paulo coelho katalog 1a
Transkript
paulo coelho katalog 1a
Paulo Coelho “Paulo Coelho günümüz yazarlarý içinde, yalnýzca en çok okunanlar deðil, ayný zamanda en etkili olanlar arasýndadýr.” 'BAMBI Ödülleri' jürisinin, Coelho’ya Almanya’nýn en saygýn ödülünü sunarken söyledikleri. Kimilerinin sözcüklerin simyacýsý, kimilerininse kitle kültürünün bir harikasý olarak gördüðü Paulo Coelho, içinde bulunduðumuz yüzyýlýn en etkili yazarýdýr. 150'nin üzerinde ülkeye yayýlan okurlarý, inançlarý ve yaþam biçimleri ne olursa olsun, onu çaðýmýzýn en belirleyici kalemlerinden biri olarak kabul ettiler. 56 dile çevrilmiþ olan kitaplarý, yalnýzca en çok satanlar listelerinin en üst sýralarýna yerleþmekle kalmadý, ayný zamanda sosyal ve kültürel tartýþmalara da konu oldu. Coelho’nun deðindiði düþünce, felsefe ve konular, kendine ait bir yol ve dünyayý anlamak için yeni bir bakýþ açýsý arayan milyonlarca okurunun özlemlerine hitap ediyor. ‘Paris Match’ adýnda bir Fransýz dergisi çölde bir haber hazýrlýyordu. Tesadüfen, Simyacý’yý okuyan bir Bedevi’ye rastladýlar. Resmini çekip, Paulo’ya armaðan olarak gönderdiler. Paulo Coelho, 1947 yýlýnda orta sýnýftan bir ailenin çocuðu olarak dünyaya geldi. Babasý Pedro mühendis, annesi Lygia ise ev kadýnýydý. 7 yaþýndayken, Rio de Janeiro’daki San Ignacio Cizvit okuluna giren Paulo, dinin zorlayýcý doðasýndan nefret etti. Her ne kadar dua etmeyi ve ayine gitmeyi bir türlü sevemediyse de, bir tesellisi vardý. Paulo, okulun soðuk, ciddi koridorlarýnda, esas mesleðini buldu: yazarlýk. Edebiyat alanýnda ilk ödülünü okuldaki bir þiir yarýþmasýnda aldý. Kýz kardeþi Sonia, Paulo’nun beðenmeyip çöp kutusuna attýðý ve kendisinin yarýþmaya gönderdiði bir þiirin nasýl ödül kazandýðýný anlatýr. Ancak, Paulo’nun anne ve babasýnýn, çocuklarýnýn geleceði konusunda çok farklý planlarý vardý. Onun mühendis olmasýný istiyor, kendini edebiyata adamak için duyduðu arzuyu bastýrmaya çalýþýyorlardý. Onlarýn inatçýlýðý ve kendisinin Henry Miller’ýn Oðlak Dönencesi adlý yapýtýný keþfi, Paulo’nun içindeki isyancý ruhu uyandýrdý ve delikanlý, aile kurallarýný bir kenara býraktý. Babasý bu davranýþlarý zihinsel bir hastalýðýn belirtisi olarak yorumladý ve 17 yaþýndaki oðlunu iki kez, elektroþok tedavisi görmek üzere bir ruh ve sinir hastalýklarý hastanesine yatýrdý. Bundan kýsa bir süre sonra, Paulo bir tiyatro grubuna katýldý, ayný zamanda gazeteci olarak çalýþmaya baþladý. Dönemin orta sýnýf ailesinin gözünde, tiyatro bir ahlaksýzlýk yuvasýydý. Paulo’nun anne ve babasý onu bir daha hastaneye göndermeyeceklerine dair sözlerini bozarak, oðullarýnýn üçüncü kez hastaneye kabul edilmesini saðladýlar. Hastaneden çýktýðýnda, Paulo iyice yalnýz kalmýþ, içine kapanmýþtý. Çaresizlik içindeki ailenin baþvurduðu bir baþka doktor, onlara þunlarý söyledi: Paulo hasta deðil ve hastanede yeri yok. Onun tek öðrenmesi gereken, yaþamý göðüslemek. Bu olaylardan 30 yýl sonra, Paulo Coelho Veronika Ölmek Ýstiyor’u yazdý. Paulo’ya göre: ‘Veronika Ölmek Ýstiyor, Brezilya’da 1998’de yayýnlandý. Eylül ayýna geldiðimizde, benzer deneyimleri anlatan 1200’den fazla e-posta ve mektup almýþtým. Ekim ayýnda depresyon, panik atak, intihar gibi, kitapta tartýþýlan kimi konular üzerine, ülke çapýnda yanký uyandýran bir konferans yapýldý. Bir sonraki yýlýn 22 Ocak’ýnda Senatör Eduardo Suplicy bir genel kurul sýrasýnda kitabýmdan bazý bölümler okudu. Bu, 10 yýldýr Brezilya Meclisi’nde dönüp duran, kiþilerin kendi rýzalarý dýþýnda hastaneye yatýrýlmasýný yasaklayan bir yasanýn onaylanmasýný saðladý.’ Bu dönemin ardýndan, Paulo okula geri döndü; sonunda ailesinin onun için hazýrlamýþ olduðu yolu izleyecek gibi görünüyordu. Ancak, çok geçmeden, gene okulu býrakýp tiyatroya yöneldi. 60’lý yýllara gelinmiþti ve hippi hareketi dünya sahnesinde patlamýþtý. Bu yeni dalga, Brezilya gibi, o dönemde baskýcý, askeri bir rejimle yönetilmekte olan bir ülkede bile tuttu. ‘Jornal do Brasil’ isimli derginin kapaðýnda, babasý Pedro ile Paulo saçlarýný uzattý, birlikte, 1998. kimlik kartýný asla yanýnda taþýmamaya karar verdi; hippi hareketini her boyutuyla yaþamayý istediðinden, bir dönem uyuþturucu da kullandý. Yazma arzusu ise onu, yalnýzca iki sayý çýkabilen bir dergi çýkarmaya yöneltti. Bu dönemde, müzisyen ve besteci Raul Seixas, Paulo’ya, þarkýlarýna söz yazmasýný teklif etti. Birlikte çýkardýklarý ikinci albüm büyük bir baþarýya ulaþtý ve 500.000’den fazla sattý. Böylece Paulo, ilk kez büyük miktarda para kazanmýþ oldu. Raul Seixas’la ortaklýklarý 1976’ya kadar sürdü. Paulo, Seixas’la altmýþtan fazla þarký yazdý ve ikisi birlikte Brezilya rock müziðinin havasýný deðiþtirdiler. 1973’te Paulo ve Raul, kapitalist ideolojiye karþý olan, kiþinin kendi istediðini yapmasýný savunan ve hatta kara büyüyle uðraþan ‘Alternative Society’ örgütünün birer üyesi oldular. Paulo daha sonra bu tecrübesini As Valkirias isimli eserinde anlattý. (1992) Bu dönemde, daha fazla özgürlük için seslerini yükselttikleri, ‘Kring-ha’ isimli resimli komik öyküler serisini yayýnlamaya baþladýlar. Diktatörlük, bu yayýnlarda bölücülük yaptýklarý gerekçesiyle Paulo ve Raul’u göz altýna alýp tutukladý. Raul kýsa süre sonra serbest býrakýldý; ancak Paulo daha uzun bir süre tutuldu, çünkü söz konusu yayýnlarýn ardýndaki ‘beyin’in o olduðu düþünülüyordu. Sorunlar bu kadarla da kalmadý; salýverilmesinden 2 gün sonra Paulo sokakta yürürken göz altýna alýndý ve askeri iþkence merkezine götürülüp birkaç gün alýkonuldu. Paulo’nun söylediðine göre, öldürülmekten deli olduðunu, üstelik üç kez akýl hastanesine yatýrýldýðýný söyleyerek kurtulabildi ancak. Paulo’nun odada yanlarýndayken, kendi kendine zarar verdiðini gören askerler, sonunda iþkence etmeyi býrakýp onu salýverdiler. Paulo ve Raul 1970’lerde. Bu olay Paulo’yu derinden etkiledi. Yirmi altý yaþýndayken, ‘hayat’a dair yeterince deneyim edindiðine, artýk ‘normal’ olmak istediðine karar verdi. Polygram adlý müzik þirketinde çalýþmaya baþladý; daha sonra eþi olacak kadýnla da burada tanýþtý. Çift, 1977’de Londra’ya taþýndý. Paulo bir daktilo satýn alýp yazmaya baþladýysa da, pek bir baþarý elde edemedi. Bir sonraki yýl, Brezilya’ya geri dönüp CBS adýnda baþka bir müzik þirketinin yönetimini ele aldý. Bu da yalnýzca üç ay sürdü. Üç ayýn sonunda iþinden de eþinden de ayrýldý Paulo. Þarkýnýn Adý: On Bin Yýl Önce Doðdum. 1979’da Paulo, eski bir arkadaþý olan Christina Oiticica ile karþýlaþtý. Sonradan evlenen çift, hâlâ birlikte yaþýyor. Paulo ve Christina, birlikte bir Avrupa gezisine çýkýp çeþitli ülkeleri ziyaret ettiler. Almanya’da, Dachau’daki toplama kampýnda Paulo, yetiþkin bir erkek hayali gördü. Ýki ay sonra, Amsterdam’da bir kafede ayný adamla karþýlaþtý ve onunla uzun süre sohbet ederek fikir alýþveriþinde bulundu. Paulo’nun, kim olduðunu hiçbir zaman öðrenemediði bu kiþi, ona, Katolikliðe dönmesini telkin etti. Paulo, Hýristiyanlýðýn sembolik dili üzerinde çalýþmaya baþladý. Ayný adam ayrýca Paulo’nun, Santiago Yolu’nu yürümesi gerektiðini de ileri sürdü (Bu, Fransa’dan Ýspanya’ya uzanan, ortaçaða ait bir hac yoludur.) 1987 yýlýnda, hac yolculuðunu tamamladýktan bir yýl sonra, Paulo ilk kitabý, O Diário de um Mago’yu yazdý. Kitap, Paulo’nun hac sýrasýnda edindiði deneyimleri ve sýradan insanlarýn hayatlarýnda da olaðanüstü olaylarýn gerçekleþebileceðini keþfetmesini anlatýr. Brezilyalý küçük bir yayýnevinde basýlan O Diário de um Mago hakkýnda pek az yazý çýkmasýna raðmen oldukça raðbet gördü. Ýlk kitabý: O Diário de um Mago, 1987. Eþi Christina Oiticica ile birlikte, 1996. Paulo 1988 yýlýnda, öncekinden çok farklý, yeni bir kitap kaleme aldý: Simyacý. Son derece sembolik bir anlamý olan bu yapýt, ayný zamanda Paulo'nun simya üzerine çalýþtýðý on bir yýla ayna tutan kurgusal bir yaþam öyküsüdür. Kitabýn ilk baskýsý yalnýzca 900 tane sattý ve yayýnevi yeni basým yapmamaya karar verdi. Paulo hayallerinin peþini býrakmayacaktý. Ýkinci bir þans yakaladý: Rocco adýnda, kitabýyla ilgilenen daha büyük bir yayýnevi buldu. 1990 yýlýnda, hepimizin içinde olan cevherden bahsettiði Brida adlý kitabýný yayýnladý. Medyanýn çok ilgisini çeken bu yapýt, Simyacý ve O Diário de um Mago’yu da en çok satanlar listelerinin üst sýralarýna taþýdý. Simyacý, Brezilya tarihindeki diðer tüm kitaplardan daha fazla sattý, hatta Guinness Rekorlar Kitabý’na girdi. 2002’de edebiyat dünyasýnýn en önemli otoritelerinden olan, Portekiz edebiyat dergisi Jornal de Letras, Simyacý’nýn, gelmiþ geçmiþ bütün Portekizce kitaplardan daha fazla ilgi gördüðünü açýkladý. Brida’nýn yayýnlanmasýndan sonra çýkan ‘Jornal do Brasil’in kapaðý, 1990. Miami'deki ABA'da Mônica ile birlikte, 1993. 1993 yýlý Mayýs ayýnda, HarperCollins Simyacý’yý 50.000 adet bastý; Brezilyalý bir yazarýn kitabýnýn ilk basýmý, ABD’de ilk kez bu kadar yüksek sayýda yapýlýyordu. HarperCollins yöneticisi John Loudon tanýtým toplantýsýnda: ‘Bu, þafak vakti uyanýp, dünyanýn geri kalaný uyurken, güneþin doðuþunu görmek gibi bir þey. Herkes uyanýp bunu görene kadar bekleyin,’ dedi. Paulo, HarperCollins’in kitabý için duyduðu heyecandan çok etkilenmiþti. ‘Bu benim için çok özel bir an,’ diye konuþtu o da. Editörü, toplantýyý, ‘Umarým kitabýn ömrü, Paulo’nun Latin Amerika’ya özgü hikâyesi gibi uzun, heyecan verici ve baþarýlý olur’ sözleriyle noktaladý. On yýl sonra, 2002’de, John Loudon Paulo’ya: ‘Simyacý, þirketimizin son yýllardaki en önemli kitaplarýndan biri. Onunla ve kazandýðý baþarýyla büyük gurur duyuyoruz. Kitabýn bizimle birlikte ulaþmýþ olduðu baþarýnýn öyküsü, kendi öyküsüne ayna tutuyor,’ diye yazdý. HarperCollins, kitabýn yayýnlanýþýnýn 10’uncu yýldönümü için, dünyanýn dört bir yanýnda büyümekte olan hayran kitlesine yönelik olarak, kitabýn uluslararasý çapta tanýtýlmasýný da içeren kapsamlý bir kampanya planladý. Julia Roberts, ‘Gerçekten müzik gibi, kalemi o kadar güzel ki. Bu, en gýpta ettiðim yetenek,’ diyor (Paulo Coelho: Sözcüklerin Simyacýsý, Discovery Networks/Polo de Imagem belgeselinde). Alman dergisi ‘Sontag-Aktuell’deki bir röportajda Madonna, ‘Simyacý, baþka yerlerde arayýp da kapýmýzýn önünde bulduðumuz sihir, hayaller ve hazineleri anlatan bir kitap,’ diye yorumda bulunuyor. Simyacý’nýn Birleþik Devletler’deki baþarýsý, onun uluslararasý çapta tanýnmasýnýn da ilk adýmý oldu. Hollywood’daki kimi yapýmcýlar, 1993 yýlýnda Warner Brothers tarafýndan alýnan Simyacý’nýn film haklarýyla ilgilenmeye baþladý. Dünyada Simyacý Simyacý, 1988 yýlýnda Brezilya’da yayýnlanmasýndan sonra 56 dile çevrildi ve çaðýmýzýn bir klasiði oldu. Simyacý, Birleþik Devletler’den önce, Ýspanya ve Portekiz’de küçük yayýnevleri tarafýndan yayýnlandýysa da, Ýspanya’da 1995’e kadar en çok satanlar arasýna giremedi. Yedi yýl sonra, Ýspanyol Yayýncýlar Birliði, Simyacý’nýn (Editorial Planeta) 2001 yýlýnda, Ýspanya’da en çok satan kitap olduðunu yazdý. Diðer taraftan, Ýspanyol yayýnevi, 2002 yýlý için Coelho’nun tüm yapýtlarýný, eþi görülmemiþ bir tanýtým kampanyasýyla tekrar bastý. Paulo Coelho, bir milyonun üzerindeki satýþ rakamlarýyla, þu anda Portekiz’de en çok satan yazar Yayýnevi Pergaminho). Ýlk iki kitabýný okuduktan sonra, 1989’da Paulo ile birlikte çalýþmaya baþlamýþ olan Mônica Antunes, Paulo’nun kitaplarýnýn haklarýyla ilgilenmek üzere 1993’te Barcelona’da, Carlos Eduardo Rangel’le birlikte Sant Jordi Asociados adýnda bir edebiyat ajansý kurdu. O yýlýn Mayýs ayýnda, Simyacý’nýn Birleþik Devletler’de yayýnlanmasýndan sonra Mônica yayýn haklarýný birkaç uluslararasý yayýncýya teklif etti. Haklarý alan ilk yayýnevi Norveç’ten Ex Libris oldu. Yayýncýsý Øyvind Hagen, Mônica’ya ‘Kitap üzerimde güçlü ve kalýcý bir etki býraktý,’ diye yazdý. Birkaç gün sonra, yeni kurulan Fransýz yayýnevi Anne Carrière Editions, Mônica’ya ‘Bu harika bir kitap, onun Fransa’da en çok satanlar arasýna girmesi için elimden geleni yapacaðým,’ diye yanýt verdi. 1993 yýlý Eylül ayýnda, Simyacý Avustralya’da, en çok satanlar listesinin zirvesine oturdu. The Sydney Morning Herald, ‘Bu, yýlýn kitabý. Sýnýrsýz bir felsefi güzelliðe sahip, büyüleyici bir yapýt,’ yorumunu yaptý. Paris’te Salon du Livre, Fransa, 1998. ‘L’Express’, en çok satanlar listesi, Fransa, 1998. ‘Der Spiegel’, en çok satanlar listesi, Almanya, Eylül 2002. 1994 yýlý Nisan ayýnda, Simyacý Fransa’da yayýnlandý (Anne Carrière Editions). Son derece olumlu eleþtiriler aldý ve en çok satanlar listesinin tepelerine týrmanmasýný getiren bir okuma çýlgýnlýðý yarattý. Yýlbaþýna iki gün kala, Anne Carrière, Mônica’ya: ‘Yeni yýl armaðaný olarak size Fransa’nýn en çok satanlar listesini gönderiyorum. Birinciyiz!’ diye yazdý. Simyacý Fransa’daki tüm listelerde bir numaraya çýktý, beþ yýl boyunca da orada kaldý. Fransa’daki inanýlmaz baþarýsýnýn ardýndan, Paulo’nun kitaplarý, edebiyat dünyasýnýn sýnýrlarýný aþýp Avrupa’dan baþlayarak tüm dünyaya yayýldý. Bu dönemden sonra, Paulo Coelho’nun o güne kadar Fransýzca’ya çevrilmiþ olan altý kitabý da en çok satanlar listelerinde ilk sýralara oturup, aylarca orada kaldý. Hatta üç kitabý birden ayný anda ilk onda yer aldý. Piedra Irmaðýnýn Kýyýsýnda Oturdum ve Aðladým, 1994 yýlýnda Rocco tarafýndan Brezilya’da yayýnlandý, ayrýca Paulo’nun uluslararasý edebiyat dünyasýndaki konumunu pekiþtirdi. Bu kitapta, Paulo kendindeki diþi yönü inceliyordu. Eduardo Rangel ve Mônica ile birlikte ‘Chevalier des Arts et des Lettres’ töreninde, 1996. 1995 yýlýnda, Simyacý, Ýtalya’da yayýnlandý (Bompiani) ve derhal en çok satanlar listesinin zirvesine ulaþtý. Bir sonraki yýl, Paulo, Ýtalya’nýn iki saygýn ödülüne layýk görüldü, Grinzane Cavour Kitap Ödülü ve Uluslararasý Flaiano Ödülü. 1996 yýlýnda, Editorial Objetiva, Beþinci Dað adýndaki kitabýnýn haklarýný, bir milyon dolar avans vererek aldý, bir Brezilyalý yazara o güne kadar ödenen en yüksek rakamdý bu. Ayný yýl, Paulo ‘Chevalier des Arts et des Lettres’ niþaný aldý ve Fransýz Kültür Bakaný Philippe Douste-Blazy Paulo’ya ‘Siz, milyonlarca okur için bir simyacý oldunuz. Kitaplarýnýz baþarýya ulaþýyor, çünkü her biri hayal gücümüzü ve araþtýrma isteðimizi kamçýlýyor,’ dedi. 1996’da, Paulo UNESCO’nun ‘Ruhsal Yakýnlaþmalar ve Kültürler Arasý Diyaloglar’ adlý programýna, özel danýþman olarak atandý. Ayný yýl, Simyacý Almanya’da yayýnlandý (Diogenes). Kitabýn ciltli kopyasý 2002 yýlýnda, 306 hafta boyunca ‘Der Spiegel’in en çok satanlar listesinde kalarak tüm rekorlarý kýrdý. Frankfurt Kitap Fuarý’nda, Can Yayýnlarý’nýn Genel Yayýn Yönetmeni Ýlknur Özdemir’le, 2003 Ýstanbul’da okuyucularý ile birlikte, Türkiye, 1998. Mônica ile Taipei’de, Tayvan, 1998. 1997 Frankfurt Kitap Fuarý’nda, Diogenes ve Sant Jordi’nin de içlerinde olduðu yayýncýlarý, Paulo’nun onuruna, Beþinci Dað adlý kitabýnýn pek çok ülkede ayný anda yayýnlanacaðýný duyurmak amacýyla bir kokteyl düzenlediler. Kitap Mart 1998’de çýktý, ayný anda Paris’te de büyük bir etkinlik gerçekleþtirildi. Kitap Fuarý’nda büyük baþarý kazanan Paulo, yedi saatten fazla bir süreyi kitap imzalayarak geçirdi. Fransýz yayýncýsý Anne Carrière ise, Paulo’nun onuruna Louvre Müzesi’nde, yüzlerce ünlünün ve gazetecinin katýldýðý bir akþam yemeði daveti verdi. 1997’de, Paulo, Iþýðýn Savaþçýsýnýn El Kitabý adýndaki çarpýcý kitabýný yayýnladý, içimizdeki ýþýðýn savaþçýsýný keþfetmemize yardýmcý olmayý amaçlayan bir felsefi düþünceler derlemesiydi bu. Kitap, milyonlarca okur için bir dönüm noktasý oldu. Ýlk olarak yayýnlandýðý Ýtalya’da da (Bompiani), fevkalade bir satýþ baþarýsý yakaladý. Varþova’daki afiþler, Polonya, 1998. 1998 yýlýnda yayýnlanan Veronika Ölmek Ýstiyor ile daha öyküsel bir anlatýma yönelen Paulo, son derece olumlu eleþtiriler aldý. Ocak 2000’de, ‘Focus’la yaptýðý bir röportajda Umberto Eco, ‘Coelho’nun en son romanýný çok beðendim. Beni gerçekten çok derinden etkiledi,’ diye belirtti. Sinead O’Connor ise ‘The Irish Sounday Independent’ta ‘Veronika Ölmek Ýstiyor, bugüne kadar okuduðum en inanýlmaz kitap,’ dedi. Paulo 1998 yýlýnda, ilkbahar aylarýnda Asya’yý, sonbahar aylarýndaysa Doðu Avrupa ülkelerini ziyaret ettiði baþarýlý bir tur gerçekleþtirdi. Tur, Orient Express’le Ýstanbul’da baþladý, Sofya (Bulgaristan) üzerinden devam ederek Riga’da (Letonya-Baltýk Ülkeleri) son buldu. Paulo Coelho’nun baþ döndürücü yükseliþi devam ediyordu. ‘Lire’ dergisi (Mart 1999) 1998 yýlýnda dünyada en çok satan ikinci yazar olduðunu ilan etti Paulo’nun. Paulo, 1999'da, büyük bir saygýnlýða sahip olan Crystal Ödülü’ne layýk görüldü. Dünya Ekonomik Forumu’na göre, ‘Paulo’nun en önemli özelliði ve bu ödülü kazanmasýný saðlayan yönü, dilin gücüyle, farklý kültürlerden pek çok insana ulaþýp onlarý bir araya getirmesidir.’ Paulo, 1998 yýlýndan beri Dünya Ekonomik Forumu’nun fahri üyesidir. 2000 yýlýnda da Schwab Sosyal Giriþimcilik Vakfý’nýn yönetim kuruluna atandý. 1999'da, Fransýz hükümeti ona, ‘Chevalier de l’Ordre National de la Légion d’Honneur’ niþaný verdi. Ayný yýl, Paulo Veronika Ölmek Ýstiyor ile Buenos Aires Kitap Fuarý’na katýldý. Paulo’yla yüz yüze gelenler, son derece duygusal, benzeri görülmemiþ tepkiler gösterdiler. Medya, baþka hiçbir yazarýn bu kadar insan çekemeyeceði konusunda hemfikirdi. ‘Son 25 yýldýr Kitap Fuarý’nda çalýþmakta olan arkadaþlarým daha önce hiç böyle bir þeye tanýk olmadýklarýný görmediklerini söylüyorlar; Borges’in hayatta olduðu dönemde bile. Gerçekten olaðanüstüydü, bu kadar ilgi toplayan baþka bir yazar göreceðimi hiç sanmýyorum. Ýnsanlarýn Paulo’ya duyduðu hayranlýðý tarif etmek mümkün deðil,’ dedi bize V&A’dan Lidia María. Ýmza gününde, duyurulan saatten dört saat önce insanlar sýra olmaya baþladýlar. Fuar yöneticileri de, kimsenin hayal kýrýklýðýna uðramamasý için, fuarý her zamankinden geç kapatmaya karar verdiler. Eylül ayýnda Paulo, Ýsrail’i ziyaret etti. Simyacý’nýn yayýnlanmasýndan sonra, bütün kitaplarý büyük ilgi görmüþtü bu ülkede. Ýsrail’deki en büyük kitabevi zincirinin sahibi Eri Stematzky bize, ‘Hayatýmda hiç bu kadar uzun bir kuyruk görmemiþtim. Tek dileðim ayný kuyruðun günün birinde, Ýsrailli bir yazarýn masasýnýn önünde oluþmasý,’ dedi. Mayýs 2000’de Paulo, Ýran’ý ziyaret etti; böylece, 1979 yýlýndan beri bu ülkeye resmi ziyarette bulunan ilk gayrý Müslim yazar oldu. Ýran’a, Medeniyetlerarasý Diyalog Merkezi tarafýndan davet edilmiþti. Ýran ziyareti, ‘Época’ dergisinde yayýnlanan makale, Brezilya, 2000. ‘Chevalier de l’Ordre National de la Légion d'Honneur’ töreni, 1999. Bambi Ödül Töreni’nde, futbol oyuncusu Oliver Kahn ile birlikte, Almanya, 2001. Mantova Edebiyat Festivali’nde gerçekleþtirilen konferansta, Ýtalya, 1999. Brezilya Edebiyat Akademisi’ndeki törende, Rio de Janeiro, Ekim 2002. Milan’daki bir alýþveriþ merkezindeki imza günü ilaný, Ýtalya, 1999. O güne kadar, Ýran’da Paulo’nun kitaplarýnýn milyonlarca korsan kopyasýnýn satýldýðý tahmin ediliyordu (Ýran, Uluslararasý Telif Haklarý Sözleþmesi’ni hiçbir zaman imzalamadý). Ziyaretinden sonra Paulo, telif ücreti alan ilk gayrý Müslim yazar oldu. Batý’dan bu kadar uzak ve bu kadar farklý bir ülkede böylesine sýcak karþýlanacaðýný kendi de hiç beklemiyordu. Binlerce Ýranlý okur, Coelho’nun imza günlerine, söyleþilerine katýldý. Paulo duygularýný þöyle ifade ediyor: ‘Pek çok armaðan aldým, bana duyulan sevgiyi hissettim ama hepsinden önemlisi, yazdýklarýmýn anlaþýldýðýný gördüm ve bu beni derinden etkiledi. Hiç beklemediðim bir þekilde, kendimden önce ruhum ulaþmýþ buraya; kitaplarým buradaydý; daha önce hiç görmediðim insanlarda eski dostlarýmý buldum. Tanýmadýðým topraklarda yabancýlýk çekmedim. Daha ötesi, dünya yüzünde her insanla iletiþim kurulabileceðini görmek beni son derece etkiledi ve mutlu Santiago de Compostela’ya bir ziyaret, Ýspanya, 2001. Rio de Janeiro’daki Instýtuto Paulo Coelho, Brezilya. etti. Ýran, bana bunun mümkün olduðunu gösterdi.’ Eylül ayýnda Þeytan ve Genç Kadýn, Ýtalya (Bompiani), Portekiz (Pergaminho) ve Brezilya’da (Objetiva) ayný anda yayýnlandý. Tam kitabýn çýktýðý dönemde Paulo, Rio de Janeiro’daki evinde, dünyanýn dört bir yanýndan gelen basýn mensuplarýna düzinelerce röportaj verdi. Ayný günlerde, Instituto Paulo Coelho'nun varlýðý da ilk kez duyuruldu;1996 yýlýnda Paulo Coelho ve eþi Christina Oiticica tarafýndan kurulan enstitü, baþta çocuklarla yaþlýlar olmak üzere, Brezilya’daki yardýma muhtaç kimselere destek ve fýrsat saðlýyor. Paulo, 2001 yýlýnda Almanya’nýn en eski ve en saygýn ödülü olan ‘BAMBI’ye layýk görüldü. Jüriye göre, Paulo Coelho’nun kadere ve her insanýn karanlýk bir dünyada ‘ýþýðýn savaþçýsý’ olma yeteneðini kendinde barýndýrdýðýna inanmasýnda, son derece insani bir mesaj var; özellikle o yýl, mesaj apayrý bir önem kazanmýþtý. Guadalajara Kitap Fuarý’ndaki imza günü, Meksika, 2001. Paulo Kolombiya’yý ilk kez 2001 yýlýnda, Bogotá’daki Uluslararasý Kitap Fuarý sýrasýnda ziyaret etti. Binlerce insan, yolunu gözledikleri idollerini, bir pop-star gibi karþýladýlar. Paulo onlardan sakin olmalarýný, sabretmelerini istedi; imzasýz kitap kalmayacaktý. Beþ saat sonra, 4000 kitap imzalanmýþ ve satýlmýþtý. Eylül ayýnda, Londra’daki Borders Kitabevi’nde, bir dizi inanýlmaz imza gününe daha katýldý Paulo. Organizasyon Yöneticisi Finn Lawrence’a göre, Paulo’nun yeni kitabý Þeytan ve Genç Kadýn’ý (HarperCollins), beþ kýtadan (Japonya, Pakistan, Angola, Amerika ve tüm Avrupa ülkelerinden) gelen insanlara imzalamasý, ‘kuþkusuz yýlýn en büyük olayýydý’. Kasým ayýnda gittiði Meksika’da ise, binlerce okur saatlerce, onun Guadalajara Kitap Fuarý’na gelmesini bekledi. 2002’nin baþýnda, Paulo ilk kez gittiði Çin’de, Þangay, Pekin ve Nanjing’i ziyaret ederek, imza günlerine ve söyleþilere katýldý. Bogotá Kitap Fuarý’ndaki imza günü, Kolombiya, 2001. 25 Temmuz 2002’de Paulo Coelho, son derece saygýn bir kurum olan Brezilya Edebiyat Akademisi’nin (ABL) 21 numaralý sandalyesine seçildi. Merkezi Rio de Janeiro’da bulunan Akademi’nin amacý, Brezilya’nýn dilini ve kültürünü korumak. Akademi’ye seçilmesini izleyen iki gün içinde Paulo, okurlarýndan üç binin üzerinde mektup aldý ve ülke çapýnda medyanýn ilgi odaðý haline geldi. Evinden her çýktýðýnda sokaklarda alkýþlarla karþýlanýyordu. Paulo, o güne dek milyonlarca okuru tarafýndan çok sevilmesine raðmen, bazý eleþtirmenler tarafýndan sert bir dille eleþtirilmiþti. Ýþte bu nedenle, Akademi’ye kabul edilmesi son derece önemli bir toplumsal olaydý. Paulo, 28 Ekim’de, ütopyayý ve inancý öven bir konuþma yaparak Akademi’deki görevine baþladý. Konuþmasýnda, seleflerinden ekonomist Roberto Campos’tan alýntý yaptý, ‘Okun gücü, hedefin deðerini yükseltir’ ve ekledi, ‘eleþtirmenler tarafýndan þiddetle Eylül ayýnda Paulo, Londra'daki Borders Kitabevi'nde, beþ kýtadan, Japonya, Pakistan, Angola, Pekin’deki okurlarýyla birlikte, Çin, 2002. Academic Kitabevi’ndeki imza günü, Helsinki, Finlandiya, 2002. yargýlandýðým zamanlarda, hep bu cümleyi aklýmdan geçirdim ve vazgeçmeyeceðim bir baþka hayalimi hatýrladým: bir gün Brezilya Edebiyat Akademisi’ne girmek.’ Eylül 2002’de, beþ kitabýnýn birden ayný anda en çok satanlar listesinde bulunduðu Rusya’ya yaptýðý ziyaret, gerçek bir sansasyon yarattý. Birinci sýrada olan Þeytan ve Genç Kadýn’ýn ardýndan, Simyacý, Iþýðýn Savaþçýsýnýn El Kitabý, Veronika Ölmek Ýstiyor ve Beþinci Dað (Yayýnevi Sophia) geliyordu. Ýki hafta içinde, Rusya’da 250.000’in üzerinde Coelho kitabý satýldý; böylece, bir yýllýk toplam satýþ rakamý bir milyonun üzerine çýkmýþ oldu. MDK zincirinin pazarlama müdürüne göre, Paulo’nun imza gününün bir benzeri daha görülmemiþti. ‘Bugüne kadar, en sevdikleri yazarýn imzasýný almak için bu kadar okurun buraya toplandýðý hiç olmadý. Kitabevimizde pek çok Moskova’daki imza günü, Rusya, 2002 Amerika ve Avrupa'dan pek çok kiþinin katýldýðý, inanýlmaz imza günleri gerçekleþtirdi. imza ve okuma günü düzenledik. Daha önce de burada, Sayýn Yeltsin, Sayýn Gorbaçev ve hatta Sayýn Putin gibi ünlü konuklarýmýz oldu, ama hiçbir zaman bu kadar çok insan bir araya gelmedi. Ýnanýlmazdý. MDK dev kalabalýðýn arasýna girmeye çalýþan yüzlerce kiþiyi geri çevirmek zorunda kaldý.’ Ekim 2002’de, Paulo, Frankfurt’ta ‘2002 Club of Budapest Planetary Sanat Ödülü’nü ve Münih’te ‘2002 Corine En Ýyi Kurgu Ödülü’nü aldý. Ekim ayýnda, yazar, bu kez Ýskandinav ülkelerini ziyaret etti. Oslo’daki Tanum Karl Johan, Rockfeller kitabevlerinde (Bokbadet adlý televizyon programý için), Helsinki’deki Academic Kitabevi’nde, Stokholm’deki NK Kitabevi’nde çeþitli etkinliklere katýldý. Paulo, okurlarýnýn içten desteðine her zaman çok deðer verdi. Baþarýsý, yalnýzca kitaplarýyla sýnýrlý kalmadý, farklý sosyal ve kültürel alanlara da yayýldý. Çeþitli tiyatro gruplarý, yapýtlarýndaki üstün dramatik ve þiirsel potansiyeli gördüler. Örneðin Simyacý, beþ kýtada çeþitli sahne sanatlarýna uyarlandý: müzikaller, dans tiyatrosu, kukla þovlarý, dramatize okumalar, opera. Kitap, er ya da geç, Broadway sahnesinde bir müzikal olarak da sahnelenecek. Paulo’nun tiyatroya uyarlanmaya uygun diðer kitaplarý, Veronika Ölmek Ýstiyor, Piedra Irmaðý’nýn Kýyýsýnda Oturdum, Aðladým ve Þeytan ve Genç Kadýn. 2003 Ajandasý, V&R, Arjantin. Simyacý, The Cornish Theatre Collective, Ýngiltere, 2001/2002 sezonu. Elektronik oyunlar. Simyacý, Teatrul Odeon, Romanya, Yaz 2002. Simyacý, Chung Ying Tiyatro Grubu, Hong Kong, Çin, 2001. Kitaplarýn yaný sýra, yazar ve yapýtlarýyla ilgili, aralarýnda ajandalarýn, takvimlerin, randevu defterlerinin, sanat kitaplarýnýn ve hatta üç elektronik oyunun da bulunduðu çeþitli ürünler mevcut. ‘Hac’, ‘Efsane’ ve ‘Alamut’un Sýrlarý’ (The Arxel Guild) gibi elektronik oyunlar, yazarýn iþbirliðiyle yaratýldý. Paulo, makale ve köþe yazýlarýyla da, hep medyanýn içinde oldu. Yýllar içinde, en önemli gazete ve dergilerin hepsine makaleler, denemeler yazdý. Mart 1998’de, bir Brezilya gazetesi olan ‘O Globo’da, haftada bir köþe yazýsý yazmaya baþladý. Okurlarýn o kadar ilgisini çekti ki, Sant Jordi bu köþeyi pek çok uluslararasý medya kuruluþuna satmaya baþladý. Dört yýldýr, Meksika’daki Reforma gibi gazeteler bu yazýlarý yayýnlýyor. Paulo’nun köþe yazýlarý, düzenli olarak Aktüel Dergisi (Türkiye), ‘Corriere della Sera’ (Ýtalya), ‘El Semanal’ (Ýspanya), ‘Te Nea’ (Yunanistan), ‘TV Hören+Sehen’ ve ‘Welt am Sonntag’ (Almanya), ‘Anna’ (Estonya), ‘Zwierciadlo’ (Polonya), ‘El Universo’ (Ekvador), ‘El Nacional’ (Venezuela), ‘El Espectador’ (Kolombiya), ‘The China Times Daily’nin de (Tayvan) aralarýnda bulunduðu pek çok gazete ve dergide yayýnlanýyor. Okuyucu mektubu, ‘El Semanal’, Ýspanya. HAFTANIN MEKTUBU “Coelho'nun Günlük Gerçekleri” ‘Ta Nea’daki köþesi, Yunanistan. ‘Aktüel’deki köþesi, Türkiye. Brezilyalý internet portalý UOL’deki mesaj. Ben 12 yaþýnda bir kýzým. Aslýnda ‘El Semanal’da anlatýlanlarý anlayamayacak kadar küçüðüm, ama onun insanlara hiçbir þey katmayan dedikodularla ilgilenmek yerine, ilginç konularla ilgilenen dergilerden biri (tek olduðunu söyleyemem) olduðunu düþünüyorum. En eðlenceli bulduðum yeri (dilerim okuyan her çocuk ciddiye alýyordur) Paulo Coelho'nun öyküleri, çünkü onlar, durup üzerinde düþünmediðimiz 'günlük gerçekler’den oluþuyor ve hayatýmýzý daha hoþ, daha mutlu bir hale getirebilirler. Christina Iraberri Pérez, Huesca, Ýspanya. Madrid’deki Discovery Networks için çekilen belgeselin tanýtýmý, Ýspanya, 2001. Basýn toplantýsý, Interfax, Moskova, Rusya, 2002. Polonya'daki Twoj Styl isimli TV programý için yapýlan röportaj, çekim Fransa’da gerçekleþtirildi, 2002. Aichi için bir belgesel çekimi sýrasýnda, Japonya, 2001. Paulo internette de yazýyor. 365 kýsa denemeden oluþan bir yazýsý dizisi, Ynet (Ýsrailli), RCS (Ýtalyan), UOL (Portekizli) ve Terra (Ýspanyol) gibi internet portallarýnda günlük mesaj olarak yayýnlandý. Paulo’nun ayrýca, 30.000 abonesi olan bir sanal gazetesi de var: The Manual On-line. Paulo’nun hayatý, Discovery Networks/Polo de Imagem (Latin Amerika ve Ýspanya), ZDF (Almanya) ve Unknown Planet’te (Rusya) belgesellere konu oldu. Diðer bazý programlarda, seyahat ederken (RTE, Ýrlanda) ve hac yolculuðundayken (NHK and Aichi, Japonya) çekilmiþ görüntüleri yer aldý. Brezilya’da yaþamýn çeþitli yönlerini konu eden baþka belgesellerde de göründü (Productions Espace Vert, Kanada ve Fransa). Informe Semanal (Ýspanya, 2001), Q&A (CNN, 1999) ve Hard Talks with Tim Sebastian (BBC, 1999) gibi uluslararasý televizyon kanallarýnda da kendisine yer verildi, röportajlarý yayýnlandý. Paulo, ‘The New York Times’ (ABD), ‘El País’ (Ýspanya), ‘Der Spiegel’ (Almanya), ‘Le Monde’ ve ‘Express’ (Fransa), ‘Corriere della Sera’ ve ‘La Reppublica’ (Ýtalya) gibi pek çok baþka medya kuruluþuna da röportajlar verdi. Paulo Coelho'nun yeni kitabý. On Bir Dakika Bir varmýþ bir yokmuþ, bir zamanlar, Maria adýnda bir fahiþe varmýþ. Durun bir dakika. ‘Bir varmýþ bir yokmuþ’, çocuk masallarýnýn baþýna çok yakýþýr sahiden de, oysa ‘fahiþe’ yetiþkinlere özgü bir sözcük. Bir öykü, böylesi açýk bir çeliþkiyle nasýl baþlatýlabilir? Her neyse, mademki ömrümüzün her ânýnda bir ayaðýmýz peri masallarýnda, öbürüyse uçurumda, býrakalým bu öykü de böyle baþlasýn. Bir varmýþ bir yokmuþ, bir zamanlar Maria adýnda bir fahiþe varmýþ. Bütün fahiþeler gibi, o da doðduðunda bakire ve masumdu, genç kýzlýðýnda, hayatýnýn erkeðine (zengin, yakýþýklý ve akýllý biri olacaktý bu) rastlamayý, onunla (telli duvaklý) evlenmeyi, (ileride büyük adam olacak) iki çocuk yapmayý, (denize bakan) güzel bir evde yaþayacaklarýný hayal etti. Babasý esnaf, annesi terziydi. Brezilya’da, yaþadýðý Nordeste kentinde tek bir sinema, tek bir gece kulübü ve tek bir banka þubesi vardý; iþte bu nedenle Maria beyaz atlý prensinin ansýzýn ortaya çýkýp yüreðini çalacaðý ve kendisinin de onunla birlikte dünyayý keþfe çýkacaðý günü bekler dururdu. “Paulo Coelho’nun baþarýsýnýn ardýnda, Yeni Dünya iyimserliði yatýyor. Kitaplarýnda sürekli ayný mesajý yineliyor: Yaþamýný bir yolculuk gibi düþün ve kendi ‘kiþisel menkýbe’ni gerçekleþtirmeye bak, ne olursa olsun...” Cumhuriyet, Haziran 1998 “Paulo Coelho’nun gücü kuþkusuz, yalýn, açýk ve sade dilinde yatýyor. Yanlýþ anlamayýn: Yalýn, açýk ve sadeyi yakalamaktan daha zoru yoktur.” ‘Le Nouvel Observateur’, Fransa, Mayýs 1998. “Kitaplarý, milyonlarca insanýn, yaþamýn deðerini anlamasýný saðlýyor.” ‘The Times’, Ýngiltere, Mart 1998. “Paulo Coelho, Brezilyalýlarýn dünyaya son armaðaný, bir edebiyat devi.” Mimoza dergisi, Ekim 1998 “Ýnsanlarýn iç dünyalarýný keþfetme tutkusunu, hayata umutla ve inançla bakma tutkusunu harekete geçirdi Coelho.” Milliyet, Nisan 2000 “Coelho ile gerçek ve sihir arasýndaki sýnýr eriyor. Bu özelliði onu, Güney Amerika edebiyat geleneðinin en iyilerinin arasýna sokuyor.” ‘Profil’, Avusturya, Þubat 2000. Christina Oiticica tarafýndan yapýlan bir resim, 1986. <> YAYINLARI Hayriye Caddesi No. 2, 80060 Galatasaray, Ýstanbul Tel: (0212) 252 56 75 - 252 59 88 - 252 59 89 Fax: (0212) 252 72 33 http://www.canyayinlari.com e-posta: yayinevi@canyayinlari.com