenlenmiş polis veya sigorta raporlarının, b) Sürücünün tutuklanması veya araca adli mercilerce el konulması durumunda, adli merci kararlarının, c) Aracın arızalanması halinde, tamir amacıyla bakıma alındığına ilişkin belgelerin, ç) Sürücünün hastalanması halinde, hastane raporlarının, d) Yurtdışına öğrenim görmek amacıyla giden öğrencilerin, öğrenim gördüklerine ilişkin ilgili öğrenim kurumundan alınacak belgenin, e) Diğer hallerde ise mücbir sebep veya beklenmeyen hale ilişkin belgelerin, Noter veya yurtdışı temsilciliklerimiz tarafından onaylı Türkçe tercümesinin eklenmesi gerekir. (3) İbraz edilen belgelerin gümrük müdürlüğünce uygun bulunması halinde, müracaatın kanuni süre içinde yapılıp yapılmadığına ve mücbir sebep belgesinin tarihine bakılmaksızın yeteri kadar ek süre verilir. (4) Ayrıca, yurtdışındaki adresi açık olarak belirtilen ve ekinde mücbir sebep belgesi bulunan dilekçenin herhangi bir haberleşme aracı ile ilgili gümrük müdürlüğüne iletilmesi halinde, bu dilekçeye istinaden de süre uzatımı yapılır. (5) Yurtdışındaki milli veya milletlerarası kadrolara atanan devlet memurlarının yurtdışına götürdükleri taşıtları, kanuni süresinden sonra geri getirmeleri halinde, görev sürelerinin üç yıldan fazla olduğuna veya uzatıldığına ilişkin Dışişleri Bakanlığı veya bağlı olduğu kurumdan alınacak belgenin ibraz edilmesi halinde, ilgili gümrük müdürlüğünce gerekli süre değişimi yapılarak, taşıtın Türkiye’ye girmesine izin verilir. (6) Türkiye Gümrük Bölgesinden geçici olarak çıkarılan taşıtın yurtdışında çalınması, yanması, kaza neticesinde ağır hasar görmesi gibi nedenlerle yurda geri getirilmesine imkan bulunmayan hallerde, durumu belgeleyen resmi rapor ya da belgenin noter veya yurtdışı temsilciliğimizce onaylı Türkçe tercümesinin müracaat dilekçesi ile birlikte geçici çıkış işlemlerinin yapıldığı gümrük müdürlüğüne ibrazı halinde taşıtın çıkış kayıtları, Gümrük Yönetmeliğinin 561 inci maddesine göre, Taşıt Takip Programından veya diğer çıkış belgeleri üzerinden kapatılır. Ayrıca söz konusu gümrük müdürlüğünce, aracın trafik kayıtlarının silinmesi bakımından trafik tescil şube müdürlüğüne, motorlu taşıtlar vergisi ile ilgili işlemlerin sonuçlandırılması için de ilgili vergi dairesi müdürlüğüne bir yazı ile bilgi verilir. (7) Çifte pasaporta sahip vatandaşlarımızın Türk plakalı araçlarının yurt dışına geçici çıkış işlemlerinde, pasaport polisi ve gümrük idaresindeki çıkış kayıtlarındaki farklılığın ortadan kaldırılması ve aracın tekrar Türkiye’ye girişinin yapılıp yapmadığının takibini teminen aracın çıkış işlemleri hangi pasaportta kayıtlı bilgiler üzerinden yapılıyor ise şahsın çıkış işlemlerinin de o pasaporta kayıtlı bilgiler üzerinden yapılması gerekmektedir. Geçici olarak çıkarılacak ticari nitelikte olmayan eşya MADDE 7 – (1) Geçici olarak Türkiye Gümrük Bölgesi dışına çıkarılan ticari nitelikte olmayan eşyanın üç yıl içerisinde değiştirilmeksizin geri getirilmesi esastır. Ancak, doğal afet, getirildiği ya da geçiş ülkelerindeki iç karışıklık, abluka veya savaş hali, resmi makamlarınca getirilen yasaklar veya eşyanın alıkonulması gibi beklenmeyen haller veya mücbir sebeplerin varlığı halinde bu süre, ilgilinin yazılı talebi üzerine ilgili gümrük müdürlüğünce uzatılabilir. (2) Süre uzatımına ilişkin dilekçeye, beklenmeyen hal veya mücbir sebeplerin varlığını tevsik eden noter veya yurtdışı temsilciliklerimiz tarafından onaylı Türkçe tercümesinin eklenmesi gerekir. İbraz edilen belgelerin ilgili gümrük müdürlüğünce uygun bulunması halinde, müracaatın kanuni süre içinde yapılıp yapılmadığına ve mücbir sebep belgesinin tarihine bakılmaksızın yeteri kadar ek süre verilir. (3) Geri getirilmek üzere Türkiye Gümrük Bölgesi dışına çıkarılan ev eşyası süre kısıtlamasına tabi değildir. Bu eşyanın giriş işlemleri 4458 sayılı Gümrük Kanununun 167 nci maddenin 5/f bendi çerçevesinde sonuçlandırılır. Yurtdışı müteahhitlik hizmetleri kapsamında geçici ihracı yapılacak ticari eşya MADDE 8 – (1) Yurtdışı müteahhitlik hizmetleri kapsamında, yurtdışında inşaat, tesisat, montaj, mühendislik, proje, müşavirlik, işletme, bakım ve onarım gibi teknik hizmet amacı ile Türkiye Gümrük Bölgesinden geçici olarak ihraç edilecek eşyaya ilişkin işlemler Dış Ticaret Müsteşarlığınca 4/4/2008 tarihli ve 26837 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 2008/1 sayılı Yurtdışı Müteahhitlik ve Teknik Müşavirlik Hizmetleri Kapsamında Yapılacak İhracat ve İthalata İlişkin Tebliğ çerçevesinde yürütülür. Bu kapsamda geçici ihracı yapılacak eşya için gümrük beyannamesi düzenlenerek, gümrük işlemlerinin yapılması için gümrük müdürlüğüne beyanda bulunulur. (2) Yurtdışı müteahhitlik hizmetleri kapsamında geçici olarak Türkiye Gümrük Bölgesi dışına ihraç edilen eşyanın, Dış Ticaret Müsteşarlığınca verilen süre içerisinde geri getirilmesi esastır. Söz konusu eşyanın yurt dışında kalma süresi, Gümrük Kanununun 168 inci maddesinde belirtilen 3 yıllık süreyi aşamaz. Ancak bu süre Dış Ticaret Müsteşarlığınca uzatılabilir. Anılan Müsteşarlıkça verilecek süre uzatım yazısı, süre bitiminden önce başvurulmak kaydıyla, ilgili gümrük müdürlüğünce ek süre belgesi olarak değerlendirilir. Ticari kiralama kapsamında geçici ihracı yapılacak eşya MADDE 9 – (1)Ticari kiralama yoluyla yapılacak ihracat talepleri, kiracı firma veya kuruluşla yapılan sözleşmenin aslı veya noter tasdikli örneği ile sözleşmenin yeminli tercümanca yapılmış olan Türkçe tercümesi; kiraya verilen eşyanın motorlu kara nakil vasıtası olması durumunda ise ayrıca bahse konu aracın motorlu araç tescil belgesinin bir örneği ile birlikte, çıkış işlemlerinin yapılacağı gümrük müdürlüğüne yapılır. Gümrük müdürlüğü tarafından onaylanan beyanname izin hükmündedir. (2) Ticari kiralama konusu eşyanın mülkiyetinin kiraya verene ait olmaması durumunda, eşyanın mülkiyetinin başkasına ait olduğuna ilişkin noterde tanzim ettirilmiş muvafakatname ibraz edilir. (3) Ticari kiralama konusu eşyanın, finansal kiralama yoluyla elde edilmiş olması durumunda, söz konusu eşyanın finansal kiralama yoluyla elde edildiğine ilişkin kiralayan ile kiraya veren arasında yapılan sözleşme ve kiralayan kişi tarafından noterden tanzim ettirilmiş muvafakatname ibraz edilir. (4) Ticari kiralama yoluyla yapılacak ihracatta süre, Gümrük Kanununun 168 inci maddesinde belirtilen 3 yıllık süreyi aşamaz. Ancak bu süre, bitiminden önce başvurulmak kaydıyla, ilgili gümrük müdürlüğünce ticari kiralama sözleşmesinde belirlenen süre kadar uzatılabilir. Finansal kiralama kapsamında geçici ihracı yapılacak eşya MADDE 10 – (1) Finansal kiralama yoluyla yapılacak ihracat talepleri, kiracı firma veya kuruluşla yapılan sözleşmenin aslı veya noter tasdikli örneği ile sözleşmenin yeminli tercümanca yapılmış olan Türkçe tercümesi ile birlikte çıkış işlemlerinin yapılacağı gümrük müdürlüğüne yapılır. Gümrük müdürlüğü tarafından onaylanan beyanname izin hükmündedir. (2) Finansal kiralama yoluyla yapılacak ihracatta süre, Gümrük Kanununun 168 inci maddesinde belirtilen 3 yıllık süreyi aşamaz. Ancak bu süre, bitiminden önce başvurulmak kaydıyla, ilgili gümrük müdürlüğünce finansal kiralama sözleşmesinde belirlenen süre kadar uzatılır. Sergi ve fuar eşyası MADDE 11 – (1) Yurtdışında düzenlenen sergi ve fuarlarda gösterilmek üzere Türkiye Gümrük Bölgesinden geçici olarak çıkarılacak eşya gümrük müdürlüğüne gümrük beyannamesi ile beyan edilerek, gümrük işlemleri tamamlanır. (2) Sergi ve fuarlarda sergilenmek üzere geçici çıkışı yapılacak eşyanın ayırt edici özellikleri, özel işaretleri ile eşyanın sergileneceği fuar veya serginin adı beyannameye kaydedilir. Bu eşyaya ilişkin kesin satış faturası aranmayarak proforma fatura veya sevk irsaliyesinin beyannameye eklenmesi sağlanır. Diğer çıkış işlemleri MADDE 12 – (1) Bu Tebliğde düzenlenenlerin dışındaki Türkiye Gümrük Bölgesi dışına geçici olarak çıkarılacak eşya, gümrük müdürlüğüne gümrük beyannamesi ile beyan edilir ve eşyanın marka, seri numarası, model yılı gibi ayırt edici özellikleri ile özel işaretleri beyannameye kaydedilerek çıkış işlemi gerçekleştirilir. INF-2 Bilgi Formu MADDE 13 – (1) 2006/10895 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı uyarınca üçgen trafik çerçevesinde INF-2 bilgi formu ile yapılan gümrük işlemlerinde, Dış Ticaret Müsteşarlığınca verilen hariçte işleme izin belgesi mutlaka aranır ve söz konusu belge tarih ve sayısı INF-2 bilgi formunun 6 numaralı kutusuna kaydedilir. Tütün ve tütün mamullerinin hariçte işleme izin belgesi kapsamında geçici ihracı MADDE 14 – (1) Türkiye Gümrük Bölgesi dışında işlem görmek üzere hariçte işleme izin belgesi ile geçici olarak ihraç edilen, işlenmiş veya işlenmemiş yaprak tütünler ile bunlara ait kırık, damar, toz ve döküntülerin geçici ihracatları aşamasında, Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurumunca düzenlenen izin belgesi aranır. Radyoaktif maddeler ve bunların kullanıldığı cihazların geçici ihracı ve yeniden ithali MADDE 15 – (1) Radyoaktif Maddeler ve Bunların Kullanıldığı Cihazların İthaline İlişkin Tebliğ kapsamı eşyanın, Türkiye Atom Enerjisi Kurumundan kullanma ve bulundurma lisansı almış kuruluşların ithalat işlemleri daha önce tamamlanmış ve lisans verilmiş cihazlarının, yurt dışında gösterdikleri faaliyetlerinde kullanılmak üzere geçici ihracı ve yeniden ithalinde, anılan Kurumdan alınan "Lisanslı Cihazlar İçin Gümrük Giriş-Çıkış İzni" formu aranır. Söz konusu eşyanın yeniden ithalinde, geçici ihracı sırasında ibraz edilen form geçerlidir. Ticari miktar ve mahiyet arz etmeyen eşya MADDE 16 – (1) Türkiye Gümrük Bölgesinden geçici olarak ihraç edilen ve gümrük mevzuatı hükümleri uyarınca ticari miktar ve mahiyet arz etmeyen eşyanın, Gümrük Kanununun 168 inci maddesinde belirtilen süreleri aşarak geri gelmesi halinde; söz konusu eşyanın, eski, kullanılmış, yenileştirilmiş, kusurlu (defolu) ve yatık, zamanla dayanıklılığını yitirmiş olması nedeniyle İthalat Rejimi Kararının 2 ve 7 nci maddeleri çerçevesinde Dış Ticaret Müsteşarlığından başkaca bir izin alınmadan serbest dolaşıma girişi yapılır. (2) Ayrıca, söz konusu eşyanın, İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesi Hakkında Kanun hükümleri de dikkate alınarak sadece; İthalatta Korunma Önlemleri Hakkında Mevzuat, İthalatta Kota ve Tarife Kontenjanı İdaresi Hakkında Mevzuat, İthalatta Gözetim Uygulanması Hakkında Mevzuat, Belirli Tekstil Ürünleri İthalatında Gözetim ve Korunma Önlemleri Hakkında Mevzuat, İkili Anlaşmalar ve Protokoller veya Diğer Düzenlemeler Kapsamı Dışında, Belirli Ülkeler Menşeli Tekstil Ürünleri İthalatında Gözetim ve Korunma Önlemleri Hakkında Mevzuat, Türkiye’nin Ticari Haklarının Korunması Hakkında Mevzuat ve Çin Halk Cumhuriyeti Menşeli Malların İthalatında Korunma Önlemleri Hakkında Mevzuat çerçevesinde izne tabi olmadan serbest dolaşıma girişi yapılır. Süre uzatımı MADDE 17 – (1) Bu Tebliğde süre uzatımı düzenlenmeyen geçici ihracat işlemlerinde süre, Gümrük Kanununun 168 inci maddesinde belirtilen 3 yıllık süreyi aşamaz. Ancak bu sürenin bitiminden önce başvurulmak kaydıyla, ilgili gümrük müdürlüğünce yeteri kadar ek süre verilir. Bunun için mücbir sebep veya beklenmeyen hali gösterir belgenin noter veya yurtdışı temsilciliğimizden onaylı Türkçe tercümesinin de dilekçeye eklenmesi gerekir. (2) Türkiye Gümrük Bölgesi dışına geçici ihracı veya çıkışı yapılmış eşyanın, başka bir kamu kurumunun kendi görev alanı itibarı ile bilgisi ve izni çerçevesinde, Türkiye Gümrük Bölgesi dışında kalması için yapılan işlemler süre uzatımı olarak değerlendirilir. Taahhütname MADDE 18 – (1) Geri getirilmek üzere ihracı yapılacak eşyaya ilişkin gümrük beyannamesinin onaylanması sırasında bu Tebliğ ekinde yer alan “Taahhütname” (EK-1) üç nüsha olarak alınır. Yetki MADDE 19 – (1) Ekonomik gereklilikler ve dış ticaret politikaları dikkate alınarak bu Tebliğde yer almayan hususlarda ortaya çıkan durumları inceleyerek sonuçlandırmaya Gümrük Müsteşarlığı (Gümrükler Genel Müdürlüğü) yetkilidir. Yürürlükten kaldırılan mevzuat MADDE 20 – (1) 12/10/2001 tarihli ve 24551 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 2 Seri No’lu, 3/11/2004 tarihli ve 25632 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 3 Seri No’lu ve 11/3/2009 tarihli ve 27166 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 4 Seri No’lu Gümrük Genel Tebliğleri (Geçici Çıkış-Geri Gelen Eşya) yürürlükten kaldırılmıştır. GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Diğer kurumlarca verilen izine istinaden ticari kiralama kapsamında geçici ihracı yapılan eşyaya ilişkin süre uzatımı; Gümrük Kanunun 168 inci maddesinin 1 inci fıkrasında belirtilen üç yıllık süre ile varsa verilen ek süreler bitiminden sonra talep edilmesi halinde izin verilen kurumca, söz konusu sürelerin bitiminden önce talep edilmesi halinde ilgili gümrük müdürlüğünce sonuçlandırılır. Yürürlük MADDE 21 – (1) Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer. Yürütme MADDE 22 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini Gümrük Müsteşarlığının bağlı olduğu Bakan yürütür. [R.G. 30 Mayıs 2009 – 27243] —— • —— Karar Çevre ve Orman Bakanlığından: 2009-2010 AV DÖNEMİ MERKEZ AV KOMİSYONU KARARI Karar Tarihi :21.05.2009 Karar No : 8 4915 sayılı Kara Avcılığı Kanununun 3 üncü maddesi doğrultusunda, Çevre ve Orman Bakanlığı Müsteşarı Sayın Prof. Dr. Hasan Z. SARIKAYA başkanlığında aşağıda imzaları bulunan üyelerle Merkez Av Komisyonu teşkil edilmiştir. Merkez Av Komisyonu, illerden gelen il av komisyonlarının kararları ile rapor ve komisyona sunulan diğer belgeleri incelemiş, 4915 sayılı Kanunun 3/4, 4/1, 5/1, 6/2 ve 6/3 üncü maddelerinin komisyona verdiği yetkiler ve komisyon üyelerinin önerileri doğrultusunda, 2009-2010 av dönemi için bütün yurdu kapsayan aşağıdaki hususları karara bağlamıştır. BİRİNCİ BÖLÜM Tanımlar ve Kısaltmalar Tanımlar ve kısaltmalar MADDE 1- Bu kararda geçen (1); a) Bakanlık: Çevre ve Orman Bakanlığını, b) Bakan: Çevre ve Orman Bakanını, c) Genel Müdürlük: Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğünü, ç) İl Müdürlüğü: İl Çevre ve Orman Müdürlüğünü, d) İşletme Müdürlüğü: Orman İşletme Müdürlüğünü, e) Kanun: 4915 Sayılı Kara Avcılığı Kanununu, f) Hayvan: Korunan ve avına izin verilen av ve yaban hayvanlarını, g) Yaban hayvanı: Sadece suda yaşayan memeliler dışında kalan ve Bakanlıkça belirlenen bütün memelileri, kuşları ve sürüngenleri, ğ) Av hayvanı: 4915 sayılı Kanun kapsamında avlanan, korunan ve Bakanlıkça belirlenen listede yer alan hayvanları (EK LİSTE-II ve EK LİSTE-III’ deki hayvanları), h) Korunan hayvan: Bakanlık ve Merkez Av Komisyonunca avı yasaklanan av ve yaban hayvanlarını, (EK LİSTE-I ve EK LİSTE-II ‘deki hayvanları), ı) Avlak: Av ve yaban hayvanlarının doğal olarak yaşadıkları veya sonradan salındıkları sahaları, i) Özel avlak: Bir bütün teşkil eden özel mülkiyetteki tapulu arazilerden, Bakanlığın avlaklar için tespit ettiği ve tanımladığı şartlara uygun olan avlakları, j) Devlet avlağı: Devlet ormanları, toprak muhafaza ve ağaçlandırma sahaları ve benzeri yerlerle devlet tarım işletmeleri, baraj gölleri ve emniyet sahalarında, ilgili kuruluşun muvafakati alınarak Bakanlıkça avlak olarak ayrılan yerleri, k) Genel avlak: Özel ve devlet avlakları dışında kalan bütün av sahaları ile göl, lagün, bataklık ve sazlık gibi sahaları, l) Örnek avlak: Devlet avlakları ve genel avlaklar içinde Bakanlıkça belirlenecek esaslara göre ayrılan ve işletilen veya işlettirilen avlakları, m) Yaban hayatı koruma sahası: Yaban hayatı değerlerine sahip, korunması gerekli yaşam ortamlarının bitki ve hayvan türleri ile birlikte mutlak olarak korunduğu ve devamlılığının sağlandığı sahaları, n) Yaban hayatı geliştirme sahası: Av ve yaban hayvanlarının ve yaban hayatının korunduğu, geliştirildiği, av hayvanlarının yerleştirildiği, yaşama ortamını iyileştirici tedbirlerin alındığı ve gerektiğinde özel avlanma planı çerçevesinde avlanmanın yapılabildiği sahaları, o) Sulak alan: Doğal veya yapay, devamlı veya geçici, suları durgun veya akıntılı, tatlı, acı veya tuzlu, denizlerin gel-git hareketlerinin çekilme devresinde altı metreyi geçmeyen derinlikleri kapsayan bütün suları, bataklık, sazlık ve turbalıkları, ö) Gölet: Devlet Su İşleri (DSİ) Genel Müdürlüğü tarafından yapılan barajlar dışında kalan, Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü ve DSİ Genel Müdürlüğü tarafından inşa edilen su toplama tesislerini, p) Av dönemi: Merkez Av Komisyonu Kararı’nın Resmi Gazete' de yayınladığı tarihte başlayıp, yeni Kararın Resmi Gazete'de yayınladığı zamana kadar geçen süreyi, r) Av yılı: 1 Nisan'dan başlayarak takip eden yılın 31 Mart sonuna kadar olan süreyi, s) Av sezonu: Merkez Av Komisyonunca tespit edilen ve avlanmasına izin verilen ilk grup av hayvanlarının avının açıldığı tarih ile son grup av hayvanlarının avının kapandığı tarih arasındaki süreyi, ş) Metris (güme): Doğal malzemelerle ve basitçe örülerek yapılmış gizlenme yerini, t) Trofe: Yaban hayvanının boynuz, diş, post ve benzeri hatıra değeri taşıyan parçalarını, u) Tahnit: Yaban hayvanlarının çeşitli usullerle post ve derilerinin içinin doldurulmuş halini, ü) Canlı mühre: Sesi veya görüntüsünden faydalanarak av ve yaban hayvanlarını çağırmada ve yakına getirmede kullanılan canlı herhangi bir yabani veya evcil hayvanı, v) Pompalı tüfek: El kundağına bağlı mekanizma ile mekanik olarak namluya fişek sürülen tüfekleri, y) Yarı otomatik tüfek: Halk arasında otomatik tabir edilen, namludaki fişek veya merminin patlamasını takiben otomatik şarjlı, tek-tek mükerrer atışlı yivli veya yivsiz tüfekleri, z) Takoz: Yarı otomatik ve pompalı av tüfeklerinin fişek kapasitelerini istenilen miktara düşüren plastik, ağaç veya bu görevi yerine getirebilen, boyu silahtan silaha değişebilen sadece hazneye yerleştirilebilen cismi, (2) aa) Avlanma: Merkez Av Komisyonunca avına izin verilen yaban hayvanı türlerini, izin verilen yerlerde, tespit edilen zaman ve miktarlar ile belirlenen esas ve usullerle canlı veya ölü ele geçirmeye çalışmayı veya ele geçirmeyi, bb) Avlanma planı: Envanteri yapılan, sınırları belli bir avlak alanında avlanmasına izin verilen yaban hayvanlarının tür, cinsiyet ve yaş itibariyle kaç adet ve hangi usul ve kurallara uyularak ne kadar süre içerisinde avlanacağını düzenleyen, yaşama ortamının geliştirilerek sürdürülmesi için gerekli önlemleri öngören ve Genel Müdürlükçe onaylanmış plânı, cc) Avlanma hakkı: Avcılık belgesine sahip olan kişilerin yıllık avlanma izin ücreti ödeme koşulları ile elde ettiği hakkı, çç) Avlanma izin belgesi: Her av dönemi için Bakanlık tarafından belirlenen avlanma izin ücretinin ödenerek avlanma hakkının elde edilebilmesi amacıyla verilen belgeyi, dd) Avcılık belgesi: On sekiz yaşını doldurmuş, silâh taşıma ehliyetine sahip, 4915 sayılı Kanuna göre avcılık belgesi almaya engel hali bulunmayan, avcılık ve av yaban hayatı ile ilgili eğitim almış ve sınavda başarılı olmuş kişilere başvuruları halinde verilen belgeyi, ee) Avlanma izin ücreti: Her av yılı için, av hayvanı gruplarına ve avcılık belgesi çeşitlerine göre Bakanlıkça tespit edilen ücretleri, ff) Avlama ücreti: Örnek avlaklar ile Genel Müdürlükçe belirlenen devlet avlakları ve genel avlaklarda, yıllık avlanma izin ücreti dışında, hayvan türlerine, ağırlıklarına ve trofe değerlerine göre ayrıca alınan ücretleri, gg) Avlanma zamanı: Gün doğumundan bir saat öncesi ile gün batımından bir saat sonrası arasında kalan zamanı, ğğ) Avlanma süresi: Av hayvanlarının avının, av hayvanı gruplarına göre serbest olduğu tarihler arasındaki avlanma günlerini kapsayan süreyi, hh) Yasa dışı avlanma (usulsüz avlanma): 4915 sayılı Kara Avcılığı Kanunu ve Merkez Av Komisyonunca korunan veya avına izin verilen yaban hayvanı türlerini; izin verilen yerler, belirlenen zamanlar, miktarlar dışında ve/veya zehirleyerek, tuzak ve kapan kurarak veya men edilen diğer usullerle canlı veya ölü ele geçirmeye çalışmayı veya ele geçirmeyi, ıı) Avcı: Avcılık belgesine sahip olan kişiyi, ii) Sürek avı: Av hayvanlarının belirlenen bir sahada av köpeği ve sürenciler tarafından belirli bir yöne doğru sürülerek, belirli noktalarda konuşlanan ikiden fazla avcı tarafından yapılan avlanma usulünü, jj) Bek avı: Yolak adı verilen yaban hayvanlarının geçiş yollarında bekleyerek yapılan avlanma şeklini, kk) Yürüyüş avı: Avlaklarda yürüyerek yapılan avlanma şeklini, ll) Av koruma memurları: 4915 sayılı Kanun kapsamındaki suçların takibi, av ve yaban hayatı yaşama ortamlarının ve avcıların kontrolü, av ve yaban hayvanlarının bakımı, korunması, geliştirilmesi, gözlenmesi ve sayımı ile bu konularda gerekli tespitleri yapmak üzere eğitilen ve görevlendirilen, Çevre ve Orman Bakanlığı ve Orman Genel Müdürlüğünde her sınıf, derece ve vazifede çalışan memurları, mm) Saha bekçisi: Yaban hayatı koruma ve geliştirme sahaları ile avlaklarda koruma görevi verilen memur ve işçi statüsünde çalışan personeli, nn) Yanıltıcı, korkutucu ve ürkütücü ses yayan elektronik alet ve cihazlar: Elektromanyetik dalgalarla (avın duyabileceği dalga boyunda) çıkardığı sesle avı korkutan ve ürküten veya avın sinmesine, kaçamamasına neden olan aletleri, oo) Popülasyon: Bir alandaki aynı türe ait hayvan varlığını,(bir yaban hayvanı türünün belirli bir alanda birbirleri ile birlikte yaşama, üreme, besin paylaşımı ve diğer ilişkilere sahip fertlerini), öö) Üretme yeri: Av ve yaban hayvanlarının tabii olarak üretildikleri yerleri, pp) Üretme İstasyonu: Av ve yaban hayvanlarının suni yöntemlerle üretildikleri yerleri, rr) Kurtarma Merkezi: Taraf olunan uluslar arası sözleşmeler gereğince el konulan veya doğal afetler, çevre sorunları, yaralanma ve sahipsiz kalma gibi nedenlerle bakıma veya tedaviye muhtaç olan av ve yaban hayvanlarının, tekrar doğal yaşama ortamlarına bırakılıncaya veya yabancı türlerin orijin ülkesine gönderilinceye kadar bakım, tedavi ve rehabilitasyonlarının yapıldığı yerleri. İfade eder. İKİNCİ BÖLÜM Avlanma Süreleri, Limitleri ile Yasaklanan Sahalar, Türler Avlanma süreleri ve günleri MADDE 2-(1) Yaban hayvanlarının biyolojik gelişimlerindeki iklimsel olarak oluşan bölgesel farklılıklar dikkate alınarak EK LİSTE-III’ de belirtilen ve avlanmasına Merkez Av Komisyonunca izin verilen kuşlar ve memelilerin avlanma süreleri, avlanma bölgelerine göre Tablo-1’de, avlanma bölgeleri içerisinde kalan iller ise Tablo-2’ de gösterilmiştir. Tablo-1: Avlanma bölgelerine ve av hayvanı gruplarına göre avlanma süreleri, avlanmanın başlangıç ve bitiş tarihleri KUŞLAR İÇİN AVLANMA SÜRELERİ I. grup kuşlar II. grup kuşlar Bıldırcın ve üveyik avı Kum kekliği, kınalı keklik ve kaya kekliği avı AVLANMA BÖLGESİ Ege Akdeniz Marmara Başlangıcı 15.08.2009 15.08.2009 15.08.2009 Bitişi 24.01.2010 24.01.2010 24.01.2010 Başlangıcı 03.10.2009 10.10.2009 10.10.2009 Bitişi 24.01.2010 10.01.2010 24.01.2010 İç Anadolu Doğu Anadolu D.Karadeniz B. Karadeniz G. D. Anadolu 15.08.2009 10.01.2010 10.10.2009 10.01.2010 15.08.2009 24.01.2010 10.10.2009 24.01.2010 15.08.2009 24.01.2010 10.10.2009 24.01.2010 15.08.2009 10.01.2010 10.10.2009 24.01.2010 15.08.2009 24.01.2010 10.10.2009 24.01.2010 MEMELİLER İÇİN AVLANMA SÜRELERİ I. grup memeliler Yaban tavşanı, adatavşanı, tilki, kaya sansarı, ağaç sansarı avı AVLANMA BÖLGESİ Başlangıcı Bitişi Ege 03.10.2009 24.01.2010 Akdeniz 10.10.2009 10.01. 2010 Marmara 10.10.2009 24.01. 2010 İç Anadolu 10.10.2009 10.01. 2010 D.Anadolu 10.10.2009 24.01. 2010 D.Karadeniz 10.10.2009 24.01.2010 B. Karadeniz 10.10.2009 24.01.2010 G. D. Anadolu 10.10.2009 24.01.2010 Tablo-1 (devamı): Avlanma bölgelerine ve av hayvanı gruplarına göre avlanma süreleri, avlanmanın başlangıç ve bitiş tarihleri AVLANMA BÖLGESİ Ege Akdeniz Marmara İç Anadolu D. Anadolu D.Karadeniz B.Karadeniz G.D. Anadolu AVLANMA BÖLGESİ Ege Akdeniz Marmara KUŞLAR İÇİN AVLANMA SÜRELERİ III. grup kuşlar Kaya güvercini, tahtalı, sakarmeke, sakarca kazı, yaban ördekleri (yeşilbaş, bozördek, fiyu, IV. grup kuşlar kirik- çamurcun, macar ördeği, Alakarga, küçük karga, tepeli patka, kılkuyruk ördek, ekinkargası, kara leşkargası, karabaş patka, elmabaş patka, kara leşkargası, saksağan ördek, çıkrıkçın, altıngöz), karatavuk, çulluk ve su çulluğu (bekasin) avı Başlangıcı Bitişi Başlangıcı Bitişi 03.10.2009 21.02.2010 15.08.2009 21.02.2010 10.10.2009 21.02.2010 15.08.2009 21.02.2010 10.10.2009 21.02.2010 15.08.2009 21.02.2010 10.10.2009 21.02.2010 15.08.2009 21.02.2010 10.10.2009 21.02.2010 15.08.2009 21.02.2010 10.10.2009 21.02.2010 15.08.2009 21.02.2010 10.10.2009 21.02.2010 15.08.2009 21.02.2010 10.10.2009 21.02.2010 15.08.2009 21.02.2010 MEMELİLER İÇİN AVLANMA SÜRELERİ II. grup Memeliler Yaban domuzu ve çakal avı Başlangıcı Bitişi 15.08.2009 21.02.2010 15.08.2009 21.02.2010 15.08.2009 21.02.2010 İç Anadolu D.Anadolu D.Karadeniz B. Karadeniz G.D. Anadolu 15.08.2009 15.08.2009 15.08.2009 15.08.2009 15.08.2009 21.02.2010 21.02.2010 21.02.2010 21.02.2010 21.02.2010 Atmacacılık Sertifikası Sahibi Avcılar İçin Serçe ve Kızılsırtlı Örümcek Kuşu Avlanma Süresi: Atmaca yakalamak amacıyla, atmacacılık sertifikası sahibi avcılar serçe ve kızılsırtlı örümcek kuşunu tekrar doğaya canlı olarak bırakmak koşuluyla 01.08.200914.09.2009 tarihleri arasında avlanma günleri ve zamanında yakalayabilir. Atmacacılık Sertifikası Sahibi Avcılar İçin Atmaca Avlanma Süresi: Avlanma günlerinde olmak koşuluyla 14 Ağustos 2009- 15 Ekim 2009 tarihleri arasında. (2) Yukarıdaki Tablo-1’de belirtilen avlanma süreleri içinde ve avlanma günlerinde (çarşamba, cumartesi, pazar ve resmi tatil) avlanmak serbesttir. (3) 1 inci maddenin (gg) bendinde tanımlanan avlanma zamanı dışında avlanma süreleri ve günlerinde de olsa avlanılamaz. (4) Örnek ve özel avlaklarda avlanma planı hükümleri çerçevesinde avlanma yapılır. Avlanma planı yapılan, tescil edilen genel ve devlet avlaklarının işletilmesi ve işlettirilmesi planda belirtilen esas ve usullere göre il müdürlüğü tarafından yapılır. Tablo-2: Avlanma bölgelerimize göre illerimiz Avlanma Bölgesi Avlanma Bölgesi İçinde Kalan İllerimiz Akdeniz Bölgesi Antalya, Isparta, Burdur, Denizli, Adana, Osmaniye, Mersin, K.Maraş, Gaziantep, Kilis, Hatay Ege Bölgesi İzmir, Manisa, Aydın, Uşak, Muğla, Balıkesir, Çanakkale G. D. Anadolu Şanlıurfa, Adıyaman, Diyarbakır, Batman, Mardin, Elazığ, Malatya, Bölgesi Bitlis, Siirt, Şırnak, Hakkari Marmara Bölgesi İstanbul, Kocaeli, Bursa, Bilecik, Yalova, Edirne, Kırklareli, Tekirdağ B.Karadeniz Bölgesi Bolu, Düzce, Sinop, Sakarya, Kastamonu, Zonguldak, Bartın, Karabük D.Karadeniz Bölgesi Trabzon, Rize, Gümüşhane, Bayburt, Artvin, Samsun, Ordu, Giresun, Amasya, Tokat İç Anadolu Bölgesi Ankara, Çankırı, Kırşehir, Kırıkkale, Konya, Aksaray, Karaman, Sivas, Yozgat, Çorum, Eskişehir, Kütahya, Afyon, Kayseri, Niğde, Nevşehir D.Anadolu Bölgesi Erzurum, Erzincan, Ağrı, Kars, Iğdır, Ardahan, Tunceli, Van, Bingöl, Muş İl genelinde avlanması yasaklanan türler MADDE 3- Tablo-3’teki illerde belirtilen av hayvanları, Merkez Av Komisyonunca koruma altına alınmıştır. Bu av hayvanlarının Tablo-3’te belirtilen il ve ilçelerinde avlanması bu av yılında yasaktır. Tablo-3: Mülki hudutlara göre koruma altına alınan av hayvanları Adana Tüm keklik türleri, sansar. Tüm keklik türleri, sakarmeke, macar ördeği, tepeli patka, Adıyaman sansar. Afyonkarahisar Alakarga, tilki, çakal Aksaray Kılkuyruk Artvin İl genelinde tilki, Şavşat ilçesinde tavşan, sansar ve çakal. Antalya Suçulluğu, tilki, sansar, çakal. Ardahan Bursa Burdur Bartın Çankırı Denizli Edirne Eskişehir Gümüşhane Iğdır Isparta İstanbul İzmir Karabük Karaman Kars Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Konya Kütahya Malatya Muğla Nevşehir Ordu Osmaniye Şırnak Tokat Trabzon Van Zonguldak Tilki, sansar, çakal. Karatavuk Tilki Kaya güvercini, tüm keklik türleri, tepeli patka, karabaş patka, kara ördek, ağaç sansarı Tüm keklik türleri. Alakarga. Tüm keklik türleri, sansar. Alakarga, tilki, sansar Çulluk, suçulluğu, saksağan, sansar Tilki. Çakal. Tüm keklik türleri. Çakal. Tüm keklik türleri, Ermenek ilçesinde kınalı keklik Çakal. Sansar, çakal Tüm keklik türleri. İl genelinde tilki, Boztepe ve Akçakent ilçelerinde tüm keklik türleri, Çiçekdağı ilçesinde tüm kuş türleri Sakarmeke Tüm keklik türleri, Tilki, çakal. Tilki, çakal. Çakal Karatavuk, Tüm keklik türleri. Cizre, ilçesinde tüm keklik türleri ve sansar, Uludere ilçesinde tilki ve çakal. Tilki Kınalı keklik, kılkuyruk, elmabaş patka, karatavuk, saksağan, yaban tavşanı, tilki, çakal. Altıngöz, sansar. Sansar. Avlanma limitleri MADDE 4- (1) Avcı başına bir av günü için, türlere göre avlanma limiti aşağıdaki Tablo-4’te gösterilmiştir. Tablo-4: Avlanma limitleri KUŞLAR Bıldırcın Üveyik Karatavuk Güvercin (kaya güvercini) Çulluk (orman çulluğu) Saksağan Tahtalı, sakarmeke, yaban kazı (sakarca kazı) Alakarga, Suçulluğu (bekasin) Avlanma Limiti 10 8 3 6 4 15 3’er 1’er Kınalı keklik, kum kekliği ve kaya kekliği Kılkuyruk, yeşilbaş, bozördek, fiyu, kirik (çamurcun), macar ördeği, tepeli patka, karabaş patka, elmabaş patka, çıkrıkçın, kara ördek ve altıngöz (Toplam avlanma limiti içinde kara ördek, karabaş patka, altıngöz ve kılkuyruk sayısı 1 adetten fazla olamaz) Küçük karga, ekinkargası, kara leşkargası ve leşkargası Serçe ve Kızılsırtlı Örümcek Kuşu (Atmaca yakalamak amacıyla, Atmacacılık sertifikası sahibi kişiler tekrar doğaya canlı olarak bırakmak kaydıyla yakalayabilir.) MEMELİLER Yabani tavşan, Adatavşanı, sansar (kayasansarı, ağaçsansarı), yaban domuzu (bek ve yürüyüş avında avcı başına) Çakal Tilki Toplam 2 Toplam 6 Toplam 15 Yılda Toplam 4 1’er 2’ şer 1 2 (2) Bir av günü içinde Tablo-4’te belirtilen avlanma limitlerinden fazla av hayvanının avlanması yasaktır. (3) Birbirini izleyen bir günden fazla süren avlanmalarda, avlanan av hayvanlarının avlaklarda ve av dönüşünde nakil vasıtasıyla avcıların üzerinde taşınabilecek en fazla miktarı; her bir avcı için yukarıda belirlenenin bir günlük limitlerini aşamaz. Ancak bulunduğu ilin dışına avlanmaya gidecek avcılar, avlanacakları ilin il müdürlüğünden, birbirini takip eden ava açık iki gün, nerede av yapacaklarına dair müracaatları sonucunda, alacakları yazılı belge doğrultusunda av dönüşlerinde bagajlarında avcı başına iki günlük limit bulundurabilirler. Koruma altına alınan av hayvanları MADDE 5- Bu av döneminde 4915 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrası gereğince; EK LİSTE-I’deki yaban hayvanları Bakanlıkça; Bakanlık tarafından av hayvanları olarak belirlenen yaban hayvanlarından EK LİSTE-II’deki kuşlar ve memeliler Merkez Av Komisyonunca koruma altına alınmıştır. Koruma altına alınan av hayvanlarının avlanması, ölü ya da canlı bulundurulması ve nakledilmesi yasaktır. Merkez Av Komisyonunca avlanmasına izin verilen av hayvanları MADDE 6- 4915 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrası gereğince Bakanlıkça belirlenen av hayvanlarından, 2009-2010 av döneminde avlanmanın serbest olduğu sürelerde avlanmasına Merkez Av Komisyonunca izin verilen av hayvanları EK LİSTE-III’ te gösterilmiştir. Merkez Av Komisyonunca avlanmanın yasaklandığı sahalar MADDE 7- (1) 4915 sayılı Kanunun 5 inci maddesinin birinci fıkrası ile 12 nci maddesinin ikinci fıkrası kapsamında; a) EK LİSTE-IV’deki Merkez Av Komisyonu tarafından sınırları belirtilen avlaklarda, b) Ağaçlandırma ve Erozyon Kontrol Genel Müdürlüğü ile Orman Genel Müdürlüğü tarafından ağaçlandırılmış veya erozyon kontrol çalışması yapılan etrafı çitle çevrilmiş ikaz ve işaret tabelaları ile belirtilmiş sahalar ile çitle çevrilmiş olmasa dahi üzerinde fidan bulunan sahalarda (Orman Genel Müdürlüğüne teslim edilmiş ağaçlandırma sahaları hariç), c) Orman Genel Müdürlüğü tarafından tabii gençleştirme çalışması yapılmakta olan sahalar ile toprak muhafaza sahalarında, ç) Arboretumlarda d) Orman içi dinlenme yerleri, piknik ve mesire alanlarında, e) Karayolları Genel Müdürlüğü’nün sorumluluğu altındaki karayolları haritasında belirtilen yollarda, f) Orman içi göletler ile Köy Hizmetleri ve DSİ Genel Müdürlüğü tarafından yapılan göletlerde (Manisa-Gölmarmara ve Denizli-Işıklı Göl hariç), g) Özel avlaklarda Bakanlığın avlanılmasına izin verdiği türlerin haricindeki doğal türleri ğ) İçine girilmemesi için etrafı hendek veya herhangi bir biçimde çevrilen veya ekilen yerlerde; yoncalık, çayırlık, muhafaza işareti konmuş çayırlık, bağ, bahçe ve fidanlıklarda sahibinin rızası olmadan, avlamak/avlanmak yasaktır. (2) Ayrıca il, ilçe, belde, köy vb meskûn yerlerde ve bu maddenin birinci fıkrasının (ç), (d), (e) ve (f)’de sayılan sahaların sınırlarına 300 metre mesafe içinde avlanmak, kılıfında olmadan açıkta tüfek ve köpekle dolaşmak yasaktır. Çevre ve Orman Bakanlığınca avlanmanın yasaklandığı sahalar MADDE 8- (1) EK LİSTE-IV’te belirtilen; a) 4915 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin sekizinci fıkrası kapsamında tescil edilen Yaban Hayatı Geliştirme Sahalarında, b) 4915 sayılı Kanunun 11 inci maddesi kapsamında Bakanlıkça tescil edilen Örnek Avlaklarda, c) 4915 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin sekizinci fıkrası kapsamında Bakanlıkça tesis edilen Yaban Hayvanı Üretme Yerleri ve İstasyonlarında, ç) 4915 sayılı Kanunun 5 inci maddesinin birinci fıkrası kapsamında belirlenen Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahalarında, d) Bakanlıkça av dönemi içinde yeni tesis edilecek / ilan edilecek sahalarda avlanmak yasaktır. (2) a) 8 inci maddenin birinci fıkrasının (a) ve (b) bentlerinde tanımlanan sahalar ile 7 nci maddenin (a) bendinde belirtilen sahalarda envanter sonuçları ve/veya avlanma planları doğrultusunda, b) Yaban hayvanlarının zararlı olduklarında; 8 inci maddenin (c) bendinde belirtilen sahalarda belirlenen sayılarının av turizmi kapsamında avlanmasına Bakanlıkça izin verilir. Özel kanunlarla avlanmanın yasaklandığı sahalar MADDE 9- (1) 4915 sayılı Kanunun 12 nci maddesinin ikinci fıkrası kapsamında aşağıda belirtilen; 2873 sayılı Milli Parklar Kanunu kapsamında ilan edilen bu kararın ekindeki EK LİSTE-V’de belirtilen “Tabiatı Koruma Alanları”nda; EK LİSTE-VII’de belirtilen “Tabiat Parkları”nda; özel avlanma planı çerçevesinde yapılacak avlanmalar hariç EK LİSTE-VI’da belirtilen “Milli Parklar” ile av dönemi içerisinde ilan edilecek 2873 sayılı Kanun kapsamındaki yeni sahalarda; (2) a) 2872 sayılı Çevre Kanunu kapsamında ilan edilen ve bu kararın ekindeki EK LİSTE-VIII’de belirtilen avlanmanın serbest olduğu istisna sahalar hariç Özel Çevre Koruma Bölgeleri dahilinde ve Tuz Gölü Özel Çevre Koruma Bölgesinin EK LİSTE-VIII’de belirtilen sınırları dâhilinde avlanmak yasaktır. b) Özel çevre koruma sahalarında av turizmi kapsamındaki faaliyetler saklıdır. ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Yasaklanan Avlanma Araç ve Gereçleri, Yasak Avlanma Usulleri Avlanmada kullanılması ve bulundurulması yasaklanan araçlar, gereçler ve özellikleri ile avlanma esasları Madde 10- 4915 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin ikinci fıkrası kapsamında komisyonumuzca avlanmada kullanılması ve avlaklarda bulundurulması yasak olan araç ve gereçler ile özellikleri şunlardır: a) Haznesi iki fişek alacak şekilde sınırlandırılmamış, otomatik, yarı otomatik pompalı vb yivsiz av tüfekler ile havalı tüfek ve tabancalar, canlı mühre ve çığırtkanlar, elektronik görüntü büyültücü veya görüntü değiştiriciden oluşan gece avı cihazları (gece nişan alma ve görüş dürbünleri) avlanma araç ve gereci olarak kullanılamaz. Avlanma amacı dışında da olsa canlı mühre ve çığırtkanlar, avlaklarda vasıta içinde ve açıkta her ne koşulda olursa olsun bulundurulamaz. b) Hayvan sesi çıkaran nefesli düdükler hariç teyp kaseti ve CD’i, bu kaset ve CD lerin çalındığı cihazlar, her türlü zehirli veya uyuşturucu yemler avlanmada kullanılamaz. c) Her türlü manyetik dalga yayan araç ve gereçler; av hayvanını yanıltıcı eğitilmiş hayvanlara takılan korkutucu ve ürkütücü elektronik alet ve cihazlar; geleneksel atmacacılık esas ve usulleri çerçevesinde Atmaca ve 1 Ağustos-14 Eylül 2009 tarihleri arasında ğaço kuşunu (Serçe ve kızılsırtlı örümcek kuşu) canlı olarak yakalamak için kullanılacak hareketli ağ (serpme ağ) ile ğaço kuşunu yakalamak için kullanılan kapan (ragi) hariç ayaktan yakalama tuzak ve kapanları dahil her türlü kapan, olta, ilmek, ağ, ökse, alaca, kafes ve tuzaklar; 6 volttan aşağı pil enerjisiyle çalışan el fenerleri hariç ışık yayan araç ve gereçler, şarjlı el ve sabit projektörler ile aküyle çalışan el projektörleri; doğal gaz, gazyağı ve LPG ile çalışan her türlü ışık kaynağı avda kullanılamaz, avlaklarda vasıta içinde bulundurulamaz. Ancak 6 volt pil gücüne kadar olan el fenerleri, avcının üzerinde ve vasıtasında aydınlatma aracı olarak bulundurulabilir. ç) Denizlerde, nehirlerde, sazlık ve bataklıklarda ve doğal göller ve lagünlerde 9,9 beygir gücünden (HP-Horspower) yüksek veya düşük dıştan takma motorlu tekneler ile içten takma motorlu tekneler ulaşım aracı olarak kullanılırken, bu teknelerde avcıların tüfekleri boş ve kılıfında olması zorunludur. Bu vasıtaların içerisinde baraj gölü, tabii göller, denizler, lagünler, nehirler, bataklıklar ve sazlıklarda avlanılamaz. Ulaşım sırasında yasadışı bir av yapılması durumunda ise 5326 sayılı Kabahatler Kanununun iştirak hükümleri uygulanarak kabahatli ile birlikte tekne sahipleri hakkında da yasal işlem yapılır ve bir daha göle avcı sokmalarına il müdürlüğünce izin verilmez. Ulaşım amacı ile kullanılan bu teknelerle su kuşları ürkütülüp havalandırılamaz, bir yönde sürülemez. d) Yivli av tüfekleri kuş avında kullanılamaz. e) Sulak sahalarda; saz, kamış, diken, ot, çuval vb. şeylerle yapılmış veya toprakta çukur açılarak hazırlanmış üstü açık basit gümeler hariç, özel mülkiyetteki araziler de dâhil, her türlü üstü kapalı, korunaklı gümeler yapılamaz veya kurulmaz ve buralarda avlanılamaz. f). Yaban domuzu avlarında şevrotin fişeği kullanılamaz. Yasaklanan avlanma usulleri MADDE 11- 4915 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin ikinci ve üçüncü fıkraları kapsamında aşağıda belirtilen avlanma usulleriyle avlanmak komisyonumuzca yasaklanmıştır. a) Su kuşları hariç olmak üzere diğer av ve yaban hayvanlarını metrislerde avlamak, b) 10 uncu maddenin (ç) bendinin birinci fıkrasında belirtilen yüzer araçlarla, kara ve hava araçlarıyla av mahalline gidilirken hareket halindeyken avlanmak, c) Tüfeksiz dahi olsa her türlü motorlu tekneyle su kuşlarını ürkütüp havalandırarak bir yöne sürmek, suya girerek çevirme avı yapmak, ç) Avda kullanılması yasaklanan araç ve gereçlerden avlanma esnasında veya öncesinde yararlanarak veya bunları kullanarak avlanmak, jep, pikap, otomobil, traktör, biçerdöver, karada ve suda gidebilen taşıt (hovercraft), motorlu tekne ve bot, motosiklet, kar motosikleti, helikopter gibi araçların bizatihi kendilerinden veya farlarından yararlanılarak, bunları av yakalama ve öldürme vasıtası olarak kullanmak, d) Memeli av ve yaban hayvanlarının geçiş yollarına boğaz alma usulü denilen ilmek tuzakları kurarak avlanmak, kar üzerine kül, saman gibi malzeme dökmek suretiyle av ve yaban hayvanlarını aldatarak avlamak, e) Tarlalarda ekin biçme esnasında biçerdöver, traktör üzerinde ve karavanlarda tüfek bulundurmak, f) Yaban hayvanlarının yavrularını yakalayarak evlerde, ahırlarda, özel arazilerde alıkoymak, boş dahi olsa yaban hayvanlarının yumurtalarını toplamak ve bulundurmak, g) Av ve yaban hayvanlarını yeme alıştırarak avlamak, ğ) Av ve yaban hayvanlarını mart, nisan, mayıs, haziran ve temmuz aylarında, kuluçka alanlarına zarar verecek ve kuşları rahatsız edecek şekilde su ürünleri dâhil her türlü istihsal yapmak, sulak alanlar ve bunların adaları ile bu alanların 300 metre çevresinde rahatsız etmek, h) Tabii göller ve sulak sahalar çevresindeki köy muhtarları, köylerinde 9,9 beygir gücünden düşük veya yüksek güce sahip motorlu veya motorsuz teknelerle göle avcı sokmak isteyen kişilerin isim ve adreslerini yazılı olarak il müdürlüklerine bildirmek; gerekli izni almak zorundadırlar. Sulak alan çevresindeki yerleşim yerlerinde ikamet etmeyen, fakat gölde ticari amaçla tekneyle avcı taşımak isteyen tekne sahipleri ise teknenin ulaşım aracı olarak kullanıldığına dair yetkili birimlerden almış oldukları izin belgesiyle birlikte il müdürlüklerine başvurarak gerekli izni almak zorundadır. Kendi üzerine kayıtlı teknesini sulak alanda ulaşım aracı olarak kullanan avcılar, il müdürlüğünden izin almak zorunda değildir. ı) Av ve yaban hayvanlarının insani olmayan yakalama metotlarından tuzak, kapan, ilmek gibi araç ve gereçlerle canlı ya da yaralı olarak avlamak yasak olup herhangi bir şekilde canlı yakalanan av hayvanları sonradan öldürülemez, alıkonamaz. Av ve yaban hayvanlarını beslemek, büyütmek ve üretmek amacıyla ev, işyerleri ile özel arazilerde bulundurulamaz. i) Avlaklarda, avcılar ya da kişilerce av ve yaban hayvanlarının herhangi bir şekilde yaralı olarak bulunması durumunda gerekli tedavilerinin veterinerce yapılması amacıyla en yakın il müdürlükleri veya doğa koruma ve milli parklar mühendislikleri ile işletme müdürlüğüne veya veterinere; bunlara ulaşılamaması durumunda jandarmaya haber vermek veya teslim edilmesi zorundadır. j) Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığınca verilen “Özürlüler Kimlik Belgesi” sahibi olup ortopedik özürlüler grubundan tekerlekli sandalye kullanmak zorunda olan avcılar avlaklarda araç içinden avlanabilirler. k) Avlaklarda avcıların bir arada avlanması nedeniyle oluşacak av baskısı ve can güvenliği nedeniyle avlağın büyüklüğüne göre avlağın herhangi bir alanında; bir arada 15 avcıdan fazla avcı aynı anda avlanamaz. Avlanma amaçlı yaban domuzu sürek avı esas ve usulleri MADDE 12- Yaban hayvanlarının doğal yaşam alanlarında yapılan plansız sürek avlarının, aynı habitatı paylaşan diğer memeli yaban hayvanlarına olumsuz etki yapması nedeniyle, yaban domuzu sürek avları sadece tescil edilmiş genel ve devlet avlaklarında avlanma planları doğrultusunda yapılabilecektir. Avlanma usul ve esasları Bakanlıkça belirlenecektir. Genel ve devlet avlaklarının tesisi ve tescili tamamlanıncaya kadar sürek avı yapılması yasaktır. Mücadele amaçlı yaban domuzu sürek avı esas ve usulleri MADDE 13- (1) Yaban domuzlarının belirli bir bölgede tarıma zarar verdiğinin veya zarar verecek düzeyde popülasyonunun arttığının tespit edilmesi halinde, 6968 sayılı Zirai Mücadele ve Karantina Kanunu kapsamında mücadele çalışması; il müdürlüğünce verilecek izinle Tarım ve Köyişleri Bakanlığı teşkilatınca Bitki Koruma Uygulama Prensipleri doğrultusunda yapılır. (2) Mücadele amaçlı yaban domuzu sürek avları, 22 Şubat-15 Mayıs tarihleri arası hariç av yılı boyunca yapılabilir. Sürek avlarına katılacak avcıların avcılık belgesi sahibi olmaları şarttır. Mücadele amaçlı sürek avları mücadele yapılacak sahaların özelliklerine göre av turizmi kapsamında da yapılabilir. Avlanmada kullanılması yasaklanan araç ve gereçlerin satılması ve bulundurulması yasak olanlar MADDE 14- 4915 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin ikinci fıkrası kapsamında; her türlü zehirlerin, av ve yaban hayvanlarının doğal ve yapay seslerinin kaydedildiği ses kaseti ve bunların yayınlandığı teyplerin, av hayvanlarını aldatan ve hileli avlanmalarına yarayan ses ve manyetik dalga yayan her türlü elektronik araç ve gereçlerin, av köpeklerinin yerini bulmaya yarayan cihazlar hariç, hayvanları yanıltıcı, korkutucu ve ürkütücü elektronik alet ve cihazın; her türlü tuzak, kapan, sapan, ökse ve alacanın ticarethanelerde ve pazarlarda bulundurulması ve satışı yasaklanmıştır. DÖRDÜNCÜ BÖLÜM Av Hayvanları ve Tüfeklerin Taşınması ile Eğitilmiş Hayvanlarla Avlanma Tüfeklerin ve avlanan av hayvanlarının taşınması MADDE 15-(1) Av hayvanlarının yaban domuzu hariç, et ve trofelerinin satışı yasaktır. Avlanan yaban domuzunu avlaktan tüketim yerlerine nakletmek isteyen avcı, yaban domuzunu parçalamadan ve et haline dönüştürmeden; a) Muhtarlık veya belediyeden menşe şahadetnamesi alacak; ayrıca bu avlanan yaban domuzunun avlandığı yerin ilçe sınırlarının dışına çıkarılması durumunda ise, menşe şahadetnamesinin ilgili Kanun gereği Tarım ve Köyişleri Bakanlığı mahalli teşkilatına verilerek veteriner sağlık raporuna dönüştürmek, b) İl müdürlüklerinden nakliye tezkeresi almak zorundadır. (2) Yasal olarak avlanan kuşların, en az bir kanadının tüyleri temizlenmeden ve bacağı kesilmeden avlak ve araçlarda taşınması zorunludur. (3) Nakliye tezkeresi olmadan avlanma süreleri ve günleri dışında canlı, ölü ya da et olarak taşınan yaban domuzları yasa dışı avlanmış sayılır ve taşıyanlar hakkında 4915 sayılı Kanun hükümleri uygulanır. (4) Avlanma izni olmayanlar, av sezonu içinde veya dışında da dahi olsa, tüfeklerini avlaklarda boş ve kılıfında taşımak zorundadırlar. (5) Avlaklarda avlanma amacı dışında silah taşıyanlar; avlanma amacı dışında silah taşıdıklarını kanıtlayacaklardır. Bağ ve bahçeleriyle ürünlerini, sürülerini, kendilerini korumak durumunda olanların avlanma amacı dışında silahlarını taşıma ve köpek bulundurma esasları. MADDE 16-(1) Ürünlerini korumak için tarla, bağ ve bahçelerinde, arı kovanlarının bulunduğu yerde ve ormanda çalıştıkları için çadır ve barınaklarında kendilerini korumak amacıyla ruhsatlı yivli veya yivsiz tüfekleri üzerlerinde bulunduracaklar, Av ve Yaban Hayvanlarının ve Yaşam Alanlarının Korunması, Zararlılarıyla Mücadele Usul ve Esasları Hakkında Yönetmeliğin 57 nci maddesi hükmü gereği İl Müdürlüklerinden koruma amaçlı av tüfeği taşıma belgesi almak zorundadırlar. Ancak bu kişiler yanlarında tek kurşunlu fişek ve şevrotin fişeği dışındaki diğer fişekleri bulunduramazlar. (2) Bu kişilerden; a) Ürünlerini koruyanların, korudukları tarla, bağ ve bahçelerinin mülkiyet belgelerini veya kira sözleşmelerini, b) Arıcılık yapanların, bulundukları ilin arıcılar birliğinden alacakları arıcılık yaptıklarına ilişkin arıcılık kimlik belgesini, c) Çobanların, sürü sahibi çoban veya ücretli çoban olduklarına ilişkin muhtarlıklarından alacakları yazıyı, ç) Ormanda istihsal ve/veya bakım çalışmaları işlerinde çalışanların, orman işletmelerinden alacakları yazıyı üzerlerinde bulundurmaları zorunludur. (3) Yukarıda sayılan kişiler; a) Tarla, bağ ve bahçelerinin ekili veya dikili olduğu tarihlerde olmak üzere tarla, bağ ve bahçeleri içinde, arı kovanı sahipleri arılarının yanı başında iken ve ormanda istihsal yapanlar, ormandaki geceleme yerinde (barınak ve çadırlarında) istihsal ve/veya bakım sahasına giderken tüfeklerini yanlarında ve açıkta bulundurabilirler. b) Bu kişilerden avcılık belgesi ve avlanma izni aranmaz. c) Sadece ürünlerine, arılarına veya kendilerine zarar veren veya vermek üzere tarlaya, kovanların arasına giren veya kendilerine saldırma ihtimali olan av ve yaban hayvanlarını; ürünlerinden, bağ ve bahçelerinden, arılarından ve kendilerinden ürküterek uzak tutmak için tüfeklerini kullanabilirler. Bu kişiler tarla, bağ ve bahçelerine, arılarına, kendilerine zarar veren yaban domuzu veya diğer korunan yaban hayvanlarını ürkütmek ve uzak tutmak istemelerine rağmen avlamak mecburiyetinde kalmaları halinde, derhal il çevre ve orman müdürlüğü veya orman işletme müdürlüklerine veya güvenlik güçlerine haber vermek ve olay tespit tutanağı tutturmak zorundadırlar. Bu kişiler yaban hayvanlarının zararlarından korunmak için bağ, bahçe ve tarlalarına veya civarına hiçbir surette yakalama tuzakları kuramazlar. ç) Biyolojileri itibariyle tarla, bağ ve bahçelerine, arılarına, kendilerine zarar verme ihtimali olmadığı halde hayvanları avlanmaları durumunda 4915 sayılı Kanun gereğince haklarında yasal işlem yapılır ve ayrıca, bakanlıkça o hayvan için belirlenen tazminatlar üzerinden yasal faizi ile tazmin ettirilir. d) Çobanlar çoban köpeği, diğerleri bekçi köpeği cinsi köpekleri bulundurabilir. Çoban köpekleri sürülerin dışında ve bekçi köpekleri başıboş bırakılmaz bağlı olmadan bulundurulamaz. e) Bu kişiler, yaban hayvanlarının zararı söz konusu olmadıkça boşa veya nişana ateş etmek suretiyle tüfek ve silahlarını kullanamazlar, yaban hayatını rahatsız edemezler. (4) Orman içinde başıboş yakalanan av veya bekçi köpekleri, tasmalı ise sahibi çıkmaması halinde hayvan barınaklarına teslim edilir. Başıboş tasmalı köpeklerin sahibinin çıkması halinde 4915 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin üçüncü fıkrasına muhalefet etmekten yasal işlem yapılır. (5) Tasmasız ve yabanileşmiş, yaban hayatı için tehlikeli olmuş olan köpeklerin yaban hayatına zarar vermemesi için il müdürlüğünce gerekli uygulamalar yapılır ve tedbirler alınır. (6) Yivli ve yivsiz av tüfeklerinin taşıması ve bulundurulmasına ilişkin 2521 sayılı Avda ve Sporda Kullanılan Tüfekler, Nişan Tabancaları ve Av Bıçaklarının Yapımı, Alımı, Satımı ve Bulundurulmasına Dair Kanun hükümleri saklıdır. (7) Ancak, ikinci fıkranın (a), (b), (c), ve (ç) bentlerinde sayılan kişiler; ormanlardaki baraka veya çadırlarına, tarla, bağ ve bahçelerine ve arılarının bulunduğu yere kadar avlaklardan geçerken tüfeklerini boş ve kılıfında taşımak zorundadırlar. Eğitilmiş hayvanlar ve ok-yay ile avlanma MADDE 17-(1) 4915 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında; avcılık belgesi ve avlanma izni almadan tüfeksiz dahi olsa tazı, sertifikalı av atmacası, ok-yay ile avlanmak yasaktır. (2) Atmacacılık, bu kararın ekinde yer alan (EK: IX ) “Geleneksel Atmacacılık Esas ve Usulleri” ile yapılır. Atmaca sertifikası sahipleri, atmaca yakalamak amaçlı olarak, 2 serçe ve 2 ğaço (kızılsırtlı örümcek kuşu) olmak üzere toplam 4 adet kuşu avlanma süreleri içinde yakalayabilir. (3) Köpek eğitimi av sezonu içinde, avlanmanın serbest olduğu avlaklarda, avlanma günleri ve avlanma zamanında yapılabilir. Av dönemi dışında il müdürlüğü yaban hayvanlarının üreme dönemini de dikkate alarak, uygun gördüğü alanlarda, avcının av köpeğini gezdirmesine yazılı olarak izin verebilir. Avlaklara kedi ve köpekler ile av köpekleri sahipsiz olarak başıboş bırakılamaz. BEŞİNCİ BÖLÜM Genel Yasaklar, Kısıtlamalar ve Düzenlemeler Merkez Av Komisyonu kararı kapsamında belirlenen diğer kısıtlamalar ve düzenlemeler MADDE 18- 4915 sayılı Kanunun üçüncü maddesinin dördüncü fıkrası kapsamında, av ve yaban hayatının korunması ve geliştirilmesine, avcılığın düzenlenmesine ilişkin genel yasaklar, kısıtlamalar ve düzenlemeler şunlardır: a) Ormana girişlerin kısıtlanması: Avlanma izni, devlet ormanlarında; üretim, yangın ve silvikültürel (orman bakımı ve yetiştirme) faaliyetleri gibi nedenlerle ormanlara giriş çıkışın Hükümet, Bakanlık, Valilik veya Orman Genel Müdürlüğünce yasaklandığı sürelerde yasaklanan yerlerde geçerli değildir. b) Yetkisiz av yasağı konulamaz; av izni verilemez: Mülki amirler, köy muhtarları, köy ihtiyar heyetleri, yerel avcılık kuruluşları ve diğer kuruluşlar kendi bölgelerindeki avlakları, yurdun değişik yörelerinden gelen avcılara yasaklayamazlar, avlanmanın yasaklandığı sahalarda avlanmaya izin veremezler. c) Yetkili makamlarca mevzuat kapsamında silah taşıma yasağı getirilen günlerde avlanılamaz. ç) Anız yakmak ve çevreyi kirletmek yasaktır: Anız yakmak, avlaklara pet veya cam şişe, poşet, gazete vb. çöpleri atmak yasaktır. d) Avlak kirası veya yardım adı altında para istemek yasaktır: Değişik bölgelere ava giden avcılardan; özel avlak olarak ayrılmış ve tescil edilmiş avlaklar dışındaki sahalarda, özel şahısların, kooperatiflerin, muhtarlıkların veya mülki amirliklerin avlak kirası veya yardım adı altında para istemeleri yasaktır. Bu tür fiilleri işleyenler hakkında yasal işlem yapılır. e) Hayvan sürülerinin nakledilmesi sırasında, av ve yaban hayvanlarına zarar verilmesinin önlenmesi: Hayvan sürülerinin 3285 sayılı Hayvan Sağlığı ve Zabıtası Kanununun 26 ncı maddesi ile bu Kanunun uygulanmasına ilişkin yönetmeliğin 83 üncü maddesi çerçevesinde valilikler; av ve yaban hayvanlarının beslenme, üreme ve barınma yerlerinin korunması amacıyla, hayvan sürülerinin mera ve yaylalara araçsız nakledilmesi sırasında bu alanların ve yaban hayvanlarının korunması için gerekli tedbirleri almaya, gerektiğinde geçiş güzergahlarını belirlemeye yetkilidir. Köy muhtarlıkları valiliklerce alınacak bu tedbirlerin uygulanmasını sağlamak zorundadırlar. f) Sulak alanlarda izinsiz istihsal yapmak, yasaktır: Söğütlük, sazlık, kamışlık gibi üreme alanlarında il müdürlüğünden izin almadan saz ve kamış istihsali yapmak, buraları yakmak veya tahrip etmek yasaktır. g) Ticaret yasağı: Yaban domuzu hariç av hayvanlarının, et ve trofelerinin satışını yapmak yasaktır. ğ) Av turizmi usul ve esasları, uygulama ilkeleri bakanlıkça belirlenerek uygulanır. Karara aykırı fiillerin cezalandırılması MADDE 19- Bu karardaki yasaklara, kısıtlamalara ve düzenlemelere aykırı hareket edenler hakkında 4915 sayılı Kanun, 5199 sayılı Hayvanları Koruma Kanunu, 2872 sayılı Kanun ve diğer mevzuatlara göre yasal işlem yapılır. Kararın duyurulması, basım ve dağıtımı MADDE 20-(1) Merkez Av Komisyonu kararının özeti TRT kanalı ile radyodan duyurulacak, tam metni Resmi Gazete’de yayımlanacaktır. (2) İşbu karar kitapçık halinde Genel Müdürlükçe bastırılarak, Genelkurmay Başkanlığına, Adalet, İçişleri (Jandarma Genel Komutanlığı, Emniyet Genel Müdürlüğü) Dışişleri, Maliye, Tarım ve Köyişleri, Turizm ve Kültür Çevre ve Orman Bakanlıklarına, Valiliklere, Orman, Ziraat ve Veteriner Fakültelerine, Ziraat Odalarına, Türkiye Seyahat Acenteleri Birliği, ilgili kurum ve kuruluşlar ile avlanma izin belgesi alan avcılara ve muhtarlıklara bedelsiz dağıtılacaktır. (3) Bu kararda yer alan ve teknik olarak haritalarda gösterilmesi mümkün olan ava kapalı ve açık sahaları gösteren iller itibariyle rehber harita Genel Müdürlükçe bastırılıp av koruma görevi olan kurumlara, avlanma izin belgesi alan avcılara bedelsiz verilecektir. Bu kararın 7, 8 ve 9 uncu maddelerinde belirtilen ava yasak sahaların bu kararda yazılı olan sınırları geçerli olup, kararda belirtilen ancak ava yasak sahaların rehber haritalarda gösterilememiş olması, bu sahaların ava serbest saha olduğu anlamını taşımaz. Yürürlük MADDE 21- Bu Karar, Resmi Gazete’de yayımlandığı tarihte yürürlüğe girer ve bir sonraki Merkez Av Komisyonu kararının Resmi Gazete’de yayımlanmasına kadar yürürlükte kalır. EK LİSTE-1 ÇEVRE VE ORMAN BAKANLIĞINCA KORUMA ALTINA ALINAN YABAN HAYVANLARI MEMELİLER Familya ve tür adı (Latince adı) Türkçe adı KİRPİLER ERINACEIDAE Erinaceus concolor Kirpi Oryctalagus auritus Uzun Kulaklı Çöl Kirpisi UÇAN YARASALAR PTEROPODIDAE Rousettus aegyptiacus Mısır Yarasası BÖCEKCİL YARASALAR EMBALLONURIDAE Taphozous nudiventris NALBURUNLUYARASALAR) RHINOLOPHIDAE Rhinolophus ferrumequinum Nalburunlu Büyükyarasa Rhinolophus hipposideros Nalburunlu Küçükyarasa Akdeniz Rhinolophus euryale Nalburunluyarasası Rhinolophus mehelyi Nalburunluyarasa Rhinolophus blasii Nalburunluyarasa DÜZBURUN YARASALAR VESPERTILIONIDAE Myotis mystacinus Küçük Sakallı Yarasa Myotis nipalensis Myotis aurescens Myotis brandtii Myotis emerginatus Kirpikli Yarasa Myotis nattereri Saçaklı Yarasa Myotis bechsteini Büyükkulaklı Yarasa Myotis myotis Farekulaklı Büyükyarasa Myotis blythii Farekulaklı Küçükyarasa Myotis daubentonii Su Yarasası Myotis capaccinii Uzunayaklı Yarasa Pipistrellus nathusii Pürtüklü Yarasa Pipistrellus kuhlii Beyazyakalı Yarasa Hypsugo savii Nyctalus leisleri Küçük Akşamcı Yarasa Nyctalus noctula Akşamcı Yarasa Nyctalus lasiopterus Büyük Akşamcı Yarasa Akdeniz Geniş Kanatlı Eptesicus bottae Yarasası Eptesicus serotinus Genişkanatlı Yarasa Otonycteris hemprichi Uzunkulaklı Yarasa Barbastella barbastellus Sakallı Yarasa Plecotus auritus Kahverengi Uzunkulaklı Plecotus Vespertilio Miniopterus KUYRUKLU YARASALAR Tadarida SİNCAPLAR Sciurus Sciurus Spermophilus Spermophilus KUNDUZLAR Castor ARAPTAVŞANLARI Allactaga Allactaga Allactaga Sicista YEDİUYURLAR Dryomys Dryomys Dryomys Eliomys Myomimus Myomimus Muscardinus Glis(= Myoxus) OKLU KİRPİLER Hystrix i SUMAYMUNLARI Myocastor KÖPEKGİLLER Canis Vulpes AYILAR Ursus SANSARGİLLER Vormela Lutra SIRTLANLAR Hyaena KEDİLER Felis Felis Lynx (= Felis) Caracal (= Felis) Panthera FOKLAR, DENİZ KÖPEKLERİ austriacus murinus schreibersii MOLOSSIDAE teniotis SCIURIDAE vulgaris anomalus citellus xanthophrymnus CASTORIDAE fiber DIPODIDAE euphratica elater williamsi caucasica GLIRIDAE nitedula laniger pictus melanurus roachi setzeri avellanarius glis HYSTRICIDAE indica MYOCASTORIDAE coypus CANİDAE lupus zerda URSIDAE arctos MUSTALİDAE peregusna lutra HYAENIDAE hyaena FELIDAE silvestris chaus lynx caracal pardus PHOCIDAE Yarasa Gri Uzunkulaklı Yarasa İkirenkli Yarasa Uzunkanatlı Yarasa Kuyruklu Yarasa, Buldog Yarasa Avrupa Sincabı Anadolu Sincabı Tarla Sincabı Tarla Sincabı Kunduz Araptavşanı Araptavşanı Araptavşanı Hasancık Kayauyuru Yediuyur Asya Bahçe Yediuyuru Fare benzeri yediuyur Fare benzeri yediuyur Yediuyur Oklukirpi Sumaymunu Kurt Uzun Kulaklı Çöl Tilkisi Boz Ayı Alaca Sansar Su Samuru Çizgili Sırtlan Yaban Kedisi Sazlık Kedisi Vaşak Karakulak, Step Vaşağı Leopar, Pars Monachucs GEYİKLER Cervus monachus CERVIDAE dama Cervus Capreolus BOYNUZLUGİLLER Gazella elaphus capreolus BOVIDAE dorcas Gazella subgutturosa Rupicapra rupicapra Capra Ovis Ovis aegagrus ammon gmelini orientalis anatolica KUŞLAR Familya, cins ve tür adı(Latince adı) Batağangiller Podicipediade Tachybaptus ruficollis Podiceps cristatus Podiceps grisegena Podiceps auritus Podiceps nigricollis Yelkovangiller Procellaridae Calonectris diomedea Puffinus yelkouan Fırtınakuşugiller Hydrobatidae Hydrobates pelagicus Karabatakgiller Phalacrocoracidae Phalacrocorax aristotelis Phalacrocorax pygmeus Yılanboyungiller Anhingidae Anhinga rufa Pelikangiller Pelecanidae Pelecanus onocrotalus Pelecanus crispus Balıkçılgiller Ardeidae Botaurus stellaris Ixobrychus minutus Nycticorax nycticorax Ardeola ralloides Bubulcus Ibis Egretta garzetta Egretta alba Ardea purpurea Leylekgiller Ciconiidae Mycteria İbis Ciconia nigra Ciconia ciconia Akdeniz Foku Ala Geyik-Yağmurca Kızılgeyik (Av turizmi hariç) Karaca (Av turizmi hariç) Dorkas Ceylanı Ceylan / Ahu (Av turizmi hariç) Çengelboynuzlu Dağkeçisi (Av turizmi hariç) Yaban Keçisi (Av turizmi hariç) Yaban Koyunu Anadolu Yaban Koyunu Türkçe adı Küçük Batağan Bahri Kızılboyunlu Batağan Kulaklı Batağan Karaboyunlu Batağan Boz Yelkovan Yelkovan Fırtınakuşu Tepeli Karabatak Küçük Karabatak Yılanboyun Ak Pelikan Tepeli Pelikan Balaban Küçük Balaban Gece Balıkçılı Alaca Balıkçıl Sığır Balıkçılı Küçük Akbalıkçıl Büyük Akbalıkçıl Erguvani Balıkçıl Sarıgagalı Leylek Kara Leylek Leylek İbisgiller Phegadis Geronticus Platalea Flamanlar Phoenicopterus Ördekgiller Cygnus Cygnus Cygnus Anser Branta Branta Tadorna Tadorna Marmaronetta Aythya Mergus Oxyura Oxyura Atmacagiller Pernis Pernis Elanus Milvus Milvus Haliaeetus Gypaetus Neophron Gyps Aegypius Circaetus Circus Circus Circus Circus Accipiter Accipiter Accipiter Buteo Buteo Buteo Aquila Aquila Aquila Aquila Aquila Hieraaetus Hieraaetus Pandion Thereskionithidae falcinellus eremita leucorodia Phoenicopteridae ruber Anatidae Olor columbianus cygnus erythropus leucopsis ruficollis ferruginea tadorna angustirostris nyroca albellus jamaicensis leucocephala Accipitridae apivorus ptilorhyncus caeruleus migrans milvus albicilla barbatus percnopterus fulvus monachus gallicus aeruginosus cyaneus macrourus pygargus gentilis nisus brevipes buteo rufinus lagopus pomarina clanga nipalensis heliaca chrysaetos pennatus fasciatus haliaetus Çeltikçi Kelaynak Kaşıkçı Flamingo Kuğu Küçük Kuğu Ötücü Kuğu Küçük Sakarca Akyanaklı Kaz Sibirya Kazı Angıt Suna Yaz Ördeği Pasbaş Patka Sütlabi Kara başlı dikkuyruk Dikkuyruk Arı Şahini Tepeli Arı Şahini Ak Çaylak Kara Çaylak Kızıl Çaylak Akkuyruklu Kartal Sakallı Akbaba Küçük Akbaba Kızıl Akbaba Kara Akbaba Yılan Kartalı Saz Delicesi Gökçe Delice Bozkır Delicesi Çayır Delicesi Çakırkuşu Atmaca Yoz Atmaca Şahin Kızıl Şahin Paçalı Şahin Küçük Orman Kartalı Büyük Orman Kartalı Bozkır Kartalı Şah Kartal Kaya Kartalı Küçük Kartal Tavşancıl Balık Kartalı Doğangiller Falco Falco Falco Falco Falco Falco Falco Falco Falco Falco Falco Orman Tavuğugiller Tetrao Tetrao Sülüngiller Tetraogallus Francolinus Sutavuğugiller Porzana Porzana Porzana Crex Porphyrio Turnagiller Grus Grus Anthropoides Toygiller Tetrax Chlamydotis Otis Kılıçgagagiller Himantopus Recurvirostra Kocagözgiller Burhinus Cursorius Bataklık Kırlangıçları Glareola Falcoidae naumanni tinnunculus vespertinus columbarius subbuteo eleonorae concolor biarmicus cherrug peregrinus pelegrinoides Tetraonidae tetrix mlokosiewiczi Phasianidae caspius francolinus Rallidae porzana parva pusilla crex porphyrio Gruidae grus leucogeranus virgo Otitidae tetrax undulata tarda Recurvirostridae himantopus avosetta Burhinidae oedicnemus cursor Glareolidae pratincola Glareola Yağmurcunlar Charadrius Charadrius Charadrius Charadrius Charadrius Charadrius Vanellus nordmanni Charadriidae dubius hiaticula alexandrinus leschenaultii asiaticus morinellus spinosus Küçük Kerkenez Kerkenez Ala Doğan Boz Doğan Delice Doğan Ada Doğanı Gri Doğan Bıyıklı Doğan Ulu Doğan Gök Doğan Kızıl Enseli Doğan Orman Horozu Huş Tavuğu Urkeklik Turaç Benekli Sutavuğu Bataklık Sutavuğu Küçük Sutavuğu Bıldırcın Kılavuzu Sazhorozu Turna Ak Turna Telli Turna Mezgeldek Yakalı Toy Toy Uzunbacak Kılıçgaga Kocagöz Çölkoşarı Bataklıkkırlangıcı Karakanatlı Bataklıkkırlangıcı Küçük Halkalı Cılıbıt Halkalı Cılıbıt Akça Cılıbıt Büyük Cılıbıt Doğu Cılıbıtı Dağ Cılıbıtı Mahmuzlu Kızkuşu Çullukgiller Calidris Calidris Calidris Calidris Calidris Limicola Gallinago Numenius Tringa Tringa Tringa Actitis Arenaria Deniz Düdükçünleri Phalaropus Phalaropus Phalaropus Martıgiller Larus Larus Larus Larus Sumrugiller Sterna Sterna Sterna Sterna Sterna Sterna Sterna Chlidonias Chlidonias Chlidonias Bağırtlakgiller Pterocles Syrrhaptes Papağangiller Psittacula Gugukgiller Clamator Cuculus Peçeli Baykuşgiller Tyto Baykuşgiller Otus Otus Bubo Ketupa Athena Scolopacidae alba minuta temminckii ferruginea alpina falcinellus media tenuirostris stagnatilis ochropus glareola hypoleucos interpres Phalaroppididae tricolor lobatus fulicarius Laridae melanocephalus minutus genei audouinii Sternidae nilotica caspia bengalensis sandvicensis hirundo paradisaea albifrons hybridus niger leucopterus Pteroclidae senegallus paradoxus Psittacidae krameri Cuculidae glandarius canorus Tytonidae alba Strigidae brucei scops bubo zeylonensis noctua Ak Kumkuşu Küçük Kumkuşu Sarıbacaklı Kumkuşu Kızıl Kumkuşu Karakarınlı Kumkuşu Sürmeli Kumkuşu Büyük Su Çulluğu İncegagalı Kervançulluğu Bataklık Düdükçünü Yeşil Düdükçün Orman Düdükçünü Dere Düdükçünü Taşçeviren Büyük Denizdüdükçünü Deniz Düdükçünü Kızıl Denizdüdükçünü Akdeniz Martısı Küçük Martı İncegagalı Martı Ada Martısı Gülen Sumru Hazar Sumrusu Tepeli Sumru Karagagalı Sumru Sumru Kuzey Sumrusu Küçük Sumru Bıyıklı Sumru Kara Sumru Akkanatlı Sumru Benekli Bağırtlak Paçalı Bağırtlak Yeşilpapağan Tepeli Guguk Guguk Peçeli Baykuş Çizgili İshakkuşu İshakkuşu Puhu Balıkbaykuşu Kukumav Strix Asio Asio Aegolius Çobahaldatangiller Caprimulgus Sağangiller Apus Apus Apus Apus Yalıçapkınıgiller Halcyon Alcedo Ceryle Arıkuşugiller Merops Merops Gökkuzgungiller Coracias Coracias Çavuşkuşugiller Upupa Ağaçkakangiller Jynx Picus Picus Dryocopus Dendrocopos Dendrocopos Dendrocopos Dendrocopos Dendrocopos Tarlakuşugiller Melanocorypha Melanocorypha Melanocorypha Melanocorypha Calandrella Calandrella Eremophila Kırlangıçgiller Riparia Ptyonoprogne Hirundo Hirundo Delichon Kuyruksallayangiller Anthus Anthus aluco otus flammeus funereus Caprimulgidae europaeus Apodidae apus pallidus melba affinis Alcedinidae smyrnensis atthis rudis Meropidae superciliosus apiaster Coraciidae garrulus benghalensis Upupidae epops Picidae torquilla canus viridis martius major syriacus medius leucotos minor Alaudidae calandra bimaculata leucoptera yeltoninensis brachydactyla rufescens alpestris Hirundinidae riparia rupestris rustica daurica urbica Motacillidae novaeseelandiae campestris Alaca Baykuş Kulaklı Orman Baykuşu Kır Baykuşu Paçalı Baykuş Çobanaldatan Ebabil Boz Sağan Akkarınlı Sağan Küçük Sağan İzmir Yalıçapkını Yalıçapkını Alaca Yalıçapkını Yeşil Arıkuşu Arıkuşu Gökkuzgun Hint Gökkuzgun İbibik Boyunçeviren Küçük Yeşil Ağaçkakan Yeşil Ağaçkakan Kara Ağaçkakan Orman Alaca Ağaçkakan Alaca Ağaçkakan Ortanca Ağaçkakan Aksırtlı Ağaçkakan Küçük Ağaçkakan Boğmaklı Toygar Küçük Boğmaklı Toygar Akkanatlı Toygar Kara Toygar Bozkır Toygarı Çorak Toygarı Kulaklı Toygar Kum Kırlangıcı Kaya Kırlangıcı Kır Kırlangıcı Kızıl Kırlangıç Ev Kırlangıcı Mahmuzlu İncirkuşu Kır İncirkuşu Anthus Anthus Anthus Anthus Anthus Motacilla Motacilla Motacilla Motacilla Arapbülbülleri Pycnonotus İpekkuyrukkuşugiller Bombycilla Hypocolius Derekuşugiller Cinclus Çitkuşugiller Troglodytes Dağbülbülügiller Prunella Prunella Prunella Ardıçkuşugiller Cercotichas Erithacus Luscinia Luscinia Luscinia Irania Phoenicurus Phoenicurus Phoenicurus Saxicola Saxicola Oenanthe Oenanthe Oenanthe Oenanthe Oenanthe Monticola Monticola Turdus Öyleğengiller Cettia Cisticola Prinia Locustella Locustella Locustella Acrocephalus hodgsoni trivialis pratensis cervinus spinoletta flava citreola cinerea alba Pycnonotidae xanthopygos Bombycillidae garrulus ampelinus Cinclidae cinclus Troglodytidae troglodytes Prunellidae modularis ocularis collaris Turdidae galactotes rubecula luscinia megarhynchos svecica gutturalis ochruros phoenicurus erythronotus rubetra torquata isabellina oenanthe pleschanka hispanica finschii saxatilis solitarius torquatus Sylvidae cetti juncidis gracilis naevia fluviatilis lusciniodies melanopogon Yeşilsırtlı İncirkuşu Ağaç İncirkuşu Çayır İncirkuşu Kızılgerdanlı İncirkuşu Dağ İncirkuşu Sarı Kuyruksallayan Sarıbaşlı Kuyruksallayan Dağ Kuyruksallayanı Akkuyruksallayan Arap Bülbülü İpekkuyruk Tırtılyiyen Derekuşu Çitkuşu Dağbülbülü Sürmeli Dağbülbülü Büyük Dağbülbülü Çalı Bülbülü Kızılgerdan Benekli Bübül Bülbül Buğdaycıl Taş Bülbülü Kara Kızılkuyruk Kızılkuyruk Kızılsırtlı Kızılkuyruk Çayır Taşkuşu Taşkuşu Boz Kuyrukkakan Kuyrukkakan Alaca Kuyrukkakan Karakulaklı Kuyrukkakan Aksırtlı Kuyrukkakan Taşkızılı Gökardıç Boğmaklı Ardıç Kamış Bülbülü Yelpazekuyruk Dikkuyruklu Ötleğen Çekirge Kamışçını Ağaç Kamışçını Bataklık Kamışçını Bıyıklı Kamışçın Acrocephalus Acrocephalus Acrocephalus Acrocephalus Acrocephalus Acrocephalus Acrocephalus Hippolais Hippolais Hippolais Hippolais Hippolais Hippolais Sylvia Sylvia Sylvia Sylvia Sylvia Sylvia Sylvia Sylvia Sylvia Sylvia Sylvia Sylvia Sylvia Phylloscopus Phylloscopus Phylloscopus Phylloscopus Phylloscopus Phylloscopus Phylloscopus Phylloscopus Phylloscopus Regulus Regulus Sinekkapangiller Muscicapa Ficedula Ficedula Ficedula Ficedula Bıyıklıbaştankaralar Panurus Baştankaragiller Parus Parus Parus Parus paludicola schoenobaenus agricola dumetorum palustris scirpaceus arundinaceus pallida caligata languida olivetorum icterina polyglotta conspicillata cantillans mystacea melanocephala melanothorax rüppelli nana hortensis nisoria curruca communis borin atricapilla throchiloides (throchiloides) nitidus humei inornatus bonelli sibilatrix sindianus collybita trochilus regulus ignicapillus Muscicapidae striata parva semitorquata albicollis hypoleuca Timalidae biarmicus Paridae palustris lugubris ater caeruleus Sarı Kamışçın Kındıra Kamışçını Doğu Kamışçını Kuzey Kamışçını Çalı Kamışçını Saz Bülbülü Büyük Kamışçın Ak Mukallit Küçük Mukallit Dağ Mukallidi Zeytin Mukallidi Sarı Mukallit Kısakanatlı Sarı Mukallit Bozkır Ötleğeni Bıyıklı Ötleğen Pembe Göğüslü Ötleğen Maskeli Ötleğen Kıbrıs Ötleğeni Karaboğazlı Ötleğen Çöl Ötleğeni Akgözlü Ötleğen Çizgili Ötleğen Küçük Akgerdanlı Ötleğen Akgerdanlı Ötleğen Boz Ötleğen Karabaşlı Ötleğen Yeşilimsi Söğütbülbülü Yeşil Söğütbülbülü Yaprak Söğütbülbülü Küçük Söğütbülbülü Boz Söğütbülbülü Orman Söğütbülbülü Kafkas Çıvgını Çıvgın Söğütbülbülü Çalıkuşu Sürmeli Çalıkuşu Benekli Sinekkapan Küçük Sinekkapan Alaca Sinekkapan Halkalı Sinekkapan Kara Sinekkapan Bıyıklı Baştankara Kayın Baştankarası Akyanaklı Baştankara Çam baştankarası Mavi Baştankara Parus Parus Sıvacıkuşugiller Sitta Sitta Sitta Sitta Tırmanışkuşugiller Certhia Certhia Sarıasmagiller Oriolus Örümcekkuşugiller major cristatus Sittaidae krueperi europaea tephronota neumayer Certhiidae familiaris brachydactyla Oriolidae oriolus Lanidae Lanius Lanius isabellinus collurio Lanius Lanius Lanius Lanius Lanius Kargagiller Nucifraga Pyrrhocorax Pyrrhocorax Sığırcıkgiller Sturnus Ötücükuşgiller Petronia Montifringilla İspinozgiller Serinus Serinus Carduelis Carduelis Carduelis Carduelis Carduelis Carduelis Loxia Bucanetes Carpodacus Coccothraustes Kirazkuşugiller Plectrophenax Emberiza Emberiza Emberiza Emberiza schach minor excubitor senator nubicus Corvidae caryocatactes graculus pyrrhocorax Sturnidae roseus Passeridae petronia nivalis Fringillidae pusillus serinus chloris carduelis spinus cannabina flavirostris flammea curvirostra githagineus erythrinus coccothraustes Emberizidae nivalis leucocephalos citrinella cirlus cia Büyük Baştankara Tepeli Baştankara Küçük Sıvacıkuşu Sıvacı Kuşu Büyük Kaya Sıvacıkuşu Kaya Sıvacıkuşu Orman Tırmaşıkkuşu Bahçe Tırmaşıkkuşu Sarıasma Kızılkuyruklu Örümcekkuşu Kızılsırtlı Örümcekkuşu Uzunkuyruklu Örümcekkuşu Karaalınlı Örümekkuşu Büyük Örümcekkuşu Kızılbaşlı Örümcekkuşu Maskeli Örümcekkuşu Köknar Kargası Sarıgagalı Dağkargası Kırmızıgagalı Dağkargası Ala Sığırcık Kaya Serçesi Kar Serçesi Kara İskete Küçük İskete Florya Saka Karabaşlı İskete Ketenkuşu Sarıgagalı Ketenkuşu Kuzey Ketenkuşu Çaprazgaga Küçük Alamecek Çütre Kocabaş Alaca Kirazkuşu Akbaşlı Kirazkuşu Sarı Kirazkuşu Bahçe Kirazkuşu Kaya Kirazkuşu Emberiza Emberiza Emberiza Emberiza Emberiza Emberiza cineracea caesia rustica pusilla schoeniclus melanocephala SÜRÜNGENLER Familya, cins ve tür adı(Latince adı) TESTUDINES (Takım) Emydidae (Familya) Emys orbicularis Mauremys caspica Testudinidae (Familya) Testudo graeca Testudo hermanni Cheloniidae (Familya) Caretta caretta Chelonia mydas Trionychidae (Familya) Rafetus euphraticus Trionyx triunguis SQUAMATA (TAKIM) Gekkonidae (Familya) Asaccus elisae Cyrtopodion heterocercus Cyrtopodion kotschyi Cyropodion scaber Hemidactylus turcicus Stenodactylus grandiceps Agamidae (Familya) Agama caucasica Agama stellio Phrynocephalus helioscopus Agama ruderata Chamaeleonidae (Familya) Chamaeleo chamaeleon Anguidae (Familya) Anguis fragilis Ophisaurus apodus Varanidae (Familya) Varanus griseus Lacertidae (Familya) Acanthodactylus boskianus Eremias pleskei Eremias strauchi Eremias suphani Lacerta agilis Lacerta anatolica Lacerta cappadocica Lacerta clarkorum Boz Kirazkuşu Kızıl Kirazkuşu Akkaşlı Kirazkuşu Küçük Kirazkuşu Bataklık Kirazkuşu Karabaşlı Kirazkuşu Türkçe adı Benekli Kaplumbağa Çizgili Kaplumbağa Tosbağa Trakya tosbağası Deniz kaplumbağası Çorba kaplumbağası Fırat kaplumbağası Nil kaplumbağası Yaprak parmaklı keler Mardin keleri İnce parmaklı keler Karinalı keler Geniş parmaklı keler Tombul keler Kafkas keleri Dikenli keler Topbaş keler Bozkır keleri Bukalemun Yılan kertenkele Oluklu kertenkele Dev kertenkele Taraklı kertenkele Aras kertenkelesi Step kertenkelesi Suphan kertenkelesi Kars kertenkelesi Anadolu kertenkelesi Kayseri kertenkelesi Klark kertenkelesi Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Lacerta Podarcis Podarcis Podarcis Ophisos Scincidae (Familya) Aplepharus Ablepharus Ablepharus Chalcides Eumeces Mabuya Mabuya Ophiomorus Amphisbaenidae (Familya) Blanus Typhlopidae (Familya) Typlops Leptotyphlopidae (Familya) Leptotyphlops Boidae (Familya) Eryx Colubridae (Familya) Coluber Coluber Coluber Coluber Coluber Coluber Coluber Coluber Coronella Eirenis Eirenis danfordi derjugini laevis mixta oertzeni parva parvula praticola princeps raddei rudis strigata trilineata unisexualis uzzelli valentini viridis muralis sicula taurica elegans Toros kertenkelesi Artvin kertenkelesi Hatay kertenkelesi Cüce kertenkele Çayır kertenkelesi Siirt kertenkelesi Çizgili kertenkele İri yeşil kertenkele Yeşil kertenkele Duvar kertenkelesi İstanbul kertenkelesi Trakya kertenkelesi Tarla kertenkelesi bivittatus chernovi kitaibeli ocellatus schneiderii aurata vittata punctatissimus İnce kertenkele Benekli kertenkele Sarı kertenkele Tıknaz kertenkele Serifli kertenkele Toprak kertenkele strauchi Kör kertenkele vermicularis Kör yılan macrorhynchus İpliksi yılan jaculus Mahmuzlu yılan caspius jugularis najadum nummifer ravergieri rubriceps schmidti ventromaculatus austriaca aurolineatusbarani Hazar yılanı Kara yılan İnce yılan Kocabaş yılan Toros yılanı Kırmızı yılan Urfa yılanı Avusturya yılanı Eirenis Eirenis Eirenis Eirenis Eirenis Eirenis Eirenis Eirenis Eirenis Eirenis Eirenis Elaphe Elaphe Elaphe Elaphe Natrix Natrix Malpolon Pseudocyclophis Rhynchocalamus Spalerosophis Telescopus Viperidae (Familya) Vipera Vipera Vipera Vipera Vipera Vipera Vipera Vipera Elapidae (Familya) Walterinnesia collaris coronella decemlineata eiselti hakkariensis levantinus lineomaculatus modestus punctatolineata rothi thospitis hohenackeri longissima quatuorlineata situla natrix tesellata monspessulana persicus melanocephalus diadema fallax Yakalı yılan Halkalı yılan Çizgili yılan ammodytes barani kaznakovi lebetina raddei ursinii xanthina wagneri Boynuzlu engerek Baran engereği Siyah engerek Koca engerek Ağrı engereği Küçük engerek Şeritli engerek Vagner engereği aegyptia Çöl Kobrası Hakkari yılanı Bodur yılan Uysal yılan Van yılanı Kudüs yılanı Kafkas yılanı Eskülap yılanı Sarı yılan Ev yılanı Yarısucul yılan Su yılanı Çukurbaşlı yılan İran yılanı Toprak yılanı Ş.Urfa yılanı Kedigözlü yılan EK LİSTE-II MERKEZ AV KOMİSYONUNCA KORUMA ALTINA ALINAN AV HAYVANLARI MEMELİLER Familya, cins ve tür adı(Latince adı) SANSARGİLLER MUSTALİDAE Mustela navilis Mustela putorius Mustela erminia Meles meles KUYRUKSÜRENLER VİVERRİDAE Herpestes ichneumon KUŞLAR Türkçe adı Gelincik Kokarca Kakım Porsuk Kuyruksüren Familya, cins ve tür adı(Latince adı) Gavidae Gavia stellata Gavia arctica Gavia Immer Sulida Morus bassanus Phalacrocoracidae Phalacrocorax carbo Ardeidae Ardea cinerea Ördekgiller Anatidae Anser fabalis Anser brachyrhynchus Anser anser Branta bernicla Alopochen aegypticus Anas falcata Somateria mollissima Clangula hyemalis Mergus serrator Mergus merganser Anas clypeata Melanitta fusca Sülüngiller Phasianidae Perdix perdix Phasianus colchicus Sutavuğugiller Rallidae Rallus aquaticus Gallinula chloropus Poyrazkuşugiller Haematopodidae Haematopus ostralegus Yengeç Yağmurcunları Dromadidae Dromas ardeola Yağmurcunlar Charadriidae Pluvialis fulva Pluvialis Pluvialis Pluvialis Vanellus Vanellus Vanellus Vanellus Çullukgiller Calidris Calidris Philomachus Limosa Limosa dominica apricaria squatarola indicus gregaria leucura vanellus Scolopacidae canutus fuscicollis pugnax limosa lapponica Türkçe Dalgıçkuşugiller Kızılgerdanlı Dalgıç Karagerdanlı Dalgıç Buz Dalgıcı Sümsükkuşları Sümsükkuşu Karabatakgiller Karabatak Balıkçılgiller Gri Balıkçıl Tarla Kazı Küçük Tarla Kazı Boz Kaz Yosun Kazı Nil kazı Büyük Çamurcun Pufla Telkuyruk Tarakdiş Büyük Tarakdiş Kaşıkgaga Kadife Ördek Çilkeklik Sülün (Av turizmi hariç) Su Kılavuzu Saztavuğu Poyrazkuşu Yengeç Yağmurcunu Küçük Altın Yağmurcun Amerikan Altın Yağmurcun Altın Yağmurcun Gümüş Yağmurcun Büyük Kızkuşu Sürmeli Kızkuşu Akkuyruklu Kızkuşu Kızkuşu Büyük Kumkuşu Aksokumlu kumkuşu Döğüşkenkuş Çamurçulluğu Kıyı Çamurçulluğu Lymnocryptes Numenius Numenius Tringa Tringa Tringa Xenus Actitis Korsan Martıgiller Stercorarius Stercorarius minimus phaeopus arquata erythropus totanus nebularia cinereus macularia Stercorariidae pomarinus parasiticus Stercorarius Stercorarius Martıgiller Larus Larus Larus Larus Larus Larus Larus Larus Rissa Larus Bağırtlakgiller Pterocles Pterocles Güvercingiller Columba Streptopelia Streptopelia Tarlakuşugiller Ammomanes Alaemon Galerida Lullula Alauda Ardıçkuşugiller Oenanthe Oenanthe Oenanthe longicaudus skua Laridae leucophthalmus ichthyaetus ridibundus canus fuscus cachinnans hyperboreus marinus tridactyla argentatus Pteroclidae orientalis alchata Columbidae oenas decaocto senegalensis Alaudidae deserti alaudipes cristata arborea arvensis Turdidae cypriaca deserti xanthoprymma Oenanthe Oenanthe Oenanthe Turdus Turdus Turdus Turdus moestra lugens leucopyga pilaris philomelos iliacus viscivorus Küçük Su Çulluğu Sürmeli Kervançulluğu Kervançulluğu Kara Kızılbacak Kızılbacak Yeşilbacak Sarıbacak Benekli Düdükçün Kütkuyruklu Korsanmartı Korsanmartı Uzunkuyruklu Korsanmartı Büyük Korsanmartı Kızıldeniz Martısı Büyük Karabaş Martı Karabaş Martı Küçük Gümüş Martı Karasırtlı Martı Gümüş Martı Kutup Martısı Büyük Karasırtlı Martı Karaayaklı Martı Kuzet Gümüş Martı Bağırtlak Kılkuyruk Bağırtlak Gökçe Güvercin Kumru Küçük Kumru Çöl Toygarı İbibik toygarı Tepeli Toygar Orman Toygarı Tarlakuşu Kıbrıs Kuyrukkakanı Çöl Kuyrukkakanı Kızılca Kuyrukkakan Büyük Kızılca Kuyrukkakan Karasırtlı Kuyrukkakan Aktepeli Kuyrukkakan Tarla Ardıcı Öter Ardıç Kızıl Ardıç Ökse Ardıcı Bıyıklıbaştankaralar Aegithalos DuvarTırmanışkuşugiller Tichodroma Çulhakuşları Remiz Kargagiller Corvus Corvus Sığırcıkgiller Sturnus Acridotheres Ötücükuşgiller Passer Passer Passer Carpospiza Petronia İspinozgiller Fringilla Fringilla Rhodopechys Rhodospiza Bucanetes Carpodacus Pyrrhula Kirazkuşugiller Emberiza Emberiza Emberiza Miliaria Timalidae caudatus Tichodromadidae muraria Remizidae pendulinus Corvidae ruficollis corax Sturnidae vulgaris tristis Passeridae hispaniolensis moabiticus montanus brachydactyla xanthocollis Fringillidae coelebs montifringilla sanguinea obsoleta mongolicus rubicilla pyrrhula Emberizidae hortulana buchanani bruniceps calandra Uzunkuyruklu Baştankara Duvar Tırmaşıkkuşu Çulhakuşu Çöl Kuzgunu Kuzgun Sığırcık Çiğdeci Söğüt Serçesi Küçük serçe Ağaç Serçesi Çöl Serçesi Sarıboğazlı Serçe İspinoz Dağ İspinozu Alamecek Boz Alamecek Doğu Alameceği Büyük Çütre Şakrakkuşu Kirazkuşu Doğu Kirazkuşu Kızılbaşlı Kirazkuşu Tarla Kirazkuşu EK LİSTE-III MERKEZ AV KOMİSYONUNCA AVINA BELLİ EDİLEN SÜRELERDE İZİN VERİLEN AV HAYVANLARI MEMELİLER Familya, cins ve tür adı(Latince adı) Türkçe TAVŞANLAR LAPORIDAE Lepus europaeus Yabani Tavşan Oryctalagus cunicullus Ada Tavşanı KÖPEKGİLLER CANİDAE Canis aureus Çakal Vulpes vulpes Tilki SANSARGİLLER MUSTALİDAE Martes martes Ağaç Sansarı Martes foina Kaya Sansarı DOMUZGİLLER SUİDAE Sus scrofa scrofa Yaban Domuzu KUŞLAR Familya, cins ve tür adı (Latince adı) Türkçe Ördekgiller Anser Anas Anas Anas Anas Anas Anas Netta Aythya Aythya Aythya Melanitta Bucephala Sülüngiller Alectoris Alectoris Ammoperdix Coturnix Sutavuğugiller Fulica Yağmurcunlar Gallinago Scolopax Güvercingiller Columba Columba Streptopelia Ardıçkuşugiller Turdus Kargagiller Garrulus Pica Corvus Corvus Corvus Corvus Ötücükuşgiller Passer Anatidae albifrons penelope strepera crecca platyrhynchos acuta querquedula rufina ferina fuligula marila nigra clangula Phasianidae chukar geraeca griseogularis coturnix Rallidae atra Charadriidae gallinago rusticola Columbidae livia palumbrus turtur Turdidae merula Corvidae glandarius pica monedula frugilegus corone corone corone pallescens Passeridae domesticus Sakarca Fiyu Boz Ördek Çamurcun Yeşilbaş Kılkuyruk Çıkrıkçın Macar Ördeği Elmabaş Patka Tepeli Patka Karabaş Patka Kara Ördek Altıngöz Kınalı Keklik Kaya Kekliği Kum Kekliği Bıldırcın Sakarmeke Su Çulluğu (Bekasin) Çulluk Kaya Güvercini Tahtalı Üveyik Karatavuk Alakarga Saksağan Küçük Karga Ekin Kargası Kara Leş Kargası Leş Kargası Şehir Serçesi EK LİSTE –IV İLLERİMİZE GÖRE 1-MERKEZ AV KOMİSYONU TARAFINDAN 2009-2010 AV DÖNEMİNDE AVIN YASAKLANDIĞI SAHALAR, 2-ÖRNEK AVLAK OLARAK AYRILDIĞI İÇİN AVA KAPATILAN SAHALAR, 3-YABAN HAYVANI YERLEŞTİRİLDİĞİ İÇİN AVA KAPATILAN SAHALAR VE 4-YABAN HAYATI GELİŞTİRME SAHASI OLARAK AYRILDIĞI İÇİN AVLANMANIN YASAK OLDUĞU SAHALAR 01-ADANA: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Karaisalı İlçesi (Ekecik-Çakmak Avlağı); Doğusu: Kızıldağ yaylasından-KızıldağKaraisalı yolunu takiben Umuttaşı tepeye, sırtı takiben Kaplankaya tepeye, Kızılkaya Sırtını takiben Ayakseki sırtı'na, sırtı takiben Kızıldağ-Karaisalı yoluna, buradan Mutluca deposuna, stabilize yolu takiben Nergizlik barajı bendine, Güneyi: Nergizlik barajı bendinden Nergizlik Barajı içinde kalmak üzere Uzun Sırt'a, Sırtı takiben Botaş Pompa İstasyonunun arkasındaki sırttan Kızgın Dere'ye, Kızgın dere'den geçen yolu takiben Çakıt suyu'na, buradan stabilize yolu takiben Hacıkırı tren istasyonu'na kadar olan kısım, Batısı: Hacıkırı İstasyonu'ndan stabilize yolu takiben çakıt suyu'na, suyu takiben Köşk tepe sırtının suya kavuştuğu yer, oradan sırtı takiben Köşk tepe'ye, oradan sırtı takiben Ortaoluk mevkii'ne, oradan sırtı takiben Eneç tepe'ye kadar, Kuzeyi: Eneç tepe'den sırtı takiben Sulukuşak tepe'ye, buradan Sulukuşak sırtı'na, sırtı takiben Boz Sivri tepe'ye, sırtı takiben Kızıldağ yayla'sına kadar olan kısım arasında kalan yer. 2- Aladağ İlçesi; Doğusu: Zamantı çayı, Güneyi: Zamantı çayından Küp köyüne oradan Darlık köyüne ve oradan da Aladağ ilçesine giden yolun Doğan çayına kavuştuğu yer, Batısı: Doğan çayı ve Hızar deresini takiben Aladağ Milli Parkına kavuştuğu yer, Kuzeyi: Aladağ Milli Parkı oradan Şamadan beli sırtını takiben Zamantı Çayı’nın birleştiği yer arasında. 3- Pozantı İlçesi; Doğusu: Pabuçlu yurdu mevkiindeki ana sırttan başlayarak güneye doğru ana sırtı takiben ger dağına, ana sırtı takiben ötürük çukuru tepeye, güneye doğru ana sırtı takiben büyük hondu tepeye, ana sırtı takiben güvenç gediğinden akdağa, güneye doğru ana sırtı takiben orta oluk mevkiine, oradan yerkesiği mevkiine, ana sırtı takiben direk taş tepeye, takiben Pozantı İlçesi ile Karaisalı Orman İşletme müdürlüklerini ayıran ana suyu takiben çakıt suyuna, Güneyi: Çakıt suyundan Pozantı Tarsus Orman İşletme Müdürlüklerini ayıran ana sırtı takiben deve tepesine, deve tepesinden batıya doğru ana sırtı takiben Belemedik-Bürücek arasındaki ana sırt üzerinde bulunan 2144 rakımlı tepeye, Batısı: Belemedik-Bürücek arasındaki ana sırt üzerinde bulunan 2144 rakımlı tepeden kuzeye doğru ana sırtı takiben kuş kayası tepeye, oradan ana sırtı takiben Kocaköy tepeye, ana sırtı takiben küçük bağ tepeye, oradan takiben çakıt suyuna, çakıt suyunu takiben çınarlı pınar dereye, oradan çoban pınarı deresini kesen ilk orman yolunu kuzeye doğru takiben gökkepir sırtına, Gökkepir sırtını kesen orman yolunu kuzeye doğru takiben kocayer mevkiine, oradan orman yolunu kuzeye doğru takiben harap mevkiine, Kuzeyi: Harap mevkiinden doğuya doğru orman yolunu takiben kevenliseki dereye, oradan orman yolunu takiben ferikoğlu mevkiine, oradan orman yolunu takiben pabuçlu yurt arasında. 4- Kozan İlçesi; Doğusu: Gedikli köyünden başlayarak yolu takiben Acarmantaş köyü, oradan yolu takiben Bulduklu köyüne kadar, Güneyi: Bulduklu köyünden yolu takiben Kozan – Kadirli İlçe yolunun kesiştiği nokta, Batısı: Kozan – Kadirli İlçe yolunun kesiştiği noktadan Kozan ilçesine, oradan Feke İlçesi yolunu takiben Gedikli yolunun kesiştiği nokta, Kuzeyi: Gedikli köyü yolu ile çevrili alan içerisinde kalan kısım. 5- Tufanbeyli İlçesi; Doğusu: Kayseri İl sınırı, oradan ham yolu takiben ayvat köyü, Ayvat köyü yolunu takiben Kayapınar köyü, Güneyi: Kayapınar köyü, oradan çal arası bağlantı yolunu takiben damlalı köyü, Damlalı köyünden yolu takiben Doğanlı köyü yol kesişim noktası, Batısı: Doğanlı-Damlalı köyü yol kesişim noktasından başlayıp koçcağız yolu, Koçcağız köyü yolu takiben Tozlu köyü, oradan ham yolu takiben Kayseri İl sınırı, Kuzeyi: Kayseri İli İl sınırı. 6- Ceyhan İlçesi; Doğusu: Sirkeli köyü yolundan başlayıp, yolu takiben Yeniköy yolu, yolu takiben İsalı köyü, Güneyi: İsalı köyü yolu, yolu takiben Gündoğan Köyü, yolu takiben Yüreğir İlçesi Çelemli Beldesi yolu sınırı, Batısı: Yüreğir İlçe sınırı, Kuzeyi: Yüreğir İlçesi sınırından Misis (Yakapınar ) Köy yolundan başlayıp Kızıldere köyü yolu, yolu takiben Sirkeli köyü yolu. 7- Yüreğir İlçesi; Doğusu: Ceyhan İlçe sınırı ve Çelemli köyü yolu, Güneyi: Çelemli köyü, yolu takiben Gökvelioğlu köyü, Batısı: Gökvelioğlu köyü yolunu takiben Nacarlı köyü, yolu takiben Vayvaylı köyü, yolu takiben Geçitli Beldesi, Kuzeyi: Geçitli beldesi, yolu takiben Ceyhan İlçesi Kızıldere köy yolu. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1- Adana Akyatan Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Adana Pozantı Karanfildağ Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 3- Adana Tuzla Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 4- Adana-Kahramanmaraş-Hançerderesi Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 5- Adana-Seyhan Baraj Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 02-ADIYAMAN: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçe (A); Doğusu: Boğazözü-Kömür-Pınaryayla köy yollarını takiben Sincik ilçe sınırının Kahta ilçe sınırı ile birleştiği yere kadar, Kuzeyi: Çelikhan ilçe sınırından Sincik-Kahta ilçe sınırının birleştiği yer, Batısı: Dandırmaz köy yolundan, Tut ilçe sınırı, oradan da Adıyaman il sınırı, Güneyi: Dandırmaz Köyü’nden Yaylakonak Köyü’ne, köy yolunu takiben Yazıbaşı Köyü’nden sırt üzeri Koçali Köyü’ne, buradan kuzeye doğru asfalt yolu takiben Doğanlı Köyü’ne, güneye doğru Çatalağaç köy yolunu takiben Varlık üzerinden Adıyaman-Malatya karayoluna gelinerek yolu takiben güneye doğru Palanlı Köyü’nden doğuya doğru Olgunlar Köyü’nü takiben Boğazözü Köyü’ne kadar. (B) (Ceylan Adası); Doğusu: Baraj Gölü, Kuzeyi: Baraj Gölü, Batısı: Baraj Gölü, Güneyi: Baraj Gölü. 2- Çelikhan İlçesi; Doğusu: Mutlu Köyü’nün güneyindeki Fatihan Deresi’nden devam ederek İncirli Mezrası köy yolundan başlayarak Yağızatlı köy yolunu takiple Adıyaman Merkez ilçe sınırı, Kuzeyi: Şıhment Deresi ile Besiki Deresi’nin birleştiği noktadan devam ederek Mutlu Köyü’ne kadar olan köy yolu, Batısı: Çelikhan İlçesi’nden güneye doğru Adıyaman karayolunu takiple Adıyaman Merkez ilçe sınırı, Güneyi: Adıyaman Merkez ilçe sınırı. 3- Kahta-Sincik İlçeleri; Doğusu: Milli Park sınırı, Kuzeyi: Doluca Köyü’nden batıya takiple Yağızatlı Köyü’ne kadar, Batısı: Pınaryayla-İnlice köy yolu-Bulam Çayı’na kadar, Güneyi: Milli Park sınırı. 4- Gölbaşı İlçesi; Doğusu: Aktopak Köyü’nden günye doğru Akçakaya Köyü, Yukarı Çöplü köy yolu, Batısı: Göynük Mahallesi’nden başlayarak kuzeye doğru İnekli (Yeşilova) Köyü’nü takiben Hacılar Köyü güneyine kadar, Güneyi: Belören Köyü’nden başlayarak güneybatıya doğru köy yolunu takiben Zombalı Tepe’ye, oradan kuzeybatıya doğru köy yolunu takiben Göynük Mahallesi’ne kadar, Kuzeyi: Hacılar Köyü güneyinden Çörekçukuru üzerinden Savan-Çataltepe köy yolu ve Göksu Çayı’nı takiben Aktoprak Köyü’ne kadar. 5- Gerger İlçesi; Doğusu: Fırat Nehri, Batısı: Demirtaş köy yolu çay ile birleştiği kısım, Güneyi: Ceviz Pınarı-Gölyurt-Demirtaş köy yolları, Kuzeyi: Yenibardak Çayı. 6- Tut İlçesi; Doğusu: Yayakonak-Dandırmaz, Adıyaman Merkez ilçe sınırını takiple, İncekoz-Gürlevik içme suyu kavşağı, Batısı: Tut İlçesi ile Meryem Uşağı yolunun kesiştiği noktadan başlayarak Çanakçı-Bulanık köy yolu, Güneyi: Dandırmaz-Tepecik köy yolunun kesiştiği noktadan başlayarak Yalankoz-Kaşlıca Tut İlçesi Meryem Uşağı yolunun kesiştiği noktaya kadar, Kuzeyi: Yaylacık Köyü’nden Gilise Dağı’nı takiben Bektut Tepe’ye, Adıyaman-Malatya il sınırı. 03-AFYONKARAHİSAR: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçe; Doğusu: Çayırbağ- Omuzca yolu, bu yolun İhsaniye İlçe sınırını kestiği noktaya kadar olan kısmı, Güneyi: Afyonkarahisar Kütahya yolundan Saraydüzü- Fethibey ve Çayırbağ köyüne giden yol, Batısı: Afyonkarahisar Kütahya yolu, buradan Bayramgazi – Saadet -Y.Tandır köyüne giden yolun İhsaniye İlçe sınırını kestiği noktaya kadar olan kısmı, Kuzeyi: İhsaniye İlçe sınırı. Başmakçı İlçesi; Doğusu: Başmakçı- Akpınar Gemiş Yolundan il sınırı, Güneyi: Acıgöl içinden geçen ve Akpınar yolunun sınırı kestiği noktaya kadar olan Denizli İl sınırı, Batısı: Acıgöl içinden geçen ve Başmakçı- Dazkırı karayoluna kadar devam eden BaşmakçıDazkırı İlçe sınırı, Kuzeyi: Başmakçı- Dazkırı yolu ve yolun sol tarafında kalan Acıgöl çevresi. 2- Bayat İlçesi; Doğusu: Ankara karayolundan itibaren Bayat- Emirdağ İlçe sınırı, Güneyi: Bayat İlçe Merkezinden devamla Emirdağ İlçe sınırına kadar Afyonkarahisar Ankara karayolu, Batısı: Bayat İlçe Merkezinden Çukurkuyu köy yolu, bu yolu kuzeye doğru takiben Eskişehir İl sınırını kestiği noktaya kadar olan kısmı, Kuzeyi: AfyonkarahisarEskişehir İl sınırı. 3- Bolvadin İlçesi; Doğusu: Çay- Bolvadin, Bolvadin- Emirdağ karayolu, Güneyi: Çay İlçe sınırı, Batısı: Bayat ve Çobanlar İlçe sınırı, Kuzeyi: Bolvadin- Emirdağ karayolundan Özburun Yukarı Çaybelen yolunun Bayat İlçe sınırına kadar olan kısmı. 4- Çay İlçesi; Doğusu: Çay – Bolvadin Karayolu, Güneyi: Çay İlçe Merkezinden Merkez İlçe sınırına kadar olan Çay - Afyonkarahisar karayolu, Batısı: Çay – Bolvadin -Merkez İlçe sınırı, Kuzeyi: Bolvadin İlçe sınırı. 5- Dazkırı İlçesi; Doğusu: Acıgöl içinden geçen ve Başmakçı- Dazkırı karayoluna kadar devam eden Başmakçı- Dazkırı İlçe sınırı, Güneyi: Acıgöl içinden geçen ve Dazkırı Denizli yolunun sınırı kestiği noktaya kadar olan Denizli İl sınırı, Batısı: Dazkırı-Denizli yolu, Kuzeyi: Dazkırı-Başmakçı yolu, 6- Dinar İlçesi; Doğusu: Dinar Şuhut İlçe sınırı, Güneyi: Afyonkarahisar –Isparta İl sınırı, Batısı: Dinar – Çay karayolunun Dinar- Sandıklı karayolunu kestiği noktadan itibaren Dinar Eldere yolu ve bu yolun Isparta İl sınırını kestiği noktaya kadar olan kısmı, Kuzeyi: Dinar- Çay karayolu, 7- Emirdağ İlçesi; Doğusu: Afyonkarahisar – Konya İl sınırı, Güneyi: Emirdağ – Bolvadin ve Sultandağı İlçe sınırı, Batısı: Davulga – Bademli yolu bu yolu takiben Bademli – Büyükkarabağ yolunun Bolvadin İlçe sınırını kestiği noktaya kadar olan kısmı, Kuzeyi: Davulga –Eşrefli –Büyüktuğluk yolu, Büyüktuğluktan itibaren kuzeye doğru takip eden yolun İl sınırını kestiği noktaya kadar olan kısmı. Hocalar İlçesi; Doğusu: Hocalar –Yavaşlar yolunun Hocalar - Sandıklı İlçe sınırını kestiği noktaya kadar olan kısmı, Güneyi: Afyonkarahisar -Denizli İl sınırı, Sandıklı İlçe sınırı, Batısı: Afyonkarahisar -Uşak İl sınırı, Kuzeyi: Hocalar – Banaz yolu, Afyonkarahisar -Uşak İl sınırı. 8- İhsaniye İlçesi; Doğusu: İhsaniye – İscehisar ve Merkez İlçe sınırları, Kuzeyi: Kayıhan – Yeşilyayla – Ayazini- Kuzören – Eskieğmir _ Kıyır yolu bu yolu takiben İscehisar İlçe sınırını kestiği noktaya kadar olan kısmı, Batısı: Afyonkarahisar - Gazlıgöl- Eskişehir yolu, Güneyi: Merkez İlçe sınırı İscehisar İlçesi; Doğusu: İscehisar-Bayat ilçe sınırı, Güneyi: Afyonkarahisar – Ankara karayolu, Batısı: Afyonkarahisar – Ankara karayolu üzerinden İscehisar Karakaya Mahallesine giden yolu takiben kuzeye doğru Olukpınar Köyüne oradan Alanyurt Köyüne ulaşan yol ve bu yolun Eskişehir İl sınırını kestiği noktaya kadar olan kısmı, Kuzeyi: Afyonkarahisar – Eskişehir İl sınırı. 9- Sandıklı İlçesi; Doğusu: Sinanpaşa ve Şuhut İlçe sınırları, Güneyi: Koçhisar – Sandıklı İlçe Merkezi – Şuhut yolu, Batısı: Daylık – Dodurga – Koçhisar yolu, Kuzeyi: Daylık – Kınık – Karadirek – Başağaç yolu, bu yolun Afyonkarahisar – Sandıklı karayolunu kestiği noktadan itibaren Afyonkarahisar – Sandıklı yolu. 10- Sinanpaşa İlçesi; Doğusu: Sinanpaşa - Bulca yolu, bu yolu takiben İzmir – Ankara karayolunu geçtikten sonra Balmahmut - Köprülü yolu, Kuzeyi: Uşak – Afyonkarahisar demiryolu, Batısı: Afyonkarahisar – Uşak, Afyonkarahisar Kütahya İl sınırları, Güneyi: Sinanpaşa – Tokuşlar yolu, bu yolun İzmir – Ankara karayolunu kestiği noktadan itibaren İzmir – Ankara karayolu. 11- Sultandağı İlçesi; Doğusu: Yenikarabağdan – Üçkuyuya giden yol üzerinden Karapınar yol ayrımından itibaren Karapınar – Karakışla yolu, bu yolun Emirdağ İlçe sınırını kestiği noktaya kadar olan kısmı, Güneyi: Bolvadin – Üçkuyu yolu üzerinden, çukurcak yol ayrımından Karapınar yol ayrımına kadar olan Bolvadin – Üçkuyu yolu, Batısı: Üçkuyu – Bolvadin yolu üzerinden Çukurcak yol ayrımından itibaren Çukurcak yolu, bu yolun Emirdağ İlçe sınırını kestiği noktaya kadar olan kısmı, Kuzeyi: Emirdağ İlçe sınırı. 12- Şuhut İlçesi; Doğusu: Afyonkarahisar Şuhut – Güneytepe yolu, Kuzeyi: Afyonkarahisar Merkez İlçe sınırı, Batısı: Sinanpaşa, Sandıklı İlçe sınırları, Güneyi: Güneytepe – İlyaslı-Başören köy yolu ve devamında Sandıklı İlçesine giden yol. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ve Ava Yasaklanan Sahalar: Merkez İlçe, Anıtkaya-Olucak Örnek Avlağı; Doğusu: Küçük Resul Tepe, Resul Baba Tepe, Küçükresul Sırtını takiben, Hacı Onbaşı Deresi, Güneyi: 1442 Rakımlı Akaya Tepe’den sırtları takip ederek, kuzeydeki 1440 rakımlı Tepe, Olucak Beli Tepe, Çıplak Tepe, Kamburkaya Tepe, Kuyucu Tepe, Evkaya, 1376 Rakımlı Tepe, Akaya Göğsü’nün kuzeyindeki Tepeler, Kümbet Tepe, Terzi Gediği Tepe, Gedik Sırtı boyunca Elmelı Tepe, Küçük Resul Tepe, Batısı: 1442 Rakımlı Akaya Tepe, Sarıkavak Kayası Sırtını takiben, Demirli Öz Deresi Başlangıcına oradan Çingen Sıtını takiben Uluören Kuyusu, Kuzeyi: Uluören Kuyusu’ndan doğuya doğru uzanan toprak yolu sürekli olarak takiben; Kazankaklık Sırtı ve Demirliöz sırtı eteklerinden Olucak Asfalt yolunun kesiştiği nokta, Moruklu Deresi ve Kızıleymir Deresini geçerek Motopomp’a, Olucakyolu mevkiinin güneyinden, Koçyatağı mevkiinin kuzeyinden ve Ahlatlıöz mevkiinin güneyinden, Bahceciköz Dere, Yarıkkaya Dereyi geçerek, Pırnallıçal Sırtı eteklerinden Masırınazatlar Dere, Ağıllar Dere’yi geçerek, Eserinçat mevkiinin kuzeyinden geçerek Anıtkaya-Çatkuyu Yolu’nun kesiştiği nokta, Pırnallıçal Dere ve Mındırca Dere’yi geçerek, Kızılcıközü mevkiinin güneyinden Millikler Yolu Sırtının eteklerinden geçerek, Yaylayolu Dere, Kemikliöz Dere ve Küçük Karanlık Dere’yi geçerek Çallıyayla mevkiine, Uzun Sırtın eteklerinden yolu takip ederek Üç Köprü Dere ve Şekali Dere’yi geçerek, İnlerüstü Sırtının kuzeyinde Hacıonbaşı Dere ile yolun kesiştiği yer. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Şuhut ve Dinar İlçeleri; Doğusu: Balçıkhisar-Yıprak-Haydarlı yolu, Güneyi: Haydarlı’dan kuzeybatıya doğru devam eden Soğucak yolu, Batısı: Şuhut-Dinar-Sandıklı ilçe sınırı, Kuzeyi: Sandıklı-Başören-İlyaslı-Balçıkhisar yolu. 2- İhsaniye İlçesi; Doğusu: İhsaniye - İscehisar ilçe sınırı, Güneyi: Kayıhan – Ayazini – Kuzören – Eskieğmir - Kıyır yolu ve bu yolun İscehisar ilçe sınırını kestiği noktaya kadar olan kısmı, Batısı: Afyonkarahisar - Eskişehir karayolu, Kuzeyi: Afyonkarahisar - Eskişehir İl sınırı. 3- Sinanpaşa İlçesi; Doğusu: Sinanpaşa-Merkez ilçe sınırı, Güneyi: Afyonkarahisarİzmir (Uşak) demiryolu, Batısı: Afyonkarahisar-Uşak il sınırı, Kuzeyi: Sinanpaşa-Merkez ilçe sınırı. 4- Çay-Sultandağı, Doğusu: Çay-Sultandağı ilçe sınırı, Güneyi: Çay-Sultandağı ilçe sınırının Isparta il sınırını kestiği noktadan itibaren Isparta il sınırını takiben Karamık yolunun il sınırını kestiği noktaya kadar olan kısım Batısı: Karamık yolunun ıspata il sınırını kestiği noktadan itibaren Karamık yolu Orhaniye-Akkonak yolu ve bu yolun Çay-Dinar karayolunu kestiği noktaya kadar olan kısım, Kuzeyi: Afyonkarahisar-Konya karayolu. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1- Afyonkarahisar Sandıklı Akdağ Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Afyon-Dinar Karakuyu Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 04-AĞRI: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Ağrı İli; Doğusu: Hamur İlçe sınırından başlayıp, Yolluyazı, A. Küpkıran köyleri Ağrı Merkez, Ozanlar, A. Yoldüzü, Y. Yoldüzü ve Cumaçay Köylerinden Kağızman ilçesine uzanan karayolu, Batısı: Eleşkirt İlçe sınırı, Kuzeyi: Kars il sınırı, Güneyi: Hamur-Tutak ilçe sınırları. 2- Doğubayazıt İlçesi; Doğusu: Doğubayazıt İlçe merkezinden başlayıp, Yeniharman, Gözükara, Orta kent, Başkent, ve Dağdelen Köyleri’nden Van İl sınırına uzanan stabilize yol, Batısı: Diyadin İlçe sınırı, Kuzeyi: Ağrı-D. Bayazıt Karayolu, Güneyi: Van il sınırı. 3- Diyadin İlçesi; Doğusu: Doğubayazıt ilçe sınırı, Batısı: Taşlıçay ilçe sınırı, Kuzeyi: Doğubayazıt ilçe sınırı, Güneyi: Doğubayazıt ilçe sınırından, Y. tüfek, Boyalan Köyleri, Diyadin merkez Tavla, Batıbeyli Köyleri’nden Taşlıçay ilçe sınırına uzanan stabilize ve ham yollar. 4- Eleşkirt İlçesi; Doğusu: Ağrı il sınırı, Batısı: Kars il sınırından, Y. Kopuz, A.Kopuz, Mollasüleyman, Eleşkirt merkez, Yücekapı, Öztoprak köylerinden Tutak ilçe sınırına uzanan stabilize ve ham yol, Kuzeyi: Kars il sınırı, Güneyi: Tutak ilçe sınırı. 5- Hamur İlçesi; Doğusu: Hamur Merkezden başlayıp, A. Gözlüce, Y.Gözlüce, Karadoğu ve Ayvacık Köyleri’nden Van il sınırına uzanan stabilize yol, Batısı: Tutak ilçe sınırı, Kuzeyi: Ağrı Merkez İlçe sınırı, Güneyi: Patnos ilçe sınırı. 6- Patnos İlçesi; Doğusu: Van il sınırı, Batısı: Tutak ilçe sınırından başlayıp Y. Kulecik, İncesu, Y. Göçmez, Patnos merkez, Demirören köylerinden Kazanbey köyüne uzanan stabilize yol, Kuzeyi: Tutak-Hamur ilçe sınırları, Güneyi: Kazanbey köyünden başlayıp Gökçeali, Gönlüaçık, Eryılmaz, Çukurbağ köylerinden Van il sınırına uzanan stabilize ve ham yol. 7- Taşlıçay İlçesi; Doğusu: Diyadin ilçe sınırı, Batısı: Ağrı Merkez İlçe, Hamur ilçe sınırı, Kuzeyi: Ağrı-D.Bayazıt Karayolu, Güneyi: Van il sınırı. 8- Tutak İlçesi; Doğusu: Tutak-Patnos Karayolu, Batısı: Erzurum-Muş il sınırı , Kuzeyi: Tutak merkezden başlayıp, Gültepe, Esmer, Çelebaşı, Erdal, Sarıgöze köylerinden Erzurum il sınırına uzanan stabilize yol, Güneyi: Patnos ilçe sınırı. 05-AMASYA: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Gümüşhacıköy-Hamamözü İlçeleri; Kuzeyi: Alan-Sallar köy yolu, Doğusu: Sallar köyü, Gümüşhacıköy İlçesi, Gümüş kasabası, Karaali köy yolu ayrımına kadar, Güneyi: Karaali köyyolu ayrımından Y.Ovacık, Hıdırlar köy yolunu devamla Çayköy yol ayrımına kadar, Batısı: Çayköy yol ayrımından Omarca, A.Ovacık, Mağaraobruğu, Arpadere, Alan köy yolu ile çevrili saha. 2- Göynücek İlçesi; Kuzeyi: Çamurlu - Göynücek köy yolu, Doğusu: GöynücekHasanbey köy yolunu takiben Karayakup köy yolunu kestiği yere kadar, Güneyi: Karayakup köy yolu, Batısı: Karayakup, Gökçeli ve Çamurlu köyleri. 3- Suluova İlçesi (A); Doğusu: Gürlü, Kulu, Deveci köy yolu, Güneyi: Kuluköy, Deveci, Aktarla köy yolu, Batısı: Aktarla, Kapancı, Yalnız Köy yolu, Kuzeyi: Yalnız, Kılıç, Gürlü köy yolu ile çevrili saha. (B); Kuzeyi: Kanatpınar, Eraslan, Saygılı köy yolu, Doğusu: Saygılı Taşlıyurt köy yolunu takiben Merkez ilçe sınırına kadar, Güneyi: Merkez ilçe sınırı, Batısı: TuzluçalKanatpınar köy yolu ile çevrili saha. 4- Merzifon İlçesi (A); Kuzeyi: Samsun il sınırı, Doğusu: Samsun-Amasya devlet karayolunun Merzifon yol ayrımına kadar, Güneyi: Merzifon devlet karayolu takiben Merzifon İlçesine kadar olan kısım, Batısı: Merzifon İlçesinden FS Radar yolunu takiben İnalanı, Gelinsini köyünün Samsun il sınırı ile çevrili saha. (B); Kuzeyi: Elmayolu, Hacet, Çamlıca, Kıreymir, Oymak köyleri, Doğusu: Oymak köy yolunu takiben Merzifon-Ankara devlet karayolunu kestiği yerden Merzifon-Ankara devlet karayolunu takiben Çorum il sınırına kadar olan kısım, Güneyi: Çorum il sınırı, Batısı: Küçükçay, Büyükçay köy yolunu takiben Elmayolu köyü ile çevrili saha. 5- Merkez İlçesi (A); Kuzeyi: Amasya-Tokat Devlet Karayolunun İlyas köyü ile Ardıçlar köyü yol ayrımı arasında kalan kısmı, Doğusu: Ardıçlar Köy yolunu takiben Ardıçlar köyüne kadar olan kısım, Güneyi: Ardıçlar Köyü ile Kayrak Köyü, Batısı: Kayrak köyünü takiben İlyas Köyüne kadar olan çevrili saha. (B); Kuzeyi:Aydınlık köyü, Keşkel deresi, Çobanlarıngerisi sırtı, Çökecek yaylası, Çökecek tepesi, Doğusu:Tekçam deresi, Gavurun tepe, Pamukbelen tepe, Pamukbelen yaylası, Çankaya tepe,Ziyaret Belediyesine kadar, Güneyi:Ziyaret Belediyesi, Karşıbayır tepe, Kara tepe, Batısı:Diğrenbeleni sırtı, Ardıç tepe, Aydınlık köyüne kadar. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen ve Ava Yasaklanan Sahalar: Kızılca Örnek Avlağı; Doğusu: Kızılca köyünden Yeşilırmağı takiben Musaköyü yol ayrımına kadar, Batısı: Terzihamamından başlayarak Hamamın Tepe, Kamışlıdere sırtı, Damlakaya deresini takiben Zovallı Pınarına kadar, Kuzeyi: Zovallık pınarını takiben Ovasaray-Kuruırmak mevkisine kadar olan kısım ile Yeşilırmağı takiben Kızılca Köyü ile çevrili saha, Güneyi: Musaköyü yolunu takiben Musaköyüne kadar olan kısım ile yine aynı yolu takiben Terziköyü-Terzihamamı kaplıcalarına kadar. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Taşova İlçesi; Kuzeyi: Dörtyol, Dutluk köy yolu, Doğusu: Dutluk, Güngörmüş ,Devre köy yolu, Güneyi: Devre, Ballıdere yolu, Batısı: Ballıdere, Geydoğan, Dörtyol köy yolları ile çevrili saha. 2- Merzifon İlçesi; Kuzeyi: Göçebe tepesi, Kuzuluk yaylası, İkizler mevkii, Doğusu: Eskiköy mevkii, Bakırharman tepe, Kurt tepe, Yataklık mevkii, Nohutluk tepe, Leğen kayası, Çavundur köyüne kadar, Güneyi: Çavundur köyü, Çobanören köyü, Aksungur köyü, Batısı: Çap deresi, Mezarlık tepe, Çarşıbaşı sırtı, Sivri tepe, Göçebe tepesine kadar. 3- Göynücek İlçesi; Kuzeyi: Şarklı köyü, Yeniçiftlik mahallesi ile Yeniköy mahallesini birbirine bağlayan köy yolunu takiben Amasya-Göynücek devlet karayolnu kestiği yere kadar, Doğusu: Amasya-Göynücek devlet karayolunu takiben, İlçe merkezindeki Köy hizmetleri bakım evi yol ayrımına kadar, Güneyi: Köy Hizmetleri Bakım evi yolu, Batısı: GöynücekÇamurlu köy yolunu takiben, Çamurlu Köyüne yakın mesafedeki arazi yolunu kestiği yerden, arazi yolunu takiben Doblak tepe, Gözlek tepe noktalarından Yeniçiftlik mahallesi köy yoluna kadar olan çevrili saha. 06-ANKARA: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Ayaş İlçesi; Doğusu: Ayaş- Çanıllı Karayolu, Kuzeyi: Ayaş-Güdül İlçe sınırı, Batısı: Ayaş-Güdül Karayolunun Ayaş-Beypazarı karayolunu kestiği yere kadar, Güneyi: Ayaş Beypazarı karayolu. 2- Bala İlçesi; Doğusu: Bala-Ankara Karayolu, Bala-Yaylaözü-Sofular-Karahamzalı Köy Yolunun Konya İl sınırına kadar olan kısmı, Kuzeyi: Bala-Ankara Karayolu, Batısı: Bala-Haymana İlçe Sınırı, Bala-Gölbaşı İlçe Sınırı, Güneyi: İl Sınırı. 3- Beypazarı İlçesi; Doğusu: Beypazarı-Ayaş ilçe sınırı, Kuzeyi: Ankara- Beypazarı kara yolu, Batısı: Beypazarı, Harmancık Köyü, Kayabükü Köy yolunun Sarıyar barajına kadar olan kısmı, Sarıyar Barajı, İlçe sınırı, Güneyi: Ankara çayını takiben Ayaş–Beypazarı ilçe sınırı. 4- Çamlıdere İlçesi; Doğusu (A): Kızılcahamam ilçe sınırı ve E-5 karayolu, Kuzeyi: Bolu ili Gerede ilçe sınırı ile Kızılcahamam ilçe sınırı, Batısı: Bolu ili Gerede ilçe sınırından Örenköy köyüne giden orman yolunu takiben Örenköyden Çamlıdere yolunun kesiştiği yer, Güneyi: Çamlıdere yolundan Bardakçılar köyüne giden yolu takiben Bardakçılar köyünden E-5 Karayolunun Çamlıdere yolu ile kesiştiği yer. (B)- Güneyi: Beypazarı, Bağözü, Hırka tepe, Karaköy, Batısı: Karaköy, Gökçegöz, kuzeye düz hatla Ankara il sınırı, Kuzeyi: Ankara il sınır, Doğusu: Beypazarı, Başören, Köst, Y. Güney köyünden kuzeye takiple Ankara il sınırı. 5- Çubuk İlçesi;Doğusu: Kösrelik-Sarısu-Şabanözü köy yolu, Kuzeyi: Yukarı Çavundur-Kösrelik köy yolu, Batısı: Çubuk -Yukarı Çavundur köy yolu, Güneyi: ÇubukŞabanözü kara yolu. 6- Güdül İlçesi; Kuzeyi: Güdül-Yeşilöz karayolu, İlçe sınırı, Güneyi: Güdül-Ayaş ilçe sınırı, Doğusu: Güdül-Kızılcahamam ilçe sınırı -Turnalı-Çukurören köy yolu, Batısı: GüdülAyaş-karayolu. 7- Haymana İlçesi; Doğusu: Haymana köy yolu ile Çingirli köy sınırının kesiştiği yerden başlayarak Culuk, Çalış, Güzelcekale Köyleri ve Yenice Köy sınırından, Katrancı, Yaprakbayırı, Büyükyağcı Köy sınırına kadar olan kısım, Kuzeyi: Haymana-Gölbaşı ilçe sınırından başlayarak, Deveci, Dereköy, Yeniköy Köylerini takiben Haymana Köy yolunun Çingirli köy sınırı ile kesiştiği yere kadar olan kısım, Batısı: B.Konakgörmez Köy sınırından başlayarak, K.Konakgörmez, Demirözü, Kavak Köy sınırları ve Haymana-Polatlı ilçe sınırını içine alan kısım, Güneyi: Büyükyağcı Köy sınırından başlayarak, B.Konakgörmez Köy sınırına kadar olan kısım. 8- Kalecik İlçesi; Doğusu: Ankara-Çankırı Tren Hattı, Kuzeyi: Kalecik –Çankırı yolundan Avşar köyüne kadar, Batısı: Kalecik –Çankırı karayolu, Güneyi: Kalecik Gökder karayolunun demiryolu kesiştiği nokta. 9- Kazan İlçesi; Doğusu: TEM Otoyolu, Kuzeyi: TEM Otoyolundan başlayarak Fethiye, İncirlik Köyü’ne giden yol, Batısı: Sincan ilçe sınırı, Güneyi: Yenimahalle ve Sincan ilçe sınırı. 10- Nallıhan İlçesi (A); Doğusu: Emremsultan YHGS. sınırı, Kuzeyi: Ankara-Nallıhan yolu, Batısı: Nalıhan-Sarıyar yolu, Güneyi: Emremsultan YHGS. sınırı. (B); Doğusu: Davutoğlan Köprüsü’nden başlayarak Sarıyar Barajı, Kuzeyi: AnkaraNallıhan asfaltı, Batısı: Emremsultan YHGS sınırı, Güneyi: Sarıyar Barajı. 11- Polatlı İlçesi; Doğusu: Temelli-Ayaş Karayolu-Temelli-Çokören Köy yolu, PolatlıHaymana Karayoluna kadar olan ilçe sınırı, Kuzeyi: Polatlı-Ayaş ilçe sınırı, Batısı: PolatlıAyaş Karayolunun ilçe sınırına kadar olan kısmı, Güneyi: Polatlı’dan Haymana Karayolunun ilçe sınırına kadar olan kısmı. 12- Şereflikoçhisar İlçesi (A); Doğusu: Şereflikoçhisar-Evren İlçe Sınırı, Kuzeyi: Şereflidavutlu-Gülhüyük Köy Yolu, Batısı: Gülhüyük-Sadıklı-Şereflikoçhisar Köy Yolu, Güneyi: Şereflikoçhisar-Evren Karayolundan İlçe sınırı. (B) Doğusu: Yeşilyurt-Devekovançiftliği köy yolu, Kuzeyi: Yeşilyurt-Karandere Köy Yolu, Batısı: Karandere-Çalören Köy Yolu, Güneyi: Çalören-Devekovançiftliği Köy Yolu. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ve Ava Yasaklanan Sahalar: 1- Kızılcahamam-Mercimekli; Doğusu: Doğantepe, Hamam çayı, eğrek kaya barajı, Hacı köy tepe, Batısı: Kavakbaşı tepesi Aylannevgi tepe, Karadağ tepesi, Karacadere, Kavacık sırtı, sizrioldoruğu, Doruktepe Berçin Çayı, Bedre Sırtı, Sivri Tepe, Berçin Çayı, Kuzeyi: Kavakbaşıtepe, Küçük Tepe, Doğan Tepe, Hamam Çayı, Güneyi: Berçin Çayı, Dededoruğu Tepe, Kuzgunbaşı Tepe. 2- Nallıhan-Hocadağı; Kuzeyi: Seben Orman İşletme sınırı, Doğusu: Nallıhan-Seben (Bolu) karayolu sınırı, Batısı: Mudurnu Orman İşletme Müdürlüğü Vakıfakdaş Orman İşletme şefliği sınırı, Güneyi: Nallıhan Mudurnu (Bolu) karayolu. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Ayaş İlçesi; Doğusu: Ayaş- Sincan ilçe sınırı, Kuzeyi: Ankara İstanbul kara yolu (otoban), Batısı: Ayaş-Evci Köy yolu, Güneyi: Ayaş Sincan karayolu. 2- Kazan İlçesi; Doğusu: TEM Otoyolu, Kuzeyi: Kızılcahamam ilçe sınırı, Batısı: Sincan ve Ayaş ilçe sınırı, Güneyi: TEM Otoyolundan başlayarak Fethiye, İncirlik köyüne giden yol. 3- Sincan İlçesi; Doğusu: İlyakut Fetiye köy yolu, Kuzeyi: Sincan Kazan ilçe sınırı, Batısı: Sincan Ayaş İlçe sınırı, Güneyi: Sincan Ayaş karayolu. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1- Nallıhan-Emremsultan YHGS; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Nallıhan-Saçak YHGS; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 3- Nallıhan-Davutoğlan YHGS; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 4- Beypazarı-Kapaklı YHGS; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 07-ANTALYA: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Alanya ilçesi (Çiğdem dağı); Doğusu: 1714 mt rakımlı Sakız tepeden başlayarak sırtı takiben 1454 mt rakımlı Karaputur tepeye, sırtı takiben Berem Çayının Göksu Irmağı birleştiği noktaya, Batısı: Berem çayının Kardeliği tepesinin sırtından inen sırtın Berem çayınıkestiği noktadan başlayarak sırtı takiben Kardeliği tepesine, buradan sırtı takiben Ballık tepesine, buradan sırtı takiben Lordlar yaylasına inen Badılarmut deresine, buradan sırtı takiben Katranlı tepeye, Güneyi: Kardeliği tepeden inen sırtın Berem çayının kestiği noktadan başlayarak Berem çayının Göksu ırmağı ile birleştiği noktaya, Kuzeyi: Katranlı tepeden başlayarak, sırtı takiben Kolonkaya tepesine, buradan sırtı takiben Sakız tepeden inen sırta, buradan sırtı takiben 1714 mt rakımlı Sakız tepesine. 2- Elmalı İlçesi (A); Doğusu: Avlan Gölü, Kuzeyi: Avlan Gölü, Batısı: Avlan Gölü, Güneyi: Avlan Gölü. (B) (Çamkuyusu Av koruma sahası); Doğusu: Kocaardıç T.- Akaba YaylasıGökyamaç Tepesi Hattı, Kuzeyi: Kocaardıç T.- Kızılçukur – Sivri T.- Elmaalan T.- Kevenli T.- Yerkaklı T.- Çakıllı nurun tepeye inen sırt hattı, Batısı: Göltarla Köyünden Çakıllı Burun tepeye kadarki avlan göl alanı doğu kıyısı hattı, Güneyi: Gökyamaç T.- Çiğirci T.- Damyayla Çukuru – Hacıbeykırı T.- Selyurdu T.- ÖmerovasıT.- Alişar T.- Avlankuzu dağından Elmalı – Finike yoluna batıdan inen sırt hattı. 3- Demre İlçesi (Çayağzı ve Karaemlik Av koruma sahası); Doğusu: Çayağzı Kavşağından-Sülüklü Plajı’na inen sırt hattı, Batısı: Kekova Yolundan 173 rakımlı Tepe ve Öküzyalağıdaşı Tepesi’nden Akdenize inen sırt hattı, Kuzeyi: Demre-Kaş ve devamında Demre-Kekova yolu, Güneyi: Akdeniz. 4- Gazipaşa İlçesi; Doğusu: Üzümlük tepeden güneye doğru Sarıkaya tepeye, Sarıkaya tepeden Çakılyurt sırtına, buradan sırtı takiben Ardıçtaş tepesine, sırtı takiben Bayramca tepesine, sırtı takiben Gökdağ tepesine, buradan Akdağ tepesine, sırtı takiben Bahadır tepesine, sırtı takiben (2184Rakımlı) Karain tepesine, sırtı takiben sarıtaş tepesine, sırtı takiben Çamurlu tepesine, sırtı takiben ( 2248 rakımlı) Karain tepesine, sırtı takiben Göksenir sırtına, buradanda Akaya tepesine, sırtı takiben Mamardı tepesine, sırtı takiben tozlu sırtına, buradanda bağlık tepesine (Gökçesaray Köyüne), sırtı takiben Erenler tepesine, sırtı takiben Oklubelen tepesine, sırtı takiben Morkurum tepesine, sırtı takiben Gürcam yaylası, Güney istikametine doğru Dikenliseki sırtını takiben Tozlu tepeye, sırtı takiben Bozkaya tepesine, sırtı takiben Güngören çayına, çayı takiben Kaladıran çayına, çayı takiben Yakacık burnuna, Kuzeyi: Yarın tepesinden kuzeye doğru sırtı takiben Darı deresine, Darı deresini takiben Beren çayına, Beren çayını takiben oğlancı boğulduğu mevkiine, buradanda Armutburnu tepesine, sırtı takiben ilikaya tepesine, sırtı takiben bedelen tepesine, sırtı takiben ardıç tepesine, sırtı takiben Üzümlük tepesine, Batısı: Hal limanından başlayarak kuzeye doğru, Doğusu Gazipaşa Orman İşletme Müdürlüğü, batısı Alanya Orman İşletme müdürlüğü sınırını takiben Nergis dağına, buradan doğusu Gazipaşa Orman İşletme Müdürlüğü, batısı Alanya Orman İşletme Müdürlüğü sınırını takiben Sivastı Orman İşletme şefliği sınırının kesiştiği Işıklar deresine, sırtı takiben sağ taraf ava yasak saha, sol taraf ava açık saha olmak üzere tufan dağına, sırtı takiben küçük sağrı tepeye, sırtı takiben sağır tepeye, sırtı takiben doğu istikamette Delice deresine, buradan doğu istikametten kuru dereyi takiben mescir tepeden geçen orman yoluna, kuru dereyi takiben zehir deresine, zehir deresini takiben sırta, sırtı takiben örücün mahallesinden bıçkıcı çayını kestiği noktaya, kuzey istikamette Bıçkıcı çayını takiben manavlı deresine, sırtı takiben 873 rakımlı yalman tepeye, sırtı takibenKöserlik tepeye, sırtı takiben keleliburun tepeye, sırtı takiben Ilıca Köyün üzerinden kaş yaylasına giden yola, yolu takiben çalışoğlu sırtına, sırtı takiben Başköy mahallesi yoluna, yolu takiben Alanya sınırına, buradan da Göçlük tepeye, sırtı takiben yarın tepeye, Güneyi: Yakacık burnundan başlayarak batı istikametinde Akdeniz kıyı şeridini takiben Hal limanı mevkiine gelen hat. 5- Döşemealtı İlçesi (Kırkgöz); Doğusu: Burdur Yolu, Batısı: Yağca Köyü, Kuzeyi: Düzlerçamı YHGS, Güneyi: Kömürcüler köyü, Yağca köyü, Yeni mahalle. 6- Finike İlçesi (Pancarlı Dağı Av koruma sahası); Doğusu: Çatallar-Arif KöyüElmalı yolu, Kuzeyi: Elmalı-Hördübek Yaylası-Günçalı yolu, Batısı: Hördübek YaylasıÇamlıbel yolu, Güneyi: Çamlıbel-Çatallar yolu, Akdeniz'i takiben Yakacık Koyu’na, buradan Kaladran Çayı’nın denize döküldüğü yere. 7- Kaş İlçesi (Kaş-Kapıtaş Av koruma sahası) (A); Doğusu: Kaş-Derme yolu, Kuzeyi: Kaş Demre yolundan, Erendağ, İneğizT.,ÇakalT., Sarnıç Tepesi, Köşebeleni T., Payamlı T., Karakaya T., Kısırölen T., 1031 rakımlı T., Çıntırlı T., 1522 Rakımlı Tepe’den Gökçeören-Kalkan yoluna inen sırt hattı ve kısımdan sonraki Gökçeören-Kalkan yolu, Batısı: Lengüme-Kalkan yolu ve yoldan Yumru Tepesi sırtına çıkan hat, Yumru T., Çakal T., Kara Tepe sırtından Akdeniz’e inen hat, Güneyi: Akdeniz. (B) (Av Deresi Av koruma sahası); Doğusu: Düzmeşelik T., Hasanhoca T., Karasilik T., Fersekderesi sırt hattı ve Dereköy-Uğrar yolu, Kuzeyi: Dereköy-Uğrar yolu ve yoldan Tazıboğan Deresi’nden, Danıl T., Bağlıca Mevkii, Kepez T., Daryemez T., 1138 rakımlı T. ve Geyikbelen Tepesi hattı,Batısı: Geyikbelen T., 788 Rakımlı T., Asar T., Dolaşımkaya, 1089 Rakımlı Tepeden Gökdere’ye inen hat, Güneyi: Gökdereden Karabak Mevkii’ye, Büyükkatran T., Gökmurat T., Adakayası Sırtı, Karakaya T., Düzmeşelik Tepesi hattı. 8- Manavgat İlçesi (A); Doğusu: Büyük Şelale’den Manavgat Çayı’nın denize döküldüğü noktaya kadar olan yerler (Manavgat Çayı sınır), Batısı: Hatipler Köyü’nden Manavgat-Antalya yoluna bağlayan kara yolundan güneye doğru Kemer Mahallesi’ni Side’ye bağlayan kara yolu, Kuzeyi: Hatipler Köyü-Sarılar Beldesi-Büyük Şelale’yi birbirine bağlayan kara yolu, Güneyi: Side yerleşim yerinden Manavgat Çayı’nın denize döküldüğü yere kadar olan Akdeniz kıyı bandı. 9- Korluteli İlçesi (Ovacık Köyü); Doğusu: Termessos Milli Park sınırı takiben Bademağacı Burdur İl sınırı, Batısı: Burdur İl sınırı takiben Sülekler, Dereköy, Korkuteli takiben Yazır , Güzle, Güneyi: Güzle , Termessos Milli Park sınırı, Kuzeyi: Burdur İl sınırı. 10- Serik İlçesi; Doğusu: Yumaklar yol boyunca, Batısı: Kırbaş, güloluk sınırı, Kuzeyi: Kazan sınırı, Güneyi: Aşağıoba. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen ve Ava Yasaklanan Sahalar: 1- Alanya-Alara; Doğusu: Kargı Orman İşletme Şefliği ile Güzelbağ işletme şefliğinin 342, 341, 337, 338 nolu bölmesinin kuzeyDoğusundan geçen sırt, Batısı: Karamustafalar Mahallesinden başlayarak Ziyadan Tepe buradan Kadıoğlu Tepesine buradan asfalt yolu takiben Doğualan Sırtına, buradan asfalt yolu takiben Hacıahmetler Mahallesine, buradan sırttan Tırkas Tepesine buradan Lomanlar Mahallesinin içine alarak sırttan Hakimbaşı Tepesine gelen hat, Kuzeyi: Hakimbaşı Tepeden doğuya doğru asfalt yolu takip ederek Sütçü Sırtına buradan sırtı takiben Sınırlı Tepeye, Sınırlı Tepeden güney doğuyu takiben sırttan asfalt yola, asfalt yolu takiben Çamlıkaya Tepesinin alt kısmından yolun birleştiği kavşağa gelen hat, Güneyi: Karamustafalar Mahallesinden doğuya doğru, asfalt yolu takip ederek Kocaoğlu Tepeye, yine buradan asfalt yolu takip ederek Kargı Deresine gelen hat. 2- Elmalı-Kutuboğazı; Doğusu: Geçmen Köyünden, Asarlık Tepe, Toptaş Tepe, Karakuyusu Tepe, Alaardıç Tepe, Keziban Tepe, Batısı: Kiraz Tepeden Finike-Elmalı Karayolu takiben Yakaçiftlik Köyü Kuzeyi: Yakaçiftlikten. Dipyatak Tepe, Nohutlu Tepe, Çatal Tepe, Göçmen Köyü, Güneyi: Kovanlık Tepeden, Akbaba Yeri, Kara Ardıç Tepe, Elmalıalan Tepe, Kevenli Tepe Kiraz Tepe. 3- Akseki-Cevizli-Kuyucak-Bademli; Doğusu: Cevizli beldesinden Başlayarak CevizliBeyşehir Karayolunu takip ederek Bademli Orman Deposuna kadar olan yolların hattı. Cevizli-Beyşehir Karayolu güzergah çalışması devam ettiğinden yeni yola göre sınır düzenlemesi ileride yapılır ise sahanın doğu sınırı yeniden gözden geçirilmelidir. Batısı: Salihler Köprüsünden başlayarak Kuyucak-Salihler köy yolunu takiben Salihler köyüne, buradan Domuz tepesine gelen hat, Kuzeyi: Eski Bademli Orman deposundan başlayarak Bademli-Kuyucak Köy yolunu takiben Salihler Köyüne gelen hat, Güneyi: Domuz Tepesinden Cevizli Beldesine uzanan hat (Cevizli-Salihli Köy yolu) ile çevrili saha. 4- Korkuteli-Dereköy; Doğusu: Korkuteli merkez, Batısı: Emekçi belden başlayarak Bakacak Tepesi, Devecukuru mevkii, Koru Dağı, Körüşlü Tepesini takiben Akçalar tepesini izleyen sırt, Kuzeyi: Korkuteli merkezden başlayan Tefenni yolunu takiben Akçalan tepesini keser, Güneyi: Korkuteli merkezden başlayan Fethiye yolunu takiben Emekçibel sırtının kesiştiği nokta. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Akseki İlçesi; Doğusu: Tavşantopa Tepe, Batısı: Heseoğolu Deresi, Kuzeyi: Çaltılıçukur, Gediş Tepe, Güneyi: Emiraşıklar Köyü’nden Menteşbey Köyü’ne giden karayolu. 2- Alanya İlçesi; Kuzeyi: Kuzeydoğu yönünden 919 mt. Rakımlı kepez tepeden 587 mt. Rakımlı bucakoluk tepeye inen sırt, kuzeybatı yönünde kızılalana inen sırtı takiben karadelik mağarasına kadar, Doğusu: 587 mt. Rakımlı bucakoluk tepeden Ardıçlı evliyası ziyaret yerine inen sırt, Güneyi: 587 mt. Rakımlı bucakoluk tepeden inen sırttın kadıpınarı dersi ile kesiştiği noktadan batı yönde sırtı takiben sümbültaş tepeye, buradan kızıltaş tepeden inen sırta, buradan gümerme tepeden inen sırta gelen hat, Batısı: 957 mt. Rakımlı Gümerme tepeden inen sırttan başlayarak Kuzey batı yönünde kuru dereyi takiben 657 rakımlı Gümerme tepeden inen sırtta, buradan karadelik mağarasına kadar. 3- Demre İlçesi; Doğusu: Gök Tepe’den başlayarak Ekinova Y. Eriklikulak Deresi’ne inen sırt ve Eriklikulak devamında Kovuklukatran Deresi’nin mahalle yoluna kadarki kısmı, Batısı: Gök T., Dişli T., 1109 rakımlı T., Yılanbaşı Mevkii’nden 409 rakımlı Tepe’ye inen sırt hattı, Kuzeyi: Gök Tepe, Güneyi: Yukarı İskele Mahallesi’nden Hazma Yeri’ne kadarki yol hattı. 4- Gündoğmuş İlçesi (A); Doğusu: Sümenni Deresi, Batısı: Karapınar Deresi, Kuzeyi: Köy Tepesi, Güneyi: Gembos Deresi ile Sümenni Deresi’nin birleşme noktası. (B); Doğusu: Avlağa Tepesi, Batısı: Hasantaş Deresi, Kuzeyi: Kuz Deresi, Güneyi: Dere ve Orman. 5- İbradı İlçesi; Doğusu: Devlet ormanı, Kuzeyi: Devlet ormanı, Batısı: İbradıDerebucak yolu, Güneyi: İbradı-Gümüşdamla yolu. 6- Kemer İlçesi (Ulupınar Köyü Sınırlarında); Doğusu: Kuruseki Mevkii, Kuzeyi: Kılaçlı Tepe, Batısı: Domuzçukuru Mevkii, Güneyi: Bayramalanı Mevkii ile çevrili saha. 7- Korkuteli İlçesi (A) (Sülekler Köyü); Kuzeyi: Aktümek Tepesi, Doğusu: Orsan Çukuru Sırtı Güneyi: Kireç Çukuru, Batısı: Topuz Tepe. (B) (Yazır Köyü); Kuzeyi: Gökgedik Tepe, Doğusu: Yeşimen Tepe, Güneyi: Pamuk alanı, Batısı: Güzle Yolu. (C) (Yaka Köyü); Kuzeyi: Osmanuçtu kayaları, Doğusu: Akaya, Ballıkaya, Güneyi: Leylek kartepe, Batısı: Birçalan tepesi, Bıçıklar tepesi, Baldıran çukuru. (D) (Küçükköy); Kuzeyi: Kasapbaşı Tepesi, Doğusu: Karapınar Deresi, Güneyi: Uzuner sırtı, Batısı: Erenler Tepesi, Kır Tepesi. 8- Kumluca İlçesi (A) (Asartepe); Kuzeyi: Mayısıra Mahallesi-Kızılgedik yolu, Batısı: Kızılgedik yolundan Gökgöz T., Asar T., Beltarla’dan Ortaköy’e inen sırt hattı, Güneyi: Akınca Deresi, Doğusu: Akınca Mayısıra Mahalle yolu. (B) (Sarnıç Tepe); Doğusu: Beşikçi-Antalya yolu, Kuzeyi: Antalya-Kumluca yolu, Batısı: Kumluca-Beykonak yolu, Güneyi: Beykonak-Beşikçi yolu. 9- Manavgat İlçesi (A); Kuzeyi: Antalya Manavgat karayolu, Güneyi: Giritli Belen Tepesi, Kocabelen Tepesi, Sofular Mahallesi, Doğusu: Güngörmez, Mamalar, Fettahlı Mahallesi, Batısı: Bereket Köyü, Giritlibelen Tepesi. (B); Doğusu: Akçakale Tepesi, Taşkesiği köyü ve Dikyurt Tepesi, Batısı: Çingen Deresi, Kuzeyi: Saygeçit Sırtı ve Çingen Deresi, Güneyi: Kirişbeleni Tepesi. (C); Doğusu: Sivrice Tepesi, Devlet Ormanı, Batısı: Araplı Mahallesi, Kuzeyi: Devlet Ormanı, yangın gözetleme kulesi, Güneyi: Çenger Çayı. (D); Doğusu: Yol ve devlet ormanı, Batısı: Domuzkapan Tepesi ve sırt, Kuzeyi: Kızılsırt, Güneyi: Toztaşı Tepesi ve Yaylaalan Köyü. 10- Serik İlçesi (A) (Kahyalar Köyü); Doğusu: Töngüçlü, Batısı: Çatallar, Kuzeyi: Gebiz, Güneyi: Aşağıoba. (B) (Akçapınar Köyü); Doğusu: Gebiz, Batısı: Kırbaş, Kuzeyi: Hacıosmanlar, Güneyi: Dorumlar. (C) (Karapınar Köyü); Doğusu: Yol Orman, Batısı: Biyamin Tepe, Soğanlı Tepe, Kuzeyi: Maneboynu Tepe, Mane Tepe, Güneyi: Boztepe ve AGM sahası. (D) (Akçapınar-Hacıosmanlar Köyü); Doğusu: Kayrak Tepesi ve orman yolu, Batısı: Kayrak Tepe ve Ardıç gözleği, Kuzeyi: Kayrak Tepe, Pazarcık Tepe, Nizam Deresi, Güneyi: Diylan Deresi ve Karınlı ile Kirsevik Tepe. (E) (Alacami Köyü); Doğusu: Küllüpınar Sırtı, Demiroluk Tepesi, Batısı: Kabasacak Deresi, Kuzeyi: Büyük Karakaya, Güneyi: Geren Tepesi, Dikmen Tepesi. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1- Antalya–Sivridağ Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Antalya–Düzlerçamı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 3- Antalya-Alanya Dimçayı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 4- Antalya-Akseki Gidengelmez Dağları Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 5- Antalya–Kaş Kıbrısçayı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 6- Antalya–Gündoğmuş Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 7- Antalya–Akseki Üzümdere Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 8- Antalya Sarıkaya Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 08-ARTVİN: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Ardanuç İlçesi; Kuzey Doğusu: Tütünlü Köyü, Kuzeyi: Yolüstü Köyü, Batısı: Ferhatlı Köyü, Güneyi: Ardanuç İlçe Merkezi. 2- Borçka İlçesi (Camili Biyosfer Rezervi); (GEF-2 proje sahası olarak ayrılan Camili Orman İşletme Şefliğinin tamamı) Doğusu: Gürcistan sınırından başlayarak sırtı takiben Kayabaşı tepesi, Naçişgirev tepesi, Büyük Ömer Dağı, Alçakgeçit, Güzelyüz tepesi, Siyahkuş Tepesi, Yabani Lahana Tepe, Kırmızı Baş Tepesinden geçerek 3190 metre rakımlı Ziyaret Tepenin kuzeybatısındaki tepe, Batısı: Gürcistan sınırından başlayarak sırtı takiben 2161 ve 2085 metre rakımlı tepelerinden nirengi noktalarından geçerek Kuvagibe Tepe, Yol Bakımevi, Yangın kulesi, Bakmarov tepe, Gennard tepe, Gildiziri tepe, 2274 ve 2318 metre rakımlı tepelerden geçerek, 2401 rakımlı tepe, Kuzeyi: Gürcistan, Güneyi: 2401 metre rakımlı tepeden başlayarak Verketil tepe, Bombalı tepe, Tuzlu tepe, Bayraklı Tepe, Geyikli sırtından Karçal Dağlarındaki 3286 metre rakımlı tepe, orta sivri tepeden geçerek, Ziyaret Tepenin kuzeybatısındaki tepe. 3- Şavşat İlçesi (A); Doğusu: Ardahan il sınırı, Kuzeyi: Gürcistan Devlet sınırı, Batısı: Camili Biyosfer Rezerv alanı, Güneyi: Maden, Yağlı, Mısırlı, Erikli, Çağlıpınar, Ilıca köy hudutları. (B); Doğusu: Yaşarköy Köyü-Kayadibi Köyü, Kuzeyi: Tepeköy, Kayadibi Köyleri, Batısı: Tepeköy yolu, Köprükaya, Güneyi: Köprüyaka Köyü, Yaşar köyü. 4- Artvin Merkez ve Yusufeli İlçesi; Kuzeydoğusu: Artvin-Ardanuç-Şavşat,Yusufeli Yol ayrımı (Varyant yolu başlangıcı), Güneyi: Yusufeli Taraklı Esenyaka Köyü sınırı (Başlangıcı Artvin Ardanuç, Yusufeli yol ayrımından, Yusufeli İlçesi Esenyaka Köyü sınırlarına kadar olan Çoruh nehri ve Şavşat deresinden sağlı-sollu olmak üzere 700 m. mesafe). Yaban Hayvanı Yerleştirildiği için Ava Yasaklanan Sahalar: Arhavi İlçesi; Kuzeyi: Pagol Dere, Doğusu: Arhavi Çayı, Güneyi: Armani Yolu, Batısı: Rize il sınırı. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Artvin Yusufeli Çoruh Vadisi Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 09-AYDIN: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi; Doğusu: Çayyüzü köyünden, Musluca, Eğrikavak köy yolundan, İzmir hudutuna ulaşan köy yolu, Batısı: Çatıkgel den Karangele buradan İzmir İl Sınırına ulaşan köy yolu, Kuzeyi: İzmir il sınırı, Güneyi: Çatıkgelden Paşa yaylasını takiben Karaköye ulaşan köy yolu, buradan Baklacık mevkiini takiben, Yukarı kayacık köyü üzerinden Terziler Köyünü takiben, Çayyüzü köyüne ulaşan köy yolu. 2- Çine İlçesi (A); Doğusu: Doğanyurt köyü-Çine Köy yolundan Kabataş köyüne ayrılan sapaktan, Dereli Köyüne ulaşan köy yolu, Batısı: Esentepe köyünden Bölüntü köyüne ulaşan köy yolu, Kuzeyi: Doğanyurt köyü-Çine Köy yolu Kabataş köyü sapağından, Doğanyurta ulaşan buradan Esentepe köyüne ulaşan köy yolu, Güneyi: Bölüntü Köyünden, Dereli Köyüne ulaşan Köy yolu. (B); Doğusu: Aydın Muğla Karayolu üzerinden ayrılarak; Kemer, Baharyurdu, Hıdırağa mahalleleri üzerinden Kırksakallar Köyüne ulaşan köy yolu, Batısı: Aydın Muğla Karayolu üzerinden Ovacık köyüne ayrılan köy yolundan, Söğütcük köy yolu sapağına kadar olan Aydın Muğla Karayolu, Kuzeyi: Kırksakallar köyünden, ovacık köyüne buradan, Aydın Muğla Karayoluna ulaşan köy yolu, Güneyi: Aydın Muğla Karayolu üzerinde, Söğütcük köy sapağından, Kırksakallar köyüne ayrılan köy yolu sapağı. 3- İncirliova-Germencik İlçesi; Kuzeydoğusu: İncirliova İlçesinden - Koçarlı İlçesine ulaşan Karayolu üzerindeki B. Menderes Irmağı Köprüsüne kadar olan kısım, Batısı: Germencik ilçesinden Turanlar köyüne ulaşan köy yolunu takiben, Turanlar Köyünden B. Menderes ırmağına ulaşan ova yolu, Kuzeyi: Aydın İzmir Karayolunun, İncirliovaGermencik arası Karayolu kısmı, Güneyi: İncirliova – Koçarlı ilçe sınırında bulunan Büyük menderes Irmağı köprüsünden, turanlar ova yoluna ulaşan B. Menderes ırmağı. 4- İncirliova İlçesi; Batısı: Aydın– İzmir otoyolu alt geçidinin kuzeyinden başlayan Erbeyli-Eğrek-İsafakılar köy yolu, Kuzeyi: İzmir İl Sınırı, Doğusu: Aydın – İzmir otoyolu alt geçidinin kuzeyinden başlayan, İncirliova – Dereağzı- Ekizdere- Köprü ova köy yolu, Güneyi: Aydın – İzmir otoyolu, İncirliova alt geçidinin kuzeyinden, Erbeyli köyü alt Geçidinin kuzeyine kadar olan kısım. 10-BALIKESİR: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Burhaniye İlçesi (A); Doğusu: Kurucaoluk Karadere köy arası köy yolu, Kuzeyi: Karadere Bahadınlı köyleri arası köy yolu, Batısı: Bahadınlı, Yaylacık Avunduk köy yolu, Güneyi: Avunduk–Kurucaoluk köy yolu, 2- İvrindi İlçesi; Doğusu: Yağcılar-Osman köy yolunun Kara dere köprüsünden kara dereyi kuzeye takiple kara derenin Koca çay ile birleştiği nokta, Kuzeyi: Karadere’nin Kocaçay ile birleştiği noktadan batıya takiple Balıkesir-Edremit karayolunun İvrindi köprüsü, Batısı: Balıkesir-Edremit karayolunun İvrindi yol ayrımından İvrindi, Yağcılar-Osman köy arasındaki kara dere köprüsü, Güneyi: Yağcılar-Osman köy arasındaki Kara dere köprüsü. 3- Sındırgı İlçesi; Doğusu: Sındırgı-Yüreğil köy yolunun Manisa İl sınırı ile kesiştiği noktadan yüreğil-ışıklar köy yolu, Kuzeyi: Işıklar-Sındırgı, Mandıra köy yolu, Batısı: Sındırgı-Mandıra-Kertil karayolu, Güneyi: Kertil-Yüreğil arası Balıkesir-Manisa İl Sınırı. 4- Bandırma İlçesi (A); Doğusu: Bandırma-Balıkesir karayolunun Ömerli köyü yol ayrımından, Ömerli-Erikli köy yolunu kuzeye Dutlimanı- Yenice köy yolu ile kesiştiği kavşak, Kuzeyi: Yenice-Bandırma köy yolunun Erikli yol ayrımından Bandırma ya giden köy yolu, Güneybatısı: Bandırma-Balıkesir kara yolunun Ömerli Köyü yol ayrımına kadar olan Saha. (B); Doğusu: Bandırma–Çanakkale karayolunun Misakça Köyüne giden köy yolu ile kesiştiği noktadan başlayarak köy yolunun Marmara Denizine indiği nokta (Misakça Köyü), Kuzeyi: Marmara Denizi, Batısı: Gönen çayının Marmara Denizi ile kesiştiği noktadan başlayarak Gönen Çayını takiben çayın Bandırma-Çanakkale karayolu ile kesiştiği noktaya kadar, Güneyi: Gönen çayının Bandırma-Çanakkale karayolu ile kesiştiği noktadan başlayarak karayolu boyunca Misakça Köyü yol ayrımına kadar olan bölge. 5- Bandırma ve Manyas İlçesi; Doğusu: Karadere Köprüsünden Ergili Köyü, ErgiliAksakal köy yolunun demiryolu ile kesiştiği noktadan demiryolunu kuzeye takiple, Demiryolunun Kuşcenneti Köyü yolu ile kesiştiği noktadan Kuşcenneti Köyü, Kuzeyi: Kuşcenneti-Yenisığırcı Köyü arasında kalan stabilize yol, Yenisığırcı, Bereketli, Külefli, Çepni Köyüne kadar olan köy yolu, Batısı: Çepni, Gölyaka Kocagöl, Akçaova köy yolu, Güneyi: Akçaova Köyü’nden Hamamlı, Kızıksa Ergili köy yolu ile çevrili (Göl Çevresi Milli Park sınırlarına bitişik olan) sahalar. 6- Gönen İlçesi (A); Doğusu: Bandırma–Çanakkale karayolunun Bandırma-Gönen İlçe sınırını ile buluştuğu noktadan İlçe sınırını kuzeye takiple Marmara denizine kadar kara yolunu kestiği nokta, Kuzeyi: Marmara Denizi, Batısı: Çanakkale il sınırı, Güneyi: Bandırma-Çanakkale karayolunun Çanakkale il sınırını kesiştiği noktadan başlayarak aynı karayolunun Bandırma-Gönen ilçe sınırının ile kesiştiği noktaya kadar. (B) Doğusu: Ilıcak köyü-Üzümcü-Buğdaylı-Paşaçiftlık köy yolu, Kuzeyi: Paşaçiftlik– Körpeağaç köy yolu, Batısı: Körpeağaç-Bostanlı-Alaattik köy yolu, Güneyi: AlaattinTaştepe-Ilıcak köy yolu. 7- Kepsut İlçesi (A); Doğusu: Kepsut-İsaalan köyünden Gökköye giden köy yolu, Kuzeyi: Gökköy, Dereli Köyü’nden Susurluk-Gökçeağaç Köyü’ne giden köy yolunun ilçe sınırı ile kesiştiği nokta, Batısı: Dereli Köyü-Susurluk Gökçeağaç köy yolu kepsut-Susurluk İlçe sınırının kesiştiği noktadan, sınırı güneye takiple, Simav çayını batı kıyısını Bektaşlar köyüne takiple, Bekteşlar-Tekke köy yolunun, Balıkesir-Kepsut yolu Servet yol ayrımına, Güneyi: Balıkesir-Kepsut karayolunun Servet Köy yolu ayrımından Kepsut İlçe MerkeziKeçidere, Mehmetalan, Durak- İsaalan köy yolu. (B); Doğusu: Bağtepe-Beyköy köy yolu, Kuzeyi: Beyköy-Kepsut köy yolu, Güneybatısı: Kepsut-Bağtepe köy yolu ayrımına kadar olan saha. 8- Susurluk İlçesi;Doğusu: Susurluk-Kepsut ilçe sınırının Simav çayı ile kesiştiği noktadan kuzeye sınırı takiple Gökçeağaç-Dereli köy yolu ile kesiştiği nokta, Kuzeyi: Dereli- Gökçeağaç-Yıldız köyü- Simav çayı Yıldız köyü köprüsü, Güneybatısı: Yıldız köprüsünden Simav çayını Kepsut ilçe sınırına kadar Simav çayı. 9- Edremit İlçesi (A); Doğusu: Ören Yolu-Edremit Çayı-Orta Harmanlar hattı, Kuzeyi: Akçay Tatil Köyü ile Çobanöldüğü Mevkii arasındaki hat, Batısı: Edremit Körfezi, Güneyi: Deniz yolu. 10- Dursunbey İlçesi; Doğusu: Dursunbey-Bigadiç İlçeleri Taşkesiği-Kürse köy yolunun İlçe sınırı ile kesiştiği noktadan Taşkesiği köyüne giden yol, Kuzeyi: TaşkesiğiKumlu Köy yolu, Batısı: Kumlu–Esendere Mah. Köy yolu, Güneyi: Dursunbey-Bigadiç İlçe sınırı. 11- Bigadiç İlçesi; Doğusu: Bigadiç-Altunlar-Dursunbey-Sağırlar köy yolunun İlçe sınırı ile kesiştiği noktadan İlçe sınırını Kuzeye takiple sınırın batıya dönüş noktası, Kuzeyi: İlçe sınırını batıya takiple sınırın Esendere Mahallesi yolu ile kesiştiği nokta, Batısı: Esendere Mah.-İğçiler köy yolu, Güneyi: İğciler-Kürse Altunlar-Sağırlar köy yolunun İlçe sınırı ile kesiştiği saha. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen ve Ava Yasaklanan Sahalar: 1- Edremit-Narlı Örnek Avlak Sahası; Doğusu: Karaçam tepe, Kaypak Sırtı-Damla Tepe (KAZDAĞI MİLLİ PARKI), Batısı: Mıhlı Dere, Kuzeyi: Darı Dere, Taşyatak, Sırtı, Karaçam Tepe, Güneyi: Küp Tepe, Yumru Taş Sırtı, Ayı Taşı, Beşik Tepe, Teyyarece Taşı Sırtı. 2- Bigadiç-Karal Örnek Avlağı; Doğusu: Bigadiç-Dündarcık köyünden kuzeye Derin dereyi takiple Bigadiç-Dursunbey İlçe sınırının kesiştiği nokta, Kuzeyi: Bigadiç-Dursunbey ilçe sınırını Derindere ile kesiştiği noktadan batı yönüne takiple Kürse-Taşkesiği köy yolunun ilçe sınırı ile kesiştiği nokta, Batısı: Kürse-Taşkesiği köy yolunun İlçe sınırı ile kesiştiği noktadan Kürse köyünü takiple Topalak köyü, Tozalan Köyü, Güneyi: Tozalan, Kalafat köyüne Kalafat köyünde Kalafat dereyi takiple Dündarcık Köyü. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: Kepsut İlçesi; Doğusu: Kepsut Merkez’den Keçidere köy yolunu takiple KeçdereDereli köy yolu, Kuzeyi: Dereki Köyü-Susurluk Gökçeağaç köy yolunun ilçe sınırının kesiştiği nokta, Batısı: Dereli Köyü-Susurluk Gökçeağaç köy yolu Kepsut-Susurluk ilçe sınırının kesiştiği noktadan, sınırı güneye takiple, Simav Çayı’nın batı kıyısını Bektaşlar Köyü’ne takiple, Bekteşlar-Tekke köy yolunun, Balıkesir-Kepsut yolu Servet yol ayrımına, Güneyi: Balıkesir-Kepsut karayolunun Servet köy yolu ayrımından Kepsut İlçe merkezine giden kara yolu. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Balıkesir-Kütahya Akdağ Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 11-BİLECİK: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Yasak saha bulunmamaktadır. 12-BİNGÖL: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi; Doğusu: Bingöl Merkezden Karlıova İlçesine giden devlet karayolu, Kuzeyi: Balıklıçay, Südüğünü, Oğuldere, Kurtuluş, Ortaçanak, Dallıtepe köy yollarınınAdaklı İlçe sınırı ile birleştiği hudut ve Adaklı, Karlıova İlçe sınırları, Batısı: Bingöl Merkezinden Sançak Beldesine giden devlet karayolu, Güneyi: Bingöl Merkezinden Erzurum İline giden ve Sancak Beldesine giden devlet karayolu, 2- Kiğı İlçesi (A); Doğusu: Yedisu İlçe sınırı ve Kiğı İlçe Merkezinden Eskikavak Köy yolunun Adaklı ilçe hududu ile kesiştiği hudut, Kuzeyi: Erzincan İl Sınırı, Batısı: Yayladere İlçe sınırı ve Erzincan İl sınırının birleştiği hudut ve Açıkgüney ve Alınyazı köy yollarının Yayladere İlçe sınırı ile kesiştiği hudut, Güneyi: Kiğı İlçe merkezi, Ölmez, Açıkgüney köy yollarının Yayladere İlçe sınırı ile kesiştiği hudut. (B); Doğusu: Bingöl İl merkezinde gelip Kiğı İlçe merkezine giden devlet karayolu, Kuzeyi: Karakoçan ve Kiğı İlçe karayolu, Batısı: Elazığ İl sınırı, Güneyi: Bingöl Merkez İlçe sınırı. 3- Adaklı İlçesi; Doğusu: Karlıova ve Yedisu İlçe sınırı, Kuzeyi: Yedisu, Kiğı İlçe sınırı, Batısı: Kiğı İlçe sınırı ve Eskikavak, Yel değirmeni köy yollarının Adaklı, Kiğı İlçe sınırı ile kesiştiği hudut, Güneyi: Eskikavak, Yel değirmeni, Çatmaoluk Aktaş, Çevreli, Elmadüzü, Kırkpınar köy yollarının Karlıova İlçe sınırı ile birleştiği hudut. (B); Doğusu: Karlıova İlçe sınırı, Kuzeyi: Kozlu, Erbaşlar, Elmaağaç Kaynakdüzü,Kırpınar köy yollarının Karlıova İlçe sınırı ile birleştirilen hudut, Batısı: Kozlu Köy yolunun Merkez İlçe sınırı ile kesiştiği hudut, Güneyi: Merkez İlçe sınırı. Yayladere İlçesi; Doğusu: Kiğı İlçe hududu, Alınyazı, Gökçedal köy yollarının Aydınlar köy yolu ile birleştirilmesinden oluşan hudut, Kuzeyi: Tunceli ve Erzincan İl sınırları, Batısı: Tunceli il sınırı, Güneyi: Elazığ İl hududu ve Kiğı İlçe merkezine giden Devlet karayolu. 4- Solhan İlçesi; Doğusu: Muş il sınırı, Kuzeyi: Karlıova İlçe sınırı, Batısı: Merkez İlçe Sınırı, Güneyi: Bingöl-Muş Devlet karayolu. 5- Genç İlçesi; Doğusu: Genç-Diyarbakır Devlet Karayolu sınırı, Batısı: Elazığ il sınırı, Kuzeyi: Murat Nehri, Güneyi: Diyarbakır il sınırı. 6- Yedisu İlçesi; Doğusu: Karlıova İlçe ve Erzurum il sınırı, Kuzeyi: Erzurum, Erzincan il sınırı, Batısı: Tunceli, Erzincan il sınırı, Güneyi: Adaklı, Kiğı İlçe sınırı. 7- Karlıova ilçesi; Doğusu: Bingöl, Erzurum Devlet karayolu, Kuzeyi: A.Yağmurlu, Yiğitler, Devecik Köy yolların Adaklı İlçe sınırı ile kesiştiği hudut, Batısı: Adaklı İlçe sınırı, Güneyi: Bingöl Merkez İlçe sınırı. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Bingöl Kığı Şeytandağları Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 13-BİTLİS: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi; Doğusu: Bitlis Merkez, Hizan İlçesi ve Siirt İli sınırlarının kesiştiği noktadan Basmaklı Köyü’ne kadar olan doğrusal hat, devamı Basmaklı- Ilıcak- OğulcukA.Ölek Köyü karayolu, Ağaçdere karayolunun Bitlis-Hizan karayolunu kestiği noktaya kadar, Kuzeyi: Bitlis-Hizan karayolunun Ağaçdere Köyü karayolu ile kesiştiği noktadan başlayarak Bitlis-Siirt karayoluna kadar Ağaçdere Köyü karayolu, Batısı: Bitlis-Siirt karayolu, Güneyi: Siirt İl sınırı. 2- Adilcevaz İlçesi; Doğusu: Akçıra Köyü’nden itibaren Van Gölü kıyı şeridi boyunca Kavuştuk Yarımadası, Kuzeyi: Akçıra-Kavuştuk- Göldüzü Köyü karayolu, Adilcevaz-Erciş karayoluna kadar. Devamı Adilcevaz-Erciş karayolu, Batısı: Adilcevaz ilçe sınırı, Güneyi: Van Gölü kıyı şeridi. 3- Mutki İlçesi; Doğusu: Mutki-Güroymak İlçe sınırı, Kuzeyi: Muş il sınırı, Batısı: Muş il sınırı, Güneyi: Özenli-İkizler-Yalıntaş karayolu, Hindanik D.-Serince Mah.-Kirpinik D.-Recime T.-Varan Mah.-Hendek D.-Geli D.-Yumurta Mah.’ne kadar, devamı YumurtaKapaklı-Y. Koyunlu arasında kalan doğrusal hat. Y. Koyunlu-A. Koyunlu-Ocaklı-Çayarası karayolunun ilçe sınırında kesiştiği noktaya kadar. 4- Güroymak İlçesi (A); Doğusu: Üçyol-Güroymak-Gölbaşı-Güzelli-Çıtak karayolu, demiryolunu kestiği noktaya kadar, Kuzeyi: Muş İl sınırı, Batısı: Güroymak-Mutki İlçe sınırı, Güneyi: Güroymak-Bitlis Merkez İlçe sınırı. 5- Tatvan İlçesi (A); Doğusu: Tatvan-Van karayolundan Tokaçlı Köyü’ne kadar olan karayolu, Kuzeyi: Tokaçlı-Hanelmalı-Dalda-Örenlik Köyü karayolu, Batısı: ÖrenlikÇalıdüzü arasındaki doğrusal hat, Tatvan-Hizan karayoluna kadar olan Çalıdüzü Köyü karayolu, Güneyi: Hizan-Tatvan-Van karayolu. (B); Doğusu: Tatvan-Ahlat karayolundan, Nemrut Kalderası Tabiat Anıtı’na kadar olan Yumurtatepe Köyü karayolu, Kuzeyi: Nemrut Kalderası Tabiat Anıtı, Batısı: ÇekmeceOduncular karayoluna kadar olan ilçe sınırı, devamı ilçe sınırından Bitlis-Tatvan karayoluna kadar olan Çekmece Köyü karayolu, Güneyi: Bitlis-Tatvan-Ahlat karayolu. (C); Doğusu: Tatvan- Hizan-Van sınırlarının kesiştiği noktadan Alan köyüne kadar olan ilçe sınırı, Kuzeyi: Alan-Yediveren karayolu, Teknecik-Anadere-Yediveren Köyü karayolunun kesiştiği noktaya kadar, Batısı: Teknecik-Anadere-Yediveren Köyü karayolunun kesiştiği noktadan karayolu boyunca Tatvan-Hizan karayolunun ilçe sınırında kesiştiği noktaya kadar, Güneyi: Hizan İlçe sınırı. Ahlat İlçesi (A); Doğusu: Ovakışla Beldesinden Otluyazı Köyü’ne kadar olan karayolu, devamı Köyün Muş İl sınırını kestiği nokta, Kuzeyi: Muş İl sınırı, Batısı: Dilburnu-Nazik Köyü karayolu, Muş İl sınırını kestiği noktaya kadar, Güneyi: Ovakışla beldesinden Dilburnu Köyüne kadar olan karayolu. (B); Doğusu: Ahlat-Adilcevaz karayolundan Uludere- Cemalettin-Kuşhane Köyü karayolunun kesiştiği noktaya kadar olan karayolu, Kuzeyi: Uludere-Kuşhane-Cemalettin Köyü karayolunun kesiştiği noktadan, Camalettin Köyü Karayolu boyunca Ahlat İlçesine kadar, Ahlat İlçesi’nden , Yeniköprü-Saka Köyü’ne kadar olan karayolu, Batısı: Saka Köyü’nden Tatvan-Ahlat karayoluna kadar olan karayolu, Güneyi: Saka Köyü yol ayrımından itibaren Ahlat-Adilcevaz İlçe sınırına kadar olan Van Gölü kıyı şeridi. Hizan İlçesi (A); Doğusu: Hizan-Tatvan-Van sınırlarının kesiştiği noktadan, Göngören Köyü karayolunun Van İl sınırını kestiği noktaya kadar, Kuzeyi: Hizan İlçe sınırı, Batısı: İlçe sınırından Örgülü Köyüne kadar olan karayolu, Güneyi: Örgülü Köyü’nden itibaren, Göngören Köyü karayolunun Van İl sınırını kestiği noktaya kadar olan doğrusal hat. (B); Doğusu: Ağılözü Köyü’nden Hizan-Tatvan İlçe sınırına kadar olan karayolu, Kuzeyi: Hizan İlçe sınırı, Batısı: Siirt İl sınırı, Güneyi: Siirt İl sınırından, Akşar-Ağılözü Köyü’ne kadar olan karayolu. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Bitlis-Adilcevaz Süphandağı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 14-BOLU: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Göynük İlçesi; Kuzeyi: Kuz Tepeden, Germeninbaşı Tepeye, Doğusu: Kuz tepeden, Dorukgöbet Tepeye, Güneyi: Dorukgöbet Tepeden, Ahlatlıkez Tepeye oradan Kulplusekisi Tepeye, Batısı: Kulplusekisi Tepeden, Germeninbaşı Tepeye. 2- Gerede İlçesi; Doğusu: Körsele deresi,Kovacık Köyü,Yağçamı Deresi,Belenpınar Tepe,Yassıdağı Tepesi, Kuzeyi: Kazanlar Köyü,Zeyneller Köyü,Çalaman Köyü,Körsele Deresini takiben, Batısı: Ankara-Gerede karayolu, Güneyi: Yassıdağı Tepe,Kaymakbilen tepe,Gerede -Ankara karayolu ,ve Ankara İl Sınırı. 3- Mudurnu İlçesi (A); Doğusu: Sakarca Yayla, Kındırık Deresi, Abant Yolu, Kuzeyi: Sakarca Yayla, Sinekli Yayla,Söbüce Alan Tepejkizoluk Tepe,Güvendisi Tepesi, Karaorman Tepe, Dorukyayla Tepe, Güneyyayla Tepe, Erenler Tepe, Çavuşyayla, Direkyanı Mevkii, Doğan çukuru mevkii, Mantarlık Sırtı, Kırkımal Sırtı, İbanoğlu Tepe, Gelikyayla Mevkii, Gelik Boğazı, Batısı: Gelikboğazı, Şahinkaya Tepe, Alıçlıkaş Tepe, Çalbaşı Tepe,Tekirler köyü, Güneyi: Yeğendere Köyü, Taşkesti-Abant yolunu takiben Abant Tabiat Parkı sınırı (B); Kuzeyi: Mudurnu -Nallıhan yolunun Tımaraktaş Köyü sapağından, Tımaraktaş Köyüne, Yol boyunca Vakıfaktaş Köyünejmamlar Mahallesine, Yol boyunca Kavallar Köyüne, Kaçık köyüne, Uğurlualan Köyüne, Doğusu: Uğurlualan Köyünden, Güneye giden yol boyunca Karakaya Dereye, Karakaya Deresinin Ankara İl Sınırına kadar olan kısmı, Güneyi: Karakaya Derenin Bolu-Ankara sınırından, Mudurnu-Nallıhan yolunun İl sınırına kadar, Batısı: Mudurnu -Nallıhan karayolunun Tımaraktaş Köyü sapağından, Mudurnu-Nalıhan Karayolunun il sınırı arasındaki saha. 4- Kıbrısçık İlçesi; Doğusu: Değirmenderesi, Köpeyyalağı tepesi, Göynük Pınarı Tepesi, Bakacak tepe, Eğrikayar Tepesi, Kuzeyi: Çayırağzı Sırtı, Sığıreleği Tepesi, Köroğlu Dağı, Avlukkaya tepe, Bolu Merkez İlçe sınırı Batısı: Köroğlu Sırtı, Oğlanlar Kayası, Aksu Deresi, Kökez Köyü, Seben İlçe sınırı, Güneyi: BölükkayaKıbrıscık, Beypazarı yolunu takiben, Cumaderesi Köprüsü. 5- Yeniçağa İlçesi; Kuzeyi: Eskiçağa, Yolu Takiben Beyköy Mahallesine, Mandıra, Sökü Tepe, Kındıra Köyüne, Batısı: Kındıra Köyü, Hasanağalar Mahallesi, Hamzaköy Mahallesi, Çakırlar Mahallesi, Ahmetler Mahallesi, Çubuklu Sırtı, Bayır Tepe, Kemaller Köyü, Nallar Mahallesi Sarıpeyk Sırtı Boyunca Yeniçağa-Bolu yoluna, Güneyi: Bolu-Yeniçağa yolu boyunca Mengen yol ayrımına kadar, Doğusu: Yeniçağa- Mengen Yolu boyunca Eskiçağa Köyüne kadar. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Merkez-Sazakiçi Örnek Avlağı: Doğusu: Hasannallar Mahallesi, Hazmaköy Mahallesi, Mutatlar Mahallesi, Harmancık Tepe, Kuzeyi: Çaysuyu Deresi, Civcivler Mahallesi, İslamlar Mahallesi, Erenler tepesi, Çamlık Tepe, Köygözüken Tepe, Küçükkuzu Yaylası Mahallesi, Batısı: Kocasu Çayı, Muradin Dağı, Bakacak Tepesi, Güneyi: Karamanlar, Ulumescit Köyleri, Sığındı Mahallesi, Yanık Dağı. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1-Bolu Göynük Kapıormanı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2-Bolu Yedigöller Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Bolu-Abant Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 15-BURDUR: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi (A); Kuzeyi ve Doğusu: Burdur-Tefenni otoyolunun Yassıgüme Hacılar arasındaki Karacaören yol sapağından, Karacaören köyüne kadar giden yol, Batısı: Burdur-Tefenni otoyolu, Güneyi: Elmacık yol sapağından Kozluca, İğdeli ve Karacaören’e kadar. (B); Kuzeyi: Bereket-Akyayla yolunun Akyayla sapağından, Akyayla köyüne kadar olan kısmı, Doğusu: Akyayla-Aksu sapağından Aksuya kadar olan yol, Batısı: Bereket yolunun Kapaklı sapağından Kapaklıya kadar olan bölümü, Güneyi: Aksu’dan Kapaklı yol ayrımına kadar. (C); Kuzeyi: Kocapınar-Çeltek yolu, Doğusu: Kocapınar Çallıca yolundan BurdurTefenni otoyolu ile kesiştiği yere kadar, Batısı: Yeşilova ilçe sınırı, Güneyi: Kemer ilçe sınırı. 2- Yeşilova İlçesi (A); Doğusu: Burdur Merkez ilçe sınırı, Kuzeyi: Kocapınar-Çeltek yolu, Batısı: Çeltek, Başkuyu, Bedirli, Çaltepe yol ayrımı, Güneyi: Karamanlı ilçe sınırı. B); Batısı: Harmanlı-Sazak yolu, Kuzeyi: Yarışlı-Harmanlı yolu, Doğusu: YarışlıSazak yolu. 3- Karamanlı İlçesi; Doğusu: Kemer ilçe sınırı, Kuzeyi: Yeşilova ilçe sınırı, Batısı: Karamanlı-Yeşilova yolundan Çaltepe yol ayrımına kadar, Güneyi: Burdur-Tefenni otoyolunun Çallıca yol ayrımından Karamanlıya kadar olan bölümü. 4- Bucak İlçesi; Doğusu: Burdur-Antalya yolunun İncirdere yol ayrımından, Üzümlübel yol ayrımına kadar olan kısmı, Kuzeyi: Burdur-Antalya yolunun İncirdere yol ayrımından, Çebiş köyüne kadar olan yol, Batısı: Çebiş köyünden Kuşbaba köyüne kadar, Güneyi: Burdur-Antalya yolunun Üzümlübel yol ayrımından, Kuşbabaya kadar olan yol. 5- Altınyayla-Gölhisar İlçesi; Doğusu: Çörten-Ballık arası Elmalıyurt yol ayrımından Ballık köyünü takiben Fethiyeye giden yol, Kuzeyi: Çörten-Ballık arası Elmalıyurt yol ayrımından, Elmalıyurt’a kadar giden yol, Batısı: Elmalıyurt’tan Fethiye’ye giden yol, Güneyi: Muğla il sınırı. 6- Tefenni İlçesi; Doğusu: Tefenni-Belkaya yol ayrımından, Yuvalak yol ayrımına kadar olan asfalt yol, Kuzeyi: Tefenni merkezden Belkaya köy yolunu takiben Yellibelen sırtına kadar, Batısı: Yellibelen sırtından, Dövellik Tepeye kadar, Güneyi: Dövellik Tepeden Kaplan Kayası ve Yuvalak köyünden Tefenni-Burdur asfaltına kadar. 7- Çeltikçi İlçesi; Batısı: Tekke-Bağsaray yolu, Kuzeyi: Tekke-Çeltikçi yolu, Doğusu ve Güneyi: Çeltikçi-Bağsaray yolu. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Çavdır Örnek Avlağı: Doğusu: Vezirdam tepesinden, Çukurçam tepesi, Keşlikyer tepesinden Sırtı takiben güneye doğru Oluklu deresine, çolak sırtından Sarımeşe tepesine ve Pirencik Tepesi ve Burdur Çavdır Karayolu, Batısı: Acıpayam-Çavdır karayolunun Çatalarmut mekiinden asfaltı takiben Çavdır Merkeze kadar olan yol, Kuzeyi: Çatalarmut mekiinden Katmerlikaya tepesi ve Vezirdam tepesi, Güneyi: Burdur-Çavdır Karayolu ve Çavdır-Acıpayam Karayolu, Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1-Burdur-Burdur Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2-Burdur-Karataş Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 16-BURSA: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- İnegöl İlçesi; Doğusu: Tahtaköprü’den İnegöl istikametini takiben Ankara yol ayrımına kadar, Kuzeyi: Ankara asfaltını takiben Alibeyköy yol ayrımına kadar, Batısı: Ankara asfaltı-Alibeyköy yol ayrımından Muratbey-Hayriye-Saadet köy yolları, Güneyi: Saadet-Mesruriye-Tahtaköprü hattı. 2- İznik İlçesi (A); Doğusu: Çakırca-Orhaniye-Sarıağıl Köy yolu, Kuzeyi: Kocaeli İli mülki sınırı, Batısı: Boyalıca-Bayındır-Karamürsel asfaltı, Güneyi: Boyalıca-İznik asfaltı. (B); Doğusu: Dede Deresi-Karasu Deresi, Kuzeyi: Dede Deresi-Sarıağıl-Süleymaniye köy yolu, Batısı: Mahmudiye-Sarıağıl köy yolu, Güneyi: Mahmudiye-Orhaniye-Tacir köy yolu. 3- Gürsu İlçesi; Doğusu: Kestel İlçesi, Ağlaşan Köyü yol ayrımı ile Değirmendere, Barakfaki yolu ayrımı arasında kalan ekili, ormanlık ve dağlık arazi, Kuzeyi: Fındıcak Deresi, Mağaralar mevkiinin kuzeyini takiben Osmangazi İlçesi, Seçköy Köyü ve Avdancık Köyü hudutları, Batısı: Osmangazi İlçesi, İsmetiye Mahallesi ile Kazıklı Köyü Hudutları, Güneyi: Kazıklı, İğdir, Karahıdır Barakfaki yolu. 4- Keles İlçesi; Doğusu: Düvenli ve Çayören Köy Yolu, Kuzeyi: Belenören, Akçapınar, Alpagut, Gelemiç, Sorgun, Kocakavacık ve Düvenli köy yolu, Batısı: Belenören, Haydar, Menteşe, Yazıbaşı ve Avdan Köy Yolunun İlçe Sınırları kestiği yere kadar, Güneyi: Kütahya İl Sınırı ve Harmancık İlçe Sınırı. 5- Mustafakemalpaşa ilçesi (A); Doğusu: Tepecik , Ovazatlı ,Mustafakemalpaşa yol boyu, Kuzeyi: Yolağzı , Kacabey-mustafakemalpaşa afsal yolu Tepecik yol ayrımı,Tepecik yol ayrımından Tepecik Köyüne kadar, Batısı: Yolağzı , Gönü , Yumurcaklı , Ocaklı , Güllüce Köy yolları hattı, Güneyi: Güllüce , Mustafakemalpaşa asfalt yol boyunca. (B); Doğusu: Büyükorhan İlçe Mülki Sınırı, Kuzeyi: Devecikonağı-Aşağıbali köy yolu, Batısı: Karaçamlık Deresi, Güneyi: Devecikonağı-Alacahat-Hacıahmet yolu. 6- Karacabey İlçesi; Doğusu: Kara Tepe,İncirli Tepe Halilbey Adasına kadar, Kuzeyi: Bursa – İzmir Karayolu, Güneyi: Halilbey Adası, Batısı: Çeşme Dere,Halilbey Adasına Kadar 7- Orhaneli İlçesi; Doğusu: Göktepe Köyü yol ayrımından Yürücekler’e kadar BursaOrhaneli afsal yolu, Kuzeyi: Göktepe Köyü yol ayrımından , Göktepe , Osmaniye, Batısı: Osmaniye - Orhaneli yolu Orhaneli Örnek avlak sınırına kadar, Güneyi: Yürücekler , Orhaneli Örnek avlak sınırı takiple Osmaniye - Orhaneli yolu. (B); Doğusu: Orhaneli, Kuzeyi: Girencik , Kusumlar , Orhaneli, Batısı: Girencik ,Gümüşpınar , Dündar , İkikzoluk köy yolu hattı, Güneyi: İkizoluk , Yeşiller , Sadağı , Serçeler , Orhaneli. 8- Osmangazi-Yıldırım İlçesi; Doğusu: Kestel İlçesi mülki sınırı, Kuzeyi: BursaAnkara asfaltı, Batısı: Bursa-Yiğitali-Hüseyinalan-Mürseller yolu, Güneyi: MürsellerKirazlı-Uludağ yolu, Uludağ Milli Parkı. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Orhaneli İlçesi; Doğusu: Çatalca Tepe-Başpınar Sırtı-Karbastı Sırtı-Kızılkaş SırtıBelenkabaca Sırtı-Karacakaya Sırtı, Kuzeyi: Karakova Deresi-Petmezciyolu Sırtı-Çamlık Deresi, Batısı: Orhaneli-Bursa yolu asfaltı, Güneyi: Kocasu Çayı-Orhaneli-Bursa asfaltı. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Bursa Karacabey Karadağı-Ovakorusu Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 17-ÇANAKKALE: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi; Doğusu: A.Okçular-Elmacık-Karapınar - Salihler Köy yolu, Kuzeyi: Çanakkale-Ezine Karayolundan başlayıp, A.Okçular’da sona eren Kalabaklı Köy yolu, Batısı: Çanakkale-Ezine Karayolu, Güneyi: Salihlerden başlayıp, Çanakkale-Ezine karayolunda sona eren Ovacık-Civler-Akçapınar Köy yolu. 2- Ayvacık İlçesi; Doğusu: Ayvacık-Ezine İlçe sınırından başlayıp, Ayvacık İlçe Merkezinde sona eren Pınardere Köy yolu, Kuzeyi: Ayvacık-Ezine İlçe sınırı, Batısı: Ayvacık-Ezine İlçe sınırında sona eren Babadere-Kösedere Köy yolu, Güneyi: Ayvacık İlçe Merkezinden başlayıp, Tuzla-Babadere Köy yolunda sona eren Söğütlü-Erecek-TaşboğazNaldöken köy yolu. 3- Bayramiç İlçesi; Doğusu: Bayramiç-Çan ilçe sınırı, Kuzeyi: Bayramiç–Merkez İlçe sınırı, Batısı: Bayramiç İlçe merkezinden başlayıp, Bayramiç-Merkez İlçe sınırında sona eren Yiğitler-Karıncalı-Kuşçayır Köy yolu, Güneyi: Bayramiç-Çan karayolu. 4- Biga İlçesi; Doğusu: Biga–Çan karayolu, Kuzeyi: Biga-Çanakkale karayolu, Batısı: Biga–Çanakkale karayolundan başlayıp, Biga-Çan İlçe sınırında sona eren KaldırımbaşıAkyaprak-İskender-Gemicikırı-Kahvetepe-Bakacak-Eskibakacak-Harmanlı Köy yolu, Güneyi: Biga-Çan İlçe sınırı. 5- Çan İlçesi; Doğusu: Çan-Biga karayolundan başlayıp, Asmalı-Yaykın köy yolunda sona eren Çomaklı köy yolu, Kuzeyi: Çan-Biga karayolu, Batısı: Çan–Yenice karayolu, Güneyi: Çan-Yenice karayolunda sona eren Yaykın-Kalburcu köy yolu. 6- Ezine İlçesi; Doğusu: Körüktaşından başlayıp, Ezine-Ayvacık İlçe sınırında sona eren Kaynarca-Kayacık-Yaylacık-Köseler Köy yolu, Kuzeyi: Dalyan-Körüktaşı köyyolu, Batısı: Ege Denizi, Güneyi: Ezine-Ayvacık ilçe sınırı. 7- Gelibolu İlçesi (A); Doğusu: Yeniköyden Saroz Körfezine inen yol, Kuzeyi: Saroz Körfezi, Batısı: Değirmendüzü’nden Saroz körfezine inen yol, Güneyi: Yeniköy-FındıklıDeğirmendüzü köy yolu. (B); Doğusu: Çanakkale-Tekirdağ İl sınırı, Kuzeyi: Çanakkale–Edirne ve ÇanakkaleTekirdağ İl sınırları, Batısı: Gelibolu-Keşan karayolu, Güneyi: Çanakkale-Tekirdağ İl sınırından başlayıp, Gelibolu-Keşan Karayolunda sona eren Çokal-Yüllüce-BayramiçSüleymaniye-Şadıllı-Kalealtı köy yolu. 8- Gökçeada İlçesi (A); Doğusu: Kahve (Kafene) Tepe-Yaprak (Kedrot) TepeKaradoğan (Kastro/Kale) Tepe-Kamar Deresi, Kuzeyi: Ege Denizi, Batısı: Dereköy’den adanın kuzeyine giden ve Marmara Koyu’nda sona eren asfalt/stabilize yol, Güneyi: İlçe Merkezi-Dereköy kara yolu. (B); Doğusu: Ege Denizi, Kuzeyi: Ege Denizi, Batısı: İlçe merkezi-Kaleköy kara yolu, Güneyi: Kuzu Limanı-ilçe merkezi kara yolu. 9- Yenice İlçesi; Doğusu: Yenice-Gönen İlçe sınırı, Kuzeyi: Soğucak-Sarıçayır köy yolundan ayrılan ve Taban’da sona eren köy yolu, Batısı: Karaköy-Gedikoba-SoğucakÇamoba köy yolu, Güneyi: Yenice–Gönen İlçe sınırında başlayıp Karaköy’de sona eren Karasu köy yolu. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: 1- Kalkım Yaban Domuzu Örnek Avlağı; Doğusu: Tembelandız Tepe’nin yanından başlayıp, güney istikameti boyunca uzanan orman yolu, Meşeliyatak Dere, güney istikameti boyunca orman yolu, Mürsel Sırtı, Kızılçıkgediği Tepe, Küçükkabaktaş Sırtı, Kovanlık Dere, Çatmalı Kestane Tepe, Elma Tepe, Yemşen Tepe, Çaylıtaş Tepe, Kuzeyi: Karagöl alanı yanından başlayan ve doğu istikameti boyunca uzanan orman yolu, Fındık Yayla alanı, Kestane Gediği ve Elma Gediği Mevkileri, Tembelandız Tepe, Batısı: Şahmelek Tepe, Sakarbaşı Tepe, Dombayırı Tepe, Tavşanoynağı Tepe, kuzeybatı istikameti boyunca uzanan ve Kara Göl alanına çıkan orman yolu, Güneyi: Çaylıtaş Tepe, Kapı Tepe, Atkayası Tepe, Kıryayladede Tepe, Buğdaylı Tepe, Derin Gedik Tepe, Genger Tepe, Kabaca Tepe, Davut Dede Tepe, Şahmelek Tepe. 2- Gökçeada Keklik Örnek Avlağı; Doğusu: Ege Denizi, Kuzeyi: Kuzu Limanı’ndan başlayıp takiben ilçe merkezine, oradan Zeytinli Göleti’nin kenarından Şahinkaya Mahallesi ve Dereköy’e giden asfalt yol, Dereköy’den devamla adanın kuzeyine giden ve Marmaros Koyu’nda sona eren asfalt/stabilize yol, Batısı: Ege Denizi, Güneyi: Ege Denizi. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Gökçeada Yaban Hayvanı (Sülün) Yerleştirme Sahası; Doğusu: Kaleköyilçe merkezi karayolu, Kuzeyi: Kaşlıca (Almanavra) Tepe-Ege Denizi-Kaleköy, Batısı: Kamar Deresi-Karadoğan (Kastro/Kale) Tepe-Yaprak (Kedrot) Tepe-Kahve (Kafene) Tepeleri, Güneyi: İlçe merkezi-Dereköy karayolu. 2- Gelibolu/Ocaklı-Yeniköy Yaban Hayvanı (Keklik) Yerleştirme Sahası; Doğusu: Ocaklı Köyü’nden başlayıp, kuzey istikameti boyunca uzanan ve Saroz Körfezi’ne inen sırt, Kuzeyi: Saroz Körfezi, Batısı: Yeniköy’den başlayıp, kuzey istikameti boyunca uzanan sırt/yol, devamla Saroz Körfezi’ne inen Kurudere, Güneyi: Ocaklı-Yeniköy köy yolu. 3- Çan/Üvezdere-Kadılar Yaban Hayvanı (Keklik) Yerleştirme Sahası; Doğusu: Üzerinde Sivri Tepe ve Ahır Tepe’nin bulunduğu Adalar Sırtı, Kuzeyi: Üvezdere’nin başından başlayıp, Sivritepe’de sona eren sırt, Batısı: Üzerinde Çarlı Tepe’nin bulunduğu sırt, Güneyi: Daraçatı Dere’den başlayıp, Kozluk Tepe’ye, oradan Arapkuyu Tepe’ye ve Sarıkaya Sırtı’na devam eden hat. 4- Çan/Etili-Dereoba Yaban Hayvanı (Sülün) Yerleştirme Sahası; Doğusu: Göle Köyden başlayarak köy yolunu takiben Etili köyü, Kuzeyi: Etili Köyünden ÇanBayramiç karayolunu takiben, yolun Çan-Bayramiç ilçe sınırı ile keşiştiği nokta, Batısı: Çan-Bayramiç ilçe sınırını takiben Korucaoluk tepe, Güneyi: Korucaoluk tepeden başlayarak Ağır Kaya tepe, Yüzparalık sırtı, Boğatepe, Dedetepe, sırtı takiben Dereoba Köyü, köy yolunu takiben Göle Köy arasında kalan saha. 18-ÇANKIRI: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi (A); Doğusu: Çorum İl Sınırı, Kuzeyi: İncik - Beşdut – Ünür - Alaçat, Batısı: Alaçat – Alaçat, Kuzu Kavşağı – Kızılırmak İlçe Sınırı, Güneyi: Kızılırmak İlçe sınırı. (B); Doğusu: Çankırı, Ankara Karayolu Konak Kavşağı – Pelitözü kavşağı – Çankırı, Eldivan Yol ayrımı, Kuzeyi: Çankırı, Eldivan Yol ayrımı – Oğlaklı Kavşağı, Batısı: Çankırı, Eldivan İlçe Sınırı, Güneyi: Çankırı, Ankara Karayolu Hisarcık Kavşağı – İnandık Kavşağı – Akören Kavşağı – Çankırı Ankara Karayolu Konak Kavşağı. (C); Güneydoğu : Çankırı - Çankırı, Yapraklı yolu Tuzlu kavşağı – Değim, Kuzey Doğu: Değim – Yapraklı İlçe sınırı – Çankırı, Yapraklı, Ilgaz İlçe sınır kavşağı, Kuzeyi: Çankırı, Ilgaz İlçe Sınırı Kuzey Batısı: Korgun İlçe sınırı – Akçavakıf, Güney Batısı : Akçavakıf – Ayan – Çankırı Merkez. 2- Atkaracalar İlçesi; Doğusu: E-80 Devlet Karayolunu Eyüpözü’ne bağlayan yol – Eyüpözü’nden Kükürt’ü Yazıören’e bağlayan yolun kesiştiği kavşak, Kuzeyi: Kızılibriği Yazıören’e bağlayan yol, Batısı: E-80 Devlet Karayolunu Kızılibriğe bağlayan yol, Güneyi: E-80 Karayolu. 3- Bayramören İlçesi; Doğusu: Bayramören - Oymaağaç – Karataş - Boğazkaya – Koçlu yolu, Kuzeyi: Kastamonu İl Sınırı, Batısı: Karabük İl sınırı – İncekaya, Güney Güneybatısı: İncekaya – Kavak – Çayırcık – Yaylatepesi – Harmancık – Dere, Harmancık kavşağı – Dere, Akseki kavşağı – Karakuzu kavşağı – Sarıkaya – Yurtpınar, Güneyi: Yurtpınar – Bayramören – Dalkoz yolu. 4- Çerkeş İlçesi (A); Doğusu: Çerkeş - Gelikovacık – Kabak – Uluköy - Karaşar yolu kavşağı – Karabük İl sınırı, Kuzeyi: Karabük İl Sınırı, Batı ve Güneybatısı: Karabük İl sınırı, Taşanlar – Beymelik – Yıprak – Meydan kavşağı – Akbaş – Aydınlar - Çerkeş. 5- Eldivan İlçesi; Doğusu: Eldivan, Çankırı Merkez ilçe sınırı, Kuzey Batısı: Çankırı, Ankara, Eldivan kavşağı - A. Yanlar kavşağı - Oğlaklı – Gölezkayı - Eldivan, Gölezkayı, Akbulut kavşağı, Batısı: Eldivan, Gölezkayı, Akbulut kavşağı – Akbulut - K.Hacıbey B.Hacıbey - Hisarcıkkayı kavşağı - Çankırı, Ankara Karayolu Hisarcıkkayı kavşağı, Güney Batısı: Çankırı, Ankara Karayolu , Hisarcıkkayı kavşağı – Çankırı, Eldivan İlçe sınırı. (B); Kuzey Doğusu: Akçalı – Çiftlik – Eldivan, Çiftlik kavşağı, Güney Doğusu: Eldivan, Çiftlik kavşağı – Seydi kavşağı – Seydi, Eski Şabanözü yolu kavşağı, Batısı: Eski Şabanözü yolu – Çukuröz – Akçalı. 6- Ilgaz İlçesi (A); Doğusu: Kuyupınar – Kızılsın – İkiçam yolu, Kuzeyi: Kuyupınar – Aktaş yolu, Batısı: Aktaş – Kesecik yolu, Güneyi: Ilgaz – Korgun İlçe sınırı. (B); Doğusu: Ilgaz – Kastamonu Devlet Karayolu (Kazancı – Mülayim – Yenice), Kuzeyi: Çankırı – Kastamonu İl sınırı, Batısı: Ilgaz - Kurşunlu İlçe Sınırı, Güneyi: Sarıalan yolu – Alıç – Okçular – Seki – Danişment – Bozan – Serçeler köy hattı, Serçeler – Eksik yolu, Eksik - Kazancı. (C); Doğusu: E-80 Karayolu – Yenidemirciler – Süleymanhacılar – Kırışlar, Kuzey: Kırışlar – Kayı kavşağı – İkikavak - Yeşildumlupınar, Batısı: Yeşildumlupınar – Ilgaz, Kurşunlu İlçe sınırı – E-80 Karayolu, Güneyi: E-80 Karayolu; 7- Kızılırmak İlçesi (A); Kuzeyi: Kızılırmak, Kırıkkale İl sınırı – Bostancı, Kızılırmak köy yolu – Bostancı – Hacılar – Tımarlı – Kızılırmak – Kızılırmak Korçullu yolu kavşağı – Çorum İl sınırı, Güney Batısı: Kırıkkale İl sınırı, Güney Doğusu: Çorum İl sınırı. (B); Doğusu: Çorum İl sınırı, Kuzeyi: Çankırı Merkez İlçe sınırı, Batısı: Çankırı Kızılırmak İlçe sınırı – Bayanpınar, Güneyi: Bayanpınar – Boyacıoğlu – Karaömer kavşağı – Çorum İl sınırı. 8- Korgun İlçesi; Doğusu: Korgun, Çankırı Merkez İlçe sınırı, Kuzeyi: Korgun, Ilgaz İlçe sınırı Batısı: Korgun – Ilgaz yolu (Ericek kavşağı – Kisecik – Dikenli kavşağı – Karatepe kavşağı- Korgun), Güneyi: Korgun - Çankırı yolu. (B); Doğusu ve Kuzeyi: Ildızımı Göllüceye bağlayan demiryolu – Korgun, Kurşunlu İlçe sınırı, Batısı ve Kuzeyi: Ildızımı Korgun, Kurşunlu bağlayan stabilize yol – Korgun, Kurşunlu İlçe sınırı. 9- Kurşunlu İlçesi (A); Doğusu: Kurşunlu, Ilgaz İlçe sınırı, Kuzeyi: Yeşildumlupınar – Çırdak – Çaylıca yolu, Batısı: Çaylıca – Çatkese - E-80 Devlet karayolu, Güneyi: E-80 Devlet karayolu. (B); Doğusu: Kurşunlu, Korgun İlçe sınırı, Kuzeyi: Korgun, Kurşunlu İlçe sınırı – Korgun Göllüce arasındaki demiryolu – Göllüce – Göllüce, Hocahasan yolu – Hocahasan – Çukurca kavşağı – İğdir, Batısı: İğdir – Köpürlü – Kapaklı – Taşkaracalar – Dumanlı, Güneyi: Dumanlı – Dumanlıyı Çukurörene bağlayan stabilize yol – Kurşunlu, Korgun İlçe sınırı. (C); Doğusu: Kurşunlu, Ilgaz İlçe sınırı, Kuzeyi: Kastamonu İl sınırı, Batısı: Kastamonu İl sınırı - Belenli kavşağı, Güneyi: Belenli kavşağı – Sarıalan – Kurşunlu, Ilgaz İlçe sınırı. 10- Orta İlçesi; Doğusu: Ankara İl sınırı - Özlü – Kayılar – Yaylakent – Orta, Kuzey Doğusu: Orta – Orta, Çerkeş yolu – Çerkeş İlçe sınırı Hacılar kavşağı, Kuzeybatısı: Çerkeş İlçe sınırı Hacılar kavşağı – Çerkeş, Orta İlçe sınırı – Ankara İl sınırı, Güneybatısı: Ankara İl sınırı. 11- Şabanözü İlçesi; Kuzeydoğusu: Şabanözü, Ankara İl sınırı – Hisarcık, Şabanözü yolu Mart köyü kavşağı - Karakoçaş kavşağı – Şabanözü, Batısı: Şabanözü – Şabanözü, Ankara Karayolu K. Yakalı kavşağı - Gümerdiğin kavşağı – Bulgurcu – Göldağı Kavşağı – Kutluşar kavşağı – Özbek kavşağı – Ankara İl sınırı (Şabanözü, Çubuk Karayolunun Doğusu), Güneyi ve Doğusu: Şabanözü, Ankara İl sınırı – Hisarcık, Şabanözü yolu. 12- Yapraklı İlçesi (A); Doğusu: Bayırakseki kavşağı – Kayacık – Yamaçbağı - Kullar - Kullar, Sarıkaya, Çakırlar Köyü kavşağı, Kuzeyi: Kullar, Sarıkaya, Çakırlar Köyü kavşağı – Ayseki kavşağı – Kıvçak kavşağı – Kıvçak, Akyazı köy yolu – Akyazı - Akyazı, Buluca kavşağı – Buluca – Yapraklı – Yapraklı Örnek avlak sınırı, Batısı: Yapraklı, Çankırı İlçe sınırı, Güneyi: Değim, Buğay köy yolu – Buğay – Yüklü, Buğay kavşağı - Yüklü – Çevrecik kavşağı – Topuzsaray – Bayırakseki kavşağı. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Yapraklı Örnek Avlağı; Doğusu: Yapraklı İlçesi, Çömezin Pınar, UIucaktepe, Mustafanındağı Tepe, orman yangın gözetleme kulesi, Kuzeyi: Çandak Dere, Sallabaşkayası Dere, Batısı: Karanlık Dere, Handırıl Deresi, Alacuk Sırtı, Cenin Tepe, Güneyi: Cenin Tepe, Sarıçamlar Mevkii, Sulugöz Tepe, Taşkestik Sırtı, Bağların Kaş, Asmanın Sırtı, Yamaçbağın Dere. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Şabanözü İlçesi; Doğusu: Şabanözü, Ankara İl sınırı – Özbek kavşağı – Kutluşar kavşağı - Bulgurcu – Gümerdiğin kavşağı – Şabanözü – Karaören – Çerçi kavşağı – Bulduk – Şabanözü, Orta İlçe sınırı, Kuzeybatısı: Şabanözü, Orta İlçe sınırı, Güneybatısı: Şabanözü, Ankara il sınırı. 2- Ilgaz İlçesi; Doğusu: Çeltikbaşı – Ilgaz, Kastamonu İl sınırı – Ilgaz Dağı Milli Parkı, Kuzeyi: Ilgaz Dağı Milli Parkı – Çomar – Yenice, Ilgaz Kastamonu karayolu kavşağı, Batısı: Yenice, Ilgaz Kastamonu karayolu kavşağı – Mülayim – Kazancı – Onaç – Musa – Ilgaz dörtyol, Güneyi: Ilgaz Dörtyol – Yerkuyu kavşağı - Çeltikbaşı. 19-ÇORUM: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi (A); Doğusu: Çorum-Alaca karayolu, Kuzeyi: Çorum-Hamdi köySungurlu karayolu, Batısı: Çorum-Sungurlu karayolu-Hamdi-Sapa-BüyükgülücekBalimsultan ve Elicek köy yolu, Güneyi: Çorum-Alaca karayolu-Boğazönü-Elicek köy yolu. (B); Doğusu: Kultak-Güney köy yolundan Çorum-Samsun karayoluna, Kuzeyi: KultakHızırdede-Gemet köy yolu, Batısı: Çorum-Kuruçay-Gemet- köy yolu, Güneyi: Çorum – Samsun karayolu. (C); Doğusu: Çorum-Mecitözü ilçe sınırı, Kuzeyi: Ortaköy yolundan, YoğunpelitKutluca köy yolu, Batısı: Çorum-Ortaköy karayolundan-Saray-Güveçli-Boğabağı ve Teslim köy yolu, Güneyi: Sevindikalan-Kozluca-Cemilbey köy yolundan Eski Çorum-Amasya Kara yolu. (D); Doğusu: Kınık-Bektaşoğlu köy yolu, Kuzeyi: Mecidiyekavak –Bektaşoğlu-Sırıklı köy yolu, Batısı: Kireçocağı-Mecidiyekavak köy yolu, Güneyi: Kınık-Kınıkdeliler-Kireçocağı köy yolu. 2- Boğazkale İlçesi; Doğusu: Boğazkale-Sungurlu kara yolu, Kuzeyi: BoğazkaleSungurlu ilçe sınırı, Batısı: Örenkaya-Çarşıcuma-Ayağı büyük köy yolu, Güneyi: BoğazkaleSungurlu kara yolundan Evci-Örenkaya köy yolu. 3- Bayat İlçesi (A); Doğusu: Barak-Köpüklü-Toyhane-Sağpazarı köy yolu, Kuzeyi: Bayat-Eskialibey köy yolu, Batısı: Eski Alibeyden başlayıp-Çankırı kara yoluna giden köy yolu ve Sungurlu ilçe sınırı, Güneyi: Bayat-Uğurludağ ilçe sınırı. (B); Doğusu: Bayat kara yolu, Kuzeyi: Belören-kayabaş köy yolu, Batısı: Bayat – Çankırı il sınırı, Güneyi: Beyan-Çamlıgüney-Kuruçay-Tepekungün Köy yolundan Bayat. 4- Dodurga İlçesi; Doğusu: Dodurga, Kuzeyi: Dodurga-Alpagut-Akkaya köy yolu, Batısı: Dodurga-İskilip ve Dodurga –Oğuzlar İlçe sınırı, Güneyi: Dodurga-Oğuzlar kara yolu. 5- İskilip İlçesi; Doğusu: Çorum-İskilip, İskilip-Kastamonu kara yolu, Kuzeyi: İskilipKastomonu il sınırı, Batısı: İskilip-Bayat ilçe sınırı, Güneyi: Kızılırmak. 6- Kargı İlçesi; Doğusu: Kargı-Tosya karayolundan Arık-Kabakçı ve kabakçı yaylasına giden yol, Kuzeyi: Bademceden Kabakçı yaylasına giden yol, Batısı: Kargı Tosya kara yolundan Bademceye giden köy yolu, Güneyi: Kargı-Tosya Karayolu. 7- Laçin İlçesi; Doğusu: Kavaklıçiftlik ara tarla yolundan Narlı, İncesu köy yolu, Kuzeyi: Laçin- Osmancık ilçe sınırı, Batısı: Laçin- Osmancık ilçe kara yolu, Güneyi: LaçinOsmancık ilçe karayolundan Kavaklıçiftlik’den Narlı yoluna çıkan köy yolu. 8- Mecitözü İlçesi; Doğusu: Çorum-Amasya il sınırı, Kuzeyi: Çorum-Amasya il sınırı, Batısı: Mecitözü-Merzifon karayolu, Güneyi: Mecitözü-Amasya karayolu. 9- Ortaköy İlçesi (A); Doğusu: Çorum-Amasya il sınırı, Kuzeyi: Ortaköy-Mecitözü ilçe sınırı, Batısı: Ortaköy-Kavakalan-Cevizli köy yolu, Güneyi: Ortaköy-Aşdavul-Göynücek kara yolu. (B); Doğusu: Çorum -Yozgat il sınırı, Kuzeyi: Ortaköy- Göynücek kara yolu, Batısı: Çekerek ırmağı, Güneyi: Çorum- Yozgat il sınırı. 10- Osmancık İlçesi (A); Doğusu: Kızılırmak, Kuzeyi: Osmancık –İstanbul kara yolun ve Kızılırmak, Batısı: Osmancık-Sarpınkavak-Seki Köy yolu, Güneyi: Seki-Ağıroğlan ve Kumbaba Köy yolu. (B); Doğusu: Çorum-Amasya ve Çorum-Samsun il sınırına, Kuzeyi: Osmancık-KamilKuzhayat-Alibey köy yolundan Samsun il sınırına, Batısı: Osmancık-İnal- Kamil köy yolu, Güneyi: Osmancık Samsun karayolu-Osmancık İnal köy yolu. 11- Sungurlu İlçesi; Doğusu: Sungurlu-Boğazkale kara yolu ve Sungurlu-Boğazkale İlçe sınırı, Kuzeyi: Çorum –Ankara karayolu, Batısı: Çorum –Kırıkkale il sınırı, Güneyi: Çorum-Yozgat il sınırı. 12- Uğurludağ İlçesi; Doğusu: Çorum Merkez –Uğurludağ ilçe sınırı, Kuzeyi: Gökçe ağaç-Kızağılı-İğdeli köy yolu, Batısı: Çorum-Uğurludağ kara yolu, Güneyi: UğurludağAşılıarmut-Sazköy- köy yolu. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez-Oğuzlar İlçesi; Doğusu: Asarçay ve Çalyayla Köyü’nden Kızılırmak’a inen sırt, Kuzeyi: Karaburun-Soğucak-İbik-Kızılcapelit arasındaki sırtı takiben KızılcapelitOğuzlar-Asarçay köy yolu, Batısı: Karaburun-Salur Köyleri’nden Kızılırmak’a inen sırt, Güneyi: Çalyayla-Kızılpınar-Acıpınar-Öksüzler-Çaltıcak-Hacıbey-Salur Köy yolu. 2- Osmancık İlçesi (A); Doğusu: Bakacak deresi, Kuzeyi: Aşağızeytin-Yukarızeytin köy yolu, Batısı: Yiğit Mevkiinden Ayıyuvası Mevkiine, Oradan Kızılırmak’a inen sırt, Güneyi: Yiğit Mevkii’nden Erikli Mevkii’ne, Oradan Bakacak Dere’ye giden sırt. (B); Doğusu: Çorum-Osmancık yolu, Kuzeyi: Kumbaba köy yolu, Batısı: Kızılırmak, Güneyi: Güvercinlik köy yolunu takiben dönek tepe. (C); Doğusu: Dodurga Osmancık Yolu, Kuzeyi: Ağıroğlan-Fındıcak-Seki köy yolu, Batısı: Seki-Akkaya köy yolu, Güneyi: Dodurga-Alpagut-Akkaya köy yolu. 3- Kargı İlçesi; Doğusu: Sarıyar Tepe’den Kızılırmak’a inen yol, Kuzeyi: Kızılırmak, Batısı: Elmalı Dere’den Kızılırmak’a inen yol, Güneyi: Hüseyin Tepe’den, Sarıyar Tepe’ye giden sırt ve yol. 4- Merkez, Laçin, Dodurga İlçeleri; Doğusu: Kırkdilim, Laçin, Dodurga karayolu, Kuzeyi: Kızılırmak, Batısı: Çalyayla Köyü’nden Kızılırmak’a inen sırt, Güneyi: Çalyayla, Çatak, Şeyhamza, Taşpınar, Feruz, Kırkdilim köy yolu. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Çorum Kargı Koşdağ Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 20-DENİZLİ: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Babadağ İlçesi; Doğusu: Babadağ-Sarayköy ilçe sınırından başlamak üzere DuacılıBekirler- kelleci yolu, Kuzeyi: Babadağ-Sarayköy ilçe sınırı, Batısı: Babadağ-Sarayköy ilçe sınırından başlamak üzere Sarayköy Babadağ yolu, Güneyi: Babadağ – kelleci yolu. 2- Bozkurt İlçesi; Doğusu: Bozkurt-Çardak, Acıpayam ilçe sınırlarının kesişim noktasından başlamak üzere, Bozkurt-Çardak ilçe sınırını takiben Soğut-İncelertekkesi köy yoluna buradan da Soğut-İncelertekkesi köy yolunu takiben İncelertekkesi köyüne, Kuzeyi: İncelertekkesi, İnceler Cumalı, Çambaşı, Sapaca Köyü yolunu takiben Bozkurt-Honaz ilçe sınırına, Batısı: Çambaşı Sapaca Köy yolunun Bozkurt-Honaz ilçe sınırını kestiği noktadan başlamak üzere, Bozkurt-Honaz ilçe sınırını takiben, Bozkurt, Honaz, Acıpayam ilçe sınırlarının kesişim noktasına, Güneyi: Bozkurt-Honaz-Acıpayam ilçe sınırlarının kesişim noktasından başlamak üzere, Bozkurt-Acıpayam ilçe sınırını takiben, Bozkurt, Çardak, Acıpayam ilçe sınırlarının kesim noktasına. 3- Buldan İlçesi; Doğusu: Buldan-Sarıgöl Yolundan başlamak üzere Sarımahmutlu Köyü, Kırandamı Köyü ve Aydınsuyu deresini takiple Denizli-Manisa İl sınırına, Kuzeyi: Denizli-Manisa İl sınırı, Batısı: Denizli-Manisa İl sınırından başlamak üzere Ovacık yangın gözetleme kulesi ve Kadıköy yolunu takiple Buldan Sarıgöl yoluna, Güneyi: Buldan-Sarıgöl Yolu. 4- Sarayköy İlçesi; Doğusu: Sarayköy-Denizli yolundan başlamak üzere AltıntepeYeşilyayla Yolunun Denizli –Sarayköy İlçe sınırını kestiği noktaya, Kuzeyi: SarayköyDenizli yolu, Batısı: Sarayköy’den başlamak üzere Sarayköy Babadağ yolunu takiben Sarayköy-Babadağ ilçe sınırına, Güneyi: Sarayköy-Babadağ yolundan başlamak üzere Sarayköy-Babadağ ilçe sınırını ve Denizli –Sarayköy İlçe sınırını takiben Altıntepe -Yeşilyayla Yolunu kestiği Noktaya. 5- Serinhisar İlçesi; Doğusu: Serinhisar’dan başlamak üzere Serinhisar-Denizli Karayolu, Kuzeyi: Serinhisar-Denizli Karayolu, Batısı: Serinhisar-Denizli Karayolundan başlamak üzere Serinhisar –Tavas İlçe sınırı, Güneyi: Serinhisar –Tavas İlçe sınırından başlamak üzere Aydoğdu -Serinhisar yolu. 6- Tavas İlçesi (A); Doğusu: Büyükkonak (Nikfer)-Ovacık-Kızılca-Aydoğdu yolu, Kuzeyi: Aydoğdu köyünden başlamak üzere yolu takiben Tavas-Medet yoluna, Batısı: Tavas-Medet yolunun Aydoğdu sapağından başlamak üzere Tavas medet yolunu takiben Medet köyüne, Güneyi: Medet-Büyükkonak (Nikfer) yolu. (B); Doğusu: Tavas –Kızılcabölük yolunun Pınarlık sapağından başlamak Üzere Pınarlık- Karataş yolunu takiben Denizli-Tavas ilçe sınırına, Kuzeyi: Pınarlık- Karataş yolunun Denizli-Tavas ilçe sınırını kestiği noktadan başlamak üzere Denizli-Tavas ilçe sınırını ve Babadağ-Tavas ilçe sınırını takiben Aydın-Denizli il sınırına, Batısı: AydınDenizli il sınırının Babadağ-Tavas ilçe sınırını kestiği noktadan başlamak üzere AydınDenizli il sınırını takiben Seki köyüne, Güneyi: Seki köyünden başlamak üzere yolu takiben Yahşiler-Karahisar-Kızılcabölük ile Tavas –Kızılcabölük yolunun Pınarlık sapağına kadar olan alan. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1- Denizli Çivril Akdağ Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Denizli Çardak Beylerli Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 21-DİYARBAKIR: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Dicle-Hani-Lice İlçeleri; Doğusu: Lice –Kulp ilçe sınırlarının Lice-Kulp devlet karayolunun kesiştiği noktadan başlayıp kuzeye doğru Diyarbakır –Bingöl İl sınırının kesiştiği noktada son bulur, Kuzeyi: Lice –Kulp ilçe sınırlarının Diyarbakır –Bingöl İl sınırının kesiştiği noktadan başlayarak batıya doğru Diyarbakır – Bigöl ve Elazığ il sınırlarını devam ederek Ergani-Dicle ilçe sınırlarının Diyarbakır -Elazığ il sınırlarının kesiştiği noktada son bulur, Batısı: Diyarbakır- Elazığ il sınırlarının Ergani-Dicle ilçe sınırlarının kesiştiği noktadan başlayarak güneye doğru devam edip Ergani-Dicle ilçe sınırlarını devamla Ergani-Dicle devlet karayolunun kesiştiği noktada son bulur, Güneyi: Ergani-Dicle ilçe sınırlarının Ergani-Dicle devlet karayolunun kesiştiği noktada başlayıp doğuya doğru develet karayolunu takiben Dicle-Hani-Lice ilçe merkezlerinden geçerek Lice –Kulp ilçe sınırlarının devlet karayolu ile kesiştiği noktadan son bulur. 2- Kulp İlçesi; Doğusu: Kulp-Silvan ilçe sınırlarının Diyarbakır-Batman il sınırlarının kesiştiği noktadan başlıyarak kuzeye doğru devam edip Diyarbakır –Batman ve Muş İl sınırlarını takiben Diyarbakır –Muş devlet karayolunun Diyarbakır- Muş il sınırları ile kesiştiği noktada son bulur. Kuzeyi: Diyarbakır –Muş devlet karayolunun Diyarbakır- Muş il sınırları ile kesiştiği noktadan başlayıp batıya doğru devlet karayolunu takiben Kulp ilçe kerkezinden geçerek Kulp-Lice ilçe sınırlarının kesiştiği noktada son bulur. Batısı: KulpLice ilçe sınırlarının devlet karayolu ile kesiştiği noktadan başlayıp,güneye doğru Kulp –Lice ilçe sınırı devamla Kulp-Lice ve Silvan ilçe sınırlarının kesiştiği noktada son bulur, Güneyi: Kulp-Lice ve Silvan ilçe sınırlarının kesiştiği noktadan başlayıp doğuya doğru Kulp-Silvan ilçe sınırlarını takip ederek Diyarbakır-Batman il sınırlarının kesiştiği noktada son bulur. 3- Kocaköy-Hazro İlçeleri; Doğusu: Hazro-silvan ilçe sınırları ile Hazro ilçesi Ağartı köy yolunun kesiştiği noktadan başlayıp kuzeye doğru takip ederek Hazro-Silvan ve Lice ilçe sınırlarının kesiştiği noktadan son bulur. Kuzeyi: Hazro-Silvan ve Lice ilçelerinin sınırlarının kesiştiği noktadan başlayıp batıya doğru Hazro- Lice ilçe sınırlarını devam ederek KöcaköyLice ilçe sınırlarını takiben Lice –Hani ve Kocaköy ilçe sınırlarının kesiştiği noktadan son bulur. Batısı: Lice –Hani ve Kocaköy ilçe sınırlarının kesiştiği noktadan başlayıp güneye doğru Kocaköy- Hani ilçe sınırlarını devam ederek Kocaköy-Hani ve Diyarbakır il merkez sınırlarını takiben Kocaköy ilçesi sınırı ile Diyarbakır il merkez sınırlarının Diyarbakır-Bingöl devlet karayolu ile kesiştiği noktada son bulur. Güneyi: Kocaköy ilçesi sınırı ile Diyarbakır il merkez sınırlarının Diyarbakır-Bingöl devlet karayolu ile kesiştiği noktadan başlıyarak doğuya doğru devam edip Hazro-Silvan ilçe sınırları takiben Hazro ilçesi Ağartı köy yolu ile kesiştiği noktadan son bulur. 22-EDİRNE: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi; Doğusu: Edirne-Büyükdöllük asfalt yolu, Kuzeyi: BüyükdöllükDeğirmenyeni karayolu, Batısı: Edirne-Değirmenyeni karayolu, Güneyi: BüyükdöllükDeğirmenyeni yol kavşağı. 2- Keşan İlçesi; Doğusu: Kadıköyden Kadıgebren güneye doğru Edirne il sınırı, Kuzeyi: Çamlıca asfaltı ile Kadıköy-Mahmutköy kanal yolunda başlayan Keşan İlçe sınırları dahilinde kalan Korudağ mıntıkası, Batısı: Çamlıca-Gökçetepe asfalt yolu takiben Saroz Körfezine kadar, Güneyi: Saroz Körfezi ile Edirne il sınırı. 3- Lalapaşa İlçesi; Doğusu: Kırklareli il sınırı, Kuzeyi: Türkiye-Bulgaristan Hududu, Batısı: Tunca Nehri, Güneyi: Tunca nehrinden başlayarak Saksağan köyü-HüseyinpınarUzunbayır-Hamzabeyli-Çallıdere-Küçünlü-Hacılar-Kalkalsöğüt-Vaysal-HacıdanışmentSüleymandanışment -Ömeroba köy yolunu takiben Kırklareli İl sınırı. 4- Süloğlu İlçesi; Doğusu: Süloğlu–Taşlıseğmen Köyü asfalt yolu, Kuzeyi: Taşlıseymen-Yağcılı köy yolu, Batısı: Yağcılı Köyünden Edirne–Süloğlu Karayolu Yağcılı sapağına, Güneyi: Yağcılı Köy sapağından Geçkinli Köyü-Süloğlu ilçesine kadar. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi; Doğusu: Meriç Köprüsü, Kuzeyi: Meriç Nehri, Batısı: Yunanistan sınırı, Güneyi: Meriç-Pazarkule Karayolu. 2- Enez İlçesi; Doğusu: Küçükevren-Gülçavuş-Sultaniçe-Saroz Körfezine kadar, Kuzeyi: Yenice köyünden Küçükevren sapağına kadar, Batısı: Yenice köyünden, Saroz Körfezine kadar, Güneyi: Saroz Körfezi. 3- Havsa İlçesi; Doğusu: Kırklareli il sınırı, Kuzeyi: Kırklareli il sınırı, Batısı: Kırklareli Edirne il sınırını takiben otoban (D 100 Karayolu), Güneyi: Otoban (D 100 Karayolu). 4- Keşan İlçesi; Doğusu: Beyköy-Suluca-Barağı köy yolu, Kuzeyi: Keşan-Enez karayolu, Batısı: Keşan Enez karayolundan Şabanmera-Koruklu-Danışment köy yolu, Güneyi: Danişment-Erikli-Beyköy köy yolu. 5- Meriç İlçesi; Doğusu: Paşayenice yolunu takiben Uzunköprü-Meriç yol kavşağı, Kuzeyi: Uzunköprü-Meriç Paşayenice yol kavşağından Meriç ilçesine kadar, Batısı: Meriç İlçesinden Küçükaltıağaç yolunu takiben Küçükaltıağaç köyü, Güneyi: Küçükaltıağaç köy yolunu takiben Yenicegörece, Saatağacı, Akıncılar, Paşayenice köy yolu. 6- Süloğlu İlçesi; Doğusu: Büyükgerdelli-Süloğlu İlçe yolu, Kuzeyi: Süloğlu İlçesi, Batısı: Süloğlu-Küküler köy yolunu takiben Büyükgerdelli köy yolu sapağı, Güneyi: Sapaktan itibaren Büyükgerdelli’ye giden yol. 7- Uzunköprü İlçesi (A); Doğusu: Hamidiye-Harmanlı köy yolundan DereköyMaksutlu yol sapağına, Maksutlu- Kadıgebren-Gazihalil Köy yolu, Kuzeyi: HamidiyeHarmanlı köy yolu, Batısı: Hamidiye’ den Uzunköprü-Keşan karayolu Alıç koyü sapağına, Güneyi: Gazihalil-Alıç köy yolunu takiben Uzunköprü-Keşan karayolu. (B); Doğusu: Uzunköprü-Eskiköy köy yolu, Kuzeyi: Eskiköy-Kiremitçisalih-Gemici köy yolu, Batısı: Gemici-Çalıköy köy yolu sapağı, Güneyi: Gemici-Çalıköy sapağından Çalıköy-Uzunköprü yolu. (C); Doğusu: Kırcasalih-Sazlımalkoç köy yolu, Kuzeyi: Kırcasalih köyü, Batısı: Kırcasalih –Yeniköyden Ergene Nehri, Güneyi: Ergene Nehri. 8- Lalapaşa İlçesi (Süloğlu Deresi Mekii); Doğusu: Ömeroba-Süleymandanişment yolu, Kuzeyi: Ömeroba-Vaysal yolu, Batısı: Vaysal-Hacıdanişment yolu, Güneyi: Hacıdanişment-Süleymandanişment yolu. 23-ELAZIĞ: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi; Doğusu: Kıraç köyünden, hoşköy, Beydoğmuş, Sarıbük, Beşoluk Beydallı köyünden Keban baraj gölüne uzanan hat. Kuzeyi: Keban baraj gölü, kıyı şeridi dahil. Batısı: Elazığ Merkezden başlayıp Pertek Karayolunu takiben Meşeli Köyüne kadar uzanan yol. Güneyi: Elazığ Merkezden başlayan demiryolunu takiben Yurtbaşı Beldesine ve oradan Keban Baraj Gölüne uzanan hat. (B); Doğusu: Palu İlçe sınırı, Kuzeyi: Keban baraj gölü, kıyı şeridi dahil, Batısı: Keban Baraj Gölünden başlayıp, İçme beldesinden Maden ilçe sınırına kadar uzanan hat, Güneyi: Maden İlçe sınırı. 2- Ağın İlçesi; Doğusu: Keban baraj gölü. (iki yaka arasındaki göl alanı dahil saha), Kuzeyi: Malatya il sınırı.(Aktepe-Hacılar Harmanı), Batısı: Malatya il sınırı. (Taşpınardan, Çiğdem sırtı – Karagezdağı - Uzunmezar Ağın -Arapgir karayolu - Aktepe, Hacılar Harman tepe, Kömürönü tepe) Güneyi: Keban ilçe sınırı. (Kızıldere, Sazdere, Gavurpınar, Gedikharmanı hattı). 3- Alacakaya İlçesi; Doğusu: Palu ilçe sınırından başlayarak, Sularbaşı, Altınoluk köyüne uzanan karayolu takiben il sınırına uzanan hat., Kuzeyi: Palu ve Maden ilçe sınırını., Batısı: Maden ilçe sınırı., Güneyi: Diyarbakır il sınırı. 4- Arıcak İlçesi; Doğusu: Diyarbakır il sınırı., Kuzeyi: Palu ilçe sınırı., Batısı: Alacakaya ilçe sınırı, Güneyi: Alacakaya ilçe sınırından başlayıp, Erimli - Arıcak karayolu, Arıcak Merkezden Erbağı Bozçavuş ve Göründü köylerine uzanan köyolunu takiben il sınırına uzanan hat. 5- Baskil İlçesi (A); Doğusu: Elazığ Merkez ilçe sınırı., Kuzeyi: Elazığ Merkez ilçe sınırı ile Keban ilçe sınırı., Batısı: Malatya il sınırı( Karakaya baraj gölü sınırı) kıyı şeridi dahil., Güneyi: Baskil Elazığ Karayolunu takiben, Baskil – Aydınlar devlet karayolu, Emirhan ve Işıklar köy yollarının uzandığı Karakaya Baraj Gölü sınırının uzanan hat. (B); Doğusu: Düğüntepe, Karahilik Tepe, Meydancık köyü yerleşim yerini takiben, Çıttık Tepe, Kuruziyaret Tepe, Kanıkıl Tepe, Gölgeli Taş Tepe, Yeşil Tepe, Betkan Tepe, Bejikan Ziyareti Tepe, Kuzeyi: Krokizi deresinden karayolunu takiben Şahaplı, Nazaruşağı, Ermiş Mahallesi, Molikan Mahallesi, Tavuklu Mahallesinden Düğüntepe’ye uzanan hat, Batısı: Gelgeç tepesinin doğusundaki demiryolu hattından başlayarak hattı takip eden Krokozi deresine kadar uzanan hat, Güneyi: Bejikan Ziyaret Tepe, Kırmızı Tepe, Gaz Tepe, Gedihot Tepesinden demir yoluna uzanan hat. 6- Karakoçan İlçesi ; Doğusu: Bingöl il sınırı, Kuzeyi: Bingöl ve Tunceli il sınırı. Peri Suyu kıyı şeridi dahil, Batısı: Tunceli İl sınırı, Güneyi: Tunceli il sınırından başlayarak Kızılca, Karapınar Köyüne giden karayolu ile Karakoçan Kığı karayolunu takiben Çavuşoğlu, Kızılpınar, Yenikaya köy yolunu takiben il sınırına uzanan hat. 7- Keban İlçesi; Doğusu: Elazığ Merkez ilçe sınırı. ( Keban Baraj gölü kıyı şeridinden başlayıp, Fatmalı, Aydınlar köylerini takiben, Elazığ Keban karayoluna uzanan hat), Kuzeyi: Keban Baraj Gölü kıyı şeridi ile çevrili alan ve Ağın ilçe sınırı, Batısı: Ağın ilçe sınırı, Güneyi: Elazığ-Keban, Keban-Ağın karayolu. 8- Kovancılar İlçesi; Doğusu: Bingöl il sınırı, Kuzeyi: Kovancılar-Palu karayolu ile Elazığ –Tunceli karayolu, Batısı: Kovancılar-Palu karayolu ile Elazığ –Tunceli karayolu, Güneyi: Palu ilçe sınırı. 9- Maden İlçesi; Doğusu: Palu -Alacakaya ilçe sınırları, Kuzeyi: Elazığ Merkez ilçe sınırı, Batısı: Elazığ - Diyarbakır karayolunu takiben, Maden ilçe merkezi oradan MadenDiyarbakır demiryolunu takiben Diyarbakır il sınırına kadar uzanan demiryolu, Güneyi: Diyarbakır il sınırı. 10- Palu İlçesi (A); Doğusu: Palu-Arıcak karayolu., Kuzeyi: Elazığ Palu karayolu, Keban Baraj gölü kıyı şeridi dahil, Batısı: Keban Baraj gölü, kıyı şeridi dahil, Güneyi: Keklikdere köyünden Akyürek köyüne uzanan hat ile Alacakaya ve Arıcak ilçe sınırı. (B); Doğusu: Bingöl il sınırı, Kuzeyi: Kovancılar ilçe sınırı, Batısı: Kovancılar ilçe sınırından başlayarak, Beyhan Beldesini takiben Güllüce köyüne uzanan yolu takiben Bingöl İl sınırına uzanan hat, Güneyi: Bingöl il sınırı. 11- Sivrice İlçesi; Doğusu: Sivrice ilçe Merkezinden başlayıp, Alaattin köy yolunu takiben Yukarı Çanakçı, Aşağı Çanakçı köyleri ile Hacılar ve Kayapınar köyüne uzanan hat, Kuzeyi: Baskil ilçesi sınırından başlayıp, Yaruşağı, Tarlatepe, Gözeli, Kamışlık, Kavak, Yedipınar Kürk köy yollarını takiben Elazığ Sivrice karayoluna oradan Sivrice ilçe Merkezine uzanan karayolu, Batısı: Sivrice-Baskil ilçe sınırı ile Malatya il sınırı, Güneyi: Diyarbakır il sınırı. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Baskil İlçesi-Kuluşağı Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası; Doğusu: Akdemir karayolundan başlayarak Kızıluşağı köyüne uzanan köy yolu, Kuzeyi: Kuluşağı Köyü’nden başlayıp Akdemir köyüne uzanan karayolu, Batısı: Yukarıkuluşağı köyünden başlayarak, Gülhaç Mahallesi, Meşe Sırtı, Karataş Köyü’nü takiben, köy yoluna uzanan hat, Güneyi: Kızıluşağı Köyü’nden başlayarak Karataş Köyü’ne uzanan köy yolu. 8- Merkez İlçesi-Beydoğmuş Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası; Doğusu: Keban Baraj Gölü kıyı şeridi dahil, Kuzeyi: Keban Baraj Gölü kıyı şeridi dahil, Batısı: Hoş Köyünden itibaren Beydoğmuş, sarıbük, Beşoluk, Beydallı Köyüne uzanan köy yolu, Güneyi: Kıraç Köyünden Hoş Köyüne uzanan köy Yolu. 24-ERZİNCAN: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi; Doğusu: Üzümlü ve Çayırlı ilçe sınırı, Kuzeyi: Gümüşhane il sınırı, Batısı: Erzincan Sivas (D 100) Kara yolunun Yalnızbağ ayrımından itibaren Erzincan Gümüşhane karayolu, Güneyi: Erzurum Erzincan Sivas (D 100) Kara yolu. 2- Üzümlü İlçesi; Doğusu: Erzincan Erzurum (D 100) Kara yolundan Pelitli köyü ayrımını mütakiben Pelitli, Çamlıca, Çayıryazı, Büyükköy,Esenyurt köylerine ulaşım sağlayan yol (Tercan ilçe sınırına kadar) ve Tercan, Çayırlı ilçe sınırları, Kuzeyi: Çayırlı ilçe sınırı, Batısı: Erzincan Erzurum (D 100) Kara yolundan Kararakaya Pişkidağ, Göller, Hasanağa, Küçükkarakaya, Ahmetağa Köyleri’ne ulaşım sağlayan yol (Çayırlı ilçe sınırına kadar), Güneyi: Erzincan-Erzurum(D 100) karayolu. 3- Çayırlı İlçesi; Doğusu: Karasu Nehri, Tercan ilçe ve Erzurum il sınırı, Kuzeyi: Otlukbeli İlçe sınırı, Batısı: Oğultaşı köyünden, Gelinpınar köyüne ulaşım sağlayan yol Çayırlı ilçe merkezine kadar mütakiben Çayırlı ilçe merkezinden Harmantepe, Sırataş, Bozağa, Bölükova köylerine ulaşım sağlayan yol Otlukbeli İlçe sınırına kadar, Güneyi: Tercan ilçe sınırı ve Erzincan Erzurum (D 100) Kara yolundan Karahüseyin Ortaköy, Tosunlar, Oğultaşı Köyüne kadar olan köy yolu. 4- Tercan İlçesi; Doğusu: Erzurum il sınırı, Kuzeyi: Erzincan Erzurum (D 100) Kara yolu, Batısı: Erzincan Erzurum (D 100) Kara yolu, Güneyi: Tunceli ve Bingöl il sınırları. 5- Otlukbeli İlçesi; Doğusu: Erzurum İl sınırı, Kuzeyi: Bayburt il sınırı, Batısı: Çayırlı ilçesi ile Otlukbeli ilçesi arasında ulaşım sağlayan karayolunun ilçe sınırından Yeniköy’e kadar kalan kısmını müteakiben Ördekhacı köy yolu Bayburt sınırına kadar, Güneyi: Çayırlı ilçe sınırı. 6- Refahiye İlçesi (A); Doğusu: Erzincan Sivas karayolu ve Refahiye – İliç Karayolu, Kuzeyi: Erzincan Sivas karayolu, Batısı: Sivas il sınırı, Güneyi: İliç ilçe sınırı. (B); Doğusu: Gümüşhane il sınırı ve Erzincan Merkez ilçe sınırı, Kuzeyi: Giresun il sınırı, Batısı: Sivas il sınırı, Güneyi: Sivas il sınırından Yukarı Yeniköy, Damlaca, Çatalçam, Çukuryazı, Ekecik köy yolunu müteakiben, Refahiye Erzincan karayolu ve Erzincan Merkez ilçe sınırı. 7- Kemah İlçesi; Doğusu: Erzincan Merkez İlçe sınırı, Kuzeyi: Erzincan Merkez İlçe sınırı ve Refahiye İlçe sınırı, Batısı: Refahiye ilçe sınırından Refahiye–KemahKarayolunu takiben İlçe Merkezi ve devamında Tan ve Kemeryaka Köyü’ne ulaşım sağlayan yol Tunceli sınırına kadar, Güneyi: Tunceli il sınırı. 8- Kemaliye İlçesi; Doğusu: Keban barajı gölü, Kuzeyi: Fırat nehri ve devamında Keban barajı gölü, Batısı: Sivas İli il Sınırı, Güneyi: Sivas - Malatya – Elazığ İl Sınırı. 9- İliç İlçesi; Doğusu: Sivas sınırından Kozluca, Tabanlı, Akçayazı, köyleri yolu devamında Kuruçay İliç arası Karayolu ve İliç ilçe merkezinden Sabırlı – Kabataş köylerine ulaşım sağlayan yol Kemaliye ilçe sınırına kadar, Kuzeyi: Sivas İl sınırı, Batısı: Sivas İl sınırı, Güneyi: Kemaliye ilçe sınırı. 25-ERZURUM Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi (A) Palandöken; Doğusu: Erzurum- Tekman asfalt karayolu, Batısı: Erzurum-Çat asfalt karayolu, Kuzeyi: Erzurum-Çat asfalt karayolu, Güneyi: Tekman ve Çat ilçesi sınırları. (B) Aziziye (Ilıca) İlçesi; Doğusu: Erzurum-İspir asfalt karayolu, Batısı: Aşkale İlçe sınırı, Kuzeyi: Ovacık-Karakale-Kapılı-Yukarı Canören- Çavdarlı – Kapıkale arasındaki stabilize yol, Güneyi: Başçakmak köyünden Erzurum-Aşkale asfalt karayolu. 2- Aşkale İlçesi (A); Doğusu: Erzurum-Aşkale-Trabzon asfalt karayolu, Kuzeyi: Erzincan-Bayburt il sınırı, Batısı: Erzincan İl sınırı, Güneyi: İl sınırından Erzurum-ErzincanAnkara demiryolu. (B); Doğusu: Güneyçam Köyünden Saptıran Köyüne giden toprak yol, Batısı: Erzincan İl Sınırı (Şamlı Tepe, Cencinin Sırtı, Kürün Gediği ve Kürünlüdağ), Kuzeyi: ErzurumErzincan-Ankara Devlet Demiryolu, Güneyi: Karasu Köyünden Erzincan İl Sınırını takiben Kürünlüdağ, Çakrak Tepe, Çobançayır Tepe, Kılıçkaya Tepe, Meryem Dağı, Göller Tepe, Akpınar Sırtı, Gürkaynak Köyü ve bu köyden Güneyçam Köyüne giden stabilize köy yolu. 3- Hınıs İlçesi; Doğusu: Hınıs-Tekman-Erzurum-Muş-Varto asfalt karayolu, Kuzeyi: Tekman İlçe Sınırı, Batısı: Muş İl Sınırı, Güneyi: Muş İl sınırı. 4- Horasan İlçesi; Doğusu: Horasan-Aşağı Horun-Karaurgan- Şenkaya arsındaki asfalt yol, Kuzeyi: Narman İlçe sınırı - Kars İl sınırı, Batısı: Köprüköy İlçe sınırı, Güneyi: Horasan –Erzurum demiryolu. 5- İspir İlçesi; Doğusu: Tortum İlçe sınırı, Uzunkaynak – Çataldere – Araköy – Demirbilek -Numanpaşa arasındaki asfalt karayolu ile Çakmaklı – Aksu – Yıldıztepe Yedigöl Köylerini kapsayan İspir YHGS batı sınırı, Kuzeyi: Rize il sınırı, Batısı: Yaylacık yaylası –Yaylacık – Yağlı – Akpınar – Cankurtaran – Demirkaya - İspir karayolu ile İspir – Yedigöze – Düzköy- Moryayla - Ulutaş – Rize arsındaki karayayolu, Güneyi: Merkez Aziziye İlçe sınırı. 6- Karaçoban İlçesi; Doğusu: Karaçoban- Karayazı asfalt karayolu ve Karagazi İlçe sınırı, Kuzeyi: Karayazı İlçe Sınırı, Batısı: Hınıs İlçe Sınırı, Güneyi: Karaçoban Hınıs Karayolu. 7- Karayazı İlçesi; Doğusu: Ağrı İl Sınırı, Kuzeyi: Horasan ve Köprüköy İlçe sınırı, Batısı: Tekman İlçe Sınırı, Güneyi: Tekman-Karayazı-Ağrı (Tutak) arasındaki asfalt karayolu, İl sınırı. 8- Köprüköy İlçesi; Doğusu: Horasan ve Karayazı İlçe sınırları, Kuzeyi: KöprüköyHorasan arasındaki asfalt karayolu, Batısı: Köprüköy – Karayazı arasındaki asfalt karayolu, Güneyi: Karayazı ilçe sınırı. 9- Narman İlçesi; Doğusu: Narman-Pasinler-Erzurum asfalt karayolu, Kuzeyi: NarmanTortum-Erzurum asfalt karayolu, Batısı: Tortum İlçe Sınırı, Güneyi: Pasinler ilçe sınırı. 10- Oltu İlçesi; Doğusu: Olur-Oltu-Tortum asfalt karayolu, Kuzeyi: Olur İlçe sınırı ve Artvin İl sınırı, Batısı: Uzundere İlçe sınırı, Güneyi: Olur-Oltu-Tortum asfalt karayolu. 11- Olur İlçesi; Doğusu: Olur-Olgun-Süngübayır-Güngöründü-Karakoçlar-Oğuzkent ve Oğuzkent Yaylası arasındaki stabilize köy yolundan il sınırı, Kuzeyi: Artvin İl Sınırı, Batısı: Artvin İl Sınırı, Güneyi: Olur-Eğlek-Beşkaya-Çataksu-Kopar Mezrası arasındaki stabilize yol. 12- Pasinler İlçesi; Doğusu: Köprüköy İlçe Sınırı, Kuzeyi: Narman ve Tortum İlçe Sınırları, Batısı: Pasinler-Aşıtlar-Büyük Dere-Kotandüzü-Çalıyazı-Başören-Başören Yaylası arasındaki stabilize yol, Güneyi: Erzurum-Pasinler-Köprüköy asfalt karayolu. Pazaryolu İlçesi; Doğusu: İspir İlçe sınırı, Kuzeyi: Rize il sınırı, Batısı: Bayburt il sınırı, Güneyi: Bayburt-Pazaryolu-İspir asfalt karayolu. 13- Şenkaya İlçesi; Doğusu: Akşar-Şenkaya arasındaki asfalt karayolunu takiben Şenkaya-Kürkçü-Aktaş-Şenpınar-Göreşken-Gaziler-Karaurgan arasındaki stabilize yol, Kuzeyi: Oltu-Akşar-Göle asfalt karayolu, Batısı: Oltu İlçe Sınırı, Güneyi: Kars İl Sınırı. 14- Tekman İlçesi; Doğusu: Tekman-Mescitli-Kalaycı-Koçyayla-arasındaki stabilize yol ve Hınıs İlçe sınırı, Kuzeyi: Tekman- Bingöl asfalt karayolu, Batısı: Bingöl İl sınırı, Güneyi: Hınıs İlçe sınırı ve Bingöl İl sınırı. 15- Tortum İlçesi; Doğusu: Oltu ve Narman İlçe Sınırları, Kuzeyi: Uzundere İlçe Sınırı, Batısı: Erzurum-Tortum-Uzundere arasındaki asfalt karayolu, Güneyi: ErzurumMerkez ile Pasinler İlçe Sınırları. 16- Uzundere İlçesi; Doğusu: Oltu İlçe Sınırı, Kuzeyi: Artvin il sınırı, Batısı: ErzurumUzundere-Artvin asfalt karayolu, Güneyi: Altınçanak Köyü-Kirazlı Köyü-Aliymic Mezrası arasındaki stabilize yol. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1- Çat Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Oltu Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 3- İspir Vercenik Dağı Yaban Hayatı Gelitirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 26-ESKİŞEHİR: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi; Doğusu: Alpu ilçe sınırı, Kuzeyi: Eskişehir-Alpu karayolu, Batısı: SarıkavakKaratepe-İmişehir-Yörükkaracaören yolu, Güneyi: Yörükkaracaören-Kıraçköyü yolunu takiple Eskişehir-Alpu karayolu. 2- Alpu İlçesi; Doğusu; Çatacık YHGS sınırını takiple Beylikova sınırı, Kuzeyi: Ankara il sınırı, Batısı: Ankara İl sınırından Gökçekaya-Başören-Söğütçük yolu, Güneyi: SöğütcükÖzdenk-Büğdüz-Bozan-Çardakbaşı-Eskişehir/Ankara tren yolunu takiple Beylikova sınırı. 3- Beylikova İlçesi; Doğusu: Mihalıççık İlçe sınırı, Kuzeyi: Çatacık YHGS sınırı, Batısı: Alpu ilçe sınırı, Güneyi: Eskişehir-Ankara tren yolu. 4- Çifteler İlçesi (A); Doğusu: Sivrihisar ilçe sınırı, Kuzeyi: Çifteler AbbashalimpaşaYıldızören-Zafethamit yolunun Sivrihisar İlçe Sınırını kestiği nokta, Batısı: Çifteler BelpınarAfyon yolunun Afyon İl Sınırını kestiği nokta, Güneyi: Afyonkarahisar il sınırı. 5- Günyüzü İlçesi; Doğusu: Yazır-Günyüzü-Bedil-Gümüşkonak-Kayakent yolu, Kuzeyi: Hamamkarahisar-Yazır-Günyüzü yolu, Batısı: Sivrihisar İlçe sınırı, Güneyi: Sivrihisar İlçe Sınırından Kuzören-Kayakent yolu. 6- Han İlçesi; Doğusu: Han- Gökçeyayla yolunu takiple Afyonkarahisar İl sınırı, Kuzeyi: Han-Ağlarca-Kayı-Yazılıkaya yolunu takiple Seyitgazi İlçe sınırı, Batısı: Seyitgazi İlçe sınırı, Güneyi: Afyonkarahisar İl sınırı. 7- İnönü İlçesi; Doğusu: İnönü Kütahya yolu, Kuzeyi: Bilecik İl sınırı, Batısı: Bilecik İl sınırı, Güneyi: Kütahya İl sınırı. 8- Mahmudiye İlçesi; Doğusu: Beylikova Sivrihisar İlçe sınırları, Kuzeyi: Alpu İlçe sınırı, Batısı: Eskişehir Merkez İlçe sınırı, Güneyi: Eskişehir- Ankara anayolu. 9- Mihalgazi İlçesi; Doğusu: Sarıcakaya İlçe sınırı, Kuzeyi: Bilecik İl sınırından, Karaoğlan, Mihalgazi, Sarıcakaya yoluna takiple Sarıcakaya İlçe sınırı, Batısı: Bilecik İl sınırı, Güneyi: Eskişehir Merkez İlçe sınırı. 10- Mihalıççık İlçesi; Doğusu: Ankara il sınırı, Kuzeyi: Beylikova ilçe sınırından KayıMihalıçcık-Güreş-Kavak-Bahtiyar-Sekiören yolunu takiple Ankara İl sınırı, Batısı: Beylikova ilçe sınırı, Güneyi: Sivrihisar ilçe sınırı. 11- Sarıcakaya İlçesi; Doğusu: Bolu İl sınırından Beyyayla –Sarıcakaya yolu, Mihalgazi İlçe sınırı, Kuzeyi: Bilecik-Bolu il sınırı, Batısı: Mihalgazi İlçe sınırı, Güneyi: Mihalgazi İlçe sınırından Sarıcakaya. 12- Sivrihisar İlçesi (A); Doğusu: Eskişehir–Sivrihisar yolundan, Sarıkavak-İbikseydiKarkın-Dumluca yolunu takiple, Beylikova İlçe sınırı. Kuzeyi: Beylikova İlçe sınırı, Batısı: Mahmudiye İlçe sınırı, Güneyi: Eskişehir-Sivrihisar Karayolu. (B); Doğusu: Günyüzü İlçe sınırı, Kuzeyi: Hamamkarahisar – Koçaş- AlanyuvaTekören –Sivrihisar yolu, Batısı: Sivrihisar-Ballıhisar- Ertuğrul yolu, Güneyi: ErtuğrulKaracaören yolunu takiple, Günyüzü İlçe sınırı. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1- Eskişehir Mihallıçık Çatacık Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Eskişehir Sivrihisar Balıkdamı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 27-GAZİANTEP: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Nizip-Karkamış İlçeleri; Doğusu: Karkamış İlçesi, Erenyolu, Yosunlu, Kepirler, İntepe, Günaltı Köylerinin batısı ile Birecik Karayolu, Kuzeyi: Birecik karayolundan Nizip karayolunun güneyi, Batısı: Nizip Karayolu ile Mercanlı, Gevence, Yolağzı, Subağı köyleri ile Karkamış karayolunun doğusu, Güneyi: Suriye sınırı. 2- Nurdağı-İslahiye-Şehitkamil İlçeleri: Doğusu: Karaçoban, Yeniceli, Sarıkaya köylerinin batısı, Kuzeyi: Sarıkaya, Terken, Ataköy ve Sakçagözü Köyleri, Batıs: Çubuk, Bayraktepe, Karşıyaka, Katrancı, Durmuşlar, Hamidiye Köy, Ataköy, Sakçagözü Köyleri, Güneyi: Alaca, Çubuk, Karacaören köyleri. 3- Şehitkamil Merkez İlçesi: Doğusu: Şehitkamil, Yukarıbeylerbeyi, Bedir Köy, Büyükkarakuyu, Güngörge, Yavuzeli İlçesi Merkez, Kuzeyi: Yavuzeli İlçesi Merkez, Karayusuflu, Koçlu, Tekirsin, Akçaburç, İncesu Köylerinin doğusu, Batısı: İncesu, Aktoprak, Sam, Şehitkamil İlçesinin doğusu, Güneyi: Şehitkamil İlçesi Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Islahiye-Hınzırlı Örnek Avlağı; Doğusu: Kozluk deresinden Aftungediği’ne, buradan Köklü Köyü’nden geçen Karalar Deresinden Şahinlik Tepesine giden sırtı takiben Şahinlik Tepesi’ne Yağızlar köy yolu ve Yağızlar Deresine takiben Kayabaşı köy yolu ve Hasanlök Köyünden geçen Deliçay'a dayanır, Batısı: Deliçay Dere’ye inen Kuru Dere üzerindeki sırtı takiben 1839 rakımlı Tepe, buradan Keldüz Tepesi’ne, Yellibel Tepe 1899 rakımlı, Kanlıdede Tepesi Kirman Kayası 2016 rakımlı, Harsu Tepe ve Kabaklı Deresine iner, Kuzeyi: Kabaklı Deresinden Kokarca Deresine buradan sırtı takiben Çal Tepesine burada 1850 rakımlı Çakır Tepesine buradan da 2085 rakımlı Yağlıpınar Tepesine Karalar Deresine inen sırtı takiben Çerleme Tepesine buradan Sarımsaklı Sırtı takiben Kozluk deresine, Güneyi: Deliçay Deresi. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Kalecik Yaban Hayvanı (Kınalı Keklik) Yerleştirme Sahası; Doğusu: Kartalyücesi Tepesi’nden, Topaktaş Tepesi, buradan Kavkırdın Deresi’ne, Batısı: Hamidiye – Kuzoluk, Kırkpınar Köyü yolu, Kuzeyi: Kavkırdın Deresi, Güneyi: Araptepe, sırtı takiben Kartalyücesi Tepesi’ne. 2- Karagöl Yaban Hayvanı (Geyik-Ceylan) Yerleştirme Sahası; Doğusu: Bakırcan Deresi, Tuzdökülen Tepe, buradan sırtı takiben Kilis İşletme Şefliği sınırı, Nacardüzü Tepesi buradan Tekesivri Tepesi, Kuzeyi: Kırkpınar-Çınarlıdere-Veysel Tepesi-Kocahöcük Tepesi, Batısı: Kırkpınar Sırtı-Kurtluyurt Deresi-Umlupınar Deresi, Güneyi: İstihkam Tepelerini takiben 1032 rakımlı Tepe, buradan sırtı takiben Domuz Tepesi, buradan Tekesivrisi Tepesi. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Tahtaköprü Baraj Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 28-GİRESUN: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: Şebinkarahisar İlçesi; Doğusu: Şebinkarahisar-Alucra ilçe sınırı, Şebinkarahisar– Çamoluk ilçe sınırı, Kuzeyi: Şebinkarahisar-Alucra Devlet Karayolu (D040) ŞebinkarahisarSuşehri Devlet Karayolu, Batısı: Şebinkarahisar–Suşehri Devlet Karayoluna kadar olan Sivas İl sınırı, Güneyi: Sivas İl sınırı. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen ve Ava Yasaklanan Sahalar: Lapa-Çaldağı Örnek Avlağı: Doğusu: Karaali Köyü, Erimez Deresi, Keçiovası Tepesi, Ayı Tepesi Ovası, Kiraz Tepesi, Batısı: Kapıkayası Tepesi, Hüseyintarla Mevki, Kertil Mah, Çimşir Malı, Çığdibi Mah, Keçilik Mah, Tasalan Deresi, Kuzeyi: Deregözü Mah, Şalgamdı Tepesi, Elmatepe Mah, Güneyi: Tasalan Tepesi, Gürgenli Boğazı, Göktaş Tepesi. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Keşap İlçesi; Doğusu: Hisarüstü Köyü, Kuzeyi: Giresun-Trabzon karayolu, Batısı: Yolağzı Köyü, Güneyi: Yolbaşı Köyü. 2- Tirebolu İlçesi; Doğusu: Halaçlı Aslancık Köyü (Aslancık köy yolu), Kuzeyi: Halaçlı Köyü, Güneyi: Aslancık Köyü, Batısı: Fatih köyü-Şirinköy. 3- Bulancak İlçesi; Doğusu: Kozluk Mah., Kuzeyi: Kurban tepe-Dikmendağı tepesiSakallı Mahalle, Güneyi: Döşemebaşı Tepe-Bıyıkkıran T.-Melikli Mah.-Saracık T., Batısı: Çotak Mah. 4- Merkez İlçesi; Doğusu: Çandırçalış köyü, Kuzeyi: Camili Köyü, Batısı: Şebinkarahisar İlçesi karayolu (eski yol), Güneyi: İndibi Mahallesi. 29-GÜMÜŞHANE: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçe (A); Doğusu: Gümüşhane-Bayburt İl Sınırı, Kuzeyi: GümüşhaneTrabzon İl Sınırı, Batısı: Gümüşhane Merkez İlçe-Torul İlçe Sınırı Gümüşhane-Trabzon Karayolu, Gümüşhane-Köse Karayolu, Güneyi: Gümüşhane Merkez İlçe-Köse İlçe Sınırı. (B); Doğusu: Fosliye Deresi, Kuzeyi: Ayabakan T.(2191) Devam Eden Sırtın Kotil Deresini kestiği yer, Batısı: Kotil Deresi, Güneyi: 1305 Rakımlı Tepe, Semercik Tepe (1679) Ayvastı Tepe (1867). 2- Kelkit İlçesi; Doğusu: Erzincan-Kelkit Karayolu, Kuzeyi: Kelkit- Şiran Karayolu, Batısı: Kelkit-Şiran İlçe Sınırı, Güneyi: Gümüşhane-Erzincan İl Sınırı. 3- Köse İlçesi; Doğusu: Köse – Kelkit Karayolu, Kuzeyi: Köse – Merkez İlçe Sınırı, Batısı: Köse – Kelkit İlçe Sınırı, Güneyi: Köse – Kelkit Karayolu. 4- Kürtün İlçesi; Doğusu: Kürtün-Torul İlçe Sınırı, Kuzeyi: Gümüşhane-KürtünGiresun Karayolu, Batısı: Gümüşhane-Giresun İl Sınırı, Güneyi: Gümüşhane-Giresun İl Sınırı. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: Merkez İlçe; Doğusu: Arsabaşı T. (Şişmanların T.) (2027) Kuştuktaşı Mevkii 1998 R. Tepe, Kuzeyi: Milindağı 2006 R. Tepe 2111 R. Tepe Kurnaba T.(2104), Batısı: 1978 R. Tepe 1994 R. Tepe Kuşakkaya T. (1952) 1692 R. Tepe, Güneyi: Uçurum T.(1643) Gurbet Yatağı T.(1870) Arsa Mah. Arsabaşı T.(2027). Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Şiran-Kuluca Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 30-HAKKARİ: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Yüksekova İlçesi; Doğusu: Yüksekova İlçesi, Karlı Köyü, Topağaç Köyü il yolu hattı, Güneyi: Topağaç Köyü, Gürkavak Köyü, Dağlıca Köyü il yolu hattını takip eden Sanatyapısız yolun Yüksekova İlçe Sının ile birleştiği hat, Batısı: Yüksekova İlçe Sınırı, Kuzeyi: Yüksekova İlçe Sınırından Büyükçiftlik Köyü, Suüstü Köyü yol hattından itibaren Yüsekova İlçesi ile Karlı Köyü İl Yolu hattının birleştiği yer. 2- Şemdinli İlçesi; Doğusu: Şemdinli İlçesinden Gelişan Köyü İl yolu ve takip eden Ham yolun İran Sınırı ile birleştiği hat, Güneyi: İran Sınırını takip eden Irak Sınırı, Batısı: Irak Sınırı Kuzeyi: Irak sınırından Şemdinli İlçesinden gelen Gelişen Köyü İl Yolunun birleştiği hat. 3- Çukurca İlçesi; Doğusu: Hakkarİ-Çukurca İl Yolu, Güneyi: Irak Sınırı ile HakkariÇukurca İl Yolunun yakınlaştığı hat, Batısı: Hakkari İl Sınırı, Kuzeyi: Çukurca İlçe Sının ile Hakkari-Çukurca İl Yolunun kesiştiği hat. 31-HATAY: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Kırıkhan İlçesi; Doğusu: Suriye sınırı, Kuzeyi: Hassa ilçe sınırı, Batısı: MazmanlıKaletepe-Camızkışlası-Yalangoz-İncirlik-Kamberlikaya-Başpınar köy yolları, Güneyi: Başpınar-Sucu köy yollarını takiben Suriye sınırı. 2- İskenderun İlçesi; Doğusu: Belen ilçe sınırı, Kuzeyi: Müftüler-Nergizlik-KışlaArapdersi-Pirinçlik köy yolu, Batısı: Pirinçlik-Helvalı-Y.Kepirce-Derekuyu köy yolu, Güneyi: Derekuyu-Çerçikaya köy yolunun ilçe sınırını kestiği yer. 3- Reyhanlı İlçesi; Doğusu: Antakya-Reyhanlı karayolu, Beşaslan köy yolu takiben Suriye sınırı, Kuzeyi: Demirköprüden başlayarak Antakya-Reyhanlı karayolu, Beşaslan köyüne kadar, Batısı: Asi Nehri, Güneyi: Suriye sınırı. 4- Antakya İlçesi; Doğusu: Antakya-Reyhanlı karayolu ile Antakya-Altınözü yolu kavşağından başlayarak Altınözü karayolu-Kamberli-Kozkalesi köy yolu, Kuzeyi: AntakyaAltınözü karayolu ile Antakya-Reyhanlı karayolu kavşağından karayolunu takiben Antakya’ya kadar, Batısı: Antakya’dan Antakya-Yayladağı yolu-Harbiye-Sofular köy yolu kavşağına kadar, Güneyi: Antakya-Yayladağı karayolu- Sofular- Kozkalesi köy yolu. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1-Altınözü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2-İskenderun-Arsuz Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 32-ISPARTA: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Sütcüler İlçesi-Yazılıkaya; Doğusu: Kovada Milli Parkı sınırı, Karadiken köyü, Müezzinler köyünü takiple Yazılı Kanyon Tabiat Parkı Sınırını kestiği yer, Kuzeyi: Keçikayası tepe, Kapıkaya tepe ve Gürlevik deresi ile Ayvalı eşik deresinin Kovada Gölü milli Parkı sınırını kestiği yer, Batısı: Burdur il sınırı, Güneyi: Şehler Köyü’nü takiple Selinler ve Kargıcak Mahaleleri. 2- Sütcüler İlçesi; Doğusu: İbişler- Kesme- çukurca yolunun Antalya il sınırını kestiği yer, Kuzeyi: Sipahiler yolundan Kuzca-Kasımlar-İbişler Köyü yolu, Batısı: Eğirdir ilçe sınırı, Güneyi: Karadiken – Çobanisa-Beydili yolunun Eğirdir İlçe sınırını kestiği yerden devamla Antalya İl sınırı. 3- Atabey İlçesi; Doğusu: Atabey ilçe merkezinden başlayarak, Harmanören asfalt kaplama yolunun Isparta merkez ilçe sınırını kestiği yer, Kuzeyi: Atabey- Gönen İl yolunun Gönen İlçe sınırını kestiği yer, Batısı: Gönen ilçe sınırı, Güneyi: Isparta Merkez İlçe sınırı. 4- Gönen İlçesi; Doğusu: Isparta-Keçiborlu devlet yolunun Isparta merkez ilçe sınırını kestiği yer, Kuzeyi: Isparta- Keçiborlu- Dinar Devlet yolu, Batısı: Keçiborlu İlçe sınırı, Güneyi: Burdur İl sınırı-Isparta Merkez İlçe sınırı. 5- Aksu İlçesi; Doğusu: Konya İl sınırı-Yenişarbademli İlçe sınırı, Kuzeyi: Yakaköy merkezinden başlayan asfalt kaplama yolunun Yenişarbademli ilçe sınırını kestiği yer ile Yakaköy merkezinden devamla Yakaafşar asfalt kaplama yolu, Batısı: Yakaköy merkezinden başlayan asfalt kaplama yolu takiple ham yolla devam eden Karacahisar-Yanık-asfalt kaplama yolunun Sütçüler İlçe sınırını kestiği yer, Güneyi: Sütçüler ilçe sınırı. 6- Eğirdir İlçesi; Doğusu: Aksu İlçe sınırı- Sütçüler İlçe sınırı, Kuzeyi: EğirdirAğılköy-yılanlı devlet kara yolunun Aksu ilçe sınırını kestiği yer ve Aksu ilçe sınırı, Batısı: Isparta –Eğirdir- Sütçüler yolundan devamla milli park, Güneyi: Sütçüler İlçe sınırından devamla milli park. 7- Gelendost İlçesi; Doğusu: Ş.karaağaç İlçe sınırı, Kuzeyi: Gelendost-Konya devlet kara yolunun kestiği yerden takiple Balcı asfalt kaplama yolunun Ş.karaağaç İlçe sınırını kestiği yer, Batısı: Gelendost-Konya devlet kara yolunun Eğirdir İlçe sınırını kestiği yerden başlayarak, Esinyurt, Hacılar, Bağıllı devlet yolu, Güneyi: Eğirdir İlçe sınırı. 8- Ş.Karaağaç İlçesi; Doğusu: Konya İl sınırı, Kuzeyi: Konya il sınırı- Yalvaç ilçe sınırının Konya Devlet kara yolunu kestiği yer, Batısı: Yalvaç İlçe sınırı- Konya Devlet Yolu, Güneyi: Ş.karaağaç- Konya Devlet Yolu. 9- Yalvac İlçesi; Doğusu: Konya İl sınırı, Kuzeyi: Afyonkarahisar-Konya İl sınırı, Batısı: Yalvaç İlçe Merkezinden başlayarak Sücüllü-Bağlarbaşı, Çamharman, Yarıkkaya asfalt kaplama yolu ile Yalvaç_Ş.karaağaç devlet yolunu Ş.karaağaç ilçe sınırını kestiği yer, Güneyi: Ş.karaağaç ilçe sınırı. 10- Uluborlu İlçesi; Doğusu: Senirkent ilçe sınırı, Kuzeyi: Afyonkarahisar il sınırı, Batısı: Keçiborlu İlçe sınırı, Güneyi: Senirkent- Uluborlu-Isparta Devlet Yolu. 11- Senirkent İlçesi; Doğusu: Senirkent-Yalvaç Devlet yolunun Garip-Akkeçili il yolunu kestiği yerden başlayarak Afyonkarahisar İl sınırını kestiği yer, Kuzeyi: Afyonkarahisar il sınırı, Batısı: Uluborlu İlçe sınırı, Güneyi: Senirkent- Yalvaç Devlet yolu. 12- Keciborlu İlçesi; Doğusu: Gönen İlçe sınırı, Kuzeyi: Afyonkarahisar il SınırıUluborlu ilçe sınırı, Batısı: Isparta-Keçiborlu- Dinar devlet yolu, Güneyi: Isparta-Keçiborluİncesu Devlet yolu Gönen İlçe sınırı. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Aksu Örnek Avlağı; Doğusu: Tavşancılı tepe, Kurtca tepe, Yellibel tepe, Şimşirli tepe, Kuzeyi: Aksu Yenişarbademli karayolu, Batısı: Ürkmez tepe, Molla tepe, Çal tepe, Topaç tepe, Güneyi: Elmaağacı tepe, Ağasar tepe, Çatalçam tepe. 33-İÇEL: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Mut İlçesi (A); Doğusu: Dağpazarı- Kavaközü köyü yolu, Kuzeyi: Kavaközü köyünden 1650 Sertavul Geçidine giden, Batısı: Karaman-Mut devlet yolu, Güneyi: Karaman-Mut devlet yolunun şifalı su mevkiinden başlayan eski Dağpazarı köyü yolunu(Boncuk yolu) takiben Kavaközü köyü sapağına kadar. 2- Anamur İlçesi; Doğusu: Pınarlar mevkiini takip eden sırtlar ve Bozyazı ilçe sınırlarını takiben Kaş yaylası, Kuzeyi: Kaş yaylasından batıya doğru ilerleyen Abanoz İşletme Şefliği sınırlarını takiben, Adamdaş, dayılı ve Kesmece yaylalarına varan yolun güney tarafları ve Kızılca oluk mevkii, Deliktaş yaylası, Tamtır, Düğünalanı, Çamurlu yaylalarını takip eden sırtlardan Olukbaşına bağlanan sırtların güney tarafları, Gazipaşa sınırı, Batısı: Gazipaşa İlçe sınırı, Tozlu beleni, Güngören köyü sınırı, Güneyi: Anamur Güngören köyü yolun takiben, Enişdibi mevkii, Karaca yokuşu takiben, Yukarı Kükür Sazak mahallesinden Demirtaş kulesi ve Örnek Domuz avlağına bağlanan hat ile Sevgi Piknikten Sarıağaç köyü sınırlarından, Pınarlara bağlanan hat. 3- Bozyazı İlçesi; Doğusu: Lenger köyü sınırlarından, Kuzeyi: Bozyazı ilçe sınırları ile Gülnar ilçe sınırının Kızılcaya kadarki kısmı ile Kızılca köyünün batısından Çam alanı yaylası ile Anamur ilçesi Kaş yaylasına uzanan ana sırtların güneyi. Batısı: Anamur ilçesi Kaş yaylasından başlayarak Bozyazı- Anamur ilçe orman sınırını takiben Bozyazı ilçesi Kömürler köyünün üstündeki ana sırt. Güneyi: Bozyazı ilçesi Kömürlü köyünün kuzeyindeki ana sırttan, Karahisalı köyü Gölgeli mahallesine, oradan Tekesivrisi yangın gözetleme kulesinden düz hatla Lenger köy yolu. 4- Erdemli İlçesi; Doğusu: Kocahasanlı Beldesinden ayrılan Üçtepe yolunu takiben Çiriş Kayacıya giden yol. Kuzeyi: Esenpınar mevkiinden Mergen üstü sırtını takiben Kayacı vadisine giden stabilize yol. Batısı: Ayaşın içinde Poşulu- İmirzeli-Hacıömerli- Esenpınarı mevkiine giden yol. Güneyi: Kocahasanlı ile Ayaş arasındaki Silifke- Mersin karayolu asfaltı. 5- Gülnar İlçesi; Doğusu: Delikkaya Çeçenalanı yolu, Kavaklısu Deresi, Taşyol Deresi, Kuzeyi: Mollaömer Delikkaya Asfaltı. Batısı: Babadıl Deresi, Yanıkharman Deresi, Güneyi: Kızılin Deresi. 6- Tarsus İlçesi (A); Doğusu: Berdan nehrinin Kulak köyünün doğusundan denize ulaştığı hat. Kuzeyi: Yeniköy harabelerinden başlayarak hergele yolunun Karabucak kanalı kestiği noktadan denize paralel olarak Kulak köyünden Berdan nehrine ulaştığı hat. Batısı: Adanalı Oğlu kanalının Yeniköy harabelerinden denize ulaştığı hat. Güneyi: Akdeniz. (B); Doğusu: Tapuyatak mevkiinden Cokak köyüne, oradan Espiye deresini takiple, Kuzeyi: Karakütük köyünün batısından başlayarak kuzey doğu yönde tapuyatak mevkisine, Batısı: Tarsus-Ankara otoyolu, Güneyi: Ökkeş köprüsü mevkiinden güney doğu yönde Safiyenin özü mevki, Kırağlık mevkii takiple kuzeye doğru İnyatak mevkiinden sayıl yatak mevkiine 7- Aydıncık İlçesi; Doğusu: Aydıncık Gülnar asfaltının Hacıbahattin Köprüsünden başlayarak ana yolu takiben Menekşe deresine kadar. Kuzeyi: Menekşe deresi boyunca Bataıya doğru dere ile Ardıçpınarı yolunun kesiştiği yere kadar. Batısı: Menekşe deresinin Ardıçpınarı ile kesiştiği yerden başlayarak yolu takiben Teknecik köyüne, buradan da yolu takiben devamla Yeniyörükkaş köyüne kadar, oradan orman yolunu takiben Hacıbahattin deresine kadar, Güneyi: Duruhan köyü Bucak Mevkiinden orman yolu ile Hacıbahattin deresinin kesiştiği yerden başlayarak dereyi takiben Hacıbahattin köprüsüne kadar. 8- Merkez İlçesi Tepeköy Beldesi Ziyarettepe; Doğusu: Katranocağı mevkiinden Durnaz yolunu takiben Fındıkpınarına giden yol, Kuzeyi: Kızılkuyu tepesi zirvesinden doğuya doğru ana sırtları takiben Böcü mevkiine, Canavar tepesine, Kaşyurt mevkiine, Peynirdağı mevkiine ve yine ana sırtları takiben takiben Katranocağı(Arslanköy yol ayrımı) mevkiine giden yol, Batısı: Tepeköyden gölpınarı yolunu takiben Eğrikkaya mevkiine oradan Kızılkuyu tepesine zirvesine, Güneyi: Fındıkpınarından Tepeköye giden asfalt yol. 9- Çamlıyayla İlçesi; Kuzeyi: Kadıncık Çayı, Doğusu: Kadıncık Çayını Kuzeydoğu yönde takiple Zeytinli burun mevkiinden inen sırtın kesiştiği yere, Güneyi: Zeytinli burun mevkiinden başlayarak güney batı yönde Karaova mevkiine, Batısı: Karaova mevkiinden başlayarak Çakmaklık mevkiine buradan Ayvalı deresini takiple Sümbülü Toprak tepesine buradan kuzey yönde Hatırlı mevkiine, bu mevkiiyi takiple başlangıç noktası olan Kadıncık çayına kadar olan alan. 10- Silifke İlçesi; Kuzeyi: Menayır tepe, Kürk deresi mevkii, Kalaba tepe, kurt tepe, Hüseyinler köy hududu, Doğusu: Hüseyinler köy hududunu takiben Ali dede tepeye yolu takiben Karainler mevkiine, Göksu nehri boyunca Havul belen tepeden inen sırtın nehir ile birleştiği yere kadar, Güneyi: Havulbelen tepesinden anasırtı takiben senir köyü hududu, Batısı: Senirköyü doğu hududunu takiben Maya burnundan Göksu nehrine inen ana sırt, Göksu nehri boyunca 2 km batıya, Kabaağaç beleninden inen ana sırt. Örnek avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yakalanan Sahalar: 1- Silifke Nergizlikaya Örnek Avlak Sahası: Doğusu: Bahçederesi, Şehitlik, Barbaros Anıtı, Kuzeyi: Göksu Irmağı, Batısı: Gedikdağı, Gökbelen Tepesi arası, Güneyi: Kabasakızlık, Bağcağız, Bahçederesi. 2- Mut Dandi Örnek Avlak Sahası: Kuzeyi: Mut-Dağpazarı köy yolunu Boncuk Tepeye bağlayan sırt, Boncuk Tepe ve Boncuk sırtı, Batısı: Boncuk sırtını takiben Cevizliin mevkii, Karainkapızı dere ve Karanlık dereyi takiben, Ayvacık mahallesini Ömerağa orman deposuna bağlayan orman yolu, Güneyi: Ömerağa orman deposundan başlayan ve eski Burunköy yerleşim yerini takiben, Yarıkkaya, Öküzini sırtı ve Kıztaşı mevkiine giden orman yolu. Doğusu: Kıztaşı mevkii, Arnavuttaşı sırtı ve Mut-Dağpazarı köy yoluna bağlanan orman yolu ve Mut-Dağpazarı köy yolu. 3- Anamur Çaltıbükü Örnek Avlak Sahası: Doğusu: Sugözü deresine inen sırttan başlayarak, güneye doğru Sugözü Deresinin Boğuntu Deresi ile birleşerek Anamur(Dragon) Çayını takiben, Karayokuş sırtına Sarıtaş Tepeyi bağlayan sırt, Kuzeyi: Kızılçukur Sırtı, Batısı: Kızılçukur Sırtından güneye doğru, Kızıl Çukur Mevkiini ve Hoca Tepesini bağlayan sırtların devamı ile Sarısu Deresi ve takip eden sırtın Sakartaş Tepeyi takiple Domuzuçtuğu Tepede sona eren sırtlar, Güneyi: Domuzuçtuğu Tepesi Sarıtaş Tepeye bağlayan ve Gökçesu İşletme Şefliği sınırını takip eden sırtlar. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Ava Yasaklanan Sahalar: 1- Tarsus İlçesi (A):Doğusu: Duztavı mevkiinden güney yönden Meşelik köyüne, buradan Kömürkayalık mevkiine, Kuzeyi: Sarıkoyak köyünün batısından başlayarak kuzey doğu yönden sırtı takiple Çakmakbaşı mevkiine, İrice ağaç mevkii, Duztavı mevkii, Batısı: Pamukluk Irmağından kuzey yönden Sarıkoyak köyüne kadar olan kısım, Güneyi: Kömür kayalığı mevkiinden güney batı yönden sırtı takiple Dipçik mevkii, Keşbükü çayı takiple Pamukluk ırmağına. 2- Gülnar İlçesi; Doğusu: Gülnardan başlayıp Taşoluk ayrımına kadar olan GülnarKöseçobanlı asfaltı. Kuzeyi: Taşoluk ayrımından Ardıçpınarı köyüne kadar olan yol, Batısı: Ardıçpınarından başlayıp Aydıncık-Gülnar yolu üzerindeki köprüye kadar devam eden Menekşe deresi, Güneyi: Gülnardan başlayıp Menekşe Deresi Köprüsü’ne kadar devam eden Gülnar-Aydıncık asfaltı. 3- Merkez İlçesi; Doğusu: Takanlı köyünden Kuzucu köyüne bağlanan yol. Kuzeyi: Kuzucu köyünden Üzümlü köyüne giden yol. Batısı: Üzümlü deresi. Güneyi: Üzümlü deresini Takanlı köyüne bağlayan yol. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1- Tarsus Kadıncık Vadisi Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Mut Kestel Dağı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 3- Çamlıyayla-Cehennemderesi Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 4- Hisardağı ve Gedikdağı çevresi Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 5- Tarsus Hopur-Topaşır Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 34-İSTANBUL: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Büyükçekmece İlçesi (Baraj Havzası Mevkii); Doğusu: Büyükçekmece İlçesi’nden Karaağaç Köyü’ne uzanan yol, Kuzeyi: Karaağaç Köyü’nden Bahşayiş Köyü’nü takiple Büyükçekmece-Çatalca İlçelerini bağlayan devlet karayoluna kadar uzanan yol, Batısı: Büyükçekmece-Çatalca arasındaki devlet karayolu, Güneyi: Marmara Denizi. 2- Küçükçekmece İlçesi (Küçükçekmece gölünün tamamı); Doğusu: Küçükçekmece ilçesinin E–5 deki merkezinden gölün doğusunu takiben karayoluyla Altınşehir ve oradan da TEM otoyoluna bağlanan asfalt yol, Kuzeyi: TEM otoyolu, Batısı: Avcılardan Yakupluya devam eden E–5 karayolunu Esenyurt ve TEM otoyoluna bağlayan asfalt yol, Güneyi: E-5 Karayolu. 3- Adalar İlçesi; Tüm adalar ava yasaklanmıştır. 4- Terkos ( Durusu ) Bölgesi, Çatalca-Arnavutköy Mevkii; Doğusu: Germe Durusuyu takiben Karadeniz’e ulaşan asfalt yol, Kuzeyi: Karadeniz, Batısı: Karacaköy’den Kabataş Tepeyi takiben Karadenize uzanan hat, Güneyi: Karacaköy, Ormanlı, Hisarbeyli, Celep köylerinden itibaren Terkos gölünün kuzey sınırını takip eden hat. 5- Silivri İlçesi, Danamandıra Sulak Sahası; Doğusu: Sinekli, Danamandıra Köyü yolu, Kuzeyi: Danamandıra-Aydınlar yolu, Batısı: Aydınlar, Sayalar, Sinekli yolu, Güneyi: Sinekli-Beyciler yolu. 6- Beykoz İlçesi; Doğusu: Riva Deresi, Kuzeyi: Çınarlı Tepe, Batısı: Gürgen Deresi, Güneyi: Sarmaşık Dere. 7- Pendik İlçesi; Doğusu: Sarıçamur özel ormanı, Kuzeyi: Ömerli Barajı, Batısı: Ömerli Barajı, Güneyi: Yeşilçay isale hattı yolu. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Darlık Kanatlı Örnek Avlağı; Kuzeyi: Eski Şile asfaltından Darlık Köyü Ulupelit Köyü sınırından Darlık Barajına giden asfalt yol, Doğusu: Darlık Barajı, Güneyi: Tekke Köyünden gelen ve Yeni Darlık Köyüne bağlanan asfalt yol, Batısı: Eski Şile asfalt yolu. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1- Sarıyer Feneryolu Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Çatalca, Yalıköy (Çilingoz) Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 35-İZMİR: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Aliağa İlçesi; Doğusu: Manisa il sınırı, Kuzeyi: Koca Çay köprüsünden takiben Manisa İl sınırına giden yol, Batısı: Alioğlu Karaköy yolu, Güneyi: Otmanlar-Kara Kuzu Uzun Hasanlar yolunun Karaköy yol ayrımına birleştiği yol. 2- Bergama İlçesi ; Doğusu: Bergama Yukarıbey yolunu takiben Ürkütler yolu, Kuzeyi: Balıkesir İl sınırı, Batısı: Dikili İlçe sınırı, Güneyi: Dikili-Bergama karayolu. 3- Beydağı İlçesi; Doğusu: Nazilli İlçe sınırı, Kuzeyi: Çiftlik-Tekeliler-CancılarHabbaka yolu takiple Nazilli ilçe sınırı, Batısı: Beydağ-Köprübaşı çiftlik yolu, Güneyi: Beydağ –Aksu karayolu. 4- Bornova İlçesi; Doğusu: Kemalpaşa İlçe sınırı, Kuzeyi: Manisa İl sınırı, Batısı: Bornova-Manisa karayolu, Güneyi: İzmir-Kemalpaşa karayolu. 5- Çeşme İlçesi; Doğusu: Urla İlçe sınırı, Kuzeyi: İzmir-Çeşme otoyolu, Batısı: Ovacıktan takiple Ege Denizi, Güneyi: Ege Denizi. 6- Dikili İlçesi; Doğusu: Bergama İlçe sınırı, Kuzeyi: Balıkesir il sınırı, Batısı: İzmirÇanakkale yolu, Güneyi: Dikili-Bergama karayolu. 7- Karaburun İlçesi; Doğusu: Karaburun Yaylaköy yolu, Kuzeyi: Ege Denizi, Batısı: Karaburun Sarpıncık Küçükbahçe yolu, Güneyi: Yaylaköy-Küçükbahçe yolu. 8- Kemalpaşa İlçesi; Doğusu: Manisa İl sınırı, Kuzeyi: Manisa İl sınırı, Batısı: Bornova İlçe sınırı, Güneyi: İzmir-Kemalpaşa karayolu. 9- Kınık İlçesi; Doğusu: Manisa İl sınırı, Kuzeyi: Kocaömerli–Yaylaköy yolu, Batısı: Kocaömerli Çamköy-Karadere yolu takiben Manisa İl sınırı, Güneyi: Manisa İl sınırı. 10- Kiraz İlçesi; Doğusu: Kiraz-Ödemiş karayolu, Kuzeyi: Bucak-Gedik-İskan hisarlı Kiraz Köy yolu, Batısı: Ödemiş İlçe sınırı, Güneyi: İzmir-Kemalpaşa karayolu. 11- Menemen İlçesi; Doğusu: Manisa İl sınırı, Kuzeyi: Menemen –Manisa Karayolu, Batısı: İzmir asfaltı-Asarlık köy yolu takiple Çiğli ilçe sınırı, Güneyi: Çiğli-Karşıyaka ilçe sınırı. 12- Ödemiş İlçesi (A); Doğusu: Ovacık-Bozdağ yolunu takiben Manisa İl sınırı, Kuzeyi: Manisa İl sınırı, Batısı: Gedikdüzü-Su batan yaylası takiben Yeniköy yolu, Güneyi: Ovacık Gedikdüzü yolu. (B); Doğusu: Kiraz İlçe sınırı, Kuzeyi: Bucak, Gerçekli, Yolüstü köy yolu, Batısı: Gereli-Gerçekli-Bucak köy yolu, Güneyi: Ödemiş-Kiraz karayolu. 13- Seferihisar İlçesi; Doğusu: Seferihisar Gümüldür karayolu, Güneyi: Gümüldür Doğanbey Seferihisar yol ayrımı, Ege Denizi, Batısı: Ege Denizi, Kuzeyi: Seferihisar Teos yolunu takiben Ege Denizi. 14- Selçuk İlçesi (A); Doğusu: Torbalı-Barutçu-K.Menderes köprüsü, Kuzeyi: TorbalıMenderes İlçe sınırı, Batısı: Ege Denizi, Güneyi: K.Menderes nehri. (B); Doğusu: Selçuk-Acarlar-Ortaklar karayolu, Kuzeyi: Selçuk-Kuşadası karayolu, Batısı: Kuşadası İlçe sınırı, Güneyi: Ortaklar yol ayrımı-Sultaniye karayolu. 15- Tire İlçesi; Doğusu: Akçaşehir-Akyurt-Habibler köy yolu, Kuzeyi: Selçuk-Tire karayolu, Batısı: Selçuk İlçe sınırı, Güneyi: Germencik İlçe sınırı. 16- Gediz Deltası (RAMSAR alanı ve civarı); Kuzeyi: Yassıtepeden Toplu tepeye takiple Bozalan tepeye,Takiple Balaban Deresinin Eski Gediz nehir yatağını kestiği noktaya,güneydoğu yönünde gedi nehir yatağına Taşbekent (kozluca setti) takiple Karpuzcu çiftliği,Sazlı göl kuzeyinden Elmacık tepe,takiple Seyrek-Maltepe yolu, Batısı: Ege Denizi, Doğusu: Seyrek beldesinin kuzeyinden gelen ana tahliye kanalı takiple Süzbeyli Köyü, Tuzla tahliye kanalı takiple Tuzla girişi, Karayolu takiple Organize Sanayi Bölgesi batısındaki Eski Gediz yatağından arıtmaya giden atık su isale hattı takiple Mavişehir batısındaki Eski Gediz yatağı Ege denizine kadar, Güneyi: Ege denizi. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: 1- Torbalı-Gürgürdağı Örnek Avlağı: Doğusu: Yakapınar Köyü yolu, Batısı: Topraktepe Kaplanoğlu Çiftliği, Akkaya Mevkii, Arıtaş Damlan, Kuzeyi: Arıtaş Damları, Çamlıca Köyü ziraat arazileri, Yanık Palamut Mevkii, Bağyeri, Mahmut Tepesi, yolu takiple Hatibinbağı, Kumlak Tepe, Kurtgediği, Sarıtaş Tepe, Yakapınar yolu, Güneyi: TorbalıBayındır yolu, Arıkbaşı, Palamut Tepe, Çiftçi Gediği Köyü, Kızılcaova, Yakapınarı. 2- Karaburun Örnek Avlağı; Doğusu: Akçakaya Tepesi, Çamlı Sırt, Kocabıyıkkışla Tepe, Batısı: Ege Denizi, Kuzeyi: Küçükbahçe köy yerleşimi, Bozgeliş Tepe, Pınarcık Tepe, Uzunbağ Deresi, Akçakaya Tepesi, Güneyi: Gerence Körfezi. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1- Bayındır Ovacık ve Arpadağ Ormanları Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; 05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Şelçuk-Gebekirse Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; 05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 3- Karaada Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; 05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 36-KARS: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi; Doğusu: Kars İli, Paşaçayırı Mahallesi arası devlet karayolu, Kuzeyi: Kars İli, Hasçiflik Köyü, Yücelen Köyü arası köy yolunu takiben Çığırkan Köyüne giden köy yolu, Batısı: Çığırkan Köy yolu ile Söğütlü Köyü arası köy yolu, Güneyi: Söğütlü Köyünden Kars Paşaçayırı Mahallesine giden köy yolu. 2- Akyaka İlçesi; Doğusu: Ermenistan ülke sınırı, Kuzeyi: Küçükdurduran Köyünden Büyükdurduran Köyüne giden köy yolunu devamla Ermenistan sınırı, Batısı: Küçükdurduran Köyünden Akyaka İlçesine giden köy yolu, Güneyi: Akyaka İlçesinden Ermenistan sınırına giden demiryolu. 3- Arpaçay İlçesi; Doğusu: Başgedikler Köyü ile Büyükçatma Köyü arası köy yolu, Kuzeyi: Kars İli Akyaka İlçesi arası devlet karayolu, Batısı: Arpaçay İlçesi ile Susuz İlçesi ilçe sınırı, Güneyi: Arpaçay- Susuz İlçe sınırının kesiştiği noktadan doğuya doğru tren yolunu takiben Başgedik istasyonuna kadar. 4- Digor İlçesi; Doğusu: Türkiye-Ermenistan ülke sınırı, Kuzeyi: Bacalı Köyünden Ermenistan ülke sınırına giden köy yolu, Batısı: Digor Çayı, Güneyi: Digor Çayı. 5- Kağızman İlçesi; Doğusu: Keşişkıran Köyünden Aydınkavak Köyüne giden köy yolunu takiben Kağızman karayolunu kestiği yer, Kuzeyi: Keşişkıran Köyünden Akyayla Köyüne giden köy yolu, Batısı: Günindi Yaylasından Devebük Köyüne giden köy yolu, Güneyi: Aras Nehri. 6- Selim İlçesi; Doğusu: Ortakale Köyünden Tuzluca Köyüne giden köy yolu, Kuzeyi: Ortakale Köyünden Hasbey, Darboğaz, Yeniceye giden köy yolu, Batısı: Eskigeçit Köyünden Yenice Köyüne giden köy yolu, Güneyi: Eskigeçit Köyünden Kekeç Köyüne oradanda Tuzluca Köyüne giden köy yolu. 7- Sarıkamış İlçesi; Doğusu: Karakurttan Başköye giden köy yolu, Kuzeyi: Karakurt Erzurum arası devlet karayolu, Batısı: Erzurum İl sınırı, Güneyi: Başköyden Karaköseye giden köy yolu ile oradan Erzurum İl sınırına devam eden köy yolu. 8- Susuz İlçesi; Doğusu: Arpaçay ilçe sınırı, Kuzeyi: Erdağı Köyünden Susuz İlçe sınırına giden köy yolu, Batısı: Erdağı Köyünden Ağzıaçık Köyüne giden ve oradan Susuz İlçesine devam eden köy yolu, Güneyi: Susuz İlçesinden Porsuklu Köyüne giden köy yolunu takiple Arpaçay ilçe sınırı. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1- Kars Kuyucuk Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Kars-Sarıkamış Kağızman Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 37-KASTAMONU: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: 1- Araç-Sepetçioğlu Örnek Avlağı; Doğusu: Evkaya Tepenin eteklerinden Araç-Boyalı karayolu boyunca Sıragömü Yaylasına kadar olan bölüm, Batısı: Çerçi Yaylasından Geley Yaylasına bağlantı yoluyla, buradan Soğucakçörte Dere sınır alınarak Kocagöynük Mahallesine bağlanır, Kuzeyi: Kocagöynük Mahallesinden Yukarıoba Köyüne giden karayolu ile buradan Fındıklı Köyünün güneyinden karayolu bağlantısı ile Evkaya Tepenin eteklerindeki Araç-Boyalı karayoluna bağlanır, Güneyi: Sıragömü Yaylasından başlayarak Kirazlı ve Doğanpınar köylerine kadar olan karayolu. Doğanpınar köyünden de Çerçi yaylasına giden yol. 2- Düzdağ Örnek Avlağı; Doğusu: Kuzeydoğuda Geymene Mahallesinden başlayarak Farkoşa Mahallesi ve sonrasında Çayırcık Mahallesine bağlayan köy yolu Çayırcık Mahallesinden ara yollarla Uzunyazı Sırtından Davulcuçam Tepeye ulaşır. Buradan Katmer Tepe, Sarıçam Pınar Tepe, Yundoluk Tepe ve sonrasında Yayla Dere ile Bıngıldayık Derenin birleşme noktasında son bulur, Batısı: Kuzeybatıda Gökırmak sınırındaki Çoroğlu Köyünün güney yakasından başlar yolo boyu güney istikametten devam ettikten sonra Karı Tepenin batı eteklerinden Oymaağaçseki Köyünün doğsundan güneye doğru yol boyunca iner Badembekdemir Köyünün güney Doğusunda kalan dört yol ayırımında yol direk karşıya geçerek devam eder ve yolun Hızarderesi ile kesişme noktasında dere boyu güney istikametli saparak son bulur, Kuzeyi: Çoroğlu Köyünün Gök Irmak kıyısından başlayarak ırmak boyunca devam eder. Tekke Mahallesine gelmeden yoldan ayrılarak mahalleyi yol ve Kubalaklı Dere arasında bırakarak tekrar ırmakla birleşir ırmak boyunca devam eden sınır Akcasu Mahallesini iki yakasındaki dere ile sınır dışı bırakarak ilerleyip Sepetçioğlu Mahallesine varmadan ırmağa dökülen dereden ayrılan sınır derenin yol ile birleşme yerinden doğu istikametine yol boyu gider ve Kızılince Dresi ile birleşir. Dere boyu devam eder yan derte olan Ardıçlık Dere ile birleşir. Ardıçlık Dereden yola birleşerek doğu sınırında son bulur, Güneyi: Batı sınırının son bulduğu Hızar Deresi boyunca devam ederek. Kazanpınar Dere ile birleşir Kazanpınar Dere ile Yayla Derenin kesişme noktasında son bulur. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Araç Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası; Doğusu: Düzgöynük Sırtı, Batısı: Kışla Sırtı, Semer Deresi, Kuzeyi: Herset Tepesi, Kanlıçam Sırtı, Güneyi: Ilgaz Çayı. 2- Kastamonu Merkez (Alparslan Sırtı) Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası; Doğusu: Kastamonu-Aşağıbudamış anayolu, Kuzeyi: Kastamonu-Araç karayolu, Batısı: Alpaslan-Duruca anayolu, Güneyi: Karaçomak Barajı. 3- Ağlı Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası; Kuzeyi: Aylıkürüzlüğü Sırtı, Doğusu: Deliahmet Dağı, Güneyi: Ahlatlı Sırtı, Batısı: Göçek Sırtı. 4- Bozkurt Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası; Kuzeyi: Büyükdüz Sırtı, Göynek Dağı, Doğusu: Gariplergecesi Sırtı, Güneyi: Ulugöynük Sırtı, Batısı: Kanlıgöynük Sırtı, Kireçtik Deresi. 5- Devrekani Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası; Kuzeyi: Közdemir Deresi, Doğusu: Fidanlık Tepesi, Güneyi: Dörtahlat Sırtı, Batısı: Kürizinar Sırtı. 6- Kastamonu Merkez Biden Yaylası Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası; Kuzeyi: Karasu Çayı, Doğusu: Düdüklüçam Sırtı, Çatalca Tepesi, Güneyi: Hacı Ahmet Deresi, Alageriş Sırtı, Batısı: Kastamonu-Ankara karayolu. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1- Kastamonu Ilgazdağı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Kastamonu Taşköprü Elekdağı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 3- Kastamonu Aydavaz Kartdağı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 4- Kastamonu Tosya Gavurdağı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 38-KAYSERİ: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Akkışla İlçesi; Doğusu: Akkışla karayolundan başlayarak Gömürgen Belediye kara yolunu takiben Ortaköy yolunun takiben Sivas İl sınırına kadar, Kuzeyi: Kayseri- Sivas İl sınırı, Batısı: Akkışla – Sarıoğlan İlçe sınırı, Güneyi: Akkışla İlçe sınırı başlangıcından Alevkışla Köyü, Gümüşsu Köy yolunu takiben Akkışla İlçe Merkezine kadar. 2- Bünyan İlçesi; Doğusu: Bünyan İlçe Merkezinden başlayarak eski Malatya – Kayseri yolunu takiben Yenisüksün Kasabası yol sapağına kadar, Kuzeyi: Bünyan İlçesi sınırının Kayseri Malatya eski asfaltında kesişen yerinden başlayarak, asfaltı takiben Bünyan İlçe Merkezine kadar, Batısı: Bünyan İlçe sınırı ile Melikgazi İlçe sınırı, Güneyi: Bünyan İlçe sınırının Kuruköprü – Dağardı Köy yolunu kestiği noktadan başlayarak Güllüce – Yenisüksün yolunu takiben eski Malatya – Kayseri yolunu kestiği yere kadar. Develi ilçesi (A); Doğusu: Develi İlçesi, Gümüşören Köyü Yolu takiben Süleymanfakılı yolu İlçe sınırı, Kuzeyi: Develi İlçesi, Yazıbaşı Köyü Yol Sapağı, Batısı: Develi İlçesi Yahyalı Yolunu Takiben İlçe sınır, Güneyi: Develi –Yahyalı İlçe sınırı. (B); Doğusu: Develi İlçesi, Yaylacık Köyü Stabilize Yolundan Adana İl Sınırı, Kuzeyi: Develi İlçesi, Havadan,Kale Köyü,Yaylacık Yolu, Batısı: Develi-Yahyalı İlçe sınırı, Güneyi: Adana İl Sınırı. 3- Felahiye İlçesi; Doğusu: Silahtar Köyünden Kızıl ırmağa inen arazi yolu, Kuzeyi: Felahiye –Silahtar arasındaki karayolu, Batısı: Kızılırmak viyadük köprüsünden başlayan Kayseri-Felahiye karayolu, Güneyi: Kızılırmak. 4- İncesu İlçesi; Doğusu: Dokuzpınar-Karpuzsekisi Köy yolunu takiben Hacılar İlçe sınırı, İncesu-Hacılar-Develi İlçe sınırının kesişme noktasına kadar, Kuzeyi: Kayseri - Niğde Karayolunundan Dokuzpınar Köy yolunu takiben Hacılar İlçe sınırına kadar, Batısı: KayseriNiğde Karayolu, Güneyi: İncesu-Hacılar-Develi İlçe sınırının kesişme noktasından başlayarak Develi Karayolunu takiben Kayseri-Niğde Karayolunun kesiştiği noktaya kadar. 5- Özvatan İlçesi; Doğusu: Taşlık Köyünden Kavak Köyüne giden karayolunu takiben Özvatan –Sarıoğlan İlçe sınırı, Kuzeyi: Kayseri-Yozgat İl sınırı, Batısı: Özvatan’dan Büyük Toraman Kasabası karayolunu takiben Özvatan-Felahiye İlçe sınırı, Güneyi: Özvatan’dan Taşlık Köyüne giden karayolu. 6- Pınarbaşı İlçesi (A); Doğusu: Kayseri –Malatya İl Sınırı, Kuzeyi: Kayseri – Sivas İl Sınırı, Batısı: Olukkaya Köy yolunu takiben Karakuyu Köyü - Örenşehir Köyü - Pazarsu Karayolunu takiben Sivas İl Sınırı, Güneyi: Olukkaya Köyü – Karahalka Köy yolunu takiben Malatya İl Sınırı. (B); Doğusu: Pınarbaşı-Sarız İlçe Karayolunu takiben, Sarız İlçe Sınırına kadar, Kuzeyi: Pınarbaşı –Kayseri Karayolunun Solaklar Köyüne girişine kadar olan kısmı, Batısı: Solaklar Köyü-Büyükgürleğen Köyü –Büyükkömartmut-Demircili-Elmalı- Artmak-Hasırcı Köy yolunu takiben Sarız İlçe Sınırına kadar, Güneyi: Pınarbaşı –Sarız İlçe Sınırı. 7- Sarız İlçesi; Doğusu: K.Kabaktepe yol ayrımından başlayarak Kayseri – K.Maraş karayolunu takiben K.Maraş İl Sınırı, Kuzeyi: K.Kabaktepe yol ayrımından başlayarak Pınarbaşı, Sarız ve Tomarza ilçe sınırlarının birleşim noktasına kadar, Batısı: Pınarbaşı, Sarız ve Tomarza ilçe sınırlarının birleşim noktasından başlayarak Tomarza İlçe sınırını takiben Adana İl sınırına kadar, Güneyi: Tomarza İlçe sınırının Adana İl Sınırı ile birleştiği noktadan başlayarak Kayseri – K. Maraş Karayolunun kesiştiği noktaya kadar. 8- Sarıoğlan ilçesi; Doğusu: Sarıoğlan-Akkışla İlçe Sınırını takiben Kayseri-Sivas İl sınırına kadar, Kuzeyi: Tatılı Köyü, Beştepeler mevkiinden başlayarak Kayseri Sivas İl Sınırı, Batısı: Kayseri Sivas Karayolunun Çiftlik sapağından başlayarak, Sivas il sınırına kadar, Güneyi:Kayseri Sivas Karayolu Çiftlik sapağından başlayarak, Sarıoğlan Akkışlı İlçe sınırına kadar, 9- Tomarza İlçesi; Doğusu: Tomarza İncili Köyü Dönüş asfaltı, Kuzeyi: Talas İlçe sınırı, Batısı: Cücün Köyü, Alakuşak Köyü-Çömlekçi yolu, Güneyi: Tomarza-Pusatlı Köyü, Cücün Köyü Yolu. 10- Yahyalı İlçesi; Doğusu: Kirazlı Köyü Sapağından Yahyalı Çevreyolu Takiben Mustafabeyli köyü girişi, Kuzeyi: Mustafabeyli Yol girişinden, eski yolu takiben çubuklu köyü, köy sınırı, Batısı: Yeşilhisar ve Niğde İl Sınırları, Güneyi: Kirazlı Yol Sapağından, Derebağ Kasabası Yağlı deresini takiben Niğde İl sınırı. 11- Yeşilhisar İlçesi; Doğusu: Yeşilhisar Niğde ili Karayolu takiben Araplı Köyü, Kuzeyi: Yeşilhisar Akköy Köy Karayolunu takiben İlçe Sınırı, Batısı: Yeşilhisar Niğde İl sınırı, Güneyi: Niğde Karayolu. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: Hacılar İlçesi; Doğusu: Cankurtaran Deresinden başlayıp Lifos T, Atağılı T, Akbayır T., Kırcılıseki Sırtını takiben Kırcılıseki T. Kadar, Kuzeyi: Cankurtaran Deresinden başlayıp Alaçayır, Derendere Sırtını takiben Ortaseki Mevkiine kadar, Batısı: Ortaseki Mevkiinden başlayıp Sarıkaya T., Eşşekyarısı T., Üçtepe arası, Kırkpınar Deresini takiben küçük Erciyes Dağına kadar, Güneyi: Kırcılıseki T. den başlayıp Küçük Erciyes Dağına kadar. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Yahyalı Aladağlar Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 39-KIRKLARELİ: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçe-Demirköy-Kofçaz İlçeleri, Bulgaristan Sınır Hattı; Doğusu: Karadeniz, Kuzeyi: Bulgaristan sınırı, Batısı: Edirne il sınırı, Güneyi: Bulgaristan sınırından 100 metre Güneye doğru ilin doğu-batı hattı boyunca. 2- Babaeski İlçesi (Erikleryurdu Mevkii); Doğusu: Babaeski-Lüleburgaz ilçe sınırı, Kuzeyi: Erikleryurdu’ndan Çeşmekolu yolu boyunca Lüleburgaz ilçe sınırına kadar uzanan yol, Batısı: Erikleryurdu-Kumrular-Müsellim yolu, Güneyi: Müsellim’den Kırıkköy yolu boyunca Lüleburgaz ilçe sınırına kadar uzanan yol. 3- Lüleburgaz İlçesi (Dermendere-Müsellim Sırtı Mevkii); Doğusu: ÇeşmekoluHamitabat-Kırıkköy yolu, Kuzeyi: Çeşmekolu’dan Erikleryurdu yolu boyunca Babaeski ilçe sınırına kadar uzanan yol, Batısı: Babaeski-Lüleburgaz ilçe sınırı, Güneyi: Kırıkköy’den Müsellim yolu boyunca Babaeski ilçe sınırına kadar uzanan yol. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Merkez İlçesi-Çukurpınar Örnek Avlağı; Doğusu: İncesırt Orman İşletme Şefliği (Balaban Deresi Rızvaniçi Mevkii, Meşeliburun Tepe, Pandak Tepe, Batısı: Kırklareli Orman İşletme Şefliği (Salih Çavuşun Kışlası, Kocaburun Tepe-Hergele Tepe-Dikilitaş Deresi), Kuzeyi: Demirköy Orman İşletme Şefliği Sınırı (Köy Deresi- Büyükdere-İncebel Tepe- Kıran Tepe- Hüseyinin Kışlağı- Salih Çavuşun Kışlağı-Büyükdere), Güneyi: Beypınar-ÇukurpınarArmağan Yolu. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçe, Demircihalil Köyü, Ada Mevkii; Doğusu: Üsküp-Kızılcıkdere yolu, Kuzeyi: Orman Yolu, Güneyi: Kırklareli-Kızılcıkdere yolu, Batısı: Kırklareli-Demircihalil yolu. 2- Vize İlçesi (Çamlık Mevkii); Kuzeyi: Küçükyayla-Evrencik arasındaki ham yol, Doğusu: Vize-Küçükyayla köy yolu, Batısı: Pazarlı Köyünden Sofular-Evrencik-Sergen güzergahında Kömürköy ham yol, Güneyi: Vize-Pazarlı asfaltı. 3- Demirköy İlçesi, Saka longozu Mevkii; Doğusu: Karadeniz, Kuzeyi: İğneadaDemirköy Asfaltı, Batısı: B.Bezirgan tepeyi takiben Yavuzderesi- Arpatarla mevkii, Kirazdere, Keltepe, Büyük korutepe, Yuvarlaktepe, Ortabayırtepe, Güneyi: Panayırdere ve Vize İlçe sınırı. 40-KIRŞEHİR: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi (A); Kuzeydoğusu: Karaboğaz köyü Kesikköprüden - Kuru ağıl Köyüne giden yol güzergahı, Güneydoğusu: Dedeli- Kesikköprü- Kuruağıldan İl Yoluna uzanan hat, Batısı: Dedeli- Ecikağıl- Saraycık yol güzergahı, Kuzeyi: KesikköprüKaraboğaz Ecik ağıl yol güzergahı. (B); Kuzeyi: Sıdıklıbüyükoba Köyünden Yayla – Sıdıklıdarboğaz’a kadar olan köy yolu, Güneyi: Kızılırmak nehri, Batısı: Sıdıklıbüyükoba Köyünden başlayıp Büyükoba çayını takip ederek seleğin kalesi tepe ile Kızılırmak nehrine ulaşan hat, Doğusu: Sıdıklı Darboğaz köyünden başlayıp kekilin arkaç tepe ve eski kum ocağını takiben Kızılırmak nehrine kadar olan hat. 2- Kaman İlçesi; Kuzeyi: Kargın Yenice Kasabası-Büğüz köy yolu, Doğusu: Kargın Yenice-İkizler köy yolu Kızılırmak sınırı, Güneybatısı: Büğüz Köy yolu ile İkizler Köyü’nün birleştiği Kızılırmak kıyı sınırı. 3- Çiçekdağı İlçesi; Güneyi: Akçakent-Çiçekdağı yolunu, Armutlu-Çubuktarla kavşağından başlayarak Kırşehir–Çiçekdağı yoluna bağlayan kısım, Kuzeybatısı: Akçakent Çiçekdağı Kara Yolundan Armutlu–Alahacılı-Büyükteflek yol hattı, Doğusu: Çiçekdağı Kırşehir yolunun Akçakent Yoluyla kesiştiği yol, Kuzeydoğusu: Büyükteflek Köyünden Çiçekdağı İlçesine bağlanan yol hattı. 4- Akçakent İlçesi; GüneyDoğusu: Polatlı- Güllühöyük-Tepefakılı Yol güzergâhı, Kuzeybatısı: Kösefakılı- Polatlı-Akçakent Yol güzergâhı, Doğusu: Dulkadirli -Mahsenli Yolu, Güneyi: Tepefakılı ve Derefakılıdan A. Armutluya Giden Yol Hattı. 5- Akpınar İlçesi; Güneybatısı: Kırşehir – Akpınar- Ankara Karayolu, Doğusu: Kırşehir Ankara Asfaltını, Çiftlik Sarıkaya, Köşker Kasabasına bağlayan yol, Kuzeydoğusu: Akpınar İlçesi, Deveci Köy Yolu ile Köşker Kasabasına bağlayan yol. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: Merkez İlçesi; Kuzeyi: Hüyük Dağı, Doğusu: Yazı, Güneyi: Kızılırmak, Batısı: HarınKocabey Köyü 41-KOCAELİ: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçe (A); Kuzeyi: Şahinler Köyü yol ayrımından Sarışeyh Köyüne buradan yolu takiben Kandıra –İzmit yolunda son bulur, Doğusu: Kandıra anayolundan başlayarak güneye Kıssalar - Orhaniye Köyü yolunu takiben Orhaniye Köyüne, Güneyi: Orhaniye Köyünden Kandıra yoluna çıkar. Buradan batıya doğru Sadıklar-Nebihoca Köy yolu ayrımına kadar takip eder, Batısı: Sadıklar köyü yolundan Çobanoğlu, Nebihoca köy yoluna buradan Şahinler- Tongurlu köy yolu ayrımına. (B); Doğusu: Gölcük -İzmit yolunun Kullar yolu sapağından İzmit’e doğru yolu takiben İzmit-Adapazarı yoluna (D-100), Kuzeyi: İzmit-Adapazarı D-100 (E-5) Kara yolu, Batısı: İzmit Körfezi, Güneyi: Eski ve yeni Gölcük yolunun birleştiği yer. (C); Doğusu: Sakarya il sınırı, Kuzeyi: Akmeşe – Ambarcı Köy yolundan Çavuşoğlu- Yenice Köy yolunu takiben Sakarya İl sınırına, Batısı: Ambarcı- Akmeşe Köy yolu, Güneyi: Sakarya İl sınırından Akmeşe – Ambarcı köy yolu ayrımına. (D); Kuzeyi: Doktorlar – Ketenciler köy yolu, Doğusu: Ketenciler Köyünden Güneye yolu takiben Uzuntarla köyüne buradan Uzuntarla mesire yeri alanı sınırlarını içine alarak D-100 Karayoluna, Güneyi: D-100 karayolunda yolu takiben İbrikdere köy yol ayrımına, Batısı: İbrikdere köyü kuzeye doğru yolu takiben Doktorlar köyüne. 2- Merkez İlçesi-Sarışeyh Köyü-Balaban Tepe Mevkii; Kuzeyi: Akçaova yolundan, İzmit-Kandıra yol sapağına, Doğusu: İzmit-Kandıra yolu, Güneyi: İzmit-Kandıra yolu, Sarıhocalar sapağından başlayıp Sarıhocalar Mahallesi-Davutköyü’ne, Batısı: Davutköyü’nden Sarışeyh köy yolunu takiben Sarışeyh köyü’ne, buradan Akçaova yoluna. 3- Başiskele İlçesi; Kuzeyi: İzmit Körfezi, Doğusu: Eski ve yeni Gölcük yolunun birleştiği yer, Güneyi: İzmit- Gölcük yolu, Batısı: Gölcük İlçe sınırı. 4- Derince İlçesi; Kuzeyi: Karagöllü- Demirciler-Çal Köy yolu, Doğusu: KaragöllüÇalköy yolundan Muratlar-sucalar köyüne, Güneyi: Alacalar - İshakçılar- Çavuşlu Köy Yolu, Batısı: Çavuşlu Köy yolundan Körfez İlçesi sınırını takip ederek Çal Köyüne. 5- Gebze İlçesi (A); Doğusu: Göçbeyli-Yediyer kavşağından, asfalt yolu takiben Yediyere, asfalt yolu takiben Kadıllı Köyüne, köy içinden batıya doğru Çöklen Çeşmesi’nden geçerek İrek Tepesi’nin kuzeyinden orman yolunu takiben Balçık-Yediyer (Şile Turistik Yolu) yoluna, güneye doğru Balçık Deresi’ni takiben, Balçık-Mollafenari asfalt yoluna ham yol, Kuzeyi: Kara Tepe’den sırtı takiben Çakmak Tepe’ye, Çakmak Tepe’den sırtı takiben Kaynarca Deresi’ne, dereden doğuya doğru Göçbeyli-Yediyer kavşağına hattın güneyi, Batısı: Şekerpınar-Tepeören-Balçık yoncasından sırt takiben Dede Tepe’ye, sırttı takiben Şarapçioğlu Tepe’ye, Muşmura Deresi’nin güneyindeki sırttan Balçık Deresi’ne, dereyi takiben kuzeye doğru Ördek Deresi ağzına, kuzeybatı’ya doğru patika yolu takiben Yolçatı mevkiine, yapay hatla Pınar Tepe’ye, pınar deresinin kuzeyinden yapay hatla Kara tepeye, uzanan hat, Güneyi: Balçık Köyünden batıya doğru Tepeören Köyüne giden asfalt yolun, Şekerpınar-Tepeören-Balçık yoncasının kuzeyi. (B); Doğusu: TEM otobanı, Kuzeyi: D-100 (E-5) karayolu, Batısı: D-100 Karayolundan ( TEM Otobanı Gebze Gişeleri yanından ) Altaş Alüminyum fabrikasına giden yol ile bu yolun devamı olan TÜBİTAK Araştırma Merkezinin doğu sınırını çevreleyen tel ihatası boyunca İzmit Körfezine kadar uzanan Kurt deresinin doğusu, Güneyi: İzmit Körfezi. 6- Gebze İlçesi-Cumaköy ve Kadılı Köyleri-Nalbant Tepe Mevkii; Kuzeyi: KadıllıCumaköy yolu, Doğusu: Cumaköy-Mollafenari köy yolu, Güneyi: Mollafenari Köyü’nden Balçık Köyü’nü bağlayan yol (Eski İstanbul-İzmit karayolu), Batısı: Balçık Köyü’nden Kadıllı Köyü’ne bağlanan stabilize yol. 7- Gölcük İlçesi (A); Kuzeyi: İzmit Körfezi, Doğusu: Başiskele İlçe sınırı, Güneyi: Gölcük Karamürsel yolunun Karamürsel sınırına kadar, Batısı: Karamürsel İlçe sınırı. (B); Doğusu: Gölcük karayolundan yolu takiben Panayır köyüne ,Panayır köyünden Nüzhediye köy yol ayrımına, Güneyi: Nüzhediye yol ayrımından batıya yolu takip ederek Nüzhediye köyüne, Batısı: Nüzhediye köyünden kuzeye yolu takip ederek Hasaneyn – Hisareyn köylerine buradan yolu takiben Gölcük yoluna, Kuzeyi: İzmit Gölcük karayolu. 8- Kandıra İlçesi (A); Kuzeyi: Tekketepe nin 400 metre kuzeyinden doğuya doğru çam ormanı sınırını takiben yılgınlık tepe, Göztepe, tarlatepe, kışlalar, Doğusu: Karadenize dökülen Sarısu deresinin Babaköy Kandıra yoluna buradan Babaköye bağlanır, Güneyi: Babaköy den Doğancıl köyüne buradan Çalköyüne, Batısı: Çalköy’den Seyrek Köyü’ne bağlayan yol. (B); Kuzeyi: Sakarya İl sınırı, Batısı: Sarıgazi köyünden Sakarya ana yolunu güneye takiben Kaymaz (Araman) köyüne, Güneyi: Kaymaz (Araman ) köyünden doğuya yolu takiben Sakarya İl sınırı, Doğusu: Sakarya İl Sınırı. (C); Kuzeyi: Ağva yolunun Kocaeli İl sınırının bittiği noktadan Beylerbeyine giden yolu takip eder, Doğusu: Beylerbeyi Köyünden başlar Çerçilliye buradan Kandıra Ağva yoluna, Güneyi: Kandıra Ağva yolunun takiben Akçaova Köyüne, Batısı: Akçaova köyünden Ağva yolunu takip ederek Akıncı Köyüne buradan İstanbul sınırına kadar takip eder. (D); Kuzeyi: Kefken köyünden Akçabeyli Köyüne giden yol, Doğusu: Akçabeyli köyünden Dubalar – Karaağaç köy yolu Sakarya İl sınırı, Güneyi: Sakarya İl sınırından Pınardüzü Duraklı Köy yoluna, Batısı: Duraklı köy yolunu kuzeye takip ederek Kurtyeri ve Kefken köy yolunu takip eder. 9- Karamürsel İlçesi (A); Kuzeyi: İzmit Körfezi, Doğusu: Gölcük ilçe sınırı, Güneyi: Karamürsel-Yalova yolu, Batısı: Yalova il sınırı. (B), Karamürsel İlçesi, Yalakdere, Avcıköy, Tahtalıköy Mevkii; Kuzeyi: Yalakdere Köyü’nden başlayarak Avcı Köyü-Kadriye köy yolunu takip ederek Kadriye Köyü’ne, Doğusu: Kadriye-Tahtalı köy yolu, Güneyi: Tahtalı-Fulacık köy yolu, Batısı: Fulacık Köyü’nden Muratbey Çiftliği Mevkii’ne giden yolu takiben Yalakdere Köyü’ne. 10- Kartepe İlçesi; Kuzeyi: Demiryolu, Doğusu: Demiryolundan güneye takiben Nusretiye-Suadiye köy yoluna, Güneyi: Nusretiye-Suadiye yolundan batıya doğru yolu takiben Suadiye yol ayrımına, Batısı: Suadiye Yol ayrımından yolu kuzeye doğru takip ederek demiryolu-D100 karayoluna kadar. 11- Körfez İlçesi; Kuzeyi: Eski İstanbul karayolu, Doğusu: Eski İstanbul karayolundan Elmacık –Kalburcu Yoluna , Yolu doğuya takiben Kalburcu Köyüne, Güneyi: Kalburcu Yolundan Batıya doğru, Hereke- Elmacık Yolundan Gebze İlçe sınırına, Batısı: DilovasıKörfez İlçe sınırı. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Körfez-Sipahiler Örnek Avlağı; Doğusu: Sipahiler Köyünden İzmite giden eski İstanbul yolundan Kocasırt Tepe, Meydancık Tepe ve Güllük Tepenin Doğusundan geçen stabilize yol, Batısı: Sipahiler köyünden Dereköy, Belen Köylerini Baliköy Mahallesine bağlayan asfalt yol, Kuzeyi: Eski İstanbul-İzmit yolu, Güneyi: Baliköy Mahallesinden asfalt yolu takiben Sarımeşe Deresini kesen kuru Deredenüç Tepelerin güneyindeki mekkare yol, Yatak Tepenin güneyi, Çenedağ Tepenin güneyinden geçen stabilize yol, Düz Tepenin güneyi, Yaylacık Tepenin batısı ve Köşk Tepenin güneyinden geçen stabilize yol. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Gebze İlçesi Ballıkayalar Tabiat Parkı Koruma Alanı; Kuzeyi: Eski İstanbul yolu, Doğusu: Eski İstanbul yolundan Demirciler Köyü yolunu takiben Demirciler Köyü’ne, Güneyi: Demirciler Köyü’nden batıya doğru Tavşanlı köy yolunu takiben TavşanlıPelitli Köy yolunun birleştiği yere, Batısı: Tavşanlı Köyü’nden kuzeye doğru Pelitli köy yolunu takiben Pelitli Köyü’ne, buradan eski İstanbul yoluna. 2- Kartepe İlçesi, Pazarçayırı-Sultaniye-Örnekköy Mevkii; Kuzeyi: Kartepe TV verici istasyonundan sırtı kuzeybatıya doğru takiben Pazarçayırı, Örnekköy buradan Kazandere’ye, Batısı: Kazandere, Güneyi: Sarısu Deresi, buradan Ağla Sırtı’nı takip eder, Doğusu: Ağla Sırtı’nı takiben Kartepe TV verici istasyonu. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Kandıra İlçesi Seyrek Köyü mevkii; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 42-KONYA: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Akören İlçesi; Doğusu: Akören ilçe merkezinden, Karahüyük, Alan, Avdan ve Pazarcık köyüne giden yol, Kuzeyi: Akören –Yalıhüyük yolu Ahırlı İlçe sınırı, Batısı: Bozkır ve Ahırlı ilçe sınırları, Güneyi: Bozkır ilçe sınırı. 2- Ereğli İlçesi; Doğusu: Halkapınar İlçe sınırı, Kuzeyi: Ereğli ilçesinden başlayarak Ereğli Aydınkent karayolunun Halkapınar ilçe sınırını kestiği nokta, Batısı: Ereğli ilçesi ile Yellice köyü yolu, Güneyi: Yellice Köyünden tali yolu takiben Halkapınar ilçe sınırına 3- Ilgın İlçesi; Doğusu: Ilgın-Çavuşcugöl kasabası yolu, Kuzeyi: Çavuşcugöl kasabasıBoğazkent köyü yolu, Batısı: Boğazkent köyü yolu-Argıthanı Kasabası yolu, Güneyi: Argıthanı Kasabası-Ilgın yolu. 4- Karatay-Selçuklu-Altınekin İlçeleri; Doğusu: Karatay ilçesi İpekler-Katrancı köy yollarının Aksaray–Konya karayolu ile birleştiği noktadan, Karadona-Yağlıbayat-AksaklıBeşağıl köy yolları, Kuzeyi: Altınekin ilçesi Karakaya (Mennek)-Koçaş-Hacınuman köy yolları, Batısı: Altınekin ilçesi Karakaya (Mennek) -Selçuklu ilçesi Eğribayat-Kervan-Kızılca kuyu köy yollarının Konya-Aksaray karayolu ile birleştiği noktadan Büyükalim Petrol İstasyonuna, istasyondan Karatay ilçesi Divanlar-Karakaya-Göçü köy yolları, Güneyi: Göçü Köyünden yayla yollarını takiben Beşağıl Köyüne giden yol. 5- Kulu ve Cihanbeyli İlçeleri; Doğusu: Karacadağ-Celep yolu, Kuzeyi: KaracadağDoğutepe-Kozanlı Kasabası, Batısı: Kozanlı-Bulduk Kasabası, Güneyi: Bulduk-Celep Kasabası yolu arasında kalan saha. 6- Sarayönü İlçesi; Doğusu: Çeşmelisebil-Kuyulusebil, Kuzeyi: Kuyulusebil-Karabıyık oradan Başkuyuya giden yolun Kadınhanı ilçe sınırını kestiği noktaya, Batısı: Kadınhanı İlçe sınırı, Güneyi: Gözlü–Çeşmelisebil köy yolu arasında kalan saha. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Taşkent İlçesi-Balcılar Kasabası; Doğusu: Hadim ilçe sınırı, Kuzeyi: Balcılar Kasabasından Hadim İlçesi Kutlupınar Köyü yolu Hadim ilçe sınırını kestiği noktaya, Batısı: Balcılar Kasabasından Karaman ili Başyayla’ya giden yolun il sınırını kestiği noktaya, Güneyi: Karaman il sınırı. 2- Halkapınar İlçesi; Doğusu: Mersin İl sınırı, Kuzeyi: Ereğli-Aydıkent köy yolunun Halkapınar hududundan başlayıp, Halkapınar-Eskihisar- Kayasaray köy yolu ve Mersin il sınırına, Batısı: Ereğli İlçe sınırı, Güneyi: Ereğli ilçesi Yellice köyünden Mersin İl sınırına giden tali yolun Mersin İl sınırını kestiği noktaya. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Bozdağ Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; 16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 43-KÜTAHYA: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde avın yasaklandığı sahalar: 1-Altıntaş İlçesi; Doğusu: Kütahya-Afyon kara yolunun Kütahya Afyon İl sınırını kestiği yerden İl sınırı ve Kütahya Merkez-Altıntaş İlçe sınırını takiben, bu sınırın Elmalı Yeni Karaağaç Köy yolunu kestiği yer, Kuzeyi: Altıntaş İlçe sınırının Elmalı ,Yeni Karaağaç Köy yolunu kestiği yerden,bu yolu takiple Yeni Karaağaç, Sevdiğin ve yol takiple Aykırıkçı Köyleri, Batısı ve Güneyi: Aykırıkçı Köyünden Kütahya Afyon Karayolunu takiple KütahyaAfyon il sınırını kestiği yer. 2-Aslanapa İlçesi; Doğusu: Gölbaşı Köyü ve Gölbaşı-Gökçeler Köy yolunun, Aslanapa-Altıntaş İlçe sınırını kestiği yer, Kuzeyi: Gölbaşı Köyü ve Gölbaşı-Çalköy köy yolunu takiple Çalköy, Batısı: Çalköy yolu takiple Yağcılar ve Aslıhanlar Köyü, Güneyi: Aslıhanlar Köyü ile Aslıhanlar –Işıklar köy yolunun, Aslanapa-Altıntaş İlçe sınırını kestiği yer. 3-Çavdarhisar İlçesi; Doğusu: Çavdarhisar-Gediz İlçe sınırının, Gediz-Çavdarhisar Devlet yolunu kestiği yerden Devlet yolunu takiben Çavdarhisar İlçe merkezi, Kuzeyi: Çavdarhisar İlçe merkezinden,Çavdarhisar-Emet İl yolunu takben,Çavdarh,isar-Emet İlçe sınırı ile birleştiği yer, Batısı: Çavdarhisar-Emet yolunun İlçe sınırı ile birleştiği yerden,İlçe sınırını takiben,Kızık-Pusatlar Köy yolunu kestiği yer ve yolu takiple Pusatlar,Doğancılar ve takiple İlçe sınırını kestiği yer, Güneyi: Doğancılar Yunuslar Köy yolunun İlçe sınırını kestiği yerden İlçe sınırını takiben,Gediz-Çavdarhisar Devlet yolu ile birleştiği yere kadar. 4-Domaniç İlçesi; Doğusu: Domaniç-Tavşanlı İlçe sınırının,Domaniç-Tavşanlı Devlet yolunu kestiği yerden, Devlet yolunu takiben Çamlıca köy yol ayrımına kadar, Kuzeyi: Çamlıca Köy yol ayrımından yolu takiple, Çamlıca Sarıot ve yolu takiple Kütahya-Bursa İl Sınırı, Batısı: Kütahya-Bursa İl sınırını takiben Tavşanlı-Domaniç İlçe sınırı ile İl sınırının birleştiği yer, Güneyi: Tavşanlı-Domaniç İlçe sınırını takiben,İlçe sınırı ile Domaniç Devlet yolunun birleştiği yere kadar. 5-Emet İlçesi; Doğusu: Köpürcek köyü ve Emet-Tavşanlı Devlet yolunu takiben Günlüce köyü yol ayrımı, Kuzeyi: Günlüce köy yol ayrımından asfalt yolu takiben Dereli Köyü, Batısı: Dereli köy ve asfalt yolu takiple Emet ham yol ayrımı ve asfalt yolu takiple Çalcağıl Köyü yol sapağı, Güneyi: Çalçağıl yol sapağından asfalt yolu takiple Köpürcek Köyü. 6-Gediz İlçesi; Doğusu: Gediz-Altıntaş İl yolunun, Gediz-Altıntaş İlçe sınırını kestiği yerden Gediz İlçe sınırını takiben,Gediz-Çavdarhisar-Aslanapa İlçe sınırının kesiştiği yer, Kuzeyi: Gediz-Çavdarhisar-Aslanapa İlçe sınırının kesiştiği yerden Gediz İlçe sınırını takiben,İlçe sınırının Yukarı Susular-Doğancılar asfalt yolunu kestiği yer, Batısı: Yukarısusuzlar-Doğancılar asfalt yolun ,İlçe sınırı ile kesiştiği yerden asfalt yolu takiben Yukarısusuzlar,Cebrail,Göynük Köyleri, Güneyi: Gediz-Altıntaş il yolunu takipen İlçe sınırını kestiği yer. 7-Gediz İlçesi; Doğusu: Gediz ilçe merkezinden yolu takiple Ece Köy. Kuzeyi: Ece Köyden yolu takiple, Tepepınar Köyü, Yelki Köyü, Pınarbaşı ve Gürlek Köyü, Batısı: Gürlek Köyünden yolu takiple Çeltikçi Köyü ve Gediz-Uşak devlet yolu Güneyi: Uşak-GedizÇeltikçi kavşağından Gediz ilçe merkezine kadar olan devlet yolu. 8-Hisarcık İlçesi; Doğusu: Karbasan Köyünden, Karbasan –Ömerfakı köy yolunu takiple bu yolun İlçe sınırını kestiği yer, Kuzeyi: Karbasan-Ömerfakı köy yolunun İlçe sınırını kestiği yerden Hisarcık –Emet İlçe sınırını takiple bu sınırın ,Emet-Hisarcık karayolunu kestiği yer, Batısı: Emet-Hisarcık İlçe sınırı ile Emet Hisarcık Devlet yolunun birleştiği yerden ,Devlet yolunu takiben Hisarcık İlçe merkezi, Güneyi: Hisarcık İlçe merkezinden,Hisarcık-Karabasan asfalt yolunu takiben,Karabasan köyü. 9-Pazarlar İlçesi; Doğusu: Yenice köyü, Yenice-Pazarlar asfalt yolu takiple, Pazarlar İlçe merkezi yine, Pazarlar-Şaphane il yolunu takiben yolun, Pazarlar -Şaphane İlçe sınırını kestiği yere kadar, Kuzeyi: Pazarlar –Şaphane karayolunun Pazarlar –Şaphane İlçe sınırını kestiği yerden Pazarlar İlçe sınırını takiple İlçe sınırının Gediz-Simav karayolunu kestiği yer, Batısı: Pazarlar-Simav İlçe sınırının Gediz-Simav karayolunu kestiği yerden İlçe sınırını takiple bu sınırın Kuşuyenice Köy yolunu kestiği yer, Güneyi: Pazarlar-Simav ilçe sınırı ile Kuşu-yenice asfalt yolun birleştiği yerden yolu takiben yenice Köyü. 10-Simav İlçesi (A); Doğusu: Örencik-Avcılar Köy yolunun, Simav-Tavşanlı İlçe sınırını kestiği yerden Simav-Tavşanlı-Emet İlçe sınırını takiben, Darıca-Katrandağı Köy yolunu kestiği yer, Kuzeyi: Örencik-Avcılar Köy yolunun Simav-Tavşanlı İlçe sınırını kestiği yerden İlçe sınırını takiple, Çulhalar Köyü yol ayrımı, Batısı: Çulhalar köyü yol ayrımından, Simav yolunu takiben Eğmir Köyü yol ayrımı, Güneyi: Eğmir Köy yol ayrımından,Eğmir Köyü,darıca köyü ve yolu takiple,Simav-Emet İlçe sınırını kestiği yer. (B); K.Doğusu: Simav-Gediz Devlet yolunun,Simav-Pazarlar İlçe sınırı ile birleştiği yerden, İlçe sınırını takiben İl sınırı ile birleştiği yer, Kuzeyi: Simav-Gediz Devlet yolunun, Simav-Pazarlar İlçe sınırı ile birleştiği yerden , Devlet yolunu takiben, Simav-Samat yol ayrımı, Batısı: Simav-Samat yol ayrımında asfalt yolu takiben,Samat,Hıdırdivan,Pulluca Köyü ve köy yolunun il sınırı ile birleştiği yer, Güneyi: Kütahya İl Sınırı. 11-Şaphane İlçesi (A); Doğusu ve Kuzeyi: Şaphane İlçe Merkezinden ŞaphaneDeğirmendere İlçe yolunu takiben bu yolun İlçe sınırını kestiği yer, Batısı: Değirmendere Köy yolunun ilçe sınırını kestiği yerden, İlçe sınırını takiple bu sınırın Simav- Gediz kara yolunu kestiği yer, Güneyi: Şaphane-Pazarlar-Simav İlçe sınırının Simav-Gediz kara yolunu kestiği yerden, yol takiple Karamanca ve Şaphane kara yolunu takiben Şaphane İlçe Merkezi. 12-Tavşanlı İlçesi; Doğusu: Tavşanlı-Kütahya Devlet yolu, Çobanköy yol ayrımından yolu takiben, Çobanköy, Yaylacık Örnek Avlağı batı sınırını takiple Arifler, Gümüşköy asfalt yoluna kadar, Kuzeyi: Yaylacık Örnek Avlağı batı sınırı ile Arifler-Gümüşyeni köy asfalt yolunun birleştiği yerden yolu takiben tavşanlı-Domaniç İlçe sınırı ile birleştiği yer ile İlçe sınırını takiple tavşanlı-Domaniç devlet yolu ile birleştiği yere kadar, Batısı: TavşanlıDomaniç İlçe sınırı ile,Tavşanlı-Domaniç Devlet yolunun birleştiği yerden Devlet yolunu takiben Tavşanlı İlçe Merkezi, Güneyi: Tavşanlı İlçe Merkezinden,Tavşanlı-Kütahya Devlet yolunu takiben Çobanköy yol ayrımı. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: 1- Tavşanlı-Yaylacık Örnek Avlağı: Doğusu: Çatalçam Tepeden, Güneye doğru Hanyeri Tepe, Yukarıköy, Kurtlukıran Tepe, İncebel, Tepe, Sırakayalar sırtı, 1176 rakımlı Tepeye varır, Karaçayır Mevkiinden Dereciği takiple Kepez tepeye giden sırtı takiben Kepez Tepe, Yeldeğmez tepenin kuzeyinden Göçere tepe, Yağcı yolu Tepe, Üççam Tepe, Dedepınar Tepe, Karapınar Sırtı, Türkmen Tepe, 1227 rakımlı Tepeden Dorumdede Tepeye, Batısı: Kabaçam Tepeden kuzeye sırtı takiple Kızıl Tepeye, buradan yine sırtı takiple Ortayol Tepeye ve Küllüce Tepeye, Karadoruk Tepe ve buradan yine sırtı takiple Bozhisar Dereden Elmalıcasu Deresinden Burcakadası Tepeye, Kuzeyi: Burçaknadası Tepeden, 1288, Ahlatlıca Tepe, Kapıtarla Tepe, Pnıarüstü Tepeye, İkizce Tepeden ise Karşı Tepeye, Güneyi: Dorum Tepenin güneyindeki sırtı takiple Asarlık Tepeye, buradan İsaköy ile Şenlik Köyüne doğru yolu takiple Erenler Tepe sırtı ile yolun kesişim noktasına, buradan Hamam Çeşmesini takiple Kabaçam Tepe Sırtına ve Kabaçam Tepesine. 2- Sabuncupınar Örnek Avlağı: Doğusu: Kalburcu Çiftliği, Döllük Hendeği, Karabayır Tepeleri, Kışlaüstü Tepe, Kavakpınar Tepe, Karsak Tepe, Kocagöl Deresi, Topyolu Deresi, Batısı: Porsuk Barajı, Asarlık Tepe, Kuzeyi: Porsuk Barajı, Güneyi: Buzağılık Tepe, Sarıkayalar Tepe, Kayadağı Tepe, Asarkaya Tepeleri, Seyitali Türbesi, Kızıl Tepe, Koca Tepe, Leş Tepe, Eşşekkaya Tepe. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: Emet-Espey Deresi; Doğusu: Köpürcek köy yolu ile eski Emet-Tavşanlı asfaltının kesiştiği noktadan bu yolu takiben Emet-Çavdarhisar asfalt yol ayrımına kadar, Kuzeyi: Kelenlerhalil Mevkiindeki Gelebenk Deresini takiben, Esbey Çiftliği ve buradan İncirlek Deresini takiben Çalcalı Köyü, takiple Köpürcek Köyü yolunu takiben Köpürcak Köyü ve takiple eski Emet-Tavşanlı asfaltının kestiği nokta, Batısı: Emet ilçe merkezinden Boyacıtepenin Doğusundan geçen tarla yolunu takiben, Kelenlerhalil Mevkiindeki dereyi takip Gelenbek Deresi, Güneyi: Emet-Çavdarhisar asfalt yol sapağını takiple, Emet ilçe merkezi. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası olarak ayrıldığı için avlanmanın yasak olduğu sahalar: 1- Merkez Aslantaş Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Tavşanlı Çatak Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 3- Merkez Türkmenbaba Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 4- Balıkesir-Kütahya Akdağ Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 44-MALATYA: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi; Doğusu: Pütürge İlçe Sınırı, Kuzeyi: Malatya Ankara ve Malatya Elazığ Karayolu ile, Yenice Yaygın Karayolu, Batısı: Yeşilyurt İlçe Sınırı, Güneyi: Adıyaman İl Sınırı. 2- Akçadağ İlçesi; Doğusu: Malatya Merkez ve Yeşilyurt İlçe Sınırı, Kuzeyi: Yazıhan İlçe Sınırı, Batısı: Akçadağ- Develi Karayolu ile Aliçeri yol istikameti, Güneyi: Malatya -Ankara Karayolu ve bu Karayolundan Akçadağ Merkeze devam eden yol. 3- Arapgir İlçesi; Doğusu: Arapgir- Malatya Karayolu ile Günyüzü Boğazlı Çakırsu Sipahi Uşağı Yolu, Kuzeyi: Arapgir -Divriği Karayolu Sivas İl Sınırı, Batısı: Arguvan İlçe Sınırı, Güneyi: Arguvan İlçe Sınırı. 4- Arguvan İlçesi; Doğusu: Akören-Güngören-Kömürlük-Alhasuşağı Yolu istikametinden Sivas İl Sınırına kadar devam eden yol, Kuzeyi: Sivas İl sınırı, Batısı: Hekimhan İlçe Sınırı, Güneyi: Arguvan-Hekimhan Karayolu. 5- Battalgazi İlçesi; Doğusu: Kale İlçe Sınırı, Kuzeyi: Malatya- Elazığ Demiryolu, Batısı: Malatya- Elazığ Demiryolu, Güneyi: Malatya Merkez İlçe Sınırı. 6- Darende İlçesi; Doğusu: Malatya-Ankara Karayolunun Darende Merkeze kadar ve Darende Kuluncak Karayolu, Kuzeyi: Kuluncak ilçe sınırı, Batısı: Sivas İl Sınırı, Güneyi: Kahramanmaraş İl-Akçadağ İlçe Sınırı. 7- Doğanşehir İlçesi; Doğusu: Doğanşehir-Yolkoru-Polat-Ören Karayolu, Kuzeyi: Akçadağ ilçe sınırı, Batısı: Kahramanmaraş İl Sınırı, Güneyi: Doğanşehir-Kahramanmaraş Demiryolu. 8- Doğanyol İlçesi; Doğusu: Karakaya Barajı, Kuzeyi: Karakaya Barajı, Batısı: Pütürge ilçe sınırı, Güneyi: Bayır-Gökçe-Doğanyol-Mezraa-Yalınca yol istikametinden Karakaya Barajı’na kadar. 9- Hekimhan İlçesi; Doğusu: Yazıhan İlçe Sınırı ve Malatya-Hekimhan Karayolu, Kuzeyi: Hekimhan-Kuluncak Karayolu, Batısı: Kuluncak ilçe sınırı, Güneyi: Darende ve Akçadağ İlçe Sınırları. 10- Kale İlçesi; Doğusu: Karakaya Baraj Gölü, Kuzeyi: Karakaya Baraj Gölü, Batısı: Battalgazi ve Malatya Merkez ilçe sınırı, Güneyi: Malatya-Elazığ Karayolu ve GülenköyYenidamlar-Uyanık-Uzunhüseyin Yolu istikameti. 11- Kuluncak İlçesi; Doğusu: Hekimhan ilçe sınırı, Kuzeyi: Kuluncak-Hekimhan Karayolu, Batısı: Kuluncak-Darende Karayolu, Güneyi: Darende-Hekimhan İlçe Sınırları. 12- Pütürge İlçesi; Doğusu: Doğanyol İlçe Sınırı, Kuzeyi: Doyumlu-Ömerli-BakımlıTosunlu Karayolu istikameti, Batısı: Doyumlu-Pütürge-Örnekköy-Çukuroymağı-Esencik Yol istikameti, Güneyi: Adıyaman İl Sınırı. 13- Yazıhan İlçesi; Doğusu: Yazıhan-Hekimhan Demiryolu, Kuzeyi: Hekimhan İlçe Sınırı, Batısı: Erecek-buzluk yolu istikameti, Güneyi: Yazıhan-Hamidiye-Buzluk yol istikameti. 14- Yeşilyurt İlçesi; Doğusu: Malatya Merkez İlçe Sınırı, Kuzeyi: Malatya Merkez İlçe Sınırı, Batısı: Malatya-Doğanşehir Karayolundan İkizce-Seyituşağı-Atalar-Yalınkaya yol istikameti, Güneyi: Adıyaman İl Sınırı. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi (Konak); Doğusu: Karmışlıboğazdere, Darlıkdere, Tümürce Sırtı, Naldöken Sırtı, Kuzeyi: Yıldız Tepe, Karatarla Tepe, Kol Tepe, Halacık Tepe, Kurttepe istikametinden Karagöz Köy yolu, Batısı: Daztepe, Kızılcagüney Tepeleri Yıldıztepe, Güneyi: Tümürce Komu, Aşacak Kayalıkları, Hacıemir Komu, Daztepe. 2- Akçadağ İlçesi; Doğusu: Karanlıkdere, Pirpiriminkaşı Köy yolu, Malatya-Ankara Karayolu, Seyfo Mahallesi Köy yolu, Kuzeyi: Yağmurlu, Sarının Değirmeni, Pirpiriminkaşı Sırtı, Batısı: Uzunyazı Sırtı, Kalendertepe, Gemrik yolu, Yağmurlu, Güneyi: Seyfo Mahallesi, Uzunyazı Sırtı. 3- Yeşilyurt İlçesi; Doğusu: Suyolu Kemeri, Yarıkkaya Sırtı, Karataş Dağı, Karataş Tepe, Kuzeyi: Yeşilyurt, Kölkuşağı Tepe, Fadıloymağı Tepe, Batısı: Büyük Tepe, Kale Tepe, Seyituşağı-Aşağıhaçova karayolu, Köyyan Tepe, Güneyi: Karataş Tepe, Mazıağacı Sırtı, Büyük Tepe. 45-MANİSA: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi (A) (Uzunburun Bölümü); Doğusu: Manisa Gürle yolunu takiben Karaali, Akgedik yolunu takiben-Manisa-Menemen karayolu, Kuzeyi: Manisa-MuradiyeMenemen karayolu, Batısı: İzmir il sınırı, Güneyi: Manisa-Gürle köyünü takiben-İzmir il sınırı. (B) (Karaoğlanlı Bölümü); Doğusu: Manisa-Turgutlu karayolunu takiben-KaraoğlanlıSancaklıbozköy köy yolu, Kuzeyi: Manisa-Turgutlu karayolu, Batısı: Manisa-Turgutlu karayolunu takiben Yukarıçobanisa-Sancaklı kayadibi köy yolu, Güneyi: SancaklıbozköySancaklıuzunçınar köy yolu. 2- Alaşehir İlçesi; Doğusu: Alaşehir-Sarıgöl karayolu, Kuzeyi: Alaşehir-Sarıgöl Kara yolunu takiben-Körkuyu-Narlıdere-Bahadır köy yolu, Batısı: Narlıdere-Bahadır köy yolunu takiben-Delemenler köy yolu, Güneyi: Alaşehir-Sarıgöl yolunu takiben –Delemenler köy yolu. 3- Ahmetli İlçesi; Doğusu: Ahmetli-Salihli ilçe sınırı, Kuzeyi: Turgutlu-Ahmetli-Salihli karayolu, Batısı: Ahmetli-Alahıdır-Bahçecik-Hacıköseler –Sivrice-Baktırlı köy yolunu takiben Ahmetli-Turgutlu ilçe sınırı, Güneyi: İzmir il sınırı. 4- Akhisar İlçesi; Doğusu: Akhisar-Gördes ilçe sınırı, Kuzeyi: Akhisar-Gölmarmara karayolunun Akçeşme-Karayağcı-Akçaalan-Kavakalan Köy yolunu takiben AkhisarYayakırıldık -Boyalı köy yolunun Akhisar-Gördes ilçe sınırına birleştiği nokta, Batısı: Akhisar-Gölmarmara karayolu, Güneyi: Akhisar-Gölmarmara ilçe sınırı. 5- Demirci İlçesi (A) (Sevinçler Bölümü); Doğusu: Esenyurt-Ören köy yolu, Kuzeyi: Demirci-Hoşçalar-Ören köy yolu, Batısı: Salihli-Demirci Karayolu, Güneyi: DemirciYiğitler-Küçükoba-Esenyurt köy yolu. (B) (Yeşilova Bölümü); Doğusu: Salihli-Demirci eski karayolu, Kuzeyi: DemirciMahmutlar-Bardakçı köy yolu, Batısı: Salihli-Demirci eski karayolunu takiben-KarapınarUlacık-Rahmanlar-Çanakcı-Mahmutlar köy yolu, Güneyi: Salihli-Demirci eski karayolu. (C) (Sayık Bölümü); Doğusu: Tekeler-Marmaracık köy yolunu takiben-İsmaillerAhatlar köy yolu, Kuzeyi: Tekeler-Marmaracık köy yolu, Batısı: Tekeler-Kazancı-SayıkKöylüce yolu, Güneyi: Köylüce-Ahatlar yolu 6- Gölmarmara İlçesi; Doğusu: Gölmarmara-Salihli ilçe sınırı, Kuzeyi: GölmarmaraBeyler-Taşkuyucak köy yolunu takiben-Gölmarmara-Salihli ilçe sınırı, Batısı: BeylerKılcanlar köy yolu, Güneyi: Kılcanlar-Yeniköy yolunu takiben-Gölmarmara-Salihli ilçe sınırı. 7- Gördes İlçesi (A) (Alanyaka Bölümü); Doğusu: Gördes-Oğulduruk-Efendi-BörezBegel köy yolu, Kuzeyi: Begel-Dutluca-Çiçekli köy yolu, Batısı: Akhisar –Gördes karayolunu takiben-Kalemoğlu-Çiçekli köy yolu, Güneyi: Akhisar-Gördes karayolu. (B) (Dağyakası Bölümü); Doğusu: Bayat-Derebaşı-Tüpüler-Karayağcı köy yolunu takiben-Akhisar-Gördes Karayolu, Kuzeyi: Akhisar-Gördes karayolu, Batısı: Akhisar-Gördes ilçe sınırını takiben-Kayacık-Karağaç-Yakaköy yolu, Güneyi: Bayat-Yakaköy yolu. 8- Kırkağaç İlçesi; Doğusu: Balıkesir il sınırı, Kuzeyi: Akhisar-Balıkesir karayolu, Batısı: Akhisar-Balıkesir karayolu, Güneyi: Gelenbe-Kınık-Güvendik-Eğridere köy yolu. 9- Köprübaşı İlçesi; Doğusu: Köprübaşı-Demirci ilçe sınırı, Kuzeyi: Gördes-Köprübaşı ilçe sınırı, Batısı: Köprübaşı-Alanyolu-Karakeçili yolu, Güneyi: Köprübaşı-Demirci karayolu. 10- Kula İlçesi (A) (Sarnıç Bölümü); Doğusu: Manisa-Uşak il sınırı, Kuzeyi: KulaSelendi İlçe sınırı, Batısı: Kula-Uşak karayolunu takiben-Körez-Kalınharman köy yolunu takiben-Kula-Selendi eski karayolu, Güneyi: Kula-Uşak karayolu. (B) (Öksüzce Bölümü);Doğusu: Kula-Kocaveli köy yolu, Kuzeyi: Alaşehir-Kula karayolu, Batısı: Alaşehir-Kula karayolu, Güneyi: Alaşehir-Kula ilçe sınırını takiben – Karaçakır-Kocaveli köy yolu. (C) (Gökçeören Bölümü); Doğusu: Salihli-Kula Karayolunu takiben-Gökçeören-EmreŞeyhler köy yolu, Kuzeyi: Bayramşah-Şeyhler köy yolu, Batısı: Salihli-Kula İlçe sınırını takiben-Kenger-Bayramşah köy yolu, Güneyi: Salihli-Kula Karayolu. 11- Salihli İlçesi (A) (Akören Bölümü); Doğusu: Salihli-Kula ilçe sınırı, Kuzeyi: Adala-Donbaylı-Delibaşlı-Eminbey-Asmalı-Halilağa-Çelik köy yolu, Batısı: SalihliKöprübaşı karayolu, Güneyi: Salihli-Kula karayolu. (B) (Çaypınar Bölümü); Doğusu: Salihli-Yeniköy yolu, Kuzeyi: Ahmetli-Salihli karayolu, Batısı: Ahmetli-Salihli ilçe sınırı, Güneyi: Manisa-İzmir il sınırı. 12- Sarıgöl İlçesi; Doğusu: Manisa-Uşak il sınırı, Kuzeyi: Yeşilyurt-Özpınar-ZiyanlarEşme yolu, Batısı: Tırazlar-Çanakçı köy yolunu takiben-Yeşilyurt-Eşme yolu, Güneyi: Tırazlar-Çimenler-Karamanlar-Yeniköy-Çamköy yolu. 13- Saruhanlı İlçesi (A) (Seyitoba Bölümü); Doğusu: Saruhanlı-Akhisar ilçe sınırı, Kuzeyi: Şatırlar-A.Bozköy yolu, Batısı: Paşaköy-Sarıçam-Hatipler-Şatırlar köy yolu, Güneyi: Paşaköy-Bahadır-Seyitoba-Gökçeköy yolu. (B) (Tirkeş Bölümü); Doğusu: Saruhanlı-Akhisar karayolu, Kuzeyi: GökçeköyKayışlar köy yolunu takiben-Saruhanlı-Akhisar karayolu, Batısı: Saruhanlı-Apak-HacımusaGözlet-Gökçeköy yolu, Güneyi: Saruhanlı-Akhisar karayolu. 14- Selendi İlçesi (A) (Çamyayla Bölümü); Doğusu: Selendi- D.Damları-Turpçu köy yolunu takiben-Selendi-Demirci ilçe sınırı, Kuzeyi: Selendi-Demirci ilçe sınırı, Batısı: KulaSelendi ilçe sınırı, Güneyi: Şehirlioğlu-Çampınar-Çalıklı-A.Güllüce köy yolu. (B) (Dumanlar Bölümü); Doğusu: Rahmanlar-Yeni-Osmançavuş köy yolu, Kuzeyi: Dırazlar-Rahmanlar köy yolu, Batısı: Selendi-Dırazlar köy yolu, Güneyi: Selendi-Kürkçü köy yolunu takiben-Osmançavuş köy yolu. 15- Soma İlçesi; Doğusu: Soma-Menteşe-Türkali köy yolu, Kuzeyi: Manisa-İzmir il sınırı, Batısı: Manisa-İzmir il sınırı, Güneyi: Yağcılı çayı-Bakır çayı. 16- Turgutlu İlçesi; Doğusu: Turgutlu-İzzettin-Yakuplar köy yolunu takiben-TurgutluSaruhanlı ilçe sınırı, Kuzeyi: Turgutlu-Saruhanlı ilçe sınırı, Batısı: Turgutlu-SinirliM.Yeniköy köy yolu, Güneyi: İzzettin-Sinirli köy yolu. 46-KAHRAMANMARAŞ: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi; Doğusu: Çağlayancerit ilçe sınırını takiben Başdervişli, Beşenli köyünden Büyüknacar köyüne kadar, Kuzeyi: Baydemirli köyünden Karamanlı, Hacınınoğlu , Sarıgüzel köyüne, Ekinözü ilçe sınırını takiben Çağlayancerit ilçe sınırına kadar, Batısı: Kurtlar köyünden Cüceli, Kızıldamlar, Avşar, Hasancık, Kılavuzlu, Baydemirli Köyüne kadar, Güneyi: Büyüknacar köyünden Peynirdere, Dereköyden Kahramanmaraş Kahramanmaraş-Kayseri karayolunu takiben Kılavuzlu köprüsüne kadar. 2- Andırın İlçesi; Doğusu: Akgümüş köyünden, merkez ilçe sınırını takiben Ayşepınar, Alanlı köy sınırına kadar, Kuzeyi: Akgümüş köyü, Altınyayla, Andırın-Göksun karayoluna kadar, Batısı: Andırın-Göksun karayoluna kadar, Güneyi: Kahramanmaraş-Andırın karayolundan Çuhadar ve Torlar köyü devamından Andırın-Göksun karayoluna kadar. 3- Elbistan İlçesi; Doğusu: Elbistan-Malatya karayolundan Malatya İl sınırını takiben Nurhak ilçe sınırına, Kuzeyi: Gücük Köyü yol ayrımından başlayarak Elbistan Malatya karayolunu takiben Malatya sınırına kadar, Batısı: Gücük , Tepebaşı ve Bakış köylerini takiben Nurhak ilçe sınırına kadar, Güneyi: Nurhak İlçe sınırını takiben Adıyaman il sınırına kadar. 4- Göksun İçesi; Doğusu: Kahramanmaraş-Göksun karayolunun Göksun ilçe sınırını kestiği yerden devamla Gölpınar, Göksun Merkez-Kayseri devlet karayolundan Doğankonak köyünden Kayseri sınırına kadar, Kuzeyi: Doğankonak Köyünden Kahramanmaraş kayseri il sınırına kadar, Batısı: Saimbeyli ilçe sınırından Hançer deresini takiben Kaleboynu, Hacıkodal köyüne kadar, Güneyi: Saimbeyli ilçe sınırından Hacıkodal, Yoğunluk, Fındıklıkoyak, Değirmendere köyünden Merkez ilçe sınırına kadar. 5- Türkoğlu İlçesi; Doğusu: Türkoğlu ilçesi merkezden ana yolu takiben Ceceli köyüne kadar, Kuzeyi: Türkoğlu ilçesi merkezden Yeşilyöre köyüne ve ilçe sınırına kadar, Batısı: Yeşilyöre Köyünden ilçe sınırını takiben Öztürk köyü, Doluca Köyü ve Adana İl sınırına kadar, Güneyi: Adana il sınırını takiben Çakıroğlu köyünden Kaledibi, B.İmalı, K.İmalı köyünden Ceceli Köyüne kadar. 6- Pazarcık İlçesi; Doğusu: Pazarcık-Adıyaman karayolundan Aksu çay yatağını takiben Şahintepesi köyüne kadar, Kuzeyi: Aksu çay yatağından Şahintepeis köyü, Tetirlik köyüne kadar, Batısı: Tetirlik köyünden Çiçekalanı, Armutlu, Yarbaşı köyüne kadar, Güneyi: Yarbaşı köyünden Pazarcık-Adıyaman karayolunu takiben ilçe merkezine kadar. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ve Ava Yasaklanan Sahalar: Elbistan Kızılkandil Örnek Avlağı; Doğusu: Seyitali tepe, Deliklitaştepe, Oyuklutepe, Kırmızıtepeyi takiple Ortatepe, Kuzeyi: Bakacaksırtı, Hallotepenin güneyini takiple Seyitali tepe, Batısı: Sünnet köyünün doğusundan odun ziyaret tepe, sivri tepe, Odunlık tepeyi takiple Bakacak sırtı. Güneyi: Sünnet Köyünün doğusundan Kartepe, Çukur, Karaoluk sırtı, şaksırtı, atmaca tepenin güneyinden takiple, Cantepe, Ziyaret tepe ve Orta tepe. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: Merkez İlçesi (A)(Ahır Dağı Kınalı Keklik Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası) ; Doğusu: Üçtepe, Gebetepe, Yanlızardıç Tepelerini birleştiren sırt hattı, Kuzeyi: Kurtdeliği, Köseburun, Karlık, Küçügünyurdu Tepelerini birleştiren sırt hattı, Batısı: Küçüğünyurdu ve Karayatak Tepelerini birleştiren sırt hattını devam eden Keklik Deresine kadar, Güneyi: Yanlızardıç, Aytepe ve Çağmantepeden devam eden sırt hattı. (B) Milcan Kınalı Keklik Yaban Hayvanı Yerleştirme Sahası: Doğusu: Tahtalıyolu sırt hattı, Kuzeyi: Gebetepesi Habur tepesi ve tahtalıyolu sırt hattını birleştiren sırt hattı, Batısı: Geben tepesinden Eşeksekisi sırt hatlarını birleştiren sırt hattı, Güneyi: 164-166-192173 nolu bölmelerin güney sınırlarından tahtalıyolu sırt hattına devam eden hat. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Kahramanmaraş-Adana Hançerderesi Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 47-MARDİN: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: Ömerli, Midyat ve Dargeçit İlçeleri; Güneyi: Mazıdağı İlçesi Sağmal Köyünden başlayarak Meşeli, Yalınağaç, Haydar, Mardin Kızıltepe karayoluna devamla Yolüstü, Dikmen Alakuş, Ekinciler, Sağmal köyüne kadar, Batısı: Yeşilköy, Yukarıkonak, Kebapçı, Dikyamaç, Ekinciler, Sağmal köyü, Doğusu: Yayvantepe, Kocadağ, Turgulköy, Gürkaymak, Kuzeyi: Yeşilköy, Kocahöyük, Soylu, Derbent, Harmantepe, Ormancık, İçören, Gölbaşı, Ömerli-Midyat karayolu hattından devamla Yayvantepe köyüne kadar. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Mazıdağı; Doğusu: Suhr tepesi, köy yolu, Kuzeyi: Şevle deresi Batısı: Pekmez topağı tepesi, Güneyi: Remaya tepesi. 48-MUĞLA: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Dalaman İlçesi (Çarşılık, Akaya, Payam, Bozöğrü, Dereköy, Topçu Tepe Mevkii); Doğusu: Akköprü Barajı-Kilocağı yolu, Batısı: Dalaman Çayı, Kuzeyi: Nuribaba Kulesi’nin bulunduğu sırt, Güneyi: Dalaman-Fethiye karayolunun bulunduğu kısım ile Topçu tepesinin Güney kısmı ile çevrili saha. 2- Milas İlçesi (A) (Uyku Vadisi Mevkii-Gökçeler köyü, Değirmen Deresi’nde kalan mağaraların bulunduğu alan ve vadiyi içine alan kısım); Doğusu: Manastır Dağı sırtları, Batısı: Alaçam-Kuzyaka karayolu, Gökçeler köyü sınırları. Kuzeyi: Celle sırtları ve Değirmen Deresi’ne bakan yamaçlar, Güneyi: Manastır Dağı sırtları ile çevrili saha. (B) (Metruk Tuzlası Sulak Alanı); Doğusu: Boğaziçi Köyü, asfalt yolu, Batısı: Sırtlandağı Halep Çamı Koruma Sahası, Kuzeyi: Boğaziçi Köyü sınırlarında kalan göl ve çevresi, Güneyi: Milas-Bodrum karayolu ile çevrili saha. 3- Bodrum İlçesi (Piren Dağı Mevkii); Doğusu: Bodrum-Milas karayolundan Torba kavşağı, Batısı: Dereköy,Gümüşlük yolundan kuzeye takiple Ege Denizi, ortakent, Kuzeyi: Bodrum-Milas karayolundan Torba-Gündoğan-Ortakent karayolunun kuzeyinden Ege Denizine, Güneyi: Bodrum İlçe merkezinden batıya doğru Gürece, Dereköy. 4- Fethiye İlçesi (A); Doğusu: Kabaağaç-Minare köy yolunun, Kabaağaç köyü Dip mahallesi yol kavşağından itibaren takiple Minare-Yakabağ-Eşen-İzzettin-Gölbent köy ulaşım yolunu takiple Boğaziçi köy yolu kavşağı, Batısı: Akdeniz, Kuzeyi: Kabaağaç-Minare köy yolundan Dip mahallesine ulaşım yolundan sonra Kocadereyi takiple Akbel ovasına ve buradan Babadağ-Ölüdeniz Beldesi ulaşım yolunu takiple Akdeniz, Güneyi: Boğaziçi köy ulaşım yolunu takiple Akdeniz ile çevrili saha. (B); Doğusu: Yayla Zorlar Köyü Gedik mahallesini kuzeyi takiple Abalılar düzünden Çamurköy Kurbağalık mevkiinden Tokatönüne kadar, Batısı: Karaçukuru Tepesini takiple Yavşanlı deresi, Yanıkdere birleşim yeri, Çalkaya deresi takiple Korkaldığı deresi birleşimi, Palazyakası Kırbaç Tepe ve Baldıran Tepe, Kuzeyi: Alıçlının Sivri tepenin Güney-batısını takiple göl sınırı, Patlangeç Tepe ve Baldıran Tepe, Güneyi: Tezeklidağ sırtının batısını takiple Karalar Tepe üzerinden Karçukuru Tepesi ile çevrili saha. (C); Doğusu: Kemiklitepe etekleri göl sınırını takiple Tezekli Dağı, Batısı: Karçukuru Tepesini takible Yavşanlı Deresi, Yanık Dere birleşim yeri Çalkaya deresi takiple Korkaldığı Dere birleşimi takiple Palaskayası Kılbaş Tepe, Baldıran Tepe, Kuzeyi: Alıclınınsivri Tepe’nin güneybatısını takiple Gölsınırı, Patlangeç Tepe, Baldıran Tepe, Güneyi: Tezekli Dağı Sırtı’nın batısı takiple Karalar Tepe üzerinden Karçukuru Tepesi ile çevrili saha. 5- Köyceğiz İlçesi-Sazak Köyü; Doğusu: Acıdere, Aksaz Deresi, Akdere, Burunkavak Deresi, Kırıntıgediği Tepe, Kızılgedik Tepe, İkizceeren Tepe ve Mengedoru Tepe, Kuzeyi: Zindandere, Batısı: Çayhisarkapızı Deresi ve Çayhisar Deresi, Güneyi: Çayhisar Deresi ile Acıdere’nin birleştiği Mevkii (Bezirgan Mevkii). 6- Ula İlçesi (A) Domuz Alanı (Geyik Kanyonu Mevkii); Doğusu: Ula-Köyceğiz sınırı, Ula-Muğla sınırı, Batısı: Göktaş Kulesi, Göktaş Tepesi, Göğebakan Tepe, Sarıkaya Tepe, Muğla-Denizli karayolu, Kuzeyi: Muğla-Ula sınırı, Güneyi: Ula-Köyceğiz sınırı ve MuğlaFethiye asfaltı ile çevrili saha. (B) Domuz Alanı (Muğla-Merkez, Yaraş) Kestanelik Mevkii; Doğusu: Damlacık tepeden inen sırtı takiben yellibelen tepe ve bu sırtı takiben kestanelik mevkii, Batısı: MuğlaMarmaris Karayolu, Kuzeyi: Meşeli tepeden inen sırtı takiben kuyugediği ve Dambaşı tepeye kadar uzanan sırtı takiben Muğla- Denizli Karayolu, Güneyi: Muğla-Ula Karayolu. Örnek avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yakalanan Sahalar: Fethiye-Boğaziçi Örnek Avlak Sahası; Doğusu: Bükceğiz Mahallesi’nden kuzeye doğru uzanan ve Kertil Tepe, Kızıltaş Tepe, Ballısivri Tepe’den Gölcük Tepe, Çatal Tepe ve oradan Kızılca Köyü Doğusundan Karadere’ya inen hat, Kuzeyi: Boğaziçi Köyü’nün Avlan Mahallesi merkezinden doğuya doğru uzanan ve Eşen’e giden yolun Çatal Tepe’den inen sırtı kestiği hat, Batısı: Boğaziçi Köyü’nden güneye doğru uzanan ve Yediburunlar mahallesi’ne inen yol ile Yediburunlar Mahallesi’nden Ara Tepe’nin Doğusundaki Köristan Tepe’ye uzanan oradan da Sütleyen Adası Tepesi’nden Sancak Burnu’na inen hat, Güneyi: Sıfat Burnundan doğuya doğru uzanan İnkaklık Burnu, Yassıca Burnu, Kılıç Burnundan Domuz Burnuna uzanan hat ile Domuz Çukurundan Pınarcık Mahallesine, Oradan da doğuya doğru Damyeri Mevkiinden Bükceğiz Mahallesine bağlanan hat. Avlanmaya Özel İzinle Açılan Sahalar (ÖÇK Sahaları ve DevletÜretme Çiftliği): 1- Köyceğiz-Dalyan Özel Çevre Koruma Bölgesi içerisinde yer alan (A); Kuzeyi: Kıralan Mahallesinden Ortaca Asfaltına inen yolun güney kısmını takiben batı istikamette köyceğiz gölü kenarına kadar olan kısım, Doğusu: Kıralan Mahallesinden Ören Mahallesine, oradan güney istikamette Beyobası Beldesine inen yolun batı kısmını takiben, KöyceğizOrtaca karayolunun yuvarlak çayı kestiği köprüden Tepe arasına giden yolun batısını takiben Eskiköy Mevkii, Güneyi: Eskiköy Mevkiinden Peçenek Mahallesine inen yolun kuzeyi, Batısı: Köyceğiz Gölü kenarındaki bataklık ve sazlıklarla çevrili olan alan. (B); Kuzeyi: Muğla-Ortaca Karayolu, Doğusu: Toparlar Beldesinden güney istikamette Belediye Arıtma İstasyonuna inen yolu takiben Baklalık Mevkii, Günlükdöven Mevkii istikametinde Gemer Mevkiine kadar inen yolun batısı, Güneyi: Kemer mevkiinden batı istikamette Kınalı mevkii, Küçükgöz Mevkiine kadar uzanan yolun kuzeyi, Batısı: Küçükgöz Mvk.’den kuzey istikamette Kazancıçayırı mvk.ne oradan Muğla asfaltına çıkan yolun Doğusu ile çevrili alanların meskun mahal, narenciye bahçeleri, ekili tarım arazileri, sığla ormanları ve özel mülk arazileri dışında kalan ormanlık alanlarında KEKLİK hariç I. II. ve III. Grup av kuşlarının avlanması serbesttir. 2- Fethiye-Göcek Özel Çevre Koruma Bölgesi; Doğusu: Akdeniz, Batısı: Akdeniz, Kuzeyi: Güngörmez limanından kuzey-doğu yöne uzanan hattı takiben Akdeniz, Güneyi: Akdeniz Bu alanlarda sadece bıldırcın avı serbesttir. 3- Datça-Bozburun Özel Çevre Koruma Sahası içinde ava açılan saha (A); Doğusu: Çiftlik Limanı-Bayır Köyü yolu, Batısı: Bozburun Beldesinden Söğüt Köyüne giden karayolu-Akdeniz, Kuzeyi: Bozburun Beldesinden Selimiye Köyüne giden karayolu-Turgut Köyünden Bayır Köyüne giden karayolu (500 m. içerisinden başlamak kaydıyla), Güneyi: Akdeniz. Bu alanlarda avlanmak serbesttir. 4- Dalaman Devlet Üretme Çiftliği; Dalaman Devlet Üretme Çiftliğinin içerisinde; Havaalanı ve Askeri tesislere 500 metre mesafe ile batıya uzanan kanal ve yol boyunca okaliptüs ağaçlık sahası ve Dalaman çayı arasında ve güneyde denize kadar olan alanının özel izinle ava açık hale Dalaman Tarım İşletmesi Müdürlüğü Köyceğiz DKMP. Mühendisliği yetkililerince 2009–2010 av dönemini kapsayacak şekilde 26.01.2009 tarihli protokol ile tespit edilmiştir. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1- Yılanlı Çakmak Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Köyceyiz Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 49-MUŞ: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi; Doğusu: Ağıllı, Ekindüzü, Üçevler, Muş Merkez, Sağlık, Suluca ve Ortakent, Kuzeyi: Ortakent, Köşk, Ulukayadan il sınırı, Batısı: Diyarbakır il sınırı, Güneyi: Batman il sınırı. 2- Hasköy İlçesi; Doğusu: Bitlis İl Sınırı, Kuzeyi: Kızılağaçtan başlayarak Hasköy ilçe sınırı, Batısı: Kızılağaçtan Muş Merkez ilçe sınırı, Güneyi: Bitlis il sınırı. 3- Korkut İlçesi; Doğusu: Molla Davut, Uzgörür, Arıköy ve Bitlis İl Sınırı, Kuzeyi: Düzkışla, Korkut İlçe Merkezi, Oğulbağı, Korkut-Bulanık Karayolu, Batısı: Düzova, A.Üçdam ve Düzkışla, Güneyi: Bitlis İl Sınırı. 4- Varto İlçesi (A); Doğusu: Görgü, Ağaçkorur ve Varto Merkez, Kuzeyi: Erzurum İl Sınırı, Batısı: Gökyayla, Güzeldere ve Çalıdere, Güneyi: Küçüktepe, Armutkaşı, Taşçı, Varto Merkez ve Ağaçkorur. (B); Doğusu: Erzurum İl Sınırından Esenler Köyü, Kuzeyi: Erzurum il sınırı, Batısı: Alınaçık, Omcalı, Çayönü, Kuşluk, Bağiçi, Kayalıkale, Güneyi: Sanlıca, Kumlukıyı. 5- Malazgirt İlçesi; Doğusu: Ağrı İl Sınırı, Kuzeyi: Erzurum İl Sınırı, Batısı: Bulanık İlçe Sınırı, Güneyi: Bitlis il sınırı. 50-NEVŞEHİR: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi (A); Doğusu: Göreme Tarihi Milli Parkı sınırı, Kuzeyi: NevşehirAvanos Karayolu, Batısı: Nevşehir- Avanos Karayolu, Güneyi: Nevşehir-Ürgüp karayolu. (B); Doğusu: Uçhisar – Çardak – Güvercinlik arasındaki kara yolu, Kuzeyi: Nevşehir – Ürgüp karayolu, Batısı: Nevşehir – Niğde karayolu (Güvercinlik köyüne kadar), Güneyi: Çardak – Güvercinlik Yolu. 2- Acıgöl İlçesi; Doğusu: Acıgöl-Ağıllı-Kurugöl arası asfalt yol, Kuzeyi: AcıgölAksaray arası Karayolu (Aksaray İl sınırına kadar), Batısı: Aksaray-Nevşehir il sınırı, Güneyi: Kurugöl-Aksaray il sınırı. 3- Avanos İlçesi (A); Doğusu: Kızılırmak Nehri (Avanos ilçe Merkezden Kayseri il sınırına kadar), Kuzeyi: Özkonak – Bayramhacılı Stabilize Kaplama yolu, Batısı: Avanos – Kayseri yolu-Göynük-Mahmatlar Kara yolu, Güneyi: Ürgüp – Avanos İlçe sınırı. (B); Doğusu: Avanos – Kayseri yolu-Göynük-Mahmatlar Kara yolu, Kuzeyi: GöynükÖzkonak arası Karayolu, Batısı: Özkonak -Avanos yolu, Güneyi: Gülşehir-Avanos yolu. 4- Hacıbektaş İlçesi (A); Doğusu: Killik – Aşağıbarak-Belbarak- Karayolu (Ankara yoluna kadar), Kuzeyi: Kayseri-Ankara Karayolu(Avuç yoluna kadar), Batısı: HacıbektaşKayseri Karayolu, Güneyi: Hacıbektaş- Killik Karayolu. (B); Doğusu: Büyükkışla-İğdelikışla yolundan (Kayseri-Ankara yoluna kadar) ilçe sınırı, Kuzeyi: Kayseri-Ankara Karayolu(Belbarak yoluna kadar), Batısı: Kayseri-Ankara yolundan Belbarak-Killik Köyüne kadar olan asfalt yol, Güneyi: Büyükkışla-Hacıbektaş Karayolu. 5- Ürgüp İlçesi (A); Doğusu: Ürgüp-Kayseri Karayolu, Kuzeyi: Ürgüp-Kayseri Karayolu, Batısı: Karacaören-Karain–Karlıklık – Yeşilöz yolu (Kayseri İl sınırına kadar), Güneyi: Nevşehir -Kayseri İl sınırı. (B); Doğusu: Karain, Karlık ve Yeşilöz yolu ( Kayseri İl sınırına kadar), Kuzeyi: Ürgüp – Karacaören Yolu (Karain Kavşağına kadar), Batısı: Ürgüp - Mustafapaşa – Cemil – Taşkınpaşa – Şahinefendi Yolu, Güneyi: Kayseri – Nevşehir İl Sınırı. 6- Gülşehir İlçesi (A); Doğusu: Hacıbektaş – Gülşehir Karayolu, Kuzeyi: Gümüşkent – Hacıbektaş Gülşehir Karayoluna kadar, Batısı: Gümüşkent – Yüksekli arasındaki yol, Güneyi: Gülşehir – Yüksekli Karayolu. (B); Doğusu: Gülşehir-Karacaşar-Basansarnıç yolu, Kuzeyi: Gülşehir-Tuzköy yolu, Batısı: Tuzköy-Gülpınar Çiftlik yolu(Merkez ilçe sınırına kadar), Güneyi: Gülşehir ilçesi ile Merkez ilçe sınırı. (C); Doğusu: Terlemez-Fakuşağı-Abuşağı yolu-Kızılırmağa kadar, Kuzeyi: Kızılırmak nehri, Batısı: Kırşehir il sınırı-Aksaray İl sınırı (Terlemez Köyü yoluna kadar), Güneyi: Terlemez Köyü-Ciceli Köyü arasındaki yol (Aksaray İl sınırına kadar). 7- Derinkuyu İlçesi; Doğusu: Derinkuyu – Niğde Karayolu, Kuzeyi: DerinkuyuAksaray Karayolu, Batısı: Nevşehir – Niğde İl sınırı, Güneyi: Nevşehir – Niğde İl sınırı. 8- Kozaklı İlçesi (A); Doğusu: Yozgat – Karahasanlı yolu (Kırşehir İl Sınırına kadar), Kuzeyi: Nevşehir – Yozgat il sınırı, Batısı: Nevşehir- Kırşehir il sınırı, Güneyi: NevşehirKırşehir il sınırı. (B); Doğusu: Kayaaltı-Abdi yolu-Kozaklı-Topaklı yoluna kadar, Kuzeyi: Kozaklı yolundan-Gerce-Boğaziçi Köyleri’ne giden asfalt, Batısı: Boğaziçi-Çağşak yolu-Hacıbektaş ilçe sınırına kadar, Güneyi: Hacıbektaş ilçe sınırı. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Gülşehir-Hacıbektaş İlçeleri; Doğusu: Hacılar yolu – Hacıbektaş İlçe Sınırı, Kuzeyi: Hacıbektaş İlçe sınırı- Kırşehir İl Sınırı, Batısı: Kırşehir İl sınırı –Hacıbektaş İlçe sınırı, Güneyi: Hacılar-Yeşilli-Şahinler yolu-Kırşehir il sınırı. 2- Acıgöl İlçesi; Doğusu: Acıgöl-İnallı-Tatlarin yolu, Kuzeyi: Tatlarin-Bağlıca-Gülşehir ilçe sınırı-Aksaray il sınırı, Batısı: Aksaray il sınırı-Acıgöl yolu, Güneyi: Acıgöl yoluAksaray il sınırı. 51-NİĞDE: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi (A); Doğusu: Kayseri İl sınırı, Kuzeyi: Kayseri İl sınırı, Batısı: Çamardı İlçe Sınırından İçmeli-Dikilitaş köy yolundan kuzeye devamla il sınırı, Güneyi: Çamardı İlçe Sınırı. (B); Doğusu: Gümüşler Özyurt yolu, Çamardı ilçe sınırı, Kuzeyi: Çiftlik ilçe sınırı, Azatlı-Yaylayolu yolu, Yaylayolu-Yeşilburç-Niğde yolu, Niğde- Gümüşler Özyurt yolu, Batısı: Bor ilçe sınırı, Güneyi: Bor ilçe sınırı. (C); Doğusu: Kiledere-Alay-Tırhan yolu, Kuzeyi: Nevşehir il sınırı, Batısı: BozköyKayırlı-Derinkuyu yolu, Güneyi: Tırhan- Bağlama- Çiftlik yolu, çiftlik ilçe sınırı. (D); Doğusu: Kayseri-Niğde İl Sınırı, Kuzeyi: Kayseri-Niğde İl Sınırı, Batısı: Niğde Merkez-Ovacık Kasabası-Nevşehir Yol ayrımından başlayarak Niğde-Nevşehir Karayolunun Doğusun da kalan kısım, Güneyi: Niğde Merkez-Ovacık Kasabası-Nevşehir Yol ayrımından başlayarak Niğde-Kayseri Karayolunun boyunca uzanan Kayseri İl Sınırına kadar olan kısım. 2- Bor İlçesi (A); Doğusu: Çamardı ilçe sınırı, Kuzeyi: Niğde merkez ilçe sınırı, Batısı: Fesleğen Bor yolu, Bor-Kemerhisar yolu, Güneyi: Kemerhisar-Havuzlu-Gökbez-KürkçüPostallı-Kızılkapı yolu. (B), Doğusu: Niğde merkez ilçe sınırı, Kuzeyi: Çiftlik ilçe sınırı, Batısı: Altunhisar ilçe sınırı, Güneyi: Bor-Altunhisar karayolu. 3- Altunhisar İlçesi; Doğusu: Altunhisar-Yeşilyurt-Çiftlik yolu, Kuzeyi: Çiftlik ilçe sınırı, Batısı: Altunhisar-Akçaören yolunun Ulukışla yol ayrımından başlayıpUlukışla-Kitreli yolu, Güneyi: Altunhisar-Akçaören yolu. 4- Çamardı İlçesi; Doğusu: Yaban Hayatı Geliştirme Sahası ve Kayseri il sınırı, Kuzeyi: Merkez ilçe sınırı, İçmeli-Orhaniye yolunu takiben, Niğde-Çamardı yolu, ÇamardıÖren-Üçkapılı-Özyurt yolu, Batısı: Niğde Merkez İlçe Sınırı, Bor İlçe Sınırı, Güneyi: Kızılkapı-Celaller yolu Bekçili yol ayrımından, Bekçili-Çardacık, Mahmatlı yolunu takiben Çamardı-Adana yoluna kadar. 5- Çiftlik ilçesi; Doğusu: Altunhisar-Çiftlik-Bağlama yolu, Kuzeyi: Merkez ilçe sınırı, Batısı : Aksaray il sınırı, Güneyi: Altunhisar ilçe sınırı. 6- Ulukışla İlçesi; Doğusu: Adana il sınırı, Kuzeyi: Ankara-Adana yolu, Batısı: Konya il sınırı, Güneyi: Mersin il sınırı. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Çamardı İlçesi; Doğusu: Adana-Çamardı karayolu, Kuzeyi: Bekçili-ÇardacıkMahmatlı yolu, Batısı: Yeniköy-Bekçili yolu, Güneyi: Adana il sınırı. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Çamardı-Demirkazık Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 52-ORDU: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Fatsa İlçesi (Gaga Gölü); Doğusu: Fatsa-Aybastı soşesi, Kuzeyi: Fatsa-Aybastı şosesi, Batısı: Fındıklık ve Gaga Mahallesi, Güneyi: Fındıklık ve Topul Mahallesi. 2- Mesudiye İlçesi (Çaltepe Mevkii); Doğusu: Çaltepe ve Üçyol Beldesi (Üçyol-Esatlı yolu), Kuzeyi: Karabayır ve Üçyol Beldesi, Batısı: Reşadiye-Tokat sınırı, Güneyi: Esatlı Yaylası. 3- Akkuş İlçesi (Höçek Mevkii); Doğusu: Keltepe’yi takiben Kırantepe’yi birbirine bağlayan sırt, Kuzeyi: Kırantepe ile Ergülübela Tepe’yi birleştiren hat, Batısı: Ergülübelatepe, Porsuktepe, Eski tuğla ocağı hattı, Güneyi: Gökcebayır Deresi (Tifi Deresi). 4- Perşembe İlçesi (Efirli Mevkii); Doğusu: Kumbaşı Mah. ve Boztepe, Kuzeyi: Karadeniz, Güneyi: Cezaevi Köprüsü’nden düz hatla Perşembe Deresi’nin Kuru Dere ile kesiştiği noktaya, Kuru Dere’yi akış tersi istikamette Kuru Çeşme Sırtı’na (Kovanlı Mah., Seferli Mah., Tonga Mah., Çukur Mah. ve Kıran Mah. güneyde kalacak), Batısı: Kuru Çeşme Sırtı’ndan Hanif Burnu ile Perşembe-Ordu karayolunun kesiştiği yere (Hatip, Efendioğlu ve Bacınoğlu Mahalleleri batıda kalacak.) ile çevrili saha. 5- Çamaş İlçesi Sakargeriş (Kestane Yokuşu Mevkii); Doğusu: Çamaş, Sarıyakup, Kemalpaşa Mahallesi, Kuzeyi: Çamaş, Giden, Taşoluk Mahallesi, Güneyi: Gürgentepe İlçesi, Işıktepe Beldesi, Batısı: Çatalpınar Şirinköy-Keçili Köyü. 6- Merkez İlçesi (Melet Irmağı Ağzı); Doğusu: DSİ seddesiyle sınırlı Cumhuriyet Mahallesi, Kuzeyi: Karadeniz, Güneyi: Devlet sahil yolu, Batısı: Durugöl Mahallesi. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Kurşunçalı Avlağı; Doğusu: Sayacabaşı, Günören köy yolu ile sınırlı olmak üzere Ortaburun Deresi, Kuzeyi: Perşembe İlçesi, Selimiye Köyü, Güneyi: Kadıncık Köyü tarım arazileri, Batısı: Erikçioğlu Deresi doğu kısmı, Çilekliyatak Tepe’ye, Kapaklık Mahallesi ortasından Çakıroğlu, Küçükyavaş Mahallesi diğer mahalleler dışarıda ve batıda kalmak üzere, Üzümlüce Deresi’ni takiple, Çorakdere Mahallesi Sırtı. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: Ünye Asarkaya; Doğusu: Yüceler ve Eski Kızılcakese Köyleri mülki alanları, Kuzeyi: Ordu-Samsun devlet yolu, Güneyi: Başköy ve Gölceğiz Köyleri, Batısı: Cevizdere. 53-RİZE: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Çamlıhemşin, Hemşin, Çayeli İlçeleri Sınırları İçerisinde Kalan Kito Yaylası Ve Ambarlı Yaylası; Doğusu: Kaçkar Dağları Milli Parkının batı sırtı, Kuzeyi: Zilkale Deresi ve devamında Selakpur Deresi’nden Hacıosman Tepesi ve Göçyolu, Tepesi’ne çıkan sırt hattı, Batısı: Göçyolu T. 2592 rakımlı Tepe, Ova Tepe, 2693 rakımlı Tepe’yi birleştiren sırt hattı, Güneyi: Çimil Dağı’nı, 3188 rakımlı Tepe’ye bağlayan sırt. 2- Hemşin - Hilal; Doğusu: Üsküt Tepesi, Barada Mezrasını dışarıda bırakacak şekilde Kito Yaylasına inen sırttan Çatalkaya Tepesine inen sırt, Kuzeyi: Göçyolu Tepesinden Mezrat Tepesine inen sırt ve Hemşin deresi, Batısı: Çatalkaya Tepeden Karap ve Gıropni Yaylasını dışarıda bırakacak şekilde Göçyolu tepeye çıkan sırt, Güneyi: Üsküt Tepeden, Çomaklı Mahalle Yoluna inen sırt ve Mahalle yolu ile Hemşin Deresinin birleşim yeri. 3- İkizdere İlçesi Sınırları İçerisinde Yer Alan Sivrikaya Mevkii; Güneyi ve Batısı: Tenal Deresi’yle Aksu Deresi arasındaki İkizdere-İspir devlet karayolu bağlantısı ve Aksu Deresi’ni müteakip Karacelle Tepesi’yle birleşen hat, Kuzeyi: Karayolundan başlayarak Tenal Deresi devamında Ziyaret Tepe, Soğansekisi Tepeleri’ni birbirine bağlayan sırt, Doğusu: Kızılkaya T, Çiftegöl T, Karacelle Tepeleri’ni birbirine bağlayan sırt hattı. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Çamlıhemşin Kaçkar Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 54-SAKARYA: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Akyazı İlçesi; Doğusu: Şerefiye-Yeniköy-Güzlek-Altındere Yolu, Kuzeyi: AltınderePazarköy- Alaağaç yolu, Batısı: Alaağaç-Kuzuluk yolu, Güneyi: Kuzuk-Şerefiye Yolu. 2- Karasu İlçesi (A) (Küçükboğaz Gölü); Orta Mahalle Küçükboğaz Mevkiinde yer alan Küçükboğaz Gölü ve Gölü besleyen Değirmendere kanalının 300 m çevresi dahil. (B) (Limandere Beldesi); Doğusu: Subatağı-Dereköy Yolu, Kuzeyi: KurumeşeSubatağı yolu, Batısı: Kurumeşe’den Sakarya Nehri’ne uzanan sırtı takiben Sakarya Nehri, Güneyi: Ayı Deresi 3- Kaynarca İlçesi; Doğusu: Ziahmet- Küçükkışla Köy Yolu, Kuzeyi: KaramanlarUzunalan-Ziahmet Köy Yolu, Batısı: Sarıbeyli- Karamanlar Köy Yolu, Güneyi: KüçükkışlaSarıbeyli Köy Yolu. 4- Pamukova İlçesi; Doğusu: Karaağaç Tepesi’nden Abdullah Pınarı’na, oradan Patlak Dere’ye uzanan yol, Kuzeyi: Tekne Tepe’den Karaağaç Tepe’ye giden yol, Batısı: Teknetepe’den Patlak Dere’ye giden yol, Güneyi: Patlak Dere. 5- Sapanca İlçesi (A); Doğusu: Kırkpınar-Mahmudiye yolu, Kuzeyi: Kırkpınar-Kurtköy yolu, Batısı: Kırkpınar-Kurtköy, Dibektaş yolu, Güneyi: Dibektaş-Mahmudiye bağlantısı orman yolu. (B); Doğusu: Akçay'dan Arifıye'ye giden yol, Kuzeyi: Sapanca-Adapazarı otoyolu, Batısı: Sapanca ilçe yerleşimi, Güneyi: Sapanca-Akçay yolu. 6- Söğütlü İlçesi; Küçük Akgöl Gölü ve 300 metre çevresi. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Taraklı Yaban Domuzu Örnek Avlak Sahası; Doğusu: Bolu-Göynük Orman İşletme Şeflik sınırı, Dikmentepe, Bağlarbaşı tepe, Batısı: Göynük Çayı, Kuzeyi: Batıdan başlayarak Taraklı’ya kadar Göynik Çayı’nı takiben Taraklı-Göynük yolu, Güneyi: Batıdan başlayarak Keleşgüneyi Tepe, Çığıltepe, Sünnetçi Tepe, Toplu Tepe, Kurtatanı Tepe, Şarlak Deresi, Avcıoğlu Deresi ve Bağlarbaşı Tepe. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Kaynarca-Acarlar Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 55-SAMSUN: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1-Samsun Merkez; Doğusu: Yeniköy, Avluca, Çardakgeriş köy yollarını takiben Düzören Köyü, Kuzeyi: Yeniköy köy yolunu takiben, köy yolunun Samsun-Kavak demiryolu ile kesiştiği yere kadar, Batısı: Samsun-Kavak demiryolunun Yeniköy köy yolu ile kesiştiği yerden, Tuzaklı köy yolu ile kesiştiği yere kadar, Güneyi: Tuzaklı köy yolunun Samsun Kavak demiryolu ile kesiştiği yerden Tuzaklı Köyü’nü takiben Düzören köyü. 2- Havza Kocaoğlu-Tahna Sahası; Doğusu: Gidirli-Dereköy-Demiryurt köy yolunu takiben Ilıca Beldesi, Güneyi: Ilıca Beldesi’nden Çakıralan-Havza yolunu takiben Aslançayırı yol kavşağından Sivrikise Köyü’ne kadar, Batısı: Sivrikise-Kocaoğlu-Kayabaşı Köyü Kılcanlar Mahallesi yolunu takiben, Kılcanlar Mahallesi’ne kadar, Kuzeyi: Kılcanlar Mahallesi’nden Yalak Dere, Yeriçi Deresi’ni takiben Yağcımahmut Köyü Yeriçi Mahallesi’nden Yeniköy Tepesi,Yeniköy Tepesi’nden yolu takiben Gidirli Köyü’ne. 3- Ladik İlçesi (A) (Ladik Gölü ve bu gölü çevreleyen 1 Km. mesafe); Doğusu: Aktaş Şeyhli köyü yolu ile göl arasında kalan saha, Kuzeyi: Mazlumoğlu Kıranboğaz, Tatlıcak yolu, Batısı: Aşağıgölyazı, Tatlıcak köy yolu, Güneyi: Ladik-Taşova devlet karayolu. (B) (Akdağ kış sporları ve kayak merkezi çevresi): Doğusu: Uzunyazı Tepesi’nden Firek Pınarı’na inen patika yol, buradan Göz Deresi’ni takiben Büyükkızoğlu Köyü, Kuzeyi: Büyükkızoğlu Köyü’nü Ladik’e bağlıyan yolu takiben şehir merkezi, şehir merkezinden Tüfekçidere mahalle yolunu takiben kireç ocağına, Batısı: Kireçocağından güney istikamete doğru Hasırcı Yaylası, Gürüncü Yaylası’na giden yolu takiben Çiftekapı Yaylası’na kadar, Güneyi: Çiftekapı Yaylası’ndan Göller Tepesi’nin kuzeyine doğru dereyi takiben düz bir hatla patika yola buradan da Uzunyazı Tepesi’ne kadardır. 4-Vezirköprü-Kunduz; Doğusu: Vezirköprü-Durağan yolunun Çaltu Köyü kavşağından Kocakaya Köyü kavşağına, Kocakaya Köyü yolunu takiben Kocakaya Köyü Karadere Mahallesi’ne, buradan Kaleboynu Mahallesi Kocakaya Tepesi’nden geçen yolu takiben Kumral Köyü’ne, buradan da Kumral Deresi’nin Saraycık-Çorakdere Köyü yol kavşağı ile kesiştiği yere kadar, Kuzeyi: Yukarı Darıçay Köyü-Aşağı Darıçay Köyü yolunun (Yukarı Darıçay Köyü’nün Yukarıköy Mahallesi) Kızılkise Köyü-Susuz Köyü yolu ile kesiştiği yerden, Kızılkise Köyü-Susuz Köyü yolunu takiben Susuz Köyü-Kızılkise Köyü yol ayrımından Kızılkise Köyü’ne kadar, buradan da Çaltu Orman Deposu’ndan Çaltu Köyü yolunu takiben Vezirköprü-Durağan yoluna kadar, Batısı: Meşedağı Sarıçiçek Yangın Kulesi2’den kuzeye doğru Karatepe’nin Doğusundan geçen yoldan, İğdecik Mahallesi’ne buradanda Yukarı Darıçay Köyü yolunu takiben Darıçay Köyü’ne kadar, Darıçay Köyü’nden Aşağı Darıçay Köyü yolunu takiben (Yukarıköy Mahallesi) Kızılkise Köyü-Susuz Köyü yol ayrımına kadar, Güneyi: Kumral Deresi’nin Saraycık-Çorakdere Köy yolu ile kesiştiği yerden Çorakdere Köyü-Belalan Köyü-Naldeliği Sapağı’nı takiben Geyik Üretme İstasyonu, buradan da Sarıçiçek Yangın Kulesi-1 takiben Meşedağı Sarıçiçek Yangın Kulesi-2’ ye giden yol. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Vezirköprü İlçesi Boğazkoru Keklik Yerleştirme Sahası; Kuzeyi: Tekkekıran Köyü’nden başlayarak, Kayabaşı Köyü ve Kılcanlar Mahallesi’ne giden yol olmak üzere kavşağa kadar, Doğusu: Kavşak noktasından itibaren Kayabaşı Köyü ve Kocaoğlu Köyü’ne giden yol, Güneyi: Kocaoğlu Köyü’nden Süleyman Köy Mahallesine ve buradan Vezirköprü Barajı’na geçerek baraj yolundan Boğazkoru Köyü yol sapağına kadar giden yol, Batısı: Yol sapağından Boğazkoru Köyü’ne giden yol ve Boğazkoru Köyü’nden Kuştepesi ile Tekkekıran Köyü’ne kadar uzanan sırt. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1- Bafra Kızılırmak Deltası Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Terme İlçesi, Terme Gölardı Simenlik Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 56-SİİRT: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde avın yasaklandığı sahalar: 1- Merkez İlçesi; Doğusu: Pervari Eruh ve Merkez ilçe sınırların kestiği noktadan Merkez İlçe sınırları boyunca, Kuzeyi: Aydınlar İlçe sınırından başlayıp Aydınlar Siirt Şirvan yolunun kesiştiği noktaya kadar, Batısı: Siirt sağlarca karayolunun Kurtalan ilçe sınırını kestiği noktada merkez ilçe sınırları boyunca, Güneyi: Mardin il sınırı boyunca. 2- Aydınlar İlçesi; Doğusu: Şirvan İlçe sınırından başlayıp Uluçay boyunca, Kuzeyi: Şirvan ilçe sınırı boyunca, Batısı: Siirt merkez ilçe sınırının Siirt aydınlar karayolunu kestiği yola kadar, Güneyi: Siirt aydınlar karayolunun güzergahı boyunca. 3- Baykan İlçesi; Doğusu: Bitlis sınırından başlayıp Bitlis Baykan Ziyaret ve Siirt karayolunu takiben, Kuzeyi: Şirvan ilçe sınırın kestiği noktadan Bitlis İl sınırı boyunca, Batısı: Bitlis sınırından başlayıp Batman sınırı boyunca, Güneyi: Kurtalan İlçe sınırı boyunca Merkez ilçe sınırını kesiştiği yere kadar. 4- Eruh İlçesi; Doğusu: Pervari İlçe sınırından başlayıp, Şırnak İl sınırı boyunca, Kuzeyi: Eruh-Siirt karayolu başalayıp Üzümlük köy sınırlarından devap edip zarova çayı boyunca, Batısı: Eruh-Siirt karayolundan başlayıp; Merkez ilçe sınırının devamı boyunca, Güneyi: Merkez İlçe sınırının Eruh İlçe sınırından kesiştiği yerden başlayıp, Şırnak İl sınırı boyunca. 5- Şirvan İlçesi; Doğusu: Hizan İçe sınırını takiben Cevizlik köyüne kadar giden, Kuzeyi: Cevizlik sınırlarından başlayıp Hizan İçe sınırını takiben Bitlis İl sınırı boyunca, Batısı: Baykan İlçe sınırın kesiştiği noktadan Merkez ilçe sınırını kestiği noktaya kadar, Güneyi: Merkez ilçe sınırını kesiştiği noktadan başlayıp Şirvan Merkez sınırlarına kadar. 6- Kurtalan İlçesi; Doğusu: Merkez ilçe sınırı başlayıp Bağlıca Yeniköprü Kurtalan yolu boyunca, Kuzeyi: Siirt Kurtalan yolunu takiben merkez ilçe sınırını kestiği noktadan Siirt Kurtalan, Batman karayolu boyunca, Batısı: Batman İl sınırından başlayıp Mardin İl sınırını takiben Merkez İlçe sınırının kesiştiği noktaya kadar, Güneyi: Mardin İl sınırı boyunca. 7- Pervari İlçesi; Doğusu: Van-Şırnak İl sınırı, Kuzeyi: Bitlis-Van sınırını takiben Şirvan İlçe sınırı boyunca, Batısı: Aydınlar İlçe sınırı, Şirvan İlçe sınırını kesiştiği yerden başlayıp Pervari ilçesi sınırının Aydınlar İlçe sınırın kesiştiği noktaya kadar, Güneyi: Eruh İlçe sınırının kesiştiği noktadan Şırnak ve Van İl sınırları boyunca. 57-SİNOP: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Erfelek İlçesi; Doğusu: Araphocak köyü mahallesinden Gendengez mevkiine, Kuzeyi: Karasu çayından Çalıgut köy başı sırtı boyunca Araphocak köyü mahallesine, Batısı: Akören köyü ve Karasu çayı, Güneyi: Gendengez mevkiinden Çevitlersırtı boyunca Akören köyüne. 2- Boyabat İlçesi: Doğusu: Kurusaray-Kışla mahallesi köy yolu, Kuzeyi: Kovaçayır, Kışla mahallesi köy yolu, Batısı: Aşıklı, Kovaçayır köy yolu, Güneyi: Kurusaray-Aşıklı köy yolu. 3- Durağan İlçesi; Doğusu: Karadiğin-D.S.İ. Köprüsü arasında-Samsun-Durağan asfalt yoluna kadar Kuzeyi: Karadiğin’den, Saraydüzü’ne giden asfalt yolda-Yalnızkavak köyüne kadar, , Batısı: Kızılırmak’tan Güngören Köyüne çıkan yolun başlangıcındanYalnızkavak köyüne kadar, Güneyi: DSİ Köprüsünden başlayıp, Kızılırmak’tan Güngören’e çıkan yolun başlangıcına kadar. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Bozburun Örnek Avlağı; Doğusu: Akliman Abalı yolunu Soğucak mahallesi istikametinde takiple Hacıoğlu dağı özel ormanı batı sınırını takiple Gerne deresinin akışı istikametinde Karadeniz, Kuzeyi: Karadeniz, Batısı: Karadeniz, Güneyi: Abalı-SarıkumÇamlarbaşı köy yolu, Karaoğlan tepeye giden sırtı takiple Karaoğlan tepe ve sırtı takiple Karadeniz, Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Bozburun Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 58-SİVAS: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi (A); Doğusu: Merkez-Hafik ilçe sınırı, Batısı: Sivas-Eski Kayseri Karayolunun, Sivas-Şarkışla Karayolunu kestiği yere kadar olan bölümü, Güneyi: MerkezUlaş ilçe sınırı ve Kovalı Köyünden Dedeli köy yolu ayrımına kadar Sivas-Şarkışla Karayolu, Kuzeyi: Sivas Yıldızeli Karayolu ve Sivas-Hafik Karayolu. (B); Doğusu: Karaçayır-Kurtlapa-Asarcık Köyyollarının ilçe sınırını kestiği yere kadar olan bölümü, Batısı: Merkez-Yıldızeli ilçe sınırı, Güneyi: Yıldız-Olukman Köyyollarının Kurtlapa-Asarcık Köyyolunu kestği yere kadar olan bölümü, Kuzeyi: Tokat il sınırı. 2- Akıncılar İlçesi; Doğusu: Akıncılar-Gölova ilçe sınırı, Batısı: Akıncılar-Suşehri içe sınırı, Güneyi: Akıncılar-İmranlı ilçe sınırı, Kuzeyi: Gölova-Akıncılar Suşehri karayolu. 3- Altınyayla İlçesi; Doğusu: Altınyayla-Kangal ilçe sınırı, Batısı: Altınyayla-Şarkışla ilçe sınırı, Güneyi: Kayseri il sınırı, Kuzeyi: Serinyayla, Yassıpınar, Doğupınar, Kaleköy, Altınyayla köy yolları ve Altınyayla Kürkçüyurt, Çamurlu köy yolunun, Kangal ilçe sınırına kadar olan bölümü. 4- Divriği İlçesi; Doğusu: Sivas il sınırı, Kuzeyi: İğdeli, Killik köyünün Kangal ilçe sınırını kestiği yerden Karaman, Ölçekli, Sincan, Akmeşe, Demirdağ, Divriği merkez, Erzincan Demiryolunu takiple Sivas il sınırı, Batısı: İğdeli, Killik köyünün Kangal ilçe sınırını kestiği yerden Kangal ilçe sınırı, Yelice, Bahçeliyurt köyünden, Gökçebel, Susuzören, Uluçayır, Mursal, Çokmaşat, Göl yolundan Güneye düz hatla Sivas il sınırı, Güneyi: Sivas il sınırı. 5- Gemerek İlçesi; Doğusu: Gemerek-Şarkışla ilçe sınırı, Batısı ve Güneyi: Kayseri il sınırı, Kuzeyi: Şarkışla-Gemerek karayolunun Yeniçubuk Beldesine kadar olan bölümünden devamla Yeniçubuk-Sızır karayolunun Kayseri il sınırını kestiği yere kadar olan bölümü. 6- Gölova İlçesi; İlçenin tamamı. 7- Gürün İlçesi; Doğusu: Sivas-Gürün Karayolu, Batısı: Kayseri il sınırı, Güneyi: Malatya-Kayseri Karayolu, Kuzeyi: Gürün-Kangal ilçe sınırı. 8- Hafik İlçesi (A) (Çimenyenice Gölü); Doğusu ve Güneyi: Canova-Derbent Köy yolu, Batısı: Derbent-Çimenyenice-Yarhisar Köy yolları, Kuzeyi: Sivas-Zara Karayolu. (B); Doğu: Kızılcaören, Beykonağı, Bayramtepe, Osmanalan, Koşutdere, Alçıören, Gedikçayırı, Kurugöl, Benlikaya, Horondere Köy yolları, Batı: Hafik-Sivas Merkez ilçe sınırı, Güney: Hafik-Ulaş ve Hafik-Zara ilçe sınırları, Kuzey: Tokat il sınırı. 9- İmranlı İlçesi; İlçenin tamamı. 10- Kangal İlçesi; Doğusu: Kangal-Divriği ilçe sınırı, Batısı: Kangal-Malatya Karayolu ve Kangal-Davulbaz-Çaltepe köyyolarından devamla Kangal-Ulaş Demiryolunun ilçe sınırını kestiği yere kadar olan bölümü, Güneyi: Malatya il sınırı, Kuzeyi: Kangal-Ulaş ve KangalZara ilçe sınırları. 11- Koyulhisar İlçesi; Doğusu: Koyulhisar-Suşehri ilçe sınırı, Batısı: Tokat il sınırı, Güneyi: Tokat-Erzincan Karayolu, Kuzeyi: Ordu il sınırı. 12- Suşehri İlçesi; Doğusu: Suşehri-Akıncılar ilçe sınırı, Batısı: Zara-Suşehri karayolu ve Erzincan-Tokat Karayolu, Güneyi: İmranlı ilçe sınırı, Kuzeyi: Koyulhisar İlçe ve Giresun il sınırı. 13- Şarkışla İlçesi; Doğusu: Şarkışla-Sivas Merkez ilçe sınırı, Batısı: Şarkışla-Gemerek ilçe sınırı, Güneyi: Sivas-Kayseri Karayolu, Kuzeyi: Yozgat il sınırı. 14- Ulaş İlçesi; Doğusu: Kangal ilçe sınırı, Batısı: Sivas-Ulaş-Gürün Karayolu, Güneyi: Kangal ilçe sınırı, Kuzeyi: Ulaş-Merkez ilçe sınırı ve Ulaş-Hafik ilçe sınırı. 15- Yıldızeli İlçesi; Doğusu: Yıldızeli-Sivas Merkez ilçe sınırı, Batısı: Yıldızeli-Tokat karayolu, Güneyi: Yıldızeli-Sivas Karayolu, Kuzeyi: Tokat il sınırı. 16- Zara İlçesi (A); Doğusu: Zara, Bolucan, Divriği Karayolu, Batısı: Zara-Hafik ilçe sınırı, Güneyi: Zara-Kangal ve Zara-Divriği İlçe sınırları, Kuzeyi: Yayıközü-TuzlagözüYarağıl-Canberkli köy yolları. (B) (Tödürge Gölü); Doğusu: Sivas-Erzincan Karayolundan ayrılarak Ovacık mevkiinin üzerinden geçen stabilize yoldan, Göllücenin pınar mevkiine ulaşan doğal hat, Batısı: SivasErzincan Karayolundan ayrılarak, Çoraksu Deresi, Saytepesi,’ne ulaşan doğal hat, Güneyi: Sivas-Erzincan Karayolu, Kuzeyi: Saytepesi, Çetinparmaklar sırtı, Aşağıdop sırtı, Fındıkoğlu tepesi, Kaçak tepe, Kül tepesi, Göllücenin pınar mevkiine ulaşan doğal hat. (C); Doğusu : Zara-Suşehri ve Zara-İmranlı ilçe sınırları, Batısı: Zara-Şerefiye-Suşehri Karayolu, Güneyi: Zara-İmranlı Karayolu, Kuzeyi: Zara-Koyulhisar ilçe sınırı. 59-TEKİRDAĞ: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi (A); Doğusu: Naip Işıklar yolunun Yeniköy ayrımından Yeniköye takiben Marmara Denizi, Kuzeyi: Şarköy ilçe sınırından Tatarlı-Arapacı-Semetli-Işıklaryolunu takiben Işıklar–Naip yolunun Yeni köy ayrımı kadarki yol, Batısı: Ormanlı köyünden Tatarlı Sağlamtaş yolunun ilçe sınırını kestiği noktaya kadar Şarköy ilçe sınırı, Güneyi: Yeniköyden Ormanlı köyüne kadar Şarköy ilçe sınırı. (B); Doğusu: Seymenli köyünden Tekirdağ-Malkara yoluna kadarki köy yolu, Kuzeyi: Kaşıkçı Seymenli yolu, Batısı: Tekirdağ-Malkara yolundan Otmanlı-Selçuk-TaşumurcaKaşıkçı köyüne kadar giden yol, Güneyi: Tekirdağ-Malkara asfalt karayolu. 2Çerkezköy İlçesi (Hallaçlı-Ç.köy göleti mevkii); Doğusu: HalaşlıÇerkezköy yolunun İstanbul il sınırını kestiği noktadan Çorlu ilçe sınırına kadar İstanbul il sınırı, Kuzeyi: Halaçlı-Çerkezköy yolunu takiben, Çerkezköy-Karaağaç-Yanıkağıl yolu, Batısı: Yanıkağıl-Velimeşe yolunun Çorlu ilçe sınırını kestiği noktaya kadarki yol, Güneyi: Yanıkağıl-Velimeşe yolunun Çorlu ilçe sınırını kestiği noktadan doğuya doğru İstanbul sınırına kadar Çorlu ilçe sınırı. 3- Çorlu İlçesi ; Doğusu: Tekirdağ-İstanbul il sınırı, Kuzeyi: Çorlu-Çerkezköy ilçe sınırı, Batısı: Çorlu-Çerkezköy karayolu, Güneyi: Çorlu-İstanbul E-5 Karayolu. 4Hayrabolu İlçesi; Doğusu: Fahrioğlu, Kemaller, Karayahşi, Dambaslar, Muzruplu köylerini kapsayan Hayrabolu-Muratlı ilçe sınırı boyunca, Kuzeyi: Muzruplu, Kılıçlar, Büyük Karakarlı, Avluobası ve Küçük Karakarlı köylerini kapsayan HayraboluLüleburgaz ilçe sınırı boyunca, Batısı: Hisar mahhellesi ve Lahana köyü boyunca Alpulu yollu, Güneyi: Hayrabolu ilçe merkezinden Hisar mahallesinden geçen Çene, Kandamış ve Yörükler köyünü takiben T.dağ merkez ilçe sınırına kadar T.dağ-Hayrabolu yolu. 5- Malkara İlçesi (A); Doğusu: Sırtbey köyünden Esendik-Palamut yolunun Şarköy ilçe sınırını kestiği nokta, Kuzeyi: Malkara-Keşan yolunun Keşan ilçe sınırını kestiği noktadan itibaren karayolunu Malkara yönünde takiben Kadıköy-Deveci-Allıışık-Gözsüz-KaracahalilBalabancık-Ballı-Müstecep-Sırtbey köylerini birleştiren yol, Batısı: Malkara-Keşan yolunun Keşan ilçe sınırını kestiği noktadan itibaren Güneye doğru Edirne il sınırının Çanakkale il sınırı ile birleştiği nokta, Güneyi: Edirne-Çanakkale sınırının birleştiği noktadan itibaren Gelibolu-Malkara ilçe sınırının Şarköy ilçe sınırını kestiği noktaya , buradan Malkara-Şarköy ilçe sınırını takiben Esendik-Palamut yolunun ilçe sınırını kestiği nokta. (B); Doğusu: Malkaradan Kürtüllü köyüne kadar giden yol, Kuzeyi: Kürtüllü-HemitDemircili yolunun Keşan ilçe sınırını kestiği nokta, Batısı: Malkara-Keşan karayolunun Keşan ilçe sınırını kestiği noktadan kuzeye doğru ilçe sınırı, Güneyi: Malkara-Keşan yolunu takiben Keşan ilçe sınırına kadar olan kısım. 6- Marmara Ereğlisi İlçesi; Doğusu: İstanbul-Tekirdağ yolundan Y.Çiftlik-TürkmenliŞahbaz yolu, Kuzeyi: Çorlu-Marmaraereğlisi ilçe sınırı, Batısı: Çorlu-Marmaraereğlisi ilçe sınırı, Güneyi: Marmara Denizi. 7- Muratlı İlçesi; Doğusu: Kırklareli il sınırından Arzulu'ya giden yol, Arzulu Hanoğlu yolundan Yağcıya giden yolu takiben Aydınköy-Yeşilsırt, Tekirdağ-Muratlı yolunun Tekirdağ-Merkez ilçe sınırını kestiği nokta, Kuzeyi: Hayrabolu ilçe sınırından itibaren Arzulu yoluna kadar Kırklareli il sınırı, Batısı: Hayrabolu ilçe sınırı, Güneyi: Tekirdağ-Muratlı Yolunun Merkez ilçe sınırını kestiği noktadan ilçe sınırını batıya doğru takiben Hayrabolu ilçe sınırını kestiği noktaya kadar ilçe sınırı. 8- Saray İlçesi; Doğusu: Saray-Vize asfaltı, Vize sınırına kadar, Kuzeyi: Saray-Vize ilçe sınırı, Batısı: Vize-Çorlu ilçe sınırının Pınarbaşı-Sofular yolunu kestiği nokta, Güneyi: Saray, Çukuryurt, Kurtdere, Demirler, Kadıköy, Sofular-Pınarbaşı yolunun çorlu ilçe sınırına kadar olan bölge. 9- Şarköy İlçesi; Doğusu: Şarköy-Gölcük-Ulaman-Palamut köyünden Malkara ilçe sınırına giden yol, Kuzeyi: Malkara ilçe sınırı, Batısı: Çanakkale il sınırı, Güneyi: Marmara Denizi. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Merkez –Yanıktepe Örnek Avlağı; Doğusu: Kumbağ Mesire Yeri orman yolunu takiben Naip Köyü’ne, Kuzeyi: Naip Köyü’nden Işıklar-Yeniköy yol ayrımına, Batısı: Işıklar-Yeniköy yol ayrımından Yeniköy’e, Güneyi: Marmara Denizi. 60-TOKAT: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi; Doğusu: Almus ilçe sınırı ile Sivas İl sınırı, Kuzeyi: Tokat-Turhal karayolundan Söngüt köyüne, oradan Küçük bağlar köyü yoluna sapmadan Pazar İlçe sınırına kadar uzanan yol hattı ile Tokat-Sivas karayolunun Kızılöz köyü yol ayrımından Kızılöz köyüne, oradan Çat köyü yolundan devam ederek Almus ilçe sınırına kadar uzanan yol hattı, Batısı: Yeşilyurt, Artova,Pazar ilçe sınırları, Güneyi: Sivas il sınırı. 2- Almus İlçesi; Doğusu: Mecit köyü ile Gölgeli köyü arasındaki yol hattına, oradan Almus ilçesine kadar uzanan yol hattı, Almus ilçesinden Ataköy beldesine kadar uzanan yol hattı, Kuzeyi: Ataköy beldesi yol hattından Çökelikkışla köyüne kadar uzanan Tokat Merkez ilçe sınırı hattı, Batısı: Çökelikkışla köyünden itibaren Tokat Merkez ilçe sınırı boyunca Sivas il sınırına kadar, Güneyi: Sivas il sınırı. 3- Artova İlçesi; Doğusu: Tokat Merkez ilçe sınırı, Kuzeyi: Pazar ilçe sınırı, Batısı: Artova-Ovacık köyü yolunun Pazar ilçe sınırına kadar uzanan yol hattı ile Artova Poyrazalan köyü yol hattından Yeşilyurt ilçe sınırına kadar uzanan yol hattı, Güneyi: Yeşilyurt ilçe sınırı. 4- Başçiftlik İlçesi; Doğusu: Başçiftlik Dağüstü köyü yol hattı ile Başçiftlik-Ordu yolunun Niksar ilçe sınırına kadar uzanan yol hattı, Kuzeyi: Niksar ilçe sınırı, Batısı: Niksar ilçe sınırı, Güneyi: Niksar ilçe sınırı. 5- Erbaa İlçesi; Doğusu: Doğanyurt köyü ile Akgün köyü yolu boyunca uzanan hat, Kuzeyi: Samsun ve Ordu il sınırı, Batısı: Amasya il sınırı, Güneyi: İl sınırından Hacıpınarı köyünden itibaren Çevresu köyü, Kızılçubuk köyü oradan Kaleköy Köyü, Fındıcak Köyü ve Gökal Köyüne kadar uzanan yol hattından Kuzköy Köyü, Ustamehmet köyünden Doğanyurt köyüne kadar uzanan yol hattı. 6- Niksar İlçesi (A); Doğusu: Reşadiye ilçe sınırının, Reşadiye-Niksar karayoluna kadar uzanan hattı, Kuzeyi: Reşadiye-Niksar karayolunun Reşadiye ilçe sınırından itibaren Erbaa ilçe sınırına gelmeden Buzköy köyü yolu hattından kiracı köyüne kadar uzanan yol hattı, Batısı: Erbaa İlçe sınırı, Güneyi: Tokat il ve Almus ilçe sınırı. (B); Doğusu: Ordu İl sınırı, Kuzeyi: Ordu İl sınırı, Batısı :Niksar’dan Edilli köyüne giden yol hattına, oradan Ordu il sınırına kadar uzanan yol hattı, Güneyi: Niksar Ardıçlı köyü yol hattından, Büyükyurt köyü yol hattı, oradan Ozalan köyü yol hattı, oradan Bilgili köyü yol hattının Ordu il sınırına kadar uzanan yol hattı. 7- Pazar İlçesi; Doğusu: Pazar-Zile-Turhal karayolundan Üzümören beldesine giden yol hattından Üzümören beldesine oradan Artova ilçe sınırına kadar uzanan yol hattı, Kuzeyi: Pazar-Zile-Turhal karayolu hattının Üzümören beldesi yol ayrımından Beşevler köyüne, oradan Çiftlik köyüne, oradan Ovayurt köyü yol hattından Turhal ilçe sınırına kadar uzanan yol hattı, Batısı: Turhal ilçe sınırı, Güneyi: Artova ilçe sınırı. 8- Reşadiye İlçesi (A); Doğusu: Sivas İl sınırı, Kuzeyi: Çilehane köyünden Güneygölcük köyü yol hattı boyunca uzanan hattan Güneygölcük köyüne sapmadan yeşilırmak hattı boyunca Sivas İl sınırına kadar uzanan hat, Batısı: Almus ilçe sınırı, Güneyi: Almus ilçe sınırı. (B); Doğusu: Sivas İl sınırı, Kuzeyi: Ordu İl sınırından itibaren Çambalı köyü yol hattı boyunca oradan İslamlı köyü, Kuzbağı köyü yol hattına, oradan Yolüstü beldesine, oradan Bozçalı köyü yolu boyunca Ordu il sınırına kadar uzanan yol hattı, Batısı: Niksar ve Başçiftlik ilçe sınırı, Güneyi: Reşadiye-Umurca köyü yol hattına kadar uzanan yol hattı ile, Reşadiye Darıdere köyü yol hattı, oradanda Niksar ilçe sınırına kadar uzanan yol hattı. 9- Sulusaray İlçesi; Doğusu: Yeşilyurt İlçe sınırı, Kuzeyi: Artova ilçe sınırı, Batısı: Sulusaray Alpudere köyü yol hattından Artova ilçe sınırına kadar uzanan hat ile SulusaraySelimiye köyü yolunu takiben köye sapmadan Sivas İl sınırına kadar uzanan yol hattı, Güneyi: Sivas İl sınırı. 10- Turhal İlçesi; Erbaa İlçe sınırı, Tokat ili sınırından Yenisu köyü yol hattından Yazıtepe beldesine kadar uzanan yol hattı, Kuzeyi: Amasya il sınırı, Batısı: Zile ilçe sınırı, Güneyi: Turhal-Zile demiryolunun Zile ilçe sınırına kadar uzanan hattı.Turhal ilçesi ile Yazıtepe beldesi arasındaki uzanan yol hattı. 11- Yeşilyurt İlçesi; Doğusu: Yeşilyurt ile Büget köyü yol hattından Tokat Merkez ilçe sınırına kadar uzanan yol hattı, Kuzeyi: Artova ilçe sınırı, Batısı: Sulusaray ilçe sınırı, Güneyi: Sivas İl sınırından, Yeniköy, Yeşilyurt ilçesi. 12- Zile İlçesi; Doğusu: Sulusaray, Artova ve Turhal İlçe Sınırları, Kuzeyi: Zile-Pazar karayolu üzerindeki demiryolunun Turhal ilçe sınırına kadar uzanan hattı, Batısı: Zile-Pazar yolunun üzerinden Şeyhnusrettin köyü yolunu takiben Armutalan köyü yol hattı, oradan Artova demiryolu hattına kadar uzanan hat, oradan Boztepe beldesi yol ayrımına kadar uzanan demiryolu hattı, Boztepe Beldesi yol ayrımından Hacıpınarı köyü yolunu takiben Yalınyazı köy yolu hattı, oradanda Aliçözü köyü yol hattına ve oradan da Yozgat il sınırına kadar uzanan hat, Güneyi: Yozgat İl sınırı. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Kaz Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 61-TRABZON: Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Kulindağı (Maçka ve Akçaabat İlçesi sınırları dahilinde); Doğusu: Yardımçimen Tepesi-Hıdırellez sırtı-Hoze Mah.-Göller sırtı-Sevinç köyü Kuzeyi: Zimba yaylası-Uçarsu deresi-Kuz Mah.-Kurumezra deresi-Yardımçimen Tepesi Batısı: Karanlık Dere-Küçükoba Deresi-Kurtkayası obası-Zimba yaylası Güneyi: Sevinç köyü-Camiyanı mah-Sakızlık sırtıYaylaboğazı-Karanlık deresi. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Akçaabat İlçesi, Nifisa Tepesi Sülün Yerleştirme Sahası; Doğusu: Kurnaz MahAksomu Mah., Kuzeyi: Lişkan Mah-Üst Mah-Pana Deresi, Batısı: Okusa Dersi-Kurnaz Mah., Güneyi: Koğukpelit Tepesi-Güney Mah-Kuz Mah.-Okusa Deresi. 2- Düzköy İlçesi, Doğankaya Kınalıkeklik Yerleştirme Sahası; Doğusu: Şahin kayaları, Kuzeyi: Sal Deresi-Kugruk Tepe-Karasu Tepesi, Batısı: Meses Deresi, Güneyi: Sani mah. 62-TUNCELİ: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi (A); Doğusu: Nazimiye İlçe sınırı, Kuzeyi: Milli Park sahasından Ovacık ve Pülümür İlçe sınırı, Batısı: Munzur Vadisi Milli Parkı, Güneyi: Munzur Vadisi Milli Park sınırından Sütlüce Köyüne, buradan karayolunu takiben Baldan Köyüne, Buradan Uzuntarla Köyüne, buradan da Tunceli Erzincan Karayoluna, Tunceli Erzincan Karayolunu takiben Nazimiye İlçe sınırı arasında kalan alan. (B); Doğusu: Munzur Vadisi Milli Parkı, Kuzeyi: Munzur Vadisi Milli Park sahasından, Ovacık İlçe sınırı, Batısı: Hozat İlçe sınırı, Güneyi: Munzur Vadisi Milli Park sınırından, Tunceli Ovacık Karayolunu takiben Geyiksuyu Köyüne, buradan karayolunu takiben Hozat İlçe sınırı arasında kalan alan. 2- Çemişgezek İlçesi; Doğusu: Hozat ve Pertek ilçesi sınırı, Kuzeyi: Hozat, Ovacık, Kemaliye ilçeleri sınırı, Batısı: Keban İlçe sınırından karayolunu takiben Gedikler Köyü, Buradan karayolunu takiben Çemişgezek İlçe merkezine, buradan da Keban Baraj Gölü sınırına, Güneyi: Keban Baraj Gölü. 3- Hozat İlçesi; Doğusu: Çığırlı Köyü Tunceli Merkez İlçe sınırının kesiştiği noktadan başlayıp Tunceli Merkez İlçe sınırını takiben Ovacık İlçesi sınırı. Kuzeyi: Ovacık ilçesi sınırı, Batısı: Çemişgezek ilçesi sınırı, Güneyi: Tunceli İli Merkez İlçe sınırından başlayıp, Çığırlı Köyünden Buzlupınar Köyüne, Buzlupınar Köyünden Dalören Köyüne, buradan karayolunu takiben Akören Mezrasına buradan Koru Köyüne, Koru Köyünden Türktaner Köyü tepesi hattından Kardelen Köyünün batısındaki Tavuktepe sırtı ve buradan Çağlarca Köyü batı sınırından Çemişgezek İlçesi sınırı ile kesiştiği nokta ile çevrili saha. 4- Nazimiye İlçesi; Doğusu: Elazığ il sınırından Aşağıdoluca Köyüne buradan karayolunu takiben Dallıbahçe, Yazgeldi Köyüne, buradan da Nazimiye-Dereova yolunu takiben Dereova Köyüne, köy yolundan Yayıkağıl, Sarıyayla Köyüne buradan da Elazığ İl sınırına, Kuzeyi: Pülümür ilçe sınırı, Batısı: Tunceli Merkez İlçe sınırından Tunceli-Erzincan Devlet Karayolunu bağlayan sınıra, buradan Tunceli Merkez İlçe sınırını takiben Pülümür İlçe sınırına kadar olan alan, Güneyi: Mazgirt İlçe sınırı. 5- Mazgirt İlçesi; Doğusu: Elazığ il sınırı, Kuzeyi: Peri Çayından başlayıp Nazimiye ilçe ve Tunceli Merkez İlçe sınırı, Batısı: Tunceli Merkez ilçe sınırından başlayıp, Munzur Suyu’nu takiben baraj sınırı, Güneyi: Elazığ İl sınırından başlayıp, Sökücek, Ayvatlı, Ortaharman Köyleri, buradan Köy yolunu takiben Kızılkale, Kavaktepe, Yazeli, Danaburan, Yenibudak, Temurtah Köyü, buradan da Tunceli Elazığ Karayolu sınırı arasında kalan alan. 6- Pertek İlçesi; Doğusu: Keban Barajı, Kuzeyi: Keban Barajından Hozat ve Tunceli Merkez İlçe sınırı, Batısı: Çemişgezek ilçe sınırını takiben Keban Baraj Gölü, Güneyi: Keban Baraj Gölü sınırından Korunca Köyüne, buradan köy yolunu takiben Tunceli Pertek Karayoluna, Tunceli Pertek Karayolunu takiben Pınarlar Köyü yol ayrımına, buradan da Pınarlar Köyüne, buradan Koçpınar Köyüne, köy yolunu takiben Konurat Köyüne, buradan da Keban Baraj Gölün sınırı arasında kalan alan. 7- Pülümür İlçesi (A); Doğusu: Tunceli-Erzincan il sınırından köy yolunu takiben Sağlamtaş Köyü Dereboyu, Kangallı, Devlet karayolunu takiben Çatalyaka Köy yolundan Efeağılı Nazimiye İlçesi sınırına kadar, Kuzeyi: Erzincan il sınırı, Batısı: Ovacık ilçe sınırı, Güneyi:Tunceli merkez ilçe sınır ve Nazimiye ilçe sınırı. (B); Doğusu: Bingöl ve Erzincan il sınırı, Kuzeyi: Erzincan il sınırı, Batısı: Erzincan İl sınırından Karaköy yolunu takiben Senek dağ yolu Pülümür İlçe Merkezinden Devlet karayolunu takiben Turnadere yol ayrımına kadar, Güneyi: Turnadere yol ayrımından Nohutlu, Bozağa, Boğazkaraderbendi, Balpayam, Ağaşenliği buradan köy yolunu takiben Bingöl İl sınırına kadar olan. 8- Ovacık İlçesi (A); Doğusu: Pülümür ilçe sınırı, Kuzeyi: Erzincan il sınırı, Batısı: Çambulaktan Mitkaltaşı Tepesi, oradan Çizratkomu, Çizratkomu’ndan Çat Köyüne (Milli Park), Güneyi: Gözen Köyü, Tunceli Merkez İlçe sınırı. (B); Doğusu: Munzur Vadisi Milli Parkı, Kuzeyi: Erzincan il sınırı, Batısı: Erzincan il sınırı, Güneyi: Hozat ilçe sınırından, Karataş, Cevizlidere, Topuzlu, Ziyaret, Yeşilyazı Köyünden Ovacık karayolunu takiben, Milli Park sahası. (C); Doğusu: Munzur Vadisi Milli Parkı sınırı, Kuzeyi: Munzur Vadisi Milli Parkı sınırı, Batısı: Munzur Vadisi Milli Parkı sınırından, Yaylagünü Köy yolunu takiben Otlubahçe Köyüne, Otlubahçe Köy yolunu takiben Aktaş Köyüne, buradan Karaoğlan Köyüne, buradan da Tunceli Ovacık Karayolunu takiben Hozat İlçe sınırına, Güneyi: Tunceli Merkez ve Hozat İlçe sınırı arasında kalan alan. 63-ŞANLIURFA: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Harran-Akçakale İlçesi; Doğusu: Bellitaş, Çağbaşı, Duran, Cepkenli, Avlak, Meydankapı, Ekinyazı, Büyüktaş, Yalıntaş Köy yolu, Kuzeyi: Şanlıurfa-Harran karayolu, Harran, İmambakır, Tantana, Tekneli, Bellitaş köy yolu, Batısı: Şanlıurfa-Akçakale karayolu, Güneyi: Suriye sınırı. 2- Birecik-Halfeti İlçesi; Doğusu: Halfeti-Birecik karayolu, Bentebahçesi, Bozdere, Mağaralı, Güvenir, Göktepe köy yolu, Kuzeyi: Fırat Nehri, Batısı: Fırat Nehri, Güneyi: Suriye sınırı. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: 1- Merkez Körkuyu Örnek Avlağı; Bağyolu köyü, Büyüktepe, Karatepe, Suring tepesi, Sorun deresi, Körkuyu yolu, Kucezi tepesi, Kışkış tepesi, Derberi tepesi, Tahtımasa tepesi, Susuz Dağı, Kuru dere, Kabahaydar asfalt yolu, Kuru dere, Bağyolu köyü arasında kalan alan. 2- Merkez Alanlı-Burç Örnek Avlağı; Şanlıurfa otobanı, Büyükalanlı yolu, Salıkuyu yolu, Salıkuyu-Küçükalanlı yolu, Otoban bağlantı yolu, Keçibucu Kıznık Sırtı, YoğunburçKızılburç yolu, Kızılburç yolu, Kızılburç-Esinli yolu, Yak Tepesi, Otoban arasında kalan alan. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Kızılkuyu Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 64-UŞAK: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi (A); Kuzeyi ve Doğusu: Susuzören –yoncalı Karahallı yolunun Karahallı ilçe sınırını kestiği yere kadar, Batısı: Susuzören-Şükraniye-Avgan yolunun Ulubey ilçe sınırını kestiği yere kadar, Güneyi: Ulubey İlçe sınırı takiben Karahallı ilçe sınırı. (B); Doğusu: Banaz İlçe sınırı, Kuzeyi: Çamyuva-Ovacık yolunun Banaz ilçe sınırını kestiği yere kadar, Batısı: Çamyuva-A.Karacahisar-Bozköy,Mesudiye-Uşak yolu, Güneyi: Mesudiye-Göğem -karlık-kızıl hisar köy yolunun Banaz ilçe sınırını kestiği yere kadar. 2- Banaz İlçesi; Doğusu: Banaz-Ahat-Ulupınar-Özbeyli köy yolu, Kuzeyi: Banaz Çayı, Batısı: Banaz Çayı, Güneyi: Sivaslı İlçe sınırı. 3- Eşme İlçesi; Doğusu: Kayalı –Konak- Kayapınar köy yolu, Kuzeyi: Eşme-Kayalı köy yolu, Batısı: Eşme-Yeşilkavak köy yolu, Güneyi: Yeşilkavak-Kayapınar köy yolu. 4- Karahallı İlçesi; Doğusu: Paşalar –Karahallı yolu, Kuzeyi: Beki -Paşalar köy yolu, Batısı: Beki-Dumanlı köy yolunun, Karahallı-Bekilli karayolunu kestiği yere kadar, Güneyi: Karahallı-Bekilli karayolu. 5- Sivaslı İlçesi; Doğusu: Yayalar-Azizler yolu, Kuzeyi: Azizler-Kökez yolu, Batısı: Kökez –Budaklar yolu, Güneyi: Budaklar-Yayalar yolu. 6- Ulubey İlçesi; Doğusu: Şükraniye-Avgan Yolunun merkez ilçe sınırını kestiği yeri takiben merkez ilçe sınırı, Kuzeyi: Köseler –Dutluca –Şükraniye yolunun; Uşak-Ulubey yolunu kestiği yere kadar, Batısı: Uşak –Ulubey karayolu, Güneyi: Ulubey avgan yolu. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Banaz-Burgaz Dağı Örnek Avlağı; Doğusu: Harman tepesinden başlayıp güneybatıya dönen sırtı takiben Pamukalan tepesinin doğusundan geçip 1717m rakımlı tepe, Sakarın tepe, Çatmalı mzl, Karagedik tepe, Uyku tepe, Karagedik mezarlığından geçip Karlık tepeye gelir, Buradan sırtı takiben 500 m,kadar güneye inerek buradan Doğu ve Güneydoğu sınır tamamlanır, Kuzeyi: Ulupınar köyünden başlayıp Çöğürlü köyü, Avgandamı mahallesi yolunu takiben, Harman tepesinde kuzey sınırını tamamlar, Batısı: Koca derenin SivaslıUlupınar köy yolunu kestiği yerden yolu takiben Ulupınar köyünde tamamlanır, Güneyi: Karlık tepeden sırtı takiben 1800m rakımlı tepeden batı yönünde bir kilometre sırtı takiben Çamlı dereye inilir, Çamlı dereyi takiben (Bu dere daha sonra yan derelerle birleşerek ismi Su çıkan dereye ileride daha batıda Kocadere ismini alır) Sivaslı-Ulupınar yolunu kestiği noktada güney sınırını oluşturur. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: Merkez İlçesi; Doğusu: Göğem Köyü, Trikopis Abidesi, Kuzeyi: Göğem Göleti, Batısı: Korukıran Sırtı, Güneyi: Göğem-Mesudiye yolu. 65-VAN: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi ; Doğusu: Van Merkez, Erciş Devlet yolu, Tevekli Köyüne kadar, Kuzeyi: Van Gölü sınırı, Arısu, Tevekli Köyleri boyunca, Batısı: İskele, Bardakçı Köyü, Çitören Köyü, Van Gölü sınırı, Güneyi: Edremit ilçe sınırı. 2- Bahçesaray İlçesi; Doğusu: Bahçesaray ilçe sınırı, Kuzeyi: Bahçesaray ilçe merkezi, Çatbayır, Batısı: Siirt il sınırı, Güneyi: Çatak ilçe sınırı. 3- Başkale İlçesi; Doğusu: Türkiye-İran Sınır Boyu, Kuzeyi: Türkiye-İran sınırı, Batısı: Gülenler Köyü, Özpınar Köyü, Yavuzlar Köyü, Albayrak Köyü, Timazlı Köyü, Kovalıpınar Köyleri boyunca, Güneyi: Van-Hakkari il sınırı. 4- Çaldıran İlçesi; Doğusu: Türkiye-İran Sınırı, Alakaya Köyü, Beydoğan köyüne kadar, Kuzeyi: Türkiye-İran Sınırından, Alakaya Köyüne kadar, Batısı: Alakaya Köyü, Demircik, Kalkandelen, Yassıtepe, Alikelle, Yaykılıç Köyüne kadar, Güneyi: Yaykılıç Köyü, İsmailbaba, Y. Güldüren, Beydoğan Köyü, Türkiye-İran Sınırına kadar. 5- Çatak İlçesi; Doğusu: Gevaş İlçe sınırından başlayarak, Van- Çatak Yolu boyunca Bahçesaray yol ayrımına kadar, Kuzeyi: Çatak-Gevaş İlçe sınırı boyunca, Batısı: ÇatakGevaş İlçe sınırı boyunca, Güneyi: A. Narlıca, Y. Narlıca Köyleri ve Bahçesaray Yolu boyunca. 6- Edremit İlçesi; Doğusu: Dönemeç, Gölkaşı ve Edremit-Gevaş Karayolu, Kuzeyi: Bakımlı, Van Gölü kıyısı, Batısı: Van Gölü Kıyısı, Güneyi: Edremit ilçe sınırı, GevaşGürpınar karayolu. 7- Erciş ilçesi; Doğusu: Yarıktepe Köyü, Kızılören, Deliçay, Keklikova, Kadirasker, Hayderbey köyü , Kuzeyi: Erciş-Patnos İl sınırı, Taşkapı Köyüne kadar, Batısı: Taşkapı Köyünden, Doğancı, Koçköprü, Oyalı, Y. Işıklar, A. Işıklar Köyleri Erciş Merkez İlçe sınırı, Güneyi: Erciş Merkez, Erciş-Adilcevaz Devlet yolu ve Van Gölü, Çelebibağı, Kasımbağı Köyü Van Gölü sınırı. 8- Gevaş İlçesi; Doğusu: Gevaş İlçe merkezi, Dağyöre köyü, Çatak İlçe sınırına kadar, Kuzeyi: Van-Bitlis Devlet Yolu, Yoldöndü Köyüne kadar olan kısım, Batısı: Van-Bitlis il sınırı, Güneyi: Gevaş-Bahçesaray ve Gevaş-Çatak İlçe sınırları boyunca. 9- Gürpınar İlçesi; Doğusu: Güzelsudan başlayarak, Yaramış Köyü, Karakoç Köyü, Umut Köyüne kadar, Kuzeyi: Van-Gürpınar İlçe sınırı, Batısı: Taşkonak Köyü ile Gölardı Köy Sınırı, Van Merkez İlçe sınırı, Güneyi: Van-Başkale Devlet Yolu boyunca Çavuştepe köyünden Güzelsuya kadar olan kısım. 10- Özalp İlçesi; Doğusu: Oymaklı, Türkiye-İran Sınırı, Çaldıran İlçe sınırına kadar, Kuzeyi: Çaldıran İlçe sınırı boyunca, Tekindere, Y. Sağmalı Köyü, Batısı: Y.Sağmalı, A. Akçagül, Hacıali Köyüne kadar, Güneyi: Hacıali köyünden A. Sağmalı, Yumruklu, Dorutay, Çavuşlu, Oymaklı Köyleri sınırı boyunca. 66-YOZGAT: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi (A): Doğusu: Yozgat-Merkez Azizli yol ayrımı, Kuzeyi: E 88 yolunu takiben Yozgat Merkez, Batısı: Salmanfakılı–E 88 Ankara asfaltı, Güneyi: Azizli yol ayrımıAzizli bağları-Salmanfakılı köyü. (B): Doğusu: Hattuşaş yol ayrımı, Kırıksoku Köyü, Kuzeyi: Kırıksoku-Kale-MusabeyliBoğazı-Musabeyli, Batısı: Musabeyli-Topaç, Güneyi: Topaç-Hattuşaş yol ayrımı. 2- Akdağmadeni İlçesi: Doğusu: Sivas İl sınırı, Kuzeyi: Sivas İl sınırından, Pazarcık, Arslanlı, İbrahimağa yollarının kesiştiği karayolu, Batısı: İbrahimağa, Yedişehri, Davutlu, Melikli, Akbaş Köyünü takiple Akdağmadeni, Güneyi: Akdağmadeni Bozhöyük, Sivas yolunu takiple Sivas İl sınırı. 3- Aydıncık İlçesi (A): Doğusu: Bazlambaç-Çekerek ilçe sınırını takiben Amasya İl sınırı, Kuzeyi: Amasya-Çorum İl sınırı, Batısı: Çorum İl sınırı, Güneyi: Çorum İl sınırıBakırboğazı-Boğazkaya-Bazlambaç. (B); Doğusu: Mercimekören Köyü merkezden, Kuşsaray Merkeze giden yol, Kuzeyi: Mercimekören Köyü, Kösrelik Kasabası, Sinandede Mevkii, Batısı: Sinandede Mevkii, Güllük Mevkii, Kocatepe Mevkii, Güneyi: Kocatepe Mevkii, Kuşsaray Köyü. 4- Boğazlıyan İlçesi: Doğusu: Boğazlıyan-Kayseri İl sınırı, Kuzeyi: DevecipınarBoğazlıyan-Bahariye-Yenifakılı ilçe sınırı, Batısı: Yenifakılı ilçe sınırını takiben Nevşehir il sınırı, Güneyi: Kayseri İl sınırı. 5-Çandır İlçesi: Doğusu: Çandır, Çandır-Uzunlu köy yolunun ilçe sınırını kestiği yer, Kuzeyi: Çandır-Boğazlıyan İlçe sınırı, Batısı: Boğazlıyan ilçe sınırını takiben Kayseri İl sınırı, Güneyi: Kayseri İl sınırı. 6- Çayıralan İlçesi; Doğusu: Sivas İl sınırı başlangıçı, Kuzeyi: Çayıralan-Söbeçimen yol ayrımı, Sivas İl sınırı, Batısı: Çayıralan-Çandır İlçe sınırı, Güneyi: Kayseri İl sınırı. 7- Çekerek İlçesi ; Doğusu: Cemaloğlu, Çekererk, Merkez, Bazlambaç, Kuzeyi: Bazlambaç, İlçe sınırını takiben Çadırözü obası, Batısı: Sorgun İlçe sınırı, Güneyi: Beyyurdu, Gökdere, Cemaloğlu. 8- Kadışehri İlçesi; Doğusu: Tokat İl sınırı, Kuzeyi: Tokat İl sınırı, Batısı: Hanözü, Kadışehri, Güneyi: Kadışehri-Yukarı yol ayırımı, Elmalı yol ayırımını takiben Tokat İl sınırı. 9- Sorgun İlçesi; Doğusu: Sorgun Merkez, Aşağıcumafakılı, Külhüyük, Kuzeyi: Külhüyük Garipler Batısı: Garipler, Günpınar, Dişli Yozgat Sorgun Asfaltı, Güneyi: Dişli Yol Ayrımından (E-88) karayolunu takiben Sorgun Merkez. 10- Saraykent İlçesi; Doğusu: Akdağmadeni ilçe sınırı, Kuzeyi: Çekerek ilçe sınırı, Batısı: Çekerek İlçe sınırından başlayarak İzibüyük, Çiçeklihüyüğü, Yolayırımı, Sarayözü, Saraykent, Güneyi: Sorgun Akdağmadeni Karayolu. 11-Sarıkaya İlçesi; Doğusu: Sarıkaya Merkez-Çökümeşne-Boğazlıyan ilçe sınırı, Kuzeyi: Sarıkaya-Kadılı yol ayırımı, Batısı: Kadılı yol ayırımı, Kadılı-ToprakpınarBurunkışla-Yukarı Sarıkaya-Boğazlıyan İlçe sınırı, Asfalt, Güneyi: Boğazlıyan ilçe sınırı. 12- Şefaatli İlçesi: Doğusu: Şefaatlı Merkez-Hamzalı-Çaydoğan-Sarıkent, Kuzeyi: Dedeli-Şefaatli merkez, Batısı: Gülistan, Bağyazı, Dedeli, Güneyi: Gülistan-Sarıkent köy yolu. 13- Yenifakılı İlçesi; Doğusu: Boğazlıyan İlçe sınırı, Kuzeyi: Boğazlıyan İlçe sınırı, Batısı: Boğazlıyan İlçe sınırını takiben Fehimli, Eskiören, Yenifakılı, Yamaçlı Köyünün Yenifakılı İlçe sınırıyla kesiştiği yere kadar, Güneyi: Fehimli Köyünden Boğazlıyan İlçe sınırı. 14- Yerköy İlçesi; Doğusu: E 88 Karayolundan-Kümüşören-Hatip-Yozgat Merkez İlçe sınırı, Kuzeyi: Yozgat Merkez İlçe sınırını takiben Gündoğdu, Biricikler, Hacıuşağı, Hacıosmanlı, Yakuplu, Batısı: Yakuplu, Süleymanlı, Sekili Kasabası, Güneyi: Sekili Kasabasından, Yerköy yol ayrımı. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Akçakışla Yahyasaray Örnek Avlağı; Doğusu: Ortaağmu tepeden başlayarak ağmunun sırtını takiple yüklüce dereden orta eren deresi, Kuzeyi: Akçakışla köyü yolundan eynelli köyünü takiple yoncalık yaylası yolu, Batısı: Akçakışla –Eynelli köy yolu, Güneyi: Yukarı Yahsaray köyü altından başlayarak orta eren dereyi kesen dereden Kaseyli tepe sırtı takiple başına yayla tepesinden Karahaoca deresinden Akçakışla köy yoluna birleştiği yer. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Akdağmadeni (Musabeyli Boğazı Köyü); Doğusu: Akdağmadeni-Çayıralan karayolu, Kuzeyi: Akdağmadeni-Yozgat karayolu, Tekkegüney köyü, Batısı: Tekkeköy, Özerköy, Güneyi: Özerköyden doğuya doğru düz hatla Akdağmadeni-Çayıralan karayolunu kestiği yere kadar. 2- Merkez İlçesi; Doğusu: Hattuşaş yol ayrımı, Kırıksoku Köyü, Kuzeyi: KırıksokuKale-MusabeyliBoğazı-Musabeyli, Batısı: Musabeyli-Topaç, Güneyi: Topaç-Hattuşaş yol ayrımı. 67-ZONGULDAK: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlcesi (Elvanpazarcık); Doğusu: Zonguldak-Devrek Karayolu, Kuzeyi: Kardeşler Mahallesi’ni Tasmacı’ya ve oradan Zonguldak-Devrek Karayolu’na bağlayan yol, Batısı: Zeytinköy Mahallesi’ni Kardeşler Mahallesi’ne bağlayan yol ve orman deposu, Güneyi: Ahmetler Mahallesi, Yayla Mah. ve Kardeşler Mahallesi’ni birbirine bağlayan yol. 2- Çaycuma (Yukarı Göynük) İlçesi; Doğusu: Temenler’den Aygırı Tepe’ye ve oradan Çomranlı Köyü’ne varan stabilize yol, Kuzeyi: Temenler Köyü’nden Türbe Tepe-Gali TepeKaraçövez Tepe’den geçen sırt ve Başköy'den geçen karayolu ile birleştiği yere kadar, Batısı: Aşağı Mahalle’den Yukarı Mahalle’ye varan karayoluna kadar, Güneyi: Çomranlı’dan Aşağı Mahalle’ye varan karayoluna kadar. 3- Kdz Ereğli İlçesi (Kızılcapınar Barajı havzası); Doğusu: Düzpelit Köyü’nü Hasanbeyler Köyü’ne bağlayan stabilize yol, Kuzeyi: Yalnızçam Köyü’nü Dağlıca Köyü’ne bağlayan stabilize yol ve devamında ilçe sınırı hattı. Batısı: Yalnızçam Köyü’nü Süleymanbeyler Köyü’ne bağlayan stabilize yol, Güneyi: Devrek-Ereğli kara yolu. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Yeşilöz Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 68-AKSARAY: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi (A); Doğusu: Ozancık – B.pörnekler – K.pörnekler –Kalebalta Tatlıca yolu, Güneyi: Tatlıca – Susadı – Göksügüzel – Ekecikyeniköy yolu, Batısı: Ekecikyeniköy – Taptık – Karaçayır – Borucu yolu, Kuzeyi: Borucu – Çatin – Ozancık yolu. (B); Doğusu: Koçaştepeden gelip Urumdüğün arkı (kanalı) üzerinde bulunan Hotara mevkiine giden kanal yolu, Güneyi: E-90 Karayolundan ayrılıp Hotara mevkiinden Yeşilova’ya giden Urumdüğün arkı (kanalı) yolu, Batısı: Hotara mevkiinden Yeşilova’ya giden Urumdüğün kanalından Bozkaraya giden kanal yolu, Kuzeyi: Bozkaradan Yeşiltepe yolunu takiben Koçaştepeye giden kanal yolu, İle çevrili, Koçaş Devlet Üretme Çiftliği arazisi. (C); Doğusu: Nevşehir il sınırı, Güneyi: Aksaray – Nevşehir yolu, Batısı: Aksaray – Nevşehir yolundan başlayarak Karakuyu – Tatlıca – Kalebalta – Ozancık yolu, Kuzeyi: Ozancık – Gülşehir yolu ve Nevşehir il sınırı. (D); Doğusu: Ortaköy ilçe sınırı, Güneyi: Karapınar – B.güve – K.güve – Altınkaya yolunu takiben E-90 karayolu, Batısı: E- 90 karayolu, Kuzeyi: Ağaçören ilçe sınırı. (E) Helvadere Kasabası, Hasan Dağı Mevkii; Doğusu: Helvadere – Yenipınar yolundan Kaletepe istikametinden Kuşağacı boğazından Çukuryurt yaylasına çıkan yol, Kuzeyi: Ihlara - Helvadere - Kargın - Gözlükuyu - Taşpınar yolu, Batısı: Taşpınar’dan Niğde il sınırına kadar E -90 karayolu, Güneyi: Niğde il sınırı. 2- Ağaçören İlçesi; Doğusu: Ağaçören – Ortaköy yolu, Güneyi: Ortaköy ilçe sınırı, Batısı: E -90 Karayolu ve Ankara il sınırı, Kuzeyi: Ankara il sınırından başlayarak Kırimini – H.ahmetliduvutlutepe – Sarıağıl – Ağaçören yolu. 3- Gülağaç İlçesi; Doğusu: Bekarlardan Ağıllıya giden yol ve Nevşehir il sınırı, Güneyi: Gülağaç-Bekarlar yolu, Batısı: Nevşehir yolundan Camiliören-Gülpınar-Gülağaç yolu, Kuzeyi: Nevşehir il sınırından Nevşehir-Aksaray yolunu takiben Camiliören yolu. 4- Güzelyurt İlçesi; Doğusu: Güzelyurt – Sivrihisar yolundan Niğde il sınırına, Güneyi: Niğde il sınırı, Batısı: Aksaray – Güzelyurt yolundan başlayarak Ilısu yolu ve takiben Niğde il sınırı, Kuzeyi: Aksaray – Güzelyurt yolunu takiben Güzelyurt – Sivrihisar yolu. 5- Ortaköy İlçesi; Doğusu: Ortaköy – Aksaray yolu, Güneyi: Ortaköy – Aksaray yolundan başlayarak Camızlık – B.güve yolu, Batısı: Aksaray Merkez ilçe sınırı, Kuzeyi: Ağaçören ilçe sınırı ve Çatalçeşme – Hocabeyli – Ortaköy yolu. 6- Sarıyahşi İlçesi; Doğusu: Kızılırmak Nehri ve Kırşehir il sınırı, Güneyi: Sarıyahşi – Bekdik yolunu takiben Kırşehir il sınırı, Batısı: Sarıyahşi – Evren yolu, Kuzeyi: Kızılırmak Nehri ve Hirfanlı Barajı. 69-BAYBURT: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçe (A); Kuzeyi: Bayburt-Erzurum Devlet yolu, Güneyi: Erzurum- Erzincan İl sınırı, Doğusu: Bayburt-Erzurum Devlet yolu, Batısı: Yaylalar-Sırakayalar-HacıoğluKopuz- Yeşilyurt-Bayburt yolu. (B); Kuzeyi: Trabzon-Rize İl Sınırı, Güneyi: Bayburt İspir Karayolu, Doğusu: Erzurum İl Sınırı, Batısı: Karşıgeçit-Yazyurdu Yaylayolu. (C); Kuzeyi: Pamuktaş Köyü-Gümüşhane İl Sınırı, Güneyi: Bayburt –Kelkit -Erzincan Devlet yolu, Doğusu: Kırkpınar-Kemertaş-Akşar-Pamuktaş Köy yolu, Batısı: Gümüşhane İl Sınırı. 2- Aydıntepe İlçesi; Kuzeyi: Trabzon il sınırı, Güneyi: Aydıntepe-Gümüşdamla – Yapracık-Akbulut Köy yolu, Doğusu: Bayburt –Çaykara Devlet yolu, Batısı: Aydıntepe Yaylayolu-Trabzon İl Sınırı. 3- Demirözü İlçesi; Kuzeyi: Bayburt-Demirözü Karayolu, Güneyi: Erzincan İl Sınırı, Doğusu: Yelpınar-Çamdere- Güllüce- Güzelce-Ozansu Köy yolu, Batısı: DemirözüGüvercindere-Güçlü-Pınarcık-Çağıllı Köy yolu. 70-KARAMAN: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi (A) (Bucakışla Nunu Vadisi); Doğusu: Bucakışla’dan Bucakışla-Karaman yolu boyunca Çukurbağ yolunun Karaman yoluna bağlandığı nokta, Kuzeyi: Göcer, Dağkonak, Çatak Çukurbağ köy yolunun Bucakışla-Karaman yoluna bağlandığı noktaya kadar uzanan yol, Batısı: Göcer, Yukarıkızılca köy yolu, Güneyi: YukarıKızılca, Akçaalan, Kalaba, Adaköy, Bayır, Çukur ve Bucakışla köyleri arasında uzanan köy yolu. (B) (Güldere Mevkii); Doğusu: Karaman-Mara Yolu, Kuzeyi: Çimenkuyu, Güldere, Akpınar, Gülkaya, Başharman Gökçe Köyü, Batısı: Karaman-Mut karayolu, Güneyi: Karaman-Mersin İl Sınırı. 2- Ayrancı İlçesi (Düden Mevkii); Doğusu: Böğecik Köyü. Kuzeyi: Böğecik Ambar arası asfalt yol, Batısı: Ambar Kale Ayrancı Asfaltı, Güneyi: Ayrancı Ereğli Karayolu, Böğecik Bağlantısı arası karayolu. 3- Başyayla İlçesi (Deliktaş Mevkii); Doğusu: Katranlı köyünden Konya il Sınırına kadar uzanan köy yolu, Kuzeyi: Karaman-Konya il Sınırı, Batısı: Başyayla İlçesinden Taşkent Karayoluna bağlandığı yol, Buradan Sarıvelilere giden karayolu, Sarıveliler İlçe Sınırı, Güneyi: Başyayla ilçesinden Kışla ve Katranlı Köyüne kadar uzanan karayolu. 4- Ermenek İlçesi (A) (Görmeli Mevkii); Doğusu: Karaman –Mersin İl Sınırı, Kuzeyi: Çavuş Köyünden Mut-Ermenek yoluna bağlanan noktadan itibaren Gökçeseki, Çamlıca, Evsin Köyleri hattı boyunca Mersin İli Mut İlçesi sınırına kadar uzanan Karayolu, Batısı: Çavuş Köyünden Mut-Ermenek yoluna bağlanan noktadan itibaren Görmeli Köyü- Olukpınar Köyü ve Mersin İl sınırına kadar uzanan karayolu, Güneyi: Karaman –Mersin İl Sınırı. (B) (Ardıçkaya Mevkii); Doğusu: Ermenek Çayından itibaren Pınarönü,Sarıvadi,Gökçeken ve Kazancı Beldesi arası asfalt yol, Kazancı -Anamur Yolunun Mersin İl Sınırına kadar uzanan yol, Kuzeyi: Ermenek Çayı, Batısı: Sarıveliler- Ermenek İlçe Sınırı, Güneyi: Karaman-Mersin İl Sınırı. 5- Sarıveliler İlçesi (Dumlugöze Mevkii); Doğusu: Sarıveliler-Ermenek İlçe Sınırı, Kuzeyi: Göksu nehri, Batısı: Karaman-Antalya İl Sınırı, Güneyi: KaramanMersin İl Sınırı. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi (Karaman-Kılbasan-Karadağ); Doğusu: Kılbasan-DinekMadenşehri köy yolu, Kuzeyi: Madenşehri-Süleymanhacı-Ortaoba köy yolu, Batısı: Ortaoba-Kaşoba-Kisecik-İslihisar-Demiryurt köy yolu, Güneyi: Demiryurt-EminlerKılbasan köy yolu. 2- Sarıveliler İlçesi-Sarıveliler Mevkii; Doğusu: Konya Karaman İl Sınırına kadar uzanan Hadim Sarıveliler Karayolu, Sarıveliler İlçe Merkezi, Kuzeyi: KaramanKonya İl Sınırı, Batısı: Karaman-Konya İl Sınırı, Güneyi: Konya İl Sınırından Kartal Kaya tepesine gelen stabilize yol, Kartal kaya tepesinden Sarıveliler İlçe Merkezine uzanan Çevlik Deresi. 71-KIRIKKALE: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez-Yahşihan İlçeleri; Doğusu: Kırıkkale-Samsun Karayolundan PazarcıkKazmaca Köy Yolu, Kuzeyi: Keçili-Kazmaca Köy Yolu, Batısı: Kırıkkale-Samsun Karayolundan Karacali-Keçili Köy Yolu, Güneyi: Kırıkkale-Samsun Karayolu. 2- Balışeyh İlçesi; Doğusu: Ankara-Samsun Karayolundan Kırlangıç-Kenanbeyobası köy yolu, Kuzeyi: Ankara-Samsun Karayolu, Batısı: Balışeyh İlçe MerkezindenHüseyinbeyobası-Kılevli köy yolu, Güneyi: Kılevli-Kenanbeyobası köy yolu kavşağı. 3- Keskin-Çelebi İlçeleri; Doğusu: Keskin-Çelebi karayolu, Kuzeyi: Haydardede köyü, Konur köyü yolunun Keskin-Çelebi yolunu kestiği yer, Batısı: Haydardede-Köprüköy köy yolunun D-200 karayolunu kestiği yer, Güneyi: Karakeçili – Bala D-200 Karayolu. 4- Keskin-Delice İlçeleri; Doğusu: Kırıkkale-Kırşehir –Kırıkkale-Yozgat İl Sınırı, Kuzeyi: Çerikli Beldesi-Kırıkkale Yozgat Karayolundan il sınırı, Batısı: Çerikli –Keskin Karayolundan- Barakobası-Çamurbatmaz, Hacıömersolaklısı, Güneyi: Hacıömersolaklısı köy yolundan Kırıkkale-Kırşehir il sınırına kadar. 5- Sulakyurt İlçesi; Doğusu: Kırıkkale-Çankırı İl Sınırından KıyıhalilinceliKıyıkavurgalı-Sarımbey-Yeşilyazı Köy Yolundan Sulakyurt İlçe Merkezi- İmamoğluçeşmesi Köy Yolu, Kuzeyi: Kırkıkkkale-Çankırı İl Sınırı, Batısı: Kırıkkale-Ankara İl Sınırı, Güneyi: Kırıkkale-Ankara İl Sınırından Ortaköy-Yağbasan-İmamoğluçeşmesi Köy Yolu. 6- Yahşihan İlçesi (A); Doğusu: Kırıkkale-Ankara İl Sınırından ırmak-kılıçlar beldesiHisarköy yolu, Kuzeyi: Kırıkkale-Ankara İl Sınırı, Batısı: Kırıkkale-Ankara İl Sınırı, Güneyi: Hisarköyden Ankara il sınırı. (B); Doğusu: Kızılırmak Nehri, Kuzeyi: Kırıkkale-Samsun Karayolu, Batısı: KırıkkaleSamsun Karayolundan-Kılıçlar Beldesi, Güneyi: Kılıçlar Beldesi-Yahşihan Karayolu Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Kırıkkale Merkez-Balışeyh İlçesi; Doğusu: Kırıkkale-Samsun Karayolundan – Işıklar-Uzunlar Köy Yolu, Kuzeyi: Y.Mahmutlar Köyü, Batısı: Y. Mahmutlar-A.MahmutlarÇullu Köy Yolu, Güneyi: Kırıkkale-Keskin İlçe Sınırı. 72-BATMAN: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Beşiri İlçesi; Doğusu: Kurtalan ilçe sınırı, Kuzeyi: Batman Beşiri devlet yolu (Örmegöze, Yolkonak, Karaduman köy sınırı), Batısı: Batman Merkez ilçe sınırı, Güneyi: Hasankeyf ilçe sınırı. 2- Gercüş İlçesi; Doğusu: Boğazköy, Karalar, Yüceköy, Gercüş Yolağzı Köyü’nün il sınırını kestiği yol, Kuzeyi: Yayladüzü, Kömürlü, Aydınlı Köyleri sınırı, Batısı: Batman il sınırı, Güneyi: Midyat ilçe sınırı. 3- Hasankevf İlcesi; Doğusu: Mardin il sınırı (Mava Dağı), Kuzeyi: Batman Batıraman Dağı,Beşiri ilçe sınırı, Batısı: Hasankeyf Gercüş karayolu, Güneyi: Gercüş ilçe sınırı. 4- Kozluk İlcesi; Doğusu: Bitlis Mutki ilçe sınırı, Kuzeyi: Batman-Kozluk karayolu, Batısı: Yankılı Köyü’nden Batman-Kozluk karayolu hattı, Güneyi: Yapaklı-Beydağı köy sınırı. 5- Sason İlçesi; Doğusu: Sason İlçe merkezinden Kayabaşı Köyü, Kozluk ilçe sınırı, Kuzeyi: Yücebağ, Aydınlık, Dereköy Köyleri sınırı, Batısı: Diyarbakır il sınırı, Güneyi: Kozluk ilçe sınırı. 73-ŞIRNAK: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi (A); Doğusu: Uludere-Beytüşşebap ilçe sınırı, Kuzeyi: Siirt il sınırı, Batısı: Siirt il sınırından Güneyçam Köyü ve stabilize yolu takiben Şırnak-Cizre karayolu, Güneyi: Cizre Silopi ilçe sınırı. (B); Doğusu: Kuşkonar, Güneyce ve Çadırlı Köy yolu, Batısı: Güçlükonak İlçe Sınırı Kuzeyi: Siirt İl sınırı, Güneyi: Çadırlı, Tekçınar, Bağpınar, Kırkkuyu ve Kayaboyun Köy yolunu takiben Güçlükonak İlçe sınırı. 2- Beytüşşebap İlçesi; Doğusu: Van il sınırı, Kuzeyi: Van il sınırı, Batısı: Van il sınırından Merkez ilçe sınırı, Güneyi: Uludere İlçe sınırı, Uzungeçit, Mutluca, Başören, Ağaçlıdere, Beytüşşebap İlçe merkezi, Güneyyaka, Altınsu köy yolundan Van İl sınırı. 3- Cizre İlçesi (A); Doğusu: Cizre merkezden il sınırı, Kuzeyi: Silopi-Cizre karayolundan Cizre, Çavuş, Katran, Erdem, Taşhöyük, Uğur Köyleri arası yol, Batısı: İdil ilçe sınırı, Güneyi: Suriye sınırı. (B); Doğusu: Silopi ilçe sınırı, Kuzeyi: Şırnak Merkez ilçe sınırı, Batısı: İdil ilçe sınırı, Güneyi: Akdağ, Yalıntepe, Tepeönü, Mirhasan, Ulaş, Aşağıdere köy yolu ile Dirsekli, Çağlayan, Hisar arası stabilize yol. 4- Güçlükonak İlçesi; Tüm İlçe sınırlarında avlanmak yasaktır. 5- İdil İlçesi (A); Doğusu: Cizre ilçe sınırından Kayaköy, Özen, Ortaköy arası köy yolu, Kuzeyi: Sırtköy, Üçok, Oymak arası köy yolu, Batısı: Oymak, Pınarbaşı, Verimli, Çığır, Gültepe arası köy yolu, Güneyi: Suriye sınırı. (B); Doğusu: Suriye sınırından Özbek, Oyalı, İdil-Merkez, Sırtköy, Kuzeyi: Sırtköy, Sulak, Yarbaşı, Bereketli, Kayalı, Öğündük, Karalar, Sarıköy yolunu takiple Mardin il sınırı, Batısı: Mardin il sınırı. 6- Silopi İlçesi; Doğusu: Hezil çayı uzantısı (Çalışkan Beldesi, Eren ve Kapılı Köyleri), Kuzeyi: Dicle nehri uzantısı – Suriye sınırı (Bostancı, Kavaközü, Doruklu ve Yeşilyurt Köyleri), Batısı: Cudi dağı uzantısı (Üçağaç, Başören, Yazıköy ve Uyanık Köyleri ile Görümlü Beldesi), Güneyi: Hezil çayı ve Dicle nehri uzantısı (Habur, Ovaköy ve Yankale köyleri) sınırları ile çevrili alan dışında tüm İlçe sınırlarında avlanmanın yasaklanması, 7- Uludere İlçesi; Doğusu: Hakkari il sınırı, Kuzeyi: Uzungeçit Köyünden batıya düz hatla Akduman, Hilal, Şenoba arası yol, Batısı: Şırnak-Merkez ve Silopi ilçe sınırı, Güneyi: Irak sınırı. 74-BARTIN: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi (A) ; Doğusu: Mevren Deresinden güney istikametine doğru Samanlık Deresinin batısındaki sırtı takiben Boyundurukkaya Tepeye ve oradan Küre Dağları Milli Parkına ulaşır, Kuzeyi: Mevren Deresini doğu istikametine doğru takiben İncüvez deresine birleşir, Batısı: Mevren Dereyi takiben kuzeydoğu istikametinde devam eder ve Amasra Orman İşletme Şefliği sınırına ulaşır, Güneyi: Küre Dağları Milli Parkı sınırında bulunan Boyundurukkaya Tepeden Aşağıilit Tepeye buradan batı istikametinde Kıraç sırtını takiben Mevren Dereye birleşir. (B); Doğusu-Kuzeyi-Batısı: Kastamonu-Bartın Küre Dağları Milli Parkı, Güneyi: Kastamonu-Bartın Küre Dağları Milli Parkı sınırı ve Merkez İlçe-Ulus İlçesi sınırı. (C); Doğusu: Amasra ilçe sınırı, Amasra-Bartın karayolu, Kuzeyi: Karadeniz sahili, Batısı: Işıklar Tuğla Fabrikası’ndan Bartın Çayı’nı takiben Karadeniz’e ulaşır, Güneyi: Amasra-Bartın karayolundan Uzunöz, Dallıca, Akgöz ve Topluca köylerini geçerek Tuğla Fabrikasına kadar gelen yol. 2- Amasra İlçesi; Doğusu: Kurucaşile-Amasra ilçe sınırı, Kuzeyi: Dikilitaş Tepe sonra Sıracataş Tepeden Kıranköy Dereye oradan Akaya Tepeye ve daha sonra sırtı takiben Kadıharmanı Mevkiine ve oradan Esenler Köyü içinden geçerek Ağulukaya Boğazı ve Kurucaşile Amasra ilçe sınırına birleşir, Batısı: Kocaköy Meydan Mahallesinden Azaklar Tepeye ve oradan Çanakçılar Köyü kenarından sırtı takiben Dikilitaş Tepeye kadar, Güneyi: Amasra-Merkez ilçe sınırı ve Küre Dağları Milli Parkı sınırı. 3- Kurucaşile İlçesi ; Doğusu: Bartın-Kastamonu il sınırı, Kuzeyi: Alagüney Tepeden batı istikametinde sırtı takip ederek Kömeç Köy yoluna oradan İlyasgeçidi Köyünün güneyinden Başköy köy yolunu takip ederek Büyük Dip Mahallesinden içeri giren orman yolunu takip ederek Aşlama Tepesine buradan sırtı takip ederek Kuşdamı sırtına, Teekkeönü Deresine ve sonra dereyi takiben Sap Deresine oradan Kumcuoğlu sırt yoluna sonra Karataşlık Mevkiine ve köy yolunu takiben Elvanlar Köyü Çayırlı Mahallesine oradan Paşalılar Deresini takiben Elvanlarkayası Tepesine ve oradan sırtı takiben Beşirli Mevkiisinden Amasra ilçe sınırına, Batısı: Amasra-Kurucaşile sınırı, Güneyi: Küre Dağları Milli Parkı sınırı. 4- Ulus İlçesi; Doğusu: Bartın-Kastamonu il sınırı, Kuzeyi: Küre Dağları Milli Parkı sınırı, Batısı: Yalak Tepesinden sırtı takiben Düztarla Tepesine sonra kuzeye doğru sırtı takiben asfalt boyu giderek Ören Mahallesine ve Küre Dağları Milli Parkının güney sınırına, Güneyi: Kastamonu-Bartın il sınırından batıya doğru sırtı takiben Kafakıran Tepe, Darı Tepe, Fener Tepeye buradan batıya doğru sırtı takiben Baldeormanı sırtına devamında Soğucaksuormanı sırtına, sonra Güneydere mevkiine doğru Semköy deresini takiben Dereli köyü asfaltına (eski Pınarbaşı karayolu başlangıcı), buradan asfaltı takiben batıya doğru giderek Gürgencami Mahallesine, sonra İslamlar Mahallesine doğru asfaltı izleyerek buradan Akgüney Deresini takip ederek Kuşburnu Tepesinden itibaren güneye doğru sırtı takip edip Tekmenoğlu Tepesine, buradan sırt boyu batıya doğru devam ederek Dereköy Mahallesine, sonra asfaltı takip ederek Ottakacağı Tepesine, oradan sırtı takiben Kovharman Tepesine ve Sapköy Mahallesi Çevruk Mevkiine, oradan güneye doğru sırt boyunca Akyar Tepeye buradan sırtı takiben, Kışla Mahallesine, Zopunoğlu Mahallesine, oradan karayolunu takiben Süleymanlar Mahallesine, sonra batı istikametinde sırt boyunca Alpı Deresine ve buradan karayolunu takip ederek Kaldırım Mahallesine,sonra Çerçi Dereyi batıya doğru takip ederek sırt boyu Dambaş Tepesine, oradan sırtı takiben Mantarcık Tepeye, Sayvantarla sırtına ve sonra sırt boyunca devam ederek Yalak Tepesine ulaşır. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen ve Ava Yasaklanan Sahalar: 1- Ulus İlçesi-Kumluca Bölgesi; Batısı: Ömercik Tepesi’nden başlayarak güneye doğru sırtı takiben Erik Bahçesi Tepesi ve devamında Yorganlık Sırtı’nı takiben Ömerdede Tepesi, Güneyi: Ömerdede Tepesi’nden başlayarak doğuya doğru Çakıllar Sırtı’nı takiben Çakılbaşı Tepesi devamlı Efendioğlu Tepesi, Yelli Sırtı, İnbaşı Sırtı ve oradan sırtı takiben İnbaşı Tepesi, orman yolunu takiben İnbaşı Deresi, buradan kuzeye doğru Katırovası Deresi’ni geçerek Agulugüney Tepe ve buradan doğuya doğru sırt ve boğazı takiben Emniyet Tepe devamlı Karaçambaşı Tepe ve devamında 1850 m. rakımlı tepe, Doğusu: 1850 m. rakımlı Tepe’den kuzeye doğru sırt ve boğazı takiben Tepelicek Tepesi ve devamla Suçıktı Tepesi, Kuzeyi: Suçıktı Tepesi’nden batıya doğru Karveren Deresi devamında Üçsaray Deresi buradan derenin Değirmen Sırtı ile kesiştiği noktadan güneye doğru yolu devamla Kulaksız Mahallesi, Kayabaşı Sırtı buradan köy yolunu takiben batıya doğru Azgın Mahallesi. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği için Ava Yasaklanan Sahalar: Merkez İlçesi-Kozcağız Bölgesi; Doğusu: Oruçlar Tepesi’nden başlayarak sırtı takiben İbrahimharman Tepe’ye ve buradan da Erikli Sırtı ve Erikli Tepe’ye, Kuzeyi: Oruçlar Tepesi’nden başlayarak, Hasanefendi Köyü Neziroğlu Mahallesi’nden Kıranpazarı asfaltına ve oradan Ecikler Köyü Emiroğlu Mahallesi tali yolu boyunca devam ederek Ağlar Dere’ye inerek Zonguldak il sınırına, Güneyi: Erikli Tepe’den dereyi takiben Celilbeyoğlu Köyü Çelikler Mahallesi’ne ve oradan Turbala Dere’ye inerek oradan Zonguldak il sınırına, Batısı: Turbala Dere’den başlayarak Zonguldak il sınırını takiben Ağlar Dere’ye ve Altköprü Mevkii’ne kadar uzanır. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Ulus İlçesi-Sökü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 75-ARDAHAN: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçe; Doğusu: Ardahan-Kars İl yolu (Çamlıçatak, Taşlıdere, Döşeli, Köprücük, Hasköy Köylerini takiben Köprübaşı Köy Köprüsüne kadar devam eden İl yolu), Güneyi: Ardahan-Kars İl yolundan Köprübaşı, Çalabaş, Çobanlı Köylerine ulaşan stabilize yolu takiben Göle İlçe Sınırı, Kuzeyi: Ardahan Merkez İlçe sınırından Çamlıçatak Köyüne devam eden Devlet Yolu, Batısı: Ardahan İl Merkezinden Sugöze, Güzçimeni Köylerini takiben Göle İlçe Sınırında Tepeler Köy Yaylasına kadar devam eden Ardahan-Göle Devlet Yolu. 2- Çıldır İlçesi; Doğusu: Çıldır İlçe Merkezinden Kenarbel Köyü, Öncül İl Yolu sapağını takiben Gürcistan Ülke Sınırına ulaşan İl Yolu hattı, Güneyi: Çıldır İlçe Merkezinden Meryem ve Eskibeyrehatun Köylerini takiben Ardahan Merkez İlçe sınırına birleşen Devlet Yolu, Batısı: Çıldır-Ardahan Devlet Yolunun Ardahan sınırından başlayan ve Hanak İlçe Sınırı boyunca devam eden sınır hattı (Sevimli Köyü, Binbaşak Köyü, Geyube Yaylası, Ağıllı Köy Yolu ayrımından Kestane Yaylasına kadar olan kısım), Kuzeyi: Gürcistan ülke sınırı. 3- Damal İlçesi; Doğusu: Hanak İlçe sınırından başlayarak Damal İlçe Merkezi, Aşağı Gündeş, Yukarı Gündeş Seyitören Köylerini takiben Posof İlçe sınırına ulaşan Damal-Posof İl Yolu, Güneyi: Hanak İlçe sınırı, Batısı: Hanak İlçe sınırı, Kuzeyi: Posof İlçe sınırı. 4- Göle İlçesi; Doğusu: Göle İlçe Merkezinden Okçu, Çayırbaşı, Tahtakıran İl Yolu ile bu yolun Göle –Ardahan Devlet Yoluna birleştiği yerden itibaren Yiğit Konağı Köyünü takiben Ardahan Merkez İlçe Sınırına uzanan yol güzergâhı, Güneyi: Göle-Kars İl Yolu (Okçu Köyünden itibaren Göle-Kars Sınırına uzanan İl Yolu güzergahı), Batısı: Kars İl Sınırı, Kuzeyi: Göle- Ardahan Devlet Yolunun Ardahan Merkez İlçe Sınırıyla kesiştiği yerden Kars İl Sınırına devam eden Göle-Ardahan sınır hattı. 5- Hanak İlçesi; Doğusu: Ardahan Merkez İlçe sınırından başlayarak Çayağzı Köyü ve Hanak İlçe Merkezini takiben Damal İlçe Sınırına ulaşan Hanak-Damal İlçe Yolu, Güneyi: Ardahan Merkez İlçe Sınırı, Batısı: Artvin İl Sınırı, Kuzeyi: Damal ve Posof İlçe Sınırları. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Posof Yaban Hayatı Geliştirme Sahası: (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 76-IĞDIR: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi; Kuzeyi: Çalpala -Ermenistan Sınırı - Karakoyunlu İlçe Sınırı, Güneyi: Iğdır Merkez- Yaycı- Melekli Kasabası- Karakoyunlu İlçe Sınırı, Doğusu: Iğdır Merkez- Melekli –Karakoyunlu İlçe Sınırı- Ermenistan Sınırı, Batısı: Iğdır Merkez- Çalpala, Küllük, Y.Çarıkçı, Yaycı. 2- Aralık İlçesi; Kuzeyi: Aralık-Nahcivan yolu kavşağı-Tarlabaşı-Yenidoğan-AralıkKarakoyunlu ilçe sınırı, Güneyi: Doğubeyazıt-Ağrı Yolu Büyük Ağrı güzergâhı, İran Sınırı, DÜÇ(TİGEM), Doğusu: DÜÇ (TİGEM), Emince, Aralık-Nahcivan Yol Kavşağı, Batısı: Karakoyunlu-Aralık ilçe sınırı, Iğdır İli Aralık ilçe sınırı, Doğubeyazıt-Ağrı yolu. 3- Karakoyunlu İlçesi; Kuzeyi: Koçkıran köyü- Ermenistan Sınırı- Aralık İlçe Sınırı, Güneyi: Iğdır Merkez İlçe- Karakoyunlu İlçe Sınırı- Aralık İlçe Sınırı, Doğusu: Karakoyunlu İlçe Sınırı- Aralık İlçe Sınırı- Ermenistan Sınırı, Batısı: Iğdır İl- Karakoyunlu İlçe SınırıAktaş- Bulakbaşı- Taşburun- Cennetabat-Koçkıran- Ermenistan Sınırı. 4- Tuzluca İlçesi; Kuzeyi: Kars İl Sınırı- Yukarı Çıyrıklı- Aşağı Çıyrıklı –Helimcan Köprüsü, Güneyi: Tuzluca Merkez- Göktaş- Güzeldere – Karataş-Uğurca- Yukarı CivanlıAşağı Civanlı, Doğusu: Tuzluca Merkez- Kars İl Sınırı( Helimcan Köprüsü), Batısı: Aşağı Civanlı- Bostanlı- Bahçecik yol ayrımı- Bahçecik- Kartutan- Kula Gaziler- Kars İl Sınırı. 77-YALOVA: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: Altınova İlçesi; Doğusu: Marmara Denizi, Kuzeyi: Marmara Denizi., Batısı: Yalakdere (Ayazma) Deresi, Güneyi: Yalova-İzmit karayolu. Yaban Hayvanı Yerleştirildiği İçin Avın Yasaklandığı Sahalar: Merkez İlçesi; Doğusu: Çiftlikköy İlçe sınırı, Kuzeyi: Gacık-Elmalık-Kirazlı köy yolu devamı ile Yalova-Bursa asfaltı, Batısı: Yalova-Bursa asfaltı, Güneyi: Yalova-Sugören yolu. Örnek Avlak Olarak Tescil Edilen Ava Yasaklanan Sahalar: Çınarcık İlçesi-Armutlu (Çadra); Doğusu: Kapakalandere, çataltepe, karatepe, meşelitepe, Kuzeyi: Çınarlıdere Batısı: Tenekeli boğazı Mecidiye Armutlu yolu, Güneyi: Mecidiye Hayriye ve Selimiye köy yolu 78-KARABÜK: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi (A) (Arıcak Mevkii, Karabük Merkez İşletme Şefliği, Yenice Karakaya Şefliğinin Kuzey doğu köşesi); Doğusu: Melise Köyünün batısındaki, Kayacık Pınarbaşı, Sarıkaya tepe mevkisindeki, Kuzeye doğru akış istkametinin tersine Ören dere, aşağı Arıcak Mahallesinin Kuzey batısındaki Yayla deresine birleşir, Karaburun tepenin doğusuna bağlanan Karagöl dere, karaburun tepe, Kuzeye doğru ana sırt, Üçpelit tepe, Kuzeyi: Çakırören Sırtı, 1041 rakımlı tepe, Şoförler çeşmesi, Batısı: Filyos çayından kuzeye doğru uzananan ana sırt boyunca (Kurucaoluk deresi ve Kışla Deresinin batısındaki ana sırt), Ulubelen çeşmesi, Ulubelen sırtı, Gavur Kayası mevkiindeki 936 rakımlı tepe, Kadıoturağı tepe, Kayabaşı Sırtı, Bostancık Türbesi Mevkii, Bostancık Düzü, Çanakçı Tepe, Hamzaoğluyayla mevkii, Tuzlataşı mevkii, Döneyen tepe (1371m.), Kapulluyayla Mevkii, Ilıca deresi, Uzunçam düzünün doğusundan, Göksu-Baklabostan deresinden, Çakırören Sırtına birleşen hat, Güneyi: Filyos-Yenice Çayı. (B) (Başköy Mevkii, Karabük Büyükdüz- 1, Bolu Araştırma Büyükdüz- 2 Şeflikleri); Doğusu: Şoförler Çeşmesi, Sinekli dere, Sivriağaç tepe (1061m.), Dumanlı dere, Kısık deresi, Suluca dere, Cevizlik mevkii, Gilişinkıran tepe (897m.-Harmancık çeşmesi), Bulak (Mağara) deresi, Bulak mağarası. Bulak mağarasının kuzey batısındaki Öbekkaya Sırtı, Merdivenkaya tepe, Kömürlük deresi, Sarıçiçek tepe (1427m.), 1414 rakımlı tepe, Dondu tepe, Arpalık tepe, Kuzeyi: Uzunhüseyinkıran (1756m.) Tepe, Turnakayaları (1584m.) Tepe, Batıya doğru ana sırt boyunca İğnem tepe, Uzungöveç tepe (1524m.-Büyükdüz Şeflik binası), Çakıllı tepe (1528m.), Batısı: Çakıllı tepe (1528m.), 1394 rakımlı tepe, Örencik tepe (1202m.), dere/yol sapağı, 1103 rakımlı tepe, Güneybatıya doğru ana sırt ve Kırgınlık dere, Eşrefağadüzü mevkii, 1332 rakımlı tepe, Doğuya doğru orman yolu istikametince ana sırt boyu yalakyanı tepe Yedigöller çeşmesi, Güneybatıya doğru Kazankaya tepe, Çakırören düzü, baklabostan deresi, Baklabostan deresini Çakırören Sırtına birleştiren nokta, Güneyi: Çakırören Sırtı, 1041 rakımlı tepe, Şoförler çeşmesi. 2- Eflani İlçesi (A) (Göletler Mevkii, Bostancılar, Esencik, Ortakçı göletleri); Doğusu: Esencik, Bostancı ve Abakolu yolu, Kuzeyi: Bostancılar, Seferler, Pınarözü, Esencik yolu, Batısı: Eflani Merkez, Bostancılar, Seferler yolu, Güneyi: Abakolu, Halkevli, Eflani Merkez yolu. (B) (Uluyayla Mevkii); (Karabük Eflani İşletme Şefliğinin Kuzey Batı köşesi, Ulus Orman İşletme Müdürlüğü, Karakışla ve Uluyayla Şeflikleri) Kuzeyi: Bartın-UlusKarabük İl sınırı, Güneyi: Ovaşeyhler, Hacışaban, Karataş, Ovaçalış, Kutluören, Bağlıca, Soğucak, Çamyurt, Çörekli Köy yollarının il sınırına ulaştığı nokta, Doğusu: EflaniKastamonu İl sınırı, Batısı: Karabük il sınırı, Safranbolu-Eflani ilçe sınırı. 3- Eskipazar İlçesi (A) (Hamamlı-İsmetpaşa Bölgesi); Doğusu: Eskipazar-ÇankırıÇerkeş ilçe sınırı, Kuzeyi: Hamamlı, Doğlacık, Bölükören, Kapaklı ve Ovacık Karayolu, Batısı: Eskipazar Samsun karayolu, Güneyi: Eskipazar Çankırı-Çerkeş ilçe sınırı. (B) (Eskipazar, Sofular-Yenice-Mengen Bölgesi); Doğusu: Karabük – Eskipazar Karayolu, Ören-Acıöz yaban domuzu Örnek avlağı güney-batı-kuzey sınırı, ve devamında Karabük-Eskipazar ilçe sınırı ve Yenice YHGS güney sınırı, Kuzeyi: Eskipazar- Yenice (Yenice Yaban Hayatı Geliştirme Sahası-YHGS) ilçe sınırı, Batısı: Bolu-Mengen Eskipazar İlçe/il sınırı, Güneyi: Eskipazar Merkez, Budaklar-Büyükyayalar-Yazıboyu-Yürecik kavşağıSofular Kavşağı-Hasanlar Köy yollarının Bolu-Mengen Eskipazar İlçe/il sınırına dayandığı hat. 4- Ovacık İlçesi (A); Doğusu: Abdullar Köy yollarının, devamında Soğanlıçaya birleştiği Nokta, Güneyi: Ovacık İlçe Merkezi, Batısı: Karabük-Ovacık Karayolunun Soğanlıçayla kesiştiği noktadan itibaren, Boyalı-Şamlar köy yollarının Ovacık ilçe Merkezine birleştiği hat, Kuzeyi: Soğanlı çay. (B) Avlağıkaya Kısmı (Ovacık Merkez Orman İşletme Şefliğinin doğu köşesi) ; Doğusu: Ovacık-Bayramören İlçeleri arasındaki sınır, Kuzeyi: Soğanlı köyü Kuzeydoğuya doğru Ovacık-Bayramören İlçeleri sınırında bulunan soğanlı çayı üzerinde bulunan köprü, Güneyi: Kışla köyünden itibaren Soğanlı çayına birleşen dere, Batısı: Soğanlı-YığınotAvlağıkaya ve Kışla köylerini birleştiren köy yolu. 5- Safranbolu İlçesi (A) (Sarıçiçek Orman Serisi); Doğusu: Tokatlı-İncekaya sapağından kuzeybatıya doğru yol boyunca tomruk deposu ve arıtma tesisini geçerek kuzeye devam eder, Hızar Deresi’nin batısından yol boyunca devam ederek, kuzeybatıya Eskicini Deresi boyundan kuzeybatıya Sarıkaya ve Sarıkaya Sırtları boyunca 1654 m. Örenler Tepeye ulaşır. Buradan güneybatı istikametinde Kepçe ve Çıkrıkkapı Mevkii boyunca Göl yanı 1206 m den kuzeybatıya Bartın-Safranbolu-Eflani karayolu sapağına bağlanarak kuzeyde Ovacuma’da son bulur, Kuzeyi: Bartın il sınırı, Batısı: Safranbolu ilçe sınırı (Kuzeybatısı Bartın-Kumluca, Güneybatısı Karabük-Merkez-Tekir-Başköy sınırı), Güneyi: Safranbolu İlçe merkezi. (B) (Yaci Kanyonu-Yağcı Mahallesi- Yaci Mahallesi); Doğusu: Kiraz ocağı sırtı Kuzeyi: Kaya deresi (Yağcı kanyonu), Batısı: Konarı köyü, Güneyi: Çırçır tepe mevkii (594,7m.) Kepez tepe(884m). 6- Yenice İlçesi (A) (Hüseyinbeyoğlu Mevkii); Kuzeyi: Döngeller Tepeden başlayıp, Sepetçi sırtını takiben Geyikgöl Tepe, ana sırtı takiben 1081 m rakımlı tepe, Yağbasan sırtını takiben 1179 m rakımlı Boynum Tepeye kadar, Güneyi: Kirazpınar derenin tren yolu ile kesiştiği tren yolu köprüsünden başlayıp, Karabük yönünde tren yolunu takiben tren yolunun Kelemen deresi ile kesiştiği tren yolu köprüsüne kadar, Doğusu: Yenice - Karabük tren yolunun Kelemen deresi ile kesiştiği tren yolu köprüsünden başlayıp, Kelemen deresinin akış istikametinin tersini takiben Kelemen deresi ile Hüseyinbeyoğlu köyü köprüsünün kesiştiği yere oradan Türkmen sırtını takiben Takacak sırtı, Takacak sırtını kuzey yönde takiben 727 m rakımlı Döngeller Tepeye kadar,Batısı: 1179 m rakımlı Boynuz Tepeden güney yönde Karacakaya Tepeye oradan Kirazpınar dere akış istikameti yönünde Kirazpınar derenin tren yolu ile kesiştiği tren yolu köprüsüne kadar. (B) Bağbaşı-Dabazlar Mevkii (Göktepe Orman İşletme Şefliğinin Doğu Köşesi); Kuzeyi: Dabazlar deresinin Yenice - Zonguldak karayolu ile kesiştiği köprüsüden başlayıp, Yenice - Zonguldak karayolunu takiben karayolunun Büyük defe ile kesiştiği köprüye kadar, Güneyi: Göktepe ile Kale Tepeden gelen sırtın kesiştiği yerden başlayıp, 990 m.rakımlı tepeye kadar, Doğusu: Kale tepeden başlayıp ana sırtı takiben Dabazlar deresi, Dabazlar deresini akış yönünde takiben derenin Yenice - Zonguldak karayolu ile kesiştiği köprüye kadar, Batısı: Büyük derenin akış istikametinin tersini takiben Göktepe dere, Göktepe derenin Kale tepeden gelen ana sırtı kestiği noktaya kadar. (C) (Kavaklı (Kuzeyi) Bölgesi Ballıkaya Mevkii); Kuzeyi: Filyos-Yenice Çayı, Güneyi: Deligeç Kayası, Pazarkuzu Ormanı, Abaza Deresi, Çakmakkaya, Alaçamkaya, Kabalaklıkaya, yapaz Tepe (1221m.), Gökpınar yayla (çadırlı) mevkilerinden geçerek Kavaklı Bölgesi Şeflik Binasında son bulan, Kavaklı Bölgesi Orman yolu, Doğusu: Yassıkaya mevkisinin güneyindeki Filyos çayından itibaren, Gavurevi Ormanı, Deligeç Kayası mevkiinde bulunan, Kavaklı Bölgesi Orman yolu, Batısı: Kavaklı Bölgesi Şeflik binasının güney batısından itibaren devam eden orman yolunun, Şimşirli Dereyle Filyos Çayına birleştiği nokta (Yanıkkaya, Tunus mahallesi, Kuzdağ). Örnek Avlak Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasaklandığı Sahalar: 1- Eskipazar İlçesi-Ören-Acıöz Örnek Avlağı: Doğusu: Çaldağı Tepeden, Eskipazar ve Karabük Orman İşletme sınırını takiben, Sivricekaya Tepeye, oradan Kışladeresi, Kapıcıyeri Tepesi ve İncedereyi takiben Hanköyde, Ankara Karabük asfaltına kadar, Batısı: Çetiören piknik yeri yol ayrımından sırtı takiben Esenli tepeden, Yenice Orman İşletme sınırı ve Ayazman doruğu tepeye kadar, Kuzeyi: Yenice Orman İşletme sınırı ve Ayazman doruğu tepeden itibaren sırt boyu Keltepe Orman İşletme Şefliği sınırını takiben Çaldağı Tepesi’ne kadar, Güneyi: Çetiören Mahallesinden orman yolunu takiben, Gücüez çukuru deresine ve dereyi takiben Çavuşlar Mahallesi ile Yayalar, Yukarı Saray, Aşağı Saray Mahallelerinden Ankara-Karabük asfaltının Hanköye kadar çevrili saha. 2- Merkez İlçesi-Karatepe Örnek Avlağı; Kuzeyi: Soğanlı Çay, Güneyi: Taşlı Burun Sırtının, Bağırsak Deresi ile birleştiği nokta, Doğusu: Bağırsak Deresi, Batısı: Soğanlı Çaydan güneye Doğru 20 nolu bölmeyi takiben Aktaş Kışlası, 19 ve 15 nolu bölme sınırları, Kızıldereyi takiben taşlık tepe sırtı, Aktaşerenleri Tepe (1442 m ) ve Hokurdoyuk sırtı. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: 1- Safranbolu, Sırçalı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 2- Yenice Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (05.10.2006 tarih ve 26310 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 79-KİLİS: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: Musabeyli İlçesi; Doğusu: Fericek Köyü karayolundan Gaziantep İl Sınırına kadar, Kuzeyi: Gökmusa Köyü-Gaziantep sınırını takiben Bozkaya-Küçükahmet sınırına uzanan Gaziantep İl Sınırı, Batısı: Gaziantep İl sınırından Küçükahmet, Karadut, Ağcakent, Y.Kalecik, Kürtüncük, Zeytinbağı, Kurtaran Köylerini takip eden yoldan Musabeyli İlçe karayoluna uzanan hat, Güneyi: Musabeyli karayolundan başlamak suretiyle Yuvabaşı, Gözlüce, Fericek, Köyleri’ni birbirine bağlayan yolu izleyerek ilçe sınırına kadar. 80-OSMANİYE: Merkez Av Komisyonunca 2009-2010 Av Döneminde Avın Yasaklandığı Sahalar: 1- Merkez İlçesi (A); Kuzeyi: Gökçedam (Hemite) Köyü’nden Ceyhan Nehri boyunca yolu takiben Harnup Mahallesi’ne, Harnup Mahallesi’nden yolu takiben Kesmeburun Köyü’ne, Kesmeburun Köyün’den yolu takiben Sarpınağzı Köyü’ne kadar, Doğusu: Sarpınağzı Köyü’nden Nehrin karşı kıyısındaki Hamıs Mahallesi’nden Kumarlı Köyü’ne giden yolun Yeldeğirmeni Mevkii’ne, Yeldeğirmeni Mevkii’nden yolu takiben Hamıs Mahallesi’ne kadar, Güneyi: Hamıs Mahallesi’nden yolu takiben Ceydetiye Beldesi’ne, Ceydetiye Beldesi’nden Kadirli’ye giden asfalt yolu takiben Sakarcalık Köyü’ne kadar, Batısı: Sakarcalık Köyü’nden asfalt yolu takiben Gökçedam (Hemite) Köyü’ne kadar olan saha. (B) Ziyarettepe; Doğusu: Şekerdere Köyü içerisinden geçen Şeker Dere’yi takiben Akarca Mahallesi’ne, Akarca Mahallesi’nden Ellek Beldesi’ne giden yolu takiben Ellek Mezarlığı’na kadar, Kuzeyi: Ellek Beldesi Mezarlığı’ndan başlayarak Selverler Mahallesi’ne giden yolu takiben Selverler Mahallesi’ne, Selverler Mahallesi’nin batısındaki sırtı takiben Sırtın Karagedik Köyü’nde Karani Dere’yi kestiği yere, Karani dereyi takiben Karani Dere’nin Ceyhan Nehri’ne döküldüğü yere kadar, Batısı: Karani Dere’nin Ceyhan Nehri’ne döküldüğü yerden başlayarak Ceyhan Nehri’ni takiben Mağaraönü Mahallesi’ne, Mağaraönü Mahallesi’nden Küçükbakacak Tepesi’ne giden sırtı takiben Küçükbakacak Tepe, Küçükbakacak Tepe’den sırtı takiben Hamus Mahallesi’ne, Hamus Mahallesi’nden yolu takiben Hamus Çayı’na, Hamus Çayı’nı takiben Memişler Mahallesi’ne kadar, Güneyi: Memişler Mahallesi’nden başlayarak Hamus Çayı’nı takiben Kahyalar Mahallesi’ne, Kahyalar Mahallesi’nden yolu takiben Dervişli Köyü’ne, Dervişli Köyü’nden yolu takiben TEM oto yoluna, TEM oto yolunu takiben Şekerdere’ye kadar olan sınır. (C) Ürün; Doğusu: Sumbuç Sırtı’nın Gök Dere ile kesiştiği yerden başlayarak, Gök Dere’yi takiben Ürün Mahallesi’ne, Ürün Mahallesi’nden Küsnek Dere’yi takiben Küsnek Tepe’ye, Küsnek Tepe’den sırtı takiben Karalı Pınar ve Katran Yapım Evleri’ni takiben Karaçay Deresi’ne kadar, Batısı: 97-98 nolu bölmelerin sınırını oluşturan yolun Karaçay Deresi’ni kestiği noktadan başlayarak yolu takiben, Akyar Köyü-Erzin (Yeşilkent) asfaltını kestiği yer olan Kafalı Tepe’ye, Kafalı Tepe’den Erzin asfaltını takiben Osmaniye İşletme Şefliği sınırına kadar, Kuzeyi: Karaçay Deresi, Güneyi: Osmaniye Orman İşletme Şefliği’nin, Dörtyol Orman İşletme Şefliği’ne sınır olan l67, 168, 170, 171, 172, 176, 177 ve 179 nolu bölmelerin olduğu yerdeki sınır. 2- Bahçe İlçesi (İndere-Yukarıdere); Batısı: Dalıkırık mahallesindeki Büyükkula sırtını takiben Kuz Tepeye, Kuz tepeden sırtı takiben Bilâlik (Bekdemir deresi) deresine, Bilâlik (Bekdemir) deresini takiben Dişbudak deresiyle birleştiği yere kadar. Kuzeyi: Bilâlik (Bekdemir) deresiyle Dişbuddak deresinin kesiştiği noktadaki Ada sırtı takiben Karakaya tepeye, Karakaya tepeden sırtı takiben Ada Tepeye, Ada tepeden sırtı takiben Hırsız tepeye kadar, Doğusu: Hırsız tepeden sırtı takiben Yoğunoluk deresine, Yoğunoluk deresinden sırtı takiben Höcören Tepesine, Höcören tepesinden Hücrebel sırtını takiben Gavurharmanı tepeye, Gavurharmanı tepeden sırtı takiben Akkaya tepeye, Akkaya tepeden sırtı takiben Kamalaklı tepeye, Kamalaklı tepeden sırtı takiben Bakacak tepeye, Bakacak tepeden sırtı takiben Ağandık tepeye, Ağandık tepeden sırtı takiben Dikilitaş tepeye, Dikilitaş tepeden sırtı takiben Kumarcık tepeye kadar, Güneyi: Kumarcık tepeden sırtı takiben Kevenlikaş sırtından Yelli tepeye, Yelli tepeden sırtı takiben Akçadağ Beline, sırtı takiben Akçadağ Tepeye, Akçadağ tepeden sırtı takiben Ziyaret sırtını takiben Pendirlik tepeye, Pendirlik tepeden sırtı takiben Kar deresine, Kar deresini takiben Büyükkula sırtına kadar olan sınır. Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Zorkun Yaylası Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 81-DÜZCE: Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Olarak Ayrıldığı İçin Avlanmanın Yasak Olduğu Sahalar: Gölyaka-Efteni Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası; (16.10.2005 tarih ve 25968 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan sınırları dahilinde avlanmak yasaktır.) 4915 SAYILI KANUNUN 12. MADDESİ ÇERÇEVESİNDE ÖZEL KANUNLARLA AVLANMANIN YASAKLANDIĞI SAHALAR EK LİSTE-V TABİATI KORUMA ALANLARI (TKA) Bulunduğu Yer Adı . 1-Antalya-Finike Alacadağ TKA 2-Antalya-Elmalı Çığlıkara TKA 3-Antalya-Kumluca Dibek TKA 4-Artvin-Hopa Çamburnu TKA 5-Artvin-Borçka Camili-Gorgit TKA 6-Artvin-Borçka Camili-Efeler Ormanı TKA 7-Balıkesir-Edremit Kazdağı Göknarı TKA 8-Bolu-Merkez Kökez TKA 9-Bolu-Mudurnu Sülüklügöl TKA 10-Bolu-Merkez Akdoğan ve Rüzgarlar Ebe Çamı TKA 11-Bolu-Merkez Kale – Bolu Fındığı TKA 12-Düzce-Akçakoca Demirciönü TKA 13-Denizli-Beyağaç Kartal Gölü TKA 14-Gümüşhane-Kürtün Örümcek Ormanı TKA 15-Afyon-Emirdağ Dandindere TKA 16-Hatay-Dörtyol Tekkoz-Kengerlidüz TKA 17-Hatay Habibineccar Dağı TKA 18-Isparta-Eğirdir Kasnak Meşesi TKA 19-Burdur Kargı Köyü-Sığla Ormanı TKA 20-İstanbul Beykoz-Göknarlık TKA 21-Konya Akgöl (Ereğli Sazlığı) TKA 22-Kırklareli-Vize Kasatura Körfezi TKA 23-Kırşehir Seyfe Gölü TKA 24-Kütahya-Tavşanlı Vakıf Çamlığı TKA 25-Kütahya-Domaniç Kaşalıç TKA 26-K.Maraş-Andırın Körçoban TKA 27-Muğla-Milas Sırtlandağ Halep Çamı TKA 28-Samsun Hacıosman Ormanı TKA 29-Sinop-Merkez Sarıkum TKA 30-Karabük Kavaklı TKA 31-Karabük Çıtdere TKA EK LİSTE-VI MİLLİ PARKLAR (MP) Bulunduğu Yer 1-Yozgat 2-Osmaniye 3-Ankara-Kızılcahamam 4-Balıkesir – Bandırma 5-Bursa – Merkez 6-Bolu 7-Aydın – Kuşadası – Söke 8-Manisa-Merkez 9-Isparta – Şarkikaraağaç 10-Antalya – Merkez 11-Isparta – Eğirdir 12-Tunceli 13-Antalya 14-Çanakkale–Eceabat-Gelibolu 15-Antalya – Manavgat 16-Kastamonu-Ilgaz 17-Afyon – Kütahya – Uşak 18-Nevşehir – Ürgüp 19-Trabzon – Maçka 20-Çorum – Sungurlu 21-Adıyaman – Kahta 22-Konya – Beyşehir 23-Balıkesir – Edremit 24-Rize – Çamlıhemşin 25-Artvin 26-Artvin – Şavşat 27-Antalya – Aydınkent 28-Denizli 29-Adana – Kayseri-Niğde 30-Muğla – Marmaris 31-Muğla – Fethiye 32-Çanakkale – Merkez 33-Kastamonu-Bartın 34-Kars-Erzurum 35-Ağrı-Iğdır 36-Edirne 37-Kayseri 38-Ş.Urfa 39-Kırklareli 40-Adana Adı . Yozgat Çamlığı MP Karatepe Aslantaş MP Soğuksu MP Manyas Kuşcenneti MP Uludağ MP Yedigöller MP Dilek Yarımadası ve Büyük Menderes Deltası MP Spil Dağı MP Kızıldağ MP Güllük dağı-Termessos MP Kovada Gölü MP Munzur Vadisi MP Olimpos-Beydağları Sahil MP Gelibolu Yarımadası MP Köprülü Kanyon MP Ilgaz Dağı MP Başkomutanlık Tarihi MP Göreme Tarihi MP Altındere Vadisi MP Boğazköy-Alacahöyük MP Nemrut Dağı MP Beyşehir Gölü MP Kazdağı MP Kaçkar Dağı MP Hatila Vadisi MP Karagöl – Sahara MP Altınbeşik Mağarası MP Honaz Dağı MP Aladağlar MP Marmaris MP Saklıkent MP Troya Tarihi MP Küre Dağları MP Allahuekber Dağları MP Ağrı Dağı MP Gala Gölü MP Sultansazlığı MP Tektek Dağları MP İğneada-Longoz Ormanları MP Yumurta Lagünü MP EK LİSTE-VII TABİAT PARKLARI (MP) Bulunduğu Yer 1-Antalya 2-Aydın-Söke 3-Balıkesir 4-Bolu-Merkez 5-Çorum-Merkez 6-Isparta-Merkez Adı . Kuşunlu Şelalesi TP Bafa Gölü TP Ayvalık Adaları TP Abant Gölü TP Çatak TP Gölcük TP 7-Isparta 8-İstanbul-Beykoz 9-İstanbul 10-Kocaeli-Gebze 11-Kocaeli-Gölcük 12-Konya-Seydişehir 13-Muğla-Fethiye 14-Trabzon 15-Gümüşhane 16-Afyon-Denizli 17-Artvin-Borçka 18-Isparta 19-Antalya 20-Tokat 21-Antalya 22-Sinop 23-Ankara 24-Afyonkarahisar 25-İzmir 26-Manisa 27-İzmir 28-İstanbul 29-Adıyaman 30-Kahramanmaraş Yazılı Kanyon TP Polonezköy TP Türkmenbaşı TP Ballıkayalar TP Beşkayalar TP Kocakoru Ormanı TP Ölüdeniz – Kıdrak TP Uzungöl TP Artabel Gölleri TP Akdağ TP Karagöl TP Gelincik Dağı TP İncekum TP Ballıca Mağarası TP Güven Kanyonu TP Hamsilos TR Çamkoru TP 26 Ağustos TP Meryemana TP Mesir TP Örnekköy TP Fatih Ormanı TP Gölbaşı Gölleri TP Kapıçam TP EK LİSTE-VIII ÖZEL ÇEVRE KORUMA BÖLGELERİ (ÖÇK) Bulunduğu Yer Adı: 1-Ankara Gölbaşı 2-Antalya Kekova 3-Antalya Belek 4-Antaly Patara 5-Denizli Pamukkale 6-İzmir Foça 7-Mersin Silifke Göksu Deltası 8-Muğla –Datça Bozburun: 1-Datça İlçesi: Doğusu: Çiftlik Limanı-Bayır Köyü yolu, Batısı: Bozburun Beldesinden Söğüt Köyüne giden karayolu-Akdeniz, Kuzeyi: Bozburun Beldesinden Selimiye Köyüne giden karayolu-Turgut Köyünden Bayır Köyüne giden karayolu (500 m. içerisinden başlamak kaydıyla), Güneyi: Akdeniz. Bu alanlarda avlanmak serbesttir. 9-Muğla – Köyceğiz Dalyan: 1- Kuzeyi: Kıralan Mahallesinden Ortaca Asfaltına inen yolun güney kısmını takiben batı istikamette köyceğiz gölü kenarına kadar olan kısım, Doğusu: Kıralan Mahallesinden Ören Mahallesine, oradan güney istikamette Beyobası Beldesine inen yolun batı kısmını takiben, Köyceğiz-Ortaca karayolu nun yuvarlak çayı kestiği köprüden Tepe arasına giden yolun batısını takiben Eskiköy Mevkii, Güneyi: Eskiköy Mevkiinden Peçenek Mahallesine inen yolun kuzeyi, Batısı: Köyceğiz Gölü kenarındaki bataklık ve sazlıklarla çevrili olan alan. 2-Kuzeyi: Muğla-Ortaca Karayolu, Doğusu: Toparlar Beldesinden güney istikamette Belediye Arıtma İstasyonuna inen yolu takiben Baklalık Mevkii, Günlükdöven Mevkii istikametinde Gemer Mevkiine kadar inen yolun batısı, Güneyi: Kemer Mevkiinden batı istikamette Kınalı mvk., Küçükgöz Mvk.ne kadar uzanan yolun kuzeyi, Batısı: Küçükgöz Mvk.’den kuzey istikamette Kazancıçayırı mvk.ne oradan Muğla asfaltına çıkan yolun doğusu ile çevrili alanların meskun mahal, narenciye bahçeleri, ekili tarım arazileri, sığla ormanları ve özel mülk arazileri dışında kalan ormanlık alanlarında; KEKLİK hariç I. II. Ve III. Grup av kuşlarının avlanması serbesttir. 10-Muğla Gökova 11-Muğla – Fethiye Göcek: 1-Kuzeyi:Güngörmez limanından kuzey-doğu yöne uzanan hattı takiben Akdeniz, Doğusu:Akdeniz, Güneyi:Akdeniz, Batısı:Akdeniz İle çevrili ormanlık sahalarda sadece bıldırcın avı serbesttir. 12-Aksaray Ihlara 13-Konya Tuzgölü: 1-Tuzgölü’nün kuzey doğusunda yer alan Şeker köyünden başlıyarak E-5 Karayolunu takiben Acıpınar noktasına, oradan Ulukışla, Yeşiltepe ve Akhan yayla çizgisini takiben Aksaray Sultanhanı Karayoluna, oradan Sultanhanı Eşmekaya’ya ve takiben Eskil, Gölyazı, Günyüzü, Gölyayla, Çevrikyayla, Kırkışla yolunu takiben Konya-Cihanbeyli karayoluna, oradan Cihanbeyli, Yeniyayla, Uzunyayla, Şüküryayla, Uzunkuyu, Zincirlikuyu, Tuzyaka, Bozan, Kırk, Fevziye yaylası yolu üzerinden Kulu’ya, Kulu’dan Şeker köyüne bağlanan ve bu yerleşim bölgelerini birleştiren yollar esas alınmak üzere belirlenen hattın DIŞINDA kalan sahalarda avlanmak SERBESTTİR.) 14-Trabzon Uzungöl EK-IX GELENEKSEL ATMACACILIK ESAS VE USULLERİ Atmacacılık kültürünün doğaya zarar vermeyecek şekilde sürdürülmesi amacı ile ulusal ve uluslar arası mevzuat dikkate alınarak, atmacacıların eğitilmesi, sertifika verilmesi, atmacaların muhafazası, tutma ve bulundurma limitleri, doğaya bırakılması ile ilgili esas ve usuller aşağıda belirtilmiştir. 1-ATMACACILIK EĞİTİMİ Atmaca (Accipiter nisus) yakalamak, bulundurmak ve atmaca ile avlanmak için, Çevre ve Orman Bakanlığı ile Milli Eğitim Bakanlığı arasında imzalanan işbirliği protokolü kapsamında düzenlenen Avcı Eğitimi Kursu na ve ayrıca 6 ders saatlik Atmacacılık Kursuna katılmak ve başarı belgesi almış olmak şarttır. Atmacacılık kursları Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü’nce hazırlanan ders notları esas alınarak yapılacaktır. Kurs notlarında yer alan bölümler Doğada Atmaca (I.Bölüm) ve Atmacacılık Geleneği (II.Bölüm) toplam dört saat, Sağlık Bölümü (III. Bölüm) ise iki saat olarak planlanmıştır. Ancak uygulamada süre yeterli olmadığı taktirde üç saate kadar ilave yapılarak toplam süre dokuz saat olabilecektir. Kurslarda eğiticiler, I.Bölüm için avcı eğitimi kurslarında ekoloji veya yaban hayvanları dersini veren eğiticilerden II. Bölüm için yörede atmacacılık kültürünü bilen ve yaşayan kişilerden III. Bölüm olan sağlık bilgisi için ise veteriner hekimler arasından belirlenecektir. Atmacacılık eğitim kurslarının açılmasında tüzüklerinde atmacacılıkla ilgili faaliyetlere yer veren derneklerle işbirliği esastır. Ancak yörede atmacacılıkla ilgili dernek olmadığı taktirde avcı dernekleri ile de işbirliği yapılacaktır. Kurslara katılabilmek için 18 yaşını doldurmak ve derneğe kayıt olmak gereklidir. Atmacacılık kursuna katılıp başarılı olanlardan daha önce atmacacılık yaptığı dernek yönetim kurulu tarafından yazılı olarak belirtilen atmacacılara kurs sonunda Usta Atmacacı Sertifikası verilecektir. Atmacacılığa yeni başlayacak, yeterli pratik uygulaması olmayan kişilere ise Aday Atmacacı Sertifikası verilecektir. Dernekler kursa katılacak üyelerinden hangilerinin yeterli atmacacılık deneyimine sahip olduğunu kurs başvurusu ile birlikte İl Çevre ve Orman Müdürlüğüne bildirecektir. Aday atmacacılar usta atmacacı yanında iki yıl süre ile eğitildikten ve yanında yetiştiği ustası dâhil kayıtlı olduğu dernekçe belirlenecek üç usta atmacacının vereceği referanstan sonra Usta Atmacacı Sertifikası alabileceklerdir. Aday Atmacacı sertifikası ile atmaca tutulamaz, bulundurulamaz ve avlanamaz. Sertifikalar ekte yer alan örneklere uygun olarak hazırlanacaktır. 2009 yılında, Usta Atmacacı Sertifikası alacak kişiler Çevre ve Orman Bakanlığı Döner Sermaye Bütçesine, atmacacılığın geliştirilmesi ve sürdürülebilir yönetiminde ve eğitim giderlerinde kullanılmak üzere 180,80 TL, aday atmacacı sertifikası alacak kişiler ise 90,05 TL ödeyeceklerdir. Aday Atmacacı Sertifikalarının süresi beş yıldır ve vizeye tabi değildir. Aday Atmacacı sertifikası alanlar beş yıl içinde Usta Atmacacı Sertifikası almamaları halinde bu belgeleri iptal edilir. Usta Atmacacı Sertifikaları beş yılda bir beş yılın dolduğu tarihten sonraki ilk ocak ayında vize edilecektir. Usta Atmacacı Sertifikalarının 2009 yılı vize ücreti 90,05 TL. dir. Yukarıda belirtilen ücretler 492 sayılı Harçlar Kanunu Genel tebliği uyarınca yeniden değerleme oranında artırılarak bir sonraki yılda uygulanacaktır Sertifika alan kişilerin adresleri telefon, faks vb. bilgileri İl Çevre ve Orman Müdürlüğünce kayıt edilecektir. Adres değişikliği olduğunda İl Çevre ve Orman Müdürlüğüne bilgi verilecektir. 2-ATMACA TUTMA, BULUNDURMA ve AVLANMA 2.1-Atmaca Tutma Usta Atmacacı Sertifikası olan atmacacılar bir sezonda en fazla iki atmaca tutabileceklerdir. Tutulan atmacalar İl Çevre ve Orman Müdürlüğünce halkalanacak ve sertifikaya işlenecektir. Halkalar Genel Müdürlükçe temin edilecektir. Atmaca ve Ğaço (serçe ve Kızılsırtlı Örümcek Kuşu) yakalamada hareketli ağ ile Ğaço (serçe ve Kızılsırtlı Örümcek Kuşu) yakalamada kapan (ragi) kullanılacak, torba ağ (skance, monta) ve sahipsiz opice gibi zararlı usuller kullanılmayacaktır. Atmacaların 1 Nisan 2009-30 Haziran 2009 tarihleri arasında tutulması, yuva alanlarında rahatsız edilmesi ve yuvadan alınması yasaktır. 2.2-Bulundurma Ustaca atmacacı iki atmacadan birini istediği taktirde kışlamak üzere alıkoyabilecektir. Atmacayı kışlatacak olanların barındırma yeri kontrol edilecektir. Hayvanın rahatça hareket edebileceği genişlikte ve hijyenik şartlarda barınma yeri bulunmayan kişilerin atmacalarına el konulacaktır. Yakalanan atmacalardan biri ise mutlaka 15-20 Ekim tarihleri arasında İl Çevre ve Orman Müdürlüğünce il veya ilçe düzeyinde belirlenecek bir günde sağlık kontrolü yapılarak topluca doğaya salınacaktır. Salınan atmacalar sertifikadan düşülecektir. Atmacanın doğal olarak ölmesi halinde halka muhafaza edilecek ve İl Çevre ve Orman Müdürlüğü bilgilendirilecektir. Atmacayı bulunduran veya elde gezdirenler yanlarında sertifikasını bulundurmak ve kontrollerde göstermek zorundadır. 2.3-Avlanma Bu düzenleme ile Usta Atmacacı Sertifikasına sahip usta atmacacılar 2009–2010 Av Döneminde atmacalarını bulundurabilecekler, bunlarla avlanabileceklerdir. Atmaca ile avlanmak isteyenler geçerli av tezkeresi veya avcılık belgesi ile o av dönemine ait avlanma izin kartını almak zorundadırlar. Usta Atmacacı Sertifikasına sahip atmacacıların atmaca ile avlanmasında, bu Merkez Av Komisyonu Kararında yer alan avlanma günleri, avlanma zamanı ile avlanmasına izin verilen türler ve limitler esastır. 3-KONTROL VE DENETİM Bu talimatın uygulanmasını denetlemeye, Çevre ve Orman, Jandarma, Köy Tüzel Kişilikleri ve Polis teşkilatı yetkilidir. Ayrıca bu düzenlemelerin uygulamaya aktarılmasında, kontrol ve denetiminde atmacacılık veya avcılık dernekleri ile işbirliği yapılacaktır. Bu konuda yeterli çalışma yapmayan derneklerle işbirliğine gidilmeyecek ve bunların üyelerine yeni kurs düzenlenmeyecektir. Atmacaların her türlü ticareti yasaktır. Yukarıda belirlenen esas ve usuller dışında atmaca tutan, bulunduran veya avlanan atmacacıların sertifikası iptal edilecek ve kendilerine bir daha sertifika verilmeyecek, atmacalarına el konulacak, yasal işlem başlatılacak ve ayrıca Bakanlıkça öngörülen tazminat bedelleri talep edilecektir. [R.G. 01 Haziran 2009 – 27245] —— • —— İlânlar Adalet Bakanlığından: MÜNHAL NOTERLİKLER 2008 yılı gayrisafi gelirleri ve isimleri yazılı olan birinci sınıf Gebze Dördüncü Noterliği 28 Haziran 2009 ve Denizli Üçüncü Noterliği 2 Temmuz 2009 tarihlerinde yaş tahdidi nedeniyle boşalacaktır. 1512 sayılı Noterlik Kanununun 22 ve müteakip maddeleri gereğince BİRİNCİ SINIF NOTERLERDEN bu noterliklere atanmaya istekli olanların ilan tarihinden itibaren bir ay içinde Bakanlığımıza veya bulundukları yer Cumhuriyet Başsavcılıklarına başvurmaları gerekmektedir. Posta ile doğrudan doğruya Bakanlığa gönderilmiş olan dilekçeler başvurma süresi içinde Bakanlığa gelmediği takdirde atama işleminde nazara alınmaz. Noterlik Kanununun 22 nci maddesinin 2 nci fıkrası uyarınca ilan olunur. SIRA NO 12- NOTERLİĞİN ADI DENİZLİ NOTERLİĞİ GEBZE NOTERLİĞİ 2008 YILI GAYRİSAFİ GELİRLERİ ÜÇÜNCÜ 1.150.969,05 TL. DÖRDÜNCÜ 808.324,03 TL. [R.G. 20 Mayıs 2009 – 27233] —— • —— Adalet Bakanlığından: Bakırköy Fikri ve Sınaî Haklar Mahkemesinin 2008/67 Esas sayılı dosyasının zayi olduğu anlaşıldığından, 4473 sayılı Yangın, Yersarsıntısı, Seylâp veya Heyelân Sebebiyle Mahkeme ve Adliye Dairelerinde Ziyaa Uğrayan Dosyalar Hakkında Yapılacak Muamelelere Dair Kanun hükümlerinin söz konusu dosya için uygulanmasına ve anılan Kanun hükümleri gereğince işlem yapılmasına karar verildiği ilan olunur. [R.G. 22 Mayıs 2009 – 27235] —— • —— Adalet Bakanlığından : İstanbul 4. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2008/762 Esas sayılı dosyasının zayi olduğu anlaşıldığından, 4473 sayılı Yangın, Yersarsıntısı, Seylap veya Heyelan Sebebiyle Mahkeme ve Adliye Dairelerinde Ziyaa Uğrayan Dosyalar Hakkında Yapılacak Muamelelere Dair Kanun hükümlerinin söz konusu dosya için uygulanmasına ve anılan Kanun hükümleri gereğince işlem yapılmasına karar verildiği ilân olunur. [R.G. 29 Mayıs 2009 – 27242] —— • —— MAYIS / 2 0 0 9 A) İSTEĞİ ÜZERİNE EMEKLİYE AYRILAN HÂKİM VE SAVCILAR 12345- 23600 24316 25165 20513 23086 Alper ŞEREN Halil CANTEMİR Mecit CEYLAN Nurettin AYDIN Ali YILMAZ Bayındır Hâkimi Manisa Cumhuriyet Savcısı Şişli Cumhuriyet Başsavcı Vekili Ümraniye Cumhuriyet Savcısı İstanbul Cumhuriyet Savcısı 05.05.2009 05.05.2009 05.05.2009 20.05.2009 20.05.2009 B) YAŞ HADDİNDEN EMEKLİYE AYRILAN HÂKİM VE SAVCILAR 12345678- 26654 26572 23771 26563 21606 19891 20618 21129 Hatice ÖKSÜZER Sevgi ATALAY Mustafa AKGÜN Celalettin YÜKSEL Bekir POLATOĞLU Hasan BARUT Salih Sırrı UZ Tarık ERDOĞAN Kırıkkale Vergi Mahkemesi Üyesi Ankara İdare Mahkemesi Başkanı Samsun Hâkimi Danıştay Savcısı Kocaeli Hâkimi İstanbul Ağır Ceza Mahkemesi Başkanı Yargıtay Yedinci Hukuk Dairesi Üyesi Karşıyaka Ticaret Mahkemesi Başkanı 01.05.2009 02.05.2009 05.05.2009 05.05.2009 06.05.2009 07.05.2009 12.05.2009 12.05.2009