TR - MESS
Transkript
TR - MESS
CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Otomotiv Sektörüne İlişkin AB Müktesebatı CPS tarafından MESS için hazırlanmıştır. Kasım 2012 İstanbul &Brüksel © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 1 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group İçindekiler 1. GİRİŞ ..................................................................................................................................... 7 1.1. Otomotiv Endüstrisinin Arka Planı ....................................................................... 8 1.2. Hukuki Temel ............................................................................................................. 11 1.3. Otomotiv Endüstrisine ilişkin Topluluk Hedefleri........................................ 12 1.3.1. Düzenleyici Çerçevenin Tamamlanması, Uygulanması ve Basitleştirilmesi .................................................................................................................... 12 1.3.2. BM / Avrupa Ekonomik Komisyonu (UN/ECE) yoluyla teknik düzenleyici çerçevenin küreselleşmesi (Dış Ticaret Politikası) ......................... 13 1.3.3. Otomotiv endüstrisinin rekabet edebilirliğini güçlendirmek .............. 15 2. OTOMOTİV ENDÜSTRİSİNE YÖNELİK AT MÜKTESEBATI ............................... 15 2.1. Malların Serbest Dolaşımı ...................................................................................... 15 2.1.1. Teknik Uyumlaşma ............................................................................................... 15 2.1.1.1 Tip-Onayı Sistemi ................................................................................................ 16 2.1.1.2 Aydınlatma, Sinyalizasyon, Geri Yansıtıcılar ............................................ 35 2.1.1.3 Diğer Konular ....................................................................................................... 48 Yürürlükteki Mevzuat ................................................................................................................... 16 Tip onayı .............................................................................................................................................. 16 Araçların genel güvenliği .............................................................................................................. 25 Motorlu araçlardan kaynaklanan emisyonların neden olduğu hava kirliliği ile mücadele....................................................................................................................................................... 29 Beklemedeki Önergeler ............................................................................................................... 34 Elektrik güvenliği ............................................................................................................................. 34 Tip onayı .............................................................................................................................................. 35 Yürürlükteki Mevzuat ................................................................................................................... 35 Motorlu araçların sesli uyarı cihazları .................................................................................... 35 Motorlu araç ve römorklarının geri yansıtıcıları ................................................................ 38 Motorlu araçlar ve römorklarının arka far, ön far, arka sinyal lambası ve stop lambaları ....................................................................................................................................................... 40 Motorlu araçlar ve römorklarının arka tescil plaka lambaları ...................................... 41 Ana ışık ve/veya eğimli huzme farları olarak işlev gören motorlu araç farları ve bu tür farlar için parlak elektrikli telli lambalar................................................................................. 42 Motorlu araçların ön sis farları .................................................................................................. 44 Motorlu araçlar ve römorklarının arka sis farları .............................................................. 45 Motorlu araçlar ve römorklarının geri vites lambaları .................................................... 46 Motorlu araçların park lambaları .............................................................................................. 47 Yürürlükteki mevzuat................................................................................................................... 48 Motorlu araçların dış çıkıntıları ................................................................................................. 48 M1 kategorisi motorlu araçların kütle ve boyutları .......................................................... 50 Belli kategorilerdeki motorlu araç ve römorklarının kütle ve boyutları .................. 51 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 2 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Ticari araçların yola elverişliliği ................................................................................................ 53 Motorlu araçların ve römorklarının ısıtma sistemleri...................................................... 55 Belli kategorilerdeki motorlu araçların hız sınırlandırıcı sistemleri ......................... 57 Yola elverişlilik testleri .................................................................................................................. 57 Beklemedeki Önergeler ............................................................................................................... 61 Motorlu araçların transferinin kolaylaştırılması ................................................................ 61 Araçların yola elverişliliği............................................................................................................. 61 Belirli sınıf motorlu araçların kütle ve boyutları ................................................................ 62 2.1.2. Güvenlik Yükümlülükleri ................................................................................... 62 2.1.2.1 Aktif Güvenlik Yükümlülükleri ...................................................................... 62 2.1.2.2 Pasif Güvenlik Yükümlülükleri ...................................................................... 90 Yürürlükteki Mevzuat ................................................................................................................... 63 Motorlu araç ve römorklarının montaj alanı ve arka tescil plakalarının yerleştirilmesi............................................................................................................................................. 63 Motorlu araçlar ve römorklarının direksiyon tertibatı .................................................... 64 Motorlu araçların ve römorklarının fren tertibatı ............................................................. 65 Gelişmiş acil fren tertibatları....................................................................................................... 69 Motorlu araçların izinsiz kullanımını engelleyici cihazlar .............................................. 69 Motorlu araçların geri vites ve takometre donanımı ........................................................ 71 Araç erişimi ve manevra kabiliyeti ........................................................................................... 72 Motorlu araçların ve römorklarının mecburi plaka ve tescil ibareleri ile plakaların yeri ve yerleştirme yöntemi.................................................................................................................. 72 Motorlu araçların çekme tertibatı ............................................................................................. 75 Motorlu araç sürücülerinin görüş alanı .................................................................................. 76 Motorlu araçların iç donanımı .................................................................................................... 77 Motorlu araçların cam yüzeylerinin buzunu çözme ve buğusunu giderme sistemleri ...................................................................................................................................................... 78 Motorlu araçların cam sileceği ve yıkama sistemleri ........................................................ 80 Motorlu araçların çamurlukları ................................................................................................. 82 Belirli sınıf motorlu araçlar ve bunların römorklarının paçalık sistemleri ............. 83 Motorlu araçlar ve römorklarının emniyet camıları ve cam malzemeleri ............... 85 Motorlu araçlar ve römorklarının tekerlek lastikleri ve bunların yerleştirilmesi 86 Motorlu araçların dikiz aynaları ................................................................................................ 88 Vites göstergeleri ............................................................................................................................. 89 Şerit değiştirme uyarı sistemleri ............................................................................................... 90 Beklemedeki önergeler ................................................................................................................ 90 Motorlu araçlar ve römorklarının lastikleri ve bunların yerleştirilmesi .................. 90 Yürürlükteki mevzuat ................................................................................................................... 91 Motorlu araçlar ve römorklarının yakıt tankları ile arka koruma tertibatı ............. 91 Motorlu araçlar ve römorklarının kapıları ............................................................................ 93 On vehicle access and manoeuvrability .................................................................................. 94 Motorlu araçların iç donanımları .............................................................................................. 95 Motorlu araçların direksiyon mekanizması .......................................................................... 96 Motorlu araçların koltukları, bunların bağlantı parçaları ve koltuk başları............ 97 Motorlu araçlar ve römorklarının yan koruyucuları......................................................... 99 Motorlu araçlardaki yolcuların önden çarpma esnasında korunması ....................... 99 Motorlu araçlardaki yolcuların yandan çarpma esnasında korunması................... 100 Motorlu araçlar emniyet kemerlerinin bağlantı parçaları ............................................ 101 Motorlu araçların emniyet kemerleri ve bağlama sistemleri ...................................... 103 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 3 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 2.1.2.3 Motorlu araçların koltuk başları .............................................................................................. 105 Motorlu araçların ön koruma tertibatı .................................................................................. 106 Ticari araç içindeki yolcuların korunması ........................................................................... 106 Yaya Güvenliği ....................................................................................................107 Yürürlükteki mevzuat ................................................................................................................ 109 Yayaların korunması..................................................................................................................... 109 2.1.3. Motorlu Araçların Tescili ..................................................................................110 2.1.4. Motorlu Araçların Vergilendirilmesi ............................................................114 2.1.5. CARS–21 Girişimi .................................................................................................116 Yürürlükteki mevzuat ................................................................................................................ 111 Araçların tescil belgeleri ............................................................................................................. 111 Beklemedeki önergeler ............................................................................................................. 113 Araçların tescil belgeleri ............................................................................................................. 113 Yürürlükteki mevzuat ................................................................................................................ 114 Belirli taşımacılık vasıtalarının vergi muafiyeti ................................................................ 114 Geçici ithalat üzerinde vergi muafiyeti ................................................................................. 115 Yürürlükteki mevzuat ................................................................................................................ 121 2.2. 2.2.1. AB Çevre Politikası .................................................................................................124 Emisyon Denetimi ...............................................................................................125 Yürürlükteki mevzuat ................................................................................................................ 126 Hava kirliliğine ilişkin tematik strateji.................................................................................. 126 Küresel iklim değişikliğinin 2 santigrad derece ile sınırlandırılması....................... 126 Bazı araçlardan kaynaklanan CO2 emisyonlarının azaltılmasına yönelik Topluluk stratejisinin gözden geçirilmesi ........................................................................................................ 127 Motorlu araçların izin verilen gürültü seviyesi ile egzoz sistemi .............................. 128 Motorlu araçların emisyonlarından kaynaklanan hava kirliliğine karşı tedbirler 131 Araçların radyo paraziti (elektromanyetik uyumluluğu).............................................. 137 Araçlarda kullanılan dizel motorlardan çıkan kirletici salınımlara karşı alınan önlemler ...................................................................................................................................................... 139 Motorlu araçların yakıt tüketimi ............................................................................................. 141 Motorlu araçların motor gücü .................................................................................................. 144 Benzin ve dizel yakıtların kalitesi ........................................................................................... 145 Yakıt ekonomisi ile CO2 salınımı hakkında tüketici bilgisinin mevcudiyeti.......... 149 Yenilenebilir kaynaklardan enerjinin teşviki ..................................................................... 150 Ağır yük araçlarının emisyonları ............................................................................................. 152 Mobil iklimlendirme sistemleri ................................................................................................ 155 Motorlu araçlar ve römorklarının tip onayı ........................................................................ 156 Yeni binek araçların CO2 emisyonlar performans standartları.................................. 157 Yeni binek araçların tescili ile ilgili verilerin denetlenmesi ve raporlanması ...... 158 CO2 emisyonlarının azaltılmasına yönelik yenilikçi teknolojiler .............................. 159 Yeni hafif ticari araçların emisyon performansı standartları ...................................... 160 Yeni hafif ticari araçların tescil verileri ................................................................................ 161 Beklemedeki Önergeler ............................................................................................................ 162 Araçların radyo paraziti (elektromanyetik uyumluluğu).............................................. 162 Motorlu araçların izin verilen gürültü seviyesi ile egzoz sistemi .............................. 162 Yeni binek araçların CO2 emisyonlarının azaltılması ..................................................... 163 Yeni hafif ticari araçların CO2 emisyonlarının azaltılması ........................................... 164 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 4 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Auto-Oil Programı ....................................................................................................................... 165 2.2.2. Atık Politikası: Ömrünü Tamamlamış Araçlar ..........................................166 Yürürlükteki Mevzuat ................................................................................................................ 166 Yeniden kullanılabilirlik, geri dönüştürülebilirlik ve geri kazanılabilirlik............. 166 2000/53/AT Yönergesinin uygulanmasına dair raporlar ............................................ 172 İmha belgesinin asgari gerekleri ............................................................................................. 173 Araçların parça ve malzemelerine dair kodlama standartları .................................... 173 Yeniden kullanım/geri kazanım ile yeniden kullanım/geri dönüşüm hedeflerinin denetlenmesi............................................................................................................................................. 173 Motorlu araçların tip onayı (yeniden kullanılabilirlik, geri dönüştürülebilirlik ve geri kazanılabilirlik)............................................................................................................................... 174 2.2.3. Vergilendirme Politikası ...................................................................................175 Yürürlükteki Mevzuat ................................................................................................................ 176 Enerji vergisi .................................................................................................................................... 176 Beklemedeki Önergeler ............................................................................................................ 178 3. AB REKABET POLİTİKASI .........................................................................................181 3.1. Giriş ve Yasal Dayanak ..........................................................................................181 3.2. Ana Mevzuata Genel Bakış ...................................................................................182 3.3. AB’nin Otomotiv Endüstrisine ilişkin Anti-tröst Mevzuatı.......................186 3.3.1. Dikey Anlaşmalar ................................................................................................186 Yürürlükteki mevzuat ................................................................................................................ 186 Antlaşmanın 81(3). Maddesinin uygulanması ................................................................... 186 Antlaşmanın 101(3). Maddesinin uygulanması ................................................................ 191 3.3.2. Yatay anlaşmalar .................................................................................................200 3.3.3. Teknoloji transferine yönelik lisans anlaşmaları ....................................202 Yürürlükteki mevzuat ................................................................................................................ 200 Antlaşmanın 81(3). Maddesinin uygulanması ................................................................... 200 Yürürlükteki mevzuat ................................................................................................................ 202 Teknoloji transferi ......................................................................................................................... 202 3.4. Otomotiv Endüstrisine İlişkin Diğer Konular ...............................................204 3.4.1. Otomobil fiyatı raporları ..................................................................................204 3.4.2. En Son Gelişmeler ................................................................................................205 3.5. Fiat, DaimlerChrysler, Toyota and General Motors ......................................................... 205 Asahi, Pilkington, Saint Gobain ve Soliver ........................................................................... 207 İçtihat Hukuku Kararları ......................................................................................207 3.5.1. Avrupa Komisyonu tarafından alınan anti-tröst kararları (2003’ten bugüne) ..................................................................................................................................207 1) 2) 3) 4) 5) BMW ve General Motors Kararları ............................................................................... 207 Porsche Kararı ..................................................................................................................... 210 Volkswagen ve Audi Kararları ....................................................................................... 210 Peugeot davası ..................................................................................................................... 211 BP Yağlama Maddeleri davası ........................................................................................ 212 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 5 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 3.5.2. Avrupa Adalet Divanı’nın Anti-tröste ilişkin kararları (2000’den bugüne) ..................................................................................................................................213 1. 2. 3. 4. 5. Jaguar Land Rover France SAS Davası ......................................................................... 213 Audi davası ............................................................................................................................ 214 Volkswagen davası.............................................................................................................. 216 General Motors – Opel davası ......................................................................................... 218 Volkswagen davası.............................................................................................................. 219 4. YEDİNCİ ÇERÇEVE PROGRAMI ................................................................................221 5. 2004 GENİŞLEMESİ VE OTOMOTİV ENDÜSTRİSİ..............................................222 5.1. 2004 Genişlemesi ve İlgili Müzakere Başlıkları ...........................................222 5.2. Yeni Üye Devletlere yönelik Geçiş Düzenlemeleri ......................................224 6. TÜRKİYE’DEKİ YASAL ÇERÇEVE VE OTOMOTİV ENDÜSTRİSİNE YÖNELİK MÜKTESEBATININ UYUMLAŞTIRILMASI ....................................................................229 6.1. Müktesebatla uyumlaştırmaya yönelik gelişmeler ....................................229 6.2. Müzakere Süreci ......................................................................................................267 6.2.1. AB’nin Değerlendirmeleri ................................................................................267 6.2.2. 2012 İlerleme Raporu ........................................................................................267 6.2.3. Yenilenen Katılım Ortaklığı .............................................................................274 6.2.4. Tarama süreci ve Müzakereler .......................................................................276 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 6 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 1. GİRİŞ Yaygın olarak bilindiği üzere, Avrupa ekonomik entegrasyonu; Avrupa’da dört serbestiye dayalı (malların, hizmetlerin, kişilerin1 ve sermayenin serbest dolaşımı) bir İç Pazar oluşturma amacı ile başlatılmış bir süreçtir. Üye Devletler arasında yüksek derecede uyum düzeyindeki bir piyasaya karşılık gelen İç Pazar, otomotiv sektörünün de önemli bir yere sahip olduğu çeşitli sektörlerdeki ticaret kurallarını belirleyen yasaların uyumlaştırılmasını ve yakınlaştırılmasını gerektirmektedir. Geçmişte basit bir mekanik imalât endüstrisi olan otomotiv sektörü, geçtiğimiz yirmi yılda gerçekleşen hızlı teknolojik gelişmelerin sonucu olarak yeniden hız kazanmıştır. Dolayısıyla, motorlu araçların önemli elektronik ve elektrik özellikleriyle daha karmaşık hale geldiği dinamik ve sürekli bir dönüşüm süreci başlamıştır. Bu süre zarfında, bu süregelen teknolojik ilerleme, otomotiv sektörünü giderek artan şekilde bilgiye dayalı bir sektör haline getirmiştir. Motorlu araçlar artık, öncekinden çok daha güvenli, rahat ve çevre-dostu hale gelmiştir. Otomotiv endüstrisi, küresel ekonomiyi yönlendiren başlıca sektörlerden biri olarak, yeni zorluklarla yüzleşmeye, yükselen fırsatlardan yararlanmaya ve çok sayıda faktörden kaynaklanan (bir başka deyişle, çevresel korumaya yönelik ihtiyaç, yüksek benzin fiyatı ortamı, üretim prosesleri) sorumluluk ve riskleri üstlenmeye her zaman için hazırlıklı bulunmaktadır. Topluluğun en önemli büyük sektörlerinden biri olan otomotiv sektörüne ilişkin olan Topluluk Müktesebatı, çeşitli AB politikalarıyla kesişmekte ve bu sebeple birçok sayıda farklı başlık altında (örneğin; Malların Serbest Dolaşımı, Rekabet Politikası, Çevre, Vergilendirme, vb.) inceleme gereksinimi doğurmaktadır. Bu bağlamda, Avrupa Topluluğu (AT) Müktesebat Rehberi, iki yönlü metodoloji çerçevesinde yapılandırılmıştır. Birinci bölüm, esas olarak her AB politikası için ayrı bölümleri kapsamakta; bu politikalar hakkında bilgi vermekte; otomotiv sektörüyle olan bağlantılarını tanımlamakta; yasal çerçeveye genel bir bakış ve hâlihazırdaki ve gelecekteki yasal düzenlemelerin ayrıntılı özetlerini içermektedir. Ayrıca, bu bölümde, günümüz için pratik deneyimler oluşturdukları gerçeğinden hareketle, içtihat hukukundan elde edilen kazanımlara dikkat çekilmektedir. 1 Özellikle de “İşçilerin serbest dolaşımı” © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 7 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bu bölümdeki analiz edilmiş olan AT müktesebatı, Türkiye’nin AB’ye uyumlaşma sürecinden kaynaklanan ve otomotiv sektöründe aktif olan MESS üyelerini etkileyecek veya etkilemesi muhtemel tüm konuları kapsamayı hedeflemektedir. Sonraki bölüm ise, ilgili müzakere başlıkları altında otomotiv endüstrisine ilişkin konulara yönelik olarak Türkiye’nin AT müktesebatı ile olan uyumlaşma düzeyini analiz etmektedir. AB tarafından yapılan ve bu zamana kadar Türkiye’nin gerçekleştirdiği ilerlemeler, bu konuda Türkiye’nin verdiği taahhütler ve ilerleme raporları ışığında ayrıntılı bir şekilde incelenmektedir. Dolayısıyla, bu Rehber, aynı zamanda son genişleme dalgaları neticesindeki AB müktesebatı ile ulusal hukukun uyumuna ilişkin tecrübeleri de içermektedir. Bu Rehber, otomotiv sektörüne ilişkin ilgili başlıklardaki yaklaşan müzakerelere yönelik olarak yol haritası saptanması sırasında kullanışlı ve zengin kaynaklı bir referans olmayı hedeflemektedir. 1.1. Otomotiv Endüstrisinin Arka Planı Otomotiv endüstrisi, Avrupa ve dünya ekonomisinde temel bir endüstri dalını teşkil etmektedir, zira AB dünyanın en geniş otomotiv üretim bölgesi (%24)2 olup, otomotiv endüstrisi Birlik içindeki üretim sektörünün %7,5’ini oluşturmaktadır. Otomotiv endüstrisi tarafından sağlanan doğrudan istihdam, 2,3 milyon çalışan civarında iken, bunun toplam istihdama etkisinin (doğrudan ve dolaylı) 12 milyondan fazla çalışan olacağı tahmin edilmektedir. Avrupa’daki otomotiv endüstrisini hâlihazırda tanımlayan nitelikler aşağıdaki şekildedir: — — — — Güçlü fiyat rekabeti Yüksek hammadde ve enerji fiyatları Maliyet yönetimine fazla ağırlık verilmesi Üretim proseslerinin yeniden yapılandırılması Otomotiv endüstrisinin ürün çeşitliliği, binek otomobilleri, otobüsleri ve yolcu otobüslerini, orta ve ağır sınıf kamyonları, motosikletleri, hafif kamyon ve kamyonetleri ve tarım ve orman traktörlerini üstü kapalı yük arabaları ile tarım ve orman traktörlerini içermektedir. Makro-ekonomik durumun kötüleşmesi ve tüketici taleplerinin düşmesinden etkilenen motorlu araç üretimi, 2000 yılından beri bir düşüş trendi içindedir. Sektör, küresel ekonomik krizden zarar görmüş olsa da özellikle ihraç pazarlarında genel pazar eğilimleri 2010 yılından bu yana gelişim göstermiştir.3 2 3 Son beş yılın ortalaması http://ec.europa.eu/trade/creating-opportunities/economic-sectors/industrial-goods/automotive/ © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 8 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group AB içindeki otomotiv endüstrisi; esas itibariyle, birkaç araç üretim şirketi ve önemli sayıda bağımsız tedarikçilere sahip bir endüstri dalı olarak tanımlanmaktadır. Şirket birleşmeleri ve devir alımları, uzun zamandan beri gözlemlenmektedir; ancak son yıllarda bu konuda yeni bir artış gerçekleşmiştir. Bu eğilimin son örneklerinden biri de, ABD Üç Büyükleri’nin en küçük ama en karlı olan şirketi Chrysler’in fiili olarak Daimler-Benz tarafından devralınmış olmasıdır. Günümüzde AB’de 16 uluslararası üretici bulunmaktadır. Bunlar, BMW Group, DAF Kamyon, Daimler, FIAT Group, Ford Avrupa, General Motors Avrupa, Hyundai Motor Avrupa, IVECO S.p.A., Jaguar Land Rover, MAN Nutzfahrzeuge, Porsche, PSA Peugeot Citroën, Renault, Scania, Toyota Avrupa, Volkswagen ve Volvo Group’tur4. Buna ilaveten, AB içinde önemli tesislere sahip olan, Japon üreticileri (örneğin, Honda, Nissan, Toyota, Suzuki ve Mitsubishi) ve benzeri küçük üreticiler de bulunmaktadır. İki Kore bazlı şirket (Hyundai ve Daewoo) da, Avrupa’ya kayda değer oranlarda araç ihracatında bulunmaktadır. Samsung ise Renault tarafından satın alınmıştır. Benzer bir birleşme, AB kamyon endüstrisinde de gerçekleşmiştir. Hâlihazırda, bahse konu alandaki başlıca üreticiler, Volvo, Scania, Iveco, MAN, Daf ve DaimlerChrysler’dir. Avrupa Birliği, özellikle ABD’ye ve 2004 Mayıs Genişlemesi neticesinde Birliğe katılan yeni Üye Devletlere yönelik motorlu araç ihracatından kaynaklanan ticaret fazlasından yararlanmaktadır. Öte yandan, Japonya ve Güney Kore’den gelen ithal mallar, yeterli düzeyde bir ihracatla dengelenmemekte olup, bu durum, bahse konu iki ülkeye karşı bu sektörde oluşan ticaret açığını artırmaktadır. Teknolojik gelişmelere ilişkin olarak, motorlu araç endüstrisinin, gelecek 10 yılı aşkın sürede, daha ileri teknolojik dönüşüm ve değişimleri tecrübe edeceği tahmin edilmektedir. Her ne kadar, motorlu araçlar, birçok alanda teknolojinin en son gelişmelerini kullansalar da, gelecek on yıl içinde özellikle adaptif hız kontrol sistemi, küresel seyrüsefer uydu sistemi (global positioning satalite, GPS, system), fren destek mekanizması ve uydudan izleme sistemine yönelik gelişmeler beklenmektedir. AB’de araştırma ve geliştirme alanındaki en büyük yatırımcı otomobil endüstrisidir. Yapılan son araştırmanın sonuçlarına göre, Avrupa Otomobil Üreticileri Birliği ACEA (European Automobile Manufacturers’ Association), üyelerinin araştırma ve geliştirme alanında her yıl toplam 26 milyar Euro olduğu ortaya çıkmıştır. Bahse konu araştırmanın sonuçları, otomobil endüstrisinin araştırma ve geliştirme alanındaki çalışmalar atfettikleri önemi gözler 4 http://www.acea.be/index.php/collection/industry_and_economy_industry_report/ © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 9 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group önüne sermektedir. Söz konusu çalışmalar özellikle çevre, yol güvenliği ve üretimdeki verimlilik alanlarına ağırlık vermektedir5. AB, 2011 yılında, 2010 yılına göre %1,5 oranında bir artışla Türkiye’den 335.374 birim binek aracı ithal etmiştir. Bu rakam, AB’nin küresel çapta binek araçlarda gerçekleştirdiği ithalatın %14,5’ine tekabül etmektedir. Bununla birlikte, AB’nin Türkiye’den yaptığı binek araç ithalatı 3,4 milyar avro ile değer olarak AB’nin 2011 yılındaki tüm binek araç ithalatı içindeki payının %13,9’una denk gelip bir önceki yıla kıyasla %0,8 düşüş göstermiştir. AB Türkiye’ye 2011 yılında, 2010 yılına göre %13,7 oranında bir artışla Türkiye’ye 386.378 birim binek aracı ihraç etmiştir. Bu rakam, AB’nin küresel çapta binek araçlarda gerçekleştirdiği ihracatın %7,2’sine tekabül etmektedir. AB’nin Türkiye’ye ihraç ettiği binek araç değeri 5,2 milyar avro ile değer olarak AB’nin 2011 yılındaki tüm binek araç ihracatı içindeki payını, bir önceki yıla göre %22,4 artışla %5,6’ya yükselmiştir. Birim bazında Türkiye, tüm araç sınıfları temel alındığında, 2010 yılındaki payını %0,5 artırarak %21,4 ile AB’ye en çok ihracaat yapan ülke olmuştur.6 Türkiye, AB’nin 2011 yılında tüm araç sınıfları toplamındaki ihracatında, 432.788 birim araç (tüm araç sınıflarındaki ihracatın %6,6’sı) ile, 2010 yılına kıyasla %12,7’lik bir artışla, dördüncü sırada yer almıştır.7 AB’nin 2009 yılında motorlu araçlar ihracatındaki %32’lik düşüş ile gerçekleşen 27,3 milyar avro ticaret fazlası, son on yılın en düşük rakamı olmuştur. 2010 yılı, toplamda 83,3 milyar avroyu (76,5 milyarı binek, 3,2 milyarı ticari, 3,6 milyarı da otobüsler dahil ağır ticari araçlardan olmak üzere) bulan motorlu araç ihracatı ve 57,1 milyar avroya denk gelen ticaret fazlası ile çok daha iyi bir yıl olmuştır. Bu da 2010 yılındaki ihracatın önceki yıla oranla %58,2 oranında arttığına işaret eder.8 AB’nin 22 milyarı binek, 3,5 milyarı ticari, 0,72 milyarı da otobüsler dahil ağır ticari araçlardan olmak üzere, 26,2 milyar avro olarak gerçekleşen 2010 yılı motorlu araç ithalatı, ticaret dengesinde geçmiş yıla göre %109 oranında bir artışa neden olmuştur. Sonunda, 2011 yılı, 104 milyar avro değerinde motorlu araç ihracatı, 28,7 milyar avro değerinde motorlu araç ithalatı ve 75,3 milyar avro değerindeki ticaret fazlası ile, 2010 yılından da daha iyi olmuştur. Temmuz 2011’de yayımlanan AB Ekonomi Raporu’na göre, AB 2010 yılında, önceki yıla göre %11,1 oranında bir artışla, 15.068.473’ü binek, 1.426.518’i hafif ticari araç, 377.106’sı ağır kamyon, 32.339’u da otobüs olmak üzere toplamda 16.904.436 birim motorlu araç üretmiştir.9 2011 yılı motorlu araç üretimi, 15,7 milyonu binek olmak üzere, 17,7 milyon adet olarak gerçekleşmiş, bunların 13,1 milyonu binek olmak üzere 15,1 milyon adedi AB’de tescil edilmiştir.10 5 http://www.acea.be/images/uploads/files/ACEA_POCKET_GUIDE_2012_UPDATED.pdf Aynı dönemde AB’nin Japonya’dan ithalatı %25,3, Tayland’dan ithalatı da %9,9 düşmüştür. 7 http://www.acea.be/images/uploads/files/ACEA_POCKET_GUIDE_2012_UPDATED.pdf 6 8 9 http://ec.europa.eu/trade/creating-opportunities/economic-sectors/industrial-goods/automotive/ http://www.acea.be/images/uploads/files/20110927_ER_1105_2011_I_Q4.pdf 10 http://www.acea.be/images/uploads/files/ACEA_POCKET_GUIDE_2012_UPDATED.pdf © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 10 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Kıbrıs Rum Kesimi ile Malta haricinde, AB 27 dahilinde yeni binek araç pazarı, kısmen birçok AB ülkesinde hükümet alımlarının sona ermesi sonucunda 2010 yılında %5,5 oranında daralmıştır. Temmuz 2010 – Temmuz 2011 dönemine yönelik yeni binek araç tescil rakamları %1,9 oranında bir düşüşe işaret etmektedir. Temmuz 2012 rakamları, bir önceki yıla göre %7,8 oranında bir düşüşün daha olduğunu göstermektedir. Italya ile İspanya, %21 ve %17 oranları ile daralmanın en fazla olduğu pazarlar olmuştur. 2011 ile 2012 yıllarının Ağustos ayları arasındaki bir karşılaştırma %8,9 oranında bir düşüşe işaret etmektedir. Ağustos 2011 – Ağustos 2012 dönemi rakamları Italya’daki daralmanın, %20,2 ile devam ettiğini, bu ülkeyi %11,4 oranında bir daralma ile Fransa’nın takip ettiğini göstermektedir.11 2011 yılında yeni otobüs pazarında da daralma olmuştur. Binek araçlar ve otobüsler için görülen durumun aksine aynı grup ülkeler içinde kamyonet ve kamyon pazarında genişleme yaşanmıştır. 2011 yılında, 2010 yılına göre yeni ticari araçlar pazarında %8 oranında bir büyüme görülmüştür. Yılın ilk altı ayında yeni ticari araç tescilinde, önceki yılın ilk altı ayına göre %13,5 oranında artış göstermiştir.12 1.2. Hukuki Temel Avrupa Birliği’nin İşleyişi Hakkında Antlaşma13, otomotiv endüstrisine özel bir atıfta bulunan herhangi bir hüküm içermemektedir. Buna rağmen, Anlaşma’nın İç Pazar’a (özellikle de Malların Serbest Dolaşımı), Çevresel Politika’ya, Vergilendirmeye, Rekabet’e ve Devlet Yardımları’na yönelik olarak AB Antlaşması’nda yer alan hükümlerinin büyük çoğunluğu, Komisyon’un bu sektöre müdahale etmesine izin vermektedir. Bahse konu endüstrinin, aşağıda belirtilen farklı başlıklar altında düzenlenmiş olmasından dolayı, Avrupa Komisyonu bünyesindeki birçok Genel Müdürlük (Directorate General – DG), Otomotiv endüstrisinin düzenlenmesinden sorumlu tutulmuştur. Bu genel müdürlüklerin başlıcaları, İç Pazar Genel Müdürlüğü, Çevre Genel Müdürlüğü, Vergilendirme ve Gümrük Birliği Genel Müdürlüğü ve Rekabet Genel Müdürlüğü’dür. Bu Genel Müdürlükler tarafından yürütülen en önemli faaliyetler aşağıdaki şekildedir: 11 12 Araçların yapımına, güvenliğe ve çevrenin korunmasına ilişkin kuralların uyumlaştırılması Küresel düzenleyici çerçeve ve etkili bir iç pazarın hayata geçirilmesi; http://www.acea.be/news/news_detail/passenger_car_registrations_-7.1_over_eight_months_-8.9_in_august/ http://www.acea.be/images/uploads/files/20110927_ER_1105_2011_I_Q4.pdf 13 Avrupa Birliği’nin İşleyişi Hakkında Antlaşması, 1 Aralık 2009 tarihinde Lisbon Antlaşması ile beraber yürürlüğe girmiştir, Avrupa Topluluklarını Kuran Antlaşma (Roma Antlaşması 1957) Avrupa Birliği’nin İşleyişi Hakkında Antlaşması olarak isimlendirilmiştir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 11 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Otomotiv endüstrisinin, çevre, ulaşım, rekabet, ticaret ve genişleme gibi politika alanlarındaki çıkarlarının teşviki; Bu sektörde gerçekleşen birleşmelerin izlenmesi; AB araba dağıtım sisteminin denetlenmesi. 1.3. Otomotiv Endüstrisine ilişkin Topluluk Hedefleri AB’nin, Birlik düzeyinde, otomotiv endüstrisine uygulanan kurallar ve uygulamaların uyumlaştırılmasına yönelik öncelikli hedefi, teknik yükümlülüklere ilişkin mevzuatların uluslararası düzeyde yakınlaştırılması ve düzenleyici bir çerçeve dâhilinde İç Pazar ilkelerinin etkili bir şekilde uygulanmasını sağlamak suretiyle, bu sektörün rekabet edebilirliğini güçlendirmeye odaklanmaktır. Artan gereksinimler neticesinde, Avrupa otomotiv endüstrisiyle ilintili politika alanlarının eşgüdümünün geliştirilmesi, AB Komisyonu gündeminde bilhassa önemli bir yer kazanmıştır. AB girişimlerinin başlıca hedefleri aşağıdaki şekildedir: 1.3.1. Düzenleyici Çerçevenin Tamamlanması, Uygulanması ve Basitleştirilmesi Binek otomobilleri için AT Tam Taşıt Tip Onayı Sistemi’nin uygulanmaya başlanması, güvenliğe ilişkin düzenlemeleri ortaya koyup, İç Pazarı geliştirmeye yönelik girişimlerin temelini oluşturmaktadır. Kısaca, bahse konu sistem, üreticilere, bir Üye Devlet’te “tip” onay almış bir aracı diğer Üye Devletler’de ilave test yaptırmadan pazarlamalarına izin vermektedir. Yukarıda bahsedilen sistem, tüm binek otomobiller için 1 Ocak 1998 tarihinden; iki veya üç tekerlekli motorlu araçlar için 17 Haziran 2003 tarihinden; tüm yeni traktörler için de 1 Temmuz 2005 tarihinden itibaren zorunlu hale gelmiştir. Benzer bir sistemin kamyon ve otobüslere yönelik çalışmalar ise, hâlihazırda devam etmektedir Öte yandan, çevresel koruma, otomotiv sektörü için giderek önemli bir konu haline gelmiştir. Binek otomobillerden çıkan CO2 emisyonlarını azaltmaya yönelik olarak, 1998 yılında Avrupa Komisyonu ve Avrupa Otomotiv Üreticileri Derneği (European Automobile Manufacturers Association - ACEA) arasında gönüllü bir anlaşma gerçekleştirilmiştir. Bu Anlaşma’nın 2008 tarihine kadar geçerli olacağı ön görülmüş olup; bu zaman sürecinde, ACEA üyeleri tarafından Avrupa’da satılan binek otomobillerden çıkan CO2 emisyonunun 140g/km seviyesine düşürülmesi amaçlanmıştır. Bu oran 1995 yılında ulaşılan186g/km seviyesine kıyasla %25 oranında daha düşüktür. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 12 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Japonya (Japonya Otomobil Üreticileri Derneği - JAMA) ve Kore (Kore Otomobil Üreticileri Derneği - KAMA) menşeli dernekler de, 1999 senesinde benzer taahhütler konusunda uzlaşmaya varmışlar ancak hedef yılı olarak 2008 yerine 2009 yılı üzerinde anlaşmışlardır. Yeni binek otomobillerden kaynaklanan CO2 emisyonlarının azaltılmasına kapsamında nihai hedef 2012 yılında söz konusu emisyonların 120g/km seviyesine düşürülmesi olarak belirlenmiştir. Avrupa Parlamentosu ve Konsey bu hedefin karşılanmasına yönelik olarak 23 Nisan 2009 tarihinde 443/2009 (AT) sayılı Yönetmeliği kabul etmişlerdir. Yönetmelik 1 Ocak 2012 tarihinden itibaren yeni binek araçlara yönelik ortalama CO2 oranını 130g/km olarak belirlemiş bunun yanı sıra nihai AB hedefinin karşılanması amacıyla 10 g/km düzeyinde bir CO2 salınımı düşüşüne tekabül edecek fazladan önlemler alınmasını öngörmüştür. Yönetmelik ayrıca 2020 yılına ilişkin olarak binek araçlara yönelik CO2 salınım ortalaması hedefini 95 g/km olarak belirlemiştir. 1.3.2. BM / Avrupa Ekonomik Komisyonu (UN/ECE) yoluyla teknik düzenleyici çerçevenin küreselleşmesi (Dış Ticaret Politikası) Avrupa otomotiv endüstrisinin dünya çapında rekabet edebilirliği, küresel teknik uyumlaştırmayla önemli ölçüde bağlantılı bulunmaktadır. Bu bağlamda, AT’nin, BM / Avrupa Ekonomik Komisyonu (UN/ECE) çerçevesinde Yeknesak teknik hükümlere ilişkin 1958 Anlaşması’na ve 1998 Küresel Anlaşması’na katılımı, küresel teknik düzenlemeler alanında hâlihazırdaki girişimlere hız kazandırmıştır. Yeknesak teknik hükümlere ilişkin 1958 Anlaşması’nın hedefi, araçlara ve güvenlik, enerji, çevre ve izinsiz kullanıma karşı önlemlere yönelik yükümlülüklerle ilintili parçalar için yeknesak teknik hükümler getirmektir. Buna ilaveten, bahse konu Anlaşma ile, Akit taraflar arasında tip onayının karşılıklı tanınması ile araç düzenlemelerine yönelik uyumlaştırma sürecinin geliştirilmesi amaçlanmaktadır. Anlaşma, 1995 yılında, Avrupa Birliği üyesi olmayan ülkelerin katılımını teşvik etmek amacıyla gözden geçirilmiştir. Topluluk, Gözden Geçirilmiş 1958 Anlaşması’na, Mart 1998 tarihinde taraf olmuştur. AT’nin Anlaşma’ya katılımı, BM / Avrupa Ekonomik Komisyonu düzenleyici faaliyetleri ile Topluluk düzeyinde yürütülen faaliyetlere gereken uyumunu sağlamaktadır. 1998 Küresel Anlaşması dünyanın tüm bölgelerindeki ülkelerin, araçlara ve onların parçalarına yönelik küresel teknik düzenlemeleri ortaklaşa geliştirmesi yoluyla ortaya konan bir süreç oluşturmaktadır. Anlaşma, Küresel Teknik Düzenlemeleri kesin ve açık bir dille belirtmek amacıyla, farklı ülkelerin katılımını teşvik etmeyi amaçlamaktadır. 1958 Anlaşması’nın tersine, 1998 Küresel Anlaşması’nda, onayların karşılıklı tanınmasının kabulüne ilişkin herhangi bir hüküm bulunmamakta ve hükümleri doğrudan uygulanabilir değildir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 13 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Ağustos 2000 tarihinde yürürlüğe giren Küresel Anlaşma, 1958 Anlaşmasına paralel olarak uygulanmakta ve BM / Avrupa Ekonomik Komisyonu (UN/ECE) himayesinde faaliyette bulunmaktadır. 1958 Anlaşmasında kabul edilen düzenlemelerden farklı olarak, Küresel Anlaşma’da kabul edilen düzenlemeler, Akit Tarafların yasal sistemlerine doğrudan etkide bulunmamaktadır. Yukarıda bahsedilen anlaşmalara ek olarak, Avrupa Komisyonu’nun, Çin, Japonya, Güney Kore ve ABD’nin ilgili mercileri ile, düzenleyici konulara ortak çözümler bulmaya yönelik ikili sözleşmeleri bulunmaktadır. AB, UN/ECE küresel yönetmeliklerini kabul etmeye devam etmektedir. 1 Ocak 2012 itibariyle bu yönetmeliklerden 106’sı kabul edilmiş bulunmaktadır. Bunların son durumu hakkında detaylı bilgiye, http://www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29fdocstts.html adresinden ulaşılabilir. AB son dönemde 1998 Anlaşması altındaki 11 adet Küresel Teknik Yönetmeliğin (Global Technical Regulations -- GTR) tümü için olumlu yönde oy kullanmıştır. AB’nin kabul etmiş olduğu Küresel Teknik Yönetmeliklerin (GTR) şu konularla ilgilidir: - - - - Kapı kilitleri ve kapı tutma aksamları İki tekerlekli motosikletler için yakıt sarfiyatı, CO2 emisyonları ve kirletici gaz emisyonları ile alakalı ölçüm prensibi Motosiklet fren sistemleri Doğalgaz ya da sıvılaştırılmış petrol gazı kullanan sıkıştırma ile ateşlemeli motorlar ve pozitif ateşlemeli motorların kirletici emisyonları ile ilgili test prosedürleri Karayolu araçları için göstergeden arıza teşhisi sistemlerine (OBD on-board diagnostic systems) ilişkin teknik şartlar Motorlu araçlarda emniyet camı malzemeleri Koltuk Başlıkları Elektronik Denge Kontrol Sistemleri Yaya Güvenliği Fren sistemleri Ağır yük araçlarının egzoz emisyonlarını muayene prosedürü Emniyet camları malzemeleri Zirai ve orman traktörleri ile karayolu dışında kullanılan hareketli makinelerin durma halindeki ve motor emisyonları Hidrojen tahrikli araçların güvenliği ile montaj direği darbesi konularında yeni bir GTR üzerine görüşmeler devam etmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 14 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 1.3.3. Otomotiv endüstrisinin rekabet edebilirliğini güçlendirmek Avrupa otomotiv endüstrisinin rekabet edebilirliğinin güçlendirilmesindeki amaç, AB otomotiv endüstrisinin rekabet edebilirliğinde büyük önem taşıyan başlıca politika konularını da tanımlamak ve değerlendirmenin yanında, ekonomik, sosyal ve çevresel hedefleri acil öncelik veren çözümleri önermektir. İlgili politika konuları arasında, Ticaret Politikası, Rekabet Politikası ve Araştırma&Geliştirme Politikası, AB otomotiv endüstrisinin rekabet edebilirliğine katkıda bulunmak için büyük önem taşımaktadır. Avrupa otomotiv endüstrisinin geniş çaplı yeniden yapılandırılması sürecine, Avrupa Komisyonu sık sık müdahil olmaktadır. Bu bağlamda, Komisyon, endüstrinin gelişimiyle ilgili düzenli analizler gerçekleştirmekte ve bu değerlendirmelere bağlı olarak gelecekteki girişimleri planlamaktadır. AB otomotiv ihracatlarına (özellikle Japonya ve Kore’ye) yönelik pazar erişimini geliştirmeye ve ayrıca diğer ikili ticaret müzakerelerindeki otomotiv endüstrisinin girdilerinin de temin edilmesine yönelik çabalara öncelik verilmiştir. 2. OTOMOTİV ENDÜSTRİSİNE YÖNELİK AT MÜKTESEBATI 2.1. Malların Serbest Dolaşımı Yaygın olarak bilindiği üzere, “Malların Serbest Dolaşımı”, ortak bir düzenleyici çerçeve aracılığıyla, İç Pazarın işleyişine yönelik olan zorunlu ilkelerden birini oluşturmakta ve bu politikadan en çok etkilenenler arasında, otomotiv sektörünün çıktıları, bir başka deyişle motorlu araçlar ve parçaları yer almaktadır. Motorlu araçların da, diğer mallar gibi, tek bir ülkenin sınırları dâhilinde yapabilecekleri gibi, Üye Devletler arasında da serbest bir şekilde dolaşabilmelerini temin etmek, Avrupa düzeyinde ortaya konan bir dizi kural tarafından düzenlenen belirli ortak tanımları, temel teknik standartları ve belgelendirme süreçlerini da gerektirmektedir. 2.1.1. Teknik Uyumlaşma Motorlu araçlara yönelik olan teknik gereksinimlerin uyumlaştırılması; binek otomobiller, motosikletler ve traktörler olmak üzere, üç kategoride tamamlanmıştır. Bu çerçevede, bu Topluluk önlemlerinin kayda değer bir bölümü, araçların yapımı ve işleyişini düzenlemektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 15 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Tip-Onayı Sistemi 2.1.1.1 İç Pazara erişime yönelik öncelikli koşul olan AT tip-onayı, motorlu araçlara ilişkin olarak zorunlu teknik uyumlaştırma gereksinimlerinden birini teşkil etmektedir. Bu sistemin hedefi, standartların uyumlaştırılmasını artırmak suretiyle, İç Pazarın işleyişini güçlendirmektir. Bu sebepten ötürü, gereksinim duyulan standartlar, ulusal düzey yerine, Topluluk seviyesinde ortaya konmaktadır. Bu bağlamda, motorlu araçların pazarda yer alabilmeleri için, ilgili AT tip-onayı Yönergeleriyle uyumlu olmaları gerekmektedir. Üye Devletler, bu tür araçların satışını, kayıt altına alınmasını veya hizmete girişini reddetmemekle yükümlüdür. Tip-onayı ilkesi, bir sistem, teknik birim veya parçaya yönelik olarak onay veren her merciinin, onayın tüm geçerlilik süresi boyunca üretimin uygunluğunun sağlanmasından sorumlu olması anlamına gelmektedir. Yürürlükteki Mevzuat Tip onayı 1) Motorlu araç ve römorkları ve sistem, aksam ve bağımsız birimlerine yönelik olarak bu tür araçların onaylanmasına ilişkin çerçeve oluşturan 5 Eylül 2007 tarihli ve 2007/46/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi (Çerçeve Yönerge) (Konsolide Versiyon) ATRG L 263, 9.10.2007, s.1-160 Tadil eden: Motorlu araç ve römorkları ve sistem, aksam ve bağımsız birimlerine yönelik olarak bu tür araçların onaylanmasına ilişkin çerçeve oluşturan 2007/46/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi ‘nin I, III, IV, VI, VII, XI ve XV sayılı EK’lerinin yerini alan 7 Ekim 2008 tarihli ve 1060/2008 sayılı Komisyon Yönetmeliği (Çerçeve Yönetmeliği) (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 292, 31.10.2008, s. 1-98. 2007/46/AT sayılı Yönerge’yi tadil edip, 2003/102/AT ve 2005/66/AT sayılı Yönerge’leri ilga eden yayaların ve diğer korunmasız karayolu kullanıcılarının korunması çerçevesinde motorlu araç tip onayına ilişkin 14 Ocak 2009 tarihli ve 78/2009 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 16 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group ATRG L 35, 4.2.2009, s. 1-31. 2007/46/AT sayılı Yönergeyi tadil eden, hidrojen tahrikli motorlu araçların tip onayına ilişkin 14 Ocak 2009 tarihli ve 79/2009 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 35, 4.2.2009, s. 32-46. Hidrojen ile çalışan motorlu araçların tip onayına ilişkin 79/2009 (AT) sayılı Yönetmeliği uygulayan 26 Nisan 2010 tarihli ve 406/2010 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği ABRG L 122, 18.5.2010, s. 1–107 Motorlu araç ve römorkları ve sistem, aksam ve bağımsız birimlerine yönelik olarak bu tür araçların onaylanmasına ilişkin çerçeve oluşturan 5 Eylül 2007 tarihli ve 2007/46/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi’nin IX sayılı EK’inin yerini alan 385/2009/AT sayılı 7 Mayıs 2004 tarihli Komisyon Yönergesi (Çerçeve Yönetmeliği) (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 118, 13.5.2009, p. 13–65 715/2007/AT ve 2007/46/AT sayılı Direktifleri tadil eden; 80/1269/AET, 2005/55/AT ve 2008/78/AT sayılı Direktifleri ilga eden; ağır araçların (Euro VI) emisyonlarına göre motorlu araçlar ile motorlarının tip onayı ve bakım, tamir bilgilerine erişilmesi hakkındaki 595/2009/AT sayılı 18 Haziran 2009 tarihli Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) (Konsolide Versiyon) ATRG L 188, 18.7.2009, p. 1–13 Ağır ticari araçlardan kaynaklanan emisyonlar (Euro VI) ile ilgili olarak 595/2009 (AT) sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönetmeliğini tadil eden ve uygulayan ve 2007/46/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi Ek I ve Ek III’te değişiklik yapan 582/2011 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) (Konsolide Versiyon) ABRG L 167, 25.6.2011, s. 1–168 Özeti için lütfen 33. sayfaya bakınız 582/2011 (AB) sayılı Yönetmeliği uygulayan ve Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin 595/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğini ağır yük araçlarının © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 17 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group emisyonlarına (Euro 6) dair tadil eden 23 Ocak 2012 tarihli ve 64/2012 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği ATRG L 28, 31.1.2012, s. 1-23 Özeti için lütfen 33. sayfaya bakınız Motorlu araçların, bunların römorklarının ve sistemlerinin, ve bunlar için tasarlanmış aksam ve ayrı teknik birimlerin genel güvenliği ile ilgili tip onayı hakkındaki 661/2009 (AT) sayılı, 13 Temmuz 2009 tarihli Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 200, 31.7.2009, p. 1–24 91/226/AET sayılı Konsey Yönergesini ve 2007/46/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesini motorlu araçlar ve römorklarının belirli sınıflarına ait paçalık sistemleri teknik ilerlemeye uyumunun sağlanması amacıyla tadil eden 9 Mart 2010 tarih ve 2010/19/AB sayılı Komisyon Yönergesi ( AEA ile ilişkili metin) (Konsolide Versiyon) ATRG L 72, 20.3.2010, s. 17–37 91/226/AET sayılı Konsey Yönergesini ve 2007/46/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesini motorlu araçlar ve römorklarının belirli sınıflarına ait paçalık sistemlerini teknik ilerlemeye uyumunun sağlanması amacıyla tadil eden 9 Mart 2010 tarih ve 2010/19/AB sayılı Komisyon Yönergesini düzelten 14 Temmuz 2011 tarihli 2011/415/AB Komisyon Kararı ATRG L 185, 15.7.2011, s. 76–76 Motorlu araç ve römorkları ve sistem, aksam ve bağımsız birimlerine yönelik olarak bu tür araçların onaylanmasına ilişkin çerçeve oluşturan 2007/46/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi’nin V, X, XV ve XVI sayılı EK’lerinin yerini alan 371/2010/AB sayılı 16 Nisan 2010 tarihli Komisyon Yönergesi (Çerçeve Yönetmeliği) (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 110, 1.5.2010, s. 1–21 Motorlu araçların ve bunlar için tasarlanan römorklar, sistemler, aksam ve ayrı teknik ünitelerin onaylanmasına ilişkin çerçeve oluşturan 2007/46/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesinin (Çerçeve Yönerge) IV ve VI sayılı EK’lerini tadil eden 22 Şubat 2011 tarihli ve 183/2011 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 18 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group ATRG L 53, 26.2.2011, s. 4–32 Motorlu araçların ve bunlar için tasarlanan römorklar, sistemler, aksam ve ayrı teknik ünitelerin onaylanmasına ilişkin çerçeve oluşturan 2007/46/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesinin (Çerçeve Yönerge) II sayılı EK'ini değiştiren ve IV, IX ve XI sayılı EK’lerini tadil eden 14 Temmuz 2011 tarihli ve 678/2011 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 185, 15.7.2011, s. 30–56 Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğini vites göstergelerine yönelik olarak uygulayan ve Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin 2007/46/AT Yönergesini tadil eden 24 Ocak 2012 tarihli ve 65/2012 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 28, 31.1.2012, s. 24–38 Özeti için lütfen 89. sayfaya bakınız Özet 2007/46 sayılı Yönerge, tip onay sistemine ilişkin 70/156/AT sayılı Konsey Yönetmeliğini, hükümlerinin çoğunluğunu barındırmasına karşın geliştirilmiş bir yapı ile yürürlükten kaldırmaktadır. Bu çerçevede sistemin kapsamı, iki ve üç tekerlekliler ve tarım ve orman traktörleri hariç tüm motorlu araçlar ve bunların römorklarını içerecek şekilde genişletilmiştir. Tip onay sisteminin amacı üretilen bütün araçların onaylanan tipe uygun olmalarını sağlamaktır. Bu çerçevede üreticiler için üç farklı prosedür seçeneği mevcuttur: Söz konusu prosedürler kademeli onay, tek kademe tip onayı ve karma tip onayını içermektedir. - - Kademeli onay prosedürü çerçevesinde başvuru sahibi işbu Yönerge’nin EK III kısmında belirtilen bilgileri (örn. üretici bilgileri, aracın üretimine ilişkin bilgiler vb…) içeren bir dosyanın yanı sıra EK IV ve EK XI’de sıralanan gürültü seviyesi, fren sistemleri, emisyonlar ve bunun gibi konulara ilişkin tüm düzenlemelere uygun olarak temin edilmiş AT Tip onayı sertifikalarını yetkili birime sunmakla yükümlüdür. Tek aşamalı tip onayı ise başvuru sahibinin EK I’de belirtildiği şekilde araca ilişkin tüm bilgileri içeren bir dosyayı yetkili birime sunduğu prosedürü teşkil eder. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 19 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group - Karma tip onayı sürecinde ise başvuru sahibi kademeli tip onayı prosedürünü izler. Ancak, bu prosedür çerçevesinde üretici, EK I’de belirtildiği şekilde ilgili bilgileri sağlamak kaydıyla bir veya daha fazla sisteme ilişkin AT tip onayı sertifikalarını sunmaktan muaf tutulabilir. Bu durumda muafiyet almış sistemlere ilişkin tip onayı sertifikaları yerine test raporları sunulur. Buna ilaveten, yeni bir AT tip onay metodu olan çok aşamalı tip onayı prosedürü bahse konu çerçeve yönerge ile uygulamaya konmuştur. Çok aşamalı tip onayı her üreticinin başvuru sırasında yer aldığı üretim aşamasına ilişkin bilgileri teslim etmesini öngörür. Bu metodun uygulandığı durumlarda başvuru sahibi tip onayı sertifikalarını bir veya daha fazla Üye Devlet’ten temin edebilmektedir. 2007/46/AT sayılı Yönerge, AT tip onay prosedürlerine mecburilik kazandıran ve ulusal uygulama prosedürlerinin yerini almasını sağlayan tam uyum ilkesini kabul etmiştir. Bu da üreticiler açısından tip onay sürecini oldukça kolaylaştırmıştır. Bu sayede, Üye Ülkelerden birinde alınacak olan tip onayı, uygunluk belgesi Topluluk bazında tescil edilmiş tüm araçlar için yeterli olacaktır. Bu Yönerge aynı zamanda yol güvenliğini geliştirmeyi ve çevrenin korunmasını amaçlamaktadır. Yol güvenliği ile ilgili olarak, ABS (Kilitlenmeyi önleyen fren sistemi - Anti-lock Braking System) ve daha etkin dikiz aynalar, gelişmiş ışık sistemleri, bisiklet sürücüleri ve yayaların aracın altında sürüklenmesine engel olan yan korucular mecburi kılınmıştır. Aynı zamanda çevresel yükümlülükler kapsamındaki CO2 emisyonları, yakıt tüketimi ve motor güçleri gibi sorunlarda ele alınmıştır. Yönerge’nin yürürlüğe girme tarihi 29 Nisan 2009 yılı olarak belirlenmiş olup, araç kategorilerine bağlı olarak 2014 senesine kadar geçiş süreleri öngörülmüştür. 2007/46/AT sayılı Yönerge’yi tadil eden 1060/2008 sayılı AT Yönetmelik, söz konusu yönerge kapsamındaki ki bazı Eklerin yerini almaktadır. 2007/46/AT sayılı Yönerge’nin onaylanmasını takiben, 70/156/AT sayılı Yönerge EK’lerini değişikliğe uğratan yeni Yönerge ve Yönetmelikler yürürlüğe girmiştir. Ancak bu değişiklikler 2007/46 sayılı Yönerge’de yansıtılamamıştır. Buna ek olarak Topluluk, Genova’ da BM / Avrupa Ekonomik Komisyonu’nun (UN/ECE) far, adaptatif ön aydınlatma sistemleri, ön görüş alanı, ısıtma sistemleri, otobüsler ve yolcu otobüsleri, tehlikeli madde taşıyan araçlar, emisyonlar, yakıt tankları vb. ile ilgili bazı Yönetmeliklerini kabul etmiştir. Bilimsel ve teknolojik gelişmelerle birlikte 2007/46/AT sayılı Yönergeye ilişkin EK’ lerin yeniden uyarlanması zaruri olmuştur. Böyle olunca 2007/46/AT sayılı Yönerge’ ye ilişkin EK I, III, IV, VI, VII, XI ve XV değiştirilmiştir. Değişikliklerin içerikleri şöyledir: N1 tipi araçlarım karbondioksit emisyon ve yakıt sarfiyatı ölçümü © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 20 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Hız sınırlayıcı donanımlar ve araçlarda bulunan benzeri sistemler Araçlarda kullanılan sıkıştırma ile yanmalı motorların gaz ve partikül halindeki kirletici emisyonu ile yine araçlarda kullanılan doğal gaz ve LPG(sıvılaştırılmış petrol gazı) ile çalışan pozitif yanmalı motorların kirletici gaz emisyonu Araçların radyo parazitleri (Elektromanyetik uyumluluk) Yeniden kullanılabilirlik, geri dönüştürülebilirlik ve geri kazanılabilirlikleri ile ilgili olan motorlu araç tip onayı Motorlu araçlarda cephe koruma sistemlerinin kullanılması Motorlu araçlarda klima sistemlerinim emisyonu AT araç tip onayının idari hükümleri ve bazı klima sistemlerinin kaçak ölçüm testlerinin uyumlaştırılması Motorlu araçların izin verilen gürültü seviyesi ve egzoz sistemi Hafif yolcu ve ticari araç emisyonları Araç tamir ve bakım bilgilerine erişim Buna ek olarak, işbu Yönerge’yi tadil eden 78/2009 sayılı AT Yönetmeliği olası kazalarda yaya yaralanmalarının sayılarını ve şiddetini azaltmak amacıyla motorlu araçların yapım ve işleyişleri için gerekenler ile cephe koruma sistemlerini şart koşmuştur. Yönetmeliğin etki alanı aşağıdakileri kapsamaktadır: M1 Tipi motorlu araçlar N1 Tipi motorlu araçlar Üzerinde cephe koruma sistemi orijinal parça olarak bulunan ilk iki kategoride belirtilen araçlar veya ayrı teknik parça olarak monte edilmiş araçlar Yönetmeliğin EK-I kısmının 1. ve 2. paragrafı altında belirtilen bazı testler, RNoktası (oturma referans noktası)’nın ön dingilin önünde veya ön dingilin boylamasına olarak arkasındaki çapraz eksene maksimum 1.100 mm mesafede olması halinde aşağıdaki kategorilerde bulunan araçlara uygulanmaz: N1 Tipi araçlar ve M1 Tipi araçlar N1’den ayrı olarak ve maksimum kütle aşımları 2.500kg olarak belirlenmiştir. Ayrıca üreticiler pazara sundukları araçların Yönetmelik koşulları altında belirtilen fren destek sistemleriyle donatılmış olduğunun güvencesini vermek zorundadırlar. Bu bağlamda, ABS fren sistemini aktive eden devreye girme noktasını saptayan bir referans testi ile fren destek sisteminin düzgün çalıştığını doğrulayan bir teste ihtiyaç duyacaklardır. Yönetmeliğin taşıtlara uygulanmasına ilişkin takvim Madde 9’ da tanımlanmıştır. Sürdürülebilir kalkınma ile çevrenin korunması AB'nin asli hedefleri olduğundan hidrojenin günümüz yakıtlarının yerini alması ihtimal dahilindedir. Bu yüzden, © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 21 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group hidrojenle çalışacak araçların geliştirilmesi yolunun açılması için bu sınıf araca uygulanabilir teknik gereklerin uyumlaştırılması hayatidir. Tadil eden 79/2009 sayılı AT Yönetmeliği bunu, hem hidrojen sistemleri hem de hidrojen tahrik ve hidrojen aksamları ile ilgili motor tip onayı için gerekli olan şartları düzenleyerek gerçekleştirmektedir. Yönetmelik bunlara ek olarak aksamların ve sistemlerin kurulumlarına yönelik kurallar belirlemiştir. Yönetmelik; hidrojen tahrikli M ve N tipi araçlar, ve bunların darbe koruyucu ve elektrikli güvenlik sistemlerini, tasarlanmış hidrojen aksamlarını Yönetmeliğin EK I kısmında da listelenen, M ve N tipi motorlu araçlar için tasarlanmış, hidrojen parçalar M ve N tipi motorlu araçlar için yapılmış yeni hidrojen saklama ve kullanma şekillerini de içeren hidrojen sistemleri içermektedir. Üreticinin yükümlülükleri çerçevesinde, Topluluk sınırları içinde satılan, tescil edilen veya hizmete sunulan bütün yeni hidrojen tahrikli araçlar ve bütün hidrojen aksam veya sistemler yönetmelik hükümlerinde öngörüldüğü üzere tip onaylı olmalıdırlar. Şubat 2012'den beri ulusal makamlar, bu Yönetmelikteki şartlar doğrultusunda yeni araçların uygunluğunun geçerliği üzerine karar almaya yetkilidir. Buna ilavete, ulusal makamlar bu Yönetmeliği şartlarına uymayan hidrojen bileşenlerinin satışını yasaklar. 70/2009 sayılı Yönetmeliği uygulayan 406/2010 Yönetmeliği, hidrojen tahriki ile ilgili olarak bir aracın AT tip onayının yanı sıra hidrojen bileşenleri ve sistemlerine ait "hidrojen sensörü" veya "hidrojen filtresi" vb. kavramların kesin tanımını yapmakta, AT aksam tip onayına ilişkin idari hükümleri belirlemektedir. Bir aracın AT tip onayı ve hidrojen bileşenleri ve sistemlerinin AT aksam tip onayına ilişkin üreticiler tarafından tip onay makamına sunulacak teknik detaylar Ek I Bölüm 1’de düzenlenmektedir. 2007/46/AT sayılı Yönerge’yi tadil eden 385/2009 sayılı AT yönetmeliği uygunluk sertifikasının (belirli bir aracın üretildiği zamanda geçerli olan tip-onayı hakkındaki topluluk mevzuatına uygun olarak üretildiğini tasdik eden resmi rapor) kalıbını belirleyen IX sayılı EK’in yerini alır. Tadil eden yönetmelik, 2007/46/AT sayılı Yönerge ile öngörülmüş değişiklikler ışığında uygunluk sertifikasının kalıbını güncellemek hedefindedir. 595/2009 sayılı AT Yönetmeliği, motorlu araçların, motorların, emisyon ile alakalı yedek parçaların tip-onayı için ortak teknik koşulları oluşturur ve araçların hizmet içi uyumu, kirlilik kontrol cihazlarının dayanıklılığı, OBD (Onboard Diagnostic) sistemleri, yakıt tüketimi ölçümü, CO2 emisyonları ve aracın tamir, bakım bilgilerine ulaşılabilirliği hakkındaki kuralları düzenlemektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 22 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Yönetmelik, 8. Maddesi uyarınca 2007/47/AT Yönergesinin IV, VI ve XI. Eklerini, 31 Aralık 2013 tarihinden itibaren tadil etmektedir. Yönetmeliğin etki alanı aşağıdakileri kapsamaktadır: M 1, M 2, N 1 ve N 2 kategorisindeki 2610 kg ağırlığını aşan motorlu araçlar; M 3 ve N 3 kategorisindeki tüm motorlu araçlar Yönetmeliğe göre, üreticilerin satılan ve topluluk sınırları içerisinde hizmet vermek üzere kayıt altına alınan her yeni aracın ve her motorun, aynı koşullar altında tip onayı gerektiren her kirlilik kontrol cihazı yedek parçasının bu yönetmelik ve onun uygulanmasına yönelik tedbirleri doğrultusunda tip-onayına sahip olduğunu kanıtlaması gerekmektedir. Araçlar ve motorlarla ilgili yürütmeye ilişkin zaman çizelgesi 8. Madde altında yer almaktadır. Bunlara ek olarak, 2007/46/AT sayılı yönerge Ek’lerinden IV (araçların AT-tipi onayı için gerekli şartlar listesi), VI (araçların AT-tipi onayı sırasında izlenmesi gereken prosedür), XI (özel amaçları araçların yapısı ve bu araçlar hakkındaki hükümler), XV (teknik servis olarak hangi üreticilerin seçilebileceğine ilişkin düzenleyici işlemlerin listesi) 1 Kasım 2011 tarihinden itibaren uygulamaya girecek şekilde 661/2009 sayılı AT Yönergesi’nin III numaralı Eki ile tadil edilmiştir. 2010/19/AB sayılı Komisyon Yönergesi, motorlu araçlar ve römorklarının belirli sınıflarına ait paçalık sistemleri teknik ilerlemeye uyumunun sağlanması amacıyla konuyla ilişkin 91/226/AET sayılı Konsey Yönergesini ve 2007/46/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesini tadil etmektedir. 2011/415/AB Komisyon Kararı, 16 Temmuz 2011 tarihinden itibaren, 2010/19/AB Yönergesinin hukuki bir karmaşa yaratmış olan 2. Maddesini ortadan kaldırır. 371/2010/AB sayılı 16 Nisan 2010 tarihli Komisyon Yönergesi ise, Motorlu araç ve römorkları ve sistem, aksam ve bağımsız birimlerine yönelik olarak bu tür araçların onaylanmasına ilişkin çerçeve oluşturan 2007/46/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi’nin V, X, XV ve XVI sayılı EK’lerinin yerini 16 Nisan 2010 tarihinden itibaren almaktadır. 26 Şubat 2012 tarihinde yürürlüğe girmiş olan 183/2011 sayılı AB Komisyonu Yönetmeliği, 2007/46/AT Yönergesinin IV ve VI. Eklerini tadil ederek bu Eklerdeki teknik şartları güncellemiş olup, onay sisteminin düzgün işleyişini garanti altına almayı hedeflemiştir. 2007/46/AT Yönergesinin II. Ekinin yerini alıp IV, IX ve XI. Ekleri tadil eden 678/2011 sayılı AB Komisyonu Yönetmeliği, Avrupa tip onayı sisteminin düzgün işleyişini sağlamak amacıyla belirli tanımları güncelleyip bunlara, teknik gelişmeye paralel olarak © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 23 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group yenilerini eklemiştir. Önceki kriterlerin 'yeni model' saptamasındaki belirsizlik sonucunda AB küçük seri mevzuatının, alt tip araç kategorileri yardımıyla baypas edilip küçük seri rejiminin yönetilemez hale getirilmesini dikkate alan Yönetmelik, yeni tipin tesisinde kullanılacak teknik özellikleri yeniden standartlaştırmıştır. Buna ek olarak, araç tipleri dahilindeki varyant ve versiyonların tanım kriterlerinin, üreticilerin üzerindeki idari yükün hafifletilmesi ve nihayetinde Üye Devletlerde dah saydam bir tip onayı sürecine ulaşmak amacıyla gözden geçirilmesi gerekmektedir. Son olarak, Araç Düzenlemelerinin Uyumlaştırılması için Dünya Forumu'nda süregiden çalışmalar ışığında 'M' ve 'N' araç tipleri sınıflarının belirlenmesi için yeni kriterlerin AB müktesebatında yer alması sağlanmalıdır. Bu doğrultuda, 678/2011 sayılı AB Komisyonu Yönetmeliği, 2007/46/AT Yönergesinde gerekli değişiklikleri yapmaktadır. 4 Ağustos 2011'de yürürlüğe given Yönetmelik 29 Ekim 2012'den itibaren yeni araç tiplerine uygulanmalta olup, bu tarihten önce alınmış olan tip onaylarını geçersiz kılmayıp bunların uzatılmasını engellememektedir. II. Ekte ve IV. Ekin 1 ve 2 numaralı başlıklarındaki şartlar 9 Nisan 2011 tarihinden beri geçerlidir. 2) Motorlu, araçlar ve onların römorkları, sistemleri, parçaları ve harici teknik birimleri için onay çerçevesi oluşturan 2007/46 Sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesinin EK IX Kısmının yerine geçen 7 Mayıs 2009 tarihli ve 385/2009 sayılı Komisyon Yönetmeliği (Çerçeve Yönerge) ATRG L 118, 13.05.2009, s. 13-65 Özet 2007/46/AT sayılı Yönerge bütün yeni araçlar için idari hükümleri ve genel teknik şartları içeren bir çerçeve oluşturmaktadır. Yönerge bütün araç üreticilerine, Topluluk mevzuatı altında üretilen her araç için uygunluk belgesi temin etmesi zorunluluğu getirmiştir. Uygunluk belgesi alıcıya aracın Topluluk standartlarına uygun olduğunu belirten resmi bir belge niteliği taşıması sebebiyle tip onayı sürecinde büyük öneme sahiptir. Uygunluk belgesinin şablonu ilgili ulusal idareleri aracın hizmete girmesi çerçevesinde izin vermeleri için gerekli olan bütün teknik bilgileri barındırmalıdır. Üye ülkelerin mevzuatının yakınlaştırılması amacıyla motorlu taşıt ve römorklarının tip onayına ilişkin 70/156/AET sayılı Yönergeyi teknik ilerlemeye uyarlayan 2001/116/AT sayılı Yönergenin kabulünden bu yana uygunluk belgesi şablonu herhangi bir değişikliğe uğramamıştır. Bu çerçevede, işbu yönerge söz konusu şablonun, 29 Nisan 2009 tarihinden itibaren 70/156/AET sayılı Konsey Yönergesi’nin yerini almış olan 2007/46/AT sayılı Yönerge ile getirilen çok sayıdaki önemli değişiklik ışığında yeniden düzenlemiştir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 24 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Araçların genel güvenliği 3) Motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin genel güvenliği açısından tip onayı hakkındaki 661/2009 (AT) sayılı, 13 Temmuz 2009 tarihli Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) (Konsolide Versiyon) ATRG L 200, 31.7.2009, p. 1–24 Tadil eden: Motorlu Araçların ve Bunlar için Tasarlanan Römorklar, Sistemler, Aksam ve Ayrı Teknik Ünitelerin Genel Güvenliği için Tip Onayı Şartlarına İlişkin Avrupa Parlamentosu ve Konseyinin 661/2009 (AT) Sayılı Yönetmeliğini, Birleşmiş Milletler Avrupa Ekonomik Komisyonunun belirli Yönetmeliklerini derc etmesine yönelik olarak tadil eden 27 Nisan 2011 Tarihli ve 407/2011 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 108, 28.4.2011, s. 13–20 Motorlu Araçların ve Bunlar için Tasarlanan Römorklar, Sistemler, Aksam ve Ayrı Teknik Ünitelerin Genel Güvenliği için Tip Onayı Şartlarına İlişkin Avrupa Parlamentosu ve Konseyinin 661/2009 (AT) Sayılı Yönetmeliğini, Birleşmiş Milletler Avrupa Ekonomik Komisyonunun belirli Yönetmeliklerini derc etmesine yönelik olarak tadil eden 20 Haziran 2012 Tarihli ve 523/2012 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 160, 21.6.2012, s. 8–12 Özet Bu yönetmelik, yüksek düzeyde güvenlik ve çevrenin korunması hususlarına dikkat ederek iç pazarın düzgün işlemesini sağlamak amacıyla motorlu araçların üretiminde ortak standartlar oluşturmayı hedeflemektedir. Yürürlükteki 50’yi aşkın14 yönergeyi ilga etmesi ve yerlerine birçok teknik koşul içeren tek bir yönetmelik getirmesi açısından AB’nin tip-onayı hakkındaki mevzuat yapısını ve formatını radikal bir şekilde değiştirdiği söylenebilir. 14 1 Kasım 2014’ten itibaren 70/221/AET, 70/222/AET, 70/311/AET , 70/387/AET, 70/388/AET, 71/320/AET, 72/245/AET, 74/60/AET, 74/61/AET, 74/297/AET, 74/408/AET, 74/483/AET, 75/443/AET, 76/114/AET, 76/115/AET, 76/756/AET, 76/757/AET, 76/758/AET, 76/759/AET, 76/760/AET, 76/761/AET, 76/762/AET, 77/389/AET, 77/538/AET, 77/539/AET, 77/540/AET, 77/541/AET, 77/649/AET, 78/316/AET, 78/317/AET, 78/318/AET, 78/549/AET, 78/932/AET, 89/297/AET, 91/226/AET, 92/21/AET, 92/22/AET, 92/24/AET, 92/114/AET, 94/20/AT, 95/28/AT, 96/27/AT, 96/79/AT, 97/27/AT, 98/91/AT, 2000/40/AT, 2001/56/AT, 2001/85/AT, and 2003/97/AT Yönergeleri; 1 November 2017’den itibaren 92/23/AT Yönergesi. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 25 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Yönetmeliğin etki alanı, 2007/46/AT sayılı yönerge Ek II’de belirtildiği şekilde, M, N ve O kategorisindeki araçları kapsamaktadır. Yönetmeliğin tabiriyle, içeriğindeki koşullar motorlu araçların, onların römorklarının, güvenliğe ilişkin sistemlerinin, parçalarının ve ayrı teknik birimlerinin tip-onayı için tanımlanmıştır. Yönetmeliğin içeriğinde ayrıca lastiklerin tip onayı ile CO2 ve gürültü emisyonlarını düzenleyen hükümler de bulunmaktadır. Yönetmelik, belirli kategorideki ve sınıftaki araçlarda gelişmiş güvenlik donanım ve sistemlerinin montajını zorunlu kılan hükümler getirmektedir. Yönetmeliğe göre, Gelişmiş acil durum fren sistemleri (advanced emergency braking systems (AEBS)) geniş araçlarda öndeki diğer araca fazla yaklaşılması halinde alarm veren sensorlar bulunduran ve belirli durumlarda çarpışmanın sonuçlarını ortadan kaldırmak ya da azaltmak için acil frenlemeyi devreye sokabilecek sistemlerdir. Yol şeridinden ayrılma uyarısı (Lane Departure Warning (LDW)) geniş araçlarda özellikle sürücünün dikkat dağınıklığı sebebiyle, aracın şeridinden istemeden ayrılması durumunda sürücüyü uyaran sistemlerdir. Elektronik denge kontrolü (Electronic Stability Control (ESC)) kritik durumlarda (kötü yol koşulları ya da virajı aşırı hızla almaya çalışma halleri gibi) sürücünün kontrolünü kaybetmemesi için aracın güç ve frenleme sistemlerine etki eder. Elektronik denge kontrolünün yaygın kullanımı yaşam kayıplarını önemli ölçüde azaltırken, geniş araçların dâhil olduğu kazalar sonucu oluşan trafik tıkanıklığını da önemli ölçüde azaltabilir. Yeni tip araçlar için gelişmiş acil durum fren sistemleri ve yol şeridinden ayrılma uyarı sistemleri zorunlu tesis edilme tarihi 1 Kasım 2013; diğer tüm yeni araçlar için ise 1 Kasım 2015 olarak belirlenmiştir. Elektronik denge kontrolü sistemleri yeni seri araçlara ve ticari araçlara 2012 yılına kadar aşamalı olarak yerleştirilmiş olmalı iken, diğer tüm yeni araçlarda bu tarih 2014 yılıdır. M2, M3, N2, N3, O3 ve O4 kategorisindeki araçlara yerleştirilecek elektronik denge kontrolü sistemleri için zorunlu tesis edilme tarihi araç kategorisine ve var olan fren sistemine göre (örn: hidrolik, elektronik, hava basınçlı) değişiklik göstermektedir. Yönetmelik aynı zamanda, ağırlığı 2610 kilogramı geçen M1 kategorisindeki yeni araçlar için 1 Kasım 2012 tarihinden; diğer tüm yeni araçlar için 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren etkili olmak üzere zorunlu vites göstergesi (gear shift indicators (GSI)) tesisini öngörmektedir. Ayrıca lastiklerden kaynaklanan gürültü ve CO2 emisyonunu azaltmak da yönetmeliğin hedefleri arasındır. CO2 emisyonunu azaltma hedefine bağlı olarak yönetmelik iki yeni düzenleme getirmektedir: © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 26 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Lastik basıncı takip sistemleri (tyre pressure monitoring systems (TPMS)) tekerlek optimum basıncın belirgin şekilde altına düştüğünde sürücüyü uyarırlar. Uygun lastik şişkinliği ile kullanım yakıt etkinliği ve daha iyi lastik performansı açısından önem arz etmektedir. Basıncı normalin altına düşen bir lastik yakıt tüketiminin %4 oranında artmasına sebep olurken lastik ömrünü %45 oranında azaltmaktadır. Lastikler her ay %3 ila %6 arası basınç kaybederler ve bu değişiklik sürücü tarafından fark edilmeyebilir. Basıncı normalin altına düşen lastikler aynı zamanda kazalara yol açan önemli faktörlerdendir. Düşük dönüş direncine sahip lastikler (Low Rolling Resistance Tyres (LRRT)) yolun veya lastiğin ya da tekerleğin deformasyonu ile ortaya çıkan, lastiğin dönmesi için oluşan harekete karşı direncin azaltılması ile yakıt tüketimi sağlanmasına hizmet ederler. Dönüş direnci lastiğin ya da tekerleğin üretim malzemesi ile yakından alakalıdır ve örneğin, lastik sırtı bileşiminde silis kullanımı ile azaltılabilir. Güvenlik açısından herhangi bir negatif etki oluşturmaması açısından gürültüye ilişkin olarak da oldukça açık yeni standartlar getirilmektedir. Lastikler için maksimum dönüş direnci limitlerine ilişkin uygulamanın 2 aşaması vardır ve bu limitler 2. aşamada azaltılmaktadır. Birinci aşama limitlerine uyum tarihleri yeni tip lastikler için 1 Kasım 2012; yeni tip araçlar için 1 Kasım 2013; C1 ve C2 sınıfı yeni lastikler ve bu tip lastiklerin tesis edildiği yeni araçlar için 1 Kasım 2014; C3 sınıfı yeni lastikler ve bunların tesis edildiği yeni araçlar için 1 Kasım 2016 olarak belirlenmiştir. Yönetmelik, topluluk sınırları içerisinde satılan, dolaşıma giren ve kayıt altına alınan her yeni aracın bu yönetmeliğe uygun olarak tip onayına sahip olması gerekliliğini satıcıların genel sorumluluğu olarak belirlemektedir. Aynı zamanda bütün teknik ünitelerin ve parçaların da bu yönetmeliğe uygun olması üreticilerin sorumluluğu altındadır. Yönetmeliğin kapsamı içerisinde, araçların, parçalarının ve ayrı teknik ünitelerinin kurallara uygunluğunu saptamak için birçok konuda belirli testler öngörülmektedir. Bunlardan bazıları: “Darbe testleri dahil olmak üzere araç yapısının bütünlüğü”; “Direksiyon, fren ve elektronik denge sistemleri dahil olmak üzere sürücünün araç kontrolüne yardım eden sistemler”; “Cam, ayna ve sürücü bilgi sistemleri dahil olmak üzere çevre ve aracın durumu hakkında sürücüye görüş ve bilgi sağlayan sistemler”; “Araç aydınlatma sistemleri”; “Dahili donanım, koltuk başlıkları, emniyet kemerleri, ISO sabit bağlantı parçaları (ISO fix anchorages) ve ya gömme çocuk koltukları ve araç kapıları da dahil olmak üzere araç yolcu güvenliği”; “Aracın dışı ve aksesuarları”; “Elektromanyetik uyumluluk”; “Sesli uyarı cihazları”; “Isıtma sistemleri”; “Yetkisiz kullanımı engelleme cihazları”; “Araç tanıtma sistemleri” ve “Kütle ve boyutları” şeklindedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 27 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Yönetmeliğin hükümlerinin aşamalı olarak 20 Ağustos 2009, 1 Kasım 2011, 1 Kasım 2014 ve 1 Kasım 2018’de yürürlüğe girmesi öngörülmüştür. Yönetmeliğe yapılan ilk tadilat hakkında: AB, 97/836/AT Konsey Kararı ile 1958 tarihli Birleşmiş Milletler Avrupa Ekonomik Komisyonu (BM-AEK) Anlaşması'na taraf olmuş ve motorlu araç teçhizat ve parçaları ve tekerlekli araçların yeknesak teknik koşullarının kabul edilmesi ve bunlara verilen onayın karşılıklı tanınmasını kabul etmiş olup, 50 diğer BM-AEK Yönetmeliği ile kendini hukuken bağlamıştır. 2007/46/AT Yönergesi, araç üreticilerinin, ilgili AB Yönergelerine vega bunlarla uyumlu plan BM-AEK Yönetmeliklerine uymalarına izin vermektedir. Araç parçalarıyla ilgili Yönergeler altındaki şartların ekseriyeti, düzenli olarak tadil edilen BM-AEK Yönetmeliklerinden kaynaklandığından, ilgili AB mevzuatının da güncellenmesi gerekmektedir. Bu nedenle, 1 Mayıs 2011 tarihinde yürürlüğe giren 407/2011 sayılı AB Komisyonu Yönetmeliği, 661/2009 Yönetmeliğini tadil ederek 1, 3, 4, 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13, 13 H, 14, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 23, 25, 26, 28, 31, 34, 37, 38, 39, 43, 44, 46, 48, 55, 58, 61, 66, 67, 73, 77, 79, 80, 87, 89, 90, 91, 93, 94, 95, 97, 98, 99, 100, 102, 105, 107, 110, 112, 116, 118, 121, 122, 123 ile 125 sayılı BM-AEK Yönetmeliklerinin zorunlu kılınmasını sağlamaktadır. İlgili BM-AEK Yönetmelikleri, bu Yönetmelikte belirtildiği şekilde 1 Kasım 2011, 1 Kasım 2012 veya 1 Kasım 2014'ten itibaren değişen tarihlerde yürürlüğe girmektedir. Yönetmeliğe yapılan son tadilat hakkında: 97/836/AT Konsey Kararı, AB'yi Birleşmiş Milletler Avrupa Ekonomik Komisyonu (BM-AEK) motorlu araç teçhizat ve parçaları ve tekerlekli araçların yeknesak teknik koşullarının kabul edilmesi ve bunlara verilen onayın karşılıklı tanınması Anlaşması'na taraf yaptığından, AT araç tip onayında BM-AEK Yönetmeliklerinin zorunlu temelde uygulanması imkanı mevcuttur. 2007/46 Yönergesi, Birlik mevzuatının ilgili BM-AEK Yönetmelikleri ile ikamesine izin verdiğinden, 523/2012 sayılı AB Komisyonu Yönetmeliği, 30, 54, 64 ve 117 sayılı BM-AEK Yönetmeliklerini 661/2009 Yönetmeliğinin IV. Ek'ine dahil ederek güncelleştirmektedir. Buna ilaveten Yönetmelik, IV. Ek'i, araç ve römorklarının frenleme sistemleri ile ilgili 13 sayılı; yolcu taşılarının frenleme sistemleri ile ilgili 13-H sayılı; ve yangın risklerinin önlenmesi (likit yakıt tankları) ile ilgili 34 sayılı; ve mekanik kavrama bileşenleri ile ilgili 55 sayılı BM-AEK Yönetmelikleri konularında geliştirmektedir. Bu tadilatın yürürlük tarihleri 1 Kasım 2012 ile 1 Kasım 2020 arasında değişim göstermektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 28 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Motorlu araçlardan kaynaklanan emisyonların neden olduğu hava kirliliği ile mücadele 4) Binek ve hafif ticari araçlardan kaynaklanan emisyonlara yönelik motorlu araçların tip onayı ve araç tamir ve bakımına yönelik verilere erişim hususlarına ilişkin 20 Haziran 2007 tarihli ve 715/2007/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) (Konsolide Versiyon) ARTG L 171, 29.06.2007, s. 1-16. Tadil eden: Binek ve hafif ticari araçlardan kaynaklanan emisyonlara yönelik motorlu araçların tip onayı ve araç tamir ve bakımına yönelik verilere erişim hususlarına ilişkin 20 Haziran 2007 tarihli ve 715/2007/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönetmeliğini uygulayan ve tadil eden 692/2008/AT sayılı 18 Temmuz 2008 tarihli Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) ARTG L 199, 28.7.2008, p. 1–136 715/2007/AT sayılı Yönetmeliği ve 2007/46 sayılı Yönergeyi tadil eden; 80/1269/AET, 2005/55/AT, 2005/78/AT sayılı Yönergeleri ilga eden; ağır araçlardan kaynaklanan emisyonlara yönelik motorlu araçların ve motorların tip onayı ve araç tamir ve bakımına yönelik verilere erişim hususlarına ilişkin 595/2009/AT sayılı, 18 Haziran 2009 tarihli Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) (Konsolide Versiyon) ARTG L 188, 18.7.2009, p. 1–13 715/2007 (AT) sayılı Avrupa Parlamentosu ile Konseyi Yönetmeliği ile 692/2008 (AT) sayılı Komisyon Yönetmeliğini, araç tamir ve bakımına yönelik verilere erişime dair tadil eden 8 Haziran 2011 tarihli ve 566/2011 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 158, 16.6.2011, s. 1–24 715/2007 (AT) sayılı Avrupa Parlamentosu ile Konseyi Yönetmeliği ile 692/2008 (AT) sayılı Komisyon Yönetmeliğini hafif binek ve ticari araçların (Euro 6) emisyonlarına dair tadil eden 29 Mayıs 2012 tarihli ve 459/2012 sayılı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 142, 1.6.2012, s. 16–24 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 29 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Özet Söz konusu yönetmelik Euro 5 ve Euro 6 tipi binek ve hafif ticari araçlar için emisyon standartları getirmekte, bunun yanı sıra teknik tamir ve bakım bilgilerine erişim esaslarını belirlemektedir. Bu yönetmeliğin kapsamı, 70/156/AET sayılı Yönerge EK II’ de belirtildiği üzere referans kütlesi 2610kg’ı aşmayan M1, M2, N1 ve N2 tipi araçları içermektedir. Öte yandan, Üreticilerin, talep etmeleri halinde, 70/156/AET sayılı Yönerge EK II’ de belirtilen M1, M2, N1 ve N2 tipi referans kütlesi 2840kg’ı geçmeyen araçlar için de tip onayı almaları, Yönerge’deki koşulları yerine getirmeleri şartı ile mümkündür. Bu Yönerge karbon monoksit (CO), metan olmayan hidrokarbonlar ve tüm hidrokarbonlar, nitrojen oksit (NO) ve parçacıklı madde (PM) gibi bazı kirletici emisyonlara emisyon limitleri getirmektedir. Euro 5 ve Euro 6 emisyon limitleri aşağıdaki gibidir: Euro 5 ve Euro 6 emisyon limitleri Yönetmelik EK I’ de, dizel ve petrol/doğal gaz yada LPG emisyonları için ve (mg/km) değerleriyle beraber ayrı ayrı listelenmiştir. Tip onayları için uygulanma tarihleri aşağıdaki gibidir: Yeni tip araçlar için, Euro 5 Standardı 1 Eylül 2009’ da, ve N1 tipi sınıf II ve III ve N2 tipi araçlar için ise 1 Eylül 2010’ da yürürlüğe girecektir. Yeni araçlar için, Euro 5 Standardı 1 Ocak 2011’ de, ve N1 tipi sınıf II ve III ve N2 tipi araçlar ve özel sosyal ihtiyaçları karşılayan araçlar için ise 1 Ocak 2012 ‘ de yürürlüğe girecektir. Yeni tip araçlar için, Euro 6 Standardı 1 Eylül 2014’ de, ve N1 tipi sınıf II ve III ve N2 tipi araçlar için ise 1 Eylül 2015’ de yürürlüğe girecektir. Yeni araçlar için, Euro 6 Standardı 1 Eylül 2015’ de, ve N1 tipi sınıf II ve III ve N2 tipi araçlar için ise 1 Eylül 2016 ‘ da yürürlüğe girecektir. Yönerge ayrıca, üreticilere, bağımsız teşebbüslerin araç tamir ve bakım bilgilerine standart ve sınırsız erişimini sağlama yükümlülüğü getirmiştir. Üreticiler bilgiye erişimi (yetkili servis ağı üyeleri ile karşılaştırıldığında) ayrım göz etmeden internet yolu ile standart bir biçimde güvence altına almalıdırlar. Bilgiler kullanıcılar tarafından kolay ulaşılabilir olmalıdır. Buna ek olarak, üreticiler eğitim materyallerini bağımsız teşebbüslere, dağıtım ağı üyelerine ve yetkili servislere sağlamalıdırlar. 715/2007 sayılı Yönetmeliğin değiştirilme ihtiyacı yeni hafif ticari araçlara yönelik yeni emisyon limitleri ve bilgiye erişimine ilişkin yükümlülükler çerçevesinde ortaya çıkmıştır. Böyle kapsamda, yönetmeliğin uygulanması amacıyla bazı teknik hükümlerin benimsenmesi gereği ortaya çıkmıştır. 692/2008 (AB) sayılı Yönetmelik, Euro 5 ve 6 araçları tip onayları için gereken koşulları ortaya koymaktadır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 30 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Yönetmelik, 715/2007 sayılı Yönetmeliğin ışığında, motorlu araçlardan kaynaklanan emisyonların kontrolü kapsamında bazı özel teknik şartlar getirmektedir. Yönetmelik, buna ilaveten, hafif ticari araçların AT tip onayları kapsamında bir takım idari hükümleri tesisi etmektedir. Söz konusu idari şartlar, üretime uygunluk hükümleri ve üretilen araçların sürekli iyi performansının sağlanması çerçevesinde hizmet içi uygunluk hükümlerini de içinde barındırmaktadır. Son olarak, harici kirlilik kontrol tertibatlarına ilişkin düzenlemeler de bu Yönetmelik kapsamında yer almıştır. Madde 4(5), 4(6), 5(3)(d) ile 5(3)(e) maddelerinde ifadesini bulan yükümlülükler, 1 Eylül 2011 tarihinden beri yeni araçlar için tip onayına dair yürürlüktedir. Aynı yükümlülükler, Topluluk sınırları içinde satılan, tescil edilen veya hizmete sunulan bütün yeni araçlara 1 Ocak 2014 tarihinden itibaren uygulanacaktır. Amending Regulation (EC) No 595/2009 concerns type-approval of motor vehicles and engines with respect to emissions from heavy-duty vehicles (Euro VI), constitutes one of the separate regulatory acts as regards the type-approval system established by Directive 2007/46/EC. Komisyona göre, Avrupa Topluluğu’nun hava kalitesine ilişkin objektiflerine ulaşılmasının yolu araç emisyonlarının azaltılmasına yönelik çalışmaların devamı ile mümkündür. Buna bağlı olarak ağır araçlardan kaynaklanan nitrojen oksit emisyonlarının azaltılmasının, hava kalitesinin artırılması ve limit kirlilik değerleri ile ulusal emisyon tavan değerlerine uygunluk sağlanması hususlarında önem arz ettiği belirtilmektedir. Bu sebeplerle ağırlığı 2,610 kilogramı aşan M1, M2, N1 ve N2 kategorisindeki araçlar ile bütün M3 ve N3 kategorisindeki araçlara uygulanan yönetmelik motorlu araçların, onların motorlarının ve emisyon değerleri ile alakalı yedek parçalarının tip-onayı konusunda uyumlu teknik standartları sağlamaktadır. Yönetmelik, ek olarak, araçların ve motorların servis uygunluğu, kirlilik kontrol cihazlarının dayanıklılığı, göstergeden arıza teşhisi sistemleri (OBD), yakıt ve karbon dioksit ölçümleri, emisyonlar ve araç OBD sistemine ulaşılabilirlik, araç tamir ve bakım bilgisi konularında da kurallar getirmektedir. 595/2009 Yönetmeliğindeki Euro 6 spesifikasyonları altındaki yeni ağır yük araçları ve motorlarına dair emisyon limiti şartları, yeni araç tipleri için 31 Aralık 2012'den itibaren, tüm yeni araçlar için de 31 Aralık 2013'den itibaren geçerlidir. 566/2011 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği, araçlarda gündüz vakti çalışan lambaların kirletici madde ve karbondioksit (CO2) salınımı ölçme ihtiyacı; dizel parçacık filtrelerinin gözlenmesi; salınım kontrolü bilgisayarının onaysız değişikliğe karşı korunması; 715/2007 Yönetmeliğinin 6. Maddesinin kapsadığı iş birimlerinin tanımına açıklık getirilmesi; 715/2007 ile 692/2008 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 31 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Yönetmeliklerinin salınım ile ilgili şartlarına denk gelen Birleşmiş Milletler Avrupa Ekonomi Komisyonu'nun (BM/AEK) ilgili Yönetmeliklerinin tanınması nı gözönünde bulundurarak 692/2008 ile 715/2007 sayılı Yönetmelikleri, hafif hizmet taşıtlarının yaydığı parçaçık kütle ve sayıları için yeni test prosedürleri için çeşitli düzenlemelere uyarlamaktadır. Buna ilaveten, 19 Haziran 2011'de yürürlüğe giren Yönetmelik, Avrupa Standartlar Komitesi'nin (European Committee for Standardisation -- CEN) üreticiler ile bağımsız operatörler arasındaki araç parçası bilgi akışını, yapısallaşmış ortak bir süreç içinde gerçekleştirmesini gerektirmektedir. Son olarak, 4 Haziran 2012'de yürürlüğe giren 459/2012 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği, pozitif ateşleme motoru ile donatılmış araçların parçacık sayısının Euro 6 standartlarıyla uyumlu standart tanımı ile ilgilidir. Gerekli teknolojilerin olgunlaşması ve yeterli hazırlık süresi için, araçların Euro 6 dizel parçacık sayısının aynı zamanda ikinci basamakta doğrudan pozitif ateşlemesinin uygulaması için iki basamaklı bir süreç benimsenmiştir. Bu sürede Avrupa Komisyonu, pozitif ateşlemeli araçların karbondioksit (CO2) salınımı üzerine parçacık sayısının azaltılmasının ölçümlerinin değerlendirilmesine devam edecektir. 5) Binek ve hafif ticari araçlardan kaynaklanan emisyonlara yönelik motorlu araçların tip onayı ve araç tamir ve bakımına yönelik verilere erişim hususlarına ilişkin 715/2007/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönetmeliğini uygulayan ve tadil eden 18 Temmuz 2008 tarihli ve 692/2008 sayılı Komisyon Yönetmeliği (Konsolide Versiyon) ATRG L 199, 28.07.2008, s. 1-136. Tadil eden: 692/2008 (AT) sayılı Komisyon Yönetmeliği, yürürlüğe girdiği tarihten Temmuz 2012'ye kadar üç kere tadil edilmiştir. Yönetmelik ile aynı zamanda 715/2007 (AT) sayılı Yönetmeliği tadil eden 566/2011 ve 459/2012 sayılı Komisyon Yönetmelikleri, 715/2007'nin altında özetlenmiştir. Son değişiklik aşağıda özetlenmiştir: Hidrojen ve hidrojen karışımlı yakıt ve doğaz gaz ile çalışan motorlu araçların emisyonlarına dair tip onayı gerekleri ve elektrikli güç aktarma organı ile donatılmış araçların belirli bilgilerinin AT tip onayı amacına yönelik bilgi belgesine dahil edilmesi hakkında 12 Temmuz 2012 tarihli ve 630/2012 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 182, 13.7.2012, s. 14–26 630/2012 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği, 692/2008 (AT) sayılı Yönetmelikte ifade edilen yakıt tipleri içine, 2 Ağustos 2012 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, hidrojen (H2) ve hidrojen-doğal gaz karışımlarını (H2NG) eklemiştir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 32 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 6) 715/2007/AT sayılı Yönetmeliği ve 2007/46 sayılı Yönergeyi tadil eden; 80/1269/AET, 2005/55/AT, 2005/78/AT sayılı Yönergeleri ilga eden; ağır araçlardan kaynaklanan emisyonlara yönelik motorlu araçların ve motorların tip onayı ve araç tamir ve bakımına yönelik verilere erişim hususlarına ilişkin 595/2009/AT sayılı, 18 Haziran 2009 tarihli Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) (Konsolide Versiyon) ARTG L 188, 18.7.2009, p. 1–13 Özet Yönetmelik yukarıdaki bölümde, 715/2007 (AT) sayılı Yönetmeliği tadil ettiği şekliyle özetlenmiştir. Aşağıdaki bölümde Yönetmeliğin geçirdiği tadilat özetlenmiştir: Tadil eden: Ağır ticari araçlardan kaynaklanan emisyonlar (Euro VI) ile ilgili olarak 595/2009 (AT) sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönetmeliğini tadil eden ve uygulayan ve 2007/46/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi Ek I ve Ek III’te değişiklik yapan 582/2011 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) (Konsolide Versiyon) ABRG L 167, 25.6.2011, s. 1–168 582/2011 (AB) sayılı Yönetmeliği uygulayan ve Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin 595/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğini ağır yük araçlarının emisyonlarına (Euro 6) dair tadil eden 23 Ocak 2012 tarihli ve 64/2012 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği ATRG L 28, 31.1.2012, s. 1-23 582/2011 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği, 595/2009 (AT) Yönetmeliğine konu olan Euro 6 araç ve motorların tip onayına ilişkin teknik hükümleri ortaya koymaktadır. Bunlar, araç ve motorların iyi performanslı üretimi için gereken üretim ve hizmet uygunluğunu kapsamaktadır. Buna ilaveten Yönetmelik, göstergeden araç teşhis sistemleri (On-Board Diagnostics -OBD) ile araç tamir-bakım bilgilerine kolay erişimi sağlamaya yönelik şartları belirlemektedir. Bu doğrultuda Yönetmelik, 595/2009 Yönetmeliğinin Ek XV lie 2007/46/AT sayılı Yönergede gerekli değişiklikleri yapmakta olup 15 Temmuz 2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. 64/2012 (AB) Komisyon Yönetmeliği, 582/2011 (AB) Yönetmeliğinin kabul ettiği, araçların emisyonlarını kontrole dair teknik gerekleri ortaya koymaktadır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 33 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 7) Binek ve hafif ticari araçlardan (Euro 5 ve Euro 6) kaynaklanan emisyonlara dair tip onayı ve araç tamir ve bakım bilgilerine erişim konusunda, 2005/55/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesini ve 2005/78/AT sayılı Yönergeyi tadil eden 18 Temmuz 2008 tarihli ve 2008/74/AT sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 192, 19.07.2008, s. 51-59. Özet Binek ve hafif ticari araçların emisyonlarına ve araç tamir ve bakım bilgilerine erişime dair motorlu araçlar tip onayına ilişkin 715/2007 sayılı Yönetmeliğin yürürlüğe girmesi ile 2005/55/AT sayılı Yönerge’nin kapsamında bazı değişiklikler olmuştur. Söz konusu değişiklikler bu yönergenin tadil edilmesini gerekli kılmaktadır. Bu çerçevede 715/2007 sayılı Yönetmelik ile ortaya çıkan teknik şartların 2005/55 sayılı Yönerge’ye aktarılması söz konusudur. Buna ilaveten, 2005/55 sayılı Yönerge’yi 2005/78/AT sayılı Komisyon Yönergesi’nin tadil edilmesi de ayrıca gerekli hale gelmiştir. Bu kapsam değişikliğinden neticesinde ağır ticari araç emisyonlarına yeni şartlar getirilmiştir. Bu yeni şartlar ağır ticari araçlar ve benzinle çalışan araçların tip onayı için gereken test usullerini içermektedir. Yukarıda bahsedilen tip-onay sistemine ilişkin olarak yürürlükte bulunan mevzuat, tip-onayı verilmesine ilişkin bazı yönleri içeren birtakım başka Yönergeler ve Yönetmeliklerle de bağlantılı bulunmaktadır. Bununla birlikte, bahse konu mevzuatı, bu Rehber’in ilerleyen bölümlerinde Avrupa Komisyonu tarafından kullanılan sınıflandırma uyarınca alt başlıklara (bir başka deyişle, çevre, aktif/pasif güvenlik biçiminde) ayrılmış bir şekilde daha ayrıntılı olarak incelemek, daha uygun olacaktır. Beklemedeki Önergeler Elektrik güvenliği 1) Motorlu araçların elektrik güvenliğine dair onayı ile ilgili Birleşmiş Milletler Avrupa Ekonomik Komisyonunun 100 sayılı Yönetmeliğininin zorunlu uygulanmasına yönelik Konsey Kararı için Önerge COM(2010) 0280 final Önergenin amacı, Birleşmiş Milletler Avrupa Ekonomik Komisyonu'nun karayolu taşımacılığından kaynaklanan karbon salınımlarının azaltılmasına katkıda bulunma amaçlı 100 sayılı Yönetmeliğinin AB'de zorunlu uygulanışını teminat altına almaktır. Fosil yakıtlarla çalışan konvansiyonel motorların makul bir ikamesi olduğu düşünülen elektrikli araçlar (hibrid ve tamamen elektrikli), 2007/46/AT Çerçeve Yönergesine dahil edilmiştir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 34 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Önerge, bu araçların sürücülerini, aracın yüksek voltajlı bölümlerinden korumak için, 100 sayılı BM-AEK Yönetmeliğinde ortaya konduğu şekilde, ortak bir güvenlik standardı sağlamayı hedeflemektedir. Basitleştirilmiş ve uyumlaştırılmış onay prosedürlerinin, üreticilerin tasarruflarına önemli ölçüde katkıda bulunacağı da düşünülmektedir. Tip onayı 2) Motorlu Araçların ve Bunlar İçin Tasarlanan Römorklar, Sistemler, Aksam ve Ayrı Teknik Ünitelere dair Birleşmiş Milletler Avrupa Ekonomik Komisyonunun 1, 3, 4, 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13, 13 H, 14, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 23, 25, 26, 28, 31, 34, 37, 38, 39, 43, 44, 46, 48, 55, 58, 61, 66, 67, 73, 77, 79, 80, 87, 89, 90, 91, 93, 94, 95, 97, 98, 99, 102, 105, 107, 110, 112, 116, 118, 121, 122, 123 ve 125 sayılı Yönetmeliklerinin zorunlu uygulanmasına yönelik karar için Önerge COM(2010) 310 final 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğin 4(2). maddesine göre, Ek IV'te yer alan BM-AEK Yönetmelikleriyle mutabık bulunan tip onayı, Yönetmelik ve onu uygulayan tedbirler ile uyumlu bir şekilde AT tip onayı addedilir. 661/2009 (AT) sayılı Yönetmelik, motorlu araçların, bunların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerin tip onayına dair muhtelif sayıda Yönergeyi yürürlükten kaldırmaktadır. Bu Yönergelerde mevcut bulunan hükümler, münasip görüldüğü yerlerde, uygun BM-AEK Yönetmelikleriyle değiştirilecektir. Bu Önerge, teknik şartlar, sertifikalandırma ve idari prosedürlerde yaşanacak tekrarlardan kaçınılmasını da sağlayacak, bu yönde alınacak bir Konsey Kararı için çağrıda bulunmaktadır. 2.1.1.2 Aydınlatma, Sinyalizasyon, Geri Yansıtıcılar Yürürlükteki Mevzuat Motorlu araçların sesli uyarı cihazları 1) Üye Devletlerin, motorlu araçların sesli uyarı cihazlarına yönelik mevzuatlarının yakınlaştırılmasına ilişkin 27 Temmuz 1970 tarihli ve 70/388/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 176, 10.8.1970, s. 12–17 Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 35 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Tadil eden: Üye Devletleri belirten ayırt edici sayı ve harfler hususunda sınaî ürünlere ilişkin olarak Üye Devletlerin mevzuatının yakınlaştırılmasına dair bazı yönergeleri tadil eden 25 Haziran 1987 tarihli ve 87/354/AET sayılı Konsey Yönergesi ATRG L 192, 11.07.1987, s. 43–45 Özet Bu Yönerge, sesli uyarı cihazlarına ilişkin olarak motorlu araçların sağlaması gereken teknik yükümlülükleri uyumlaştırmayı amaçlamaktadır. Yönerge, aynı zamanda, sesli uyarı cihazlarına yönelik olarak uyumlaştırılmış bir tip-onayı usulü önermektedir. Bu Yönerge uyarınca, her bir Üye Devlet, EK I - Fıkra 1’de yer alan üretim ve deneme yükümlülüklerini karşılayan sesli uyarı cihazlarının tüm türlerini onaylamakla yükümlüdür. Madde 3 uyarınca, sesli uyarı cihazlarının AET onay işaretini taşımaları halinde, bahse konu cihazların üretimine veya işleyiş metoduna ilişkin gerekçeler temelinde piyasaya sürülmesi, hiçbir Üye Devlet tarafından yasaklanamaz. Sesli uyarı cihazının AET tip-onayına ilişkin özellikler (bir başka deyişle; ses seviyesi ölçümü, dayanıklılık denemeleri ve akustik testleri) ise, EK I’de yer almaktadır. 2) Üye Devletlerin, motorlu araçlarda ve römorklarında aydınlatma ve ışıklı sinyal cihazlarının kurulumuna yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 27 Temmuz 1976 tarihli ve 76/756/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 262, 27.09.1976, s. 1–31 Özet Bu Yönerge’de, motorlu araçlar ve römorklarına yönelik aydınlatma ve ışıklı sinyalizasyonun kurulumuna ilişkin ortak kurallar ve tanımlamalar yer almaktadır. Yönerge, bu konuda, bir araç tipi için AET onayına başvurulmasına ilişkin koşulları da içermektedir. Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 36 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Tadil eden: Üye Devletlerin, motorlu araçlarda ve römorklarında aydınlatma ve ışıklı sinyal cihazlarının kurulumuna yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 27 Temmuz 1976 tarihli ve 76/756/AET sayılı Yönergeyi tadil eden 26 Mayıs 1983 tarihli ve 83/276/AET sayılı Konsey Yönergesi ATRG L 151, 9.6.1983, s. 47–48 83/276/AET Konsey Yönergesi, 76/756/AET Yönergesinin 1, 2, 3, 4 ve 5. Maddelerini 1 Haziran 1983'ten itibaren tadil etmiş olup, hükümlerinin iç hukuka aktarılmasının tarihi 1 Ekim 1983'de sona ermiştir. Üye Devletlerin, motorlu araçlarda ve römorklarında aydınlatma ve ışıklı sinyal cihazlarının kurulumuna yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 27 Temmuz 1976 tarihli ve 76/756/AET sayılı Yönergesini teknik ilerlemeye uyarlayan 28 Mart 1989 tarihli ve 89/278/AET sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 109, 20.4.1989, p. 38–42 89/278/AET Komisyon Yönergesi, 76/756/AET Konsey Yönergesinin Ek 1'inin tamamlama tarihini 31 Mart 1989 olarak belirlemiştir. Üye Devletlerin iç hukuka aktarım tarihi 30 Eylül 1989 olarak belirlenmiştir. Üye Devletlerin, motorlu araçlarda ve römorklarında aydınlatma ve ışıklı sinyal cihazlarının kurulumuna yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 27 Temmuz 1976 tarihli ve 76/756/AET sayılı Yönergesini teknik ilerlemeye uyarlayan 10 Aralık 1991 tarihli ve 91/663/AET sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 366, 31.12.1991, p. 17–54 91/663/AET Komisyon Yönergesi, 76/756/AET Konsey Yönergesinin EK 1 ile 2'yi tadil edip, 1, 2, 3, 4 ve 5. Maddelerini teknik ilerlemeyi gözönünde bulundurarak tadil etmiştir. Bunu yaparken, kendinden önceki değişiklikleri de konsolide etmiştir. Motorlu araçlar ve römorklarına yönelik aydınlatma ve ışıklı sinyal cihazlarının kurulumuna ilişkin 76/756/AT sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 11 Haziran 1997 tarihli ve 97/28/AT sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 171, 30.6.1997, s. 1–10 Bu Yönerge, genel ve bireysel özelliklere ilişkin bilgi içermektedir. Yönerge, aynı zamanda, tip-onayını bilgisayar ortamına geçirmeyi sağlayan © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 37 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 70/156/AET sayılı Yönerge’de EK VI’ya dayanan tip-onay belgesini ortaya koymaktadır. Karayolundaki trafik güvenliğini geliştirmeye yönelik olarak, Yönerge ayrıca M1 kategorisine dâhil araçlara (otomobil sürücüsü koltuğuyla birlikte en fazla dokuz koltuğu olan ve yolcu taşımaya yönelik olarak kullanılan araçlar) üçüncü stop lambasının zorunlu kurulumunu talep etmek ve motorlu araçlara ilişkin günışığında çalışan lambanın ihtiyari kurulumuna izin vermek doğrultusunda hüküm vermiştir. Motorlu araçlar ve römorklarının aydınlatma ve ışıklı sinyal cihazlarının kurulumuna yönelik 76/756/AT sayılı Konsey Yönergesi’ ni teknik ilerlemeye uyumunun sağlanması amacıyla tadil eden 18 Haziran 2007 tarihli ve 2007/35/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 157,19.6.2007, s. 14-16. Bu Komisyon Yönergesinin amacı, geniş kamyonların ve bunların römorklarının dışarıdan görünebilirliklerini (kolay fark edilebilirliklerini) artırmak suretiyle yol güvenliğinin artırılmasıdır; bu sebeple 76/756/AET sayılı Yönerge’de yeni bir hüküm ile bu gibi araçlara geriye yansıtıcı işaretlerin takılması zorunluluğu getirilmektedir. 76/756/AET sayılı Yönerge, 48 No’ lu BM / Avrupa Ekonomik Komisyonu (UN/ECE) Yönetmeliğinde yapılan değişiklikleri de içerecek şekilde tadil edilmiştir. Motorlu araçlar ve römorklarının aydınlatma ve ışıklı sinyal cihazlarının kurulumuna yönelik 76/756/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyumunu sağlamak amacıyla tadil eden 24 Eylül 2008 tarihli ve 2008/89/AT sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 257, 25.9.2008, s. 14-15. Komisyon Yönergesi, Uygulanabilir Ön Aydınlatma Sistemleri (AFS) ve Acil Duruş Sinyalleri (ESS) gibi yeni teknolojileri hesaba katarak yol güvenliğinin artırılması adına bunların araçlara takılmasına izin vermektedir. Buna ilaveten, 76/756/AET sayılı Yönerge, BM / Avrupa Ekonomik Komisyonu (UN/ECE) Yönetmelikleri ile sağlanan teknik ilerlemelere uyumlu hale gelecek şekilde tadil edilmiştir. Motorlu araç ve römorklarının geri yansıtıcıları 3) Üye Devletlerin, motorlu araçlarda ve römorklarında bulunan geri yansıtıcılara yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 27 Temmuz 1976 tarihli ve 76/757/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 38 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group ATRG L 262, 27.09.1976, s. 32–53 Özet Bu Yönerge, motorlu araçlar ve römorklarında bulunan geri yansıtıcılara yönelik mevzuatı uyumlaştırmayı hedeflemektedir. Yönerge’nin amacı, yansıtıcılara yönelik uyumlaştırılmış bir tip-onayı usulü sağlamak ve böylelikle her Üye Devlet için ortak deneme ve üretim yükümlülüklerinin kontrolünü mümkün kılmaktır. Üye Devletler, bu Yönerge uyarınca, her bir geri yansıtıcı tipi için hazırlanmış parça tip-onayı belgesinin bir kopyasını göndermek suretiyle, diğer Üye Devletleri de bulgularından haberdar kılmalıdır. Yönergenin EK’leri Mayıs 2004 genişlemesi neticesinde tadil edilmiş ve yeni Üye Devletler’in adları EK’lere ilave edilmiştir. Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir. Tadil eden: Motorlu araçlar ve römorklarında bulunan geri yansıtıcılara ilişkin 76/757/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 11 Haziran 1997 tarihli ve 97/29/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 171, 30.06.1997, s. 11–24 Bu Yönerge, her bir bireysel Yönerge tarafından, ürünlerin teknik özelliklerine ilişkin uyumlaştırılmış bir bilgilendirme belgesinin kendisine iliştirilmiş olması gerçeğinden hareketle, 70/156/AET sayılı Yönerge'nin yükümlülüklerini içermektedir. Bahse konu bilgilendirme, geri yansıtıcı cihazlarının şeklini ve boyutlarını kapsamaktadır. Bu Yönerge, aynı zamanda, tip-onayını bilgisayar ortamına aktarmak amacıyla, 70/156/AET sayılı Yönerge’de EK VI’ya dayanan bir tip-onayı belgesini ortaya koymaktadır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 39 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Motorlu araçlar ve römorklarının arka far, ön far, arka sinyal lambası ve stop lambaları 4) Üye Devletlerin, motorlu araçlarda ve römorklarında bulunan arka far, ön far, arka sinyal lambası ve stop lambalarına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 27 Temmuz 1976 tarihli ve 76/758/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 262, 27.9.1976, s. 54–70 Özet Bu Yönerge’nin amacı, her bir Üye Devletin ortak deneme ve üretim yükümlülüklerine uyumun denetlenmesini mümkün kılmak için, ön farlar, arka sinyal lambaları ve stop lambalarına yönelik uyumlaştırılmış bir tip-onay usulü ortaya koymaktır. Bu Yönerge, kurallara uyumlu olarak üretilmiş olan tüm lambalara AET parça tiponayı işaretinin iliştirilmesi suretiyle, bu lambalara yönelik olarak diğer Üye Devletler’de teknik denetimlerin gerçekleştirilmesine ihtiyaç duyulmayacağı gerçeğinin altını çizmektedir. EK II, motorlu araçlar ve römorklarında bulunan arka far, ön far, arka sinyal lambası ve stop lambalarına yönelik teknik yükümlülükleri içerirken, EK III ise motorlu taşıtlara yönelik olarak gün ışığında çalışan lambalara uygulanan teknik yükümlülükleri belirtmektedir. Öte yandan, motorlu araçlar ve römorklarına yönelik teknik yükümlülükler EK IV’ de yer almaktadır. Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir. Tadil eden: Motorlu araçlarda ve römorklarında bulunan arka far, ön far, arka sinyal lambası ve stop lambalarına ilişkin 76/758/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 11 Haziran 1997 tarihli ve 97/30/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 171, 30.06.1997, s. 25–48 Bu Yönerge, Yönerge’nin metninde yer alan üretim ve deneme yükümlülüklerini sağlayan herhangi bir ön farlar, arka sinyal lambaları ve © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 40 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group stop lambalarına yönelik Üye Devletler tarafından verilen parça tip onayı ile ilgili kuralların uyumlaştırılmasını amaçlamaktadır. Yönergenin EK’leri Mayıs 2004 genişlemesi ile tadil edilmiş ve yeni Üye Devletler’in isimleri EK’lere ilave edilmiştir. 5) Üye Devletlerin motorlu araçlar ve römorklarında bulunan yön gösterge lambasına yönelik mevzuatının yakınlaştırmasına ilişkin 27 Temmuz 1976 tarihli ve 76/759/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide versiyon) ATRG L 262, 27.9.1976, s. 71–84 Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir. Tadil eden: Üye Devletlerin motorlu araçlar ve römorklarında bulunan yön gösterge lambasına ilişkin 76/759/AET sayılı Konsey Yönergesinin teknik ilerlemesini uyarlayan 16 Mart 1999 tarihli ve 1999/15/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 97, 12.4.1999, s. 14–32 Özet Bu Yönerge, yön gösterge lambalarının biçimine yönelik tip-onayı usulünü uyumlaştırmaktadır. Yönerge’nin amacı, her bir Üye Devlet’in ortak üretim ve deneme yükümlüklerini yerine getirmesini sağlamak ve her bir yön gösterge lambası için hazırlanmış parça tip-onayı belgesinin bir kopyasını göndermek suretiyle, diğer Üye Devletleri de bulgulardan haberdar kılmaktır. EK I’de idari hükümler yer alırken, EK II teknik yükümlülüklere ilişkin ayrıntıları vermektedir. Yönergenin EK’leri Mayıs 2004 genişlemesi ile tadil edilmiş ve yeni Üye Devletler’in isimleri EK’lere ilave edilmiştir. Motorlu araçlar ve römorklarının arka tescil plaka lambaları 6) Üye Devletlerin, motorlu araçlarda ve römorklarında bulunan arka tescil plaka lambasına yönelik mevzuatının yaklaştırılmasına ilişkin 27 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 41 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Temmuz 1976 tarihli ve 76/760/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 262, 27.9.1976, s. 85–95 Özet Bu Yönerge, arka tescil plaka lambasına yönelik olarak her bir Üye Devlete ortak üretim ve deneme yükümlülüklere uygunluğu temin etme izni veren uyumlaştırılmış bir tip-onayı usulü ortaya koymaktadır. Bu Yönerge uyarınca, onaylanmış tip ile uyumlu olarak üretilmiş tüm arka tescil plaka lambalarına AET parça tip-onayı işareti iliştirilmesi, diğer Üye Devletler’de bahse konu lambalara yönelik olarak teknik denetimleri gereksiz kılmaktadır. EK II ise, motorlu araçlar ve römorklarında bulunan arka tescil plaka lambalarına yönelik teknik yükümlülükleri içermektedir. Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir. Tadil eden: Motorlu araçlarda ve römorklarında bulunan arka tescil plaka lambasına ilişkin 76/760/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 11 Haziran 1997 tarihli ve 97/31/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 171, 30.6.1997, s. 49–62 Bu Yönerge, her bir bireysel Yönerge tarafından, ürünlerin teknik özelliklerine ilişkin uyumlaştırılmış bir bilgilendirme belgesinin kendisine iliştirilmiş olması gerçeğinden hareketle, 70/156/AET sayılı Yönerge'nin yükümlülüklerini içermektedir. Bu bilgilendirme dâhilinde, üretim ve denemeyle ilgili teknik koşullar (bir başka deyişle; ışığın rengi, geliş açısının ölçüm yöntem, fotometrik özellikler) yer almaktadır. Ana ışık ve/veya eğimli huzme farları olarak işlev gören motorlu araç farları ve bu tür farlar için parlak elektrikli telli lambalar 7) Üye Devletlerin, ana ışık ve/veya eğimli huzme farları olarak işlev gören motorlu araç farları ve bu tür farlar için parlak elektrikli telli lambalara yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 27 Temmuz 1976 tarihli ve 76/761/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 42 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group ATRG L 262, 27.9.1976, s. 96 Özet Bu Yönerge, ana ışık ve / veya eğimli huzme farları olarak işlev gören motorlu taşıt farları ve bu tür farlar için parlak telli lambalara yönelik tip-onay usulünü uyumlaştırmaktadır. Bu uyumlaştırma, Üye Devletlere, ortak üretim ve deneme yükümlülüklerine uyum durumunu denetleme yetkisi vermektedir. Yönerge, BM Avrupa Ekonomi Komisyonu’nun 1 sayılı (“Motorlu araçların asimetrik kısa huzme veya uzun huzme ya da her ikisini yayan farlarının onaylanmasına yönelik yeknesak hükümler”) ve 2 sayılı (“asimetrik kısa huzme veya uzun huzme ya da her ikisini yayan farlara yönelik parlak elektrikli lambaların onaylanmasına ilişkin yeknesak hükümler”) Yönetmelikleri 15 aracılığıyla kabul etmiş olduğu teknik yükümlülüklerin dikkate alınmasına yönelik ihtiyacı vurgulamaktadır. Yönerge, aynı zamanda, Üye Devletler’in, motorlu araçlara yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasının, her bir Üye Devlet tarafından ortak gereksinimler temelinde gerçekleştirilen denetimlerin karşılıklı olarak tanınmasını gerektirdiği gerçeğinin altını çizmektedir. Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir. Tadil eden: Ana ışık ve/veya eğimli huzme farları olarak işlev gören motorlu araç farları ve bu tür farlar için parlak elektrikli telli lambalara ilişkin 76/761/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 18 Mart 1999 tarihli ve 1999/17/AT sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 97, 12.04.1999, s. 45–81 Bu Komisyon Yönergesi, her bir bireysel Yönerge tarafından, ürünlerin teknik özelliklerine ilişkin uyumlaştırılmış bir bilgilendirme belgesinin kendisine iliştirilmiş olması gerçeğinden hareketle, 70/156/AET sayılı Konsey Yönergesi'nin yükümlülüklerini içermektedir. 15 Bu Yönetmelikler, motorlu araçların ve parçalarının onaylanmasının karşılıklı tanınması ve kabul edilmesine yönelik yeknesak koşulların onaylanmasına ilişkin 20 Mart 1958 tarihli Anlaşma’ya ilave edilmiştir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 43 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Motorlu araçların ön sis farları 8) Üye Devletlerin, motorlu araçların ön sis farları ve bu tür farlara yönelik telli lambalara ilişkin mevzuatının yakınlaştırmasına dair 27 Temmuz 1976 tarihli ve 76/762/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 262, 27.9.1976, s. 122–134 Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir. Tadil eden: Motorlu araçların ön sis farları ve bu tür farlara yönelik telli lambalara ilişkin 76/762/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 18 Mart 1999 tarihli ve 1999/18/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 097, 12.04.1999, s. 82 Özet Bu Konsey Yönergesi, motorlu araçlar ve römorklarına yönelik ön sis lambaları ve bu lambaların ince tellerine ilişkin yükümlülükleri uyumlaştırmayı hedeflemektedir. Yönerge’nin amacı, ortak üretim ve deneme yükümlülüklerinin her bir Üye Devlet tarafından yerine getirilmesini kolaylaştırmak için ön sis farlarına yönelik uyumlaştırılmış bir tip-onayı usulü sağlamak ve her bir ön sis farı tipi için hazırlanmış parça tip-onayı belgesinin bir kopyasını göndermek suretiyle, diğer Üye Devletleri de bulgularından haberdar kılmaktır. Yönerge, BM Avrupa Ekonomi Komisyonu’nun 19 sayılı Yönetmeliği (“Motorlu araçların sis lambalarının onaylanmasına yönelik yeknesak hükümler”)16 aracılığıyla kabul etmiş olduğu teknik yükümlülüklerin dikkate alınmasına yönelik ihtiyacı vurgulamaktadır. Yönerge, aynı zamanda, Üye Devletler’in, motorlu araçlara yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasının, her bir Üye Devlet tarafından ortak gereksinimler temelinde gerçekleştirilen denetimlerin karşılıklı tanınmasını gerektirdiği gerçeğinin altını çizmektedir. Yönerge’de EK I’de ön sis farlarının tip-onayına yönelik idari hükümler yer alırken, EK II ise teknik yükümlülükleri içermektedir. 16 Bu Yönetmelik, motorlu araçların ve parçalarının onaylanmasının karşılıklı tanınması ve kabulüne yönelik yeknesak koşulların onaylanmasına ilişkin 20 Mart 1958 tarihli Anlaşma’ya ilave edilmiştir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 44 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Yönergenin EK’leri, Mayıs 2004 genişlemesi neticesinde tadil edilmiş ve yeni Üye Devletler’in isimleri EK’lere ilave edilmiştir. Motorlu araçlar ve römorklarının arka sis farları 9) Üye Devletlerin, motorlu araçlar ve römorklarının arka sis farlarına yönelik mevzuatının yakınlaştırmasına ilişkin 28 Haziran 1977 tarihli ve 77/538/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 220, 29.8.1977, s. 60 Özet Bu Konsey Yönergesi, motorlu araçlar ve römorklarına yönelik arka sis lambalarına ilişkin yükümlülükleri uyumlaştırmayı hedeflemektedir. Bu Yönerge, her bir bireysel yönerge tarafından, ürünlerin teknik özelliklerine ilişkin uyumlaştırılmış bir bilgilendirme belgesinin kendisine iliştirilmiş olması gerçeğinden hareketle, 70/156/AET sayılı Yönerge'nin yükümlülüklerini içermektedir. Yönerge, aynı zamanda, tip-onayını bilgisayar ortamına geçirmeyi sağlayan 70/156/AET sayılı Yönerge’de EK VI’ya dayanan tip-onay belgesini ortaya koymaktadır. 70/156/AET sayılı Yönerge’nin 9. maddesi uyarınca, bu Yönerge’de EK IV – Bölüm II’de sıralanan Birleşmiş Milletler Avrupa Ekonomik Komisyonu’nun (UN/ECE) Uluslararası Yönetmelikleri’nin, muadilleri olan bireysel Yönerge’lerle denkliği kabul edilmelidir. Yönerge, aynı zamanda, Yönerge’ler ve Yönetmelikler arasındaki şeffaflığı sağlamak amacıyla, ilgili EK’i ve muadil tablosunu tadil etmekte ve güncellemeyi sürdürmektedir. 70/156/AET sayılı Yönerge’nin 10. maddesi uyarınca, araç, sistemler, aksamlar veya ayrı teknik ünitelerin üretiminin onaylanan tipe uygun olup olmadığını doğrulamak amacıyla, tip-onayı veren Üye Devletler’in, EK X’a uygun olarak gerekli önlemleri alması talep edilmektedir. Bu Yönerge’de EK I’de tip-onayına yönelik idari hükümler yer alırken, EK II ise teknik yükümlülükleri içermektedir. Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir. Tadil eden: Motorlu araçlar ve römorklarının arka sis farlarına ilişkin 77/538/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 16 Mart 1999 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 45 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group tarihli ve 1999/14/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 97, 12.4.1999, s. 1–13 Bu Yönerge, onaylanmış merciler tarafından yürütülen üretimin uygunluk kontrolüne ilişkin yükümlülükleri uyumlaştırmaktadır. Yönerge, başvuru ve yorumlamanın yeknesaklığını sağlamak için, usullerin takip edebileceği özel bir rehber de içermektedir. Motorlu araçlar ve römorklarının geri vites lambaları 10) Üye Devletlerin, motorlu araçlarda ve römorklarında bulunan geri vites lambasına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 28 Haziran 1977 tarihli ve 77/539/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 220, 29.8.1977, s. 72 Özet Bu Yönerge, motorlu araçların geri vites lambalarıyla ilgili teknik yükümlülükleri uyumlaştırmaktadır. Bu Yönerge, BM Avrupa Ekonomi Komisyonu’nun 23 sayılı Yönetmeliği’nde (“Güç tahrikli araçlar ve römorklarında bulunan geri vites lambalarının onaylanmasına yönelik yeknesak hükümler”) benimsenen teknik yükümlülüklerin dikkate alınmasına yönelik ihtiyacın altını çizmektedir. Bahse konu Yönetmelik, motorlu araçların teçhizat ve parçalarının onaylanmasının karşılıklı tanınması ve kabul edilmesine yönelik yeknesak koşulların onaylanmasına ilişkin 20 Mart 1958 tarihli Anlaşma’ya ek olarak iliştirilmiştir. Yönerge uyarınca, her bir Üye Devlet, ilgili EK’lerde yer alan üretim ve deneme yükümlülüklerini karşılayan tüm geri vites lambası türleri için, AET parça tiponayı sağlamakla yükümlüdür. Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir. Tadil eden: Motorlu araçlarda ve römorklarında bulunan geri vites lambalarına ilişkin 77/539/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 11 Haziran 1997 tarihli ve 97/32/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilişkili metin) © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 46 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group ATRG L 171, 30.06.1997, s. 63–76 Bu Komisyon Yönergesi, her bir bireysel yönerge tarafından, ürünlerin teknik özelliklerine ilişkin uyumlaştırılmış bir bilgilendirme belgesinin kendisine iliştirilmiş olması gerçeğinden hareketle, 70/156/AET sayılı Konsey Yönergesi'nin yükümlülüklerini içermektedir. Bahse konu bilgilendirme, üretime (bir başka deyişle, tescil plakasının işgal ettiği yerle orantılı olarak, cihazın takılacağı geometrik pozisyon ve bu alanın dış çizgisinin yeterince aydınlatılmış olması) ve iki parlaklık düzeyine sahip bir cihazın (stop lambaları ve yön göstergeleri) olması durumunda da iki parlaklık düzeyini sağlayan sistemin teknik özelliklerinin belirlenmesi ve diyagramın ayarlanması, vb. konulara ilişkin teknik yükümlülükleri içermektedir. Yönerge, aynı zamanda, tip-onayını bilgisayar ortamına geçirmeyi sağlayan 70/156/AET sayılı Yönerge’de EK VI’ya dayanan tip-onay belgesini ortaya koymaktadır. Motorlu araçların park lambaları 11) Üye Devletlerin, motorlu araçların park lambalarına yönelik mevzuatının yakınlaştırmasına ilişkin 28 Haziran 1977 tarihli ve 77/540/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 220, 29.08.1977, s. 83–94 Özet Bu Yönerge, motorlu araçlar ve römorklarına yönelik aydınlatma ve ışıklı sinyalizasyon araçlarının sabitlenmesine ilişkin ortak yükümlülükleri ortaya koymakta ve park lambalarına yönelik uyumlaştırılmış parça tip-onayı usulünü sağlamaktadır. Bu bağlamda, her bir Üye Devlet, bu Yönerge’nin ilgili EK’lerinde yer alan üretim ve deneme yükümlülüklerini karşılayan tüm park lambası türleri için, AET parça tip-onayı sağlamalıdır. Yönergenin EK’leri Mayıs 2004 genişlemesi neticesinde tadil edilmiş ve yeni Üye Devletler’in isimleri EK’lere ilave edilmiştir. Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir. Tadil eden: © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 47 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Motorlu araçların park lambalarına ilişkin 77/540/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 16 Mart 1999 tarihli ve 1999/16/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 097, 12.04.1999, s. 33 Bu Komisyon Yönergesi, her bir bireysel yönerge tarafından, ürünlerin teknik özelliklerine ilişkin uyumlaştırılmış bir bilgilendirme belgesinin kendisine iliştirilmiş olması gerçeğinden hareketle, 70/156/AET sayılı Yönerge'nin yükümlülüklerini içermektedir. 2.1.1.3 Diğer Konular Yürürlükteki mevzuat Motorlu araçların dış çıkıntıları 1) Üye Devletlerin, motorlu araçların dış çıkıntılarına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 17 Eylül 1974 tarihli ve 74/483/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 266, 2.10.1974, s. 4–13 Özet Bu Yönerge, motorlu araçların dış çıkıntılarına yönelik teknik yükümlülükleri uyumlaştırmayı amaçlamaktadır. Bahse konu Yönerge, Birleşmiş Milletler Avrupa Ekonomi Komisyonu tarafından, 26 sayılı Yönetmelik ( “Araçların dış sinyal lambalarına ilişkin onay hakkında yeknesak hükümler”) aracılığıyla onaylanan birtakım teknik yükümlülüklerin kabulünün gerektiğinin altını çizmektir. 26 sayılı bahse konu Yönetmelik, motorlu araç teçhizat ve parçaları için verilen onayın karşılıklı tanınması ve yeknesak koşullarının kabul edilmesine ilişkin 20 Mart 1958 tarihli Anlaşma’ya eklenmiştir. Bahse konu yükümlülükler, karayollarında kullanılmak üzere tasarlanmış olan, en az dört tekerleği bulunan ve azami hızı 25 km/saat'i aşacak şekilde düzenlenmiş M1 sınıfı motorlu araçlara uygulanmaktadır. Yönerge’deki EK I, ek aksesuarlar, ön farlar, ızgaralar ve boşluklar, ön cam silecekleri, çamurluklar, tekerlekler, bijon somunları, tekerlek kapakları ve tekerlek diskleri, gövde paneli, saç metal kenarları, motor kapağı ve pencereler ve benzeri belirli teknik özellikleri belirtmektedir. EK II, çıkıntıların ve boşlukların boyutunun belirlenmesine yönelik metotları belirtmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 48 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bahse konu hükümler, bir kaza anında aracın kasası tarafından isabet alınan ya da kasaya hafifçe temas eden bir kişinin bedensel zararının ciddiyetini ya da riskini azaltmayı amaçlamaktadır. Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir. Tadil eden: Üye Devletlerin, motorlu araçların dış çıkıntıları ile ilgili motorlu araçların dış çıkıntılarına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 17 Eylül 1974 tarihli ve 74/483/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 18 Nisan 1979 tarihli ve 79/488/AET sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 128, 26.8.1979, s. 1–11 Üye Devletleri belirten ayırt edici sayı ve harfler hususunda sınaî ürünlere ilişkin olarak Üye Devletlerin mevzuatının yakınlaştırılmasına dair bazı yönergeleri tadil eden 25 Haziran 1987 tarihli ve 87/354/AET sayılı Konsey Yönergesi ATRG L 192, 11.07.1987, s. 43–45 Motorlu araçların dış çıkıntılarına yönelik 74/483/AET sayılı Konsey Yönergesi’nin EK 1’ini teknik ilerlemeye uyarlamak amacıyla tadil eden 14 Mart 2007 tarihli ve 2007/15/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 75, 15.3.2007, s. 21–23 2007/15/AT sayılı Komisyon Yönergesi, açıklık kazandırmak ve teknik ilerleme kaydetmek amacıyla, 74/483/AET sayılı Yönerge’de yer alan tamponlara ilişkin yükümlülüklerde bir düzenlemeye gitmektedir. Bu Komisyon Yönergesi, 74/483/AET sayılı Yönerge’nin EK I’ini, 70/156/AET sayılı Yönerge’nin (Tip-onayı Yönergeleri’ne alternatif olarak kabul edilen UN/ECE Yönetmelikleri’nin bir listesini sağlayan) EK IV - II. Kısmı’ndan ve buna tekabül eden 26 sayılı UN/ECE Yönetmeliği’nden doğan yükümlülükleri eş zamanlı olarak uyumlaştırmak suretiyle, teknik ilerlemeye uyarlamaktadır. Bu sebepten dolayı, 74/483/AET sayılı Yönerge’nin EK I’i bu Yönerge’nin EK’ine uygun olarak tadil edilmiştir. 4 Nisan 2009’dan itibaren geçerli olmak kaydıyla, bir Üye Devlet, araçların dış çıkıntılarının bu Yönerge tarafından tadil edilen 74/483/AET sayılı © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 49 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Yönerge’de yer alan yükümlülüklere uygun olmaları durumunda, araçların dış çıkıntılarına ilişkin gerekçelerle bir araca AT tip-onayı veya ulusal tiponayı vermeyi reddedemeyecektir. M1 kategorisi motorlu araçların kütle ve boyutları 2) M1 kategorisine dâhil motorlu araçlar ve römorklarının kütle ve boyutları ile ilgili 31 Mart 1992 tarihli ve 92/21/EEC sayılı Konsey Yönergesi ATRG L 129, 14.5.1992, s. 1–10 Özet Bu Yönerge, motorlu araçların kütle ve boyutlarına ilişkin ulusal mevzuatın uyumlaştırılmasını amaçlamaktadır. Bu Yönerge’nin 2. maddesi, EK I’de yer alan yükümlülükler karşılandığı takdirde, hiçbir Üye Devletin, bir araç tipinin AT tip-onayı veya ulusal tip-onayını reddedemeyeceğini veya satışını, kaydını, hizmete girişini veya kullanımını yasaklayamayacağını veya reddedemeyeceğini belirtmektedir. Bu Yönerge’de, araçların uzunluk, yükseklik ve genişlik hususunda izin verilen azami boyutlar yer almaktadır. Yönerge, dingillerin her birinde teknik açıdan izin verilen azami yükü kütle tespitine ve bu kütlenin dingiller arasındaki dağılımına ilişkin yükümlülükleri de içermektedir. Bu Yönerge, motorlu araçlara yönelik olarak izin verilen azami çekilebilir kütleye ilişkin koşulları da ortaya koymaktadır. Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir Tadil eden: M1 sınıfı motorlu araçlar ve onların römorklarının kütle ve boyutlarına ilişkin 31 Mart 1992 tarihli ve 92/21/EEC sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 20 Eylül 1995 tarihli ve 95/48/AT sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 233, 30.9.1995, s. 73–85 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 50 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bu Yönerge, 92/21/AET sayılı Yönerge’nin hayata geçirilmesi ile birlikte kazanılan deneyimi takiben, 92/21/AET sayılı Yönerge’de yer alan bazı hükümleri, tüm Üye Devletler’de yeknesak bir biçimde yorumlanmaları amacıyla, ayrıntılı olarak ele almaktadır. Ayrıca, bu Yönerge’nin EK’leri, 92/21/AET sayılı Yönerge’nin EK’lerinin yerini almıştır. Bu Yönerge, gelecek dönemde, yetişkin yolcuları taşıma kapasitesinde olmayan ya da bunun için tasarlanmamış koltukların özel yükleme koşullarının belirtilmesi gerekliliğinin altını çizmektedir. Bu bağlamda, bu tür koltukların tanımı ve yükleme koşullarının belirtilmesi konusuna daha fazla önem verilmesi gerekmektedir. Sonuç olarak, söz konusu değişiklikler daha ileri bir tarihe ertelenmiştir. Belli kategorilerdeki motorlu araç ve römorklarının kütle ve boyutları 3) Belli kategorilerdeki motorlu araç ve römorkların ağırlık ve boyutlarına ilişkin ve 70/156/AET sayılı Yönergeyi tadil eden 22 Temmuz 1997 tarihli ve 97/27/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 233, 25.8.1997, s. 1–31 Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir. Tadil eden: Sürücü koltuğuna ilave olarak sekizden fazla koltuğu bulunan ve yolcu taşımak amacıyla kullanılan araçlara ilişkin ve 70/156/EEC ile 97/27/EC Yönergelerini değiştiren 20 Kasım 2001 tarih ve 2001/85/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 42, 13.2.2002, s. 1–102 Bu Yönergenin özeti ayrı bir başlık altında aşağıda incelenmiştir. Belli kategorilerdeki motorlu araç ve römorklarının ağırlık ve boyutlarına ilişkin 97/27/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesini teknik © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 51 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group ilerlemeye uyarlama amacıyla tadil eden 21 Mart 2003 tarihli ve 2003/19/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 79, 26.3.2003, s. 6–13 Özet 97/27/AT Yönergesi Üye Devletlerin kanunlarını uyumlaştırma ve 70/156 (AET Yönergesinin EK II(A)'sında tanımlandığı şekilde M2, M3 ile N sınıflarındaki motorlu araçlar ile O sınıfı römorkların kütle ve boyut Topluluk tip onayı için bir prosedürü yürürlüğe koymayı hedeflemektedir. 2003/19/AT Komisyon Yönergesi, 97/27/AT Yönergesinin EK 1, 2, 3 ile 4'ünü 15 Nisan 2003 tarihinden itibaren tadil ederek, Üye Devletlerin AT tip onayını uzatmamalarını gerektirip, M2, M3, N veya O sınıfı araçların kütle ve boyutları ile ilgili ulusal tip onayının uzatılmasının reddine izin verir. 4) 70/156/AET ve 97/27/AT sayılı Yönergeleri tadil eden ve sürücü koltuğuna ilave olarak sekizden fazla koltuğu bulunan ve yolcu taşımak amacıyla kullanılan araçlara ilişkin özel hükümler getiren 20 Kasım 2001 tarihli ve 2001/85/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 42, 13.2.2002, s. 1–102 Özet Bu Yönerge’nin başlıca amacı, sürücü koltuğuna ilave olarak sekizden fazla koltuğu bulunan araçlar tarafından taşınan yolcuların güvenliğini garanti altına almaktır. Bu Yönerge’deki “araç” terimi, M2 veya M3 sınıfı her türlü motorlu araç anlamında kullanılmaktadır17. Yönerge, Avrupa taşımacılık ve sosyal politikalarına uygun olarak, hareket yeteneği azalmış (özürlü) kişilerin erişimine ilişkin olarak belirli hükümler ve teknik talimatlar içermektedir. Yönerge, bu amaç doğrultusunda, hareket yeteneği azalmış kişilerin erişiminin, ya EK’lerde yer aldığı şekliyle, araca uygulanan teknik çözümler aracılığıyla, ya da tekerlekli sandalye kullanıcılarının araçlara erişimini güvence altına almak üzere, onları uygun yerel altyapıyla birleştirmek suretiyle gerçekleşeceğini belirtmektedir. 17 70/156/AET sayılı Yönerge’de EK II- Bölüm A uyarınca, M2 Kategorisi, sürücü koltuğuna ilaveten, sekizden daha fazla koltuğa sahip olan, yolcu taşımak amacıyla kullanılan ve azami ağırlığı 5 metrik tonu geçmeyen araçlardır. M3 Kategorisi ise, sürücü koltuğuna ilaveten sekizden daha fazla koltuğa sahip olan, yolcu taşımak amacıyla kullanılan ve azami ağırlığı 5 metrik tonu geçen araçlardır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 52 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bu çerçevede, hareket yeteneği azalmış kişilerin erişimini kolaylaştıran teknik ekipmanlar için gerekli yükümlülükler, bu Yönerge’de EK VII’de tespit edilmiştir. Yönerge, ayrıca, 13 Ağustos 2003’ten itibaren Üye Devletler’in aşağıda sıralanan konularda AT tip-onayı veya ulusal tip-onayı vermeyi reddedemeyeceğini belirtmektedir: bir araca; bir karosere; daha önceden, “ayrılabilir teknik ünite” olarak tip-onayı almış olan karosere sahip bir araca; bu Yönerge’de ve EK’lerinde yer alan yükümlülükler karşılandığı taktirde, sürücü koltuğuna ilave olarak sekizden fazla koltuğu bulunan ve yolcu taşımak amacıyla kullanılan araçlara ilişkin hükümler doğrultusunda gerekçelerle, bir aracın veya karoserin satışını, kaydını veya hizmete girişini reddedemez veya yasaklayamaz. Bu Yönerge’de EK V ise, güç tahrikli kapıların kapanma güçlerinin ölçümüne ilişkin kılavuz ilkeleri belirtirken, EK VIII iki katlı araçlar için gerekli özel koşulları tespit etmektedir. Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir Ticari araçların yola elverişliliği 5) Topluluk içerisinde seyahat eden ticari araçların yola elverişliliğinin karayolu kenarında teknik olarak incelenmesine ilişkin 6 Haziran 2000 tarihli ve 2000/30/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 42, 13.02.2002, s. 1–8 Tadil eden: Ticari araçların hız limitleri ve egzoz emisyonlarına ilişkin 2000/30/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 3 Nisan 2003 tarihli ve 2003/26/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 90, 8.4.2003, s. 37–40 Topluluk içerisinde seyahat eden ticari araçların yola elverişliliğinin karayolu kenarında teknik olarak incelenmesine ilişkin 2000/30/AT © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 53 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesini teknik ilerlemeye uyarlayan 5 Temmuz 2010 tarih ve 2010/47/AB sayılı Komisyon Yönergesi (Konsolide versiyon) ATRG L 173, 8.7.2010, s. 33–46 Özet Bu Yönerge, yola elverişliliğe yönelik olarak düzenlenen yıllık testlerin, esasen, ticari araç testlerinin yıl boyunca yola elverişli bir koşulda yapılmasını temin etmede yetersiz kaldığını belirtmektedir. Yönerge, Topluluk içerisinde seyahat eden ticari araçlar için, ticari araçların karayolu üzerindeki bakım standardının denetimi amacıyla etkin-maliyetli bir önlem olarak, karayolu kenarında ilave teknik incelemeler getirmekte ve bu şekilde de yola elverişlilik yükümlülüklerinin etkili bir şekilde güçlendirilmesini hedeflemektedir. Bu Yönerge, araç sürücüsünün uyruğu, sicilinin bulunduğu ülke, ya da ticari aracın servise girmesi konuları gerekçe gösterilmek suretiyle herhangi bir ayrımcılık yapılmaksızın, bu incelemelerin gerçekleştirilmesi gerekliliğinin altını çizmektedir. Bu Yönerge uyarınca, yeterli bakım sağlanmaması muhtemel araçların belirlenmesine azami özen gösterilmesi gerekmektedir. Bu suretle, yetkili mercilerin işlem etkinliğinin güçlendirilip, işlemcilere ve sürücülere düşen maliyetlerin ve gecikme durumlarının azaltılması hedeflenmektedir. Öte yandan, bu Yönerge, yola elverişliliğinin karayolu kenarında teknik olarak incelenmesi hususunun, aşağıda belirilenlerden ikisini veya tümünü içermesi gerektiğini düzenlemektedir: Ticari aracın hareketsiz olduğu durumlarda bakım koşuluna ilişkin görsel bir değerlendirme; Karayolu kenarında yapılan teknik incelemeye ilişkin en son raporlardan birinin denetimi; Belirli aksaklıkların teftişi. Bu Yönerge, Üye Devletleri, geçen iki yıl boyunca kontrol edilen ticari araçların sayılarına ilişkin verileri, içinde bulunulan yılın 31 Mart’ına kadar olacak şekilde, her iki yılda bir Komisyon’a bildirmekle yükümlü tutmaktadır. Bu bilgi, aynı zamanda Avrupa Parlamentosu’na da iletilmektedir. Bu Yönerge’nin EK I’i, bir denetim listesi içeren teknik denetim raporu modeli sunmaktadır. EK II ise, fren sistemleri ve egzoz emisyonlarının testi ve / veya denetimi ve frenlere ilişkin özel durumlar için kuralları belirtmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 54 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group EK I ve II, 28.04.2003 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, 2003/26/AT sayılı Yönerge tarafından tadil edilmiştir. 2000/30/AB sayılı Yönerge’nin I ve II sayılı EK’leri 2010/47/AB sayılı Komisyon Yönergesi tarafından tadil edilmektedir. Üye Devletler, söz konusu değişikliğe en geç 1 Ocak 2012 tarihine dek uyum sağlamak zorundadır. Motorlu araçların ve römorklarının ısıtma sistemleri 6) 70/156/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni tadil edip, 78/548/EEC sayılı Konsey Yönergesi’ni ilga eden ve motorlu araçların ısıtma sistemlerine ilişkin 27 Eylül 2001 tarihli ve 2001/56/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 292, 9.11.2001, s. 21–40 Özet Bu Yönerge, ısıtma sisteminin yerleştirildiği M, N ve O sınıfı bütün araçlara uygulanmaktadır. Bu bağlamda, “ısıtma sistemi”, yük alanı da dahil olmak üzere, aracın iç ısısını arttırmak için tasarlanmış olan her çeşit ekipman anlamına gelmektedir. Bu çerçevede, belirtilen ısıtma sistemlerine yönelik genel yükümlülükler, EK II’de şu şekilde sıralanmıştır: Yolcu bölümüne giren ısıtmalı hava, araca hava giriş noktasındaki havadan daha kirlenmiş olmamalıdır; Yanmalı ısıtıcılardan gelen egzoz emisyonları, elverişli sınırlar dâhilinde olmalıdır; Karayolu kullanımı esnasında, sürücü ve yolcular, yanmaya neden olabilecek ısıtmalı hava veya aracın parçalarıyla temas kurabilecek durumda olmamalıdır; Öte yandan, “atık-ısı ısıtma sistemi”nin, aracın iç ısısını artırmak için, ileti aracı olarak su, benzin veya hava da dâhil olmak üzere, aracın itici kuvveti olarak kullanılan motordan çıkan atık ısıyı kullanan her türlü cihazın kastedildiği durumlarda, atık ısıtma sistemlerine ilişkin yükümlülükler, EK-III’te belirtilmektedir. Hava kalitesi test usulü, bu Yönerge’de EK IV’te belirtilirken, ısı test usulü EK V’te, egzos emisyonları test usulü ise EK VI’da ortaya konmaktadır. Ayrıca, LPG ısıtma sistemlerine yönelik güvenlik yükümlülükleri, bir bölümü karayolu kullanımı için LPG ısıtma sistemlerini düzenleyen, diğer bölümü ise sadece durağan konumda kullanmaya yönelik LPG ısıtma sistemlerine yönelik yükümlülükleri içerecek şekilde, EK VIII’de yer almaktadır. Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 55 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir Tadil eden: Motorlu araçlar ve römorklarının ısıtma sistemlerine ilişkin 2001/56/AT sayılı Konsey ve Parlamento Yönergesi’ni ve 70/156/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik gelişmelere uyarlamak amacıyla tadil eden 29 Nisan 2004 tarihli ve 2004/78/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 153, 30.04.2004, s. 103–113 Bu Komisyon Yönergesi’nin amacı, LPG ısıtma sistemlerine uyumlu araçlara yönelik olarak mevzuatın uyumlaştırılmasıdır. Günümüze kadar, Üye Devletler LPG ısıtma sistemlerine uyumlu araçlara yönelik olarak ulusal düzeyde münferit yükümlülükler uygulamışlardır. Bu Yönerge, LPG teçhizatı ve ısıtma sistemleri ile ilgili teknik yükümlülüklere yönelik uyumlaştırılmış bir yaklaşım sağlamanın gerekliliğini göz önünde tutmaktadır. Bu bağlamda, Yönerge, 67 sayılı UN/ECE Yönetmeliği’nin ana öğelerine ek olarak, iki EN standardının 2001/56/AT sayılı Yönerge’nin içerisine konması gerekliliğinin altını çizmektedir. Bu yüzden, UN/ECE Yönetmeliği ile AB mevzuatı arasında çok güçlü bir bağ bulunmaktadır. Bu Yönerge, 2001/56/AT sayılı Yönerge’nin güvenlikle ilgili uyumlaştırılmış hükümlerinin, özel amaçlı araçları da kapsayacak şekilde bütün araçlara uygulanmasının sağlanmasını amaçlamaktadır. Motorlu araç ve römorklarının ısıtma sistemlerine ilişkin 2001/56/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesini teknik gelişmelere uyarlamak amacıyla tadil eden 27 Kasım 2006 tarihli ve 2006/119/AT sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 330,28.11.2006, s. 12-15. 2006/119/AT sayılı Komisyon Yönergesi, tehlikeli madde taşıyan M, N ve O tipi araçların ısıtma sistemlerine dair 122 sayılı UN/ECE Yönetmeliği’nin Topluluk Müktesebatı’na aktarılması amacıyla kabul edilmiştir. Bu çerçevede 2001/56/AT sayılı Yönergenin LPG ısıtma sistemlerine dair bazı EK’ leri tadil edilmiştir. Buna ilaveten, söz konusu yönergenin sonundaki ekler listesi, 94/55/AT sayılı Yönerge’de belirtildiği şekliyle Bazı Araçlara Uygulanacak Ek Hükümler başlıklı EK IX, ilave edilecek şekilde değiştirilmiştir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 56 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Belli kategorilerdeki motorlu araçların hız sınırlandırıcı sistemleri 7) Belli kategorilerdeki motorlu araçlarda hız sınırlandırıcı sistemlere ilişkin 31 Mart 1992 tarihli ve 92/24/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 129, 14.5.1992, s. 154–174 Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir. Tadil eden: Belli kategorilerdeki motorlu araçlarda hız sınırlandırıcı sistemlere ilişkin 92/24/AET sayılı Konsey Yönergesini tadil eden 11 Şubat 2004 tarihli ve 2004/11/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ile Konseyi Yönergesi ATRG L 44, 14.2.2004, s. 19–20 Yolcu araçları ile azami yükü 10 tonu geçen araçlara ilişkin hız sınırlandırıcı sistemler kazalardaki yaralanmaların şiddetini azaltmaktadır. Buna ilaveten bu sistemler hava kirliliğini azaltıp yakıt tüketimini de düşürmektedir. 2004/11/AT Yönergesi, Konsey Yönergesinin kapsamını daha hafif araç sınıfları olan M2 ile N2’ye genişletmektedir. Yola elverişlilik testleri 8) Motorlu araçların ve römorklarının yola elverişlilik muayeneleri ile ilgili 6 Mayıs 2009 tarihli ve 2009/40/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyinin Yönergesi (AEA ile ilişkili metin) (Konsolide Versiyon) ATRG L 141, 6.6.2009, s. 12–28 Tadil eden: Motorlu araçların ve römorklarının yola elverişlilik muayeneleri ile ilgili 2009/40/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesini teknik ilerlemeye uyarlayan 5 Temmuz 2010 tarihli ve 2010/48/AB sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilişkili metin) ATRG J L 173, 8.7.2010, s. 47–72 Özet Tüm AB ülkelerinde trafik artmakta, özel ve kamu motorlu araçlar için asgari standart ve yöntemler gerektiren benzer güvenlik sorunlarına sebep olmaktadır. AB ülkelerinde tescilli motorlu araçların ve römorklarının düzenli bir şekilde, yola elverişlilik muayenelerine tabi tutulmaları gerekmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 57 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bu Yönerge, yola elverişlilik muayenelerinin uygulanma zamanlarını uyumlaştırmakta ve motorlu araçların muayene edilecek parçalarını düzenlemektedir. Yönergenin EK 1 ile II'si muayene edilecek araçların kategorilerini, her araç kategorisi için muayene zamanlarını ve test edilecek ürünleri belirlemektedir. Muayeneler, AB ülkeleri tarafından ya da yetkili bir kamu kuruluşu ya da tayin edilmiş ve direkt olarak denetlenen başka bir kuruluş tarafından yapılmaktadır. Farklı kategorilerdeki motorlu araçlar ve römorklarının muayenelerinin asgari aralıkları şu şekildedir: Aracın ilk kullanımından itibaren bir yıl sonra ve sonrasında her yıl: o Sürücü koltuğuna ilaveten sekizden fazla koltuğu olan ve yolcu taşıma için kullanılan motorlu araçlar; o Yük taşımacılığı için kullanılan ve 3,500 kg.’ı aşan azami izinli ağırlığı olan motorlu araçlar; o Azami izinli ağırlığı 3,500 kg’ı aşan römork ve yarı römorklar; o Taksiler, ambulanslar; Aracın ilk kullanımından itibaren dört yıl sonra ve bunu izleyen zamanda her iki yılda bir: o Tarım traktörler ile makineleri hariç olmak üzere, normal hallerde malların yol taşımacılığı için kullanılan ve azami izinli ağırlığı 3,500 kg.’ı geçmeyen en az dört tekerlekli motorlu araçlar; o Yolcu taşımacılığı için kullanılan ve sürücü koltuğu hariç sekizden fazla koltuğu olmayan en az dört tekerlekli motorlu araçlar. Muayane gerektiren bileşenler EK II'de belirtilmiştir. Muayeneler aracın herhangi bir parçasının söküm ve değişimine yönelik aletlerin haricinde teknik ve ekipman yardımıyla yapılır. Motorlu aracın kusurlu bulunması halinde, AB ülkesindeki sorumlu kuruluş, aracın bir diğer muayeneden başarı ile geçebilmesi için gereken belirli şartları saptamalıdır. Muayene, ilgili AB ülkesindeki araç ekipmanı ile ilgili olması şartıyla, Ek'teki ögeleri içerir. Zorunlu muayenenin ögeleri, aşağıdakileri içerir: Araç ruhsatı; Fren ekipmanı; © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 58 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group direksiyon; görüş; aydınlatma ekipmanı ve elektrik sisteminin bölümleri; şaft, tekerlekler, lastikler, amortisör tertibatı; şasi ve şasi bağlantıları; gürültü, egzos salınımı vb. ilgili teçhizat; aşağıdaki benzeri diğer ekipman: o emniyet kemerleri, o yangın söndürücü, o kilitler ve hırsızlığa karşı cihazlar, o üçgen reflektör, o ilk yardım çantası, o kilometre saati, vs.; toplu taşıma araçlarına yönelik ilave muayene: o acil çıkış(lar), o ısıtma ve havalandırma sistemleri, o oturma düzenlemesi, o iç aydınlatma; Aracın sahibi ya da sürücüsü herhangi bir kusur ve muayeneninin sonucu ile hukuki sonuçları hakkında yazılı olarak bilgilendirilmelidir. AB ülkeleri, aracın yola elverişlilik muayenesinden geçtiğini ispat eden gerekli tedbirleri belirleyecektir. Diğer AB ülkeleri ile Komisyon bu tedbirler hakkında bilgilendirilecektir. Tüm AB ülkeleri, diğer AB ülkelerinde kayıtlı bir araca, bu Yönergenin hükümleri ile uyumlu bir yola elverişlilik muayenesi sonucu verilmiş tespit tutanağını karşılıklı olarak tanıyacaklardır. AB ülkeleri, kendi ülkelerinde tescilli motorlu araçların fren performanslarınının bu Yönergenin gerekleri ile uyum için olduğunu gösteren tüm münasip tedbirleri de uygulayacaklardır. İstisnalar: EK I ile II’nin hükümleri gözetilmeksizin, AB ülkelerinin şu hakları mevcuttur: © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 59 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group o ilk zorunlu yola elverişlilik muayene tarihini öne çekmek ve, o uygun olduğu hallerde aracın, tescil işleminden önce muayeneye tabi tutulmasını gerektirmek; o birbirini takip eden zorunlu muayeneler arasındaki zamanı daraltmak; o ihtiyari ekipmanın muayenesi zorunlu kılmak; o muayene edilecek ögelerin sayısını artırmak; o düzenli muayene şartını diper araç kategorilerine genişletmek; o ilave özel testler öngörmek; o ülkelerinde tescilli araçların frenleme yeteneği konusunda, EK II'de belirtilenlerden daha yüksek asgari standartlar ve bu gereklerin aracın orijinal tip onayında belirleneni aşmaması şartıyla, daha ağır yüklü araçların muayeneye dahil edilmesini gerektirmek; o silahlı kuvvetler, asayiş güçleri ve itfaiye araçlarını bu Yönergenin kapsamı dışında tutmak. o Komisyon ile danışarak, o aşağıdakiler, bu Yönergenin gerekleri dışında tutulabilir: istisnai koşullarda işletilen ya da kullanılan belirli motorlu araçlar, ve umuma açık yollarda hiçbir vakit ya da hemen hemen hiç kullanılmamış motorlu araçlar. o Tarihi önemi haiz gördükleri araçlar için kendi muayene standartlarını belirleyebilirler. Komisyon, bu Yönergenin EK II'sinde belirtilen muayene edileceklerin listesine dair asgari standart ve yöntemleri belirleyip bu alanlarda teknik ilerlemeye gerekli uyumu sağlayacak hukuki tadilatı sağlacak tüm gerekli yönergeleri hayata geçirecektir. Hız sınırlayıcı cihazların düzenli muayenesinin başlangıcını takiben üç yıl içinde Komisyon, muayenelerin, kusurlu ya da ayarı değiştirilmiş hız sınırlayıcı cihazları tespit etmekteki başarısını yeniden gözden geçirerek kuralların yeniden uyarlanmasına ihtiyaç duyulup duyulmadığına karar verecektir. Son olarak, bu Yönerge, 96/96/AT Yönergesini ilga etmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 60 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Beklemedeki Önergeler Motorlu araçların transferinin kolaylaştırılması 1) Bir Üye Devlette tescilli motorlu araçların Tek Pazar içinde transferinin kolaylaştırılmasına dair Avrupa Parlamentosu ile Konseyi Yönetmeliği için Önerge COM(2012) 164 final Motorlu araçların tesciline yönelik sorunlar, hem vatandaşlar hem de işletmeler için iç pazarın önünde engel oluşturmaya devam etmektedir. Tüm Üye Devletlerde, motorlu araçların tanımlanması ve tescil numarasının tanzimini içeren bir tescil sistemi vardır. Araçların vergilendirilmesi bu tescil detayı ile mümkün olmaktadır. Ruhsat, aracın bir Üye Devlette kayıtlı olduğunu doğrulamaktadır. Ruhsat, aracın üzerine kayıtlı olduğu kişinin -- ki bu kişi her zaman aracın sahibi değildir -ismini ve adresini içerir. Bir Üye Devlette tescilli bir araç sıklıkla başka bir Üye Devlette kullanıldığında iki ana sorun ortaya çıkmaktadır. Bu sorunlardan biri, aracın kullanılmakta olduğu ya da sahibinin yaşadığı diğer Üye Devletin, araç için ikinci bir tescil gerektirmesidir. Diğer sorun, bir Üye Devletten diğerine transfer edilen aracın yeniden tescil sürecinin çok uzun zaman alması ve zahmetli olmasıdır. 2010'da yayımlanan 'AB vatandaş haklarının önündeki engellerin kaldırılması' başlıklı AB Vatandaşlık Raporu (COM (2010) 603) ile Komisyon AB hukuku altında vatandaş haklarının kullanımı önündeki ana engellerden birinin araçların tescili olduğunu teyit etmiştir. Komisyon sorunun varlığını teslim etmiş ve araçların diğer bir Üye Devlette tesciline dair basitleştirilmiş işlem ve şartların gereğini ilan etmiştir. Bu sebeplerle Önerge, diğer bir Üye Devlette tescil edilmiş motorlu araçların yeniden tescil prosedürlerini uyumlaştırma, hızlandırma ve basitleştirme prosedürlerine yöneliktir. Önerge, yeniden tescil prosedürlerinin yerine getirilmesi için gerekli belgelerin sayısını sınırlandırıp ulusal tescil makamları arasındaki data paylaşımını kolaylaştırarak, Üye Devletler arasında transfer edilen bir motorlu aracın tescilinin nerede olacağının saptanmasını, yeniden tescil prosedürleri için gereken zamanı kısaltmayı ve vatandaşlar ile işletmeler üzerindeki idari yükü azaltmayı önermektedir. Araçların yola elverişliliği 2) Birlik içinde dolaşan ticari araçların yola elverişliliğinin teknik yol kenarı denetimi ve 2000/30/AT Yönergesinin ilga edilmesine dair Avrupa Parlamentosu ile Konseyi Yönetmeliği için Önerge (Yola elverişlilik Paketinin bir parçası) COM(2012) 382 final © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 61 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Önerge, yol güvenliğini artırmak ve çevrenin korunması amacıyla motorlu araçlar ve bunların römorklarının yol kenarı denetimi ile ilgili güncellenmiş uyum kurallarını hedeflemektedir. Önerge aynı zamanda, Yol Güvenliği üzerine Siyasaın İntibakı 2011-20 çalışmasında önerildiği şekilde 2020 yılı itibariyle trafikte ölümlü kazaları yarıya indirmeye hedefini teşvik etmeye çalışmaktadır. Buna ilaveten Önerge'nin, eksik bakımlı araçların taşımacılığından kaynaklanan salınımları azaltmaya katkıda bulunması beklenmektedir. Bu Önergenin de bir parçası olduğu "Yola elverişlilik Paketi," yola elverişlilik rejimine eşlik eden, yolaelverişlilik muayeneleri (Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin 2009/40/AT Yönergesi), yol kenarı kontroller, (Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin 2000/30/AT Yönergesi) ve araçların tescil kurallarını (1999/37/AT Konsey Yönergesi) içeren mevcut hukuki çerçevede yer alan gerekleri devam ettirecektir. Önergenin asıl amacı, güvenlik ve çevre konusunda duyarlı araç sürücülerini ödüllendirirken, muayeneleri, güvenlik sicili zayıf olan kişilerin kullandıkları araçlara yoğunlaştırmak için bir risk-ölçme sisteminin oluşturulmasına olanak sağlamaktır. Son olarak Önerge, özellikle muayene ekipmanı, muayeneden sorumlu personelin beceri ve eğitimi ve muayene sisteminin denetimi olmak üzere birtakım mevzularda, muayenenin standart ve kalitesine dair yeni gerekleri şart koşmaktadır. Belirli sınıf motorlu araçların kütle ve boyutları 3) Kütle ve boyutlarla ilgili bir Komisyon Yönetmeliğine dair Önerge (661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğin uygulanmasına dair) Önergede, oluşturulması önerilen Yönetmeliğin, 2007/46/AT Yönergesini tadil edip 92/21/AET ve 97/27/AT Yönergelerinin yerine geçmesi önerilmektedir. 2.1.2. Güvenlik Yükümlülükleri Son yıllarda, motorlu araçlara yönelik olarak teknik güvenlik ve koruma sağlayan sistemlerin kullanımında bir artış gözlenmektedir. Avrupa Birliği, bahse konu alanı düzenlemekte ve önden çarpma esnasında motorlu araçların içinde bulunan yolcuların korunmasını arttırmak için gerekli teknik güvenlik yükümlülüklerini belirtmektedir. 2.1.2.1 Aktif Güvenlik Yükümlülükleri Motorlu araçların aktif güvenlik özellikleri (örneğin, Dönüş sinyal lambaları ve fren lambaları; dört çekerli kullanım; Elektronik Kararlılık Kontrolü (Electronic Stability Control (ESC); Yüzey ışık yönleri; Konforlu süspansiyon; Yokuş yukarı kaldırış yardımı; Çekiş Kontrolü; Aktif Sürüş Sistemi; Ön far © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 62 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Silecekleri/Yıkayıcıları; Mesafe kontrollü hız sabitleyici sistem ve Kilitlenmeyen Fren sistemi (Anti-lock brakes – ABS) ve benzeri fren sistemleri), sürüşü daha güvenli kumlayı ve sürücülerin kaza yapmalarını önlemeyi amaçlamaktadır. Yürürlükteki Mevzuat Motorlu araç ve römorklarının montaj alanı ve arka tescil plakalarının yerleştirilmesi 1) Üye Devletlerin, motorlu araç ve römorklarının montaj alanı ve arka tescil plakalarının yerleştirilmesine yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 20 Mart 1970 tarihli ve 70/222/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 76, 6.4.1970, s. 25–26 Özet Bu Yönerge, motorlu araç ve römorklarının montaj alanı ve arka tescil plakalarının yerleştirilmesine yönelik ulusal mevzuatın uyumlaştırılmasını amaçlamaktadır. Yönerge’nin 2.maddesi uyarınca, bu Yönerge’nin EK’inde yer alan yükümlülüklere uygun olmaları durumunda, bir Üye Devlet, montaj alanı ve arka tescil plakalarının yerleştirilmesine ilişkin gerekçelerle, bir araca AET tip-onayı veya ulusal tip-onayı vermeyi reddedemeyecektir. Ayrıca, bahse konu yükümlülüklerin teknik ilerlemeler ışığında tadil edilebileceğini de belirtmektedir. Bu Yönerge uyarınca, montaj alanı, aşağıda belirtilen asgari boyutlardaki bir dikdörtgen yüzeyini kapsamak zorundadır: 520 milimetre genişlik / 120 milimetre yükseklik; veya 340 milimetre genişlik / 240 milimetre yükseklik Öte yandan, Yönerge’deki EK I, montaj alanının konumuna ve plakaların yerleştirilmesine ilişkin olarak şu ayrıntıları vermektedir: aracın boylamsal eksenine bağlı olarak plakanın konumu; aracın simetrisinin boylamsal düzlemine bağlı olarak plakanın konumu; dikey düzleme bağlı olarak plakanın konumu; plakanın yerden yüksekliği; görünürlüğe ilişkin olarak geometrik koşullar; plakanın yerden yüksekliğinin saptanması. Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 63 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir. Ulusal makamlar, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğin 13. Maddesinin 2. fıkrasında belirtilen 1 Kasım 2012 tarihine kadar tip onayı almış araçların satışına ve hizmete girmesine izin verecek ve 70/222/AET Yönergesinin şartlarıyla alınan onayların uzatılmasına devam edeceklerdir. 2) Motorlu Araçların ve Bunlar İçin Tasarlanan Römorklar, Sistemler, Aksam ve Ayrı Teknik Ünitelerin Genel Güvenligi İçin Tip Onayı Şartlarına İlişkin Avrupa Parlamentosu ve Konseyinin 661/2009 (AT) Sayılı Yönetmeliğini Uygulayan ve Motorlu Araçların ve Römorklarının Arka Tescil Plakasının Takıldıgı ve Sabitlendigi Alan ile İlgili Tip Onayı Gerekleri Hakkında 8 Kasım 2010 Tarihli 1003/2010 (AB) Sayılı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 291, 9.11.2010, s. 22–30 Yukarıda özetlenen 70/222/AET Yönergesi 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren 661/2009 (AT) sayılı Yönetmelik tarafından ilga edileceğinden, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğinin, belirli prosedür, test ve gereklerin ortaya konarak, motorlu araçlar ve römorklarının montaj alanı ve arka tescil plakalarının yerleştirilmesine dair tip onayı gereklerinin uygulanması için 1003/2010 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği çıkarılmıştır. 29 Kasım 2010 tarihinde yürürlüğe giren (AB) Komisyon Yönetmeliği, 70/222/AET Yönergesindeki şartları ve gerekli hallerde bunların, bilimsel ve teknik bilgideki ilerlemenin ışığında tadil edilmiş şeklini kapsar. Ulusal makamlar, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğin 13. Maddesinin 2. fıkrasında belirtilen 1 Kasım 2012 tarihine kadar tip onayı almış araçların satışına ve hizmete girmesine izin verecek ve 70/222/AET Yönergesinin şartlarıyla alınan onayların uzatılmasına devam edeceklerdir. Motorlu araçlar ve römorklarının direksiyon tertibatı 3) Motorlu araçların ve römorklarının direksiyon tertibatına yönelik mevzuatın yakınlaştırılmasına ilişkin 8 Haziran 1970 tarihli ve 70/311/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 133, 18.6.1970, s. 10-13 Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir. Tadil eden: © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 64 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Commission Directive 92/62/EEC of 2 July 1992 adapting to technical progress Council Directive 70/311/EEC relating to steering equipment for motor vehicles and their trailers ATRG L 199, 18.7.1992, s. 33–47 Motorlu araçların ve römorklarının direksiyon tertibatına ilişkin 70/311/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 26 Ocak 1999 tarihli ve 1999/7/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 040, 13.02.1999, s. 36 Özet Bu Yönerge, her bir ayrı yönerge tarafından, ürünlerin teknik özelliklerine ilişkin uyumlaştırılmış bir bilgilendirme belgesinin kendisine iliştirilmiş olması gerçeğinden hareketle, 70/156/AET sayılı Yönerge’nin yükümlülüklerini içermektedir. Yönerge, aynı zamanda, tip-onayını bilfhr`y`r ortamına geçirmeyi sağlayan 70/156/AET sayılı Yönerge’de EK VI’ya dayanan tip-onayı belgesini ortaya koymaktadır. Bu Yönerge’nin EK II kısmı, direksiyon kullanmak ve fren yapmak için enerji kaynağı kullanan araçların fren performansına ilişkin bilgi içerirken, EK III ise yedek direksiyon tertibatlı araçlar için ek hükümler vermektedir. 70/311/AET Yönergesinin bir değerlendirmesi, pratik tecrübe ile teknolojik gelişimin uygulanması ve Birleşmiş Milletler Avrupa Ekonomik Komisyonu ve özellikle onun 79 sayılı Yönetmelik ve 1 ve 2 numaralı EK'lerinde ulaşılan ilerleme göz önünde bulundurulduğunda yol güvenliğinin daha da artırabileceğine işaret etmektedir. Bu yüzden Yönergeye yapılan tadilat, direksiyon kontrolü için harcanan kuvveti azaltmaya yönelik hükümleri güncellemekte, frenleme sistemi ile aynı enerji kaynağını kullanan hidrolik direksiyon tertibatı için şartlar getirmekte, motorlu araçlar için yüksek hızlarda bir direksiyon testini uygulamaya sokmakta, yedek direksiyon tertibatı için şartlar getirmekte olup, başvuru sahiplerinin ve onay makamlarının bilgilerinin yedeklenme ve transferinin elektronik ortama aktarılmasını kolaylaştırmak için belgelerin ve AET tip onayı sertifikasının yeknesak bir sunumu içindir. Motorlu araçların ve römorklarının fren tertibatı 4) Belirli kategorilerdeki motorlu araçların ve römorklarının fren tertibatı ile ilgili Üye Devletler mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 26 Temmuz 1971 tarihli ve 71/320/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 202, 06.09.1971, s. 37–74 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 65 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Tadil eden: Belirli kategorilerdeki motorlu araçlar ve römorklarının fren tertibatı ile ilgili Üye Devletler mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 26 Temmuz 1971 tarihli Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 11 Şubat 1974 tarihli ve 74/132/AET sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 74, 19.3.1974, s. 7–13 Belirli kategorilerdeki motorlu araçlar ve römorklarının fren tertibatı ile ilgili Üye Devletler mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 26 Temmuz 1971 tarihli 71/320/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 26 Temmuz 1971 tarihli ve 75/524/AET sayılı Komisyon Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 236, 8.9.1975, s. 3–16 Belirli kategorilerdeki motorlu araçlar ve römorklarının fren tertibatı ile ilgili Üye Devletler mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 71/320/AET Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 18 Nisan 1979 tarihli ve 79/489/AET sayılı Komisyon Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 128, 26.5.1979, s. 12–21 Belirli kategorilerdeki motorlu araçlar ve römorklarının fren tertibatı ile ilgili Üye Devletler mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 71/320/AET Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 23 Aralık 1985 tarihli ve 85/647/AET sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 380, 31.12.1985, s. 1–40 Belirli kategorilerdeki motorlu araçlar ve römorklarının fren tertibatı ile ilgili Üye Devletler mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 71/320/AET Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 24 Mart 1988 tarihli ve 88/194/AET sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 92, 9.4.1988, s. 47–49 Belirli kategorilerdeki motorlu araçlar ve römorklarının fren tertibatı ile ilgili Üye Devletler mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 71/320/AET Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 15 Temmuz 1991 tarihli ve 91/422/AET sayılı Komisyon Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 233, 22.8.1991, s. 21–29 Belirli kategorilerdeki motorlu araçların ve römorklarının fren tertibatı ile ilgili Üye Devletler mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 66 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 71/320/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 27 Ocak 1998 tarihli ve 98/12/AT sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 081, 18.03.1998, s. 1–146 Belirli kategorilerdeki motorlu araçların ve römorklarının fren tertibatı ile ilgili Üye Devletler mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 71/320/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 1 Ekim 2002 tarihli ve 2002/78/AT sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 267, 4.10.2002, s. 23–26 Çek Cumhuriyeti, Estonya Cumhuriyeti, Güney Kıbrıs Rum Yönetimi, Letonya Cumhuriyeti, Litvanya Cumhuriyeti, Macaristan Cumhuriyeti, Malta Cumhuriyeti, Polonya Cumhuriyeti, Slovenya Cumhuriyeti ve Slovakya Cumhuriyeti’nin katılım koşullarına ilişkin Uyum Senedi ve Avrupa Birliği Kurucu Antlaşmalarına yönelik düzenlemeler – Ek II: Katılım Senedi’nin 20. maddesine yönelik Liste – 1. Malların Serbest Dolaşımı - A. Motorlu araçlar ATRG L 236, 23.9.2003, s. 53–64 Özet Bu Yönerge, her bir ayrı Yönerge tarafından, ürünlerin teknik özelliklerine ilişkin uyumlaştırılmış bir bilgilendirme belgesinin kendisine iliştirilmiş olması gerçeğinden hareketle, 70/156/AET sayılı Yönerge’nin yükümlülüklerini içermektedir. Bu bilgilendirme, fren teçhizatı ve fren testi ve benzeri hususlardaki teknik yükümlülükleri de kapsamaktadır. Yönerge’nin EK I kısmı, ilgili tanımları vermekte; üretim ve bağlama zorunlulukları ile AT tip-onayına başvurma ve bu onayın verilmesine ilişkin koşulların altını çizmektedir. Bahse konu EK, fren tertibatlarına göre araç tipleri, azami yük, yükün dingiller arasında dağılımı, azami tasarım hızı, lastik boyutları ve benzeri bilgiler içermektedir. Yönerge’nin EK II kısmı ise, fren testleri ve fren tertibatının performansına ilişkin olup, duruş mesafesi hususundaki ayrıntıları ya da fren performansının nasıl ölçülmesi gerektiği ve benzeri bilgileri içermektedir. Yönerge’nin EK III’ü, çift borulu basınçlı hava freni teçhizatlı araçlara yönelik tepki zamanına ilişkin ölçüm yöntemlerini ortaya koymaktadır. EK IV ise, enerji rezervleri ve basınçlı hava freni düzenlerine yönelik enerji kaynakları ile ilgilidir ve genel yükümlülükler ile rezervlerin kapasitesine ilişkin © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 67 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group bilgi içermektedir. Bu EK, aynı zamanda, saklanmış enerjili hidrolik fren düzenlerinin yanında vakumlu fren sistemlerini de düzenlemektedir. EK V, “enerji akümülatörü işlevi gören bir veya daha çok yayla sağlanan frenleme için gerekli enerjiyle çalışan fren tertibatı” olarak tanımlanan, kurulu yaylı frenler hakkındadır. Genel yükümlülükleri ve bırakma sistemlerini kapsamaktadır. EK VI ise, “fren piston kolunun mekanik sıkıştırması yoluyla tespit fren düzenini temin eden tertibat” anlamına gelen “fren silindirlerinin mekanik kilitlenmesi” hakkındadır. EK VIII, aşırı hızda frenleme sistemlerine sahip araçların testini düzenleyen koşullar hakkında olup; EK X ise, kilitlenmeyen fren sistemlerine (anti-lock braking systems – ABS ) sahip araçların test koşullarına ilişkindir. EK XI ise, elektrikli fren sistemlerine sahip treylerlere yönelik test ve muayene koşulları hakkındadır. Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir Yönergeye yapılan aşağıdaki tadilat, onu teknik gelişmeye uyarlamaya yöneliktir. 74/132/AET Yönergesi, araçların, fren gücünü yüke eşleyen tertibat ile uyumluluğunu sağlamayı amaçlamaktadır. 71/320/AET sayılı Yönergenin EK 1, 2 ve 9'unu tadil edip 2.2 ile 2.3. Maddelerini ilga eden 75/524/AET Komisyon Yönergesi, Yönergenin kapsamını, O1 ile O2 kategorileri hariç, kilitlenmeyen fren sistemleri ile donatılmış olsalar da tüm araç kategorilerine genişletmektedir. 71/320/AET sayılı Yönergenin EK I, II, III, IV, V, VI ve IX'unu tadil eden 79/489/AET Komisyon Yönergesi, kazanılan tecrübe ve en son teknoloji ışığında Yönergeye uyum konusunda yeni tarihler belirlemiştir. 71/320/AET Yönergesinin EK I, II, III, IV, V, VII, VIII, ve IX'unu tadil eden 85/647/AET Komisyon Yönergesi, Yönergeye yeni EK'ler (X, XI ve XII) getirmektedir. Yönergeye kilitlenmeyen frenleme sistemleri ile ilgili hükümler getirilmiştir. 88/194/AET Komisyon Yönergesi, 71/310/AET Yönergesinin EK I ile X'unu, özellikle kilitlenmeyen cihazlarla ilgili frenleme teknolojisinde kazanılan tecrübe ile son teknoloji ışığında tadil etmektedir. Yönerge, yol güvenliğini artırmak amacıyla belli ağır taşıtlar ve römorklarının bu tip cihazlarla donatılarak Yönergede bulunan spesikifasyonları yerine getirmesini gerektirmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 68 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 91/422/AET Komisyon Yönergesi, frenleme teknolojisindeki gelişmeleri dikkate alarak yol güvenliği için daha katı kurallar getirmektedir. Yönerge, Üye Devletlerin 1 Ekim 1994'ten beri, bu 71/320/AET Yönergesinin hükümleri ile uyum göstermeyen fren tertibatlı araçların hizmete girmesinin engellemesine izin vermektedir. 98/12/AT Yönergesi, tip-onayını bilgisayar ortamına geçirmeyi sağlayan 70/156/AET sayılı Yönerge’de EK VI’ya dayanan tip-onayı belgesini ortaya koymaktadır. Yönerge, kendinden önceki değişiklikleri de bir araya getirip konsolide bir versiyonunu sunmaktadır. 2002/78/AT Komisyon Yönergesi, 71/320/AET sayılı Yönerge’nin EK I’i, IX’u ve XV’i, bu Yönerge’nin EK’ine uygun olarak tadil etmiştir. Bu bağlamda, Üye Devletler, 98/12/AT sayılı Yönerge tarafından tadil edilen şekliyle 71/320/AET sayılı Yönerge’nin yürürlüğe girmesinden önce tip-onayı verilmiş araç tiplerine uygun yedek fren balatalarının satışına veya hizmete girmesine izin vermekle yükümlüdür. Bahse konu yedek fren balatalarının, 98/12/AT sayılı Yönerge tarafından tadil edildiği şekliyle 71/320/AET sayılı yönerge’nin önceki şeklinde yer alan ve aracın hizmete giriş tarihinde uygulanabilir olan hükümlere uygun olması gerekmektedir. Her halükarda, fren balatalarının asbest içermemesi gerekmektedir. Son olarak, 71/320/AET sayılı Yönerge’nin EK’leri AB’ye yeni üyelerin katılımı neticesinde değişikliğe uğramış; EK Bölümü’ne adı geçen ülkelerin isimleri eklenmiştir: Çek Cumhuriyeti, Estonya, Güney Kıbrıs Rum Yönetimi, Letonya, Litvanya, Macaristan, Malta, Polonya, Slovenya ve Slovakya. Gelişmiş acil fren tertibatları 5) 661/2009 (AT) sayılı Avrupa Parlamentosu ile Konseyi Yönetmeliğini, belirli kategorilerdeki motorlu araçların gelişmiş acil fren sistemlerine dair tip onayı gereklerine uygulayan 16 Nisan 2012 tarihli ve 347/2012 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği ATRG L 109, 21.4.2012, s. 1–17 Yönetmelik, M2, M3 (otobüsler de dahil yolcu araçları) ile N2 ve N3 (ticari araçlar) araç sınıfları için gelişmiş acil durum fren sistemlerinin montajına ait tip onayı ile ilgili (advanced emergency braking systems -- AEBS) belirli prosedür, test ve gerekleri düzenlemektedir. Motorlu araçların izinsiz kullanımını engelleyici cihazlar 6) Üye Devletlerin, motorlu araçların izinsiz kullanımını engelleyici cihazlara yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 17 Aralık 1973 tarihli ve 74/61/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 69 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group ATRG L 38, 11.2.1974, s. 22–28 Tadil eden: Üye Devletlerin, motorlu araçların izinsiz kullanımını engelleyici cihazlara yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 74/61/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 8 Kasım 1995 tarih ve 95/56/AB Euratom sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 286, 29.11.1995, s. 1–44 Çek Cumhuriyeti, Estonya Cumhuriyeti, Güney Kıbrıs Rum Yönetimi, Letonya Cumhuriyeti, Litvanya Cumhuriyeti, Macaristan Cumhuriyeti, Malta Cumhuriyeti, Polonya Cumhuriyeti, Slovenya Cumhuriyeti ve Slovakya Cumhuriyeti’nin katılım koşullarına ilişkin Uyum Senedi ve Avrupa Birliği Kurucu Antlaşmalarına yönelik düzenlemeler – Ek II: Katılım Senedi’nin 20. maddesine yönelik Liste – 1. Malların Serbest Dolaşımı - A. Motorlu araçlar ATRG L 236, 23.9.2003, s. 53–64 Özet Bu Yönerge, motorlu araçların izinsiz kullanımını engelleyici cihazlara yönelik standartları uyumlaştırmayı amaçlamaktadır. Bahse konu Yönerge, Birleşmiş Milletler Avrupa Ekonomi Komisyonu tarafından, 18 (4) sayılı Yönetmelik (“Araçların izinsiz kullanımına karşı korunmasına ilişkin onay hakkında Yeknesak Hükümler”) çerçevesinde onaylanan birtakım teknik yükümlülükleri izlemek gerektiğinin altını çizmektir. 18 (4) sayılı bahse konu Yönetmelik, motorlu araç teçhizat ve parçaları için verilen onayın karşılıklı tanınması ve yeknesak koşullarının kabulüne ilişkin 20 Mart 1958 tarihli Anlaşma’ya eklenmiştir. Yönerge’nin EK I’i, AET tip-onayı için gereken zorunlulukları belirlemekte ve belirli teknik özellikleri belirtmektedir. 95/56/AB sayılı Komisyon Yönergesi, 19 Aralık 1995 tarihinde 74/61/AET sayılı Yönergeyi tadil etmiştir. 95/56/AB sayılı Komisyon Yönergesi, motorlu araçlara ve motorlu araçlara uygun olacak şekilde tasarlanmış güvenlik cihazları için gerekli olan güvenlik koruması sağlamaktadır. 74/61/AET sayılı Yönerge motorlu araçların izinsiz kullanımını engelleyici cihazlara yönelik standartları uyumlaştırmayı amaçlamaktadır. 76/61/AET sayılı Yönerge’nin EK’leri ise Avrupa Birliği’ne katılan yeni ülkeler sebebiyle değiştirilmiştir. Buna göre söz konusu EK’lere Çek Cumhuriyeti, © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 70 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Estonya, Kıbrıs, Letonya, Litvanya, Macaristan, Malta, Polonya, Slovenya ve Slovakya katılmıştır. Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir. Motorlu araçların geri vites ve takometre donanımı 7) Üye Devletlerin, motorlu araçların geri vites ve takometre donanımına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 26 Haziran 1975 tarihli ve 75/443/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 196, 26.7.1975, s. 1-5 Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir Ulusal makamlar, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğin 13. Maddesinin 2. fıkrasında belirtilen 1 Kasım 2012 tarihine kadar tip onayı almış araçların satışına ve hizmete girmesine izin verecek ve 75/443/AET Yönergesinin şartlarıyla alınan onayların uzatılmasına devam edeceklerdir. Tadil eden: Üye Devletlerin, motorlu araçların geri vites ve takometre donanımına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 26 Haziran 1975 tarihli ve 75/443/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 24 Haziran 1997 tarihli 97/39/AT sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 177 05.07.1997, s. 15–21 Özet Bu Yönerge, her bir ayrı yönerge tarafından, ürünlerin teknik özelliklerine ilişkin uyumlaştırılmış bir bilgilendirme belgesinin kendisine iliştirilmiş olması gerçeğinden hareketle, 70/156/AET sayılı Yönerge’nin yükümlülüklerini içermektedir. Bu bilgilendirme, takometre ölçeğinin diyagramı ve benzeri teknik zorunlulukları kapsamaktadır. Bu Yönerge kayıt cihazıyla üretilmiş olanlar hariç, bütün araçlara takometre takılması zorunluluğunu getirmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 71 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Yönerge, tip-onayını bilgisayar ortamına geçirmeyi sağlayan 70/156/AET sayılı Yönerge’de EK VI’ya dayanan tip-onayı belgesini ortaya koymaktadır. Araç erişimi ve manevra kabiliyeti 8) Motorlu Araçların ve Bunlar için Tasarlanan Römorklar, Sistemler, Aksam ve Ayrı Teknik Ünitelerin Genel Güvenliği için Tip Onayı Şartlarına İlişkin Avrupa Parlamentosu ve Konseyinin 661/2009 (AT) Sayılı Yönetmeliğini Uygulayan ve Motorlu Araçların araç erişimi ile manevra kabiliyeti ile ilgili Tip Onayı Gerekleri Hakkında 15 Şubat 2012 Tarihli 130/2012 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 43, 16.2.2012, s. 6–14 Yukarıda özetlenen 75/443/AET Yönergesi 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren 661/2009 (AT) sayılı Yönetmelik tarafından ilga edileceğinden, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğinin, belirli prosedür, test ve gereklerin ortaya konarak, araçların erişim ve manevra kabiliyetine dair tip onayı gereklerinin uygulanması için 130/2012 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği çıkarılmıştır. 7 Mart 2012 tarihinde yürürlüğe giren (AB) Komisyon Yönetmeliği, motorlu araçların ve römorklarının kapılarına yönelik 70/387/AET Yönergesi ile motorlu araçların geri vites ve takometre donanımına yönelik 75/443/AET Yönergesindeki şartların çoğunu (erişim basamakları, tutamaçlar, marşpiye, ve geri vites teçhizatı) ve gerekli hallerde bunların, bilimsel ve teknik bilgideki ilerlemenin ışığında tadil edilmiş şeklini kapsar. İlgili Yönergelerdeki bazı diğer şartların mevcut Yönetmeliğe dahil edilmemiş olmasının sebebi bunların, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğin EK IV'ünde kapsanan ve uygulanma zorunluğu olan BM-AEK'nın 11(5) ile 39(6) Yönetmeliklerinde ele alınmış olmalarıdır. (AB) Komisyon Yönetmeliği, 2007/46/AT Yönergesinin EK II'sinde tanımlandıkları şekliyle M (yolcu) ve N (nakliye) araç sınıflarıyla sınırlıdır. Ulusal makamlar, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğin 13. Maddesinin 2. fıkrasında belirtilen 1 Kasım 2012 tarihine kadar tip onayı almış araçların satışına ve hizmete girmesine izin verecek ve 75/443/AET ile 70/387/AET Yönergelerinin şartlarıyla alınan onayların uzatılmasına devam edeceklerdir. Motorlu araçların ve römorklarının mecburi plaka ve tescil ibareleri ile plakaların yeri ve yerleştirme yöntemi 9) Üye Devletlerin, motorlu araçların ve römorklarının mecburi plaka ve tescil ibaresi, bu plakanın takılacağı yer ve yerleştirme yöntemine yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 18 Aralık 1975 tarihli ve 76/114/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide versiyon) ATRG L 24, 30.1.1976, s. 1-5 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 72 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir Ulusal makamlar, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğin 13. Maddesinin 2. fıkrasında belirtilen 1 Kasım 2012 tarihine kadar tip onayı almış araçların satışına ve hizmete girmesine izin verecek ve 76/114/AET Yönergesinin şartlarıyla alınan onayların uzatılmasına devam edeceklerdir. Tadil eden: Üye Devletlerin, motorlu araçların ve römorklarının mecburi plaka ve tescil ibaresi, bu plakanın takılacağı yer ve yerleştirme yöntemine yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 76/114/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 19 Mayıs 1978 tarihli ve 78/507/AET sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 155, 13.06.1978, s. 31–33 Üye Devletleri belirten ayırt edici sayı ve harfler hususunda sınaî ürünlere ilişkin olarak Üye Devletlerin mevzuatının yakınlaştırılmasına dair bazı yönergeleri tadil eden 25 Haziran 1987 tarihli ve 87/354/AET sayılı Konsey Yönergesi ATRG L 192, 11.7.1987, s. 43–45 Özet Bu Yönerge, motorlu araçların ve römorkların mecburi plaka ve tescil ibaresi, plakanın takılacağı yer ve yerleştirme yöntemine yönelik mevzuatını uyumlaştırmayı hedeflemektedir. Yönerge’nin 2.maddesi uyarınca, motorlu araçların ve römorkların mecburi plakalarının ve tescil ibarelerinin, plakanın takılacağı yerlerin ve yerleştirme yöntemlerinin bu Yönerge’nin EK’inde belirtilen yükümlülüklere uygun olmaları durumunda, hiçbir Üye Devlet, motorlu araçların ve römorkların plakaların ve tescil ibarelerinin, plaka takılma yerleri ve plaka yerleştirme yöntemlerine ilişkin gerekçelerle, bir araca AET tip-onayı veya ulusal tip-onayı vermeyi reddedemez. Bu Yönerge uyarınca, bütün araçlarda, EK’in ilgili bölümlerinde tarif edilen plakalar ve tescil ibareleri bulunmalıdır. Bahse konu plakalar ve tescil ibareleri, ya üretici, ya da yetkili temsilci tarafından takılmalıdır. Bu Yönerge’nin EK Bölümü, üretici levhası, araç kimlik numarası ve bu numara için kullanılan yazı karakterleri ve benzeri teknik özellikleri içermektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 73 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Yönerge, EK’in yükümlülüklerini teknik ilerlemeye uyarlamayı mümkün kılmaktadır. 10) Motorlu Araçların ve Bunlar İçin Tasarlanan Römorklar, Sistemler, Aksam ve Ayrı Teknik Ünitelerin Genel Güvenligi İçin Tip Onayı Şartlarına İlişkin Avrupa Parlamentosu ve Konseyinin 661/2009 (AT) Sayılı Yönetmeliğini Uygulayan Motorlu Araçların ve Römorklarının üreticiye ait mecburi plakaları ile tescil ibareleri ile İlgili Tip Onayı Gerekleri Hakkında 11 Ocak 2011 Tarihli 19/2011 (AB) Sayılı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) (Konsolide Versiyon) ATRG L 8, 12.1.2011, s. 1–13 Tadil eden: Motorlu araçların ve römorklarının üreticiye ait mecburi plakalarına dair tip onayı gerekleri ile ilgili 19/2011 (AB) sayılı Yönetmeliği tadil eden 21 Mart 2012 tarihli ve 249/2012 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 82, 22.3.2012, s. 1–2 Özet: Yukarıda özetlenen 76/114/AET Yönergesi 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren 661/2009 (AT) sayılı Yönetmelik tarafından ilga edileceğinden, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğinin, belirli prosedür, test ve gereklerin ortaya konarak, motorlu araçlar ve römorklarının montaj alanı ve arka tescil plakalarının yerleştirilmesine dair tip onayı gereklerinin uygulanması için 19/2011 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği çıkarılmıştır. 1 Şubat 2011 tarihinde yürürlüğe giren (AB) Komisyon Yönetmeliği, 76/114/AET Yönergesindeki şartları ve gerekli hallerde bunların, bilimsel ve teknik bilgideki ilerlemenin ışığında tadil edilmiş şeklini kapsar. Buna ilaveten (AB) Komisyon Yönetmeliği yol güvenliği için, tescil/servis içi azami izin verilen ağırlıkların üreticinin mecburi plakalarında yer almasını şart koşar. Bunu yaparken (AB) Komisyon Yönetmeliği, M (yolcu taşımacılığı için kullanılan en az 4 tekerlekli motorlu araçlar) N (yük taşımacılığı için kullanılan en az dört tekerlekli motorlu araçlar) ile O (römorklar) sınıfları araçların tamamlanmış ve eksik olanlarına mahsustur. Ulusal makamlar, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğin 13. Maddesinin 2. fıkrasında belirtilen 1 Kasım 2012 tarihine kadar tip onayı almış araçların satışına ve © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 74 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group hizmete girmesine izin verecek ve 76/114/AET Yönergesinin şartlarıyla alınan onayların uzatılmasına devam edeceklerdir. 19/2011 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği araç üreticilerinin mecburi plakaların yapımında kendinden yapışkanlı etiket kullanmalarına olanak sağlamıştır. 249/2012 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği, 19/2011 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliğini tadil ederek onun, bu tip etiketlerin üretimini veri işleme ve elektronik baskılama yoluyla kolaylaştırmak için teknik gereklerini modern tekniklere uyarlamıştır. Yönetmelik 11 Nisan 2012 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Motorlu araçların çekme tertibatı 11) Üye Devletlerin, motorlu araçların çekme tertibatlarına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 17 Mayıs 1977 tarihli ve 77/389/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 145, 13.6.1977, s. 41–42 Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir Ulusal makamlar, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğin 13. Maddesinin 2. fıkrasında belirtilen 1 Kasım 2012 tarihine kadar tip onayı almış araçların satışına ve hizmete girmesine izin verecek ve 77/389/AET Yönergesinin şartlarıyla alınan onayların uzatılmasına devam edeceklerdir. Tadil eden: Üye Devletlerin, motorlu araçların çekme tertibatlarına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 77/389/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 2 Ekim 1996 tarihli ve 96/64/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 258, 11.10.1996, s. 26–31 Özet Bu Yönerge, motorlu araçların çekme tertibatları ile ilgili olarak Üye Devletler’in mevzuatını uyumlaştırmayı amaçlamaktadır. Yönerge, demiryollarında kullanılan araçlar ile tarım ve orman traktörleri ve bütün gezici makineler hariç, karayollarında kullanılmak üzere tasarlanmış olan, en az dört tekerleği bulunan ve azami hızı 25 km/saat'i aşacak şekilde düzenlenmiş motorlu araçları kapsamaktadır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 75 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bahse konu Yönerge uyarınca, motorlu araçların çekme aletlerinin bu Yönerge’nin EK II’sinde belirtilen yükümlülüklere uygun olmaları durumunda, hiçbir Üye Devlet, motorlu araçların çekme aletlerine ilişkin gerekçelerle, bir araca AET tiponayı veya ulusal tip-onayı vermeyi reddedemez. Bu Yönerge’nin yükümlülüklerinin teknik ilerlemeler ışığında uyarlanıp, tadil edilmesi mümkündür. 12) Motorlu Araçların ve Bunlar İçin Tasarlanan Römorklar, Sistemler, Aksam ve Ayrı Teknik Ünitelerin Genel Güvenligi İçin Tip Onayı Şartlarına İlişkin Avrupa Parlamentosu ve Konseyinin 661/2009 (AT) Sayılı Yönetmeliğini Uygulayan motorlu araçların çekme tertibatlarına yönelik tip onayı gerekleri ile ilgili 8 Kasım 2010 tarihli ve 1005/2010 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 291, 9.11.2010, s. 36–42 Yukarıda özetlenen 77/389/AET Yönergesi 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren 661/2009 (AT) sayılı Yönetmelik tarafından ilga edileceğinden, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğinin, belirli prosedür, test ve gereklerin ortaya konarak, motorlu araçların çekme tertibatına dair tip onayı gereklerinin uygulanması için 1005/2010 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği çıkarılmıştır. 1 Şubat 2011 tarihinde yürürlüğe giren (AB) Komisyon Yönetmeliği, 77/389/AET Yönergesindeki şartları ve gerekli hallerde bunların, bilimsel ve teknik bilgideki ilerlemenin ışığında ve özellikle hybrid ve elektrikli araçların belirli özelliklerini dikkate alarak tadil edilmiş şeklini kapsar. Bunu yaparken (AB) Komisyon Yönetmeliğinin kapsamı, 77/389/AET Yönergesinde yer aldığı ve 2007/46/AT Yönergesinin EK II’sinde tanımlandığı şekliyle M ve N sınıfı araçlarla sınırlıdır. Ulusal makamlar, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğin 13. Maddesinin 2. fıkrasında belirtilen 1 Kasım 2012 tarihine kadar tip onayı almış araçların satışına ve hizmete girmesine izin verecek ve 77/389/AET Yönergesinin şartlarıyla alınan onayların uzatılmasına devam edeceklerdir. Motorlu araç sürücülerinin görüş alanı 13) Üye Devletlerin, motorlu araç sürücülerinin görüş alanına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 27 Eylül 1977 tarihli ve 77/649/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 267, 19.10.1977, s. 1–22 Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 76 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Tadil eden: Üye Devletlerin, motorlu araç sürücülerinin görüş alanına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 77/649/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 29 Temmuz 1981 tarihli ve 81/643/AET sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 231, 15.08.1981, s. 41–42 Üye Devletlerin, motorlu araç sürücülerinin görüş alanına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 77/649/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 17 Mayıs 1988 tarihli ve 88/366/AET sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 181, 12.07.1988, s. 40–44 Üye Devletlerin, motorlu araç sürücülerinin görüş alanına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 77/649/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 30 Ekim 1990 tarihli ve 90/630/AET sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 341, 06.12.1990, s. 20–29 Özet Bu Yönerge, Üye Devletler’in, motorlu araç sürücülerinin görüş alanına yönelik mevzuatını uyumlaştırmayı hedeflemektedir. Yönerge’nin yükümlülükleri, 70/156/AET sayılı Yönerge’nin EK tanımlanan M1 sınıfı motorlu araçlara uygulanmaktadır. I’inde Yönerge’de EK III, H noktasını ve mevcut koltuk sırt-açısını belirleme ile R ve H noktalarının göreceli konumlarını ve model ile gerçek koltuk sırt-açısı arasındaki ilişkiyi tetkik etme usullerini belirtmektedir. EK IV ise, aracın öncelikli referans işareti ve üç boyutlu koordinat sistemi arasındaki boyutsal ilişkiyi belirleme yöntemini ortaya koymaktadır. Motorlu araçların iç donanımı 14) Üye Devletlerin, motorlu araçların iç donanımına (kontrol sistemleri, uyarı işaretleri ve göstergeler) yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 21 Aralık 1977 tarihli ve 78/316/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 81, 28.3.1978, s. 3–26 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 77 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir Tadil eden: Motorlu araçların iç donanımına (kontrol sistemleri, uyarı işaretleri ve göstergeler) ilişkin 78/316/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 29 Ekim 1993 tarihli ve 93/91/AET sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 284, 19.11.1993, s. 25 Motorlu araçların iç donanımına (kontrol sistemleri, uyarı işaretleri ve göstergeler) ilişkin 78/316/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 93/91/AET sayılı Komisyon Yönergesinin 2. Maddesini tadil eden 15 Kasım 1994 tarihli ve 94/53/AT sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 299, 22.11.1994, s. 26–26 Özet Bu Yönerge, motorlu araçların iç donanımına (kontrol sistemleri, uyarı işaretleri ve göstergeler) yönelik teknik yükümlülükleri uyumlaştırmayı hedeflemektedir. Yönerge, UN/ECE bünyesinde yürütülen bahse konu faaliyet ve Uluslararası Standardizasyon Örgütü tarafından kabul edilen bir takım teknik yükümlülükler ile aynı hedefe sahip olabilmeleri amacıyla, teknik yükümlülükleri içeren bir taslağın çıkarılması tavsiyesinde bulunmaktadır. Bahse konu Yönerge uyarınca, motorlu araçların iç donanımının (kontrol sistemleri, uyarı işaretleri ve göstergeler) bu Yönerge’nin EK I ila EK 4’ü arasında yer alan yükümlülüklere uygun olmaları durumunda, hiçbir Üye Devlet, motorlu araçların iç donanımına (kontrol panelinin belirlenmesi, uyarı işaretleri ve göstergeler) ilişkin gerekçelerle bir araca AET tip-onayı veya ulusal tip-onayı vermeyi reddedemez. İkinci tadilat, ilk tadilatın 2.2. Maddesinde, 1 Ekim 1995 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere değişikliğe giderek yeni araç tiplerinin kontrol sistemleri, uyarı işaretleri ve göstergelerine dair AT tip onayına uyumu sağlamayı hedeflemektedir. Motorlu araçların cam yüzeylerinin buzunu çözme ve buğusunu giderme sistemleri 15) Üye Devletlerin, motorlu araçların cam yüzeylerinin buzunu çözme ve buğusunu giderme sistemlerine yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 21 Aralık 1977 tarihli ve 78/317/AET sayılı Konsey Yönergesi © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 78 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group ATRG L 81, 28.3.1978, s. 27–48 Özet Bu Yönerge, Üye Devletler’in, motorlu araçların cam yüzeylerinin buzunu çözme ve buğusunu giderme sistemlerine ilişkin mevzuatını uyumlaştırmayı amaçlamaktadır. Yönerge’nin hedefi, M1 kategorisine mensup araçların ön camının buğusunu çözme ve buğusunu gidermeye yönelik sistemlerine ilişkin yükümlülükleri belirleyerek, belirli şartlar altında elverişli bir görüş alanı temin etmektir. Bu bağlamda, bu Yönerge, M1 kategorisine mensup araçların sürücülerinin 180º ileri görüş alanını kapsamaktadır. Bahse konu Yönerge uyarınca, EK I, II, III, IV ve V’inde belirtilen yükümlülüklere uygun olmaları durumunda, hiçbir Üye Devlet bahse konu Yönerge’nin kapsamına ilişkin gerekçelerle, bir aracın satışını, kayıt altına alınmasını, hizmete girmesini veya kullanımını reddedemez veya yasaklayamaz. Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir Ulusal makamlar, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğin 13. Maddesinin 2. fıkrasında belirtilen 1 Kasım 2012 tarihine kadar tip onayı almış araçların satışına ve hizmete girmesine izin verecek ve 78/317/AET Yönergesinin şartlarıyla alınan onayların uzatılmasına devam edeceklerdir. 16) Motorlu Araçların ve Bunlar İçin Tasarlanan Römorklar, Sistemler, Aksam ve Ayrı Teknik Ünitelerin Genel Güvenligi İçin Tip Onayı Şartlarına İlişkin Avrupa Parlamentosu ve Konseyinin 661/2009 (AT) Sayılı Yönetmeliğini Uygulayan belirli motorlu araçların ön camının buzunu çözme ve buğusunu giderme sistemlerine yönelik tip onayı gerekleri ile ilgili 27 Temmuz 2010 tarihli ve 672/2010 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği ATRG L 196, 28.7.2010, s. 5–20 Yukarıda özetlenen 78/317/AET Yönergesi 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren 661/2009 (AT) sayılı Yönetmelik tarafından ilga edileceğinden, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğinin, belirli prosedür, test ve gereklerin ortaya konarak, belli motorlu araçların cam yüzeylerinin buzunu çözme ve buğusunu gidermesine dair tip onayı gereklerinin uygulanması için 672/2010 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği çıkarılmıştır. 17 Ağustos 2010 tarihinde yürürlüğe giren (AB) Komisyon Yönetmeliği, 77/389/AET Yönergesindeki şartları ve gerekli hallerde bunların, bilimsel ve teknik bilgideki © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 79 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group ilerlemenin ışığında ve özellikle hybrid ve elektrikli araçların belirli özelliklerini dikkate alarak tadil edilmiş şeklini kapsar. Bunu yaparken (AB) Komisyon Yönetmeliğinin kapsamı, 78/317/AET Yönergesinde yer aldığı ve 2007/46/AT Yönergesinin EK II’sinde tanımlandığı şekliyle öncamla donatılmış M1 sınıfı araçlarla sınırlıdır. Ulusal makamlar, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğin 13. Maddesinin 2. fıkrasında belirtilen 1 Kasım 2012 tarihine kadar tip onayı almış araçların satışına ve hizmete girmesine izin verecek ve 78/317/AET Yönergesinin şartlarıyla alınan onayların uzatılmasına devam edeceklerdir. Motorlu araçların cam sileceği ve yıkama sistemleri 17) Üye Devletlerin, motorlu araçların cam sileceği ve yıkama sistemlerine yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 21 Aralık 1977 tarihli ve 78/318/AET sayılı Konsey Yönergesi ATRG L 81, 28.3.1978, s. 49–71 Özet Bu Yönerge, Üye Devletler’in, motorlu araçların cam sileceği ve yıkama sistemlerine ilişkin mevzuatını uyumlaştırmayı amaçlamaktadır. Bu Yönerge tarafından belirtilen yükümlülükler, M1 kategorisine mensup motorlu araçlara uygulanmaktadır (bir başka deyişle, 70/156/AET sayılı Yönerge’nin EK I’inde belirtilen uluslararası motorlu araçlar sınıflandırması). Bu Yönerge, M1 uygulanmaktadır. sınıfı araç sürücülerinin 180º ileri görüş alanına Yönerge, M1 sınıfı araçların cam sileceği ve yıkama sistemlerine ilişkin yükümlülükleri belirtmek suretiyle, olumsuz hava koşulları altında üstün görüşü temin etmeyi amaçlamaktadır. Bahse konu yükümlülükler, araç sürücüsünün aracın sol tarafında oturduğu M1 sınıfı araçlara uygulanacak şekilde düzenlenmiştir. Araç sürücüsünün aracın sağ tarafında oturduğu M1 kategorisine mensup araçlarda ise, bu yükümlülükler, gerekli görüldüğü takdirde, ölçütlerin tam tersini uygulamak suretiyle yerine getirilmelidir. Bu Yönerge’nin EK III’ü, aracın öncelikli referans işaretleri ve üç boyutlu koordinat sistemi arasındaki boyutsal ilişkiyi belirleme yöntemini ortaya koymaktadır. Bu Yönerge’nin EK V’i, ön cam yıkama ve silme sistemlerine ilişkin test ve muayenelere yönelik karışım testlerinin özellikleri hakkında ayrıntılar vermektedir. Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 80 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir Ulusal makamlar, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğin 13. Maddesinin 2. fıkrasında belirtilen 1 Kasım 2012 tarihine kadar tip onayı almış araçların satışına ve hizmete girmesine izin verecek ve 78/318/AET Yönergesinin şartlarıyla alınan onayların uzatılmasına devam edeceklerdir. Tadil eden: Üye Devletlerin, motorlu araçların cam sileceği ve yıkama sistemlerine yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 78/318/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 16 Aralık 1994 tarihli ve 94/68/AT sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 354, 31.12.1994, s. 1–9 Bu Komisyon Yönergesi, bahse konu sistemlerin hâlihazırdaki işleyiş koşullarına daha uygun test özellikleri ve usulleri ortaya koymak amacıyla, 78/318/AET sayılı Yönerge’yi uyarlamayı amaçlamaktadır. 18) Motorlu Araçların ve Bunlar İçin Tasarlanan Römorklar, Sistemler, Aksam ve Ayrı Teknik Ünitelerin Genel Güvenligi İçin Tip Onayı Şartlarına İlişkin Avrupa Parlamentosu ve Konseyinin 661/2009 (AT) Sayılı Yönetmeliğini Uygulayan belirli motorlu araçların ön cam sileceği ile yıkama sistemlerine yönelik tip onayı gerekleri ile ilgili 9 Kasım 2010 tarihli ve 1008/2010 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 292, 10.11.2010, s. 2–20 Yukarıda özetlenen 78/318/AET Yönergesi 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren 661/2009 (AT) sayılı Yönetmelik tarafından ilga edileceğinden, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğinin, belirli prosedür, test ve gereklerin ortaya konarak, motorlu araçların cam sileceği ve yıkama sistemlerine dair tip onayı gereklerinin uygulanması için 1008/2010 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği çıkarılmıştır. 30 Kasım 2010 tarihinde yürürlüğe giren (AB) Komisyon Yönetmeliği, 78/318/AET Yönergesindeki şartları ve gerekli hallerde bunların, bilimsel ve teknik bilgideki ilerlemenin ışığında ve özellikle hybrid ve elektrikli araçların belirli özelliklerini dikkate alarak tadil edilmiş şeklini kapsar. Bunu yaparken (AB) Komisyon Yönetmeliğinin kapsamı, 78/318/AET Yönergesinde yer aldığı ve 2007/46/AT Yönergesinin EK II’sinde tanımlandığı şekliyle ön cam ile donatılmış M1 sınıfı araçlar ile M1 sınıfı motorlu araçları donatma amaçlı ön cam yıkama sistemleri ile sınırlıdır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 81 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Ulusal makamlar, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğin 13. Maddesinin 2. fıkrasında belirtilen 1 Kasım 2012 tarihine kadar tip onayı almış araçların satışına ve hizmete girmesine izin verecek ve 78/318/AET Yönergesinin şartlarıyla alınan onayların uzatılmasına devam edeceklerdir. Motorlu araçların çamurlukları 19) Üye Devletlerin, motorlu araçların çamurluklarına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 12 Haziran 1978 tarihli ve 78/549/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide versiyon) ATRG L 168, 26.6.1978, s. 45–50 Özet Bu Yönerge, Üye Devletler’in, motorlu araçların lastik koruyucularına yönelik mevzuatını uyumlaştırmayı hedeflemektedir. Bu Yönerge, karayollarında kullanılmak üzere tasarlanmış olan, en az dört tekerleği bulunan ve azami hızı 25 km/saat'i aşacak şekilde düzenlenmiş M1 sınıfı motorlu araçları kapsamaktadır. Yönerge’nin EK’leri, AET tip-onayı için gerekli olan teknik yükümlülükleri ve başvuru usulünü ortaya koymaktadır. Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir Ulusal makamlar, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğin 13. Maddesinin 2. fıkrasında belirtilen 1 Kasım 2012 tarihine kadar tip onayı almış araçların satışına ve hizmete girmesine izin verecek ve 78/549/AET Yönergesinin şartlarıyla alınan onayların uzatılmasına devam edeceklerdir. Tadil eden: Motorlu araçların çamurluklarına ilişkin 78/549/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 21 Aralık 1994 tarihli ve 94/78/AT sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 354, 31.12.1994, s. 10–15 Bu Yönerge, dört çekerli araçların sayısının arttığını göz önüne almak suretiyle, bu tür araçların belirli tasarım ve işleyiş parametrelerini gözden geçirme gereksiniminin altını çizmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 82 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 20) Motorlu Araçların ve Bunlar İçin Tasarlanan Römorklar, Sistemler, Aksam ve Ayrı Teknik Ünitelerin Genel Güvenligi İçin Tip Onayı Şartlarına İlişkin Avrupa Parlamentosu ve Konseyinin 661/2009 (AT) Sayılı Yönetmeliğini Uygulayan, motorlu araçların çamurluklarına yönelik tip onayı gerekleri ile ilgili 9 Kasım 2010 tarihli ve 1009/2010 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 292, 10.11.2010, s. 21–29 Yukarıda özetlenen 78/549/AET Yönergesi 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren 661/2009 (AT) sayılı Yönetmelik tarafından ilga edileceğinden, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğinin, belirli prosedür, test ve gereklerin ortaya konarak, motorlu araçların çamurluklarına dair tip onayı gereklerinin uygulanması için 1009/2010 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği çıkarılmıştır. 30 Kasım 2010 tarihinde yürürlüğe giren (AB) Komisyon Yönetmeliği, 78/549/AET Yönergesindeki şartları ve gerekli hallerde bunların, bilimsel ve teknik bilgideki ilerlemenin ışığında ve özellikle hybrid ve elektrikli araçların belirli özelliklerini dikkate alarak tadil edilmiş şeklini kapsar. Bunu yaparken (AB) Komisyon Yönetmeliğinin kapsamı, 78/549/AET Yönergesinde yer aldığı ve 2007/46/AT Yönergesinin EK II’sinde tanımlandığı şekliyle M1 sınıfı araçlar ile sınırlıdır. Ulusal makamlar, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğin 13. Maddesinin 2. fıkrasında belirtilen 1 Kasım 2012 tarihine kadar tip onayı almış araçların satışına ve hizmete girmesine izin verecek ve 78/549/AET Yönergesinin şartlarıyla alınan onayların uzatılmasına devam edeceklerdir. Belirli sınıf motorlu araçlar ve bunların römorklarının paçalık sistemleri 21) Üye Devletlerin, belirli sınıf motorlu araçlar ile römorklarının paçalık sistemlerine yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 27 Mart 1991 tarihli ve 91/226/AET sayılı Konsey Yönergesi ATRG L 103, 23.4.1991, s. 5–28 Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir Ulusal makamlar, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğin 13. Maddesinin 2. fıkrasında belirtilen 1 Kasım 2012 tarihine kadar tip onayı almış araçların satışına ve hizmete girmesine izin verecek ve 91/226/AET Yönergesinin şartlarıyla alınan onayların uzatılmasına devam edeceklerdir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 83 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Tadil eden: 91/226/AET sayılı Konsey Yönergesini ve 2007/46/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesini motorlu araçlar ve römorklarının belirli sınıflarına ait paçalık sistemlerini teknik ilerlemeye uyumunun sağlanması amacıyla tadil eden 9 Mart 2010 tarih ve 2010/19/AB sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilişkili metin) (Konsolide Versiyon) ATRG L 72, 20.3.2010, s. 17–37 91/226/AET sayılı Konsey Yönergesini ve 2007/46/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesini motorlu araçlar ve römorklarının belirli sınıflarına ait paçalık sistemlerini teknik ilerlemeye uyumunun sağlanması amacıyla tadil eden 9 Mart 2010 tarih ve 2010/19/AB sayılı Komisyon Yönergesini düzelten 14 Temmuz 2011 tarihli 2011/415/AB Komisyon Kararı ATRG L 185, 15.7.2011, s. 76–76 91/226/AET Konsey Yönergesi, hareket halindeki araçların lastiklerinden sıçrayan su miktarını azaltmak için, yüksek ağırlık sınıflarındaki ve belli asgari bir hızla yol alan ticari araçların etkili paçalık sistemleri ile donatarak yol güvenliğini artırmaya teşebbüs etmektedir. Buna ilaveten bu sistemlerle donatılmış araçlara bir performans muayenesi gerektirmektedir. 2010/19/AB Komisyon Yönergesi, 91/226/AET Konsey Yönergesinin kapsadığı tüm araç kategorilerinin paçalık sistemleri ile ilgili uyumlaştırılmış şartlar tesis edip, 91/226/AET Yönergesi ve Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin 2007/46/AT Yönergelerini, bu alandaki teknik ilerlemeye uyarlama amacıyla tadil etmektedir. 16 Temmuz 2011’den beri yürürlükte olan 2011/415/AB Komisyon Kararı, 2010/19/AB Yönergesinin 2. Maddesini ortadan kaldırarak, hukuki bir karmaşaya son vermiştir. 22) Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğini uygulayan, belirli sınıf motorlu araçların ve bunların römorklarının paçalık sistemlerine dair tip onayı şartları ile ilgili 27 Ocak 2011 tarihli ve 109/2011 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği ATRG L 34, 9.2.2011, s. 2–28 Yukarıda özetlenen 91/226/AET Yönergesi 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren 661/2009 (AT) sayılı Yönetmelik tarafından ilga edileceğinden, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğinin, belirli prosedür, test ve gereklerin ortaya konarak, motorlu araçların paçalık sistemlerine dair tip onayı gereklerinin uygulanması için 109/2011 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği çıkarılmıştır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 84 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 9 Şubat 2011 tarihinde yürürlüğe giren (AB) Komisyon Yönetmeliği, 91/226/AET Yönergesindeki şartları ve gerekli hallerde bunların, bilimsel ve teknik bilgideki ilerlemenin ışığında tadil edilmiş şeklini kapsar. Bunu yaparken (AB) Komisyon Yönetmeliğinin kapsamı, 2007/46/AT Yönergesinin EK II’sinde tanımlandığı şekliyle, paçalık sistemleri ile donatılmış N ve O sınıfı araçlar ile bu sınıfları donatma amacıyla üretilmiş paçalık sistemleri ile sınırlıdır. Ulusal makamlar, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğin 13. Maddesinin 2. fıkrasında belirtilen 1 Kasım 2012 tarihine kadar tip onayı almış araçların satışına ve hizmete girmesine izin verecek ve 91/226/AET Yönergesinin şartlarıyla alınan onayların uzatılmasına devam edeceklerdir. Motorlu araçlar ve römorklarının emniyet camıları ve cam malzemeleri 23) Motorlu araçlar ve römorklarının emniyet camları ve cam malzemelerine ilişkin 31 Mart 1992 tarihli ve 92/22/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 129, 14.5.1992, s. 11–94 Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir Tadil eden: Motorlu araçlar ve römorklarının emniyet camı ve cam malzemelerine ilişkin 92/22/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni ve motorlu araçların ve römorklarının tip-onayına ilişkin 70/156/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 30 Ekim 2001 tarihli ve 2001/92/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 291, 8.11.2001, s. 24–47 Özet Bu Yönerge, emniyet camı ve cam malzemelerine yönelik teknik uyumlaştırma ve standartlaştırma sağlamayı amaçlamaktadır. Bu Yönerge, ön cam, diğer cam malzemeleri veya motorlu araçların ve römorklarının ayırma paneli olarak tasarlanan emniyet camları ve cam malzemelerine ve bunların takılmasına uygulanmaktadır. Yönerge, ciddi bedensel hasarlara neden olması muhtemel dışsal şoklar ya da şiddetli çarpışmalar esnasında, ön cam güvenliğinin önemini vurgulamaktadır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 85 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Yönerge uyarınca, Üye Devletler, motorlu araçlar ve römorklarının bahse konu Yönerge’nin EK’inde yer alan yapısal koşulları ve test koşullarını karşılayan emniyet camı ve cam malzemelerine yönelik AT tip-onayı vermekle yükümlüdür. Araçların ön camları ve ön camlarından başka camların takılmasına ilişkin yükümlülükler, bu Yönerge’nin EK III’ünde belirtilmiştir. Bu bağlamda, bahse konu Yönerge’nin EK’lerinde öngörülen yükümlülükler, teknik ilerlemeye uyarlanmalıdır. Motorlu araçlar ve römorklarının tekerlek lastikleri ve bunların yerleştirilmesi 24) Motorlu araçlar ve römorklarının tekerlek lastikleri ve bunların yerleştirilmesine ilişkin 31 Mart 1992 tarihli ve 92/23/AET sayılı Konsey Yönergesi ATRG L 129, 14.5.1992, s. 95 Bu yönerge 1 Kasım 2017 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir. Tadil eden: Motorlu araçlar ve römorklarının tekerlek lastikleri ve bunların yerleştirilmesine ilişkin 92/23/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni tadil eden 27 Haziran 2001 tarihli ve 2001/43/AT sayılı Konsey ve Avrupa Parlamentosu Yönergesi ATRG L 211, 4.8.2001, s. 25–46 Motorlu araçlar ve römorklarının tekerlek lastikleri ve bunların yerleştirilmesine ilişkin 92/23/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlamak amacıyla tadil eden 16 Şubat 2005 tarihli ve 2005/11/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 46, 17.2.2005, s. 42–43 Özet Bu Yönerge, Üye Devletler’in, uyumlaştırmayı amaçlamaktadır. şişirilmiş lastiklere ilişkin mevzuatını Yönerge, Üye Devletleri, BM Avrupa Ekonomi Komisyonu’nun 30 sayılı (“Motorlu araçlara ve römorklarına yönelik şişirilmiş lastiklerin onaylanmasına © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 86 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group ilişkin yeknesak hükümler”) ve 54 sayılı (“Ticari araçlara ve römorklarına yönelik şişirilmiş lastiklerin onaylanmasına ilişkin yeknesak hükümler”) ve 64 sayılı Yönetmelikleri (“Geçici olarak kullanılan yedek tekerlekler/lastiklerle donatılmış araçların onaylanmasına ilişkin yeknesak hükümler”) aracılığıyla kabul etmiş olduğu teknik yükümlülükleri göz önünde bulundurmaya davet etmektedir. Bu Yönerge’nin EK I’inde, motorlu araçların ve römorklarının tekerlek lastiklerinin AT tip-onayı için idari hükümleri belirtilirken, EK II bahse konu lastikler için ortaya konan yükümlülükleri detaylandırmaktadır. Bahse konu lastiklerin takılmasına ilişkin tip-onayı hususundaki idari düzenlemeler, bu Yönerge’nin EK III’ünde belirtilirken, lastiklerin takılmasına ilişkin yükümlülükler EK IV’te yer almaktadır. Öte yandan, lastik / yol gürültü emisyonuna yönelik testler ve muayeneler, EK V’te belirtilmektedir. Bu bağlamda, aynı tekerlek boyutu numarasına sahip dört tekerlekten her biri ve tekerlek seçimine uygun tekerlek sırt deseni, tekerlek/yol gürültü emisyon seviyesi testine tabi tutulmalıdır. Bahse konu gürültü seviyeleri, EK-V’te belirlenen sınır değerleri aşmamalıdır. 2001/43/AT sayılı Yönerge, her bir ayrı Yönerge tarafından, ürünlerin teknik özelliklerine ilişkin uyumlaştırılmış bir bilgilendirme belgesinin kendisine iliştirilmiş olması gerçeğinden hareketle, 70/156/AET sayılı Yönerge’nin yükümlülüklerini içermektedir. Yönerge, tekerlekler ile karayolu yüzeyi arasındaki temastan kaynaklanan gürültünün ölçümüne yönelik gerçekçi bir metodun geliştirildiğini ve bu ses düzeylerinin sayısal değerlerini ortaya koymak amacıyla bir araştırmanın yürütüldüğünü izah etmektedir. Yönerge, aynı zamanda, tip-onayını bilgisayar ortamına geçirmeyi sağlayan 70/156/AET sayılı Yönerge’de EK VI’ya dayanan tip-onayı belgesini ortaya koymaktadır. Yönerge’nin EK’leri, tekerlek ile yol arasındaki temastan doğan ses düzeylerine yönelik test metotları, test raporu bilgisini ve test alanları için teknik özellikleri belirtmektedir. 2005/11/AT sayılı Komisyon Yönergesi, teknik ilerleme neticesinde, daha üstün nitelikte lastiklerin üretildiği gerçeğinden hareketle, test usullerinin daha teferruatlı olması gerektiğinin altını çizmektedir. 25) Motorlu Araçların ve Bunlar İçin Tasarlanan Römorklar, Sistemler, Aksam ve Ayrı Teknik Ünitelerin Genel Güvenligi İçin Tip Onayı Şartlarına İlişkin Avrupa Parlamentosu ve Konseyinin 661/2009 (AT) Sayılı Yönetmeliğini Uygulayan, motorlu araçların tekerlek lastikleri ve bunların yerleştirilmesine © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 87 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group yönelik tip onayı gerekleri ile ilgili 12 Mayıs 2011 tarihli ve 458/2011 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 124, 13.5.2011, s. 11–20 Yukarıda özetlenen 92/23/AET Yönergesi 1 Kasım 2017 tarihinden itibaren 661/2009 (AT) sayılı Yönetmelik tarafından ilga edileceğinden, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğinin, belirli prosedür, test ve gereklerin ortaya konarak, motorlu araçlar ve römorklarının montaj alanı ve arka tescil plakalarının yerleştirilmesine dair tip onayı gereklerinin uygulanması için 458/2011 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği çıkarılmıştır. 2 Haziran 2011 tarihinde yürürlüğe giren (AB) Komisyon Yönetmeliği, 92/23/AET Yönergesindeki şartları ve gerekli hallerde bunların, bilimsel ve teknik bilgideki ilerlemenin ışığında tadil edilmiş şeklini kapsar. Bunu yaparken (AB) Komisyon Yönetmeliğinin kapsamı, 92/23/AET Yönergesinde yer aldığı ve 2007/46/AT Yönergesinin EK II’sinde tanımlandığı şekliyle M (yolcu araçları), N (mal taşıyan araçlar) ve O (römorklar) sınıfı araçlarla sınırlıdır. Motorlu araçların dikiz aynaları 26) Üye Devletlerin, dolaylı görüş cihazlarının ve bu tür cihazlarla donatılmış araçların tip-onayına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 70/156/AET sayılı Yönerge’yi tadil eden ve 71/127/AET sayılı Yönerge’yi ilga eden 10 Kasım 2003 tarihli ve 2003/97/AT sayılı Konsey ve Avrupa Parlamentosu Yönergesi (AEA ile ilintili metin) (Konsolide versiyon) ATRG L 25, 29.1.2004, s. 1-45 Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir Tadil eden: Üye Devletlerin, dolaylı görüş cihazlarının ve bu tür cihazlarla donatılmış araçların tip-onayına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 2003/97/AT sayılı Konsey ve Avrupa Parlamentosu Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlamak amacıyla tadil eden, 29 Mart 2005 tarihli ve 2005/27/At sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 81, 30.3.2005, s. 44–47 Özet © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 88 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bu Yönerge, M sınıfı (yolcu taşımaya yönelik araçlar) ile N sınıfı (mal taşımaya yönelik araçlar) motorlu araçların sürücülerinin dolaylı görüş alanını arttırmak amacıyla, belli parçaların üretim koşullarının değiştirilmesi, yeni teknolojilerin ortaya çıkması ve aracın yakın çevresinde oluşan kör noktaları azaltılması suretiyle, karayolu kullanıcılarının güvenliğini artırmayı amaçlamaktır. Uyumlaştırılacak kurallar bu Yönerge’nin EK’leri içinde yer almaktadır. Bu Yönerge uyarınca, Üye Devletler, aynalar ve dolaylı görüşe yönelik tamamlayıcı sistemlere ilişkin gerekçelerle: — bir motorlu araca, bir aynaya veya dolaylı görüşe yönelik tamamlayıcı bir sisteme AT tip-onayı veya ulusal tip-onayı vermeyi reddedemez; — araçların, aynaların ve dolaylı görüş için tamamlayıcı sistemlerin bu Yönerge’de yer alan yükümlülüklere uygun olmaları durumunda araçların, aynaların veya dolaylı görüşe yönelik tamamlayıcı sistemlerin satışını, kayıt altına alınmasını ve hizmete girmesini yasaklayamaz. Yönerge’nin EK II’si, bir dolaylı görüş cihazının AT parça tip-onayı için gerekli test ve tasarıma ilişkin teknik özellikleri ile ilgili ayrıntıları verirken; EK III tespit mesafesinin hesaplanması metodu eşliğinde, aynaların ve diğer dolaylı görüş cihazlarının araçlara yerleştirilmesine yönelik yükümlülükleri ortaya koymaktadır. Bu Yönerge, 24 Ocak 2010 tarihi itibariyle 71/127/AET sayılı Yönerge’yi ilga edecektir. Vites göstergeleri 27) Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin 661/2009 (AT) Yönetmeliğini vites göstergeleri ile ilgili uygulayan ve Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin 2007/46/AT Yönergesini tadil eden 65/2012 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 28, 31.1.2012, s. 24–38 661/2009 (AT) Yönetmeliği, ağırlığı 2610 kilogramı geçmeyen M1 kategorisindeki (otomobil sürücüsü koltuğuyla birlikte en fazla dokuz koltuğu olan ve yolcu taşımaya yönelik olarak kullanılan) araçlar ile 715/2007 (AT) Yönetmeliğinin 2(2) maddesi uyarınca tip onayına dahil edilen mekanik şanzımanlı tüm araçlarda vites göstergesi (gear shift indicators -- GSI) bulunmasını gerektirmektedir. Ancak Yönetmelik, vites göstergesine yönelik hükümlerin teknik detaylarının, uygulayan mevzuat ile oluşturulmasını gerektirmektedir. Bu doğrultuda, 65/2012 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği, 661/2009 (AT) Yönetmeliğini vites göstergesi ile ilgili olarak uygularken, 2007/46/AT Yönergesini de tadil etmektedir. Yönetmelik, vites göstergesine yönelik tip onayına yönelik belirli prosedür, test ve gerekleri düzenlemektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 89 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group I, III, IV, VI ve X numaralı Ekleri 20 şubat 2012 tarihinden itibaren tadil eden Yönetmelik, 715/2007 sayılı AT Yönetmeliğinin 3(2) maddesinde tanımlanmış "belirli sosyal ihtiyaçları karşılamak üzere tasarlanmış araçlar"a uygulanmaz. Şerit değiştirme uyarı sistemleri 28) Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin 661/2009 (AT) Yönetmeliğini, motorlu araçların şerit değiştirme uyarı sistemleri donatılması ile ilgili tip onayına dair uygulayan 23 Nisan 2012 tarihli ve 351/2012 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği ATRG L 110, 24.4.2012, s. 18–30 15 Mayıs 2012 tarihinde yürürlüğe girmiş olan bu Yönetmelik, M2 ile M3 (yolcu araçları) ve N2 ile N3 (mal taşımacılığı için araçlar) sınıfları motorlu araçların şerit değiştirme uyarı sistemlerine dair tip onayına yönelik temel şartları belirleyip bu tür tip onayı için gereken belirli prosedür, test ve gerekleri ortaya koymaktadır. Yönetmeliğin hükümleri, bazı istisnalarla birlikte, 2007/46/AT Yönergesinin EK II'sinde tanımlandığı şekilde M2, N2, M3 ve N3 sınıfı araçlara uygulanmaktadır. Beklemedeki önergeler Motorlu araçlar ve römorklarının lastikleri ve bunların yerleştirilmesi 1) Motorlu araçların ve bunların römorklarına takılacak tekerlek lastiklerine ilişkin Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesine dair Önerge (Derleme) (AEA ile ilişkili metin) COM(2011) 120 final Önerge, 92/23 Yönergesinin orijinal metni ile buna getirilen tadilatın derlenerek hükümlerine netlik kazandırılması ve bunların anlaşılır kılınmasını amaçlamaktadır. Kabul edildiği taktirde yeni Yönerge, eskisinin içindeki muhtelif kuralı kapsarken bunların içeriğini tamamen muhafaza edip, onun yerine geçecektir. Dolayısıyla Yönerge, derleme egzersizinin gerektirdiği resmi tadilat dışında bir değişiklik gerektirmemektedir. Önerge, 92/23/AET Yönergesini ve buna getirilen Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin 2001/43/AT Yönergesi ve 2005/11/AT Komisyon Yönergesinin getirdiği iki ana tadilatı ilga etmeyi amaçlamaktadır. 2.1.2.2 Pasif Güvenlik Yükümlülükleri Pasif güvenlik sistemleri (örneğin, emniyet kemerleri ve hava yastıkları ve benzeri bağlama sistemleri, aktif yaya koruma sistemleri, Sürücü Durum Algılayıcısı (Driver State Sensor (DSS)) kaza anında bireylerde oluşabilecek zararları asgariye indirmeyi amaçlamaktadır. Diğer bir deyişle, pasif güvenlik özellikleri, çarpma anında sürücülerin ve yolcuların hayatta kalmalarına ve mümkün olduğunca yaralanmamalarına yardım etmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 90 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Yürürlükteki mevzuat Motorlu araçlar ve römorklarının yakıt tankları ile arka koruma tertibatı 1) Üye Devletlerin, motorlu araçların ve römorklarının sıvı yakıt tankları ve arka koruma tertibatına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 20 Mart 1970 tarihli ve 70/221/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 076, 6.4.1970, s. 23 Özet Bu Yönerge, motorlu araçlar ve onların römorkları için sıvı yakıt tankları veya arka koruma tertibatının, bahse konu Yönerge’nin EK’lerinde yer alan yükümlülüklere uygun olmaları durumunda, bu araçlara verilecek tip-onayı veya ulusal tip-onayını ortaya koymaktadır. Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir Tadil eden: Üye Devletlerin, motorlu araçların ve römorklarının sıvı yakıt tankları ve arka koruma tertibatına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 70/221/AET sayılı Konsey Yönergesini teknik ilerlemeye uyarlayan 18 Nisan 1979 tarihli ve 79/490/AET sayılı Komisyon Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 128, 26.5.1979, s. 22–28 Üye Devletlerin, motorlu araçların ve römorklarının sıvı yakıt tankları ve arka koruma tertibatına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 70/221/AET sayılı Konsey Yönergesini teknik ilerlemeye uyarlayan 18 Nisan 1997 tarihli ve 97/19/AT sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 125, 16.5.1997, s. 1–20 Üye Devletlerin, motorlu araçların ve römorklarının sıvı yakıt tankları ve arka koruma tertibatına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 70/221/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni tadil eden 20 Mart 2000 tarihli ve 2000/8/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi ATRG L 106, 03.05.2000, s. 7–20 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 91 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bu Yönerge, yakıt tanklarına ilişkin teknik özellikler ve testlere ilişkin çeşitli yükümlülükleri ortaya koymaktadır. Örneğin, aşırı basınç veya çalışma basıncını aşan her türlü basınç, havalandırmalar ve emniyet vanaları ve benzeri uygun tertibat aracılığıyla otomatik olarak dengelenmelidir. Yakıt tankları, korozyona dayanıklı olmalı; plastik malzemeden üretilmiş olan bu tanklar, özel bir usule göre test edilmelidir. Öte yandan, bu Yönerge, testlere ilişkin olarak, hidrolik test, devrilme testi (overrun test), plastik malzemeden yapılmış araç tankları için ilave testler, ateşe dayanıklılık testleri ve benzeri çeşitli test tiplerini ortaya koymaktadır. Yönerge, aynı zamanda, sıvı yakıt tanklarının içine döşenen ateş tuğlalarının (firebrick) boyutları ve teknik verilerine ilişkin teknik ayrıntılar vermektedir. Çek Cumhuriyeti, Estonya Cumhuriyeti, Güney Kıbrıs Rum Yönetimi, Letonya Cumhuriyeti, Litvanya Cumhuriyeti, Macaristan Cumhuriyeti, Malta Cumhuriyeti, Polonya Cumhuriyeti, Slovenya Cumhuriyeti ve Slovakya Cumhuriyeti’nin katılım koşullarına ilişkin Uyum Senedi ve Avrupa Birliği Kurucu Antlaşmalarına yönelik düzenlemeler – Ek II: Katılım Senedi’nin 20. maddesine yönelik Liste – 1. Malların Serbest Dolaşımı - A. Motorlu araçlar ATRG L 236, 23.09.2003, s. 53–64 70/221/AET sayılı Yönerge’nin EK’leri, AB’ye 10 yeni üyenin katılımı neticesinde değişikliğe uğramış; EK II Bölümü’ne yeni üyelerin isimleri eklenmiştir. Motorlu araçların ve römorklarının sıvı yakıt tankları ve arka koruma tertibatına ilişkin 70/221/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlamak amacıyla tadil eden 17 Şubat 2006 tarihli ve 2006/20/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 48, 18.2.2006, s. 16–18 Bu Yönerge, arka koruma tertibatının, yükseltilmiş güç seviyelerine dayanmasının talep edilmesini ve hava süspansiyon birimlerini kullanan araçların dikkate alınmasını öngörmektedir. Teknik ilerleme ve araç kullanımında kaydedilen ilerlemeler çerçevesinde, bu Yönerge, araçlarda lift platformların kurulumuna da dikkat çekmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 92 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Yönerge, Üye Devletleri, mevzuatlarını, en geç 11 Mart 2007 tarihine kadar bahse konu Yönerge’ye uyumlaştırmaya çağırmaktadırlar. Üye Devletler, aynı zamanda, ilgili idari düzenleme metinlerini, Komisyon’a bildirmeye ve onları 11 Mart 2007 tarihinden itibaren uygulamaya çağrılmaktadırlar. Motorlu araçlar ve römorklarının kapıları 2) Üye Devletlerin, motorlu araçların ve römorklarının kapılarına yönelik mevzuatının uyumlaştırılmasına ilişkin 27 Temmuz 1970 tarihli ve 70/387/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide versiyon) ATRG L 176, 10.8.1970, s. 5-11 Özet Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir Ulusal makamlar, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğin 13. Maddesinin 2. fıkrasında belirtilen 1 Kasım 2012 tarihine kadar tip onayı almış araçların satışına ve hizmete girmesine izin verecek ve 70/387/AET Yönergesinin şartlarıyla alınan onayların uzatılmasına devam edeceklerdir. Tadil eden: Motorlu araçların ve römorklarının kapılarına ilişkin 70/387/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 30 Kasım 1998 tarihli ve 98/90/AT sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 337, 12.12.1998, s. 29–39 Motorlu araçlar ve onların römorklarının kapılarına ilişkin 70/387/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 8 Mayıs 2001 tarihli ve 2001/31/AT sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 130, 12.5.2001, s. 33–34 70/387 Konsey Yönergesi, her bir ayrı yönerge tarafından, ürünlerin teknik özelliklerine ilişkin uyumlaştırılmış bir bilgilendirme belgesinin kendisine iliştirilmiş olması gerçeğinden hareketle, 70/156/AET sayılı Yönerge’nin yükümlülüklerini içermektedir. Bu bilgilendirme, genel ve münferit teknik özellikleri kapsamaktadır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 93 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Yönerge, aynı zamanda, bazı ağır vasıta araçlarının sürücü bölmesine giren ve çıkan kişilerin güvenliğini arttırmak suretiyle, 70/387/AET sayılı Yönerge’yi teknik ilerlemeye uyarlamaktadır. 98/90/AT sayılı Komisyon Yönergesi, tip-onayını bilgisayar ortamına geçirmeyi sağlayan 70/156/AET sayılı Yönerge’de EK VI’ya dayanan tip-onayı belgesini ortaya koymaktadır. Bu Yönerge’nin EK III’ü, sürücü bölmesi kapılarından giriş ve kapılardan çıkışlara ilişkin yükümlülüklerin altını çizmektedir. 2001/31/AT sayılı Komisyon Yönergesi, belirli yükümlülüklere uymamaları durumunda dahi, pazarda bulunan belirli şoför mahalli tasarımlarına olanak vermek amacıyla, ilgili teknik yükümlülüklere çeşitli düzeltmeler getirmektedir. On vehicle access and manoeuvrability 3) Motorlu Araçların ve Bunlar için Tasarlanan Römorklar, Sistemler, Aksam ve Ayrı Teknik Ünitelerin Genel Güvenliği için Tip Onayı Şartlarına İlişkin Avrupa Parlamentosu ve Konseyinin 661/2009 (AT) Sayılı Yönetmeliğini Uygulayan ve Motorlu Araçların araç erişimi ile manevra kabiliyeti ile ilgili Tip Onayı Gerekleri Hakkında 15 Şubat 2012 Tarihli 130/2012 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 43, 16.2.2012, s. 6–14 Yukarıda özetlenen 70/387/AET Yönergesi 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren 661/2009 (AT) sayılı Yönetmelik tarafından ilga edileceğinden, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğinin, belirli prosedür, test ve gereklerin ortaya konarak, araçların erişim ve manevra kabiliyetine dair tip onayı gereklerinin uygulanması için 130/2012 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği çıkarılmıştır. 7 Mart 2012 tarihinde yürürlüğe giren (AB) Komisyon Yönetmeliği, motorlu araçların ve römorklarının kapılarına yönelik 70/387/AET Yönergesi ile motorlu araçların geri vites ve takometre donanımına yönelik 75/443/AET Yönergesindeki şartların çoğunu (erişim basamakları, tutamaçlar, marşpiye, ve geri vites teçhizatı) ve gerekli hallerde bunların, bilimsel ve teknik bilgideki ilerlemenin ışığında tadil edilmiş şeklini kapsar. İlgili Yönergelerdeki bazı diğer şartların mevcut Yönetmeliğe dahil edilmemiş olmasının sebebi bunların, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğin EK IV'ünde kapsanan ve uygulanma zorunluğu olan BM-AEK'nın 11(5) ile 39(6) Yönetmeliklerinde ele alınmış olmalarıdır. (AB) Komisyon Yönetmeliği, 2007/46/AT Yönergesinin EK II'sinde tanımlandıkları şekliyle M (yolcu) ve N (nakliye) araç sınıflarıyla sınırlıdır. Ulusal makamlar, 661/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğin 13. Maddesinin 2. fıkrasında belirtilen 1 Kasım 2012 tarihine kadar tip onayı almış araçların satışına ve hizmete girmesine izin verecek ve 70/387/AET ile 75/443/AET Yönergelerinin şartlarıyla alınan onayların uzatılmasına devam edeceklerdir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 94 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Motorlu araçların iç donanımları 4) Üye Devletlerin, motorlu araçların iç donanımına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 17 Aralık 1973 tarihli ve 74/60/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 38, 11.2.1974, s. 2-21 Özet Bu Yönerge, motorlu araç yolcularının korunmasına yönelik olarak, araçların iç donanımını uyumlaştırmayı amaçlamaktadır. Bahse konu Yönerge, Birleşmiş Milletler Avrupa Ekonomi Komisyonu tarafından, 21 sayılı Yönetmeliği (“Araçların iç donanımına ilişkin onay hakkında Yeknesak Hükümler”) çerçevesinde onaylanan birtakım teknik yükümlülükleri temel olarak kullanmanın uygun olacağının altını çizmektir. 21 sayılı bahse konu Yönetmelik, motorlu araç teçhizat ve parçaları için verilen onayın karşılıklı tanınması ve yeknesak koşullarının kabul edilmesine ilişkin 20 Mart 1958 tarihli Anlaşma’ya eklenmiştir. Bu Yönerge’de EK II, kafa-darbesi alanının tespitini belirtmekte olup, EK III enerji tüketim malzemelerinin test usullerini ortaya koymakta; EK V ise çıkıntıların ölçüm metotlarına ilişkin ayrıntılı bilgi vermektedir. Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir Tadil eden: Üye Devletlerin, motorlu araçların iç donanımına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 74/60/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni tadil eden, 28 Şubat 2000 tarihli ve 2000/4/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi ATRG L 87, 8.4.2000, s. 22–31 Bu Yönerge, pencerelerin kapanması esnasında çocuklarda oluşabilecek tehlikeyi ortadan kaldırmak amacıyla, 74/60/AT satılı Konsey Yönergesi’ne otomatik pencerelere yönelik yükümlülükleri eklemektedir. Yönerge, 74/60/AET sayılı Yönerge’nin EK’lerine yönelik olarak bazı değişikliklerde bulunmaktadır. Bu Yönerge, her bir ayrı yönerge tarafından, ürünlerin teknik özelliklerine ilişkin uyumlaştırılmış bir bilgilendirme belgesinin kendisine iliştirilmiş © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 95 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group olması gerçeğinden hareketle, 70/156/AET sayılı Yönerge’nin yükümlülüklerini içermektedir. Yönerge, tip-onayını bilgisayar ortamına geçirmeyi sağlayan 70/156/AET sayılı Yönerge’de EK VI’ya dayanan tiponayı belgesini de ortaya koymaktadır. Motorlu araçların direksiyon mekanizması 5) Üye Devletlerin, motorlu araçların iç donanımına (bir çarpma anında direksiyon mekanizmasının tepkisi) yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 4 Haziran 1974 tarihli ve 74/297/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide versiyon) ATRG L 165, 20.6.1974, s. 16–25 Özet Bu Yönerge, önden çarpma durumunda, direksiyon simidinin ve mekanizmasının tepkisinin kontrolünün sağlanması suretiyle, sürücünün daha fazla korunmasını amaçlamaktadır. Bu bağlamda, Yönerge, bir çarpma esnasında direksiyon mekanizmasının tepkisine ilişkin olarak motorlu araçların yerine getirmesi gereken teknik yükümlülükleri uyumlaştırmaktadır. Bahse konu uyumlaştırma sürecinin, motorlu araç sürücülerinin yaralanma riskini veya şiddetini azaltması ve böylece Topluluk genelinde yol güvenliğini sağlaması beklenmektedir. Bu Yönerge’nin EK I’i teknik özellikler, üretim uygunluk testi ve metodunu ortaya koyarken; EK II ise bir engele karşı önden çarpma testlerini ayrıntılandırmaktadır. Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir Tadil eden: Motorlu araçların, bir çarpma anında direksiyon simidinin ve direksiyon göbeğinin tepkisine ilişkin 74/297/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 6 Aralık 1991 tarihli ve 91/662/AET sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 366, 31.12.1991, s. 1–16 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 96 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bu Yönerge, araç sürücüsünü ciddi yaralanmalardan koruyabilmek amacıyla, direksiyon simitlerinin yumuşak olması gerektiğini belirtmektedir. Bu nedenden ötürü, 74/297/AET sayılı Konsey Yönergesi’ne daha fazla değişiklik yapılmasını talep etmektedir. Motorlu araçların koltukları, bunların bağlantı parçaları ve koltuk başları 6) Motorlu araçların koltuklarına, bunların bağlantı parçalarına ve koltuk başlarına ilişkin 22 Temmuz 1974 tarihli ve 74/408/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 221, 12.8.1974, s. 1–9 Özet Bu Yönerge, motorlu araçların iç donanımına yönelik olarak koltuklar ve bunların bağlantı parçalarının sağlamlığına ilişkin teknik yükümlülükleri uyumlaştırmayı amaçlamaktadır. Bahse konu Yönerge, Birleşmiş Milletler Avrupa Ekonomi Komisyonu tarafından, 17 sayılı Yönetmeliği (“Araçların koltukları ve bunların bağlantı parçalarının sağlamlığına ilişkin onay hakkında Yeknesak Hükümler”) çerçevesinde onaylanan birtakım teknik yükümlülüklere başvurulması gereğinin altını çizmektir. 17 sayılı bahse konu Yönetmelik, motorlu araç teçhizat ve parçaları için verilen onayın karşılıklı tanınması ve yeknesak koşullarının kabul edilmesine ilişkin 20 Mart 1958 tarihli Anlaşma’ya eklenmiştir. Yönerge’nin 2. maddesi uyarınca, motorlu araçların koltuklarının ve bunların bağlantı parçalarının sağlamlığının ve koltukların yolcuları koruma yeterliliğinin, bu Yönerge’nin EK II veya EK III ve EK IV’te araç sınıfına (M1, M2 veya M3) göre ortaya konan yükümlülüklere uygun olmaları durumunda, hiçbir Üye Devlet, motorlu araçların koltuklarının ve bunların bağlantı parçalarının sağlamlığına ilişkin gerekçelerle bir araca AET tip-onayı veya ulusal tip-onayı vermeyi ya da bir koltuğun sağlamlığı ve yolcu koruma kapasitesine ilişkin gerekçelerle AET tip-onayı veya ulusal tip-onayı vermeyi reddedemez. Bu Yönerge uyarınca, arkası cam kenarına gelecek şekilde konumlandırılmış içeri bakan koltukların yerleştirilmesi, ambulanslar ve teknik açıdan izin verilen 10 tondan fazla azami yüklü kütleye sahip olan M3 kategorisine mensup araçlar haricinde, M1, N1, M2 ve M3 kategorisindeki araçlar için yasaktır. Bu araçlarda, bahse konu koltuklar, ya arka tarafta bir arada durmakta, ya da 10 koltuğa kadar kapasiteye sahip ve sürücüyle yolcu arasında ayırıcı bölme bulunmayan kapalı araçlarda diğer koltukların arasına yerleştirilmektedir. Ancak, bu son durumda, arkası cam kenarına gelecek şekilde konumlandırılmış içeri bakan bu koltuklarda en azından bir koltuk başı ve tip-onaylı retraktörlü ve iki noktalı bir emniyet kemeri bulunmalıdır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 97 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bu muafiyet, 20 Ekim 2005 tarihinden itibaren 5 yıl süreyle yürürlükte bulunmaktadır; güvenilir kaza istatistikleri aracılığıyla yürürlük süresinin uzatılması mümkündür. Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir Tadil eden: Motorlu araçların koltukları, bunların bağlantı parçaları ve koltuk başlarına ilişkin 74/408/AET sayılı Konsey Yönergesini tadil eden 20 Temmuz 1981 tarihli ve 81/577/AET sayılı Konsey Yönergesi ATRG L 209, 29.7.1981, s. 34–34 Motorlu araçların koltukları, bunların bağlantı parçaları ve koltuk başlarına ilişkin 74/408/AET sayılı Konsey Yönergesini teknik ilerlemeye uyarlayan 17 Haziran 1996 tarihli ve 96/37/AT sayılı Konsey Yönergesi (Consolidated Version) ATRG L 186, 25.7.1996, s. 28–71 Motorlu araçların koltuklarına, bunların bağlantı parçalarına ve koltuk başlarına ilişkin 74/408/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni tadil eden 7 Eylül 2005 tarihli ve 2005/39/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 255, 30.9.2005, s. 143–145 Bu Yönerge, emniyet kemerlerinin belirli sınıflardaki araçlara mecburi takılması suretiyle, yol güvenliğini arttırmayı amaçlamaktadır. Yönerge, M1 sınıfı dışındaki araçlarda emniyet kemeri bağlantılarının kurulumuyla uyumlu koltuk ve koltuk bağlantı parçalarının kurulumuna yönelik gerekliliğinin altını çizmektedir. Topluluk tip-onayı sisteminin bütün araç sınıflarına genişletilmesi neticesinde, bahse konu uygulamanın da kapsamının genişletileceği öngörülmektedir. Bu Yönerge, M3 kategorisindeki belli araç sınıflarında, koltukların içe bakan taraflarının iki noktalı emniyet kemerleriyle donatılmış olmasına olanak veren düzenlemelerin geçici olması gerektiğine dikkat çekmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 98 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Üye Devletler, bu tür araçların satışını, kayıt altına alınmasını veya hizmete girişini reddetmemekle yükümlüdür. Motorlu araçlar ve römorklarının yan koruyucuları 7) Üye Devletlerin, belirli motorlu araçlar ile römorklarının yan koruyucularuna dair mevzuatının yakınlaştırılması ile ilgili 13 Nisan 1989 tarihli ve 89/297/AET sayılı Konsey Yönergesi ATRG L 124, 5.5.1989, s. 1–7 Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir. Yönerge, yüksek ağırlık sınıflarındaki tüm araçların yan koruyucular ile donatılarak, yayalar ile bisiklet ve motosiklet sürücülerinin bu araçların yan tarafına düşmeleri durumunda etkili koruma sağlayarak yol güvenliğinin artırılmasını hedeflemektedir. Motorlu araçlardaki yolcuların önden çarpma esnasında korunması 8) 70/156/AET sayılı Yönerge’yi tadil eden ve önden çarpma esnasında motorlu araçtaki yolcuların korunmasına ilişkin 16 Aralık 1996 tarihli ve 96/79/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 18, 21.1.1997, s. 7–50 Özet Bu Yönerge, önden çarpma durumunda, motorlu araçtaki yolcuların daha fazla korunmasını sağlamaya yönelik yasal önlemleri ortaya koymaktadır. Yönerge, aynı zamanda, önden çarpma anında yüksek düzeyde koruma oluşturmaktadır. Yönerge, Avrupa Deneysel Taşıtlar Komitesi (European Experimental Vehicles Committee - EEVC) tarafından yapılan ve test ölçütünün kurulmasını sağlayan araştırmaların sonucu temelinde, birtakım yükümlülükleri ortaya koymayı amaçlamaktadır. Yönerge’nin yükümlülüklerinin, bir başka Yönerge’de yer alan ve bir çarpma anında direksiyon mekanizmasının tepkisine ilişkin yükümlülüklerin yerini alan yükümlülüklerle uyumlu olma ihtiyacı çerçevesinde bahse konu Yönerge’nin yükümlülükleri incelendiğinde, bazı araç muafiyetlerinin, standartlarının artmasını önleyeceği düşünülmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 99 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bu Yönerge, 70/156/AET sayılı Konsey Yönergesi tarafından oluşturulan AT tiponayı usulünün yükümlülüklerine araçların uyumunu temin etmek amacıyla uyulması gereken bireysel Yönergelerinden biri olarak kabul edilmektedir. Bu şartlar altında, hiçbir Üye Devlet, bu Yönerge’de belirtilen yükümlülüklere uygun araçların satışını, kayıt altına alınmasını veya hizmete girmesini engelleyemez; bu tür araçlara AT tip-onayı veya ulusal tip-onayı vermeyi reddedemez. EK I, bir aracın tip-onayı için idari hükümleri belirtirken; EK II ise test usulleri ve performans kriterinin belirlenmesine ilişkin metotlar eşliğinde teknik özellikler hakkında ayrıntılı bilgi vermektedir. Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir Tadil eden: Önden çarpma esnasında motorlu araçtaki yolcuların korunmasına ilişkin 96/79/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 15 Aralık 1999 tarihli ve 1999/98/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 9, 13.1.2000, p. 14–21 Bu Yönerge, kaza test mankenlerinin diz altı ve ayak bölgesi için, ayakkabı olmaksızın dizüstü ve diz altı etki testini içeren ve çarpma şiddetini saptayan belgelendirme usulünü ortaya koymaktadır. Motorlu araçlardaki yolcuların yandan çarpma esnasında korunması 9) Motorlu araç yolcularının yandan gelen darbelere karşı korunmasına yönelik olarak 70/156/AET Yönergesini tadil eden Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin 20 Mayıs 1996 tarihli ve 96/27/EC sayılı Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 169, 8.7.1996, s. 1–38 Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 100 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Motorlu araçlar emniyet kemerlerinin bağlantı parçaları 10) Üye Devletlerin, motorlu araçların emniyet kemerlerinin bağlantı parçalarına yönelik mevzuatının uyumlaştırılmasına ilişkin 18 Aralık 1975 tarihli ve 76/115/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 24, 30.1.1976, s. 6-20 Özet Bu Yönerge, motorlu araçlardaki emniyet kemerlerinin bağlantı parçalarına yönelik teknik gereksinimleri uyumlaştırmayı hedeflemekte; bu yüzden de motorlu araçlarda ön veya arka koltuklarda oturan yetişkinlere yönelik emniyet kemerlerinin bağlantı parçalarına uygulanmaktadır. Emniyet kemerlerinin bağlantı parçalarının bu Yönerge’nin EK'lerinde yer alan yükümlülüklere uygun olmaları durumunda, bahse konu Yönerge uyarınca hiçbir Üye Devlet, emniyet kemerlerinin bağlantı parçalarına ilişkin gerekçelerle bir motorlu taşıta AET tip onayı veya ulusal tip onayı vermeyi reddedemez. EK-I’in 1 No’lu İlavesi, bağlantı parça noktaları için asgari bir sayı belirlemekte; 2 No’lu İlave ise, alt segman bağlantılarının yerini ve açı özelliklerini saptamaktadır. EK-II, uygun kemer bağlantı yerlerini ayrıntılı olarak belirlemektedir. EK-III ise, çekiş gücü tertibatına ilişkin ayrıntıları düzenlemektedir. Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir. Tadil eden: Üye Devletlerin, motorlu araçların emniyet kemerlerinin bağlantı parçalarına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 76/115/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni tadil eden 20 Temmuz 1982 tarihli ve 81/575/AET sayılı Konsey Yönergesi ATRG L 209, 29.07.1981, s. 30–31 Bu Yönerge, üreticilerin, ürettikleri motorlu araçların bağlantı parçalarının bahse konu Yönerge’nin zorunluluklarıyla uyumlu olmasını sağlamaları amacıyla, 76/115/AET sayılı Yönerge’nin kapsamının genişletilmesini talep etmektedir. Yönerge, ayrıca motorlu araçların üretiminde teknik sağlanması gerekliliğinin altını çizmektedir. ilerleme © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 101 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Üye Devletlerin, motorlu araçların emniyet kemerlerinin bağlantı parçalarına yönelik mevzuatının uyumlaştırılmasına ilişkin 76/115/AET sayılı Konsey Yönergesinin teknik ilerlemeye uyumuna yönelik 2 Nisan 1982 tarihli ve 82/318/AET sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 139, 19.5.1982, s. 9–16 Üye Devletlerin, motorlu araçların emniyet kemerlerinin bağlantı parçalarına yönelik mevzuatının uyumlaştırılmasına ilişkin 76/115/AET sayılı Konsey Yönergesinin teknik ilerlemeye uyumuna yönelik 30 Ekim 1990 tarihli ve 90/629/AET sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 341, 6.12.1990, s. 14–19 Üye Devletlerin, motorlu araçların emniyet kemerlerinin bağlantı parçalarına yönelik mevzuatının uyumlaştırılmasına ilişkin 76/115/AET sayılı Konsey Yönergesinin teknik ilerlemeye uyumuna yönelik 17 Haziran 1996 tarihli ve 96/38/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 187, 26.7.1996, s. 95–105 Üye Devletlerin, motorlu araçların emniyet kemerlerinin bağlantı parçalarına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 76/115/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni tadil eden 7 Eylül 2005 tarihli ve 2005/41/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 255, 30.9.2005, s. 149–151 Bu Yönerge, bazı araç türlerine uygun olarak emniyet kemeri mecburiyeti getirilmesi aracılığıyla, karayolu güvenliğini artırmayı hedeflemektedir. Bu Yönerge, emniyet kemerlerine yönelik bağlantı parçalarının ve/veya M1 dışındaki kategorilere dâhil araçların bağlama sistemlerinin, Topluluk tip-onayı sisteminin tüm araç kategorilerine genişletileceği zamana dek, kurulumuna yönelik ihtiyacı vurgulamaktadır. Bu Yönerge ile tadil edilen 76/115/AET sayılı Yönerge’de belirlenen yükümlülüklere uygun olan güvenlik kemerlerinin bağlantı parçaları hususunda, Üye Devletler, bu tür bir araca yönelik olarak AET tip onayı veya ulusal tip onayı vermeyi reddedemezler. Yeni araçların kayıt, satış veya hizmete girmesini de önleyemezler. Komisyon, 20 Nisan 2008 tarihinden geç olmamak kaydıyla, özürlü insanlara yönelik kemerle veya diğer herhangi bir bağlama sistemiyle © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 102 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group birlikte kullanılmaya yönelik bağlantı parçalarına ilişkin özellikleri uyumlaştırmak amacıyla, spesifik usulleri inceleyecektir. Motorlu araçların emniyet kemerleri ve bağlama sistemleri 11) Üye Devletlerin, motorlu araçların emniyet kemerleri ve bağlama sistemlerine yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 28 Haziran 1977 tarihli ve 77/541/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 220, 29.8.1977, s. 95-143 Özet Bu Yönerge, yolcuların korunmasının iyileştirilmesi amacıyla, M1 (sürücü koltuğuna ilave olarak en fazla sekiz koltuk içeren ve yolcuların taşınmasına yönelik araçlar) kategorisine mensup motorlu araçların tümünün koltuklarına yönelik olarak üç noktalı ve retraktörlü kemer yerleştirilmesini talep etmektedir. Yönerge, emniyet kemerleri ve bağlama sistemlerine yönelik parça tip-onayı usulünü uyumlaştırmakta ve karayolu güvenliğini artırmak amacıyla bunların takılmasını zorunlu hale getirmektedir. Yönerge, aynı zamanda, motorlu araçlara yönelik üye devlet mevzuatının yakınlaştırılmasının, her bir Üye Devlet tarafından ortak yükümlülükler temelinde gerçekleştirilen denetimlerin karşılıklı olarak tanınmasını gerektirdiği gerçeğinin altını çizmektedir. Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir Tadil eden: Üye Devletlerin, motorlu araçların emniyet kemerleri ve bağlama sistemlerine yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 77/541/AET sayılı Konsey Yönergesinin teknik ilerlemeye uyumuna yönelik 2 Nisan 1982 tarihli ve 82/319/AET sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 139, 19.5.1982, s. 17–31 Üye Devletleri ayırt eden özel harf ve sayıları esas alan sınaî ürünlerle ilgili Üye Devlet mevzuatlarının yakınlaştırılmasına ilişkin bazı Yönergelerin tadil edilmesine ilişkin 25 Haziran 1987 tarihli ve 87/354/AET sayılı Konsey Yönergesi © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 103 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group ATRG L 192, 11.7.1987, s. 43–45 Üye Devletlerin, motorlu araçların emniyet kemerleri ve bağlama sistemlerine yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 77/541/AET sayılı Konsey Yönergesinin teknik ilerlemeye uyumuna yönelik 30 Ekim 1990 tarihli ve 90/628/AET sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 341, 6.12.1990, s. 1–13 Üye Devletlerin, motorlu araçların emniyet kemerleri ve bağlama sistemlerine yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 77/541/AET sayılı Konsey Yönergesinin teknik ilerlemeye uyumuna yönelik 17 Haziran 1996 tarihli ve 96/36/AT sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 178, 17.7.1996, s. 15–30 Motorlu araçların emniyet kemerleri ve bağlama sistemleriyle ilgili 77/541/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 22 Şubat 2000 tarihli ve 2000/3/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) (Konsolide versiyon) ATRG L 053, 25.02.2000, s. 1-76 Bu Yönerge, güç tahrikli taşıtlarda çocuk oturaklarına yönelik bağlama araçlarının (bir başka deyişle, “çocuk bağlama sistemleri”) onaylanmasına ilişkin 44 sayılı UN/ECE Yönetmeliği temelinde, çocuk bağlama sistemlerine ilişkin spesifik yükümlülükleri birleştirmektedir. Üye Devletlerin, motorlu araçlarım emniyet kemerleri ve bağlama sistemlerine yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 77/541/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni tadil eden 7 Eylül 2005 tarihli ve 2005/40/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 255, 30.9.2005, s. 146-148 Bu Yönerge, bazı araç kategorilerinde emniyet kemerinin takılmasını mecburi hale getirmek suretiyle, karayolu güvenliğini iyileştirmeyi hedeflemektedir. Bu Yönerge, emniyet kemerleri ev/veya bağlama sistemlerinin kurulumuna ilişkin 77/541/AET sayılı Yönerge’de belirtilen yükümlülükleri tadil etmektedir. Bu Yönerge aracılığıyla tadil edilen 77/541/AET sayılı Yönerge’de belirlenen yükümlülüklere uymayan emniyet kemerleri ve/veya bağlama sitemlerinin kurulumu hususunda, Üye Devletler’in 20 Ekim 2007 tarihinden itibaren, yeni araçlara iliştirilen uygunluk sertifikasını geçersiz © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 104 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group kabul etmesi gerekmektedir. Ayrıca, Üye Devletler, yeni araçların kayıt, satış veya hizmete girmesini de, 70/156/AET sayılı Yönerge’nin 8 (2). Maddesinin hükümlerine başvurulduğu durumlar haricinde, önleyemezler. Motorlu araçların koltuk başları 12) Üye Devletlerin, motorlu araçların koltuk başlarına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 16 Ekim 1978 tarihli ve 78/932/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 325, 20.11.1978, s. 1–15 Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir. Tadil eden: Üye Devletleri ayırt eden özel harf ve sayıları esas alan sınaî ürünlerle ilgili Üye Devlet mevzuatlarının yakınlaştırılmasına ilişkin bazı Yönergelerin tadil edilmesine ilişkin 25 Haziran 1987 tarihli ve 87/354/AET sayılı Konsey Yönergesi ATRG L 192, 11.7.1987, p. 43–45 Özet Bu Yönerge, motorlu araçların koltuk başlıklarına yönelik teknik yükümlülükleri uyumlaştırmayı hedeflemektedir. Bu Yönerge, karayolunda kullanmak üzere tasarlanmış, en az dört adet tekerleği bulunan ve azami hız sınırının 25 km/saat’i aşacak şekilde düzenlendiği (70/156/AET sayılı Yönerge’de EK-I’de tanımlandığı şekliyle) M1 Kategorisine dâhil motorlu araçları kapsamaktadır. Bu Yönerge uyarınca, her Üye Devlet, EK I ila V arasında belirlenen üretim ve test yükümlülüklerine uyan, motorlu araçların koltuklarına eklenmiş veya eklenmemiş tüm koltuk başlığı türlerine AET parça tip onayı vermekle yükümlüdür. EK-III, koltuk başlıklarının yükseklik ve genişliğini ayrıntılı olarak belirlemektedir. Enerji kaybının denetlenmesine ilişkin usul ise, EK-V’te ortaya konmaktadır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 105 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Motorlu araçların ön koruma tertibatı 13) Üye Devletlerin, motorlu araçların ön koruma tertibatına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 26 Haziran 2000 tarihli ve 2000/40/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi (Konsolide versiyon) ATRG L 203, 10.8.2000, s. 9–28 Özet Bu Yönerge, AT tip onayına uygunluk için uyulması gereken bireysel yönergelerden biridir. Ayrıca, 70/156/AET sayılı Yönerge’de geçen taşıtlara, taşıt sistemlerine, aksamlara ve ayrı teknik ünitelere ilişkin hükümler, bu Yönerge’ye de uygulanmaktadır. Bu Yönerge, kütlesi 3,5 tondan fazla olan ticari araçların karıştığı karayolu kazalarının sayısındaki kayda değer artışı göz önünde bulundurmak suretiyle, bu tür araçlara ilişki hükümlerin, bu araç kategorisi için olan AT tip onayına herhangi bir ek getirmeksizin zorunlu hale getirilmesi gerektiğini bildirmektedir. Bu Yönerge’de EK-I, AT tip onayı için idari hükümler ortaya koymakta; EK-II ise kapsam ve teknik gereksinimlere ilişkin ayrıntılar vermektedir. Yönerge’nin EK’leri, 2004 Mayıs genişlemesi neticesinde değişikliğe uğramış ve yeni üyelerin isimleri, EK Bölümlerine iliştirilmiştir. Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir. Ticari araç içindeki yolcuların korunması 14) Ticari araç içindeki yolucuların korunması ile ilgili araç onayı ile ilgili Birleşmiş Milletler Avrupa Ekonomik Komisyonunun yeknesak hükümleri üzerine 29 sayılı Yönetmeliğine Avrupa Birliğinin katılımına dair 14 Şubat 2012 tarihli ve 2012/142/AB sayılı Konsey Kararı ATRG L 71, 9.3.2012, s. 1–2 AB, 97/836/AT Konsey Kararı ile 1958 tarihli Birleşmiş Milletler Avrupa Ekonomik Komisyonu (BM-AEK) Anlaşması'na taraf olmuş ve motorlu araç teçhizat ve parçaları ve tekerlekli araçların yeknesak teknik koşullarının kabul edilmesi ve bunlara verilen onayın karşılıklı tanınmasını kabul etmiştir. BM-AEK'nın ticari araçlar içindeki yolcuların korunması ile ilgili 29 sayılı Yönetmeliğinin yeknesak hükümlerine dair araç onayının standartlaştırılmış gerekleri, 1958 Anlaşmasının tarafları arasındaki motorlu araç ticareti önündeki © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 106 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group teknik engelleri kaldırmayı ve araç yolcularının yüksek düzeyde güvenliği ve korunmasını garantilemeyi amaçlamaktadır. Karar, BM-AEK Yönetmeliği ile motorlu araçların, bunların römork ve sistemlerinin, ve bunlar için tasarlanmış aksam ve ayrı teknik birimlerin genel güvenliği ile ilgili tip onayı hakkındaki 661/2009 (AT) sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönetmeliğine getirilen müteakip tadilatı dikkate almaktadır. Bunlar uyarınca AB, BM-AEK'nın 29 sayılı Yönetmeliğini dikkate alacak ve bu BM-AEK Yönetmeliğini doğrudan, motorlu araçlar AB tip onayı sisteminin bir parçası haline getirecektir. 2.1.2.3 Yaya Güvenliği Avrupa Komisyonu ve motorlu araç üreticileri, araç tasarımında iyileştirmelerde bulunmak üzere, yayaların ve bisiklet kullanıcılarının karşılaştığı ölüm ve yaralanmaları azaltmak amacıyla, birlikte çalışmaktadır. 27 Kasım 2001 tarihinde, İç Pazar, Tüketici İşleri ve Turizm Konseyi,’nin (ACEA) yayaların korunmasına ilişkin gönüllü taahhüdünü kabul etmiştir. Konsey, yayaların ve savunmasız konumdaki diğer karayolu kullanıcılarının korunmasını iyileştiren birtakım önlemlerin uygulamaya konmasını çabuklaştırmak aracılığıyla, bu spesifik durum çerçevesinde yapılan gönüllü taahhüt girişimini onaylamıştır. Endüstrinin taahhüdü, pasif ve aktif güvenlik önlemlerini şu şekilde bir araya getirmektedir: — tüm yeni araç türleri, Komisyon’un Ortak Araştırma Merkezi tarafından tavsiye edilen pasif güvenlik önlemlerinin ilk serisiyle, 1 Temmuz 2005 tarihinden başlamak üzere, uyum sağlayacaktır; — tüm yeni araç türleri, 2010 yılından başlamak üzere, Avrupa Geliştirilmiş Araç Güvenliği Komitesi (European Enhanced Vehicle Safety Committee – EEVC) tarafından belirlenen teknik talimatları veya en azından eşdeğer olan diğer tedbirleri karşılaması gerekmektedir; — yeni araçların, standart teçhizat mahiyetinde, 2002 yılından başlamak üzere, kilitleme önleyici sistemle (Brake Assist System – BAS) donatılmış olması gerekmektedir; — yeni araçların, 2002 yılından başlamak üzere, Günışığında Çalışan Lambalarla (Daytime Running Lights – DRL) donatılmış olması gerekmektedir; — araç üreticileri, 2002 yılından başlamak üzere, sert metal üst tamponlarını, ne yeni araçlarda ne de yedek parça olarak pazarlayamayacaktır. — Bilişim Teknolojisi temelli ilave aktif güvenlik cihazları, tüm yeni motorlu araçlara tedricen yerleştirilecektir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 107 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bununla birlikte, Konsey: — Üye Devletleri, bahse konu taahhüdü takip etmek üzere, sürece dâhil etmek; — Birleşmiş Milletler Avrupa Ekonomik Komisyonu çerçevesinde küresel teknik düzenleme geliştirmek amacıyla, yayaların korunmasına ilişkin bu önlemleri, bir temel olarak almak; — Sert metal üst tamponlarına ilişkin pazarlama yasağını, tüm yeni binek otomobillere ve 3,5 ton üzeri hafif ticari araçlara genişletmek; — İlgili teknik usullerin tanımlanmasına değin, günışığında çalışan lambaların tanıtımını ertelemek suretiyle kabulünü şarta bağlamıştır. Endüstri, ikinci aşamada, Avrupa Geliştirilmiş Araç Güvenliği Komitesi (European Enhanced Vehicle Safety Committee – EEVC) tarafından önerilen ve yaya güvenliği hedeflerine daha sıkı şekilde uyum sağlayacaktır. Bu kurallar, 2010 yılından başlamak üzere uygulanacak ve 2012 yılından itibaren tüm araçları kapsayacak şekilde tedricen kapsamları genişletilecek; bu süreç de en geç 2014 yılı sonuna kadar tamamlanacaktır. Talep edilen standartlar, EEVC’nin teknik talimatları veya en azından eşdeğer olan diğer tedbirler tarafından ortaya konacaktır. Taahhüdün bu bölümünün, 1 Temmuz 2004 tarihinden itibaren Komite’nin belirlemiş olduğu bir İzleme Komitesi tarafından ve endüstrinin katılımıyla gerçekleştirilen bir fizibilite değerlendirmesine tabi tutulacağı öngörülmektedir. İzleme Komitesi’nin standartlara uyumu denetleyeceği ve hedeflerin gerçekleştirilmesi doğrultusundaki teknik ilerleme ve planlamaya ilişkin rapor verecektir; bağımsız uzmanlar da şartların karşılandığına ilişkin denetimleri gerçekleştirecektir. Ekim 2006’da, Yayaların ve diğer savunmasız karayolu kullanıcılarının korunmasına ilişkin önlemlerin fizibilitesi hakkındaki Çalışma’nın, İşletmeler ve Sanayi Genel Müdürlüğü tarafından taslağı hazırlanmıştır. Bahse konu Rapor, alternatif test metotları ve araçlar getirmektedir ve EEVC’nin test metotları ve kıstaslarında düzeltmeler yapılmasını önermiştir. Ayrıca, Rapor, yeni araçların kullanımına yönelik olarak tasarlanmış yeni teknolojinin gelişimi ve erişilebilirliğini değerlendirmekte ve yeni teknolojilerin güvenilirliliğini yeniden gözden geçirmeyi önermektedir. Bahse konu Rapor, aynı zamanda, 2003/102/AT sayılı Yönerge’nin kapsamını, daha büyük araçları içerecek şekilde genişletecek bir takım seçenekler de belirlemektedir. Bu Rapor çerçevesinde, Fren Destek/Dağıtım Sistemi’e (Brake Asist System – BAS) ilişkin özel bir analiz yapılarak; yaya kazalarının önlenmesine ilişkin yararlı © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 108 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group etkilerini değerlendirmek amacıyla güncellenmiş bir fayda-maliyet analizi gerçekleştirilmiştir. Yürürlükteki mevzuat Yayaların korunması 1) 2007/46/AT sayılı Yönergeyi tadil eden ve 2005/102/AT ve 2005/66/AT sayılı Yönergeleri ilga eden Yayaların ve diğer korunmasız karayolu kullanıcılarının korunmasına dair motorlu taşıtlar tip onayına ilişkin 14 Ocak 2009 ve 78/2009 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönetmeliği (AEA ile ilintili metin) ATRG L 35, 4.2.2009, s. 1-31. Yönetmeliğin ana konusu, motorlu araçlar ile çarpışmalarıyla meydana gelen yaralanmalar durumunda yaya ve diğer korunmasız karayolu kullanıcılarının güvenliğinin geliştirilmesini amaçlayan şartların kuvvetlendirilmesidir. 78/2009/AT sayılı Yönetmelik, 2007/46/AT sayılı Yönerge çerçevesinde ortaya konan Topluluk tip onayı prosedürü kapsamında ayrı bir düzenleme olarak kabul edilmiştir. Motorlu taşıtlar tip onayı dahilindeki mevzuatın teknik içeriği sebebiyle AB genelinde yeknesak bir kurallar bütünü oluşturulması gereğinden hareketle kabul edilmiştir. Bu amaç dolayısıyla, motorlu araçlar ile çarpışmalarından önce ve çarpışma esnasında yayaların ve diğer korunmasız karayolu kullanıcılarının güvenliğine ilişkin 2003/102/AT sayılı Yönerge ve motorlu araçlarda ön koruma sistemlerinin kullanımına ilişkin 2005/66/AT sayılı Yönerge bu Yönetmelik tarafından değiştirilmiştir. Konuya ilişkin olarak, Komisyon tarafından hazırlanan bir raporda ortaya konduğu üzere, aktif güvenlik sistemi olan “Fren Yardımcı Sistem”(Brake Assist System)’inin pasif güvenlik gereksinimlerindeki değişikliklerle birlikte zorunlu hale getirilmesi yaya korunma seviyesini artırmaktadır. Yönetmelik çerçevesinde, araçlar “etkin” çarpışma önleme sistemlerini barındırmaları halinde bu düzenleme ile getirilen koşullardan muaf tutulmaktadırlar. Yönetmelik altındaki hükümler aynı zamanda azami kütlesi 2500kg aşan M1 ve N1 tipi araçlara da uygulanabilmektedir. 2) Birleşmiş Milletler Avrupa Ekonomik Komisyonunun yaya güvenliği ile ışık yayıcı diyot ışık kaynakları ve tasarı halinde Yönetmeliklerine dair Avrupa Birliği pozisyonu üzerine 14 Şubat 2012 tarihli ve 2012/143/AB sayılı Konsey Kararı ATRG L 71, 9.3.2012, s. 3–4 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 109 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group AB, 97/836/AT Konsey Kararı ile 1958 tarihli Birleşmiş Milletler Avrupa Ekonomik Komisyonu (BM-AEK) Anlaşması'na taraf olmuş ve motorlu araç teçhizat ve parçaları ve tekerlekli araçların yeknesak teknik koşullarının kabul edilmesi ve bunlara verilen onayın karşılıklı tanınmasını kabul etmiştir. BM-AEK'nın motorlu araçların yaya güvenliği performansı ile ilgili Yönetmelik tasarısı ile güç tahrikli taşıtlar ile bunların römorklarının onaylanmış sinyal far taslarında kullanılacak Işık Yayıcı Diot (Light Emitting Diode -- LED) ışık kaynaklarının onayı hakkındaki tasarılarının yeknesak hükümlerine dair araç onayının standartlaştırılmış gerekleri, 1958 Anlaşmasının tarafları arasındaki motorlu araç ticareti önündeki teknik engelleri kaldırmayı ve bu araçların daha yüksek düzeyde güvenlik ve korunma sağlamasını amaçlamaktadır. Karar, bu Yönetmelik tasarıları hakkındaki AB pozisyonu doğrultusunda, Birliği temsil eden Avrupa Komisyonunun olumlu yönde oy kullanmasını şart koşmaktadır. 3) Yayaların ve diğer korunmasız karayolu kullanıcılarının korunmasına dair motorlu taşıtlar tip onayına ilişkin 78/2009 (AT) sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönetmeliğinin EK I'inin uygulanmasına yönelik detaylı kuralları ortaya koyan ve 2007/46/AT Yönergesini tadil ediğ 2003/102/AT ile 2005/66/AT Yönergelerini ilga eden 22 Temmuz 2009 tarihli ve 631/2009 (AT) Komisyon Yönetmeliği ATRG L 195, 25.7.2009, s. 1–60 Tadil eden: Yayaların ve diğer korunmasız karayolu kullanıcılarının korunmasına dair motorlu taşıtlar tip onayına ilişkin 78/2009 (AT) sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönetmeliğinin EK I'inin uygulanmasına yönelik detaylı kuralları ortaya koyan 631/2009 (AT) Yönetmeliğinin EK'ini tadil eden 12 Mayıs 2011 tarihli ve 459/2011 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 124, 13.5.2011, s. 21–22 631/2009 (AT) sayılı Komisyon Yönetmeliği, 78/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğinin EK I’ini uygulamaktadır. Üreticiler ile teknik sevislerin yaptıkları değerlendirmeler, dört farklı alandaki belirli şartların açıklığa kavuşturulması gerektiğini göstermektedir. 2 Haziran 2011 tarihinde yürürlüğe girmiş olan 459/2011 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği, bu amaçla 631/2009’un EK’ini tadil etmektedir. 2.1.3. Motorlu Araçların Tescili Araçların tesciline ilişkin ulusal kuralların Avrupa düzeyinde henüz uyumlaştırılmamış olmasına rağmen, Üye Devletler, motorlu araçların kaydına ilişkin çok kısıtlayıcı kurallar almak konusunda tam bir serbestiye sahip değillerdir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 110 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Burada altının çizilmesi gereken husus ise, bahse konu kuralların, malların serbest dolaşımına ilişkin temel Topluluk prensibiyle uyumlu olmaları zorunluluğudur. Ayrıca, bağımsız olarak her birey, normal koşullar altında ikamet ettiği Üye Devlet’te aracını kayıt ettirmekle yükümlüdür. Bu bağlamda, 83/182/AET sayılı Konsey Yönergesi’nin 7.maddesi ve 2009/55/AT sayılı Konsey Yönergesi’nin 6.maddesi (aşağıda ayrıntılı bir şekilde ele alınacaktır), ilgili kişinin, kendi ülkesi dışında bir Üye Devlet sınırları dâhilinde geçici veya daimi olarak yaşadığı ve araç kullandığı durumlarda mutat ikametgâhının tespit edilmesine ilişkin kesin kurallar ortaya koymaktadır. Hâlihazırda, Üye Devletler’in ulusal mevzuatı, motorlu aracın alıcı Üye Devlet’te kayıt altına alınması için azami üç değişik aşama öngörmektedir: - motorlu aracın teknik özelliklerinin onayı (bir başka deyişle, AT tip onayı veya ulusal onay usulleri); kullanılmış araçlar için yola elverişlilik testi (bir başka deyişle, insan sağlığı ve yaşamını koruma durumlarının tasdiki); motorlu aracın kayıt altına alınması (bir başka deyişle, karayolu trafiğinde hizmete girmesi için gerekli idari onayın sonuçlandırılması, motorlu aracın teşhisi ve kayıt numarasının çıkarılması) Birçok Üye Devlette, bir motorlu aracın plaka numarası takmaksızın umumi yolda kullanılamaması, genel kural mahiyetinde kabul edilmektedir. Standart bir durum olarak, motorlu araç, menşe Üye Devletin veya hedef Üye Devletin tescil plakaları (hususi veya geçici) takılarak kullanılmaktadır. Yürürlükteki mevzuat Araçların tescil belgeleri 1) Taşıtlar için kayıt belgeleri verilmesine ilişkin 29 Nisan 1999 tarihli ve 1999/37/AT sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 138, 1.6.1999, s. 57–65 Tadil eden: Taşıtlar için kayıt belgeleri verilmesine ilişkin 29 Nisan 1999 tarihli ve 1999/37/AT sayılı Konsey Yönergesi’ni tadil eden 23 Aralık 2003 tarihli ve 2003/127/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 10, 16.1.2004, s. 29–53 Özet © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 111 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bu Yönerge, motorlu araçlar için uyumlaştırılmış bir kayıt ruhsatı ortaya koymaktadır. Aracın diğer Üye Devletler’de trafiğe çıkmasından önce eksiksiz bir şekilde yerine getirmesi gereken kayıt usullerini ve daha önceden başka bir Üye Devlet’te kayıt altına alınmış olan araçların yeniden hizmete girmesini iyileştirmeyi hedeflemektedir. Madde 1 uyarınca, bu Yönerge, araçların kayıt altına alındığı andan itibaren Üye Devletler’in vermesi gereken belgelere uygulanmaktadır. Madde 4 uyarınca, bir Üye Devlet’in vermiş olduğu ruhsat, aracın uluslararası trafikte teşhis edilmesi ve başka bir Üye Devlet’te yeniden kayıt altına alınması için diğer Üye Devletler tarafından da kabul edilmelidir. Bu bağlamda, Yönerge’nin I ve II No’lu EK’leri, teknik yönlerin uyarlanması için basitleştirilmiş usulleri içermektedir. Yönerge, EK’lerinin, madde 7’de belirtilen usul doğrultusunda, teknik ilerlemeye uyumlaştırılmasını kabul etmektedir. 2) Ortak sınırlardaki kontrollerin aşamalı olarak kaldırılması ile ilgili Schengen Anlaşmasını uygulayan Konvansiyonu, Üye Devletlerin araç sertifikalarının verilmesinden sorumlu hizmetlerinin Schengen Bilgi Sistemine erişimi konusunda tadil eden Avrupa Parlamentosu ile Konseyin 6 Temmuz 2005 tarihli ve 1160/2005 (AT) sayılı Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 191, 22.7.2005, s. 18–21 Yönetmelik, tescil sertifikaları vermekle yetkilendirilmiş kurumların, araç tescili öncesinden Schengen Bilgi Sistemi (Schengen Information System -- SIS) ile iletişime geçmelerini gerektirmektedir. Böylece, çalınmış, kaçırılmış ya da kayıp motorlu araçların bilgilerini barındıran SBS yardımıyla araç hırsızlığına karşı mücadelenin desteklenmesi beklenmektedir. 3) Komisyon Tebliği: Başka bir Üye Devlet menşeli motorlu araçların kayıt altına alınmasıyla ilgili usullere ilişkin Yorumlayıcı Tebliğ SEC (2007) 169 Özet Bu Tebliğ, Üye Devletleri, diğer Üye Devletler’den gelen motorlu araçların kayıt altına alınmasına ilişkin olarak daha esnek davranmaları konusunda teşvik etmeyi hedeflemektedir. Tebliğ, Avrupa Birliği çapında tekdüze bir AT tip onayının, tüm Üye Devletler’deki kayıt altına alma sürecini hızlandırılıp kolaylaştırılacağını vurgulamaktadır. Bu maksatla, motorlu araçların ve römorklarının ve bu tür © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 112 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group araçlara yönelik sistemlerin, aksamların ve ayrılabilir teknik ünitelerin onayına ilişkin yeni bir Çerçeve Yönerge için Önerge’ye (ki, bu aşağıda ayrıntılı bir şekilde açıklanacaktır) dikkat çekmektedir. Bu Tebliğ’in hedefi, satın alan Devlet dışında başka bir Üye Devlet’te motorlu araçların kayıt altına alınmasına ve Üye Devletler arasında bahse konu kaydın transferine uygulanan Topluluk mevzuatının bütün bir resmini vermektedir. Avrupa mevzuatında ve ilgili içtihat hukukundaki son genişlemeler ışığında, bu alanı düzenlemektedir. Beklemedeki önergeler Araçların tescil belgeleri 1) Araçların tescil belgeleri ile ilgili 1999/37/AT Konsey Yönergesini tadil eden bir Avrupa Parlamentosu ile Konseyi Yönergesine dair Önerge (Yola elverişlilik Paketinin bir parçası) COM(2012) 381 final Mevcut durum: Önerge 13 Temmuz 2012 tarihinde Parlamento ile Konseye gönderilmiştir. Özet Önerge, yol güvenliğini artırmak ve çevrenin korunması amacıyla motorlu araçlar ve bunların römorklarının yol kenarı denetimi ile ilgili güncellenmiş uyum kurallarını hedeflemektedir. Önerge aynı zamanda, Yol Güvenliği üzerine Siyasaın İntibakı 2011-20 çalışmasında önerildiği şekilde 2020 yılı itibariyle trafikte ölümlü kazaları yarıya indirmeye hedefini teşvik etmeye çalışmaktadır. Buna ilaveten Önerge'nin, eksik bakımlı araçların taşımacılığından kaynaklanan salınımları azaltmaya katkıda bulunması beklenmektedir. Bu Önergenin de bir parçası olduğu "Yola elverişlilik Paketi," yola elverişlilik rejimine eşlik eden, yolaelverişlilik muayeneleri (Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin 2009/40/AT Yönergesi), yol kenarı kontroller, (Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin 2000/30/AT Yönergesi) ve araçların tescil kurallarını (1999/37/AT Konsey Yönergesi) içeren mevcut hukuki çerçevede yer alan gerekleri devam ettirecektir. Önerge, yaşı ilerlemiş ve özellikle yüksek kilometreye ulaşmış araçların muayene aralığını tadil etmenin yanısıra, motorsikletler dahil olmak üzere yeni araç kategorilerinin mevcut rejiminin kapsamını genişletmektedir. Son olarak Önerge, özellikle muayene ekipmanı, muayeneden sorumlu personelin beceri ve eğitimi ve muayene sisteminin denetimi olmak üzere birtakım mevzularda, muayenenin standart ve kalitesine dair yeni gerekleri şart koşmaktadır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 113 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 2.1.4. Motorlu Araçların Vergilendirilmesi Malların, özellikle de motorlu araçların vergilendirilmesi, Üye Devletler’in bütçeleri için önemli bir gelir kaynağı teşkil etmektedir. Bu yüzden, vergilendirme uygulamaları, “serbest dolaşım” hususunda son derece önem arz etmektedir. Aşağıdaki müteakip iki yönerge, motorlu araçların Üye Devletler’in topraklarında serbest dolaşımı için potansiyel vergi engellerinin üstesinden gelmek üzere onaylanmıştır. Yürürlükteki mevzuat Belirli taşımacılık vasıtalarının vergi muafiyeti 1) Bir üye ülkeden diğerine geçici olarak ithal edilen belirli taşımacılık vasıtalarının Topluluk içinde vergi muafiyetine ilişkin 28 Mart 1983 tarihli ve 83/182/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 105, 23.4.1983, p. 59-63 Tadil eden: Mali sınırların kaldırılmasını maksadıyla ortak sistemi bir katma değer vergisi ile tamamlayan ve 77/388/AET Yönergesini tadil eden 16 Aralık 1991 tarihli ve 91/680/AET sayılı Konsey Yönergesi ATRG L 376, 31.12.1991, s. 1–19 Özet Yönerge, ulusal vergi düzenlemelerini uyumlaştırmak suretiyle, Topluluk dâhilinde geçici olarak ithal edilen belirli taşımacılık vasıtalarının önündeki vergi engellerini kaldırmayı hedeflemektedir. Madde 1 uyarınca, Üye Devletler, Yönerge’de belirlenen koşullar altında, motor tahrikli karayolu araçlarının (römorkları ile birlikte) diğer bir Üye Devlet’ten geçici ithaline, aşağıda sıralananlardan muaf tutabilirler: — Muamele vergisi, özel tüketim vergisi ve diğer tüketim vergilerinden; — EK’te sıralanan vergilerden. Bununla birlikte, ticari araçlar, yukarıda bahsi geçen muafiyetten bağışık tutulmaktadır. Yönerge’nin kapsamı, bir Üye Devletin iç pazarında yürürlükte olan genel vergilendirme koşulları uyarınca ithal edilen veya iktisap edilen bazı taşımacılık vasıtaları ile sınırlandırılmıştır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 114 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Yönerge, belirlenen koşul ve durumlar çerçevesinde, şahıslar tarafından başka bir Üye Devletten geçici olarak ithal ettiği kişisel mülkiyetin, tüm Üye Devletler tarafından muamele vergisinden, özel tüketim vergisinden ve bu tür mülkiyetlere normal şartlarda uygulanan diğer tüketim vergilerinden muaf tutulmasını şart koymaktadır. Diğer yandan, Yönerge, ülke dahilinde bu tür mülklerin kullanımıyla ilintili spesifik ve/veya dönemsel vergileri ve rüsumlarını (bir başka deyişle, motorlu araç kayıt ücretleri) kapsamamaktadır. Yönerge, hususi araçların geçici ithalatına ilişkin olarak muafiyet verilmesi ve bu muafiyetin süresine dair koşulları belirlemektedir. İstisnai durumlarda, hususi araçların ticari amaçla geçici olarak ithalatı, 4.maddede; bahse konu alandaki ithalata ilişkin spesifik durumlar ise 5.maddede düzenlenmektedir. Yönerge, süreç içinde Birliğe katılan yeni Üye Devletlere de genişletilmiştir. Geçici ithalat üzerinde vergi muafiyeti 2) Kişilerin bireysel mülkiyetlerinin Üye Ülkelerden yapılan daimi girişlerinde uygulanabilir vergi istisnalarına ilişkin 25 Nisan 2009 tarihli ve 2009/55/AT sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 145, 10.6.2009, s. 36-41 Özet Bu Yönerge temel olarak kişilerin bireysel mülkiyetlerinin üye ülkelerden daimi ithalatına uygulanacak vergi istisnalarına ilişkin 83/183/AET sayılı Yönergeyi yeniden düzenlemeyi amaçlamaktadır. Bu çerçevede ortaya çıkmış yeni Yönerge, eski düzenlemenin içeriğini korumakla beraber bu çerçevede kabul edilmiş olan ilgili mevzuatı da tek bir çatı altında toplamaktadır. Yönerge, söz konusu mülklerin ülke içinde kullanımına ilişkin spesifik ve/veya dönemsel vergileri ve rüsumları (bir başka deyişle, motorlu araç kayıt ücretleri) kapsamamaktadır. Yönerge’nin 1.maddesi uyarınca, her Üye Devlet, şahsi malların bireyler tarafından bir Üye Ülkeden daimi olarak ithalatının, muamele vergisi, özel tüketim vergisi ve bu tür mallara uygulanan diğer tüketim vergilerinden muaf tutmakla yükümlüdür. Buna karşılık, ticari araçlar bu muafiyetten bağışık tutulmuştur. Malların ithalatı, sırasıyla 7, 8, 9 ve 10.maddelerde belirlenen dönemlerde bir veya birçok kez gerçekleştirilebilir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 115 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Yönerge uyarınca, ithal edilen motorlu araçlar, vergiden muaf olarak ithal edilmelerini müteakip 12 aylık dönem boyunca, ithal eden Üye Devletin yetkili mercilerinin onayıyla uygun bir şekilde gerekçelendirilmediği durumlar haricinde, ıskartaya çıkarılamaz; kiraya verilemez veya ödünç verilemez. 2.1.5. CARS–21 Girişimi 13 Ocak 2005 tarihinde, Avrupa Komisyonu Başkan Yardımcısı Günter Verheugen tarafından, Avrupa Otomobil İmalatçıları Birliği (ACEA) Başkanı Bernd Pischetsrieder ve Volkswagen CEO’sunun işbirliğinde, bir basın konferansı aracılığıyla yeni bir girişim başlatılmıştır. Yeni girişim, 21. yüzyıl için Rekabetçi Otomotiv Düzenleyici Sistemi (Competitive Automotive Regulatory System for the 21st Century – CARS 21) olarak adlandırılan “Yüksek Düzey bir Grup” oluşturmayı hedeflemektedir. CARS 21, ilk olarak Avrupa otomotiv endüstrisiyle ilgili olarak faaliyete başladı; zira sanayinin görüşüne göre, otomotiv sektörünü düzenlemeyi hedefleyen önlemler, AB menşeli motorlu araçların, tüketici için aşırı pahalı hale gelmesinde de görüldüğü üzere, Avrupa otomotiv endüstrisinin küresel rekabet gücü üzerinde negatif etkide bulunacak şekilde kümülatif (giderek artan) maliyetler doğurduğu yönündedir. Bu sebepten ötürü, CARS–21 Grubu, Avrupa otomobil endüstrisinin küresel rekabetini güçlendirmek amacıyla tavsiyelerde bulunmaktadır. CARS–21 Grubunun ilk toplantısı, 11 Nisan 2005 tarihinde gerçekleşmiştir ve Grup, 2005 yılı boyunca bir dizi toplantıda bulunmuştur. CARS–21 Grubu’nun çalışmalarına katkıda bulunmak amacıyla, tüm ilgili taraflarla birlikte (bir başka deyişle, Üye Devletler, sanayi temcileri, Avrupa Parlamentosu Üyeleri (MEPs) ve sivil toplum kuruluşları), otomotiv endüstrisinin gelecekteki ihtiyaçları ve zorluklarına ilişkin olarak bir istişare süreci başlatılmıştır. Bahse konu istişare, 15 Nisan 2005 tarihine kadar sürmüş ve bunu müteakip, 21 Nisan 2005’te, üst-düzey sanayi ve sivil toplum temsilcilerinin görüşleri dinlenmiştir. Gerçekleşen toplantılar neticesinde elde edilen veriler, CARS–21 tarafından Aralık 2005 Final Raporu’nda bir araya getirilmiştir. Bu raporunda, CARS–21, öncelikle entegre bir yaklaşıma dayanmaktadır ve motorlu araçlardaki CO2 salınımlarının daha fazla azaltılmasına yönelik çalışmalarda bulunma ihtiyacını vurgulamaktadır. Endüstrinin küresel rekabet gücünü ve istihdamı güçlendirmek yanında, tüketicilerin karşılayabileceği fiyatlarda olacak şekilde, güvenlik ve çevresel performansta daha fazla ilerleme yaşanmasını sürdürülebilir kılma konusunda da karar vermiştir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 116 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bu bağlamda, Rapor’da öne sürülen tavsiyeler, esas olarak aşağıda belirtilen konuları kapsamaktadır: — yasal çerçevenin sadeleştirilmesi (daha iyi düzenleme); — hafif ve ağır hizmet taşıtlarından çıkan hava kirletici salınımların azaltılması; — araç üreticilerini, benzin/yakıt tedarikçilerini, tamircileri, kamu mercilerini ve müşterileri/sürücüleri içeren entegre bir yaklaşımın benimsenmesi; — karayolu güvenliğinin artırılması; — araştırma ve geliştirme; — fikri mülkiyet; — rekabet; — ticaret; — vergilendirme ve mali teşvikler. Mevcut tip onayı sistemine ilişkin olarak, CARS–21 bahse konu sistemin verimliliği ve Aralık 2005 Final Raporu’nda bu sistemin devamı konusunda hemfikir olmuştur. Grup, ayrıca, Rapor’da yürürlükteki mevzuatın büyük bölümünün, tüketicilerin güvenliği ve korunması ile çevre ve sağlık endişeleri nedeniyle muhafaza edilmesi soncuna varmıştır. Diğer yandan, aşağıda sıralanan 38 Yönerge’nin UN/ECE Yönetmelikleriyle değiştirilmesini de tavsiye etmiştir: 70/157/EEC (ses seviyeleri) 70/221/EEC (benzin depoları) 70/311/EEC (direksiyon döndürme kuvveti) 70/387/EEC (kapı sürgüleri ve menteşeleri) 70/388/EEC (sesli uyarıcılar) 71/127/EEC (geri görülebilirlik) 71/320/EEC (frenleme) 72/245/EEC (radyo parazitlerinin giderilmesi) 74/60/EEC (iç donanımlar) 74/61/EEC (izinsiz kullanıma karşı önlem ve immobilizer) 74/297/EEC (direksiyon koruyucular) 74/408/EEC (koltuk mukavemeti) 74/483/EEC (dış çıkıntılar) 75/443/EEC (takometre/geri vites) 76/756/EEC (aydınlatma teçhizatları) 76/757/EEC (geriye yansıtıcılar) 76/758/EEC (lambalar) 76/761/EEC (farlar) 76/762/EEC (ön sis farları) 77/538/EEC (arka sis farları) 77/539/EEC (geri vites lambaları) 77/540/EEC (park lambaları) 77/541/EEC (araç koltuk kemerleri) 78/316/EEC (kumandaların tanıtımı) 80/1269/EEC (motor gücü) 89/297/EEC (yan koruması) 92/22/EC (emniyet camı) 92/23/EC (tekerlekler) 94/20/EC (kavrama tertibatları) 95/28/EC (alev dayanıklılığı) 96/79/EC (önden gelen darbeler) 96/27/EC (yandan gelen darbeler) 98/91/EC (tehlikeli malların taşınması) 2000/40/EC (motorlu araçların ön koruma donanımları) © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 117 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 76/759/EEC (yön göstergeleri) 76/760/EEC (arka tescil lambaları) plaka 2001/56/EC (ısıtma sistemleri) 2001/85/EC (otobüsler ve yolcu otobüsleri) CARS-21’in bir diğer tavsiyesi de, sanal ortamda test (virtual testing) ve otosınama (self-testing) kavramlarını, bazı hukuki fiillere dâhil etmenin önerilmesi şeklinde olmuştur. İdari usullerin maliyetini azaltmak ve zamandan tasarrufta bulunmak amacıyla endüstrinin ilgili yasal düzenlemelere uygunluk masraflarını azaltmak amacıyla, Grup, aşağıdaki müteakip 25 Yönerge’nin ve bazı UN/ECE Yönetmelikleri’nin18 gözden geçirilmesi konusunda yol göstermiştir: Oto-sınama için önerilecek olanlar: Sanal ortamda test için önerilecek olanlar: AT Yönergeleri: AT Yönetmelikleri: 70/222/EEC (arka tescil plakaları) 77/389/EEC (çeki kancaları) 78/316/EEC (kumandaların tanıtımı) 78/317/EEC (buz / buğu çözücü) 78/318/EEC (cam yıkama / silme) 78/549/EEC (tekerlek kapakları) 92/21/EEC (kütleler &boyutlar [yolcu arabaları]) 97/27/EC (kütleler ve boyutlar) [Otobüsler] 92/114/EEC (şoför mahallinin dış sinyal lambaları) 77/389/EEC (çeki kancaları) 77/649/EEC (ön görüş alanı) 78/318/EEC (ön cam yıkama/silme) 78/549/EEC (tekerlek kapakları) 92/114/EC (şoför mahallinin dış çıkıntıları) Avrupa Komisyonu, 2006 Nisan ayı itibariyle, başka bir kamu istişare süreci 19 başlatmıştır. Bahse konu istişarenin amacı, CARS 21 Final Raporu hakkında tüm ilgili tarafların görüşlerini ve daha önceden verilmiş tavsiye kararlarını bir araya getirmektir. Bu bağlamda, Avrupa Komisyonu, 21.yüzyıl için Rekabetçi Otomotiv Düzenleyici Çerçevesine ilişkin olarak, Avrupa Parlamentosu ve Konsey’e yönelik bir Tebliğ hazırlamıştır. Bahse konu Tebliğ, AB Komisyonu’nun CARS–21 sonuçlarına getirdiği yorumu ortaya koymakta ve Avrupa otomotiv endüstrisinin rekabet gücünün artırılmasına yönelik olarak bir dizi eylem belirlemektedir. 18 Test ve oto-test için önerilen UN/ATE Yönetmeliklerinin listesi için, bkz. http://eurlex.europa.eu/LexUriServ/site/en/com/2007/com2007_0022en01.pdf 19 Kamu istişaresinin sonuçları hakkında daha fazla bilgi için, bkz. http://AT.europa.eu/enterprise/automotive/pagesbackground/competitiveness/cars21_finalreport_consulta tion/contributions.htm © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 118 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group CARS-21 tarafından yapılan tavsiyeler ışığında, Komisyon, otomotiv sektörüne ilişkin gelecekte alacağı politikayı yönlendirmeye niyetlendiği istikameti vurgulayan uzun vadeli bir strateji belirlemiştir. Yukarıda ayrıntılı olarak açıklanan bu Tebliğ, şu alanları kapsamaktadır: — — — — — — Tip onayını tüm araç kategorilerine genişletmek; Avrupa karayollarındaki güvenliği artırmak; Gelecekteki rekabetçiliğin bir anahtarı olarak Araştırma&Geliştirme; Ticarette ve deniz aşırı pazarlardaki ticaretteki adil küresel rekabet; Düzenleyici sadeleştirme ve uluslararası düzeyde tanınan kurallar; CO2 salınımlarının azaltılmasına odaklanan entegre yaklaşım. Sonuç raporunun yayımlanmasını takiben, CARS 21 orta vade değerlendirmesi otomotiv sektörüne ilişkin mevzuat içindeki gelişmeleri gözden geçirmek amacıyla yürütülmüştür. CARS 21 sürecinin orta vade değerlendirmesi 16 sonucu ortaya koymuştur. Bu çerçevede öncelikle; Komisyon’un taşımacılık, çevre ve enerji politikalarının gelecekteki rolünü göz önünde bulundurarak, CARS 21’in 2010 perspektifinde geniş katılımlı bir işbirliği forumuna dönüştürülebileceğini dikkate alması gerektiğine işaret edilmiştir. İçerik ve süreç açısından mevzuatın tümüyle geliştirildiği gözlenmektedir. Tüm taraflar daha iyi yönetmelik prensiplerinin tatbikinin kuvvetlendirilerek devamını müşterek amaç edinmişlerdir. Yönetmeliğin artan etkileri, filo yenileme ve bunların maliyetlerinin karşılanabilirliği otomotiv sektöründe dikkate alınması gereken konulardır. Kapsayıcı bir genel çerçevenin temini gerek tüketicinin alım gücü, gerekse bu çerçevede doğrudan bir etken konumunda olan sektörün rekabet gücünün artırılması bakımından gereklidir. Orta vade değerlendirmesi kapsamında ortaya konan bir diğer sonuç ise, uluslar arası düzeyde uyumun ve düzenlemelerde sadeleştirilmenin, BM / Avrupa Ekonomik Komisyonu (UN/ECE) çerçevesinde varılan mutabakatlar ve İç Pazar’ın işleyişinin iyileştirilmesi yolu ile sağlandığıdır. Rapor, İç Pazar’ın işleyişi kapsamında şu değerlendirmeyi ortaya koymaktadır: Araç tip onayı sisteminin kapsamının genişletilmesi çerçevesinde gelişme kaydedilmiş olup, sistem tüm ilgili taraflarca yeni araçlara yönelik ortak pazarın temini çerçevesinde en önemli unsur olarak görülmeye devam etmektedir. Vergilendir ve mali teşvikler kapsamında, ilgili taraflar Üye Ülkelerde farklılık gösteren vergilendirme sistemlerinin İç Pazar’ın etkin işleyişi açısından sorun oluşturduğuna dikkat çekmektedirler. Bu çerçevede Üye Devletler arasında işbirliği güçlendirilmelidir. Bütünsel yaklaşımlar altında bireysel arz yanlı önerilerin geliştirilmesi esasında ve süreç ile ilgili üye ülkeler tarafından değişik görüşler var olduğundan bu yana yakıt randımanı ve CO2 emisyonları standartları ve gerçek hayat emisyon ölçümleri © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 119 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group konusu problem teşkil etmektedir. Ortak anlayışa göre CO2 emisyonlarının yeni nesil mevzuat çerçevesi olan 2020 çerçevesi altında olmalıdır. Ölçümlere ilişkin olarak, mevcut Yeni Avrupa Sürüş Döngüsü (New European Drive Cycle) modern gerçek dünyanın sürüş şartlarına göre revize edilmelidir. Yakıt verimliliği, CO2 emisyon standartları ve ömür boyu emisyon değerlerinin saptanması hususları tartışma yaratmaktadır. Bu durum temel olarak Üye Devletler arasında; bütünsel yaklaşım çerçevesinde, sürece ve esasa yönelik arz odaklı bireysel çözüm önerileri geliştirilmesi konusunda görüş ayrılıkları bulunmasından kaynaklanmaktadır. CO2 emisyonlarının azaltılmasına yönelik yeni nesil mevzuatın 2020 yılından itibaren uygulamaya konulması gereği çerçevesinde ortak bir görüş birliği oluşmuştur. Diğer taraftan, emisyon ölçümüne çerçevesinde ise; mevcut Yeni Avrupa Sürüş Döngüsü (New European Drive Cycle)’nün dünyadaki modern sürüş koşulları ile bağlantılı olarak geliştirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Geleceğe yönelik eğilimler, 2020 perspektifi çerçevesinde içten yanmalı motorların birincil pozisyonunu koruyacağını gösteriyor. Diğer taraftan hibrid teknolojilerin önemi de artmaktadır. İlgili taraflar elektrik bataryalı araçların (melez ve melez uyumlularda dahil olmak üzere) ve hidrojen tahrikli araçların halihazırda en gelecek vadeden seçenekler oldukları konusunda görüş birliğine varmışlardır. Topluluk düzeyinde büyük önem arz eden yol güvenliği hususu, Orta Vade Değerlendirmesi kapsamında ele alınan bir başka konudur. Komisyon tarafından gündeme getirilen Elektronik Denge Sistemleri, Gelişmiş Acil Fren Sistemleri ve Şerit Değiştirme Uyarı Sistemlerinin Topluluk Müktesebatına uyarlanması önerisi tüm ilgili taraflar nezdinde olumlu karşılanmıştır. Buna ilaveten; yol güvenliği konusunda, Üye Ülkeler nezdinde ortaya konacak olan ulusal hedeflere kısıtlama getirilmeksizin, 2010 yılı sonrasına yönelik olarak AB düzeyinde bir dizi yeni hedef belirlenmesi gereği üzerinde görüş birliğine varılmıştır. İlgili taraflar, sektöre gelişmekte olan pazarlara giriş imkanı tanıyacak olan ticaret serbestliğinin artması ilkesini desteklemektedirler. Bu prensip doğrultusunda, ithalat vergilerinin düşürülmesi, tarife dışı engellerin kaldırılması, korumacı önlemlerden kaçınılması önem arz etmektedir. Rapor ayrıca, Komisyon’un bir dizi çift taraflı ticaret antlaşmasına yönelik görüşmeler yürüttüğüne de dikkat çekmiştir. Araştırma ve geliştirmeye ilişkin olarak CARS 21 ilkelerinin büyük bir oranda takip edildiği kaydedilmektedir. Hibrid ve elektrikli taşıtlarda enerji, çevre, güvenlik ve ilerleme teknolojileri alanlarında devamlı araştırmalara ihtiyaç duyulmaktadır. Hidrojen ve yakıt hücreleri, batarya ve enerji depolanması ile beraber diğer önem taşıyan hususları oluşturmaktadır. Son olarak Orta vade Değerlendirmesi çerçevesinde öne çıkan diğer konular ise Blok Muafiyeti Yönetmeliği ve yeniden yapılandırılmadır. İlgili taraflar Blok Muafiyeti Yönetmeliği’nin yenilenmesi farklı görüşlere sahiptirler. Öte yandan, © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 120 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group sektör temsilcileri, KOBİ’lerin ekonomik gelişmeye desteğini sürdürebilmeleri ve istihdam sağlamaya devam edebilmeleri için Küçük İşletmeler Yasası kapsamında benimsenen prensiplerin korunması gerektiği hususunda görüş birliğine varmışlardır. Diğer taraftan, uluslararası rekabetin ve pazar eğilimlerinin değişimi göz önüne alındığında yeniden yapılandırmanın bir ihtiyaç olduğu gerçeği öne çıkmaktadır. Bu çerçevede ilgili taraflar Avrupa’da kalifiye işgücü ve eğitimin geliştirilmesi hususlarına vurgu yapmışlardır. Yürürlükteki mevzuat 1) Avrupa Komisyonu’ndan Avrupa Parlamentosu ve Konsey’e Tebliğ: 21.yüzyıl için Rekabetçi Otomotiv Düzenleyici Çerçevesi – CARS–21 Yüksek Düzey Grubu’nun Final Raporu’na ilişkin Komisyon Tutumu – Avrupa Birliği’nin Büyüme ve İstihdam Stratejisi’ne bir Katkı COM (2007) 22 final Özet Avrupa Birliği’nin gelecekteki otomotiv politikasında, daha iyi bir düzenlemeye doğru bir yönelim olduğunun altını çizen bu Tebliğ, değişik politika alanları arasındaki etkileşimi artırmayı ve toplumun çevre ve güvenliğe ilişkin hassasiyetini korumayı amaçlamaktadır. Tebliğ, AB Komisyonu’nun tutumunu ve değerlendirmesini ve aynı zamanda Avrupa otomotiv endüstrisini etkileyen ana politika alanlarını analiz etmek amacıyla CARS 21 Yüksek Düzey Grubu tarafından tanıtılan Rapor’a bir cevap niteliğindeki kamu politikasını ortaya koymaktadır. Bu Tebliğ aracılığıyla, CARS 21 Grubu’nun tavsiyeleri, Topluluk’un UN/ECE sisteminden bağımsız olarak yasama faaliyetinde bulunma olanağını her zaman haiz olması kaydıyla, Avrupa Komisyonu tarafından desteklenmiştir. Bu bağlamda, Avrupa Komisyonu 38 AT Yönergesi’ni, karşılık gelen Birleşmiş Milletler Avrupa Ekonomik Komisyonu (UN/ECE) Yönetmelikleri’yle değiştirmeyi kabul etmiştir. Komisyon, aynı zamanda, 25 AT Yönergesi’nde oto-sınama ve sanal ortamda test için kullanılacak gerekli teknik hükümleri ortaya koymayı taahhüt etmiştir; ki bunları da 2008–2009 döneminde önermesi beklenmektedir. Bu Tebliğ, çevre başlığı altında, hava kirletici salınımların seviyesinin Hava Kirliliği Tematik Stratejisi doğrultusunda daha da sınırlandırılmasını hedeflemektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 121 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bu çerçevede, Tebliğ, motorlu araçların CO2 salınımlarını azaltacak olan gelecekteki Komisyon stratejisinin anahtar öğelerini şu şekilde ortaya koymaktadır: AB ile Üye Devletler arası işbirliği aracılığıyla 2012 itibariyle AB’nin 120 g/km CO2 salınımı hedefini gerçekleştirmek amacıyla entegre bir yaklaşıma dayanılması; Bio-yakıtların kullanımının artırılması; Üye Devletler ve tüketiciler tarafından ilave çabalarda bulunulmasının teşviki; Yakın bir zamanda onaylanan Avrupa için Enerjiye ilişkin Komisyon Tebliği’nin eşgüdümü. Bu Tebliğ’de yer alan önergelerin ve girişimlerin hedefi, şu şekilde belirtilebilir: Tek Pazar’ın işletişinin iyileştirilmesi; Karayolu taşımacılığının çevresel olarak sürdürülebilirliğinin geliştirilmesi; Avrupa karayollarındaki güvenliğin desteklenmesi; Avrupa otomotiv endüstrisi için küresel düzeyde adil olarak işleyen bir ortamın yaratılmasına katkıda bulunulması; Stratejik önemdeki alanlardaki Ar&Ge’nin artırılması; Otomotive ilişkin mevzuatın basitleştirilmesi ve Otomotiv Düzenleyici Ortamının içselleştirilmesi uğraşının sürdürülmesi. Bu Tebliğ, araç özelliklerini, karayolu kullanıcılarını ve altyapıyı içerecek şekilde karayolu güvenliği için bütünsel bir yaklaşımın benimsenmesi gereksinimine dikkat çekmektedir. Yeni araçlara Elektronik Denge Kontrolü’nün (Electronic Stability Control – ESC) yerleştirilmesi, araçlara ilişkin faaliyetlerde kayda değer bir önerge olarak kabul edilmektedir. Ayrıca, Tebliğ, Isofix çocuk bağlama sistemlerinin yeni araçlarda mecburi olarak yerleştirilmesini önermektedir. Tebliğ, düşük maliyetlerden dolayı otomotiv üretiminin üçüncü ülkelere kayacağına yönelik endişelere dikkat çekmektedir. Bu nedenle, pazara erişimi iyileştirmek amacıyla ikili ticaret anlaşmaları (özellikle Asya bölgesinde) yapmanın potansiyelinin değerlendirilmesini önermekte ve küresel düzeyde fikri mülkiyet haklarının güçlendirilmesi ihtiyacına dikkat çekmektedir. Tebliğ, bu çerçevede, Çin menşeli ticaretin ve düzenleyici alandaki gelişmeleri izlemeye devam edilmesi ve Rusya ile yakın ilişkilerin sürdürülmesi gerektiğini saptamaktadır. Araştırma ve geliştirme hususunda, Tebliğ, temiz ve yenilenebilir yakıtları, akıllı araçları ve karayollarının altyapısını, araştırma önceliklerinin tam özü olarak belirlemektedir. Komisyon’un hidrojen ve yakıt hücrelerine ilişkin Ortak bir Teknoloji Girişimi yaratmaya ve yakıt olarak hidrojen kullanan araçlar hakkında bir yönetmelik önerisinde bulunmaya dair niyetinin de altını çizmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 122 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Tebliğ, şirketlerin rekabetçiliğe ilişkin sorunlara erken bir aşamadan hazırlıklı olmalarını ve sosyal sorumluluk çerçevesinde faaliyette bulunmalarını sağlayan uygun çerçeve koşullarına olan gereksinimi vurgulamaktadır. Komisyon, Tip Onayı sistemi hususunda, bu sistemin, ticari araçlar, otobüsler ve kamyonlar gibi daha fazla otomotiv ürününü kapsayacak şekilde genişletilmesi gerektiği kanaatindedir. Ayrıca, vatandaşlara ve şirketlere bir sorun kaynağı teşkil eden yola elverişlilik ve kayıt altına alma usullerine ilişkin sorunlara da dikkat çekmektedir. Ayrıca, diğer Üye Devletler’den ikinci el araç ithal etmenin daha kolay hale getirilmesine yönelik niyetini de ortaya koymaktadır. Tebliğ’in önceden işaret ettiği üzere, Komisyon, tip onayı ve daha önceden başka bir Üye Devlet’te kayıt altına alınmış olan araçların tesciline ilişkin Yorumlayıcı Tebliğ’ini 2007 yılında güncelleyecektir. Hatırlatmak gerekirse, M1 kategorisine mensup araçlara ilişkin olan bahse konu Tebliğ, Avrupa Birliği vatandaşlarının Birlik dâhilinde hususi araçlarının transferi ve kayıt altına alınmasına ilişkin usulü kolaylaştırmaktadır. Bu Tebliğ, aynı zamanda, Yedinci Çerçeve Programı dâhilindeki Avrupa Araştırmaları’nda, hem artımsal araştırmaya (örneğin, temiz ve enerji tasarruflu termal motorlar için teknolojik yenilikler; entegre güvenlik sistemleri), hem de ileri teknolojilere (örneğin, yeniden şarj edilebilir hibrid arabaların geliştirilmesi, ikinci nesil bio-yakıtlar ve hidrojen ve yakıt hücreleri) odaklanma gereğine de işaret etmektedir. Buna ilaveten, bahse konu Tebliğ, bio-yakıtlar ve/veya hidrojen hücreleri ve benzeri ilgili alanlarda öncü piyasalar oluşturmanın önemini vurgulamaktadır. Böylece, Komisyon Avrupa finans kuruluşlarını (örneğin Avrupa Yatırım Bankası), otomotiv sektöründeki araştırmalara destek vermeye devam etmeleri hususunda teşvik etmektedir. Bu Tebliğ, otomotive ilişkin konularda katılımcı tarafların gelecekte politika oluşturma kültürüne ve metodolojisine (yöntem bilimi) katkıda bulunması beklentisinden hareketle, kendileriyle istişare ve diyalog ortamında kabul edilmiştir. Komisyon, tüm ilgili taraflarla birlikte, CARS 21 Grubu’nun önermiş olduğu tavsiyeleri, dönem ortası bir gözden geçirmeye tabi tutacak ve her bir katılımcının katettiği ilerlemeyi izleyecektir. 2) CARS 21 Avrupa Birliğinde Otomotiv Sektörünün Rekabet Yeteneği ve Sürdürülebilir Büyümesine ilişkin Üst Düzey Grubu Yeniden Faaliyete Geçiren 14 Ekim 2010 tarihli Komisyon Kararı ATRG C 280, 16.10.2010, s. 32–34 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 123 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group AB Komisyonu 14 Ekim 2010 tarihinde CARS 21’i yeniden başlatmış ve CARS 21 Avrupa Birliğinde Otomotiv Sektörünün Rekabet Yeteneği ve Sürdürülebilir Büyümesine ilişkin Üst Düzey Grubunu yeniden faaliyete geçiren Komisyon Kararı yayımlanmıştır. 2010/C 280/08 sayılı Karar uyarınca, CARS 21 Girişimi 3 seviyeli bir yapıdan oluşacaktır: I. Üst Düzey Grup (Bakanlar, Yönetim Kurulu Başkanları ve Birlik Başkanları) II. "Sherpa" Grubu: Bu grup Üst Düzey Gruba ilgili verileri sunmaktan ve Çalışma Gruplarını yönlendirmekten sorumlu olacaktır. III. Çalışma Grupları, özel konulara ilişkin daha teknik konulardan ve durumlardan sorumlu olacaktır. Öte yandan, AB Komisyonu söz konusu Üst Düzey Gruba otomobil endüstrisinin rekabet yeteneği veya sürdürülebilir büyümesi gibi konularda danışabilecektir. Sürecin yeniden başlatıldığı 2010 yılında beri dört çalışma grubunun gerçekleştirdiği onsekiz, Üst Düzey Grubun gerçekleştirdiği ikisi kamuya açık dört toplantı sonrasında, Üst Düzey Grubu 6 Haziran 2012 tarihinde gerçekleştirdiği üçüncü toplantısında Nihai Raporu kabul etmiştir. Mevcut ekonomik durumun zorluklarını üstesinden gelmede sektöre yardımcı olmacak tedbirler için bir Aksiyon Planı oluşturulmuştur. 2.2. AB Çevre Politikası Otomotiv sektörü, AB Çevre Politikası’yla bağlantılı olarak düzenlenen ana endüstri kollarından birini teşkil etmekte ve her zaman için titizlikle ele alınmaktadır. Bu titizliğin ardında yatan esas nedenlerden biri, karayolu taşımacılığının AB’deki sera gazı salınımlarında en büyük ikinci kaynağı teşkil etmekte oluşudur (şöyle ki, ağır yakıt ve benzin tüketimlerinden dolayı, motorlu araçlar, önemli miktarda hava kirleticisi üretmektedir. Dolayısıyla, sera gazı salınımlarının başlıcalarından birini teşkil eden AB’nin karbondioksit (CO2) toplam salınımlarının %12’lik bölümünden sorumludur). Başka bir neden ise, motorlu araçların çok karmaşık bir yapıya sahip ve yapısal anlamda teknolojik mallar olması; yaşam döngülerini tamamladıklarında çevre için tahrip edici ve/veya insan sağlığı için zararlı olabilen birçok aksam, yedek parça ve bazı akıcılar, vb.den oluşmasıdır. Bu sebeplerden ötürü, otomotiv endüstrisi, AB Çevre Politikası’nın birçok başlığı altında düzenlenmektedir. Bu başlıkların önemli bir bölümü, aşağıda belirtilen alanları kapsamaktadır: 1. Emisyon Denetim Stratejileri © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 124 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group (bir başka deyişle, özellikle Hava Kirliliği Tematik Stratejisi ve binek otomobillerin CO2 salınımlarını azaltmaya ve yakıt tasarrufunu 20 geliştirmeye yönelik Topluluk Stratejisi; ve gürültü politikası) 2. Atık Politikası; ve 3. Vergilendirme (bir başka deyişle, özellikle yakıtların vergilendirilmesi) 2.2.1. Emisyon Denetimi Son yıllarda araç teknolojisindeki kayda değer gelişmeler (örneğin, yakıt randımanı) vuku bulmasına rağmen, bahse konu gelişmeler, trafikteki motorlu araç sayısının giderek artmasının çevresel etkilerini dengelemeye yeterli olmamıştır. Bu durum, yeni binek otomobillerden, 2012 yılı itibariyle kilometre başına CO2 salınımının 120 gramı aşmaması konusunda uzlaşıya varılması neticesinde, Avrupa Birliği’nin en önemli endişelerinden birini teşkil etmektedir. Bu yüzden, AB sera gazı salınımlarını azaltmaya ve Kyoto Protokolü hedefini tutturmaya çalışmaktadır. Diğer yandan, Avrupa Komisyonu 2000 Haziranı’nda başlattığı Avrupa İklim Değişikliği Programı (European Climate Change Programme – ECCP) çerçevesinde, 2012 yılı itibariyle 120 g CO2/km şeklindeki AB hedefine erişmek amacıyla, hafif hizmet taşıtlarından kaynaklanan (bir diğer deyişle, binek otomobiller ve hafif ticari araçlar) CO2 salınımını azaltmaya yönelik Topluluk stratejisini yeniden gözden geçirmiştir. Bu Program, Kyoto Protokolü’nün yükümlülüklerini yerine getirmeye yönelik olarak bir AB stratejisinin gerekli öğelerini belirleyip geliştirmeyi hedeflemektedir. Her Üye Devlet, ECCP önlemleri üzerine temellendirilmiş veya onları tamamlayan ulusal eylemlerde bulunmakla da yükümlüdür. Bahse konu sürece tüm katılımcıları dâhil eden Birinci ECCP’yi müteakip, İkinci Program Ekim 2005’te başlatılmıştır. Bu girişimleri güçlendirmek için, CO2 salınımlarını denetlemek ve azaltmak için bir AB stratejisi oluşturulmuştur. Stratejinin dayandığı üç ana sütun aşağıda sıralanmaktadır: 1. Avrupalı üreticiler için 2008, Koreli ve Japon üreticiler için ise 2009 itibariyle, araçların CO2 salınım düzeylerini ortalama 140 g / km’ye indirmeye yönelik olarak Avrupalı, Japon ve Koreli motorlu araç imalatçılar birliğinin gönüllü taahhütleri; 2. Tüketicinin, özellikle de motorlu araçların yakıt randımanına ilişkin etiketlendirme aracılığıyla bilgilendirilmesi; 20 COM(95) 689 final ve 25.6.1996 tarihli Konsey Kararları. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 125 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 3. Yakıt randımanı açısından en ileri düzeydeki motorlu araçların mali tedbirler aracılığıyla desteklenmesi. Avrupa Parlamentosu ile Konsey, 23 Nisan 2009 tarihinde, AB’nin binek araçlara yönelik 2012 yılına ilişkin 120g CO2/km hedefi kapsamında önlemler ortaya koyan 443/2009 (AT) sayılı Yönetmeliği kabul etmişlerdir. Yürürlükteki mevzuat Hava kirliliğine ilişkin tematik strateji 1) Komisyon’dan Konsey ve Avrupa Parlamentosuna yönelik Tebliğ: Hava kirliliğine ilişkin tematik strateji COM (2005) 446 final Özet Hava kirliliğine ilişkin Tematik Strateji21, AB içinde hava kirliliğini azaltacak çeşitli hedefleri ortaya koymakta ve bunları faaliyete geçirecek uygun önlemler önermektedir. Tebliğ, bu sebepten ötürü, hâlihazırdaki mevzuatın esas olarak daha tehlikeli kirleticilere odaklanmasını sağlamaya yönelik olarak modernleştirilmesini tavsiye etmekte ve çevreye ilişkin endişelerin, diğer politika ve programlara entegre edilmesini öngörmektedir. Tebliğ, ağır vasıtalardan kaynaklanan emisyonlara ilişkin yükümlülüklerin sıkılaştırılması amacıyla Avrupa Komisyonu tarafından yeni bir önerge hazırlanacağını belirtmektedir. Uzun vadede, Komisyon, test-döngüsü salınımlarının reel koşullara uydurulmasına ilişkin tip-onayı sürecini geliştirmeye yönelik fizibiliteyi araştırmakla yükümlüdür. Bu Tematik Strateji, 2020 yılı itibariyle esasen beş kirleticiden (bir başka deyişle; uçucu organik bileşenler, sülfür dioksit, nitrojen oksit, amonyak ve partiküllü madde) ve ozon tabakasından (O3) kaynaklanan salınımları azaltmaya odaklanmaktadır. Küresel iklim değişikliğinin 2 santigrad derece ile sınırlandırılması 2) Komisyon’dan Konsey, Avrupa Parlamentosu, Avrupa Ekonomik ve Sosyal Komitesi ve Bölgeler Komitesi’ne yönelik Tebliğ: 2020’ye Doğru ve 21 2002 yılında Avrupa Parlamentosu ve Konseyi tarafından kabul edilmiş olan Altıncı Çerçeve Programı çerçevesinde, Avrupa Komisyonu’ndan, içlerinden bir tanesi hava kirliliği olmak üzere değişik alanları kapsayan “Tematik Stratejiler” hazırlaması talep edilmiştir. Bu stratejiler, orta vadeli bir perspektif çerçevesinde, çevresel politikanın gelATeği bir sonraki aşamayı yansıtacaktır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 126 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Sonrasında Küresel Sınırlandırılması İklim Değişikliğinin 2 Santigrad Derece ile COM (2007) 2 final Özet 2007 baharında Avrupa Konseyi’ne gönderilen bu Tebliğ, AB’nin uluslararası müzakereler bağlamında, 2020 yılı itibariyle sera gazı salınımlarını %30 oranında azaltma hedefini izlemesini önermektedir. Tebliğ, bu suretle, AB’nin 2020 yılı itibariyle sera gazı salınımlarında en az %20 oranında bir azalma sağlamaya yönelik kesin ve bağımsız bir taahhütte bulunacağını öngörmektedir. Tebliğ ayrıca, AB Üye Devletlerinin enerji üretimi ve enerji koruması alanlarında araştırma ve gelişime yönelik yatırım yapmaları gerektiğinin altını çizmektedir. Bu sebeple, salınım azaltma teknolojilerindeki yatırımlar ve düşük karbon alternatiflerinin teşvik edilmesi vurgulanmaktadır. Komisyon, bu Tebliğ aracılığıyla Konsey’e, CO2 emisyon seviyelerine yönelik olarak binek otomobillere ilişkin vergileri birleştirmek konusundaki Komisyon önergesini kabul etmeyi tavsiye etmektedir. Tebliğ, 2012 yılı itibariyle 120 g CO2/km hedefine ayrıntılı ve istikrarlı bir yaklaşım aracılığıyla ulaşmak için ileride kabul edilecek olan Tebliğ’de, motorlu araçlardan kaynaklanan CO2 salınımlarını durdurmaya yönelik önlemlerin vurgulanacağını açıklamaktadır. Bazı araçlardan kaynaklanan CO2 emisyonlarının azaltılmasına yönelik Topluluk stratejisinin gözden geçirilmesi 3) Komisyon’dan Konsey ve Avrupa Parlamentosu’na yönelik Tebliğ: Binek araçlardan ve hafif ticari araçlardan kaynaklanan CO2 emisyonlarının azaltılmasına yönelik Topluluk Stratejisi’nin gözden geçirilmesine ilişkin Sonuçlar COM (2007) 19 final Özet Önerge, Avrupa Birliği’nde satılan binek otomobil ve hafif ticari araçlardan kaynaklanan CO2 salınımlarını azaltmak için yeni bir strateji ileriye sürmektedir. Bahse konu yeni strateji, AB’nin sera gazı salınım hedeflerinin 22 sağlanmasına yönelik Komisyon’un isteğini belirtmektedir. 22 Motorlu araçlardan kaynaklanan CO2 salınımlarını azaltmaya yönelik mevcut AB stratejisi, yakıt randımanlı motorlu araçların satın alımını teşvik etmek için, mali önlemler, tüketici bilgisi (etiketleme) ve otomotiv endüstrisi tarafından verilen gönüllü taahhütlere dayanmaktadır. Avrupalı üreticiler, gönüllü taahhütler altında, yeni motorlu araçların ortalama salınımını 2008 itibariyle 140 g CO2/km’ye düşürmeyi © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 127 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Avrupa Birliği’nin, Kyoto Protokolü çerçevesinde sera gazı salınımlarının azaltılması yönünde yükümlülük altına girmesinden ötürü, bu Tebliğ, tüm sektörlerin bahse konu alanda azaltıma gitme hedefine katkıda bulunmasını talep etmektedir. Bu bağlamda, farklı sektörlerin çabalarını dengelemek ve CO2 salınımlarını azaltma yönündeki başarılarını değerlendirmek gerekmektedir. Aksi takdirde, kara yolu taşımacılığından kaynaklanan salınımların artması devam edecek ve salınımları azaltmaya yönelik AB çabalarını tehlikeye atacaktır. Komisyon, bu Önerge aracılığıyla, otomotiv sektörünün yakıt randımanı temelinde rekabet edebilmesini teşvik etmek için, otomotiv üreticilerini pazarlama ve reklama yönelik AB İyi Uygulama Kodu’nu imzalamaya davet etmektedir. Gözden geçirilmiş strateji, AB’nin, mevcut düzeylerde ¼ civarında bir azalmaya karşılık gelecek şekilde, 2012 yılı itibariyle CO2 salınımının ortalama olarak 120 g/km’ye sınırlandırılmasına yönelik uzun vadeli hedefine ulaşmayı amaçlamaktadır. Bu Tebliğ, araçların yakıt randımanındaki gelişmeleri gerçekleştirmeye yönelik kilit bir unsur olarak, alternatif yakıtların kullanımının artırılmasına yönelik gereksinimin altını çizmektedir. Bu yenilenmiş strateji, ayrıca, hafif ticari araçlardan kaynaklanan CO2 salınımlarını azaltmaya yönelik belirli faaliyetleri de belirtmektedir. Bu çerçevede, Komisyon her seviyede uygulama ile stratejinin takip etmeyi ve böylece, ortama yönelik daha az salınım veren yeni motorlu araçlara karşı eğilim yaratmayı göz önünde tutmaktadır. Bu sebeple, 2012 yılı itibariyle bahse konu hedeflere ulaşmak için AB mevzuat çerçevesini uyarlamaya yönelik gerekliliğin altını çizmektedir. Komisyon, 2010 yılında, uygulama statüsünü ve ilave potansiyel önlemleri gözden geçirmeyi planlamaktadır. Motorlu araçların izin verilen gürültü seviyesi ile egzoz sistemi 4) Üye Devletlerin, motorlu araçların izin verilen gürültü seviyesi ve egzoz sistemine yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 6 Şubat 1970 tarihli ve 70/157/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 042, 23.02.1970, s. 16–20 Özet Bu Yönerge, izin verilen gürültü seviyesine ve bunun ölçümüne ilişkin koşullara dair limit değerler belirlemektedir. Ayrıca, bir egzoz sistemiyle veya susturucuyla donatılmış araçlara ilişkin hükümler ve bu tür cihazların uyması gereken yükümlülükleri de içermektedir. Tadil eden: taahhüt ederken, Japon ve Kore endüstrileri için bu taahhüdün gerçekleştirilmesi, 2009 yılı itibariyle öngörülmüştür. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 128 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Üye Devletlerin, motorlu araçların izin verilen gürültü seviyesi ve egzoz sistemine yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 6 Şubat 1970 tarihli ve 70/157/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 7 Kasım 1973 tarihli ve 73/350/AET sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 321, 22.11.1973, s. 33–36 Motorlu araçların izin verilen gürültü seviyesi ve egzoz sistemine yönelik 70/157/AET Yönergesini tadil eden 8 Mart 1977 tarihli ve 77/212/AET sayılı Konsey Yönergesi ATRG L 66, 12.3.1977, s. 33–34 Üye Devletlerin, motorlu araçların izin verilen gürültü seviyesi ve egzoz sistemine yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 70/157/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 13 Nisan 1981 tarihli ve 81/334/AET sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 131,18.5.1981, s. 6-27 Üye Devletlerin, motorlu araçların izin verilen gürültü seviyesi ve egzoz sistemine yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 6 Şubat 1970 tarihli ve 70/157/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 3 Temmuz 1984 tarihli ve 84/372/AET sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 196, 26.7.1984, s. 47–49 70/157/AET Konsey Yönergesini teknik ilerlemeye uyarlayan 17 Temmuz 1989 tarihli ve 89/491/AET sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 238, 15.8.1989, s. 43–49 Üye Devletlerin, motorlu araçların izin verilen gürültü seviyesi ve egzoz sistemine yönelik mevzuatın yakınlaştırılmasına ilişkin 70/157/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni tadil eden 3 Eylül 1984 tarihli ve 84/424/AET sayılı Konsey Yönergesi ATRG L 238, 6.9.1984, s. 31-33. Üye Devletlerin, endüstri ürünlerinin Üye Ülkeleri gösteren ayırt edici rakam ve harflerine yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin bazı yönergeleri tadil eden 25 Haziran 1987 tarihli ve 87/354/AET sayılı Konsey Yönergesi ATRG L 192, 11.7.1987, s. 43-45. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 129 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Üye Devletlerin, motorlu araçların izin verilen gürültü seviyesi ve egzoz sistemine yönelik mevzuatın yakınlaştırılmasına ilişkin 70/157/AET sayılı Yönergeyi tadil eden 10 Kasım 1992 tarihli ve 92/97/AET sayılı Konsey Yönergesi ATRG L 371, 19.12.1992, s. 1-31 Motorlu araçların izin verilen gürültü seviyesi ve egzoz sistemine ilişkin 70/157/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 27 Mart 1996 tarihli ve 96/20/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 92, 13.4.1996, s. 23–35 Motorlu araçların egzoz sistemleri ve izin verilebilir gürültü seviyesine ilişkin 70/157/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 15 Aralık 1999 tarihli ve 1999/101/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 334, 28.12.1999, s. 41-42 Özet Bu Yönerge, teslim edilen aracın, izin verilen gürültü seviyesine ilişkin ürün uygunluğu yükümlülükleriyle uyumlu olduğunu güvence altına almak amacıyla, “temsili bir araç” tanımı kabul etmektedir. Yönerge doğrultusunda, Üye Devletler, bu Yönerge’ye uyumlu olmaları durumunda, egzoz sistemi veya izin verilebilir gürültü seviyesi gerekçelerine dayanarak, araç tipi veya egzoz sistemiyle ilişkin olarak AT tip-onayı veya ulusal tip-onayı vermeyi reddedemezler. Ayrıca, araçların veya egzoz sistemlerinin, bu Yönerge ile tadil edildiği şekliyle 70/157/AET sayılı yükümlülükleri karşılaması durumunda, Üye Devletler, kayıt, satış veya araçların hizmete girişi veya egzoz sistemlerinin satışını veya hizmete girişini yasaklayamazlar. Motorlu araçların izin verilen gürültü seviyesi ve egzoz sistemine ilişkin 70/157/AET sayılı Konsey Yönergesini teknik ilerlemeye uyarlamak amacıyla tadil eden 14 Haziran 2007 tarihli ve 2007/34/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 155, 15.6.2007, s. 49-67. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 130 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Sonraki dönemde bir dizi değişikliğe uğramış olan, motorlu araç gürültü emisyon sınırlarının azaltılmasına ilişkin 70/157/AET sayılı Yönetmelik yürürlüğe girmesinin ardından motorlu araçlardaki gürültü emisyonu düzeyi düşürülmüş ancak istenen sonuçlara ulaşılamamıştır. Bu nedenle bir takım değişiklikler içeren 51,02 sayılı UN/ECE Yönetmeliği bünyesinde bulunan yeni bir test döngüsü Topluluk Müktesebatı’na eklenmiştir. Motorlu araçların emisyonlarından kaynaklanan hava kirliliğine karşı tedbirler 5) Üye Devletlerin, motorlu araçların pozitif ateşleme sisteminden çıkan gazların neden olduğu hava kirliliğine karşı alınacak tedbirlere yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 20 Mart 1970 tarihli ve 70/220/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 76, 6.4.1970, s. 1-22 Özet Bu Yönerge, motorlu araçların ve römorklarının tip onayıyla ilgili olarak Üye Devletler’in mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 70/156/AET sayılı Yönerge tarafından oluşturulan tip-onayı sistemi altında yer alan bireysel yönergelerden biridir. Bu Yönerge, hizmet-içi araçların uygunluğunun denetlenmesine ilişkin bir metot sunmaktadır. Bu Yönerge uyarınca, bir aracın, EK-I, EK III ve bu Yönerge’nin 3.2.1.1 ve 3.2.2.1 noktalarında yer alan yükümlülükleri karşılaması durumunda, motorlu araçların pozitif ateşleme sisteminden çıkan gazların neden olduğu hava kirliliği gerekçesine dayanmak suretiyle, bu araca AET tip onayı veya ulusal tip onayı vermeyi, hiçbir Üye Devlet reddedemez. Bu Yönerge, göstergeden arıza teşhisine (On-Board Diagnostic systems – OBD) ilişkin hükümleri de ortaya koymaktadır. Yönerge, ayrıca tip-onayına başvuru usulünü ve diğer birtakım test teferruatını da içermektedir. Yönerge, EK III ila EK VIII arasında, karbon monoksit veya egzoz borusundan hidrokarbon salınımları gibi, değişik gaz salınımlarını doğrulamak amacıyla, birçok test tipini ortaya koymaktadır. Ayrıca, EK-IX, referans yakıtlara ilişkin teknik özellikler vermekte; EK-X’da ise referans gaz yakıtları belirtilmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 131 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 70/220/AET sayılı Yönerge’nin geçerlilik süresi 02.01.2013 tarihinde sona erecektir. Bu Yönerge, araç tamir ve bakım bilgilerine erişim ve (Euro 5 ve Euro 6) ilişkin 715/2007 AT Yönetmeliği tarafından yürürlükten kaldırılacaktır. Tadil eden: Üye Devletlerin, motorlu araçların pozitif ateşleme sisteminden çıkan gazların neden olduğu hava kirliliğine karşı alınacak tedbirlere yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 70/220/AET sayılı Konsey Yönergesini teknik ilerlemeye uyarlayan 28 Mayıs 1974 tarihli ve 74/290/AET sayılı Konsey Yönergesi ATRG L 159, 15.6.1974, s. 61–69 70/220/AET sayılı Konsey Yönergesini teknik ilerlemeye uyarlayan 17 Temmuz 1989 tarihli ve 89/491/AET sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 238, 15.8.1989, s. 43-49 Üye Devletlerin, motorlu araçların pozitif ateşleme sisteminden çıkan gazların neden olduğu hava kirliliğine karşı alınacak tedbirlere yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 70/220/AET sayılı Konsey Yönergesini tadil eden 26 Haziran 1991 tarihli ve 91/441/AET sayılı Konsey Yönergesi ATRG L 242, 30.8.1991, s. 1–106 Üye Devletlerin, motorlu araçların pozitif ateşleme sisteminden çıkan gazların neden olduğu hava kirliliğine karşı alınacak tedbirlere yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 70/220/AET sayılı Konsey Yönergesini tadil eden 28 Haziran 1993 tarihli ve 93/59/AET sayılı Konsey Yönergesi ATRG L 186, 28.7.1993, s. 21–27 Üye Devletlerin, motorlu araçların pozitif ateşleme sisteminden çıkan gazların neden olduğu hava kirliliğine karşı alınacak tedbirlere yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 70/220/AET sayılı Konsey Yönergesini tadil eden 23 Mart 1994 tarihli ve 94/12/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ile Konseyi Yönergesi ATRG L 100, 19.4.1994, s. 42–52 Üye Devletlerin, motorlu araçların pozitif ateşleme sisteminden çıkan gazların neden olduğu hava kirliliğine karşı alınacak tedbirlere yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 70/220/AET sayılı Konsey Yönergesini teknik ilerlemeye uyarlayan 1 Temmuz 1996 tarihli ve 96/44/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilişkili metin) © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 132 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group ATRG L 210, 20.8.1996, s. 25–46 Üye Devletlerin, motorlu araçların pozitif ateşleme sisteminden çıkan gazların neden olduğu hava kirliliğine karşı alınacak tedbirlere yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 70/220/AET sayılı Konsey Yönergesini tadil eden 8 Ekim 1996 tarihli ve 96/69/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ile Konseyi Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 282, 1.11.1996, s. 64–67 70/220/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni tadil eden ve motorlu araçlardan kaynaklanan emisyonların neden olduğu hava kirliliğine karşı alınacak tedbirlere ilişkin 13 Ekim 1998 tarihli ve 98/69/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 350, 28.12.1998, s. 1-57 Özet Bu Yönerge, daha çevre-dostu olan araçların pazarlanmasına yönelik daha fazla katkıda bulunulması gereğinin altını çizmekte ve düşük negatif çevresel etkileri olan alternatif yakıtları kullanan araçlar ve yenilikçi itici güç teknolojilerine sahip ve çevreye etkisi düşük düzeyde olan alternatif yakıtları kullanan araçların pazara sürülmesinin hızlandırılmasına yönelik uygun bir çerçevenin oluşturulması gereğine işaret etmektedir. Böylelikle, şehir havasının niteliğinde kayda değer bir gelişme sağlanması öngörülmektedir. Bu bağlamda, Yönerge, atmosfer kirliliği sorununu çözmek için (teknolojik, yönetim, vergi, şehir politikasına benzer tüm yönleriyle birlikte) küresel bir stratejinin oluşturulmasına yönelik ihtiyaca dikkat çekmektedir. Yönerge’nin amaçları, aşağıdaki şekilde belirtilebilir: - - - emisyon testinde kullanılan referans yakıtlarının özellikleri aracılığıyla, benzin ve dizel yakıtların kalitesinin denetimi (kükürt, benzen aromatikleri ve kurşun başta olmak üzere, benzin ve dizel yakıtların bileşiminin, atmosfere salınım seviyelerini etkilemesinden dolayı); piyasaya sunulmuş olan yeni araç modellerindeki belirli kirleticilere yönelik sınır değerlerin azaltılması (Ayrıca, kullanımdaki araçların günlük salınımlarının kontrolü, göstergeden arıza teşhisinin mecburi olarak araçlara takılmasıyla artacaktır); buharlaşan emisyonları sınırlandırmaya yönelik yeni bir testi ve yeni bir deneme usulünü devreye sokmak. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 133 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bu Yönerge 01.01.2013 tarihinden itibaren motorlu araç tamir ve bakım bilgilerine erişim ve (Euro 5 ve Euro 6)’a ilişkin 715/2007 sayılı AT Yönetmeliği tarafından yürürlükten kaldırılacaktır. Üye Devletlerin, motorlu araçların pozitif ateşleme sisteminden çıkan gazların neden olduğu hava kirliliğine karşı alınacak tedbirlere yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 70/220/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 2 Ekim 1998 tarihli ve 98/77/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 286, 23.10.1998, s. 34–52 Özet Bu Yönerge, yakıt olarak sıvı petrol gazı (LPG) veya doğal gaz (NG) kullanan araçların AT tip-onayına yönelik teknik yükümlülüklerini içermektedir. Yönerge, araçların tahrikine yönelik LPG ve NG kullanımının, çok düşük seviyelerde tehlikeli madde salınıma sebep olacağını ve bu sebepten ötürü de AT tip-onay sisteminden faydalanılması gerektiğini bildirmektedir. Bahse konu teknik yükümlülükler, kirleticilerin salınımına yönelik olarak araçların onaylanmasına ilişkin UN/ECE’nin 83 sayılı Yönetmeliği ile kabul edilmiş olan teknik yükümlülüklerle uygun düşmektedir. Yönerge aynı zamanda, göstergeden arıza teşhisi sistemiyle donatılmamış olan AT tip-onaylı araçlara uygun olarak tasarlanan yedek katalitik konvertörlere yönelik yeni teknik yükümlülükleri de içermektedir. Bu Yönerge 01.01.2013 tarihinden itibaren motorlu araç tamir ve bakım bilgilerine erişim ve (Euro 5 ve Euro 6)’a ilişkin 715/2007 sayılı AT Yönetmeliği tarafından yürürlükten kaldırılacaktır. Motorlu araçlardan çıkan gazlardan kaynaklanan hava kirliliğine karşı alınacak tedbirlere ilişkin 70/220/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 15 Aralık 1999 tarihli ve 1999/102/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 334, 27.12.1999, s. 43-50 Bu Yönerge, göstergeden arıza teşhisine (OBD) ilişkin gereksinimlere belirli konularda açıklık getirmektedir. Bu çerçevede, ateşleme yapamayan motorun arızasının kimi koşullarda anlaşılmaması, arıza göstergesinin otomobilin arızalı olduğu süre içinde katettiği mesafeyi sürücüye bildirmesi, OBD sisteminin gidiş geliş istikametlerinde yön kontrolü yapabilmesi, ISO 15031–8 standartlarına göre P1 ve P0 standart kod sistemlerini kullanması, arıza bildirim bağlayıcısı ile ilgili detaylar bu Yönerge’de yer almaktadır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 134 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Yönerge, aynı zamanda, ateşleme sorunları durumunda egzoz katalizörünün zarar görmemesi için inceleme koşullarının iyileştirilmesi, yanlış arıza sinyali olasılığının azaltılması, egzoz katalizörünün salınım hacminin kısmi kontrolüne imkân verilmesi, Denetleyici Alanı Ağı (Controller Area Network, CAN) aracılığıyla sağlanan araç içi/ araç dışı iletişim koşullarının iyileştirilmesi konularına da açıklık getirmektedir. Yönerge, OBD sistemli araçlarda tip-onayı öncesi ya da araç hizmet vermeye hazır olduğu anda ortaya çıkan sınırlı sayıda küçük eksiklikler durumunda dahi, söz konusu aracın tip-onayı almasını mümkün kılmaktadır. Tip onayı almış araçların hizmet verme esnasında ortaya çıkan sınırlı sayıda küçük eksiklik durumunda da sözü edilen onay süresinin uzatılması, imkân dâhilindedir. Ancak, Yönerge uyarınca, denetim ve gözetim mekanizmasının işleyişinde boşluk olması durumunda sözü edilen süre ile ilgili olarak herhangi bir uzatma gerçekleştirilememektedir. Bu bağlamda Yönerge, ilgili makam tarafından müsamaha gösterilen eksikliklerin, gelecekte üretilecek olan araçlarda düzeltilmesi gerektiğini belirtmektedir. Motorlu araçlardan çıkan gazlardan kaynaklanan hava kirliliğine karşı alınacak tedbirlere ilişkin 70/220/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni tadil eden 22 Ocak 2001 tarihli ve 2001/1/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi ATRG 035, 06.02.2001, s. 34-35 Bu Yönerge uyarınca, M1 kategorisine mensup tüm araç tipleri (azami kütlesi 2500 kilogramı aşan araçlar hariç) ve N1 kategorisindeki tüm araçların, Yönerge’nin EK XI’ine uygun olarak, salınım kontrolüne yönelik bir OBD sistemi ile donatılması gerekmektedir. Bu bağlamda, M1 kategorisi, sürücü mahalli dâhil en fazla 9 koltuktan oluşan ve yolcu taşımaya yönelik araçlardan oluşmakta, N1 kategorisi ise azami ağırlığı 3.75 metrik tonu aşmayan ve mal taşımacılığında kullanılan araçları içermektedir. Yönerge, ayrıca, göstergeden arıza teşhisi sisteminin, daimi olarak veya LPG ya da doğal gazla yarı-zamanlı olarak çalışan pozitif ateşlemeli motorlarla donatılmış araçlar için yeterince geliştirilmediği gerçeğine dikkat çekmektedir. Motorlu araçların emisyonlarının sebep olduğu hava kirliliğine karşı Üye Devletlerin almış olduğu tedbirlerin yakınlaştırılmasına dair 70/220/AET sayılı Konsey Yönergesini tadil eden 7 Aralık 2001 tarihli ve 2001/100/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 135 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group ATRG L 16, 18.1.2002, s. 32–34 Bu yönerge, hafif ticari araçlar ve üstü kapalı yük arabaları için düşük dereceli emisyon değerleriyle uyum sağlamaları hususunda Üye Devletlere mecburiyet getirmektedir. Bahse konu araçlar arasında, öncelikle şu tipler yer almaktadır: Hafif ticari araçların yeni tipleri (mal taşımak için kullanılan ve ağırlığı 3,5 tonu geçmeyen N1 kategorisi) olan ağırlık sınıfı II (1305–1760 kg arası) ve ağırlık sınıfı III (1760 kg’dan fazla); Altı kişiden fazla yolcu taşımak üzere tasarlanan özel araçların yeni tipleri (M1 kategorisi, yolcu taşımak için kullanılan ve şoför koltuğu ile 8 den fazla koltuğu olmayan), azami 2500 kg ağırlığındaki binek araçları. 2001/100/AT sayılı Yönerge, Motorlu araç tamir ve bakım bilgilerine erişim ve (Euro 5 ve Euro 6) ilişkin 715/2007 AT Yönetmeliği tarafından 02.01.2013 tarihinde yürürlükten kaldırılacaktır. Motorlu araçlardan çıkan gazlardan kaynaklanan hava kirliliğine karşı alınacak tedbirlere ilişkin 70/220/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 3 Ekim 2002 tarihli ve 2002/80/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 291, 28.10.2002, s. 20–56 Bu Yönerge, göstergeden arıza teşhisi (OBD) hususunda çift yakıtlı, tek yakıtlı ve gaz yakıtlı araçlara ilişkin spesifik yükümlülükleri ortaya koymaktadır. Yönerge, arıza teşhis koduna ilişkin daha standardize edilmiş, üreticiye özel hata teşhis kodları oluşturan yeni tanımların ve ISO 15031–6 standardı ve J2012 standardı (ki, bunlar da güncellenmiştir) gibi on altılık düzendeki yeni kodların dikkate alınması için 70/220/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni tadil etmektedir. Yönerge, benzin veya gaz yakıtı ile çalışan araçların birbirinden bağımsız olarak OBD sistemine geçmesi için, göstergeden arıza teşhisi bilgilerinin ele alınmasına ilişkin spesifik değişiklikler gerçekleştirmeyi amaçlamaktadır. Öte yandan, gaz yakıtlı yeni araç türlerinin OBD sistemiyle donatılması için öngörülen geçiş süresinin (1 Ocak 2003 tarihinden itibaren) çok yakın bir zamanda olmasından dolayı, gaz yakıtlı araçlara -bazı küçük eksiklikleri bulunmasına rağmen- tip-onayı verilebileceği hükme bağlanmıştır. Bu Yönerge, aynı zamanda yedek katalitik konvertörlerin AT tip-onayına ilişkin olarak spesifik yükümlülükler de getirmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 136 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Motorlu araçlardan çıkan gazlardan kaynaklanan hava kirliliğine karşı alınacak tedbirlere ilişkin 70/220/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni tadil eden 11 Ağustos 2003 tarihli ve 2003/76/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 206, 15.08.2003, s. 29–30 Bu Yönerge, tip onayı ve teknik ayrıntılara ilişkin olan hükümleri çerçevesinde 2002/80/AT sayılı Yönerge’ye katkıda bulunmak amacıyla onaylanmıştır. Bu Yönerge, ticaret engelleri yaratması muhtemel olan ve OBS sistemiyle ilintili bazı eylemleri önlemek amacıyla, 2002/80/AT sayılı Yönerge tarafından ortaya konan teknik önlemleri geliştirmektedir. Aynı nedenden ötürü, Yönerge, diagnostik (teşhis) sinyallerinin aktarımına ilişkin olarak 70/220/AT sayılı Yönerge’nin teknik yükümlülüklerini de tamamlamaktadır. Yönerge’nin teknik hükümleri, yedek katalitik konvertörlerin, ayrı teknik birimler olarak tip-onayı almasına izin vermektedir. Araçların radyo paraziti (elektromanyetik uyumluluğu) 6) Üye Devletlerin, motorlu araçlarda bulunan kıvılcımlı ateşleme ile çalışan motorların radyo parazitinin giderilmesine yönelik mevzuatının uyumlaştırılmasına ilişkin 20 Haziran 1972 tarihli ve 72/245/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 152, 6.7.1972, s. 15–24 Bu yönerge 1 Kasım 2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, motorlu araçların, onların römorklarının ve sistemlerinin, parçalarının ve bunlar için tasarlanmış ayrı teknik birimlerinin tip onayı hakkındaki 661/2009 sayılı AT Yönetmeliği tarafından ilga edilmiştir. İlga edilmiş olan Yönerge’ye yapılan referansların yönetmeliğe yapılmış olduğu kabul edilmelidir. Tadil eden: 72/245/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 17 Temmuz 1989 tarihli ve 89/491/AET sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 238, 15.8.1989, s. 43–49 Motorlu araçların ve römorklarının tip onayıyla ilgili Üye Devlet mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 70/156/AET sayılı Yönerge’yi tadil eden ve Üye Devletlerin, motorlu araçlarda bulunan kıvılcımlı ateşleme ile çalışan motorların radyo parazitinin giderilmesine yönelik © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 137 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group mevzuatının uyumlaştırılmasına ilişkin 72/245/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 31 Ekim 1995 tarihli ve 95/54/AT sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 266, 8.11.1995, s. 1–66 Motorlu araçların ve römorklarının tip onayıyla ilgili Üye Devlet mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 70/156/AET sayılı Yönerge’yi tadil eden ve radyo parazitinin giderilmesine (elektromanyetik uyum) ilişkin 72/245/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 14 Ekim 2004 tarihli ve 2004/104/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 337, 13.11.2004, s. 13–58 Motorlu araçların ve römorklarının tip onayıyla ilgili Üye Devlet mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 70/156/AET sayılı Yönerge’yi tadil eden ve radyo parazitinin giderilmesine (elektromanyetik uyum) ilişkin 72/245/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 25 Temmuz 2005 tarihli ve 2005/49/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 194, 26.7.2005, s. 12–14 Araçlardaki radyo parazitine ilişkin (elektromanyetik uyum) 72/245/AET sayılı Konsey Yönergesi’nin I, VI, VII, VIII, IX ve 10 sayılı EK’lerini teknik ilerlemeye uyarlamak amacıyla tadil eden 23 Kasım 2005 tarihli ve 2005/83/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 305, 24.11.2005, s. 32–35 Motorlu araçların ve römorklarının tip onayıyla ilgili Üye Devlet mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 70/156/AET sayılı Yönerge’yi tadil eden ve radyo parazitinin giderilmesine (elektromanyetik uyum) ilişkin 72/245/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlamak amacıyla tadil eden 6 Mart 2006 tarihli ve 2006/28/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 65, 7.3.2006, s. 27–29 Üye Devletlerin, motorlu araçlarda bulunan kıvılcımlı ateşleme ile çalışan motorların radyo parazitinin giderilmesine yönelik mevzuatının uyumlaştırılmasına ilişkin 72/245/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlamak için tadil eden 12 Mart 2009 tarih ve 2009/19/AT sayılı KomisyonYönergesi (AEA ile ilintili metin) © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 138 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group ATRG L 70, 14.3.2009, s. 17–18 Özet Bu Yönerge, motorlu araçlardan kaynaklanan radyo parazitlerinin giderilmesine ilişkin ulusal mevzuatı uyumlaştırmayı hedeflemektedir. Yönerge, UN/ECE’nin 10 sayılı Yönetmeliği’nde yer alan (“Radyo parazitlerinin giderilmesine ilişkin olarak araçların onaylanması hakkında yeknesak hükümler”) yükümlülüklere uyumun, Üye Devletler tarafından sürdürülmesini tavsiye etmektedir. Bahse konu UN/ECE Yönetmeliği, motorlu araç ekipmanlarının ve parçalarının karşılıklı tanınması ve onaylanması hakkında yeknesak koşulların kabul edilmesine ilişkin 20 Mart 1958 tarihli Anlaşma’ya eklenmiştir. Yönerge uyarınca, hiçbir Üye Devlet, bu Yönerge’nin gerekliliklerine uyumlu oldukları takdirde, bir araca, aksamına veya ayrılabilir teknik ünitelerine, elektromanyetik uyumluluğa ilişkin gerekçelere dayanmak suretiyle, AET tip onayı veya ulusal tip onayı vermeyi reddedemez. Bu Yönerge, aşağıda sıralanan konuları kapsamaktadır: — Aracın doğrudan kontrolüne; sürücünün, yolcunun ve diğer karayolu kullanıcılarının korunmasına; yolcuya veya diğer karayolu kullanıcılarına karışıklık yaratacak sıkıntılara ilişkin olarak hava yoluyla yayılan ışınım alanlarına karşı bağışıklık ve iletkenlik yoluyla bağışıklığa dair yükümlülükler; — Daha önce üretilmiş olan araç aksesuarlarının, araca yönelik olarak teknolojik uyarlanması sırasında yaşanan bozuklukların denetimi ve istenmeyen ışınım yoluyla yayılım iletilen yayılımların, kendi aracında veya bitişikteki araçta veya yakınlardaki diğer araçlardaki elektrik ve elektronik ekipmanın kullanım amacından korunmasının denetimine dair yükümlülükler. Bu Yönerge’yi teknik ilerlemelere uyumlaştırmak amacıyla, birçok tadil yapılmıştır. Yönerge’nin EK’leri de bu doğrultuda değişikliğe uğramıştır. 2009/19/AT sayılı Yönerge, 72/245/AET sayılı Yönerge’nin EK III C bölümünü ve 3.2.9. paragrafta bulunan EK I’in ikinci bendini silerek tadil etmektedir. Araçlarda kullanılan dizel motorlardan çıkan kirletici salınımlara karşı alınan önlemler 7) Üye Devletlerin, araçlarda kullanılan dizel motorlardan çıkan kirletici salınımlara karşı alınan önlemlere yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 2 Ağustos 1972 tarihli ve 72/306/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide versiyon) © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 139 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group ATRG L 190, 20.08.1972, s. 1–23 Özet Bu Yönerge, motorlu araçlarda kullanılan dizel motorlardan çıkan kirletici salınımlarına karşı alınan önlemlere ilişkin Üye Devletler’in mevzuatlarını uyumlaştırmaktadır. AET tip onayının uygulanmasına ilişkin bir tanım ile düzeltilmiş soğurma katsayısının sembolünü vermektedir. Ayrıca, uygunluk üretimine ilişkin olarak birtakım teknik ayrıntılar, test ve kurallar da içermektedir. EK-VI’da opasimetreye23 ilişkin özellikler hakkında ayrıntılar verilmekte; EKVII’de ise opasimetrelerin kurulumu ve kullanımına ilişkin yükümlülükler düzenlenmektedir. Bu Yönerge 02.01.2013 tarihinden itibaren motorlu araç tamir ve bakım bilgilerine erişim ve (Euro 5 ve Euro 6)’a ilişkin 715/2007 sayılı AT Yönetmeliği tarafından yürürlükten kaldırılacaktır. Tadil eden: Motorlu araçlara ilişkin 72/306/EEC sayılı Konsey Yönergesini teknik ilerlemeye uyarlayan 17 Temmuz 1989 tarihli ve 89/491/EEC sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 238, 15.8.1989, s. 43-49 Üye Devletlerin, motorlu araçlarda kullanılan dizel motorlardan çıkan kirletici salınımlarına karşı alınan önlemlere yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 72/306/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 18 Nisan 1997 tarihli ve 97/20/AT sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 125, 16.05.1997, s. 21–30 Bu Yönerge, karbon monoksit ve benzeri kirleticilerin salınımlarına ilişkin yeni limit değerler belirlemektedir. Bu bağlamda, yeni araç türlerinin AT veya ulusal tip onayı alabilmeleri için, bahse konu zorunluluklara 1 Ocak 2000 tarihinden itibaren uymaları yükümlülüğünü getirmektedir. Yönerge, emisyon denetim cihazlarının işleyişlerine ve bir aracın normal yaşam ve normal kullanım süresi boyunca denetimlerine ilişkin ayrıntılı kurallar koymaktadır. Bu süreç, model araçların denetime tabi tutulmasıyla sona erecektir ve kirlilik denetim cihazlarının, bir aracın sadece üretim bandına çıktığı zaman değil, aynı zamanda günlük 23 “Opasimetre”, dizel motorlarda egzoz dumanı pusluluğunu ölçmeye yarayan bir cihazdır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 140 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group kullanım esnasında da uygun bir şekilde işlediği güvence altına alınmalıdır. Yönerge çerçevesinde, bir araç türünün bu Yönerge’nin yükümlülüklerine uygun olmadığı takdirde, aynı kusurdan etkilenmesi muhtemel diğer tüm araçlara uygulanacak çare mahiyetindeki önlemlerin üretici tarafından alınması gerektiği açıklığa kavuşturulmaktadır. Yönerge, aynı zamanda, 2000 yılından itibaren, yeni motorlu araç modellerinin beş yıl sonunda veya karayolunda kullanımında 80.000 km’si dolduğunda (hangisi daha önce gerçekleşirse), ilgili salınım limitlerine uygun olup olmadığı testine tabi tutulması gerektiğini belirtmektedir. Yönerge, en son olarak, benzinle çalışan tüm yeni binek otomobil türleri için 2000 yılından, dizel araçlar için ise 2003 yılından itibaren OBD sistemlerinin zorunlu hale getirilmesini sağlayan yeni hükümler ortaya koymaktadır. OBD sistemi, hizmet-içi araçların salınım düzeylerinin denetlenmesi ve sürücünün beklenmedik durumlara karşı uyarılması için tasarlanmıştır. Üye Devletlerin, motorlu araçlarda kullanılan dizel motorlardan çıkan kirletici salınımlarına karşı alınan önlemlere yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 72/306/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 7 Mart 2005 sayılı, 2005/21/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 61, 8.3.2005, s. 25–27 Bu Yönerge, UN/ECE’nin 24 sayılı Yönergesi ve uluslararası standartlar uyarınca, egzoz dumanı pusluluğunun ölçümünde kullanılan opasimetrelerin ışık kaynağına ilişkin teknik yükümlülüklerin uyumlaştırılması gereğine dikkat çekmektedir. Motorlu araçların yakıt tüketimi 8) Üye Devletlerin, motorlu araçların yakıt tüketimine yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 16 Aralık 1980 tarihli ve 80/1268/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 375, 31.12.1980, s. 36–45 Özet Bu Yönerge, tüketicilerin ve kullanıcıların nesnel ve kesin bilgi edinebilmelerini temin etmek ve Topluluk yükümlülükleriyle uyumlaştırmak üzere, motorlu araçların yakıt tüketiminin ölçümüne ilişkin bir yöntem oluşturmaktadır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 141 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bu Yönerge’nin hükümleri, sadece, 70/156/AET sayılı Yönerge’de belirlendiği şekilde ve uluslararası düzeyde M1 Kategorisi altında sınıflandırılan motorlu araçlara uygulanmaktadır. Bu Yönerge’de EK-I, CO2 salınımlarının ve M1 ile N1 kategorisine dahil motorlu araçların yakıt tüketiminin belirlenmesine ilişkindir. Bu Yönerge 01.01.2013 tarihinden itibaren motorlu araç tamir ve bakım bilgilerine erişim ve (Euro 5 ve Euro 6)’a ilişkin 715/2007 sayılı AT Yönetmeliği tarafından yürürlükten kaldırılacaktır. Tadil eden: Motorlu araçlara ilişkin olarak 70/157/AET, 70/220/AET, 72/245/AET, 72/306/AET, 80/1268/AET ve 80/1269/AET sayılı Konsey Yönergeleri’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 17 Temmuz 1989 tarihli ve 89/491/AET sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 238, 15.08.1989, s. 43–49 Bu Yönerge, kurşunsuz benzinin kullanımına ilişkin yükümlülükleri ortaya koymaktadır. Bununla birlikte, mevcut motorların bu yakıt türüne uyum sağlayabilmeleri, birçok durumda yukarıda adı geçen Yönergelere uyuma ilişkin teknik modifikasyonlara gitmeleriyle mümkündür. Bu bağlamda, 80/1268/AET sayılı Yönerge’de EK-I (Yakıt Tüketiminin Belirlenmesi), bu Yönerge ile tadile uğramıştır. Motorlu araçların yakıt tüketimi ve karbondiosit salınımlarına ilişkin 80/1268/AET sayılı Konsey Yönergesini teknik ilerlemeye uyarlayan 17 Aralık 1993 tarihli ve 93/116/AT sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 329, 30.12.1993, s. 39–53 Motorlu araçların yakıt tüketimi ve karbondioksit salınımlarına ilişkin 80/1268/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 15 Aralık 1999 tarihli ve 1999/100/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 334, 28.12.1999, s. 36 Bu Yönerge, gaz yakıtlı araçların (LPG ve Doğal Gaz) AT tip onayına ilişkin olarak CO2 salınımları ve yakıt tüketimlerinin ölçümüne dair yeni teknik yükümlülükler ortaya koymaktadır. Bu suretle, Yönerge, 101 sayılı UN/ECE Yönetmeliği tarafından kabul edilen teknik yükümlülükleri de takip etmiş olmaktadır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 142 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 80/1268/AET sayılı Yönerge’nin I ve II sayılı EK’leri, bu Yönerge’nin EK’iyle uyumlu olacak şekilde tadil edilmiştir. Bahse konu değişiklikler, özellikle, test yakıtı ve test devrine dair teknik özelliklere ilişkindir. N1 araçlarının yakıt tüketimi ve karbondioksit salınımlarının ölçümüne ilişkin 80/1268/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni ve 70/156/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni tadil eden 11 Şubat 2004 tarihli ve 2004/3/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 049, 19.02.2004, s. 36–41 Binek otomobillerinin karbondioksit salınımlarını (CO2) azaltmaya yönelik Topluluk stratejisinin altında, “Binek otomobillerden CO2 salınımlarının azaltılması ve yakıt tasarrufunun artırılmasına ilişkin Topluluk stratejisi” başlıklı Avrupa Parlamentosu ve Konsey’e yönelik Komisyon Tebliği’nde de vurgulandığı üzere, 80/1268/AET sayılı Yönerge’de belirlendiği şekilde uyumlaştırılmış bir ölçüm metodolojisi, temel araç olarak kullanılmıştır. Hafif ticari araç sektöründe yakıt tüketimini ve CO2 salınımlarını azaltmaya yönelik müteakip önlemlere olanak sağlamak için, bu Yönerge’nin kapsamının, N1 Kategorisini de içerecek şekilde genişletilmesi gerekmektedir. Bu yüzden, bu değişiklik, bu Yönerge tarafından ortaya konmuştur. 80/1268/AET sayılı Yönerge’nin I ve II sayılı EK’leri, bu Yönerge’nin EK’inde belirlendiği şekilde tadil edilmiştir. Yönerge uyarınca, Komisyon, 19 Şubat 2006 tarihinden geç olmamak kaydıyla, şunları gerçekleştirmelidir: o bu ölçümlerin “maliyet etkinliği” yönünü dikkate almak için 88/77/AET sayılı Yönerge uyarınca salınımları ölçülen araçlara ve tamamlanmış çok aşamalı araçlara yönelik CO2 salınımı ve yakıt tüketimine ilişkin temsili verilerin elde edilmesi olasılıklarına dair bir araştırmanın sunulması; o bu Yönerge ile ortaya konan aile arabası konseptine ilişkin bir değerlendirmenin sunulması; o 70/156/AET sayılı Yönerge’nin 13.maddesi uyarınca kurulan Komite’ye, bu Yönerge’nin teknik ilerlemeye uyarlanması amacıyla alınması gereken önlemleri konu alan bir tasarı metni sunulması. Bu Yönerge uyarınca, uzman bir karoseri yapımcısı tarafından imal edilen bir aracın, temel aracın üreticisinin araç gruplarından birisine ilişkin kıstasların kapsamına girmesi durumunda, bahse konu karoseri yapımcısı, bu üretici tarafından tedarik edilen yakıt randımanı ve CO2 salınımına ilişkin verileri kullanabileceği belirtilmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 143 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Motorlu araçların motor gücü 9) Üye Devletlerin, motorlu araçların motor gücüne yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 16 Aralık 1980 tarihli ve 80/1269/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 375, 31.12.1980, s. 46 Özet Bu Yönerge, içten yanmalı pistonlu motorlara (bir diğer deyişle, pistonlu motorlar haricinde) ve döner pistonlu motorlara uygulanan motorlu araçların motor gücüne yönelik AT tip-onayı çerçevesini oluşturmaktadır. Yönerge, ayrıca, motorun net gücünü ve net güç tedbir toleransını (net power measures tolerance) tanımlamaktadır. Bu Yönerge 31 Aralık 20013 tarihinden itibaren ağır araçların emisyonlarına göre motorlu araçlar ile motorlarının tip onayı ve bakım, tamir bilgilerine erişilmesi hakkındaki 595/2009/AT sayılı Yönetmelik tarafından yürürlükten kaldırılacaktır. Tadil eden: Üye Devletlerin, motorlu araçların motor gücüne yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 80/1269/AET sayılı Konsey Yönergesini teknik ilerlemeye uyarlayan 24 Mart 1988 tarihli ve 88/195/AET sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 92, 9.4.1988, s. 50–59 Üye Devletlerin, motorlu araçların motor gücüne yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 80/1269/AET sayılı Konsey Yönergesini teknik ilerlemeye uyarlayan 17 Temmuz 1989 tarihli ve 89/491/AET sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 238, 15.8.1989, s. 43–49 Üye Devletlerin, motorlu araçların motor gücüne yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 80/1269/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 18 Nisan 1997 tarihli ve 97/21/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 125, 16.5.1997, s. 31–40 Bu Yönerge, her bir ayrı yönerge tarafından, ürünlerin teknik özelliklerine ilişkin uyumlaştırılmış bir bilgilendirme belgesinin kendisine iliştirilmiş olması gerçeğinden hareketle, 70/156/AET sayılı Yönerge'nin yükümlülüklerini içermektedir. Bu bilgilendirme, motor gücünün © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 144 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group belirlenmesine ve motor gücüne ilişkin test raporuna, yanma bölmesi taslaklarına, piston başına ve pozitif ateşlemeli motorlarda piston halkaları ve benzerlerine ilişkin birçok ayrıntı içermektedir. Yönerge, aynı zamanda, tip-onayını bilgisayar ortamına geçirmeyi sağlayan 70/156/AET sayılı Yönerge’de EK VI’ya dayanan tip-onayı belgesini ortaya koymaktadır. Üye Devletlerin, motorlu araçların motor gücüne yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 80/1269/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni teknik ilerlemeye uyarlayan 15 Aralık 1999 tarihli ve 1999/99/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 334, 28.11.1999, s. 32 Bu Yönerge, 80/1269/AET sayılı Yönerge’ye, özellikle test yakıtlarının kullanılmasına ilişkin olarak, bu tür araçlarda motor gücünün ölçülmesine yönelik birtakım hükümler eklemektedir. Benzin ve dizel yakıtların kalitesi 10) 93/12/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni tadil eden ve benzin ve dizel yakıtların kalitesine ilişkin 13 Ekim 1998 tarihli ve 98/70/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 350, 28.12.1998, s. 58-68 Özet Bu Yönerge, pozitif-ateşlemeli ve sıkıştırma ile ateşlemeli motorlarla donatılmış araçlarda kullanılan yakıtların sağlık ve çevresel konulara ilişkin teknik spesifikasyonlarda bulunmaktadır. Yol ve yol dışı hareketli kullanımlarda başvurulan benzin ve dizel yakıtlara yönelik bu asgari teknik özelliklerin, bilhassa sağlık ve çevreyle ilgili hâlihazırdaki kaygıları ortadan kaldırmaya yönelik olarak ortaya konduğuna dikkat çekmekte fayda bulunmaktadır. Yönerge uyarınca, Ocak 2000 tarihinden itibaren Topluluk sınırları içerisinde pazarlanan tüm benzin ve dizel yakıtların, kükürt ve benzeri kirleticilerin içeriğine ilişkin olarak kesin spesifikasyonlarla uyumlu olmaları gerekmektedir. Daha ayrıntılı spesifikasyonlar ise, 1 Ocak 2005’ten itibaren ortaya konacaktır. Bu Yönerge, kısa vadede, öncelikli kirleticileri içeren, kirleten araçların salınımlarının azalması (özellikle kentsel alanlarda) gereğini vurgulamaktadır. Yönerge, motorlu araçların yakıt bileşimini değiştirmeyi amaçlayan ivedi bir çözüm de getirmektedir. Bu amaç doğrultusunda, Üye Devletler tarafından kullanılan farklılaştırılmış özel tüketim vergisinin, ulusal öncelikler, talepler ve kapasiteyle ilintili olarak daha gelişmiş yakıtların devreye girmesini teşvik edebileceğini belirtmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 145 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bu Yönerge, talep edilen yakıt kalitesi standartlarıyla uyumluluğu sağlamak üzere, Üye Devletlere denetleme sistemleri oluşturma zorunluluğu getirmektedir. Buna ilaveten, yakıt kalitesine ilişkin Üye Devletler tarafından toplanan bilgiler, Komisyon’a ortak bir biçim altında iletilmelidir. Ayrıca, Yönerge, kurşunlu benzinin pazarlanmasının, Ocak 2000 tarihinden itibaren Topluluk dâhilinde yasaklandığını belirtmektedir. Buna rağmen, bahse konu yeni limit değerlere yönelik belirli geçici muafiyetler bulunmaktadır. Bu muafiyet durumları, aşağıdaki şekilde belirtilebilir: Ciddi sosyo-ekonomik sorunlar (2000 yılından itibaren üç yıldan daha fazla sürmemek kaydıyla) Bir Üye Devletin, kurşunlu benzine yönelik başlatılan yasağın, ciddi sosyoekonomik sorunlarla sonuçlanacağını veya bahse konu Üye Devlet’in içinde bulunduğu iklim koşullarına çevresel veya sağlığa ilişkin herhangi bir faydasının dokunmayacağını kanıtlaması durumunda (madde 3.3) [Bu tür bir geçici muafiyet, İspanya, Yunanistan ve İtalya tarafından zamanında talep edilmiş ve 2005 yılına kadar da uygulanmıştır.] Yönerge uyarınca, bir Üye Devlet, sadece bu Yönerge’de yer alan çevresel spesifikasyonlardan daha sıkı düzenlemelere uyan yakıtların, sınırları dâhilindeki spesifik alanlarda pazarlanabilmesine yönelik olarak önlemler alabilir. Bu düzenlemenin amacı, özel bir bölgeye yığılmış olan nüfusun sağlığını veya bahse konu Üye Devletteki spesifik ekolojik dengeyi korumaktır. Buna rağmen, Komisyon, bu spesifik durumun yanında, önerilen tedbirlerin çevre üstündeki öngörülmüş etkileri hakkında haberdar kılınmalıdır. Komisyon da, bu bilgilendirmeyi Üye Devletlere gecikmeksizin iletmelidir. Bunu müteakip, Üye Devletler’den, iki ay içinde, bahse konu talebe yönelik yorumlarını vermeleri beklenmektedir. Sonuç olarak, Komisyon, Üye Devletler’in yorumlarını ilettikleri tarihten itibaren üç ay içinde nihai kararını almakla yükümlüdür. Bu Yönerge’de EK I, pozitif ateşlemeli motorlarla teçhizatlandırılmış araçlara yönelik piyasa yakıtlarına ilişkin çevresel spesifikasyonları temin ederken, EK II ise aynı spesifikasyonları, basınç ateşlemeli motorlarla teçhizatlandırılmış araçlara yönelik olarak belirtmektedir. Ayrıca, dizel yakıtın Üye Devlet sınırları içinde pazarlanabilmesi için, EK II’de yer alan çevresel spesifikasyonlara uygun olması şartı getirilmektedir. Yönerge, bu EK’lerin bilimsel ve teknolojik gelişmeler doğrultusunda uyarlanması gereğinin altını çizmektedir. Bu Yönerge’nin yeniden gözden geçirilme ihtiyacı ve olası revizyonu, madde 9’da öngörülmektedir. Yönerge’nin EK’lerinin, kirletici (özellikle CO2) salınımlarındaki ve alternatif yakıtlar ile yakıt spesifikasyonları konusunda süregelen ilerlemeler ışığında, yeniden gözden geçirilmesi mümkündür. Tadil eden: © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 146 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Avrupa Parlamentosu ile Konseyin 98/70/AT sayılı Yönergesinin EK I, II, III ve IV'ünde ortaya konan ölçüm yöntemlerinin, Yönergenin 10. Maddesinde öngörüldüğü şekilde teknik ilerlemeye uyarlayan 7 Kasım 2000 tarihli ve 2000/71/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 287, 14.11.2000, s. 46–50 Benzin ve dizel yakıtların kalitesine ilişkin 98/70/AT sayılı Yönerge’yi tadil eden 3 Mart 2003 tarihli ve 2003/17/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 076, 22.03.2003, s. 10–19 Bu Yönerge’nin amacı, benzin ve dizel yakıtlara yönelik çevresel spesifikasyonları tamamlamak ve yakıt üreticileri ve araç üreticilerine yönelik yasal düzenlemelerde açıklık sağlamak amacıyla 98/70/AT sayılı Yönerge’yi gözden geçirerek düzeltmektir. Diğer bir deyişle, bahse konu gözden geçirme, Topluluk’un hava kalitesi standartlarını ve ilgili hedefleri karşılamak ve Yönerge’nin III. ve IV. EK’lerinde yer alan zorunlu spesifikasyonları tamamlayacak ilave spesifikasyonları içermesi amacıyla üstlenilmiştir. Yönerge, bu hedeflerin gerçekleşmesi amacıyla, benzin ve dizel yakıtlardaki kükürt içeriğinin azaltılmasını önermektedir. Dolayısıyla, benzin ve dizel yakıtlardaki kükürt içeriğinin azaltılmasının, egzoz salınımlarına yönelik kayda değer bir etkide bulunacağı öngörülmektedir. Bu sebeple, bu değişiklik, ana Yönerge’de belirtilen benzin ve dizele yönelik kükürt sınırını etkilemiş bulunmaktadır. Yönerge uyarınca, Üye Devletler, EURO IV araçlarına yönelik yeni salınım sınırlarının yürürlüğe girmesiyle eşzamanlı olarak, 1 Ocak 2005 tarihinden itibaren, hâlihazırdaki 50 ppm sınır değerinin altında, 10 mg/kg (ppm)’den düşük kükürt seviyeleri ile kükürt içermeyen yakıtların kullanımına başlamalıdır. Kükürt içermeyen yakıta tam dönüşüm, yakıt üretim endüstrisinin üretim planlarını uyarlaması için gerekli yatırımların yapılması için yeterli zamanın izin verilmesi amacıyla, 1 Ocak 2009 tarihinde başlayacaktır. Yakıtların kükürt içeriğine sınırların konması, yeni ortaya çıkan teknolojilerle ulaşılabilen yakıt etkililiğini geliştireceği ve mevcut araçlarda kullanılması halinde konvansiyonel hava kirleticilerinin salınımlarını kayda değer oranda azaltacağı beklenmektedir. Yönerge, ayrıca, ulusal ihtiyaçlar ve öncelikler doğrultusunda, yüksek kaliteli yakıtların erken safhada ortaya konmasını teşvik etmek amacıyla, mali önlemlerin kullanılmasını önermektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 147 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 92/12/AET sayılı Yönergeyi ilga eden, petrol dizel ve gaz yağının tanımlanması bakımından 98/70/AT sayılı Yönergeyi; iç sulardaki araçların kullandığı yakıtların tanımlanması bakımından 1999/32/AT sayılı Yönergeyi tadil eden ve sera gaz emisyonlarının kontrolü ve azaltılması için bir yöntem oluşturan 2009/30/AT sayılı 23 Nisan 2009 tarihli Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 140, 5.6.2009, p. 88–113 Bu Yönerge, 98/70/AT sayılı yönergeyi yeniden gözden geçirerek yol yakıtlarında ve diğer yakıtlarda bulunan hava kirletici maddelerin ve sera gazı emisyonlarının azaltılmasını hedeflemektedir. Yönerge sağlıkla alakalı ve çevresel gereksinimleri göz önünde bulundururken, yüksek oranlarda bio yakıt kullanımına olanak sağlamaktadır. 98/70/AT sayılı yönergenin yeniden gözden geçirilmesine ilişkin sebepler şu şekildedir: o Yakıt ve motor teknolojisini geliştirmek ve bio yakıt kullanımında artış; o Hava Kirliliği ile ilgili Tematik Strateji başlığı altında belirlenmiş olan Topluluğun hava kalitesine ilişkin amaçlarına ulaşmak; o Sera gazı emisyonları ilişkin devam eden hedef belirleme ihtiyacı. Topluluğun kirletici madde emisyonlarına ilişkin müktesebatının araç teknolojisindeki gelişmeler ve yakıt kalitesine ilişkin ilerlemeler paralelinde gelişmesi dolayısıyla, yakıt kalitesi müktesebatı buna uygun olarak gözden geçirilmelidir. AB’nin Kyoto Stratejisinin bir parçasını oluşturan bu yönerge, endüstri, enerji, tarım, iskan gibi çeşitli sektörlerin dahil olduğu aynı amaca hizmete bir eylem planına dayanır. Yönerge aynı zamanda Topluluğun şimdiki ve gelecekteki bio yakıt hedeflerine ulaşmasına da yardımcı olmak amacındadır. Benzin ve dizel yakıtların kalitesine ilişkin 98/70/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesinde, teknik gelişmelere adaptasyon amacıyla değişiklik yapan 1 Haziran 2011 tarihli ve 2011/63/AB sayılı Komisyon Yönergesi ABRG L 147, 2.6.2011, s. 15–16 2011/63/AB sayılı Yönerge, özellikle Üye Devletler tarafından uygulanacak test methodlarına ilişkin olarak, Ek I (pozitif ateşlemeli © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 148 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group motorlar için yakıt) ve Ek II (sıkıştırma ateşlemeli motorlar için yakıt) kapsamındaki dipnotlarda değişiklik yapmaktadır. Ayrıca, biyoetanol içeren benzin için izin verilen buhar basıncı feragatı hakkındaki Ek III’ü değiştirmektedir. Yakıt ekonomisi ile CO2 salınımı hakkında tüketici bilgisinin mevcudiyeti 11) Yeni binek otomobillerin pazarlanmasında yakıt ekonomisi ve karbondioksit salınımına yönelik olarak tüketici bilgisinin mevcudiyetine ilişkin 13 Aralık 1999 tarihli ve 1999/94/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 12, 18.1.2000, s. 16–23 Tadil eden: 1999/94/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesi’nin III.EK’ini tadil eden 24 Temmuz 2003 tarihli ve 2003/73/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 186, 25.7.2003, s. 34–35 AT Antlaşması'nın 251. maddesinin atıfta bulunan usule tâbi araçlarda belirtilen uygulama yetkilerinin kullanımında Komisyon'a destek olacak komitelere ilişkin hükümleri 1999/468/AT sayılı Konsey Kararı’na uyarlayan 29 Eylül 2003 tarihli ve 1882/2003/AT sayılı Yönetmelik ATRG L 284, 31.10.2003, s. 1–53 Antlaşmanın 251. Maddesinde yer alan usule tabi bir takım araçları 1999/468/AT sayılı Konsey Kararına uygun hale getiren 22 Ekim 2008 tarihli ve 1137/2008/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönetmeliği tetkik usullerine düzenleyici uyarlama—Bölüm Bir ATRG L 311, 21.11.2008, s. 1-54 Özet Bu Yönerge, Topluluk dâhilinde satışa sunulan veya kiraya verilen yeni binek otomobillerin yakıt ekonomisi ve CO2 salınımlarıyla ilgili olarak, tüketicilerin bilgilendirilmiş bir şekilde tercih yapabilmeleri için gerekli bilgileri temin etmeyi amaçlamaktadır. Diğer bir deyişle, bu Yönerge’nin hedefi, tüketicilerin bahse konu alanda bilinçlendirilmesidir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 149 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bu Yönerge, Topluluğun, 2008–2012 döneminde, 1990 seviyeleriyle karşılaştırıldığında salınım (bir başka deyişle, sera gazları) miktarını %8 düzeyinde azaltma hedefini kabul ettiği Kyoto Protokolü’ne atıfta bulunmaktadır. İlgili bilgilendirmenin, pazar güçlerinin işleyişinde kilit rol oynamasından dolayı, binek otomobillerin CO2 salınımı ve spesifik yakıt tüketimine ilişkin olarak ilgili bilgilerin eksiksiz bir şekilde temin edilmesinin, tüketici tercihini az yakıt kullanan ve az CO2 yayan araçlar lehinde etkileyebilmektedir. Bu durum, üreticileri, ürettikleri motorlu araçların yakıt tüketimini azaltma yönünde adımlar atmaya da teşvik etmektedir. Bu bağlamda, kullanılmış araçların satışa sunuldukları noktalarda, araçlara ilişkin etiketlerin varlığı, bu durumun, araç yeniden satıldığında göz önüne alınması gerçeğinden ötürü, yeni binek otomobil alıcılarını, az yakıt tüketen araçlara yöneltmek suretiyle uygun bir gösterge olarak addedilmektedir. Bu sebeple, Yönerge, satış noktalarında sergilenen tüm yeni binek otomobillere yönelik olarak yakıt ekonomisi etiketini geliştirmenin gereğini vurgulamaktadır. Bahse konu etiket, CO2 salınımları ve yakıt tüketimine ilişkin olarak, uyumlaştırılmış yöntem ve standartlarla uyumlu olacak şekilde belirlenmiş bilgilendirme içermelidir. Öte yandan, yeni binek otomobillerin pazarlamasında kullanılan tüm reklâm malzemeleri, ilgili binek otomobil modellerine yönelik yakıt tüketimi ve CO2 salınımlarına ilişkin veri içermelidir. Bu çerçevede, Yönerge, Üye Devletlere, EK IV’ün yükümlülükleri doğrultusunda, tüm reklâm malzemelerinin, binek otomobil modellerinin spesifik CO2 salınım verileri ve resmi yakıt tüketimine ilişkin resmi verileri içermesini güvence altına alma mecburiyeti getirmektedir. Ayrıca, reklâm malzemelerine, ilgili spesifik araç modeline ilişkin CO2 salınımı ve resmi yakıt tüketimine ilişkin resmi verileri de belirtmeleri gerekmektedir. Yönerge’nin 3. maddesi uyarınca, Üye Devletler, yakıt ekonomisi ve CO2 salınımlarına ilişkin bir etiketin, EK I’de yer alan yükümlülükler doğrultusunda, satış noktasında her yeni binek otomobil modelinin yanına ve açıkça gözükebilecek şekilde iliştirilmesi veya teşhir edilmesini güvence altına almalıdır. Yakıt ekonomisi ve CO2 salınımlarına ilişkin etiketin tanımı, EK I’de yer almaktadır. Yenilenebilir kaynaklardan enerjinin teşviki 12) Ulaşıma yönelik olarak biyoyakıtların ve diğer yenilenebilir yakıtların kullanımının teşvikine ilişkin 8 Mayıs 2003 tarihli ve 2003/30/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 123, 17.5.2003, s. 42–46 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 150 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Özet Biyo-yakıtların ulaşıma yönelik olarak gitgide daha fazla kullanılır hale gelmesi, Kyoto Protokolü ve diğer ilgili politikalara uyum sağlamak için alınan gerekli önlemlerin bir bölümünü oluşturmaktadır. Bu bağlamda, bu Yönerge, karayolu taşımacılığında kullanılan yakıtlarına ilişkin olarak, biyo-yakıtların pazar payını 31 Aralık 2010 tarihi itibariyle %5,75’e kadar yükseltmeyi amaçlamaktadır. Üye Devletler, iklim değişikliğine ilişkin taahhütleri veya yenilenebilir enerji kaynaklarının teşviki ve benzeri hedeflere katkıda bulunmak amacıyla, biyo-yakıt ve diğer yenilenebilir yakıtların piyasaya asgari düzeylerde sunulmasını temin etmeye davet edilmektedir. Ayrıca, 31 Aralık 2005 tarihinden itibaren pazarlarında yer almış ve ulaşıma yönelik olarak kullanılan tüm petrol ve dizel yakıtların enerji içeriği temelinde hesaplanan %2’lik bir referans değeri doğrultusunda ulusal belirtici hedefleri oluşturmaya da çağrılmaktadırlar. Bu Yönerge ile uyumlu olarak, Üye Devletler, biyo-yakıtlar ve diğer yenilenebilir yakıtlar hakkında kamunun bilgiye erişimini sağlamalıdırlar. Yönerge, en geç 31 Aralık 2006 tarihine kadar her iki yılda bir, Komisyon’un Üye Devletler’deki biyo-yakıt ve diğer yenilenebilir yakıtların kullanımında gerçekleştirilen ilerlemeye ilişkin bir değerlendirme raporu hazırlanması gerektiğini bildirmektedir. 2, 3(2), 3(3), 3(5), 5 ve 6. Maddeleri 1 Nisan 2010 tarihinde yürürlükten kaldırılan Yönerge, 1 Ocak 2012 tarihinde, (aşağıda özetlenen) yenilenebilir kaynaklardan üretilen enerji kullanımının desteklenmesine ilişkin 2009/28/AT sayılı Yönerge tarafından yürürlükten kaldırılmıştır. 13) Enerji üretiminde yenilenebilir kaynakların kullanımını teşvik eden ve 2001/77/AT sayılı Direktif ile 2003/30 sayılı Direktifi değiştirip daha sonra yürürlükten kaldıran 2009/28/AT sayılı 23 Nisan 2009 tarihli Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesi ATRG L 140 , 05.06.2009, s. 16-62 Özet 2009/28/AT sayılı Yönerge’nin amacı yenilenebilir kaynaklardan enerji üretiminin teşvikine ilişkin ortak bir çerçeve yaratmaktır. Direktif, toplam nihai enerji tüketimi içerisindeki ve ulaştırma için kullanılan enerji tutarındaki yenilenebilir enerji oranları açısından ulusal hedefleri belirleyerek ve bio yakıtlar ile diğer yenilenebilir yakıtlar için sürdürülebilirlik kriterlerini oluştururken yukarıda ayrıntıları açıklanan 2003/30/AT sayılı Direktif kapsamında bazı değişiklikler öngörmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 151 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Buna göre, söz konusu Yönerge’nin 2009/28/AT sayılı Yönerge ile uyumsuzluk arz eden maddeleri mümkün olan en kısa sürede ilga edilirken, raporlama süreci ve 2010 yılı hedefleri ile ilgili maddelerin 2011 yılı sonuna kadar yürürlükte kalması öngörülmüştür. Ağır yük araçlarının emisyonları 14) Üye Devletlerin, araçlarda kullanılan sıkıştırma ile ateşlemeli motorlardan kaynaklanan gaz emisyonlarına ve partiküllü kirleticilerin ve sıvılaştırılmış petrol gazı veya doğal gazla çalışan pozitif ateşlemeli motorlardan kaynaklanan gaz kirleticilerinin emisyonlarına karşı alınacak önlemlere yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 28 Eylül 2005 tarihli ve 2005/55/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi (AEA ile ilintili metin) (Konsolide Versiyon) ATRG L 275, 20.10.2005, s. 1–163 Bu Yönerge 31 Aralık 2013 tarihinden itibaren ağır araçların emisyonlarına göre motorlu araçlar ile motorlarının tip onayı ve bakım, tamir bilgilerine erişilmesi hakkındaki 595/2009/AT sayılı Yönetmelik tarafından yürürlükten kaldırılacaktır. Tadil eden: Üye Devletlerde, araçlarda kullanılan sıkıştırma ile ateşlemeli motorlardan kaynaklanan gaz emisyonlarına ve partiküllü kirleticilerin ve sıvılaştırılmış petrol gazı veya doğal gazla çalışan pozitif ateşlemeli motorlardan kaynaklanan gaz kirleticilerinin emisyonlarına karşı alınacak önlemlere yönelik mevzuatın yakınlaştırılmasına ilişkin 2005/55/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesini uygulayan ve ilaveten EK I, II, III, IV ve VI’ yı tadil eden 14 Kasım 2005 tarihli ve 2005/78/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 313, 29.11.2005, s. 1-93 2005/55/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesi EK I’ i ve gaz ile çalışan motorlar muaf tutulmak üzere araçlarda kullanılan emisyon denetimi görüntüleme sistem koşullarına dair 2005/78/AT sayılı Yönergenin EK IV ve V’ ini teknik ilerlemelere uyarlamak amacıyla tadil eden 6 Haziran 2006 ve 2006/51/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 152, 7.6.2006, s. 11-21 Hafif ticari ve Binek araç emisyonlarına dair (Euro 5 ve Euro 6) motorlu araç tip onayı ve araç tamir ve bakım bilgilerine erişime © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 152 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group ilişkin 20 Haziran 2007 tarihli ve 715/2007 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönetmeliği (AEA ile ilintili metin) ATRG L 171, 29.6.2007, s. 1-16 Hafif ticari ve Binek araç emisyonlarına dair (Euro 5 ve Euro 6) motorlu araç tip onayı ve araç tamir ve bakım bilgilerine erişime ilişkin olarak 2005/55/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesi ile 2005/78/AT sayılı Yönergeyi tadil eden 18 Temmuz 2008 tarihli ve 2008/74/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 192, 19.7.2008, s. 51-59. Özet Bu Yönerge, ulusal mevzuata aktarımına yönelik zaman sınırlamalarına ilişkin olarak Üye Devletler’in yükümlülüklerine herhangi bir etkide bulunmaksızın, 9 Kasım 2006 tarihi itibariyle 1999/96/AT sayılı Yönerge’yi ilga etmiştir. Bu Yönerge, tüm araç tiplerine yönelik olarak gaz kirleticisi ve partiküllü madde salınımına ilişkin ortak teknik yükümlülüklerin oluşturulması yoluyla iç pazarı gerçekleştirmeyi hedeflemektedir. Bu Yönerge, hizmette bulunan salınım kontrol sistemlerinin etkili ve dayanıklı performansını sağlamaya yönelik olarak motor yakıtlarının kalitesine ilişkin daha fazla gelişim sağlanması ihtiyacına özel bir vurgu yapmaktadır. Ayrıca, yeni standartların ve test usullerinin, Topluluk dâhilindeki trafiğin gelecekte beklenen artışının, hava kalitesi üzerindeki etkisini hesaba katması gerektiğine dikkat çekmektedir. Bu sebepten ötürü, emisyon sınırı ve diğer teknik yükümlülüklere ilişkin gelişmelerin, çevrenin korunması ve kamu sağlığına yönelik olacağı beklenmektedir. Bu Yönerge, sınıflandırılmalarına bağlı olarak, ağır hizmet taşıtlarının hizmet sürelerine ilişkin mesafe/zaman yükümlülüklerini oluşturmaktadır. EK IV, yeterlilik testleri için önceden belirtilmiş referans yakıtların teknik özelliklerini oluşturup, üretimin uygunluğunu doğrularken; EK VIII’de ise etanol yakıtlı dizel motorlara ilişkin teknik yükümlülükler yer almaktadır. Yönerge, aynı zamanda, ulusal mevzuata aktarıma yönelik zaman sınırlamalarına ilişkin olarak Üye Devletler’in yükümlülüklerine herhangi bir etkide bulunmaksızın, 9 Kasım 2006 tarihi itibariyle 2001/27/AT sayılı Yönerge’yi ilga etmiştir. Bu bağlamda, mevcut olan yeterlilik belgelerinin numaraları, geçerliliklerini 9 Kasım 2006 tarihi itibariyle yitirmiştir. Uzatma durumu söz konusu olduğunda ise © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 153 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group sadece, onay değişmektedir. numarasının uzatma gerekçesini belirten seri numaraları Yönerge, ulusal gereksinimler ve öncelikler uyarınca daha yüksek kalitede yakıtların erken safhadan teşvik edilmesi amacıyla vergi önlemlerinin kullanılmasını da önermektedir. Tadil eden 2005/78/EC sayılı Yönerge, 2005/55/EC sayılı Yönerge’yi tamamlamak ve değiştirmek amacıyla kabul edilmiştir. Ayrıca, araçlarda kullanılan yeni ağır hizmet motorlarından kaynaklanan kirletici emisyonların sınırlandırılmasını hedefleyen Topluluk yükümlülüklerini de güçlendirmeyi amaçlamaktadır. Bu bağlamda, 2005/78/EC sayılı Yönerge, 2005/55/EC sayılı Yönerge’nin I, II, III, IV ve VI sayılı EK’lerini tadil etmektedir. 2008/74/AT sayılı Komisyon Yönergesi, 2005/55/AT sayılı Yönergeyi tadil etmektedir. Buna göre, Ek II ila Ek VII kapsamında, 2005/55/AT sayılı Yönergenin 3. ve 4. Maddelerinin uygulanmasına ilişkin hükümler belirtilmekte olup, Yönergeye Ek VI ve VII eklenmiştir. 15) Üye Devletlerin, araçlarda kullanılan sıkıştırma ile ateşlemeli motorlardan kaynaklanan gaz emisyonlarına ve partiküllü kirleticilerin ve sıvılaştırılmış petrol gazı veya doğal gazla çalışan pozitif ateşlemeli motorlardan kaynaklanan gaz kirleticilerinin emisyonlarına karşı alınacak önlemlere yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 2005/55/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi’ni uygulamaya yönelik ve bu Yönerge’nin I, II, III, IV ve VI sayılı EK’lerini tadil eden 14 Kasım 2005 tarihli ve 2005/78/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) (Konsolide versiyon) ATRG L 313, 29.11.2005, s. 1- 93 Tadil eden: 2005/55/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesi EK I’ i ve gaz ile çalışan motorlar muaf tutulmak üzere araçlarda kullanılan emisyon denetimi görüntüleme sistem koşullarına dair 2005/78/AT sayılı Yönergenin EK IV ve V’ ini teknik ilerlemelere uyarlamak amacıyla tadil eden 6 Haziran 2006 ve 2006/51/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 152, 7.6.2006, s. 11-21 Kozmetik ürünlerin etiketlenmesi için kullanılan listeye bir veya birden fazla içerik maddesinin dahil edilmemesine ilişkin 95/17/AT sayılı Yönergeyi ve Bulgaristan ve Romanya’nın Avrupa Birliği’ne katılımı dolayısıyla araçlarda kullanılan ateşlemeli motorlardan kaynaklanan gaz veya partiküllü kirleticilerin emisyonlarına karşı alınacak önlemlere ilişkin © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 154 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 2005/78/AT sayılı Yönerge’yi uyumlu hale getiren 23 Ekim 2006 tarihli 2006/81/AT sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 362, 20.12.2006, s. 92–93 Binek ve hafif ticari araçlardan (Euro 5 ve Euro 6) kaynaklanan emisyonlara dair tip onayı ve araç tamir ve bakım bilgilerine erişim konusunda, 2005/55/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesini ve 2005/78/AT sayılı Yönergeyi tadil eden 18 Temmuz 2008 tarihli ve 2008/74/AT sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 192, 19.7.2008, s. 51–59 Özet Bu Yönerge, engelleyici stratejilere başvurulmasına ilişkin 2005/55/AT sayılı Yönerge’nin yükümlülüklerini teknik ilerlemeye uyarlamayı amaçlamaktadır. Yönerge, bazı işleyiş koşulları altında motor torkunu sınırlayabilen çok-ayarlı makineler ve cihazların belirlenmesi gereğini vurgulamaktadır. Yönerge, periyodik teknik inceleme sırasında, yakılabilir ajan kullanımını gerektiren egzoz bakımı sonrası sistemleriyle teçhizatlandırılmış ağır hizmet araçlarının, inceleme öncesi dönem boyunca düzgün bir şekilde çalıştığını denetleyip güvence altına almanın Üye Devletler tarafından temin edilmesini sağlayan yükümlülüklerin ortaya konması gereğinin altını çizmektedir. Dolayısıyla, 2005/55/AT sayılı Yönerge’nin I, II, III, IV ve VI sayılı EK’leri, bu Yönerge’deki EK I doğrultusunda tadil edilmiştir. 2005/55/AT sayılı Yönerge’nin 3. ve 4. maddelerinin uygulanmasına yönelik önlemler, bu Yönerge’nin EK II ila V’i arasında yer almaktadır. 2006/81/AT sayılı Komisyon Yönergesi’nin EK I’i Bulgaristan ve Romanya’nın Avrupa Birliği’ne katılımları sebebiyle, 2005/55/AT sayılı Yönerge’nin I, II, III, IV ve VI sayılı EK kısımlarını tadil etmektedir. 2008/74/AT sayılı Komisyon detaylandırılmaktadır. Yönergesi ise Rehberin 34. sayfasında Bu Yönerge 31 Aralık 2013 tarihinden itibaren ağır araçların emisyonlarına göre motorlu araçlar ile motorlarının tip onayı ve bakım, tamir bilgilerine erişilmesi hakkındaki 595/2009/AT sayılı Yönetmelik tarafından yürürlükten kaldırılacaktır. Mobil iklimlendirme sistemleri 16) 70/156/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni tadil eden ve motorlu araçlardaki iklimleme sistemlerinden kaynaklanan emisyonlara ilişkin 17 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 155 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Mayıs 2006 tarihli ve 2006/40/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 161, 14.6.2006, s. 12–18 Özet Bu Yönerge, araçlara takılan iklimleme sistemlerinin içinde spesifik flüorlu sera gazı sızıntısını kontrol edip, belirli bir tarihten itibaren 150’den yüksek küresel ısınma potansiyeli olan flüorlu sera gazı içeren iklimleme sistemlerini yasaklamayı amaçlamaktadır. Yönerge, 70/156/AET sayılı Yönerge’de EK II’de belirtildiği üzere, M1 ve N1 kategorisine mensup motorlu araçlara uygulanmaktadır. Üye Devletler, yalnızca Yönerge’nin yükümlülüklerini sağlayan araç tiplerine yönelik olarak AT tip-onayı veya ulusal tip-onayı vermeye yetkilidirler. Yönerge uyarınca, sızıntıları saptamaya yönelik uyumlaştırılmış bir testinin kabul edilme tarihinden altı ay sonra, aracın bu Yönerge’nin yükümlülüklerine uyması durumunda, iklimleme sistemlerinden kaynaklanan emisyonla ilişkin gerekçelerle, Üye Devlerler: yeni araç tipine yönelik AT tip-onayı veya ulusal tip onayı vermeyi reddedemezler; veya, yeni araçların kaydını, satışını veya hizmete girmesini yasaklayamazlar. 17) Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin 2006/40/AT Yönergesi gereğince araçların AB tip onayı için idari hükümleri belirleyen ve belirli iklimleme sistemlerinin sızıntılarını ölçmeye yönelik uyumlaştırılmış bir testi şart koşan 21 Haziran 2007 tarihli ve 706/2007 (AT) sayılı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 161, 22.6.2007, s. 33–52 2006/40/AT Yönergesi, iklimleme sistemleri ile donatılmış araçların 150’den yüksek küresel ısınma potansiyeli olan flüorlu sera gazı sızıntılarına sınır değerler getirmiştir. 706/2007 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği, mobil iklimlendirme sistemlerinde soğutkan olarak kullanılmakta olup küresel ısınma potansiyeli 150'den fazla olduğu bilinen tek flüorlu gaz olan HFC-134a'nın sızıntı belirleme testinden tabi tutulmasını şart koşarak 2006/40/AT Yönergesini uygulamaktadır. Motorlu araçlar ve römorklarının tip onayı 18) Commission Directive 2007/37/EC of 21 June 2007 amending Annexes I and III to Council Directive 70/156/EEC on the approximation of the laws of © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 156 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group the Member States relating to the type approval of motor vehicles and their trailers (Text with EEA relevance) ATRG L 161, 22.6.2007, s. 60–62 2007/37/AT Komisyon Yönergesi, 70/156/AET Yönergesinin EK I’inde yer alan bilgi listesine ve EK III’ün araçların AT tip onayı gereklerine dair bilgi belgelerine yeni unsurlar eklemektedir. Yeni binek araçların CO2 emisyonlar performans standartları 19) Hafif ticari araçlardan kaynaklanan CO2 emisyonlarının azaltılmasına yönelik Topluluğun bütünsel yaklaşımı çerçevesinde yeni binek araçların emisyon performans standartlarının düzenlenmesine ilişkin 23 Nisan 2009 tarihli ve 443/2009/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönetmeliği ATRG L 140, 05.06.2009 s. 1–15 Tadil eden Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin 443/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğinin 11. Maddesi gereğince belli CO2 emisyon hedeflerinin dışında tutulma müracatına yönelik detaylı hükümleri ortaya koyan 63/2011 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 23, 27.1.2011, s. 16–28 Özet İşbu Yönetmelik Avrupa Birliği’nin yeni binek otomobillere ilişkin ortalama CO2 emisyonu miktarını 2012 yılı itibariyle 120g/km seviyesine düşürme hedefi çerçevesinde söz konusu araçlar için bazı koşullar öngörmüştür. Yönetmelik bu çerçevede yeni motorlu araçlara yönelik ortalama CO2 salınımı miktarını 130g/km olarak belirlemiş, buna ilaveten 120g/km seviyesindeki Topluluk hedefine ulaşılması için fazladan salınımlarda 10g/km düzeyinde bir azalmaya tekabül edecek önlemlerin ayrı önlemler ile tamamlanmasını öngörmüştür. Yönetmelik ayrıca, 2020 sonrasına yönelik olarak yeni araçlardan kaynaklanan CO2 salınım miktarının 95g/km seviyesine düşürülmesi hedefini ortaya koymuştur. Söz konusu mevzuat 2007/46 sayılı Yönetmeliğin EK II kısmında tanımlanan M1 sınıfı araçları (binek otomobiller) içermektedir. Bu çerçevede 2012 yılından itibaren, motorlu araç üreticilerinin üretmiş oldukları yeni binek otomobillerin CO2 emisyon seviyesi Yönetmeliğin EK I kısmında belirlenen aşağıdaki hesaplama yöntemi ile belirlenen spesifik CO2 emisyon düzeyini aşmamalıdır. Bu oran şu formül ile hesaplanmaktadır: © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 157 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 2012-2015 yılları için Spesifik CO2 emisyon seviyesi = 130 + a × (M – M0) M = Aracın kg bazında hesaplanan kütlesi M0 = 1 372,0 A = 0,0457 2016 Sonrası için Spesifik CO2 emisyon seviyesi = 130 + a × (M – M0) M = Aracın kg bazında hesaplanan kütlesi M0 = bu birim 2014’den itibaren üç yıl boyunca yıllık olarak kabul edilecek yönetmelikler ile belirlenecektir. A = 0,0457 Araç üreticileri bu yönetmelik çerçevesinde belirlenen CO2 emisyon değerlerine uyum sağlamak amacıyla havuz anlaşmaları yapabilirler. Ancak bu anlaşmaların AT Rekabet Hukuku’na uygun olması beklenmektedir. Üreticiler bu değerlere uyum sağlayamadıkları takdirde Yönetmeliğin 9. maddesi kapsamında düzenlenen oranlarda ceza ödeyeceklerdir. 17 Şubat 2011 tarihinde yürürlüğe giren 63/2011 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği, 443/2009 Yönetmeliğinin 11(1) veya 11(4). Maddeleri altındaki istisnalarla ilgili şartlara riayet edilmesi için üreticiler tarafından sağlanacak bilgileri belirler. Yeni binek araçların tescili ile ilgili verilerin denetlenmesi ve raporlanması 20) Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin 443/2009 (AT) Yönetmeliği gereğince yeni binek araçların tescil verilerinin denetlenmesi ve raporlanmasına ilişkin 10 Kasım 2010 tarihli ve 1014/2010 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) (Konsolide Versiyon) ATRG L 293, 11.11.2010, s. 15–20 Tadil eden: Binek araç üreticilerine hataların bildiriminde kullanacakları ortak bir format sağlamak amacıyla 1014/2010 (AB) sayılı Yönetmeliği tadil eden 22 Mayıs 2012 tarihli ve 429/2012 (AB) sayılı uygulayıcı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 132, 23.5.2012, s. 11–12 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 158 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 1014/2010 (AB) sayılı Komisyon Yönetmeliği, CO2 emisyon hedeflerinin saptanması ve üreticilerin bu hedefle uyumunun değerlendirilmesi için kullanılan her yeni binek araç hakkındaki verilerin toplanması ve raporlanması ile ilgili talimatları şarta bağlar. Bu veriler, ilgili binek aracın uyumu ile ilgili sertifikada yer alan bilgiler üstüne tesis edilmiştir. Buna ilaveten veriler, düşük CO2 emisyonuna sahip; etanol ile çalışan; ve yenilikçi teknolojiler ile donatılmış araçlar ile ilgilidir. Yeni binek araçların emisyon performans standartlarını belirleyen 443/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğin 8(5). Maddesinin ilk bendi gereğince üreticilerin, karbondioksit (CO2) emisyonları verilerindeki hatalarının bildirimi, tüm üreticiler için belirli emisyon hedeflerine ilaveten belirli ortalama emisyonların temelini oluşturan verilerin doğrulanması için çok önemli bir adımdır. 429/2012 (AB) sayılı Uygulayıcı Komisyon Yönetmeliği, bu bildirim için açık ve saydam bir yaklaşım benimsemektedir. Buna ilaveten Yönetmelik üreticilere, hatalarının Avrupa Komisyonuna bildiriminde, vakitli bir süreç ve doğrulama sağlamak için, ortak bir format sunmaktadır. Yönetmelik 26 Mayıs 2012 tarihinde yürürlüğe girmiştir. CO2 emisyonlarının azaltılmasına yönelik yenilikçi teknolojiler 21) Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin 443/2009 (AT) sayılı yönetmeliği gereğince yolcu araçlarının CO2 emisyonlarını azaltacak yenilikçi teknolojilerin sertifikalanma ve onay prosedürünün tesisine dair 25 Temmuz 2011 tarihli ve 725/2011 (AB) sayılı uygulayıcı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 194, 26.7.2011, s. 19–24 443/2009 (AT) sayılı Yönetmelik, üreticiler ile tedarikçilerin, binek araçların CO2 emisyonlarının azaltılmasına katkıda bulunacak belli yenilikçi teknolojilerin onayı için başvuruda bulunmalarına olanak sağlamaktadır. Bu Yönetmelik, motor üreticilerinin, emisyonları azaltan onaylı "eko-yeniliklerle" donatılmış yeni araçları için, CO2 emisyon credileri kazanmalarına izin vermektedir. Krediler, sektörün, yeni araçların CO2 emisyonlarını, 2015 itibariyle (2007 seviyelerinin yaklaşık beşte birinin altına denk gelecek şekilde) ortalama 130 gram/km ile sınırlandırma Avrupa hedefine katkıda bulunacaktır. Mevzuata göre, eko-yenilik olarak nitelendirilecek teknolojinin pazarda yeni olması, CO2 tasarruflarına önemli bir katkı yapıyor olması ve araçların halihazırda © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 159 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group belirlenmiş olan CO2 emisyon seviyelerinde dikkate alınmamış olması gerekmektedir. Buna ilaveten teknolojinin, araç güvenliğini düşürmeden araç tahrikinde ya da zorunlu teçhizatın enerji tüketiminde ilerleme kaydetme amacının olması lazımdır. 15 Ağustos 2011 tarihinde yürürlüğe girmiş olan Yönetmelik, eko-yenilik olarak adlandırılması gereken teknolojilerin kriterlerine netlik kazandırmayı hedeflemektedir. Uygun bulunan eko-yeniliklerin en geç 31 Aralık 2015 tarihinde incelenmiş olması gerekir. Yeni hafif ticari araçların emisyon performansı standartları 22) Birliğin, hafif ticari araçların CO2 emisyonlarını düşürmeye yönelik bütünleşik yaklaşımı çerçevesinde yeni hafif ticari araçların emisyon performans standartlarını belirleyen Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin 11 Mayıs 2011 tarihli ve 510/2011 (AB) sayılı Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) (Konsolide Versiyon) ATRG L 145, 31.5.2011, s. 1–18 Tadil eden: Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin 510/2011 (AB) sayılı Yönetmeliğinin EK II'sini, Üye Devletler tarafından raporlanacak veri kaynağı ile veri parametrelerine ilişkin olarak tadil eden 6 Ocak 2012 tarihli ve 205/2012 (AB) sayılı Kanun Hükmünde Kararname (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 72, 10.3.2012, s. 2–6 Avrupa Konseyi Mart 2007 tarihinden beri, Topluluğun toplam seragazı emisyonlarını 2020 yılı itibariyle, 1990 seviyelerinin en az %20'si seviyesine; diğer gelişmiş ülkelerin de benzer emisyon azaltımı, ekonomik olarak daha ileri gelişmekte olan ülkelerin de kendi yetenekleri çerçevesinde alacakları önlemler taahhüdünün karşılığında 1990 seviyelerinin %30'una indirmeye kendini adamıştır. İhtiyaç duyulan emisyon azaltımı yolunda, alınacak önlemler ile uygulanacak siyasetlerin hem Üye Devletler hem de Birlik seviyesinde tüm ekonomik sektörlerde gerçekleşmesi gerekmektedir. 406/2009/AT Kararı ile Üye Devletlerin, sera gazı emisyonlarının azaltılmına yönelik 2020 yılına kadar olan taahhütleri, AB Emisyon Ticareti Düzenine (EU Emissions Trading Secheme -- ETS) dahil edilmemiş sektörlerin 2005 yılındaki seviyesine göre ortalama %10'luk bir azaltım öngörmektedir. Karayolu taşımacılığı, AB'de ikinci en büyük sera gazı yayan sektör olup, hafif ticari araçlardan kaynaklananlarla birlikte emisyonları artmaya devam etmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 160 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bu nedenle 510/2011 (AB) sayılı Yönetmelik yeni hafif ticari araçların CO2 emisyon performans gereklerini, ve araç teknolojisi ile yenilikçi teknolojilerdeki gelişmeleri gözeterek bu araçların ortalama CO2 emisyonlarını 175g. CO2/km olarak belirlemektedir. Yönetmelik, uygulanabilirliği teyid edilecek olan, AB'de tescilli yeni hafif ticari araçların 2020 yılından itibaren ortalama emisyonları için öngördüğü 147g. CO2/km hedefini koymaktadır. 3 Haziran 2011 tarihinde yürürlüğe girmiş olan Yönetmelik, referans ağırlığı 2610 kilogramı geçmeyen N1 sınıfı ile 715/2007 (AT) sayılı Yönetmeliğin 2(2). Maddesinin tip onayını genişlettiği, AB'de ilk defa tescil edilmiş ve daha önce AB dışında tescil edilmemiş yeni N1 sınıfı motorlu araçlara uygulanmaktadır. Üreticinin Yönetmeliğe uygunluğunu gözlemleyecek Üye Devletin toplayacağı verilerin uygunluk sertifikası ile yeknesak ve sadece bu sertifika üzerine temellendirilmiş olması gerekmektedir. Ancak, Üye Devletlerin, binek araçların CO2 emisyonlarının denetimi ve raporlanması ile ilgili, özdeş hassasiyet gösteren diğer belgeler kullanmasına izin verilmiştir. 205/2012 (AB) sayılı Komisyon Kanun Hükmünde Kararnamesi, Üye Devletlerin kısa dönemde hafif ticari araçlar için 510/2011 Yönetmeliği altında yapacağı denetim ve raporlamalarda, 443/2009 (AT) sayılı Yönetmeliğinin arabalar için sağladığı prosedür ve data kaynaklarının kullanımına vermektedir. Buna ek olarak, Üye Devletlerin denetim ve raporlamalarının açıklık ve kesinliği adına, 510/2011 Yönetmeliği EK II'de belirlenmiş olan farklı şartlar arasında tutarlılık sağlanmalıdır. Veri şartlarının detayları, EK II'nin C Bölümündeki raporlama formatlarında sağlanmıştır. Sonuç olarak, 13 Mart 2012 tarihinde yürürlüğe girmiş olan 205/2012 (AB) sayılı Yönetmelik, bu EK'in A ve B Bölümlerini, bu detaylı veri şartlarını kesin olarak ifade etmek için kabul etmiştir. Yeni hafif ticari araçların tescil verileri 23) Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin 510/2011 (AB) sayılı Yönetmeliği gereğince yeni hafif ticari araçların tesciline yönelik verilerin denetlenmesi ve raporlanmasına ilişkin 3 Nisan 2012 tarihli ve 293/2012 (AB) sayılı uygulayıcı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 98, 4.4.2012, s. 1–6 Yukarıda özetlenen 510/2011 (AB) sayılı Yönetmeliğin 8. Maddesi, Üye Devletlerin, bir önceki yıl topraklarında tescil edilmiş yeni Hahif Ticari Araçlar ile ilgili verilerin kaydını ve Avrupa Komisyonuna iletimini gerektirmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 161 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Aktarılan veriler, üreticilerin yeni hafif ticari araçlar için CO2 emisyon hedeflerinin belirlendiği ve üreticilerin bu hedeflere uyumunun üzerinde değerlendirildiği temel dayanaktır. M2 ve N2 sınıfı araçların ileride 510/2011 Yönetmeliğinde dahil edilebilmesi ve bu sınıflardaki araçların da verilerinin kaydedilip Komisyona aktarılmasına (M2 sınıfı araçlar, sürücü kolduğuna ilaveten en az sekiz koltuktan oluşup yolcu taşımacılığı için tasarlanıp üretilmekte; N2 sınıfı araçlar, azami ağırlığı 3,5 tonun üzerinde 12 tonun altında kalan, yük taşımacılığı için tasarlanıp üretilmektedirler) izin vermek gerekmektedir. Bu bağlamda 7 Nisan 2012 tarihinde yürürlüğe giren Yönetmelik, 510/2011 Yönetmeliğinin 2(1) ile 8(10). Maddelerinde belirlenmiş şu araçların tescil verilerinin toplanması ve raporlanması için kuralları oluşturmaktadır: hafif ticari araçlar ve M2 ile N2 sınıfları araçları. Beklemedeki Önergeler Araçların radyo paraziti (elektromanyetik uyumluluğu) 1) Araçların radyo paraziti (elektromanyetik uyumluluğu) ile ilgili Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin bir Yönergesine dair Önerge (Derlenmiş versiyon) COM(2009) 546 final Önerge, radyo paraziti (elektromanyetik uyumluluğu) ile ilgili 20 Haziran 1972 tarihli 72/245/AET Konsey Yönergesinin derlenmesini ve Yönerge içindeki muhtelif kuralı kapsayacak yeni bir Yönergenin oluşturulmasını hedeflemektedir. Yönerge, derleme egzersizinin gerektirdiği resmi tadilatla birlikte derlenen kuralların içeriğini kapsamaktadır. Önerge Konseyin kararını beklemektedir. Motorlu araçların izin verilen gürültü seviyesi ile egzoz sistemi 2) Motorlu araçların izin verilen gürültü seviyesi ile egzoz sistemi ile ilgili bir Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesine dair Önerge (Derlenme) (AEA ile ilişkili metin) COM(2010) 508 final Önerge, özünde değişiklik yapmadan 70/157/AET Yönergesi ile ona getirilen tadilatı derleyip, Yönergeyi ilga etmeyi önermektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 162 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 3) Motorlu araçların gürültü seviyelerine yönelik bir Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesi için Önerge COM(2011) 0856 final Önergenin amacı, tip onayı prosedüründe gürültü sınır değerlerini düşürüp ilave gürültü emisyon hükümleri getiren, gürültü emisyonlarını ölçen yeni bir muayane yöntemi ortaya koyarak çevresel gürültüyü azaltmaktır. Önergenin kapsamı, arabalar, kamyonetler, otobüsler ve hafif ve ağır kamyonlardan oluşur. Her binek araba, kamyonet, ve otobüs için gürültü sınır değerlerinin 2 dB(A)'lik iki basamakta düşürülmesi hedeflenmekedir. Kamyonlar için azaltımın ilk basamakta 1 dB(A), ikinci basamakta da 2 dB(A) olması mümkündür. Bu tedbirlerin toplamda araçların gürültüsünü %25 oranı civarında düşürmesi beklenmektedir. Buna ilaveten Önerge, ses oluşturup güvenliklerini artıran cihazlarla donatılmış elektrikli ve elektrikli-hibrid araçların asgari gürültü şartları ile ilgili şartlar oluşturarak yol ve iş güvenliğini temin etmeyi hedeflemektedir. Yeni binek araçların CO2 emisyonlarının azaltılması 4) 443/2009 (AT) sayılı Yönetmeliği tadil edecek ve yeni binek araçların CO2 emisyonlarını 2020 hedefi doğrultusunda azaltacak formüllerin tanımlanması ile ilgili bir Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesine dair Önerge COM(2012) 0393 final AB'nin, küresel ısınma değişimini, endüstri öncesi sıcaklık seviyelerinin 2ºC üzerinde sınırlandırma amacı bulunmaktadır. Bunun başarılması için küresel emisyonların 2020 yılında zirvesi yaptıktan sonra küresel olarak, 1990 yılındaki seviyesinin en az %50'si kadar düşürülmesi gerekmektedir. Buna karşın, mevcut siyasetler 2050 itibariyle sadece sera gazı emisyonlarındaki indirimin yaklaşık %40 düzeyinde olacağını göstermektedir. 443/2009 (AT) Yönetmeliğinin 2020 yılına kadar yeni araç filolarındaki karbondioksit (CO2) azaltım hedefi iki dönemli bir düzen öngörmektedir. 2015 yılına kadar olan ilk dönem hedefleri için uyum formülleri belirlenmiştir. 2020 yılına kadar sürecek ikinci dönem için hedef, gerekli formüllerin değerlendirilmesinden önce oluşturulamamaktadır. Formüller, uygulamanın safhalarından olup, emisyon hedeflerini etkilemektedir. Mevcut Yönetmelikteki ana formüller, fayda parametresi tarafından belirlenen değer eğrisi sınırı ve fayda parametresi ile CO2 emisyonları arasındaki (biçim ve eğimi oluşturan) ilişkiyi tanımlayan fonksiyonu içermektedir. Diğer formüller katma emisyon değer taslağı, eko-yenilikler, istisnalar, havuzlama, hedeflerin aşamalı uyumu ve sınırlı bir vakit için süper kredilerin onaylanmasını içermektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 163 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Formüllerin belirlenme ya da uygulamasındaki başarısızlık, teknolojiye dair kesinliğe ihtihaç duyan araç üreticileri ve parça tedarikçileri ve hedefe ulaşması gereken araçlar üzerinde zararlı bir sonuca neden olabilir. Önerge, yeni binek araçların 2020 yılında 95g CO2/km hedefine ulaşması için gereken formüllerin uygulanması için 443/2009 Yönetmeliğinin tadil edilmesini amaçlamaktadır. Sektör, 2020 sonrasında uygulanabilecek düzenleyici rejimin bulgularından istifade edeceğinden, Önerge bir sonraki değerlendirmenin 31 Aralık 2014 tarihinde yapılmasını öngörmektedir. Yeni hafif ticari araçların CO2 emisyonlarının azaltılması 5) 510/2011 (AB) sayılı Yönetmeliği tadil edecek ve yeni hafif ticari araçların CO2 emisyonlarını 2020 hedefi doğrultusunda azaltacak formüllerin tanımlanması ile ilgili bir Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesine dair Önerge COM(2012) 394 final Önerge, yeni hafif ticari araçların 2020 yılı CO2 emisyon azaltımı hedeflerine ulaşmak için formülleri belirleyerek 510/2011 (AB) sayılı Yönetmeliği tadil etmeyi amaçlamaktadır. 510/2011 (AB) sayılı Yönetmelik, 2020 yılına kadar yeni kamyonet filolarındaki karbonsioksit (CO2) azaltım hedefi iki dönemli bir düzen öngörmektedir. 2017 yılına kadar olan ilk dönem hedefleri için uyum formülleri belirlenmiştir. 2020 yılına kadar sürecek ikinci dönem için hedef, gerekli formüllerin değerlendirilmesinden önce oluşturulamamaktadır. Komisyonun, 2020 yılı kamyonet hedeflerinin uygulanabilir olduğunu teyit etmesi talep edilmektedir. Formüller, uygulamanın safhalarından olup, emisyon hedeflerini etkilemektedir. Mevcut Yönetmelikteki ana formüller, fayda parametresi tarafından belirlenen değer eğrisi sınırı ve fayda parametresi ile CO2 emisyonları arasındaki (biçim ve eğimi oluşturan) ilişkiyi tanımlayan fonksiyonu içermektedir. Diğer formüller katma emisyon değer taslağı, eko-yenilikler, istisnalar, havuzlama, hedeflerin aşamalı uyumu ve sınırlı bir vakit için süper kredilerin onaylanmasını içermektedir. Formüllerin belirlenme ya da uygulamasındaki başarısızlık, teknolojiye dair kesinliğe ihtihaç duyan araç üreticileri ve parça tedarikçileri ve hedefe ulaşması gereken araçlar üzerinde zararlı bir sonuca neden olabilir. Önerge 2020 yılında, yeni hafif ticari araçların 147 g CO2/km ortalama hedefinin uygulanabilirliğini teyid etmektedir. Sektör, 2020 sonrasında uygulanabilecek düzenleyici rejimin bulgularından istifade edeceğinden, Önerge bir sonraki değerlendirmenin 31 Aralık 2014 tarihinde yapılmasını öngörmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 164 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Auto-Oil Programı Auto-Oil II Programı, başlangıçta, Topluluk hava kalitesi standartları ve hedefleri yükümlülüklerini en azından 2010 yılı itibariyle karşılamaya ilişkin güncellendirilmiş bir strateji oluşturmaya yönelik olarak meydana getirilmiştir. Auto-Oil II Programı, endüstri temsilcilerinin, Üye Devletler’den gelen uzmanların ve çevre alanında faaliyet gösteren sivil toplum kuruluşlarının (NGO) iştirakiyle meydana gelen çalışma gruplarıyla birlikte, ilgili tarafların çok daha geniş çaplı katılımıyla tanımlanmıştır. Auto-Oil II Programı’nın amaçları aşağıdaki şekilde belirtilebilir: emisyonlar ve hava kalitesine yönelik gelecekteki eğilimlerin bir değerlendirmesini yapmak; emisyonları azaltmaya yönelik değişik politika seçeneklerini değerlendirmeye yönelik tutarlı bir çerçeve oluşturmak (maliyet etkinliği, güvenilir bir bilimsellik ve şeffaflık); Tüm emisyon kaynaklarını kapsayan uzun dönemli hava kalitesi çalışmalarına geçiş sağlamak. Bu programın başvuru dönemi, 1997 baharından 2000 yılının başlarına kadar idi. Velhâsıl, Avrupa Auto-Oil Programı, benzin ve dizel yakıtlara yönelik yeni çevresel yakıt spesifikasyonlarının Topluluk seviyesinde oluşturulmasının tavsiye edilmesine ilişkin bilimsel, teknik ve ekonomik temele yönelik bir katkıda bulunmuştur. Avrupa Birliği, iki adet Auto-Oil Programı’nın dışında, ayrıca, binek otomobillerden kaynaklanan CO2 emisyonlarına ilişkin AB Stratejisi çerçevesinde -en geç 2010 yılına kadar- Birlik içinde pazarlanan tüm yeni binek otomobillere yönelik olarak, ortalama CO2 salınımını 120 g/km ile sınırlandırmayı da amaçlamaktadır. Dışarıdan anlaşmalı birçok taraf aracılığıyla, Avrupa Komisyonu adına, otomotiv endüstrisi ile çevresel konular arasındaki ilişkinin değişik yönlerine ilişkin değişik araştırmalar ve çalışmalar yürütülmektedir. Bu araştırma ve çalışma raporları arasında, “Binek otomobillerden kaynaklanan CO2 salınımını azaltmaya yönelik potansiyel azalma, teknolojik maliyetler ve diğer önlemlerin analizi ve yeniden gözden geçirilmesi” adındaki son rapor, araç düzeyinde yakıt tüketimini azaltan teknik seçenekler, biyo-yakıtlara başvurulmasını teşvik etmek, yakıt etkili sürüş ve benzeri önemdeki konularda önerilerde bulunmaktadır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 165 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 2.2.2. Atık Politikası: Ömrünü Tamamlamış Araçlar Motorlu araçların birçok aksam, yedek parça ve belirli sıvı maddeler ile yaşam döngülerini tamamladıktan sonra insan sağlığına zararlı olan ve/veya çevre açısından yıkıcı etkileri bulunması muhtemel parçalardan meydana gelmesinden ötürü, ömrünü tamamlamış araçların bakımı, son yıllarda AB Atık politikasının başlıca ilgi alanlarından birini teşkil etmeye başlamıştır. Bu çerçevede, motorlu araçların, kaynak atıklarının, kirliliğin ve toksik maddelerin salınımının bir kaynağı olmamasını sağlayacak şekilde, bu araçlara gerekli bakım faaliyetlerinin uygulanması hedeflenmektedir. Bu amaca istinaden, Avrupa Parlamentosu, 14 Kasım 1996 tarihli İlke Kararı çerçevesinde ve ürün sorumluluğu temelinde, özellikle ömrünü tamamlamış araçlara ilişkin olarak, Avrupa Komisyonu’nu atık zinciriyle ilgili yasal düzenlemeler yapmaya çağırmıştır. Komisyon, bu atık türünün öneminden hareketle, spesifik bir yönerge yayımlanması doğrultusunda bir görüş bildirmiş ve bu tutumu, OECD bünyesinde atık zincirleri konusunda faaliyetler yürüten Çalışma Grubu tarafından da paylaşılmıştır. Zira, bu Çalışma Grubu’nun, 1995 senesinde yayımladığı Rapor, ömrünü tamamlamış araçların muamelesini, atıkların azaltılması doğrultusundaki geniş kapsamlı hedefe yönelik bir öncelik olarak kabul etmektedir. İstatistiksel veriler doğrultusunda, Ömrünü Tamamlamış Araçlar (End of life vehicles – ELV), yıllık 8 ila 9 milyon ton atık meydana getirmektedir. Avrupa Birliği tarafından temin edilen sayısal durum neticesinde açıkça görülmektedir ki, bu durumun uygun bir şekilde yönetilmesi ve atığın yeniden kullanılması ve/veya geri kazanılması gereğinin yeniden vurgulanması ihtiyacı doğmuştur. Bir sonraki bölüm, yukarıda sözü edilen hedefleri gerçekleştirmeye yönelik olarak AB tarafından atılan yasal adımları içermektedir. Yürürlükteki Mevzuat Yeniden kullanılabilirlik, geri dönüştürülebilirlik ve geri kazanılabilirlik 1) Ömrünü tamamlamış araçlara ilişkin 18 Eylül 2000 tarihli ve 2000/53/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi – Komisyon Bildirimleri (Konsolide Versiyon) ATRG L 269, 21.10.2000, s. 34–43 Tadil eden: © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 166 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Ömrünü tamamlamış araçlara ilişkin Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin 2000/53/AT Yönergesinin EK II'sini tadil eden 27 Haziran 2002 tarihli ve 2002/525/AT sayılı Komisyon Kararı (AEA ile ilişkili metin) (C(2002) 2238 sayılı belge ile tebliğ edilmiştir) ATRG L 170, 29.6.2002, s. 81–84 Ömrünü tamamlamış araçlara ilişkin Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin 2000/53/AT Yönergesinin EK II'sini tadil eden 10 Haziran 2005 tarihli ve 2005/438/AT sayılı Komisyon Kararı (AEA ile ilişkili metin) (C(2005) 1707 sayılı belge ile tebliğ edilmiştir) ATRG L 152, 15.6.2005, s. 19–19 Ömrünü tamamlamış araçlara ilişkin Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin 2000/53/AT Yönergesinin EK II'sini tadil eden 20 Eylül 2005 tarihli ve 2005/673/AT sayılı Komisyon Kararı (AEA ile ilişkili metin) ATRG L 254, 30.9.2005, s. 69–72 Ömrünü tamamlamış araçlara ilişkin 2000/53/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesi’nin II sayılı EK’ ini tadil eden 1 Ağustos 2008 tarihli ve 2008/689/AT sayılı Konsey Kararı (C(2008) sayılı belge altında tebliğ edilmiştir) (AEA ile ilintili metin) ATRG L 225, 23.8.2008, s.10-13 Komisyona verilen yetkiler hakkında ömrünü tamamlamış araçlara ilişkin 200/53/AT sayılı Yönergeyi tadil eden 11 Mart 2008 tarihli ve 2008/33/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesi ATRG L 81, 20.3.2008, s. 62-64 76/768/AET, 88/738/AET, 1999/13/AT sayılı Konsey Yönergelerini ve 2000/53/AT, 2002/96/AT ve 2004/42/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergelerini madde ve karışımların sınıflandırılması, etiketlenmesi ve paketlenmesine ilişkin 1272/2008 sayılı Yönetmeliğe uyarlamak amacıyla tadil eden 16 Aralık 2008 tarihli ve 2008/112/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 345, 23.12.2008, s. 68-74 Ömrünü tamamlamış araçlara ilişkin 2000/53/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönerge’nin II sayılı EK’ini tadil eden 23 Şubat 2010 tarih ve 2010/115/AB sayılı Komisyon Kararı ( C(2010) 972 sayılı belge ile tebliğ edilmiştir) (AEA ile ilintili metin) © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 167 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group ATRG L 48, 25.2.2010, s. 12–16 Ömrünü tamamlamış araçlar hakkında 2000/53/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi Ek II’i tadil eden 30 Mart 2011 tarihli ve 2011/37/AB sayılı Komisyon Yönergesi ATRG L 85, 31.3.2011, s. 3–7 Özet Bu Yönerge, ömrünü tamamlamış araçların çevre üzerindeki etkilerini asgariye indirmek, İç Pazar’ın sorunsuz bir şekilde işlemesini sağlamak ve Topluluk dâhilinde rekabetin bozulmasının önüne geçmek amacıyla, ömrünü tamamlamış araçlara ilişkin ulusal düzeydeki yasal düzenlemeleri uyumlaştırmayı amaçlamaktadır. Yönerge, motorlu araçlardan kaynaklanan tehlikeli atıkları azaltmayı ve yeniden kullanım, geri kazanım ve geri dönüşümü teşvik edici açık ve kesin hedeflerin ortaya konması suretiyle, bu atıkların nihai olarak bertarafının sınırlandırılmasını hedeflemektedir. Bu bağlamda, bu Yönerge, ömrünü tamamlamış araçların % 85 oranda geri dönüşümün sağlanmasına imkân verecek şekilde üretilmesini güvence altına alacaktır. Yönerge, kullanılmış motorlu araçların geri dönüşümünü sağlamayı amaçlamakta ve 1 Temmuz 2003 tarihinden itibaren piyasaya sunulmuş olan araçlara yönelik olarak, kurşun, cıva, kadmiyum, hekzavalan krom bulundurmama zorunluluğu getirmektedir. Yönerge’nin hükümleri uyarınca, ömrünü tamamlamış araçların geri dönüşümü bakımından muamelesinin, aracın son kullanıcısına bir masraf yüklememesi gerekmektedir; zira ilgili masrafların önemli bir bölümünü üstlenmek motorlu araç üreticisine aittir. Bu Yönerge, motorlu araç üreticilerini, ömrünü tamamlamış araçların işlemden geçirilmesine ilişkin masraflarından sorumlu tutmak ve ömrünü tamamlamış bir aracın son kullanıcısı tarafından bedelsiz olarak işlemden geçirilmek üzere yetkili bir tesise geri götürülmesine (bir başka deyişle, bedelsiz olarak geri götürme ilkesi) izin verilmesi suretiyle, “üretici sorumluluğu” ilkesini getirmektedir. Üreticinin sorumluluğu, 1 Temmuz 2002’den itibaren piyasaya sürülen yeni araçlar için derhal geçerli olmaktadır. Üreticinin sorumluluğu, bu tarihten önce mevcut araç filoları için, 2007 yılından itibaren geçerlilik kazanacaktır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 168 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Yönerge, ömrünü tamamlamış bir aracı, “75/442/AET sayılı Yönerge’nin 1(a) Maddesi kapsamında hurda olarak nitelendirilen her türlü araç” 24 olarak tanımlamaktadır. Bu Yönerge’nin kapsamına girenler aşağıdaki şekilde belirtilebilir: (70/156/AET sayılı Yönerge’nin EK II’sinin A kısmında tanımlandığı şekliyle) M1 veya N1 kategorisine mensup olarak belirlenmiş her türlü ömrünü tamamlamış araç; iki veya üç çekerli motorlu araçlar ve aksamları. Yönerge, aynı zamanda, araçların ve ömrünü tamamlamış araçların aksamlarını, malzemelerini ve yedek parçalarını kapsamaktadır. Bu bağlamda, klasik model araçlar (bir başka deyişle, gerektiği şekilde ve çevreye duyarlı biçimde muhafaza edilmiş olan ve koleksiyoncular için değer taşıyan veya müzelere yönelik olan tarihi araçlar), bu Yönerge’nin kapsamında yer almamaktadır. Yukarıda belirtildiği üzere, her türlü atığın önlenmesi, bu Yönerge’nin öncelikli hedefini teşkil etmektedir. Bu amaç doğrultusunda, araç üreticilerinin ve malzeme ve teçhizat imalatçılarının, aşağıda belirtilen eylemleri yapmalarını şart koşmaktadır: araçların tasarımı yapılırken, tehlikeli maddelerin kullanımının asgariye indirilmesi için gayret etmek; ömrünü tamamlamış araçların sökülmelerini, yeniden kullanımlarını, geri kazanımlarını ve geri dönüşümlerini kolaylaştıracak türden bir tasarım ve üretim şekli benimsemek; araç üretiminde geri dönüşüme tabi tutulabilir malzemelerin kullanımını arttırmak; EK II’de sıralanan durumlar haricinde, 1 Temmuz 2003 tarihinden itibaren piyasaya sürülen araçların parçalarının, cıva, hekzavalan krom, kadmiyum veya kurşun içermemiş olduğunu güvence altına almak. Komisyon, bilimsel ve teknik ilerlemeler ışığında, EK’i tadil etmekle yükümlüdür. Yönerge, ticari işlemcilerin tutum ve tavırlarını ayarlayabilmeleri için yeterli derecede bilgilendirilmeleri gerekliliğinin altını çizmektedir. Bu Yönerge’nin amacına ulaşabilmesi ve böylelikle de ilgili ticari işlemciler açısından bağlayıcı olması için, Üye Devletler’in ulusal mevzuatlarında gereğince uygulanmasıyla gerçekleşecektir. 24 75/442/AET sayılı Yönerge ilga edildiğinden dolayı, bahse konu Yönerge’ye yapılan her türlü atıf, 2006/12/AT sayılı Yönerge’ye bir atıf olarak değerlendirilmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 169 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Yönerge, aynı zamanda, ömrünü tamamlamış araçların toplanmasına yönelik hükümleri (madde 5) de ortaya koymaktadır. Üye Devletler, ömrünü tamamlamış araçları ve hurda parçalarını toplamaya yönelik sistemler oluşturmalıdırlar. Aynı zamanda, bütün araçların işleme tabi tutulacağı yetkili tesislere nakliyesi sağlanmalı ve imha belgesinin sunulması üzerine bir sicilden silme sistemi oluşturmalıdırlar. Bu tür belgeler, araçların bahse konu tesislere nakliyesi gerçekleştiğinde, ücretsiz olarak yayımlanmalıdır. Bu Yönerge, Üye Devletler’in, gerekli görüldüğü takdirde, araçların sicilden geçici olarak silinmesini önlememektedir. Yönerge uyarınca, ömrünü tamamlamış aracın son sahibi, aracı ücretsiz olarak (bedelsiz olarak geri götürme ilkesi) elden çıkarabilecektir. Üreticiler ise, masrafların tamamını ya da önemli bir kısmını karşılamakla yükümlüdür. Ömrünü tamamlamış araçların saklanması ve işleme tabi tutulması ise, 75/442/AET sayılı Yönerge’de ve bu Yönerge’nin EK’inde yer alan yükümlülüklere uygun, sıkı denetimlere tabi tutulmaktadır. Bu araçlara gerekli işlemleri uygulayan kurumlar ve işletmeler, bu işlemler öncesinde, ömrünü tamamlamış araçları sökmek ve çevreye zararlı bütün parçalarını geri kazanıma tabi tutmakla etmekle yükümlüdür. Öncelik, araç parçalarının (bir başka deyişle, piller, lastikler, yağ) yeniden kullanımına ve geri dönüşümüne verilmelidir. Hâlihazırda, ömrünü tamamlamış araçların % 75’i yeniden işlenip (bir başka deyişle, metal muhteva) kullanışlı bir hale getirilebilmektedir. Bu Yönerge, araç başına ortalama ağırlık başına yeniden kullanım ve geri kazanım oranını 2006’ya kadar %85’e ve 2015’e kadar da % 95’e yükseltmeyi ve aynı dönem içinde yeniden kullanım ve geri dönüşüm oranını, yıl ve ortalama araç ağırlığı başına 2006’ya kadar %80; 2015’e kadar ise %85 artırmayı amaçlamaktadır. 1980 yılından önce üretilmiş araçlar için, daha esnek hedefler konabilir. Yönerge, en geç 31 Aralık 2005 tarihi itibariyle, Komisyon tarafından hazırlanan bir Rapor temelinde, Avrupa Parlamentosu’nun ve Avrupa Konseyi’nin 2015 hedeflerini yeniden incelemesini şart koşmaktadır. Yönerge, aynı zamanda, raporlama ve bilgilendirme yoluyla, Üye Devletler’in üç yıllık aralıklarla, bahse konu Yönerge’nin uygulanma sürecindeki gelişmelere ilişkin olarak Komisyon’a bir rapor göndermekle yükümlü olduklarını belirtmektedir. Mevcut Durum 2007 yılında, araçların malzeme bileşimindeki gelişmeleri ve araçlara ilişkin ilgili diğer çevresel durumları göz önüne almak suretiyle, Komisyon tarafından Ömrünü tamamlamış araçlara ilişkin 2000/53/AT sayılı Yönerge’nin 7(2)(b) sayılı maddesinde yer alan hedefler hakkında bir Rapor (diğer bir deyişle, “2015 hedefleri”) kabul edilmiştir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 170 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bahse konu Rapor, Komisyon tarafından hazırlanan Etki Değerlendirmesi’ne dayanmaktadır. Bu süreç, 2015 hedeflerinin yeniden gözden geçirilmesi için toplanan çalışma gruplarındaki tüm ilgili tarafların katılımıyla desteklenmektedir. Rapor, bahse konu hedeflerin çevresel ve ekonomik etkilerini ortaya koymaktadır. Rapor, ayrıca, ömrünü tamamlamış araçların geri dönüşümü ve geri kazanımlarının giderek artmasından kaynaklanan ekonomik ve çevresel yararların itici gücünün, çevre innovasyonu (eco-innovation) olduğunu belirtmektedir. Sonuç itibariyle, Rapor, bu Yönerge ile tanımlanan hedeflerin, önemli ölçüde çevresel ve ekonomik kazançlar yaratacağını ve bu hedefleri iptal etmenin veya azaltmanın bütün bu kazançları azaltacağını belirtmek suretiyle tamamlanmıştır. Dolayısıyla, maliyet açısından daha etkili bir şekilde atık işleme teknolojilerine yapılan yatırımların güvenliğini temin etmek amacıyla, bu hedeflerin istikrarlı bir şekilde korunması gerekmektedir. Komisyon, bu yüzden, hedeflerin yeniden gözden geçirilmesini teklif edemez. Komisyon’un, bahsekonu alandaki çevre innovasyonu desteklemek ve ileri teknolojilerin teşvikini ve ilerlemesini sağlamak amacıyla, araştırma inisiyatiflerini ortaklaşa finanse etmesi; Rekabet Edebilirlik ve İnnovasyon Çerçeve Programı altında yer alan projeleri ve girişimleri geliştirmesi; aynı zamanda da yenilikçi kırıcıları (shredder) ve plastik geri dönüşümü teşvik etmesi beklenmektedir. Komisyon 2009 yılında, bu Yönerge’nin Üye Devletler’de uygulanma sürecindeki gelişim hakkında Ömrünü tamamlamış araçlara ilişkin 2005/53/AT sayılı Yönerge’nin 2005–2008 döneminde tatbiki hakkında Rapor’u hazırlamıştır. Bu rapor, yirmi iki üye devletten sağlanan verilere dayalı olarak yasal düzenlemelerin yürütülmesinin uygulanabilirliğini değerlendirmektedir. Beş üye devlet yönergenin ulusal kanunlarına tatbiki hakkındaki enformasyonu gerektiği şekilde Komisyon’a sağlamamıştır. Rapor, üye devletler tarafından ulusal kanunlarına başarılı bir şekilde dâhil edilmiş olan yönerge hükümlerini ve henüz tam olarak ya da doğru şekilde aktarılamamış olanları değerlendirmektedir. Raporda sonuç olarak, bir önceki raporlama süreci ile karşılaştırıldığında, 2005/53 sayılı Yönerge’nin üye devletlerde uygulanması sürecindeki gelişimi çerçevesinde kayda değer bir değişiklik olmadığını belirtmektedir. Yönerge, EK II’ de listelenen malzeme ve aksamlar Madde 4(a) muaf tutulmak üzere Madde 4(b) ve 11 uyarınca Komisyon Kararı yolu ile 5 defa tadil edilmiştir. 2008/33/AT sayılı Yönerge Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi 2000/53 sayılı Yönergenin Komisyon’un uygulama yetkisine ilişkin 4.2, 5.5, 6.1, 7.2, 8.2 ve 9.1 sayılı maddelerine usul yönünden bazı değişiklikleri getirmiştir. Buna ek olarak Yönerge, 2009 yılında yeniden gözden geçirilecektir. Avrupa Komisyonu İşletme ve Sanayi Genel Müdürlüğü raporu uyarınca (CARS 21 Ara © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 171 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Dönem Gözden Geçirmesi Yüksek Düzey Konferansı – Sonuçlar Bildirgesi ve Raporlar), bu gözden geçirme sürecinde çakışan mevzuatlardan kaçınılması; ve ayrıca ömrü tamamlanmış araçlar ile Pil Yönergesi, RoHS (zararlı madde kullanımının kısıtlandırılması) ve diğer ilgili mevzuatların aralarındaki farkların açıklığa kavuşturulmasının gerektiği vurgulanmıştır. 2008/112/AT sayılı son tadil eden Yönergenin 2000/53 sayılı Yönerge Madde 2 ve fıkra 11 de yaptığı değişiklikler şöyledir: “11. “Tehlikeli Madde”; madde ve karışımların sınıflandırılması, etiketlenmesi ve paketlenmesine ilişkin 16 Aralık 2008 tarihli ve 1272/2008 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönetmeliği EK I’ de belirtilen herhangi bir tehlike sınıfı veya kategorisi kriterini dolduran madde anlamına gelmektedir(*); (a) tehlike sınıfları 2.1’ den 2.4,2.6 ve 2.7, 2.8 A ve B tipi, 2.9, 2.10, 2.12, 2.13 Kategori 1 ve 2, 2.14 Kategori 1 ve 2, 2.15 tip A’ dan F’e; (b) tehlike sınıfları 3.1’ den 3.6, 3.7 cinsel fonksiyon ve doğurganlık veya gelişimlerine olumsuz etkiler ile alakalı, 3.8 uyuşturucu etkiler haricindeki etkiler, 3.9 ve 3.10; (c) tehlike sınıfı 4.1; (d) tehlike sınıfı 5.1.” Hem 2010/115/AB sayılı Komisyon Kararı hem de 2011/37/AB Yönergesi 2000/53/AT sayılı Yönergede, Madde 4(2)(a) kapsamına girmeyen maddeler ve bileşenlere ilişkin EK II’de değişiklik yapmaktadır. Ek II, (1 Temmuz 2013 tarihinden sonra pazara sunulan) araç madde ve bileşenlerinin Madde 4(2)(a)’dan muaf tutulabildiği ve bazı koşullarda kurşun, cıva, kadmiyum veya altı değerlikli krom ihtiva edebildiği durumları ortaya koymaktadır. Üye Devletlerin en geç 31 Aralık 2011 tarihine kadar söz konusu değişikliğe uyum göstermesi gerekmektedir. Son olarak, Avrupa Komisyonu adına Öko-Institut e.V. tarafından 2000/53/AT Yönergesinin EK II'sinin teknik bilimsel ilerlemeye uyarlanması gerçekleştirilmiştir. Elektronik bir kamusal istişare yürütmüş olan çalışma25 EK II'nin 8(i) numarasındaki muafiyeti değerlendirmeyi amaçlamış olup Komisyonun cevabını beklemektedir. 2000/53/AT Yönergesinin uygulanmasına dair raporlar 2) Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin, ömrünü tamamlamış araçlarla ilgili 2000/53/AT Yönergesinin uygulanması üzerine Üye Devletlerin raporlarına ilişkin ankete dair 17 Ekim 2001 tarihli ve 2001/753/AT sayılı Komisyon Kararı (AEA ile ilişkili metin) (C(2001) 3096 sayılı belge ile tebliğ edilmiştir) ATRG L 282, 26.10.2001, s. 77–80 25 Son rapor, http://ec.europa.eu/environment/waste/pdf/Exemption%208%20i%20final%20report-rev3.pdf adresinden temin edilebilir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 172 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Kararın EK'inde, Üye Devletlerin, 2000/53/AT Yönergesinin uygulanmasına dair ilerlemeleri hakkında Komisyona iletecekleri bir anket oluşturulmuştur. İmha belgesinin asgari gerekleri 3) Ömrünü tamamlamış araçlara ilişkin 2000/53/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi’nin madde 5(3)’üne uygun olarak yayımlanmış imha belgesi için asgari yükümlülükler hakkında 19 Şubat 2002 tarihli Komisyon Kararı (AEA ile ilintili metin) (C (2002) 518 sayılı belge ile tebliğ edilmiştir) ATRG L 50, 21.2.2002, s. 94–95 Özet Bu Karar, imha işleminin özelliği ve ayrıntıları, yetili mercii ve araç sahibi ile araca ilişkin birçok daha bilgiye yönelik gizlilik sağlamayı amaçlayan asgari yükümlülükleri ortaya koymaktadır. Bu yükümlülükler, bu Karar’ın EK Bölümü’nde yer almaktadır. Araçların parça ve malzemelerine dair kodlama standartları 4) Ömrünü tamamlamış araçlara ilişkin 2000/53/AT Yönergesi gereğince araçların parça ve malzemelerine dair kodlama standartlarının tesis edilmesine yönelik 27 Şubat 2003 tarihli ve 2003/138/AT sayılı Komisyon Kararı (AEA ile ilişkili metin) (C(2003) 620 sayılı belge ile tebliğ edilmiştir) ATRG L 53, 28.2.2003, s. 58–59 Lütfen aşağıdaki açıklamaya bakınız. Yeniden kullanım/geri kazanım ile yeniden kullanım/geri dönüşüm hedeflerinin denetlenmesi 5) Ömrünü tamamlamış araçlara ilişkin Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin 2000/53/AT Yönergesinde düzenlenmiş yeniden kullanım/geri kazanım ile yeniden kullanım/geri dönüşüm hedeflerinin denetlenmesine dair detaylı kuralları ortaya koyan 1 Nisan 2005 tarihli ve 2005/293/AT sayılı Komisyon Kararı (AEA ile ilişkili metin) (C(2004) 2849 sayılı belge ile tebliğ edilmiştir) ATRG L 94, 13.4.2005, s. 30–33 Gerekli bilgi, Ömrünü Tamamlamış Araçlar Yönergesinin 7.2. Maddesinin üçüncü bendinde ve Avrupa Parlamentosu ile Konseyinin 2000/53/AT Yönergesinde düzenlenmiş yeniden kullanım/geri kazanım ile yeniden kullanım/geri dönüşüm hedeflerinin denetlenmesine dair detaylı kuralları ortaya koyan 1 Nisan 2005 tarihli ve 2005/293/AT sayılı Komisyon Kararında belirtilen şekilde sağlanacaktır. Bir sonraki raporun tarihi 30 Haziran 2013’tür. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 173 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Motorlu araçların tip onayı (yeniden kullanılabilirlik, geri dönüştürülebilirlik ve geri kazanılabilirlik) 6) 70/156/EEC sayılı Konsey Yönergesi’ni tadil eden ve motorlu araçların, yeniden kullanılabilirlik, geri dönüştürülebilirlik ve geri kazanılabilirlik konusunda tip onayına ilişkin 26 Ekim 2005 tarihli ve 2005/64/EC sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 310, 25.11.2005, s. 10–27 Tadil eden: Motorlu araçların, yeniden kullanılabilirlik, geri dönüştürülebilirlik ve geri kazanılabilirlik konusunda tip onayına ilişkin 2005/64/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesini teknik ilerlemelere uyarlamak amacıyla tadil eden 7 Ocak 2009 tarihli ve 2009/1/AT sayılı Komisyon Yönergesi (AEA ile ilintili metin) ATRG L 9, 14.1.2009, s. 31-32 Özet Bu Yönerge, araçların başlangıç evresinden itibaren geri dönüştürülebilirlik, geri kazanabilirlik ve yeniden kullanılabilirliği kolaylaştırmak hedefleriyle tasarlanmasını talep ederek, ömrünü tamamlamış araçların çevreye olan etkisini azaltmayı amaçlamaktadır. Bu Yönerge, parçaların yeniden kullanılabilirliği, malzemelerin geri dönüştürülebilirlik ve geri kazanabilirliğinin, atık yönetimine ilişkin Topluluk Stratejisi’nin önemli bir parçasını teşkil ettiğini vurgulamaktadır. Bu bağlamda, araç üreticileri ve tedarikçilerinden, yeni araçların geliştirilmesi sürecinin en erken evrelerine bu özellikleri entegre etmeleri talep edilmektedir. Hedef ise, ömrü tamamlanmış olan araçların işleme tabi tutulmasının kolaylaştırılmasıdır. Bu Yönerge, 70/156/AET sayılı Konsey Yönergesi tarafından oluşturulan Topluluk tam taşıt tip-onayı sistemi çerçevesinde (hâlihazırda, M1 kategorisine mensup araçlar için, bu sistem zorunludur) yer alan bireysel Yönerge’lerden birini teşkil etmektedir. Yönerge, N1 kategorisine mensup araçların, tam taşıt tip onayı sistemi kapsamında olmadığı gerçeğine dikkat çekmektedir. Her bir üretici, bu Yönerge uyarınca, üretici tarafından yapılan tahminin, ISO 22628: 2002 standardı doğrultusunda, doğrulanmasına yönelik olarak, onaylanmış yetkiliye ilgili bütün teknik bilgiyi sağlamakla yükümlüdür. Üreticinin tahminlerinin, araç tip onayıyla eş zamanlı olarak doğrulanması için, üreticinin tedarikçilerden elde ettiği tüm bilgileri kontrole yönelik uygun düzenlemeleri ve © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 174 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group usulleri ortaya koymuş olması gerekmektedir. Yetkili merci, herhangi bir tip onayı vermeden önce, bahse konu düzenlemeler ve usullere yönelik bir ön değerlendirme gerçekleştirmeli ve bunların uygunluğunu belirten bir belge yayımlamalıdır. Bu Yönerge, aşağıda sıralanan araç türlerine uygulanmamaktadır: Özel amaca yönelik araçlar (70/156/AET sayılı Yönerge’nin EK II, Bölüm A, 5. noktasında tanımlanmıştır) N1 tipine ait çok aşamalı olarak üretilmiş araçlar (Aracın temelinin, bu Yönerge ile uyumlu olması kaydıyla) Küçük seriler halinde üretilen araçlar Yeniden kullanılabilir olarak tabir edilmeyen aksamlar, Yönerge’nin EK V’inde aşağıdaki şekilde belirtilmiştir: tüm hava yastıkları; otomatik veya otomatik olmayan araç koltuk kemeri takımları; koltuklar (sadece, emniyet kemeri bağlantı parçaları ve/veya koltuğa birleştirilmiş hava yastıklarının olduğu durumlarda) direksiyon koluna ilişkin direksiyon kilit takımları; transponder ve elektrik kontrol birimlerini içeren immobilizer’ler; bakım sonrası emisyon sistemleri; egzoz susturucuları. 2009/1/AT sayılı Komisyon Yönergesi, ömrünü tamamlamış araçlara ilişkin 2005/53/AT sayılı Yönerge Madde 4(2)(a) uyarınca bir araç tipinin üretiminde kullanılan malzemelerin uygunluğunun tasdik edilmesine yönelik detaylı kuralları belirtme ihtiyacı neticesinde kabul edilmiştir. Bu Komisyon Yönetmeliği özellikle araç üreticileri ve onların satıcıları arasındaki akdi sözleşmeleri ve uygun bir yolla iletilen bu tür sözleşmelerin gereklerini garanti altına almayı amaçlamaktadır. 2.2.3. Vergilendirme Politikası Karayolu ulaşımının büyük çapta sera gazı üretimine neden olmasından ötürü, binek otomobillerin vergilendirmesi hususu, AB Çevre Politikası hedeflerini desteklemeye ve kayıt vergileri ile yıllık motorlu taşıtlar vergilerinin vergi matrahlarına CO2 temelli bir öğe konmasına yönelik önemli bir tamamlayıcı araç görevi görmektedir. Bu bağlamda, çeşitli Üye Devletler, belirlenmiş değerler uyarınca daha temiz araçlar üretmeye hız vermeye yönelik vergi teşviklerine başvurmaktadır. Öte yandan, hâlihazırda, yakıta yönelik asgari özel tüketim vergisi, karayolu ulaşımı maliyetinin %6-8’ine (bir başka deyişle, 302 Euro) karşılık gelmekte ve 2010 yılında bu meblağın 330 Euro’ya yükselmesi beklenmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 175 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bu alandaki ana mevzuat, Topluluk’taki enerji ürünlerine ve elektriğe yönelik vergilendirmeyi düzenleyen 2003/96/AT sayılı Konsey Yönergesi’dir. 2002 yılında, ticari dizel yakıtın vergilendirmesine ilişkin bir Önerge sunulmuştur. Ancak, yasa koyucunun önünde askıda bekleyen yasa önergelerinin taranması çerçevesinde, bu önerge iptal edilmiştir. Hatırlatmakta yarar var ki, herhangi bir Topluluk kuralının bulunmadığı durumlarda, Üye Devletler, AT Antlaşması’nın genel ilkeleri doğrultusunda olmaları, Üye Devletler arasındaki ticarette sınır ötesi formalitelere yol açmamaları ve ayrımcılık yapmama ilkesine (non-discrimination principle) riayet etme koşuluyla, binek otomobillerin vergilendirilmesine yönelik ulusal düzenlemelerde bulunma konusunda özgür bırakılmışlardır. Yürürlükteki Mevzuat Enerji vergisi 1) Enerji ürünleri ve elektriğin vergilendirmesine yönelik Topluluk çerçevesini yeniden yapılandıran 27 Ekim 2003 tarihli ve 2003/96/AT sayılı Konsey Yönergesi (AEA ile ilintili metin) (Konsolide Versiyon) ATRG L 283, 31.10.2003, s. 51-70 Tadil eden: Bazı Üye Devletlerin, enerji ürünleri ve elektrik hususunda, geçici vergiler veya vergi oranlarında indirim uygulama olanaklarına ilişkin 2003/96/AT sayılı Yönerge’yi tadil eden 29 Nisan 2004 tarihli ve 2004/74/AT sayılı Konsey Yönergesi ATRG L 157, 30.04.2004, s. 87–99 Kıbrıs’ın enerji ürünleri ve elektrik hususunda, geçici vergiler veya vergi oranlarında indirim uygulama olanağına ilişkin 2003/96/AT sayılı Yönerge’yi tadil eden 29 Nisan 2004 tarihli ve 2004/75/AT sayılı Konsey Yönergesi ATRG L 195, 2.6.2004, s. 31–32 Özet Topluluk dâhilinde enerji ürünleri ve elektriğin vergilendirilmesine ilişkin kuralları oluşturan bu Yönerge, bu ürünlerin vergilendirilmesine yönelik Topluluk Çerçevesi’ni yeniden yapılandırmakta ve “Enerji Vergisi Yönergesi (ETD)” olarak bilinmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 176 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Yönerge, vergilendirilebilir ürünlerin bir listesini, bu ürünleri vergiye tabi kılan değişik kullanımları ve (itici güç, ısıtma, veya bazı sınai ve ticari amaçlarla mı kullanıldığına bağlı olarak) her ürün için uygulanan asgari vergilendirme oranlarını içermektedir. Kurşunsuz benzin ve mazot bağlamında, yalnızca aşağıdaki asgari seviyelerle uyumlu olarak Topluluk karşısında özel tüketim vergilerinin yapısı uyumlaştırılmaktadır: 1000 litre / Euro Mazot Kurşunsuz Benzin 1 Ocak 2004 302 359 1 Ocak 2010 330 359 Diğer bir deyişle, bu Yönerge, enerji ürünlerine yönelik özel tüketim vergileri için asgari düzeyler belirlemektedir. Üye Devletler, bu düzeylerin altında olmak kaydıyla, uygun gördükleri vergi oranlarını saptamakta özgürdürler. ETD, ayrıca, ticari mazotun vergilendirilmesine ilişkin spesifik bir düzey yaratmak konusunda Üye Devletlere olanak vermekte; ancak bunun için bir şart koşmaktadır: asgari düzeylere riayet edilmesi ve ticari mazot için öngörülen oranın, 1 Ocak 2003 tarihinde yürürlükte olan ulusal vergi düzeyinin altına düşmemesi. Daha çevre dostu yakıtların kullanımını teşvik etmek amacıyla, ağır fuel oil veya dizel yakıta yönelik özel tüketim vergisi oranının azaltılmasına, bu azaltmanın spesifik düzeyde teknik yükümlülüklere (örneğin, kükürt içeriği veya belirlenmiş teknik özellikler) bağlanması kaydıyla, Belçika, Fransa, Lüksemburg, İngiltere veya Danimarka ve benzeri ülkelerde izin verilmektedir 1 Ocak 2003 tarihinde yürürlükte olan ulusal vergilendirme düzeyinin altında kalan ticari mazot seviyesinin tespitini kolaylaştırmak amacıyla, Yönerge’nin 7(4) sayılı maddesi, vergi yükü genel olarak aynı kaldığı sürece, karayolu kullanıcılarına yüklenecek olan vergiyi belirlemektedir. Öte yandan, 1 Ocak 2004 tarihinden itibaren, Üye Devletler’in, geçiş düzenlemelerinden yararlanmamaları durumunda, dizel yakıtı 302 Euro’dan; kurşunsuz benzini ise 359 Euro’dan az bir meblağda vergiye tabi tutmaları mümkün değildir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 177 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Beklemedeki Önergeler Binek otomobillere dair vergilere ilişkin bir Konsey Yönergesi’ne Önerge 1) COM(2005) 261 final Mevcut Durum: Avrupa Parlamentosu, ilk okuma neticesinde görüşünü bildirmiştir. Komisyon da, ilk okumada AP değişikliklerine ilişkin tutumunu belirtmiştir. Dosya, Konseyde bulunmaktadır. Özet Bu Önerge, İç Pazar’ın işleyişinin geliştirilmesini ve binek otomobillerden kaynaklanan CO2 salınımlarının azaltılmasına yönelik Topluluk stratejisinin uygulanmasını amaçlamaktadır. Bu bağlamda, Önerge, karbon dioksit salınımları temelinde, binek otomobillere yönelik vergilerin hesaplanmasına ilişkin kurallar oluşturmayı hedeflemektedir. Önerge, ayrıca, kayıt vergilerinin kaldırılması ve -bazı koşullarda- ödenmiş kayıt vergilerinin geri ödenmesini sağlamayı amaçlamaktadır. Ayrıca, yıllık motorlu taşıtlar vergisine ilişkin bir geri ödeme sistemi oluşturmak da hedefleri arasında yer almaktadır. Diğer bir deyişle, bu Önerge ile ortaya konmuş olan üç esas tedbir bulunmaktadır: 1) Kayıt vergisinin kaldırılması; 2) Kayıt vergisi iadesi sisteminin oluşturulması; 3) Kayıt vergisi matrahının ve Yıllık Motorlu Taşıtlar vergisinin, tamamen veya kısmen CO2’ye dayalı olacak şekilde yeniden yapılandırılması. Bu Yönerge, binek otomobillere ilişkin vergilerin hesaplanmasına ilişkin bir takım kuralları belirlerken, aşağıda sıralananları temel almaktadır: Binek otomobilin, Üye Devlet toprakları dâhilinde kullanıldığı 12 aylık zaman süresi; ve Her bir binek otomobilin kilometre başına yaydığı karbondioksit miktarının gram cinsinden değeri. Bu Önerge uyarınca, bahse konu vergi, yalnızca, otomobilin kayıtlı olduğu Üye Devlet’te toplanacaktır. Önergeler, 31 Aralık 2008 tarihi itibariyle, yıllık motorlu taşıtlar vergisinde karbon dioksit elementinden kaynaklanan toplam vergi gelirinin, bu vergilerden doğan toplam gelirin en az %25’i olarak hesaplanmasını ve bu yüzde oranının da, 31 Aralık 2010 tarihi itibariyle, %50’ye yükseltilmesini önermektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 178 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Önerge ayrıca, kayıt vergilerinin kaldırılması sürecinde, bu vergilerin geri ödenebilirliğine ilişkin bir hak da verilmesini tavsiye etmektedir. 2) Motor yakıtı olarak kullanılan mazot ve kurşunsuz benzinin vergilendirilmesinin eşgüdümü ve ticari amaca yönelik motor yakıtı olarak kullanılan mazot için özel vergi düzenlemelerinin uyumlaştırılmasına ilişkin 2003/96/AT sayılı Yönerge’yi tadil eden Konsey Yönerge Önergesi COM (2007) 52 final Mevcut durum: 2 Haziran 2012 tarihinde 2012/C 156/06 ile geri çekilmiştir. Özet 13 Mart 2007 tarihinde kabul edilmiş olan bu yeni Önerge, enerji ürünlerinin vergilendirilmesine ilişkin 2003/96/AT sayılı Yönerge’yi tadil etmek üzere tasarlanmıştır. Önerge’nin başlıca amacı, büyük ölçüde karayolu taşımacılığından kaynaklanan sera gazı salınımlarını azaltmaktır. Bu Önerge’nin öncelikli olarak, çevresel, ardından ekonomik olmak üzere iki hedefi bulunmaktadır. Çevresel hedefin kapsamında, ticari dizel yakıta yönelik vergilendirmenin asgari oranını 201226 yılından itibaren 1000 litrelik yakıt başına 359 Euro; daha sonra ise 2014 yılından itibaren 380 Euro olarak sabitlemeyi amaçlamaktadır. Yeni Önerge, böylelikle, Enerji Vergisi Yönergesi’ni (ETD), Topluluk düzeyinde belirlenen mazota yönelik asgari vergilendirme düzeylerinin artırılması suretiyle, tadil edecektir. Ekonomik hedef bağlamında, bu taslak Yönerge, tek Pazar dâhilindeki tüm ilgili taraflara eşit koşullarda bir ortam yaratmayı ve hâlihazırda nakliye piyasasında yaşanmakta olan rekabetin bozulmasını önlemeyi öngörmektedir. (şöyle ki, bu bozulmalar, ticari dizele yönelik olarak Üye Devletler tarafından uygulanan özel tüketim vergilerinin aşırı farklılık göstermesinin yanında, ayrıca, vergilendirme oranının en düşük olduğu Üye Devletlere yakın olan işletmecilerin, mevcut durumda rekabet gücüne ilişkin önemli bir avantaja sahip olmalarından kaynaklanmaktadır.) Bu Önerge’nin “Etki Değerlendirmesi” aracılığıyla, kurşunsuz benzin ile dizel yakıtın farklı vergilere tabi tutulmasının, çevresel bakış açısından herhangi bir gerekçeye dayanmadığını gösterildiğinden dolayı, bu Önerge, iki yakıt arasında 26 Bu yılın seçilmesinin sebepleri birçok faktörle ilişkilendirilebilir: Bazı Üye Devletler, mevcut durumda birtakım geçiş düzenlemelerinden yararlanmaktadırlar. Enerji Vergisi Yönergesi tarafından öngörülen dizel yakıtlara ilişkin asgari düzeydeki son artış, 2010 yılında gerçekleşATektir. Kyoto hedefinden doğan yükümlülükler (çevresel zararların ve rekabetin bozulduğu durumların mümkün olduğunca çabuk bir şekilde azaltılması) © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 179 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group hâlihazırda mevcut vergilendirme farkını gidermeyi amaçlamaktadır. Bu bağlamda, herhangi bir Üye Devlet’te, kurşunsuz benzin ve ticari olmayan dizele uygulanan vergi düzeylerinin, ticari dizele uygulanan oranlardan daha az olmamasını öngörmektedir. Bu sebepten ötürü, 2012 yılından itibaren uygulanacak oranın 359 Euro; 2014 yılından itibaren ise 380 Euro olmasını önermektedir. Komisyon, bu Önerge ile, etki değerlendirmesi sonucunda elde edilen neticeler ışığında, mevzuata müdahale edilmesine yönelik ihtiyacı yeniden dikkate alma niyetini ortaya koymaktadır. 2003/96/AT sayılı Yönerge tarafından oluşturulan mevcut durumla karşılaştırıldığında, bu Önerge, Üye Devletlere büyük bir esneklik getirmektedir. Önerge, ticari dizele yönelik asgari vergilendirme seviyelerinin başlatılmasına yönelik kademeli bir sistem getirmektedir. Bahse konu sistem, 2003/96/AT sayılı Yönerge’nin kabulünün bir parçası olarak, 11 Üye Devlet tarafından müzakere edilen geçiş önlemlerine dayanmaktadır27. Konsey, Antlaşma’nın 93.Maddesi çerçevesinde, özel tüketim vergilerine ilişkin olarak mevzuatın uyumlaştırılmasına yönelik hükümle kabul edecektir. Bu kapsamda bir uyumlaştırma, İç Pazarın oluşumu ve işleyişini temin etmek için talep edilmektedir. 3) Enerji ürünleri ve elektriğin vergilendirilmesine yönelik Topluluk çerçevesini yeniden yapılandıran 2003/96/AT sayılı Konsey Yönergesini tadil edecek bir Konsey Yönergesine dair Önerge COM(2011) 169 final Önerge, görüşülmek üzere 22 Haziran 2012 tarihinde Konseye gönderilmiştir. Önerge, enerji ürünleri ile elektriğin vergilendirilmesi için enerjinin vergilendirmesi üzerine 2003/96/AT Yönergesini, AB enerji ve iklim değişimi amaçları ile daha fazla ilintilendirme amacıyla yeniden yapılandırmayı amaçlamaktadır. Önerge, enerji ürünlerinin enerji içeriği ile CO2 emisyon seviyelerinin asgari vergi seviyeleri tarafından referans noktası alınmasını savunmaktadır. Önerge enerji vergilendirmesinin iki bileşenden oluşabileceğini öne sürmektedir: CO2 ile ilişkili vergilendirme ve genel enerji tüketim vergilendirmesi. 27 Avusturya, Belçika, İspanya, Yunanistan, Lüksemburg, Polonya ve Portekiz, bahse konu seviyelerini, 1 Ocak 2012 tarihine kadar asgari düzey olan 330 Euro’ya yükseltmekle yükümlüdür. Ayrıca, 2014 ve 2016 yıllarından başlamak üzere ise sırasıyla 359 Euro ve 380 Euro’ya yükseltmek konusunda yetki almışlardır. Letonya ve Litvanya, bahse konu seviyelerini, 1 Ocak 2013 tarihine kadar, asgari düzey olan 330 Euro’ya yükseltmekle yükümlüdür. 2015 ve 2017 yıllarının başına kadar ise, Taslak Yönerge’de belirtilen hedeflere ulaşmak durumundadırlar. Bulgaristan ve Romanya, asgari seviye olan 330 Euro’ya erişmek amacıyla, Letonya ile aynı olan zaman tablosuna riayet etmekle yükümlüdürler. Ama, yalnızca bu iki ülkeden asgari seviyelerini, sırasıyla 2016 ve 2018 yılları olmak üzere, 359 ve 380 Euro olarak oluşturmaları talep edilmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 180 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Önerge, vergilendirmenin asgari seviyesini, CO2 emisyonları ile enerji içeriğini yansıtacak şekilde için gözden geçirmekte iken, çeşitli enerji kaynakları arasındaki değişmezliği (orantılılık ilkesini) garanti etmektedir. Buna ilaveten Önerge, yenilenebilir enerjiler üzerindeki vergi yükünde indirimi gözetmektedir. Önergenin, iş gücü üzerindeki vergi yükünü azaltırken Üye Devletlerin kirletici enerji ürünleri üzerine daha fazla vergi koymasını destekleyerek istihdam ve büyümeyi artırmanın bir aracı olma amacı da bulunmaktadır. 3. AB REKABET POLİTİKASI 3.1. Giriş ve Yasal Dayanak Rekabet Politikası, Avrupa Birliği’nin temel politikalarından bir tanesini teşkil etmekte olup, esas itibariyle Avrupa Birliği’nin İşleyişi Hakkında Antlaşma’nın28 “Rekabete ilişkin Kurallar”a ayrılmış olan ve VII. Başlık, I.Bölümü altında yer alan 101-109. Maddeler (AT Antlaşması 81–89. Maddeler) çerçevesinde düzenlenmiş bulunmaktadır. Ancak, Rekabet Politikası’nın, diğer Topluluk politikalarını doğrudan veya dolaylı olarak etkileyen kurallar bütününden oluşması sebebiyle, bu politikaya AB Antlaşması’nın muhtelif birçok diğer hükmü kapsamında da atıfta bulunulmaktadır. Rekabet politikasının yasal dayanağını teşkil eden ve AB Antlaşması’nda “Rekabete ilişkin Kurallar” başlığı altında toplanmış olan ana hükümlerin içeriği, şu şekilde özetlenebilir: — 101. Ve 102. Maddeler (AT Antlaşması 81. ve 82. Maddeler) çerçevesinde, teşebbüslere uygulanan anti-tröst kuralları düzenlenmektedir; — 37-ve 106. Maddeler (AT Antlaşması 31. ve 86. Maddeler) çerçevesinde, piyasaların serbestleştirilmesine ve piyasalara devlet müdahalesine (bir başka deyişle, devlet tekelleri, kamu teşebbüsleri ve Üye Devletler’in özel veya münhasır haklar verdiği teşebbüsler hakkında) ilişkin hükümler düzenlenmektedir; — 106. Ve 107 ile 109. Maddeleri (AT Antlaşması 86. ve 87 ila 89.maddeleri arasında), devlet yardımları düzenlenmektedir. AB Antlaşması, tüm Üye Devletler’de doğrudan uygulanmakta ve bütün sektörler açısından yasal bağlayıcılığı bulunmaktadır. Söz konusu maddeler, sadece temel hükümleri belirleyen yasal bir çerçeve çizmektedir. 28 Avrupa Birliği’nin İşleyişi Hakkında Antlaşması, 1 Aralık 2009 tarihinde Lisbon Antlaşması ile beraber yürürlüğe girmiştir, Avrupa Topluluklarını Kuran Antlaşma (Roma Antlaşması 1957) Avrupa Birliği’nin İşleyişi Hakkında Antlaşması olarak isimlendirilmiştir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 181 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bahse konu çerçeve, aynı amaca paralel olarak çıkarılan yönetmelikler, yönergeler ve benzeri yasal bağlayıcılığı bulunan hukuki araçlar ile bu alanda yıllar içerisinde edinilen tecrübeleri yansıtan içtihat kararları aracılığıyla daha da gelişmektedir. Avrupa Birliği’nde “Rekabet Politikası” ve ilgili hükümlerin uygulanmasından sorumlu ana merci, Avrupa Komisyonu Rekabet Genel Müdürlüğü olarak belirlenmiştir. Rekabet Genel Müdürlüğü’nün sorumlulukları arasında piyasa denetimi; rekabet savunuculuğu ve rekabet kurallarının uygulanmasının sağlanması; münferit olayların incelenmesi suretiyle şirket birleşme ve devralmalarının kontrolü (pazarda hâkim durum yaratarak rekabeti olumsuz etkileyecek birleşme ve devralma girişimlerinin engellenmesi; devlet yardımlarının izlenmesi (etkinliğe ve rekabete aykırı devlet yardımlarının yasaklanması) ve antitröst kurallarının uygulanarak rekabeti sınırlayan anlaşmaların ve hâkim durumun kötüye kullanılmasının engellenmesi yer almaktadır. Avrupa Komisyonu, rekabet ihlallerini tespit ve sona erdirmeye yönelik olarak Üye Devletler’den gelen şikâyet üzerine veya kendi inisiyatifiyle inceleme başlatabilmekte; bu amaçla soruşturma açabilmektedir. Buna ek olarak Komisyon, tek başına hareket edebileceği gibi, yetkili ulusal merciler ile işbirliği halinde de faaliyette bulunabilmektedir. Komisyon, herhangi bir ihlalin söz konusu olduğu durumda, bahse konu ihlalin sonlandırılmasını talep eder. Aksi takdirde, Üye Devletler’i gerekli önlemleri almaya çağıran Komisyon tarafından gerekçeli görüşler yayınlanır. Komisyon, görüşlerine riayet edilmediği durumda, davaları Avrupa Mahkemeleri (bir başka deyişle, Avrupa Adalet Divanı (European Court of Justice – ECJ) ve İlk Derece Mahkemesi (Court of First Instance –CFI)) önüne getirebilir. 3.2. Ana Mevzuata Genel Bakış AB Antlaşması’nda yer alan Rekabet Kuralları, tüm sektörlerde olduğu üzere Avrupa otomotiv sektörünün de yaşayabilirliği ve gücü açısından büyük önem arz etmektedir. Motorlu araç üreticileri, tedarikçiler, bayiler ve servisler de dâhil olmak üzere tüm teşebbüslerin Müktesebat ile birlikte uymakla yükümlü oldukları AB Antlaşması hükümlerinin uygulanması, Avrupa düzeyinde eksiksiz bir Tek Pazar yaratılması amacıyla ulusal piyasaların ve sektörlerin serbestleştirilmesi açısından önem taşımaktadır. Bununla birlikte, bazı sektörlere özgü koşullar neticesinde, Avrupa Birliği, bahse konu hassas sektörlerde faaliyet gösteren teşebbüsleri, Topluluk’un rekabet kurallarından olumsuz yönde etkilenmemeleri amacıyla korumaya yönelmiştir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 182 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bu bağlamda, AB Antlaşması’nın29 101.(3) Maddesi (AT Antlaşması 81(3) maddesi), Avrupa Komisyonu veya Konsey tarafından AB Antlaşması’nın AB Antlaşması’nın 103 Maddesi (AT antlaşması 83.maddesi) uyarınca çıkarılan “Blok Muafiyet Yönetmelikleri”ne30 istinaden, bazı anlaşma türlerinin AB Antlaşması’nın 101 (1). Maddesinde (AT Antlaşması 81(1)maddesi) belirtilen rekabeti kısıtlayıcı anlaşmalara getirilen yasaktan muaf tutulmalarına ilişkin birtakım koşullar belirlemektedir. Bu amaç doğrultusunda, Avrupa Komisyonu tarafından, muafiyet usulünü basitleştirmek ve bazı sektörlerde daha yüksek bir yasal güvenlik temin etmek amacıyla, spesifik blok muafiyetleri verilmektedir. Motorlu araçlar sektörü de, tüm tedarik zinciri boyunca özel kurallar tarafından düzenlenmekte olan bu hassas sektörlerden birini teşkil etmektedir. Uygulamada, AB Antlaşması’nın 101 (1). Maddesi (AT Antlaşması 81(1)maddesi) altında yasaklanan kısıtlamaları içeren anlaşmalar, Blok Muafiyet yönetmelikleri altında belirtilen koşulları tam olarak karşılamaları durumunda, herhangi bir bireysel bildirimde bulunmaya gerek kalmaksızın, kendiliğinden geçerli olur ve infazı kabil hale gelir. Avrupa Birliği’nde, dikey anlaşmalarda, Ar-Ge anlaşmalarında, uzmanlık anlaşmalarında ve teknoloji transferi anlaşmalarında blok muafiyet yönetmelikleri bulunmaktadır. Bu bağlamda, Avrupa Birliği’ndeki dikey kısıtlamalar, genellikle bir “şemsiye yönetmelik” (hâlihazırda 2790/1999/AT sayılı Komisyon Yönergesi) ve ona eşlik eden kılavuz ilkelerin kapsamına girmektedir. Bununla birlikte, Komisyon, motorlu araç dağıtım sektöründeki rekabet sorunlarının özgüllüğünü göz önünde bulundurmak suretiyle, sektör özelinde kurallar koymaktadır. Avrupa Komisyonu, 1985 yılından bu yana, Birlik düzeyinde etkili bir motorlu araç dağıtım ağı kurmak suretiyle tüketicilerin taleplerine cevap verebilmek amacıyla, üç adet Blok Muafiyet Yönetmeliği yayımlamıştır. İlk Blok Muafiyet Yönetmeliği olan 123/85 sayılı Yönetmelik, 10 yıllık bir süre için (bir başka deyişle, 1 Temmuz 1985 ile 30 Haziran 1995 tarihleri arasında) yürürlükte kalmış ve ikinci Blok Muafiyetin, bir başka deyişle 1475/95 sayılı Yönetmeliğin kabulüyle birlikte ilga edilmiştir. Avrupa Birliği’nde, yeni Blok Muafiyet Yönetmeliği olarak, 2002’den bu yana, motorlu araçlar sektöründeki dikey anlaşmalara rekabet kurallarının 29 Avrupa Birliği’nin İşleyişi Hakkında Antlaşması, 1 Aralık 2009 tarihinde Lizbon Antlaşması ile beraber yürürlüğe girmiştir, Avrupa Topluluklarını Kuran Antlaşma (Roma Antlaşması 1957) Avrupa Birliği’nin İşleyişi Hakkında Antlaşması olarak isimlendirilmiştir 30 “Blok muafiyet” ile kastedilen, ilgili Yönetmelikte belirtilen yükümlülükleri karşılayan bazı anlaşma kategorileri için çıkarılan bir “yönetmelik” aracılığıyla, Avrupa Komisyonu tarafından verilen bir muafiyettir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 183 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group uygulanmasına ilişkin 1400/2002 sayılı Yönetmelik uygulanmaktadır. Bahse konu Yönetmelik, kendisinden önceki 1475/95 sayılı Yönetmeliği ilga etmiştir31. Avrupa Komisyonu’na göre, eski rejim, aynı markanın bayileri arasındaki rekabete, satış-sonrası serviste sınır aşırı satışlara ilişkin rekabette ortaya çıkan sorunlara ve üreticiler karşısında bayilerin konumunun güçlendirilmesi ihtiyacına gereğince uygun düşmemiş ve bu yüzden de tüketicilere yeterince fayda sağlayamamıştır32. 1 Ekim 2002 tarihinde yürürlüğe giren Yeni Yönetmelik, yeni motorlu araçlar ve yedek parçalar için yapılan dağıtım anlaşmalarına ilişkin muafiyette birtakım önemli değişiklikler getirmektedir. Ayrıca, yetkili ve bağımsız tamirciler ve diğer bağımsız işlemciler (örnek olarak, yol yardımı teknisyenleri, tamircilerine yönelik eğitim sağlayıcıları ve yedek parça dağıtıcıları) tarafından yapılan tamir ve bakım hizmetlerine yönelik anlaşmalardaki muafiyete ilişkin önemli değişiklikler de getirmektedir. Komisyon, CARS 21 Yüksek Düzey Grubu Final Raporu’na ilişkin tutumu konusunda Parlamento ve Konsey’e sunduğu Tebliğ çerçevesinde, motorlu araç dağıtımına ilişkin 1400/2002 sayılı Yönetmeliğin Topluluk düzeyinde uygulanması konusundaki kararlılığını teyit etmektedir. Bu Tebliğ, ayrıca, Topluluk’taki araç tamircilerinin yeterli düzeyde teknik tamir bilgisine erişimine olan gereksinimlerinin altını da çizmektedir. 1400/2002 sayılı Yönetmeliğin, motorlu araçların dağıtımı ve tamirine ilişkin olarak sektör özelinde düzenleyici bir çerçeve teşkil etmesine rağmen, otomotiv endüstrisini ilgilendiren, ama bu Yönetmelik kapsamına girmeyen (örneğin, otomobil aksesuarları) veya bu Yönetmelik bağlamında ele alınamayacak sorular doğuran birtakım konular vardır. Bu koşullar altında, otomotiv sektöründe başka bir blok muafiyet yönetmeliği devreye girmektedir: 2790/1999 sayılı Komisyon Yönetmeliği. Bahse konu yönetmelik, dikey kısıtlamalar ve dikey anlaşmalarla33 ilgili olduğu kadarıyla, Avrupa Birliği’ndeki tüm endüstri ve ticaret kolları için bir “şemsiye yönetmelik” teşkil etmektedir. Genellikle, 2790/1999 sayılı Komisyon Yönetmeliği, Komisyon’un sektöre özel bir blok muafiyet yönetmeliği onayladığı durumlarda geçerli değildir. Bununla 31 1475/95 ve 1400/2002 sayılı Komisyon Yönetmelikleri’ne ilişkin Açıklayıcı Broşür’e internet üzerinden erişim için, bkz. http://europa.eu.int/comm/competition/car_sATtor/ 32 Yeni ve eski rejimlere ilişkin ayrıntılı bir karşılaştırmayı içeren ve AB Komisyonu tarafından hazırlanmış olan Powerpoint sunumuna internet üzerinden erişim için, bkz. http://europa.eu.int/comm/competition/car_sATtor/ber_slides_en.pdf 33 “Dikey Anlaşmalar”, bir üretim veya dağıtım zincirinin değişik aşamalarında faaliyet gösteren bağımsız teşebbüslerden iki tanesi veya daha çoğu arasında yapılan anlaşmalar ve/veya uyumlu eylemler olarak tanımlanmaktadır. Teşebbüslerin birliği ve üyeleri veya tedarikçileri arasındaki anlaşmalar da, bu tanım kapsamına girmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 184 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group birlikte, yukarıda bahsi geçen durumlarda, ana mevzuat her zaman için temel olarak alınmaktadır. Bu bağlamda, 1400/2002 sayılı Yönetmelik ve Açıklayıcı Broşürü, 2790/1999/AT Yönetmeliği ve ona eşlik eden Dikey Kısıtlamalara ilişkin Kılavuz İlkeler’de belirtilen dikey kısıtlamaların değerlendirilmesine yönelik Komisyon’un genel politikası üzerine temellenmektedir. Böylelikle, daha ekonomik bir yaklaşım benimsemekte ve ekonomik işlemcilere (bir başka deyişle, üreticilere, bayilere ve servislere), kendi dağıtım şebekelerini kendi ihtiyaçları doğrultusunda düzenlemeleri fırsatını veren bir ilkeye dayanmaktadır. Yeni Yönetmelik, aynı zamanda, yenilikçi dağıtım şekillerinin geliştirilmesine ve bu suretle rekabetin güçlendirilmesine izin vermektedir. Avrupa Komisyonu 1400/2002 sayılı Yönetmelik Madde 112 e dayanarak İç Pazardaki rekabet durumunu gözlemlemiş ve bulgularına dayanarak bir Değerlendirme Raporu34 yayımlamıştır. Bu çerçevede 1400/2002 sayılı Yönetmelik ile 2790/1999/AT sayılı Yönetmeliğin geçerlilik sürelerinin 31 Mayıs 2010 tarihinden itibaren biteceğinin altını çizmek önemlidir. Söz konusu değerlendirme kapsamında, Komisyon, otomotiv sektörü yönelik olarak 2790/1999/AT sayılı Yönetmeliğin ilkeleri doğrultusunda yeni bir düzenleyici yaklaşım önermektedir. Yeni mevzuat çalışmalarının sonuçları 1400/2002 sayılı Yönetmeliğinin yürürlükten kalkmasının ardından motorlu araçlara uygulanacak rekabet rejiminin ana hatlarını belirleyen COM/2009/0388 final sayılı Komisyon Tebliği’nin içeriğinde daha açık bir şekilde görülmektedir. Komisyon Tebliği eşlik eden bir Etki Değerlendirmesi Raporu ile birlikte yayınlanmıştır. Söz konusu belgelerin yayımlanmasından sonra, Komisyon Dikey Kısıtlamalara yönelik genel kurallara ilişkin olarak hazırlanan Motorlu Araçlar Blok Muafiyet Yönetmeliği Taslağı ve Motorlu Araçların Satış ve Tamir ile Motorlu Araçlar için Yedek parça Dağıtımı Anlaşmalarında Dikey Kısıtlamalara ilişkin İlave Kılavuz Belge 2009 yılının Aralık ayında yayımlamıştır. AB Komisyonu bu belgeler ile sektördeki tüm grupları ve tüketici birliklerini 21 Aralık 2009 tarihinden 10 Şubat 2010 tarihine dek motorlu araçlar sektöründe blok muafiyetinin uygulanmasına ilişkin görüşlerini bildirmeye davet etmiştir. İlave Kılavuz Belgenin nihai hali 28 Mayıs 2010 tarihinde yayımlanmıştır. Ayrıca AB aynı gün yeni blok muafiyet yönetmeliği ile kılavuz ilkelerini Kabul etti. Avrupa Birliği İşleyişi Hakkındaki Anlaşma’nın 101(3). Maddesinin motorlu araç sektöründeki dikey anlaşma ve uyumlu eylem kategorilerine uygulanmasına ilişkin 461/2010/AB sayılı Komisyon Yönetmeliği 1 Haziran 2010’da yürürlüğe girmiştir. Ancak Antlaşma’nın 81(3). maddesinin motorlu araç sektöründeki dikey anlaşma ve uyumlu eylem kategorilerine 34 Motorlu araç dağıtım ve servisine ilişkin 1400/2002 sayılı Yönetmelik operasyonuna dair Komisyon Değerlendirme Raporu © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 185 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group uygulanmasına ilişkin 3 1400/2002 sayılı Komisyon Yönetmeliği 31 Mayıs 2013’te yürürlüğe girecektir. 3.3. AB’nin Otomotiv Endüstrisine ilişkin Anti-tröst Mevzuatı 3.3.1. Dikey Anlaşmalar Yürürlükteki mevzuat Antlaşmanın 81(3). Maddesinin uygulanması 1) Antlaşma’nın 81(3). maddesinin motorlu araç sektöründeki dikey anlaşma ve uyumlu eylem kategorilerine uygulanmasına ilişkin 31 Temmuz 2002 tarihli ve 1400/2002 sayılı Komisyon Yönetmeliği (Konsolide Versiyon) ATRG L 203, 1.8.2002, s. 30–41 Özet Bu Yönetmelik, otomotiv sektörüne yönelik olarak, sektör özelindeki bir Blok Muafiyet yönetmeliğidir. Yönetmeliğin hedefi, dikey anlaşma ve uyumlu eylemlerin spesifik kategorilerini, bazı koşullar altında bir “grup” olarak kabul edip, bunlara muafiyet tanımaktır. Bu bağlamda, AT Antlaşması’nın 81(1). maddesi, bu koşulları karşılamaları halinde, dikey anlaşmalara ve uyumlu eylemlere uygulanmamaktadır. Yönetmelik, Avrupa’daki yeni motorlu araçların özellikle satış ve satış-sonrası (bir başka deyişle, servis ve yedek parçalar) kolaylıklarına ilişkin dikey anlaşmalara ve uyumlu eylemlere uygulanmaktadır. Bu Yönetmelik, rekabet halindeki (bir başka deyişle, dikey anlaşma yerine yatay anlaşmalarda bulunan) teşebbüsler arasındaki anlaşmaları kapsamamaktadır. Ancak, bahse konu teşebbüslerin karşılıklı olmayan (non-reciprocal) bir dikey anlaşmaya müdahil olmaları ve, — Alıcının yıllık toplam 100 milyon Euro’yu aşmayan bir cirosu olması; veya, — Alıcının, sözleşme konusu ürünlerle rekabet halindeki malları üretmeyen bir dağıtıcı olması durumunda, tedarikçinin de malları üreten ve dağıtan kişi olması; veya, — Tedarikçinin, ticaretin değişik düzeylerinde mal tedarikinde bulunması; alıcının da sözleşme konusu hizmetleri satın alması durumunda, ticaret düzeyinde rekabet halinde herhangi bir hizmette bulunmaması durumlarında bu Yönetmeliğin hükümlerinin uygulanması mümkündür. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 186 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Diğer yandan, bu Yönetmelik, aşağıda belirtilen ürün / hizmet gruplarını kapsamamaktadır: — motorlu araç dışındaki araçlar (örneğin, treylerler ve semi-treylerler) ve/veya kendiliğinden hareketli motora sahip olmayan araçlar (örneğin, atlı yük arabaları); — asgari üç veya daha fazla taşıyıcı tekerleği bulunmayan motorlu araçlar (örneğin, motosikletler); — umumi yollarda kullanılmalarına karşın, bu tür yollara yönelik olarak tasarlanmamış motorlu araçlar (örneğin traktörler, hafriyat makineleri, vb.); — yeni olmayan (bir başka deyişle, ikinci el) motorlu araçlar; — Yönetmelik’teki yedek parça tanımına girmeyen mallar (bir başka deyişle, otomobil aksesuarları); ve — bir son kullanıcı tarafından bir aracın satın alımını finanse etmeye yönelik banka kredileri35. Yönetmelik, esasen, her faaliyeti ayrı bir pazar olarak değerlendirmekte (bir başka deyişle, yeni motorlu araçların satışı için bir ürün pazarı, yedek parçalarının satışı için başka bir ürün pazarı ve bu araçlara ilişkin tamir ve bakım işlerine yönelik bir hizmet piyasası) ve üreticilere/tedarikçilere yönelik olarak, bu Yönetmelik tarafından tanımlanan üç ana sistem arasındaki her kolaylık için bir dağıtım sistemi seçme zorunluluğu getirmektedir. Bu sistemler, şu şekilde belirtilebilir: 1. Münhasır dağıtım sistemi; 2. Niceliksel seçici dağıtım sistemi; ve 3. Niteliksel seçici dağıtım sistemi. İlke olarak, bu sistemlerin kombinasyonunun bazı koşullar altında mümkün olmasına rağmen, dağıtım ağıyla olan ilişkilerin idaresi açısından uygulamada sorunlar yaratacağından dolayı, üreticiler/tedarikçiler tarafından tercih edilen bir seçenek olmadığı da belirtilmelidir. Yönetmelik, blok muafiyetlerden yararlanmak ve üreticiler/tedarikçiler için yukarıda bahsi geçen sistemler arasında tercihte bulunmak amacıyla birtakım önkoşullar koymaktadır. Grup muafiyetten yararlanmak amacıyla ilgili taraflarca eksiksiz bir şekilde yerine getirilmesi gereken bir önkoşul, aşağıda belirtilen pazar payı eşiklerini göz önünde bulundurmalarıdır: 35 Bankalar ve tüketiciler arasında sözleşmeden doğan ilişkiler (kredi sözleşmeleri), bu Yönetmelik bağlamında dikey anlaşma olarak kabul edilmemektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 187 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group — üreticinin/tedarikçinin, yeni motorlu araçları veya yedek parçalarını sattığı veya tamir ve bakım hizmetlerini sağladığı ilgili pazara ilişkin pazar payının, bahse konu üretici/sağlayıcının münhasır dağıtımı seçmek istemesi halinde, %30 eşiğini geçmemesi gerekmektedir; — bahse konu üreticinin/tedarikçinin niceliksel seçici dağıtımı tercih etmesi durumunda, üreticinin/tedarikçinin yeni motorlu araçları sattığı ilgili pazardaki pazar payının %40 eşiğini; yedek parçaları sattığı veya tamir ve bakım hizmetlerini sunduğu ilgili pazardaki pazar payının ise %30 eşiğini geçmemesi gerekmektedir; — üreticinin/tedarikçinin ilgili pazardaki pazar payının, bu faaliyet alanlarından herhangi biri için %30 eşiğini geçmesi durumunda, bu üreticinin/tedarikçinin, sadece nitel seçici dağıtım sistemini seçebilmesi mümkündür. Bahse konu pazar payları, Yönetmeliğin 8.maddesinde belirtilen usul uyarınca hesaplanmalıdır. Yönetmeliğin öngördüğü blok muafiyetten yararlanmak için bu Yönetmelik tarafından ortaya konan bir diğer önemli önkoşul ise, tüm anlaşmaların içinde sözleşmeden doğan ilişkilerin süresine ve 3(4). ve 3(5). maddelerde36 ortaya konan hükümler doğrultusunda fesih ihbarına ilişkin olarak açık ve net bir ifadenin yer alması zorunluluğudur. Bu bağlamda, her fesih ihbarı, nesnel ve şeffaf gerekçelerle birlikte, açık bir şekilde ortaya konmalıdır. Buna ilaveten, taraflar arasında ortaya çıkan anlaşmazlıkların hızlı çözümünü kolaylaştırmak amacıyla, Yönetmeliğin 3(6).maddesi uyarınca, dağıtım anlaşmalarının muafiyetten yararlanmaları için, bağımsız uzman veya hakeme başvurma yetkisini tüm taraflara tanımaları gerekmektedir37. Yönetmelik, esas olarak, Tek Pazar’daki rekabeti ciddi anlamda kısıtlayan ve tüketicilere yönelik bir mahzur doğurabilecek eylemler ve davranışlara odaklanmaktadır. Bu maksatla, bir üretici/tedarikçi tarafından, satış ağına ait asgari veya sabit perakende satış fiyatlarının belirlenmesi (bir başka deyişle, fiyat tespiti) ve benzeri biçimde rekabet-karşıtı ciddi kısıtlama türlerini (bir başka deyişle, “katı kısıtlamalar” veya yaygın olarak bilindiği şekliyle “kara hükümler”) içeren dikey anlaşmalar ve uyumlu eylemlere muafiyet tanımamaktadır. Bu bağlamda, Yönetmelik, benzer dikey kısıtlamalardan oluşan paralel ağların, ilgili pazarın %50’sinden fazlasını kapsamaları durumunda da, bu anlaşmalar ve uyumlu eylemlere muafiyet tanımamaktadır38. Yeni motorlu araçların satışı ve dağıtımı 36 Aynı zamanda, Yönerge’nin Giriş Bölümünün 9. maddesine de bkz. Yönetmeliğin Giriş Bölümünün 11. maddesine de bkz. 38 Yönetmeliğin 7.maddesine bkz. 37 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 188 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Yönetmelik, aynı hedeflemektedir. ağa mensup bayiler arasındaki rekabeti artırmayı Yönetmelik, bu yüzden, bayilerin bağımsız aracılara satışta bulunamadığı seçici dağıtım sistemleri çerçevesinde, bu bayilerin AB düzeyinde gerçekleştirdikleri hem aktif (bir başka deyişle, daha fazla teşhir salonu (showroom) ve teslimat noktaları saptanması), hem de pasif satışlarına mani olunmamasını talep etmektedir. Öte yandan, her bayiinin belirlenmiş satış alanında aktif bir şekilde satış yapmaya tek yetkili taraf olduğu münhasır dağıtım sistemleri çerçevesinde, pasif satışlarda bulunmak halen mümkündür. Ayrıca, münhasır dağıtım sistemlerinde faaliyet gösteren bayilere, özel müşteri gruplarına araç satmak konusunda herhangi bir kısıtlama getirilemez. Ayrıca, bu bayilerin, galeriler, süpermarketler ve internet üzerinden perakende satış yapan perakendeciler ve benzeri bağımsız perakendeciler de dâhil olmak üzere, herkese satış yapmak konusunda özgür bırakılması gerekmektedir. Bu bağlamda, Yönetmelik, müşterileri adına fiyatların en düşük olduğu piyasalardan motorlu araç satın alan aracıların yaratmış olduğu rekabeti artırmayı da hedeflemektedir. Üreticiler tarafından, aracılara yönelik olarak, tüketiciden isminin ve adresinin bulunduğu yazılı bir vekâletname alma zorunluluğu olasılığı saklı tutulmak kaydıyla, bu faaliyet herhangi bir kısıtlamaya tabi tutulmamaktadır39. Yeni motorlu araçların dağıtımı hususunda, bu Yönetmelik, aşağıda belirtilen ilkeler etrafında oluşturulmuştur: — seçici ve münhasır dağıtımın kombinasyonunun yasaklanması (şöyle ki, üreticilerin seçici ve münhasır dağıtım sistemleri arasında bir tercihte bulunması gerekmektedir); — bazı teşebbüslerin hem satış, hem de servis faaliyetini üstlenmesi zorunluluğunun kaldırılması (şöyle ki, bayilerin, aynı yetkili dağıtım ağına mensup olan ve sonuç itibariyle üreticinin kalite standartlarını tam olarak karşılayan yetkili tamircilere, taşeronluk sözleşmesi çerçevesinde, servis hizmetlerini devretmeleri mümkündür); — değişik Üye Devletler’deki bayiler arasındaki rekabetin güçlendirilmesi ve pazar bütünleşmesinin geliştirilmesi; — bayiinin çok marka bulundurabilmesinin kolaylaştırılması (şöyle ki, sağlayıcılar, her halükarda, değişik markaların, aynı showroom’un değişik alanlarında teşhir edilmesi zorunluluğu getirebilirler); — tüketiciler tarafından aracıların veya satış acentelerinin kullanımının desteklenmesi; — çok markalı satışlarının teşviki ve sözleşmeden doğan hakların korunmasına ilişkin asgari standartların güçlendirilmesi suretiyle, bayilerin üreticilerden bağımsızlığının güçlendirilmesi. 39 Açıklayıcı Broşür’ün 5.2 sayılı Bölümüne bkz. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 189 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Öte yandan, üreticilerin kalite üzerinde halen tam bir denetimleri bulunmaktadır. Satış konusunda ise, bayilerini seçme ve markanın imajının tam korunmasından yararlanma hakkına sahip olmaya devam etmektedirler (örneğin, showroom’larda teşhir edilecek yeni araçlar için birtakım kıstaslar koyarlar). Satış sonrası servis (motorlu araçların bakım ve onarımı) Satış sonrası servis piyasasında, üreticilerin genellikle yüksek bir pazar payları bulunmaktadır. Ayrıca, tamir ve bakıma ilişkin tüketici harcamaları, ilgili markanın yetkili servis ağı üyeleri tarafından karşılanan yüksek masraflar neticesinde, genellikle hayli yüksek olmaktadır. Bu çerçevede, bu Yönetmelik, ilgili pazarları bu bağımsız teşebbüslerden kaynaklanan rekabete açılması ve dolayısıyla tüketiciye seçimde bulunması için değişik alternatifler yaratılması suretiyle, bağımsız tamircilere karşı üreticilerin ve onların yetkili servis ağlarının güçlerini dengelemeyi hedeflemektedir40. Yönetmelik, ayrıca, yetkili tamircileri üreticiler karşısında güçlendirmeyi de hedeflemektedir. Bu bağlamda, -yetkili tamircilerinin nerede kurulacağına dair karar vermenin de içinde bulunduğu- üretici haklarının önemli bir bölümünü yok etmektedir ve yetkili tamirciler arasında rekabeti güçlendirmek için, bir iş imkânının bulunduğu durumlarda, gerekli teknik uzmanlığa sahip olan işlemcilerin kendi işletmelerini kurmalarını sağlamayı amaçlamaktadır. Diğer yandan, üreticiler, yetkili tamir ağlarındaki kalitenin tam olarak korunmasından faydalanmayı sürdürmektedirler. Yönetmelik, yedek parçalar söz konusu olduğu sürece, yetkili tamircilere yönelik olarak birçok hak (şöyle ki, tamircilerin, ya araç üreticisi, ya da yedek parça üreticisi tarafından tedarik edilen orijinal yedek parçaları kullanmak zorunda oldukları durumlar, karşılığı üretici tarafından ödenen geri çağırmalar, ücretsiz servisler ve garanti kapsamındaki araçlara yapılan işlemler haricinde, orijinal yedek parçalar yerine muadil kalitede parçalar kullanmaya hakları bulunmaktadır) tanımlamaktadır. Bu Yönetmelik, aynı zamanda bağımsız tamircilere birtakım haklar tanımaktadır; bu hakların içinde en önemlisi ise, tüm yedek parçalara ve teknik bilgiye eşit koşullarda erişime ilişkin olarak verilen haktır. Bu konuya, özel olarak, Yönetmeliğin 4(2).maddesinde değinilmektedir. 40 Önceki bölümlerde ayrıntılı olarak değinilmiş olan Euro 5 Yönetmeliği, bu yönetmelik ile de uyumludur. Euro 5 Yönetmeliği ile Komisyon, “OASIS formatı” olarak adlandırılan bir standart getirmiştir. Bu format çerçevesinde araç üreticileri, bağımsız teşebbüslerin araç tamir ve bakım bilgilerine erişimini, internet yolu ile, ilgili taraflardan oluşan teknik komite tarafından belirlenmiş bir format çerçevesinde, sınırsız ve standart olarak sunmak zorundadırlar. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 190 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bayilik ve servis anlaşmalarının blok muafiyet kapsamına alınması için, bahse konu üretici tarafından bağımsız işlemcilere verilen teknik bilginin orantısal, eşit ve zamanında olması gerektiğini belirmektedir. Yeni motorlu araçların, alımı, satışı veya yeniden satışına ilişkin dikey anlaşmalar ile ilgili 1400/2002 sayılı Komisyon Yönetmeliği 31 Mayıs 2013 tarihine dek yürürlükte kalacaktır. Haziran 2013'den itibaren üreticiler, tedarikçiler ve bayiiler, 330/2010 Genel Blok Muafiyeti Yönetmeliğinin yeni motorlu araçların satışlarına dair şartları ile bağlı olacaklardır. Antlaşmanın 101(3). Maddesinin uygulanması 2) Avrupa Birliği’nin İşleyişi Hakkındaki Anlaşma’nın 101(3). Maddesinin motorlu araç sektöründeki dikey anlaşma ve uyumlu eylem kategorilerine uygulanmasına ilişkin 27 Mayıs 2010 tarih ve 461/2010/AB sayılı Komisyon Yönetmeliği (AEA ile ilintili Metin) ABRG L 129, 28.05.2010, s. 52-57 Özet Söz konusu Yönetmelik, otomotiv sektörüne yönelik sektör özelinde bir blok muafiyet yönetmeliğidir. Yönetmelik’in hedefi, motorlu araçlar sektöründe akdedilen ve Yönetmelik kapsamında yer alan genel ve özel koşulları karşılayan dikey anlaşma ve uyumlu eylemlere; ayrı ayrı incelenmelerine veyahut da Komisyon’a ayrıca bildirimde bulunulmasına gerek kalmaksızın “grup” olarak muafiyet sağlanmasıdır. Bu bağlamda, bu koşulları karşılamaları halinde, AT Antlaşması’nın 81(1). Maddesi, söz konusu dikey anlaşmalara ve uyumlu eylemlere uygulanmamaktadır. Yönetmelik, Avrupa’daki yeni motorlu araçların özellikle satış ve satış sonrası (servis ve yedek parça satış) faaliyetlerine ilişkin dikey anlaşmalara ve uyumlu eylemlere uygulanmaktadır. Bu Yönetmelik, rekabet halindeki teşebbüsler arasındaki anlaşmaları (bir başka deyişle, yatay anlaşmaları) kapsamamaktadır. Ancak, karşılıklılık koşulu bulunmayan (non-reciprocal) rakip teşebbüsler arası anlaşmalara ve, alıcının yıllık toplam 100 milyon Euro’yu aşmayan bir cirosu olduğu; veya, - sağlayıcının malların üreticisi ve dağıtıcısı olduğu, buna karşılık alıcının anlaşma konusu mallarla rekabet eden malların üreticisi olmayıp dağıtıcısı olduğu; ya da - sağlayıcının hizmet sunma faaliyetini ticaretin çeşitli aşamalarında gerçekleştirdiği, alıcının ise anlaşma konusu hizmetleri satın aldığı aşamada rakip hizmetleri sağlamadığı durumlarda bu Yönetmelik hükümlerinin uygulanması mümkündür. - © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 191 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Diğer yandan, bu Yönetmelik, aşağıda belirtilen ürün/hizmet gruplarını kapsamamaktadır: - motorlu araç dışındaki araçlar (örneğin, treylerler ve semi-treylerler) ve/veya kendinden tahrikli motora sahip olmayan araçlar (örneğin, atlı yük arabaları); - asgari üç veya daha fazla taşıyıcı tekerleği bulunmayan motorlu araçlar (örneğin, motosikletler); - karayollarında kullanılmalarına karşın, bu tür yollara yönelik olarak tasarlanmamış motorlu araçlar (örneğin traktörler, hafriyat makineleri (buldozer) vb.); - kullanılmış (ikinci el) motorlu araçlar; - Yönetmelik’teki yedek parça tanımına girmeyen mallar (örneğin, aksesuarlar); ve - bir son kullanıcı tarafından bir aracın satın alımını finanse etmeye yönelik olarak alınan banka kredileri41. Yönetmelik, esasen, her faaliyeti ayrı bir pazar olarak değerlendirmekte (bir başka deyişle, yeni motorlu araçları bir ürün pazarı, yedek parçaları başka bir ürün pazarı, bu araçlara ilişkin tamir ve bakım hizmetlerini ise ayrı bir hizmet pazarı olarak tanımlamakta) ve üreticilere/sağlayıcılara, her faaliyet alanı için kapsamında mevcut üç ana dağıtım sisteminden bir tanesini seçme zorunluluğu getirmektedir. Bahse konu sistemler şunlardır: 1.Münhasır dağıtım sistemi; 2.Niceliksel seçici dağıtım sistemi; ve 3.Niteliksel seçici dağıtım sistemi. Bu sistemlerin bir arada kullanılması bazı koşullar altında mümkün olmasına karşın (bazı bölgelerde münhasır bazı bölgelerde ise seçici sistem tercih edilebilmektedir) dağıtım ağı ile olan ilişkilerin yönetimi açısından uygulamada sorunlar yaratacağından dolayı, üreticiler/sağlayıcılar tarafından genellikle tercih edilen bir seçenek olmadığı da özellikle belirtilmelidir. Yönetmelik, üreticiler/sağlayıcılara, blok muafiyetten yararlanmak ve yukarıda belirtilen sistemler arasında tercihte bulunmak için birtakım önkoşullar getirmektedir. Grup muafiyetinden yararlanmak isteyen ilgili taraflara getirilen önkoşulların birisi, aşağıda belirtilen pazar payı eşiklerini göz önünde bulundurmalarıdır: 41 Bankalar ve tüketiciler arasında sözleşmeden doğan ilişkiler (kredi sözleşmeleri), bu Yönetmelik çerçevesinde dikey anlaşma olarak kabul edilmeyecektir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 192 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group - üreticinin/sağlayıcının, yeni motorlu araçları veya yedek parçalarını sattığı ya da tamir ve bakım hizmetlerini sağladığı ilgili pazara ilişkin pazar payının, bahse konu üretici/sağlayıcının münhasır dağıtımı seçmek istemesi halinde, % 30 eşiğini geçmemesi gerekmektedir; - bahse konu üreticinin/ sağlayıcının niceliksel seçici dağıtımı tercih etmesi durumunda, üreticinin/sağlayıcının yeni motorlu araçları sattığı ilgili pazardaki pazar payının % 40 eşiğini; yedek parçaları sattığı veya tamir ve bakım hizmetlerini sunduğu ilgili pazardaki pazar payının ise % 30 eşiğini geçmemesi gerekmektedir; - üreticinin/sağlayıcının ilgili pazardaki pazar payının, bu faaliyet alanlarından herhangi biri için % 30 eşiğini geçmesi durumunda, bu üreticinin/sağlayıcının, yalnızca niteliksel seçici dağıtım sistemini seçebilmesi mümkündür. Bahse konu pazar payları, Yönetmeliğin 8. Maddesi’nde belirtilen usul uyarınca hesaplanmaktadır. Yönetmelik’in öngördüğü blok muafiyetten yararlanmak için ortaya konan bir diğer önemli önkoşul ise, anlaşmalarda sözleşme süresi ve feshi ihbar süresinin, ilgili hükümleri Yönetmelik’in 3(4). ve 3(5) maddeleri ile uyumlu olacak şekilde açık ve net bir şekilde belirtilmiş olmasıdır42. Bu bağlamda, muafiyetten yararlanabilmek için fesih bildiriminin, nedenlerini detaylı, objektif ve şeffaf bir biçimde göstermek suretiyle yazılı olarak yapılması gerektiğini de belirtmek gerekmektedir. Buna ilaveten, Yönetmelik’in 3(6).Maddesi uyarınca dağıtım anlaşmalarının muafiyetten yararlanabilmeleri için, taraflar arası anlaşmazlıkların çözümünü kolaylaştırmak ve sürece hız kazandırmak amacıyla, tüm ilgili taraflara bağımsız uzman veya hakeme başvurma hakkını tanımaları gerekmektedir43. Yönetmelik, esas olarak, Tek Pazar’daki rekabeti ciddi anlamda kısıtlayan ve tüketicilere dezavantaj oluşturabilecek eylem ve davranışlara odaklanmaktadır. Bu nedenden ötürü, bir üretici/sağlayıcı tarafından, dağıtım ve servis ağı üyelerince nihai tüketiciye uygulanacak asgari veya sabit perakende satış fiyatlarını belirlemesi (bir başka deyişle, fiyat sabitlemesi) ve benzeri rekabete aykırı uygulamalar (bir başka deyişle, “katı kısıtlamalar” veya yaygın olarak bilindiği şekliyle “kara hükümler”) içeren dikey anlaşmalar ve uyumlu eylemlere muafiyet tanımamaktadır. 42 43 Aynı zamanda, Yönerge’nin Giriş Bölümünün 9. Maddesine de bakınız. Yönetmelik’in “Giriş Bölümü”nün 11. Maddesi’ne de bakınız. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 193 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bu bağlamda, Yönetmelik, benzer nitelikteki dikey kısıtlamaların oluşturduğu paralel ağların, ilgili pazarın % 50’sinden fazlasını kapsamaları durumunda da, bu anlaşmalar ve uyumlu eylemler muafiyet kapsamı dışına çıkmaktadır44. Yeni motorlu araçların satışı ve dağıtımı Yönetmelik, aynı hedeflemektedir. ağa mensup bayiler arasındaki rekabeti artırmayı Bu kapsam içerisinde, Yönetmelik, seçici dağıtım sisteminin benimsendiği pazarlarda, üreticilere/sağlayıcılara, bayilerinin bağımsız yeniden satıcılara satış yapmalarını kısıtlama hakkı tanımasına karşın; bayilere de söz konusu kısıtlama saklı kalmak üzere, AB sınırları içerisindeki diğer yetkili bayi ve nihai tüketicilere aktif ve pasif satış yapma hakkı tanımaktadır. Bu haklar, daha fazla teşhir salonu ve teslimat noktası açma serbestliğini de kapsamaktadır. Öte yandan, her bayinin kendisine tahsis edilmiş özel bir satış bölgesi içerisinde satış yapmaya yetkili tek taraf olduğu münhasır dağıtım sistemleri çerçevesinde, bölge dışına aktif satış yapılması kısıtlanabilmesine karşın pasif satışlarda bulunulması kısıtlanamamaktadır. Buna ek olarak, münhasır dağıtım sistemlerinde faaliyet gösteren bayilerin, galeriler, süpermarketler, internet üzerinden satış yapan bağımsız perakendeciler başta olmak üzere, tüm bağımsız yeniden satıcılara satış yapma hakları bulunmaktadır. Yönetmelik, müşterileri adına fiyatların en düşük olduğu piyasalardan motorlu araç satın alan aracıların yaratmış olduğu rekabeti artırmayı da hedeflemektedir. Bu bağlamda, üreticiler/sağlayıcılar tarafından bu tür aracılara, müşterilerinden isim ve adreslerini de içeren yazılı bir vekâletname alma dışında, herhangi bir yükümlülük veya kısıtlama getirilememektedir45. Yönetmelik, yeni motorlu araçların dağıtımı hususunda, aşağıda belirtilen ilkeleri temel almaktadır: - - 44 45 seçici ve münhasır dağıtımın bir arada kullanılmasının yasaklanması (şöyle ki, üreticilerin/sağlayıcıların seçici ve münhasır dağıtım sistemleri arasında bir tercihte bulunması gerekmektedir); yetkili dağıtım ağı üyelerinin aynı zamanda hem satış, hem de servis faaliyetini üstlenmesi zorunluluğunun kaldırılması (şöyle ki, bayilerin, aynı yetkili dağıtım ağına mensup olan ve sonuç itibariyle üreticinin/sağlayıcının kalite standartlarını tam olarak karşılayan yetkili servislere, taşeronluk sözleşmesi çerçevesinde, servis hizmetlerini devretmeleri mümkündür); Yönetmelik’in 7. Maddesi’ne bakınız. Açıklayıcı Broşür’ün “5.2 sayılı Bölümü”ne bkz. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 194 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group - değişik Üye Devletler’deki bayiler arasındaki rekabetin güçlendirilmesi ve pazar bütünleşmesinin geliştirilmesi; - bayilerin tesislerinde çok marka bulundurabilmesinin kolaylaştırılması (öte yandan, üreticiler/sağlayıcılar, her halükarda, değişik markaların, aynı teşhir salonunun değişik alanlarında teşhir edilmesi zorunluluğu getirebilirler); - tüketiciler tarafından aracıların veya satış acentelerinin kullanımının desteklenmesi; - çok marka satışının teşviki ve sözleşmeden doğan hakların korunmasına ilişkin asgari standartların iyileştirilmesi suretiyle, bayilerin üreticiler karşısındaki bağımsız konumunun güçlendirilmesi. Öte yandan, üreticilerin kalite üzerinde halen tam bir denetimleri bulunmaktadır. Satışlar hususunda ise, bayilerini seçme ve markanın imajının tam korunmasından yararlanma hakkına sahip olmaya devam etmektedirler (örneğin, teşhir salonlarında sergilenecek yeni araçlar için birtakım kıstaslar konması). Satış sonrası servis (bakım ve onarım) hizmetleri Satış sonrası hizmetleri piyasasında, üreticilerin/sağlayıcıların genellikle yüksek bir pazar payı bulunmaktadır. Ayrıca, tamir ve bakıma ilişkin tüketici harcamaları, ilgili markanın yetkili servis ağı üyeleri tarafından uygulanan pahalı fiyat politikası neticesinde, genellikle hayli yüksek olmaktadır. Bu çerçevede, bu Yönetmelik, ilgili pazarların bağımsız teşebbüslerden kaynaklanan rekabete açılması ve dolayısıyla tüketiciye seçimde bulunması için değişik alternatifler yaratılması suretiyle, bağımsız tamircilere karşı üreticilerin ve yetkili servis ağlarının güçlerini dengelemeyi hedeflemektedir. Yönetmelik, ayrıca, yetkili servisleri üreticiler karşısında güçlendirmeyi de hedeflemektedir. Bu bağlamda, yetkili servislerin nerede kurulacağına dair verilen kararlar da dahil olmak üzere üretici haklarının önemli bir bölümünü ortadan kaldırmakta; gerekli teknik uzmanlığa sahip operatörler arasındaki rekabeti güçlendirmek için, yetkili servislere kendi işletmelerini ticari iş potansiyeli gördükleri yerde kurma imkanı sağlamayı amaçlamaktadır. Diğer yandan, üreticiler/sağlayıcılar, yetkili servis ağlarındaki kalitenin tam olarak korunmasını talep etme hakkından faydalanmayı sürdürmektedirler. Yönetmelik, yedek parçalara ilişkin olarak, yetkili servislere birçok hak tanımlamaktadır. Örneğin yetkili servisler, bedelleri üretici/sağlayıcı tarafından karşılanan garanti kapsamındaki tamirler, ücretsiz bakım ve araç geri çağırma hizmetleri için kendilerine yalnızca üretici/sağlayıcı tarafından tedarik edilen orijinal yedek parçaları kullanmak ile yükümlü tutulabilirken; bunların haricinde kalan bakım ve onarım hizmetlerinde yedek parça üreticileri tarafından tedarik © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 195 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group edilen orijinal yedek parçaları veya diğer kaynaklardan temin edilen eşdeğer kalite yedek parçaları da kullanabilmektedirler. Bu Yönetmelik, bağımsız tamircilere de birtakım haklar tanımaktadır. Bu hakların içinde en önemlisi, tüm yedek parçalara ve teknik bilgiye yetkili servisler ile eşit koşullarda erişim hakkıdır. Bu husus, Yönetmelik’in 4(2). Maddesi çerçevesinde hükme bağlanmış olup; yetkili bayilik ve servis anlaşmalarının blok muafiyetten yararlanabilmeleri için bahse konu sağlayıcı/üretici tarafından sağlanan teknik bilginin, bağımsız teşebbüslere de yetkili dağıtım ve servis ağı ile aynı oranda, eşit koşullarda ve aynı süre içerisinde aktarılması gerekmektedir. İşbu yönetmelik, anlaşmanın tarafları olan otomobil üreticileri ile yetkili servislerinin arasındaki anlaşmalarda belirtilmiş olan pazar payının %30’u geçmemesini, geçtiği takdirde blok muafiyetten yararlanamayacaklarını belirtir. Böylece blok muafiyeti ile ilgili kurallar genel çerçeve ile uyumlu hale getirilmiştir. (20 Nisan 2010 tarihinde kabul edilmiş olan 330/2010 sayılı Dikey kısıtlamalar blok muafiyeti Yönetmeliği...). Bu gelişme, Komisyon’un Bağımsız teknik servislere teknik bilgiye erişim temin edilmesinin reddedilmesi gibi tüketicilerin zararına olacak olası suiistimalleri daha kolay tespit etmesine yardımcı olacaktır. Ayrıca bağımsız ve yetkili servisler arasındaki rekabeti artıracaktır. İşbu yeni kurallar, tamircilerin tamir faturalarında büyük paya sahip olan yedek parçaların alternatiflerine erişimini güçlendirecektir. Otomobil üreticileri, bundan böyle, garanti koşullarının arabanın yağının değiştirilmesinin veya diğer otomobil bakım hizmetlerinin sadece yetkili servislerde yapıldığı zaman geçerli olduğunu öne süremeyeceklerdir. Tabii ki, üreticiler, garanti kapsamındaki ve üretici tarafından masrafı karşılanan tamirlerin yetkili servisler tarafından yerine getirilmesini isteyebileceklerdir. Bütün bu gelişmeler, tamir masrafları neredeyse otomobil satış fiyatının %40’na denk gelmekte olup geçtiğimiz senelerde artmaya devam ettiği için, tüketiciler açısından önem teşkil etmektedir. Otomobillerin dağıtılması hususunda ise, Komisyon’un yaptığı değerlendirme, otomobil satış piyasasının oldukça rekabetçi bir piyasa olduğunu göstermektedir. Araç üreticileri ile satış yapan tarafların arasındaki kar miktarının zayıflamasına ve yıllardır süregelen kapasite üstü üretim ve teknolojik gelişmeler tüketicilerin yararına otomobil fiyatlarının düşüşüne ve seçeneklerin artışına sebep olmuştur. Son mali kriz ise fiyatları aşağıya düşürecek bir baskı oluşturmuştur. Bu bağlamda, mevcut kurallar açıkça fazla karışık ve kısıtlayıcı bulunmuş olup, dağıtım masrafları üzerinde dolaylı olarak artma etkisine sebep olmuştur. Bu dolaylı etki ise yeni bir otomobilin ortalama satış fiyatının %30’una denk gelmektedir. Bu sebeplerden dolayı Komisyon, mevcut kuralları basitleştirmeyi ve otomobil dağıtım piyasasını diğer piyasalar gibi kabul etmeyi önermektedir. Mevcut dağıtım modeli, birçok durumda muaf tutulacak olup, etkisiz veya zarar verici olduğu kanıtlanmış bazı sektöre has vakalarda devam ettirilmeyecektir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 196 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bu yeni rejim, otomobil üreticilerine çok marka satan taraflar ile tek bir üreticinin ürettiği marka otomobili satan satıcıların beraber bulundukları farklı ağları organize edebilme esnekliği verecektir. Tamir ve satış sonrası bakım hakkındaki yeni kurallar, 1 Haziran 2010 tarihinde yürürlüğe girmiş olup, motorlu araçların satışı hakkındaki kurallar ise 1 Haziran 2013 tarihinde yürürlüğe girecek olup, 31 Mayıs 2023 tarihine dek yürürlükte kalacaklardır. 3) Dikey anlaşma türlerine ve uyumlu eylemlere Avrupa Birliği’nin İşleyişi Hakkında Antlaşması’nın 101(3). Maddesinin uygulanmasına ilişkin 20 Nisan 2010 tarih ve 330/2010/AB sayılı Komisyon Yönetmeliği ABRG L 102, 23.4.2010, s. 1-7 Özet Bu Yönetmelik, iki veya daha fazla teşebbüs arasında gerçekleşen bir dikey anlaşma türü ve uyumlu eylemlere (teşebbüs birlikleri ve onların üyeleri veya sağlayıcıları arasındaki anlaşmalar dahil olmak üzere), ilgili teşebbüslerin üretim veya dağıtım zincirinin farklı bir noktasında faaliyet göstermesi ve teşebbüslerin satın aldıkları, sattıkları veya yeniden sattıkları bazı ürün veya hizmetlere ilişkin koşulların anlaşmalarda yer alması kaydıyla, “istisnai koşul” sağlayan bir blok muafiyet yönetmeliğidir. Bununla birlikte, nihai tüketicilerin bulunduğu dikey anlaşmalar, bu Yönetmelik kapsamında ele alınmamaktadır. Buna ilaveten, rakipler arasındaki dikey anlaşmalar da, bazı dikey hususlar içermemeleri durumunda, bu Yönetmeliğin uygulama alanına girmemektedir. İlke olarak, teşebbüsler, anlaşmalarının 81(3). Madde kapsamındaki muafiyetten faydalandığını biliyorlarsa, 81(1). Madde kapsamındaki yasağı ihlal edip etmedikleri konusunda bir değerlendirmede bulunmakla yükümlü tutulmamaktadır. Yönetmelik, “söz konusu Yönetmelik kapsamında yasaklanmayan her hususa izin verilmektedir” ibaresini kullanarak, bu ve benzeri değerlendirmelere kolaylık sunmaktadır. Bu amaç doğrultusunda, Yönetmelik, 101(1) Madde kapsamındaki yasağa giren “kara hükümler”e (black clauses) ilişkin bir liste sunmaktadır. Temel olarak, bu Yönetmelik sağlayıcının pazar payına dayanan dikey anlaşmalara veya anlaşma türüne bağlı olarak alıcıya yönelik güvenli bir ortam (yasallık karinesi) oluşturmaktadır: - Güvenli ortamdan yararlanabilmek için, üreticiler, %30’luk pazar eşiğini geçemezler ve dağıtım ve tedarik anlaşmaları rekabeti kısıtlayacak katı kısıtlamaları içermemelidirler. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 197 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group - Bu yönetmelik, bazı alıcıların rekabet üzerinde potansiyel olarak olumsuz etkilere sahip pazar güçlerine sahip olabileceklerini hesaba katmak için, dağıtıcılar ve tedarikçiler için pazar eşiği %30’a getirmiştir. Bahse konu bu değişiklik, aksi halde dağıtım pazarından dışlanacak olan küçük ve orta ölçekli firmalar için faydalı görülmektedir. 330/2010/AB Yönetmeliği’nin 4. Maddesine göre, (bir önceki Yönetmeliğin 4. Maddesiyle büyük ölçüde özdeştir), “katı” kısıtlamalar içeren bir anlaşma, güvenli ortamdan yararlanamaz. Bahse konu kısıtlamalar ise sırasıyla perakende satış fiyatının korunması, (bazı istisnalar ile birlikte) müşteri ve satış bölgesi kısıtlamaları, Seçici dağıtım sistemi içinde yetkili perakende satıcılarının (bayilerin) (toptancı seviyesinde faaliyet gösteren bir dağıtıcının) nihai kullanıcılara satışının kısıtlanması, seçici bir dağıtım sistemi içinde bayiler arasındaki çapraz tedariklere getirilen kısıtlamalar, yedek parça üreticisinin ürettiği yedek parçaları bağımsız tamircilere veya hizmet sağlayıcılara satmaları hakkındaki kısıtlamadır. Bahis konusu katı kısıtlamalar, aşağıda sıralanmaktadır: a. alıcının, satış fiyatını belirleme gücünün kısıtlanması (genellikle bilinen tabiriyle, ilgili anlaşmalar çerçevesinde, alıcı için sabit ya da asgari satış fiyatının tespit edilmesi, “perakende fiyatın korunması”); b. satıcının malları veya hizmetleri satabileceği müşteriler ve bölgelere ilişkin kısıtlamalar. Bununla birlikte, aşağıda sıralanan eylemlere, Yönetmelik çerçevesinde izin verilebilmektedir: - alıcının müşterilerine yaptığı satışı etkilememesi kaydıyla, sağlayıcıya ayrılmış ya da sağlayıcı tarafından bir başka alıcı için belirlediği münhasır bölge veya münhasır müşteri gruplarına aktif satışlara ilişkin kısıtlamalar (bir diğer deyişle, başka bir dağıtıcının münhasır alanında bulunan müşterilere, doğrudan e-posta veya ziyaret benzeri doğrudan yollardan yaklaşılması); - toptancı seviyesinde faaliyet gösteren bir alıcı tarafından nihai kullanıcılara getirilen satış kısıtlamaları; - seçici dağıtım sisteminin içinde, atanmış dağıtıcıların, ticaretin herhangi bir düzeyinde, atanmamış dağıtıcılara satışta bulunmaları konusunda kısıtlama getirilmesi; - satıcı tarafından, sağlayıcının rakiplerine montaj amacıyla satılan parçalara getirilen kısıtlama; c. seçici dağıtım sisteminin üyelerine yönelik olarak, nihai kullanıcılara aktif veya pasif satışta bulunma konusunda getirilen kısıtlama; © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 198 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group d. ticaretin değişik seviyelerinde faaliyet gösteren dağıtıcılar dahil olmak üzere seçici dağıtım sistemi içerisinde atanmış dağıtıcılar arasında çapraz tedarik (cross-supplier) yapılmasına ilişkin getirilen kısıtlama (bununla kastedilen, bu tür bir sistemin üyelerinin, sadece belirli bir kaynaktan satın alımda bulunmaya zorlanamayacağı; ama aynı veya değişik ticaret düzeylerinde faaliyet gösteren ağa dahil olan diğer atanmış dağıtıcılardan ürün temin edebileceğidir); e. nihai kullanıcılara, bağımsız tamircilere ve servis sağlayıcılarına, parça üreticilerinden doğrudan parça temin etmelerine ilişkin olarak getirilen kısıtlama. En az bir tane katı kısıtlama içeren bir anlaşma, muafiyetten yararlanma hakkını tamamen kaybetmekte ve AT Antlaşması’nın 81(1). Maddesindeki yasak kapsamında değerlendirilmektedir. Yönetmelik kapsamında tanınan muafiyetten, pazar payı eşiğinin geçilmemesine rağmen, bazı yükümlülük türlerini içeren anlaşmalar da yararlanamamaktadır: a. Belirsiz bir zaman dilimi veya beş yılı aşan bir süre boyunca devam eden rekabet etmeme yükümlülükleri (bir diğer deyişle, alıcının, sağlayıcıdan veya sağlayıcı tarafından yetkilendirilen başka bir teşebbüsten, geçmiş yıla ait hesaplar temelinde, sözleşme konusu mal ve hizmetlerin tümünün %80’inden fazlasını satın almasını gerektiren yükümlülükler) [Zaman kısıtlaması bakımından, beş yılın sonunda zımnen yenilenebilen anlaşmalar, sınırsız bir zaman için yapılan anlaşma olarak nitelendirilmektedir]; b. Satıcıya, anlaşmanın sona ermesini müteakip, herhangi bir mal ve servisi satın almamasına veya yeniden satmamasına yönelik olarak getirilmiş herhangi bir yükümlülük (fakat örneğin, sağlayıcı tarafından alıcıya aktarılan know-how’u korumak için zorunlu olan yükümlülükler bu kapsamda değerlendirilmemektedir. Bu durumun gerçekleşmesi için yükümlülüğün sözleşme süresince alıcının faaliyet gösterdiği müştemilat ile sınırlı olması; sözleşme konusu mal veya hizmetler ile rekabet halindeki mal ve hizmetlere ilişkin olması ve azami bir yıl ile sınırlı olması gerekmektedir.) c. Rekabet halindeki malları, seçici bir dağıtım sistemi (çok markalı) içinde satmamaya ilişkin yükümlülükler. Bir anlaşmanın, yukarıda bahsi geçen yükümlülükleri içermesi durumunda, tarafların bahse konu anlaşmayı, sorun yaratan hükümleri dışarıda bırakmak suretiyle değiştirmeleri durumunda, anlaşmanın geri kalan bölümünün, Yönetmelik tarafından öngörülen blok muafiyetten yararlanması mümkün olabilecektir. İnternet üzerinden yapılan satışlara hususunda, yeni Kılavuz İlkeler, online ticari platformlar ile lüks mal üreticilerinin ters düşen çıkarları arasında bir anlaşma © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 199 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group sağlamaktadır. Öte yandan, bahse konu Kılavuz İlkeler, bir ürünün İnternet üzerinden reklamının yapılması veya satılmasını engelleyecek kesin yasakların işbu Yönetmelik tarafından verilen güvenli ortam anlaşmasından mahrum edebilecek bir katı kısıtlama olduğunu teyit etmektedir. ( Kılavuz İlkeler 5. Paragraf) Benzer şekilde, bahse konu Kılavuz İlkeler, bir bayinin İnternet üzerinde yaptığı satış üzerine olan kısıtlamaların, bayinin “pasif satış” ( talep edilmemiş satışlar) yapabilme gücünü kısıtladıkları takdirde nasıl ağır kısıtlama olduğunu net hale getirmektedirler. Aşağıda bahsi geçen İnternet üzerinden satış kısıtlamaları örnekleri katı kısıtlama olarak kabul edilmektedirler: (1) Bayiden kendi web sitesini erişilemez hale getirmesinin istenmesi, veya müşterilerin yaşadıkları yere bağlı olarak onların internet üzerinden yapacakları işlemleri imkansız hale getirmesini istemek; (2) Bayiden, internet üzerinden yapacağı toplam satış miktarını kısıtlamasını istemek ( tedarikçinin belirli bir işyerinden faaliyet gösteren işletmenin verimli olarak faaliyet göstermesini sağlamak için online olarak satılan malları satın alıcıdan en azından değer veya hacim olarak mutlak bir miktarda satmasını isteyebilmesi olanağını hariç tutmadan) (3) Bayiden, internet üzerinden satmaya niyetlendiği mallara inetrent üzerinden satmayı düşünmediği mallara kıyasla daha fazla fiyat ödemesini istemek ( Kılavuz İlkeler, paragraf 50) Öte yandan, Kılavuz İlkeler, İnternet üzerinden yapılacak satışlara getirilecek kesin yasağın istisnai durumlarda (sağlık ve güvenlik sebepleri yüzünden, bazı müşterilere tehlikeli maddelerin satışına getirilen kamusal yasağa uyulması gerektiği durumlarda) objektif olarak haklı bulunabileceğini ve söz konusu işletmelerin de her zaman İnternet üzerinden yapılan satışlara getirilen katı kısıtlamalar için “verimlilik savunması” (efficiency defense )davası açabilme imkanlarının olduğunu belirtmiştir. Yönetmelik, 31 Mayıs 2022 tarihine kadar geçerlidir. 3.3.2. Yatay anlaşmalar Yürürlükteki mevzuat Antlaşmanın 81(3). Maddesinin uygulanması 1) Anlaşma, kararlar ve uyumlu eylem kategorilerine Antlaşma’nın 85(3). maddesinin [halihazırda 81(3).madde] uygulanmasına ilişkin 20 Aralık 1971 tarihli ve 2821/71/AET sayılı Konsey Yönergesi (Konsolide Versiyon) ATRG L 285, 29.12.1971, s. 46–48 Özet © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 200 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group AT Antlaşması’nın 81(3).maddesiyle uyumlu olarak çıkarılan bu Yönerge, bazı anlaşmalara, kararlara ve uyumlu eylemlere –aşağıda sıralanan konularda yapılmaları kaydıyla- blok muafiyet tanımak konusunda Komisyon’a izin vermektedir: — ürünler ve süreçlere yönelik araştırma ve geliştirme ve sınai mülkiyet hakları ile gizli teknik bilgiler de dahil olmak üzere elde edilen sonuçların kullanılması; — bunu başarmak için gerekli anlaşmaları da içeren uzmanlaşma. Bu Yönetmelik uyarınca, Komisyon tarafından çıkarılacak olan blok muafiyet yönetmeliklerinin, aşağıdaki koşulları karşılaması gerekmektedir: — uygulanacakları anlaşma, karar ve uyumlu eylem kategorilerine ilişkin bir tanımın olması; — bu anlaşma, karar ve uyumlu eylemlerde ortaya çıkması muhtemel kısıtlamalar, hükümler veya diğer koşulların belirtilmesi; — tadil veya ilga edilebilmeleri durumunda bile, uygulama için sınırlandırılmış bir zaman içermeleri; — yürürlüğe giriş tarihlerinde 17 sayılı Yönetmeliğin 6.maddesi uyarınca geriye dönük etki doğuran bir karardan faydalanması muhtemel anlaşmaların geriye dönük etkide bulunacak şekilde uygulanması; — 13 Mart 1962 tarihinden önce yürürlükte olan veya 1 Şubat 1963 tarihi öncesinden bildirimde bulunulmuş anlaşmalara uygulanmaması. Öte yandan, bahse konu yönetmelikler, aşağıda belirtilen onay usulü ile de uyumlu olmalıdır: — İlgili kişi ve örgütlere, yorumlarını Komisyon’a sunmaları konusunda olanak veren bir tasarı metninin yayınlanması gerekmektedir; — Komisyon’un, bir tasarı metni yayınlamadan veya bir yönetmelik kabul etmeden önce, Kısıtlayıcı Eylemler ve Tekeller konusunda İstişare Komitesi’ne danışması gerekmektedir. — Komisyon’un kendi inisiyatifi, veya bir Üye Devletin veya gerçek ya da tüzel bir kişinin talebi üzerine, münferit bir vaka çerçevesinde, bir muafiyet yönetmeliğinin uygulandığı anlaşmalar, kararlar veya uyumlu eylemlerde AT Antlaşması’nın 81(3).maddesinin koşullarıyla bağdaşmayan bazı etkilerin oluşması durumunda, bu Yönetmeliğin doğurduğu faydaları iptal eden bir karar alması mümkündür. Tadil eden: Anlaşma, kararlar ve uyumlu eylem kategorilerine Antlaşma’nın 85(3). maddesinin uygulanmasına ilişkin 2821/71/AET sayılı Yönetmeliği tadil eden 19 Aralık 1972 tarihli ve 2743/72/AET sayılı Yönetmelik © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 201 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group ATRG L 291, 28.12.1972, s. 144 Bu Yönetmelik, AB’ye aday ülkeler için bu Yönetmelik hükümlerinin, katılım tarihlerini müteakip yürürlüğe gireceğini belirtmektedir. Antlaşma’nın 81. ve 82. maddelerinde belirtilen rekabet kurallarının uygulanmasına ilişkin olarak 16 Aralık 2002 tarihli ve 1/2003 sayılı Konsey Yönetmeliği (AEA ile ilintili metin) (Konsolide Versiyon) ATRG L 001, 04.01.2003, s. 72–85 Bu Yönetmelik, tüketicilere ve iş çevresinin çıkarlarına yönelik olan Topluluk rekabet kurallarının daha etkili bir şekilde uygulanmasını temin etmek amacıyla, anti-tröst usullerinin uygulanmasına ilişkin yeni düzenlemeleri ortaya koymakta ve şirketlerin Avrupa’da ticaret yapması için var olan idari engelleri azaltmaktadır. Bu Yönetmelik, rekabet kurallarına yönelik adem-i merkeziyetçi bir uygulama getirmekte ve sonradan (a posteriori) denetimi güçlendirmektedir. 3.3.3. Teknoloji transferine yönelik lisans anlaşmaları Teknolojinin lisanslanmasını içeren teknoloji transferi anlaşmalarının, ekonomik etkinliği geliştirmesi ve rekabeti artırıcı olması beklenmektedir. Bu suretle, Ar&Ge faaliyetlerinin taklit edilmesini azaltmaları; artımsal innovasyonu teşvik edip yaymaları ve ürün piyasasında rekabeti sağlamaları mümkün olacaktır. Bu hususta, Teknoloji transferi anlaşmaları kategorilerine Antlaşma’nın 81(3).maddesinin uygulanmasına ilişkin 27 Nisan 2004 tarihli ve 772/2004/AT sayılı Komisyon Yönetmeliği, yasal çerçeveyi sunmaktadır. Diğer yandan, teknoloji transferi anlaşmalarının değerlendirilmesine ilişkin kılavuz ilkeler ise, Komisyon Duyurusu - Teknoloji Transferi Anlaşmalarına AT Antlaşması’nın 81. maddesinin uygulanmasına ilişkin Kılavuz İlkeler içinde verilmektedir. Yürürlükteki mevzuat Teknoloji transferi 1) Teknoloji transferi anlaşmaları kategorilerine Antlaşma’nın 81(3).maddesinin uygulanmasına ilişkin 27 Nisan 2004 tarihli ve 772/2004/AT sayılı Komisyon Yönetmeliği ATRG L 123, 27.4.2004, s. 11-17 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 202 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Özet Bu Yönetmelik, etkin rekabetin temin edilmesini ve teşebbüsler için uygun yasal güvenliğin sağlanmasını hedeflemektedir. Bu Yönetmelik’in öngördüğü “teknoloji transferi anlaşmaları”na ilişkin tanım, 1. 2. 3. 4. patent lisans anlaşmaları; know-how lisans anlaşmaları; yazılım lisansı anlaşmaları; veya karma patent, know how veya yazılı lisansı anlaşmalarını kapsamaktadır. Buna ilaveten, bu tür anlaşmaların, ürünlerin satışı ve alımına veya diğer fikri mülkiyet haklarının lisanslarına veya fikri mülkiyet haklarının devrine ilişkin hükümler içermesi durumunda, bu hükümlerin, anlaşmanın esas amacını teşkil etmemeleri ve aşağıda belirtilenlerle doğrudan ilişkili olmaları koşuluyla, “teknoloji transferi anlaşmaları” olarak addedilir: Sözleşme konusu ürünlerin üretimi; Patentlerin, know-how’un, yazılım lisansının devri; veya Bunların bir bileşiminin devri (devreden tarafla bağlantılı riskin bir kısmının, özellikle de devir işlemine karşılık gelen ödenebilir toplam meblağın, devralan tarafın, devredilmiş teknoloji ile ürettiği ürünlere ilişkin olarak elde ettiği ciroya, bu teknolojiye başvurarak üretilen ürünlerin miktarı veya uygulanan işlemlerin sayısına bağlı olması durumunda). Bu Yönetmelik, sadece, lisans veren tarafın, lisans alan tarafa, lisanslanmış teknolojinin, lisans alan tarafın yaptığı geniş çaplı araştırma-geliştirme (Ar&Ge) faaliyetlerinin ardından, mal üretimi veya hizmet sunumu amacıyla kullanımına ilişkin olarak izin verdiği anlaşmalardan bahsetmektedir. Bu bağlamda, ne Ar&Ge çalışmalarına yönelik taşeronluk amacıyla yapılan lisans anlaşmalarını, ne de teknoloji havuzları oluşturmaya yönelik (bir diğer deyişle, fikri mülkiyet haklarına ilişkin olarak oluşturulan pakete lisans verilmesine yönelik olarak teknolojilerin ortak bir havuzda toplanmasıyla ilintili anlaşmalar) lisans anlaşmalarını konu almamaktadır. Bu Yönetmelik tarafından kurulan blok muafiyetin yararı, özellikle Madde 81(3)’ün koşullarını karşılayan anlaşmalarla sınırlıdır. Rakipler arasındaki teknoloji transferi anlaşmaları için, sistem şu şekilde işlemektedir: İlgili pazarlara ilişkin olarak anlaşmanın taraflarınca açıklanan kombine pazar payının, %20 eşik değerini geçmemesi ve anlaşmaların bir takım sıkı ve rekabet etmemeye ilişkin kısıtlamalar içermemesi durumunda, bu tür anlaşmalar genellikle üretim ve dağıtımda bir iyileşmeye yol açar ve ortaya çıkan faydalardan tüketiciye adil bir pay aktarımını sağlarlar. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 203 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Rakip olmayanlar arasındaki teknoloji transferi anlaşmaları konusunda ise sistem şu şekilde işlemektedir: İlgili pazarlara ilişkin olarak anlaşmanın taraflarınca açıklanan bireysel pazar payının %30 eşik değerini geçmemesi ve anlaşmaların çok sıkı ve rekabet etmemeye ilişkin kısıtlamalar içermemesi durumunda, bu tür anlaşmalar üretim ve dağıtımda bir iyileşmeye yol açar ve ortaya çıkan imtiyazlardan tüketiciye adil bir pay aktarımını sağlarlar. Blok muafiyetin uygulandığı anlaşmalar, katılımcı teşebbüsler tarafından bahse konu ürünlerin önemli bir bölümüne yönelik olarak rekabetin oradan kaldırılmasına izin vermemektedir. Bu pazar payı eşiklerinin üzerindeki teknoloji transferi anlaşmaları ise, 81(1).maddenin hedefi kapsamına girmekte ve bu yüzden de muafiyet için gereken koşulları karşılamamaktadır. İnnovasyona yönelik teşviklerin azaldığı veya pazarlara erişimin engellendiği durumlarda, Komisyon bu Yönetmelik kapsamındaki blok muafiyet avantajlarını iptal etmeye yetkilidir. Öte yandan, Komisyon, benzer kısıtlayıcı etkilere sahip ve ilgili piyasanın %50’sinden çoğunu kapsayan teknoloji transferi anlaşmalarının paralel ağlarının denetiminin güçlendirilmesi amacıyla, ilgili pazara ilişkin spesifik kısıtlamalar içeren teknoloji transferi anlaşmalarının bu Yönetmelik kapsamına girmediğini beyan etmeye de yetkilidir. Pazar payı, önceki takvim yılıyla bağlantılı piyasa satış değeri temelinde hesaplanmaktadır. Piyasa satış değeri verilerine erişimin mümkün olmadığı durumlarda, ilgili teşebbüssün pazar payının saptanması için satış miktarlarını da içerecek şekilde, diğer güvenilir piyasa bilgilerine dayanan tahminlere başvurulması mümkündür. 772/2004/AT sayılı Komisyon Yönetmeliği, 30 Nisan 2014 tarihinde yürürlükten kalkacaktır. 3.4. Otomotiv Endüstrisine İlişkin Diğer Konular 3.4.1. Otomobil fiyatı raporları Üye Devletler arasındaki farklılıklar konusunda tüketicilerin çok fazla sayıda şikâyette bulunmasından dolayı ve ikametgâhları dışında başka bir AB Üye Devletinde satın alımda bulunmayı isteyen tüketicilere yönelik engelleri göz önünde bulundurmak suretiyle, Komisyon tarafından 1992 senesinden itibaren altı aylık otomobil fiyatı raporları yayımlanmaktadır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 204 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bu raporlar, araç üreticileri tarafından sağlanan standartlaştırılmış verilere dayanmaktadır ve 26 farklı markaya ait yaklaşık 9046 araç modeli için üretici tarafından önerilen perakende satış fiyatını sunmaktadır. Fiyatlar, vergiler dâhil ve vergiler hariç bir şekilde verilmektedir. Ayrıca, sağdan direksiyonlu araçlara yönelik ilavelerin fiyatları ve ana opsiyonlar da eklenmektedir. Otomobil fiyatlarına ilişkin son rapor47, 26.07.2011 tarihinde yayımlanmıştır48. Raporun vurguladığı başlıca noktalar, aşağıdaki şekilde özetlenebilir: - -Reel araç fiyatları 2010 yılında AB içerisinde %2,5 oranında düşmüştür (avro bölgesindeki düşüş %1,5’tir). Reel araç fiyatları, aynı zamanda avro bölgesi üyeleri olan Italya, Malta ve Portekiz haricinde tüm AB üyelerinde düşmüştür. Italya ile Malta'da araç fiyatları %0,2 oranında artmıştır. Asıl artış, %2,6 ile Portekiz'de gözlenmiştir. Reel fiyatlardaki en dikkat çekiçi düşüş Slovakya (%17,4), ve onu müteakip Bulgaristan (%-13,5) ile Slovenya'da (%-11,6) gerçekleşmiştir. - AB seviyesinde yeni araçlar için vergi öncesi fiyat farklarının 2010 yılında devam eden düşüşü ilerlemiş sınır ötesi rekabete işaret etmektedir. Ortalama standart sapma %8,5 oranından %8,2'ye gerilemiştir. Avru bölgesi içindeki %6,5'luk gösterge, geçmiş yıla göre değişmemiştir. 3.4.2. En Son Gelişmeler Fiat, DaimlerChrysler, Toyota and General Motors 22 Mart 2007 tarihinde, C 66 sayılı Avrupa Birliği Resmi Gazetesi’nde pazar testine ilişkin dört adet duyuru yayınlanmıştır. Bu duyurular, dört ana motorlu araç üreticisi tarafından (ki bunlar, Fiat, DaimlerChrysler, Toyota ve General Motors’tur), bağımsız tamircilere markaya özel teknik tamir bilgisi temin etmek amacıyla getirilen düzenlemeleri içermektedir. Bu duyuruların her birinde, ilgili vakaya ilişkin kısa bir özet, araç üreticileri tarafından Komisyon’un rekabete ilişkin endişelerini ortadan kaldırmaya yönelik olarak verilen taahhütlerin ana içeriğine ilişkin bir beyan ve ilgili tarafları önerilen taahhütlere ilişkin yorumlarını sunmaya çağıran bir davet bulunmaktadır49. 46 Güncel raporda, 89. Otomobil fiyatlarına ilişkin en son rapor için bkz: http://AT.europa.eu/competition/sATtors/motor_vehicles/prices/2011_07_full.pdf 48 1993 yılından bu yana çıkarılan otomobil fiyatı raporlarına ilişkin daha ayrıntılı bilgi için, bkz: http://AT.europa.eu/comm/competition/sATtors/motor_vehicles/prices/archive.html 49 Taahhütlere ilişkin İngilizce olarak tam metine erişim için, bkz: - DaimlerCrysler için: http://AT.europa.eu/comm/competition/sATtors/motor_vehicles/documents/daimlerchrysler.pdf - Fiat için: http://AT.europa.eu/comm/competition/sATtors/motor_vehicles/documents/fiat.pdf 47 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 205 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Belirtilmesinde yarar var ki, teknik bilgiye erişimin kısıtlanması, bağımsız atölyelerin rekabetini zorlaştırmakta ve bu yüzden de Avrupalı tüketicilerin yerel tamir dükkânları arasındaki seçimini sınırlandırmaktadır. Nitekim, teknik bilgiye erişim konusu, yukarıda açıklandığı şekliyle, Komisyon’un 1400/2002 sayılı Komisyon Yönetmeliği’nde de özellikle belirtilmiştir. Bu yüzden, Komisyon’un yürüttüğü derin soruşturma neticesinde, bu dört şirket tarafından teknik bilginin temin ediliş şeklinin, erişim ve kapsam bakımından sorun teşkil ettiği ortaya çıkarılmıştır. Soruşturmayı müteakip, bahse konu şirketler, Komisyon’un öncelikli endişesine yönelik olarak taahhüt önerilerinde bulunmuşlardır. Şayet bu taahhütler tutulmaz ise, Komisyon’un taraflara bir cezai müeyyide getirme hakkı bulunmaktadır. Bu ceza, anti-tröst kuralları konusunda bir ihlalin olduğunu kanıtlama zorunluluğu bulunmaksızın, dünya çapındaki toplam cironun %10’u kadarına tekabül etmektedir. Sonuç itibariyle, Mart 2007 tarihinde, Komisyon, tüm ilgili tarafları, yukarıda bahsi geçen dört şirketin verdiği taahhütlere ilişkin yorumda bulunmaya davet etmiştir. Müteakip Komisyon soruşturması, teknik bilginin bütününe yetersiz erişimin, bağımsız tamircileri işsiz bırakmaya zorlayacağına, bunun da AT Antlaşmasının kısıtlayıcı işletme pratikleri üzerine olan 82. Maddesini baltalayacağı, rekabete zarar vereceği ve tüketiciler için daha az seçenek ve daha yüksek fiyatlarla sonuçlanacağı sonucuna varmıştır. En sonunda, teknik bilgi hakkı eksikliğinin, emniyetsiz araçlar, daha fazla hava kirliliği ve ziyan edilmiş yakıta neden olacağına hükmedilmiştir. Eylül 2007'e Avrupa Komisyonu 1/2003 Yönetmeliğinin 9(1). Maddesine göre bağlayıcı olan kararını vermiştir50. Buna göre ilgili şirketler, araç tamirine yönelik teknik bilgiyi AB'deki tüm bağımsız tamircilere sağlamakla yükümlüdür. Bu durumu yaratan 1400/2002 (AT) sayılı Komisyon Yönetmeliği Mayıs 2010'da yürürlükten kalkmıştır. Yine de aynı zamanda yürürlüğe giren 715/2007 (AT) - General Motors için: http://AT.europa.eu/comm/competition/sATtors/motor_vehicles/documents/toyota.pdf - Toyota için: http://AT.europa.eu/comm/competition/sATtors/motor_vehicles/documents/generalmotors.pdf 50 50 Kararların İngilizce tam metinleri için adresler: - DaimlerCrysler için: http://eurlex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2007:317:0076:0078:EN:PDF - Fiat için: http://eurlex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2007:332:0077:0079:EN:PDF - General Motors için: http://eurlex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2007:330:0044:0047:EN:PDF - Toyota için: http://eurlex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2007:329:0052:0055:EN:PDF © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 206 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group sayılı Konsey Yönetmeliği araç üreticilerinin bağımsız tamircilere, tüm teknik tamir bilgisine standart erişim sağlamasını zorunku kılmıştır. Asahi, Pilkington, Saint Gobain ve Soliver Kendi sektörlerinde Avrupa'da en büyük üç şirket olan Asahi, Pilkington ve SaintGobain'in, bazılarına Soliver şirketinin de katıldığı, 1998-2003 yılları arasında otomobil camı teslimatında hedeflenen fiyatlar, market paylaşımı ve müşteri paylaşımı konularında muhtelif toplantı yaptıkları keşfedilmiştir. Birlikte ele alındıklarında bu dört şirket Avrupa Ekonomik Alanında kullanılmakta olan yeni araç camları ve orijinalin ikamesi olarak kullanılan araç camları pazarının, ihlalin gerçekleştiği son yılda 2 milyar avroluk bir pay ile, %90'ına hükmetmektedirler. Avrupa Komisyonu, bu şirketlerin AT Antlaşmasının 81. Maddesi ile AEA Anlaşmasının 53. Maddesini ihlal ettiğini saptamış ve 1.383.896.000 avro ile tarihinde verdiği en yüksek kartel cezasını vermiştir51. Bu ceza hem bir şirkete (Saint Gobain'e) verilen 896.000.000 avro ile hem de bir bütün olarak bir kartele verilen en büyük cezadır. Asahi'nin daha fazla bilgi ile davaya katkısı olmamış olsa ve cezası yarıya indirilmemiş olsaydı bu rakam çok daha büyük olabilirdi. 3.5. İçtihat Hukuku Kararları Avrupa Komisyonu tarafından alınan anti-tröst kararları (2003’ten bugüne) 3.5.1. 1) BMW ve General Motors Kararları BMW Komisyon, Haziran 2003’te, Avrupa BMW Bayileri Derneği (European BMW Dealers’ Association)’nden BMW ve Mini markalarına ilişkin olarak, BMW’nin yetkili dağıtım ağı üyeleriyle gerçekleştirmiş olduğu dağıtım anlaşmaları (bir başka deyişle, bayilik ve hizmet sözleşmeleri) konusunda şikâyetler almıştır. GM Komisyon, 2003 Eylül ile 2004 Mart arasında, Fransız, İtalyan, İspanyol ve Alman menşeli birçok Opel Bayileri Derneklerinden, Opel, Saab, Chevrolet ve Vauxhall markalarına ilişkin olarak, General Motors’un (GM) yetkili dağıtım ağı üyeleriyle gerçekleştirmiş olduğu dağıtım anlaşmaları (bir başka deyişle, bayilik ve hizmet sözleşmeleri) konusunda şikâyetler almıştır. 51 Kararın İngilizce tam metni için adres: http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:C:2009:173:0013:0016:EN:PDF © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 207 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bayilerinden ve tamircilerinden talep edilen sözleşme standartlarına ilişkin olarak BMW ve GM’e karşı yukarıda bahsi geçen şikâyetler, 1400/2002 sayılı Yönetmelik altındaki iki ana konunun bazı yönlerine açıklık getirmiştir: 1. çok marka bulundurabilmeye ilişkin koşullar; 2. bağımsız tamircilerin, yetkili tamir ağı üyeleri haline gelmesine ilişkin koşullar. Bu bağlamda, bu kararlar, çok-markalı dağıtım ve hizmet karşısındaki haksız engellerin yanında, yetkili ağın üyesi olmak isteyen tamirhanelere getirilen gereksiz kısıtlamaların da kaldırılması için dikkate alınması gereken birer eşik olarak kabul edilmektedir. Ayrıca, bahse konu kararlar, ulusal rekabet mercileri ve mahkemelerinin benzer konular karşısında daha rahat çözüme ulaşmaları için 1400/2002 sayılı Yönetmeliğin nasıl uygulanacağına dair açıklama getirmektedirler. 1400/2002 sayılı Yönetmelik’le uyum sağlamak ve rakip markalara ait yeni motorlu araçların satışına yönelik olarak bayilerinin fırsatlarını artırmak amacıyla, BMW ve GM, hâlihazırdaki sözleşmelerinde birçok değişiklik yapmışlardır. Bu değişikliklerin amacı, BMW ve GM bayilerinin sözleşmeden doğan haklarının ve çok marka bulundurabilme çerçevesindeki yükümlülüklerinin farkında olmalarını sağlamaktır. Bu çerçevede, yetkili dağıtım ağlarına, markalarının satışı konusunda önceden sağlanan tüm kolaylıkların münhasır olmaksızın ve karşılıklı kullanımını kabul ettiklerini açık bir şekilde bildirmişlerdir. Bu iki şirket tarafından gerçekleştirilen değişiklikler, aşağıdaki şekilde sıralanabilir: — Resepsiyon masasının, back-office’in ve müşteri alanının, markalardan bağımsız bir şekilde tasarlanması gerektiğini kabul etmişlerdir; — Karşılıklı ticari markaları, ayırt edici işaretleri veya bayiinin bina ve müştemilatının içinde veya dış tarafına konacak olan diğer kurumsal kimlik öğeleri hususunda, rakip markaların birlikte var olması ilkesini açıkça kabul etmişlerdir; — Bayilerinin, çok-markalı bilişim altyapısı (bir başka deyişle, bilgi teknolojisi – IT) ve yönetim sistemi kullanmasını, bahse konu sistemlerin BMW ve GM tarafından tavsiye edilen çözümlerle aynı işlevsellik ve kalitede olmaları kaydıyla, kabul etmişlerdir; — Rakip markaların satışı konusunda bayilerin kapasitesinin, satış ve performans hedefleri tarafından sınırlandırılmamasını temin etmek © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 208 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group amacıyla, GM’nin sözleşmeleri, belirli bir düzeltmeye tabi tutulmuştur52. Satış hedefleri konusunda bayilerle karşılıklı bir anlaşmaya gidilmesi ve bu hedeflerin, yerel pazar koşullarındaki olası değişiklikler ile bayiinin bireysel ticaret koşullarının dikkate alınması suretiyle kararlaştırılması öngörülmüştür; — GM, birçok markanın yer aldığı internet siteleri oluşturmak konusunda bayilerine izin vermiştir. Ayrıca, satış personelinin, tüm motorlu araç markalarının satışında kullanılabileceğine de açıklık getirmiştir. Komisyon, ayrıca, BMW davasında, bir bayiinin sergilemek zorunda olduğu asgari motorlu araç sayısına ilişkin bazı zorunlulukları araştırmış ve bu durumun 1400/2002 sayılı Yönetmelik uyarınca rekabet etmemeye ilişkin dolaylı yükümlülüklere yol açan etkiler doğurup doğurmayacağını incelemiştir. Buna rağmen, erişilebilir piyasa verileri doğrultusunda, BMW’nin, mevcut teşhir salonlarında (showroom) diğer markalardaki motorlu araçları da sergilemeleri konusunda bayilerine kayda değer bir özgürlük sağlamakta olduğu da ortaya çıkarılmıştır. Tamircilerin durumu hususunda, BMW ve GM, hizmet sözleşmelerinin içinden miktara ilişkin tüm kıstasları (örneğin, asgari ciro hedefleri) çıkarmışlardır. Hâlihazırda, BMW’nin, yüksek kalitede hizmet verilmesini temin etmek amacıyla, talepte bulunduğu tek husus; her yetkili tamircinin, asgari üç adet mekanik bakımonarım alanını ve buna karşılık gelen ekipmanı haiz olmasıdır. Buna ilaveten, motorlu araç üreticileri, yetkili tamircilerinin tüm tamir ekipmanlarını (parçalar ve IT donanımları da dâhil olmak üzere) BMW ve GM tarafından tayin edilenlerden farklı tedarikçilerden temin etmelerini garanti almak üzere, ürünlerin aynı kalite ve işlevsellikte olmaları kaydıyla, hizmet sözleşmelerine bir “açılış hükmü” koymuşlardır. Son olarak, araç üreticileri, yetkili tamircilerinin her ülkede kendilerine tahsis edilmiş depolarının bulunmamasını kabul etmişlerdir. Ayrıca, stoklarının muadili kadar olan bölümünü bina ve müştemilatlarının içinde muhafaza etmeleri talep edilebilecektir. BMW ve GM tarafından yapılan değişiklikler, bayi dernekleri tarafından uygun bulunmuş ve bunun üzerine şikâyetçiler de şikâyetlerini geri çekmişlerdir. Bu nedenle, dava muameleleri Komisyon tarafından Mart 2006’da sonlandırılmıştır53. 52 Bu konu, GM davasındaki şikâyetçilerin üzerinde durduğu başlıca husus idi. Bayilere yönelik performans önlemlerinden biri, bayiinin yerel pazar payının, markanın ulusal pazar payıyla karşılaştırılmasına dayanmaktaydı. 53 Bkz. Komisyon’un 13 Mart 2006 tarihli Basın Duyuruları IP/06/302 ve IP/06/303 ve MEMO/06/120 sayılı memorandum. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 209 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 2) Porsche Kararı Porsche, 2004 senesinde, anlaşmalarında 1400/2002 sayılı Yönetmelik doğrultusunda değişikliğe gitme kararı almış ve satış sonrası bakım ve onarım hizmetleri resmi ağını, belirlenmiş niteliksel kriterleri54 karşılamaları kaydıyla, bağımsız tamircilere açmıştır. Bu bağlamda, bağımsız tamirciler, Porsche bakım ve onarım hizmetlerinin yetkili ağına katılmaya hak kazanmışlardır. Bu yeni sistem uyarınca, tüm Porsche bayileri, satış-sonrası bakım ve onarım hizmetlerini herhangi bir yetkili Porsche servisine devredebilir. Buna ilaveten, tüm Üye Devletler’in tüketicilerine motorlu araç satmakta serbest bırakılmışlardır. İlgili pazarlara ilişkin erişilebilir bilgilerin analizi neticesinde, şu veriler ortaya çıkmıştır: — Porsche bayi ağı, de minimis kuralı55 kapsamına girmektedir, — Posche, bayilerinden, diğer rakip araç markalarını ayrı showroom’larda ve ayrı satış personelleri tarafından satmalarını veya (bayilere yönelik “yerleşim hükümleri”ne ilişkin muafiyetin süresinin 30 Eylül 2005 tarihi itibariyle sona erecek olmasına rağmen) murahhas satış yerleri açmamalarını talep edebilir. Buna rağmen, sınırlı sayıda motorlu araç üreticisinin, de minimis kuralına itimat edebileceğinin de altının çizilmesi gerekmektedir. 3) Volkswagen ve Audi Kararları Komisyon, Eylül 2002’den beri, Audi bayilerinden ve Audi ile olan anlaşmaları sona eren yetkili tamircilerden birçok şikâyet almıştır. Bahse konu şikâyetlerin odaklandığı ana konu, Audi’nin, yakın zamanda belirlenen niteliksel kıstasları tam olarak karşılayan tamircilerle ve eski bayilerle olan anlaşmaları yenilemeyi reddetmesiydi. Nihayetinde, Ocak 2003’te, Avrupa Komisyonu, bahse konu şikâyetler hususunda Audi AG ile bir anlaşmaya varmıştır. Audi, 1400/2002 sayılı Yönetmelik’ten yararlanmak amacıyla, satış sonrası bakım ve onarımın sağlanmasına ilişkin niteliksel seçici dağıtım sistemini kurma yükümlülüğüne girmiştir. 54 Bkz. Komisyon’un Basın Duyurusu: IP/04/585. Bu kural uyarınca, tüm işlemcilerin aynı tür dağıtım anlaşmalarını kullandığı bir pazarda payı bulunan tedarikçi, satışlarının payı %5’i aşmaması kaydıyla, kümülatif (birikerek) olarak pazarı kapama etkisine kayda değer bir ölçüde etkide bulunmayacaktır. Şayet tedarikçi, de minimis kuralı kapsamına girerse, 1400/2002 sayılı Yönetmeliğin 3 ve 5.maddeleri, dağıtım ilişkilerine uygulanmaz. 55 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 210 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Audi, hâlihazırda, yetkili tamircilerinin seçimi konusunda sadece niteliksel kıstaslara başvurmakta ve bu kıstasları karşılayan tüm tamircilerle de bakım ve onarım anlaşmaları imzalamaktadır. Bu bağlamda, Audi’nin ilgili niteliksel kıstaslarını karşılayan eski tamircileri ve bayileri, Audi’nin ağındaki etkin konumlarını da sürdürmektedir. Ayrıca, Volkswagen AG, Volkswagen Grubun bünyesindeki diğer markalar tarafından da aynı politikanın izleneceğini teminat altına almıştır. Peugeot davası 4) 2006/431/AT: AT Antlaşması’nın 81.maddesi uyarınca Peugeot Otomobilleri SA ve Peugeot Hollanda NV’ye karşı dava muamelesine ilişkin 5 Ekim 2005 tarihli Komisyon Kararı (COMP/E2/36623, 36820 ve 37275 sayılı davalar – SEP ve diğerleri / Peugeot Otomobilleri SA) (C(2005) 3683 sayılı belge ile tebliğ edilmiştir) (AEA ile ilintili metin) (ATRG L 173, 27.6.2006, s. 20–24) * Sadece Fransızca metin esastır. Özet Komisyon, bazı Fransız aracılardan, 1997 Ocak ile 2003 Eylül ayları arasında, Peugeot Otomobilleri SA’nın, 100% iştiraki olan ithalatçısı Peugeot Hollanda NV aracılığıyla, Peugeot’nun Hollanda’da bulunan bayilerinden yapılan ihracatları denetlemek amacıyla bayilerin diğer Üye Devletler’deki tüketicilere motorlu araç satışını önlemeye dayanan bir strateji geliştirdiğini ileri süren birçok şikâyet almıştır. Bu stratejinin iki temel dayanağı bulunmaktadır: 1. Peugeot’nun Hollanda’daki bayilerinin hizmet bedeli payının, aracın nihai varış yerine bağlı olması, yabancı tüketicilere yapılan satışlarda bir ayrımcılık durumu yaratmaktadır. Ayrıca, bayilerin Hollandalı olmayan diğer uyruklardaki tüketicilere araba satmaları karşılığında, herhangi bir performans primi alamamaktadırlar. 2. Peugeot Otomobilleri SA, Peugeot Hollanda NV aracılığıyla, kayda değer düzeyde ihracat faaliyetinde bulunan bu bayilere doğrudan baskı uygulamıştır (bir diğer ifadeyle, bayilere tedarik edilen motorlu araç sayısının azaltılmasına yönelik tehdit). © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 211 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bu bağlamda, Komisyon, Peugeot SA Otomobilleri’nin ve onun tali şirketi konumundaki Peugeot Hollanda NV’nın, diğer Üye Devletler’deki nihai tüketicilere yapılan satışlara engel olacak şekilde Hollanda’daki bayilerle anlaşma imzalamak suretiyle, AT Antlaşması’nın 81(1).maddesini ihlal ettiğini saptamıştır. Sonuç itibariyle, genellikle ve müştereken sorumlu olan Taraflara 49,5 milyon Euro tutarında bir ceza verilmiştir. 5) BP Yağlama Maddeleri davası BP Yağlama maddeleri (COMP/F2/38.730) 56 Özet 17/62 sayılı Konsey Yönetmeliği’nin (aynı zamanda “17 sayılı Yönetmelik: Antlaşma’nın 85. ve 86. maddelerini uygulayan İlk Yönetmelik olarak da bilinir) 2 ve 4.maddeleri uyarınca, BP plc, motorlu araç tamircileriyle imzalamış olduğu anlaşmaların bazılarını Komisyon’a bildirmiştir. Sözleşme konusu mallar, bakım servislerine tedarik edilen yağlama maddeleri idi. BP plc tarafından bildirilen anlaşmalarda, ticaret kredilerini veya diğer teşvikleri, beş-yılı aşan bir süre için asgari satın alım zorunluluğu ile birleştiren ve böylelikle dolaylı bir rekabet etmeme yükümlülüğü doğuran birtakım hükümler yer almaktadır. Benzer özellikteki “rekabet etmeme yükümlülükleri”, 2790/1999 sayılı Yönetmelik’in 5(a).maddesinde blok muafiyet kapsamına alınmış olsa da, bu durum, otomotiv endüstrisine uygulanan 1400/2002 sayılı Yönetmeliğin 5(1)(a). maddesi uyarınca, mümkün olmamaktadır. BP anlaşmalarına ilişkin yapılan değerlendirme ortaya çıkarmıştır ki, rekabet koşullarının önemli oranda ortadan kalkmadığı gerçeğinden hareketle, bahse konu anlaşmalar rekabete dair önemli bir kısıtlama getirmemekte; BP de ilgili pazarlarda hâkim konumda bulunmamaktadır. Anlaşmalar, 1400/2002 sayılı Yönetmeliğin koşullarını karşılamamasına rağmen, Komisyon, AT Antlaşması’nın 81(3).maddesindeki koşulları karşıladığı için, BP’ye bireysel bir muafiyet vermeye karar vermiştir. BP, bu çerçevede, bildirilen anlaşmaları Komisyon’un Dikey Kısıtlamalara ilişkin Kılavuz İlkeleri’yle aynı doğrultuya getirmek için, bildiriminde değişikliğe gitmiştir. 56 Bkz. Rekabet Politikasına ilişkin 2003 yılı Raporu © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 212 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group BP, Yönetmelik tarafından belirlenen eşik değerlerin üstündeki pazar paylarına sahip olan bazı Üye Devletler’de, alıcıları bilgilendirmek ve anlaşmalarını, yürürlüğe girmelerini müteakip iki yıl içinde sonuçlandırmak amacıyla, kendilerine altı aylık bildirim hakkı tanımak taahhüdünde bulunmuştur. Komisyon, Eylül 2003’te, dava muamelelerini bir onay mektubu aracılığıyla sonlandırmış ve yukarıda bahsi geçen ilkeleri, benzer anlaşmalara uygulayacağı konusunda yağlama maddeleri endüstrisindeki derneklere bilgilendirmede bulunmuştur. 3.5.2. Avrupa Adalet Divanı’nın Anti-tröste ilişkin kararları (2000’den bugüne) 1. Jaguar Land Rover France SAS Davası 14 Haziran 2012 tarihli C-158/11 sayılı Dava Taraflar: Auto 24 SARL vs. Jaguar Land Rover Fransa SAS. Özet AB hukuku, Üye Devletler arasındaki ticarete zarar verecek ve amaçları ya da sonuçları itibariyle ortak pazar içindeki rekabeti engelleyen, kısıtlayan veya bozan firmalar arasındaki anlaşmaları yasaklamaktadır. Arz zincirindeki (üreticiler, tamirciler, distribütörler) farklı oyuncular arasındaki üretim ya da dağıtım yeteneklerinde ekonomik verimliliği artırmasına güvenle bakılan "dikey anlaşmaların" bu kuralın dışında tutulmasını motorlu araçlar sektöründe 1400/2002 (AT) sayılı Komisyon Yönetmeliği sağlamaktadır. 1 Nisan 2011 tarihinde Avrupa Adalet Divanı, 1400/2002 sayılı Yönetmeliğin 1(1)(f) Maddesinde değinilen nicel seçici dağıtım sistemi ile ilgili "belirlenmiş kriterler"in özü ve kapsamı hakkında Fransız Yargıtayından bir başvuru almıştır. Mevcut dava, Jaguar Land Rover Fransa'nın (JLR) oluşturduğu nicel seçici dağıtım sistemi vasıtasıyla Périgueux'da (Fransa) Auto 24'ün yeni Land Rover motorlu araçlarının yetkili distribütör statüsünü reddi ile ilgilidir. Auto 24 JLR'nin kararı sonucu uğradığı kaybın tazminini istemektedir. Adalet Divanından esasen istenen "belirlenmiş kriterler" kavramının, [Madde 1(1)(g)'de yer alan] nicel seçici dağıtım sistemini, "yetkilendirilecek adayların © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 213 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group tümü için nesnel gerekçeleri olan, yeknesak ve ayrım gözetmeyen kriterlerle" uygulamaya zorlayıp zorlamadığıdır. 14 Haziran 2012 tarihinde kararını veren Adalet Divanı İkinci Dairesi, zorlamadığına hükmetmiştir: 1400/2002 (AT) sayılı Komisyon Yönetmeliğinin 1(1)(f) Maddesinde atıfta bulunulan 'belirlenmiş kriterler'in, nicel seçimli dağıtım sistemi hususunda, ilgili Yönetmeliğin ışığında, kesin bağlamı doğrulanabilir. Yönetmeliğin muafiyetinden faydalanabilmek için bu sistemin, yetkilendirilecek adayların tümü için nesnel gerekçeleri olan, yeknesak ve ayrım gözetmeyen kriterler üzerine kurulması gerekmemektedir. 2. Audi davası 7 Eylül 2006 tarihli C–125/05 sayılı Dava * Sadece Danimarkaca metin esastır. Taraflar: Vulcan Silkeborg A/S (“VS”) adına, VW-Audi Forhandlerforeningen (Volkswagen ve Audi bayilerinin derneği) vs. Skandinavisk Motor Co. A/S (“SMC”) Özet 17 Mart 2005 tarihinde, bir Danimarka ulusal mahkemesi ve Østre Landsret57, 1475/95 sayılı Yönetmeliğin 5(3).maddesinin (bir başka deyişle, 1400/2002 sayılı Yönetmelik öncesi yürürlükte olan, motorlu araçlara ilişkin blok muafiyet yönetmeliği) yorumuna ilişkin olarak ön karar vermesi için Avrupa Adalet Divanı’na (ECJ) başvuruda bulunmuştur. SMC, Danimarka Ulusal Mahkemesi’nin getirdiği davanın maddi unsurları doğrultusunda, Danimarka’daki Audi araçlarının dağıtımı için 21 Eylül 1996 tarihinde VS ile yeni bir anlaşma yapmıştır. Bahse konu anlaşmanın 19(1) sayılı hükmü, dağıtım ağının tümünün veya bir bölümünün kökten bir şekilde yeniden düzenlenmesi ihtiyacı doğduğunda, anlaşmanın tedarikçi tarafından isme yazılı bir mektup aracılığıyla yazılı bir bildirim ile ve ön bildirinin 12 ay önceden yapılması kaydıyla, anlaşmayı sonlandırılması mümkündür. Avrupa Komisyonu’nun, 1 Ekim 2002 tarihinden itibaren geçerli olacak şekilde, 1400/2002 sayılı yeni Blok Muafiyeti Yönetmeliği’ni yayımlamasını müteakip, Audi AG dağıtım ağını yeniden düzenlemeye karar vermiş ve 16 Mayıs 2002 57 Danimarka’daki en son üst mahkeme. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 214 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group tarihinde, (Danimarka’daki bayilerinin sayısını da belirlediği) bir reorganizasyon planı kabul etmiştir. Sonuç itibariyle, SMC, Danimarka’da bulunan ve -VS’nin de dâhil olduğu- 28 Audi bayisine bir mektup göndermiş ve 12 ay içinde bayi ağlarını yeniden yapılandırmaya ve bayilik sözleşmelerini yeni yönetmeliğe uyarlamaya zorlamıştır. Bahse konu mektup, Anlaşma’nın 19(1) sayılı hükmüne dayanmakta ve 30 Eylül 2003 tarihinde sona eren Audi marka binek otomobilinin dağıtım sözleşmesinin 12 aylık fesih ihbarı süresini içermektedir. Aynı tarihte, SMC, VS’ye ayrı bir mektup göndermiş; Audi’nin bireysel bayilere yönelik olarak ileride talep edeceği yükümlülüklerin, birkaç ay içinde açıklığa kavuşturulacağını ve Audi’nin hâlihazırdaki bayi ağına yönelik sonuçların tam olarak değerlendirilmesi için henüz erken olduğunu belirtmiştir. Bununla birlikte, 3 Ekim 2002 tarihinde, SMC, VS’ye bir mektup daha göndermiş; hâlihazırda mevcut ağ içinde yer alan bayilerinin sayısının, VS’ye yeni bir bayilik anlaşması sunulmaması durumunda, azaltılacağını haber vermiştir. Dolayısıyla, VW-Audi Forhandlerforeningen, dava muamelelerini, bayilik sözleşmeleri sona eren Audi bayileri adına ulusal mahkemelerin önüne getirmiş; bildiri süresinin 24 ay olması gerektiğini iddia etmiştir. Bu sebepler doğrultusunda, Avrupa Adalet Divanı’nın Üçüncü Dairesi, şu karara varmıştır: — dağıtım ağının tümünün veya önemli bir bölümünün reorganizasyonuna yönelik ihtiyacın varlığı, ilgili tedarikçinin dağıtım yapılarında meydana gelen önemli bir değişiklikle (bir başka deyişle, devamlı ve coğrafi açıdan) bağlantılı olmalı ve tedarikçinin teşebbüsüne ilişkin içsel ve dışsal planda nesnel koşullar temelindeki ekonomik etkililik ile gerçekçi bir şekilde gerekçelendirilmesi gerekmektedir. İki yıllık bildirim süresi ile birlikte dağıtım anlaşmasını sonlandırmak zorunda kalması halinde bir tedarikçiyi etkilemesi muhtemel olumsuz ekonomik koşullar, bu durumda önem kazanmakta ve ulusal mahkemelerin ve yargıçların, bu koşulların karşılanıp karşılanmadığına karar vermelerine ilişkin yetkileri kapsamına girmektedir. — Bir yıllık fesih ihbarının geçerliliğine ulusal mahkemeler ve yargıçlar önünde itiraz edilmesi durumunda, tedarikçinin bir yıllık ihbar süresi içinde fesihte bulunma hakkına ilişkin koşulları karşıladığını kanıtlama yükümlülüğü vardır. Bu tür bir kanıt usulü, ulusal mevzuatı ilgilendiren bir konudur. — Bir tedarikçi, dağıtım anlaşmasını feshetmek amacıyla, kararının gerekçelerine ilişkin resmi bir beyanatta bulunmak zorunda değildir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 215 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group — Bir tedarikçi, dağıtım anlaşmasını feshetmek amacıyla, bir karar öncesi bir reorganizasyon planı düzenlemek zorunda değildir. — 1400/2002 sayılı Komisyon Yönetmeliği, (1475/95 sayılı Yönetmeliğin 5(3). maddesindeki anlamıyla) bir tedarikçinin dağıtım ağının yeniden örgütlenmesini gerekli görmemektedir. Bununla birlikte, bu yeni yönetmelik, her tedarikçinin dağıtım ağının kendine has özelliklerini dikkate almak suretiyle, bir reorganizasyon olarak addedilmesi muhtemel bir takım değişiklikler talep edebilir. Bu durumun sonucu hakkında karara varmak, ulusal mahkemelerin ve yargıçların yetkisi altındadır. 3. Volkswagen davası 13 Haziran 2006 tarihli C-74/04 P sayılı dava Avrupa Adalet Divanı Mahkeme Kararları 2006, Sayfa I–06585 * Sadece Almanca metin esastır. Taraflar: Avrupa Komisyonu vs. Volkswagen AG Özet Avrupa Adalet Divanı, 16 Şubat 2004 tarihinde, Avrupa Komisyonu tarafından, Birinci Derece Mahkemesi’nin (Court of First Instance – CFI) 3 Aralık 2003 tarihinde, tarafları Volkswagen ve Avrupa Komisyonu olan, T-208/01 sayılı Dava’ya ilişkin olarak aldığı karara (ki, bu kararda, Birinci Derece Mahkemesi, AT Antlaşması’nın 81.maddesi altındaki dava muamelelerine ilişkin olan 29 Haziran 2001 tarihli 2001/71/AT sayılı Komisyon Kararı’nı [(COMP/F-2/36.693 sayılı Dava – Volkswagen)] iptal etmiştir) yönelik bir temyiz başvurusu almıştır. Komisyon tarafından sevk edilen davanın maddi unsurları uyarınca, Volkswagen tarafından üretilen motorlu araçlar, yetkili bayiler tarafından seçici ve münhasır bir dağıtım sistemi aracılığıyla Avrupa’ya satılmıştır. Bu “Bayilik Anlaşması”nın Eylül 1995 tarihli versiyonunun 4(1).maddesi ile Ocak 1998 versiyonu uyarınca, Volkswagen, araçları satmak ve tüketiciye yönelik hizmetler için her bayiiye bir sözleşme alanı tahsis etmiştir. Bayiiler, bunun karşılığında, özel alanlarına giren satışları ve tüketici hizmetlerini yoğun bir biçimde teşvik edecek ve pazar potansiyelini mümkün olan en iyi şekilde kullanacaktır. Diğer yandan, anlaşmanın 2(1).hükmü, Volkswagen markalı yeni araçların dağıtımına, yedek parçaların muhafazasına, tüketici hizmetlerine, satış © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 216 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group promosyonuna, reklâma, eğitime ve Volkswagen’in ticari çevresinde kalitenin sağlanmasına ilişkin olarak Anlaşma’nın amaçları doğrultusunda verilen tüm talimatlara, bayi tarafından riayet edilmesi gerektiğini belirtmiştir. Bayiiler, bu Anlaşmayı imzalamak suretiyle, Volkswagen’in çıkarlarını olduğu kadar, Volkswagen’in dağıtım teşkilatını ve markasını korumak ve bunları geliştirmek görevini de üstlenmişlerdir. Son olarak, Anlaşma’nın 8(1).maddesinde, Volkswagen tarafından yapılan ve perakende fiyatları ve indirimlere ilişkin bağlayıcı olmayan fiyat tavsiyelerinde bulunacağına dair bir beyanat bulunmaktadır. Komisyon, bir alıcının şikâyeti üzerine, şirketin fiyatlandırma politikasına ve Volkswagen’in Passat modelinin Almanya’daki satış fiyatlarının tespitine ilişkin olarak Volkswagen’den alınan bilgi talepleri (17 Haziran 1997, 8 Ekim 1998, 15 Ocak ve 7 Şubat 2001 tarihlerinde) yoluyla, davayı incelemeye başlamıştır. Komisyon, alınan bilgi temelinde, Volkswagen’in, Almanya’daki dağıtım ağına birtakım sirküler mektuplar gönderip, onlarla birlikte Passat modelinin 1996– 1998 yılları arasındaki perakende satış fiyatını tespit etmek suretiyle, AT Antlaşması’nın 81(1).maddesini ihlal ettiğine karar vermiştir. Sonuç itibariyle, Volkswagen AG’ ye 30.96 milyon Euro tutarında bir ceza verilmiştir. Mamafih, Volkswagen, itiraz edilen kararın iptali veya ikinci bir yol olarak, verilen ceza tutarında bir indirime gidilmesi için dava açmıştır. Bunun sonucunda, Birinci Derece Mahkemesi, esas olarak, “anlaşma” kavramının AT Antlaşması’nın 81(1).maddesi altında yorumu olmak üzere, bir dizi gerekçeden dolayı itiraz edilen kararı iptal etmiştir. Birinci Derece Mahkemesinin kararı uyarınca, iki taraf arasında bir “anlaşma”nın var olabilmesi için, her iki tarafın da rızasının bulunması gerekmektedir. Mahkeme, bu davada, sözleşmeden kaynaklanan değişikliklerin (bir başka deyişle, bayilere gönderilen sirkülerler ve mektuplar), karşılıklı rızaya değil, araç üreticisi konumundaki Volkswagen’in tek taraflı eylemine dayandığı sonucuna varmıştır. Bu sebepten ötürü, CFI, bahse konu eylemlerin, AT Antlaşması’nın 81(1).maddesindeki anlamıyla, bir “anlaşma” olarak kabul edilemeyeceğine hükmetmiştir. Bu bağlamda, Komisyon Kararı iptal edilmiştir. Avrupa Adalet Divanı ise, Komisyon tarafından yapılan temyiz başvurusuna ilişkin olarak, Birinci Derece Mahkemesi’nin kararına uymuş ve başvuruyu reddetmiş, masrafları Avrupa Komisyonu’nun ödemesine karar vermiştir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 217 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 4. General Motors – Opel davası 4 Nisan 2006 tarihli C-551/03 P sayılı Dava Taraflar: Avrupa Komisyonu vs. General Motors BV. Özet Avrupa Adalet Divanı, 29 Aralık 2003 tarihinde, General Motors BV tarafından, Birinci Derece Mahkemesi’nin (Court of First Instance – CFI) 3 Aralık 2003 tarihinde, tarafları General Motors Hollanda ve Opel Hollanda ile Avrupa Komisyonu olan, T–368/001 sayılı Dava’ya ilişkin olarak aldığı karara (ki, bu kararda, Birinci Derece Mahkemesi, AT Antlaşması’nın 81.maddesi altındaki dava muamelelerine ilişkin olan 20 Eylül 2000 tarihli C (2000) 2707 sayılı Komisyon Kararı’nı [(COMP/36.653 sayılı Dava – Opel)] kısmi olarak iptal etmiştir) yönelik bir temyiz başvurusu almıştır. Bahse konu davanın maddi unsurları uyarınca, Opel Hollanda BV, GM Hollanda’nın motorlu araçların ithalatı, ihracatı ve toptan satışına ilişkin faaliyetlerde bulunan 100% iştiraki, Opel markası için yedek parça ve otomobil aksesuarlarını, yaklaşık olarak 150 bayii ile Hollanda’da birleştirmiştir. 28 ve 29 Ağustos 1996 tarihlerinde, Opel Hollanda (ki, 1996 senesinin ilk yarısında, en az 10 araç ihracatında bulunmuş ve bunların satışlarının Satış ve Hizmet Sözleşmesine [Dağıtım Anlaşması] uygun olmadığını belirtmiştir), 18 bayisine bir mektup göndermiştir. Akabinde, Opel, ihracat faaliyetlerine ilişkin bazı önlemler almaya karar vermiştir. Bu bağlamda, Opel, soruşturma sürecini (bir başka deyişle, 19 Eylül ila 27 Kasım 1996 tarihleri arasında) başlatacak olan ikinci bir mektup aracılığıyla bayilerini bilgilendirmiştir. Soruşturma süreci boyunca, bayilere kampanyalara ilişkin herhangi bir bilgi verilmeyecektir. Avrupa Komisyonu, bu dava hakkında 4 Aralık 1996 tarihinde bilgi aldıktan sonra, soruşturma açılması emrini veren bir karar almıştır. Komisyon, bu sürecin bir sonucu olarak, Opel’in Hollanda’daki bayileriyle girdiği anlaşmaların hedefinin, diğer Üye Devletler’de ikamet eden son kullanıcılara ve diğer Üye Devletler’de kurulu Opel bayilerine satmaya yönelik Opel marka araçların ihracatını kısıtlamak ve yasaklamak olduğu sonucuna varmıştır. Komisyon, bu sebepten ötürü, 20 Eylül 2000 tarihinde itiraz edilen kararı kabul etmiştir ve ihlale ilişkin ortalama süreyi göz önünde bulundurarak (bir başka deyişle, Eylül 1996 ila Ocak 1998 arası), başvuruda bulunan taraflara, AT Antlaşması’nın 81(1).maddesinin ihlalinden dolayı, 43 milyon Euro tutarında bir ceza vermiştir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 218 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Buna karşın, Opel, 30 Kasım 2000 tarihinde, bahse konu kararın iptali veya ikinci bir yol olarak, verilen ceza tutarında bir indirime gidilmesi için Birinci Derece Mahkemesi’ne (Court of First Instance – CFI) dava açmıştır. 21 Ekim 2003 tarihli kararında, Birinci Derece Mahkemesi, Komisyon’un kararını esasen teyit etmiştir; ama aynı zamanda Komisyon’un, mevcut satış hedefleri temelinde tedariklerde bir kısıtlamaya gidilmesini içeren kısıtlayıcı bir tedarik önleminin söz konusu olduğunu kanıtlayamadığına hükmetmiştir. Sonuç itibariyle, CFI, 35.475.000 Euro tutarındaki cezada bir indirime gitmiştir. Opel, ikinci adım olarak, Avrupa Adalet Divanı’na bir temyiz başvurusunda bulunmuştur. Amacı, CFI’nin, Opel Hollanda’nın ihracatı kısıtlandırdığı iddia edilen genel stratejisine dayandığını ve prim politikasını ayrımcılıkla “itham eden” kararını iptal etmektir. Avrupa Adalet Divanı, CFI’nin gerçekleri saptırıp saptırmadığı konusunu incelemiş; bu bağlamda, CFI’nin gerçekleri saptırdığının GM tarafından başarılı bir şekilde ispatlanamadığını saptamıştır. Sonuç itibariyle, Avrupa Adalet Divanı, Komisyon’un beyanatını doğrulamak konusunda CFI’nin haklı olduğu kararına varmıştır. Opel’in ihracatları kısıtlama hedefinin, sadece ihracatlar üzerinde doğrudan kısıtlamalar yoluyla değil, aynı zamanda dolaylı tedbirlerle (örneğin, Opel Hollanda’nın, ulusal satışlara prim verme uygulaması) sağlanabileceği sonucuna ulaşmıştır. Zira, bu tür önlemlerin, bahse konu işlemlerin ekonomik koşulları üzerinde etkisi bulunmaktadır. Bu suretle, Avrupa Adalet Divanı temyiz başvurusunu reddetmiş ve masrafların General Motors BV tarafından ödenmesine karar vermiştir. 5. Volkswagen davası 18 Eylül 2003 tarihli C-388/00 P sayılı dava Taraflar: Avrupa Komisyonu vs. Volkswagen AG Özet Avrupa Adalet Divanı, 14 Eylül 2000 tarihinde, Volkswagen AG tarafından, Birinci Derece Mahkemesi’nin (Court of First Instance – CFI) 6 Temmuz 2000 tarihinde, tarafları Volkswagen ve Avrupa Komisyonu olan [2000], T–62/98 sayılı Dava’ya ilişkin olarak aldığı karara (ki, bu kararda, Birinci Derece Mahkemesi, AT Antlaşması’nın 85.maddesi (hâlihazırda 81.madde) altındaki dava muamelelerine ilişkin olan 28 Ocak 1998 tarihli 98/273/AT sayılı Komisyon Kararı’nın © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 219 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group [(IV/35.733 sayılı Dava – VW)] iptali için yapılan başvuruyu kısmi olarak iptal etmiştir) yönelik bir temyiz başvurusu almıştır. Bahse konu davanın maddi unsurları uyarınca, Volkswagen ve Audi markalı motorlu araçlar, AB’de seçici dağıtım ağları aracılığıyla satılmıştır ve bu araçların, yedek parçalarının ve aksesuarlarının İtalya’ya satışı, Volkswagen AG iştiraki olan Autogerma SpA adlı bir şirket tarafından münhasıran gerçekleştirilmiştir. Bu bağlamda, Volkswagen AG, Audi ve Autogerma SpA tek ekonomik birlik (single economic unit) kurmuşlardır. 1994 ve 1995 yılları boyunca, Avrupa Komisyonu, Alman ve Avusturyalı tüketicilerden birçok mektup almıştır. Bu tüketiciler, Audi veya Volkswagen markalı motorlu araçları İtalya’da almak; ama onları derhal kendi ülkelerine ihraç etmek istemekte; ancak satın alım konusunda birçok engelle karşılaşmaktaydılar. Bu tüketicilerin, bahse konu araçları İtalya’da satın almaya yönelik olarak artan talepleri, 1992 Eylül ve 1993 yılı boyunca, Alman markına kıyasla İtalyan lirasının değerinin düşüşü sonucunda ortaya çıkmıştır. Bu sırada Volkswagen AG’nin İtalya’daki satış fiyatlarında orantılı bir artış gerçekleşmemiştir. Dolayısıyla, fiyatlar arasında bir farklılık ortaya çıkmıştır ve bu durum, araçları İtalya’dan yeniden ihraç etmek isteyen satıcılara birçok avantaj sağlamıştır. Bu çerçevede, Avrupa Komisyonu bir soruşturma süreci yürütmüş ve sürecin sonunda, şu sonuca varmıştır: Volkswagen, Audi ve Autogerma, İtalyan bayileri sadece İtalyan tüketicilere araç satmaya zorlamak, aksi takdirde bayilik sözleşmelerini feshetmekle tehdit etmek suretiyle pazar paylaşımı politikası uygulamıştır. Sonuç itibariyle, Komisyon, 28 Ocak 1998 tarihli kararını almıştır. Bu karar uyarınca, Audi ve Autogerma’nın, Volkswagen AG’nin iştirakleri olmasından ötürü, Volkswagen AG, bahse konu ihlalden sorumludur. Dolayısıyla, Volkswagen AG’ye 102 milyon ECU tutarında bir ceza verilmiştir. Komisyon, İtalyan bayiler hususunda ise, bunların yeniden ihraca yönelik engellere aktif olarak katılmadığını, ama bu politikaya maruz kalmaya zorlandıkları yorumunda bulunmuştur. Bununla birlikte, Volkswagen AG, 8 Nisan 1998 tarihinde Birinci Derece Mahkemesi’ne (Court of First Instance – CFI) bir başvuruda bulunmuştur. CFI, Komisyon kararını kısmen iptal etmiş ve cezayı 90.000.000 EUR’ya indirmiştir. Masrafların %90’ı Volkswagen; geri kalan %10’luk bölümü ise Komisyon ödeyecektir. Bir sonraki adım olarak, Volkswagen AG, 14 Eylül 2000 tarihinde Avrupa Adalet Divanı’na temyiz başvurusunda bulunmuştur. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 220 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Avrupa Adalet Divanı, temyiz müracaatını ve mukabil temyiz talebini reddetmiştir. Her iki tarafın da kendi masraflarını üstlenmesini emretmiştir. 4. YEDİNCİ ÇERÇEVE PROGRAMI Yedinci Çerçeve Programı, araştırma ve geliştirme alanına fon sağlamak üzere Avrupa Birliği’nin kullandığı başlıca araçtır. 2007’den 2013 yılına kadar yürürlükte bulunan bu program, aşağıda sıralanan dört spesifik program çerçevesinde düzenlenmiştir: - İşbirliği – İşbirliğine dayalı araştırma58; Fikirler – Sınır araştırması59; İnsan – İnsani potansiyel, kişiyi destekleme60; Kapasiteler –Araştırma kapasitesi61. Altıncı Çerçeve Programı’yla kıyaslandığında Yedinci Çerçeve Programı’ndaki yenilikler nelerdir? 1) Bütçede artış (Avrupa araştırmaları için ek kaynaklar); 2) Başlıca araştırma alanlarına daha fazla odaklanmakta; 3) Endüstrinin ihtiyaçlarına yönelik daha esnek ve daha duyarlı; 4) Avrupa Araştırma Konseyi’nin kurulması; 5) Birçok araştırma ortağını (üniversiteler, bölgesel otoriteler, KOBİ’ler, çokuluslu şirketler) bir bölge dâhilinde bir araya getiren Bilgi Bölgeleri’nin (regions of knowledge) yapılandırılması; 6) Risk paylaşımına yönelik yeni bir finansal imkân sunulması; 7) İşbirliği ve büyük yatırımları geliştiren araştırma faaliyetlerine yönelik Ortak Teknoloji Girişimleri (Joint Technology Initiatives). 58 Hedef: En önemli teknoloji alanlarındaki liderliği sağlamak amacıyla, endüstri ve akademik çevre arasındaki işbirliğini güçlendirmek. 59 Hedef: Bilimsel sınırlardaki temel araştırmaları desteklemek. 60 Hedef: Araştırmacıların hareketliliğini ve kariyer gelişimini desteklemek 61 Hedef: Avrupa’nın bilgi temelli bir ekonomi olması için gereksinim duyduğu kapasitelerin gelişimine yardım etmek. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 221 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Tüm spesifik programlar, Avrupa mükemmeliyet kutupları (poles of excellence) yaratılmasını geliştirmek ve teşvik etmek amacıyla birlikte çalışmaktadır. Bu spesifik programların altındaki projeler ise, önceden belirlenmiş ve Avrupa araştırma politikasının önceliklerini belirten “Çalışma Programları” doğrultusunda fonlanmaktadır. Otomotiv endüstrisinin, Yedinci Çerçeve Programı altında, gelecekteki taşımacılık sistemleri ve tercihlerine yönelik önemli sorunlara cevap vermek amacıyla, kayda değer oranda fon alması beklenmektedir. Özellikle “İşbirliği” spesifik programının altında, taşımacılığa ilişkin “Tematik bir Öncelik” bulunmaktadır. Taşımacılık araştırmasının esas hedefi, tüm vatandaşlara yarar sağlayacak ve Avrupa endüstrilerinin küresel pazardaki rekabet gücünü artıracak olan daha yeşil, daha akıllı, çevre-dostu ve daha güvenli taşımacılık sistemleri geliştirmektir. Bu bağlamda, sürdürülebilir karayolu taşımacılığı ve özellikle temiz ve akıllı araçların gelişimine vurgu yapılacaktır. Çerçeve Programı projelerine uygulanan genel usul gereği, Avrupa Komisyonu, Çalışma Programları ışığında “Proje önerisi Çağrıları” yayımlar ve ilgili taraflarca projelerin sunulmasının üzerine, “Eşik Değerleri” (bir başka deyişle, değerlendirme kıstası) tam olarak karşılayan en iyi projeler, fonlanmak üzere seçilir. “Taşımacılık” tematik önceliğine tahsis edilen bütçe, Yedinci Çerçeve Programı süresince 4.160 milyar Euro’yu aşmaktadır. 5. 2004 GENİŞLEMESİ VE OTOMOTİV ENDÜSTRİSİ 5.1. 2004 Genişlemesi ve İlgili Müzakere Başlıkları Otomotiv sektörünün çeşitli AB politikalarından etkilenmesinden ötürü, tüm ilgili politikaları ve Bulgaristan ile Romanya da dâhil olmak üzere Mayıs 2004’ten beri olan genişlemesi neticesinde Birliğe katılan 10 yeni Üye Devletin katılım müzakerelerinin süreci dikkate alınmalıdır. Başlık 1: Malların Serbest Dolaşımı “Malların Serbest Dolaşımı” başlığı, Güney Kıbrıs Rum Yönetimi, Çek Cumhuriyeti, Estonya, Macaristan, Polonya ve Slovenya ile olan katılım müzakerelerinde Haziran 1999 tarihinde açılmış ve Aralık 2002 tarihinde kapanmıştır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 222 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bahse konu başlıktaki müzakere süreci, Letonya ve Slovakya ile Mart 2001 tarihinde açılmış; Aralık 2002 tarihinde ise son bulmuştur. Bu başlık altında Litvanya ve Malta ile olan müzakereler ise, Mayıs 2001 tarihinde başlamış; Aralık 2002 tarihinde son bulmuştur. Son olarak, bu başlık Bulgaristan ile Mayıs 2001 tarihinde katılım müzakerelerine yönelik olarak açılıp, Aralık 2004’te kapanırken; Mart 2002 tarihinde Romanya ile açılmış, Aralık 2004’te de kapanmıştır. Başlık 6: Rekabet Politikası “Rekabet Politikası” başlığına ilişkin katılım müzakereleri, Güney Kıbrıs Rum Yönetimi, Çek Cumhuriyeti, Estonya, Macaristan, Polonya ve Slovenya ile 1999 yılının ilk yarısında başlamıştır. Letonya, Litvanya ve Slovakya ile süreç devam etmiştir ve bu başlık altındaki müzakereler, 2000 yılının ilk yarısında açılmıştır. “Rekabet Politikası”na ilişkin katılım müzakereleri, Malta ve Romanya ile 2000 yılının ikinci yarısında; Bulgaristan ile ise, 2001 yılının ilk yarısında açılmıştır. Güney Kıbrıs Rum Yönetimi, Çek Cumhuriyeti, Macaristan, Estonya, Letonya, Litvanya, Polonya, Malta, Slovakya ve Slovenya ile bu başlık altındaki müzakereler ise, Aralık 2002 tarihinde kapanmıştır. Bulgaristan ve Romanya’nın bu başlık altındaki katılım müzakereleri ise, Aralık 2004 tarihinde son bulmuştur. Başlık 27: Çevre “Çevre” başlığına ilişkin katılım müzakereleri, Güney Kıbrıs Rum Yönetimi, Çek Cumhuriyeti, Estonya, Macaristan, Polonya ve Slovenya ile Aralık 1999 tarihinde açılmıştır. Bahse konu süreç, Litvanya ile Kasım 2000, Letonya ve Slovakya ile Mart 2001, Malta ile Haziran 2001, Bulgaristan ile Temmuz 2001 ve Romanya ile Mart 2002 tarihlerinde devam etmiştir. Bu başlığa yönelik olarak, Güney Kıbrıs Rum Yönetimi, Çek Cumhuriyeti, Macaristan, Estonya, Letonya, Litvanya, Polonya, Malta, Slovakya ve Slovenya ile olan müzakereler ise, Aralık 2002 tarihinde kapanmıştır. Çevre başlığı, Bulgaristan ve Romanya’da Aralık 2004 tarihinde kapanmıştır. Müteakip bölüm, Mayıs 2004 tarihinde gerçekleşen Beşinci Genişleme Dalgası ile AB üyesi olan yeni devletlere sağlanan geçiş düzenlemelerini içermektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 223 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 5.2. Yeni Üye Devletlere yönelik Geçiş Düzenlemeleri Beşinci genişleme dalgasında yer alan tüm aday ülkelerin belirli geçiş önlemleri ve teknik uyarlamalar talep etmelerine rağmen, bu taleplerin bazıları müzakereler esnasında iptal edilmiştir. Sonuç itibariyle, motorlu araçlar sektörüyle ilgili müktesebata ilişkin olarak Polonya, Macaristan, Slovakya, Romanya ve Bulgaristan geçiş düzenlemeleri alırken; Kıbrıs, Estonya, Slovenya, Malta, Litvanya, Letonya ve Çek Cumhuriyeti herhangi bir geçiş düzenlemesinden faydalanamamıştır. Üye Devletlere verilmiş olan bu geçiş sürecinin yapıcı bir biçimde kullanılması gerektiğine dikkat edilmelidir. Zira bu düzenlemeler, tüm geçiş dönemi boyunca mevzuatın kontrollü bir şekilde uygulanmasını temin etmeye yönelik olarak ayrıntılı ve yasal olarak bağlayıcı olan orta vadedeki hedefleri içermektedir. Mayıs 2004 Genişlemesi ile üye olan Devletlere verilen geçiş düzenlemeleri aşağıda sıralanmaktadır: Polonya Başlık 6: Rekabet Politikası Bölgesel Yatırımlara yönelik Devlet Yardımı Polonya, müzakere pozisyonu esnasında, ülkede yüksek oranda yapısal işsizlik yaşandığını ortaya çıkarmış; bu sebeple de, bu alanda “Devlet yardımlarını” düzenleyen AT Antlaşmasının 87–89. Maddelerinin uygulanmasına yönelik daha esnek tedbirler uygulayabilmek için talepte bulunmuştur. Polonya’nın talebi aşağıda belirtilen koşullar altında kabul edilmiştir: - Eğer teşebbüs, Özel Ekonomik Bölge’ye yönelik iznini 1 Ocak 2000 tarihinden evvel almışsa, Bölgesel yatırımlara yönelik Devlet yardımları, kabul edilebilir yatırım giderlerinin %75’ini aşmamalıdır. Eğer teşebbüs, Özel Ekonomik Bölge’ye yönelik izni 2000 yılında elde etmişse, toplam yardım, kabul edilebilir yatırım giderlerinin % 50’sini aşmamalıdır. Eğer işletme motorlu araçlar sektöründe faaliyet gösteriyor ise 62, toplam yardım kabul edilebilir yatırım giderlerinin sınırının %30 olması gerekmektedir. Belirtilen sabit üst sınıra ulaşıldığında, yardım kesilecektir. - Motorlu araçlar sektöründe %30 üst sınırı altında kalan yardımların hesaplanmasına yönelik zaman, 1 Ocak 2001 tarihini itibariyle 62 Büyük çaptaki yatırım projelerine yönelik bölgesel yardımlara ilişkin Topluluk Çok-Sektörlü Çerçeve’nin EK C’deki anlamı çerçevesinde. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 224 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group başlatılmalıdır. Bu tarih öncesinde oluşan kazançlar temelinde beyan edilen ve kabul edilen tüm yardımlar, bu hesabın dışında tutulmalıdır. - Eğer bir işletme katılım tarihinde uygulanabilir üst sınırı aşmışsa, yardımın geri iadesine ilişkin talepte bulunamamaktadır. - Toplam yardımı hesaplamak üzere, kabul edilebilir maliyetlerle ilgili olarak lehtara yönelik sağlanan tüm yardımlar dikkate alınmalıdır. - Ulusal bölgesel yardıma yönelik Kılavuz İlkeler temelinde, “kabul edilebilir maliyetlerin” tanımlanması gerekmektedir. - Polonya, motorlu araçlar sektöründe lehtarlara yönelik verilen yardımların denetlenmesine ilişkin Komisyon’a altı aylık rapor sunmakla yükümlüdür. Başlık 27: Çevre Polonya, müzakere pozisyonunda, ülkede son on yıl boyunca tüm sektörler tarafından gerçekleştirilen yüksek oranda bir yatırım olduğunu belirtmiş ve bu sebepten ötürü, kapasitelerinin bu kadar fazla tedbire elverişli olmadığı gerçeğinden yola çıkarak, teşebbüslerini daha sıkı önlemler almak zorunda bırakamayacağını bildirmiştir. Bu sebeple, Polonya, ağır fuel oillerin kükürt içeriğine ilişkin olarak çevresel standartların uygulanmasına yönelik geçiş düzenlemeleri talep etmiştir. Polonya’nın talebi aşağıdaki koşullar altında kabul edilmiştir: - Ağır fuel oillerin kükürt içeriğine yönelik yükümlülükler, 31 Aralık 2006 tarihine kadar Polonya’ya uygulanmamalıdır. Macaristan Başlık 6: Rekabet Politikası Bölgesel Yatırımlara yönelik Devlet Yardımı Macaristan, müzakere pozisyonunda, anlaşmalara ve uyumlu eylemlere ilişkin rekabet kuralları aracılığıyla Macar işletmelerin geçiş dönemini kolaylaştırmak amacıyla AT Antlaşması’nın “Devlet yardımlarını” düzenleyen 87– 89.maddelerinin uygulanmasına yönelik belirli düzenlemelere ilişkin talepte bulunmuştur. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 225 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Macaristan’ın talebi aşağıdaki koşullar altında kabul edilmiştir: Eğer teşebbüs, 1 Ocak 2000 tarihinden önce proje halinde olan bir yatırıma başlamış ise, toplam yatırım yardımının, kabul edilebilir yatırım giderlerinin %75’ini aşmaması gerekmektedir. Eğer teşebbüs, proje halindeki yatırımına 2000–2002 yılları arasında başlamış ise, toplam yatırım yardımının, kabul edilebilir yatırım giderlerinin % 50’sini aşmaması gerekmektedir - Teşebbüs, eğer motorlu araç sektöründe faaliyet gösteriyor63 ve yatırımlarına bir proje dâhilinde 1 Ocak 2000 tarihinden önce başlamış ise, toplam yatırım yardımının üst sınırı, kabul edilebilir yatırım giderlerinin %30’u olarak saptanmıştır. Eğer teşebbüs 2000–2002 yılları arasında bir proje dâhilinde yatırıma başlamış ise, toplam yatırım yardımı, kabul edilebilir yatırım giderlerinin azami olarak % 20’sini aşmaması gerekmektedir. Motorlu araçlar sektörü söz konusu olduğunda %30 ve %20 üst sınırı altında kalan yardımların hesaplanması için gereken süreç, 1 Ocak 2003 tarihinden itibaren başlamalıdır. Bu tarih öncesinde oluşan kazançlar temelinde beyan edilen ve kabul edilen tüm yardımlar, bu hesabın dışında tutulmalıdır. - Slovakya Başlık 6: Rekabet Politikası Slovakya, “Rekabet Politikası” başlığında, herhangi bir geçiş düzenlemesi talep etmemiştir. Bununla birlikte, Katılım Senedi, müzakere sürecinin tamamlanmasını müteakip, AT Antlaşmasının 87–89. maddelerinin uygulanmasına yönelik olarak “Devlet yardımlarına” ilişkin belirli düzenlemeleri kapsamaktadır. Bu düzenleme doğrultusunda: - Slovakya, 2008 mali yılının sonuna kadar, 192/1998 Coll. Sayılı Hükümet Yönetmeliği altında, motorlu araç endüstrisindeki bir lehtara yönelik olarak, bu vergi muafiyetinin 1998 yılından beri gerçekleşen bir projenin kabul edilebilir yatırım giderlerinin %30’unu aşmaması durumunda 63 Motorlu araçlar sektörüne yönelik Devlet yardımlarına ilişkin büyük çaptaki yatırım projelerinin bölgesel yardımlarıyla ilgili Topluluk Çok-Sektörlü Çerçeve’nin EK C’deki anlamı çerçevesinde. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 226 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group verilen kurumlar vergisi muafiyetine başvurabilmektedir. Romanya Başlık 6: Rekabet Politikası Romanya, müzakere pozisyonunda, Mahrum bırakılmış alanlara (Deprived areas) ilişkin Hükümet Acil Kararnamesi temelinde (1 Temmuz 2003 tarihi öncesinde daimi yatırımcı belgesini haiz teşebbüsler için) kurumlar vergisi muafiyetleri vermeye devam etmek için vergi ve Devlet yardımı önlemlerinin uygulanmasına yönelik spesifik düzenlemeler talep etmiştir Romanya’nın talebi aşağıdaki koşullar altında kabul edilmiştir: Mali yardımlar - Net yardım miktarı, muadil net bağışın % 50’sini aşmamalıdır. Eğer teşebbüs motorlu araçlar sektöründe faaliyet gösteriyor ise, toplam yardım, kabul edilebilir yatırım giderlerinin azami % 30’unu aşmamalıdır. - Romanya, motorlu araçlar sektöründe lehtara yönelik verilen yardımların denetlenmesine ilişkin olarak Komisyon’a altı aylık raporlar sunmalıdır Devlet Yardımları - Eğer bu tür bir yardımın miktarı, muadil net bağışın % 50’sini aşmıyorsa, bölgesel yatırımlara yönelik Devlet yardımı sağlanmaktadır. Motorlu araçlar sektöründe, teşebbüse sağlanan toplam yardım, kabul edilebilir yatırım giderlerinin azami olarak %30’unu aşmamalıdır. - Yukarıda bahsedilen üst sınırlar kapsamına alınacak olan yardımın hesaplanmasına yönelik süre, 2 Ocak 2003 tarihinde başlamalıdır. Bu tarih öncesinde oluşan kazançlar temelinde beyan edilen ve kabul edilen tüm yardımlar, bu hesabın dışında tutulmalıdır. - Romanya, motorlu araçlar sektöründe lehtarlara yönelik verilen yardımların denetlenmesine ilişkin olarak, Komisyon’a altı aylık raporlar sunmalıdır Romanya, aynı zamanda, 31 Aralık 2011 tarihine kadar, tadil edilmiş şekliyle (ticari sözleşmelerini, 1 Temmuz 2002 tarihinden önce imzalayan teşebbüslere yönelik) Serbest Ticaret Alanları’na ilişkin, 84/1992 sayılı Kanun temelinde telif © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 227 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group hakkı muafiyetleri vermeye devam etmek için Devlet yardımları önlemlerinin uygulanmasından doğan spesifik derogasyonlar talep etmiştir. Romanya’nın talebi, aşağıda belirtilen koşullar dâhilinde kabul edilmiştir: - Eğer bu tür bölgesel yardımın miktarı, muadil net bağışın % 50’sini aşmıyorsa, bölgesel yatırımlara yönelik olarak Devlet yardımları sağlanmaktadır. Toplam net yardım miktarının % 75’in altında kalması kaydıyla, küçük ve orta büyüklükteki işletmelere ilişkin üst sınırı 15 puan arttırma olasılığı bulunmaktadır. - Eğer işletme motorlu araçlar sektöründe faaliyet gösteriyor ise, toplam yardım, kabul edilebilir yatırım giderlerinin azami olarak % 30’unu aşmamalıdır. - Yukarıda bahsedilen üst sınırlar kapsamına alınacak olan yardımın hesaplanmasına yönelik süre, 2 Ocak 2003 tarihinde başlamalıdır. Bu tarih öncesinde oluşan kazançlar temelinde beyan edilen ve kabul edilen tüm yardımlar, bu hesabın dışında tutulmalıdır. - Romanya, motorlu araçlar sektöründe lehtara yönelik verilen yardımların denetlenmesine ilişkin olarak Komisyon’a altı aylık raporlar sunmalıdır. Bulgaristan Başlık 27: Çevre Bulgaristan müzakere pozisyonunda, kükürt içeriği konusuna ilişkin olarak belirli sorunlara karşı hazırlıklı olmak amacıyla geçiş düzenlemeleri talep etmiştir. Bulgaristan’ın talebi, aşağıda belirtilen koşullar altında kabul edilmiştir: - Ağır fuel oillerin kükürt içeriğine yönelik yükümlülükler, 31 Aralık 2011 tarihine kadar, Bulgaristan’da yalnızca yerel kullanım için uygulanmamalıdır - Geçiş dönemi boyunca, kükürt içeriği kütlenin % 3’ünü aşmamalıdır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 228 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 6. TÜRKİYE’DEKİ YASAL ÇERÇEVE VE OTOMOTİV ENDÜSTRİSİNE YÖNELİK MÜKTESEBATININ UYUMLAŞTIRILMASI 6.1. Müktesebatla uyumlaştırmaya yönelik gelişmeler Aşağıdaki tablo, otomotiv sektörüne ilişkin başlıca AB müktesebatını belirtmekte ve buna karşılık Türkiye’nin taahhütlerini ortaya koymaktadır. AB’nin, güncel gereksinimler ışığında sürekli gelişen nitelikte dinamik bir yasal sistemi olduğu gerçeğinden hareketle, AB müktesebatına uyumlaştırma süreci, dereceli bir şekilde gerçekleşmiştir. Bu yüzden, aday ülkeler, ulusal düzenlemelerini ilgili AB mevzuatına uyumlaştırdıktan sonra, gerekli değişiklikleri ve buna bağlı tedbirleri ortaya koyarlar. Bu bağlamda, tablonun üçüncü sütununun, bahse konu perspektif çerçevesinde değerlendirilmesi gerektiğinin altı çizilmelidir. AB Müktesebatı Üye Devletlerin, motorlu araçların ve römorklarının tip onayına yönelik mevzuatının yakınlaştırmasına ilişkin 6 Şubat 1970 tarihli ve 70/156/AET sayılı Konsey Yönergesi Mukabil Türk Mevzuatı Motorlu Araçlar ve Römorkları Tip Onayı Yönetmeliği Yürürlükten kaldırılmıştır (98/14/AT tarafından) Motorlu Araçlar ve Römorkları Tip Onayı Yönetmeliği’nde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Motorlu Araçlar ve Römorkları Tip Onayı Yönetmeliği’nde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (98/14/AT) Yürürlükten kaldırılmıştır (2007/46/AT tarafından) Uyumlaştırma Tarihi ve Seviyesi Sorumlu Kurum Resmi Gazete Tarih: 07.05.1997 No 22982 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 29.11.1997 No 23185 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 01.04.1999 No 23653 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 229 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Motorlu Araçlar ve Römorkları Tip Onayı Yönetmeliği’nde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Resmi Gazete Tarih: 05.12.2003 No 25307 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Motorlu Araçlar ve Römorkları Tip Onayı Yönetmeliğinin Uygulama Usul ve Esasları Hakkında Tebliğ. No: SGM 2004/1 Yürürlükten kaldırılmıştır ((Tebliğ No: SGM2010/1 tarafından) Resmi Gazete Tarih: 24.02.2004 No 25383 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Motorlu Araçlar ve Römorkları Tip Onayı Yönetmeliği’nde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Resmi Gazete Tarih: 12.02.2009 No 27139 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Motorlu Araçlar ve Römorkları Tip Onayı Yönetmeliğinin Uygulama Usul ve Esasları Hakkında Tebliğde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğ (No: SGM 2009/2) Resmi Gazete Tarih: 13.02.2009 No 27140 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 230 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Motorlu araç ve römorkları ve sistem, aksam ve bağımsız birimlerine yönelik olarak bu tür araçların onaylanmasına ilişkin çerçeve oluşturan 5 Eylül 2007 tarihli ve 2007/46/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi (Çerçeve Yönergesi) Binek ve hafif ticari araçlardan kaynaklanan emisyonlara yönelik motorlu araçların tip onayı ve araç tamir ve bakımına yönelik verilere erişim hususlarına ilişkin 20 Haziran 2007 tarihli ve 715/2007/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönetmeliği Motorlu Araçlar ve Römorkları Tip Onayı Yönetmeliği (2007/46/AT) Resmi Gazete Tarih: 28.06.2009, No 27272 Motorlu Araçlar ve Römorkları Tip Onayı Yönetmeliğinde (2007/46/AT) Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Resmi Gazete Tarih: 15.01.2010, No 27463 Araçlar ve Bunların Aksam, Sistem ve Ayrı Teknik Üniteleri ile İlgili Tip Onayı Yönetmelikleri ve Teknik Düzenlemelerin Uygulama Usul ve Esasları Hakkında Tebliğ (No: SGM2010/1) Hafif Yolcu Ve Ticari Araçlardan Çıkan Emisyonlar (Euro 5 Ve Euro 6) Bakımından Ve Araç Tamir Ve Bakım Bilgilerine Erişim Konusunda Motorlu Araçların Tip Onayına İlişkin Yönetmelik ((AT) 715/2007) Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 10.04.2010, No 27548 Resmi Gazete Tarih: 21.04.2009 No 27207 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. Sanayi ve Ticaret Bakanlığı 231 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Hafif Yolcu Ve Ticari Araçlardan Çıkan Emisyonlar (Euro 5 Ve Euro 6) Bakımından Ve Araç Tamir Ve Bakım Bilgilerine Erişim Konusunda Motorlu Araçların Tip Onayı ile İlgili Uygulama Usul ve Esaslarına İlişkin Tebliğ (No: SGM2009/22) Hafif Yolcu ve Ticari Araçlardan Çıkan Emisyonlar (Euro 5 ve Euro 6) Bakımından ve Araç Tamir ve Bakım Bilgilerine Erişim Konusunda Motorlu Araçların Tip Onayına İlişkin Yönetmelikte ((AT) 715/2007) Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Hafif Yolcu Ve Ticari Araçlardan Çıkan Emisyonlar (Euro 5 Ve Euro 6) Bakımından Ve Araç Tamir Ve Bakım Bilgilerine Erişim Konusunda Motorlu Araçların Tip Onayına İlişkin Yönetmelik ((AT) 715/2007)’te Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Resmi Gazete Tarih: 27.12.2009 No 27445 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 20.03.2010, No 27527 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 30.11.2010 No 27771 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 232 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Hafif Yolcu Ve Ticari Araçlardan Çıkan Emisyonlar (Euro 5 Ve Euro 6) Bakımından Ve Araç Tamir Ve Bakım Bilgilerine Erişim Konusunda Motorlu Araçların Tip Onayına İlişkin Yönetmelik ((AT) 715/2007)’te Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Hafif Yolcu ve Ticari Araçlardan Çıkan Emisyonlar (Euro 5 ve Euro 6) Bakımından ve Araç Tamir ve Bakım Bilgilerine Erişim Konusunda Motorlu Araçların Tip Onayı ile İlgili Uygulama Usul ve Esaslarına İlişkin Tebliğ (No: SGM-2009/22)’de Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğ (No: SGM2012/3) Binek ve hafif ticari araçlardan kaynaklanan emisyonlara yönelik motorlu araçların tip onayı ve araç tamir ve bakımına yönelik verilere erişim hususlarına ilişkin 715/2007/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönetmeliğini uygulayan ve tadil eden 18 Temmuz 2008 tarihli ve 692/2008 sayılı Komisyon Yönetmeliği 70/156/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni tadil eden ve yayaların ve diğer savunmasız karayolu kullanıcıların, bir motorlu araç ile gerçekleşen çarpışma öncesinde ve esnasında korunmasına ilişkin 17 Kasım 2003 tarihli ve 2003/102/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi Yukarıdaki tebliğ (SGM-2009/22), 692/2008 sayılı Komisyon Yönetmeliği dikkate alınarak hazırlanmıştır. Motorlu Bir Araçla Çarpışma Öncesinde ve Çarpışma Halinde Yayaların ve Diğer Korumasız Karayolu Kullanıcılarının Korunması ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği Resmi Gazete Tarih: 05.01.2012 No 28164 Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 25.01.2012 No 28184 Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı --- Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 17.5.2005 No. 25802. Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İç işler Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 233 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 2007/46/AT sayılı Yönerge’yi tadil edip, 2003/102/AT ve 2005/66/AT sayılı Yönerge’leri ilga eden yayaların ve diğer korunmasız karayolu kullanıcılarının korunması çerçevesinde motorlu araç tip onayına ilişkin 14 Ocak 2009 tarihli ve 78/2009 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönetmeliği Yayaların ve Diğer Korunmasız Karayolu Kullanıcılarının Korunması Hakkında Motorlu Araçların Tip Onayı Yönetmeliği ((AT) 78/2009) Yayaların ve Diğer Korunmasız Karayolu Kullanıcılarının Korunması Hakkında Motorlu Araçların Tip Onayı ile İlgili Uygulama Usul ve Esaslarına İlişkin Tebliğ (SGM: 2010/9) 2007/46/AT sayılı Yönergeyi tadil eden, hidrojen tahrikli motorlu araçların tip onayına ilişkin 14 Ocak 2009 tarihli ve 79/2009 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönetmeliği Hidrojen ile Çalışan Motorlu Araçların Tip Onayına İlişkin Yönetmelik (AT) 79/2009 Üye Devletlerin, araçlarda kullanılan sıkıştırma ile ateşlemeli motorlardan kaynaklanan gaz emisyonlarına ve partiküllü kirleticilerin ve sıvılaştırılmış petrol gazı veya doğal gazla çalışan pozitif ateşlemeli motorlardan kaynaklanan gaz kirleticilerinin emisyonlarına karşı alınacak önlemlere yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 2005/55/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi’ni uygulamaya yönelik ve bu Yönerge’nin I, II, III, IV ve VI sayılı EK’lerini tadil eden 14 Kasım 2005 tarihli ve 2005/78/AT sayılı Komisyon Yönergesi Resmi Gazete Tarih: 29.08.2010 No 27687 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 04.09.2010 No 27692 Resmi Gazete Tarih: 07.06.2011 No 27957 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 24.06.2003 No. 25148. Araçlarda kullanılan sıkıştırma ateşlemeli motorlardan çıkan gaz ve partikül kirleticilerin emisyonlarına ve araçlarda kullanılan doğal gaz veya sıvılaştırılmış petrol gazı ile çalışan pozitif ateşlemeli motorlardan çıkan gaz halindeki kirleticilerin emisyonlarına karşı alınacak tedbirlerle ilgili Tip Onayı Yönetmeliği Teknik uyumlaştırma süreci devam etmektedir. “Araçlarda kullanılan sıkıştırma ateşlemeli motorlardan çıkan gaz ve partikül kirleticilerin emisyonlarına ve araçlarda kullanılan doğal gaz veya sıvılaştırılmış petrol gazı ile çalışan pozitif ateşlemeli motorlardan çıkan gaz halindeki kirleticilerin emisyonlarına karşı alınacak tedbirlerle ilgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik” adı altında, ilgili Türk mevzuatını, AB müktesebatına uyumlaştırmak amacıyla tadil etmeye yönelik bir metin taslağı bulunmaktadır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İç işler Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü 234 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 715/2007/AT sayılı Yönetmeliği ve 2007/46 sayılı Yönergeyi tadil eden; 80/1269/AET, 2005/55/AT, 2005/78/AT sayılı Yönergeleri ilga eden; ağır araçlardan kaynaklanan emisyonlara yönelik motorlu araçların ve motorların tip onayı ve araç tamir ve bakımına yönelik verilere erişim hususlarına ilişkin 595/2009/AT sayılı, 18 Haziran 2009 tarihli Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönetmeliği Motorlu Araçların ve Bunlar İçin Tasarlanan Römorklar, Sistemler, Aksam ve Ayrı Teknik Ünitelerin Genel Güvenliği İçin Tip Onayı Şartlarına İlişkin 661/2009/EC Sayılı, 13 Temmuz 2009 tarihli Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönetmeliği Üye Devletlerin, motorlu araçlarda ve römorklarında aydınlatma ve ışıklı sinyal cihazlarının kurulumuna yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 27 Temmuz 1976 tarihli ve 76/756/AET sayılı Konsey Yönergesi Ağır Hizmet Araçlarından Çıkan Emisyonlar (Euro 6) Bakımından ve Araç Tamir ve Bakım Bilgilerine Erişim Konusunda Motorlu Araçların Tip Onayına İlişkin Yönetmelik ((AT) 595/2009) Motorlu Araçların ve Bunlar İçin Tasarlanan Römorklar, Sistemler, Aksamlar ve Ayrı Teknik Ünitelerin Genel Güvenliği ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği (661/2009/AT) Aydınlatma ve Işıklı Sinyal Cihazlarının Motorlu Araçlara ve Römorklarına Yerleştirilmesi ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Aydınlatma ve Işıklı Sinyal Cihazlarının Motorlu Araçlara ve Römorklarına Yerleştirilmesi ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde (76/756/AT) Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik. Resmi Gazete Tarih: 03.08.2011 No 28014 Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 25.01.2012 No 28184 Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 10.08.2000 No 24136 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 03.02.2001 No 24307 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 235 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Aydınlatma ve Işıklı Sinyal Cihazlarının Motorlu Araçlara ve Römorklarına Yerleştirilmesi ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde (76/756/AT) Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik. Üye Devletlerin, motorlu araçlarda ve römorklarında bulunan geri yansıtıcılara yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 27 Temmuz 1976 tarihli ve 76/757/AET sayılı Konsey Yönergesi Üye Devletlerin, motorlu araçlarda ve römorklarında bulunan arka far, ön far, arka sinyal lambası ve stop lambalarına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 27 Temmuz 1976 tarihli ve 76/758/AET sayılı Konsey Yönergesi Üye Devletlerin motorlu araçlar ve römorklarında bulunan yön gösterge lambasına yönelik mevzuatının yakınlaştırmasına ilişkin 27 Temmuz 1976 tarihli ve 76/759/AET sayılı Konsey Yönergesi Motorlu Araçların ve Römorklarının Geri Yansıtıcıları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği. 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Motorlu Araçların ve Römorklarının Uç Hat İşaret Lambaları, Ön Konum (Yan) Lambaları, Arka Konum (Yan) Lambaları, Fren Lambaları, Gündüz Yakılan Lambaları ve İşaret Lambaları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Motorlu Araçların ve Römorklarının Sinyal Lambaları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Resmi Gazete Tarih: 18.08.2009 No 27323 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 13.05.2001 No 24401 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü. Resmi Gazete Tarih: 13.11.2001, No 24582 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 14.03.2001 No 24342 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 236 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Üye Devletlerin, motorlu araçlarda ve römorklarında bulunan arka tescil plaka lambasına yönelik mevzuatının yaklaştırılmasına ilişkin 27 Temmuz 1976 tarihli ve 76/760/AET sayılı Konsey Yönergesi Üye Devletlerin, ana ışık ve/veya eğimli huzme farları olarak işlev görev motorlu araç farları ve bu tür farlar için parlak elektrikli telli lambalara yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 27 Temmuz 1976 tarihli ve 76/761/AET sayılı Konsey Yönergesi Üye Devletlerin, motorlu araçların ön sis farları ve bu tür farlara yönelik telli lambalara ilişkin mevzuatının yakınlaştırmasına dair 27 Temmuz 1976 tarihli ve 76/762/AET sayılı Konsey Motorlu Araçların ve Römorklarının Arka Tescil Plaka Lambaları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Motorlu Araçların Uzun Huzme ve/veya Kısa Huzme Olarak Çalışan Farları ve Motorlu Araçlar ve Römorklarının Onaylanmış Lamba Ünitelerinde Kullanılan Işık Kaynakları (Filamanlı Lambalar ve Diğerleri) ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği (76/761/AT) 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Motorlu Araçların Uzun Huzme ve/veya Kısa Huzme Olarak Çalışan Farları ve Motorlu Araçlar ve Römorklarının Onaylanmış Lamba Ünitelerinde Kullanılan Işık Kaynakları (Filamanlı Lambalar ve Diğerleri) ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinin Bazı Maddelerinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik. 76/761/AT Motorlu Araçların Ön Sis Lambaları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır Resmi Gazete Tarih: 24.03.2001 No 24352 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 11.9.2000 No 24167 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 09.03.2004 No 25397 Resmi Gazete Tarih 14.08.2000 No 24140 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü 237 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Yönergesi Üye Devletlerin, motorlu araçlar ve römorklarının arka sis farlarına yönelik mevzuatının yakınlaştırmasına ilişkin 28 Haziran 1977 tarihli ve 77/538/AET sayılı Konsey Yönergesi Üye Devletlerin, motorlu araçlarda ve römorklarında bulunan geri vites lambasına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 28 Haziran 1977 tarihli ve 77/539/AET sayılı Konsey Yönergesi Üye Devletlerin, motorlu araçların park lambalarına yönelik mevzuatının yakınlaştırmasına ilişkin 28 Haziran 1977 tarihli ve 77/540/AET sayılı Konsey Yönergesi Üye Devletlerin, motorlu araçların dış çıkıntılarına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 17 Eylül 1974 tarihli ve 74/483/AET sayılı Konsey Yönergesi M1 kategorisine dâhil motorlu araçlar ve römorklarının kütle ve boyutları ile ilgili 31 Mart 1992 tarihli ve 92/21/EEC sayılı Konsey Yönergesi Topluluk içerisinde seyahat eden ticari araçların yola elverişliliğinin karayolu (661/2009/AT) Motorlu Araçların ve Römorklarının Arka Sis Lambaları İle İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Motorlu Araçlar ve Römorklarına Ait Geri Vites Lambaları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Motorlu Araçların ve Römorklarının Park Lambaları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Motorlu Araçların Dış Çıkıntıları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Motorlu Araçların Dış Çıkıntıları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (74/483/AT) M1 Sınıfı Motorlu Araçların Kütleleri ve Boyutları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Ticari Araçların Yol Kenarında Teknik Kontrollerinin Resmi Gazete Tarih: 21.08.2000 No 24147 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 15.08.2000 No 24141 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 08.05.2001 No 24396 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 13.01.2002 No. 24639 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 14.01.2008 No. 26756 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 29.05.2002 No 24769 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü 2011’den sonra Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 238 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group kenarında teknik olarak incelenmesine ilişkin 6 Haziran 2000 tarihli ve 2000/30/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi 70/156/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni tadil edip, 78/548/EEC sayılı Konsey Yönergesi’ni ilga eden ve motorlu araçların ısıtma sistemlerine ilişkin 27 Eylül 2001 tarihli ve 2001/56/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi 70/156/AET sayılı Yönergeyi tadil eden ve belli kategorilerdeki motorlu araç ve römorkların ağırlık ve boyutlarına ilişkin 22 Temmuz 1997 tarihli ve 97/27/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesi Yapılmasına İlişkin Yönetmelik Taslağı Motorlu Araçlar ve Römorklarının Isıtma Sistemleri ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Motorlu Araçlar ve Römorklarının Isıtma Sistemleri ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (2001/56/AT) Motorlu Araçlar ve Römorklarının Isıtma Sistemleri ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde (2001/56/AT) Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Motorlu Araçların ve Römorklarının Bazı Sınıflarının Kütle ve Boyutları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği (97/27/AT) 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Motorlu Araçların ve Römorklarının Bazı Sınıflarının Kütle ve Boyutları ile İlgili Tip Onayı (2003/19/AT ile Değişik 97/27/AT) Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 25.03.2005 No 25766 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 17.01.2008 No 26759 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 12.7.2009 No 27286 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 18.04.2003 No 25083 Resmi Gazete Tarih: 05.05.2004 No 25453 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 239 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 70/156/AET ve 97/27/AT sayılı Yönergeleri tadil eden ve sürücü koltuğuna ilave olarak sekizden fazla koltuğu bulunan ve yolcu taşımak amacıyla kullanılan araçlara ilişkin özel hükümler getiren 20 Kasım 2001 tarihli ve 2001/85/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi Üye Devletlerin, motorlu araç ve römorklarının montaj alanı ve arka tescil plakalarının yerleştirilmesine yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 20 Mart 1970 tarihli ve 70/222/AET sayılı Konsey Yönergesi Sürücü Koltuğuna İlave Olarak Sekizden Fazla Koltuğu Bulunan ve Yolcu Taşımak Amacıyla Kullanılan Araçların Özel Hükümleri ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Sürücü Koltuğuna İlave OlarakSekizden Fazla Koltuğu Bulunan ve Yolcu TaşımakAmacıyla KullanılanAraçların Özel Hükümleri ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde DeğişiklikYapılması na Dair Yönetmelik (2001/85/AT) Sürücü Koltuğuna İlave Olarak Sekizden Fazla Koltuğu Bulunan ve Yolcu Taşımak Amacıyla Kullanılan Araçların Özel Hükümleri ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde (2001/85/AT) Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Motorlu Araçların ve Römorklarının Arka Tescil Plakasının Takıldığı ve Sabitlendiği Alan ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Resmi Gazete Tarih: 02.07.2004 No. 25510 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 26.08.2006 No. 26271 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 14.02.2009 No. 27141 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 11.07.1999 No 23752 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 240 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Motorlu Araçların ve Römorklarının Arka Tescil Plakasının Takıldığı ve Sabitlendiği Alan ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Motorlu Araçların ve Römorklarının Arka Tescil Plakasının Takıldığı ve Sabitlendiği Alan ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde (70/222/AT) Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Motorlu Araçların ve Bunlar İçin Tasarlanan Römorklar, Sistemler, Aksam ve Ayrı Teknik Ünitelerin Genel Güvenliği İçin Tip Onayı Şartlarına İlişkin Avrupa Parlamentosu ve Konseyinin (EC) No 661/2009 Yönetmeliğini Uygulayan ve Motorlu Araçların ve Römorklarının Arka Tescil Plakasının Takıldığı ve Sabitlendiği Alan ile İlgili Tip Onayı Gereklilikleri Hakkında 8 Kasım 2010 Tarihli (EU) 1003/2010 Sayılı Komisyon Yönetmeliği Motorlu Araçların ve Römorklarının Arka Tescil Plakasının Takıldığı ve Sabitlendiği Alan ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği (AB/1003/2010) Motorlu araçların ve römorklarının direksiyon tertibatına yönelik mevzuatın yakınlaştırılmasına ilişkin 8 Haziran 1970 tarihli ve 70/311/AET sayılı Konsey Yönergesi Motorlu Araçların ve Römorklarının Yönlendirme (Direksiyon) Tertibatı ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği (70/311/AT) 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Resmi Gazete Tarih: 20.12.2001 No 24616 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 12.07.2009 No 27286 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 14.08.2012 No 28384 Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 15.12.2000 No 24261 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 241 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Motorlu Araçların ve Römorklarının Yönlendirme (Direksiyon) Tertibatı ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (70/311/AT) Resmi Gazete Tarih: 22.06.2001 No 24440 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Motorlu Araçların ve Römorklarının Yönlendirme (Direksiyon) Tertibatı ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde (70/311/AT) Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Resmi Gazete Tarih: 12.07.2009 No 27286 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 30.01.2002 No 24656 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 15.7.2003 No 25169 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 09.02.2005 No 25722 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Belirli Motorlu Araç Sınıflarının ve Römorklarının Frenleme Düzenekleri ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Belirli kategorilerdeki motorlu araçların ve römorklarının fren tertibatı ile ilgili Üye Devletler mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 26 Temmuz 1971 tarihli ve 71/320/AET sayılı Konsey Yönergesi Belirli Motorlu Araç Sınıflarının ve Römorklarının Frenleme Düzenekleri ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Belirli Motorlu Araç Sınıflarının ve Römorklarının Frenleme Düzenekleri ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 242 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Üye Devletlerin, motorlu araçların izinsiz kullanımını engelleyici cihazlara yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 17 Aralık 1973 tarihli ve 74/61/AET sayılı Konsey Yönergesi Üye Devletlerin, motorlu araçların geri vites ve takometre donanımına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 26 Haziran 1975 tarihli ve 75/443/AET sayılı Konsey Yönergesi Üye Devletlerin, motorlu araçların ve römorklarının mecburi plaka ve tescil ibaresi, bu plakanın takılacağı yer ve yerleştirme yöntemine yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 18 Aralık 1975 tarihli ve 76/114/AET sayılı Konsey Yönergesi Motorlu Araçların İzinsiz Kullanıma Karşı Koruma Cihazları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği (74/61/AT) 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Motorlu Araçların İzinsiz Kullanıma Karşı Koruma Cihazları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde (74/61/AT) Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Motorlu Araçların İzinsiz Kullanıma Karşı Koruma Cihazları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği (74/61/AT)’nde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Motorlu Araçların Geri Vites ve Hız Ölçer Donanımları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Motorlu Araçların ve Römorklarının Zorunlu Tanıtım Levhaları ve Etiketleri, Takılma Yerleri ve Yöntemleri ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Resmi Gazete Tarih: 09.07.2001 No 24457 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 12.07.2009 No 27286 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 17.08.2012 No 28387 Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 08.05.2001 No 24396 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 24.02.2001 No. 24328 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 243 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Motorlu Araçların ve Bunlar İçin Tasarlanan Römorklar, Sistemler, Aksam ve Ayrı Teknik Ünitelerin Genel Güvenliği İçin Tip Onayı Şartlarına İlişkin Avrupa Parlamentosu ve Konseyinin (EC) No 661/2009 Yönetmeliğini Uygulayan ve Motorlu Araçların ve Römorklarının Araç Tanıtım Numarası ve İmalatçının Zorunlu Levhaları ile İlgili Tip Onayı Gereklilikleri Hakkında 11 Ocak 2011 Tarihli (EU) 19/2011 Sayılı Komisyon Yönetmeliği Üye Devletlerin, motorlu araçların çekme tertibatlarına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 17 Mayıs 1977 tarihli ve 77/389/AET sayılı Konsey Yönergesi Motorlu Araçların ve Bunlar İçin Tasarlanan Römorklar, Sistemler, Aksam ve Ayrı Teknik Ünitelerin Genel Güvenliği İçin Tip Onayı Şartlarına İlişkin Avrupa Parlamentosu ve Konseyinin (EC) No 661/2009 Yönetmeliğini Uygulayan ve Motorlu Araçların ve Römorklarının çekme tertibatlarına ile İlgili Tip Onayı Gereklilikleri Hakkında 8 Kasım 2010 Tarihli (EU) 1005/2010 Sayılı Komisyon Yönetmeliği Üye Devletlerin, motorlu araç sürücülerinin görüş alanına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 27 Eylül 1977 tarihli ve 77/649/AET sayılı Konsey Yönergesi Motorlu Araçların ve Römorklarının Araç Tanıtım Numarası ve İmalatçının Zorunlu Levhaları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği (AB/19/2011) Resmi Gazete Tarih: 31.07.2012 No 28370 Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 30.10.2000 No 24215 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Motorlu Araçların Çekme Tertibatları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Resmi Gazete Tarih: 09.03.2003 No 25043 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Motorlu Araçların Çekme Tertibatları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği (AB/1005/2010) Resmi Gazete Tarih: 31.07.2012 No 28370 Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 14.05.2001 No 24402 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Motorlu Araçların Çekme Tertibatları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Motorlu Araç Sürücülerinin Ön Görüş Alanı ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 244 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Üye Devletlerin, motorlu araçların iç donanımına (kontrol sistemleri, uyarı işaretleri ve göstergeler) yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 21 Aralık 1977 tarihli ve 78/316/AET sayılı Konsey Yönergesi Üye Devletlerin, motorlu araçların cilalı kısımlarının buz çözme ve buhar giderme sistemlerine yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 21 Aralık 1977 tarihli ve 78/317/AET sayılı Konsey Yönergesi Üye Devletlerin, motorlu araçların cam sileceği ve yıkama sistemlerine yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 21 Aralık 1977 tarihli ve 78/318/AET sayılı Konsey Yönergesi Motorlu Araçların ve Bunlar İçin Tasarlanan Römorklar, Sistemler, Aksam ve Ayrı Teknik Ünitelerin Genel Motorlu Araçların İç Donanımı (Kumanda, İkaz ve Göstergelerin Tanımı)ile ilgili Tip Onayı Yönetmeliği (78/316/AT) 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT Motorlu Araçların İç Donanımı (Kumanda, İkaz ve Göstergelerin Tanımı) İle İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde (78/316/AT) Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Motorlu Araçların İç Donanımı (Kumanda, İkaz ve Göstergelerin Tanımı) İle İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde (78/316/AT) Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Motorlu Araçların Cam Yüzeylerinin Buz Çözme ve Buğu Giderme Sistemleri ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT Motorlu Araçların Ön Cam Silme ve Yıkama Sistemleri ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği (78/318/AT) 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT Motorlu Araçların Ön Cam Silme ve Yıkama Sistemleri ile İlgili Tip Onayı Resmi Gazete Tarih: 23.09.1999 No 23825 Resmi Gazete Tarih: 26.12.2001 No 24622 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 12.07.2009 No 27286 Resmi Gazete Tarih: 21.01.2001 No 24294 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 08.01.2001 No 24281 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 04.08.2012 No 28374 Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 245 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Güvenliği İçin Tip Onayı Şartlarına İlişkin Avrupa Parlamentosu ve Konseyinin (EC) No 661/2009 Yönetmeliğini Uygulayan ve Belli Motorlu Araçların ve Römorklarının Ön Cam Silecekleri ve Yıkama Sistemleri ile İlgili Tip Onayı Gereklilikleri Hakkında 9 Kasım 2010 Tarihli (EU) 1008/2010 Sayılı Komisyon Yönetmeliği Yönetmeliği (AB/1008/2010) Üye Devletlerin, motorlu araçların lastik koruyucularına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 12 Haziran 1978 tarihli ve 78/549/AET sayılı Konsey Yönergesi Motorlu Araçların Çamurlukları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT Resmi Gazete Tarih: 30.11.2000 No 24246 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Motorlu Araçların ve Bunlar İçin Tasarlanan Römorklar, Sistemler, Aksam ve Ayrı Teknik Ünitelerin Genel Güvenliği İçin Tip Onayı Şartlarına İlişkin Avrupa Parlamentosu ve Konseyinin (EC) No 661/2009 Yönetmeliğini Uygulayan ve belli Motorlu Araçların ve Römorklarının çamurlukları ile İlgili Tip Onayı Gereklilikleri Hakkında 9 Kasım 2010 Tarihli (EU) 1009/2010 Sayılı Komisyon Yönetmeliği Belirli Motorlu Araçların Çamurlukları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği (AB/1009/2010) Resmi Gazete Tarih: 31.07.2012 No 28370 Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı Motorlu araçlar ve römorklarının emniyet camı ve cam malzemelerine ilişkin 31 Mart 1992 tarihli ve 92/22/AET sayılı Konsey Yönergesi Motorlu Araçlar ve Römorklarının Emniyet Camları ve Cam Malzemeleri ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Resmi Gazete Tarih: 02.12.2001 No 24601 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 246 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Motorlu Araçlar ve Römorklarının Emniyet Camları ve Cam Malzemeleri ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (2001/92/AT ile değişik 92/22/AT) Değişik kategorilerdeki motorlu araçlarda hız sınırlandırıcı sistemlere ilişkin 31 Mart 1992 tarihli ve 92/24/AT sayılı Konsey Yönergesi Motorlu Araçlar ve Römorklarının Emniyet Camları ve Cam Malzemeleri ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde (92/22/AT) Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Motorlu Araçların Hız Sınırlayıcı Donanımları ve Bunların Takılması ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Motorlu Araçların Hız Sınırlayıcı Donanımları ve Bunların Takılması ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik. 92/24/AT Motorlu Araçların Hız Sınırlayıcı Donanımları ve Bunların Takılması ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik. 92/24/AT Resmi Gazete Tarih: 02.02.2005 No 25715 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 12.07.2009 No 27286 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 05.06.2002 No 24776 Resmi Gazete Tarih: 22.01.2004 No 25354 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 18.07.2004 No 25526 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 247 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Yandan çarpma esnasında motorlu araç sahibini korumaya yönelik olan ve 70/156/AET Sayılı Yönergesini değiştiren Avrupa Parlamentosunun ve Konseyinin 20 Mayıs 1996 tarihli ve 96/27/EC sayılı Yönergesi Motorlu araçlar ve römorklarının tekerlek lastikleri ve bunların yerleştirilmesine ilişkin 31 Mart 1992 tarihli ve 92/23/AET sayılı Konsey Yönergesi Motorlu Araçların Hız Sınırlayıcı Donanımları ve Bunların Takılması ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (92/24/AT) Motorlu Araçların Hız Sınırlayıcı Donanımları ve Bunların Takılması ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (92/24/AT) Motorlu Araçların Yandan Çarpma Halinde Araçta Bulunan Kişilerin Korunması İle İlgili Tip Onayı Yönetmeliği (96/27/AT) 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Motorlu Araçların Yandan Çarpma Halinde Araçta Bulunan Kişilerin Korunması İle İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde (96/27/AT) Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Motorlu Araçlar ve Römorkların Lastikleri ve Bu Lastiklerin Takılması ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği (92/23/AT) 1.11.2017’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Resmi Gazete Tarih: 19.03.2006 No 26113 Resmi Gazete Tarih: 24.08.2006 No 26269 Resmi Gazete Tarih: 16.01.2002 No 24642 Resmi Gazete Tarih: 12.07.2009 No 27286 Resmi Gazete Tarih: 25.04.2000 No 24030 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü 248 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Motorlu Araçlar ve Römorkların Lastikleri ve Bu Lastiklerin Takılması ile İlgili Tip Onay Yönetmeliğinde (92/23/AT) Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Motorlu Araçlar ve Römorkların Lastikleri ve Bu Lastiklerin Takılması ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (2001/43/AT ile Değişik 92/23/AT) Motorlu Araçlar ve Römorkların Lastikleri ve Bu Lastiklerin Takılması ile İlgili Tip Onay Yönetmeliğinde (92/23/AT) Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Motorlu Araçların ve Bunlar İçin Tasarlanan Römorklar, Sistemler, Aksam ve Ayrı Teknik Ünitelerin Genel Güvenligi İçin Tip Onayı Şartlarına İlişkin Avrupa Parlamentosu ve Konseyinin (EC) 661/2009 sayılı Yönetmeliğini Uygulayan ve Motorlu Araçların ve Römorklarının Lastiklerinin Takılması ile İlgili Tip Onayı Gereklilikleri Hakkında 12 Mayıs 2011 Tarihli (EU) 458/2011 Sayılı Komisyon Yönetmeliği Motorlu Araçların ve Römorklarının Lastiklerinin Yerleştirilmesi ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği (AB/458/2011) Resmi Gazete Tarih: 28.07.2000 No 24123 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 09.02.2005 No 25722 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 12.07.2009 No 27286 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 18.08.2012 No 28388 Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 249 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Üye Devletlerin, dolaylı görüş cihazlarının ve bu tür cihazlarla donatılmış araçların tiponayına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 70/156/AET sayılı Yönerge’yi tadil eden ve 71/127/AET sayılı Yönerge’yi ilga eden 10 Kasım 2003 tarihli ve 2003/97/AT sayılı Konsey ve Avrupa Parlamentosu Yönergesi Üye Devletlerin, motorlu araçların ve römorklarının sıvı yakıt tankları ve arka koruma tertibatına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 20 Mart 1970 tarihli ve 70/221/AET sayılı Konsey Yönergesi Motorlu Araçların Dolaylı Görüş Cihazları Hakkında Tip Onayı Yönetmeliği (2005/27/AT ile Değişik 2003/97/AT) 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Motorlu Araçlar ve Römorklarının Yakıt Depoları ve Arka Koruma Donanımlarına İlişkin Tip Onayı Yönetmeliği (70/221/AT) 17.01.2008’de Yürürlükten kaldırılmıştır Motorlu Araçlar Ve Römorklarının Sıvı Yakıt Depoları Ve Arka Koruma Donanımlarına İlişkin Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (2000/8/AT ile Değişik 70/221/AT) Motorlu Araçlar ve Römorklarının Yakıt Depoları ve Arka Koruma Donanımlarına Dair Tip Onayı Yönetmeliği (70/221/AT) 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Resmi Gazete Tarih: 20.03.2006 No 26114 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 23.09.1999 No 23825 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 16.08.2002 No 24848 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 17.01.2008 No 26759 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 250 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Motorlu Araçların ve Römorklarının Kapılarının Özelliklerine İlişkin Tip Onayı Yönetmeliği (70/387/AT) 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Üye Devletlerin, motorlu araçların ve römorklarının kapılarına yönelik mevzuatının uyumlaştırılmasına ilişkin 27 Temmuz 1970 tarihli ve 70/387/AET sayılı Konsey Yönergesi Üye Devletlerin, motorlu araçların iç donanımına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 17 Aralık 1973 tarihli ve 74/60/AET sayılı Konsey Yönergesi Motorlu Araçların ve Römorklarının Kapılarının Özelliklerine Dair 98/90/AT ile Değişik 70/387/AT Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Motorlu Araçların ve Römorklarının Kapılarının Özelliklerine İlişkin ve 2001/31/AT ile Değişik Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (70/387/AT) Motorlu Araçların ve Römorklarının Kapılarının Özelliklerine İlişkin Tip Onayı Yönetmeliğinde (70/387/AT) Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Motorlu Araçların İç Donanımları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Resmi Gazete Tarih: 12.10.1999 No 23844 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 16.02.2002 No 24673 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 25.07.2003 No 25179 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 12.07.2009, No: 27286 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 10.01.2002, No 24636 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 251 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Üye Devletlerin, motorlu araçların iç donanımına (bir çarpma anında direksiyon mekanizmasının tepkisi) yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 4 Haziran 1974 tarihli ve 74/297/AET sayılı Konsey Yönergesi Motorlu araçların koltuklarına, bunların bağlantı parçalarına ve koltuk başlarına ilişkin 22 Temmuz 1974 tarihli ve 74/408/AET sayılı Konsey Yönergesi Motorlu Araçların İç Donanımları (Bir Çarpma Halinde Direksiyon Mekanizmasının Davranışı) ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği (74/297/AT) 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Motorlu Araçların İç Donanımları (Bir Çarpma Halinde Direksiyon Mekanizmasının Davranışı) ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde (74/297/AT) Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Motorlu Araçların Koltukları, Bağlantıları ve Koltuk Başlıkları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Motorlu Araçların Koltukları, Bağlantıları ve Koltuk Başlıkları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (2005/39/AT ile Değişik 74/408/AT) Motorlu Araçların Koltukları, Bağlantıları ve Koltuk Başlıkları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (74/408/AT) Resmi Gazete Tarih: 02.08.2001 No 24481. Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 12.07.2009 No 27286. Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 18.08.2001 No 24497 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 30.05.2006 No 26183 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 31.12.2007 No 26743 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 252 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group 70/156/AET sayılı Yönerge’yi tadil eden ve önden çarpma esnasında motorlu araçtaki yolcuların korunmasına ilişkin 16 Aralık 1996 tarihli ve 96/79/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi Üye Devletlerin, motorlu araçların emniyet kemerlerinin bağlantı parçalarına yönelik mevzuatının uyumlaştırılmasına ilişkin 18 Aralık 1975 tarihli ve 76/115/AET sayılı Konsey Yönergesi Üye Devletlerin, motorlu araçların emniyet kemerleri ve bağlama sistemlerine yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 28 Haziran 1977 tarihli ve 77/541/AET sayılı Konsey Yönergesi Motorlu Araçların Önden Çarpma Halinde Araçta Bulunan Kişilerin Korunması ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Motorlu Araçların Emniyet Kemerleri Bağlantı Parçaları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Motorlu Araçların Emniyet Kemerleri Bağlantı Parçaları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (2005/41/AT ile Değişik 76/115/AT) Motorlu Araçların Emniyet Kemerleri Bağlantı Parçaları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (76/115/AT) Motorlu Araçların Emniyet Kemerleri ve Bağlama Sistemleri ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Resmi Gazete Tarih: 17.01.2002, No 24643. Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 09.01.2001 No. 24282 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 30.05.2006 No 26183 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 31.12.2007 No 26743 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 17.04.2000 No 24023 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 253 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Üye Devletlerin, motorlu araçların koltuk başlarına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 16 Ekim 1978 tarihli ve 78/932/AET sayılı Konsey Yönergesi Üye Devletlerin, bazı motorlu araçlar ve römorklarında bulunan yan koruma tertibatlarına (yan koruma) yönelik çıkardıkları kanunların yaklaştırılmasına ilişkin 13 Nisan 1989 tarihli ve 89/297/AT sayılı Konsey Yönergesi Motorlu Araçların Emniyet Kemerleri ve Bağlama Sistemleri ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (2003/3/AT ile değişik 77/541/AT) Motorlu Araçların Emniyet Kemerleri ve Bağlama Sistemleri ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (2005/40/AT ile Değişik 77/541/AT) Motorlu Araçların Emniyet Kemerleri ve Bağlama Sistemleri ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (77/541/AT) Motorlu Araçların Koltuk Başlıkları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT Motorlu Araçların ve Römorklarının Yan Koruması (Yan Koruyucular) ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Motorlu Araçların ve Römorklarının Yan Koruması (Yan Koruyucular) ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Resmi Gazete Tarih: 01.04.2003 No 25066 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 30.05.2006 No 26183 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 31.12.2007 No 26743 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 03.12.2000 No 24249. Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 13.01.2002 No. 24639 Resmi Gazete Tarih: 23.06.2004 No. 25501 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 254 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Üye Devletlerin, değişik kategorilerde motorlu araçlar ve römorklarında bulunan sprey baskı sistemlerine yönelik çıkardıkları kanunların yaklaştırılmasına ilişkin 27 Mart 1991 tarihli ve 91/226/AT sayılı Konsey Yönergesi N Sınıfı Motorlu Araçların Kabin Arka Panelinin Önündeki Dış Çıkıntılar İle İlgili 17 Aralık 1992 Tarihli 92/114/AET Sayılı Konsey Yönergesi Motorlu Araçlar ve Römorklarının Mekanik Bağlantı Tertibatları ve Bunların Araçlara Yerleştirilmesi ile İlgili 30 Mayıs 1994 Tarihli 94/20/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesi Yapılmasına Dair Yönetmelik. 89/297/AT Motorlu Araçlar ve Römorklarının Belirli Sınıflarına Ait Paçalık Sistemleri ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği (91/226/AT) 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Motorlu Araçlar ve Römorklarının Belirli Sınıflarına Ait Paçalık Sistemleri ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde (91/226/AT) Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik N Sınıfı Motorlu Araçların Kabin Arka Panelinin Önündeki Dış Çıkıntılar İle İlgili Tip Onayı Yönetmeliği (92/114/AT) 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) N Sınıfı Motorlu Araçların Kabin Arka Panelinin Önündeki Dış Çıkıntılar ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde (92/114/AT) Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Motorlu Araçlar ve Römorklarının Mekanik Bağlantı Tertibatları ve Bunların Araçlara Yerleştirilmesi İle İlgili Tip Onayı Yönetmeliği Resmi Gazete Tarih: 08.06.2002 No. 24779 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 12.07.2009 No. 27286 Resmi Gazete Tarih: 08.06.2002 No. 24779 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 12.07.2009 No. 27286 Resmi Gazete Tarih: 05.01.2002 No. 24631 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. Sanayi ve Ticaret Bakanlığı 255 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Motorlu Araçların Belirli Sınıflarının İç Yapılarında Kullanılan Malzemelerin Yanma Davranışı İle İlgili 24 Ekim 1995 Tarihli ve 95/28/AT Sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesi 70/156/EEC Sayılı Konsey Yönergesini Tadil Eden ve Karayolunda Tehlikeli Maddelerin Taşınması için Tasarlanan Motorlu Araçlar ve Römorkları ile İlgili 14 Aralık 1998 Tarihli ve 98/91/AT Sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesi Üye Devletlerin, motorlu araçların ön koruma tertibatına yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 26 Haziran 2000 tarihli ve 2000/40/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi (94/20/AT) 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Motorlu Araçların Belirli Sınıflarının İç Yapılarında Kullanılan Malzemelerin Yanma Davranışı İle İlgili Tip Onayı Yönetmeliği (95/28/AT) 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Karayolunda Tehlikeli Maddelerin Taşınması İçin Tasarlanan Motorlu Araçlar ve Römorkları İle İlgili Tip Onayı Yönetmeliği (98/91/AT) 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Karayolunda Tehlikeli Maddelerin Taşınması İçin Tasarlanan Motorlu Araçlar ve Römorkları ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (98/91/AT) Motorlu Araçların Ön Koruma Donanımlarına İlişkin Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Resmi Gazete Tarih: 21.01.2002 No. 24647. Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 11.05.2003 No. 25105 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 24.10.2007 No. 26680 Resmi Gazete Tarih: 16.10.2003 No. 25261. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü 256 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Üye Devletlerin, motorlu araçların sesli alarm cihazlarına yönelik mevzuatlarının yakınlaştırılmasına ilişkin 27 Temmuz 1970 tarihli ve 70/388/AET sayılı Konsey Yönergesi Üye Devletlerin, motorlu araçların izin verilen gürültü seviyesi ve egzoz sistemine yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 6 Şubat 1970 tarihli ve 70/157/AET sayılı Konsey Yönergesi Motorlu Araçların Sesli İkaz Cihazları ve Bunların Takılması ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 1.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Resmi Gazete Tarih: 01.05.1999 No 23682 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Motorlu Araçların Sesli İkaz Cihazları ve Bunların Takılması ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Resmi Gazete Tarih: 11.12.1999 No 23903 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Motorlu Araçların Dış Gürültü Emisyonları ve Egzoz Sistemleri ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği Resmi Gazete Tarih: 30.11.2000 No 24246 Türkiye’de M1 kategorisindeki araçlar için söz konusu Yönergenin 99/101/AT versiyonuna uyum sağlanması, diğer kategorilerdeki araçlar için 84/424/ AT sayılı Yönergeye uyum sağlanması gerekmektedir: Motorlu Araçların Dış Gürültü Emisyonları ve Egzoz Sistemleri ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik 99/101/AT sayılı Yönerge, M1’e ilaveten diğer kategorilerdeki araçlara 1 Ocak 2007’den beri uygulanmaktadır. Resmi Gazete Tarih: 14.7.2004 No 25522 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü 257 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Motorlu Araçların Dış Gürültü Emisyonları ve Egzoz Sistemleri ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (70/157/AT) Resmi Gazete Tarih: 24.08.2006 No 26269 Motorlu Araçların Dış Gürültü Emisyonları ve Egzoz Sistemleri ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde (70/157/AT) Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Resmi Gazete Tarih: 20.10.2008 No 27030 Motorlu Araçların Motorlarından Çıkan Gazların Havayı Kirletmesine Karşı Alınacak Tedbirlerle İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 02.01.2013’de yürürlükten kalkacaktır (715/2007/AT) Üye Devletlerin, motorlu araçların pozitif ateşleme sisteminden çıkan gazların neden olduğu hava kirliliğine karşı alınacak tedbirlere yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 20 Mart 1970 tarihli ve 70/220/AET sayılı Konsey Yönergesi Motorlu Araçların Motorlarından Çıkan Gazların Havayı Kirletmesine Karşı Alınacak Tedbirlerle İlgili Tip Onayı Yönetmeliğine Geçici Bir Madde Eklenmesine Dair Yönetmelik Motorlu Araçların Motorlarından Çıkan Gazların Havayı Kirletmesine Karşı Alınacak Tedbirlerle İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Resmi Gazete Tarih: 24.09.2003 No. 25239 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 19.9.2004 No. 25588 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 28.08.2006 No. 26273 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 258 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Üye Devletlerin, motorlu araçlarda bulunan kıvılcımlı ateşleme ile çalışan motorların radyo parazitinin giderilmesiyle ilgili mevzuatlarının uyumlaştırılmasına ilişkin 20 Haziran 1972 tarihli ve 72/245/AET sayılı Konsey Yönergesi Üye Devletlerin, motorlu araçlarda kullanılan dizel motorlardan çıkan kirletici salınımlarına karşı alınan önlemlere yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 2 Ağustos 1972 tarihli ve 72/306/AET sayılı Konsey Yönergesi Yönetmelik (70/220/AT) Motorlu Araçların Motorlarından Çıkan Gazların Havayı Kirletmesine Karşı Alınacak Tedbirlerle İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (70/220/AT) Motorlu Araçların Elektromanyetik Uyumluluk (Radyo Paraziti) ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 01.11.2014’de yürürlükten kalkacaktır (661/2009/AT) Motorlu Araçların Elektromanyetik Uyumluluk (Radyoparaziti) ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Motorlu Araçların Elektromanyetik Uyumluluk (Radyo Paraziti) ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği (72/245/AT)’nde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Motorlu Araçlarda Kullanılan Dizel Motorlardan Çıkan Kirletici Emisyonlara Karşı Alınan Önlemler ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 02.01.2013’de yürürlükten kalkacaktır (715/2007/AT) Motorlu Araçlarda Kullanılan Dizel Resmi Gazete Tarih: 29.12.2006 No. 26391 Resmi Gazete Tarih: 05.01.2002, No 24631 (mükerrer) Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 26.07.2007, No 26594 Resmi Gazete Tarih: 27.07.2012, No 28366 Resmi Gazete Tarih: 03.07.2002, No: 24804 Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 28.08.2006, No 26273 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 259 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Üye Devletlerin, araçlarda kullanılan sıkıştırma ile ateşlemeli motorlardan kaynaklanan gaz emisyonlarına ve partiküllü kirleticilerin ve sıvılaştırılmış petrol gazı veya doğal gazla çalışan pozitif ateşlemeli motorlardan kaynaklanan gaz kirleticilerinin emisyonlarına karşı alınacak önlemlere yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 28 Eylül 2005 tarihli ve 2005/55/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi Motorlardan Çıkan Kirletici Emisyonlara Karşı Alınan Önlemler ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (2005/21/AT ile Değişik 72/306/AT) Araçlarda Kullanılan Sıkıştırma Ateşlemeli Motorlardan Yayılan Gaz ve Parçacık Halindeki Kirleticilerin Emisyonlarına ve Araçlarda Kullanılan Doğalgaz veya Sıvılaştırılmış Petrol Gazı ile Çalışan Pozitif Ateşlemeli Motorlardan Yayılan Gaz Kirleticilerin Emisyonlarına Karşı Alınacak Tedbirlerle İlgili Tip Onayı Yönetmeliği (2005/55/AT) 01.01.2016'da yürürlükten kalkacaktır. ((AT) 595/2009) Araçlarda Kullanılan Sıkıştırma Ateşlemeli Motorlardan Yayılan Gaz ve Parçacık Halindeki Kirleticilerin Emisyonlarına ve Araçlarda Kullanılan Doğalgaz veya Sıvılaştırılmış Petrol Gazı ile Çalışan Pozitif Ateşlemeli Motorlardan Yayılan Gaz Kirleticilerin Emisyonlarına Karşı Resmi Gazete Tarih: 24.10.2007, No: 26680 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 22.12.2009, No: 27440 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 260 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Ömrünü tamamlamış araçlara ilişkin 18 Eylül 2000 tarihli ve 2000/53/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesi – Komisyon Bildirileri 70/156/EEC Sayılı Konsey Yönergesini Tadil Eden ve Motorlu Araçların, Yeniden Kullanılabilirlik, Geri Dönüştürülebilirlik ve Geri Kazanılabilirlik Konusunda Tip Onayına İlişkin 26 Ekim 2005 Tarihli ve 2005/64/EC Sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesi Üye Devletlerin, motorlu araçların yakıt tüketimine yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 16 Aralık 1980 tarihli ve 80/1268/AET sayılı Konsey Yönergesi Alınacak Tedbirlerle İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde (2005/55/AT) Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Ömrünü Tamamlamış Araçların Kontrolü Hakkında Yönetmelik Ömrünü Tamamlamış Araçların Kontrolü Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Ömrünü Tamamlamış Araçların Depolanması, Arındırılması, Sökümü ve İşlenmesine İlişkin Teknik Usuller Tebliği Motorlu Araçların Yeniden Kullanılabilirliği, Geri Dönüştürülebilirliği ve Geri Kazanılabilirliği Hakkında Tip Onayı Yönetmeliği (2005/64/AT) Motorlu Araçların Karbondioksit Emisyonları ve Yakıt Tüketimi ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 02.01.2013’de yürürlükten kalkacaktır (715/2007/AT) Resmi Gazete Tarih: 30.12.2009, No 27448 Resmi Gazete Tarih: 21.12.2010, No 27792 Çevre ve Orman Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 06.07.2011, No 27986 Resmi Gazete Tarih: 04.06.2010 No 27601 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 11.11.2001 No 24580 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 261 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Motorlu Araçların Karbon Dioksit Emisyonları ve Yakıt Tüketimi ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Üye Devletlerin, motorlu araçların motor gücüne yönelik mevzuatının yakınlaştırılmasına ilişkin 16 Aralık 1980 tarihli ve 80/1269/AET sayılı Konsey Yönergesi 93/12/AET sayılı Konsey Yönergesini Tadil Eden ve Benzin ve Dizel Yakıtların Kalitesine İlişkin 13 Ekim 1998 Tarihli ve 98/70/AT Sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesi 98/70 AT sayılı Yönergenin benzin, dizel ve gaz yağına ilişkin özellikler çerçevesinde tadil edilmesi, sera gazı salınımlarının gözlenmesi ve azaltılmasına ilişkin bir mekanizma kurulması ve 1999/30 sayılı Konsey Yönergesinin iç su yolu araçlarında kullanılan yakıtlara ilişkin özellikler kapsamında tadil edilmesi ve 93/12/AT sayılı Motorlu Araçların Karbon Dioksit Emisyonları ve Yakıt Tüketimi ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (2004/3/AT ile Değişik 80/1268/AT) Motorlu Araçların Motor Gücü ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliği 01.01.2016'da yürürlükten kalkacaktır. ((AT) 595/2009) Motorlu Araçların Motor Gücü ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Benzin ve Motorin Kalitesi Yönetmeliği (2003/17/AT ile Değişik 98/70/AT) Resmi Gazete Tarih: 19.07.2002 No 24820 Resmi Gazete Tarih: 26.08.2006 No 26271 Resmi Gazete Tarih: 12.11.2001 No 24581 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı/ İçişleri Bakanlığı/ Karayolları Genel Müdürlüğü/ Türk Standartları Enstitüsü Resmi Gazete Tarih: 19.07.2002 No 24820 Resmi Gazete Tarih: 11.06.2004 No 25489 (11.06.2004, 15.06.2004, 18.06.2004 gün ve 25489, 25493, 25496 Sayılı Resmî Gazetelerde düzeltmesi vardır) T.C. mevzuatı 2009/30/EC sayılı Yönerge ile genel anlamda uyumlu olup, buhar basıncından etanolün %5’i oranında feragat sağlamaktadır. Söz konusu Yönergedeki değişiklikler ile tam uyum için teknik © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. Çevre ve Orman Bakanlığı Çevre ve Orman Bakanlığı 262 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Yönergenin ilga edilmesi hakkında 23 Nisan 2009 tarihli ve 2009/30/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi Yeni binek otomobillerin pazarlanmasında yakıt ekonomisi ve karbondioksit salınımına yönelik tüketicilerin bilgilendirilmesinin sağlanmasına ilişkin 13 Aralık 1999 tarihli ve 1999/94/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi Ulaşıma yönelik biyo-yakıt ve diğer yenilenebilir yakıtların teşvikine ilişkin 8 Mayı s 2003 tarihli ve 2003/30/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Yönergesi 70/156/AET sayılı Konsey Yönergesi’ni tadil eden ve motorlu araçlardaki iklimleme sistemlerinden kaynaklanan emisyonlara ilişkin 17 Mayıs 2006 tarihli ve 2006/40/AT sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Yönergesi Enerji ürünleri ve elektriğin vergilendirmesine yönelik Topluluk çerçevesini yeniden yapılandıran 27 Ekim 2003 tarihli ve 2003/96/AT sayılı Konsey Yönergesi Bir üye ülkeden diğerine geçici olarak ithal edilen belirli taşımacılık vasıtalarının Topluluk içinde vergi muafiyetine ilişkin 28 Mart 1983 tarihli ve 83/182/AET sayılı Konsey Yönergesi Kişilerin bireysel mülkiyetlerinin Üye Ülkelerden yapılan daimi girişlerinde uygulanabilir vergi istisnalarına ilişkin 25 Nisan 2009 tarihli ve 2009/55/AT sayılı Konsey çalışmalar devam etmektedir. Yeni Binek Otomobillerin Yakıt Ekonomisi ve CO2 Emisyonu Konusunda Tüketicilerin Bilgilendirilmesine İlişkin Yönetmelik Yeni Binek Otomobillerin Yakıt Ekonomisi ve CO2 Emisyonu Konusunda Tüketicilerin Bilgilendirilmesine İlişkin Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Resmi Gazete Tarih: 28.12.2003 No: 25330 Uyumlaştırma tamamlanmıştır. Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Resmi Gazete Tarih: 19.12.2007 No 26735 --- --- --- Motorlu Araçlarda İklimlendirme Sistemlerinden Çıkan Emisyonlarla İlgili Tip Onayı Yönetmeliği (2006/40/AT) Resmi Gazete Tarih: 27.04.2009 No 27212 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı --- --- --- --- --- --- --- --- --- © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 263 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Yönergesi Önergesi (Kodifiye Versiyon) Taşıtlar için kayıt belgeleri verilmesine ilişkin 29 Nisan 1999 tarihli ve 1999/37/AT sayılı Konsey Yönergesi Komisyon Duyurusu Teknoloji Transferi Anlaşmalarına AT Antlaşması’nın 81. maddesinin uygulanmasına ilişkin Kılavuz İlkeler Antlaşma’nın 81(3).maddesinin, dikey anlaşmalara ve uyumlu eylemlere uygulanmasına ilişkin 22 Aralık 1999 tarihli ve 2790/1999/AT sayılı Komisyon Yönetmeliği -- --- --- Teknoloji Transferi Anlaşmalarına Dair Rehber Kurum-içi platformda teknik uyumlaştırma süreci devam etmektedir. Türk Rekabet Kurumu Dikey Anlaşmalara İlişkin Grup Muafiyetinde Rekabetin Korunmasının Kuralları, Teşebbüsler Arasında Mal ve Hizmetlerin Alımı, Satımı Anlaşmaları ile İlgili Rekabet Kurulu Kararı. Sayı: 2002/2 Dikey Anlaşmalara İlişkin 2002/2 Sayılı Grup Muafiyeti Tebliğinin Açıklanmasına Dair Rekabet Kurulu Kararı. Sayı: 0346/540-M Dikey Anlaşmalara İlişkin Grup Muafiyetine İlişkin 2002/2 Sayılı Tebliğinde Değişiklik Yapılmasına İlişkin Tebliğ. No: 2003/3 Dikey Anlaşmalara İlişkin 2002/2 Sayılı Grup Muafiyeti Tebliğinin Açıklanmasına Dair Rekabet Kurulu Kararının Değiştirilmesine Dair Karar. No: 0383/1009-M Dikey Anlaşmalara İlişkin Grup Muafiyeti Tebliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Resmi Gazete Tarih: 14.07.2002 No: 24815 Resmi Gazete Tarih: 09.08.2003 No: 25194 Türk Rekabet Kurumu Resmi Gazete Tarih:18.09.2003 No. 25233 Resmi Gazete Tarih: 07.01.2004 No. 25339 Resmi Gazete Tarih: 25.05.2007 No. 26532 Kısmen uyum sağlanmıştır © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 264 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Tebliğ (No: 2007/2) Antlaşma’nın 81(3). Maddesinin motorlu araç sektöründeki Dikey Anlaşma ve Uyumlu Eylem Kategorilerine uygulanmasına ilişkin 31 Temmuz 2002 tarihli ve 1400/2002 sayılı Komisyon Yönetmeliği Anlaşma, kararlar ve uyumlu eylem kategorilerine Antlaşma’nın 85(3). Maddesinin [halihazırda 81(3).madde] uygulanmasına ilişkin 20 Aralık 1971 tarihli ve 2821/71/AET sayılı Konsey Yönergesi Antlaşma’nın 81(3).maddesinin uzmanlaşma anlaşması kategorilerine uygulanmasına ilişkin 29 Kasım 2000 tarihli ve 2658/2000/AT sayılı Komisyon Yönetmeliği Araştırma ve geliştirme anlaşmaları kategorilerine Antlaşma’nın 81(3).maddesinin uygulanmasına ilişkin 29 Kasım 2000 tarihli ve 2659/2000/AT sayılı Komisyon Yönetmeliği Teknoloji transferi anlaşmaları kategorilerine Antlaşma’nın 81(3).maddesinin uygulanmasına ilişkin 27 Nisan 2004 tarihli ve 772/2004/AT sayılı Komisyon Yönetmeliği Antlaşma’nın 81. ve 82. maddelerinde belirtilen rekabet kurallarının uygulanmasına ilişkin olarak 16 Aralık 2002 tarihli ve 1/2003 sayılı Konsey Yönetmeliği 2005/4 sayılı Motorlu Taşıtlar Sektöründeki Dikey Anlaşmalar ve Uyumlu Eylemlere İlişkin Grup Muafiyeti Tebliği Resmi Gazete Tarih: 12.11.2005 No:25991 Türk Rekabet Kurumu 4054 Sayılı Rekabetin Korunması Kanunu Resmi Gazete Tarih: 13.12.1994 No:22140 Kısmen uyum sağlanmıştır. Türk Rekabet Kurumu Rekabetin Korunması Hakkında Kanunun Bazı Maddelerinin Değiştirilmesine Dair Kanun 4054 Sayılı Rekabetin Korunması Hakkında Kanunun 16 ncı Maddesinin Birinci Fıkrasında Öngörülen İdari Para Cezası Alt Sınırının 31/12/2012 Tarihine Kadar Geçerli Olmak Üzere Artırılmasına İlişkin Tebliğ (No: 2012/1) Resmi Gazete Tarih: 13.07.2005 No:25874 Resmi Gazete Tarih: 13.12.2011 No:28141 --- --- Türk Rekabet Kurumu 2003/2 sayılı Araştırma ve Geliştirme Anlaşmalarına İlişkin Grup Muafiyeti Tebliği Resmi Gazete Tarih: 27.08.2003 No:25212 Tamamen uyum sağlanmıştır. Türk Rekabet Kurumu 2008/2 sayılı Teknoloji Transferi Anlaşmalarına İlişkin Grup Muafiyeti Tebliği Resmi Gazete Tarih: 23.1.2008 No:26765 Türk Rekabet Kurumu Resmi Gazete Tarih: 13.12.1994 No:22140 Türk Rekabet Kurumu 4054 sayılı Rekabetin Korunması Hakkında Kanun Rekabetin Korunması Resmi Gazete Tarih: 13.07.2005 No:25874 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 265 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Hakkında Kanunun Bazı Maddelerinin Değiştirilmesine Dair Kanun 4054 Sayılı Rekabetin Korunması Hakkında Kanunun 16 ncı Maddesinin Birinci Fıkrasında Öngörülen İdari Para Cezası Alt Sınırının 31/12/2012 Tarihine Kadar Geçerli Olmak Üzere Artırılmasına İlişkin Tebliğ (No: 2012/1) Resmi Gazete Tarih: 13.12.2011 No:28141 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı, motorlu araçlara yönelik olan AB teknik mevzuatının uygulanmasından sorumlu başlıca kurum olmanın yanında, karayolu trafiğine ilişkin 2918 sayılı Kanun çerçevesinde motorlu araçlara tip-onayı da vermektedir. Türkiye, 1997 yılından beri, motorlu araçlara yönelik olarak, 2/97 sayılı Ortaklık Konseyi Kararı’na iliştirilmiş listede yer alan 96 teknik yönergeyi ulusal mevzuatına aktarmıştır. Türkiye, ayrıca, 1958 yılı UN/ECE Antlaşması’nı ve 120 teknik Yönetmelik’ ten 119’unu onaylayıp, yürürlüğe koymuştur. Onaylanmamış tek UN/ECE Yönetmeliği R– 64 olmaktadır. Türk Standartları Enstitüsü (TSE), teknik hizmetlere yönelik olarak (bir başka deyişle, tüm Yönergeler ve UN/ECE Yönetmelikleri), laboratuarları yoluyla uyumlaşma sürecine katkıda bulunmaktadır. İstanbul Teknik Üniversitesi (ITU) de, UN/ECE Yönetmeliklerinden 39’undan ve başka 29 Yönerge’den de özellikle sorumlu tutulmuştur. Son olarak, Frenteknik Otomotiv Endüstrisi ve Ticaret Limited Şirketi, DAR (Almanya) ile ( 71/320/AET sayılı Yönerge ve fren tertibatlarına ilişkin R-90, R13 H ve R-13 UN/ECE Yönetmelikleri konusunda) akredite edilmiştir. Bu noktada belirtmekte yarar var ki, teknik hizmetler, UN/ECE’ye bildirilmiş ve özel bir belgede listelenmiştir. Teknik hizmetler, Nisan 2005 tarihinde Avrupa Komisyonu’na da bildirilmiştir. Ayrıca, Sanayi ve Ticaret Bakanlığı ile TUV SÜD (Teknik Güvenlik ve Kalite Denetim Tic. Ltd. Şti.) arasında 22 Yönerge ve 36 UN/ECE Yönetmeliğine yönelik bir protokol imzalanmıştır. Aynı zamanda, vurgulamak gerekir ki, 11 Ocak 1997 tarihli ve 22874 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan bir Yönetmelik aracılığıyla kurulan ve özel sektör ile kamu sektörü temsilcilerinden oluşan Motorlu Araçlara yönelik Ulusal Teknik Komite’nin (National Technical Committee on Motor Vehicles - MARTEK), motorlu araçlara © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 266 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group yönelik AB Teknik Mevzuatının ulusal mevzuata aktarılıp, uygulanmasına yönelik olarak yapılan tartışmalardan ve tavsiye kararlarından sorumludur. MARTEK, 11 teknik alt komite (gürültü, lastikler, römorklar, pasif güvenlik, emisyon ve enerji, genel güvenlik alt komiteleri) aracılığıyla faaliyet göstermektedir. 6.2. Müzakere Süreci 6.2.1. AB’nin Değerlendirmeleri AB liderleri, 10–11 Aralık 1999 tarihlerinde gerçekleştirilen Helsinki Avrupa Konseyi Zirvesi’nde Türkiye’yi AB üyeliği için aday ülke ilan etmişlerdir. Akabinde, 16–17 Aralık 2004 tarihlerinde gerçekleştirilen Brüksel Avrupa Konseyi Zirvesi’nde, Türkiye ve AB arasındaki katılım müzakerelerinin başlayacağı tarihe karar verilmiştir ve müzakereler 3 Ekim 2005 tarihinde tarama sürecinin birinci aşaması ile başlamıştır. Bu aşama, 12–13 Ekim 2006 tarihlerinde sonlanmıştır. Türkiye’nin üyelik kriterlerini karşılamada yolundaki ilerleyişi, Konsey tarafından, Komisyon tarafından hazırlanan İlerleme Raporları temelinde düzenli olarak gözden geçirilmektedir. 6.2.2. 2012 İlerleme Raporu Fasıl 1: Malların Serbest Dolaşımı “Genel ilkelere uyum bakımından bazı ilerlemeler kaydedilmişttir. Risk Esaslı Ithalat Kontrol Sisteminin (TAREKS) pilot düzeyde uygulanması, yeni ürü kategorilerini kapsayacak şeekilde genişlletilmiştir. Söz konusu ürünlerin ithalatçılarının TAREKS üzerinde kayıtlı olmaları gerekmektedir. ATR belgesi olan ve AB’de serbest dolaşımda bulunan ürünler için ithalata izin veren TAREKS kayıt numarası, herhangi bir ek kontrol olmaksızın do rudan sistem tara ından düzenlenmektedir. Bu şekilde, AB menşe şartı, bu ürün kategorileri için kesin olarak kaldırılmıştır. Elektroteknik alanındaki ve basınçlı ekipmanlar ile gaz yakan cihazlara ilişkin di er eni aklaşım direkti leri kapsamında yer alan ve AB’de serbest dolaşımda olan üçüncü ülke ürünleri, h l belge üzerinden uygunluk de erlendirmesine ve gerekli görüldü ünde, gümrüklerde iziksel kontrollere tabi tutulmaktadır. Bu durum, ürünlerin Türk piyasasına girişlerini geciktirmektedir. AB’de serbest dolaşımda olan üçüncü ülke menşeli tekstil ve hazır giyim ürünleri, Türk piyasasına girişlerinde ek vergilere maruz kalmaktadır. aziran ’de bu yana uygulanan söz konusu tedbir, Gümrük Birli inin temel ilkelerini ihlal etmektedir. Türkiye, aziran ’de, serbest ticaret anlaşması imzaladı ı ülkeler menşeli olup, çapraz kümülasyon sistemine dahil olan ürünlere, ürünlerin tercihli menşe statüsünü gösteren bir belgenin sunulması şartıyla ek vergi uygulamama kararı almıştır. i er üçüncü ülke menşeli ürünler için ise tedbir uygulanmaya devam edilmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 267 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group laçlar gibi bazı alanlarda, ticarette teknik engeller devam etmekte ve malların serbest dolaşımını engellemektedir. Beşeri tıbbi ürünlerin ruhsatlandırılması sürecinin bir kısmını oluşturan ve AB üyesi ülkeler tara ından düzenlenen iyi imalat uygulamaları belgeleri h l kabul edilmemektedir ve ürünler için, Türk makamları tara ından düzenlenen iyi imalat uygulamaları belgesi aranmaktadır. Bu durum, ruhsatlandırma işlemleri sırasında uzun gecikmelere neden olmaktadır ve yerli üreticiler için avanta teşkil edecek şekilde, AB’den ithal edilen ürünlere karşı iili bir ayrımcılıkla sonuçlanmaktadır. irketlerin ticari de ere sahip bilgileri açıklamamalarını sa lamak amacıyla, verilecek bilginin türü konusunda bir miktar esneklik sa lanmış olsa da, tekstil ve hazır giyim ürünlerinin ithalatı için elektronik ortamda tescil gereklili i devam etmektedir. nşaat malzemeleri gibi eski veya ikinci el mallar ile yenilenmiş veya de olu olarak sını landırılan mallar için lisans uygulaması h l devam etmektedir. Alkollü içecekler için, kontrol serti ikası sisteminin yerini ön bildirim sistemi almış ve biraz iyileşme sa lanmıştır. Alüminyum, k ıt ve bakır hurdası ihracatı ile bazı işlenmiş tarım ürünlerinin ithalatı, Gümrük Birli i kurallarına iili bir ihlal teşkil eden kısıtlamalara tabidir. i er bazı mallar ön tescile tabidir. Türkiye, uyuma yönelik önemli bir adım atmış ve düzenlenmemiş alanda karşılıklı tanımaya ilişkin olarak uzun süredir çıkarılması beklenen bir yönetmeli i kabul etmiştir. önetmelik, cak ’de yürürlü e girecektir. Söz konusu yönetmeli in, malların serbest dolaşımı önündeki bir dizi teknik engeli ortadan kaldırması beklenmektedir. Bu asılda ileri seviyede bir uyum olmasına ra men Türkiye, Türkiye-AB rtaklık Konseyinin /97 sayılı Kararının II o’lu ekinde belirtilen gümrük birli i alanında ticaretin önündeki teknik engellerin kaldırılmasına ilişkin di er AB araçlarını, h l iç hukukuna tam olarak aktarmamıştır. Yatay tedbirlerle ilgili olarak, standardizasyon konusunda daha azla ilerleme kaydedilmiştir. Türk Standartları Enstitüsü (TSE), cak ’de, Avrupa Standardizasyon Komitesi ( E ) ve Avrupa Elektroteknik Standardizasyon Komitesi’nin ( E E E ) tam üyesi olmuştur. Türk standardizasyon sistemi, artık Avrupa sistemine tam olarak entegre haldedir. TSE’nin Kuruluş Kanunu, Kasım ’de de iştirilmiş olup, zorunlu standartlara yapılan tüm atı lar metinden çıkartılmıştır ve tüm yayınları, ikri haklar mevzuatına tabi hale getirilmiştir. TSE, Avrupa standartlarını kabul etmeye devam etmiştir. TSE, bugüne kadar, toplam 7. E ve E E E standardını kabul etmiştir. Türkiye, bugüne kadar, Avrupa Telekomünikasyon Standartları Enstitüsünün (ETSI) toplam 9 standardına uyum sa lamıştır. Avrupa standartlarına genel uyum oranı yaklaşık 9 ’dır. TSE’de operasyonel komite aaliyet göstermektedir. Ancak, özellikle K B ’ler ve tüketici örgütlerine ilişkin olarak, TSE’nin standartlaşma çalışmalarında daha katılımcı bir yaklaşım benimsemesi gerekmektedir. ygunluk de erlendirmesine ilişkin olarak, onaylanmış kuruluşlar konusunda daha azla ilerleme sa lanmıştır. ’de onaylanmış kuruluşu olan Türkiye’nin, itibarıyla onaylanmış kuruluşu bulunmaktadır. apı malzemeleri konusunda iki adet onay kuruluşu bulunmaktadır. Akreditasyon konusunda bazı ilerlemeler kaydedilmiştir. Türk Akreditasyon Kurumu (T RKAK), Avrupa Akreditasyon şbirli i’nin (EA) üyesidir ve EA’nın 7 adet çok tara lı anlaşmasını imzalamıştır. T RKAK’ın gerçekleştirdi i akreditasyon sayısı, geçen yıla göre © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 268 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group ’lük bir artış göstererek 7’ye ulaşmıştır. T RKAK, iyi laboratuvar uygulamalarının izlenmesinden sorumlu otoritedir. Ancak, T RKAK henüz iyi bir laboratuvar uygulamaları izleme programı oluşturmamıştır. isan ’de T RKAK, Bilim, Sanayi ve Teknolo i Bakanlı ından Avrupa Birli i Bakanlı ına ba lanmıştır. Bu durum, şe a lı ın arttırılması ve çıkar çatışması riskinin azaltılması açısından olumlu bir adım olmuştur. Bunun ardından, T RKAK’ın yapısının Avrupa akreditasyon sistemi ile daha azla uyumlaştırılması amacıyla hazırlanan kanun de işikli i kabul edilmiştir. Söz konusu Kanun, T RKAK’ın mali ve idari özerkli i ile ilgili tüm konuları ele almasa da, sisteme do ru yönde iyileştirmeler getirmektedir. asal metrolo i konusunda bazı ilerlemeler kaydedilmiştir. Takogra ların bakımı, muayenesi ve do rulanması ile ölçü aletlerinin onarılması ve ayarlanması konularında yetkilendirilecek kişilerin serti ikasyonu konusunda yeni ve de işiklik getiren mevzuat çıkarılmıştır. etrolo i konusunda ulusal bir strate i hazırlanmış ve kabul edilmiştir. iyasa gözetimi ve denetimi konusunda bazı ilerlemeler kaydedilmiştir. Eylül ’de, Piyasa Gözetimi , enetimi ve rün Güvenli i e erlendirme Kurulu hakkında bir Başbakanlık genelgesi çıkarılmıştır. Söz konusu genelge, ilgili tüm kamu kurumlarının dikkatini, Kurul aaliyetlerine akti olarak katılımın önemine çekmektedir. iyasa Gözetimi, enetimi ve rün Güvenli i e erlendirme Kurulu, yeni lusal iyasa Gözetimi ve enetimi Strate i Belgesini ( ) kabul etmiştir. Gümrük ve Ticaret Bakanlı ı, düzenlenmemiş alan kapsamına giren bazı tüketici ürünlerinin güvenlik riskleri ile ilgili bir tebli yayımlamış ve bunlar için asgari güvenlik şartlarını belirlemiştir. Söz konusu ürün gruplarında piyasa gözetimi ve denetimi aaliyetlerinin artırılması beklenmektedir. rünler ile ba lantılı kazalar ve yaralanmalara ilişkin veri tabanı pilot düzeyde başlatılmıştır. Güvenli olmayan ürünlerin, piyasa gözetimi ve denetimi yetkilileri tara ından Ekonomi Bakanlı ına bildirilmesine devam edilmiştir. Ancak, piyasa gözetimi kurumları arasında koordinasyonun eksik olması, mali ve beşeri kaynakların yetersiz şekilde tahsis edilmesi ve risk analizi ve örnekleme yöntemlerinin nadir olarak kullanılmasının ele alınması gerekmektedir. iyasa gözetimi ve denetimi aaliyetleri sistematik olarak de erlendirilmemektedir. iyasa gözetimi ve denetiminin görünürlü ü düşük kalmaya devam etmektedir. aydaşların piyasa gözetimine katılımı h l zayı tır. Türkiye, tarihli genel ürün güvenli i direkti i ile akreditasyon ve piyasa gözetimine ilişkin tüzü e kısmen uyum sa lamıştır. iyasa gözetiminde tam uyum ve etkili uygulama henüz sa lanmamıştır. “Klasik aklaşım çerçevesindeki ürün mevzuatında bazı ilerlemeler kaydedilmiştir. Türkiye, iki veya üç tekerlekli motorlu araçların ren sistemlerine, motorlu araçların ve tarım ve orman traktörlerinin emisyonlarına ve motorlu araçların radyo parazitine ilişkin tip onayına dair mevzuatta de işiklik yapan mevzuatı kabul etmiştir. Ayrıca, motorlu araçların ve römorklarının genel güvenli i, lastiklerin etiketlenmesi, çekme tertibatları, çamurluklar, zorunlu tanıtım levhaları, ön cam silecekleri ve yıkama sistemleri ile arka tescil plakalarının takılma yeri hakkında yeni yönetmelikler yayımlanmıştır. Türkiye, ener i verimlili ini teşvik etmek amacıyla ener i etiketlemesi hakkında bir mevzuat çıkarmıştır. Beşeri ilaçların iyatlandırılması konusunda de işiklik getiren mevzuat, iyatlandırma sistemini bir kez daha de iştirmiştir. laçların ambala ına ve etiketlenmesine ilişkin bir de işiklik yönetmeli i kabul edilmiştir. Türkiye, beşeri ilaçların düzenlenmesi, ruhsatlandırılması, iyatlandırılması ve izlenmesi ile tıbbi cihazların düzenlenmesi ve © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 269 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group piyasa gözetimine tabi tutulmasını sa lamak amacıyla, laç ve Tıbbi ihaz Kurumunu kurmuştur. cak ’den sonra Gümrük Birli i kapsamında ruhsatlandırılmış herhangi bir tıbbi ürün kombinasyonu için veri münhasıriyeti ile ilgili olarak Türk mevzuatındaki bazı hükümlerde hukuki belirsizlik bulunmaktadır. yi imalat uygulamaları belgelerinin yavaş ve gecikmeli olarak verilmesi, Türkiye’de tıbbi ilaçların ruhsatlandırılmasını etkilemeye devam etmektedir ayrıca bu durumun veri münhasıriyeti konusunda dolaylı bir etkisi olabilmektedir. Türkiye, AB müktesebatına uyum sa lanması amacıyla, veteriner ilaçlar hakkında bir mevzuat çıkarmıştır. lihazırda ileri düzeyde bulunan “ eni ve Küresel aklaşım çerçevesindeki ürün mevzuatında bazı ilerlemeler kaydedilmiştir. Türkiye, teknik özellikler ile ulusal ve AB teknik onaylarının yayımlanması, uygunluk do rulama sistemleri ve yapı malzemelerinin yangına tepki per ormansı konularında mevzuat kabul etmiştir. Kişisel koruyucu donanımların E işaretlemesini kolaylaştırmak amacıyla, bir Kategorizasyon Kılavuzu yayımlanmıştır. Gezi tekneleri, radyo ve telekomünikasyon terminal ekipmanları ve kişisel koruyucu donanımlar konusunda uyumlaştırılmış standartların listeleri güncellenmiş ve yayımlanmıştır. Asansörlere ilişkin mevzuatı daha azla işlevsel hale getirmek amacıyla Atipi muayene kuruluşlarına ilişkin bir tebli kabul edilmiştir. Ener iyle çalışan birkaç ürün için çevreye duyarlı tasarım koşulları yayımlanmıştır. sule ilişkin tedbirlerle ilgili olarak bazı ilerlemeler kaydedilmiştir. Bu alanda Türk mevzuatı artık AB müktesebatı ile kısmen uyumludur. Kültürel mallar ve ateşli silahlar konusunda ilerleme kaydedilmemiştir. “ alların Serbest olaşımı , Aralık ’da Konsey (Genel şler ve ış lişkiler Konseyi) tara ından kabul edilen ve Aralık tarihlerinde AB irvesinde onaylanan Türkiye’ye ilişkin kararlar kapsamındaki asıldan biridir. Güney Kıbrıs Rum önetimi’nde kayıtlı olan ya da son u radı ı liman Güney Kıbrıs Rum önetimi’nde olan gemiler ve uçaklar tara ından taşınan malların serbest dolaşımına yönelik kısıtlamalar yürürlükte kaldı ı sürece, Türkiye bu asla ilişkin AB müktesebatını tam olarak uygulama konumunda olmayacaktır. alların serbest dolaşımı alanında bazı ilerlemeler kaydedilmiştir. Ancak ticaretin önündeki teknik engeller, Türkiye’nin Gümrük Birli i kapsamındaki yükümlülüklerini ihlal ederek malların serbest dolaşımına engel olmaya devam etmektedir. yi imalat uygulamaları belgelerinin verilmesinde yaşanan gecikmelerin ve ilaçlarda veri korumaya ilişkin sorunların çözülmesi gerekmektedir. Süregelen ithalat ve ihracat lisansları ile kullanılmış ürünlerin ithalatındaki kısıtlamaların kaldırılması gerekmektedir. Genel olarak, bu konudaki hazırlıklar ileri düzeydedir. Fasıl 8: Rekabet Politikası “Anti-tröst ve birleşmeler konusunda sınırlı ilerleme kaydedilmiştir. Bankacılık sektöründe oldu u gibi Rekabet Kurumu aldı ı birçok kararla uygulama sicilini güçlendirmiştir. Rekabet Kurumu, art ’de sanayi sektöründe rekabetin önündeki düzenleyici engelleri ve di er engelleri ortaya koyan Rekabet Raporunu yayımlamıştır. Rekabet Kurumunun genel idari kapasitesi yüksek olmayı sürdürmektedir. Kurum, tatmin edici © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 270 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group düzeydeki idari ve operasyonel ba ımsızlı ını ve personeline yüksek seviyeli e itim verme konusundaki kararlılı ını sürdürmüştür. Ancak, ’in sonlarında çıkarılan bir kanun hükmünde kararname ile, başkan ve ikinci başkanın atanmasına ilişkin kurallarda de işiklik yapılmıştır. Bu durum, Kurumun ba ımsızlı ını korumayabilmesi bakımından, ’de ilgili bakana Rekabet Kurumunun aaliyetlerini izleme ve denetleme yetkisi veren bir kanun hükmünde kararname ile başlayan endişeleri artırmıştır. Toplam sektörel pazar payı ’nin altında olan banka birleşmeleri ve devralmaları, h l Rekabet Kanunu’nun kapsamı dışındadır. Türkiye’nin h len, yatay işbirli i anlaşmaları ve de minimis kurallarına ilişkin AB müktesebatının yanı sıra kamu teşebbüsleri ve kendilerine inhisari ve özel haklar tanınmış teşebbüslere dair kurallara uyum sa laması gerekmektedir. Türkiye’nin anti-tröst ve birleşmeler konusundaki mevzuat uyumu ileri düzeydedir. evlet destekleri konusunda ilerleme kaydedilmemiştir. evlet estekleri Genel üdürlü ü kapasitesini artırmaya devam etmiştir. evlet esteklerinin zlenmesi ve enetlenmesi akkında Kanunun uygulanmasına ilişkin mevzuat hazırlanmış olup, bu mevzuatın esasen Eylül sonu itibarıyla çıkarılması planlanmıştır. Ancak, Kasım ’de çıkarılan bir kanun hükmünde kararname ile, bu süre aziran ’ün sonuna kadar uzatılmıştır. Ayrıca, 9 teşvik paketinin yerini alan önemli bir teşvik paketi 9 aziran ’de yayımlanmıştır. Bu yeni teşvik paketi, serbest bölgeler re imi ile birlikte, gümrük birli i kuralları ile uyumlaştırılması gereken destek programlarından biri olmaya devam etmektedir. evlet estekleri Genel üdürlü ünün h len, resmi bir devlet destekleri envanteri oluşturması ve tüm devlet deste i programlarının AB müktesebatı ile uyumlu hale getirilmesi için bir eylem planı hazırlaması gerekmektedir. Bu asılda sınırlı ilerleme kaydedilmiştir. Türkiye, anti-tröst ve birleşmelere ilişkin kuralları etkili bir şekilde uygulamıştır. Ancak, son dönemdeki hukuki gelişmeler Rekabet Kurumunun aaliyetlerini ba ımsız şekilde yürütme kabiliyeti konusunda endişelere neden olmaktadır. evlet destekleri konusunda ilerleme kaydedilmemiştir ve mevcut birçok devlet deste i uygulaması gümrük birli i kuralları ile çelişmektedir. evlet esteklerinin zlenmesi ve enetlenmesi akkında Kanun, uygulama mevzuatının mevcut olmaması nedeniyle etkisiz kalmaktadır. Birleşmeler konusunda uyum ileri düzeydedir. evlet destekleri konusunda Türkiye henüz yeteri kadar hazır de ildir. Fasıl 27: Çevre ve İklim Değişikliği “ evre alanında yatay mevzuatta hemen hemen hiç ilerleme kaydedilmemiştir. evresel Sorumluluk ve I S IRE direkti lerinin iç hukuka aktarılması için hazırlıklar devam etmiştir. evresel Etki e erlendirmesi ( E ) irekti i konusunda, sınır ötesi istişareler yapılmasına yönelik usuller uyumlu hale getirilmemiştir ve Türkiye, E konusunda sınır ötesi işbirli ine yönelik genel ikili anlaşmalar tasla ını henüz ilgili üye devletlere göndermemiştir. Türkiye’nin o u Akdeniz kıyısında inşa edilmesi planlanan Türk-Rus nükleer güç santrali, ulusal ve uluslararası kamuoyunda kaygı yaratmaya devam etmektedir. Su erçeve irekti i’nin (S ) iç hukuka aktarılması henüz tamamlanmamıştır. ok sayıda büyük hidroelektrik santralinin inşa edilmesine yönelik planlar için strate ik çevresel de erlendirme veya uygun E çalışmaları yapılmamıştır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 271 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group ava kalitesi konusunda sınırlı ilerleme kaydedilmiştir. lusal Emisyon Tavanları irekti inin iç hukuka aktarılması ve uygulanması için hazırlıklar devam etmiştir. ava kalitesi ile ilgili mevzuatın uygulanması ve yürütülmesine yönelik idari kapasite h l yetersizdir. Elektrikli ve elektronik atık eşyaların kontrolü ile ilgili mevzuatın kabul edilmesiyle birlikte, atık yönetimi konusunda bazı ilerlemeler kaydedilmiştir. üzenli depolama tesislerinin AB standartlarına getirilmesi ve tehlikeli atıkların yönetiminin iyileştirilmesine yönelik çabalar devam etmiştir. Ayırma ve geri dönüşüm kapasitesi artırılmıştır. Türkiye’nin, atık yönetimi planlarını hazırlaması ve uygulamasıyla ba lantılı olarak, AB atık çerçeve direkti i gerekliliklerini h l yerine getirmesi gerekmektedir. Yeni su kanunu ve nehir havzası yönetimi ile yer altı suları ve içme suyuna ilişkin mevzuatının kabul edilmesiyle birlikte, su kalitesi konusunda iyi düzeyde ilerleme kaydedilmiştir. ehir havzası koruma eylem planlarının, nehir havzası yönetim planlarına dönüştürülmesine yönelik hazırlıklar devam etmektedir. Ancak, su yönetimine ilişkin kurumsal çerçeve henüz nehir havzası düzeyinde örgütlenmemiştir ve su sektörünün evre ve ehircilik Bakanlı ı bünyesinden ayrılmasının ardından, kurumsal koordinasyon konusunda sorunlar yaşanmıştır. Su yönetimi konularında bilimsel tavsiyelerde bulunmak üzere Türkiye Su Enstitüsü kurulmuştur. Su konularıyla ilgili sınır ötesi istişareler ilerlemekle birlikte h l erken bir aşamadadır. unanistan sınırındaki Ergene ehri için Ergene avzası Koruma Eylem lanı hazırlanmıştır ve stanbul’a su temini planlarının, utludere (Revze) nehri a zında bulunan atura alanları üzerindeki potansiyel etkisi konusunda Bulgaristan ile yürütülen görüşmeler sürmektedir. Son dönemdeki yatırımlara ba lı olarak, atık su arıtımı kapasitesi artmıştır. Korunan Alanların Tespit, Tescil ve nayına lişkin sul ve Esaslara air önetmeli in kabulüyle birlikte, do a koruması konusunda sınırlı ilerleme kaydedilmiştir. o a koruması ile ilgili çerçeve mevzuat ve ulusal biyo-çeşitlilik strate isi ile eylem planı henüz kabul edilmemiştir. otansiyel atura alanları henüz belirlenmemiştir. Büyük ölçekli su ve ener i altyapısının tesis edilmesinin, bu alanlar üzerinde yarataca ı olası olumsuz etkiler önemli bir sorun olarak mevcudiyetini sürdürmektedir. Bozuk orman alanlarının özelleştirilmesi hakkındaki kanun, Türkiye’deki orman habitatlarının azalaca ı yönünde endişelere sebep olmaktadır. Endüstriyel kirlenmenin kontrolü ve risk yönetimi konusunda bazı ilerlemeler kaydedilmiştir. Endüstriyel kirlenmenin kontrolüne ilişkin yönetmelik de iştirilmiştir ve Türkiye, petrol kirlili inin iyileştirilmesi hakkındaki uluslararası anlaşmada yapılan de işiklikleri onaylamıştır ( 97 etrol Kirlili i ararının Tazmini için bir luslararası onun Kurulması le lgili luslararası Sözleşme’yi e iştiren 99 rotokolü’nün Tazminat imitleri e işikliklerine dair Karara Katılmamızın ygun Bulundu u akkında Kanun). Seveso II’ye yönelik bir üzenleyici Etki Analizi ( EA) yılında tamamlanmıştır. Endüstriler için internet tabanlı izin sistemi oluşturulmuştur, ancak entegre izin sisteminin kurulması h l erken aşamadadır. REA d hil kimyasallar konusunda ilerleme kaydedilmemiştir. Etkili uygulama için kapasite h l yetersizdir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 272 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Gürültü konusundaki mevzuat uyumu ileri düzeydedir ancak, gürültü haritalarının ve eylem planlarının hazırlanması konusunda ilerleme kaydedilmemiştir. klim de işikli i konusunda genel politika geliştirilmesi bakımından sınırlı ilerleme kaydedilmiştir. Türkiye, yılına kadar olan süreyi kapsayan klim e işikli i lusal Eylem lanını ( E ) kabul etmiştir. E kapsamında, bina, sanayi, ulaştırma, atık, tarım ve ormancılık sektörlerindeki birincil ener i yo unlu u ve ener i tasarru u bakımından büyük emisyon azaltımı öngörülmesine ra men, genel bir ulusal hede kabul edilmemiştir. klim aaliyetinin ırsat ve zorluklarına ilişkin olarak tüm düzeylerde arkındalık yaratılmasına kayda de er biçimde ihtiyaç duyulmaktadır. Türkiye, Birleşmiş illetler klim e işikli i erçeve Sözleşmesi (B S) Ek ’de yer alan gelişmiş ülkeler arasında olmasına ra men, uluslararası düzeyde söz konusu Ek ’e tara olan di er ülkelerden arklı bir konuma sahip oldu unu i ade etmeyi sürdürmüştür. Bu husus, Aralık ’de urban’da gerçekleşen 7. Tara lar Kon eransında tanınmıştır. Türkiye, en büyük sera gazı emisyonu gerçekleştiren ülkelerden biri olmakla birlikte, yılı için henüz bir sera gazı emisyon azaltım hede i belirlememiştir. Türkiye, B S kapsamında beşinci ulusal bildirimini henüz sunmamıştır. Bununla birlikte, Türkiye sera gazı envanterlerini, gerekti i şekilde yıllık bazda göndermektedir. Türkiye, AB’nin bazı resmi tutumlarını benimsemiştir. Türkiye, artık Katılım çin Bölgesel evre A ı (RE A) kapsamındaki iklim çalışmalarına düzenli katılım sa lamamaktadır. isan ’de RE A kapsamında AB-Türkiye klim e işikli i şbirli i konusunda üst düzey katılımın sa landı ı başarılı bir kon erans gerçekleştirilmiştir. Türkiye, sera gazı emisyonlarının izlenmesine ilişkin bir yönetmelik kabul etmiştir. Türkiye, emisyon ticareti konusunda arkındalık yaratmak için bazı adımlar atmıştır. Bununla birlikte, Türkiye’nin Ek I’e tara ülke olarak azaltım hede inin bulunmayışı, bu alanda ilerleme kaydedilmesinde engel teşkil etmektedir. AB’nin çaba paylaşımı kararına uyum sa lanması yönünde adım atılmamıştır. klim de işikli i alanındaki di er mevzuata ilişkin olarak ilerleme kaydedilmemiştir ve Türkiye’nin AB mevzuatına uyum sa lamak ve mevzuatı uygulamak için daha azla adım atması gerekmektedir. dari kapasite konusunda ilerleme kaydedilmemiştir. Geçen yıl gerçekleştirilen kapsamlı idari yeniden yapılanma, su ve do a koruma alanındaki sorumlulukların bölünerek tahsis edilmesiyle sonuçlanmıştır. eni kurulan evre ve ehircilik Bakanlı ında, çevre ve kalkınma gündemleri arasında h l denge kurulması gerekmektedir ve özellikle büyük altyapı pro elerinin uygulanması sırasında çevresel unsurlara yeterli önemin verilmedi i ve çevreyle ilgili STK’lar da d hil, anlamlı bir kamu istişare süreci sa lanması için gereken istek ve yetenek konusunda eksiklikler oldu u yönünde endişeler mevcuttur. Başta denetim, izleme ve izin olmak üzere, çevre yönetimi alanında il bazındaki yetkilerin kaybedilmesine ilişkin bazı kaygılar söz konusudur. evre ve iklim de işikli i alanlarında sorumlulukları olan çeşitli kurumlar arasında işbirli i ve koordinasyonun güçlendirilmesi için daha azla çaba gerekmektedir. evre ve ehircilik Bakanlı ı bünyesindeki iklimle ilgili birimin daha azla güçlendirilmesi gerekmektedir. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 273 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group evre ve iklim de işikli i alanında daha azla uyum sa lanması bakımından düzensiz ilerlemeler kaydedilmiştir. evcut korunan alanların ve potansiyel atura alanlarının sürdürülebilirli ine özel önem verilmelidir. zellikle kayda de er sayıdaki ülkelerin uluslararası düzeyde taahhütlerde bulunup yurt içinde harekete geçmelerinden dolayı, hem yurt içinde hem de uluslararası düzeyde daha iddialı ve koordineli bir iklim politikasının oluşturulmasına ve uygulanmasına duyulan ihtiyaç devam etmektedir. dari kapasite konusunda ilerleme kaydedilmemiştir. Tüm düzeylerdeki ilgili makamlar arasında koordinasyon ve işbirli inin yanı sıra, evre ve ehircilik Bakanlı ının çevre gündeminin güçlendirilmesi gerekmektedir. Genel olarak bu alandaki hazırlıklar erken aşamadadır. 6.2.3. Yenilenen Katılım Ortaklığı Avrupa’nın geleceğine yönelik olarak, 12–13 Aralık 1997 tarihlerinde Lüksemburg’da yapılan Avrupa Konseyi Zirvesi, bir dönüm noktası teşkil etmektedir. Avrupa Konseyi, Lüksemburg zirvesinde, diğer birçok önemli kararı yanında, “Katılım Ortaklığı Belgesi” adı verilen ve katılım öncesi stratejiyi güçlendirmek ve tüm aday ülkelere tek ve tutarlı bir çerçeveden gerekli desteği harekete geçirmek amacıyla kilit bir unsur teşkil eden yeni bir aracın kabul edilmesine yönelik bir karar da almıştır. Genel olarak her bir Katılım Ortaklığı Belgesi: - Aday ülkenin, AB’ye katılıma yönelik ilerleme ihtiyacı duyduğu öncelikli alanları değerlendirmekte ve sonuç itibariyle aday ülkenin önceliklerinin (kısa/orta vade) programlanmasına ilişkin bir çerçeve hazırlamaktadır; - Aday ülkelerin, katılım hazırlıklarına ilişkin maddi destek olarak kullanılan katılım öncesi yardımın avantajlarından faydalanabilmelerine yönelik usulleri belirlemektedir; - Önceden belirlenmiş öncelikleri gerçekleştirmek için gerekli olan finansal araçları planlamaları için aday ülkelere fırsat tanımaktadır. Dolayısıyla, Konsey, Mart 2001 tarihinde Lüksemburg Zirve Sonuç Belgeleri doğrultusunda Türkiye’ye yönelik birinci Katılım Ortaklığı Belgesi’ni kabul etmiştir. Mart 2003 tarihinde Komisyon tarafından sunulmuş olan II. Yenilenen Katılım Ortaklığı Belgesi ise, Konsey tarafından Mayıs 2003 tarihinde kabul edilmiştir. Bununla beraber, 23 Şubat 2006 tarihinde, Konsey tarafından Türkiye ile III. Yenilenmiş Katılım Ortaklığı’na ilişkin karar almıştır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 274 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Son olarak, Avrupa Komisyonu, 6 Kasım 2008 tarihinde, Türkiye’nin AB’ye katılım kriterlerini yerine getirme ve katılım öncesi mali yardımlarından faydalanabilme girişimleri konusundaki kısa ve orta vadedeki önceliklerini belirleyen dördüncü Katılım Ortaklığı teklifini sunmuştur. Konsey tarafından,18 Şubat 2008 tarihli Genel İşler ve Dış İlişkiler Konseyi toplantısında, Türkiye ile Katılım Ortaklığı’nın içerdiği prensip, öncelik ve şartların yeniden gözden geçirilmesine ilişkin bir karar alınmıştır.64 Katılım Ortaklığı öncelikleri Topluluğun finansal desteğinin planlanmasına ilişkin temeli oluştururlar. Gözden Geçirilmiş Katılım Ortaklığı Belgesi (2008)65 öncelikleri, aşağıda belirtildiği gibi, özellikle Katılım Öncesi Mali Yardım Aracı (IPA) altında Topluluğun mali yardım programlamasına temel oluşturmaktadır. Konsey,18 Şubat 2008 tarihli Genel İşler ve Dış İlişkiler Konseyi toplantısında Türkiye Cumhuriyeti ile Katılım Ortaklığı içinde yer alan ilkeler, öncelikler ve koşulların gözen geçirilmesi konusunda bir karar almıştır. Bu çerçevede, otomotiv sektörüne ilişkin Türkiye tarafından yerine getirilmesi beklenen koşullar aşağıdaki gibidir: Kısa vade: Malların Serbest Dolaşımı: - - “ Kullanılmış motorlu araçlar dışındaki ürünler ile ilgili sertifikalara yönelik uygun olmayan taleplerin, ithalat izinlerinin ya da lisans şartlarının kaldırılması, Kullanılmış motorlu araçlara yönelik ithalat izinlerinin kaldırılmasına yönelik Komisyona bir plan sunulması, AT Antlaşmasının 28-30. Maddelerine aykırılık teşkil eden düzenlemelerin tespitinin tamamlanması, bunların yürürlükten kaldırılmaları için bir plan hazırlanması ve Türk yasal sistemine, karşılıklı tanıma şartının getirilmesi, Rekabet Politikası - “Müktesebata uygun bir devlet yardımları kanununun kabul edilmesi ve mevcut şeffaflık taahhütlerini yerine getirebilecek, işlevsel olarak bağımsız bir devlet yardımları izleme otoritesinin oluşturulması, 64 2008/157/AT: Türkiye Cumhuriyeti ile Katılım Ortaklığı’nın içerdiği prensip, öncelik ve şartlara ilişkin 2006/35/AT sayılı Kararı ilga eden 18 Şubat 2008 tarihli Konsey Kararı http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2008:051:0004:0018:EN:PDF 65 2006/35/AT sayılı Kararı ilga eden Türkiye Cumhuriyeti Katılım Ortaklığı’nın içerdiği ilke, öncelik ve koşullara ilişkin 18 Şubat 2008 tarihli ve 2008/157/AT sayılı Konsey Kararı ATRG L 051, 26.02.2008, s. 4-18. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 275 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Çevre “ Müktesebatın kademeli olarak iç hukuka aktarılması, uygulanması ve yürürlüğe girmesi için, kilometre taşlarının ve takvimin belirlendiği ve ulusal, bölgesel ve yerel düzeylerde gerekli kurumsal kapasitenin ve mali kaynakların oluşturulmasına yönelik planları da içeren kapsamlı bir stratejinin kabul edilmesi, İdari kapasitenin güçlendirilmesinin yanı sıra, özellikle, sınır aşan durumları da içeren çevresel etki değerlendirmesi gibi yatay ve çerçeve mevzuatın iç hukuka aktarılması, uygulanması ve yürürlüğe konmasına devam edilmesi, Ulusal Atık Yönetimi Planının kabul edilmesi,” Her bir ülke, Katılım Ortaklığı Belgesi’ne, Müktesebatın Benimsenmesine ilişkin bir Ulusal Program (NPPA) aracılığıyla karşılık vermektedir. NPAA’lar, öncelikle Katılım Ortaklığı Belgesinde yer alan öncelikleri öngördüğü gerçekleştirmeye yönelik spesifik önlemleri içermektedir. - Bu bağlamda, Türkiye 31 Aralık 2008 tarihinde yayımlanan - Gözden Geçirilmiş Ulusal Program çerçevesinde AB müktesebatına uyum alanında taahhütlerini bir takvim kapsamında belirlemiştir. 6.2.4. Tarama süreci ve Müzakereler Müzakerelerin yeniden başlaması, Türkiye’nin müktesebatını Avrupa Birliği müktesebatıyla uyumlaştırma sürecindeki ilerleme durumunu değerlendirmeyi hedefleyen Komisyon’un tarama sürecinin başladığını göstermiştir. Tarama süreci, mevcut müzakerelerin ilk aşamasını ve iki kademede yönetilen 35 başlığın taramasını içermektedir. Komisyon, birinci “analitik inceleme” aşamasında, tanıtıcı bir toplantı aracılığıyla, Türkiye’ye AB müktesebatını anlatmaktadır. İkinci aşamada ise (“ayrıntılı tarama”), hâlihazırdaki mevzuatını ve taahhütlerini açıklama sırası Ankara’ya geçmektedir. Tarama toplantıları, 20 Ekim 2005 tarihinde “Bilim ve Araştırma” başlığı altında, ilk tanıtıcı toplantı ile başlamıştır. Bu başlık, 12 Haziran 2006 tarihinde açılmış ve aynı gün içinde geçici olarak kapanmıştır. Bu bağlamda, Malların Serbest Dolaşımı için tanıtıcı toplantı, 16–20 Ocak 2006 tarihlerinde gerçekleşmiş; Avrupa Komisyonu, diğer birçok önemli sektöre ilişkin sunumların yanında, Otomotiv Endüstrisine yönelik spesifik bir Sunum’da da bulunmuştur. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 276 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Akabinde, ayrıntılı toplantı, 20–24 Şubat 2006 tarihlerinde gerçekleşmiş; Türkiye tarafı, Avrupa tarafının sunumuna cevaben Otomotiv Endüstrisine yönelik bir karşı sunum gerçekleştirmiştir. Diğer yandan, Çevre başlığı altındaki tanıtıcı toplantı, 3–11 Nisan 2006 tarihlerinde gerçekleşmiştir. Bu toplantılarda, Avrupa Komisyonu, Yakıt Kalitesi, CO2 salınımları ve Ömrünü Tamamlamış Araçlar’a (End of Life Vehicles – ELV) ilişkin olarak otomotiv endüstrisini ilgilendiren ana sunumlar yapmıştır. Ardından, 29 Mayıs – 2 Haziran 2006 tarihleri arasında ayrıntılı toplantı gerçekleşmiş; Türkiye tarafı, Yakıt Kalitesi, CO2 salınımları ve Ömrünü Tamamlamış Araçlar’a (End of Life Vehicles – ELV) ilişkin olarak otomotiv endüstrisini ilgilendiren ana sunumlar yapılmıştır. “Vergilendirme” başlığı için tanıtıcı toplantı, 6–7 Haziran 2006 tarihlerinde gerçekleşmiş; Avrupa Komisyonu tarafından, motor yakıtlarına yönelik olarak enerji ürünleri konusunda spesifik bir sunum yapılmıştır. Bundan sonra, 11–12 Temmuz 2006 tarihlerinde ayrıntılı toplantı gerçekleşmiş; Türkiye tarafı, Avrupa Birliği’nin sunumuna cevaben Otomotiv Endüstrisine uygulanan özel tüketim vergilerine ilişkin olarak bir karşı sunum yapmıştır. “Taşımacılık” başlığı için açıklayıcı toplantı ise, 26–29 Haziran 2006 tarihlerinde gerçekleşmiş; Avrupa Komisyonu tarafından, motorlu taşıtların teknik ve güvenlik koşullarına ilişkin olarak karayolu taşımacılığı konusunda genel sunumlar yapılmıştır. Akabinde, 25–28 Eylül 2006 tarihlerinde ayrıntılı toplantı gerçekleşmiş; Türkiye tarafı, Avrupa Komisyonu’nun sunumuna cevaben, karayolu taşımacılığına ilişkin teknik ve güvenlik koşullarını içeren bir karşı sunum yapmıştır. “Rekabet” başlığı için açıklayıcı toplantı, 8–9 Kasım 2005 tarihlerinde gerçekleşmiş; Avrupa Komisyonu, De minimis yardımına ilişkin Blok Muafiyet Yönetmeliği, Bölgesel yardımlara verilen onayların değerlendirilmesine yönelik kurallar, AT Antlaşması’nda yer alan anti-tröst kuralları, usul kuralları ve temel kurallar, yatay ve dikey anlaşmalar, Motorlu Araçlar Blok Muafiyeti (1400/2002 sayılı Komisyon Yönetmeliği) ve teknoloji transferi anlaşmalarına ilişkin olarak genel sunumlar yapmıştır. Ardından, 1–2 Aralık 2005 tarihlerinde ayrıntılı toplantı gerçekleşmiş; Türkiye tarafı, Avrupa Komisyonu’nun sunumuna cevaben, Devlet yardımlarına (bir başka deyişle, yatay yardımlar ve bölgesel yardımlar) ve Anti-tröst kurallarına (bir başka deyişle, teknoloji transferi anlaşmaları ve motorlu araçlar sektöründeki dikey anlaşmalar) ilişkin karşı bir sunum yapmıştır. En son olarak, Türkiye için yapılan tarama sürecinin tamamlanması, 12–13 Ekim 2006 tarihlerinde sonuçlanmıştır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 277 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bununla birlikte, Kıbrıs konusu bir sorun olarak varlığını sürdürdükçe, aşağıda belirtilen sekiz başlığın hâlihazırda açılması öngörülmemektedir: 1) 2) 3) 4) 5) 6) 7) 8) Malların Serbest Dolaşımı; Hizmetlerin Serbest Dolaşımı ve Yerleşme Hakkı; Tarım; Balıkçılık; Taşımacılık; Dış İlişkiler; Mali Hizmetler; ve Gümrük Birliği. Diğer yandan, geri kalan başlıkların açılabilecek olmasına rağmen, Türkiye Gümrük Birliği dâhilinde Güney Kıbrıs Rum Yönetimi’ne karşı olan yükümlülüklerini, 29 Temmuz 2005 tarihli (Ankara Anlaşması’na iliştirilmiş olan ve AB–15 Gümrük Birliği’ni 10 yeni Üye Devlet’e genişleten66) Ek Protokol’de öngörüldüğü şekilde, yerine getirene dek, bu başlıklar kapanmayacaktır. Bu sebepten ötürü, motorlu araçlara ilişkin başlıklarda (özellikle, Malların Serbest Dolaşımı ve Taşımacılık) müzakerelerin açılması, bu durumun sonuçlandırılmasına bağlı bulunmaktadır. Mevcut müzakereler 13 başlık altında açılmıştır: “Bilim ve Araştırma” (Geçici olarak kapalı), “İstatistik”, “Mali Denetim”, “İşletme ve Sanayi Politikası”, “Trans-Avrupa Ağları”, “Tüketicinin ve Tüketici Sağlığının Korunması”, “Fikri Mülkiyet Hakları”, “Şirketler Hukuku”, “Sermayenin Serbest Dolaşımı”, “Bilgi Toplumu ve Medya”67 Vergilendirme Çevre Gıda güvenliği, Veterinerlik ve Bitki Sağlığı Politikası 66 Bu protokolü imzalamış olmasına rağmen, Türk hükümeti, Güney Kıbrıs Rum Yönetimi’ni tanımadığına ilişkin bir beyanatta da bulunmuştur. 67 “Sermayenin Serbest Dolaşımı” ve Bilgi Toplumu ve Medya” başlıkları Türkiye Cumhuriyeti ile müzakereler çerçevesinde 19 Aralık 2008 tarihinde Brüksel’de Fransa başkanlığında yapılan Hükümetlerarası Konferans’ın altıncı toplantısında açılmıştır. © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 278 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group REFERANSLAR EUR-Lex websitesi, Avrupa Birliği Müktesebatına Online Erişim: http://eur-lex.europa.eu/en/index.htm Pre-Lex websitesi, Kurumlar arası karar alma sürecinin denetlenmesi, online erişim için: http://ec.europa.eu/prelex/apcnet.cfm?CL=en SCAD Plus, İç Pazar’da Teknik Uyumlaşma, online erişim için: http://europa.eu/scadplus/leg/en/s06021.htm Avrupa Toplulukları Adalet Divanı’nın websitesi, online erişim için: http://curia.eu.int/en/index.htm Avrupa Birliği İşletmeler ve Sanayi Genel Müdürlüğü, online erişim için: http://ec.europa.eu/enterprise/automotive/index_en.htm Avrupa Birliği Rekabet Genel Müdürlüğü – Motorlu Araçlar Sektörü, online erişim için: http://ec.europa.eu/comm/competition/sectors/motor_vehicles/overview_en.html Avrupa Parlamentosu- Otomobil Endüstrisine ilişkin temel veriler, online erişim için: http://www.europarl.europa.eu/facts/4_7_4_en.htm AB Altıncı Çerçeve programı, online erişim için: http://ec.europa.eu/research/fp6/index_en.cfm AB Yedinci Çerçeve Programı, online erişim için: http://cordis.europa.eu/fp7/home_en.html Avrupa Konseyi, Zirve Sonuç Belgeleri (1997–2007), online erişim için: http://europa.eu/european_council/conclusions/index_en.htm Çek Cumhuriyeti’nin, Estonya Cumhuriyeti’nin, Güney Kıbrıs Rum Yönetimi’nin, Letonya Cumhuriyeti’nin, Litvanya Cumhuriyeti’nin, Macaristan Cumhuriyeti’nin, Polonya Cumhuriyeti’nin, Slovenya Cumhuriyeti’nin ve Slovak Cumhuriyeti’nin Avrupa Birliği’ne katılıma ilişkin belgeler, online erişim için: http://eurlex.europa.eu/JOIndex.do?year=2003&serie=L&textfield2=236&Submit=Search Avrupa Komisyonu, Genişlemeden sorumlu Genel Müdürlük, Türkiye masası, Temel Siyasi Belgeler, online erişim için: http://ec.europa.eu/enlargement/turkey/key_documents_en.htm © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 279 CPS Corporate & Public Strategy Advisory Group Bulgaristan ve Romanya’nın katılımına ilişkin temel belgeler, online erişim için: — Romanya için: http://ec.europa.eu/enlargement/archives/romania/key_documents_en.htm — Bulgaristan için: http://ec.europa.eu/enlargement/archives/bulgaria/key_documents_en.htm — Bulgaristan ve Romanya’nın Avrupa Birliği’ne katılım müzakerelerinin sonuçları için: http://ec.europa.eu/enlargement/archives/pdf/result_of_neg_final_council_version_ st05859_0405_en.pdf Avrupa Kurumları Basın Odası, online erişim için: http://europa.eu/rapid/setLanguage.do?language=en Avrupa Birliği Genel Sekreterliği, Tarama Süreci, online erişim için: http://www.abgs.gov.tr/tarama/screening.htm Türkiye Rekabet Kurumu’nun resmi websitesi, online erişim için: http://www.rekabet.gov.tr TC Sanayi ve Ticaret Bakanlığı’nın resmi websitesi, online erişim için: http://www.sanayi.gov.tr TC Çevre ve Orman Bakanlığı’nın resmi websitesi, online erişim için: http://www.cevreorman.gov.tr CPS Brüksel & İstanbul Kasım 2012 © All rights reserved. Corporate and Public Strategy Advisory Group 2012. 280