- Düzce Orman ve Su İşleri Müdürlüğü
Transkript
- Düzce Orman ve Su İşleri Müdürlüğü
DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ DÜZCE İL ÇEVRE DURUM RAPORU DÜZCE-2004 I ULUSAL ÇEVRE ANDI Şimdiki ve gelecek kuşakların temiz ve sağlıklı bir çevrede yaşama hakkına sahip olduğu gerçeğinden hareketle, Çevreye duyarlı bir kalkınmadan yana olduğumu vurgulayarak; Doğal kaynakların ekonomik kalkınmanın hem kaynağını hem sınırı oluşturduğunu bilerek, Çevrenin korunması ve geliştirilmesinde bireysel katkı ve katılımın gereğine ve önemine inanarak; Çevresel değerlere sahip çıkıp zarar verenleri uyaracağıma, doğal kaynaklardan faydalanırken tutumlu davranacağıma, sürdürülebilir kalkınma ilkeleri doğrultusunda hareket edeceğime, bu yönde işbirliği ve dayanışma anlayışı içerisinde hareket ederek, çevre konusunda herkese ÖRNEK olacağıma söz veririm. II III TAKDİM 21. yüzyılın eşiğindeki dünyamız, teknolojide hızla ilerlemenin yanında büyük bir hızla da canlı hayatını tehlikeye sürüklemektedir. Tabiat kaynaklarının tahrip edilmesi, doğal dengenin bozulması, insanlığın geleceği için ciddi kaygıların ortaya çıkmasına yol açmaktadır. Ekolojik dengenin bozulması sonucu ortaya çıkan çevre kirliliği, insanın yaşam kalitesini olumsuz yönde etkilemektedir. Ülkemizde de çeşitli yönleriyle hızlı bir gelişme yaşanırken, kaçınılmaz olarak çevre sorunları da meydana gelmektedir. Kentlerdeki nüfus artışına ve hızlı kentleşmeye karşılık olarak eğitim, sağlık, yeni yerleşim alanlarının yer seçimi ve bunların planlanması da giderek zorlaşmaktadır. Bu da başta toprak, su ve hava olmak üzere tüm doğal kaynakların kirlenmesine ve sınırlı olan temel enerji kaynaklarımızın giderek tükenmesine yol açmaktadır. Ülkemizde katı atıklar düzenli depolanmamakta her geçen gün çöp döküm yerleri büyümekte, ketleşmeyle birlikte gürültü problemleri oluşmakta, ormanların yok edilmesi ile birlikte erozyon ve çölleşme sorunları yaşanmaktadır. Bu durum canlıların bir bütün olarak geleceğini tehdit etmektedir. Kirlenmiş bir çevrenin temizlenmesi için bazen çok büyük bir bedel ödeme zorunluluğu doğmaktadır. Dolayısıyla çevreyi kirletmemenin yol ve yöntemlerini ortaya koymak ve bu yöntemleri geliştirip uygulamak zorundayız. Anayasanızın 56 ncı maddesinde “Herkes sağlıklı ve dengeli bir çevrede yaşama hakkına sahiptir. Çevreyi geliştirmek, çevre sağlığını korumak ve çevre kirliliğini önlemek devletin ve vatandaşların ortak görevidir.” denilmektedir. Buna göre, çevrenin korunması ve geliştirilmesi sorumluluğu hepimize aittir. Sunulan bu çalışmada Düzce’nin coğrafik konumu, doğal kaynakları, hava, su, toprak ve arazi kullanımı, flora-fauna, turizm, tarım ve hayvancılık, madencilik, enerji, sanayi ve teknoloji, altyapı-ulaşım ve haberleşme, yerleşim alanları ve nüfus, atıklar, gürültü ve titreşim, afetler, sağlık ve çevre, çevre eğitimi ile çevre yönetimi ve planlama gibi çevre açısından önemli konuşlara ilişkin temel bilgiler bulunmaktadır. Bu veriler, hem bölgenin geleceğe yönelik planlanmasında hem de halkın ve yatırımcıların bilgilendirilmesinde yardımcı olabilecek düzeydedir. Valiliğimizce hazırlanan Çevre Durum Raporunun değerli bir bilgi kaynağı olarak yararlı olması dileğiyle hizmete sunuyoruz. Raporun hazırlanmasında emeği geçenler ile katkı sağlayan kurum ve kuruluşlara ayrı ayrı teşekkür ederim Sağlıklı ve temiz bir Düzce’de yaşamak dileği ile saygılarımı sunarım. İ. Halil NİMETOĞLU Düzce Valisi IV ÖNSÖZ 21.yüzyıla girdiğimiz günümüzde Dünya’nın ve Türkiye’nin gündemini; İnsan Hakları, Demokratikleşme ve Çevre Sorunları oluşturmaya devam etmektedir. Dünya Tarım toplumundan sanayi toplumuna, sanayi toplumundan bilgi ve iletişim çağına geçmiştir. Bilim ve enformasyon çağı olan günümüzde insanoğlunun yarattığı çevre sorunlarına yine insanoğlunun çözüm bulması zorunludur. Hızla artan dünya nüfusu, plansız endüstrileşme ve sağlıksız kentleşme, nükleer denemeler bölgesel savaşlar, verimi artırmak amacıyla kullanılan tarım ilaçları, yapay gübreler ve deterjan gibi kimyasal maddeler giderek çevreyi kirletmeye başlamış bunun sonucu olarak, büyük oranda kirlenen su, hava, toprak canlılar için zararlı olabilecek boyutlara ulaşmıştır. Deprem, toprak kayması, su baskının gibi doğal afetlerin ve savaşların neden olduğu çevre sorunlarını bir yana bırakırsak, çevrenin ve doğal dengenin bozulması canlıların yaşamını tehdit eder hale gelmesi, büyük sanayi devrimi ile başlamıştır. Sanayileşme hamlesi yapan bir toplum olarak, Türkiye’de özellikle son 20 yılda hava, su ve toprak gibi doğal kaynaklara sanki hiç tükenmeyecekmiş gibi davranılmış, doğal çevre hızlı bir şekilde kötüleşmiştir. Türkiye’deki karşı karşıya bulunan çevre sorunları temel nitelikleri itibariyle : Sanayi, tarım, enerji ulaştırma ve turizm gibi ekonomik sektörlerin neden olduğu sorunlar, Nüfus, göç ve kentleşme hareketlerine bağlı olarak ortaya çıkan alt yapı eksiklikleri şeklinde görülen sorunlar, Doğal kaynakların rasyonel bir şekilde kullanılması sonucu ortaya çıkan sorunlar, Sınırlar ötesi ve global çevre sorunlarının etkileriyle ortaya çıkan sorunlar olarak gruplandırılabilir. Bilindiği üzere İl Çevre Durum Raporları, o ilin tüm çevre değerlerini bir bütün içinde toplayacağı gibi ileride hazırlanacak olan Türkiye Çevre Durum Raporu ve Türkiye Çevre Envanteri’nin hazırlanmasına da sağlıklı bir temel oluşturmaktadır. İl Çevre Durum Raporları ayrıca, sürekli ve dengeli kalkınmayı hedeflerken korunmasına özen gösterilmesi gereken ekosistemlerin devamlılığının sağlanmasında, insan ihtiyaçları ve doğal kaynaklar arasındaki dengenin kurulmasında, araştırmacılara temel bilgi sunarken araştırmacıların yön ve hedeflerinin belirlenmesinde, ÇED Raporlarının ve Proje Tanıtım Dosyalarının hazırlanmasında, çevreyi kirleten kurum, kuruluş ve tesislerin belirlenmesinde, çevre konusunda eksik bilgilerin temin edilmesinde önemli bir kaynak özelliği taşımaktadır. Düzce İli Çevre Durum Raporunda İlimiz çeşitli yönleriyle ele alınarak kapsamlı bir envanter oluşturulmuş, bu konuda bilgi edinmek isteyenlerin hizmetine sunulmuştur. Bu kaynağın hazırlanmasında emeği geçen tüm kurum ve kuruluşlara teşekkür ederim. Sağlıklı ve temiz bir dünyada yaşamanın ilk koşulu çevreyi korumaktır. Çevreyi korumak için hep birlikte elele, Saygılarımla... Seyfettin TÜRKEKUL İl Çevre ve Orman Müdürü V HAZIRLAYANLAR Çevre Yönetimi - ÇED ve Planlama Şube Müdürlüğü Alev BEKLER Şube Müdürü Mevlüt Şanlı ŞİMŞEK Çevre Mühendisi Gülsevil ÇETİN YAZGAN Çevre Mühendisi Koray ORHAN Çevre Mühendisi Gülen ÖZTÜRK Çevre Mühendisi Ayhan DOĞRU Sağlık Teknisyeni VI DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU İÇİNDEKİLER A. COĞRAFİK KAPSAM ....................................................................................................... I A.1. Giriş ................................................................................................................................1 A.2. İl ve İlçe Sınırları ............................................................................................................4 A. 3. İlin Coğrafik Durumu ..................................................................................................8 A.4. İlin Topoğrafyası ve Jeomorfolojik Durumu..................................................................9 A.5. Jeolojik Yapı ve Stratigrafi...........................................................................................13 A. 5.1. Metamorfizma ve Mağmatizma :..........................................................................20 A. 5.2. Tektonik ve Paleocoğrafya : .................................................................................24 B. DOĞAL KAYNAKLAR....................................................................................................29 B.1. Enerji Kaynakları ..........................................................................................................29 B.1.1. Güneş .....................................................................................................................29 B.1.2. Su Gücü..................................................................................................................30 B.1.3 Kömür .....................................................................................................................31 B.1.4 Doğal Gaz ...............................................................................................................31 B.1.5 Rüzgar .....................................................................................................................31 B.1.6 Biyokütle.................................................................................................................31 B.1.7 Petrol .......................................................................................................................31 B.1.8 Jeotermal Sahalar ....................................................................................................31 B.2. Biyolojik Çeşitlilik........................................................................................................32 B. 2. 1. Ormanlar ..............................................................................................................32 B.2.1.1. Odun Üretimine Ayrılan Tarım Alanları ........................................................34 B.2.2 Çayır ve Meralar .....................................................................................................34 B.2.3 Sulak Alanlar ..........................................................................................................34 B.2.4 Flora ........................................................................................................................35 B.2.5. Fauna......................................................................................................................38 B.2.6. Milli Parklar, Tabiat Parklar, Tabiat Anıtı, Tabiatı Koruma Alanları ve Diğer Hassas Yöreler..................................................................................................................43 B.3. Toprak ...........................................................................................................................47 B.4. Su Kaynakları ...............................................................................................................50 B.4.1. İçme Suyu Kaynakları ve Barajlar:........................................................................50 B.4.2. Yeraltı Su Kaynakları ...........................................................................................53 B.4.3. Akarsular................................................................................................................53 B.4.4. Göller ve Göletler ..................................................................................................54 B.5. Mineral Kaynaklar ........................................................................................................54 B.5.1 Sanayi Madenleri ....................................................................................................54 B.5.2. Metalik madenler ...................................................................................................55 B.5.3. Enerji Madenleri ....................................................................................................55 B.5.4. Taşocakları Nizamnamesine Tabi Olan Doğal Malzemeler ..................................55 C. HAVA (ATMOSFER VE İKLİM) ...................................................................................56 C.1. İklim ve Hava................................................................................................................56 C.1.1. Doğal Değişkenler .................................................................................................56 C.1.1.1. Rüzgar .............................................................................................................56 I DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU C.1.1.2. Basınç..............................................................................................................57 C.1.1.3. Nem.................................................................................................................58 C.1.1.4 . Sıcaklık: .........................................................................................................59 C.1.1.5. Buharlaşma: ....................................................................................................59 C.1.1.6. Yağışlar ...........................................................................................................61 C.1.1.6.1. Yağmur ....................................................................................................61 C.1.6.1.2.Kar, Dolu, Sis ve Kırağı............................................................................61 C.1.1.7. Seller ...............................................................................................................62 C.1.1.8. Kuraklık ..........................................................................................................63 C.1.1.9. Mikroklima .....................................................................................................63 C.1.2. Yapay Etmenler .....................................................................................................63 C.1.2.1. Plansız Kentleşme...........................................................................................63 C.1.2.2. Yeşil Alanlar ...................................................................................................65 C.1.2.3. Isınmada Kullanılan Yakıtlar..........................................................................67 C.1.2.4. Endüstriyel Emisyonlar...................................................................................68 C.1.2.5. Trafikten Kaynaklanan Emisyonlar ................................................................69 C.2. Havayı Kirletici Gazlar ve Kaynakları .........................................................................71 C.2.1. Kükürtdioksit Konsantrasyonu ve Duman.............................................................71 C.2.2. Partikül Madde (PM) Emisyonları.........................................................................72 C.2.3. Karbonmonoksit Emisyonları ................................................................................73 C.2.4 . Azot Oksit (NOx) Emisyonları .............................................................................73 C.2.5. Hidrokarbon ve Kurşun Emisyonları .....................................................................73 C.3. Atmosferik Kirlilik .......................................................................................................74 C.3.1. Ozon Tabakasının İncelenmesinin Etkileri............................................................74 C.3.2. Asit Yağışlarının Etkileri .......................................................................................75 C.4 . Hava Kirleticilerinin Çevreye Olan Etkileri ...............................................................75 C.4.1. Doğal Çevreye Etkileri ..........................................................................................75 C.4.1.1. Su Üzerindeki Etkileri ....................................................................................75 C.4.1.2 Toprak Üzerine Etkileri ...................................................................................76 C.4.1.3. Flora ve Fauna Üzerindeki Etkileri.................................................................76 C.4.1.4. İnsan Sağlığı Üzerindeki Etkileri....................................................................76 C.4.2. Yapay Çevreye (Görüntü Kirliliği Üzerine) Etkileri .............................................77 D.SU .........................................................................................................................................78 D.1. Su Kaynaklarının Kullanımı .........................................................................................78 D.1.1 Yer altı Suları..........................................................................................................78 D.1.2. Jeotermal Kaynaklar ..............................................................................................79 D.1.3 Akarsular ................................................................................................................80 D.1.4 Göller, Göletler ve Rezervuarlar.............................................................................85 D.1.5 Denizler ..................................................................................................................88 D.2 Doğal Drenaj Sistemleri ...............................................................................................89 D.3. Su Kaynaklarının Kirliliği ve Çevreye Etkileri ...........................................................90 D.3.1. Yer altı Suları ve Kirlilik .......................................................................................90 D.3.2. Akarsularda Kirlilik ...............................................................................................90 D.3.3 Göller, Göletler ve Rezervuarlarda Kirlilik ............................................................92 D.3.4 Denizlerde Kirlilik ..................................................................................................92 D.4 Su ve Kıyı Yönetimi, Strateji ve Politikaları .................................................................92 II DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU D.5. Su Kaynaklarında Kirlilik Etkenleri .............................................................................94 D.5.1. Tuzluluk.................................................................................................................95 D.5.2. Zehirli Gazlar.........................................................................................................95 D.5.3. Azot ve Fosforun Yol Açtığı Kirlilik ....................................................................95 D.5.4. Ağır Metaller ve İz Elementler ..............................................................................95 D.5.5. Zehirli Organik Bileşikler......................................................................................95 D.5.5.1. Siyanürler............................................................................................................95 D.5.5.2. Petrol ve Türevleri ..............................................................................................95 D.5.5.3. Polikloro Naftalinler ve Bifeniller ......................................................................95 D.5.5.4. Pestisitler ve Su Kirliliği.....................................................................................95 D.5.5.5. Gübreler ve Su Kirliliği ......................................................................................95 D.5.5.6. Deterjanlar ve Su Kirliliği ..................................................................................95 D.5.6. Çözünmüş Organik Maddeler................................................................................95 D.5.7. Patojenler ...............................................................................................................95 D.5.8. Askıda Katı Maddeler............................................................................................95 D.5.9. Radyoaktif Kirleticiler ve Su Kirliliği ...................................................................95 E. TOPRAK VE ARAZİ KULLANIMI ...............................................................................96 E.1 Genel Toprak Yapısı ......................................................................................................96 E.2 Toprak Kirliliği ..............................................................................................................98 E.2.I Kimyasal kirlenme...................................................................................................98 E.2.1.1 Atmosferik Kirlenme .......................................................................................98 E.2.1.2 Atıklardan Kirlenme ........................................................................................98 E.2.2. Mikrobiyal Kirlenme...........................................................................................100 E.3. Arazi............................................................................................................................100 E.3.1. Arazi Varlığı.........................................................................................................100 E.3.1.1. Arazi Sınıfları...............................................................................................100 E.3.1.2. Kullanım Durumu .........................................................................................102 E.3.2. Arazi Problemleri .................................................................................................105 F. FLORA – FAUNA VE HASSAS YÖRELER................................................................107 F.1 . Ekosistem Tipleri .......................................................................................................107 F.1.1.Ormanlar................................................................................................................107 F.1.1.1. Ormanların Ekolojik Yapısı ..........................................................................107 F.1.1.2 İlin Orman Envanteri......................................................................................107 F.1.1.3 Orman Varlığının Yararları ...........................................................................108 F.1.1.4 Orman Kadastrosu ve Mülkiyet Durumları....................................................108 F.1.2. Çayır ve Meralar...................................................................................................109 F.1.3.Sulak Alanlar.........................................................................................................109 F.1.4. Diğer alanlar (Stepler vb.) ....................................................................................109 F.2 .Flora ............................................................................................................................109 F.2.1. Habitat ve Toplulukları ........................................................................................109 F.2.2. Türler ve Populasyonları ......................................................................................111 F.3. Fauna ...........................................................................................................................113 F.3.1. Habitat ve Toplulukları ........................................................................................113 F.3.2. Türler ve Populasyonları ......................................................................................113 F.3.3. Hayvan Yaşama Hakları.....................................................................................119 F.3.3.1. Evcil Hayvanlar.............................................................................................119 III DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU F.3.3.1.1. Sahipli Hayvanlar ...................................................................................119 F.3.3.1.2. Sahipsiz Hayvanlar.................................................................................119 F.3.3.2. Nesli Tehlike Altında Olan ve Olması Muhtemel Evcil ve Yaban Hayvanlar ...................................................................................................................120 F.3.3.3. Hayvan Hakları İhlalleri...............................................................................120 F.3.3.4. Valilikler, Belediyeler ve Gönüllü Kuruluşlarla İşbirliği..............................120 F.4. Hassas Yöreler Kapsamında Olup (*) Bölümdeki Bilgilerin İsteneceği.....................120 Alanlar ................................................................................................................................120 F.4.1. Ülkemiz Mevzuatı Uyarınca Korunması Gereken Alanlar ..................................120 F.4.1.1. 2873 Sayılı Milli Parklar Kanunu’nun 2, Maddesinde Tanımlanan ve Bu Kanunun 3. Maddesi Uyarınca belirlenen “Milli Parklar” , “Tabiat Parkları” , “Tabiat anıtları” ve “Tabiatı Koruma Alanları” .........................................................120 F.4.1.2. 3167 Sayılı Kara Avcılığı Kanunu Uyarınca Çevre ve Orman Bakanlığı’nca Belirlenen “Yaban Hayatı Koruma Sahaları ve Yaban Hayvanı Yerleştirme Alanları” .................................................................................................124 4.Alanın Açıklamalı Tanımı :Gölyaka – Gölormanı yolunun kuzeyinde yer alan Koruma Alanı, Hamamönü Köyü 2 no’lu okulundan başlayarak Hamamüstü Deresi’ni izleyerek Büyük Melen Çayı’na ve Orman Fidanlığı’na; Orman Fidanlığı’nın kuzey sınırındaki Uğursuyu kum ocağından tarla ve bahçe sınırlarını izleyerek Göl Ormanı 2 no.’lu okuluna ve bu noktadan itibaren Gölyaka – Gölormanı yolu ile sınırlanmaktadır. ....................................................124 F.4.1.3. 2863 Sayılı Kültürel ve Tabiat varlıklarını Koruma Kanunu’nun 2.Maddesinin “a – Tanımlar” Bendinin 1.,2.,, ve 5, Alt Bentlerinse “ Kültür Varlıkları”, “Tabiat Varlıkları”, “Sit” ve “Koruma Alanı” olarak tanımlanan ve Aynı Kanun İle 3386 Sayılı Kanunun (2863 Sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu’nun Bazı maddelerinin Değiştirilmesi ve Bu Kanununa Bazı Maddelerin Eklenmesi Hakkında Kanun ) İkgili maddeleri Uyarınca tespiti ve Tescili yapılan Alanlar................................................................................................126 Varlık Türü .............................................................................................................127 F.4.1.4. 1380 Sayılı Su Ürünleri kanunu kapsamında Olan Su Ürünleri İstihsal ve Üreme Sahaları ...........................................................................................................128 F.4.1.5. 1/9/1988 Tarihli ve 19919 Sayılı Resmi Gazete’ de Yayımlanan Su Kirliliği Kontrol Yönetmeliğşi’nin 17 inci ve 1/7/1999 Tarihli ve 23742 Sayılı Resmi Gazete’de Yayımlanan Yönetmelikle Değişik 15.,19. Ve 20. Maddelerinde Tanımlanan Alanlar ....................................................................................................128 F.4.1.6. 2/11/1986 Tarihli ve 19269 sayılı Resmi Gazete’ de Yayımlanan Hava Kalitesinin Korunması Yönetmeliği’nin 49. Maddesinde Tanımlanan “Hassas Kirlenme Bölgeleri” ...................................................................................................128 F.4.1.7. 2872 Sayılı Çevre Kanunu’nun 9,Maddesi Uyarınca Bakanlar Kurulu tarafından “Özel Çevre Koruma Bölgeleri” Olarak Tespit ve İlan Edilen Alanlar. ..128 F.4.1.8. 2960 Sayılı Boğaziçi Kanunu’ na Göre Koruma Altına Alınan Alanlar.......128 F.4.1.9. 6831 sayılı Orman Kanunu gereğince Orman Alanı Sayılan Yerler............128 F.4.1.10. 3621 Sayılı Kıyı Kanunu Gereğince Yapı Yasağı Getirilen Alanlar ..........128 F.4.1.11. 3573 Sayılı Zeytinciliğin Islahı ve Yabanilerin Aşılattırılması Hakkında Kanunda Belirtilen Alanlar.........................................................................................128 F.4.1.12. 4342 sayılı Mera Kanununda Belirtilen Alanlar ........................................128 F.4.1.13. 30.01.2002 Tarih ve 24656 sayılı resmi Gazete’de yayımlanarak Yürürlüğe Giren “Sulak Alanların Korunması Yönetmeliği” nde Belirtilen Alanlar.128 İlimizdeki Sulak Alanlar.............................................................................................128 IV DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU F.4.2. Ülkemizin Taraf Olduğu uluslar arası Sözleşmeler Uyarınca Korunması Gereken Alanlar..........................................................................................................128 F.4.2.1. 20/2/1984 Tarih ve 18318 sayılı Resmi Gazete’de Yayımlanarak Yürürlüğe Giren”Avrupanın Yaban Hayatı ve Yaşama Ortamlarını Koruma Sözleşmesi”(BERN Sözleşmesi) Uyarınca Koruma Altına alınmış Alanlardan “Önemli deniz Kaplumbağası Üreme alanları”nda Belirtilen I. ve II. Koruma Bölgeleri. “Akdeniz Foku Yaşama ve Üreme Alanları” ............................................128 F.4.2.2. 12/6/1981 Tarih ve 17368 sayılı Resmi Gazete’ de Yayımlanarak Yürürlüğe Giren “Akdeniz’ in Kirlenmeye Karşı Korunması Sözleşmesi” (Barcelona Sözleşmesi) Uyarınca Korumaya Alınan Alanlar....................................129 F.4.2.2.1. 23/10/1988 trihli ve 19968 sayılı resmi gazetede Yayımlanan “Akdeniz’de Özel Koruma Alanlarının Korunmasına Ait Protokol” Gereği Ülkemizde “Özel koruma Alanı” Olarak Belirlenmiş alanlar ....................................129 F.4.2.2.2. 13/9/1985 Tarihli Cenova Bildirgesi Gereği Seçilmiş Birleşmiş Milletler Çevre Programı Tarafından Yayımlanmış Olan “Akdeniz’de Ortak Öneme Sahip 100 Kıyısal Tarihi Sit” Listesinde Yer Alan Alanlar .................................................129 F.4.2.2.3. Cenova Deklerasyonu’nun 17. Maddesinde Yer Alan “Akdeniz’e Has Nesli Tehlikede Olan Deniz Türlerinin” Yaşama ve Beslenme Ortamı Olan Kıyısal Alanlar ........................................................................................................................129 F.4.2.3. 14/2/1983 Tarih ve 17959 Sayılı Resmi Gazete’de Yayımlanarak Yürürlüğe Giren “Dünya Kültür ve Tabiat Mirasının Korunması Sözleşmesi”nin 1. ve 2. Maddeleri Gereğince Kültür ve Turizm Bakanlığı Tarafından Koruma Altına Alınan “Kültürel Miras” ve “Doğal Miras” Statüsü Verilen Kültürel, Tarihi ve Doğal Alanlar .............................................................................................................129 F.4.2.4. 17/05/1994 Tarih ve 21937 Sayılı Resmi Gazete’de Yayımlanarak Yürürlüğe Giren “Özellikle Su Kuşları Yaşama Ortamı Olarak Uluslararası Öneme Sahip Sulak Alanların Korunması Sözleşmesi” (RAMSAR Sözleşmesi) Uyarınca Koruma Altına Alınmış Alanlar .................................................................................129 F.4.3. Korunması Gereken Alanlar (***) .......................................................................129 F.4.3.1. Onaylı Çevre Düzeni Planlarında, Mevcut Özellikleri Korunacak Alan Olarak Tesbit Edilen ve Yapılaşma Yasağı Getirilen Alanlar (Tabii Karakteri Korunacak Alan, Biogenetik Rezerv Alanları, Jeotermal Alanlar vb.) ......................129 F.4.3.2. Tarım Alanları: Tarımsal Kalkınma Alanları, Sulanan, Sulanması Mümkün ve Arazi Kullanma Kabiliyet Sınıfları I, II, III ve IV Olan Alanlar, Yağışa Bağlı Tarımda Kullanılan I. ve II. Sınıf İle, Özel Mahsul Plantasyon Alanlarının Tamamı130 F.4.3.3. Sulak Alanlar: Doğal veya Yapay, Devamlı veya Geçici, Suların Durgun veya Akıntılı, Tatlı, Acı veya Tuzlu, Denizlerin Gel-Git Hareketinin Çekilme Devresinde 6 Metreyi Geçmeyen Derinlikleri Kapsayan, Başta Su Kuşları Olmak Üzere Canlıların Yaşama Ortamı Olarak Önem Taşıyan Bütün Sular, Bataklık Sazlık ve Turbiyeler İle Bu Alanların Kıyı Kenar Çizgisinden İtibaren Kara Tarafına Doğru Ekolojik Açıdan Sulak Alan Kalan Yerler .......................................130 F.4.3.4. Göller, Akarsular, Yeraltısuyu İşletme Sahaları ...........................................130 F.4.3.5. Bilimsel Araştırmalar İçin Önem Arzeden ve/veya Nesli Tehlikeye Düşmüş veya Düşebilir Türler ve Ülkemiz İçin Endemik Olan Türlerin Yaşama Ortamı Olan Alanlar, Biyosfer Rezervi, Biyotoplar, Biyogenetik Rezerv Alanları, Benzersiz Özelliklerdeki Jeolojik ve Jeomorfolojik Oluşumların Bulunduğu Alanlar131 F.4.3.6. Mesire Yerleri; 6831 Sayılı Orman Kanununa Tabi Alanlarda Halkın Rekrasyonel Kullanımını Düzenleyip, Kullanımının Doğal Yapının Tahribine Neden Olmadan Yönlendirilmesini Sağlamak Üzere Ayrılan Alanlar ......................131 V DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU G- TURİZM ..........................................................................................................................134 G.1. Yörenin Turistik Değerleri .........................................................................................134 G.1.1. Yörenin Doğal Değerleri .....................................................................................134 G.1.1.1. Konum ..........................................................................................................134 G.1.1.2 Fiziki Özellikler .............................................................................................134 G.1.2. Kültürel Değerler .................................................................................................134 G.2.Turizm Çeşitleri ...........................................................................................................147 G.3. Turistik Altyapı...........................................................................................................152 G.4 Turist Sayısı .................................................................................................................154 G.5. Turizm Ekonomisi ......................................................................................................155 G.6. Turizm –Çevre İlişkisi ................................................................................................155 H. TARIM VE HAYVANCILIK ........................................................................................157 H.1. Genel Tarımsal Yapı...................................................................................................157 H.2. Tarımsal Üretim..........................................................................................................157 H.2.1. Bitkisel Üretim ....................................................................................................158 H.2.1.1. Tarla Bitkileri ...............................................................................................158 H.2.1.1.1. Buğdaygiller ..........................................................................................158 H.2.1.1.2. Baklagiller .............................................................................................160 H.2.1.1.3. Yem Bitkileri .........................................................................................161 H.2.1.1.4. Endüstriyel Bitkiler................................................................................161 H.2.1.2. Bahçe Bitkileri ..............................................................................................162 H.2.1.2.1. Meyve Üretimi.......................................................................................162 H.2.1.2.2. Sebze Üretimi ........................................................................................165 H.2.1.2.3. Süs Bitkileri ...........................................................................................165 H.2.2. Hayvansal Üretim ................................................................................................166 H.2.2.1. Büyükbaş Hayvancılık..................................................................................166 H.2.2.2. Küçükbaş Hayvancılık..................................................................................166 H.2.2.3. Kümes Hayvancılığı (Kanatlı Üretimi) .......................................................166 H.2.2.4. Su Ürünleri ...................................................................................................167 H.2.2.5. Kürk Hayvancılığı ........................................................................................167 H.2.2.6. Arıcılık ve İpekböcekçiliği ...........................................................................167 H.3. Organik Tarım ............................................................................................................168 H.4. Tarımsal İşletmeler .....................................................................................................169 H.4.1. Kamu İşletmeleri .................................................................................................169 H.4.2. Özel İşletmeleri....................................................................................................170 H.5 Tarımsal Faaliyetler .....................................................................................................171 H.5.1 Pestisit Kullanımı .................................................................................................171 H.5.2 Gübre Kullanımı ...................................................................................................172 H.5.3. Toprak Kullanımı ................................................................................................173 I. MADENCİLİK..................................................................................................................174 I.1 Maden Kanununa Tabi Olan Madenler ve Taş Ocakları Nizamnamesine Tabi ...........174 Olan Doğal Malzemeler .....................................................................................................174 I.1.1. Sanayi Madenleri ..................................................................................................174 VI DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU I.1.2. Metalik Madenler .................................................................................................174 I.1.3. Enerji Madenleri...................................................................................................174 I.1.4. Taş Ocakları Nizamnamesine Tabi Olan Doğal Malzemeler...............................174 I.2. Madencilik Faaliyetlerinin Yapıldığı Yerlerin Özellikleri........................................179 I.3. Cevher Zenginleştirme ...............................................................................................179 I.4. Madencilik Faaliyetlerinin Çevre Üzerine Etkileri ...................................................179 I.5. Madencilik Faaliyetleri Sonucunda Arazi Kazanım Amacıyla Yapılan Rehabilitasyon Çalışmaları:................................................................................................179 J- ENERJİ .............................................................................................................................181 J.1. Birincil Enerji Kaynakları............................................................................................181 J.1.1. Taşkömürü ............................................................................................................181 J.1.2. Linyit.....................................................................................................................181 J.1.3. Asfaltit...................................................................................................................181 J.1.4. Bitümlü Şist ..........................................................................................................181 J.1.5. Ham Petrol ............................................................................................................181 J.1.6. Doğal Gaz .............................................................................................................181 J.1.7. Nükleer Kaynaklar (Uranyum ve Toryum)...........................................................181 J.1.8. Orman ...................................................................................................................181 J.1.9. Hidrolik .................................................................................................................181 J.1.10. Jeotermal .............................................................................................................181 J.1.11. Güneş ..................................................................................................................182 J.1.12. Rüzgar .................................................................................................................182 J.1.13. Biyokütle.............................................................................................................182 J.2. İkincil Enerji Kaynakları..............................................................................................182 J.2.1. Termik Enerji .......................................................................................................182 J.2.2. Hidrolik Enerji ......................................................................................................182 J.2.3. Nükleer Enerji ......................................................................................................182 J.2.4. Yenilenebilir Elektrik Enerjisi Üretimi................................................................182 J.3. Enerji Tüketiminin Sektörlere Göre Dağılımı .............................................................182 J.4. Enerji Tasarrufu İle İlgili Yapılan Çalışmalar .............................................................183 K. SANAYİ VE TEKNOLOJİ ............................................................................................184 K.1. İl Sanayinin Gelişimi, Yer Seçimi Süreçleri ve Bunu Etkileyen Etkenler ................184 K.2. Genel Anlamda Sanayinin Gruplandırılması..............................................................184 K.3. Sanayinin İlçelere Göre Dağılımı ...............................................................................187 K.4. Sanayi Gruplarına Göre İşyeri Sayıları ve İstihdam Durumu ....................................196 K.5. Sanayi Gruplarına Göre Üretim Teknolojisi ve Enerji Kullanımı..............................225 K.6. Sanayiden Kaynaklanan Çevre Sorunları ve Alınan Önlemler ..................................229 K.6.1Sanayi Tesislerinden Kaynaklanan Hava Kirliliği ................................................231 K.6.2.Sanayi Tesislerinden Kaynaklanan Su Kirliliği...................................................232 K.6.3.Sanayi Tesislerinden Kaynaklanan Toprak Kirliliği ...........................................233 K.6.4.Sanayi Tesislerinden Kaynaklanan Gürültü Kirliliği ..........................................234 K.6.5.Sanayi Tesislerinden Kaynaklanan Atıklar ..........................................................235 VII DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU K.7.Sanayi Tesislerinin Acil Durum Planı .........................................................................236 L- ALTYAPI, ULAŞIM VE HABERLEŞME ...................................................................238 L.1. Altyapı.........................................................................................................................238 L.1.1 Temiz Su Sistemi ..................................................................................................238 L.1.2. Atık Su Sistemi, Kanalizasyon ve Arıtma Sistemi...............................................241 L.1.3. Yeşil Alanlar ........................................................................................................243 L.1.4. Elektrik İletim Hatları ..........................................................................................244 L.1.5. Doğalgaz Boru Hatları .........................................................................................246 L.2. Ulaşım .........................................................................................................................246 L.2.1. Karayolları ...........................................................................................................246 L.2.1.1. Karayolları Genel ..........................................................................................246 L.2.1.2. Ulaşım Planlaması.........................................................................................249 L.2.1.3. Toplu Taşım Sistemleri .................................................................................250 L.2.1.4. Kent İçi Yollar...............................................................................................250 L.2.1.5. Araç Sayıları .................................................................................................251 L.2.2. Demiryolları .........................................................................................................252 L.2.2.1. Kullanılan Raylı Sistemler ............................................................................252 L.2.2.2. Taşımacılıkta Demiryolları ...........................................................................252 L.2.3. Deniz, Göl, Nehir Taşımacılığı ............................................................................252 L.2.3.1. Limanlar ........................................................................................................253 L.2.3.2. Taşımacılık....................................................................................................253 L.2.4. Havayolları..........................................................................................................253 L.3. Haberleşme..................................................................................................................253 L.4. İlin Plan Durumu........................................................................................................253 L.5. İldeki Baz İstasyonları Sayısı......................................................................................254 M. YERLEŞİM ALANLARI VE NÜFUS..........................................................................259 M. 1. Kentsel ve Kırsal Planlama .......................................................................................259 M.1.1 Kentsel alanlar......................................................................................................259 M.1.1.1 . Doğal Özelliklerin Kent Formuna Etkileri .................................................259 M.1.1.2. Kentsel Büyüme Deseni...............................................................................259 M.1.1.3. Planlı Kentsel Gelişme Alanları...................................................................260 M.1.1.4. Kentsel Alanlarda Yoğunluk........................................................................262 M.1.1.5. Kentsel Yenileme Alanları...........................................................................264 M.1.1.6. Endüstri Alanları Yer Seçimi*.....................................................................264 M.1.1.7. Tarihi, Kültürel, Arkeolojik ve Turistik Özellikli Alanlar:..........................264 M.1.2. Kırsal Alanlar......................................................................................................270 M.1.2.1. Kırsal Yerleşme Deseni ...............................................................................270 M.1.2.2. Arazi Mülkiyeti ............................................................................................270 M.2. Altyapı........................................................................................................................270 M.3. Binalar ve Yapı Çeşitleri............................................................................................270 M.3.1. Kamu Binaları .....................................................................................................270 M.3.2. Okullar ................................................................................................................270 M.3.3. Hastaneler ve Sağlık Tesisleri.............................................................................279 M.3.4. Sosyal ve Kültürel Tesisler .................................................................................281 M.3.5. Endüstriyel Yapılar .............................................................................................282 VIII DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU M.3.6. Göçer ve Hareketli Barınaklar ............................................................................282 M.3.7. Otel-Motel ve Turizm Amaçlı Diğer Yapılar .....................................................282 M.3.8. Bürolar ve Dükkanlar..........................................................................................283 M.3.9. Kırsal Alanda Yapılaşma ....................................................................................283 M.3.10.Yerel Mimari Özellikler.....................................................................................283 M.3.11.Bina Yapımında Kullanılan Yerel Materyaller..................................................284 M.4. Sosyo-Ekonomik Yapı ...............................................................................................284 M.4.1. İş Alanları ve İşsizlik ..........................................................................................284 M.4.2. Göçler..................................................................................................................285 M.4.3. Göçebe İşçiler (Mevsimlik): ...............................................................................286 M.4.4. Kent Toprağının Mülkiyet Dağılımı ...................................................................286 M.4.5. Konut Yapım Süreçleri .......................................................................................286 M.4.6. Gecekondu Islah ve Önleme Bölgeleri ...............................................................287 M.5. Yerleşim Yerlerinin Çevresel Etkileri........................................................................287 M.5.1. Görüntü Kirliliği .................................................................................................287 M.5.2. Binalarda Ses İzolasyonu ....................................................................................288 M.5.3. Havaalanları ve Çevresinde Oluşturulan Gürültü Zonları ..................................288 M.5.4. Ticari ve Endüstriyel Gürültü .............................................................................288 M.5.5. Kentsel Atıklar ....................................................................................................288 M.5.6. Binalarda Isı Yalıtımı..........................................................................................288 M.6. Nüfus.........................................................................................................................288 M.6.1. Nüfusun Yıllara Göre Değişimi ..........................................................................288 Kaynak: Düzce İl Nüfus Müdürlüğü, 2004 ........................................................................289 M.6.2 Nüfusun Yaş, Cinsiyet ve Eğitim Gruplarına Göre Dağılımı ..............................289 M.6.3. İl ve İlçelerin Nüfus Yoğunlukları ......................................................................292 M.6.4. Nüfus Değişim Oranı ..........................................................................................293 N- ATIKLAR ........................................................................................................................297 N.I. Evsel Katı Atıklar........................................................................................................297 N.2 Tehlikeli Atıklar ..........................................................................................................298 N.3 Özel Atıklar ................................................................................................................299 N.3.1 Tıbbi Atıklar .........................................................................................................299 N.3.2 Atık Yağlar ...........................................................................................................299 N.3.3. Bitkisel ve Hayvansal Atık Yağlar ......................................................................300 N.3.4. Pil ve Aküler ........................................................................................................300 N.3.5.Cips ve Diğer Yakma Fırınlarından Kaynaklanan Küller ....................................300 N.3.6. Tarama Çamurları................................................................................................300 N.3.7. Elektrik ve Elektronik atıklar...............................................................................300 N.3.8. Kullanım Ömrü Bitmiş Araçlar ...........................................................................300 N.4.Diğer Atıklar................................................................................................................300 N.4.1. Ambalaj atıkları ...................................................................................................300 N.4.2.Hayvan Kadavraları ..............................................................................................302 N.4.3. Mezbaha Atıkları .................................................................................................302 N.5. Atık yönetimi ..........................................................................................................302 N.6. Katı Atık Miktarı ve Kompozisyonu ..........................................................................302 N.7. Katı Atıkların Biriktirilmesi, toplanması, Taşinması ve Aktarma Merkezleri. .........303 IX DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU N.8. Atıkların Bertaraf Yöntemi.........................................................................................303 N.8.1 Katı Atıkların Depolanması..................................................................................303 N.8.2. Atıkların Yakılması .............................................................................................303 N.8.3. Kompost...............................................................................................................303 N.9. Atıkların Geri Kazanımı ve Değerlendirilmesi...........................................................303 N.10. Atıkların Çevre Üzerindeki etkileri ..........................................................................303 O- GÜRÜLTÜ VE TİTREŞİM ...........................................................................................305 O.1 Gürültü.........................................................................................................................305 O.1.1 Gürültü Kaynakları ...............................................................................................305 O.1.1.1 Trafik Gürültüsü ............................................................................................305 O.1.1.2 Endüstri Gürültüsü.........................................................................................306 O.1.1.3 İnşaat Gürültüsü.............................................................................................306 O.1.1.4 Yerleşim Alanlarında Oluşan Gürültüler.......................................................306 O.1.1.5 Hava Alanlarından Oluşan Gürültüler ...........................................................307 O.1.2 Gürültü İle Mücadele............................................................................................307 O.1.3. Gürültünün Çevreye Olan Etkileri......................................................................307 O.1.3.1. Gürültünün Fizksel Çevreye Etkileri ............................................................307 O.1.3.2. Gürültünün Sosyal Çevreye Olan Etkileri ....................................................307 O.1.4. Gürültünün İnsanlar Üzerine Olan Etkileri..........................................................307 O.1.4.1 Fiziksel Etkileri..............................................................................................307 O.1.4.2 Fizyolojik Etkileri..........................................................................................308 O.1.4.3. Psikolojik Etkileri .........................................................................................308 O.1.4.4. Performans Üzerine Etkileri ........................................................................308 O.2. Titreşim.......................................................................................................................308 P. AFETLER.........................................................................................................................309 P.1 Doğal Afetler................................................................................................................309 P.1.1 Depremler..............................................................................................................309 P.1.2 Heyelan ve Çığlar..................................................................................................315 P.1.3 Seller.....................................................................................................................316 P.1.4 Orman, Otlak ve Sazlık Yangınları .......................................................................319 P.1.5. Ormanlar Üzerinde Biyotik ve Abiyotik Faktörlerin Etkileri ..............................320 P.1.6. Fırtınalar ...............................................................................................................320 P.2 Diğer Afetler ................................................................................................................320 P.2.1. Radyoaktif Maddeler............................................................................................320 P.2.2 Denize Dökülen Petrol ve Diğer Tehlikeli Atıklar................................................320 P.2.3. Tehlikeli Maddeler ...............................................................................................321 P.3. Afetlerin Etkileri ve Yardım Tedbirleri ......................................................................321 P.3.1 Sivil Savunma Birimleri........................................................................................321 P.3.2 Yangın Kontrol ve Önleme Tedbirleri ..................................................................322 P.3.3 İlkyardım Servisleri...............................................................................................322 P.3.4 Afetzedeler ve Mültecilerin Yeniden İskanı .........................................................322 P.3.5. Tehlikeli ve Zararlı Maddelerin Sınırlar Arası Taşınması İçin Alınan Tedbirler 323 P.3.6. Afetler ve Büyük Endüstriyel Kazalar .................................................................323 R- SAĞLIK VE ÇEVRE......................................................................................................326 X DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU R.1.Temel Sağlık Hizmetleri ..............................................................................................326 R.1.1.Sağlık Kurumlarının Dağılımı ..............................................................................326 R.1.2. Bulaşıcı Hastalıklar..............................................................................................329 R.1.2.1. İçme, Kullanma ve Sulama Suları ..............................................................331 R.1.2.2 Denizler..........................................................................................................333 P.1.2.3 Zoonoz Hastalıklar .........................................................................................333 R.1.3. Gıda Hijyeni.........................................................................................................333 R.1.4. Aşı Çalışmaları ....................................................................................................334 R.1.5. Bebek Ölümleri....................................................................................................335 R.1.6. Ölümlerin Hastalık, Yaş ve Cins Gruplarına Göre Dağılımı...............................335 R.1.7. Aile Planlaması Çalışmaları ..........................................................................336 R.2. Çevre Kirliliği ve Zararlarından Oluşan Sağlık Riskleri ............................................336 R.2.1. Kentsel Hava Kirliliğinin İnsan Sağlığı Üzerine Etkileri ....................................336 R.2.2.Su Kirliliğinin İnsan Sağlığı Üzerine Etkileri.......................................................337 R.2.3. Atıkların İnsan Sağlığı Üzerine Etkileri .............................................................337 R.2.4. Gürültünün İnsan Sağlığı Üzerine Etkileri .........................................................338 R.2.5. Pestisitlerin İnsan Sağlığı üzerine Etkileri..........................................................338 R.2.6. İyonize Radyasyondan Korunma........................................................................339 R.2.7. Baz İstasyonlarından Yayılan Radyasyonun İnsan Sağlığı Üzerine...................339 Etkileri. ...........................................................................................................................339 S- ÇEVRE EĞİTİMİ............................................................................................................341 S.1. Kamu Kuruluşlarının Çevre Eğitimi ile İlgili Faaliyetleri ..........................................341 S. 2. Çevreyle İlgili Gönüllü Kuruluşlar ve Faaliyetleri ....................................................341 S.2.1. Çevre Vakıfları .....................................................................................................341 S.2.2. Çevre Dernekleri ..................................................................................................341 S.2.3. Çevreyle İlgili Federasyonlar ...............................................................................343 T- ÇEVRE YÖNETİMİ VE PLANLAMA ........................................................................344 T.1. Çevre Kirliliğinin ve Çevresel Tahribatın Önlenmesi ...............................................344 T.2. Doğal Kaynakların Ekolojik Dengeler Esas Alınarak Verimli Kullanımı,...............345 Korunması ve Geliştirilmesi...............................................................................................345 T.3.Ekonomik ve Sosyal Faaliyetlerin Sonuçlarının Çevrenin Taşıma .............................345 Kapasitesini Aşmayacak Biçimde Planlanması..................................................................345 T.4. Çevrenin İnsan-Psikososyal İhtiyaçlarıyla Uyumunun Sağlanması ...........................346 T.5. Çevreye Duyarlı Arazi Kullanım Planlaması.............................................................346 T.6. Çevresel Etki Değerlendirmesi ...................................................................................348 XI DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU TABLOLAR DİZİNİ Tablo A.1. Düzce Merkez İlçe ile Diğer İlçeler Arasındaki Karayolu Uzunlukları -km ...........8 Tablo A.2. Düzce İli Belde Merkezleri ile, Bağlı Oldukları İlçe Merkezleri ve İl Merkezi Arasındaki Karayolu Uzunlukları –km ..............................................................................8 Tablo A.3. Şekil A.13’ deki Jeolojik Harita Simgelerinin Açıklaması ....................................20 Tablo A.4. Gerede ve Komşu Segmentlerde 1900-Günümüz Arasında Olmuş Hasar Yapıcı Depremler .............................................................................................................28 Tablo B.1. Düzce İli Aylık Ortalama Günlük Güneş Işınım Değerleri (Mj/m2-gün)...............30 Tablo B.2. Düzce İli Aylık Ortalama Günlük Güneşlenme Süresi Değerleri (saat/gün) .......30 Tablo B.3. Düzce İli Sıcak Su Kaynakları...............................................................................32 Tablo B.4: Düzce Orman Alanı ve Açık Alanlarının Türkiye Rakamlarıyla Karşılaştırılması................................................................................................................33 Tablo B.5. 1986-1998 Yılları Arasında Düzce İlinde Kaçak Kesim, Açma ve Yerleşme Yoluyla Meydana Gelen Orman Kayıpları.......................................................................34 Tablo B.6. İlçelere Göre Ormanlık Alanlar..............................................................................34 Tablo B.7. İlimiz sınırları içerisindeki çayır ve mera varlığı ...................................................34 Tablo B.8. Memeli Hayvanlar (Mammalia) .............................................................................39 Tablo B.9. Sürüngenler (Peptilia).............................................................................................39 Tablo B.10. İki Yaşamlılar- Amfibiller (Amphibilia) ..............................................................39 Tablo B.11. Kuşlar (Aves)........................................................................................................40 Tablo B.12. Arazi Kullanım Türleri .........................................................................................48 Tablo B.13. Düzce Merkez İlçede Sektörel Su Tüketimi.........................................................50 Tablo B.14. Düzce İli İçme Suyu Kaynakları ..........................................................................52 Tablo B.15. Hasanlar Barajının Teknik Özellikleri..................................................................53 Tablo B.16. Düzce İli Su Kaynakları Potansiyeli.....................................................................53 Tablo B.17. İl’in Yeraltı Suyu Rezervleri Ve Tahsis Miktarları .............................................53 Tablo B.18. İlimizde mevcut madenler ....................................................................................55 Tablo C.1: Düzce Meteoroloji İstasyonundaki 2004 Yılı Rüzgar Rejimi Rasat Normalleri....56 Tablo C.2: İlimize Ait 2004 Yılı Basınç Ortalamaları ve Aylık Basınç Grafiği ......................57 Tablo C.3: Düzce Meteoroloji İstasyonundaki Bağıl Nem Normalleri ve Aylık Bağıl Nem Ortalama Grafiği...............................................................................................................58 Tablo C.4: Düzce Meteoroloji İstasyonu 2004 Yılı Sıcaklık Normalleri ve Aylık Sıcaklık Ortalama Grafiği...............................................................................................................59 Tablo C.5. İlimize Ait 2004 Yılı Buharlaşma Değerleri ..........................................................60 Tablo C.6. İlimize Ait 2004 Yılı Günlük Buharlaşma Miktarı (mm) ......................................60 Tablo C.7. Düzce Meteoroloji İstasyonundaki 2004 Yılı Yağış Normalleri............................61 Tablo C.8. İlimize ait Kar, Dolu, Sis ve Kırağı Durumu..........................................................62 Tablo C.9. İl Merkezindeki Yeşil Alan Dağılımı .....................................................................66 Tablo C.10. İl Sağlık Müdürlüğü Tarafından Emisyon İzni Verilenlerin Listesi ....................68 Tablo C.11. İl Çevre ve Orman Müdürlüğü Tarafından B- Grubu Emisyon İzni Verilen İşletmeler ..........................................................................................................................69 Tablo C.13. Düzce’de 2004 yılı aralık ayı sonu itibariyle motorlu araç sayısı ........................70 Tablo C.14. 2004 yılında İl Çevre Koruma Vakfı Tarafından Egzoz Emisyon Ölçümü Yapılan Araç Sayısı ..........................................................................................................70 Tablo C.15.Düzce merkez ilçede yapılan hava kalitesi ölçümleri 1993-2004 arasında Partiküler (PM) Madde Aylık Ortalamaları....................................................................71 Tablo C.16. Düzce Merkez İlçede Yapılan Hava Kalitesi Ölçümleri 1993-2004 Arasında Kükürtdioksit (SO2) Aylık Ortalamaları.........................................................................71 XII DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo C.17. Düzce Merkez İlçede Yapılan Hava Kalitesi Ölçümleri 1993-2004 Arasında Partiküler (PM) Madde Aylık Ortalamaları....................................................................72 Tablo C.18. Hava Kalitesi Sınır Değerleri ve Uyarı Kademeleri............................................72 Tablo D.1.Düzce İli Su Kaynakları Potansiyeli .......................................................................78 Tablo D.2.İl’in Yeraltı Suyu Rezervleri Ve Tahsis Miktarları................................................78 Tablo D.3. Düzce İli Sıcak Su Kaynakları ...............................................................................80 Tablo D.4.Büyük Melen Çayı İçin Aylık Ortalama Akım Değerleri (m3/s)............................81 Tablo D.5.Büyük Melen Havzasındaki Nehirlerin Yağış Alanları ve Ortalama Debileri........83 Tablo D.6 . Hasanlar Barajının Teknik Özellikleri ..................................................................87 Tablo D.7. Türkiye’de Belediyelerin İçme Suyu ve Kanalizasyon Alt Yapıları.....................90 Tablo E.1. Düzce İli Arazisi Kullanım Kabiliyetleri Sınıfı (Ha)............................................96 Tablo E.2. İlçelerde Arazinin Kullanımına Göre Dağılımı (Ha)............................................101 Tablo E.3. Saha ve Niteliklerine Göre İlçelerde Orman Alanları .........................................103 Tablo E.4. Arazi Kullanım Türleri ........................................................................................105 Tablo F.1. Düzce İline Bağlı İlçelerin Ormanlık Durumunu Gösteren Saha Envanteri.........107 Tablo F.2. Düzce ili Devlet Ormanlarından Yapılan Üretimin İşletmeler Bazında Dağıiımı108 Tablo F.3. Memeli Hayvanlar (Mammalia)...........................................................................113 Tablo F.4. Sürüngenler (Peptilia) ...........................................................................................114 Tablo F.5. İki Yaşamlılar- Amfibiller (Amphibilia)...............................................................114 Tablo F.6. Kuşlar (Aves) .......................................................................................................114 Tablo F.7. İstasyonlara Göre Balık Türlerinin Dağılımı ........................................................118 Tablo F.8. İstasyonlara Göre Balık Etüdü Sonuçlarının Özeti ...............................................119 Tablo F.9.Düzce İli’nde Bulunan Sit Alanları........................................................................127 Tablo F.10. Düzce İli Taşınmaz Kültür ve Tabiat Varlıkları Dökümü) .................................127 Tablo F.11. Düzce İli Arazisi Kullanım Kabiliyetleri Sınıfı .................................................130 Tablo G.1. Turizm Kaynakları Envanteri, 2004.....................................................................150 Tablo G..2. Akçakoca İlçesinde Bulunan Turizm Belgeli Konaklama Tesisleri ...................152 Tablo G..3.Akçakoca İlçesinde Bulunan Belediye Belgeli Konaklama Tesisleri ..................152 Tablo G.4. İlimize Gelen Yabancı Turistlerin Ülkelere Göre Dağılımı.................................154 Tablo H.1. Düzce İl ve İlçelerinde Arazinin Kullanma Kabiliyetine Göre Dağılımı (Ha) ....157 Tablo H.2. Düzce İlinin Agro-Ekolojik Alt Bölgeleri............................................................157 Tablo H.3.Tarım Alanlarının Kullanılış Amaçlarına Göre 2004 Yılı Dağılımı .....................158 Tablo H.4. İlçelere Göre Buğdaygillerin 2004 Yılı Dağılımı ................................................159 Tablo H.5. İlçelere Göre Baklagillerin 2003 Yılı Dağılımı....................................................160 Tablo H.6..Fasulye Üretiminin İlçelere Göre 2004 Yılı Dağılımı..........................................160 Tablo H.7. Düzce’de İlçelere Göre Yem Bitkilerin 2004 Yılı Dağılımı ................................161 Tablo H.8. Düzce’de İlçelere Göre Endüstriyel Bitkilerin 2004 Yılı Dağılımı .....................161 Tablo H.9. Düzce’de Fındık Ağaç Sayısının, Üretim ve Elde Edilen Gelir Miktarı..............162 Tablo H.10. Yıllara Göre Meyve Veren Ağaç Sayısı.............................................................163 Tablo H.11. Sabit Fiyatlarla (1997) Meyve Üretiminden Elde Edilen Gelirin Dağılımı (Milyon TL)....................................................................................................................164 Tablo H.1.2. Düzce’de 2004 Yılı İçindeki Sebze Üretimi .....................................................165 Tablo H..13. 2004 Yılında Düzce İli ve İlçelere Hayvan Varlığı...........................................166 Tablo H..14. 2004 Yılında Düzce İli ve İlçelere Hayvan Varlığı...........................................166 Tablo H.15.Toplam Kümes hayvanı sayısı ............................................................................166 Tablo H.16. Düzce İli ve İlçeleri Alabalık Tesisleri...............................................................167 Tablo H.17.1997-2000 Tarihleri Arasındaki Kovan Sayıları .................................................167 Tablo H.18. 2004 Yılında Düzce İli ve İlçeleri Arıcılık Çalışmaları .....................................167 Tablo H.19. Düzce’de Organik Tarımın Yayılımı .................................................................169 Tablo H..20. Özel İşletmeler ..................................................................................................170 XIII DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo H.21. Düzce’de 2004 Yılında Kullanılan Zirai Mücadele İlaç Tüketim Durumu ......172 Tablo H.22. Kimyevi Gübreler...............................................................................................172 Tablo H.23. Düzce İli ve İlçelerinde 2004 Yılında Gübre Tüketimi......................................172 Tablo I.1. İlimizde bulunan sanayi madenleri ........................................................................174 Tablo I.2. Çevre ve Orman Bakanlığı ve İl Çevre ve Orman Müdürlüğü tarafından ÇED Olumlu / Çevresel Etkileri Önemsizdir / Çevresel Etki Değerlendirmesi Gerekli Değildir Kararı ve ÇED Yönetmeliği gereği Kapsam Dışı Değerlendirilen Taş Ocakları Nizamnamesine Tabi Ocaklar.........................................................................175 Tablo I.3 .İl Özel İdare Müdürlüğü tarafından Taş Ocakları Nizamnamesine göre ruhsatlandırılan ocaklar ..................................................................................................178 Tablo J.1. Enerji Tüketiminin Sektörlere Dağılımı ................................................................183 Tablo K.1. Düzce İlinde Küçük Sanayi Siteleri .....................................................................186 Tablo K.2. Düzce İli Küçük Sanayi Siteleri İşyerlerinin Faaliyet Alanına Göre Dağılımı (adet)...............................................................................................................................187 Tablo K.3. Merkez İlçedeki Sanayi Kuruluşları.....................................................................187 Tablo K.4. Merkez 1. O.S. B.’deki Sanayi Kuruluşları..........................................................191 Tablo K.5.Kaynaşlı İlçesindeki Sanayi Kuruluşları ...............................................................193 Tablo K.6.Yığılca İlçesindeki Sanayi Kuruluşları..................................................................193 Tablo K.7. Gümüşova İlçesindeki Sanayi Kuruluşları ...........................................................194 Tablo K.8. Çilimli İlçesindeki Sanayi Kuruluşları .................................................................194 Tablo K.9. Akçakoca İlçesindeki Sanayi Kuruluşları ............................................................195 Tablo K.10.Gölyaka İlçesindeki Sanayi Kuruluşları..............................................................195 Tablo K.11. Cumayeri İlçesindeki Sanayi Kuruluşları...........................................................196 Tablo K.12.Sanayi Gruplarına Göre İşyeri Sayıları ve İstihdam Durumu .............................196 Tablo K.13. İl Genelinde İstihdam Edilen İşçi Sayıları ve Cinsiyete Göre Dağılımı ............225 Tablo K.14: Kullandıkları Teknolojiyi Edinim Kaynaklarına Göre İşyerlerinin Dağılımı (%) ..................................................................................................................................226 Tablo K.15. İşyerlerinin Büyüklük Grubuna ve Kullandıkları Teknolojiyi Edinim Kaynaklarına Göre Dağılımı ..........................................................................................226 (%) 226 Tablo K.16. Sanayi Gruplarına Göre Enerji Kullanımı..........................................................226 Tablo K.17. Enerji Üreten Tesisler.........................................................................................229 Tablo K.18. İşyerlerinin Ürettikleri Atık Türlerinin Dağılımı (%) ........................................230 Tablo K.19. İşyerlerinin Kullandıkları Arıtma Yöntemlerinin Dağılımı (%) ........................231 Tablo K.20. İşyerlerinin Kullandıkları Arıtma Yöntemlerinin Büyüklük Grubuna Göre Dağılımı (%) ...................................................................................................................231 Tablo K.21. Zehirli Endüstriyel Kimyasal Maddelerin Durumunu Bildiren Sanayi Kuruluşları ......................................................................................................................236 Tablo L.1. Düzce İlinde İçme Suyu Yetersiz Olan Köy ve Mahalleler..................................240 Tablo L.2. Düzce Belediyesi Park ve Bahçeler Müdürlüğü tarafından tanzim edilen park ve bahçeler (2004 yılı sonu itibarı ile).................................................................................243 Tablo L.3. İl’deki Karayolları Durumu -km........................................................................247 Tablo L.4. Düzce İlinde Karayolları Ağı İçin Kullanılan Arazilerin Büyüklüğü...................248 Tablo L.5. Düzce İlinde Türlerine ve Satıh Cinslerine Göre Yollar ......................................248 Tablo L.6. Düzce İli Motorlu Araçlara Ait Bilgiler ..............................................................251 Tablo L.7. Düzce İlinde kurulu olan Baz İstasyonları............................................................254 Tablo M.1. İlimiz Merkez ve İlçelerdeki Semt Nüfusları ......................................................262 Tablo M.2. 2004-2005 Eğitim öğretim yılı ortaöğretim durumu (genel lise-meslek lise süper lise detaylı )...........................................................................................................270 Tablo M.3. Abant İzzet Baysal Üniversitesi’nin Kampüsleri ...............................................279 XIV DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo M.4.Düzce İlindeki Sağlık Kurum ve Kuruluşlarının İlçelere Dağılımı......................281 Tablo M.5 .Düzce İlindeki Kültür Varlıkları (2004) ..............................................................282 Tablo M.6. Düzce İli Hizmet sektöründeki İşyerleri..............................................................283 Tablo M.7. Düzce Yerleşim Yeri Tiplerinde İşsizlik Oranları (%)........................................284 Tablo M.8. Düzce’de Çalışan Nüfusun Sektörlere Göre Yüzde Dağılımı .............................284 Tablo M.9. 1990 Genel Nüfus Sayımına Göre Bolu+Düzce’nin Aldığı ve Verdiği Göç Sayıları............................................................................................................................285 Tablo M.10. 1990 Genel Nüfus Sayımına Göre Bolu+Düzce İçinde Göç Örüntüsü .............285 Tablo M.11. Düzce’de Yerleşim Yeri Tiplerine Göre Göç Nedenleri ...................................286 Tablo M.12. Düzce İli Nüfusu...............................................................................................288 Tablo M.13. Düzce kent merkezi nüfusunun cinsiyet ve yaş gruplarına dağılımı (2002 yılı)289 Tablo M.14. Düzce Yerleşim Yeri Tiplerinde Büyük Yaş Gruplarına Göre Dağılım, Ortanca Yaş ve Yaş Bağımlılık Oranı ............................................................................292 Tablo M.15. Düzce İl Merkezi ve İlçe Merkezlerine Bağlı Köylerin Sayım Yıllarında Toplam Nüfusları ve Yıllık Nüfus Artış Hızları (‰) .....................................................293 Tablo M.16. Genel Nüfus Sayımlarına Göre Yıllar İtibariyle Türkiye ve Düzce Nüfusları Yıllık Nüfus Artış Hızları ...............................................................................................294 Tablo M.17. Düzce İli Yıllık Nüfus Artış Oranları ................................................................295 Tablo M. 18. Düzce İl Merkezi ve İlçe Merkezlerine Bağlı Köylerin Sayım Yıllarında Toplam Nüfusları ve Yıllık Nüfus Artış Hızları (‰) .....................................................296 Tablo N.1. Düzce İli ve İlçeleri Katı Atık Envanteri..............................................................297 Tablo O.1. Taşıtların Gürültü Seviyeleri (dB)........................................................................306 Tablo O.2. Gürültü Düzeylerine Karşı Çalışma Süreleri (Gürültü Kontrol Yönetmeliği) .....306 Tablo O.3. Gürültünün İnsan Sağlığı Üzerine Etkileri ( Schemel - 1986 ) ............................308 Tablo P.1.Gerede ve Komşu Segmentlerde 1900-Günümüz Arasında Olmuş Hasar Yapıcı Depremler .......................................................................................................................311 Tablo P.2. 2004 Yılı Sonu İtibari İle Düzce İli Orman Yangınları ........................................319 Tablo P.3. 2004 Yılı Sonu İtibari İle Düzce İlinde Orman Tahribatı.....................................319 Tablo P.4. 2004 Yılı Sonu İtibari ile Orman Koruma Kuruluşları ve Orman Muhafaza Memur Durumu ..............................................................................................................320 Tablo P.5. Yangın Söndürme Araçları İlk Müdahale Ekip ve İşçi Sayıları ...........................320 Tablo P.6. Ormanlarda Biyotik ve Abiyotik Faktörler Sebebiyle Oluşan Zararlar (m3)........320 Tablo P.7. 17 Ağustos ve 12 Kasım Depremlerinde İlimizdeki Ölü, Yaralı ve Kayıp Durumu...........................................................................................................................322 Tablo P.8. Depremden Sonra İlimizde Gerçekleştirilen Prefabrike Binaların Sayıları..........322 Tablo R.1. Düzce İli Sağlık Kurumları Dağılımı (İl Sağlık MüdürlüğüYıllığı 2004)............327 Tablo R.2. Düzce Sağlık Müdürlüğüne Bağlı Çalışan Sağlık Personel dağılımı ...................328 Tablo R.3. İçme ve Kullanma Sularının Sağlık Durumu .......................................................331 Tablo R.4. İlimizde 2003-2004 Yılllarına ait Ait Bağışıklama Oranları Tablosu..................334 Tablo R.5. Doğum Ve Bebek Ölümleri Tablosu ....................................................................335 Tablo R.6. İlimizde Aile Planlaması Çalışmaları ...................................................................336 Tablo S.1. Çevre Dernekleri ...................................................................................................341 Tablo T.1.ÇED Olumlu/Olumsuz Kararı Verilen Faaliyetler Listesi.....................................348 Tablo T.2. ÇED Gereklidir /Gerekli Değildir Kararı Verilen Faaliyetler Listesi...................349 XV DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU ŞEKİLLER DİZİNİ Şekil A.1. Düzce İlinin 17 Ağustus 1999 depreminden önceki görünümü ................................3 Şekil A.2: Düzce İlinin 17 Ağustus 1999 depreminden sonraki görünümü...............................3 Şekil A.3 : Düzce İli Kalıcı Konutlar Bölgesi ............................................................................4 Şekil A.4 : Düzce İli, il ve ilçe sınırlarını gösterir haritası.........................................................5 Şekil A.5: Türkiye İller Haritasında Düzce’nin Konumu...........................................................8 Şekil A.6: Türkiye Genelleştirilmiş Fiziki Haritasında Düzce İlinin Yeri .........................8 Şekil A.7: Düzce ve Yakın Çevresinin Karayolları Haritası.. ....................................................9 Şekil A.8: Düzce Havzası ve Yakın Çevresinin Uygulamalı Jeomorfoloji Haritası ...............12 Şekil A.9: Düzce Havzası Jeoloji Haritası ...............................................................................15 Şekil A.10: Çalışma Alanının Genelleştirilmiş Dikme Kesiti..................................................16 Şekil A.11. Yerleşim İçin Alternatif Alanlar ve Yakın Civarının Jeoloji Haritası, 2004.........17 Şekil A.12: Düzce Ovası ve Yakın Çevresinin Uydu Görüntüsü.............................................18 Şekil A.13: Düzce Ovası ve Yakın Çevresinin Kaya Türü Haritası. Simgelerin açıklaması ..19 Şekil A.14: Türkiye’nin Deprem Kuşakları İçinde Düzce’nin Yeri .......................................25 Şekil A.15: Kuzey Anadolu Fay Kuşağının Düzce Yakınlarındaki Diri Fayları Haritası.......25 Şekil A.16: Düzce Çevresinin Diri Fayları...............................................................................26 Şekil A.17: Düzce Yakınlarının Diri Fayları İle 1999 Depremlerinin Yüzey Kırıkları ...........26 Şekil A.18: 1943-1999 Arasında Bolu-İzmit Bölgesinde Meydana Gelen Depremlerin Üst Merkezleri.........................................................................................................................26 Şekil B.1. Türkiye Yıllık Güneşlenme Süresi Haritası ..........................................................53 Şekil C.1. Türkiye Yıllık Ortalama Rüzgar Hızı Haritası (m/sn)...........................................57 Şekil C.2. 2004 Yılı Aylık Ortalama Basınç Ölçüm Sonuçları ..............................................58 Şekil C.3. 200-2004 Yılları arasındaki Araç Artış Sayısı.........................................................70 Şekil D.1. Efteni Gölünden Bir Görünüş. ...............................................................................86 Şekil D.2.Efteni Gölünde Kuş Sürüsü ......................................................................................86 Şekil D.3 . Hasanlar Barajının (H.B.) Uydudan Görünüşü. ....................................................87 Şekil D.4. . Hasanlar Barajından Bir Görünüm .......................................................................87 Şekil D.5. Akçakocadan Manzara Resimleri............................................................................89 Şekil E.1. Düzce İli Arazi Kullanım Kabiliyeti Sınıfları Haritası ..........................................101 Şekil E.2. Düzce İli Arazi Kullanım Haritası .........................................................................102 Şekil E..3. Düzce İli Arazi Kullanım Şekli Haritası...............................................................104 Şekil F.1. Tabiatı Koruma Alanlarının Harita Üzerinde Gösterimi .......................................120 Şekil G.1: Konuralp Antik Tiyatro .........................................................................................137 Şekil G.2. Konuralp Atlı Kapı ve Antik Tiyatro ....................................................................140 Şekil G.3. Düzce İlindeki Taşınmaz Tarihi ve Kültürel Varlıkları Gösteren Harita ............141 Şekil G.4: Ceneviz Kalesi - Akçakoca ...................................................................................142 Şekil G.5: Samandere Şelalesinden Görünüm.......................................................................144 Şekil G.6: Güzeldere Şelalesi .................................................................................................145 Şekil G.7: Büyük Melen Rafting ............................................................................................148 Şekil G.8: Odayeri Yaylası.....................................................................................................148 Şekil G.9 : Akçakoca Ceneviz Kalesi Plajı ............................................................................149 Şekil H.1: Fındık Pazarlama Aşamaları .................................................................................162 Şekil K .1. Düzce İli Sanayi ve Konut Yerleşimi Haritası ....................................................185 Şekil L.1. Düzce İli Ulasım Haritası ......................................................................................247 Şekil M.1. Türkiye Yaş Piramidi............................................................................................290 Şekil M.2. Düzce Kent Merkezi, İlçe Merkezleri, Köyleri ve Düzce İl Toplamı İçin Yaş Piramidi ..........................................................................................................................291 Şekil P.1. .Deprem Resimleri .................................................................................................314 XVI DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Şekil R. 1. Kızamık vakalarının aylara göre dağılımı ............................................................330 Şekil R.2. Kuduz şüpheli vakaların aylara göre dağılımı .......................................................330 Şekil R.3. Tüberküloz Vakalarının aylara göre dağılımı........................................................331 Şekil R.4. 2004 Yılında Alınan Bakteriyolojik Su Numune Sayısı .......................................332 Şekil R.5. 2004 Yılında Alınan Kimyasal Numune Sayısı ....................................................332 Şekil R.6. Gıda Maddeleri Kontrolü.......................................................................................333 Şekil R.7 Gıda İmal Yerleri Kontrol Sonuçlarının Dağılımı..................................................334 XVII DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU A. COĞRAFİK KAPSAM A.1. Giriş Lacivert ve yeşil rengin hakim olduğu doğal güzelliklerle bezenmiş Karadeniz Bölgesi’nin Batı Karadeniz Bölgesinde yer alan Düzce, şirin akarsu ve gölleri, soğuk su kaynakları, bol otlu yaylaları, eşsiz kumlu plajları, dinlenmek için ideal şirin bir ilimizdir. Düzce İli toprakları, batıdan Sakarya ve Bilecik, güneybatıdan Eskişehir, güneydoğudan Ankara, doğudan Çankırı, kuzeydoğudan Karabük ve kuzeyden Zonguldak illeri ile çevrilidir. Kuzeyde Karadeniz’de 35 km. uzunlukta bir kıyıya sahiptir. İl topraklarının kapladığı alan 259.300 Ha dır. Kocaeli ve Sakarya illeri ile aynı enlem üzerinde yer alan Düzce’nin en batı ve doğu ucu 300. 30ı ve 320. 42ı doğu boylamları arasında olup yaklaşık 186 km. uzunluktadır. İlin en güney ve en kuzey uç noktaları da 40o. 07ı ve 41o. 06ı kuzey enlemleri arasında yer alıp, Kuzey - Güney uç noktaları arası da yaklaşık olarak 111 km. uzunluktadır. Şehrin içinden geçen D-100 karayolu ve otoyol Başkent Ankara’yı İstanbul’a bağlar. Türkiye’nin en yoğun trafiğine sahip olan bu iki yol, iki kalabalık yoğun nüfuslu kentin arasında bir dinlenme ve turizm şehri özelliğine sahip olan Düzce’ye ayrı bir önem katmıştır. Düzce’nin bilinen tarihi M.Ö. 800-1390 yılları arasında hüküm sürmüş Eti Medeniyetine kadar uzanmaktadır. Bu zaman içinde yöre, birçok kavimin ve devletin istilasına maruz kalmıştır. Bu nedenle, tarih öncesi ve sonrası Firig, Lidya, Pers, Roma, Bizans, Selçuk ve Osmanlı uygarlıklarının izleri görülmektedir. Tarihçiler Düzce’nin dört dönemine dikkat çekiyorlar. 1- Bitinyalılar dönemi, 2- Roma ve Bizans dönemi, 3Osmanlı dönemi ve 4- Cumhuriyet dönemi Anadolu’nun eski hükümetlerinden olan Pontos’un yerleşim alanı olan Bitinya; Karadeniz, Marmara ve İstanbul boğazı arasındaki, doğuda Kızılırmak’a kadar uzanan yar almaktaydı. En önemli kentleri Bursa, İzmit, Bolu, Ereğli ve Üskübü idi. Bu dönemde Düzce, bataklık durumunda bir ova olarak Bitinyalıların oturduğu yerin doğusunda yer almaktaydı. İlk halkı Bibris’ler, Hipya denilen bugünkü Melen çayının kenarında Hipya ( Hypios) adı ile Üskübü’yü kurmuşlardır. Bunlara saldıran Kimriler, Lidyalılar tarafından kovulmuşlardır. Kasaba Kieros olarak anılmaya başlanmıştır. Daha sonra Anadoluyu alan İraniler Bitinyaya hakim olarak 216 yıl ellerinde tutmuşlardır. Bunlardan Ereğlililer (Herakle) Bitinyanın verimli topraklarını alarak, Üskübü ve çevresinde uzun süre kalmışlardır. Düzce ovasının bügünkü Beyköy civarında bulunan Pros Olypum yerleşiminin de Düzce olduğu sanılmaktadır. Kaleler yaptırılmış. Heykeller diktirilmiş, Üskübü, plajlar ve eğlence yerleri ile tam bir “eğlence kenti” olmuştur. Kentin saldırılardan korunması için çevresinde yapılan kale kalıntıları günümüzde de görülmektedir. Roma ve Bizans döneminde de Bitinya Romalıların vilayeti olunca Düzce ve Üskübü Romalıların idaresinde kalıyor. Bu dönemin özelliklerini taşıyan büyük bir tiyatronun kalıntıları (40 basamaklar), bugün hala Üskübü’de bulunuyor. Surlar, su kemerleri, mezar kalıntıları, üç kemerli köprüde bu dönemden kalmıştır. Düzce, M.S. 395 yılında Bizanslıların ele geçirmesi sonucu birden gelişme göstermiştir. 1 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Osmanlı döneminde, Orhan Gazi’nin komutanı Konur ALP’in 1321 yılında Bizanslılardan Prusias’ı alarak Osmanlı İmparatorluğu topraklarına katması sonrası bu bölgeye “Üskübü” denilmiş, Düzce’ye ise “Konrapa” ismi verilmiştir. İlk ilçe merkezi daha sonra bucak olan “Gümüş Abad” dır. Sonraki ilçe merkezi ise “Üskübü” dür. Bu ismin kimin tarafından verildiği belli değilse de halk “üç küp” ten ya da “Eski Bağ” dan geldiğini açıklamaktadır. Komutan Konuralp burada camiler, hamamlar, su yapıları yaptırmıştır. Ormanlık ve bataklık ova üzerinde küçük bir yerleşim yeri olan Düzce’nin gelişmesi Şemsi Paşa dönemine gelmektedir. 1869 yılında da merkezin Üskübü’den Düzce’ye nakledilmesinden sonra artık ismi de “Düzce Pazar” olmuştur. Evliya Çelebi 1645 yılında Düzce Pazar’da Şemsi Bey’in hayratı olan bir cami ve iki kervansarayın varlığından söz etmektedir. Konrapa, Konuralp Eli olarak anılan Düzce’nin ilk yöneticileri Konuralp, Sungurbey, Şemsi Paşa ve Gündüzalp’tir. Yine aynı dönemde Düzce Vilayet Nizamnamesi sonucu Akşehir ile birleşerek bucak merkezi olmuş, 1870 yılında ise Göynük’ten ayrılarak Bolu Sancağına bağlı bir ilçe durumuna gelmiştir. Yıldırım BEYAZID’ın da Düzce, Bolu ve Mudurnu da imar hareketlerinde bulunduğu, cami, hamam, medrese. Köprü yaptırdığı belirtilmektedir. Osmanlı savaşlarında cepheye göçmenler gitmiş, Abdülaziz döneminde başlayan göçler 2. Abdülhamit dönemine kadar sürmüştür. Cumhuriyet döneminde Düzce Türkiye’nin en işlek ve zengin ilçesi durumuna gelmiştir. Tarım, ticaret ve endüstri yönünde gelişmelere açık olan Düzce ilçesi bu dönemde bayındırlık hizmetlerinin gelişmesi ile kentsel bir yapıya kavuşmuştur. Kentsel gelişme 1945 ve özellikle 1955 yılından sonra hızlanmıştır. Tarım ürünlerinin piyasada ve destekleme alımları ile sanayiye uygulanan teşvik önlemleri kent gelişmelerini artırmıştır. 1881 yılında belediye kurulmuş, ilk olarak Mehmet Ağa reislik yapmıştır. Kentin ilk imar planı 1956 yılında hazırlanmak istenmiş, ancak 1963 yılında yürürlüğe girmiştir. 1870 yılından 1999 yılına kadar Düzce ilçe merkezi olarak kalmıştır. 17 Ağustos 1999 ve 12 Kasım 1999 depremlerini yaşayan 09.12.999 tarih ve 23091 Sayılı Bakanlar Kurulu Kararıyla Resmi Gazetede yayınlanan “Bir İl ve iki ilçe kurulması ve 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki Cetvellerde Değişiklik yapılması Hakkında 584 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname” ile İl statüsüne kavuşmuştur. (Yeni Kent Yeni Yaşam-Düzce Kitabı, 2002) 2 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ Şekil A.1. Düzce İlinin 17 Ağustus 1999 depreminden önceki görünümü Şekil A.2: Düzce İlinin 17 Ağustus 1999 depreminden sonraki görünümü 3 ÇEVRE DURUM RAPORU DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ Şekil A.3 : Düzce İli Kalıcı Konutlar Bölgesi A.2. İl ve İlçe Sınırları 12345678- Merkez Akçakoca Cumayeri Çilimli Gölyaka Gümüşova Kaynaşlı Yığılca Beldeleri ise; 1- Konuralp 2- Beyköy 3- Boğaziçi’dir. 4 ÇEVRE DURUM RAPORU DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Şekil A.4 : Düzce İli, il ve ilçe sınırlarını gösterir haritası 1-Akçakoca Akçakoca, Karadeniz Bölgesi’nin Batı Karadeniz Bölümü’nün en batısında yer alan ve güneyden Düzce İlinin Yığılca ve Cumayeri ilçeleri Kuzeyden Karadeniz ile çevrilidir. İlçenin yüzölçümü 463 km.dir. İl merkezine uzaklığı 33 km’dir. Roma ve Bizans dönemlerinde DİAPOLİS adıyla önemli bir liman ve ticaret merkezi olarak tanınan ve 13. Asırda Cenevizlilerin eline geçen bölge, Osmanlı Beyliği döneminde 1323 yılında Orhan Gazinin Lalası ve Akıncı Beylerden AKÇAKOCA BEY tarafından fethedilerek Türklerin eline geçmiş ve günümüze kadar kesintisiz Türk egemenliği altında kalmıştır. İlçenin 35 km. uzunluğundaki kıyı şeridinde yer alan geniş ve kaliteli kumsalı, berrak ve temiz denizi, Ceneviz Kalesi, Fakıllı Mağarasının oluşu ilçeyi aranan turizm merkezi haline getirmektedir. 2-Cumayeri Düzce’nin kuzeybatısında yer alan Cumayeri İlçesi batıda Sakarya İli, Kuzeyde Akçakoca İlçesi, doğuda Çilimli İlçesi ve güneyde Gümüş ova İlçesiyle komşudur. Cuma yerinin yüzölçümü 10.011 hektardır. İl merkezine uzaklığı 20 km. dir. 5 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU İlçe Batı Karadeniz dağlarının sahile paralel olarak uzanan şeridin hududunu teşkil etmektedir. Cumayeri 1987 yılında Gümüş ova beldesiyle birlikte birleşerek Cuma ova adı altında ilçe olmuştur. Cumayeri, 1993 tarihinde Gümüş ovadan ayrılmış ve müstakil bir İlçe olmuştur. Cumayeri, Aralık 1999’da Düzce’nin il olmasıyla birlikte Düzce’ye bağlanmıştır. 3- Çilimli Çilimli Batı Karadeniz Bölgesinde yer almakta olup, doğusunda ve güneyinde Düzce ili, batısında Cumayeri ilçesi ve kuzeyinde Akçakoca ilçesi bulunmaktadır. Çilimli’nin yüzölçümü 9.100 hektar olup, İl Merkezine uzaklığı 15 km. dir. Osman Gaziden sonra yerine geçen oğlu Orhan Gazinin Komutanlarından Konuralp Bey, Bizans tekfurları ile yaptığı savaşlar sonunda Konuralp ve çevresindeki Çilimliyi Türk Hakimiyeti altına almıştır. Osmanlı Bizans döneminde Gümüş ovada çıkarılan madenlerin işlendiği ve zamanın darphanesi olduğu adının da buradan geldiği, “Çil’mi” sözcüğünün zamanla “Çilimli” olarak değişikliğe uğradığı halk arasında yaygın olarak söylenmektedir. 4- Gölyaka Gölyaka İlçesi Batı Karadeniz Bölgesi, batı sınırları içerisinde Düzce İlinin en batı ucunda yer almaktadır. İlçenin yüzölçümü 18.700 Ha olup, İl merkezine uzaklığı 20 km’dir. Gölyaka’yı içine alan toprakların ilk sahipleri Prato Hititler’dir. İlçe, kuzeyde ve güneyde bulunan Bolu ve Köroğlu Dağlarının uzantısı olan sıradağlar arasında yer almaktadır. Gölyaka su kaynakları bakımından Düzce’nin en zengin İlçelerinden biridir. İlçede, Efteni Gölü, Kara Göl, Sarı Göl, Cılbız Kuyusu, Gölcük, Kuru Göl ve Katır gölleri bulunur. Göl yaka yaylaları açısından da zengindir. Pürenli, Kardüz, Yanık, Unluk ve Kızık Yaylaları en başta gelen yaylalarıdır. Melen Irmağı ve Aksu Çayı da Gölyaka’nın ırmaklarının en başta gelenleridir. Bu ırmaklarda balıkçılık sporu yapılmaktadır. Göl yaka bütün bu güzelliklerin yanı sıra ormanlarıyla da doğanın tüm güzelliklerini sergiler. Başlıca Ormanları şunlardır. Karamahmut, Keltepe, Güney, Çamlık, Koruluk, Büyük ve Küçük Balkaya, Karadağ, Mercan tepe, Emeksiz, Konaş Sağlam su, Unluk ve Bal tepedir. Gölyaka 17 Ağustos Körfez depreminde en fazla hasar gören yerlerden biri olmuştur. 12 Kasım Düzce Depreminde de İlçe büyük hasar görmüştür. Her iki depremde de toplam 106 kişi hayatını kaybetmiş ve 317 kişi yaralanmıştır. Depremlerin ardından Aralık 1999’da Düzce’nin İl olması nedeniyle Gölyaka, Düzce’ye bağlanmıştır. 6 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 5- Gümüşova İlçe Düzce İline 18 km. mesafede olup Düzce ovasının bitişiğindedir. Düzce’nin güneybatısında yer almaktadır. Gümüş ova İlçesinin yüzölçümü 9.000 hektar, rakımı ise 128’dir. Bölge bitki örtüsü bakımından zengindir. Avlanmanın serbest olduğu dönemlerde İlçeden geçen Melen Çayı’nda balık avcılığı yapılmaktadır. İlçe fındık, çay, kayın ve ceviz gibi Karadeniz iklimine has bitki dokusuna sahiptir. Gümüşova İlçesi 1321 yılında Osman Bey’in silah arkadaşı Konuralp Gazi tarafından Düzce ve Üskübü ile birlikte fethedilmiştir. 1987 yılında Cumayeri ile birleşerek Cumaova ilçesi adını almıştır. 1993 tarihinde Cumayeri’nden ayrılarak Gümüşova adı altında yeni ve müstakil bir ilçe haline gelmiştir. Gümüşova, Aralık 1999 tarihinde İl olmasıyla Düzce’ye bağlandı. 6- Kaynaşlı Kaynaşlı, İstanbul - Ankara yolu üzerinde, Bolu Dağı’nın Düzce Ovası’yla birleştiği boğazda kurulmuştur. İlçe doğu ve güneyden Bolu İli, Batıdan Düzce İli ve kuzeyden Yığılca İlçesiyle komşudur. İlçenin yüzölçümü 17.374 Ha olup, İl merkezine uzaklığı15 km. uzaklıktadır. Kaynaşlı Düzce’nin bir bucağı iken Aralık 1999 tarihinde Düzce’nin İl olması hakkındaki Kararnameyle birlikte İlçe yapılmış ve Düzce’ye bağlanmıştır. 12 Kasım 1999 da meydana gelen Düzce depreminde Kaynaşlı yerle bir olmuştur. Uzun fay kırıklarının ve çatlaklarının oluştuğu ilçede 313 kişi hayatını kaybetmiş, 544 kişi de yaralanmıştır. Şehirde bulunan binaların % 90’ından fazlası hasar almıştır. Kaynaşlı ekonomisi büyük ölçüde sanayiye dayalıdır. Bunun yanına nakliyecilik ve yıllık ortalama 50.000 tonu bulan fındık üretimi de İlçe ekonomisinde önde gelen sektör olmaktadır. 7- Yığılca Yığılca, batıdan Düzce ili ve Akçakoca ilçesi, güneyden Kaynaşlı İlçesi ve Bolu İli ile çevrili bulunmaktadır. İlçenin yüzölçümü 64.100 Ha olup, İl merkezine uzaklığı 33 km’dir. Düzce’nin Yığılca ilçesi, Düzce ve komşu İlçe Akçakoca ile birlikte 1321 - 1323 yılları arasında Osmanlı hakimiyetine girmiştir. Yörede Orhan ismini taşıyan bir dağ bir camii ayrıca Redifler isminde bir köyün varlığı bu tahmini doğrulamaktadır. Çünkü Orhan Gazi’nin küçük ordu kuvvetlerine REDİF isminin verildiği bilinmektedir. Aralık 1999 tarihinde Düzce’nin il olması dolayısıyla Yığılca, Düzce’nin ilçesi olmuştur. İlçenin iklimi Batı Karadeniz iklimini andıran ılıman bir iklimdir. Yığılca ilçesi, Düzce Ovası’nı sulayan Hasanlar Barajı Gölü’ne dökülen Melendere Çayı’nın yukarı 7 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU havzasında yer alır. Bu biçimi ile uzun bir “U” görünümünde olan havza oldukça dağlık ve sarptır. Havzayı çevreleyen belli başlı tepeler; Yaylacık Tepe, Köybaşı Tepe, Kızıltepe, Sarıkaya Tepe, Bacaklıyayla, Aktaş Sırtları, Kiriş Tepe, Geymen Tepe, İğne kiriş Tepe ve Kırıksapağı Tepe’dir. İlçe akarsu yönünden oldukça zengindir. Doğudan batıya doğru uzanan Melen Çayı, Kuzeyden ve Güneyden zengin derelerle beslenir. Önemli dereler, Karadere, Aksu deresi, İncirli deresi, Hacı Deresi, Mahyaderesi, Karakaş deresi, Naşlar deresi ve İğnelere deresidir. İlçe sınırları içinde Hasanlar Barajı da yer alır. Yığılca’da buğday, arpa, mısır, çavdar ve fındık başlıca tarım ürünleridir. A. 3. İlin Coğrafik Durumu Düzce ili 400 37’ ile 410 07’ kuzey enlemleri ve 300 49’ ile 310 50’ doğu boylamları arasında yer alan, 2593 km2 genişliğinde bir Batı Karadeniz Bölgesi ilidir. Genişliği Türkiye yüzölçümünün (783.577 km2) binde 33’ü kadardır. Doğusunda Zonguldak ve Bolu, güneyinde yine Bolu, batısında ise Sakarya illeri ile komşudur (Şekil A.5 ve A.6). Kuzeyinde Karadeniz vardır ve kıyı uzunluğu 30 km’dir. İlçelerin İl merkezine ve birbirlerine olan karayolu uzaklıkları Tablo A.1’de verilmiştir. Bu tabloda verilen yollar asfalt yollardır. Beldelerin İl merkezine olan karayolu uzaklıkları da Tablo.A.2’de görülmektedir. Boğaziçi ve Konuralp beldeleri Düzce-Akçakoca karayolunun üzerinde bulunmaktadır. Konumu Şekil A.5: Türkiye İller Haritasında Düzce’nin Şekil A.6: Türkiye Genelleştirilmiş Fiziki Haritasında Düzce İlinin Yeri (küçük daire, meteor.gov.tr). Tablo A.1: Düzce Merkez İlçe ile Diğer İlçeler Arasındaki Karayolu Uzunlukları -km Düzce 33 Akçakoca 20 54 Cumayeri 15 49 15 Çilimli 18 51 21 15 Gölyaka 22 55 5 15 20 Gümüşova 15 48 36 30 35 35 Kaynaşlı 36 63 54 48 53 56 51 Yığılca Kaynak: Karayolları 41. Şube Şefliği, 200. Tablo A.2: Düzce İli Belde Merkezleri ile, Bağlı Oldukları İlçe Merkezleri ve İl Merkezi Arasındaki Karayolu Uzunlukları –km Beldeler-Düzce Beyköy – DÜZCE Boğaziçi – DÜZCE Konuralp – DÜZCE Kaynak: Uçkun,E., 2001. 8 Uzaklık 6 12 8 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Şekil A.7: Düzce ve Yakın Çevresinin Karayolları Haritası (KGM., 2001).. Şekil A.7’de kalın kırmızı otoyol, kalın çift mavi bölünmüş Devlet yolu, kalın mavi Devlet yolu, ince mavi il yolu. Noktalı siyah çizgi Düzce il sınırını göstermektedir. A.4. İlin Topoğrafyası ve Jeomorfolojik Durumu Dağlar: İl topraklarının yaklaşık %61’ini kaplayan dağlar kuzeyden güneye ve batıdan doğuya giderek yükselirler. Batıda da kıyıya paralelliklerini yitirerek seyrekleşirler. Bu sıradağlar arasında vadiler ve ovalar girer. Karadeniz kıyı dağlarının batı kesiminde yer alan düzce İli’nin % 86 sına karşılık gelen yaklaşık 2.200 km2 ‘si dağlık ve engebeliktir. Dağlar bir çok yerde derin vadilerle yarılmıştır. Düzce Ovası’nın güneyinde Elmacık dağlarının kuzey kesimi, doğusunda da Bolu dağlarının kuzeybatı kesimi Düzce İli sınırları içinde kalır. Elmacık dağları üzerinde yaylaların da yer aldığı doğu-batı yönünde uzanan dorukta, Kardüz yaylasında 1.830 m rakımlı tepe İl’ in en yüksek noktasıdır. 1700 rakımlı Erenler tepe,1699 rakımlı Mercan tepe ve 1368 rakımlı Yanık tepe İl’in diğer yüksek noktalarıdır. Bu zirvelerle rakımı 150 metre civarında olan ova arasındaki 4-5 km’lik kısa mesafelerde, yamaç eğimleri büyüktür. Elmacık dağının kuzeyinde Düzce fayı; güneyinde Kuzey Anadolu fayı yer almaktadır. Düzce Ovası ile Akçakoca arasında Kaplandede ve Orhan dağları yer almaktadır. Bu dağlarda en yüksek nokta 1.169 m ile Kaplandede tepedir. Bu yüksekliklerden kuzeye doğru arazi orta dereceli bir eğimle alçalarak denize ulaşır. 9 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Gölyaka, Gümüşova ve Cumayeri ilçelerinin batısı ile Sakarya ovası arasında rakımı daha düşük engebeler bulunur. Gölyaka’ nın 8 km. batısındaki 943 rakımlı Muhapdede tepesi bu kesimdeki en yüksek noktadır. Gümüşova batısındaki yükseltilerde rakımlar 500 m.’ nin altında kalır. Bolu dağlarının Düzce İli sınırları içinde kalan kesiminde Düzce’nin 24 km doğusundaki Karadikmen tepe 1388 m, bu tepenin 13 km kuzeydoğusundaki Tüllükiriş tepe ise 1657 metre rakımlıdır. Karadikmen tepeden kuzeye doğru gidildiğinde Yığılca’nın da bulunduğu Küçük Melen vadisine inilir. Yığılca’da vadi rakımı 330 m’ dir. Bolu dağları daha tatlı eğimle, gittikçe alçalarak Nalbantlar-Sallar köyleri civarında ovayla birleşir. İl topraklarının yaklaşık % 61’ini kaplayan dağlar kuzeyden güneye ve batıdan doğuya giderek yükselirler. Batıda da kıyıya paralelliklerini yitirerek seyrekleşirler. Bu sıradağlar arasında vadiler ve ovalar girer. Platolar ve Yaylalar Düzce etrafı dağlarla çevrili bir ovada kurulduğundan, büyüleyici doğa güzellikleri, temiz havası, kamping ve doğa yürüyüşü yapma imkanlarını sağlamaları açısından birer turizm merkezi haline gelen yaylalar yönünden oldukça zengindir. Çiçekli, Kocayayla, Şehirli yayla, Odayeri, Torkul, Derinoba, Kelik, Topuk, Kütüklü, Pakı, Mantarlı, Sakarca, Oflu, Eğreltilik, Kardüz, Pürenli ve Abaza yayla başlıca yaylalardır. Ayrıca, içinde anıt ağaçları barındıran, 500 m. boyunca 3 adet şelale ve 5 adet cadı kazanları bulunan, Orman Bakanlığı tarafından tabiat anıtı olarak tescil edilen Samandere Şelalesi, Düzce’ye 25 km. uzaklıktadır. Ovalar Düzce ovası İlin batısında yer alan bir havza olup, yükseltisi deniz seviyesinden itibaren 112 m. dir. Ova yüzeyi 4 ncü zaman alüvyonları ile kaplı bir göl tabanıdır. Kuzeyden Kaplan Dede ve Orhan, güneyden ise Kerem Ali, Elmacık ve Abant Dağları ile çevrili olan ovanın doğu – batı uzunluğu 25 - 30 km, kuzey güney genişliği 15 - 16 km olup Bolu Ovasından 50.600 metrelik Bolu Dağı eşiği ile ayrılır. Ova, daha humuslu ve verimli olduğu gibi Akdeniz iklimi etkisi altındadır. Sakarya ovasından sonra ilin en verimli ovasını oluşturur. Bol yağış ve Melen Vadisi üzerinden Karadeniz’in ılımlı etkisi ile geniş alanlarda fındıklıklar yayılır. Kaliteli tütün, ayrıca çok çeşitli sebze ve meyveler yetiştirilir. Karadeniz’e dökülen Melen Deresi, Hasanlar Barajı ve sulama kanalları sayesinde yapılan sulamalı tarım, verimi geniş ölçüde arttırmıştır. Bu nedenle ova oldukça sık nüfus almıştır. Sakarya ve Hendek yakınlarında başlayan ova, Bolu Dağı eteklerine kadar daralarak ve yükselerek devam eder. 10 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Göller Efteni Gölü Düzce’nin 14 km güneybatısında Hamamüstü Köyü çevresindedir. Denizden yüksekliği 118 metredir. Doğudan Küçük Melen ve Uğur Suyu ile güneyden Aksu, Beyköy, Kürtler, Hamamüstü, Kalyoncu ve Yeniköy Dereleriyle beslenir. Alanı sular çekildiği zaman 5 km2 ye düştüğü gibi taşkınlar zamanında da 25 km2 ye kadar ulaşmaktadır. En derin yeri 8 metredir. Gölde DSİ tarafından kurutma çalışmaları yapılmaktadır. 1992 yılında Orman Bakanlığınca “ Yaban Hayatı Koruma Alanı” olarak tescil edilmiştir. Hasanlar Baraj Gölü Küçük Melen suyu üzerinde kurulan baraj Düzce Ovası’nın sulanması amacıyla kurulmuş olup, enerji üretimi de yapılmaktadır. Yıllık enerji üretimi 40 Gwh ve 9,4 Mw kurulu güçte HES dir. Baraj Düzce - Yığılca yolu üzerinde yer almaktadır. Su seviyesi yükseldiği zaman 43 km2 ye yaklaşan alanı ile bu göl göllerin en büyüğünü teşkil eder. Akarsular Efteni Havzası Suları Bu havza bütünüyle il sınırları içerisinde yer alan küçük bir havza olup aşağıdaki akarsulardan oluşur. Büyük Melen Efteni Gölü’nün kuzeybatısından çıkan akarsu, gölün sularını Karadenize boşaltır. Güney Kuzey doğrultusunda akar. En yüksek akım170 m3/sn (Nisan), en az akım 8 m3/sn (Ağustos)’dir. Küçük Melen Baba Dağı eteklerinden doğup, Yığılca İlçesi’nin içinden geçerek sularını Hasanlar Barajına döker. Barajı oluşturan e önemli akarsu olan Küçük Melen’de en yüksek akım 230 m3/sn (Nisan), en düşük akım 2,3 m3/sn (Ağustos)’dir. Beslenme alanı 250 km2’dir. Aksu Düzce’nin güneyindeki dağlardan çıkar, belirli bir kaynağı yoktur. Önce, batıya doğru akar, sonra doğuya kıvrılarak Efteni Gölü’ne dökülür. En yüksek akım 175 m3/sn (haziran), en düşük akım ise 0,95 m3/sn (ocak)’dır. Beslenme alanı 281 km2’dir. Asar Suyu Bolu Dağları’nın kuzeybatısından doğar, yan derler ve küçük kaynaklarla beslenerek Düzce İli’nin güneyinden geçip, Küçük Melen’e karışıp Efteni Gölü’ne 11 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU dökülür. Doğu- Batı doğrultusunda akan Asar Suyu’nun en yüksek akımı 130 m3/sn (mart), en düşük akımı ise 0,35m3/sn (eylül)’dir. Beslenme alanı 180 km2dir. Uğur Suyu Keremali Dağları’ndan doğar. Belirli bir kaynağı yoktur. Yan dereler ve akarsu selciklerini toplayıp Uğur Suyu, doğu-batı doğrultusunda ilerler, Asar Suyu’nun güneyinde ona paralel olarak akar ve Efteni Gölü’ne dökülür. En yüksek akım haziran, en az akım ise ekim ayındadır. Beslenme alanı 285 km2dir. Denizler İlimizin Batı Karadeniz’e kıyısı olan tek ilçesi Akçakoca’dır. İlçenin 35 km uzunluğundaki kıyı şeridinde yer alan geniş ve kaliteli kumsalı, berrak ve temiz denizi ilimizi aranan merkez haline getirmektedir. Şekil A.8: Düzce Havzası ve Yakın Çevresinin Uygulamalı Jeomorfoloji Haritası Düzce Havzası veya ovasının, oluşumunun gereği, asıl yapısı kum-silt-kildir. Kumlu ve killi seviyeler sıkça tekrarlanır (Şekil A.9 ) ve bunları yer altı verileri kullanılarak haritalamak çok güçtür. Deprem sonrasında kumlu zemin üzerindeki binalar “sıvılaşma” olayına, killi zeminlerdeki ise “taşıma kapasitesi yenilmesi” olayına bağlı olarak yıkılmışlardır. Bu nedenle, örneğin aynı sokak veya caddedeki binalar ayrı şekilde hasar görmüştür. Düzce Havzası’nda depremden zarar görmeyen yerleşim yerleri, ya temel kayalar üzerine, ya da havza kenarındaki eski alüvyal tortullar üzerine kurulu olanlardır. Depremden zarar gören görmeyen yerlerin karşılaştırılmasından hemen ortaya çıkan gerçek, yeni yerleşmeler için alüvyondan ve/veya ova içi düzlüklerden mümkün olduğunca 12 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU kaçınmak gerektiğidir. Usulüne uygun biçimde kat adedi, temel tipi seçimi ve yapı malzemesi kullanılması koşuluyla bu tür zeminlerde yerleşilebileceği ortadadır. Bununla birlikte bu tür gevşek zeminler her zaman belirli bir oranda risklidir. Yerleşim yerleri için en büyük tehlike ve tehdit doğal afetlerdir. Deprem, heyelan, su baskınları başta gelir. Olası yerleşim alanları tespit edilirken bu üçlü tehditten uzak yerlerin seçimine dikkat edilmiştir. Zaten depremden zarar gören yerlerin yeni yer ihtiyacı da bundan doğmuştur. Ancak seçilen yerlerin güvenilirlik ölçütü havzadaki diğer yerlere göredir. Örneğin Düzce Havzası bulunduğu yerin jeolojik yapısı gereği her zaman deprem riski altındadır. Önerilen yerlerin jeolojik ve jeoteknik özellikleri ile yapılacak inşaatın kalitesi artırıldığında depremden gelecek zararı önemli ölçüde azaltacaktır. Yerleşim yerlerinin tespitinde Bayındırlık ve İskan Bakanlığı’nca belirlemiş ve kendi kurumlarında olan ölçütler bu çalışmada da göz önüne alınmıştır. Olası yerlerin olabildiğince gerçek orman sınırlarının dışında kalmasına, özel mülkiyetten çok kamu sahasında yer almasına, ulaşım ağına sahip olmasına dikkat edilmeye çalışılmıştır. Yerleşme alanlarında, bilhassa uygulamaya geçildiğinde, karşılaşılan en önemli güçlük arazi eğimidir. Seçilen yerlerin tüm jeolojik uygunluklarına karşın yüksek eğimli olması şehircilik açısından önemli zorluklar getirecektir. Bu husus da diğer ölçütler kadar dikkate alınmıştır. Seçilen alanlar genellikle topografik eğimi 60- 150 arasında olan yerlerdir. Yukarıdaki ölçütlere göre seçilen olası yerleşim yerlerinin bir olumlu sonucu, tarım alanlarının korunmasına imkan vermesidir. Bu, öncelikle gözetilen bir husus olmamakla beraber yararlı bir sonuç olduğu ortadadır. İlimizde sanayi alanları tarım topraklarının bulunduğu ova üzerinde konumlanmış durumdadır. Organize sanayi bölgeleri yer seçimi yapılırken verimli tarım alanlarının dışında olmasına özen gösterilmiştir. Düzce ilinde planlamanın olmaması nedeniyle sanayi dağınık şekildedir. D-100 Karayolu kenarında sanayileşme fazladır. Genel anlamıyla sanayini yer seçimi uygun değildir. A.5. Jeolojik Yapı ve Stratigrafi Düzce çek-ayır (pull-apart) havzasında yer alan ve son 17 Ağustos 1999 depreminde önemli miktarda hasara uğrayan ilçe düzeyindeki yerleşim yerleri Düzce, Gölyaka, Gümüşova, Çilimli ve Cumayeri’dir (Şekil A.4). Bunlar içinde en az hasar Gümüşova’da, en fazlası Gölyaka’dadır. Aynı şekilde Düzce ilçe merkezi de önemli hasara uğramıştır. Çilimli, depremi nispeten az hasarla atlatmıştır. Bu ilçelerin yerleştiği bölgeler ve yakın civarının jeolojik özellikleri aşağıda açıklanacaktır. Ağır hasar gören yerlerin (Cumayeri, Gölyaka, Düzce) ortak tarafı Geç Kuvaterner yaşlı Genç çökeller üzerine yerleşmiş olmalarıdır (Şekil A.16, A.17 ). Düzce (Merkez İlçe): Bölgenin en geniş yayılımlı ve en fazla nüfusa sahip ilçesidir. Temel kayalardan uzak (en yakını 5 km) güneybatıya doğru 0.5-30 lik eğime sahip ovada yerleşmiştir. İlçe merkezi halen akarsu kanal ve taşkın ovası çökel alanları (QAk ve QAt) üzerinde bulunmakta ve genişlemektedir (Şekil A.8 -Jeomorfoloji Haritası). Bu kesimlerde 13 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Geç Pleyistosen tortul kalınlığı 175-225 m. arasındadır. Asarsu ve Melen Çayı şehrin içinden geçer ve düzenlenmemiş kanal yerlerinde taşma yapar. Üzerinde yerleştiği litoloji büyük ölçüde silt ve kil, daha az oranda kum ve çakıllardan oluşur. Düzce ilçe merkezi, güneyindeki aktif kırık hattına (Düzce fayı) ~ 7 km mesafededir (Şekil A.17). Taşkın ovasının, taşkından korunan bölgelerinde kalın bir toprak örtüsü gelişmiştir. Buralarda yüzeyden itibaren su tablası derinliği 2,5-3,5 m. arasındadır ve güneye doğru gittikçe sığlaşır. Bu düşük su tablası seviyesi büyük ölçüde kanal düzenlemeleri ve Melen Çayı’nın 2,5-4,0 m. arasında yatağına gömülmüş oluşu ile sonradan sağlanmıştır. Gölyaka: Bu ilçe inceleme bölgesi ve/veya Düzce Havzası’nın güneybatısında, son depremde kırılma gösteren aktif fayın üzerinde bulunmaktadır (Şekil A.17). Güneyindeki temel kayalardan (Yığılca Üyesi volkanitleri) ~ 1 km, kuzeyindeki Çaycuma Formasyonu’ndan ~ 1,5 km uzaklıkta akarsu egemen alüvyon yelpazesi ve gölsel çökel bölgesinde (Qey) geniş alan kaplar. Üzerinde yerleştiği yerde litoloji çakıl, kum, silt, kildir. Efteni Gölü tüm havzanın hem su toplama merkezi, hem de gittikçe derinleşen ve genişleyen depolanma merkezidir (Şekil A.13). Bu nedenle göl civarında 260 m. olan tortul kalınlığı gittikçe artma eğilimindedir. Aynı şekilde, tortulların alttan üste doğru tane boyları incelme gösterir. Bu gelişimin devam etmesi ile Gölyaka ilçe merkezi jeolojik gelecekte göl içinde kalacaktır. Gölyaka ilçesinden geçen akarsu yatağı düzenlenmiş ve derinleştirilmiştir. Bu nedenle yer altı su tablası 1,5-2,5 m. arasında bulunur. Çilimli: Çilimli ilçe merkezi Düzce Havzası’nın kuzey kenarında, Çaycuma Formasyonu içinde saplanmış göreceli eski bir alüvyon yelpazesinin üzerinde (QEy), kısmen temel kayalar üzerinde oturmaktadır. Hemen önünde Çilimli Fayı uzanır (Şekil A.17). Güncel akarsu yelpazeyi derince yarmış ve düşük bir rölyef yaratmıştır. Çilimli’nin hemen kuzeyindeki heyelanların oluşumunda bu derin deşilmenin de rolü vardır. İlçenin bulunduğu kesim ve kuzeyi fazlaca engebelidir. Ancak buradaki fayların (Çilimli Fayı dahil) yakın dönemde bir aktivitesi izlenmemiştir. Gümüşova: Düzce Havzası’nın batısında Yığılca Üyesi’nin volkanitleri breş ve tüflerdir. Birimin üzerinde, topografyaya bağlı olarak 0,5-1,5 m. kalınlığında toprak örtüsü gelişmiştir. Cumayeri: İnceleme alanının en batı ucunda yer alır (Şekil A.4). Batıdan gelen mevsimlik bir akarsuyun Melen Çayı’na ulaştığı yerde yerleşmiştir. Üzerine oturduğu litoloji QEy ve QAt ile ayrılan genç çökellerdir (Şekil A.13). Temel kayalar (Yığılca üyesi) kuzeyden 1 km, güney batıdan 2 km. mesafede bulunur. Alüvyal kökenli tortul kalınlığı 100-130 m. arasında tahmin edilmektedir. Egemen litoloji ince kum-silt ve kildir. Melen Çayı’nın menderesli akışı hem drenajı hem de yöredeki tortul tipini (ince kum-silt-kil) belirlemiştir. 14 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Şekil A.9: Düzce Havzası Jeoloji Haritası 15 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ Şekil A.10: Çalışma Alanının Genelleştirilmiş Dikme Kesiti 16 ÇEVRE DURUM RAPORU DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Şekil A.11. Yerleşim İçin Alternatif Alanlar ve Yakın Civarının Jeoloji Haritası, 2004 17 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Şekil A.12: Düzce Ovası ve Yakın Çevresinin Uydu Görüntüsü. Kısaltmalar: cy- Cumayeri, çl- Çilimli, gy- Gölyaka, gm-Gümüşova, ky- Kaynaşkı, kkn- Düzce kalıcı konutlar (1999 sonrasında kaydedilen bu görüntü TÜBİTAK/MAM’dan sağlanmış, üst yazılar eklenmiştir). Açıklanmasında yarar görülen bir başka jeolojik oluşum da mağaralardır. Yığılca ilçesinin güneybatısında Sarıkaya ve Aksu köyleri arasındaki bölgede yer alan Sarıkaya ve Aksu mağaraları Üst Kretase-Paleosen yaşlı, bol çatlaklı ve erimeye uygun (karstik) kireçtaşları içinde, belirgin bir fay hattı üzerinde gelişmişlerdir. Belirtilen mağaralar aynı yeraltı drenaj sisteminin uç noktalarını (düden ve kaynak çıkışı) oluşturmaktadırlar. Sarıkaya düdeni büyük bir çöküntü dolininin tabanında yer alır. Ana galeri uzunluğu 510 m, girişle son noktası arasında -152 m. kot farkı var. Sarkıt, dikit, sütun, damlataş havuzu, duvar ve perde damlataşları var. Mağarada belirgin akışı olan ve şelaleler oluşturan yeraltı deresi ve çok sayıda göl vardır. Sarıkaya mağarasının kuş uçuşu 700 metre kuzeybatısında bulunan Aksu mağarasının girişi Sarıkaya’ya girişi 310 m aşağıdadır, Kuzeybatı-güneydoğu yönlü belirgin bir fay üzerinde gelişen bu mağaranın toplam uzunluğu 896 m ve son noktası girişe göre +119 m yukardadır. İçinde değişik büyüklükte çok sayıda salon ve göller bulunan mağaradaki yer altı deresi, yüksekliği 5-10 metre arasında değişen 3 şelale oluşmuştur. Görünümler son derece güzel, her türden damlataş ile kaplıdır. Aksu mağarasından çıkan su, borulara alınarak alabalık çiftliğine ve yakında bulunan evlere kullanım suyu amaçlı verilmektedir. 18 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ Bu iki mağara ve yakın çevresi turizm amaçlı özelliklerine ve konuma sahiptirler. ÇEVRE DURUM RAPORU kullanım için uygun gelişim Bir başka mağara da Akçakoca’ya 7 km uzaklıkta, eski Düzce yolu üzerinde Fakıllı köyündeki Fakıllı mağarasıdır. Mağara içinde oluşan sarkıt ve dikitler mağara içine giren çocuklar tarafından bilinçsizce kırılmış, tahrip edilmiştir. Korunması, ziyaret için düzenlenmesi ve tanıtılması durumunda turistik potansiyeli olan bir jeolojik oluşumdur (Okan, 1997). Şekil A.13’deki haritaya göre Düzce ilinde başlıca kaya türleri ve bunların arazideki dağılımları Tablo A.3’ deki simgelerde açıklanmıştır. Burada vurgulanması gereken iki önemli nokta Düzce ovasının kalın ve gevşek alüvyonlarla dolu ve ovanın güney kenarının büyük depremler üreten Düzce fayı ile sınırlı olmasıdır. Şekil A.13: Düzce Ovası ve Yakın Çevresinin Kaya Türü Haritası. Simgelerin açıklaması Tablo A.4’de yer almaktadır (Özmen, 2000). 19 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo A.3. Şekil A.13’ deki Jeolojik Harita Simgelerinin Açıklaması Simge Q Simge PTrç Açıklama Permo-Triiyas Çakraz formasyonu; Çakıltaşı, kumtaşı, çamurtaşı. zayıf DCy Devoniyen-Karbonifer Yılanlı formasyonu; Dolomitik kireçtaşı ve dolomit. Tç, Tçy Tersiyer Çaycuma formasyonu (Tç) ve Yığılca üyesi (Tçy); Kumtaşı-konglomera-marn-tüfit (volkanik kumtaşı). ODe Ordovisiyen-Devoniyen Ereğli formasyonu; Kireçtaşı ara seviyeli şeyl ve kumtaşı Kretase Akveren formasyonu; Kiltaşı, silttaşı araseviyeli killi kireçtaşı-marn ve resifal kireçtaşı. Ok Ordovisiyen Kurtköy formasyonu; Çamurtaşı, silttaşı, çakıltaşı araseviyeli kumtaşı. Kretase Yemişliçay formasyonu; Volkanik kumtaşı, kiltaşı, aglomera, andeziitik-bazaltik lav, tüfit ve mikritik kireçtaşı. Oko Ordovisiyen Kocatöngel formasyonu; Kumtaşı araseviyeli silisli çamurtaşı. PlQk KTa Ky Açıklama Pleyistosen-Holocen; taşlaşmamış çökeller. Pliyo-Kuvaterner Karapürçek formasyonu; tutturulmuş çakıltaşı, kumtaşı, çamurtaşı. Kaynak ; Özmen, 2000 A. 5.1. Metamorfizma ve Mağmatizma : Prekambriyen Metagranitoydler: Tipik olarak inceleme alanının hemen güneybatısında Efteni Gölü ile Çapayakbey Köyü arasında yüzeyler. Burada Kuvarterner tortulları ile dokanağı Düzce fayı (Şaroğlu vd. 1992) oluşturur. Ayrıca harita alanının kuzeybatısında, Hızardede ve Düverdüzü köyleri yakınlarında ince dilim halinde gözlenir. Bu yüzleklerin litoloisi fazlaca altere olmuş yer yer şistozite gösteren granit, granodiyorittir. Bazı bölgelerde yeşil renkli Amfibolit ve metavolkanitler kapsar birim daha doğuda Bolu ve Yedigöller bölgesinde burada olduğundan çok çeşitli litolojidedir ve Yedigöller formasyonu adıyla tanıtılmıştır. Üzerine gelen birimlere göre Prekambriyen olarak yaşlandırılır (Aydın vd. 1987). Bu metamorfizma izleri taşıyan kristalin kayalar Bolu civarında Karadere metamorfitleri olarak da adlandırılmaktadır (Şekil A.9) (Cerit 1990; Cerit ve Baysal 1999). Paleoziyik Kocatöngel Formasyonu: İnceleme alanı kuzeyinde, Karacaören-Gürcühüseyinağa köyleri arasında Bolu Masifi temel kayalar üzerine uyumsuz olarak izlenir (Şekil A.9). Koyu yeşil gri renklerde, orta-kalın tabakalı, yer yer laminalı silttaşı ve şeylerden oluşur. Ara tabakalar halinde kumtaşı düzeyleri bulundurur. Bunlar çoğunlukla silis çimentoludur. Ayrıca şeyl düzeylerinde silisleşme yaygındır. Üzerine gelen birimlere göre Erken Ordovosoyen yaşındadır. (Emre vd. 1999). Kurtköy Formasyonu: inceleme alanının en doğusunda Kaynaşlı civarında yüzeylenir (Şekil A.9). Kırmızı, mor ve alacalı renkli olan birimin bu yöredeki litolojisi seyrek konglomera düzeyleri içeren kumtaşıdır. Kumtaşları orta-kaba taneli yer yer silis çimentolu, orta-kalın tabakalıdır. Erkan Ordovisiyen yaşlıdır. Fosil bulunamamış olup, yaş göreli stratigrafiye dayanmaktadır (Şekil A.10). 20 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Ereğli Formasyonu: İnceleme alanının batısında, Bolu dağı tüneli girişinin kuzeyinde sınırlı alanda yüzeylenir (Şekil A.9). Kumtaşı-şeyl-kireçtaşı ardalanmasından oluşan litolojiye sahiptir. Harita alanında kalan kısımda fazlaca silisleşme gösterir ve yer yer silisli şeyl niteliği kazanmıştır. Stratigrafik olarak alt düzeylerde gri, siyah, yeşil renklerde ve ince-orta tabakalı iken üst seviyelerde yeşil renkli, laminalı şeyllere dönüşür. Kütle hareketleri bakımından göreceli olarak sağlam, duraylı bir birimdir. Harita alanında, altındaki ve üstündeki birimlerle tektonik dokunaklıdır. Fosil verilerine göre Ordovisiyen-Alt Devoniyen yaşında (Şekil A.10). Sığ denizel kökenli oluşuklardır. Yılanlı Formasyonu: İnceleme alanının kuzeydoğusunda, çok sınırlı alanda gözlenir (Şekil A.9 ve A.10). Koyu-gri, yer yer beyaz renkli olan birim dolomitik kireçtaşı ve dolomitten oluşur. Alttan ve üstten tektonik dokanaklarla sınırlanmaktadır. Yaşı genç Devoniyen- Erken Karbonfer’dir. Mesozoyik Çakraz Formasyonu: İnceleme alanının doğusunda, Ereğli formasyonu ile dokanakta görülür (Şekil A.9). Harita alanı dışında doğuya doğru geniş yayılımı vardır. Tip yerinde morumsu kırmızı renkte orta-sıkı tutturulmuş çakıltaşı-kumtaşı-çamurtaşı ardalanmasından oluşur. Çamurtaşları ince-orta tabakalıdır. Bazı düzeylerde tümüyle çapraz tabakalı kumtaşı litolojisindedir. Fosil kapsamaz. Altındaki ve üstündeki birimlere göre yaşı Üst Premiyen-Alt Triyas olup, büyük olasılıkla karasal ortam ürünleridir. Kalın çapraz tabakalı kumtaşı seviyelerinin eoliyen kökenli olduğu düşünülmektedir. İnceleme alanında kalan ve Aydın vd. (1987) tarafından bu isim altında haritalanan yüzlekler metamorfizma izleri taşırlar. Yer yer dilimlenmiş, zayıf derecede şistleşme gösterirler. Egemen litoloji mor renkli kumtaşlarıdır. Heyelan potansiyeli taşımayan sağlam zeminler teşkil ederler. Bu özellikleriyle Kurucaşile-Çakraz yöresindeki tip litolojisinden oldukça farklılık göterir. Metamorfizma izleri taşımasında önemlidir. Yemişliçay Formasyonu: İnceleme alanının kuzeydoğusunda, Yılanlı formasyonu ile birlikte sınırlı yayılımlı olarak bulunur (Şekil A.9). Karışık bir litolojisi vardır. Alt düzeylerde gri-yeşil, sarı kahverenkli, ince-orta tabakalı volkanik kumtaşları egemendir. Bunlar kiltaşı, aglomera, tüf, tüf,t ile bölünür. Orta ve üst düzeylerine doğru istife kırmızı-pembe renkli mikritik kireçtaşı bolca katılır. Genel olarak sedimenter seviyelerin katıldığı tüf, tüfit, aglomera egemen volkanotortul bir istiftir. Bu volkanikler kaba bakışla Eosen volkanitleriyle benzeşirse de istif düzenliliği ve pelajik kireçtaşlarının varlığı ile onlardan ayrılır. İnceleme alanının kuzeyinde Andezit-Bazalt lavları da kapsar. Birimin yaşı Turoniyen-Kampaniyen’dir. Saha dağılımı içinde alttaki ve üstteki birimlerle uyumsuz çoğu yerde tektonik ilişki içinde görülür. Bu kesimlerde melanj karakteri kazanmıştır. Akveren Formasyonu: İnceleme alanının güneydoğusunda, Çapayakbey ile Kaynaşlı arasında kuzeydoğuda Domuzgölü tepe yöresinde yüzeyler (Şekil A.9 ve A.11). Aslında batı Karadeniz bölgesinin en geniş yayılımlı birimidir. Stratigrafik olarak alt düzeylerinde kumtaşı, çakıltaşı ve kırıntılı Kireçtaşı tabakalarının ardalanması şeklinde bir litoloji izleneen birim üstlere doğru kumtaşı ara seviyeleri içeren killi kireçtaşı-marn litolojisine dönüşür. Alterasyona göre sarı, beyaz, yeşil yer yer kırmızı renklidir. En üst seviyelerinde masif görünüşlü, gri-beyaz renkli resifal kireçtaşlarını bulundurur. Tip yerinde altındaki ve üstündeki birimlerle uyumlu olan birim Geç Kretase-Paleosen yaşlıdır (Aydın vd.1987). 21 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU İnceleme bölgesindeki yüzlekler ekseri killi kireçtaşı-marn ardalanması şeklinde olup Paleozoik kayalar üzerinde gözlenir (Şekil A.9). Yer yer fazlaca kıvrımlı birimin kumtaşı ve marn ardalanmalı seviyelerinde düzlemsel kaymalar izlenir. Kireçtaşı seviyeleri ise erime boşlukludur. Çalışma alanı içerisinde heyelan teşkil ettiği izlenememiştir. Senozoyik Çaycuma Formasyonu: İnceleme alanının kuzeyi ve batısında iyi gözlenen bu formasyon orta-katı Karadeniz bölgesinin en yaygın birimidir. Melendere ve Kusuri Formasyonu adları ile de tanınmaktadır (Gümüş 1982; Aydın vd. 1987; Cerit 1990). Kumtaşıkonglomera-marn-tüfit (volkanik kumtaşı) ardalanmasından oluşan bir litolojisi vardır. Kumtaşları bazı yerlerde iyi bazı yerlerde kötü tutturulmuştur. Ardalanma düzenli olmayıp yerel olarak kumtaşı, marn veya volkanitlerin egemenliği dikkat çeker.bazı yerlerde volkanitler aglomera, lav, tüf, tüfit olarak görülür ve geniş örtüler teşkil ederler. Bunlar zayıf birim olarak haritalanmıştır (Şekil A.9 ve A.11). Sarı, gri, yeşil renklerde, çoğunlukla gri-yeşil olarak bulunurlar. Alterasyona ve aşınmaya karşı dirençsizlikleri derin vadilerin gelişmesine imkan vermiştir. Sık heyelanlıdır. Birim, üzerlediği Akveren formasyonu ile uyumlu, bazı bölgelerde geçişli gözükür (Yergök vd. 1987). Erken-orta Eosen yaştadır. İçindeki geniş yayılımlı volkanitler Yığılca üyesi olarak sayılır. Yığılca Üyesi: Çaycuma formasyonu içindeki volkanik kumtaşları bazı bölgelerde tümüyle volkanitlere dönüşür. İnceleme alanının güneyi ve batısı ve kuzeydoğusu bu kayaçlarla örtülmektedir (Şekiİ A.9 ve A.11). Başlıca volkanik kumtaşı, tüf, tüfit, andezitbazaltik lavlar veya volkanik breşlerden oluşan birimin rengi koyu gri-kahverengimsi griden açık yeşile kadar değişir. Volkanik breşlerin saha konumu düzensizdir ve çoğunlukla masif görünüşlüdürler. Yer yer dayklar izlenir. Yüzey alterasyonu fazlaca gelişmiş ancak oldukça sağlam zemin özelliklerine sahiptir. İçinde bulunduğu Çaycuma formasyonunun alt düzeyleri ile yanal geçişlidir. Erken-Orta Eosen yaşlıdır (Emre vd. 1999). Karapürçek Formasyonu: İnceleme alanının doğusunda, temel kayaların önünde etek düzlükleri teşkil edecek şekilde bulunur (Şekil A.9 ve A.11 ). Ayrıca güneyde Efteni Gölü ile Beyköyü arasında fay ile ötelenmiş sırtlar şeklinde gözlenir. Birimin litolojisi, yamaç molozu ve alüvyon yelpazesi çökellerinin karışımından oluşmuş gevşek tutturulmuş konglomera-kumtaşı-çamurtaşı karışımıdır. Konglomeralar yer yer breşik ve merceksi düzeyler halindedir. Kumtaşı-çamurtaşı baskın tortullardır. Rengi kaynak kayalara ve kısmen alterasyona bağlı olarak sarımsı kırmızı, açık kahverenkli ve alacalıdır. Kendinden daha yaşlı tüm kayaçları açısal uyumsuzlukla örterler. Yaşı deneştirme ile Pliyo-Kuvaterner olarak önerilen Adapazarı ve Bolu havzalarında yaygın olan Örencik formasyonu ile karşılaştırılabilir. Karapürçek Formasyonunun Erken Kuvarterner yaşında olduğu mikro memeli faunasına dayalı olarak ortaya konulmuştur (Emre vd. 1999). Formasyonun saha konumu ve litolojik özellikleri Pliyo-Kuvaterner havzalarının kenar tortulları (alüvyon yelpazesi, talus, koni) olduğunu göstermektedir. Düzce Havzası taban dolgusunun alt bölümünü olasılıkla bu formasyon oluşturmaktadır. Kuvaterner Genç Çökeller: Düzce Havzası’nı dolduran tümü kırıntılı çökellerin (Geç PleyistosenHolosen), depolanma yerine bakmaksızın çakıl-kum-silt ve killerden oluştuğu görülür. Havza kenarlarında çok az miktardaki döküntü veya yamaç molozunun dışında alüvyal ve gölsel 22 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU alanlarda depolanmış oldukları dikkat çeker (Şekil A.9 ve A.11). Temel kayaların faylarla yükseltilmiş morfolojisi ve havza içi drenaj düzeni bunu sağlamıştır. Havzanın güneyindeki Efteni Gölü depolanma merkezini oluşturur. Kuzeydoğudan gelen Melen çayı bu göle dökülür ve buradan tekrar dışarıya boşalır. Bunun dışında doğudan, batıdan ve kuzeyden gelen mevsimlik sular birleşerek önce alüvyon yelpazeleri oluştururlar ve göl düzlüğüne ilerlerler. Melen çayı ayağı hariç endoreik bir drenaj söz konusudur. Havza kenarındaki temel kayaların fazlaca altere oluşu mevsimlik akarsuların bile çok fazla miktarda tortul taşımasına, yelpazelerin hızlı büyümesine imkan vermiştir. Tortullar depolanma alanlarına göre haritalanmıştır (Şekil A.11). Düzce Havzası’ndaki tortul kalınlığı hakkındaki bilgiler sınırlı sayıda sondaja esas itibariyle jeofizik verilere dayanır yaklaşık 260 metre olduğu sanılmaktadır. Havzanın jeolojik evrimi içinde, depolanma alanları yanal yönde yer değiştirmiş, bu yüzden düşey istiflenme farklılaşmıştır. Güney kenardaki fayın yanal hareketi ile birlikte düşey hareketinin olması nedeniyle Efteni Gölünün gittikçe derinleştiği ve genişlediği sanılmaktadır. Olasılıkla, Melen Çayı, havzanın ilk evrelerinde bugünkünden daha kuzeyden, kesintiye kuzeye doğru ilerlemiştir. Daha yakın zamanda Efteni Gölü düzlüğü oluşmuş ve Melen’i kapmıştır. Bu tahmini gelişime göre havza tortulları alttan üste doğru genel tane boyu küçülmesi içindedir . Bunun yakın dönem örneği güncel göl düzlüğü ve taşkın ovası tortullarının kanal-yatak tortullarını örtmesi gösterilebilir. Bu sebeple havzanın çoğu yerinde, yüzeye yakın 1-1,5 m’lik silt-kil örtüsü kaldırılarak altındaki çakıllı kumlar ocak olarak işletilmektedir. Havza güneyinde eski dönem yelpazelerinin 8-12 metre yüksekte ve burunlarının aşındırılmış olması bu jeolojik evrim yorumunun delilidir. Düzce Havzası, zemin sıvılaşmasına imkan veren tortul yapısı ile kötü bir yerleşim alanı olmakla beraber sedimantasyon-tektonik ilişkileri açısından çok ilginç bir örnektir. Sismik kesitler ve sondajlarla daha ayrıntılı incelenmesi yararlı olacaktır. Bu tür veriler istif düzeni gelişimini daha açık ortaya koyar. Ayrıca alüvyonun yatay ve düşey yönde dağılımı ile jeoteknik özellikleri hakkında detaylı bilgiler elde edilir. Düzce İli’nde bulunan ve özgünlükleri nedeniyle üzerinde durulması gerekli olan bir jeolojik oluşum da mağaralardır. Yığılca ilçesinin güneybatısında Sarıkaya ve Aksu köyleri arasındaki bölgede yer alan Sarıkaya ve Aksu mağaraları Üst Kretase-Paleosen yaşlı, bol çatlaklı ve erimeye uygun (karstik) kireçtaşları içinde, belirgin bir fay hattı üzerinde gelişmişlerdir. Bu mağaralar, aynı yeraltı drenaj sisteminin uç noktalarını (düden ve kaynak çıkışı) oluşturmaktadırlar. Sarıkaya düdeni büyük bir çöküntü dolininin tabanında yer alır. Ana galeri uzunluğu 510 m’dir. Girişle son noktası arasında -152 metre kot farkı vardır. Sarkıt, dikit, sütun, damlataş havuzu, duvar ve perde damlataşları bulunmaktadır. Mağarada belirgin akışı olan ve şelaleler oluşturan yeraltı deresi ve çok sayıda göl vardır. Sarıkaya mağarasının yaklaşık 700 metre kuzeybatısında bulunan Aksu mağarasının girişi Sarıkaya girişinden topografik olarak 310 metre aşağıdadır. Kuzeybatı-güneydoğu yönlü belirgin bir fay üzerinde gelişen bu mağaranın toplam uzunluğu 896 metre ve son noktası girişe göre +119 metre yukardadır. İçinde değişik büyüklükte çok sayıda salon ve göller bulunan mağaradaki yer altı deresi üzerinde yüksekliği 5-10 metre arasında değişen 3 şelale oluşmuştur. Görünümleri son derece güzel, her türden damlataş ile kaplıdır. Aksu mağarasından çıkan su, borulara alınarak alabalık çiftliğine ve yakında bulunan evlere kullanım suyu amaçlı verilmektedir. Bu iki mağara ve yakın çevresi turizm amaçlı kullanım için uygun gelişim özelliklerine ve konuma sahiptirler. 23 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Bir başka mağara da Akçakoca’ya 7 km uzaklıkta, eski Düzce yolu üzerinde Fakıllı köyündeki Fakıllı mağarasıdır. Mağara içinde oluşan sarkıt ve dikitler mağara içine giren çocuklar tarafından bilinçsizce kırılmış, tahrip edilmiştir. Korunması, ziyaret için düzenlenmesi ve tanıtılması durumunda turistik potansiyeli olan bir jeolojik oluşumdur. Düzce Havzası ve dolgusu, Türkiye neotektonik döneminde gelişmiş olmasına karşın, havzanın temel kayaları, paleotektonik dönemin farklı kökenli birliklerinden oluşmuştur. Okay (1989) tarafından ortaya konulduğuna göre, Orta ve Batı Anadolu paleocoğrafyasının iskeletini, en kuzeyde İstanbul Zonu, ortada Sakarya Zonu, güneyde Menderes-Toros Platformu, batıda Istranca Masifi, doğuda ise Kırşehir Masifi teşkil eder. Bu tektonik birlikler, Neotetis Okyanusu’nun (intra-pontid okyanusu) Eosen-Oligosen döneminde kapanması sonucu bugünkü Marmara bölgesinde birbirlerine yaklaşmışlardır. Özellikle, Sakarya Zonu ürünleri ile İstanbul Zonu ürünleri İntrapondit sütür zonu adı verilen bu kapanma kuşağı boyunca birbirlerine girmişlerdir. Adı geçen sütür zonu üzerinde daha sonraki dönemde Kuzey Anadolu Fay Zonu (KAFZ) meydana gelmiştir (Şengör ve Yılmaz, 1981; Okay ve Tansel, 1992). Sakarya zonu, metamorfik bir temel ve üzerindeki sedimanter örtü kayaçlarından oluşur. Örtü, büyük ölçüde Jura-Kretase kırıntılı ve karbonatlarıdır. İstanbul Zonu ise metamorfizma izlerini çok az gösteren Paleozoyik, Mesozoyik ve Senozoyik birimlerinden meydana gelir. Ordovisiyen-Karbonifer kırıntılı istifi (az karbonat) Triyas kırıntılıları ile (Çayraz Formasyonu) uyumsuz şekilde örtülüdür. Bu örtü de Üst Kretase-Tersiyer karbonatları ile düzenlenir. Düzce Havzası temelindeki en yaşlı metamorfikler (Bolu Masifi) muhtemelen Sakarya Zonu’na ait oluşuklardır. Bunun içinde ve metamorfikleri kesen granit-granitoidler ise Istranca masifinin parçalarıdır. Düzce Havzası’nın kuzeyindeki Ordovisiyen-Tersiyer yaşlı tortul birimlerinin tümü İstanbul Zonu’na aittir. Bölgedeki Üst Kretase yaşlı volkanitleri, Istranca masifini kesen yay volkanizmasının ürünü olduğu sanılmaktadır (Şengör vd., 1984). Özetle, Doğu Marmara bölgesinin jeolojik iskeleti, Eosen-Oligosen sırasında İntrapontid Okyanusu’nun kapanmasıyla kurulmuştur. Bu sırada oluşan yaygın bir kıtasal volkanizma yörede geniş alanlar örten Yığılca üyesini (Şekil A.10-A.11) üretilmiştir. Tektonik yükselme sırasında tabandaki kırılmalar nedeniyle, yükselti farklılıkları ortaya çıkmış, ovaların yapısı belirlenmiştir. Eosen sonunda deniz yüzeyine çıkmaya başlayan bölgenin çukur yerlerinde Neojen Gölleri oluşmuştur. Neojen göllerinin oluştuğu çukur alanların, akarsuların taşıdığı alüvyonlarla dolması sonucu neojen gölleri kurumuştur. Böylece ova bu günkü morfolojik yapısını kazanmıştır. A. 5.2. Tektonik ve Paleocoğrafya : Faylar ve Deprem Alanları Türkiye’nin I. Derecede deprem kuşaklarından biri de Kuzey Anadolu Deprem kuşağıdır. Düzce yöresinin de içinde yer aldığı bu kuşak Marmara güneyi ve İzmit körfezinden başlayarak Adapazarı, Düzce, Bolu, Kastamonu çevresinden geçerek Kelkit ve Aras vadileri boyunca doğu sınırlarımıza kadar uzanır. 24 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Doğu – Batı istikametinde uzanan ve devamlılık gösteren fay hattı Düzce, Bolu Güneyi ve Gerede üzerinde yer aldığından buraları birinci derecede deprem alanı içinde yer almakta ve şimdiye dek olan depremlerden en fazla hasar buralarda meydana gelmektedir. Bunun dışında kalan İlçelerde ise ikinci derecede deprem alanı içinde yer almaktadır. Aktif Faylar ve Depremsellikler Düzce havzası ülkemizin en önemli aktif fay (Deprem yapabilirlik olan) larından olan Kuzey Anadolu Fayı (KAF) üzerinde yer almaktadır. Bu fay, Doğuda Karlıova yöresinden başlayarak ülkenin Kuzey yarısının D-B yönünde boydan boya kat eder. Bolu yöresine kadar genelde tek kırıklardan meydana gelen dar bir zonda izlenen bu fay, Bolu batısında (Dokurcum Vadisi) çatallanır ve iki ana kola ayrılarak Marmara denizine doğru uzanır. Sakarya- Düzce yöresinde Hendek ve Düzce fayları da KAF sistemine katılır ve 40 km’ye ulaşır. Düzce havzasında yer alan yerleşmeler son yüzyılda bu zonda bulunan aktif fayların oluşturduğu büyük depremlerin yıkıcı etkisinde kalmıştır. 1944,1957 (M=7) vr 1967 (M=7.1) yılarındaki depremler bu fayın Bolu- Abant ve Dokurcun segmentleri üzerinde gelişmiştir. Bu depremlerle Bolu- Abant ve Abant Gölü – Adapazarı Ovası arasında yüzey faylanması oluşmuştur. Düzce havzasına en yakın olan ve deprem potansiyeli taşıyan aktif faylar ise bu havzanın oluşumuna yol açmış bulunan Düzce, Hendek fayları aktif fay karakterindedir. Çilimli fayı ise olası aktif bir faydır. Türkiye deprem kuşakları haritası Düzce ilinin tamamının 1. derece deprem kuşağı içinde bulunduğunu göstermektedir (Şekil A.14). Türkiye’nin deprem üreten diri faylarını gösteren harita üzerinde de Düzce bölgesinin hem Kuzey Anadolu fayının, hem de bunun bir kolu olan Düzce fayının etki alanı içinde olduğunu görmekteyiz. Bu faylar üzerinde son yüz yılda meydana gelen depremler hakkındaki bazı bilgiler de (Şekil A.18) üzerinde yer almaktadır. Düzce fayının daha kuzeybatısında kalan Hendek ve Çilimli fayları da (Şekil A.16)’de görülmektedir. Bu haritadaki verilerden başka bölgeye ait uydu görüntüleri üzerinde de Çilimli fayının KD’ya doğru Yığılca yönünde devam ettiğine dair belirtiler bulunmaktadır (Şekil A.12). Şekil A.15: Kuzey Anadolu Fay Kuşağının Düzce Şekil A.14: Türkiye’nin Deprem Kuşakları İçinde Düzce’nin Yeri Yakınlarındaki Diri Fayları Haritası. Şaroğlu, Emre &Kuşçu tarafından hazırlanan Türkiye Diri Fayları Haritasından (deprem.gov.tr). alınmıştır (mta.gov.tr). 25 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ Şekil A.16: Düzce Çevresinin Diri Fayları (Özmen, 2000). ÇEVRE DURUM RAPORU Şekil A.17: Düzce Yakınlarının Diri Fayları İle 1999 Depremlerinin Yüzey Kırıkları (mta.gov.tr). Şekil A.18: 1943-1999 Arasında Bolu-İzmit Bölgesinde Meydana Gelen Depremlerin Üst Merkezleri ( Bağcı vd., 2000). Düzce Fayı Düzce Havzasını morfolojik olarak Güneyden sınırlandıran bu fay, Akyazı, Kaynaşlı arasında toplam 70 km. uzunluğundadır. Birbirini bütünleyen üç alt parçadan (segment) oluşan Düzce Fayı sağ yönlü doğrultu atımlı aktif bir faydır. Akyazı bölümünde Kuvaterner öncesi temel kayalar içerisinde izlenmektedir. Düzce Havzası bölümünde ise genelde yine Kuvarterner yaşlı alüvyonlarla temel kayalar arasında dokunak oluşturmaktadır. Günümüz morfolojisinde izlenen drenaj özellikleri; fay sarplıkları, ötelenmiş dere ve sırtlar bu fayın aktivitesini gösteren verilerdir. Fayın aktivitesini 17 Ağustos ve 12 Kasım depremleriyle de ortaya çıkmıştır. 17 Ağustos depreminde (M=7.4) gelişmiş olan 130 km. uzunluğundaki yüzey kırığının 30 km. 26 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU lik doğu bölümü Düzce Fayı bölümünde yer almaktadır. Bu deprem Düzce Fayının Efteni Gölü’ne kadar olan kesiminde gerçekleşmiştir. Düzce Havzası bölümünde ise genelde yine Kuvarterner yaşlı alüvyonlarla temel kayalar arasında dokanak oluşturmaktadır. Günümüz morfolojisinde izlenen drenaj özellikleri, fay sarplıkları, ötelenmiş dere ve sırtlar bu fayın aktivitesini gösteren verilerdir. Fayın aktivitesi 17 Ağustos ve 12 Kasım depremleriyle de ortaya çıkmıştır. 17 Ağustos depreminde (M=7.4) gelişmiş olan 130 km. uzunluğundaki yüzey kırığının 30 km. lik doğu bölümü Düzce Fayı bölümünde yere almaktadır. Bu deprem Düzce Fayının Efteni Gölü’ne kadar olan kesiminde gerçekleşmiştir. 12 Kasım 1999 depreminde (M=7.1) Düzce Fayının doğu bölümünde olan Efteni Gölü ile Bolu’nun kuzey batısında Pirahmetler arasında kırılmıştır. (Bu depremlerde kırılan fayın uzunluğu yaklaşık 45 km. dir.) Hendek Fayı Düzce Havzası batısında Sapanca Gölü- Hendek –Cumayeri arasında uzanan KD-GB uzanımlı fay Hendek Fayı olarak bilinmektedir. Sağ yönlü doğrultu atımlı olan bu fay yaklaşık 50 km. uzunluğundadır. Adapazarı Ovasında olası olarak haritalanmış olan bu fay Hendek – Cumayeri arasında 25 km.lik bölümünde morfolojik olarak çok belirgindir. Morfolojide sağ yönde ötelenmeler ve büyük boyutlu basınç sırtlarının gelişmiş olduğu zonda Pliyo- Kuvaterner yaşlı Karapürçek formasyonu fay tarafından kesilmekte, fay bu formasyonla temel kayalar arasında dokanak oluşturmakta, doğu bölümünde ise temel kayalar içerisinde yer almaktadır. 1994 Düzce- Hendek depremi (M = 6.5) olasılıkla bu fay üzerinde gerçekleşmiştir. Fay üzerinde son depremlerde Hendek’in kuzeybatısında yüzey yarığı oluşmuştur. Oluşan bu kırık sağ yönlü doğrultu atımlıdır. Kırık boyunca küçük boyutlu deformasyonlar, 2-5 cm. Arasında sağ yönlü ötelenmeler gelişmiştir. Fay üzerinde gelişen ve boyutu ile oransız olan bu yüzey kırılması 17.08.1999 depremiyle Hendek fayı üzerinde aşırı stres birikimi olduğunu gösteren bir veri olarak kabul edilebilir. Çilimli Fayı: Havzanın kuzeyinde Cumayeri - Konuralp arasında uzanır. Yaklaşık 13 km uzunluğunda olan bu fay Güneybatı’daki Hendek Fayı’nın devamında yer alır. Fayın niteliği ve aktivitesine ait veri toplanamamıştır. Hava fotoğrafları üzerinde yapılan gözlemler fayın doğrultu atımlı olduğunu göstermektedir. Fay çizgisi boyunca çok sayıda kaynak dizilimi gözlenmiştir. Gözlemler fayın olasılıkla aktif bir fay olduğunu göstermektedir. Uydu görüntüleri üzerindeki bazı belirtiler Çilimli Fayı’nın Kuzeydoğuya doğru Yığılca yönünde devam ettiğini göstermektedir. Ancak bu konuda kesin yorum için bilgiler yeterli değildir. Ayrıca bu kestirim doğru da olsa, söz konusu fayın deprem üretecek etkinlikte olup olmadığı da bilinmemektedir. Konunun uzmanlarca araştırılması gerekir. Bu fayın Çilimli-Yığılca fayı olarak adlandırılması daha uygun gözükmektedir. 27 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Kuzey Anadolu Fayı: Doğrudan Düzce il sınırları içinde kalmamakla birlikte, Elmacık dağlarının güney sınırında Merkez ilçenin sadece 27 km güneyinden geçer. Düzce bu ana fay üzerindeki deprem etkinlik alanı içinde kalır. Kuzey Anadolu fay kuşağı doğuda Karlıova’dan başlayarak batıda Saros körfezine kadar uzanan ve uzunluğu 1.000 km’yi aşan, doğrultu atımlı sağ yönlü bir fay kuşağıdır. Doğudan Bolu yakınlarına kadar oldukça düz, fakat segmentler içeren bir kuşak şeklinde gelen bu büyük kırık kuşağı Bolu’nun batısında kollara ayrılmaktadır ve Düzce Fayı da bu kollardan birini oluşturmaktadır. Kuzeyde Avrasya levhası ile, güneyde Anadolu levhacığını birbirinden ayırır. Yaklaşık 4-5 milyon yıl önce oluşmuştur. Halen yılda ortalama 2 cm kadar bir yatay hareket bu fay kuşağının değişik kesimlerinde deprem enerjisi birikmesine ve belli aralıklarla yıkıcı depremlerin oluşmasına neden olmaktadır. Son yüzyıl içinde bu kesimlerde meydana gelen depremler Tablo A.4’de, görülmektedir. Tablo A.4: Gerede ve Komşu Segmentlerde 1900-Günümüz Arasında Olmuş Hasar Yapıcı Depremler Sıra Dışmerkez No Tarih Enlem Boylam Magn. Derinlik Açıklama 09.03.1902 5.5 Çankırı 1 25.06.1910 6.1 Osmancık 2 09.06.1919 5.9 Çerkeş 3 11.12.1942 40.76 34.83 5.9 40 Osmancık 4 26.11.1943 41.05 33.72 7.3 10 Tosya-Ladik 5 6 01.02.1944 41.41 32.69 7.3 10 Gerede-Bolu 13.08.1951 40.88 32.87 6.9 10 Çerkeş-Gerede 7 07.09.1953 41.09 33.01 6.1 40 Çerkeş 8 9 26.05.1957 40.67 31.00 7.0 10 Abant 10 22.07.1967 40.67 30.69 7.1 33 Mudurnu Vadisi 11* 17.08.1999 40.64 29.83 7.4 9 Gölcük-Arifiye 12* 12.11.1999 40.76 31.14 7.2 14 Dağdibi/Düzce Kaynak : Demirtaş, 1998. (*) Tabloya tarafımızdan eklenmiştir. Koyu yazılanlar Düzce’yi az veya çok etkilemiş olan depremlerdir. Kaynaklar: 1-Bolu İl Yıllığı 1998 2-İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü, 2004 3-Düzce Valiliği Coğrafik Bilgi Sistemi Merkezi, 2004 4-İl Gelişme Planı Çevre ve Mekansal Gelişme Sektörü Raporu -Prof .Dr.Yusuf TATAR-2002 5-Çevre Düzeni Planı Araştırma Raporu-2004 28 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU B. DOĞAL KAYNAKLAR B.1. Enerji Kaynakları B.1.1. Güneş Düzce İlinde ki güneşlenme süresini gösteren Türkiye Yıllık Güneşlenme Süresi Haritası (Şekil B.1) de gösterilmiştir. Şekil B.1. Türkiye Yıllık Güneşlenme Süresi Haritası . Rakamlar saat/yıl birimine göredir. B- Bolu, d- Düzce; Her iki il de 2000-2250 saat/yıl dilimi içinde kalmaktadır (DİE, 2001). Elektrik İşleri Etüt İdaresi tarafından, güneşlenme ve ışınım değerlerine yönelik olarak, Bolu ili için yapılan inceleme, araştırmanın yapıldığı tarihte ilçe olan Düzce ilini de kapsamıştır. 1990 ve 1996 yılları arası aylık ve yıllık ortalama ışınım değerleri incelenmiştir. Elektrik İşleri Etüt İdaresi Genel Müdürlüğü’nün saptadığı değerlere göre yıllık ortalama günlük güneş ışınımı 13,7 Mj/m2 ve yıllık ortalama günlük güneşlenme süresi 5,2 saat/gün’dür. Bu düzeyler, Düzce ilinde, güneş kollektörleri ve güneş pillerinden yararlanılabilecek olduğunu göstermektedir (EİE İdaresi, 2001:4). (Tablo B.1. ve Tablo B.2.). Yakıt sorununun olmaması, işletme kolaylığı, mekanik yıpranma olmaması, modüler olması, çok kısa zamanda devreye alınabilmesi, uzun yıllar sorunsuz çalışması, temiz bir enerji kaynağı olması gibi nedenlerle dünya genelinde artan uygulamaların, Düzce ili için de önemli bir potansiyel olduğu bilinmelidir. Düzce’de güneş kollektörü uygulaması henüz yaygın değildir. İlçe ziyaretlerinde de kollektör kullanımının yaygın olmadığı görülmüştür. Bunun sebebi, halkın, güneş ışınım ve güneşlenme sürelerinin bu uygulamaya yeterli olduğu konusunda herhangi bir bilgisinin olmamasıdır. Diğer sebep ise güneş kollektörü uygulamasının yüksek maliyetli olduğu 29 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU düşüncesidir. Son yıllarda diğer yakıt türleri fiyatlarının artışıyla, güneş kollektörlerinin kuruluş maliyeti de görece azalmıştır. Tablo B.1: Düzce İli Aylık Ortalama Günlük Güneş Işınım Değerleri (Mj/m2-gün) Yıl AYLAR Toplam I 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 Top II 5,3 5,6 4,8 5,5 5,6 5,7 4,9 37,4 8,4 7,1 7,9 7,9 7,8 9,5 7,5 56,1 III IV 13,8 11,5 10,7 12,8 12,2 11,5 9,1 81,6 14,8 14,4 17,5 15,6 18,7 16,4 15,5 112,9 V VI VII 19,0 18,2 20,3 19,1 22,5 21,4 21,2 141,7 22,3 21,6 20,4 23,6 24,8 23,8 24,0 160,5 Aylı 5,3 8,0 11,7 16,1 20,2 k Ort. Yıllık Ortalama Günlük Güneş Işınımı = 13,7 22,9 VIII IX X XI XII 21,2 15,7 11,4 7,0 4,6 19,6 14,6 10,2 6,4 4,2 22,0 16,1 10,5 6,3 3,8 21,0 17,1 12,3 6,0 4,8 21,8 17,5 10,4 5,6 4,2 20,6 16,0 10,4 6,3 4,6 21,4 14,7 9,5 8,7 4,1 147,6 111, 74,7 46, 30,3 7 3 22,5 21,1 16,0 10,7 6.6 5,1 22,4 22,1 20,6 24,8 24,2 20,0 23,3 157,4 4400,7 4742,2 4911,8 5199,5 5344,3 5061,2 4995,5 34655, 2 4950,7 Yıllık Ort. 13,18 12,99 13,42 14,25 14,64 13,87 13,69 96,03 Kaynak: EİE İdaresi Raporu, 2001,s,6. Tablo B.2. Düzce İli Aylık Ortalama Günlük Güneşlenme Süresi Değerleri (saat/gün) Yıl AYLAR I II III IV V 1990 1,8 3,3 5,7 4,4 6,3 1991 2,2 2,1 3,8 4,1 5,5 1992 1,3 2,7 3,0 6,3 7,0 1993 2,0 2,7 4,7 5,0 6,2 1994 2,2 2,7 4,4 7,2 8,8 1995 2,2 4,4 4,0 5,5 7,7 1996 1,4 2,5 1,8 4,9 7,7 Top. 13,1 20,4 27,4 37,4 49,2 Aylık Ort. 1,9 2,9 3,9 5,3 7,0 Yıllık Ortalama Günlük Güneşlenme Süresi = 5,2 Toplam VI 8,2 7,5 6,5 9,1 10,0 9,3 9,5 60,1 8,6 VII 8,5 8,1 6,9 10,3 9,8 6,6 9,4 59,6 8,5 VIII 8,8 7,3 9,5 8,6 9,4 8,2 8,8 60,6 8,7 IX 6,6 5,6 6,8 7,7 8,0 6,6 5,6 46,9 6,7 X 5,4 4,2 4,8 6,3 4,4 4,3 3,7 33,1 4,7 XI 3,4 2,7 2,6 2,7 1,7 2,5 5,4 21,0 3,0 XII 1,6 1,1 0,7 2,0 1,2 1,6 1,0 9,2 1,5 1678,7 1654,0 1770,8 2053,7 2128,8 1912,8 1879,8 13078,6 1868,4 Yıllık Ort. 5,03 4,53 4,84 5,63 5,83 5,24 5,14 36,23 Kaynak: EİE İdaresi Raporu, 2001,s,6. B.1.2. Su Gücü Bölgede Küçük Melen suyu üzerinde kurulan hasanlar Barajı Düzce ovasının sulanması amacıyla kurulmuş olup, enerji üretimi de yapılmaktadır. Baraj Düzce-Yığılca yolu üzerinde yer almaktadır. Su seviyesi yükseldiği zaman 43 km ye yaklaşan alanı ile bu göl il içindeki göllerin en büyüğünü teşkil eder. 2 Sulama ve taşkın koruma amaçlı taşkın inşa edilmiş olan, Küçük melen üzerindeki Hasanlar Barajı 1974 yılında işletmeye açılmıştır. 1991 yılında, Yap – İşlet Devret – Modeliyle 10 MW’ lık bir HES inşa edilmiş olup, yılda ortalama 40 milyon kwh. elektrik enerjisi üretilmektedir. Düzce ovası sulaması 1975 yılında işletmeye açılmış olup, suyunu Hasanlar Barajından gelen suyun hecinler regülatöründen dağılması ile almaktadır. Sulama alanı 13.000 Ha olup, sulanan ürünlerin en önemlileri tütün, kavak ve mısırdır. Düzce Ovası sulaması kapsamında 43 km. beton kaplamalı ve 775 km kanalet sulama kanalı,175 km drenaj kanalı inşa edilerek işletmeye açılmıştır. 30 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU B.1.3 Kömür Düzce'de Gölyaka ilçesinin Saçmalıpınar mevkiinde (Değirmentepe Köyü) linyit rezervi bulunmaktadır. Isı değeri 3.940 kcal/kg olan linyitin, mümkün rezervi 1 milyon tondur (MTA,1980:146). B.1.4 Doğal Gaz Akçakoca’nın 6 mil açığında denizde başlatılan sondaj çalışmaları 12 Temmuz 2004 günü başlamış ve fiili sondaj işlemi 22 Ağustos 2004 günü 1803 metrede sona ermiştir. 1803 metreye kadar olan sondaj sırasında çeşitli seviyelerde görülen doğal gazın test işlemleri 23 Ağustos 2004’ten itibaren başlamış ve 08 Eylül 2004 tarihinde son ermiştir. Yapılan testlerde beklenen miktarda ve metrelerde doğalgaz görülmüş test amacıyla çeşitli fasılalarla, sahilden tüm halkın görebileceği şekliyle saatlerce yakılmıştır. Rezervin büyüklüğü hakkında şuan itibari ile tamamlanmamış çalışmalar nedeni ile bir şey söylemek mümkün görünmese de ; 800, 750 ve 650 metrelerde üç ayrı bölgeden yaklaşık olarak toplam günlük 400.000 m3lük bir test sonucu elde edilmiştir. B.1.5 Rüzgar Düzce İlinde EİE İdaresine ait rüzgar enerjisi ölçüm istasyonu bulunmamaktadır. Ancak rüzgar enerjisi ölçüm istasyonu kurulabilecek aday yerlerin tespiti amacıyla 02-15 Temmuz 2001 tarihleri arasında Düzce’de rüzgar enerjisi istikşaf çalışması yapılmıştır. Rüzgar enerjisi gözlem istasyonu kurulmasına elverişli bir yer tespit edilmemiştir. B.1.6 Biyokütle Bu konu ile ilgili bilgi elde edilememiştir. B.1.7 Petrol İlimiz sınırları içerisinde petrol rezervi yoktur. B.1.8 Jeotermal Sahalar Düzce ilinde bulunan sıcak su kaynakları, ortalama 3,5 lt/sn debiye sahiptir. Sıcaklıkları ise 32-430C arasında değişmektedir. Bu kaynaklar, sıcaklık derecelerine göre yapılan gruplamaya göre düşük entalpili sahalardandır. 20-700C düşük, 70-1500C orta, 1500C’den yüksek kaynaklar yüksek entalpili olarak sınıflandırılmaktadır (Ergün, 2000:149). Jeotermal kaynakların ısıtma amaçlı kullanılabilmesi için farklı sıcaklık düzeyleri aranmaktadır. Bu kaynaklar doğrudan, 300C’ de yüzme havuzları ve sağlık amaçlı banyolar, 400C de toprak ısıtma, 500C’de mantar yetiştirme, 600C’de ahır ve kümes ısıtma, 700C’de soğutma (alt sınır), 800C’de ev ısıtma, 1100 C’de buharlaştırma gibi amaçlar için kullanılabilmektedir (Serpen, Satman, 1997:336). Tablo B.3’de Düzce ilindeki jeotermal kaynaklar gösterilmiştir. 31 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo B.3. Düzce İli Sıcak Su Kaynakları Adı Radyoaktivite Derdin Kaplıcası 2,5 Eman Efteni Kaplıcası 3,9-4,7 Eman Kaynak: MTA, 1996:130. Sıcaklık (0 C) Debi (lt/sn) 31-32 34-43 4 3,5 Derdin Kaplıcası, Düzce'nin yaklaşık 12 km güneyindedir. Doğal çıkışlı olan kaynağın debisi 4 lt/sn dir. Jeotermal arama ve üretim amaçlı kuyu bulunmamaktadır. Su sıcaklığının düşük olması ve ısıtma sisteminin olmaması nedeniyle kaplıca sadece yaz aylarında kullanılmaktadır. Efteni Kaplıcası, Düzce'nin yaklaşık 10 km batısında, Efteni Gölü kıyısındadır. 100m rakıma sahiptir. Kaynak, doğal çıkışlı olup 4 lt/sn’lik debiye sahiptir. Jeotermal arama ve üretim amaçlı kuyu mevcut değildir. Sadece yazın ve iyi hava koşullarında kullanılmaya uygundur. Her iki kaynak da sodyum bikarbonatlıdır. Efteni ve Derdin'de jeotermal suda demir oranı çok yüksektir. Su, doğal olarak boşaldığı bölgelerde kırmızı renk bırakmaktadır. Suların demirli ve sodyum bikarbonatlı olması nedeniyle büyük oranda volkanik kayaçlar, kil, kumtaşı, silt ve lav-volkano sedimenterlerden süzüldüğü söylenebilir (Orme Jeotermal, 2002:5-6). B.2. Biyolojik Çeşitlilik B. 2. 1. Ormanlar Cumhuriyetin ilanından 1939 yılına kadar Bolu, Düzce Gerede Mudurnu ve Göynük’te bulunan revir amirlikleriyle yürütülen orman hizmetleri 22.04.1939 tarihinde Düzce Orman İşletmesinin kurulmasıyla yeni bir döneme girmiştir. Aynı yıl 02.12.1939 tarihinde Bolu İşletmesi kurulmuş, 1943 yılında Mudurnu İşletmesi, 1945 yılında Gerede İşletme Müdürlüğü kurulmuştur. 12.02.1951 tarihinde Bolu Orman Başmüdürlüğü kurulmuştur. Başmüdürlük açıldıktan sonra 1958 yılında Yığılca, Mengen, Göynük ve Akçakoca İşletme Müdürlükleri, 1961 yılında Aladağ, 1962 yılında Kıbrıscık ve 1965 yılında Seben İşletme Müdürlükleri kurulmuştur. Bilahare 1992 yılında Gölyaka ve 1998 yılında Dörtdivan İşletme Müdürlükleri açılmış olup, 1998 yılında Orman Bölge Müdürlüğü’ne bağlı 13 İşletme Müdürlüğü, 86 İşletme Şefliği ile hizmetler yürütülmektedir. Bolu Fidanlığı 1945 yılında, 2,5 hektar sahada kurulmuştur. Yılda 4000 adet yapraklı fidan üretimi ile faaliyetine başlamıştır. 1934 yılında Bolu’da bir Orta Orman Mektebi kurulmuştur.1945 yılında ise Düzce’de ise Orman Tekniker Okulu açılmıştır. Bu okullar Orman Fakültelerinin açılıp, sayısının artması neticesinde kapatılmıştır. 32 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 1978–1982 yılları arasında Bolu’da Ağaçlandırma ve Erozyon Kontrolü Başmühendisliği, Milli Parklar Başmühendisliği, Orköy Başmühendisliği, Orman Bölge Müdürlüğünden ayrı faaliyette bulunurken, 1983 yılında 3 Başmühendislik kapatılmıştır. Orman Bölge Müdürlüğünde Ağaçlandırma, Milli Parklar Şube Müdürlükleri kurulmuştur. Orköy, Tarım İl Müdürlüğü bünyesine alınmıştır. Batı Karadeniz Bakanlık Bölge Müdürlüğü 1994 yılından itibaren; 6 Ağaçlandırma ve Erozyon Kontrolü Başmühendisliği, 6 Orköy Başmühendisliği, 5 Milli Parklar Başmühendisliği, 5 Fidanlık Müdürlüğü ile, 1 Etüd Başmühendisliği ile, 7 İlde faaliyet göstermektedir. Türkiye’nin Orman Varlığı Türkiye’deki ormanlık saha miktarı 1998 yılı tespitlerine göre, 20 milyon 700 bin hektar olup, ülke topraklarının %26.8’ini teşkil etmektedir. Düzce’nin Orman Varlığı Düzce Orman Bölge Müdürlüğünün genel sahası 259300 hektar’dır. Ormanlık saha toplam 122034 hektardır. Düzce İlinin genel sahası 259300 hektar olup, Düzce İli Ormanlık saha oranı %47 dir. Ormanlık sahanın 107123 hektarı koru ormanı, 14911 hektarı baltalık ormanıdır. Tablo B.4: Düzce Orman Alanı ve Açık Alanlarının Türkiye Rakamlarıyla Karşılaştırılması Türkiye Oranları % 73.40 26.60 100.00 Düzce Alanları (ha) 137.266 122.034 259.300 Düzce Oranları % 53 47 100 Düzce/Türkiye Oranları % 0,237 0,589 0,333 Koru ormanı 13.839.176 67.00 Baltalık orman 6.863.946 33.00 Tpl.orman alanı 20.703.122 100 Kaynak: Bolu Orman Bölge Müdürlüğü, 2004 107123 14911 122.034 88 12 100 0,774 0,217 0,589 Alanlar (Hektar) Açıklık alan Orman alanı Toplam alan Türkiye Alanları (ha) 57.745.904 20.703.122 77.945.200 1986-1998 yılları arasında insan eliyle yapılan orman tahribatı hakkında bazı rakamlar ise, Tablo B.5 de yer almaktadır. Orman İşletme Müdürlüğü verilerine göre, Düzce ilinde 2000 yılı ile 2002 yılının ilk yarısı arasında ise 11741 m3 usulsüz kesim tespit edilmiş, 198 dekar alanda açma ve yerleşme olmuş, 272 dekar saha işgal edilmiştir. Yine aynı yıl içinde 22 adet orman yangını meydana gelmiş ve bu yangınlarda 126,62 dekar saha yanmıştır. 33 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo B.5. 1986-1998 Yılları Arasında Düzce İlinde Kaçak Kesim, Açma ve Yerleşme Yoluyla Meydana Gelen Orman Kayıpları Usulsüz kesim (m3) 39721 6702 12158 5443 64024 Orman İşletmesi Düzce Akçakoca Yığılca Gölyaka Toplam Açma (da) 4324 1198 2016 481 8019 Yerleşim (da) 187 111 111 12 421 Toplam (da) 44232 8011 14285 5936 72464 Kaynak: Bolu Orman Bölge Müdürlüğü, 2004 Tablo B.6. İlçelere Göre Ormanlık Alanlar Koru (Ha) İlçesi Merkez 31244 Akçakoca 16911 Cumayeri 356 Çilimli 309 Gölyaka 11247 Gümüşova 4779 Kaynaşlı 11799 Yığılca 30478 Kaynak:Bolu Orman Bölge Müdürlüğü, 2004 Baltalık (Ha) Toplam Ormanlık Saha (Ha) 5532 41 1899 1291 1092 2540 49 1855 36776 16952 2511 1600 12339 7319 11848 32333 B.2.1.1. Odun Üretimine Ayrılan Tarım Alanları B.2.2 Çayır ve Meralar İl sınırları içerisinde toplam 9251 Ha çayır- mera alanı mevcuttur. Çayır-mera alanlarının ilçelere göre dağılımı Tablo B.7’deki gibidir. Tablo B.7. İlimiz sınırları içerisindeki çayır ve mera varlığı İl Merkezi Akçakoca Cumayeri Çilimli Gölyaka Gümüşova Yığılca TOPLAM Kaynak: İl Gelişim Planı, 2004 5254 Ha 5.2 Ha 195 Ha 893.7 Ha 221 Ha 2682 Ha 9251 Ha B.2.3 Sulak Alanlar Doğal ve yapay, devamlı veya geçici, suları durgun ve akıntılı, tatlı, acı veya tuzlu, denizlerinin gegit hareketlerinin çekilme devresinde 6 m’yi geçmeden derinlikleri kapsayan, başta su kuşları olmak üzere canlıların turbiyerleri kapsayan alanlar sulak alanlar olarak tanımlanır. 34 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU İlimiz Dahilindeki Sulak Alanlar; Efteni Gölü Düzce’nin 14 km güneybatısında Hamamüstü Köyü çevresindedir. Denizden yüksekliği 118 metredir. Doğudan Küçük Melen ve Uğur Suyu ile güneyden Aksu, Beyköy, Kürtler, Hamamüstü, Kalyoncu ve Yeniköy dereleriyle beslenir.Göl alanı sular çekildiği zaman 5 km2’ ye düştüğü gibi taşkın döneminde de 25 km2’ ye kadar ulaşmaktadır. En derin yeri 8 metredir. Gölde DSİ tarafından kurutma çalışmaları yapılmaktadır. Hasanlar Baraj Gölü Küçük Melen suyu üzerinde kurulan baraj Düzce Ovası’nın sulanması amacıyla kurulmuş olup, enerji üretimi de yapılmaktadır. Yıllık enerji üretimi 40Gwh ve 9,4 Mw kurulu güçte HES dir. Baraj Düzce - Yığılca yolu üzerinde yer almaktadır. Su seviyesi yükseldiği zaman 43 km ye yaklaşan alanı ile bu göl Bolu ili içindeki göllerin en büyüğünü teşkil eder. 2 B.2.4 Flora Düzce ilinde egemen bitki örtüsü ovada yapılan kültür bitkileri ve ormanlardır. Ormanlarda egemen ağaç türleri kayın, gürgen, kestane, ıhlamur, dişbudak, meşe, kızılağaç, karaağaç, kavak, köknar ve sarı çam’dır. Düzce ovasını çevreleyen bitki örtüsü çeşitlilik göstermektedir. Ormanlar, verimlilik derecesine göre altı gruba ayrılmaktadır. Buna ek olarak, bozuk çamlık, baltalık alanlar, ağaçlandırma alanları ve orman içindeki açık alanlar tarım ve mera alanları örtüyü tamamlayan bitki üniteleridir. MTA tarafından Düzce Ovası ölçeğinde yapılmış bir alan çalışmasına göre; Düzce Ovası’nın kuzeybatısında iç kesimlerde oldukça dik eğimde baltalık alanlar, geniş yer kaplamaktadır. Orman III. dereceden, VI. dereceye kadar verimlilik içermektedir. Açık alanlar azdır. Kuzeydoğu kesiminde ise bozuk çamlık ve açık alanlar batıya göre çok daha büyük alanlar kaplamaktadır. Baltalık orman örtüsü kuzeydoğu uç kesiminde oldukça geniştir. Çalışma alanının doğusu ise bozuk çamlık, açık alanlar ve baltalık alanların serpilişiyle kuzeydoğu kesimini andırmaktadır. Orman II. dereceden, IV. dereceye kadar verimlilik içermektedir. Düzce ovası güneyi ise orman verimlilik derecesi açısından II. dereceden, IV. dereceye kadar farklılık göstermektedir. Açık alanlar, bu kesimin batısı dışında, az yer kaplamaktadır. Düzce ve yakın çevresinin bitki örtüsü toprakla insan faktörü arasında bir denge unsuru oluşturmaktadır. Orman örtüsü can kaybını ve birçok ekonomik zararı önleyici bir faktördür. Ayrıca yağış rejimini düzenleyici bir rol oynamaktadır. 35 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Karadeniz Bölgesinin zengin ve çeşitli doğal örtü özellikleri Düzce İli’nin büyük bölümünde de gözlenmektedir. Hareketli coğrafi yapı, bitki nitelikli ve niceliklerinde de değişiklikler yaratır. Kıyı kesimlerde dar bir şerit, maki bitki toplulukları ile kaplıdır. Yaz kış yeşilliğini koruyan söz konusu bodur bitkilerin başlıcaları katran ağacı, çeşitli fundalar, sumak, taflan kızılcık, tespih ve sarmaşık türleridir. Maki şeridinin yanında yer yer orman ağaçlarının kıyıya dek sokulduğu da gözlenebilir. Kıyı şeridinden hemen sonra gelen sıradağlarda ormanlar başlar. Burada orman örtüsünü ağırlıkla kayın oluşturmaktadır. Gürgen, kestane türleri, ıhlamur, çınar, meşe, adi kızılağaç, yabani fındık, dişbudak, beyaz söğüt, titrek kavak bu kesimdeki öbür ağaçlardır. Yapraklı orman şeridinde orman altı bitki örtüsü oldukça zengindir. İğne yapraklı ağaçlara doğudaki dağlık kesimde daha çok rastlanır. 600 m. yükseltiden sonra, bu tür ağaçlar orman ağaçları içinde ağırlık kazanır. Birinci çöküntü alanı olarak anılan Düzce Düzlüğü ve doğusu, ormanın önemli oranda yok edildiği ve kültür bitkilerinin egemenliğinin arttığı bir yöredir. Tütün ekimine elverişli bu alanda ormanın azalmasına karşılık, doğuda Yığılca yöresinde ormanlar ağırlığını korumaktadır. İkinci Dağlık alan, özelikle kuzeye bakan yamaçlar sık bir orman örtüsü ile kaplıdır. Bu orman alanında kayın türü egemendir. Gürgen, kestane, ıhlamur, meşe, dişbudak, karaağaç, kızılağaç, kavak, köknar ve sarıçam, rastlanan öbür ağaçlardır. Bu alanda orman altı bitki örtüsü de daha zengindir. Dağların güneye bakan yamaçlarında ise ağaç türlerinde belirli değişmeler gözlendiği gibi, orman altı bitki örtüsü de zayıftır. Düzce yöresini güneyden çevirerek İç Anadolu’dan ayıran Köroğlu Dağları kurakçıl ormanlarla kaplıdır. Kuzey ve güney yamaçlarındaki dağ sırasında yaygın ağaç türleri gürgen ve kayındır. Yüksek kesimlerde ise iğne yapraklı orman örtüsü artar. 1450 m. den alçak kesimlerde karaçam, daha yukarılarda sarıçam, doruklarda ise yer yer 2150 metreye değin köknar görülür. Güney yamaçlarda ise ormanlar ancak akarsu vadileri boyunca uzanır ve meşe türleri izlenerek bozkır bitkilerine geçilir. Köroğlu Dağlarında orman altı örtüsü genellikle cılızdır. Türkiye’nin Eu-Siberian, Mediterrenean ve İrano-Turanien gibi üç ayrı fitocoğrafik bölgenin birleştiği yerde bulunması floristik zenginliklerin başlıca sebeplerindendir (Davis, 1973). Bu bakımdan bir çok bitkinin gen merkezi durumundadır. Türkiye’de mevcut 7000’den fazla bitki türünün yarıdan çoğu Karadeniz Bölgesindedir. Bu bitkiler Doğu Karadeniz’de ılıman iklim ve bol yağış nedeniyle 2200 m. yükseltiye kadar, Batı Karadeniz de ise 1900-2000 m.lere kadar çeşitli türlerde yer alırlar. Karadeniz kıyısındaki dar şeritte maki olarak adlandırabileceğimiz bitki türleri yer alır. Kıyı şeridinden sonra gelen dağ sıraları zengin orman türleri ile kaplıdır. İkinci dağ sıralarının kuzeye bakan yamaçları sık orman örtüsü ile kaplıdır. Üçüncü bölümü oluşturan Köroğlu dağlarında yağış azlığı daha kurakçıl bir orman örtüsünün yer almasına neden olur. Bu bölümde alçaklarda kayın ve gürgen ağaçları yer alır. Yükseklerde 1450 m.ye kadar karaçam daha yükseklerde sarıçam ve köknar ağaçları görülür. 36 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Orman örtüsü olarak Açık tohumlulardan (Gymnosperm); iğne yapraklı türleri içeren Çamgiller (Pinaceae) familyasına ait; Sarıçam (Pinus silvestiris), Karaçam (Pinus nigra) ve köknar (Abies bornmülleriana) ağaçlarının meydana getirdiği saf ve karışık ormanlar doğal olarak bulunmaktadır. Ayrıca; Kapalı tohumlulardan (Angiosperm) Fagacea familyasına ait Kayın (Fagus oriantalis), Meşe (Quercus robur) ağaçlarının meydana getirdiği saf ve karışık ormanlar ile bunun yanı sıra Ihlamur (Tilia tomentosa), Kestane (castanea sativa) , Yabani Fındık (coryllus avellana), Titrekavak (Populus tremula), Kızılağaç (Alnus gulitinosa), Söğüt (Salix alba), gibi ağaçlar da yukarıda ifade edilen ormanlar içinde tek tek ya da gruplar halinde bulunur. Hem yapraklı hem de iğne yapraklı orman kuşağında dağınık olarak, orman gülü (Rhododendron pontıcum), ılgın (tamarix nobilis), Şimşir (bulux sempervirens), Alıç (creataegus oxychanta), Ardıç (juniperus sabina) gibi çalı ve ağaçcıklar bulunur. Orman içi boşluklarda gramine ve legümünöze familyasına ait otsu bitkiler; ayrık otu (agropyron repens), Böğürtlen (rubus), Kuşburnu (Rosa canina), Şerbetçiotu, adi fiğ ve bunların yanısıra mantarlar, Isırgan Otu (urtica), Siğil Otu (heliotropium), Ayı Gülü (paenoia), Kekik (thymus), Papatya (matricaria hamomilla), Ahududu (rubus idavus), Nane (mentha), At Kuyruğu Otu (guisetum aruonse), Çoban Püskülü, Eğrelti, Sütleğen, Tarla Sarmaşığı (convolvulus arvensis), Papatya (anthemis coelopoda ssp. Bourgaei), Hardal Otu (sinapis alba), Sütleğen (euphorbia peplis), Karahindiba (taraxacum officinale), Ebegümeci (malva sylevestris), Çuha Çiçeği, Yabani Çilek, Geven ve Likenler vardır. Yapılan araştırmalara göre Türkiye’de 3200 adet endemik bitki türü yetişmektedir. Bu endemik türlerden 203’ü Karadeniz bölgesinde bulunmaktadır. Proje sahasının yer aldığı bölgede genel flora özellikleri incelendiğinde 11 endemik bitki türünün mevcut olduğu görülmüştür. Ancak bu flora bölgesel türler arasında mevcut olup sadece lokal floraya özgün değildir. Bunlar geniş yayılışlı ve popülasyon yoğunluğu yüksek olması sebebi ile Ulusal ve Uluslararası mevzuat gereği koruma altında değildir. Endemik olmayan ancak Bern Sözleşmesi gereği koruma altında bulunan Cyclamen coum ssp. Coum türü faaliyet alanı ve bölgede geniş yayılış göstermektedir. Bölge florasında bulunan endemik bitkiler aşağıda sıralanmıştır. • • • • • • • • • • • Lathyrus tukhtensis L. Czeczottianus Trifolium pannonicum var. Elongatum Jurinea pontica Onosma tauricum ssp. brevifolium Verbascum bithynicum Orobanche hadroantha S. cretica ssp. anatolica Asperula lilaciflora ssp. Phygia Galium fissurence Irıs purpurobracteata Ancak bu türlerin tamamı lokal floraya dahil değildir. Lokal florada tespit edilen endemik tür olarak Trifolium pannonicum var. Elongatum ve Verbascum bithynicum 37 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU bulunmaktadır. Söz konusu türler lokal floraya dahil olmakla birlikte bölgede geniş bir yayılış göstermektedir. Proje sahasında yer alan hakim flora da üst örtü olarak; Açık tohumlulardan (Gymnosperm) köknar (Abies bornmülleriana), Kapalı tohumlulardan (Angiosperm) Fagacea familyasına ait Kayın (Fagus oriantalis) ve Meşe (Quercus robur) ağaçlarının meydana getirdiği saf ve karışık meşçereler bulunmaktadır. Bunun yanı sıra yer yer gruplar halinde veya tek tek Ihlamur (Tilia tomentosa), Kestane (castanea sativa), Yabani Fındık (coryllus avellana), Titrekkavak (Populus trmula) ve vadi tabanlarında Kızılağaç (Alnus gulitinosa) yer almaktadır. Proje sahasında yer alan hakim flora da alt örtü olarak; Orman Gülü (Rhododendron pontıcum), Karayemiş (prunus laurocerassus), Kızılcık (Cormus australis), Şimşir (buxus sempervirens), Alıç (creataegus oxychanta), Kuşburnu (Rosa canina), Böğürtlen (rubus), Funda (erica arborea), Ateş Dikeni (prycantha coccines) gibi çalı ve ağaççık formunda bitkiler bulunmaktadır. Bunun yanısıra otsu bitkiler olarak; Ayrıkotu (agropyron repens), Şerbetçiotu, Sakalotu, adi fiğ, mantarlar, Isırganotu (urtica), Siğilotu (heliotropium), Ayı Gülü (paeonia), Kekik (thymus), Papatya (matricaria hamomilla), Nane (mentha), At Kuyruğu Otu (guisetum aruonse), Similax, Lupinus, Çoban Püskülü, Eğrelti, Orman Sarmaşığı (hedera helix), Papatya (anthemis coelopoda ssp. Bourgaei), Hardal Otu (sinapis alba), Sütleğen (euphorbia paplis), Karahindiba (taraxacum officinale), Ebegümeci (malva sylvestris), Çuha Çiçeği, Yabani Çilek, Koyun Kıran (hypericum calcineum), Geven ve likenler, graminea ve legümünöze familyasına ait otsu bitkiler vardır. Faaliyet alanı üzerinde ulusal ve uluslar arası mevzuatla koruma altına alınan, nesli tükenmekte olan endemik flora türleri yoktur. B.2.5. Fauna Demirsoy (1996) tarafından kullanılan risk sınıfları: Demirsoy çalışmalarında Red Data Book’ta kullanılan kategori simgeleri ile verilmiştir. Bunlar: E: Tehlikede EX: Soyu Tükenmiş I: Taksonun durumu bilinmiyor K: Bilgi eksikliğinden dolayı taksonun durumu belirsiz. nt: Henüz takson tehlike altında değil O: Takson tehlike dışı R: Nadir “V” kategorisine girmeye aday V: Zarar görebilir. Soyu hızla tükenen ve önlem alınmazsa yakın gelecekte yok olma riski yüksek taksonlar 38 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo B.8. Memeli Hayvanlar (Mammalia) ADI Crocidura leucondon Crocidura suaveolens Erinaceus concolor Talpa caeca Rhinolophus mehelyi Myotis capaaccinii Pipistrellus pipisttrellus Lepus europaeus Cricetulus migrotorius Spalax leucodon Ratturs rattus Rattus norvegicus Apedemus sylvatıcus Apedemus mystacinus Mus musculus Canis aureus Canis vulpes Mertes martes Meles meles Urcuss arctus Sus scrofa TÜRKÇE ADI Sivri burunlu kır faresi Sivri burunlu bahçe faresi Kirpi Köstebek Nalburunlu yarasa Uzun ayaklı yarasa Cüce yarasa Yabani tavşan Cüce avurtlak Kör fare Siyah sıçan Siyah sıçan Kahverengi sıçan Kayalık faresi Ev faresi Çakal Tilki Ağaç sansarı Prosuk Boz Ayı Yaban Domuzu DEMİRSOY 1996 RİSK nt nt nt nt V V V nt nt nt nt nt nt nt nt nt nt nt R nt nt Tablo B.9. Sürüngenler (Peptilia) ADI Testudo greca Crytopodion kotschyi Anguis fragilis Ophisaurus apodus Lacerta (podarcis) Lacerta saxicola ssp tristis Lacartaviridis ssp meridionalis Ablepharus kitaibeli Typlos vermicularis Coluber caspius Eirenis modestus Elaphe longissima Elaphe situla Natrix natrix ssp persa TÜRKÇE ADI Tosbağa İnce parmaklı keler Yılan kertenkele Oluklu kertenkele Duvar kertenkelesi Kaya kertenkelesi (endemik) Yeşil kertenkele İnce kertenkele Kör yılan Hazer yılanı Uysal yılan Eskülap yılanı Ev yılanı Yarısucul yılan DEMİRSOY 1996 RİSK nt nt nt nt nt I nt nt nt nt nt nt nt nt Tablo B.10. İki Yaşamlılar- Amfibiller (Amphibilia) ADI Triturus karelini Pelobates syriacus Bufo bufo B. Viridis Hyla arborea Rana dalmatina TÜRKÇE ADI Pürtüklü semender Toprak kurbağası Siğilli kurbağa Gece kurbağası Ağaç kurbağası Çevik kurbağa DEMİRSOY 1996 RİSK nt nt nt nt nt nt Türkiye’nin Kuşları (Kiziroğlu I, 1993)adlı kitaba dayanarak bazı kuş türlerinin “Red Data Book” kategorilerine göre tehlike sınırları aşağıdaki Tablo B.10’da verilmiştir. 39 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Kiziroğlu (1993) tarafından kuşlar için kullanılan risk sınıfları: A1: A1.1: A1.2: A2: A3: A4: B: nesli tükenmiş veya tükenme tehlikesinde olan türler soyu tükenmiş tükenme tehdidi altında olan şiddetli tehlikede olan tehlikede potansiyel olarak tehlike sinyali veren biyotoplarının yok olma riski ile risk altına girecek olan geçici olarak Türkiye’ye gelen türler B1: Anadolu’yu kışlak olarak kullanan ancak Anadolu’da üremeyen türler B2-B3:şiddetli tehlikede, tehlikede (yerel olmayan) Tablo B.11. Kuşlar (Aves) ADI CICONIIDAE Ciconia cıconıa ACCIPPITRIDAE Milvus nigrans Accipiter gentilis Circus cyaneus Butes rufinus Buteo buteo Aqila chrysactos FALCONIDAE F. tinnunculus F. noumannii F. peregrinus F. subbuteo F. columbarius F. vespertinus PHASIANIDAE Alectoris chukar Coturnix coturnix SCOLOPACIADE Scolopax rusticola COLUMBIADE Columba livia Columba palumbus Strestopelia decaocto Sterstopolia turtur CUCULIADE Cuculus canorus STRIGIDE Asio otus Otus scops Athena noctua CAPRIMULGIDAE Caprimulgus europeus APODIDAE Apus apus Apus melba MEROPİDAE Meros apiaster CORACIIDAE Coracias garrulus UPUPIDAE Upupo epops PICIADE TÜRKÇE ADI LEYLEKLER Akleylek YIRTICI KUŞLAR Karaçaylak Çakır kuşu Mavi doğan Kızıl şahin Şahin Kaya kartalı DOĞANGİLLER Kerkenez Kızıl kerkenez Gezginci doğan Delici doğan Güvercin doğan Kızılayak doğan TAVUKSULAR Kınalı keklik Bıldırcın ÇULLUKGİLLER Çulluk GÜVERCİNGİLLER Kaya güvercini Tahtalı güvercin Kumru Üveyik GUGUK KUŞLARI Guguk kuşu BAYKUŞGİLLER Kulaklı orman baykuşu İshak kuşu Kukumav kuşu ÇOBANALDATANLAR Çobanaldatan EBABİLGİLLER Ebabil Akkarın ebabil ARIKUŞUGİLLER Arıkuşu KUZGUNGİLLER Kuzgun ÇAVUŞKUŞUGİLLER Çavuşkuşu AĞAÇKAKANLAR 40 RİSK DURUMU A3 A4 A3 A3 A2 A3 A3 A4 A3 A2 A3 B2 A2 A2 A4 A3 A4 A2 A2 A3 A3 A2 A4 A4 A2 A2 A2 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Picus viridis Drycopus maritus D. major D. medius D. leucotos D. minor Yeşil ağaçkakan Kara ağaçkakan Büyük alaca ağaçkakan Albaş ağaçkakan Aksırt ağaçkakan Küçük ağaçkakan ALAUDIDAE Calandrella rufescens Galerida cristata Alauda arvensis Eremophila alpestris HIRUNDINIDAE Hirundo rustica Ptyonpronge rupestris Delichon urbica MOTACILLIDAE Anthus campestris Anthus trivralis Anthus pratensis Anthus spinoletta Motacilla flava Motacilla cınerea Motacilla alba TROGLODYTIDIAE Tropladytes troglodytea PRUNELLIADE Prunella modularis TURDIDAE Erithagus rubecula Lusciniz luscinia Luscinia megarhynchos Phoenicurus ochruros Phoenicurus Saxicola rubetra Saxicola torquata Oenanthe oenanthe Oenanthe hispanica Oenanthe isabellina Turdus merula Turdus pilaris Turdus philomelos Turdus iliacus Turdus viscivorus SYLVIDAE Locustella fluviatilis Acrocephalus sciirpaceus Hippolais olivetorum Hippolais icterina Hippolais pallida Sylvia melanocephala Sylvia hortensis Sylvia curruca Sylvia communis Sylvia atricapilla Phyloscopus collybita Regulus regulus Regulus ignicapillus MUSCICAPIDAE Muscicapa striata TARLAKUŞUGİLLER Bozkır toygarı II.2Tepeli toygar Tarlakuşu Kulaklı tarlakuşu KIRLANGIÇGİLLER İş kırlangıcı Kaya kırlangıcı Pencere kırlangıcı KUYRUKSALLAYANGİLLER II.2Kır incirkuşu Ağaç incirkuşu Çayır incirkuşu Dere incirkuşu Sarı kuyruksallayan Dağ kuyruksallayanı Ak kuyruksallayan ÇİTKUŞLARI Çitkuşu BOZBOĞAZGİLLER Bozboğaz ARDIÇKUŞUGİLLER Narbülbülü Alacagöğüs Bülbül Ev kızılkuyruğu Bahçe kızılkuyruğu Kahvegerdan Karagerdan Kuyrukkakan Karakulak kuyrukkakan Toprakrenkli kuyrukkakan Karatavuk Ardıç Şarkıcı ardıç Kızıl ardıç Ökseotu ardıcı ÖTLEĞENLER Irmak ardıçkuşu Saz ardıçkuşu Zeytinlik mukalliti Sarı mukallit Gri mukallit Kabataş küçük ötleğen Orfe ötleğeni Akgerdan ötleğen Çalı ötleğeni Bahçe ötleğeni Cifs caf Altın tavukçuk Sürmeli altın tavukçuk SİNEKKAPANGİLLER Gri sinekkapan Ficedula hypoleuca Ficedula albicollis Ficedula semitorquata TIMILIDAE Kara sinekkapan Bantlı sinekkapan Yarım bant sinekkapan BIYIKLIBAŞTANKARALAR 41 A2 A3 A3 A3 A2 A4 A3 A3 A4 A3 A4 A4 A4 A3 A3 A3 A3 - DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ Panurus biarmicus PARIDAE Parus ater Parus caeruleus SITTIDAE Sitta europaea Sitta neumayer Sitta krüperi CERTHIIADAE Certhia brachydactyla RENIZIDAE Remiz pendulinus ORIOLIDAE Oriolus oriolus LANIIDAE Lanius collurio Lanius minor Lanius nubicus CORVIDAE Garrulus glandarius Pica pica Corvus monedula Corvus frugilegus Corvus corone cornix Corvus corax STURNIDAE Sturnus vulgaris Sturnus roseus PASSERIDAE Passer domesticus Passer hispaniolensis Petronia petronia FRINGILLIDAE Fringilla coelebs Serinus serinus Serinus pusillus Carduelis chloris Carduelis carduelis Carduelis spinus Carduelis cannabina Coccothraustes Corpodacus erythrinus Pyrrhula pyrrhula EMBERIZIDAE Emberiza citrinella Emberiza cirlus Emberiza cia Emberiza hortulana Emberiza melonocephala Emberiza calandra Kaynak: Kiziroğlu I, 1993 Bıyıklı Baştankara BAŞTANKARAGİLLER Çam baştankarası Mavi baştankara SIVACIKUŞLARI Sıvacı Kaya sıvacı Anadolu sıvacı AĞAÇTIRMAŞIKLARI Bahçetırmaşığı ÇULHAKUŞLARI Çulhakuşu ÇEKİRGEKUŞLARI Sarıasma ÇEKİRGE KUŞLARI Çekirgekuşu Karaalın çekirgekuşu Maskeli çekirgekuşu KARGAGİLLER Kestane kargası Saksağan Cüce karga Ekinkargası Leşkargası Karakarga SIĞIRCIKGİLLER Sığırcık Pembe sığırcık SERÇEGİLLER Ev serçesi Bataklık serçesi Kayalık serçesi İSPİNOZLAR İspinoz Kanarya Kızılalın iskete Florya Saka Karabaş iskete Keten kuşu Kocabaş Karmen şakrağı Şakrak KİRAZ KUŞLARI Sarı kirazkuşları Çit kirazkuşları Kaya kirazkuşu Kirazkuşu Karabaş kirazkuşu Tarla Kirazkuşu ÇEVRE DURUM RAPORU A2 A2 A4 A4 A4 A4 A3 A3 A3 - Bern sözleşmesine göre koruma altına alınmış türler aşağıda verilmiştir. Memeliler; Dryomys Laniger, Canis Lupus Kuşlar; Podiceps auritus, Tachybaptus ruficollis, Podiceps nigricollis, Phalacrocorax pygmeus, Botaurus stellaris, Ixobrychus minutus, Nycticorax nycticorax, Ardeola ralloides, Egretta garzetta, Thareskionithidae familyasının bütün bireyleri, Anser erythropus, Oxyura leucocephala, Falconiformes takimi bütün bireyleri, Porzana porzana, Crex crex, Grus grus, Otis tarda, recurvirostra avosetta, Charadius Leschenaulti, Larus genei, Pterocles orientalis, Calamator glandarius, Strigiformes takımı bütün bireyleri, Caprimulgus eurpaeus, Upupo 42 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU epops, Piciformes takımı bütün bireyleri, Melanocorypha bimucaluata, Calandrella rufescens, Hirundo daurica, Motalcilla cinerea, Prunella ocularis, Cercotrichas galactotes, Irania gutturalis, Oenanthe isabellina, Oenanthe oenanthe, Carduelis flavirostris, Carpodacus erythrinus, Emberiza cia, Emberiza schoeniclus Sürüngenler; Mauremys caspica, Testudo graeca, Lacerta parva, Ophisops elegans, Ablepharus kitabeli, telescopus fallax, Vipera xanthina İki yaşamlılar; Bufo viridris, Pelobates syriacus Bölgede yer alan amfibillerden çevik kurbağa (Rana dalmatina) ve sürüngenlerden kaya kertenkelesi (Lacerta saxicola ssp Tristis) Bern Sözleşmesi gereği koruma latına alınmıştır. Fakat bu türler proje sahası içinde yer almayıp lokal faunaya dahil değildir. Proje sahası üzerinde kurbağalar (maphibi), sürüngenler (reptil) ve risksınıfı düşük olan örtücü kuşlar familyasından serçelere rastlanmıştır. Proje sahası üzerinde fauna için önemli üreme alanları tespit edilmemiştir. Proje sahası üzerinde uluslararası mevzuatla koruma altına alınan herhangi bir tür olmadığı tespit edilmemiştir. Faaliyet esnasında su deşarjı yapılmayacağı için sucul habitatın üreme hızında veya sayılarında herhangi bir azalma olmayacaktır. Faaliyet alanında öngörülen faaliyetin gerçekleştirilmesi yaban hayatı bakımından risk oluşturmamaktadır. Bununla birlikte bu hayvanların aynı ekolojik koşulları gösteren diğer bölgelerimizde de mevcut olması ve bu türlerin ekosistemde şu an için herhangi bir tehlike sinyali vermiyor olması projenin tesis edilmesine bir engel oluşturmamaktadır. B.2.6. Milli Parklar, Tabiat Parklar, Tabiat Anıtı, Tabiatı Koruma Alanları ve Diğer Hassas Yöreler Gölyaka – Gölormanı yolunun kuzeyinde yer alan Koruma Alanı, Hamamönü Köyü 2 no’lu okulundan başlayarak Hamamüstü Deresi’ni izleyerek Büyük Melen Çayı’na ve Orman Fidanlığı’na; Orman Fidanlığı’nın kuzey sınırındaki Uğursuyu kum ocağından tarla ve bahçe sınırlarını izleyerek Göl Ormanı 2 no.’lu okuluna ve bu noktadan itibaren Gölyaka – Gölormanı yolu ile sınırlanmaktadır. 1992 yılında Kara Avcılığı Kanunu’ nun 17. ve 18.maddeleri uyarınca “Düzce – Efteni Gölü Su Kuşları Koruma ve Üretme Alanı”; 1996 yılında ise statüsü değiştirilerek “Efteni Gölü Yaban Hayatı Koruma Alanı” olarak kabul edilmiştir. Efteni Gölü Yaban Hayatı Koruma Alanı 580 Ha.dır. 31° 4’ - 31° 6’ doğu boylamları ve 40° 45’ - 40° 48’ kuzey enlemleri arasında bulunan koruma alanının denizden yüksekliği ortalama 100 m.dir. Alanın çevresinde Hacıyakup, Hamamüstü, Kurtballıca, ve Keçiağılı köyleri bulunmaktadır. Batı Palearktik Bölge kuş göç yollarından Kuzeybatı – Güney (Trakya – Boğaziçi – İç Anadolu – Güneydoğu Anadolu) göç rotası üzerinde bulunan göç rotası üzerinde bulunan koruma alanı, kuşların konaklama ve kışlamalarına olanak sağlaması yanında sürekli yağış 43 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU alan bölgede taşkın sularını bünyesinde toplaması nedeniyle önemlidir. (Kesim ve Mansuroğlu, 1996). Bu alanda 1992 yılında rehabilitasyon çalışmaları başlatılmıştır. Gölün su tutma kapasitesini artırmak ve fauna için yaşam ortamı sağlamak amacıyla sedde ve alanda doğal olarak bulunan Salix spp. Türleri ile ağaçlandırma çalışmaları yapılmaktadır. Alanın koruma altına alınmasıyla, sınırların saptanması ve kamulaştırma işlemleri sırasında çevrede yaşayanların baskısı ile Maliye Bakanlığı tarafından koruma alanının mera olarak kullanılması şartı konularak ilan edilmesi, alanda yapılan koruma çalışmalarıyla büyük çelişki içindedir. Koruma alanı içersinde otlatılan ve zaman zaman başıboş olarak alana bırakılan büyükbaş hayvanlar, gölün su tutan bölümünü çeviren seddelere, ağaçlandırma çalışmalarına ve kuşlara zarar vermektedir. I. Seddenin patlaması, dikilen ağaçlardan, (2000 adet söğüt, 200 adet kızılağaç) özellikle söğütlerin hayvanlar tarafından yenmesi, su içine giren ve sazlık alanlarda başıboş dolaşan hayvanların kuş yuvalarına ve kuşlarınbesin kaynaklarına zarar vermesi su kuşları ile koruma alanındaki diğer fauna için en büyük tehlikeyi oluşturmaktadır. Özel araziler arasında bulunan Efteni Gölü Yaban Hayatı Koruma Alanı içerisinde Ziraat ve Orman fidanlıkları, Orman İşletmesi tomruk Deposu, Uğursuyu kıyısında kum ocağı tesisleri, alanı çevreleyen meralar, DSİ kurutma ve Sulama kanalları, seddeler, çevresinde ise yerleşim ve tarım alanları bulunmaktadır. Koruma alanının güneybatı sınırında araştırıcıların da kullanabileceği bir bekçi evi vardır. Koruma alanı çevresindeki bu yoğun kullanımlar ekolojik dengeyi bozucu etkilerde bulunmaktadır. Örneğin göle dökülen akarsulara boşaltılan evsel atıklar içerisinde bulunan deterjanlar belirli bölgelerde bulunmaktadır. Bu durum alanda yaşayan flora ve fauna için tehlike oluşturmaktadır. Kirlilik gözle görülür boyuttadır. Su içi bitkilerinin yerini yosunlar almıştır. Bunlara ek olarak çevre halkının koruma çalışmalarını engelleyici tavırlar sergilemekte oluşu da koruma çalışmaları için önemli bir sorundur. Kesim ve Mansuroğlu (1996) efteni Gölü Yaban Hayatı Koruma Alanı’nda 150’den fazla küş türünün gözlenebileceğini ve bunların arasında nesli tükenmekte olan ya da Türkiye’de ender görülen kuş türlerin bulunduğunu belirtmektedir. Samandere Şelalesi Doğa Anıtı Samandersi boyunca uzanan çavla, çağlayan ve cadı kazanı gibi ilginç doğal özellikler ile yer yer anıt ağaçların yer aldığı zengin ve bakir bitki örtüsüne sahip olması nedeniyle Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı tarafından 19 Aralık 1988 tarihinde “Doğa Anıtı” olarak ilan edilmiştir. 2873 sayılı Milli Parklar Kanunu” kapsamına alınan ve tescil edilen ilk Doğa Anıtı olan Samandere Şelalesi Düzce’nin güneydoğusunda 750 m. yüksekliktedir. Düzce’ye 25 km. uzaklıkta ve 10 Ha. büyüklüğündeki alana, orman yoluyla ulaşılmaktadır. Doğal olarak ardarda akan iki şelale ile Samandere deresi boyunca birbirini izleyen küçük şelaleler ilginç ve güzel bir görünüm oluşturmaktadır. Alan çevresinde Fagus orientalis ile Carpinus spp. Başta olmak üzere, Abies nordmannianasubsp. Bormülleriana, Pinus nigra, Pinus silvestris, Castanea sativa, Tilia spp., Fraxinus spp., Platanus orientalis, Salix spp., Corylus spp. Ve Buxus senperviren, Euonymous 44 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU spp., doğal bitki örtüsünü oluşturmaktadır. Çevredeki ormanlarda Geyik, Karaca, Taban Domuzu, Tilki, Kurt, Yaban Kedisi gibi hayvanlar, Tahtalı ve Atmaca gibi kuşlar, derelerde ise Alabalık, Sazan, ve Yayın gibi balık türleri bulunmaktadır (Anonymous. Tarihsiz) Çevre köylerin şelaleden içme suyu almaya çalışmas, çevredeki ormanların yerini fındık plantasyonlarının alması ve alanın mesire yeri olarak kullanımı doğa anıtının su kaynaklarının bozulup kirlenmesine, bitkilerin ve doğal yapının bozulmasına yol açmaktadır. Bunlara ek olarak cadı kazanı çevresindeki kayalıklar üzerinde oluşmuş olan sarkıtların tehlike yaratması ve alanın fay hattı üzerinde bulunması nedeniyle 1996 yılında koruma alanının kullanımına sınırlar getirilmeye çalışılmıştır. Düzce – Kaynaşlı Kurugöl Yaban Hayvanı Yerleştirme ve Koruma Alanı Kaynaşlı İlçesi Yörükler, Sarıçökek ve Darıyerihasanbey köylerinin sınırları içerisinde bulunan Kurugöl mevkiindeki 2734,5 Ha.lık ağaçlandırma alanını, sülün yetiştirmek amacıyla 1992 yılında ön etüdü yapılarak “Düzce – Kaynaşlı Kurugöl Sülün Üreme ve Koruma Alanı” olarak ilan edilmesi düşünülmüştür. Alana bırakılan sülünlerin yöreye uyum sağlaması ve alanda fazlaca mikdarda karaca bulunması nedeniyle de 1995 yılında bu alan; “ Yaban Hayvanı Yetiştirme ve Koruma Alanı olarak kabul edilmiştir. Alanın sınırlarını, güneyde Darıyeri, Yörükler, ve Sarıçökek köyünü birleştiren yol, doğuda Meşelik Mahallesi’nden Gelik Dere!yi izleyerek Sarıbayır Tepe ve buradan Diktepe’ye giden sırt, Kuzeyde Dik Tepe’yi Elik Tepe’ye bağlayan sırt ve Elik Tepe’den Çakal Tepe’ye giden yol ile Çakal Tepe’den Kocadağ sırtını izleyerek Kızılcıktepe, batıda Kızılcıktepe’den Çamlı deresine ve buradan D – 100 karayolunu izleyerek Üçköprü Köyü’ne giden yol oluşturmaktadır. Denizden yüksekliği 350 – 400 m.dir. D-100 karayoluna 12 km. uzaklıktadır. Alan içerisinde yerleşim, tarım alanı gibi kullanımlar ile yakın çevresinde çevre kirliliği yaratacak herhangi bir sanayi tesisi bulunmamaktadır. Çevrede yaşayanlar tarafından geçmişte alanda doğal olarak sülünlerin bulunduğu ancak kümes hayvanlarında baş gösteren bir hastalık sonucunda yok oldukları ifade edilmektedir. Düzce Orman İşletme Müdürlüğü’ nün alanda yaptığı ön etüdün raporuna göre alanın sülün yetiştirilmesine uygun olduğunun belirtilmesi, bu görüşü bir ölçüde doğrulamaktadır. Alanda, Fagus orientalis, Quercus spp., Pinus nigra, Pinus sylvestris ve Carpinus spp. gibi ağaçlar; Rhododedron pondicum, Rubus spp., Prunus spp., Mespilus germanica, Hedera spp., Smilax exelsa, Thymus spp., Erica arborea, Daphne pontica, Ilex aquikolium, Vaccinium arctostaphilos ve Cornus mas gibi ağaççık ve çalılar bulunmaktadır. Kurugöl ve çevresinde Yaban Domuzu, Karaca, Tavşan, Ayı, Tilki, kurt, Çakal, Sansdar gibi memelilerin yanısıra, kuşlardan Üveyik,Çulluk, Karatavuk, Kestane Kargası, ve bazı ötücü kuşlar görülmektedir. (Anonymous. Tarihsiz) Koruma alanı çevresindeki yamaçlar güney ve batı bakılı olduğundan fazla kar yağışı almaması, iklimin ılıman olması, sülünler için besin kaynağı olabilecek bitkilerin bulunması ile gölet ve akarsuların varlığı, insan etkisinin hemen hemen hiç olmaması, otlatma yapılmaması ve ağaçlandırma çalışmalarının düzenli olması florave fauna için uygun bir yaşama ortamı oluşturmuştur. 45 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Taraf Olunan Uluslar arası Sözleşmelerle Koruma Altına Alınan Alanlar, Korunması Gerekli Görülen Alanlar Flora ve faunanın denetimi ve korunmasını sağlayan esas yasalar,3167 sayılı Kara Avcılığı Kanunun, 1380 sayılı Su ürünleri Kanunu, 6831 sayılı Orman Kanunu ve 2873 sayılı Milli Parklar Kanunu’dur. Ulusal ölçekte koruma altındaki türleri belirten ve resmi olarak tanınan bir liste henüz mevcut değildir.Ancak ender, tehlike altında ve endemik türlerle ilgili bir takım bilgi kaynakları mevcuttur. Bunlar IUCN tarafından hazırlanan Red Data Book, Tübitak tarafından hazırlanan tehlike altındaki türler listesi ve hazırlanan Türkiye’deki nadir, tehlike altındaki endemik bitkiler listesidir. Tabiatı Koruma Alanı Demirci Önü Tabiatı Koruma Alanı (Akçakoca) olarak belirlenen alan 430 hektar olup Akçakoca- Ereğli yolunun Akçakoca’dan itibaren 10. km’sindedir. Batıda Maşak deresini takiben, demirci önü tepesinden itibaren güneydoğuya doğru sırtları takip eder ve Pınarcık tepe, Çok dağıl tepe, kaplankaya sırtını takiben kuzeye yönelir. Kuzeyini Karadeniz oluşturur. Tabiatı koruma alanı olarak belirlenen bu alanda kayın, gürgen, kestane, meşe türlerinin yer yer saf, yer yer karışık meşçereler oluşturması optimum yayılış alanlarından doğal özellikleri bozulmamış bir örneğini teşkil etmesinin yanı sıra zengin bir alt flora ve fauna potansiyeline sahip bir orman ekosistemi özelliği göstermesidir. Samandere Şelalesi Tabiat Anıtları Şelale Düzce İline 25 km mesafede Saman dere Köyü içindedir. Saman deresi boyunca uzanan çavlan, çağlayan ve cadı kazanları gibi ilginç tabi özellikler ile bakir ve yer yer anıt ağaç niteliğinde zengin bir bitki örtüsüne sahiptir. Bu alan 10 hektardır. Anıt ağaç niteliğindeki porsuk ağacı boy, yaş ve çap olarak civar ormanda bulunan ağaçların en büyüğüdür. Koruma altına alınmıştır. Dere üzerinde iki adet çavlan ve iki adet cadı kazanı bulunmaktadır. Ayrıca 300 metrelik ulaşılmayan mesafede 3 adet çavlan ve cadı kazanı vardır. Saman dere şelalesi ülkemizin tescil edilen ilk tabiat anıtıdır. Koruma alanı çevresindeki bitki ve su kaynakları yaban hayatı için barınma ve beslenme yönünden uygun ortamlar yaratmaktadır. Orman İçi Dinlenme Yeri 1)Güzeldere Şelalesi (Gölyaka) Düzce-Gölyaka ilçeleri sınırında bulunan Bıçkı Deresi üzerinde 100m. yükseklikteki kayaların üzerinden bembeyaz köpükler saçarak akan doyumsuz güzellikte, Milli Parklar ve Av - Yaban Hayatı Koruma Genel Müdürlüğü’nce “Orman İçi Dinlenme Yeri” olarak tescil edilen Güzeldere şelalesi, günübirlik gezi ve dinlenme amacı ile görülmesi gereken tabiat harikasıdır. 46 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 15 hektarlık alanı kaplamaktadır. Şelalenin doğal güzelliği yanında, şelalenin hemen üzerinde bulunan Bıçkı Düzü mevkiindeki alan, rekreasyon amaçlı düzenlenerek halkın hizmetine açılmıştır. 2)Göknarlık (Yığılca) Yığılca İlçesi hudutlarında bulunan rekreasyon amaçlı bu alan halkın ve Yedi göllere ulaşması düşünülen kişilerin konaklama, dinlenme ve piknik kullanım amaçlı olarak planlanmıştır. Saha 16 hektardır. İki bölüm halinde değerlendirilir. Birinci bölüm halkın dinlenme ve eğlenmesine imkan verecek piknik alanı, ikinci bölüm ise çadırlı kamp tesislerinin bulunduğu konaklama kısmıdır.Alan köknar ve çam karışık meşçerelidir. Düzce, Efteni gölünde su kuşları koruma ve üretme sahası vardır. Düzce ili, Kaynaşlı İlçesinde sülün yetiştirme ve koruma alanı da bulunmaktadır. B.3. Toprak Düzce ili toprakları, toprak yapısı bakımından iki grupta toplanabilir. Birinci grup topraklar, yöredeki çukur alanlarda oluşan, eğimi az, derin alüvyal topraklardır. Bu tür topraklar Düzce Ovasında geniş alanlar kaplar. Ova eğimsiz olup, % 75 oranında tarıma elverişli niteliktedir. Gerede Ovası’nın bir kesimi ile kıyıdaki dar bir şerit de alüvyal topraklarla kaplıdır. İkinci grup topraklar ise, alüvyal alanlardan başlayarak eğimi gittikçe artan tarıma elverişliliği, eğim ve toprak tutma özelliğine göre, değişerek ormanlık ya da dağlık alanlara dönüşen topraklardır. Bu toprakların çok büyük bir bölümünde eğim genellikle fazladır ( % 15-40). Bu tür topraklar il alanının % 80’ ini kaplar. Aynı oran Türkiye genelinde % 20 dolaylarındadır. Düzce İli’nde, küçük parçalar halinde, yüksek eğimli alanlar arasına dağılmış, daha az eğimli tarıma elverişli alanlar da belirli bir oran oluşturur. Alüvyal topraklar genellikle kumlu-killi topraklar grubuna girer. Kum oranları % 50 dolaylarında olan organik madde ve karbonat bakımından zengin bulunan alanlar, daha nitelikli olduklarından pancar ve patates tohumu, patates, sebze ve meyve üretimine; organik madde ve karbonat yönünden daha az zengin olan kesimler ise tarım üretimine elverişlidir. İlin 11.200 km2’lik gerçek yüzölçümünden göl alanları çıkarıldıktan sonra kalan 11.050 km2’lik alanın % 89’u kültüre elverişlidir. İl topraklarının % 53’ü orman, % 17’si çayır ve meralarla kaplıdır. Bitkisel üretim ise topraklarının beşte birinden daha az bir bölümünde yapılmaktadır. Düzce İli topraklarının büyük bir bölümünü sürülerek tarım yapmaya uygun olmayan VII. Sınıf topraklar oluşturur. 746.096 ha.’lık bu alanlar Düzce İli toprak kaynağının % 67.5’ini oluşturur. Sürekli sürüme uygun olmayan ve örtü altında bulundurulması gereken VI. 47 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Sınıf topraklar il toprak bütününün % 12.1’ini ( 133.969 ha.) kapsar. Toprakların % 1.3’ü ise tarıma hiçbir biçimde uygun olmayan VIII. sınıf topraklardır. Tarıma uygun I., II. III. ve IV. Sınıf topraklar toplamı 208.811ha. olup, toplam il arazisinin % 18.8' i oluştururlar. Her türlü tarıma ve sürüme uygun olan I. sınıf topraklar ise 63. 569 ha. ile toplam arazinin % 5.7’sini kaplar. Arazi Kullanımı Düzce İli topraklarının kullanım türlerine göre dağılımı Tablo B.11’da verilmiştir. Tablo B.12. Arazi Kullanım Türleri FAALİYET TÜRÜ ALANI (HA.) Tarım Arazisi 253.745 Çayır - Mera 101.620 Ormanlar 590.451 Yerleşim Alanlar (Meskun) 24.557 Kullanılmayan (Göl, Bataklık, Taşlık) 89.073 Sanayi Alanı 554 1.120.000 TOPLAM Kaynak: Düzce Orman Bölge Md. Orman Ürünleri ve Yatırım Projesi TOPLAMA ORANO ( %) 22.7 14.4 52.7 2.2 8 100.00 Düzce il merkezi ve yakın çevresinde yer alan topraklar, toprak kabiliyeti açısından alüvyal, koalüvyal, gri kahverengi padsolik kahverengi orman, kestane rengi ve kalkersiz kahverengi orman toprakları olarak altı gruba ayrılır. Bu toprak grupları eğim, toprak kalınlığı, taşlık erozyon, nem ve ıslaklık, kaya, topografya ve yüzey akım engelleyici faktörleri göreli olarak içermekte ve bu görelilik derecesine bağlı bulunarak arazi kullanma sınıflarını oluşturmaktadır. (I, II, II, IV, VI, VII). MTA tarafından Düzce kentini çevreleyen Düzce Ovası ölçeğinde yapılmış alan çalışması, toprak yapısı ve kabiliyeti ile ilgili olarak aşağıdaki tamamlayıcı bilgileri vermektedir. Çalışma alanının kuzeybatısı arazi kullanım kabiliyeti açısından IV. Ve VII. Kategoriyi oluşturmaktadır. Toprak derinliği taşlık ve eğim yönünden çok şiddetli tahditleri içermektedir. Özel birkaç bitki türü için uygun sürümle tarım yapılabilir. VII. Kategori de toprak sığlığı, taş, kaya, eğim erozyon gibi çok şiddetli önleyici faktörleri içermektedir. Tarımsal yönden ekonomik değildir. Buna karşın zayıf mera ve orman ağaçları dikimi için elverişlidir. Kuzeydoğu kesiminde ise, arazi kullanma kabiliyeti çeşitlilik göstermektedir. I. Kategori vadi tabanlarında bulunmaktadır. Bölgede üretilen her türlü bitkiyi yetiştirmeye elverişli, düz, düze yakın, iyi drene olmuş, kolay işlenebilir derin ve verimli arazilerdir. III. Kategori toprak, topografya ve yüzey akımına ait şiddet önleyici faktörlere sahiptir. VI. Kategori de diğer kategorilerdeki tehdit faktörlerine sahiptir. Çoğunlukla mera veya ağaçlık alanlar olarak kullanılabilirliği olan arazilerdir. VII. Kategori birçok sınırlandırıcı faktöre ek olarak, tarımsal açıdan ekonomik değildir. 48 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Büyük Melen Havzası’nda Ova’da alüvyal ve kollüviyal topraklar, Efteni Gölü çevresinde hidromorfik alüvyal ve ırmak yatağı toprakları, dağlık alanlarda ise sarı-kırmızı podsolik topraklar ile kireçli ve kireçsiz kahverengi orman toprakları bulunmaktadır. Düzce Ovası hiçbir kısıtlayıcı etmen olmadan yoğun olarak kullanılabilecek 1. Sınıf tarım arazisidir. Toprak-su’nun araştırmalarına göre bu nitelikte arazi Türkiye’nin sadece % 3’ünü kaplamaktadır. Bugün bu miktar azalmıştır. Büyük Melen havzasında dağlık alanlar ise iklimin uygunluğu nedeniyle çok çeşitli ve gür ormanlarla kaplıdır. Aluviyal Topraklar Ova çevresindeki akarsular tarafından yakın bir geçmişte bulundukları yerlere depolanan ve yaklaşık 336 km2 alan kapsayan bu topraklar, ova tabanında ve dar bir şerit halinde akarsu vadilerinde görülmektedir. Toprağı şekillendiren ve toprağa bir özellik veren olaylar için yeterli zaman geçmediğinden, bu genç toprakların profil horizonu yoktur. Akarsulara yakın olan araziler zaman zaman su baskınına uğramakta, ovanın güneyindeki alanlarda ise yüksek taban suyu bulunmaktadır. Alüvyal topraklar, tuzsuz, kireçli, orta derecede organik madde, yüksek fosfor ve fazla potasyum içeren, killi tınlı bünyede ve pH’ları nötr olan topraklardır. Düzce Ovasının taban kısmında bulunan aluviyal toprakların tamamına yakını I. Sınıf olduğundan, her çeşit tarıma uygun niteliktedir. Yalnız bu alanların arasında Doğanlı Köyünün kuzeyinde II., Büyük Melen suyunun ovadan çıktığı bölümde III. Derece, batıdaki Aksu deresinin ovaya girdiği bölümde IV. Yetenek sınıflarında araziler bulunmaktadır. 1. Yetenek sınıfındaki arazilerde toprakla ilgili herhangi bir sorun bulunmazken, diğer yetenek sınıflarında bulunan arazilerde drenaj, yüksek taban suyu ve su baskını tehlikesi, Aksu deresinin çevresinde bunlara ek olarak toprak yapısından kaynaklanan sorunlar ortaya çıkmaktadır. Ova tabanındaki I. Sınıf aluviyal topraklar, genel olarak sulu tarım arazilerinden oluşmaktadır. Ancak günümüzde bu alanlar, ulaşım ağlarının ovanın ortasından geçmesi ve eğimin yok denecek kadar az olması nedeniyle yerleşimler ve sanayi tesisleri tarafından işgal edilmektedir. Ova içerisinde küçük alanlarda bulunan, değişik yetenek sınıflarındaki aluviyal topraklardan Doğanlı Köyü kuzeyindeki alan orman, diğerleri ise kuru tarım amaçlı kullanılmaktadır. Kalkersiz Kahverengi Orman Toprakları Düzce Ovası’nı çevreleyen Dağların batı ve güney yamaçlarında geniş alanlar kaplayan kalkersiz kahverengi orman topraklarının, ana maddesi miosen ve pliosen’e ait kumlu kil taşı, kireçli kumlu killi veya çakıllı depozitlerdir. Yaprağını döken ağaçların altında görülen, kalkersiz kahverengi orman toprakları tınlı bünyede, tuzsuz, kireçli, orta derecede organik madde, orta fosfor ve fazla potasyum içeren, hafif derecede asitli topraklardır. Yüzey Toprağın Tekstürü Genelikle ağır bünyeli olan ova topraklarının renkleri siyah, kahverengi ve bu renklerin tonlarında olup, bünyeleri kumlu tından kile kadar değişmektedir. Derin bir gövdeye sahip topraklar % 2- 5 oranında kireç içermekle birlikte çok geniş alanlarda kireç yağmurlarla yıkanarak profilin 90 cm derinlerine inmiştir. Bünyesinde kireç bulunan topraklar ovanın doğu, batı ve güneydoğu ve orta bölümlerinde yer almaktadır. Ova topraklarında tuzluluk ve sodyumluluk sorunları bulunmamaktadır. Toprak geçirgenlikleri 1353,2 ha arazide 0.50 cm/s, 49 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 4423.9 ha arazide 0.50-0.30 cm/sn, 3263. 3 ha arazide 0.30-0.13 cm/s, 66,6 ha arazide ise 0.13 cm/sn’nin altındadır. Sulanabilir I., II. Ve III. Sınıf arazi toplamı 21 313 ha, IV. Sınıf sulanamayan arazi toplamı ise 1987 ha alan kaplamaktadır. Alt Faktörler Alüvyal topraklar grubuna dahil edilen kumlu, çakıllı ve molozlu ırmak taşkın yatakları, Küçük Melen suyunun taşkın yatağında bulunmaktadır. Bu akarsuyun yatağının geçtiği yerlerde, ince bir şerit halinde yer alan bu topraklar VIII. Yetenek sınıfı olup, yaz aylarında sular azaldığında ortaya çıkmaktadır. Toprak materyali bulunmadığından vejetasyon örtüsü olmayan bu alanlardan malzeme (kum ve çakıl) alımı yapılmaktadır. Efteni Gölü’nün kuzeyindeki yaklaşık 370 hektar büyüklüğündeki hidromorfik topraklarda yüksek taban suyu, sel basması ve drenaj sorunları bulunmaktadır. B.4. Su Kaynakları B.4.1. İçme Suyu Kaynakları ve Barajlar: Merkez ilçede kullanılan doğal kaynak suyu, Düzce'nin güneyinde Beyköy beldesine bağlı Uğur Köyünden sağlanmaktadır. Kaynak suyu, 600mm çapında asbest borularla 8 km uzaktaki içme suyu arıtma tesisine iletilmektedir. Arıtma tesisine giren ham su miktarı, 1.1001.200 lt/sn’dir. Tesiste arıtılan ham su miktarı ise 330-350 lt/sn civarındadır. Arıtma tesisinden şebekeye gönderilen su miktarı ise 250-300 lt/sn’dir. İçme suyu şebekesi 2030 yılı esas alınarak oluşturulmuştur. 1998 yılında büyük bir kısmı tamamlanmıştır. Kalan bölümlerin inşaatı devam etmektedir. Merkez ilçede sektörlere göre su tüketimi Tablo B.12’de görülmektedir. Tabloya göre 2001 yılındaki toplam su tüketiminin yüzde 65’i konutlarda tüketilmiştir. Prefabrik konutlar ise tüketimde ikinci sırada gelmiş ve toplam tüketimin yüzde 15’ini tüketmiştir. Üçüncü sırada ticarethanelerde tükenen su gelmektedir. Buralarda tüketilen su ise yüzde 11’dir. En az su ticarethanelerde tüketilmiştir. Tablo B.13. Düzce Merkez İlçede Sektörel Su Tüketimi Sektörler Tüketim Miktarı (m3) Resmi Daireler 25.153 Okullar ve Hastaneler 48.005 Ticarethaneler 138.319 Konut 791.490 İnşaat 56.766 Prefabrikler 150.779 1.210.512 TOPLAM Kaynak: Düzce Belediyesi Su İşleri Müdürlüğü, 2004 İlçelerde Kullanılan Doğal Kaynak ve Sondaj Suları Akçakoca İlçesi: İlçenin içme suyu ihtiyacı iki ayrı isale hattı ve dört kaynaktan karşılanmaktadır. Birinci hattan 14 km mesafedeki Büyük Sarma Deresi (q=35 lt/sn), Küçük Sarma Deresi (q=30 lt/sn), Hasan Deresi (q=18 lt/sn) olmak üzere üç kaynaktan ilçeye su 50 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU sağlanmaktadır. İkinci hattan ise 14,5 km mesafede Değirmendere’den (q=80 lt/sn) sağlanan su ile toplam su miktarı 163 lt/sn’ye ulaşmaktadır. Gerek orman alanındaki tahribat gerekse yağışlardaki düzensizlikler nedeniyle yaz aylarında toplam debi 70-90 lt/sn’nin de altına düşmektedir. Su miktarındaki azalmanın diğer nedenleri de şehir nüfusunun yaz aylarında 2-3 kat artışı ve deprem sonrası ilçeye taşınanlar gibi nedenlerdir. Yaz döneminde ve kurak geçen yıllarda özellikle Ekim-Kasım aylarında su sıkıntısı yaşanmaktadır. İçme suyu şebekesi 1967 yılında yapılmıştır. Şebekede pik boru kullanılmış olması ve zeminin genelde kum ve kaya olması nedenleri ile hem arıza çok yaşanmakta hem de arızaların bulunması zorlaşmaktadır. İlçede içme suyu arıtma tesisi mevcuttur. Tesis, 8.100 m3/gün kapasitelidir. Kişi başına yıllık su tüketimi 32.600 m3tür. Kaçak su kullanımı ise yaklaşık yüzde 6-7 düzeyindedir. Cumayeri İlçesi: İlçenin içme suyu 7 km mesafede Subaşı Köyü'ndeki kaynaktan karşılanmaktadır. Kaynaktan çıkan su, 35 m3/sn’lik isale hattı ile Tuzlak Kıran mevkiindeki 1.000 m3'lük depoya iletilmektedir. Şebeke hattı ile şehre verilen suyun debisi ise 25 m3/sn’dir. Depo girişinde arıtma tesisi mevcuttur. Tesis, tüp arıtma sistemlidir. Sisteme gelen ham su, motopomplarla içerisinde mineraller bulunan tüpe alınmakta, tüp içerisinde arıtıldıktan sonra temiz su deposuna aktarılmaktadır. Arıtma tesisi, elektrik kesintilerinden etkilenmekte ve bu sürelerde arıtma işlemi yapılamamaktadır. Bu nedenle jeneratöre ihtiyaç vardır. 17 Ağustos ve 12 Kasım 1999 depremlerinde oluşan hasar sonucu isale hattı ve şebekeden sızıntı miktarı binde 40'a kadar çıkmıştır. Bakım ve onarımı yapılan şebekede, daha sonra oluşan hasarlar sonucu, yaz aylarındaki su miktarı oldukça azalmaktadır. Kaçak su kullanımı tüm çabalara karşın önlenememiş olup yüzde 6-7 düzeyinde olduğu tahmin edilmektedir. Çilimli İlçesi: İlçe merkezinin su ihtiyacı 5-6 km mesafedeki Bayram Ali Deresi, Maden Deresi ve Kayadelen Kaynak Suyu'ndan karşılanmaktadır. Bayram Ali Deresi 10 lt/sn, Kayadelen Suyu 10 lt/sn, Maden deresi ise 5 lt/sn debiye sahiptir. L1 , L2 ve L3 sondaj kuyuları da bulunan ilçeye bu kuyularca 4 km mesafeden sağlanan suyun debisi, L1 =10 lt/sn, L2 =18 lt/sn ve L3 =18 lt/sn olmaktadır. İlçede içme suyu arıtma sistemi yoktur. Gölyaka İlçesi: İlçenin içme suyu, 30 km mesafedeki Geyikdüzü ve Beşpınarlar membasından gelmektedir. Anılan kaynakların suyu, 12 Kasım depreminden sonra azalmıştır. İlçeye bu kaynaklardan önce su sağlayan Değirmentepe kaynağı da depremden etkilenmiş, su miktarı oldukça azalarak 8 lt/sn ye inmiştir. İçme suyu bu durumda ilçe merkezine yetmemektedir. Kalıcı konutlar için de su gereksinimi söz konusudur. İlçe merkezine 24 km uzaklıkta ve Küçükdere mevkiinde bulunan ve toplam debisi 25 lt/sn olan üç adet kaynaktan su talebinde bulunulmuştur. Ayrıca Belediyeye ait iki sondaj kuyusu mevcut olmakla birlikte bu sularda amonyum oranı yüksek olduğundan, içilebilir değildir. Şehir şebekesinde arıtma sistemi bulunmamaktadır. Kaçak su kullanımı yoktur. Gümüşova İlçesi: İlçeye üç kaynaktan içme suyu sağlanmaktadır. Karadere mevkiinden gelen kaynak, ilçeye 22 km mesafede olup, beş köyle ortak kullanılmaktadır. İlçeye sağladığı suyun debisi 6-7 lt/sn’dir. Yeşilyayla kaynağının ilçeye uzaklığı 8 km olup, debisi ise 3-4 lt/sn’dir. Hacıkadirler mevkiinde ise sondajla sağlanan suyun debisi ilçeye yetecek miktarda olmasına karşın pek sağlıklı olmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle ilçeye yine Karadere mevkiinden 30-40 lt/sn’lik kaynak suyu getirilme çalışmaları devam etmekte 51 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU olup, projenin yarıdan fazlası tamamlanmıştır. Arıtma sistemi olmayan şebekede, kayıplar yüzde 40’a kadar yaklaşmaktadır. İlçede kaçak su kullanımı da söz konusudur. Kaynaşlı İlçesi: İlçenin içme suyu yedi doğal kaynaktan sağlanmaktadır. Bu kaynakların debileri ve ilçeye mesafeleri şöyledir: Saz Köyü membası 5 km mesafede olup debisi 40 lt/sn’dir. Şırşır Deresi 1,3 km mesafede ve 1,5 lt/sn debiye sahiptir. Şimşir Deresi’nin ilçeye uzaklığı 2,5 km ve debisi 2 lt/sn’dir. İlçeye 14 km uzaklıkta dört su kaynağı bulunmaktadır. Bunlardan Dedebıçkı Deresi’nin debisi 3 lt/sn, Keçideresi (I,II,III) 2 lt/sn, Taşocağı I, 10 lt/sn, Taşocağı II, 1 lt/sn’dir. Ayrıca iki adet sondaj kuyusu mevcut olup, L1 kuyusu 1,5 km mesafededir ve 30 lt/sn’lik debisi vardır. Diğer kuyu L2 ise 2 km uzaklıktadır ve 42 lt/sn’lik debiye sahiptir. İlçenin içme suyunu sağlayan kaynaklar, Kasım depreminden sonra azalmış, Saz Köyü membası ise tamamen kaybolmuştur. Sondaj ve doğal su kaynakları, ilçeye sonbahar ve kış aylarında yetmekte, ilkbahar ve yaz aylarındaki ihtiyaca da kısmen cevap verebilmektedir. Yığılca İlçesi: İlçenin 20 km uzağındaki Kızıltepe su kaynağı 10 lt/sn debiye sahiptir. Bu kaynağın bir kısmı ilçedeki sokak çeşmelerine, bir kısmı da şebekeye verilmektedir. Bir başka kaynak ise 17 km uzaklıkta bulunan ve ilçenin içme suyunun sağlandığı Suçıkan kaynağıdır. 1992'de faaliyete geçen bu kaynağın debisi ise 15 lt/sn’dir. Şebekeye yağmur suyu karışmakta ve hangi noktalardan karıştığı da tespit edilememektedir. İlçedeki üçüncü kaynak ise Yörükler kaynağıdır. Debisi 6 lt/sn olan bu kaynak ilçedeki camii, itfaiye gibi umumi hizmetlerde kullanılmaktadır. İlçede içme suyu arıtma sistemi mevcut değildir. İller Bankası’na arıtma projesi yaptırılmış olup, kaynak yokluğundan başlanamamıştır. Kaçak su kullanımı bulunmamaktadır. Kişi başına yıllık su tüketimi 75 m3’tür. Tablo B.14. Düzce İli İçme Suyu Kaynakları Kaynak Adı Ortalama Boşaltım m3 / Yıl Küçük Melen Çayı 367 m3 / Yıl Asar Suyu 93 Uğur Suyu 150 Aksu Deresi 150 Büyük Melen Çayı 1061 m3 / Yıl Çilimli Deresi Vakıflar Deresi Toplam 1821 Kaynak: DSİ Düzce Sulamaları Şube Müdürlüğü, 2004 Barajlar Hasanlar Barajı Düzce ilindeki tek barajdır. Düzce Efteni Havzası’nda, Yığılca İlçesi, Hasanlar Köyü mevkiinde 272,80 m. rakımda yer almaktadır. 665 km2 yüz ölçüme sahip baraj göl suları sulama, taşkın kontrol, enerji üretimi ve içme suyu olarak kullanılmaktadır. Yapımı 1992 yılında tamamlanmıştır. Baraja ilişkin kısa teknik bilgiler Tablo B.14’de sunulmuştur. 52 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo B.15. Hasanlar Barajının Teknik Özellikleri Amacı Sulama, enerji, taşkın kontrolü 1992 İşletmeye açıldığı yıl 665 km2 Yağış alanı 412 hm3 Yıllık ortalama su Kil çekirdekli kaya dolgu Tipi 70,8 m Yüksekliği (Talvegden) 279 ha. Göl alanı Kaynak: DSİ Düzce Sulamaları Şube Md.lüğü, 2004. Yüksekliği (temelden) Ölü hacim Sulama için aktif hacim Toplam depolama hacmi Kurulu güç Toplam enerji üretimi 72,8 m 5 hm3 50 hm3 100 hm3 9,4 MW 40 GWh/yıl B.4.2. Yeraltı Su Kaynakları Düzce Ovası, büyük ve zengin bir yeraltı suyu havzasıdır. Bunun dışında bir miktar yeraltı suyu da Akçakoca-Kocaali havzasında bulunmaktadır. İl’in güvenli yeraltı suyu rezervleri ile, 30.04.2001 tarihi itibariyle tahsis miktarları Tablo B.12 ve B.14’de verilmiştir. Tablolarda görüldüğü gibi, İl’in ovadaki güvenli yeraltı suyu rezervi 120 hm3/yıldır. Özellikle Düzce ovasındaki yoğun yapılaşma ovadaki yeraltı suyu rezervlerini olumsuz etkilemektedir. Akçokoca-Kocaali havzasında da 27 hm3/yıl değerinde bir rezerv bulunmaktadır. Bu rezervin ne kadarının ne kadarının Akçakoca’ya, ne kadarının Sakarya İli’ne bağlı Kocaali’ye ait olduğu ayrıca belirlenmemiştir. 30.04.2001 tarihi itibariyle Ovadaki 120 hm3/yıllık rezervin sadece 16 hm3 kadarı, Akçakoca-Kocaali havzasındaki 27 hm3/yıllık rezervin ise 0,026 hm3’ü tahsisli bulunmaktadır (Tablo B.15). Tablo B.16. Düzce İli Su Kaynakları Potansiyeli SU KAYNAĞI AKIM (HM3 YIL) Toplam ortalama akım 1.650 Yerüstü suları il çıkışı (B. Melen çayı) 1.650 İl’in toplam su potansiyeli 1.770 Kaynak: DSİ Düzce sulamaları Şube Md.lüğü, 2001. * Akçakoca-Kocaali havzası hariç. Tablo B.17. İl’in Yeraltı Suyu Rezervleri Ve Tahsis Miktarları HAVZA ADI YAS REZERVİ (HM3) Büyük Melen 120,0 Akçakoca-Kocaali 27,0 TOPLAM 147,0 Kaynak: DSİ Düzce Sulamaları Şube Md.lüğü., YAS TAHSİSİ (M3) 16.009.840 26.000 16.035.000 B.4.3. Akarsular Düzce ilindeki akarsuların hiç biri nehir debisine sahip değildir. Düzce ili sınırları içinde Efteni (Büyük Melen) havzası bulunmaktadır. Büyük Melen Çayı ve Havzası, Yığılca ilçesinden gelen Küçük Melen, Bolu dağından doğup Kaynaşlı ve Düzce'den geçen Asar, ovanın güneyinden gelen Uğur Suyu ve Gölyaka ilçesinin güneybatısından gelen Aksu Deresi'nin Efteni Gölünde birleşip Büyük Melen Çayı olarak çıkmasıyla oluşmaktadır ( Tosun ve diğerleri, 1998:27). Büyük Melen: Efteni Gölü'nün ayağıdır. Asar Suyu, Uğur Suyu, Aksu Deresi ve Küçük Melen sularının Efteni Gölünde biriktirdikleri suları Karadeniz'e boşaltır. Efteni Gölü 53 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU çıkışından Karadeniz'e kadar uzunluğu 60 km’dir. Efteni Gölü'nün kuzeybatısından çıkar ve güney-kuzey doğrultusunda akarak denize ulaşır. Efteni Gölü'ne dökülen diğer akarsuların akımları, Büyük Melen'i etkiler.Taşıdığı en fazla su miktarı 300 m3/sn, en az su miktarı ise 2,53 m3/sn’dir. Beslenme alanı ise 1984,4 km2’dir. Küçük Melen: Orhan Dağları’nın güneyinden doğmaktadır. Yığılca ilçesinin içinden geçerek sağdan Kurutma ve Hamidiye Derelerini, soldan da Karadere ve bazı küçük dereleri alarak sularını Hasanlar Barajı'na döker. Barajın suyunu temin eden en önemli akarsudur. Daha sonra Düzce'nin kuzeyinden geçerek Efteni Gölüne ulaşır. Beslenme alanı 677,6 km2’dir. Asar Suyu: Bolu Dağının kuzeybatısından çıkar, eteklerden, yan derelerden ve küçük kaynaklardan beslenir. Kaynaşlı ilçesi yanından geçerek Düzce'nin güneyinden ve şehir içinden devam ederek, Küçük Melen'e karışır ve bu su ile birlikte Efteni Gölü'ne dökülür. Düzce ovasında doğu-batı doğrultusunda akmaktadır. Beslenme alanı 176 km2’dir. Uğur Suyu: Bolu Abant Dağı eteklerinden doğar. Belirli bir kaynağı yoktur. Yan dereler ve akarsu selciklerinin toplanması ile meydana gelir. Doğu-batı doğrultusunda Asar Suyu'nun güneyinden ona paralel akarak Efteni Gölü'ne dökülür. Beslenme alanı 285 km2’dir. Aksu: Düzce'nin güneyindeki dağlardan çıkar. Aksu'nun da belirli bir kaynağı yoktur. Yan derelerden beslenmektedir. Önce batıya doğru akar sonra da doğuya kıvrılarak Efteni Gölü'ne dökülür. Beslenme alanı 281 km2’dir. B.4.4. Göller ve Göletler Efteni Gölü Düzce’nin 14 km güneybatısında Hamamüstü Köyü çevresindedir. Denizden yüksekliği 118 metredir. Doğudan Küçük Melen ve Uğur Suyu ile güneyden Aksu, Beyköy, Kürtler, Hamamüstü, Kalyoncu ve Yeniköy dereleriyle beslenir. Göl alanı sular çekildiği zaman 5 km2’ ye düştüğü gibi taşkın döneminde de 25 km2’ ye kadar ulaşmaktadır. En derin yeri 8 metredir. Gölde DSİ tarafından kurutma çalışmaları yapılmaktadır. Hasanlar Baraj Gölü Küçük Melen suyu üzerinde kurulan baraj Düzce Ovası’nın sulanması amacıyla kurulmuş olup, enerji üretimi de yapılmaktadır. Baraj Düzce - Yığılca yolu üzerinde yer almaktadır. Su seviyesi yükseldiği zaman 43 km2 ye yaklaşan alanı ile bu göl Bolu ili içindeki göllerin en büyüğünü teşkil eder. B.5. Mineral Kaynaklar B.5.1 Sanayi Madenleri Bu konu hakkında Bölüm I1.1.1’de bilgi verilecektir. 54 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU B.5.2. Metalik madenler İlimiz sınırları içerisinde metalik madenler statüsünde 200.000 ton görünür rezervli manganez madeni bulunmaktadır. B.5.3. Enerji Madenleri İlimiz Gölyaka sınırları içerisinde 1.000.000 ton dolayında linyit rezervi saptanmıştır. Bu değerler MTA envanter kayıtlarından (1998) alınmıştır. Tablo B.18. İlimizde mevcut madenler Madenin Cinsi İlçe Mevkii Rezervler Manganez Düzce Dibektaşı köyü 200 ton (Görünür) Jips(alçı taşı) Tuğla kiremit hammaddesi(Kil) Tuğla kiremit hammaddesi(Kil) Tuğla kiremit hammaddesi(Kil) Düzce Bakacak tepe 750.000 ton(Gör.) Düzce Yayak başı köyü - Düzce Köprü başı Köyü - Düzce İstilli Köyü - Kömür (Linyit) Gölyaka Saçmalı pınarı 1.000.000.000ton Kaplıca suyu Düzce Derdin Kaplıcası Debi: 3.5 lt/sn Kaplıca suyu Düzce Efteni kaplıcası Debi:3.5 lt/sn Maden suyu Düzce Çimşirlik maden suyu Kaynak: MTA Envanter Kayıtları, 1998 Debi: 0.16 lt/sn B.5.4. Taşocakları Nizamnamesine Tabi Olan Doğal Malzemeler Bu konu hakkında Bölüm I.1.4’de bilgi verilecektir. Kaynaklar; 1-İl Meteoroloji Müdürlüğü, 2004 2-Düzce Belediyesi Su İşleri Müdürlüğü, 2004 3-Bolu Orman Bölge Müdürlüğü, 2004 4-Düzce Çevresinde Bulunan Doğa Koruma Alanları Konulu Çalışma (Doç.Dr.S.MANSUROĞLU) 5-Efteni Gölü Yaban Hayatı Koruma Alanı (Doç.Dr.Güniz AKINCI) 6-İl Tarım Müdürlüğü, 2004 7-DSİ Düzce Sulamaları Şube Müdürlüğü, 2004 8-Düzce İl Gelişim Planı, 2004 55 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU C. HAVA (ATMOSFER VE İKLİM) C.1. İklim ve Hava Düzce İli, Marmara iklimi ile batıdan komşu olup; zaman zaman bu iklimin etkilerini almaktadır. İlde aynı iklim tipi alanında yer alan bölümlerde de yine bazı etkenler (Yükselti ve yüzey şekilleri gibi) nedeniyle,farklı özellikler ortaya çıkar. Örneğin Batı Karadeniz iklim tipi içerisinde yer alan Akçakoca, Yığılca ve Düzce birbirinden farklı özellikler göstermektedir. C.1.1. Doğal Değişkenler C.1.1.1. Rüzgar Rüzgar rejimi incelenmesi sonucunda en hızlı rüzgar güney ve güney doğu (SSE) yönünden 12,9 şiddetindedir. Aşağıda yer alan tabloda Düzce Meteoroloji İstasyonu Rasat kayıtları görülmektedir. Rüzgarın bölgede az olması hava sirkülasyonunun sağlanamaması nedeniyle hava kirliliği ilimizde yaşanmaktadır. Tablo C.1: Düzce Meteoroloji İstasyonundaki 2004 Yılı Rüzgar Rejimi Rasat Normalleri Aylar Ocak Şubat Mart Nisan Mayıs Haziran Temmuz Ağustos Eylül Ekim Kasım Aralık Yıllık Ortalama Rüzgar Hızı (m/s) 0,9 0,7 1,1 1,2 0,9 1,0 1,2 0,9 0,8 0,4 0,6 0,6 0,9 En Hızlı Esen Rüzgar Yönü ve Hızı m/s) SSE (12,9) SSW (9,9) S (9,3) NW (9,9) N (3,8) NNE (4,7) N (7,8) WSW (11,8) NW (9,7) N (5,9) SE (9,0) ESE (10,0) Ortalama Fırtınalı Günler Sayısı (Rüzgar hızı≥17,2 m/s) Ortalama Kuvvetli Rüzgar Günleri Sayısı (Rüzgar hızı 10,8-17,2m/s) ------------------------------------------------ 1 gün (12,9 m/s) ------------------------1 gün (11,8 m/s) ---------------- Kaynak :Düzce Meteoroloji Müdürlüğü, 2004 56 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Şekil C.1. Türkiye Yıllık Ortalama Rüzgar Hızı Haritası (m/sn). Düzce ili 1,0-2,0 m/sn’lik dilim içinde kalmakta; Akçakoca kıyı şeriti 2,0-3,0 m/sn’lik dilime girmektedir (meteor.gov.tr). C.1.1.2. Basınç Hava basıncı yer yüzeyindeki havanın hareketli veya hareketsiz olmasını önemli ölçüde etkiler. Yüksek basınç şartlarının olduğu bir alanda hava devamlı çökelme eğilimindedir. Bu yüzden kirli hava yükselip dağılamaz. Yüksek basınç sahaları hava kirliliği bakımından olumsuz şartlar içerir. Alçak basınçlarda ise hava hareketleri yükseltici özellik gösterdiğinden bu hareket türbülans yolu ile kirli havayı atmosferin üst katlarına taşıyarak yüksek katlarda dağılmasını sağlar. Alçak basınç sahaları hava kirliliğinin dağılması açısından önemlidir. Düzce’deki basınç incelendiğinde aylar içerisindeki ortalama basıncın değiştiği görülmektedir. 2004 yılı itibari ile Yıllık ortalama basınç 999,3 olup; 2004 yılındaki En Yüksek Basınç Mart ayında 1019,2 mb., En Düşük Basınç ise Ocak ayında 968,6 mb. olarak ölçülmüştür. Aylık Basınç ortalamaları Mart ayında (1005.0 mb) en yüksek seviyeyi bulurken; Ocak ayında (993,5 mb.) en düşük seviyede kalmıştır. Basınç Değerleri Ocak Şubat Mart Nisan Mayıs Hazira n Temm uz Ağusto s Eylül Ekim Kasım Aralık Yıllık Tablo C.2: İlimize Ait 2004 Yılı Basınç Ortalamaları ve Aylık Basınç Grafiği Ortalama Basınç 993.5 1001,2 1005.0 998.4 996.4 998.2 997.2 995.8 1001.4 100.4 999.8 1003.7 999.3 1009,3 1015,1 1019,2 1013,8 1004,7 1004,8 1005,9 1004, 0 1010,1 1008,1 1009,0 1013,9 1009,8 968,6 988,6 990,0 985,0 982,0 987,9 985,7 987,2 991,0 994,3 984,2 986,1 985,9 En Yüksek Yerel Basınç En Düşük Yerel Basınç Kaynak :Düzce Meteoroloji Müdürlüğü, 2004 57 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU BASINÇ (mbar) 2004 AYLIK ORTALAMA BASINÇ ÖLÇÜM SONUÇLARI 1010 1005 1000 995 990 985 ocak şubat mart nisan mayıs haziran temmuz ağustos eylül ekim kasım aralık AYLAR Şekil C.2. 2004 Yılı Aylık Ortalama Basınç Ölçüm Sonuçları C.1.1.3. Nem İlimiz meteoroloji istasyonu tarafından ölçülen bağıl (nisbi) nem oranı %71,4 ile % 83,6 arasında değişmektedir. En yüksek nem % 100 ile Nisan, en düşük ise % 25 ile Ekim aylarında ölçülmüştür. Düzce’de 2004 yılı ortalama Bulutlu gün sayısı 198 gündür. Açık gün sayısı 67; Kapalı Gün sayısı ise 101 gündür. Düzce’de 2004 yılında Sisli Gün sayısı 30 gündür. Ocak 7 gün, Şubat 2 gün, Mayıs 3 gün, Haziran 1 gün, Temmuz 1gün, Ağustos 1 gün, Eylül 5 gün, Ekim 4 gün ve Kasım 6 gün olarak tespit edilmiştir. Tablo C.3: Düzce Meteoroloji İstasyonundaki Bağıl Nem Normalleri ve Aylık Bağıl Nem Ortalama Grafiği BAĞIL NEM Aylar Minimum Ocak 35.0 Şubat 42.0 Mart 26.0 Nisan 28.0 Mayıs 30.0 Haziran 34.0 Temmuz 36.0 Ağustos 36.0 Eylül 41.0 Ekim 25.0 Kasım 29.0 Aralık 35.0 Ortalama 33.0 Kaynak:Düzce Meteoroloji Müdürlüğü, 2004 Ortalama 83.6 80,6 72.5 71.4 76.8 77.8 73.6 80.5 77.8 76.6 79.7 79.8 77.6 58 Maksimum 99.0 99.0 97.0 98.0 98.0 99.0 99.0 99.0 100.0 84.0 99.0 98.0 97.4 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU C.1.1.4 . Sıcaklık: Batı Karadeniz Bölgesinde yer alan Düzce, Karadeniz İkliminin az yağışlı katında yer almaktadır. Toplam yağış kayalık alanlar dışında yeşil örtünün sürekli kalmasını sağlamaktadır. Bölgede sonbahar ve kış en yağışlı iki mevsim olup, en kurak mevsim yazdır. Düzce İlinde en düşük sıcaklık – 12,0 ºC şubat ayında, en yüksek sıcaklık ise 37,1 ºC sıcaklık ile temmuz ayında kaydedilmiştir. En soğuk aylar ocak şubat ve mart ayları olup, en sıcak aylar ise temmuz ve ağustos aylarıdır. Sıcaklık mart ayı itibari ile ağustos ayına kadar düzenli olarak artmakta, buna karşın eylül ayından aralık ayına kadar da düzenli olarak azalmaktadır. Yıllık Aralık Kasım Ekim Eylül Ağustos Temmuz Haziran Mayıs Nisan Mart Elemanın Adı Ocak Meteorolojik Şubat Tablo C.4: Düzce Meteoroloji İstasyonu 2004 Yılı Sıcaklık Normalleri ve Aylık Sıcaklık Ortalama Grafiği Ortalama Sıcaklık (°C) 4.0 4.1 8.6 12.4 16.1 20.0 22.4 22.1 19.4 15.3 9.4 6.0 13.3 0.2 - 0.7 3.5 6.5 10.1 14.4 15.8 17.1 13.3 9.6 5.0 1.9 8.1 8.5 9.7 15.1 19.8 22.9 26.4 29.4 28.6 27.2 23.5 16.0 10.7 19.8 18.3 23.8 27.6 33.2 30.0 32.3 37.1 36.2 35.6 32.0 28.6 18.3 29.4 ---- En Düşük Sıcaklık Ortalaması En Yüksek Sıcaklık Ortalaması En Yüksek Sıcaklık (°C) En Yüksek Sıcaklık Günü 20. 29. 24. 11. 6. 13. 13. 27. 27. 17. 14. 29. Gün Gün Gün Gün Gün Gün Gün Gün Gün Gün Gün Gün - 8.8 - 12.0 - 6.1 - 2.5 5.1 9.4 12.0 13.1 6.8 4.8 2.8 - 5.2 1.6 ----- En Düşük Sıcaklık (°C) En Düşük Sıcaklık Günü 25. 15. 8. 13. 6. 11. 18. 14. 13. 23. 28. 17. Gün Gün Gün Gün Gün Gün Gün Gün Gün Gün Gün Gün 17.6 19.5 24.0 23.4 20.2 19.2 21.2 21.4 20.3 22.1 22.7 20.2 Günlük En Yüksek Sıcaklık Farkı (°C) 20.98 Kaynak:Düzce Meteoroloji Müdürlüğü, 2004 C.1.1.5. Buharlaşma: Sıcaklık havadaki nem oranına bağlı olup; nem düştükçe buharlaşma artmaktadır. Ayrıca güneyden esen sıcak rüzgarlar buharlaşmaya neden olmaktadır. Yapraklar üzerindeki buharlaşmayı tespit eden Piş aletinden elde edilen verilerde yıllık ortalama 3.1 olup; Temmuz 4.1 ve Nisan ve Mayıs aylarında 3.3 olup en yüksek değerlere ulaşılmaktadır. 59 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Yıllık Aralık Kasım Ekim Eylül Ağustos Temmuz Haziran Mayıs Nisan Mart Durumu Ocak Buharlaşma Şubat Tablo C.5: İlimize Ait 2004 Yılı Buharlaşma Değerleri Buharlaşma (PİŞ) ---- ----- ---- 3.3 3,3 3,2 4,1 2,9 2,8 2,3 --- --- 3,1 ---- ---- 6,6 6,3 5,9 6,8 5,0 5,2 4,1 --- --- 5,7 Maks. Buharlaşma ---- Kaynak:Düzce Meteoroloji Müdürlüğü, 2004 Tablo C.6: İlimize Ait 2004 Yılı Günlük Buharlaşma Miktarı (mm) Aralık ----- 2,1 6,0 1,4 3,0 6,8 5,0 6,6 ----- ----- 2 ---- ---- ---- 1,0 6,4 0,6 6,0 4,2 6,7 4,0 ---- ---- 3 ---- ---- ---- 1,5 5,2 4,0 6,8 3,2 7,0 4,4 ---- ---- 4 ----- ----- ----- 4,0 6,6 3,7 6,1 4,1 6,1 2,9 ----- ----- 5 ----- ----- ----- 2,0 7,2 7,0 7,0 5,4 7,5 3,8 ----- ----- 6 ------ ------ ------ 4,4 5,7 4,6 6,0 6,0 4,5 4,4 ------ ------ 7 ----- ----- ----- 4,0 11,0 7,0 7,2 6,5 4,6 3,4 ----- ----- 8 ----- ----- ----- 5,5 10,0 0,4 7,5 8,1 3,0 2,2 ----- ----- 9 ------- ------- ------- 4,8 6,0 0,8 7,0 9,0 3,1 2,0 ------- ------- 10 ----- ----- ----- 6,0 7,3 3,8 7,7 7,3 1,6 2,0 ----- ----- 11 ------ ------ ------ 5,0 6,9 1,0 8,0 8,0 1,9 2,3 ------ ------ 12 ------ ------ ------ 5,5 5,0 4,0 6,4 4,0 1,4 2,4 ------ ------ 13 ------ ------ ------ 5,8 2,4 8,0 4,0 5,9 3,0 2,8 ------ ------ 14 ------- ------- ------- 5,6 3,2 9,0 7,5 6,4 5,0 2,0 ------- ------- 15 ------- ------- ------- 6,0 0,8 8,4 6,0 6,4 5,5 1,0 ------- ------- 16 ------- ------- ------- 2,0 1,3 7,9 6,5 4,0 3,4 2,2 ------- ------- 17 ------ ------ ------ 2,0 3,0 8,0 5,0 3,8 3,5 3,0 ------ ------ 18 ------- ------- ------- 5,5 5,6 5,8 5,8 4,4 3,5 3,7 ------- ------- 19 ------- ------- ------- 2,2 2,0 4,0 6,1 5,4 3,7 3,2 ------- ------- 20 ------- ------- ------- 1,5 4,0 3,0 6,2 5,0 4,0 3,5 ------- ------- 21 -------- ------- ------- 1,7 5,4 4,0 7,2 5,4 3,8 0,2 ------- ------- 22 --------- ------- ------- 2,4 7,7 5,0 7,5 7,1 4,2 2,9 ------- ------- 23 ------- ------- ------- 2,0 5,8 6,0 6,8 7,5 6,0 2,2 ------- ------- 24 ------- ------- ------- 4,0 6,0 3,0 6,8 5,9 3,6 3,0 ------- ------- 25 ------ ------ ------ 4,8 4,7 5,7 6,3 4,6 4,6 3,2 ------ ------ 26 ------- ------- ------- 4,9 3,4 6,0 8,2 6,6 3,8 4,8 ------- ------- 27 ------- ------- ------- 4,0 3,4 7,5 7,6 7,0 6,0 4,4 ------- ------- 28 ------- ------- ------- 3,1 4,9 5,1 7,8 5,2 6,0 3,8 ------- ------- 29 ------- ------- ------- 0,8 4,4 7,0 8,0 4,1 6,5 3,9 ------- ------- 60 Ekim ----- Eylül Kasım Ağustos Temmuz Mart ----- Mayıs Şubat 1 GÜNLER Nisan Ocak Haziran AYLAR DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 30 ------- ------- ------- 2,2 5,1 7,5 7,4 4,6 6,8 4,4 ------- ------- 31 -------- ------- ------ ---- 4,6 --- 6,8 4,2 --- 4,6 ------- ------- -------- ------- ------- 3.54 5.19 4.97 6,65 5.68 4.51 3,2 ------- ------- ORTALAMA Kaynak: Düzce Meteoroloji Müdürlüğü, 2004 C.1.1.6. Yağışlar C.1.1.6.1. Yağmur Düzce İlinde 2004 yılında en çok yağış alan ay kasım, en az yağış alan ay ise temmuz ayıdır. Ortalama yağış miktarı m2 ‘ye 659 mm.’ dir. Aşağıdaki tabloda Düzce Meteoroloji İstasyonu Yağış Normalleri verilmiştir. Tablo C.7: Düzce Meteoroloji İstasyonundaki 2004 Yılı Yağış Normalleri Aylar Ortalama Toplam Günlük En Çok Yağış Miktarı Yağış Miktarı (mm) (mm) Ocak 103.7 32,4 Şubat 109.6 39.2 Mart 92.2 39.0 Nisan 35.6 10.0 Mayıs 39.7 20.6 Haziran 71.0 20.6 Temmuz 3.1 2.1 Ağustos 86.9 28.4 Eylül 34.5 23.6 Ekim 15.8 4.6 Kasım 151.6 38.4 Aralık 47.1 11.2 Yıllık 65.9 ----Kaynak: Düzce Meteoroloji Müdürlüğü, 2004 Yağış≥0,1 mm Olduğu günler sayısı 16 17 12 7 12 14 3 14 7 8 10 7 10.6 Yağış≥10 mm Olduğu günler sayısı 1 3 3 1 1 3 --4 1 --7 1 2,1 C.1.6.1.2.Kar, Dolu, Sis ve Kırağı İlimizde kar yağışlı gün sayısının olduğu aylar Kasım (4 gün), Mart (3 gün), Ocak (6 gün) ve Şubat (6 gün) olup; İlimizde dolunun düşmesi ve sıcaklığın 0 °C’nin altına düştüğü zaman meydana gelen don olayları da sebze ve meyve bahçelerine zarar vermektedir. Dolulu gün 2004 yılında birer gün olmak üzere Mart ve Ağustos aylarında görülmüştür. Sisin en yüksek olduğu ay Şubat (7 gün) , hiç görülmediği aylar ise Mart, Nisan ve Aralık aylarıdır. Kırağı ise Şubat ve Nisan aylarında (3 gün) olarak görülmüş ve Mayıs ayından sonra ise Düzce’de kırağı görülmemiştir. 61 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Kar Yağışlı günler 6 6 3 ----------sayısı Karla 13 15 4 ---------Örtülü gün sayısı En yüksek kar örtüsü kalınlığı 30 79 23 -------- ----(cm) Donlu gün ----------------- ----sayısı Sisli 7 2 ----3 1 Gün sayısı Dolulu gün -----1 --------sayısı Kırağılı 2 3 2 3 ----Gün sayısı Kaynak:Düzce Meteoroloji Müdürlüğü, 2004 Yıllık Aralık Kasım Ekim Eylül Ağustos Temmuz Haziran Mayıs Nisan Mart Şubat Kar Dolu Sis Kırağı Ocak Tablo C.8: İlimize ait Kar, Dolu, Sis ve Kırağı Durumu ---- ---- ---- --- 4 --- 19 ----- ----- ----- ---- 8 4 44 ----- ----- ---- ---- 45 10 --- ---- ----- ----- ---- --- ---- --- 1 1 5 4 6 ---- 30 ---- 1 --- ---- ----- ---- 2 --- ---- ----- ---- ---- ---- 10 C.1.1.7. Seller Kavram olarak “Sel”, yoğun yağışlar veya hızlı kar erimesine bağlı olarak, bir akarsu ya da bir kuru dere yatağında normalin üzerinde su akımı meydana gelmesi olayını ifade eder. Sel sırasında, yataktaki suyun bir kısmının yatak dışına çıkması ise “taşkın” sözcüğü ile tanımlanır. Sel ve taşkın; yapılara, yollara, köprülere, tarım arazilerine zarar verebileceği gibi, zaman zaman can kayıplarına da sebep olabilmektedir. Düzce İli’nde arazi yapısına, iklime ve kısmen de insanların arazi kullanımında yaptıkları hatalara dayalı olarak, zaman zaman oldukça ciddi sel ve taşkın olayları meydana gelmektedir. Düzce ovası ile ovanın güneyindeki dağlık arazi arasındaki yükseklik farkları, yoğun yağış sularının sel haline dönüşmesinde önemli etkenlerdendir. Bu etken, sarp yamaçlarda ormanların yok edilmesiyle büyümektedir. Düzce havzası, kendisini çevreleyen 800 ile 1500 m. yüksekliklerde temel kayalar arasında deniz seviyesinden ortalama 150-1665 m. yukarıda bulunan tabanı düz bir ovadır. Eğimi 0,5 derece ile 3 derece arasında olup, ovada genel su akışı en güneydeki Efteni gölüne doğrudur. Dik yamaçlı çevre kayaları ve düze yakın ova tabanı topografyası nedeni ile hemen bütün havza kenarlarında alüvyon yelpazesi oluşmuştur. Akarsular ile alüvyon yelpazelerinin dış kısımlarının ortalama yatak eğimleri ile geçici kaide seviyeleri (Efteni Gölü) arasında çok düşük kot farkı bulunuşu, dış yelpazelerin yanal yönde yayvan olarak büyümesine , akarsu yataklarının ise çok sığ kalmasına sebep olmaktadır. Bu drenaj özellikleri düzce havzası için önemli taşkın riski oluşturur. Mevcut durum ise engellenemeyecek fiziksel gerçeklerdir. Bu bölge, Türkiye ortalamasının üzerinde yağış almasına karşılık, yine de tipik Akdeniz iklimi özelliklerine sahiptir. Yazları sıcak ve kurak kışları ise soğuk ve yağışlıdır. Bu da kaçınılamayacak bir gerçek olup Düzce Havzası’ndaki akarsu kanalları kış ve ilkbahar aylarında daha fazla su taşırlar. 62 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Güneydoğudan gelen Asar suyu ise Kuzeydoğudan gelen Küçük Melen Çayı, Düzce Kent Merkezinin hemen güneybatısında birleşirler. Düzce Kenti bu kavuşma noktası ve doğrudan Asar suyu kanalı üzerine yerleşmiştir. Bu akarsuların sığ ve geniş olan kanalları ilçe içinde düzenlenerek kenarları yükseltilmiştir. Düzce Kenti ve çevresi Küçük Melen ve Asar suyu deresinin taşkın düzlüğü üzerinde kurulmuştur. Özetle kanallar daraltılarak akışları sınırlandırılmıştır. Bu yüzden olağan kış yağışlarında bile yatakların taşması beklenmelidir. Bu gerçek veya doğal bir taşkın değildir. Örneğin son yıllarda 12 Temmuz 1995, 25 Temmuz 1995, 11 Ağustos 1997 ve 21 Mayıs 1998 tarihlerinde su baskınları olayı sırasında Düzce’de ciddi hasarlar ortaya çıkmış bir kişide canını kaybetmiştir. Bu doğrultudan akarsu yatağının küçültülmesinin neticesi yaratılmış bir su basmasıdır. Öte yandan kentleşmenin tümüyle taşkın düzlüğünde olması sürekli bir risk oluşturmaktadır. C.1.1.8. Kuraklık Meteoroloji Müdürlüğü’nden alınan 2004 yılı verilerine göre Temmuz ayı (2.1 mm) 3 günlük yağış ile en az yağış olan ay olarak görülmüştür. C.1.1.9. Mikroklima İl sınırlarında mikroklima oluşturan özel alanlar hakkında bilgi elde edilinememiştir. C.1.2. Yapay Etmenler C.1.2.1. Plansız Kentleşme Düzce ovası, verimli tarım toprakları ve su kaynakları ile Türkiye açısından önem taşımaktadır. Ortalama 300 km2 alan kaplayan ovada, 1970’li yıllardan bu yana yaşanan hızlı sanayileşme etkinlikleri ve göçler yerleşimlerin sağlıksız gelişimine neden olmuştur. Hava kirliliği başta olmak üzere, su ve toprak kirliliği artarak, Düzce ovasını etkilemektedir. Ekolojik açıdan endüstriyel yerleşimlerin doğal kaynaklar üzerindeki baskıları gün geçtikçe hızlanarak artmaktadır. Batı Karadeniz bölgesinde bulunan en verimli ovalardan olan Düzce ovası ve çevresi coğrafi konumu, topografik yapısı, ormanları ve ılıman iklimi nedeniyle ilk çağlardan bu yana yerleşimler için uygun koşullara sahip olarak görülmüştür. Geçmişte ova merkezinin bataklık ve ovanın güneyindeki dağlık arazinin oldukça dik olması, ilk yerleşimlerin nispeten daha az eğimli kuzeydeki yamaçlara kurulmasına yol açmış, yerleşimler nüfus artışı, altyapı hizmetleri ve inşaat kolaylıkları nedeniyle ovaya doğru kaymaya başlamıştır. Yörenin en eski yerleşim merkezi ovanın kuzey yamaçlarında bulunan Konuralp’tir. Ova içerisindeki en büyük yerleşim merkezi olan Düzce’nin tarihi ise oldukça yenidir. Düzce, 17. yüzyılda bir cami ve iki hanı olan, bir Pazar ve konaklama yeri, 19. yüzyılda önceleri Bolu iline bağlı bir kasaba, 1868 yılında Akçakoca ile birlikte Kastamonu ili, Bolu sancağının, Göynük kazasına bağlı birleşik bucak, 1870 yılında ise aynı ile bağlı ilçe ve 1923 yılında ise tekrar Bolu iline bağlı bir kaza olmuştur. (ANONYMOUS, 1986). İlçe bu yıllarda beş belediye ve 139 köy sayısı ile Türkiye’nin en çok köyü olan ilçesi durumunda bulunmaktadır. (GÜNDOĞDU, 1993) 63 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Düzce ovasında bulunan tüm yerleşimler ülkemizde en üst kademede yer alan ve VII. kademe tek merkez olan İstanbul’un etki alanına girmektedir.(D.P.T. 1982) Düzce 1950 yılına kadar Ankara- İstanbul karayoluna bağlı olarak gelişmiştir. Günümüzde kent merkezinde bulunan eski karayolunun yerini, bu yolun kuzeyinde yapılan yeni yolun alması ve güneyde zeminin uygun olmaması kent gelişimini kuzeye kaydırmıştır. (İMAR ve İSKAN BAKANLIĞI, 1971) Düzce 100.000’e yaklaşan kent nüfusu ve etkisi altında bulundurduğu 250.000 kişilik kentsel ve kırsal nüfusun merkezi durumunda olduğundan, hızlı nüfus artışı nedeniyle kentsel alan belediye sınırları dışına taşmaktadır. Düzce’nin kentsel gelişimi kent merkezindeki gelişme boşluklarının doldurulması veya eski yapıların yenilenmesi şeklinde olduğundan, bu durum kent içerisinde arazinin rant değerlerindeki artışlara, kent çevresinde ise tarım arazilerinin kentsel ve endüstriyel yerleşimler ile işgal edilmesi sonucu çarpık kentleşmeye neden olmuştur. DÜZCE TİCARET ve SANAYİ ODASI (1995) verilerine göre 1970 1994 yılları arasında Düzce kentinde bulunan yapılaşma incelendiğinde, geçen 24 yılda işyerlerinin % 91, konutların % 89, diğer yapıların %83, toplam olarak yapıların ise %89 oranında arttığı görülmektedir. Bu durum kentli nüfusun artış hızını ortaya koymaktadır. Cumayeri, Çilimli ve Gölyaka ilçeleri henüz kırsal niteliklerini korurken, Gümüşova da Düzce gibi İstanbul- Ankara karayoluna yakın olması nedeniyle hızla gelişmektedir. Bu ilçelerde kurulan büyük sanayi tesislerinin iş olanakları sunması ve buna bağlı olarak diğer ekonomik faaliyetlerle birlikte nüfus artmıştır. Düzce ovasında kırsal yerleşimler; toplu ve dağınık köyler, ara tip yerleşimler, tavuk ve alabalık üretim çiftlikleri ile son yıllarda artan yazlık konutlar şeklinde sınıflandırılabilir. Toplu köyler ova içerisinde, ovanın etrafını çevreleyen dağların yamaçlarında ormanların açılmasıyla elde edilen alanlarda ve vadi yamaçlarında kurulmuştur. Önceleri dağınık olan bu yerleşim alanları göçler nedeniyle büyümüşler ve birbirine yakın toplu yerleşimleri oluşturmuşlardır. Düzce ovasında toplu yerleşimlere oranla daha az olmakla birlikte dağınık yerleşimler de bulunmaktadır. Arazi şekline göre dağılan köylerin mahalleleri, birbirinden uzakta bulunmaktadır. Yazlık konutlar ise güneydeki dağlık alanlarda ve akarsu kenarlarında genelde tek tek görülmekle birlikte, Dolay köyü civarında yeni yapılmış bir tatil sitesi (Guma Tatil Köyü) bulunmaktadır. (MANSUROĞLU, 1997 a.) Düzce ovasının güneyinde bulunan dağlık alanların zengin orman ve su kaynaklarına sahip olması ve büyük kentlere ulaşım kolaylığı yanısıra yakın mesafede bulunması yazlık konutların artmasına neden olmaktadır. Ovada yaşayanlar Cumhuriyetin ilk yıllarında geçimlerini tarımsal etkinliklerden sağlanmış olup,1960’lı yıllara kadar ise küçük çapta üretim ve onarım hizmetleri ve günümüzdeki D-100 karayoluna dönük konaklama hizmetleri geçim kaynakları arasında yer almaktadır. 64 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 1960 yılından sonra orta büyüklükte olan ve genellikle ara mal üreten yerli sermayeye dayanan orman ürünleri sanayi işletmeleri kurulmuştur. Bunlar zamanla gelişerek parkekaplama ve mobilya üretimine geçmişlerdir. Daha uygun topografik koşullara ve ticari alt yapıya (deniz gümrük kapılarına ve büyük merkezlerin ulaşım yollarına yakın, Gümrük Müdürlüğü, Ticaret ve Sanayi Odası, Ticaret Borsası, İhracatçılar Birliği Temsilciliği ve Zirai Karantina Müdürlükleri gibi kuruluşların varlığı) sahip olan Düzce ovasında endüstri tesisleri ve buna bağlı olarak ticari etkinliklerde artmıştır. Aynı dönemlerde Bayındırlık ve İskan Bakanlığı tarafından ilan edilen ve Düzce’nin doğusunda Abant kavşağında sona eren Adapazarı – Hendek sanayi aksı İstanbul sermayesini yöreye çekmiş ve değişik üretim konularında organize nitelikli endüstri tesisleri kurulmuştur. Bu endüstri tesisleri özellikle Düzce ovasını boydan boya geçen D-100 karayolu çevresinde, küçük işletmeler ise ilçe merkezlerinde yoğunlaşmıştır. Son yıllarda İstanbul - Kocaeli - Sakarya sanayi bölgesine yakınlığı nedeniyle büyük şirketlerin Düzce ve çevresinde fabrika kurma etkinlikleri endüstri tesislerinin tüm ovaya yayılabileceği işaretlerini vermektedir. Düzce ovasında bulunan ilçe merkezlerinde görülen sanayileşmeyle birlikte özellikle D-100 karayolu üzerinde bulunan köyler tarımsal niteliklerini kaybetmektedir. Bu köylerde büyük sanayi tesislerinin yanı sıra, küçük sanayi ve konaklama tesisleri bulunmaktadır. Arazi parçalanması sonucu ellerinde kalan arazinin geçimlerini sağlamada yeterli olmayışı ve arazilere çekici fiyatların teklif edilmesi köylülerin arazilerini elden çıkarmalarını kolaylaştırmaktadır. Bunun sonucunda ise Düzce ovasının kırsal kimliğini büyük bir hızla kaybetmekte ve değerli tarım toprakları yok olmaktadır. C.1.2.2. Yeşil Alanlar Yeşil alanlar için mevcut imar planında yaklaşık 141 ha. alan ayrılmıştır. Buna göre kentli başına 6.11 metrekare standardı bulunmaktadır. Depremlerden sonra yönetmelikte öngörülen birim standartlarda değişiklikler olmuş kişi başına 7 metrekare olan park ve çocuk oyun alanlarının standartları kişi başına 10 metrekareye çıkmıştır. Yeşil alanlar merkezden uzak gelişme alanlarında bulunmaktadır. Öneri planda gerek kent merkezinde gerekse gelişme alanlarında ilavelere yapılarak komşuluk birimleri dikkate alınarak minimum 170 ha. Yeşil alan planlanacaktır. Özellikle Asar Çayı kenarları rekreasyon alanları için uygun mekanlar olarak göze çarpmaktadır. Parklar ve dinlenme alanları aktif ve pasif rekreasyon alanları olarak kentin en önemli açık ve yeşil alanlarını oluşturmaktadır. 65 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo C.9: İl Merkezindeki Yeşil Alan Dağılımı PARKIN İSMİ Şehir parkı İnönü parkı Anıt parkı Küçüksu parkı Konak parkı Hamidiye mahallesi parkı Günlü mahallesi parkı Çay mahallesi parkı MAHALLESİ Kültür Kültür Kültür Azmimilli Uzunmustafa Hamidiye Aziziye Çay TOPLAM Kaynak: Düzce Belediyesi, 2004 YAKLAŞIK ALAN DA 10.8 15.3 8.0 6.9 4.3 4.5 4.3 9.0 63.5 Kentte yer alan toplam park alanı 6,35 hektardır. Mevcut imar planında yeşil alanlar için 141 hektar alan ayrılmıştır. Kentin nüfus artışı ve yapılaşma yoğunluğu karşısında açık ve yeşil alanlar yönünde yetersizlikler ortaya çıkmaktadır. Eski dönemlerde kırsal özellikler taşıması nedeniyle “Yeşil Düzce” diye anılırken, kent içerisinde yapıların kent yüksekliklerinin vb. gibi halkın rekreasyonel gereksinimlerini karşılayarak sağlıklı yaşamalarını sağlayacak, kentin fiziksel yapısını düzenleyecek alanların azalması yada artırılması için uygulamaların yetersizliği, özelliklede son yaşanan depremlerle bu özelliğinin yitirilmesine neden olmuştur. Düzce kenti belediye sınırları içerisinde topluma açık sosyal yeşil alan olarak 8 adet park ve dinlenme alanı, 8 adet çocuk bahçesi, 1 adet stadyum ve kapalı spor salonu, 2 adet futbol sahası, 2 adet basketbol sahası bulunmaktadır. Bunların çoğunun ve diğer açık ve yeşil alanların çeşitli sorunlar ve son yaşanan depremler nedeniyle yeterli kullanım olanağı sağlamadıkları görülmektedir. Karadeniz bitki örtüsü zenginliğini kent çevresindeki doğala yakın alanlarda gözlemek mümkündür. Ancak yerleşimlerin gelişmesi ile hızlı değişimler oluşmaktadır. Eurosibirian bitki örtüsü yanı sıra iklim özelliklerinin daha uygun olması nedeniyle Submediterranean bitki örtüsüne de rastlanmaktadır. Sahildeki makiliklerin dağlık alanlardaki orman örtüsüne geçişini sağlayan Düzce Ovası’nda, kültür bitkileri yetiştiriciliği ile değişim görülmektedir. Verimli toprakların yer aldığı bir çöküntü ovası olarak ekolojisine uygun her türlü tarım yapılabilir. Endüsrri bitkileri ve özellikle tütün için uygundur. Doğal bitki örtüsü, alan kullanımlarındaki çeşitlilik nedeniyle değişime uğramaktadır. Ovayı çevreleyen zengin orman örtüsü (kayın, köknar, meşe, gürgen, kestane, ıhlamur vb.) altında zengin alt örtü yer almaktadır. Sonuç olarak, kentlerde aktif ve pasif olarak fonksiyonları bulunan açık ve yeşil alanları m2 olarak miktarları, mahallelere dengeli dağılımları, her birinin kendi içerisindeki fonksiyonunu sağlayacak şekilde planlanmaları konusunda geliştirilecek ve imar planı ile uygulanacak bir kent planlamasının Düzce kenti için de önem taşıdığı vurgulanarak, kentte bir açık ve yeşil alan sistemi oluşturulmasına yönelik çalışmalar yapılmasına biran önce geçilmelidir. 66 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU C.1.2.3. Isınmada Kullanılan Yakıtlar Çevre ve Orman Bakanlığı Çevre Yönetimi Genel Müdürlüğü’nün 2004/4 Genelge’sinde 2003-2004 yılı kış sezonu ortalama değerleri dikkate alınarak yapılan sınıflamaya göre; Düzce İli 3. Derecede kirli iller kapsamında değerlendirilmiştir. İlimizde 2004-2005 yılı ısınma dönemindeki yakıt programı 17 Eylül 2004 tarih ve 25586 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olup ithal ve yerli kömür standartları aşağıdaki şekilde belirlenmiştir. İlimizde ısınmada kullanılacak yerli kömürler; - Alt Isı Değer : 3000 (-200 Kcal / kg Tolerans) Toplam Kükürt (kuru bazda) : % 1,3 max (satışa sunulan) Boyut : 18-150 mm. (18 mm altı 150 mm üstü için max % 10 Tolerans) ● Kalorifik Değerlerin önerilen sınırlardan daha yüksek olması halinde toplam kükürt oranları; - 3. derece illerde en az 3000 Kcal/kg olması durumunda daha üst kalori için her 1000 Kcal/kg başına % 0,3 değerini geçmeyecektir. ● - Isınma Amaçlı İthal Kömür Özellikleri Alt Isı Değeri (orijinalde) :En az 6200 Kcal / kg (- 400 Kcal / kg Tolerans) Kükürt (kuru bazda) : % 0,9 ( max) Uçucu Madde : 12 - 28 (+ 1 Tolerans) Toplam Nem (orijinalde) : % 10 (max) Kül (kuru bazda) :%14 (max) (+1 Tolerans) Boyut : 18 - 150 mm (18 mm altı ve 150 mm üstü için max % 10 Tolerans Şişme İndeksi : 1 max ● - Sanayi Amaçlı İthal edilen Kömürlerin Özellikleri; Alt Isı Değeri (orijinalde) : 6000 Kcal / kg (- 500 Kcal / kg Tolerans) Toplam Kükürt(kuru bazda) : max % 1 (+% 0,1 Tolerans) Uçucu Madde (kuru bazda) : max % 36 (+% 1 Tolerans) Toplam Nem (%)max :10 ( satışa sunulan) Boyut : 0 - 50 mm İlimiz Mahalli Çevre Kurulunca belirlenen özelliklere haiz olmayan yerli ve ithal kömürlerin Düzce İli sınırları içerisinde ısınma, sanayi ve enerji üretimi amaçlı olarak pazarlanması ve tüketilmesi yasaklanmıştır. Bakanlığımızın 13 Ocak 1995 tarih ve 1995 /1 sayılı ve 23 Kasım 1995 tarih ve 1995/10 sayılı Genelgelerle ısınma amaçlı olarak kullanımı yasaklanmış Petrokok’un İlimiz sınırları içerisinde de ısınma amaçlı olarak kullanımının yasaklanmış, yalnızca Çimento Fabrikaları ile modern teknoloji ile çalışan (reküperasyonlu) kireç fabrikalarında kullanımına taahhütlü olarak izin verilmiştir. 67 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Hava kirliliğine neden olan emisyonlar arasında yer alan kükürt dioksit (SO2) emisyonunun azaltılması için yaklaşık % 3.5 kükürt (S) içeren 6 nolu fuel-oilin ısınma ve sanayide ısınma ve üretim amaçlı kullanılması yasaklanmıştır. Bu çerçevede, Isınma amaçlı olarak sıvı yakıt olarak sıvı yakıt olarak, TÜPRAŞ tarafından üretilen en fazla %1.5 kükürt içeren TÜPRAŞ 615 Kalorifer Yakıtının kullanılmasının sağlanması ve Okullarda ve Resmi binalarda ısınma amaçlı olarak sıvı yakıt kullanılıyorsa, TÜPRAŞ 615 kalorifer yakıtının veya benzer özelliğe veya daha iyi kaliteye sahip fuel-oilin kullanılması gerekmekte olup; İlimizde Mahalli Çevre Kurulularında alınan yakıt programına ilişkin kararlar uygulanmaktadır. C.1.2.4. Endüstriyel Emisyonlar İlimizde endüstrilerden kaynaklanan emisyonlarla ilgili çalışmalar Emisyon İzinlerinin Sağlık Bakanlığı’ndan Çevre ve Orman Bakanlığı’na geçmesi sonrasında başlamış olup, 13 işletmeye B Grubu Emisyon İzni verilmiştir. İl Sağlık Müdürlüğü tarafından da 30 işletmeye verilmiş B Grubu Emisyon İzinleri bulunmaktadır. Tablo C.10: İl Sağlık Müdürlüğü Tarafından Emisyon İzni Verilenlerin Listesi No Firma Adı 1 Anlaş Anadolu Lastik San. Ve Tic. A.Ş. 2 Arge (TT Çelikyay Oto. Dış Tic. San. A.Ş.) 3 Asyapı İnş. ve Tic. Ltd. Şti. 4 Bahar Süt ve Gıda Mam. San. ve Tic. Ltd. Şti. 5 Bay-Er Tarım ve Sanayi Ürünleri 6 Çap Basım ve Ambalaj Sanayi 7 Divapan Entegre Ağaç Panel San. veTic. A.Ş. 8 Düzce Belediyesi Et kombinası 9 Düzsan A.Ş. 10 Gökser Ticaret Kereste ve Parke 11 Kurtkaya Oto San. Ve Tic. AŞ. 12 Kelebek Mobilya ve Kontrplak San. Tic. A.Ş. 13 Kuşçuoğlu Parke ve Kereste Fabrikası 14 Limak İnşaat San. Tic. A.Ş. 15 Öney Ağaç Kaplama San. ve Tic. A.Ş. 16 Öney Kaplama Ağaç San. ve Tic. A.Ş. 17 Pak Gıda Üretim ve Paz. A. Ş. 18 Pekintaş İnşaat Endüstri ve Tic. A. Ş. 19 Plantafarma Bitkisel ve Ambalaj San. 20 Saran Plastik Ambalaj San. ve Tic.A.Ş. 21 Sevil Boru profil San. ve Tic. A.Ş. 22 SMS Gıda San. İth. İhr.ve Tic. Ltd. Şti. 23 Standart Profil Otomotiv San. Tic. A.Ş. 24 Süperlit Boru ve Levha Fabrikaları 25 Şerifoğulları Ağaç San. Ve Tic. A.Ş. 26 Orent Parke Sanayi 27 Termodin Yapı Malzemeleri Fabrikası 28 Ümran Çelik Boru San. A.Ş. 29 IR Emniyet ve Güvenlik Sistemleri San. A.Ş. Kaynak: İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, 2004 68 Emisyon Grubu B - Gubu B - Gubu B - Gubu B - Gubu B - Gubu B - Gubu B - Gubu B - Gubu B - Gubu B - Gubu B - Gubu B - Gubu B - Gubu B - Gubu B - Gubu B - Gubu B - Gubu B - Gubu B - Gubu B - Gubu B - Gubu B - Gubu B - Gubu B - Gubu B - Gubu B - Gubu B - Gubu B - Gubu B - Gubu DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo C.11: İl Çevre ve Orman Müdürlüğü Tarafından B- Grubu Emisyon İzni Verilen İşletmeler 01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 13 ERCİYAS ÇELİK BORU SAN. A.Ş. DOĞA ENTEGRE ET-SÜT VE SÜT MAM. SAN. GIDA VE DIŞ TİC. LTD. ŞTİ. AL ALÜMİNYUM SAN. VE TİC. A.Ş. KARTAL YOL YAPI İNŞ. TAAH. TİC. LTD. ŞTİ. İMTEKS GİYİM SAN. VE TİC. A.Ş AKYÜZ ORMAN ÜRÜN. SAN. VE TİC. A.Ş. YILBAĞ PETROL OTOMOTİV SAN. VE TİC. LTD. ŞTİ. HACILAR PETROL ÜRÜN. LOK. NAK. OTOM. TURZM.TİC. LTD. ŞTİ. TOPÇU KARDEŞLER DEMİR SAN. VE TİC. A.Ş. DOĞSAN DÜZCE ORMAN ÜRÜN. AĞAÇ KAPLAMA SAN. İNŞ. VE TİC. A.Ş. AS YAPI İNŞAAT VE TİCARET LTD. ŞTİ. BİLSAN AĞAÇ KAPLAMA SAN. VE TİC. A.Ş. SUPERLİT BORU VE LEVHA SAN. A.Ş. (CAM TAKVİYELİ PLASTİK BORU FA Kaynak: İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, 2004 C.1.2.5. Trafikten Kaynaklanan Emisyonlar Düzce şehrinde bulunan trafiğe kayıtlı motorlu araç sayısı 2004 yılı sonu itibari ile 35. 343 dir. Motorlu taşıtlar; havanın insanlar tarafından kirletilmesinin en iyi örneğini oluşturmaktadır. D-100 Karayolunun şehir merkezinde bulunması ve kısa aralıklarla trafik ışıklarının bulunmasından dolayı her aracın birkaç sefer durması D-100 Karayolu güzergahında hem hava hem de gürültü kirliliğinin oluşmasına neden olmaktadır. Tablo C.12: İlimize Ait Araç Sayısı İle İlgili İstatistiki Bilgiler M.BİSİKLET OTOMOBİL MİNİBÜS OTOBÜS KAMYONET KAMYONET TRAKTÖR ÇEKİCİ ÖZ.A.TAŞIT TANKER ARAZİ TAŞITI TOPLAM 01.01.2000 - 31.12.2004 TARİHLERİ ARASI İSTATİSTİK BİLGİLERİDİR. 2000 2001 2002 2003 2004 2.753 2.893 2.984 3.050 3.473 13.690 14.819 15.171 15.086 17.167 1.504 1.693 1.687 1.602 1.716 990 1.068 1.055 1.062 1.211 3.370 3.676 3.775 4.054 5.320 2.004 2.068 2.051 2.012 2.171 5.676 5.972 6.059 6.141 6.885 340 347 364 458 573 29 37 45 49 55 57 56 55 53 52 104 120 121 128 199 30.217 32.749 Kaynak: İl Emniyet Müdürlüğü, 2004 33.367 69 33.695 38.822 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU ARAÇ SAYISI (adet) 2000-2004 YILLARI ARASINDAKİ DÜZCE GENELİNDEKİ ARAÇ SAYISI 60.000 40.000 20.000 0 2000 2001 2002 2003 2004 YILLAR Şekil C.3. 200-2004 Yılları arasındaki Araç Artış Sayısı Tablo C.13: Düzce’de 2004 yılı aralık ayı sonu itibariyle motorlu araç sayısı MOTOSİKLET OTOMOBİL MİNİBÜS OTOBÜS KAMYONET KAMYON TRAKTÖR ÇEKİCİ ÖZEL AMAÇLI TAŞIT TANKER ARAZİ TAŞITI TOPLAM Kaynak: İl Emniyet Müdürlüğü, 2004 MERKEZ TOPLAM İL GENELİ 3.381 15.264 1.598 1.118 4.805 2.001 6.377 539 51 48 161 35.343 3.473 17.167 1.716 1.211 5.320 2.171 6.885 573 55 52 199 38.822 İlimizde Egzoz Emisyon Ölçümleri Düzce İli Çevre Koruma Vakfı tarafından yapılmaktadır. 2004 yılı içerisinde ölçümü yapılan toplam araç sayısı 13.058 dir. Tablo C.14. 2004 yılında İl Çevre Koruma Vakfı Tarafından Egzoz Emisyon Ölçümü Yapılan Araç Sayısı AYLAR OCAK ARAÇ SAYISI 1207 ŞUBAT MART NİSAN MAYIS HAZİRAN 842 959 929 907 1169 TEMMUZ AĞUTOS EYLÜL EKİM KASIM ARALIK TOPLAM Kaynak: İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, 2004 1246 1006 976 917 850 2050 13058 70 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU C.2. Havayı Kirletici Gazlar ve Kaynakları C.2.1. Kükürtdioksit Konsantrasyonu ve Duman İnsan sağlığını tehdit eden zararlı gazlardandır. Oksitlendiğinde kükürt tri oksit ve sülfatlara dönüşür. Kükürt tri oksit ise yağmur ve sis damlacıklarıyla birleşerek sülfirik asidin oluşmasına neden olur. Çevre Bakanlığı Çevre Kirliliğini Önleme ve Kontrol Genel Müdürlüğünün 24 Temmuz 2002 tarih ve 3310 sayılı genelgesinde Düzce Merkez ilçe 1. derece hava kirliliği yaşanan iller listesinden çıkarılıp, 2. dereceli iller listesine alınmıştır. Son yıllarda hava kirliliği konusunda, 1999 depreminin kaloriferli bina sayısını azaltmasının da payı bulunan gelişmeler bu kararın gerekçesini oluşturmuştur. Ancak ısınmada ve sanayide doğalgaza geçilmemesi durumunda Düzce’de kalıcı bir hava temizliği güç gözükmektedir. Akçakoca ilçesinde topografik yapıya, deniz kıyısındaki konuma, iklime, nüfusun ve sanayi kuruluşlarının daha az oluşuna bağlı olarak hava kirliliği riski de daha düşüktür. Yerel ve geçici olarak kaloriferli binalardan kaynaklanan kirlilik görülebilir. İlçe’deki belli başlı sanayi kuruluşları da kentin güneydoğusunda ve hakim rüzgar yönüne göre kent merkezini etkilemeyecek konumdadırlar TABLO C.15. Aylık Ortalamaları Aylar 1993 Düzce Merkez İlçede Yapılan Hava Kalitesi Ölçümleri 1993-2004 Arasında Partiküler (PM) Madde 1994 Ocak 118 84 Şubat 169 62 Mart 108 29 Nisan 108 19 Mayıs 100 17 Haziran 85 14 Temmuz 66 612 Ağustos Arıza 16 Eylül Arıza 20 Ekim Arıza 17 Kasım 54 13 Aralık 110 50 Kaynak: İl Sağlık Müd, 2004 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 74 75 41 33 27 26 28 28 29 31 63 55 Arıza Arıza Arıza 46 29 27 28 31 33 40 82 62 78 88 35 16 8 8 8 8 8 25 77 59 76 50 33 18 11 12 10 16 20 29 50 38 41 15 14 4 2 1 2 depr depr depr depr depr depr depr depr depr depr depr depr depr depr depr 129 63 56 58 62 65 75,61 70,56 arıza 76,64 75,30 81,77 73,47 79,32 79,32 Arıza Arıza Arıza Arıza 4,90 8,22 9,12 7,46 - 32,74 8,55 23,74 28,63 30,42 27,37 30,97 26,42 30,00 35,29 52,67 101,14 Arıza 70,00 Arıza Arıza Arıza Arıza Arıza Arıza Arıza Arıza Arıza Arıza Tablo C.16. Düzce Merkez İlçede Yapılan Hava Kalitesi Ölçümleri 1993-2004 Arasında Kükürtdioksit (SO2) Aylık Ortalamaları Aylar 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 Ocak Şubat Mart Nisan Mayıs Haziran Temmuz Ağustos Eylül 158 175 90 114 104 91 62 arıza arıza 284 240 128 37 14 5 6 6 5 106 97 39 25 8 3 2 0,22 1 37 36 15 16 8 7 4 5 11 42 91 40 20 5 0,3 0,5 0,4 0,3 61 54 34 15 2 1 3 3,6 2,4 71 63 55 33 15 4 0,7 3 depr depr depr depr depr depr depr depr depr depr depr 12,4 12,8 13 7,5 2,74 4,36 arıza 2,13 5,63 36,48 42,21 18,80 5,17 2,80 2,70 4 2 1 18,26 13,82 22,39 11,03 2,48 2,63 3,55 1,94 0,57 54,03 55,07 30,94 15,40 4,45 0,80 2,39 0,65 1,87 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ Ekim arıza 6 Kasım 315 60 Aralık 516 178 Kaynak: İl Sağlık Müd, 2004. 1 36 46 9 20 21 5 22 38 ÇEVRE DURUM RAPORU 2 32 43 depr depr depr 1,67 5,20 12,5 16,61 10,73 16,7 - 1,52 7,10 35,23 - Nüfus artışı, kirletici sanayi kollarına ait tesislerde artış olması, ısınma ve sanayide kaliteli yakıt kullanılmaması gibi gelişmeler yaşandığı takdirde Düzce ovasında ortaya çıkacak kirlilik sadece Merkez ilçeyi değil, ovadaki Merkez ilçe çevresinde bulunan köyleri, Kaynaşlı, Gölyaka gibi ilçe merkezlerini de etkileyebilecektir. TABLO C.17. Aylık Ortalamaları Aylar 1993 Düzce Merkez İlçede Yapılan Hava Kalitesi Ölçümleri 1993-2004 Arasında Partiküler (PM) Madde 1994 Ocak 118 84 Şubat 169 62 Mart 108 29 Nisan 108 19 Mayıs 100 17 Haziran 85 14 Temmuz 66 612 Ağustos arıza 16 Eylül arıza 20 Ekim arıza 17 Kasım 54 13 Aralık 110 50 Kaynak: İl Sağlık Müd, 2004. 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 74 75 41 33 27 26 28 28 29 31 63 55 arıza arıza arıza 46 29 27 28 31 33 40 82 62 78 88 35 16 8 8 8 8 8 25 77 59 76 50 33 18 11 12 10 16 20 29 50 38 41 15 14 4 2 1 2 depr depr depr depr depr depr depr depr depr depr depr depr depr depr depr 129 63 56 58 62 65 75,61 70,56 arıza 76,64 75,30 81,77 73,47 79,32 79,32 arıza arıza arıza arıza 4,90 8,22 9,12 7,46 - - - Tablo C.18. Hava Kalitesi Sınır Değerleri ve Uyarı Kademeleri Sınır değerler Kısa vadeli sınır değer (KVS) Kış dönemi ortalama sınır değer Uzun vadeli sınır değer (UVS) Sınır değerler SO2 (ugr/m3) 400 250 150 PM (ugr/m3) 300 200 150 Kademeler I. Kademe İ. Kademe İI. Kademe IV. Kademe Uyarı kademeleri SO2 (ugr/m3) PM (ugr/m3) 700 400 1000 600 1500 800 2000 1000 Kaynak: Hava Kalitesinin Korunması Yönetmeliği, 1986. C.2.2. Partikül Madde (PM) Emisyonları Ortalama gaz molekül büyüklüğü 0.0002 µm çaptan iri olan ve havada bir süre askıda kalabilen katı ve sıvı her türlü madde partikül sınıfına girer. Bu tanıma göre maddenin yoğunluğuna bağlı olmakla birlikte en iri partikülün 500 µm kadar çapta olması gerekir. Partikül şeklindeki kirletici emisyonların tanımları iriliklerine, yoğunluklarına ve kimyasal yapılarına bağlı olarak aerosol, duman, is ve toz şeklinde isimlendirilmektedir. Tablo C.17’ de pm değerleri aylar itibariyle verilmiştir. 72 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU C.2.3. Karbonmonoksit Emisyonları Konutlar ve endüstri gibi sabit emisyon kaynaklarından ileri gelen hava kirliliğinin yanısıra motorlu taşıtlardan kaynaklanan egzos kirliliği de aynı derecede önemli bir sorundur. Benzin ve dizel taşıtların çıkardığı egzos gazlarında bulunan zararlı maddeler özellikle nüfus ve trafiğin yoğun olarak yaşandığı kent merkezinde çevreye ve insan sağlığına zarar verir. Tüm karbonmonoksit (CO) emisyonlarının % 70 – 90’ından, azotoksit (NO) emisyonlarının % 40 – 70’inden, hidrokarbon (HC) emisyonlarının yaklaşık % 50’sinden ve şehir bazında kurşun emisyonlarının % 100’ünden özellikle motorlu taşıtlar sorumludur. Bu emisyonların zararı, yakıtın eksik yanması, tam yanmaması sonucu çıkar. Motorlu taşıtlardan kaynaklanan emisyonların zararları şöyledir. CO: Renksiz, kokusuz ve tatsız bir gaz olan CO gazı kapalı bir ortamda zehirleyici olup, hatta öldürebilir niteliktedir. Havada binde 3 sınır değerinde öldürücüdür. NO: Renksiz, kokusuz ve tatsız bir gazdır. Motor içindeki yüksek sıcaklık nedeni ile ortaya çıkar. Solunumunda akciğer dokusu hasara uğrar. HC: Yakıtın eksik yanması ve benzinin depodan dolum sırasında buharlaşma ile ortaya çıkar. Bazı HC’ ler mükozada tahrişe yol açar, bazıları ise kanserojendir. Kurşun: Motorda vuruntuyu önlemek için benzine katılan kurşun bileşikleri doku, kan, kemik ve sinir sistemi için zararlıdır. C.2.4 . Azot Oksit (NOx) Emisyonları Azotun gaz halindeki oksitleri iki şekildedir; kararlı oksitler ve kararsız oksitler. Diazot monoksit (N2O), azot monoksit (NO), azot dioksit (NO2), diazot trioksit (N2 = 3) ve diazot pentaoksit (N2O5) azotun gaz halindeki oksitlerdir. Azot trioksit (NO3) ise kararsız bir oksittir. Bu oksitlerden NO ve NO’ en önemli kirletici gazlardandır. Azot oksitler de kükürt oksitler gibi asit yağmurlarına neden olurlar. Ayrıca fotokimyasal sisin oluşumunda başlıca etkenlerden sayılırlar. NO2 gerek insan sağlığı, gerekse bitki örtüsünde zehir etkisi bulunan bir gazdır. C.2.5. Hidrokarbon ve Kurşun Emisyonları Gaz halindeki hidrokarbonların doğrudan etkileri yerine atmosferdeki fotokimyasal reaksiyon ürünleri büyük önem taşır. Doğrudan etkisi bilinen tek organik kirletici etilendir. Etilenin bitki büyümesini durdurduğu belirlenmiştir. Daha büyük moleküller halinde bulunan ve katran, zift gibi sıvı – katı fazlarda olan (yanmamış) hidrokarbonlar ise kanser yapıcı oldukları kuşkusuyla üzerinde çok sayıda araştırma yapılan kirleticilerdir. Petrol veya kömür kaynaklı kirleticiler olan polinükleer aromatik hidrokarbonlar ise çok az miktarlarda havada bulunsalar bile, şiddetli kanserojen olmaları nedeniyle üzerlerinde dikkatle durulmaları gerekir. 73 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Kurşun; hava, su ve gıda yoluyla vücuda girebilir. Yaklaşık % 80’i su ve gıda yoluyla girer, % 20’si de atmosfer kaynaklıdır. Havadan gelen kurşunun başlıca kaynakları, motorlu taşıtlarda kullanılan kurşunlu benzin, katı atıkların yakılması ve batarya imalathaneleri gibi üretim tesisleridir. Kurşun, nefes alma yolu ile solunum sistemine girdikten sonra, bir kısmı doğrudan kana karışır, bir kısmı da akciğerlerdeki mekanizmaları vasıtasıyla mide – bağırsak sistemine girer. Beyin, böbrek gibi çeşitli organlarda birikerek sinir sistemi ve böbrek fonksiyonunu olumsuz yönde etkiler ve hemoglobin sentezini engeller. Bilhassa çocuklarda kurşuna karşı hassasiyet daha fazladır. İlimizde hidrokarbon ve kurşun emisyonları ölçümü yapılmamaktadır. C.3. Atmosferik Kirlilik C.3.1. Ozon Tabakasının İncelenmesinin Etkileri Ozon, 3 oksijen atomunun kovelent bağ ile birleşmesinden oluşan bir gazdır. Bu gazın, soluduğumuz havadaki konsantrasyonu çok düşüktür. Zaten çok düşük konsantrasyonlarda, canlı organizmalar üzerinde zehirleyici tesir yapar. Fakat yeryüzünden 25 – 30 km. yükseklikteki stratosfer tabakasında solar radyasyonun etkisiyle ozon oluşumu daha fazladır ve burada dünyayı çepeçevre saran bir ozon tabakası oluşmuştur. Bu tabaka organizmalara zararlı ultraviyole ışınları soğuyarak canlı hayatın devamını sağlar. Ozon, havadaki konsantrasyonu az olan gazlardan biri olmasına rağmen varlığı dünya için çok önemlidir. Çünkü stratosferdeki ozon tabakası uzaydan gelen pek çok zararlı ışınlara karşı bir kalkan görevi görmektedir. Ozon tabakasının, dünyanın genel iklimi üzerinde de etkileri vardır. Mor ötesi ışınlarının soğurulması ile sıcaklığı düşürülmekte ve ısı dengesinin düzenlenmesine yardımcı olmaktadır. Bu maddelerden özellikle kloroflorokarbonlar olarak nitelendirilen maddeler; günlük yaşamda buzdolabında soğutucu akışkan ve yalıtım maddesi olarak, aerosollerde itici gaz, elektronik ve kuru temizleme sanayinde çözücü, mobilya ve bina yalıtımında köpüklerde üfleyici olarak kullanılmaktadır. Halokarbonlardan halonlar ise yangın ihbar ve söndürme işlemlerinde kullanılmaktadır. Ozon tabakasındaki incelmeyi şu anda durdurmak imkansızdır. Çünkü CFC ihtiva eden maddelerin başında klor türevleri, plastik köpükler (strafor), spreyler, aerasoller ve yangın söndürücüler ozon tabakasının incelmesine sebep olmaktadır. Ozon tabakasında meydana gelen incelmeyle birlikte UV – B radyasyonu artmakta ve insanların bağışıklık sistemleri zarar görmekte, görme bozukluğuna ve deri kanserine yol açmaktadır. 74 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Ayrıca deneysel çalışmalarda tarım bitkileri, orman ve doğal ekosistemler üzerinde baskı oluşturabileceği saptanmıştır. C.3.2. Asit Yağışlarının Etkileri Yağmur, normalde hafif asidiktir. PH’ ı 5.5 – 5.8 arasında değişir. Ortalama PH’ı 5.6’dır. Bu asitlik havadaki karbondioksit (CO2)’den dolayıdır. Endüstriyel faaliyetler, konutlarda ısınma amaçlı kullanılan yakıtlar ve egzoz gazları havayı kirletmekte ve kükürtdioksit, azotoksit, hidrokarbon ve yaymaktadır. Havada 2-7 gün asılı kalabilen bu kirleticiler, su partikülleri ile tepkimeye girerek asit meydana getirmekte ve yağmurlarla birleşerek asit yağmurları şeklinde yeryüzüne yağması ile asit yağmurları oluşmaktadır. Asit yağmurlarının bazı etkileri: 1- Asit yağmurları göl ve akarsularda asit dengesini bozarak, önce hassas canlılar olmak üzere tüm canlıları etkilemekte, hatta bazı türlerin ölümüne yol açmaktadır. 2- Tarihsel kalıntıların, çelik köprülerin, demiryollarının aşınmasına ve tahribatına neden olmaktadır. 3- En büyük etkisi ormanlar üzerinde olup,ağaçların en önemli organı olan yapraklardaki büyüme ve gelişmeyi engellemektedir. 4- Toprağa karışan asit yağmurları toprak ve suyla ilişkide olan canlılara zarar vermektedir. C.4 . Hava Kirleticilerinin Çevreye Olan Etkileri C.4.1. Doğal Çevreye Etkileri C.4.1.1. Su Üzerindeki Etkileri Yüzeysel su kirliliğini, yeraltı suyu kirliliğinden ayrı tutmak mümkün değildir. Yağmur suyu yeryüzüne indiğinden itibaren kirlilik yükünde ani bir artış olur. Yüzeysel ve yer altı su kaynakları asit yağmurlarına maruz kalmaları sonucunda sülfat ve nitrat konsantrasyonları artmakta ve pH düzeylerinde ise hızlı değişiklikler gözlenmekte ve dolayısıyla bu ortamlarda bulunan bitki ve diğer canlı türlerinde azalmalar, hatta ölümler gözlenebilmektedir. Çöplerin açık alanlarda depolanması ve kirliliği azaltıcı faaliyetlerin uygulanmaya konmaması önemli sorunlara neden olmaktadır. 75 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU C.4.1.2 Toprak Üzerine Etkileri SO2’nin bitkilere olan bu doğru etkisinden başka, yöredeki yağışların ve bağlı nemin fazlalığı da topraktaki asitleşmeyi arttırıcı, bazlarda fakirleştirici ve mikrobiyolojik aktiviteyi yok edici bir etkide bulunarak, dolaylı olarak bitkilerin direncinin azalmasına neden olur. Bu direnç zayıfladığında zararlı böcek ve mantarlar bitki örtüsünü ve kalitesini giderek yok eder. Ayrıca; SO2’nin asit yağmuru şeklinde toprağa geçmesi ve toprağın kimyasal yapısının zamanla değişmesi, Asit yağmurları sonucu ormanların kuruması ve bu alanlardaki topraklarda su erozyonunun hızlanması gibi etkileri görülmektedir. C.4.1.3. Flora ve Fauna Üzerindeki Etkileri İnsanlarda olduğu gibi hayvanlarda da hava kirliliği etkilerine rastlanılmaktadır. İnsanlar ve hayvanlar dışındaki bitkiler de hava kirliliğinin etkileri ile karşı karşıyadır. Hava kirliliğini meydana getiren bazı gazlar, bitkilerin solunumu sırasında gözeneklerinden içeriye girerek fotosentezi yavaşlatırlar. Özellikle tarımsal bitkilerdeki bu olumsuz etki, bir ölçüde ürün azalmasına sebep olur. Kükürtdioksitin en çok etkilediği bitki türleri, bazı tahıl ürünleridir. Ağaçların yapraklarında görülen renk bozulmaları da hava kirliliğinin bitki hayatında sebep olduğu ayrı bir bozulmadır. Hava kirliliğinin bitkilere olan etkisinin en iyi örneği, kömürlü santrallardan atılan SO2 gazının atmosferde girdiği reaksiyonlar sonucu meydana gelen H2SO4’in yağmur suyu ile yıkanması sonucu meydana gelen asit yağmurlarının geniş orman alanlarına verdiği zararlardır. Türkiye’de benzeri zararların varlığı konusunda yapılmış kapsamlı bir çalışma bulunmamasına rağmen, Batı Karadeniz Sahillerinde yer alan ormanlarda asit yağmurlarından kaynaklanan bozulmanın olduğu öne sürülmektedir. C.4.1.4. İnsan Sağlığı Üzerindeki Etkileri Hayatın temel unsuru olan hava, insanlara solunum imkanı yarattığına göre, havadaki kirliliğin insan sağlığı yönünden önemi açıktır. Havanın taşıdığı karbon parçacıkları, ozon, karbonmonoksit, kükürtdioksit, doymamış hidrokarbonlar, aldehitler, kanserojen maddeler gibi kirleticiler, insanların solunum yollarını etkileyerek normal mekanizmasını bozar. Bu değişimler sonunda da bronşlarda iltihaplanma, kronik bronşit ve amfizem gibi rahatsızlıklar meydana gelir. Ayrıca kirli hava; aşırı nefes darlığı gibi sıkıntılara yol açar. Araştırmalar, akciğer kanserinin meydana gelmesi ve artmasında da hava kirliliğinin önemli bir rolü olabileceğini göstermektedir. 76 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU C.4.2. Yapay Çevreye (Görüntü Kirliliği Üzerine) Etkileri Hava kirleticilerin yapay çevreye etkilerine sorumlu en önemli gaz kirleticiler kükürtoksit ve azotoksit bileşikleridir. Uzun vadeli olarak bu tür gaz ve asidik bileşiklerine maruz kalan mermer gibi asidik ortamlarda kolayca çözünebilir malzemelerde çeşitli bozulmalar oluşabilmektedir. Meydana gelen hasar; malzemenin yüzeyinde tutulan aerosollerin renk değişimine neden olması ve kimyasalların bu yüzeyde oluşan reaksiyonlar gereği CaSO4 tortulları bırakarak depolanması şeklinde oluşur. Bu yapı bozulmalarında atmosferdeki bağıl nemin de katkısı bulunmaktadır. Örneğin % 80 dolayında daha düşük nem durumlarında malzemenin dış yüzeyinin etkilenmesi dışında asidik reaksiyon ürünlerinin alt tabakalara ulaşması söz konusu olabilir. Hava kirlenmesinin malzemelere olan bir diğer tesiri korozyonu hızlandırmasıdır. Bilhassa kükürtdioksit çürümeyi son derece hızlandırmaktadır. Ozon kauçuk ve lastik malzeme üzerine son derece zararlı tesir yapmaktadır. H2S kurşunlu boyalar üzerine çok büyük zararlı tesir yapmaktadır. Nemli havalarda kurşunla reaksiyona girerek kurşunsülfür yapmaktadır. Hava kirleticilerin diğer bir tesiri de görüş mesafesini azaltmasıdır. Çapları 0.3 – 0.6 mikron arasında değişen partiküller görüşü son derece güçleştirmektedir. Kaynaklar 1-Meteoroloji Müdürlüğü, 2004 2-İl Sağlık Müdürlüğü, 2004 3-Düzce Belediyesi, 2004 4-Uşak Çevre Durum Raporu 5-Samsun Çevre Durum Raporu 6-Düzce Belediyesi (Revizyon ve İlave İmar Planı Raporu Mayıs –2001) 77 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU D.SU D.1. Su Kaynaklarının Kullanımı D.1.1 Yer altı Suları Düzce Ovası’nı dolduran ve kalındığı 260 m.’ye kadar çıkan alüvyon karakter itibarıyla oldukça heterojen olup içerisinde serbest ve basınçlı akiferler gelişmiştir. Geçirimlikleri farklı malzemelerin ardalanması ile Düzce Ovası’nın geniş bir bölümünde birleşik bir hidrolik sistem oluşmuştur. Ayrıca iki farklı seviyede basınçlı akiferlerin bulunduğu tespit edilmiştir. Düzce Ovasında yer altı suyu derinliği oldukça sığ olup genellikle 5.0 ile 6 m. Arasında değişmektedir. Su tablasındaki mevsimsel değişiklikler ise farklı lokasyonlarda 0.8 ile 3.4 m. Arasında değişmektedir. Yeraltı suyu seviyesinin en yüksek olduğu ay Mayıs, en düşük olduğu ay ise Ekim ayıdır. Yeraltı su seviyesi yıl boyunca değişken olup bu değişkenlik başta yağış olmak üzere topoğrafya, litoloji, geçirimlilik ve geçirimsiz sınırlara uzaklık ve drenaj sistemi gibi Düzce Havzası’nda yeraltı suyu akım yönü havzanın güneybatısındaki Efteni Gölü’ne doğrun akmakta olup göldeki su Büyük Melen Çayı ile havza dışına boşalmaktadır. Düzce Ovası, büyük ve zengin bir yeraltı suyu havzasıdır. Bunun dışında bir miktar yeraltı suyu da Akçakoca-Kocaali havzasında bulunmaktadır. İl’in güvenli yeraltı suyu rezervleri ile, 30.04.2001 tarihi itibariyle tahsis miktarları Tablo D.1 ve D.2 verilmiştir. Tablolarda görüldüğü gibi, İl’in ovadaki güvenli yer altı suyu rezervi 120 hm3/yıldır. Özellikle Düzce ovasındaki yoğun yapılaşma ovadaki yer altı suyu rezervlerini olumsuz etkilemektedir. Akçokoca-Kocaali havzasında da 27 hm3/yıl değerinde bir rezerv bulunmaktadır. Bu rezervin ne kadarının ne kadarının Akçakoca’ya, ne kadarının Sakarya İli’ne bağlı Kocaali’ye ait olduğu ayrıca belirlenmemiştir. 30.04.2001 tarihi itibariyle Ovadaki 120 hm3/yıllık rezervin sadece 16 hm3 kadarı, Akçakoca-Kocaali havzasındaki 27 hm3/yıllık rezervin ise 0,026 hm3’ü tahsisli bulunmaktadır (Tablo D.2). Tablo D.1.Düzce İli Su Kaynakları Potansiyeli SU KAYNAĞI AKIM (hm3/yıl) Yerüstü suları (İl çıkışı toplam ortalama akım Yerüstü suları il çıkışı (B. Melen çayı) İl’in toplam su potansiyeli Kaynak: DSİ Düzce sulamaları Şube Md.lüğü, 2004. * Akçakoca-Kocaali havzası hariç. 1.650 1.650 1.770 Tablo D.2.İl’in Yeraltı Suyu Rezervleri Ve Tahsis Miktarları HAVZA ADI YAS REZERVİ (HM3) Büyük Melen 120,0 Akçakoca-Kocaali 27,0 TOPLAM 147,0 Kaynak: DSİ Düzce Sulamaları Şube Md.lüğü., 2004 itibariyle 78 YAS TAHSİSİ (M3) 16.009.840 26.000 16.035.000 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Efteni Kaplıcası İl’de iki önemli kaplıca kaynağı vardır. Efteni kaplıcası, Efteni gölünün kenarındadır. Değişik sıcaklıklarda üç havuzu, konaklama evi ve pansiyonlar bulunmaktadır. Sıcaklığı 42 0 C, debisi 2 lt/sn’dir. Başta romatizmal hastalıklar olmak üzere, birçok hastalığa iyi gelmektedir Derdin Kaplıcası Düzce’nin 17 km güneydoğusunda, Elmacık dağları eteklerinde, 400 m rakımında ve orman içindedir Sıcaklığı 42 0C, debisi 2 lt/sn’dir. Düzce İl Turizm Envanterinde sıcaklık 32 0 C olarak verilmiştir. Mide bağırsak, safra kesesi, karaciğer, böbrek, şeker ve cilt hastalıklarına iyi gelmektedir. Kaplıca’da 15 odalı küçük bir otel bulunmaktadır. Kaplıcalar dışında İl’in değişik yerlerinde, örneğin Merkez’e bağlı Aydınpınar ve Şekerpınar köylerinde, Düzce-Akçakoca karayolunun yaklaşık 18. kilometresinde, oldukça iyi kalitede ve oldukça yüksek debili kaynak suları da bulunmaktadır. Yeraltı Suyu Taşıyan Formasyonlar Jeolojik Özellikler Büyük Melen Havzasının ortasındaki Düzce Ovası’nın jeolojik yapısı; holosen yani alüvyondur. Havza’nın dağlık kesimlerinde ise eosen- fliş, üst kreatese-fliş, üst kreatesepleosen, silurien devonien, eosen-ayrılmamış, eosen-volkanik fasies, pliosen-karasal, devonien ve metamorfik olarak ayrılmamış jeolojik birimler bulunmaktadır. İnceleme alanında genellikle engebeleri oluşturan jeolojik formasyonlar gerek jeolojik özellikleri gerekse topoğrafik konumları yönünden önemli derecede yeraltı suyu barındıran hazne kaya özelliği göstermezler. Bu formasyonlarda yeraltı suyu ancak, kaynaklarla boşalan, birbirinden bağımsız düzeyler biçiminde görülürler. Bölgelerdeki yeraltı suyu geliştirilmesi, kaynak kaptajları şeklinde olabilir. Sondaj ve derin kuyularla yaygın bir yeraltı suyu kullanımı söz konusu değildir. Çöküntü havzalarını kaplayan genç alüvyon alanlarda (Sakarya-Hendek Ovası, Düzce Ovası, Düzce Ovası, Gerede-Dörtdivan Ovaları ) yaygın yeraltı suyu akiferleri gelişmiştir. Alüvyon akiferlerinin beslenme olanakları, gerek bölgedeki yüksek yağış nedeniyle gerekse yüzey suları ile ilgili olmaları nedenleriyle, çok fazladır. DSİ Genel Müdürlüğü’nce hazırlanmış “Yeraltı Suyu Rezerv Raporları “na göre bu ovalardaki yıllık kullanılabilir emniyetli yeraltı suyu rezervi aşağıda verilmiştir. Bu ovalık bölgelerde açılacak 50-150 m. derinlikteki sondaj kuyuları ile 10-60 lt / sn. düzeyinde verimler elde edilebilir. D.1.2. Jeotermal Kaynaklar Düzce ili jeotermal alanında ayrıntılı jeolojik, jeofizik, jeokimyasal etütler yapılmamıştır. Mevcut kuyuların kaynak potansiyeli ise bilinmemektedir. Bu çalışmalar tamamlanmadan yeni kuyu lokasyonu belirlenememektedir. Jeotermal kaynaklar, mevcut hali 79 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU ile düşük debi ve sıcaklık düzeyindedir. Yeni kuyu sayesinde jeotermal akışkanın debisi ve sıcaklığı da olduğundan daha fazla olabilecektir. Derdin ve Efteni jeotermal alanından mütevazi bir şekilde kaplıca amaçlı faydalanılmaktadır. Kaplıca tesislerinde ısıtma tesisatı bulunmadığından sadece yaz aylarında kullanılabilmektedir. Düzce ilinde bulunan sıcak su kaynakları, ortalama 3,5 lt/sn debiye sahiptir. Sıcaklıkları ise 32-430C arasında değişmektedir. Bu kaynaklar, sıcaklık derecelerine göre yapılan gruplamaya göre düşük entalpili sahalardandır. 20-700C düşük, 70-1500C orta, 1500C’den yüksek kaynaklar yüksek entalpili olarak sınıflandırılmaktadır (Ergün, 2000:149). Jeotermal kaynakların ısıtma amaçlı kullanılabilmesi için farklı sıcaklık düzeyleri aranmaktadır. Bu kaynaklar doğrudan, 300C’ de yüzme havuzları ve sağlık amaçlı banyolar, 400C de toprak ısıtma, 500C’de mantar yetiştirme, 600C’de ahır ve kümes ısıtma, 700C’de soğutma (alt sınır), 800C’de ev ısıtma, 1100 C’de buharlaştırma gibi amaçlar için kullanılabilmektedir (Serpen, Satman, 1997:336). Tablo D.3’de Düzce ilindeki jeotermal kaynaklar gösterilmiştir. Tablo D.3. Düzce İli Sıcak Su Kaynakları Adı Radyoaktivite Derdin Kaplıcası 2,5 Eman Efteni Kaplıcası 3,9-4,7 Eman Kaynak: MTA, 1996:130. Sıcaklık (0 C) Debi (lt/sn) 31-32 34-43 4 3,5 Derdin Kaplıcası, Düzce'nin yaklaşık 12 km güneyindedir. Doğal çıkışlı olan kaynağın debisi 4 lt/sn dir. Jeotermal arama ve üretim amaçlı kuyu bulunmamaktadır. Su sıcaklığının düşük olması ve ısıtma sisteminin olmaması nedeniyle kaplıca sadece yaz aylarında kullanılmaktadır. Efteni Kaplıcası, Düzce'nin yaklaşık 10 km batısında, Efteni Gölü kıyısındadır. 100m rakıma sahiptir. Kaynak, doğal çıkışlı olup 4 lt/sn’lik debiye sahiptir. Jeotermal arama ve üretim amaçlı kuyu mevcut değildir. Sadece yazın ve iyi hava koşullarında kullanılmaya uygundur. Her iki kaynak da sodyum bikarbonatlıdır. Efteni ve Derdin'de jeotermal suda demir oranı çok yüksektir. Su, doğal olarak boşaldığı bölgelerde kırmızı renk bırakmaktadır. Suların demirli ve sodyum bikarbonatlı olması nedeniyle büyük oranda volkanik kayaçlar, kil, kumtaşı, silt ve lav-volkano sedimenterlerden süzüldüğü söylenebilir (Orme Jeotermal, 2002:5-6). D.1.3 Akarsular Düzce ilindeki başlıca akarsular; Küçük Melen, Asar suyu, Uğur suyu, Aksu deresi ve Büyük Melen çayıdır. Düzce İli’nin Akçakoca kıyı kesimi dışında kalan alanda yer alan akarsuların tümü, Batı Karadeniz havzasının bir alt havzası olan Melen havzasına, ya da başka adıyla Efteni havzasına aittir. Bu kapsamda öncelikle İstanbul İçme Suyu havzası olarak belirlenen Melen Havzası üzerinde durulacak, daha sonra diğer akarsular hakkında bilgi verilecektir. 80 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU a. Melen Havzası Hidroloji Güneyde Samanlı dağları ve doğuda Düzce Dağı ile sınırlandırılan Melen Havzası 2 317 km2’lik bir alana yayılmıştır. Melen Regülatör sahasında 1991-1998 tarihleri arasında yapılan ölçümler sonucunda, 8 yıllık aylık akım ortalaması 48.57 m3/s (1,53 x 109 m3/yıl)’ dır. (Tablo D.4.) Tablo D.4.Büyük Melen Çayı İçin Aylık Ortalama Akım Değerleri (m3/s) Ocak Şubat Mart Nisan Mayıs Haziran Temmuz Ağustos Eylül Ekim Kasım Aralık Ortalama 1991 20,36 217,96 120,59 58,89 34,89 89,69 16,84 11,93 9,61 30,07 9,14 -----56,36 1992 32,32 57,37 216,12 133,96 35,66 24,25 37,32 9,8 6,25 6,74 74,37 -----57,65 1993 53,46 133,44 127,74 60,12 33,31 17,44 7,62 17,02 7,74 5,05 50,96 32,91 45,59 1994 ------66,74 ------19,51 ------6,96 ------3,33 ------23,27 ------63,91 30,62 1995 75,42 66,74 118,74 116,85 16,62 26,73 54,65 9,61 16,67 24,62 102,07 43,24 56,00 1996 32,4 57,91 49,55 88,82 39,48 11,02 20,1 6,85 5,8 6,06 18,13 16,59 29,39 1997 63,43 82,51 83,54 116,8 38,38 69,11 11,83 50,84 18,52 72,2 30,61 ------57,98 1998 91,07 79,36 76,32 74,58 ------41,41 22,21 8,70 11,63 ------26,10 49,33 48,07 Ort. 52,68 95,25 113,23 83,69 33,06 35,83 24,37 14,76 10,89 24,00 44,48 41,20 Maks 91,07 217,96 216,12 133,96 39,48 89,69 54,65 50,84 18,52 72,20 102,07 63,91 Min 20,36 57,37 49,55 19,51 16,62 6,96 7,62 3,33 5,80 5,05 9,14 16,59 Havzanın yukarı kısımları, yağışlar ile meydana gelen küçük, hızlı akımlı dereler ile drene edilen derin vadilerden oluşmaktadır. Bunlar birleşerek Büyük Melen’in kolları olan Küçük Melen, Asar, Uğur ve Aksu derelerini oluşturur. Büyük Melen Çayı, Sakarya Nehri ağzının 28 km doğusundan Karadeniz’e dökülmektedir. Büyük Melen Havzası yüksek dağlar ile çevrili ve özellikle kasımdan mayısa kadar olan dönemde taşkınların etkisi altında kalan bir çöküntü alanıdır. Havza’nın kuzeydoğu kesimi Küçük Melen Çayı tarafından drene edilmektedir. Bu çay, Yığılca İlçesi içerisinden geçerek Düzce Ovası’nda sulama ve taşkın kontrolu amacıyla, 1971 yılında inşa edilen Hasanlar barajı’na akmaktadır. Daha sonra Küçük Melen Çayı güneybatı yönünde akmaya devam ederek ovanın içerisinden geçer ve Efteni Gölü’ne boşalır. Asar Suyu havzanın doğu kesimini drene ederek, Düzce merkezinden geçer ve Küçük Melen Çayı’na Efteni Gölü’nden önce bağlanır. Uğur Suyu Havza’nın güneydoğu kesimini drene ederek, Beyköy Beldesi içerisinden geçer ve Efteni Gölü’ne boşalır. Aksu Deresi havzanın güneybatı kesimini drene ederek Efteni Gölü’ne akar. Efteni Gölü Düzce Ovası’nın güneybatı kesiminde yer almaktadır ve yukarıda belirtilen yüzey suları tarafından beslenmektedir. 1976 yılında inşa edilen bir drenaj kanalı sonucunda 460 hektarlık bir sulak alan kurumuştur. Bu sulak alanın 80 ha.lık bir kısmı yaban hayatı koruma alanı oluşturulması amacıyla rehabilite edilmiştir. 81 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU b. Küçük Melen Küçük Melen, Yığılca Baba Dağı eteklerinden doğar, Yığılca İlçesi’nin içinden geçer ve yan derelerle büyüyerek Konuralp yakınlarında Düzce Ovası’na girer, ovadan geçerek Efteni gölüne dökülür . Uzunluğu 50 km, drenaj alanı yaklaşık 680 km2 dir. Küçük Melen Çayı Düzce Ovası’na girmeden önce Hasanlar Barajı tarafından tutulmuştur. Yağış alanı 250 km2 kadardır. Çayın en yüksek akımı Nisanda 230 m3/sn, en düşüm akımı Ağustosta 2,3 m3/sn; yıllık ortalama akımı ise 367x106 m3’tür. Küçük Melen’in yatağı yetersizdir. Düzce Ovası’na girdiği nokta ile Efteni gölü arasındaki rakım farkı azdır. Bu yüzden taşkın durumunda 2.800 ha arazi ile bu arazi içindeki yerleşim alanları sular altında kalmaktadır. c. Asar Suyu Havzası Asar Suyu, Düzce dağlarının kuzey batısından doğar ve Kaynaşlı’dan geçerek Üçköprü’de Düzce Ovası’ na girip batıya doğru akarak, Düzce’nin yaklaşık 10 km batısında Mamure köyü yakınında Küçük Melen’e ulaşır. Doğu-batı doğrultusunda akar. Bu noktadan 10 km sonra da Küçük Melen içinde Efteni gölüne dökülür. Asar suyunun uzunluğu yaklaşık 30 km, Besleme alanı 180 km2 yağış alanı ise 176 km2 kadardır. Yıllık ortalama akımı 93x106 m3’tür. En yüksek akım Martta 130 m3 / sn., en az akım Eylülde 0.35 m3 / sn. dir. Asar Suyu’nun Düzce Ovası’na girdiği Üçköprü mevkiinde rakım 200, Efteni gölü’ nde 112 dir. Bu iki nokta arasındaki rakım farkının azlığı, dere yatağının ve ıslah çalışmalarının yetersizliği, Asar suyunda zaman zaman meydana gelen taşkınlarda 700 ha arazi sular altında kalabilmektedir. d. Uğur Suyu Uğur Suyu, Elmacık dağlarının kuzeydoğu yamaçlarından Keremali dağlarından doğar, belirli bir kaynağı yoktur, yan dere ve sel sularını toplayarak oluşur ve Efteni gölüne dökülür. Uzunluğu 30 km kadardır. Drenaj alanı 285 km2, yıllık ortalama akımı 150x106 m3’tür. En yüksek akım Haziranda, en düşük akım ise Ekim ayındadır. Taşkın potansiyeli vardır ve taşkın durumunda 1200 ha arazi sular altında kalabilmektedir. Uğur suyundan Merkez ilçenin içme suyu da sağlanmaktadır. Düzce’nin güneydoğusunda, İl merkezine 26 km uzaklıktaki Samandere köyü sınırları içinde, Uğur suyunun bir kolu olan Samandere üzerinde, Samandere şelalesi bulunmaktadır. Şelale 1988 yılında “Tabiat Anıtı” olarak tescil edilmiş ve koruma altına alınmıştır. Samandere şelalesinin de bulunduğu 500 m’lik dere boyunca anıt ağaçlar ve bir adet de cadı kazanı adı verilen derin bölüm mevcuttur. e. Aksu Efteni gölüne dökülen akarsulardan bir diğeri Aksu Deresi’dir. 40 km uzunluğunda olan dere, . Düzce’nin Güneyindeki Elmacık dağlarından doğar . Belirli bir kaynağı yoktur. Yan derelerden ve akarsu selciklerinin toplanması ile meydana gelir. Önce batıya doğru akar, sonra tekrar Doğuya kıvrılarak Efteni gölüne dökülür. Yağış alanı 281 km2. dir. En yüksek akım Haziranda 175 m3 / sn., en düşük akım Ocakta 0.95 m3 / sn. dir. Yıllık ortalama akımı ise 150x106 m3’tür. Yağış alanı 281 km2,Taşkın sahası toplam 10 km2 (1.000 ha) ’dır. Diğerleri gibi mevsimlerin kurak veya yağışlı olmasına paralel olarak azalır veya çoğalır. 82 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Aksu deresinin Gölyaka sınırları içindeki bir kolu üzerinde Güzeldere şelalesi bulunmaktadır. Ormaniçi dinlenme yeri statüsünde olan bu şelale, İl merkezine 28, Gölyaka’ya 16 km uzaklıktadır. Yüksekliği 135 m.dir. Akçakoca kıyı kesiminde bulunan ve topluca Akçakoca Akarsuları olarak adlandırılabilecek akarsular, Kaplandede ve Orhan dağı yükseltileri ile Düzce ovasından ayrılan bölgede yer alırlar. Melen havzasıyla bağlantısı olmayan, genelde kıyıya dik kısa, küçük, dere boyutunda akarsulardır. Bu dereler doğudan batıya doğru: Çarak dere, Cakbelit dere, Değirmen dere, Çayağzı dere, Haciz dere, Orhan dere ve Sarma deredir. Bunlardan son üçü Akçakoca’nın içinden geçerek denize dökülmekte ve kent içi kirleticileriyle yüklenerek bu yükleri denize boşaltmaktadırlar. Aktaş köyü sınırları içinde Akdere üzerinde Aktaş şelalesi, Sarıyayla köyü sınırları içinde Sarma deresi üzerinde de Sarıyayla şelalesi bulunmaktadır . Her iki şelale de doğal değerleri ile önemli piknik alanlarıdır. Tablo D.5.Büyük Melen Havzasındaki Nehirlerin Yağış Alanları ve Ortalama Debileri Akarsular Küçük Melen Büyük Melen Büyük Melen Aksu Asarsuyu Ölçüm Yeri Hecinler Dalgoz Yayakbaşı Aksu Köprüsü Düzce En Yüksek Akım 870 315 305 175 50 En Düşük Akım 1,26 2,30 3,93 0,34 Kuru Ortalama Akım 12,79 21,61 37,90 6,13 1,95 Su Kalitesi Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği’nde kıtaiçi su kaynakları kalitelerine göre 4 sınıfa ayrılmaktadır. Sınıf I; yüksek kaliteli su, Sınıf II; az kirlenmiş su, Sınıf III; kirli su ve Sınıf IV; çok kirlenmiş su olarak tanımlanmıştır. Yönetmelik, Sınıf II suyun ileri veya uygun bir arıtma ile içme suyu temini için uygun olduğunu kabul etmiştir. Büyük Melen Çayı bugün için Sınıf I-II olarak sınıflandırılmaktadır i.Uygun bir arıtma ile TS 266’da belirtilen kalite sınırlarına ulaşabilecek, İstanbul’un içme suyu temini için önerilmektedir. Su Kirliliği Kontrolu Yönetmeliğinde kıtaiçi su kaynakları kalitelerine göre dört sınıfa ayrılmaktadır. Bu sınıflandırmada yüksek kaliteli su I. Sınıf; az kirlenmiş su II.sınıf; kirli su III. Sınıf ; çok kirli su IV. sınıf olarak tanımlanmıştır. Büyük Melen Çayı bugün için I – II. sınıf olarak tanımlanmaktadır. Uygun bir arıtma ile TS 266 ‘da belirtilen kalite sınırlarına ulaşabilecek, İstanbul içme suyu için önerilmektedir. Melen Çayı’nda en yüksek kirlilik düzeyi, Düzce çevresinde toplanan endüstriyel faaliyetlerin hemen mansabında gözlenmektedir. Melen Havzası’ndaki ana kirlilik kaynakları sürekli kanalizasyon deşarjı, kesikli endüstriyel atık deşarjı, ve mevsimsel tarımsal faaliyetlerdir. Aksu deresi, fiziksel, ve inorganik ve organik parametreler açısından yüksek kaliteli bir yüzey suyudur. 83 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Uğur Suyu da fiziksel, ve inorganik ve organik parametreler açısından yüksek kaliteli bir yüzey suyudur ve Düzce Merkez İlçesi’nin içme suyu gereksiniminin giderilmesi için ham su kaynağı olarak planlanmıştır. Asar Suyu, havzada bulunan en kirli yüzey suyudur. Küçük Melen Çayı ile birleşmeden önce doğu – batı yönünde tüm havzayı geçer. Mevcut sanayi tesislerinin % 80’i Asar Suyu çevresinde bulunmaktadır. Pek çok sanayi tesisi atık sularını arıtmada bu dereye deşarj etmektedir. Birçoğu kesikli proseslerden kaynaklanan kontrol dışı deşarjlar, su kalitesi parametrelerinin çok değişken değerlere ulaşmasına yol açmaktadır. Bununla birlikte yine Düzce ‘nin de içinde bulunduğu pek çok belediye ve köyün evsel atık suları da Asar Suyu’na deşarj edilmektedir. Asar Suyu tüm yıl boyunca su sınıflandırması kalitesine göre II. ve IV. kalitede akmaktadır. Küçük Melen Çayı, Düzce Ovası sulaması için kullanılan Hasanlar Barajı’ndan önce yüksek kaliteye sahiptir. Etrafında su kalitesini etkileyen kesikli prosese sahip tavuk kesimhaneleri vb. işletmeler vardır. Referans bir veri sağlamak amacı ile Yenitaşköprü’de, Asar Suyu, Küçük Melen Çayı, ile birleşmeden hemen önce bir DSİ gözlem istasyonu bulunmaktadır. Büyük Melen Çayı üzerinde akım ve kalite ölçümü için gözlem istasyonları bulunmaktadır. 1991 yılından bu yana önerilen Melen Regülatörü yerinin mansabında bulunan Aydoğan Köprüsü’nden veri toplanmaktadır. Bu istasyon, Büyük Melen Çayı Karadeniz’e ulaşmadan önceki son istasyondur ve Karadeniz’e uzaklığı 12 km.dir. Büyük Melen Çayı 8 yıllık ortalama aylık 48 m3 / s’lik debi ile akmaktadır. BOİ5 ortalama ve en yüksek değerleri göreceli olarak düşük seviyededir ve çayın BOİ5 için membadan karışan insan kaynaklı atıkları yüksek oranda özümleme kapasitesine sahip olduğunu göstermektedir. En yüksek BOİ5 değeri olan 7.7 mg / l nedeniyle Büyük Melen Çayı su kalitesi bakımından II.sınıf yüzey suyu olarak sınıflandırılmaktadır. KOİ bahar aylarında en düşük ve Kasım – Ocak ayları arasında en yüksek değerlere ulaşan doğrusal bir eğilime sahiptir. 7 yıllık ortalama konsantrasyon 24,78 mg / l, ortalama yıllık yük ise 37 954 ton / y’ dır. En yüksek KOİ değeri olan 1 635 mg / l, Büyük Melen Çayı’nı su kalitesi bakımından IV. sınf yüzey suyu olarak sınıflandırmaktadır. Nehrin su kalitesi aylık ortalamalar esas alınarak değerlendirildiğinde II. sınıf yüzey suyu olarak sınıflandırılmaktadır. ÇO ( Çözünmüş Oksijen); Haziran – Ağustos aylarında en düşük ve Kasım – Şubat aylarında en yüksek değerlerine ulaşan döngüsel bir eğilime sahiptir. 8 yıllık ortalama konsantrasyon 10,22 mg / l olarak ölçülmüştür. En düşük ÇO değeri olan 7,1 mg / l, Büyük Melen Çayını Su kalitesi bakımından II. sınıf yüzey suyu olarak sınıflandırmaktadır. NO3 – N konsantrasyonu yıl boyunca göreceli olarak düşüktür. Aylık ortalama ve en yüksek değerler 4,0 mg / l altında yer almaktadır. Tüm NO3 – N değerleri I.sınıf kalite üst sınırı olan 5 mg / l ‘nin altında kalmaktadır. Toplam – N değerleri göreceli olarak yüksektir. 5 yıllık (1992 – 1996) ortalama 1,91 mg / l olarak hesaplanmıştır. 84 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU o – PO4 konsantrasyonu yıl boyunca göreceli olarak yüksektir. 8 yıllık ortalama konsantrasyon 0,43 mg / l olarak ölçülmüştür. Bu sonuçlara göre Büyük Melen Çayı o-PO4 için değerlendirildiğinde IV. sınıf kalitesinde yüzey suyu olarak sınıflandırılmaktadır. Besin Yükü genellikle tarımsal faaliyetlerin başlaması ile artmaktadır. Ancak bu artış gözlem istasyonunda 3 – 4 ay için hissedilmektedir. Yüksek Besin yükü Büyük Melen Çayı Havzasındaki hayvansal faaliyetler ve köylerden kanalizasyon atıklarının deşarjı ile yüksek oranda etkilenmektedir. Büyük Melen Çayı toplam Koliform değerleri artış göstermektedir. Ortalama ve en yüksek değerler göreceli olarak yüksektir. Bu değerlerin yüksek oluşu çaya insan faaliyetleri kaynaklı atıkların karıştığının göstergesidir. Toplam Koliform verileri için aylık ortalamaların esas alınarak değerlendirilmesiyle yılın değişik zamanları için II ve III. Sınıf yüzey suyu olarak sınıflandırılmaktadır. Bulanıklık akım değerlerine benzer bir aylık dağılım göstermektedir. 8 yıllık ortalama bulanıklık değeri 102,18 NTU olarak hesaplanmıştır. Ortalama değerler çok düşüktür. AKM değerleri mevsimsel akım değerleriyle benzerlik göstermektedir ve düşüktür. D.1.4 Göller, Göletler ve Rezervuarlar Göller Su kaynakları bakımından oldukça zengin bulunan Düzce İli’nde; Efteni Gölü, Islak göl, Karagöl, Yayla gölü, Salık göl ve Sülüklü göl gibi küçük gölcükler de bulunmaktadır. Efteni Gölü : Düzce Efteni Havzası’nda bulunan bir doğal göldür. Alan çevresinde Hacıyakup, Hamamüstü, Kurtballıca ve Keçiağılı köyleri yer almaktadır. Su yüzeyi deniz düzeyinden 112 –130 m. yüksekliktedir. En derin yeri 6 m.dir. Ortalama ve yaklaşık 580 ha. alana sahiptir. Gölün suyu, besleyici akarsuların rejimine bağlı olarak azalıp çoğalmakta, Büyük Melen çayı çıkışı nedeniyle sürekli yenilenmektedir. Bu yüzden yüzölçümü de 100 ha. ile 500 ha. arasında değişmektedir, ortalama su sıcaklığı 13.3 derece olarak ölçülmüştür. Yağış alanı 1.869 km2 olarak hesaplanmıştır. Efteni gölü; hem derinliğinin düşük olması , hem de çevre koşulları açısından gölden çok bir sulak alan niteliği taşımaktadır. Değişik kuş türlerinin isteklerine cevap veren bir kuluçka alanı olması, kuzeybatı-güney (Trakya-Boğaziçi-İç Anadolu-Güneydoğu Anadolu) göç rotası üzerinde önemli bir konaklama, kışlama ve beslenme sahası olması, daha güneye inmeyen bazı göçmen kuşların kışlama alanı olması, nesli azalan ve Türkiye’de nadir görülen Toy, Mezgeldek, Turna, Bozkaz, Sibirya Kazı gibi kuşların rastlanması nedenleriyle 1992 yılında Kara Avcılığı Kanunu’nun 17. Ve 18. Maddeleri hükümlerine göre “Düzce-Efteni Gölü Su Kuşları Koruma ve Üretme Alanı” ilan edilmiş, 1996 yılı başlarında ise statüsü değiştirilerek “Efteni Gölü Yaban Hayatı Koruma Alanı” olarak tescil edilmiştir. 85 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Şekil D.1. Efteni Gölünden Bir Görünüş. Bakış Şekil D.2.Efteni Gölünde Kuş Sürüsü. Orman yönü kuzey, koyu mavi kısımlar gölün en derin Bakanlığınca yaban hayatı koruma sahası statüsüne alınmış kısımlarıdır. Kuzeye gidildikçe göl sığlaşıp bataklık olan gölde çok sayıda kuş türü beslenmekte ve üremesini haline dönüşmektedir. Gerideki koyu renkli alan Düzce gerçekleştirmektedir (Bolu Valiliği, 1997). ovasının kavaklıklarından bir bölümdür (Bolu Valiliği, 1997). Gölyaka – Gölormanı yolunun kuzeyinde yer alan Yaban Hayatı Koruma Alanı, Hamamönü Köyü 2 No’lu okulundan başlayarak Hamamüstü Deresi’ni takiben Büyük Melen Deresi’ne ve Orman Fidanlığı’na; Orman Fidanlığı’nın kuzey sınırındaki Uğursuyu kum ocağından tarla ve bahçe sınırlarını izleyerek Gölormanı 2 No’lu okuluna ve bu noktadan itibaren Gölyaka-Göl ormanı yolu ile sınırlanmaktadır. Bunun yanı sıra, sürekli yağış alan bu bölgede taşkın sularını bünyesinde toplaması nedeniyle önem taşımaktadır. Ayrıca sulak alanların ekolojik dengenin sağlanması ve korunması üzerinde önemli etkilerinin bulunduğu bilinmektedir. Göl suları evsel ve tarımsal kullanım amaçlı kullanılmaktadır. 1992 yılında koruma alanı kapsamına alınmasıyla, Efteni Gölü Yaban Hayatı Koruma alanında rehabilitasyon çalışmaları başlatılmıştır. Gölün su tutma kapasitesini arttırmak ve fauna için yaşam ortamı sağlamak amacıyla sedde ve alanda doğal olarak bulunan Salix spp. türleri ile ağaçlandırma yapılmaktadırii. Göl Jeolojisi : Düzce Ovası’nın güneyinde yer alan Efteni Gölü’nün, Holosen Devri’nde oluştuğu sanılmaktadır. Toprak yapısı alüviyal topraktır. Podsolik ve esmer orman topraklarından taşınmıştır. Eğimi % 1’den düşüktür. Ana kaya tortuldur, toprak ince tekstürlü ve az taşlıdır. Göl Florası : Göl kıyıları sazlık ve kamışlıktır. Gölün sularını boşaltan dere boyunca da sazlıklara rastlanmaktadır. Yaklaşık 2 hektar genişliğinde bir söğütlük mevcut olup, diğer kısımlarda sık çayır otları hakimdir. Göl Faunası : Efteni Gölü’nde kuş türlerinin tespiti yapılmamıştır. Sahada belirlenen ve daha önce çevre halkı tarafından görülen türler; Kuğu, Bozkaz, Sakarca, Suna, Angıt, Yeşilbaş, Bozördek, Fiyu, Bekri, Çıkrıkçın, Elmabaş, Pasbaş, Kılkuyruk, Kaşıkçın, Gri balıkçıl, karabatak, Küçük karabatak, Büyük beyaz balıkçıl, Turna, Toy, Mezgeldek gibi türler belirtilmiştir. Sahanın özellikleri ve göç yolları üzerinde bulunması nedeni ile 150’den fazla kuş türünün olabileceği tahmin edilmektedir. 86 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Efteni gölü dışında, Kaynaşlı ilçesi sınırları içinde piknik alanı olarak da kullanılan Islak göl, Karagöl, Yayla gölü, Salık göl ve Sülüklü göl gibi küçük gölcükler de bulunmaktadır. Barajlar ve Göletler Hasanlar Barajı Düzce ilinde tek bir baraj bulunmaktadır. Bu baraj, Yığılca yakınında Küçük Melen üzerinde yeralan ve 1992 yılında yapımı tamamlanmış olan Hasanlar barajıdır. Barajın yeri ve çevre topografyasının ana hatları Şekil 23’teki uydu görüntüsü ile EK 23’teki haritada görülmektedir. Baraj hakkındaki kısa teknik bilgiler Tablo 31’de sunulmuştur. Şekil D.3 . Hasanlar Barajının (H.B.) Uydudan Şekil D.4. . Hasanlar Barajından Bir Görünüm Görünüşü. 1-Salavat, 2-Çiftlikköy taş ocakları. Şekil (Turizm İl Müdürlüğü, 2002). 32’den büyütülerek alınmıştır. Tablo D.6 . Hasanlar Barajının Teknik Özellikleri Amacı Sulama, enerji, taşkın kontrolü İşletmeye açıldığı yıl 1992 Yağış alanı 665 km2 Yıllık ortalama su 412 hm3 Tipi Kil çekirdekli kaya dolgu Yüksekliği (Talvegden) 70,8 m Göl alanı 279 ha Kaynak: DSİ Düzce Sulamaları Şube Müdl., 2004 Yüksekliği (temelden) Ölü hacim Sulama için aktif hacim Toplam depolama hacmi Kurulu güç Toplam enerji üretimi 72,8 m 5 hm3 50 hm3 100 hm3 9,4 MW 40 GWh/yıl Hasanlar barajı, yapım amaçları olan sulama, enerji ve taşkın kontrolü fonksiyonlarına ek olarak, rekreasyon turizmi ve su sporları amacıyla da kullanılabilecek potansiyel taşımaktadır. Çevresi yoğun yeşilliklerle bezelidir. Düzce-Akçakoca karayolundan ayrıldıktan sonra sadece 12 km, yani Düzce kent merkezinden itibaren 18 km gidilerek kısa sürede ulaşılabilecek konumdadır. Düzce-Yığılca yolunun standardının yükseltilmesi ve baraj gölü kıyısında günübirlik turistik tesisler yapılması durumunda çevreye bir canlılık kazandırabilir. Kaldı ki, bu yolun geliştirilerek Yedigöllere kadar uzatılması İstanbul’dan ve genel olarak batıdan gelecek ziyaretçilerin artmasını, dolayısıyla bir iç turizm canlılığı da sağlayacaktır. Aksu Hidroelektrik Santrali Bu santral planlama aşamasındadır. Gölyaka’nın 2 km güneyinde Aksu çayı üzerinde Aksu Hidroelektrik Santralinin yapımı planlanmıştır. Burada bir baraj değil, tünelle 87 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU sağlanacak 630 m net düşü ile çalıştırılması planlanan tribünler söz konusudur. Projedeki toplam kurulu güç 41,6 MW; yıllık enerji üretimi ise 144,4 GWh/yıl olarak hesaplanmıştır (DSİ Düzce Sulamaları Şube Müdürlüğü, 2004). Göletler İl’de Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğünce hayvan içme suyu (HİS) sağlamak amacıyla yapılmış 2 küçük gölet bulunmaktadır. Bunlar Kaynaşlı ilçesinde 1995 yılında yapılmış Üçköprü Kurugöl (EK 24) ve 1997 yılında yapılmış Bıçkıyanı Topuk Yayla göletleridir. Topuk göletinin göl alanı 15.000 m2’dir. Kurugöl göleti de yaklaşık bu genişliktedir. Yine Kaynaşlı sınırları içinde Dipsizgöl göletinin yapımı ise halen devam etmektedir. Tamamlandığında bu göletin göl alanı 460.000 m2 olacaktır. D.1.5 Denizler Akçakoca İlin denizle bağlantılı olan tek ilçesi Akçakoca olup, Karadeniz Bölgesi’nin Batı Karadeniz Bölümü’nün en batısında yer alan ve güneyden Düzce İlinin Yığılca ve Cumayeri ilçeleri, Kuzeyden Karadeniz ile çevrilidir. İlçenin yüzölçümü 463 km.dir. Akçakoca İlçesi Türkiye’mizde turizm olayını ilk başlatan merkezler arasında yer alan 1950 lerde başlayan turizm faaliyetleri günümüze kadar artarak devam etmiştir. Halen yaz aylarında 150.000 civarında yerli ve yabancı turist ilçeye gelerek deniz, güneş ve kumdan yararlanmaktadır. Yabancı turist olarak genelde Kuzey Avrupa Ülkeleri ve özellikle Almanlar çoğunluğu teşkil etmektedir. İlçenin 35 km. uzunluğundaki kıyı şeridinde yer alan geniş ve kaliteli kumsalı, berrak ve temiz denizi, Ceneviz Kalesi, Fakıllı Mağarası ve hepsinden önemlisi turizm anlayışını kavramış ve turizm ve tecrübe sahibi olmuş konuksever halkının candan ve sıcak davranışları ile iş ve dış turizm bakımından daima aranan ve tercih edilen merkezler arasındadır. Turizm mevsiminin kısalığı turistik alt yapısının gelişmesine imkan vermediğinden çadır-karavan turizminin gerektirdiği mevsimlik kampinglerin doğmasına ve ev pansiyonculuğunun gelişmesine neden olmuştur. İlçede ev pansiyonculuğunda yatak kapasitesi 1500 civarındadır. Kampinglerde çadır, karavan, motor karavanlarıyla gelenlere yönelik 2000 kişilik konaklama kapasitesi bulunmaktadır. Ayrıca yatırım çalışmaları devam eden konaklama tesisleri inşaatları da devam etmektedir. İlçede halen 331’i Turizm Bakanlığı’ndan işletme belgeli, 850 kadarı da mahalli idarelerden ruhsatlı toplam 1181 resmi yatak kapasitesi bulunmaktadır. Özel sektöre ait 150 yatak sayılı 4 yıldızlı Akçakoca otel, 140 yatak sayılı 3 yıldızlı Diapolis otel, 69 yatak sayılı Katyun otel, 70 yatak sayılı Koçan otel, 60 yatak sayılı Yılmaz otel ve 40 yatak sayılı Mesen oteli bulunmaktadır. İlçede l50 civarında teskereli balıkçı ve 60 civarında ruhsatlı tekne mevcuttur. Av ve yasak dönemleri takip ve kontrol altında tutulmaktadır. 88 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Şekil D.5. Akçakocadan Manzara Resimleri D.2 Doğal Drenaj Sistemleri A. Akarsular ve Diğer Yerüstü Sular İçin: Büyük Melen Efteni Gölü’nün kuzeybatısından çıkan akarsu, gölün sularını Karadeniz’e boşaltır. Uzunluğu 60 km.’ dir. Drenaj alanı 1984.4 km2, yılık ortalama akım 1061x106 m3 dür. Güney Kuzey doğrultusunda akar. En yüksek akım170 m3/sn (Nisan), en az akım 8 m3/sn (Ağustos)’dir. Küçük Melen Baba dağı eteklerinden doğup, Yığılca İlçesi’nin içinden geçerek sularını Hasanlar Barajına döker. Barajı oluşturan e önemli akarsu olan Küçük Melen’ de en yüksek akım 230 m3/sn (Nisan), en düşük akım2,3 m3/sn (Ağustos)’ dir. Drenaj alanı 677.6 km2 dir. Aksu Düzce’nin güneyindeki dağlardan çıkar, belirli bir kaynağı yoktur. Önce, batıya doğru akar, sonra doğuya kıvrılarak Efteni Gölü’ne dökülür. En yüksek akım 175 m3/sn (Haziran), en düşük akım ise 0,95 m3/sn (Ocak)’ dir. Beslenme alanı 281 km2’dir. Asar Suyu Bolu Dağları’nın kuzeybatısından doğar, yan derler ve küçük kaynaklarla beslenerek Düzce İli’nin güneyinden geçip, Küçük Melen’ e karışıp Efteni Gölü’ne dökülür. Doğu - Batı doğrultusunda akan Asar Suyu’nun en yüksek akımı 130m3/sn (mart), en düşük akımı ise 0,35m3/sn (eylül)’ dir. Beslenme alanı 180 km2’dir. 89 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Uğur Suyu Keremali Dağlar’ n dan doğar. Belirli bir kaynağı yoktur. Yan dereler ve akarsu selciklerini toplayıp Uğur Suyu, Doğu - Batı doğrultusunda ilerler, Asar Suyu’nun güneyinde ona paralel olarak akar ve Efteni Gölü’ne dökülür. En yüksek akım Haziran, en az akım Ekim ayındadır. Beslenme alanı 285 km2’dir. Çilimli Deresi Ovaya intikal ettiği kısımdaki Drenaj alanı 33 km2 olup, vahşi bir deredir. Islahı 1966 yılında tamamlanmıştır. Vakıflar Deresi Drenaj alanı 34.6 km2 dir. B. Yeraltı Suları İçin: Bu konuda bilgi bulunamamıştır. D.3. Su Kaynaklarının Kirliliği ve Çevreye Etkileri D.3.1. Yer altı Suları ve Kirlilik Bu konu ile ilgili bir çalışma yapılmamıştır. D.3.2. Akarsularda Kirlilik Düzce ili su kirliği konusunda potansiyeli oldukça yüksektir. Nüfus ve sanayi yoğunluğu, alt yapı yetersizliği, özellikle arıtma tesisi konusundaki büyük yetersizlikler, düzensiz kentleşme, katı atıkların düzensiz depolanması, hava kirliği, tarımsal gübreleme ve ilaçlama hem yüzey sularında, hem de Düzce ovasındaki zengin yer altı suyu rezervlerinde kirlilik yaratmaktadır. Tablo D.7. Türkiye’de Belediyelerin İçme Suyu ve Kanalizasyon Alt Yapıları Belediye sayıları Toplam belediye sayısı İçme suyu şebekesi olan belediye sayısı İçme suyu arıtma tesisi olan belediye sayısı Kanalizasyon şebekesi olan belediye sayısı Atık su arıtma tesisi olan belediye sayısı Toplam sağlanan içme suyu Yüzey suyu (hm3) Yer altı suyu (hm3) Büyükşehir belediyeleri kaçak oranı ortalaması Bütün belediyeler kaçak oranı (ortalama yüzde) Kaynak: DPT, 2000. *2000 yılı tahmini, ** 1997 yılı gerçekleşme. 1995 2.802 1.695 126 279 115 2000* 3.227 2.359 143 314 129 1.274 1.936 % 47 % 40 1.759 2.533 % 37** % 32** İlimizdeki tatlı su kaynaklarının miktar olarak yeterli olmasına rağmen yıllık nüfus artışının yüksek oluşu, sanayileşme ve diğer su kullanımları, yeterli donatım ve arıtım 90 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU sistemlerinin bulunmaması su kaynaklarımızı kullanılamayacak derece kirletmektedir. Asar Deresi, Büyük Melen ve Küçük Melen Çayındaki kirlilik açıkça görülmektedir. Uzun yıllar özellikle alıcı ortam olarak kullanılan su kaynakları serbest mal olarak değerlendirilmiş, üretime katkısının maliyeti sıfır olmuştur. Daha sonraları tabii kaynaklarla birlikte ekonomik gelişmenin de sona ereceği korkusu ile uluslararası platformlarda su gibi doğal kaynakların korunması için çaba göstermeye başlanmıştır. Kaynak kullanımı ve çevre yönetimi konuları ekonomik gelişmenin önemli bir unsuru olan doğal kaynakların gelecek kuşaklara da aktarılması gerektiği düşüncesi ile önem kazanmaya başlamıştır. Kırsal ve Kentsel Yerleşim Alanları Köy yerleşimlerinde oluşan kirlenme günlük insan faaliyetleri ile atölye düzeyindeki küçük işletmelerden kaynaklanmaktadır. Kırsal kesimler genel olarak atıksu toplama ve arıtma sistemleri yapımı yaygın değildir. İlimizde de Akçakoca Belediyesi ve Düzce Belediyesi dışında hiçbir Belediyenin atıksu arıtma tesisi bulunmamaktadır. Atıksular genellikle sağlıksız ve yetersiz fosseptik sistemleri ile toplanmaktadır. Bu sistemlerin sızıntıları yüzey suları ve akarsular aracılığı ile taban, göl ve deniz sularına ulaşarak kirlenme meydana getirir. Kullanılmış sular, su yataklarına gerekli tedbirler alınmadan boşaltıldığından pek çok su yatağı kullanılmaz hale gelmiştir. Arıtma tesisi olmaksızın inşa edilen kanalizasyon sistemlerinin derelere boşaltıldığı göz önüne alındığında su kirliliği probleminin ne kadar ciddi boyutlarda olduğu görülebilir. Evlerde, tarımda ve sanayide kullanılan su miktarı her geçen gün artarken bu ihtiyaçları karşılamak için kullanılan rezervler azalmaktadır. Düzce İlinin Ankara ve İstanbul gibi iki metropolün arasında olması karayolu taşımacılığını özendirmiş, ulaşım imkanları geliştirilmiş ve ulaşım sektörünün gereksinimi olan yan sanayi ve küçük sanayi kuruluşlarının sayısı artmıştır. Ayrıca çok sayıda dinlenme ve konaklama tesisleri inşa edilmiştir. Söz konusu tesislerin kapasiteleri yüksek olup, herhangi bir kanalizasyon sistemi ve arıtma tesisi bulunmamaktadır. Evsel atıksular bölgenin jeolojik yapısından dolayı sızdırmalı fosseptiklerde biriktirilmektedir. Bu nedenle atıksular yer altı suyuna karışmaktadır. Bununla birlikte fosseptiği bulunmayan bazı tesislerin atıksuları yüzeysel akışla en yakın dereye ulaşmaktadır. Katı atık depolama alanları su kaynaklarını kirleten önemli bir diğer kirletici kaynaktır. Çöp depolama yerleri, dere kenarlarına kurulduğundan yağışlı ve sığ yeraltı suyu yataklarına sahip olan İlimizde çok büyük kirlenme problemi meydana getirmektedir. İlimiz sınırlarındaki belediyelerin düzenli depolama alanları bulunmamaktadır. Çöpler gelişigüzel dere kenarlarına dökülmekte veya doğal çukurlara dökülerek yakılmaktadır. Endüstriyel Kirleticiler Sanayi tesislerinin sıvı atıkları sosyal tesislerde kullanılan sular, soğutma suları ve işletme ve üretimde kullanılan sulardan meydana gelir. Kullanılmış su kalitesi sanayinin tipine ve kullanma şekline göre değişiklik göstermesine rağmen kontrol edilebilme olasılıkları daha yüksektir. İlimiz sınırları içerisinde bulunan irili ufaklı 307 adet sanayi kuruluşu genellikle kentlerin yakınında tek tek veya gruplar oluşturmaktadır. 9 adet sanayi kuruluşunda endüstriyel atıksu arıtma tesisi, 6 adet sanayi kuruluşunda ise evsel atıksu arıtma tesisi bulunmaktadır. 91 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tarım ve Hayvancılık İlimiz tarım bölgesindedir ve tarımsal etkinlikler önemli bir kirlenme kaynağıdır. Tarımda kullanılan hayvansal ve kimyasal gübreler ile tarım ilaçlarının ancak belli bir kısmı bitkiler tarafından kullanıldığından geriye kalan kısmı yüzey ve taban suları yoluyla akarsu, göl ve denizlere ulaşmakta, insan, bitki ve hayvan sağlığını tehdit etmektedir. Hayvancılık, tarımsal etkinlikler dışında ele alındığında ayrıca bir kirlenme kaynağı olarak gözlenmektedir. D.3.3 Göller, Göletler ve Rezervuarlarda Kirlilik Bu konuda bir çalışma yapılmamıştır. D.3.4 Denizlerde Kirlilik Bu konuda bir çalışma yapılmamıştır. D.4 Su ve Kıyı Yönetimi, Strateji ve Politikaları Düzce İlinde kullanılan doğal kaynak suyu, Düzce'nin güneyinde 6 km mesafedeki Beyköy beldesine bağlı Uğur Suyundan sağlanmaktadır. İçme – kullanma suyu, 600mm çapında asbest borularla 8 km. uzaktaki içme suyu arıtma tesisine iletilmektedir. Arıtma tesisine giren ham su miktarı, 1.100-1.200 lt/sn’dir. Tesiste arıtılan ham su miktarı ise 330350 lt/sn civarındadır. tesisine alınan içme suyunun arıtıldıktan sonra 1000’lik, 600’lük ve 300’lük çelik borularla şehir merkezine dağıtımı yapılmaktadır.Toplam şebeke uzunluğu 830 km’dir. Arıtma tesisinden şebekeye gönderilen su miktarı ise 250-300 lt/sn’dir. İçme suyu şebekesi 2030 yılı nüfus projeksiyonuna göre projelendirilmiş; 1998 yılında büyük bir kısmının yapımı tamamlanmıştır. Kalan bölümlerin yapımı devam etmektedir. Şebeke halen teknik olarak çalışır durumdadır ve eskiyen kısımları yoktur. Ancak şebekedeki asbest boruların esneme payı olmadığından küçük sarsıntılarda deforme olmakta ve kırılmaktadır. Kent bütününde su gereksinimi bulunmamaktadır. Gereksinim duyulan su miktarı bugün 250-300 lt/sn olup, bu miktar gelecek için 500-600 lt/sn olarak hesaplanmıştır. Düzce ilinde kanalizasyon şebekesi 1968 yılında tamamlanmıştır. Şebekenin 400 km.’si kent merkezinde 200 km.’si kalıcı konutlarda olmak üzere toplam 600 km uzunluğundadır. Kent merkezi ve civarındaki yerleşim yerlerinin yaklaşık yüzde 15'i fosseptik kullanmaktadır. Düzce kent merkezinin kanalizasyon şebekesi depremlerden sonra hasar görmesine rağmen yapılan çalışmalarla işlevini sürdürmektedir. Düzce Merkez ilçedeki biyolojik atık su arıtma tesisi ise 07.07.1993 tarihinde işletmeye açılmıştır. Kapasitesi 600 m3/saat, buna karşın atık suyun ortalama debisi günümüzde 800 m3/saattir . Atık su şehir şebekesinden cazibe ile tesise gelmekte; arıtmadan sonra Mamure köyü yakınında Küçük Melen deresine deşarj edilmektedir. Tesisin kurulu gücü 600 KW/saat, günlük ortalama elektrik tüketimi 24000 KW/saattır. Arıtma işleminden günde 3-5 ton arıtma çamuru, 16000 ton da arıtılmış atık su çıkmaktadır. Özellikle kalıcı 92 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU konutlar da şebekeye bağlandıktan sonra tesis yetersiz hale gelmiştir. Düzce Belediyesi ile İller Bankası arasındaki görüşmeler devam etmekte olup, gerçek debi tespitinden sonra ilave tesis yapılması veya kalıcı konutlar bölgesine ayrı bir atıksu arıtma tesisi yapılması planlanmaktadır. Akçakoca İlçesinde İller Bankası tarafından yapılmış olan 46 km uzunluğunda kanalizasyon şebekesi mevcuttur. Yağmur suyundan ayrı çalışmaktadır. İlçedeki yerleşim yerinin yaklaşık yüzde 3-4'ünde kanalizasyon şebekesi bulunmamaktadır. Bu alanlarda fosseptik kullanılmaktadır. Merkez ilçe dışında atık su arıtma tesisi bulunan tek ilçe merkezi Akçakoca’dır. Tesis 07 Mart 2002 tarihinde hizmete girmiştir. Tesisin kapasitesi 120 lt/sn, kentin atık suyunun ortalama debisi ise 28 lt/sn’dir. Arıtılmış su Çarşı deresine deşarj edilmektedir. Günlük çalışmada tesis 2 ton katı atık ve 2.400 ton da arıtılmış su üretmektedir. Günlük elektrik tüketimi ortalama 21.500 kW/ saattir. Biyolojik tipteki arıtma tesisinin işletme giderlerinin yüksek olması nedeniyle, yılda sadece turizm mevsiminde 6 ay çalıştırılması, kış aylarında ise çalıştırılmaması planlanmıştır Ancak yerleşim yerinin yüzde 15-20'sini oluşturan bölgenin atık suyu, arıtma tesisine verilememektedir. Cumayeri İlçesinde ilk kanalizasyon, 1981 yılında yapılmıştır. Yaklaşık 20 km. olan şebeke, ana arterlerde beton kanalizasyon şeklinde yapılmış ve doğrudan Büyük Melen Çayı'na deşarj edilmiştir. Daha sonraki dönemlerde şebekeye ilaveler yapılarak ana artere bağlanmıştır. Hiç bir arıtma yapılmamaktadır. Çilimli İlçesinde tekniğine uygun kanalizasyon şebekesi bulunmamaktadır. Şebeke, gereksinilen yerlere proje olmaksızın döşenmiştir. İlçedeki yerleşim yerinin yaklaşık % 10’luk bölümü de, bu şebekeye bağlı değildir. Bu bölümlerde fosseptik kullanılmaktadır. İlçenin arıtma sistemi de yoktur. Atık, yerleşim merkezine 1,5 km mesafedeki çökeltme havuzuna, daha sonra da 2 km mesafedeki eski Melen yatağına deşarj edilmektedir. Gölyaka İlçesinde projeli kanalizasyon şebekesi, 1997 yılında % 75 düzeyinde tamamlanmıştır. Şebekenin geri kalanı ile depremde hasar gören kısımlarında onarım çalışmaları tamamlanmıştır. Kanalizasyon şebekesinin uzunluğu toplam 28 km’dir. Kot farkı nedeniyle şebekeye bağlı olmayan yerler de mevcuttur. Şehir içinde bir mahallede kanalizasyon hattı bulunmamaktadır. Burada fosseptik kullanılmaktadır. Atık su arıtması bulunmamaktadır. Atık, dinlendirme havuzundan sonra yerleşim alanına 2,5 km uzaklıktaki Büyük Melen Çayı'na deşarj edilmektedir. Gümüşova İlçesinde kanalizasyon şebekesi, belediye imkanları ile projesiz yapılmıştır. 1996 yılında hazırlanan kanalizasyon projesine ise bu tarihten sonra kısmen uyulabilmiştir. Kanalizasyon şebeke uzunluğu 1.500 metre’dir. Yerleşmenin bazı bölgelerinde fosseptik kullanılmaktadır. Fosseptik kullanımı yaklaşık yüzde 2-3 düzeyindedir. Kanalizasyon arıtma tesisi bulunmayan Gümüşova’da atık su, yerleşim yerine 100m. uzaktan geçen dereye deşarj edilmektedir. Kaynaşlı ilçesinde kanalizasyon şebekesi yapılmasına 2003 yılı Ekim ayında başlanmıştır. %20 si tamamlanmıştır. Çalışmalara devam edilmektedir. Yığılca ilçesinde 1960'dan bu yana kullanılan ve yağmur suyu ile kanalizasyonu toplayan yaklaşık 7.5 km. uzunluğunda tek bir sistem bulunmaktadır. Mevcut yapısı ihtiyaca 93 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU cevap vermekten uzaktır. Arıtma sistemi yoktur. Atık, Melen Çayı'na ve Ahmetçiler Deresi'ne deşarj edilmektedir. Boğaziçi Beldesi’nde çalışır durumdaki toplam kanalizasyon ağı uzunluğu 9 km, Konuralp’te 23 km’dir. Beyköy’de ise kanalizasyon şebekesi yoktur. Düzce ilindeki köylerin yüzde 5’i, kanalizasyon altyapısına sahiptir. Merkez ilçe köylerinin beşinde (yüzde 4) kanalizasyon şebekesi mevcuttur. Akçakoca'da beş köy (yüzde 12), Cumayeri' nde iki köy (yüzde 10), Kaynaşlı' da bir köy (yüzde 5), Yığılca'da iki köy (yüzde 5) olmak üzere toplam 15 köyün kanalizasyon sistemi mevcuttur. Merkez ilçede yağmur suyu ve kanalizasyon ayrı sistemde toplanmaktadır. Yağmur suyu şebekesi kentin ana eksenlerinde oluşturulmuştur. Şebeke, 35 km’si kent merkezinde, 100 km’si kalıcı konutlarda olmak üzere toplam 135 km’dir. Akçakoca’da çalışır durumdaki yağmur suyu drenaj ağının toplam uzunluğu 9 km.dir. yağmur suyu ve kanalizasyon ayrı sistemle çalışmaktadır. Akçakoca, Gümüşova, Gölyaka ilçelerinde de yağmur suyu ve kanalizasyon aynı sistemle çalışmaktadır. Herhangi bir sorun yaşanmamaktadır. Cumayeri ve Yığılca ilçesinde yağmur suyu ve kanalizasyon aynı sistemde toplanmakta ve zaman zaman şebekede kapanmalara yol açmaktadır. Kaynaşlı İlçesinde yağmur suyu ayrı sistemde toplanmaktadır Çilimli İlçesinde tekniğe uygun kanalizasyon şebekesi bulunmamaktadır. İlimizde kurulmuş olan ve sanayi kuruluşlarının yapımı devam eden 1. Organize Sanayi Bölgesinde Atıksu Arıtma Tesis bulunmamaktadır. Organize Sanayi Bölgesinde endüstriyel atıksu oluşturan sanayi kuruluşu bulunmamaktadır. Atıksu Arıtma Tesisi yapılması için Organiza Sanayi Bölgesi Müdürlüğünden Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeli gereğinde İş Temrin Planının sunulması ve Atıksu Arıtma Tesisinin yapılması istenmiştir. Ayrıca atıksu Arıtma Tesisi olmayan Belediyelerinde İş Temrin Planlarını sunmaları ve atıksu arıtma tesislerini yapmaları istenmiştir. D.5. Su Kaynaklarında Kirlilik Etkenleri İlimizde yüzeysel su kaynaklarındaki kirliliği incelemek için 2005 yılı ocak ayı itibarı ile aylık periyotlar halinde su numunesi alınarak analizleri yaptırılmaktadır. Çalışmalar 2005 yılı aralık ayında bitecek olup ilimizdeki yüzeysel su kaynaklarının kirlilik haritası çıkarılacaktır. Alt başlıklardaki bilgiler 2005 yılı çevre durum raporunda açıklanacaktır. 94 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU D.5.1. Tuzluluk D.5.2. Zehirli Gazlar D.5.3. Azot ve Fosforun Yol Açtığı Kirlilik D.5.4. Ağır Metaller ve İz Elementler D.5.5. Zehirli Organik Bileşikler D.5.5.1. Siyanürler D.5.5.2. Petrol ve Türevleri D.5.5.3. Polikloro Naftalinler ve Bifeniller D.5.5.4. Pestisitler ve Su Kirliliği D.5.5.5. Gübreler ve Su Kirliliği D.5.5.6. Deterjanlar ve Su Kirliliği D.5.6. Çözünmüş Organik Maddeler D.5.7. Patojenler D.5.8. Askıda Katı Maddeler D.5.9. Radyoaktif Kirleticiler ve Su Kirliliği Kaynaklar: 1-Köye Yönelik Hizmetler Müdürlüğü, 2004 2-DSİ Düzce Sulamaları Şube Müdürlüğü, 2004 3-İl Sağlık Müdürlüğü, 2004 4-İl Gelişme Planı Çevre ve Mekansal Gelişme Sektörü Raporu -Prof .Dr.Yusuf TATAR-2002 95 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU E. TOPRAK VE ARAZİ KULLANIMI E.1 Genel Toprak Yapısı Düzce ovasının akarsularının çevresi dışında kalan taban bölümünün tamamı topoğrafik bakımdan geniş ve nispeten az eğimli bir taban arazisi karakterinde olup, I. Yetenek sınıfında bulunan aluviyal topraklar ile kaplıdır. Bunun dışında akarsuların çevresinde kumlu, çakıllı ve molozlu ırmak taşkın yatakları ve koluviyal topraklar, Efteni Gölünün kuzey ve kuzeybatısında ise aluviyal sahil bataklığı yer almaktadır. Devlet Su İşleri tarafından bölgede yapılan çalışmalar sonucu büyük bir bölümü sulanabilir duruma getirilen ova toprakları, tarımsal etkinlikler için uygun ortam oluşturmaktadır. Düzce ovası ve eşik alanlarında 16.404 ha alanda sulu tarım, 37.173 ha alanda ise kuru tarım yapılmaktadır.(TOPRAK-SU, 1983) Genel olarak sulu tarım arazilerinden oluşan ova tabanı, günümüzde ulaşım ağlarının ovanın ortasından geçmesi ve inşaat kolaylığı sağlamasından dolayı yerleşimler ve sanayi tesisleri tarafından işgal edilmektedir. Arazi kullanımı konusunda büyük çelişkiler yaşanan ülkemizde, I. II. ve III. yetenek sınıfında bulunan toprakların yaklaşık % 2’sini içeren Düzce ovasının, yaklaşık 25.000 hektarlık bölümünün I. sınıf ve sulanabilir arazi olması, tarım için uygun bir ortam yaratmakta ancak, I. sınıf araziler sanayi ve yerleşim alanları tarafından işgal edilirken, dağlık alanlarda bulunan ve tarıma uygun olmayan arazilerdeki ormanlar yok edilerek tarım yapılmaya çalışılmaktadır. Düzce’deki arazi kullanım kabiliyet sınıfı Tablo E.1’de gösterilmiştir Tablo E.1. Düzce İli Arazisi Kullanım Kabiliyetleri Sınıfı (Ha) Toplam I Sınıf İ Sınıf Alan (ha) 259.300 24.269 8.148 Oran(yüzde) 99,98 9,36 3,14 Kaynak:İl Tarım Müdürlüğü, 2004 İI Sınıf 6.546 2,52 IV Sınıf V Sınıf VI Sınıf 17.548 376 26.769 6,77 0,14 10,32 Vİ Sınıf 157.796 60,85 VİI.Sınıf 11.034 4,25 Diğer 6.814 2,63 Tarihteki geçiş noktası olma özelliğini günümüzde de koruyan Düzce ovasının, Akçakoca yolu ile Zonguldak, D-100 devlet karayolu ve TEM otoyolu ile İstanbul, Ankara ve diğer iller ile bağlantısı bulunmaktadır. İstanbul- Ankara arasında yer yer mevcut olan otoyolun tamamlanması çalışmaları sırasında otoyolun ovanın tam ortasından geçmesi ve otoyol için gerekli dolgu malzemesinin ova tabanından sağlanması sonucu toplam 4.350 ha. I. sınıf tarım alanı doğrudan zarar görmüştür. Düzce ili gerçek alanının çok küçük kısmı I.sınıf tarım arazisidir (Tablo.E.1). Mutlak tarım alanı olarak tanımlanan I, II ve III.sınıf arazi toplamı da arazi varlığının sadece yüzde 15’ine ulaşmaktadır. Bu veriler ışığında tarım topraklarının korunmasına ilişkin çalışmaların Düzce için son derece önem taşıdığını söylemek gerekmektedir. 96 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Belirtildiği gibi, tarımsal faaliyet yapılabilecek toprak büyüklüğü 56.511 hektardır. Bu da İl’in gerçek alanının sadece yüzde 22’sinin tarım alanı olarak kullanılabilecek nitelikte olduğunu göstermektedir. Arazinin 111.146 hektarı yani yaklaşık yüzde 43’ü orman alanıdır. 7.932 hektarlık mera ve çayır alanı bulunan Düzce arazi varlığının kalan 39.536 hektarı tarım dışı arazidir. İlçeler bazında bakıldığında mutlak tarım alanlarının, ağırlıklı olarak Düzce Ovası çerçevesinde Merkez ilçede bulunduğunu söyleyebiliriz. Bunun yanında Çilimli, Gümüşova ve Gölyaka’nın ovada yer alan bölgeleri de tarıma elverişli alanlar olarak görünmektedir. Çok geniş olmamakla beraber Kaynaşlı ve Cumayeri de tarım alanlarına sahip ilçelerdir. Coğrafi özellikleri nedeniyle Yığılca ve Akçakoca elverişli tarım alanı konusunda dezavantajlıdırlar. Ancak Akçakoca ilçesi, mutlak tarım alanı olmayan arazisinde fındık üretimi yaparak bu dezavantajını bertaraf etmiş görünümdedir. Düzce İlinde Büyük Melen Havzası’nda Ova’da alüvyal ve kollüviyal topraklar, Efteni Gölü çevresinde hidromorfik alüvyal ve ırmak yatağı toprakları, dağlık alanlarda ise sarıkırmızı podsolik topraklar ile kireçli ve kireçsiz kahverengi orman toprakları bulunmaktadır. Düzce Ovası hiçbir kısıtlayıcı etmen olmadan yoğun olarak kullanılabilecek 1. Sınıf tarım arazisidir. Toprak-su’nun araştırmalarına göre bu nitelikte arazi Türkiye’nin sadece % 3’ünü kaplamaktadıriii. Bugün bu miktar azalmıştır. Büyük Melen havzasında dağlık alanlar ise iklimin uygunluğu nedeniyle çok çeşitli ve gür ormanlarla kaplıdır. Aluviyal Topraklar Ova çevresindeki akarsular tarafından yakın bir geçmişte bulundukları yerlere depolanan ve yaklaşık 336 km2 alan kapsayan bu topraklar, ova tabanında ve dar bir şerit halinde akarsu vadilerinde görülmektedir. Toprağı şekillendiren ve toprağa bir özellik veren olaylar için yeterli zaman geçmediğinden, bu genç toprakların profil horizonu yoktur. Akarsulara yakın olan araziler zaman zaman su baskınına uğramakta, ovanın güneyindeki alanlarda ise yüksek taban suyu bulunmaktadır. Alüvyal topraklar, tuzsuz, kireçli, orta derecede organik madde, yüksek fosfor ve fazla potasyum içeren, killi tınlı bünyede ve pH’ları nötr olan topraklardır. Düzce Ovasının taban kısmında bulunan aluviyal toprakların tamamına yakını I. Sınıf olduğundan, her çeşit tarıma uygun niteliktedir. Yalnız bu alanların arasında Doğanlı Köyünün kuzeyinde II., Büyük Melen suyunun ovadan çıktığı bölümde III. Derece, batıdaki Aksu deresinin ovaya girdiği bölümde IV. Yetenek sınıflarında araziler bulunmaktadır. 1. Yetenek sınıfındaki arazilerde toprakla ilgili herhangi bir sorun bulunmazken, diğer yetenek sınıflarında bulunan arazilerde drenaj, yüksek taban suyu ve su baskını tehlikesi, Aksu deresinin çevresinde bunlara ek olarak toprak yapısından kaynaklanan sorunlar ortaya çıkmaktadır. Ova tabanındaki I. Sınıf aluviyal topraklar, genel olarak sulu tarım arazilerinden oluşmaktadır. Ancak günümüzde bu alanlar, ulaşım ağlarının ovanın ortasından geçmesi ve eğimin yok denecek kadar az olması nedeniyle yerleşimler ve sanayi tesisleri tarafından işgal edilmektedir. Ova içerisinde küçük alanlarda bulunan, değişik yetenek sınıflarındaki aluviyal topraklardan Doğanlı Köyü kuzeyindeki alan orman, diğerleri ise kuru tarım amaçlı kullanılmaktadır. 97 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Kalkersiz Kahverengi Orman Toprakları Düzce Ovası’nı çevreleyen Dağların batı ve güney yamaçlarında geniş alanlar kaplayan kalkersiz kahverengi orman topraklarının, ana maddesi miosen ve pliosen’e ait kumlu kil taşı, kireçli kumlu killi veya çakıllı depozitlerdir. Yaprağını döken ağaçların altında görülen, kalkersiz kahverengi orman toprakları tınlı bünyede, tuzsuz, kireçli, orta derecede organik madde, orta fosfor ve fazla potasyum içeren, hafif derecede asitli topraklardır E.2 Toprak Kirliliği E.2.I Kimyasal kirlenme Düzce ovasında, 1994- 1995 yıllarında, 15000 ton/ yıl azotlu, 4785 ton/yıl fosforlu, 403 ton/yıl potaslı gübrenin kullanıldığı tespit edilmiştir. Yağışların bol olduğu bölgede fazla miktarda kullanılan gübreler, pestisitler vb. kimyasallar akarsu çevresindeki tarım alanlarından yeraltı ve yüzey sularına karışmakta ve taban suyunun yüksek olması nedeniyle yeraltı sularına da karışabileceği düşünülmektedir. Düzce köylerinde genellikle dere kenarlarına yapılan hayvan barınaklarına rastlanılmaktadır. Yağışlardan sonra hayvansal atıklar yüzey sularına karışabilmektedir. Bölgede önemli bir diğer kirletici etken de akarsu kenarındaki tarım arazilerinde kullanılan hayvansal gübrelerin, yağışlarla yüzey sularına karışmasıdır. Ayrıca taban suyunun yüksek ve alüviyal toprakların geçirgen olması nedeniyle yeraltı sularının kirlenmesi de söz konusudur. E.2.1.1 Atmosferik Kirlenme Atmosferde SO2, flor gazı ve florlu bileşikler, kükürtlü hidrojen, magnezit tozları, karbon tozları gibi partikül maddelerin ve ağır maddelerin ve ağır metallerin toprakta asitleştirmeyi arttırıcı, bazlarda fakirleştirici ve mikrobiyolojik aktiviteyi yok edici etkide bulunmasıdır. E.2.1.2 Atıklardan Kirlenme 20. yüzyılın son yarısında, teknolojik gelişmelere paralel olarak kentlerdeki sosyal ve çevresel sorunlar artmış, özellikle kentlinin alım gücünün yükselmesi, kentlerde çöp miktar ve çeşidi üzerinde etkili olmuştur. Çöp yığınlarının nitelik ve niceliğindeki değişmeler, sanayileşmiş ülkeleri sürdürülebilir kalkınma ilkeleri çerçevesinde bazı önlemler almaya zorlamış ve tüketimi azaltma, yeniden kullanım ile yeniden kazanım yönünde özendirici çalışmalar başlanmıştır. Ülkemizde 1960’lı yıllardan itibaren hızlanan sanayileşme ve kentleşmeye bağlı olarak, kentlerdeki katı atık miktarı ve içeriği değişmiştir. Sanayileşmiş ülkelerin kentsel gelişim sürecinde yaşadığı sorunlara karşı alınan önlemler ise planlı döneme geçişle başlamıştır. Bu durum diğer ülkelerde yaşanan sorunların, ülkemizde ortaya çıkmadan engellenmesi için bir örnek olmasına karşın, kentlerimiz çöp yığınları ile çevrelendikten ve çöpler kent yaşamı üzerinde potansiyel tehlike haline geldikten sonra, tepki- tedavi politikasının da etkisiyle çeşitli önlemler alınmaya başlanmıştır. 98 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Kentlerin hızlı büyümesi ile birlikte, katı atık depolama alanlarının yerleşim alanları içerisinde kalması, belediyeler tarafından gerçekleştirilen çöp toplama işlemlerinde kaynakta ayıklama ya da kuru yaş ayrımı yapılmadığı için depolama, imha ve geri kazanmada sorunlar ortaya çıkmaktadır. Buna ek olarak ülkemizde belli standartlara çöp toplama işlemi ve taşıma araçlarının bulunmaması, zaman ve işgücü kayıplarını doğurmaktadır. Nakil araçları ile bazı durumlarda çöp depolama alanlarında yapılan işlemlerden kaynaklanan gürültü, ayrışmalar sonucu oluşan kötü kokular ve gelişigüzel depolanan çöpler görsel açıdan çevresel sorunlara neden olmaktadır. Çöp alanları ve çevrelerinde barınan kuşlar, fareler, sinekler ve diğer hayvanlar mikrop ve çeşitli bulaşıcı hastalıkları çevreye yayabilmektedir. Zararlılar için kullanılan ilaçlar ekolojik dengeyi bozmakta, çöp sahalarından sızan suların özellikle yağışlar sonrasında yeraltı sularına karışması halk sağlığını tehdit etmektedir. Çöplerin gömülerek bertaraf edilmesi sırasında oluşan bazı gazlar (CH4, CO2, NH3, H2S) topraklarda çökme ve oturmalara neden olmakta, özellikle metan gazının hava ile temasında patlamalar meydana gelebilmektedir. Düzce ilinde katı atıklardan kaynaklanan sorunlar bölgenin ekolojik hassasiyeti dikkate alındığında büyük kentlerdeki sorunlarla benzerlik taşımaktadır. Düzce ve çevresinin 1970’li yıllardan sonra sanayiye açılmasıyla birlikte, hızlanan kentleşme sonucu, 1970-1990 yılları arasında kentsel nüfus % 20.4 oranında artmıştır. Günümüzde 100.000’e yakın kişinin yaşadığı kentte, çöplerin toplanması 210 kişi, toplam 15 adet kamyon, 1 traktör ve 1 kepçeden olaşan ekiple belediyenin ihale ettiği, özel bir şirket tarafından yürütülmektedir. Düzce’de toplam çöp miktarı ortalama olarak günlük 130 ton, aylık ise 4 000 ton civarındadır. Merkezin 2000 yılı nüfusuna (56.649) bölünürse, yıllık ortalama katı atık miktarı 2,49 kg/gün-kişi bulunur. Düzce’de kentsel katı atıkların depolandığı alanların belirlenmesinde jeolojik, topoğrafik, hidrolojik ve meteorolojik etütlerin hiçbiri yapılmadan değişik alanlarda gelişigüzel (düzensiz depolama) depolanan çöpler, 1992- 1997 yılları arasında Doğanlı köyünde Asar suyu kenarındaki karayollarına ait eski bir malzeme ocağına dökülmüştür. 1997 yılından itibaren çöpler Küçük Melen kenarında, belediyeye ait 40 dönümlük bir asfalt şantiyesinin 20 dönümlük bölümüne herhangi bir ayırma işlemi uygulanmadan dökülmektedir. Çöp dökme alanının en yakın yerleşime 4-5 km uzaklıkta olduğu belirtilmiştir. Kullanımına devam edilen depo alanlarının rehabilitasyonu ile ilgili ayrıntılı çalışmalar ise bulunmamaktadır. Düzce Belediyesi tarafından kullanılmak üzere Katı Atık Düzenli Depolama Sahası yer seçimi yapılmış olup, projelendirilmesi yapıldıktan sonra katı atıklar burada düzenli depolama işlemine tabi tutulacak ve eski çöp döküm sahasının rehabilitasyonu yapılacaktır. Düzce Belediyesinden alınan bilgilere göre, kentte yaşayan bazı kişiler tarafından kağıt ve metallerin bir bölümü çöp sahasından toplanmakta ve satılarak değerlendirilmektedir. Bu tür atıkların geri kazanma oranı %80- 90 civarındadır. Çöpler içerisinde bulunan plastik 99 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU artıklar ise çöp depolama alanlarına ulaştıktan sonra Belediye tarafından izin verilen kişiler tarafından toplatılmaktadır. İlimiz bünyesinde bulunan mevcut belediyelere düzenli depolamaya geçmeleri konusunda yazışmalar yapılmaktadır. Bu atıkların toprak yapısında meydana getirebileceği ağır metal birikimi ile ilgili bir çalışma ilimizde yapılmamıştır. 2001 yılında Çevre Bakanlığınca Düzce Merkez İlçe ve 7 ilçesi arasında “katı atık yönetim birliği” projesi hazırlanmıştır. Düzce Belediye Başkanlığı da Birlik Tüzüğü hazırlayarak İçişleri Bakanlığının onayına sunulmuştur. Onaydan sonra Birliğin çalışmalarına başlaması ve makul bir süre içinde katı atık sorunlarının düzene konulması beklenmektedir. E.2.2. Mikrobiyal Kirlenme Arıtılmadan alıcı ortama deşarj edilen endüstri ve şehir atık suları ile bu suların kirlettiği dere, ırmak, göl gibi kaynaklar önemli ölçüde toprak kirliliğine neden olmaktadır. Evsel atık suları arıtılmadan alıcı ortama deşarj edilmesi sonucu hastalık yapıcı mikroorganizmalar artmakta ve direk ya da besinler yoluyla insanlara ve diğer canlılara geçmektedir. Yapılan bilimsel araştırmalar, kirli sular nedeniyle verimli toprakların olumsuz etkilendiğini görtermiştir. Özellikle kanalizasyon atık suları taşıyan kaynaklardan yapılan sulama ile çeşitli sebze ve meyvelere ulaşan parazitlerin sağlığı olumsuz etkilediği görülmektedir. İlimizde de yerleşim alanlarının evsel atık su arıtma tesislerinin bulunmaması ya da verimli çalışmaması sonucu atık suların dereleri verilmesiyle sulama amaçlıda kullanılan derelerimiz kirlenmekte, sulama sonucu da verimli topraklarımız kirlenmektedir. E.3. Arazi E.3.1. Arazi Varlığı E.3.1.1. Arazi Sınıfları 259.300 ha genişliğindeki İl arazisinin arazi tipleri ve İlçelere göre dağılımı Tablo de gösterilmiştir. Toplam İl arazisinin yüzde 39’u tarım arazisi, yüzde 47’si ormanlık ve fundalık, yüzde 3’ü çayır ve mera, yüzde 10,10 tarım dışı arazidir. 100 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo E.2: İlçelerde Arazinin Kullanımına Göre Dağılımı (Ha) Tarım Alanı Orman ve F. Çayır ve Mera Tarım Dışı Miktar Yüzde Miktar Yüzde Miktar Yüzde Miktar Yüzde Miktar Yüzde 1999 2000 Merkez 101,400 40.937 40,7 32.977 30,6 45.124 40,6 3.268 41,2 12.071 30,5 Akçakoca 46.300 20.712 20,6 19.411 24,4 15.433 13,9 462 5,8 9.693 24,5 Cumayeri 8.660 5.864 5,8 4.381 5,5 2.553 2,3 101 1,3 142 0,4 Çilimli 9.100 6.155 6,1 4.697,3 5,2 1.300 1,2 1.155 14,6 490 1,2 Gölyaka 18.700 6.950 6,9 6.877 9,8 11.300 10,2 104 1,3 346 0,9 Gümüşova 11.040 5.118 5,1 5.596 7 5.628 5,1 160 2 134 0,3 Kaynaşlı* 20.260 1.775 3,9 Yığılca 64.100 14.950 14,8 12.705 13,6 29.808 26,8 2.682 33,8 16.660 42,1 TOPLAM 259.300 100.686 100 88.419 100 111.146 100 7.932 100 39.536 100 Kaynak: Bolu Tarım İl Müdürlüğü Yıllık Faaliyet Raporları (1999’a kadar olan veriler). *Kaynaşlı ile ilgili arazi kullanımı bilgileri, Düzce’den ayrılıp ilçe olması nedeniyle henüz netleşmemiştir. Bu değerler ise sadece alan çalışması sonuçlarına dayalıdır ve Düzce rakamlarından çıkartılması gerekmektedir. İlçeler Alan (Ha) Şekil E.1. Düzce İli Arazi Kullanım Kabiliyeti Sınıfları Haritası Genel arazi kullanımı içinde, kullanılan tarım alanları 2000’de yüzde 12 oranında azalmış görünmektedir (Tablo E.2). Bunun yanında önemli noktalardan biri toprak kabiliyet sınıflamasında görülen tarıma uygun alan ile (56.511 hektar) tarım amaçlı kullanılan alan (88.419 hektar) arasındaki büyüklük farkıdır. Bir anlamda tarıma uygun olmayan alanlar 101 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU tarımsal faaliyete konu olmaktadır. Bunun açıklayıcı değişkeni büyük ölçüde fındık dikimi için kullanılan alanlardır. Bunun irdelenmesi iki açıdan önemlidir. Birincisi zaten tarım alanlarının amaç dışı kullanımı yaygınlaştıkça, tarımsal üretim, mutlak tarım alanı dışına zorlanmaktadır. Bu ise uzun dönemde verimlilik üzerinde olumsuz etki yapmaktadır. Verimliliği artırmak için yoğun kimyasal katkılar kullanımı nedeniyle, toprak kirliliği ve gıda güvenliği konusunda yeni sıkıntılar ortaya çıkacaktır. İkincisi ise, tarım dışı alanların tarıma açılmasının zamanla orman alanlarında yaratacağı olumsuzluktur. Bu durumun devamı, hızla ormansızlaşmadır ve sonuçta gerek iklim gerek çevre üzerinde olumsuzluklar yaratacaktır. Şekil E.2. Düzce İli Arazi Kullanım Haritası E.3.1.2. Kullanım Durumu Düzce il sınırları içindeki 105.564 hektar ormanın yüzde 94’ü koru ormanı, yüzde 6’sı ise baltalık ormandır (Tablo E.3). Koru ormanının yüzde 92’si verimli koru ormanıdır. 102 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo E.3. Saha ve Niteliklerine Göre İlçelerde Orman Alanları Toplam Orman Alanı (Ha) Normal Bozuk Düzce Merkez 32.971 3.805 Akçakoca 15.628 1.324 Cumayeri 965 1.902 Çilimli 1.120 480 Gölyaka 10.251 2.088 Gümüşova 4.978 2.341 Kaynaşlı 11.043 805 Yığılca 28.608 3.725 TOPLAM 105.564 16.470 Kaynak: Düzce İl Gelişim Planı, 2004 Koru Ormanı (Ha) Normal Bozuk 29.571 1.673 15.628 1.283 353 3 167 142 9.816 1.431 3.822 957 11.043 756 28.608 1.870 99.008 8.115 Baltalık Orman Alanı (Ha) Düzce İli topraklarının kullanım türlerine göre dağılımı Tablo E.4’de verilmiştir. 103 5.630 41 2.511 1.291 1.092 2.540 49 1.855 14.911 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Şekil E..3. Düzce İli Arazi Kullanım Şekli Haritası 104 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo E.4. Arazi Kullanım Türleri FAALİYET TÜRÜ ALANI (HA.) Tarım Arazisi 253.745 Çayır - Mera 101.620 Ormanlar 590.451 Yerleşim Alanlar (Meskun) 24.557 Kullanılmayan (Göl, Bataklık, Taşlık) 89.073 Sanayi Alanı 554 TOPLAM 1.120.000 Kaynak : Düzce Orman Bölge Md. Orman Ürünleri ve Yatırım Projesi TOPLAMA ORANI ( %) 22.7 14.4 52.7 2.2 8 100.00 Düzce il merkezi ve yakın çevresinde yer alan topraklar, toprak kabiliyeti açısından alüvyal, koalüvyal, gri kahverengi padsolik kahverengi orman, kestane rengi ve kalkersiz kahverengi orman toprakları olarak altı gruba ayrılır. Bu toprak grupları eğim, toprak kalınlığı, taşlık erozyon, nem ve ıslaklık, kaya, topografya ve yüzey akım engelleyici faktörleri göreli olarak içermekte ve bu görelilik derecesine bağlı bulunarak arazi kullanma sınıflarını oluşturmaktadır. (I, II, II, IV, VI, VII). MTA tarafından Düzce kentini çevreleyen Düzce Ovası ölçeğinde yapılmış alan çalışması, toprak yapısı ve kabiliyeti ile ilgili olarak aşağıdaki tamamlayıcı bilgileri vermektedir. Çalışma alanının kuzeybatısı arazi kullanım kabiliyeti açısından IV. Ve VII. Kategoriyi oluşturmaktadır. Toprak derinliği taşlık ve eğim yönünden çok şiddetli tahditleri içermektedir. Özel birkaç bitki türü için uygun sürümle tarım yapılabilir. VII. Kategori de toprak sığlığı, taş, kaya, eğim erozyon gibi çok şiddetli önleyici faktörleri içermektedir. Tarımsal yönden ekonomik değildir. Buna karşın zayıf mera ve orman ağaçları dikimi için elverişlidir. Kuzeydoğu kesiminde ise, arazi kullanma kabiliyeti çeşitlilik göstermektedir. I. Kategori vadi tabanlarında bulunmaktadır. Bölgede üretilen her türlü bitkiyi yetiştirmeye elverişli, düz, düze yakın, iyi drene olmuş, kolay işlenebilir derin ve verimli arazilerdir. III. Kategori toprak, topografya ve yüzey akımına ait şiddet önleyici faktörlere sahiptir. VI. Kategori de diğer kategorilerdeki tehdit faktörlerine sahiptir. Çoğunlukla mera veya ağaçlık alanlar olarak kullanılabilirliği olan arazilerdir. VII. Kategori birçok sınırlandırıcı faktöre ek olarak, tarımsal açıdan ekonomik değildir. E.3.2. Arazi Problemleri İlimizde genelikle ağır bünyeli olan ova topraklarının renkleri siyah, kahverengi ve bu renklerin tonlarında olup, bünyeleri kumlu tından kile kadar değişmektedir. Derin bir gövdeye sahip topraklar % 2- 5 oranında kireç içermekle birlikte çok geniş alanlarda kireç yağmurlarla yıkanarak profilin 90 cm derinlerine inmiştir. Bünyesinde kireç bulunan topraklar ovanın doğu, batı ve güneydoğu ve orta bölümlerinde yer almaktadır. Ova topraklarında tuzluluk ve sodyumluluk sorunları bulunmamaktadır. Toprak geçirgenlikleri 1353,2 ha arazide 0.50 cm/s, 4423.9 ha arazide 0.50-0.30 cm/sn, 3263. 3 ha arazide 0.30-0.13 cm/s, 66,6 ha arazide ise 0.13 cm/sn’nin altındadır. Sulanabilir I., II. Ve III. Sınıf arazi toplamı 21 313 ha, IV. Sınıf sulanamayan arazi toplamı ise 1987 ha alan kaplamaktadır. 105 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Alüvyal topraklar grubuna dahil edilen kumlu, çakıllı ve molozlu ırmak taşkın yatakları, Küçük Melen suyunun taşkın yatağında bulunmaktadır. Bu akarsuyun yatağının geçtiği yerlerde, ince bir şerit halinde yer alan bu topraklar VIII. Yetenek sınıfı olup, yaz aylarında sular azaldığında ortaya çıkmaktadır. Toprak materyali bulunmadığından vejetasyon örtüsü olmayan bu alanlardan malzeme (kum ve çakıl) alımı yapılmaktadır. Efteni Gölü’nün kuzeyindeki yaklaşık 370 hektar büyüklüğündeki hidromorfik topraklarda yüksek taban suyu, sel basması ve drenaj sorunları bulunmaktadır. Kaynaklar: 1-İl Gelişme Planı Çevre ve Mekansal Gelişme Sektörü Raporu -Prof .Dr.Yusuf TATAR-2002) 2-İl Tarım Müdürlüğü, 2004 3-Düzce Ovasında Yerleşimlerin Doğal Kaynaklara Etkisi(Mansuroğlu, Yücel, Akıncı Kesim, A.İ.B.Ü.) 4-Çevre Yönetimi Kapsamında Ülkemiz Kentlerinin Katı Atık Sorununun Düzce Örneğinde İrdelenmesi (Mansuroğlu, Uzun) 5-Çevre Düzeni Planı Araştırma Raporu, 2004 6-Düzce Valiliği Coğrafik Bilgi Sistemi, 2004 106 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU F. FLORA – FAUNA VE HASSAS YÖRELER F.1 . Ekosistem Tipleri F.1.1.Ormanlar F.1.1.1. Ormanların Ekolojik Yapısı Düzce Orman İşletme Müdürlüğü ormanlık alanları Doğuda Bolu İli ve Yığılca ile Güneyde Mudurnu ve Gölyaka İlçeleri Kuzeyde Karadeniz, batıda ise hendek İlçesi ile sınırları olup Gümüşova, Cumayeri, Çilimli, Kaynaşlı ilçelerini kapsayacak şekilde dağılış göstermektedir. Kuzey, kuzeydoğu ve kuzeybatı daki ormanlar yapraklı türlerden oluşmaktadır. Ormanlarda asli ağaç türü kayın, meşe, gürgen, kestane ve yapraklı türlerdir.Kuzey ormanların rakımı 250m.’den başlayıp 100m.ye kadar çıkabilmektedir.Yetişme muhiti ortamı Karadeniz iklimi karakteristik özellikleri vardır. Bunun yanı sıra güneyde yüksek rakımlara çıkıldıkça yapraklı türlerden ibreli türlere geçilmekte, Göknar ve sarıçam türlerinin hakim olduğu 1700 m rakıma kadar çıkan ibreli orman bulunmaktadır. Topografik ve hidrolojik yapı olarak; genelde püskürük, tortul ve metoforik kayalardan oluşmaktadır. Şekillerde ortası ova oldukça verimli (tarmsal açıdan) topraklara sahip daha sonra yükselmeye başlıyan bir arazi yapısı ve bütün olarak bakıldığında çorak bir yapıya sahiptir.Bu da havzadan hava sirkülasyonunun yok denecek kadar azalması sonucunu getirmektedir. F.1.1.2 İlin Orman Envanteri Düzce İlinde biri merkez diğerleri Yığılca, Gölyaka, Akçakoca ilçelerinde olmak üzere 4 Orman İşletme Müdürlüğü bulunmaktadır. Ormanların toplandığı alanlar ve bu alanların niteliklerine göre işletmelere göre dağılımı Tablo F.1 de gösterilmiştir. Tablo F.1: Düzce İline Bağlı İlçelerin Ormanlık Durumunu Gösteren Saha Envanteri KORU İşletmesi BALTALIK Ağaç ürü Normal Bozuk Normal Akçakoca Kn.M.Gn. 16985 20 Düzce Kn.M.Gn.Çs 44689 4618 4658 Gölyaka Kn.M.Gn.Çs 15167 1479 Yığılca Kn.M.Gn.Çs 32015 718 Kaynak : Bolu Orman Bölge Müdürlüğü, (2004) 107 Bozuk 4722 Ormanlık Alan Ha 17005 58597 16646 32733 Açıklık Alan Ha 24368 65878 10731 17431 Toplam Alan Ha 41373 124475 27377 50164 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo F.2: Düzce ili Devlet Ormanlarından Yapılan Üretimin İşletmeler Bazında Dağıiımı İşletmesi Yılı Tomruk Maden Direk m3 m3 2002 34016 6 Düzce 2003 14894 2004 16533 1 2002 23544 384 Gölyaka 2003 11866 70 2004 14313 101 2002 6780 Akçakoca 2003 6690 3 2004 7242 7 2002 13461 48 Yığılca 2003 18557 46 2004 15460 75 Kaynak : Bolu Orman Bölge Müdürlüğü, (2004) Sanayi Kağıtlık m3 12259 6912 7920 8674 5403 8348 1168 1754 2404 2425 3806 4876 Lif yonga Ster 14267 11319 18200 6490 6300 4773 2519 2013 908 274 923 2235 Yakacak Odun Ster 23390 23954 23652 2303 2682 1839 3417 5886 4812 2216 3039 2185 F.1.1.3 Orman Varlığının Yararları Çevresel Hizmetler: • Çığ düşmesi, sel toprak erozyonu vs. karşı koruma • Tatlı suların kalitesinin, miktarının ve düzenin korunması • Yerel çevresel fonksiyonları (ses ve kirliliğin emilmesi) • Güneş kirlenmesinin toplanması • Global iklimsel fonksiyonlar Muhafaza Hizmetleri: • Biyolojik çeşitlilik • Yaşlı bitki örtüsü • El değmemiş alanlar ve doğal ormanlar • Bilimsel değerler • Kültürel, tarihsel ve arkeolojik değerler • Estetik ve doğal güzellik değerleri • Dini ve manevi değerleri Eğlence Hizmetleri • Kara ve su avcılığı • Rekreasyonel faaliyetler • Diğer uğraşlar • Turizm F.1.1.4 Orman Kadastrosu ve Mülkiyet Durumları Düzce İşletmesi; İşletme hudutlarında kalan alanlarda bilim ve fen bakımından orman özelliğini kaybettikten sonra orman rejimi dışına çıkarılan yaklaşık 2364 Ha. Saha mevcuttur.(2/B sahası) bu sahalarda 187 Ha. Yerleşim alanı olarak 795 Ha. Fındıklık, 860 Ha. Tarım Arazisi, 521 Ha. İse otlak ve yaylak olarak kullanılmaktadır. 108 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Akçakoca İşletmesi; Akçakoca Orman İşletme Müdürlüğü hudutları içerisinde orman rejimi dışına çıkarılan 4930 Ha. Alan mevcut olup bu alanların tamamı fındıklık olarak kullanılmaktadır. Gölyaka İşletmesi ; Gölyaka Orman İşletme Müdürlüğü sınırları içerisinde orman rejimi dışına çıkartılan 719 Ha alan olup (2/B sahası) bu alanın 2 Ha’ ı yerleşim alanı, 269 Ha’ ı fındıklık ve 441 Ha’ı tarım arazisi olarak kullanılmaktadır. Yığılca İşletmesi ; Yığılca Orman İşletme Müdürlüğü Sınırlar içerisinde kalan ve 2/B ile orman sınırı dışına çıkarılan alanlar 609 Ha.dır.Bunun 531 Ha.fındıklık, bahçelik, meyvelik olup 56 Ha’ı ise tarla vasfında kullanılmaktadır. F.1.2. Çayır ve Meralar Yurdumuzda çok geniş yer kaplayan çayır ve meraların ; toprak ve su muhafazası, su toplama havzası,pınar ve memba sularına kaynak olması,tabii fauna ve av hayvanlarına barınak olması,hava kirliliğini azaltması, bölgede rekreasyon alanı sağlaması gibi önemli fonksiyonları vardır. Düzce ilinde çayır ve mera alanlarının toplamı 7.932 ha. dır. Bu değer, İl alanının % 3,05’ini oluşturmaktadır. Türkiye’de çayır ve mera alanının 21.505.168 ha ve ülke alanına oranının da % 27,60 olduğu dikkate alınırsa, Düzce İli’nin çayır ve mera alanı bakımından fakir olduğu açıkça görülür. F.1.3.Sulak Alanlar Bu başlıkla ilgili ayrıntılı bilgiler F.4. bölümünde verilmektedir. F.1.4. Diğer alanlar (Stepler vb.) İlimizde yukarıda belirtilen dışında farklı ekosistem tipleri bulunmamaktadır. F.2 .Flora F.2.1. Habitat ve Toplulukları Düzce ilinde egemen bitki örtüsü ovada yapılan kültür bitkileri ve ormanlardır. Ormanlarda egemen ağaç türleri kayın, gürgen, kestane, ıhlamur, dişbudak, meşe, kızılağaç, karaağaç, kavak, köknar ve sarı çam’dır . Düzce ovasını çevreleyen bitki örtüsü çeşitlilik göstermektedir. Ormanlar, verimlilik derecesine göre altı gruba ayrılmaktadır. Buna ek olarak, bozuk çamlık, baltalık alanlar, ağaçlandırma alanları ve orman içindeki açık alanlar tarım ve mera alanları örtüyü tamamlayan bitki üniteleridir. 109 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU MTA tarafından Düzce Ovası ölçeğinde yapılmış bir alan çalışmasına göre; Düzce Ovası’nın kuzeybatısında iç kesimlerde oldukça dik eğimde baltalık alanlar, geniş yer kaplamaktadır. Orman III. dereceden, VI. dereceye kadar verimlilik içermektedir. Açık alanlar azdır. Kuzeydoğu kesiminde ise bozuk çamlık ve açık alanlar batıya göre çok daha büyük alanlar kaplamaktadır. Baltalık orman örtüsü kuzeydoğu uç kesiminde oldukça geniştir. Çalışma alanının doğusu ise bozuk çamlık, açık alanlar ve baltalık alanların serpilişiyle kuzeydoğu kesimini andırmaktadır. Orman II. dereceden, IV. dereceye kadar verimlilik içermektedir. Düzce ovası güneyi ise orman verimlilik derecesi açısından II. dereceden, IV. dereceye kadar farklılık göstermektedir. Açık alanlar, bu kesimin batısı dışında, az yer kaplamaktadır. Düzce ve yakın çevresinin bitki örtüsü toprakla insan faktörü arasında bir denge unsuru oluşturmaktadır. Orman örtüsü can kaybını ve birçok ekonomik zararı önleyici bir faktördür. Ayrıca yağış rejimini düzenleyici bir rol oynamaktadır. Karadeniz Bölgesinin zengin ve çeşitli doğal örtü özellikleri Düzce İli’nin büyük bölümünde de gözlenmektedir. Hareketli coğrafi yapı, bitki nitelikli ve niceliklerinde de değişiklikler yaratır. Kıyı kesimlerde dar bir şerit, maki bitki toplulukları ile kaplıdır. Yaz kış yeşilliğini koruyan söz konusu bodur bitkilerin başlıcaları katran ağacı, çeşitli fundalar, sumak, taflan kızılcık, tespih ve sarmaşık türleridir. Maki şeridinin yanında yer yer orman ağaçlarının kıyıya dek sokulduğu da gözlenebilir. Kıyı şeridinden hemen sonra gelen sıradağlarda ormanlar başlar. Burada orman örtüsünü ağırlıkla kayın oluşturmaktadır. Gürgen, kestane türleri, ıhlamur, çınar, meşe, adi kızılağaç, yabani fındık, dişbudak, beyaz söğüt, titrek kavak bu kesimdeki öbür ağaçlardır. Yapraklı orman şeridinde orman altı bitki örtüsü oldukça zengindir. İğne yapraklı ağaçlara doğudaki dağlık kesimde daha çok rastlanır. 600 m. yükseltiden sonra, bu tür ağaçlar orman ağaçları içinde ağırlık kazanır. Birinci çöküntü alanı olarak anılan Düzce Düzlüğü ve doğusu, ormanın önemli oranda yok edildiği ve kültür bitkilerinin egemenliğinin arttığı bir yöredir. Tütün ekimine elverişli bu alanda ormanın azalmasına karşılık, doğuda Yığılca yöresinde ormanlar ağırlığını korumaktadır. İkinci Dağlık alan, özelikle kuzeye bakan yamaçlar sık bir orman örtüsü ile kaplıdır. Bu orman alanında kayın türü egemendir. Gürgen, kestane, ıhlamur, meşe, dişbudak, karaağaç, kızılağaç, kavak, köknar ve sarıçam, rastlanan öbür ağaçlardır. Bu alanda orman altı bitki örtüsü de daha zengindir. Dağların güneye bakan yamaçlarında ise ağaç türlerinde belirli değişmeler gözlendiği gibi, orman altı bitki örtüsü de zayıftır. Düzce yöresini güneyden çevirerek İç Anadolu’dan ayıran Köroğlu Dağları kurakçıl ormanlarla kaplıdır. Kuzey ve güney yamaçlarındaki dağ sırasında yaygın ağaç türleri gürgen ve kayındır. Yüksek kesimlerde ise iğne yapraklı orman örtüsü artar. 1450 m. den alçak kesimlerde karaçam, daha yukarılarda sarıçam, doruklarda ise yer yer 2150 metreye değin 110 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU köknar görülür. Güney yamaçlarda ise ormanlar ancak akarsu vadileri boyunca uzanır ve meşe türleri izlenerek bozkır bitkilerine geçilir. Köroğlu Dağlarında orman altı örtüsü genellikle cılızdır. Türkiye’nin Eu-Siberian, Mediterrenean ve İrano-Turanien gibi üç ayrı fitocoğrafik bölgenin birleştiği yerde bulunması floristik zenginliklerin başlıca sebeplerindendir (Davis, 1973). Bu bakımdan bir çok bitkinin gen merkezi durumundadır. Türkiye’de mevcut 7000’den fazla bitki türünün yarıdan çoğu Karadeniz Bölgesindedir. Bu bitkiler Doğu Karadeniz’de ılıman iklim ve bol yağış nedeniyle 2200 m. yükseltiye kadar, Batı Karadeniz de ise 1900-2000 m.lere kadar çeşitli türlerde yer alırlar. Karadeniz kıyısındaki dar şeritte maki olarak adlandırabileceğimiz bitki türleri yer alır. Kıyı şeridinden sonra gelen dağ sıraları zengin orman türleri ile kaplıdır. İkinci dağ sıralarının kuzeye bakan yamaçları sık orman örtüsü ile kaplıdır. Üçüncü bölümü oluşturan Köroğlu dağlarında yağış azlığı daha kurakçıl bir orman örtüsünün yer almasına neden olur. Bu bölümde alçaklarda kayın ve gürgen ağaçları yer alır. Yükseklerde 1450 m.ye kadar karaçam daha yükseklerde sarıçam ve köknar ağaçları görülür. Orman örtüsü olarak Açık tohumlulardan (Gymnosperm); iğne yapraklı türleri içeren Çamgiller (Pinaceae) familyasına ait; Sarıçam (Pinus silvestiris), Karaçam (Pinus nigra) ve köknar (Abies bornmülleriana) ağaçlarının meydana getirdiği saf ve karışık ormanlar doğal olarak bulunmaktadır. Ayrıca; Kapalı tohumlulardan (Angiosperm) Fagacea familyasına ait Kayın (Fagus oriantalis), Meşe (Quercus robur) ağaçlarının meydana getirdiği saf ve karışık ormanlar ile bunun yanı sıra Ihlamur (Tilia tomentosa), Kestane (castanea sativa) , Yabani Fındık (coryllus avellana), Titrekavak (Populus tremula), Kızılağaç (Alnus gulitinosa), Söğüt (Salix alba), gibi ağaçlar da yukarıda ifade edilen ormanlar içinde tek tek ya da gruplar halinde bulunur. Hem yapraklı hem de iğne yapraklı orman kuşağında dağınık olarak, orman gülü (Rhododendron pontıcum), ılgın (tamarix nobilis), Şimşir (bulux sempervirens), Alıç (creataegus oxychanta), Ardıç (juniperus sabina) gibi çalı ve ağaçcıklar bulunur. Orman içi boşluklarda gramine ve legümünöze familyasına ait otsu bitkiler; ayrık otu (agropyron repens), Böğürtlen (rubus), Kuşburnu (Rosa canina), Şerbetçiotu, adi fiğ ve bunların yanısıra mantarlar, Isırgan Otu (urtica), Siğil Otu (heliotropium), Ayı Gülü (paenoia), Kekik (thymus), Papatya (matricaria hamomilla), Ahududu (rubus idavus), Nane (mentha), At Kuyruğu Otu (guisetum aruonse), Çoban Püskülü, Eğrelti, Sütleğen, Tarla Sarmaşığı (convolvulus arvensis), Papatya (anthemis coelopoda ssp. Bourgaei), Hardal Otu (sinapis alba), Sütleğen (euphorbia peplis), Karahindiba (taraxacum officinale), Ebegümeci (malva sylevestris), Çuha Çiçeği, Yabani Çilek, Geven ve Likenler vardır. Yapılan araştırmalara göre Türkiye’de 3200 adet endemik bitki türü yetişmektedir. Bu endemik türlerden 203’ü Karadeniz bölgesinde bulunmaktadır. F.2.2. Türler ve Populasyonları Düzce İli genel flora özellikleri incelendiğinde 11 endemik bitki türünün mevcut olduğu görülmüştür. Ancak bu flora bölgesel türler arasında mevcut olup sadece lokal floraya 111 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU özgün değildir. Bunlar geniş yayılışlı ve popülasyon yoğunluğu yüksek olması sebebi ile Ulusal ve Uluslararası mevzuat gereği koruma altında değildir. Endemik olmayan ancak Bern Sözleşmesi gereği koruma altında bulunan Cyclamen coum ssp. Coum türü faaliyet alanı ve bölgede geniş yayılış göstermektedir. Bölge florasında bulunan endemik bitkiler aşağıda sıralanmıştır. • • • • • • • • • • • Lathyrus tukhtensis L. Czeczottianus Trifolium pannonicum var. Elongatum Jurinea pontica Onosma tauricum ssp. brevifolium Verbascum bithynicum Orobanche hadroantha S. cretica ssp. anatolica Asperula lilaciflora ssp. Phygia Galium fissurence Irıs purpurobracteata Ancak bu türlerin tamamı lokal floraya dahil değildir. Lokal florada tespit edilen endemik tür olarak Trifolium pannonicum var. Elongatum ve Verbascum bithynicum bulunmaktadır. Söz konusu türler lokal floraya dahil olmakla birlikte bölgede geniş bir yayılış göstermektedir. Proje sahasında yer alan hakim flora da üst örtü olarak; Açık tohumlulardan (Gymnosperm) köknar (Abies bornmülleriana), Kapalı tohumlulardan (Angiosperm) Fagacea familyasına ait Kayın (Fagus oriantalis) ve Meşe (Quercus robur) ağaçlarının meydana getirdiği saf ve karışık meşçereler bulunmaktadır. Bunun yanı sıra yer yer gruplar halinde veya tek tek Ihlamur (Tilia tomentosa), Kestane (castanea sativa), Yabani Fındık (coryllus avellana), Titrekkavak (Populus trmula) ve vadi tabanlarında Kızılağaç (Alnus gulitinosa) yer almaktadır. Proje sahasında yer alan hakim flora da alt örtü olarak; Orman Gülü (Rhododendron pontıcum), Karayemiş (prunus laurocerassus), Kızılcık (Cormus australis), Şimşir (buxus sempervirens), Alıç (creataegus oxychanta), Kuşburnu (Rosa canina), Böğürtlen (rubus), Funda (erica arborea), Ateş Dikeni (prycantha coccines) gibi çalı ve ağaççık formunda bitkiler bulunmaktadır. Bunun yanısıra otsu bitkiler olarak; Ayrıkotu (agropyron repens), Şerbetçiotu, Sakalotu, adi fiğ, mantarlar, Isırganotu (urtica), Siğilotu (heliotropium), Ayı Gülü (paeonia), Kekik (thymus), Papatya (matricaria hamomilla), Nane (mentha), At Kuyruğu Otu (guisetum aruonse), Similax, Lupinus, Çoban Püskülü, Eğrelti, Orman Sarmaşığı (hedera helix), Papatya (anthemis coelopoda ssp. Bourgaei), Hardal Otu (sinapis alba), Sütleğen (euphorbia paplis), Karahindiba (taraxacum officinale), Ebegümeci (malva sylvestris), Çuha Çiçeği, Yabani Çilek, Koyun Kıran (hypericum calcineum), Geven ve likenler, graminea ve legümünöze familyasına ait otsu bitkiler vardır. Faaliyet alanı üzerinde ulusal ve uluslar arası mevzuatla koruma altına alınan, nesli tükenmekte olan endemik flora türleri yoktur. 112 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU F.3. Fauna F.3.1. Habitat ve Toplulukları Düzce İlinde bu konuda bir çalışma yapılmamıştır. F.3.2. Türler ve Populasyonları Demirsoy (1996) tarafından kullanılan risk sınıfları: Demirsoy çalışmalarında Red Data Book’ta kullanılan kategori simgeleri ile verilmiştir. Bunlar: E: Tehlikede EX: Soyu Tükenmiş I: Taksonun durumu bilinmiyor K: Bilgi eksikliğinden dolayı taksonun durumu belirsiz. nt: Henüz takson tehlike altında değil O: Takson tehlike dışı R: Nadir “V” kategorisine girmeye aday V: Zarar görebilir. Soyu hızla tükenen ve önlem alınmazsa yakın gelecekte yok olma riski yüksek taksonlar Tablo F.3 : Memeli Hayvanlar (Mammalia) ADI TÜRKÇE ADI Crocidura leucondon Sivri burunlu kır faresi Crocidura suaveolens Sivri burunlu bahçe faresi Erinaceus concolor Kirpi Talpa caeca Köstebek Rhinolophus mehelyi Nalburunlu yarasa Myotis capaaccinii Uzun ayaklı yarasa Pipistrellus pipisttrellus Cüce yarasa Lepus europaeus Yabani tavşan Cricetulus migrotorius Cüce avurtlak Spalax leucodon Kör fare Ratturs rattus Siyah sıçan Rattus norvegicus Siyah sıçan Apedemus sylvatıcus Kahverengi sıçan Apedemus mystacinus Kayalık faresi Mus musculus Ev faresi Canis aureus Çakal Canis vulpes Tilki Mertes martes Ağaç sansarı Meles meles Prosuk Urcuss arctus Boz Ayı Sus scrofa Yaban Domuzu Kaynak: Çevre Düzeni Planı Araştırma Raporu, 2004 113 DEMİRSOY 1996 RİSK nt nt nt nt V V V nt nt nt nt nt nt nt nt nt nt nt R nt nt DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo F.4. Sürüngenler (Peptilia) ADI TÜRKÇE ADI Testudo greca Tosbağa Crytopodion kotschyi İnce parmaklı keler Anguis fragilis Yılan kertenkele Ophisaurus apodus Oluklu kertenkele Lacerta (podarcis) Duvar kertenkelesi Lacerta saxicola ssp tristis Kaya kertenkelesi (endemik) Lacartaviridis ssp meridionalis Yeşil kertenkele Ablepharus kitaibeli İnce kertenkele Typlos vermicularis Kör yılan Coluber caspius Hazer yılanı Eirenis modestus Uysal yılan Elaphe longissima Eskülap yılanı Elaphe situla Ev yılanı Natrix natrix ssp persa Yarısucul yılan Kaynak: Çevre Düzeni Planı Araştırma Raporu, 2004 DEMİRSOY 1996 RİSK nt nt nt nt nt I nt nt nt nt nt nt nt nt Tablo F.5. İki Yaşamlılar- Amfibiller (Amphibilia) ADI TÜRKÇE ADI Triturus karelini Pürtüklü semender Pelobates syriacus Toprak kurbağası Bufo bufo Siğilli kurbağa B. Viridis Gece kurbağası Hyla arborea Ağaç kurbağası Rana dalmatina Çevik kurbağa Kaynak: Çevre Düzeni Planı Araştırma Raporu, 2004 DEMİRSOY 1996 RİSK nt nt nt nt nt nt Türkiye’nin Kuşları (Kiziroğlu I, 1993)adlı kitaba dayanarak bazı kuş türlerinin “Red Data Book” kategorilerine göre tehlike sınırları aşağıdaki Tablo F.6’da verilmiştir. Kiziroğlu (1993) tarafından kuşlar için kullanılan risk sınıfları: A1:nesli tükenmiş veya tükenme tehlikesinde olan türler A1.1:soyu tükenmiş A1.2:tükenme tehdidi altında olan A2:şiddetli tehlikede olan A3:tehlikede A4:potansiyel olarak tehlike sinyali veren B:biyotoplarının yok olma riski ile risk altına girecek olan geçici olarak Türkiye’ye gelen türler B1:Anadolu’yu kışlak olarak kullanan ancak Anadolu’da üremeyen türler B2-B3:şiddetli tehlikede, tehlikede (yerel olmayan) Tablo F.6. Kuşlar (Aves) ADI CICONIIDAE Ciconia cıconıa ACCIPPITRIDAE Milvus nigrans Accipiter gentilis Circus cyaneus Butes rufinus Buteo buteo Aqila chrysactos TÜRKÇE ADI LEYLEKLER Akleylek YIRTICI KUŞLAR Karaçaylak Çakır kuşu Mavi doğan Kızıl şahin Şahin Kaya kartalı 114 RİSK DURUMU A3 A4 A3 A3 A2 A3 A3 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ FALCONIDAE F. tinnunculus F. noumannii F. peregrinus F. subbuteo F. columbarius F. vespertinus PHASIANIDAE Alectoris chukar Coturnix coturnix SCOLOPACIADE Scolopax rusticola COLUMBIADE Columba livia Columba palumbus Strestopelia decaocto Sterstopolia turtur CUCULIADE Cuculus canorus STRIGIDE Asio otus Otus scops Athena noctua CAPRIMULGIDAE Caprimulgus europeus APODIDAE Apus apus Apus melba MEROPİDAE Meros apiaster CORACIIDAE Coracias garrulus UPUPIDAE Upupo epops PICIADE Picus viridis Drycopus maritus D. major D. medius D. leucotos D. minor DOĞANGİLLER Kerkenez Kızıl kerkenez Gezginci doğan Delici doğan Güvercin doğan Kızılayak doğan TAVUKSULAR Kınalı keklik Bıldırcın ÇULLUKGİLLER Çulluk GÜVERCİNGİLLER Kaya güvercini Tahtalı güvercin Kumru Üveyik GUGUK KUŞLARI Guguk kuşu BAYKUŞGİLLER Kulaklı orman baykuşu İshak kuşu Kukumav kuşu ÇOBANALDATANLAR Çobanaldatan EBABİLGİLLER Ebabil Akkarın ebabil ARIKUŞUGİLLER Arıkuşu KUZGUNGİLLER Kuzgun ÇAVUŞKUŞUGİLLER Çavuşkuşu AĞAÇKAKANLAR Yeşil ağaçkakan Kara ağaçkakan Büyük alaca ağaçkakan Albaş ağaçkakan Aksırt ağaçkakan Küçük ağaçkakan ALAUDIDAE Calandrella rufescens Galerida cristata Alauda arvensis Eremophila alpestris HIRUNDINIDAE Hirundo rustica Ptyonpronge rupestris Delichon urbica MOTACILLIDAE Anthus campestris Anthus trivralis Anthus pratensis Anthus spinoletta Motacilla flava Motacilla cınerea Motacilla alba TROGLODYTIDIAE Tropladytes troglodytea PRUNELLIADE TARLAKUŞUGİLLER Bozkır toygarı Tepeli toygar Tarlakuşu Kulaklı tarlakuşu KIRLANGIÇGİLLER İş kırlangıcı Kaya kırlangıcı Pencere kırlangıcı KUYRUKSALLAYANGİLLER Kır incirkuşu Ağaç incirkuşu Çayır incirkuşu Dere incirkuşu Sarı kuyruksallayan Dağ kuyruksallayanı Ak kuyruksallayan ÇİTKUŞLARI Çitkuşu BOZBOĞAZGİLLER 115 ÇEVRE DURUM RAPORU A4 A3 A2 A3 B2 A2 A2 A4 A3 A4 A2 A2 A3 A3 A2 A4 A4 A2 A2 A2 A2 A3 A3 A3 A2 A4 A3 A3 A4 A3 A4 A4 A4 A3 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ Prunella modularis TURDIDAE Erithagus rubecula Lusciniz luscinia Luscinia megarhynchos Phoenicurus ochruros Phoenicurus Saxicola rubetra Saxicola torquata Oenanthe oenanthe Oenanthe hispanica Oenanthe isabellina Turdus merula Turdus pilaris Turdus philomelos Turdus iliacus Turdus viscivorus SYLVIDAE Locustella fluviatilis Acrocephalus sciirpaceus Hippolais olivetorum Hippolais icterina Hippolais pallida Sylvia melanocephala Sylvia hortensis Sylvia curruca Sylvia communis Sylvia atricapilla Phyloscopus collybita Regulus regulus Regulus ignicapillus MUSCICAPIDAE Muscicapa striata Ficedula hypoleuca Ficedula albicollis Ficedula semitorquata TIMILIDAE Panurus biarmicus PARIDAE Parus ater Parus caeruleus SITTIDAE Sitta europaea Sitta neumayer Sitta krüperi CERTHIIADAE Certhia brachydactyla RENIZIDAE Remiz pendulinus ORIOLIDAE Oriolus oriolus LANIIDAE Lanius collurio Lanius minor Lanius nubicus CORVIDAE Garrulus glandarius Pica pica Corvus monedula Corvus frugilegus Corvus corone cornix Corvus corax STURNIDAE Bozboğaz ARDIÇKUŞUGİLLER Narbülbülü Alacagöğüs Bülbül Ev kızılkuyruğu Bahçe kızılkuyruğu Kahvegerdan Karagerdan Kuyrukkakan Karakulak kuyrukkakan Toprakrenkli kuyrukkakan Karatavuk Ardıç Şarkıcı ardıç Kızıl ardıç Ökseotu ardıcı ÖTLEĞENLER Irmak ardıçkuşu Saz ardıçkuşu Zeytinlik mukalliti Sarı mukallit Gri mukallit Kabataş küçük ötleğen Orfe ötleğeni Akgerdan ötleğen Çalı ötleğeni Bahçe ötleğeni Cifs caf Altın tavukçuk Sürmeli altın tavukçuk SİNEKKAPANGİLLER Gri sinekkapan Kara sinekkapan Bantlı sinekkapan Yarım bant sinekkapan BIYIKLIBAŞTANKARALAR Bıyıklı Baştankara BAŞTANKARAGİLLER Çam baştankarası Mavi baştankara SIVACIKUŞLARI Sıvacı Kaya sıvacı Anadolu sıvacı AĞAÇTIRMAŞIKLARI Bahçetırmaşığı ÇULHAKUŞLARI Çulhakuşu ÇEKİRGEKUŞLARI Sarıasma ÇEKİRGE KUŞLARI Çekirgekuşu Karaalın çekirgekuşu Maskeli çekirgekuşu KARGAGİLLER Kestane kargası Saksağan Cüce karga Ekinkargası Leşkargası Karakarga SIĞIRCIKGİLLER 116 ÇEVRE DURUM RAPORU A3 A3 A3 A2 A2 - DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ Sturnus vulgaris Sturnus roseus PASSERIDAE Passer domesticus Passer hispaniolensis Petronia petronia FRINGILLIDAE Fringilla coelebs Serinus serinus Serinus pusillus Carduelis chloris Carduelis carduelis Carduelis spinus Carduelis cannabina Coccothraustes Corpodacus erythrinus Pyrrhula pyrrhula EMBERIZIDAE Emberiza citrinella Emberiza cirlus Emberiza cia Emberiza hortulana Emberiza melonocephala Emberiza calandra Kaynak: Kiziroğlu I, 1993 Sığırcık Pembe sığırcık SERÇEGİLLER Ev serçesi Bataklık serçesi Kayalık serçesi İSPİNOZLAR İspinoz Kanarya Kızılalın iskete Florya Saka Karabaş iskete Keten kuşu Kocabaş Karmen şakrağı Şakrak KİRAZ KUŞLARI Sarı kirazkuşları Çit kirazkuşları Kaya kirazkuşu Kirazkuşu Karabaş kirazkuşu Tarla Kirazkuşu ÇEVRE DURUM RAPORU A4 A4 A4 A4 A3 A3 A3 - Bern sözleşmesine göre koruma altına alınmış türler aşağıda verilmiştir. Memeliler; Dryomys Laniger, Canis Lupus Kuşlar; Podiceps auritus, Tachybaptus ruficollis, Podiceps nigricollis, Phalacrocorax pygmeus, Botaurus stellaris, Ixobrychus minutus, Nycticorax nycticorax, Ardeola ralloides, Egretta garzetta, Thareskionithidae familyasının bütün bireyleri, Anser erythropus, Oxyura leucocephala, Falconiformes takimi bütün bireyleri, Porzana porzana, Crex crex, Grus grus, Otis tarda, recurvirostra avosetta, Charadius Leschenaulti, Larus genei, Pterocles orientalis, Calamator glandarius, Strigiformes takımı bütün bireyleri, Caprimulgus eurpaeus, Upupo epops, Piciformes takımı bütün bireyleri, Melanocorypha bimucaluata, Calandrella rufescens, Hirundo daurica, Motalcilla cinerea, Prunella ocularis, Cercotrichas galactotes, Irania gutturalis, Oenanthe isabellina, Oenanthe oenanthe, Carduelis flavirostris, Carpodacus erythrinus, Emberiza cia, Emberiza schoeniclus Sürüngenler; Mauremys caspica, Testudo graeca, Lacerta parva, Ophisops elegans, Ablepharus kitabeli, telescopus fallax, Vipera xanthina İki yaşamlılar; Bufo viridris, Pelobates syriacus Bölgede yer alan amfibillerden çevik kurbağa (Rana dalmatina) ve sürüngenlerden kaya kertenkelesi (Lacerta saxicola ssp Tristis) Bern Sözleşmesi gereği koruma latına alınmıştır. Fakat bu türler proje sahası içinde yer almayıp lokal faunaya dahil değildir. Proje sahası üzerinde kurbağalar (maphibi), sürüngenler (reptil) ve risksınıfı düşük olan örtücü kuşlar familyasından serçelere rastlanmıştır. Proje sahası üzerinde fauna için önemli üreme alanları tespit edilmemiştir. Proje sahası üzerinde uluslararası mevzuatla koruma altına alınan herhangi bir tür olmadığı tespit edilmemiştir. Faaliyet esnasında su 117 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU deşarjı yapılmayacağı için sucul habitatın üreme hızında veya sayılarında herhangi bir azalma olmayacaktır. Faaliyet alanında öngörülen faaliyetin gerçekleştirilmesi yaban hayatı bakımından risk oluşturmamaktadır. Bununla birlikte bu hayvanların aynı ekolojik koşulları gösteren diğer bölgelerimizde de mevcut olması ve bu türlerin ekosistemde şu an için herhangi bir tehlike sinyali vermiyor olması projenin tesis edilmesine bir engel oluşturmamaktadır. Tatlısu Ekosistemi Tatlısu algleri sucul sistemlerin birincil üretici canlıları olarak bilinirler. Bu açıdan su sistemlerinde önemli rol oynarlar. Melen Sistemine İlişkin Fizibilite Raporu’nun hazırlık aşamasında alg türelerini belirlemek üzere Melen Çayı’ndan da örnekler alınmış: • • • Bacillariophyta sp. 16 adet, Chlorophyta sp. 4 adet, Cyanophyta sp. 5 adet, olmak üzere toplam 25 türe rastlanmıştır. Akarsu sistemlerinde zooplanktonlara, Melen Havzasında Chrinomidae türlerine rastlanmamıştır. Melen Çayı ve kollarındaki tatlı ve acı sularda Prosobracia’nın dört türüne ratlanmıştır. Bunlar, Thedoxsus fluviatidis, Viviparus conectus, Viviparus conectus, Viviparus costae ve Belgradiella carvernica türleridir. Melen Çayı’nda tatlısu plumonatlarına ait iki tür bulunmuştur. Bunlar : Galba truncatula ve Lymnaea stagnalis’tir. Balık türlerinin boyutları, belirgin özellikleri, üremeleri, habitatları, gıda kaynakları ve ekonomik değerlerine ait bilgiler Tablo F.9 de verilmiştir. Tablo F.7. İstasyonlara Göre Balık Türlerinin Dağılımı Gobio gobio Vimba vimba Alburnoides bipunctatus Leuciscus cephalus Phoxinus phoxinus Chalcalburnus chalcoides Cyprinus carpio Tinca tinca Scardinius erythrophthalmus Leuciscus borysthenicus Capoeta capoeta Rhodeus sericeus Barbus plebejus Alburnus oronthis Orthrias angorea Salmo trutta macrostigma Esox lucius Melen Çayı Melen Çayı Dokuz İstasyon 1 İstasyon 2 değirmen Deresi + + + + + Lahana Deresi Ilıcız Deresi + + + + + + + + + + + + + Darlık Barajının Aşağısı + + + Ilıcız Deresi’nin Yukarısı Gümüşova Deresi Gubi Deresi + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + 118 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ Silurus glanis Neogobius cyrius Mugil cephalus Acipeser sp. + + ÇEVRE DURUM RAPORU + + + + Kaynak: Çevre Düzeni Planı Araştırma Raporu, 2004 Tablo F.8. İstasyonlara Göre Balık Etüdü Sonuçlarının Özeti Balık Örnekleme İsatasyonu Balık Türlerinin Sayısı Melen Çayı Melen 1- regülatörün mansabı Melen 2- regülatörün membaı Dokuzdeğirmen Deresi- Melen Çayı’nın Kolu Lahana Deresi-Melen Çayı’nın kolu Ilıcız Deresi Ilıcız Deresi Darlık Barajı’nın aşağısı Ilıcız Deresi’nin Üzeri Diğer Dereler Gümüşova Deresi Gubi Deresi Nüfus Dağılımı Konusundaki Düşünceler 10 8 Balık sayısı açısından Vimbo vimbo türü Leuciscus cephalus ve Barbus plebejus türleri ile beraber en baskın türdür. Şaşırtıcı bir şekilde az sayıda Cyprinus carprio, C. Capoeta ve Silurus glanis yakalanmıştır L. cephalus en baskın türdür B. plebejus en baskın türdür 8 B. plebejus and L. Cephalus mevcut ana türlerdir 6 7 2 V. vimbo and L. Cephalus mevcut ana türlerdir L. cephalus and Chalcalburnus chalcoides mevcut ana türlerdir Bu bölgede az sayıda Leuciscus borysthenicus and Scarnidius erthophthalmus türleri yakalanmıştır 14 Sadece Phoxinus phoxinus türü bulunmuştur Temiz akan bir ancak sadece Salmo trutta macrostigma yakalanmıştır. Kaynak: Çevre Düzeni Planı Araştırma Raporu, 2004 1 1 Yapılan etudler büyük bir olasılıkla nehir yatağının kazılmış olması sebebiyle, Melen Çayı’nda çok zayıf bir sucul mikroflora ve fauna çeşitliliği olduğunu göstermiştir. Kayıot dönemi boyunca bütün örnek noktalarından alınan örneklere göre, nehir üzerinde ve kollarında toplam 20 balık türünün bulunmduğu belirlenmiştir. Toplam balık türü sayısının yüksek olduğu değerlendirmesine karşın, bu türlerin az bir nüfusagözlenmiştir. Özellikle Cyprinus carpio, C. Capoeta and Silurus glanis türlerine ait yakalanan balık sayısı beklenenden azdır. Mevcut balık türlerinin çoğu ticari kullanıma açıktır. Yerel balıkçılarla yapılan görüşmelerde, özellikle mercanbalığı’nın (Acipenser spp.) önerilen regülatör boyunca görüldüğü, son beş yıl içinde ancak bir – iki kez yakalanabildiği belirlenmiştir. F.3.3. Hayvan Yaşama Hakları F.3.3.1. Evcil Hayvanlar F.3.3.1.1. Sahipli Hayvanlar İlde bu konuda çalışma yapılmamıştır. F.3.3.1.2. Sahipsiz Hayvanlar İlde sadece Düzce Belediyesine ait hayvan barınağı bulunmaktadır. Barınağın Kapasitesi 100 adet tir. Haziran- Temmuz 2004 arası barınağa gelen hayvan sayısı 795 adet olup bunların içinden sahiplendirilen hayvan sayısı 258 adet ,kısırlaştırılan hayvan sayısı 56 adet ve Aşılama yapılan hayvan sayısı ise 127 adettir. 119 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU F.3.3.2. Nesli Tehlike Altında Olan ve Olması Muhtemel Evcil ve Yaban Hayvanlar İlde bu konuda çalışma yapılmamıştır F.3.3.3. Hayvan Hakları İhlalleri Düzce İlinde Kaçak avcılıkla mücadelede Doğa Koruma ve Milli Parklar Şube Müdürlüğünce 2004 yılı içinde 4915 sayılı Kara Avcılığı Kanuna Muhalefet suçlarından 4 tane kaçak avcı ya toplam 1.627.000.000.-TL ceza kesilmiştir F.3.3.4. Valilikler, Belediyeler ve Gönüllü Kuruluşlarla İşbirliği F.4. Hassas Yöreler Kapsamında Olup (*) Bölümdeki Bilgilerin İsteneceği Alanlar F.4.1. Ülkemiz Mevzuatı Uyarınca Korunması Gereken Alanlar F.4.1.1. 2873 Sayılı Milli Parklar Kanunu’nun 2, Maddesinde Tanımlanan ve Bu Kanunun 3. Maddesi Uyarınca belirlenen “Milli Parklar” , “Tabiat Parkları” , “Tabiat anıtları” ve “Tabiatı Koruma Alanları” TABİATI KORUMA ALANLARI 1. Alanın Resmi Adı : DEMİRCİÖNÜ TABİATI KORUMA ALANI Demirciönü TKA Efteni YHK Samandere Şelalesi T.A. Şekil F.1. Tabiatı Koruma Alanlarının Harita Üzerinde Gösterimi 120 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 2. Coğrafi Konumu ve Koordinatları : - Coğrafi Bölge İli İlçe Köyü Alanın Koordinatları - Rakım : Batı Karadeniz : Düzce : Akçakoca : Çayağzı : Enlemi : 41001’07’’ – 410 06’ 46 ‘’ Kuzey Boylamı : 310 08’28” – 310 19’ 40’’ Doğu : En Yüksek : 485 m En Alçak : 100 m 3. Alanı : 3.1. 3.2. 3.3. 3.4. Toplam Alan : 430 Ha (= 4,30 km2) Kara Yüzeyi : 4,30 km2 Su Yüzeyi : yok Kıyı Uzunluğu : yok 4. Alanın Açıklamalı Tanımı Demirciönü ve çevresinin Gürgen, kestane ve Meşe türlerinin yer yer saf , yer yer karışık mescereler oluşturduğu,optimum yayılış alanlarından doğal özellikleri bozulmamış bir örneğini teşkil etmesi,zengin bir alt flora ve yaban hayatı potansiyeline sahip bulunması ile nadir orman ekosistemi özelliği göstermektedir. Bu nadir orman ekosistemini, kaynak özelliklerinin korunarak bilim ve eğitim çalışmalarına sunmak ve doğal özelliği bozulmadan korunmasının sağlanmasının yanısıra, bu alanlardan günümüz insanın ve gelecek nesillerinin faydalanmasını sağlamak amacı ile “tabiatı Koruma Alanı” statüsüne alınmıştır. 5.Yasal Konumu : 2873 sayılı Milli Parklar Kanunun 3 üncü maddesi 2 nci paragrafına istinaden 12.04.1994 tarihinde MPG.MP.2DÖ.01-28 sayılı Bakanlık Olurları ile “Tabiatı Koruma Alanı olarak tefrik edilmiştir. 6.Yerleşim ve Nüfusları : Bölgede yerlesim alanı bulunmamaktadır. 7.Sosyo – Ekonomik – Kültürel – Tarihsel Özellikleri 8.Fiziksel Özellikleri 8.1. İklim Özellikleri: Sahada Batı Karadeniz İklimi hakimdir. Batı ve Kuzey rüzgarları etkilidir. Yağışlar her mevsimde görülmekle birlikte daha çok sonbahar aylarında yoğunlaşır. 8.2. Jeomorfoloji (Topografya vb.morfolojik özellikler) : 8.3. Jeoloji (Varsa sedimantoloji ile bilgiler de dahil) : Saha genel olarak polaozaik şiztlerle büyük kısmen krater şiztleri ve minimitli kalkerden ibarettir. 121 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 8.4. Hidroloji- Hidrojeoloji : Mfer dere, çam dere , kömürlüöz dere, demirci önü dere, sarp önü dere. 8.5.Toprak Yapısı : Derin kahverengi orman topraklarıhakim olup yer yer kalterli ve şiztli bloklar görülmektedir. 8.6. Flora ve Fauna : Sahadaki önemli bitki türleri, Doğu Kayını(fagus Orientalis Lipsky) Ak Gürgen(Carpinus Orientalis Miller),Meşe Türleri, Anadolu Kestanesi(Castanea sativa Miller), meşe, Kavak. Ihlamur,Kızılağaç, Yabani fındık, Orman Gülü, ayı üzümü. Böğürtlen(Rubus sp), kocayemiş orman sarmaşığı, ısırgan vd.çalı ve çayı otları, Sahadaki önemli yabani hayvanlarının türleri, Ayı,yaban domuzu, Tilki, Tavşan. Kurt, çakal, Karaca, keklik, Kartal, karga, yabani güvercin, atmaca. 9.Alan Kullanımının Mevcut durumu : Alanın Mülkiyeti Orman Genel Müdürlüğüne ait olup statüsü itibari ile sahada herhangi bir yapılaşma ve düzenleme yapılması mümkün görünmemektedir. 10.Mevcut Sorunlar :Demirciönü Tabiat Koruma Alanı’ nın içinde kalan Akçakoca – Alaplı sahil yoluna bitişik bölümde, tapulu ve 2/B maddesine bağlı olarak orman dışına çıkarılan araziler bulunmaktadır. TABİAT ANITLARI 1-Alanın Resmi Adı : SAMANDERE ŞELALESİ TABİAT ANITI 2-Coğrafi Konumu ve Koordinatları : - Coğrafi Bölge : Batı Karadeniz - İli : Düzce - İlçe : Merkez - Köyü : Samandere - Rakım : 750 m 3-Alanı : 10 Ha Toplam Alan : 10 Ha (= 0,10 km2) Kara Yüzeyi : 0.10 km2 Su Yüzeyi : yok Kıyı Uzunluğu : yok 4.Alanın Açıklamalı Tanımı : Samanderesi boyunca uzanan çavla, çağlayan ve cadı kazanı gibi ilginç doğal özellikler ile yer yer anıt ağaçların yer aldığı zengin ve bakir bitki örtüsüne sahip olması nedeniyle Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı tarafından 19 Aralık 1988 tarihinde “Doğa Anıtı” olarak ilan edilmiştir. 2873 sayılı Milli Parklar Kanunu” kapsamına alınan ve tescil edilen ilk Doğa Anıtı olan Samandere Şelalesi Düzce’nin güneydoğusunda 750 m. yüksekliktedir. Düzce’ye 25 km. uzaklıkta ve 10 Ha. büyüklüğündeki alana, orman yoluyla ulaşılmaktadır. Doğal olarak ardarda akan iki şelale ile Samandere deresi boyunca birbirini izleyen küçük şelaleler ilginç ve güzel bir görünüm oluşturmaktadır. 122 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Çevre köylerin şelaleden içme suyu almaya çalışmas, çevredeki ormanların yerini fındık plantasyonlarının alması ve alanın mesire yeri olarak kullanımı doğa anıtının su kaynaklarının bozulup kirlenmesine, bitkilerin ve doğal yapının bozulmasına yol açmaktadır. Bunlara ek olarak cadı kazanı çevresindeki kayalıklar üzerinde oluşmuş olan sarkıtların tehlike yaratması ve alanın fay hattı üzerinde bulunması nedeniyle 1996 yılında koruma alanının kullanımına sınırlar getirilmeye çalışılmıştır. 5.Yasal Konumu : 2873 sayılı Milli Parklar Kanunun 3 üncü maddesi 2 nci paragrafına istinaden 19.12.1988 tarihinde OGM-MP.1.T.A.E.2 sayılı Bakanlık Olurları ile “Tabiat Anıtı” olarak tefrik edilmiştir. 6.Yerleşim ve Nüfusları : Bölgede yerlesim alanı bulunmamaktadır 7.Sosyo – Ekonomik – Kültürel – Tarihsel Özellikleri 8.Fiziksel Özellikleri 8.1. İklim Özellikleri: Sahada Batı Karadeniz İklimi hakimdir. Batı ve Kuzey rüzgarları etkilidir. Yağışlar her mevsimde görülmekle birlikte daha çok sonbahar aylarında yoğunlaşır. 8.2. Jeomorfoloji (Topografya vb.morfolojik özellikler) : 8.3. Jeoloji (Varsa sedimantoloji ile bilgiler de dahil) : Saha genel olarak polaozaik şiztlerle büyük kısmen krater şiztleri ve minimitli kalkerden ibarettir. 8.4. Hidroloji- Hidrojeoloji : Mfer dere, çam dere , kömürlüöz dere, demirci önü dere, sarp önü dere. 8.5.Toprak Yapısı : Derin kahverengi orman topraklarıhakim olup yer yer kalterli ve şiztli bloklar görülmektedir. 8.6. Flora ve Fauna Alan çevresinde Fagus orientalis ile Carpinus spp. Başta olmak üzere, Abies nordmannianasubsp. Bormülleriana, Pinus nigra, Pinus silvestris, Castanea sativa, Tilia spp., Fraxinus spp., Platanus orientalis, Salix spp., Corylus spp. Ve Buxus senperviren, Euonymous spp., doğal bitki örtüsünü oluşturmaktadır. Çevredeki ormanlarda Geyik, Karaca, Taban Domuzu, Tilki, Kurt, Yaban Kedisi gibi hayvanlar, Tahtalı ve Atmaca gibi kuşlar, derelerde ise Alabalık, Sazan, ve Yayın gibi balık türleri bulunmaktadır. (Anonymous. Tarihsiz) 9.Alan Kullanımının Mevcut durumu : Alanın Mülkiyeti Orman Genel Müdürlüğüne aittir.Saha ziyaretçilere açık olup sahanın içinde dinlenme üniteleri mevcuttur. 10.Mevcut Sorunlar :Yol durumu; ilçe merkezine 26 km olup bu yol Beyköye kadar olan 9 km si asfalt olup kalan kısmı yol standartlarına uymadığı için ziyaretçi kapasitesini menfii yönden etkilemektedir. 123 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU F.4.1.2. 3167 Sayılı Kara Avcılığı Kanunu Uyarınca Çevre ve Orman Bakanlığı’nca Belirlenen “Yaban Hayatı Koruma Sahaları ve Yaban Hayvanı Yerleştirme Alanları” 1- Alanın Resmi Adı : EFTENİ GÖLÜ YABAN HAYATI GELİŞTİRME SAHASI 2-Coğrafi Konumu ve Koordinatları : - Coğrafi Bölge : Batı Karadeniz - İli : Düzce - İlçe : Gölyaka ve Merkez - Köyü : Hamamüstü, Göl ormanı, Hacıyakup, Açma, Kurtballıca, Keçiağılı ve Esen köyleri - Alanın Koordinatları : doğu ; 310 36’ 60” , batı; 310 34’ 15” boylamları güney ; 450 13’ 60” , batı; 450 17’ 10” enlemleri - Rakım : 115 m 3.Alanı Toplam Alan Kara Yüzeyi Su Yüzeyi Kıyı Uzunluğu : 580 Ha : 580 Ha (= 7,50 km2) : 5,00 km2 : 2,50 : 14 km 4.Alanın Açıklamalı Tanımı :Gölyaka – Gölormanı yolunun kuzeyinde yer alan Koruma Alanı, Hamamönü Köyü 2 no’lu okulundan başlayarak Hamamüstü Deresi’ni izleyerek Büyük Melen Çayı’na ve Orman Fidanlığı’na; Orman Fidanlığı’nın kuzey sınırındaki Uğursuyu kum ocağından tarla ve bahçe sınırlarını izleyerek Göl Ormanı 2 no.’lu okuluna ve bu noktadan itibaren Gölyaka – Gölormanı yolu ile sınırlanmaktadır. Batı Palearktik Bölge kuş göç yollarından Kuzeybatı – Güney (Trakya – Boğaziçi – İç Anadolu – Güneydoğu Anadolu) göç rotası üzerinde bulunan göç rotası üzerinde bulunan koruma alanı, kuşların konaklama ve kışlamalarına olanak sağlaması yanında sürekli yağış alan bölgede taşkın sularını bünyesinde toplaması nedeniyle önemlidir. (Kesim ve Mansuroğlu, 1996). Bu alanda 1992 yılında rehabilitasyon çalışmaları başlatılmıştır. Gölün su tutma kapasitesini artırmak ve fauna için yaşam ortamı sağlamak amacıyla sedde ve alanda doğal olarak bulunan Salix spp. Türleri ile ağaçlandırma çalışmaları yapılmaktadır. Bunlara ek olarak çevre halkının koruma çalışmalarını engelleyici tavırlar sergilemekte oluşu da koruma çalışmaları için önemli bir sorundur. Kesim ve Mansuroğlu (1996) efteni Gölü Yaban Hayatı Koruma Alanı’nda 150’den fazla küş türünün gözlenebileceğini ve bunların arasında nesli tükenmekte olan ya da Türkiye’de ender görülen kuş türlerin bulunduğunu belirtmektedir. 5.Yasal Konumu : 1992 yılında Kara Avcılığı Kanunu’ nun 17. ve 18.maddeleri uyarınca “Düzce – Efteni Gölü Su Kuşları Koruma ve Üretme Alanı”; 1996 yılında ise statüsü değiştirilerek “Efteni Gölü Yaban Hayatı Koruma Alanı” olarak kabul edilmiştir. 124 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 6.Yerleşim ve Nüfusları : Alanın çevresinde Hacıyakup, Hamamüstü, Kurtballıca, ve Keçiağılı köyleri bulunmaktadır. 7.Sosyo – Ekonomik – Kültürel – Tarihsel Özellikleri 8.Fiziksel Özellikleri 8.1. İklim Özellikleri: Düzce ili, Marmara Bölgesi iklimi ile Karadeniz Bölgesi iklimine geçiş bölgesinde bulunmaktadır. Üç tarafı dağlarla çevrili olmasına rağmen Efteni Gölü’nün kuzeyinde bulunan dağların fazla yüksek olmayışı nedeni ile Karadeniz ve Balkanlardan gelen hava akımlarının etkisi altında kalmasından dolayı Karadeniz iklimi hüküm sürmektedir. Balkanlar ve Marmara üzerinden gelen serin ve yağışlı cephe sistemleri ile sıcak hava cephe sistemleri Düzce’yi etkisi altına almaktadır. Bilhassa kışın Balkanlar ve Karadeniz üzerinden gelen soğuk ve yağışlı cephe sistemleri etkili olmakla birlikte yoğun yağmur ve kar yağışlarına neden olmaktadır. 8.2. Jeomorfoloji (Topografya vb.morfolojik özellikler) : 8.3. Jeoloji (Varsa sedimantoloji ile bilgiler de dahil) : Saha genel olarak polaozaik şiztlerle büyük kısmen krater şiztleri ve minimitli kalkerden ibarettir. 8.4. Hidroloji- Hidrojeoloji : Efteni Gölü’nün kurutulmadan önce 118,5 m yükseklikte ve büyüklüğünün 500 ha olduğu, hacminin de yaklaşık 20 milyon m³ olduğu belirtilmektedir. Ayrıca, gölü besleyen Küçükmelen, Karaköy Deresi, Küçük dere, Batak dere; güneyden Kovukkavlayan dere, cevizlik deresi; doğudan: Uğursuyu, Sakuçdere, Değirmendere; batıda Kürt dere ve Aksu dereleri nedeni ile 2500 ha’lık bir alanı etkisi altında bulundurduğu ve göl suyunun Efteni Gölü’nün kuzeybatısından çıkan Büyükmelen deresi ile Karadeniz’e boşaltıldığı bildirilmektedir. Efteni Gölü’nün su seviyesi, yağmurların başladığı ve Lodosla karların eridiği ilkbahar ve kış aylarında yükseldiği ve Büyükmelen yatağının yetersiz olması nedeni ile su fazlası gölden uzaklaştırılamamakta ve taşkınlara neden olduğu, Temmuz-Ağustos aylarında ise gölün suyu çekilmekte ve bataklık alanların oluştuğu belirtilmektedir (ŞAMANDAR 1989) 8.5.Toprak Yapısı : Derin kahverengi orman topraklarıhakim olup yer yer kalterli ve şiztli bloklar görülmektedir. 8.6. Flora ve Fauna Alan çevresinde Fagus orientalis ile Carpinus spp. Başta olmak üzere, Abies nordmannianasubsp. Bormülleriana, Pinus nigra, Pinus silvestris, Castanea sativa, Tilia spp., Fraxinus spp., Platanus orientalis, Salix spp., Corylus spp. Ve Buxus senperviren, Euonymous spp., doğal bitki örtüsünü oluşturmaktadır. Çevredeki ormanlarda Geyik, Karaca, Taban Domuzu, Tilki, Kurt, Yaban Kedisi gibi hayvanlar, Tahtalı ve Atmaca gibi kuşlar, derelerde ise Alabalık, Sazan, ve Yayın gibi balık türleri bulunmaktadır (Anonymous. Tarihsiz) 9.Alan Kullanımının Mevcut durumu : Alanın Mülkiyeti Hazineye aittir. 24 saat koruma yapılmakta olan sahada ,1 adet bekçi binası ve üç adet gözetleme kulesi bulunmaktadır. 125 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 10.Mevcut Sorunlar : Alanın koruma altına alınmasıyla, sınırların saptanması ve kamulaştırma işlemleri sırasında çevrede yaşayanların baskısı ile Maliye Bakanlığı tarafından koruma alanının mera olarak kullanılması şartı konularak ilan edilmesi, alanda yapılan koruma çalışmalarıyla büyük çelişki içindedir. Koruma alanı içersinde otlatılan ve zaman zaman başıboş olarak alana bırakılan büyükbaş hayvanlar, gölün su tutan bölümünü çeviren seddelere, ağaçlandırma çalışmalarına ve kuşlara zarar vermektedir. I. Seddenin patlaması, dikilen ağaçlardan, (2000 adet söğüt, 200 adet kızılağaç) özellikle söğütlerin hayvanlar tarafından yenmesi, su içine giren ve sazlık alanlarda başıboş dolaşan hayvanların kuş yuvalarına ve kuşlarınbesin kaynaklarına zarar vermesi su kuşları ile koruma alanındaki diğer fauna için en büyük tehlikeyi oluşturmaktadır. Özel araziler arasında bulunan Efteni Gölü Yaban Hayatı Koruma Alanı içerisinde Ziraat ve Orman fidanlıkları, Orman İşletmesi tomruk Deposu, Uğursuyu kıyısında kum ocağı tesisleri, alanı çevreleyen meralar, DSİ kurutma ve Sulama kanalları, seddeler, çevresinde ise yerleşim ve tarım alanları bulunmaktadır. Koruma alanının güneybatı sınırında araştırıcıların da kullanabileceği bir bekçi evi vardır. Koruma alanı çevresindeki bu yoğun kullanımlar ekolojik dengeyi bozucu etkilerde bulunmaktadır. Örneğin göle dökülen akarsulara boşaltılan evsel atıklar içerisinde bulunan deterjanlar belirli bölgelerde bulunmaktadır. Bu durum alanda yaşayan flora ve fauna için tehlike oluşturmaktadır. Kirlilik gözle görülür boyuttadır. Su içi bitkilerinin yerini yosunlar almıştır. F.4.1.3. 2863 Sayılı Kültürel ve Tabiat varlıklarını Koruma Kanunu’nun 2.Maddesinin “a – Tanımlar” Bendinin 1.,2.,, ve 5, Alt Bentlerinse “ Kültür Varlıkları”, “Tabiat Varlıkları”, “Sit” ve “Koruma Alanı” olarak tanımlanan ve Aynı Kanun İle 3386 Sayılı Kanunun (2863 Sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu’nun Bazı maddelerinin Değiştirilmesi ve Bu Kanununa Bazı Maddelerin Eklenmesi Hakkında Kanun ) İkgili maddeleri Uyarınca tespiti ve Tescili yapılan Alanlar Düzce İli’ndeki belli başlı tarihi ve kültürel taşınmaz çevre varlıklarının en fazla bulunduğu yer Merkeze bağlı Konuralp beldesi ile Akçakoca ilçesidir. Tarihi-kültürel varlıklar arasında halen kısmen ayakta duran ve turistik değeri de olan bir eser Konuralp’teki Roma dönemine ait Antik Tiyatro, diğeri ise Akçakoca’daki Cenevizliler döneminden kalan Ceneviz Kalesidir. Ceneviz Kalesi Akçakoca ilçe merkezinin 3 km batısında denize uzanmış burun şeklindeki bir falez üzerinde kurulmuştur. Deniz tarafındaki duvarları ile iç duvarları tamamen yıkılmış olan Kalenin sadece kara tarafındaki duvarlarının bazıları ayakta kalmıştır. Kalenin Cenevizliler tarafından yapıldığı ileri sürülmekle birlikte, bu durum tam olarak aydınlatılamamıştır. Antik Tiyatro (Prusias Tiyatrosu) M.Ö. 10-M.S. 20 yılları arasında inşa edilmiştir. Yapıldığı dönemin en görkemli eserlerinden biri olarak bilinmektedir. 77x100 m ölçülerinde bir oturma alanına sahiptir. Doğu Bithynia bölgesinde ayakta kalmış tek antik tiyatrodur. Taşınmaz varlıklar dışında çoğu Konuralp Müzesine yerleştirilmiş olan büst, heykel kaidesi, çeşitli sütunlar, mezar taşları, lahitler gibi, yine Roma döneminden kalma mermer çalışmaları da bulunmaktadır. Müzede ayrıca 1.825 adet arkeolojik, 456 adet etnografik, 3.837 adet de sikke olmak üzere toplam 6.118 taşınır eser sergilenmektedir. 126 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo F.9.Düzce İli’nde Bulunan Sit Alanları Sıra No 1 2 3 4 Sit Alanının Adı ve Yeri Merkez Prusias Ad Hypium Antik Yerleşim Yeri -Konuralp Prusias Ad Hypium Antik Yerleşim Yeri -Konuralp Mozayik Alan – Hamamaltı Mevki / Konuralp Nekropol+YerleşimYeri – Tepecik Mevki, Köyü/Konuralp Beyciler-Çavuşlar Nekropolü 1-Düzce Beyciler-Çavuşlar Nekropolü 1-Düzce Akçakoca Kentsel Sit Alanı - İlçe Merkezi, Akçakoca Kale Plajı Çevresi - Ceneviz Kalesi/Akçakoca Ceneviz Kalesi Çevresi - Akçakoca 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 Sit derecesi ve Tescil karar türü tarihi 1.D.Ark.Sit 02.07.1987 2.D.Ark.Sit 02.07.1987 1.D.Ark.Sit 02.07.1987 Aynalı 1.D.Ark.Sit. 18.10.1991 Tescil kararı no 3444 3444 3444 2014 1.D.Ark. Sit 3.D.ArkSit. 03.09.1999 03.09.1999 6370 6370 Kents.Sit 1.D.Do.Sit 3.D.Doğ.Sit+3. D.Ark.Sit 2.D.doğ.Sit 3.D.Ark.Sit 1.D.Ark.Sit 1.D.Doğ.Sit 02.06.1996 01.07.1996 01.07.1996 4637 4734 4734 Ceneviz Kalesi Çevresi - Akçakoca 01.07.1996 4734 Ceneviz Kalesi Çevresi - Akçakoca 01.07.1996 4734 Akkaya Bizans Yerleşmesi – Akkaya Köyü 16.10.1995 4221 Fakıllı Mağarası 16.10.1995 4221 Cumayeri Hamascık Tümülüsü – Hamascık Köyü 1.Dark.Sit 12.06.1998 5783 Kaynak: Bolu Müze Müdürlüğü, 2002. Kısaltmalar: Ark.- Arkeolojik, Kents.- Kentsel, Doğ.- Doğal . Tablo F.10. Düzce İli Taşınmaz Kültür ve Tabiat Varlıkları Dökümü ( 01.01.1998 itibariyle) Varlık Türü Merkez* Akçakoca Cumayeri Çilimli Gölyaka Gümüşova Yığılca Toplam Sivil Mimari Yapı Dini-Kültürel Yapı İdari Yapı Askeri Yapı Doğal Anıt Toplam 3 107 - - - - - 110 4 12 2 1 5 - 1 25 2 1** 10 1 4** 124 2 1 1 6 - 1 4 5 144 3 çınar 1 kestane ağacı Bolu Müze Müdürlüğü kayıtlarında yer almaktadır Kaynak : Bolu Valiliği, 1998b. (*) Kaynaşlı dahil (o tarihlerde Düzce’ye bağlı Bucak statüsünde olduğu için). (**) Burada doğal anıt kavramı ile anıt ağaçlar kastedilmiştir. Düzce ‘de Beçiyörükler köyünde 1 meşe; Akçakoca’da İl’de bulunan Türk dönemi başlıca tarihi eserler de aşağıda sıralanmışlardır: Merkez ilçe. Büyük Cami, Eski Mengencik Köyü Cami, Azmi Milli İlkokulu, Tarihi Konut (1 adet), Konuralp Hamamı, Konuralp Su Kemeri Ayakları, Konuralp Türbesi. Akçakoca. Orhan Gazi Cami, Korfa Cami, Fahriyan Cami, Evliya Cami; Belediye Hamamı, Arabacı Köyü Hamam Kalıntısı, Osmaniye Mahallesi Çeşmesi; Kara Secaattin Ahmet Dede Türbesi, Orhan Gazi Cami Haziresi, Osmaniye Mahallesi Mezarlığı (3 mezarlık), Orhangazi Mahallesi Mezarlığı, Tarihi Konut (107 adet Sivil Mimari Eseri). Cumayeri. Yeni Cami. 127 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Çilimli. Tepeköy Cami. F.4.1.4. 1380 Sayılı Su Ürünleri kanunu kapsamında Olan Su Ürünleri İstihsal ve Üreme Sahaları İlde Su Ürünleri İstihsal ve üreme Sahası bulunmamaktadır. F.4.1.5. 1/9/1988 Tarihli ve 19919 Sayılı Resmi Gazete’ de Yayımlanan Su Kirliliği Kontrol Yönetmeliğşi’nin 17 inci ve 1/7/1999 Tarihli ve 23742 Sayılı Resmi Gazete’de Yayımlanan Yönetmelikle Değişik 15.,19. Ve 20. Maddelerinde Tanımlanan Alanlar İlde yukarıda bahsi geçen yönetmeliklerde tanımlanan alanlar bulunmamaktadır. F.4.1.6. 2/11/1986 Tarihli ve 19269 sayılı Resmi Gazete’ de Yayımlanan Hava Kalitesinin Korunması Yönetmeliği’nin 49. Maddesinde Tanımlanan “Hassas Kirlenme Bölgeleri” İlde yukarıda bahsi geçen yönetmeliklerde tanımlanan alanlar bulunmamaktadır. F.4.1.7. 2872 Sayılı Çevre Kanunu’nun 9,Maddesi Uyarınca Bakanlar Kurulu tarafından “Özel Çevre Koruma Bölgeleri” Olarak Tespit ve İlan Edilen Alanlar. İlde “Özel Çevre Koruma Bölgesi” bulunmamaktadır. F.4.1.8. 2960 Sayılı Boğaziçi Kanunu’ na Göre Koruma Altına Alınan Alanlar F.4.1.9. 6831 sayılı Orman Kanunu gereğince Orman Alanı Sayılan Yerler. F.4.1.10. 3621 Sayılı Kıyı Kanunu Gereğince Yapı Yasağı Getirilen Alanlar F.4.1.11. 3573 Sayılı Zeytinciliğin Islahı ve Yabanilerin Aşılattırılması Hakkında Kanunda Belirtilen Alanlar F.4.1.12. 4342 sayılı Mera Kanununda Belirtilen Alanlar F.4.1.13. 30.01.2002 Tarih ve 24656 sayılı resmi Gazete’de yayımlanarak Yürürlüğe Giren “Sulak Alanların Korunması Yönetmeliği” nde Belirtilen Alanlar. İlimizdeki Sulak Alanlar F.4.2. Ülkemizin Taraf Olduğu uluslar arası Sözleşmeler Uyarınca Korunması Gereken Alanlar. F.4.2.1. 20/2/1984 Tarih ve 18318 sayılı Resmi Gazete’de Yayımlanarak Yürürlüğe Giren”Avrupanın Yaban Hayatı ve Yaşama Ortamlarını Koruma Sözleşmesi”(BERN Sözleşmesi) Uyarınca Koruma Altına alınmış Alanlardan “Önemli 128 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU deniz Kaplumbağası Üreme alanları”nda Belirtilen I. ve II. Koruma Bölgeleri. “Akdeniz Foku Yaşama ve Üreme Alanları” İlde bulunmamaktadır. F.4.2.2. 12/6/1981 Tarih ve 17368 sayılı Resmi Gazete’ de Yayımlanarak Yürürlüğe Giren “Akdeniz’ in Kirlenmeye Karşı Korunması Sözleşmesi” (Barcelona Sözleşmesi) Uyarınca Korumaya Alınan Alanlar İlde bulunmamaktadır. F.4.2.2.1. 23/10/1988 trihli ve 19968 sayılı resmi gazetede Yayımlanan “Akdeniz’de Özel Koruma Alanlarının Korunmasına Ait Protokol” Gereği Ülkemizde “Özel koruma Alanı” Olarak Belirlenmiş alanlar F.4.2.2.2. 13/9/1985 Tarihli Cenova Bildirgesi Gereği Seçilmiş Birleşmiş Milletler Çevre Programı Tarafından Yayımlanmış Olan “Akdeniz’de Ortak Öneme Sahip 100 Kıyısal Tarihi Sit” Listesinde Yer Alan Alanlar F.4.2.2.3. Cenova Deklerasyonu’nun 17. Maddesinde Yer Alan “Akdeniz’e Has Nesli Tehlikede Olan Deniz Türlerinin” Yaşama ve Beslenme Ortamı Olan Kıyısal Alanlar F.4.2.3. 14/2/1983 Tarih ve 17959 Sayılı Resmi Gazete’de Yayımlanarak Yürürlüğe Giren “Dünya Kültür ve Tabiat Mirasının Korunması Sözleşmesi”nin 1. ve 2. Maddeleri Gereğince Kültür ve Turizm Bakanlığı Tarafından Koruma Altına Alınan “Kültürel Miras” ve “Doğal Miras” Statüsü Verilen Kültürel, Tarihi ve Doğal Alanlar İlde bulunmamaktadır. F.4.2.4. 17/05/1994 Tarih ve 21937 Sayılı Resmi Gazete’de Yayımlanarak Yürürlüğe Giren “Özellikle Su Kuşları Yaşama Ortamı Olarak Uluslararası Öneme Sahip Sulak Alanların Korunması Sözleşmesi” (RAMSAR Sözleşmesi) Uyarınca Koruma Altına Alınmış Alanlar İlde bulunmamaktadır. F.4.3. Korunması Gereken Alanlar (***) F.4.3.1. Onaylı Çevre Düzeni Planlarında, Mevcut Özellikleri Korunacak Alan Olarak Tesbit Edilen ve Yapılaşma Yasağı Getirilen Alanlar (Tabii Karakteri Korunacak Alan, Biogenetik Rezerv Alanları, Jeotermal Alanlar vb.) İlde bulunmamaktadır. 129 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU F.4.3.2. Tarım Alanları: Tarımsal Kalkınma Alanları, Sulanan, Sulanması Mümkün ve Arazi Kullanma Kabiliyet Sınıfları I, II, III ve IV Olan Alanlar, Yağışa Bağlı Tarımda Kullanılan I. ve II. Sınıf İle, Özel Mahsul Plantasyon Alanlarının Tamamı İl arazisinin arazi kullanım kabiliyet sınıfları açısından dağılımı Tablo II.5-2’de verilmiştir. Tabloda görüldüğü gibi I-III. sınıf araziler İl alanının yaklaşık % 15 ini oluşturmaktadır. Buna IV. sınıf araziler de eklenirse oran % 21, 8’e çıkmaktadır. Tarıma elverişli olan bu arazinin % 14 kadarını Düzce ovası oluşturmaktadır. En geniş alanı ise yaklaşık % 61’ini VI. sınıf araziler meydana getirmektedir. Gerçek arazi kullanım durumu, arazi kullanım yetenekleri ile uyumlu değildir (Tablo F13). DSİ Düzce Sulamaları Şube Müdürlüğü (2001) verilerine göre Düzce ovasında 32.066 ha arazide yetenek sınıflaması analizleri yapılmış ve bu arazide sulanabilir durumdaki 27.689 ha (yüzde 86,35) arazinin 5.669 hektarı (yüzde 17,68) I. sınıf, 12.877 hektarı (yüzde 40,16) II. sınıf, 8.942 hektarı (yüzde 27,89) III. sınıf ve 201 hektarı (yüzde 0,62) IV. sınıf niteliğinde bulunmuştur. Tablo F.11. Düzce İli Arazisi Kullanım Kabiliyetleri Sınıfı Toplam Alan (ha) Oran(%) I Sınıf II Sınıf III Sınıf IV Sınıf V Sınıf VI Sınıf VI Sınıf VII.Sınıf Diğer 259.300 24.269 8.148 6.546 17.548 376 26.769 157.796 11.034 6.814 99,98 9,36 3,14 2,52 6,77 0,14 10,32 60,85 4,25 2,63 Kaynak: Alan rakamları TÜBİTAK/MAM 2002’ den yararlanılarak Düzce İl Gelişim Planı Tarım Sektörünce (2002) çıkarılmıştır. F.4.3.3. Sulak Alanlar: Doğal veya Yapay, Devamlı veya Geçici, Suların Durgun veya Akıntılı, Tatlı, Acı veya Tuzlu, Denizlerin Gel-Git Hareketinin Çekilme Devresinde 6 Metreyi Geçmeyen Derinlikleri Kapsayan, Başta Su Kuşları Olmak Üzere Canlıların Yaşama Ortamı Olarak Önem Taşıyan Bütün Sular, Bataklık Sazlık ve Turbiyeler İle Bu Alanların Kıyı Kenar Çizgisinden İtibaren Kara Tarafına Doğru Ekolojik Açıdan Sulak Alan Kalan Yerler Efteni Gölü: Düzce’nin 14 km güneybatısında Hamamüstü Köyü çevresindedir. Denizden yüksekliği 115 metredir. Doğudan Küçük Melen ve Uğur Suyu ile güneyden Aksu, Beyköy, Kürtler, Hamamüstü, Kalyoncu ve Yeniköy dereleriyle beslenir. Alanı sular çekildiği zaman 5 km2’ ye düştüğü gibi taşkınlar zamanında da 25 km2’ ye kadar ulaşmaktadır. En derin yeri 8 metredir. Gölde DSİ tarafından kurutma çalışmaları yapılmaktadır. Hasanlar Baraj Gölü: Küçük Melen suyu üzerinde kurulan baraj Düzce Ovası’nın sulanması amacıyla kurulmuş olup, enerji üretimi de yapılmaktadır. Baraj Düzce - Yığılca yolu üzerinde yer almaktadır. Su seviyesi yükseldiği zaman 43 km2 ye yaklaşan alanı ile bu göl Bolu ili içindeki göllerin en büyüğünü teşkil eder. F.4.3.4. Göller, Akarsular, Yeraltısuyu İşletme Sahaları Bölge üç ana su havzası sınırları içindedir. Bolu İli’nin güney kesimleri Sakarya Havzası; Bolu İli’nin kuzey kesimleri, Zonguldak ve Kastamonu illerinin orta ve güney kesimleri Kızılırmak Havzası kapsamındadır. 130 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Bolu ili’nin sınırları içinde iki akarsu havzası yer alır. Efteni Havzası küçük bir havzadır ve tümüyle Düzce İli sınırları içindedir. Sakarya ve Filyos havzaları ise komşu il sınırları içinde denize dökülürler. Filyos Havzasının başlıca akarsuları Büyüksu, Mudurnu Suyu ve Ulusu’dur. Bunlardan Büyüksu, Abant Gölü’nden çıkar, kuzeye doğru akar, Mengen Çayı ile birleşir, Zonguldak İli’ne girerek Devrek Çayı adını alır ve Çaycuma’nın güneyinde Filyos Çayı’na karışır. Mudurnu Suyu da Büyüksu ile birleşir. Köroğlu Dağları’ndan doğan Ulusu ise, kuzey-doğuya doğru akar, Gerede Çayı adını alır, Çankırı İli’nin kuzeyinden geçerek Zonguldak İli’ne girer ve Melen Çayı adıyla anılır. Karadeniz’ e dökülürken de Filyos Çayı adını alır. Sakarya Havzası’nın başlıca akarsuları; Mudurnu, Aladağ, Göynük ve Çatak’tır. Mudurnu Çayı ve Çatak Suyu, Sakarya Nehri’ne, Aladağ Suyu Sarıyer Barajı’na karışır. Filyos Nehri, adını, Tefen Beldesinde, Yenice ve Devrek kollarının birleşmesi ile alır. Etkili yağışları frenleyecek doğal örtünün kaldırılmış bulunması, toprak-su dengesini bozmuştur. Durgun devrelerde birkaç kol durumunda akan nehir, yağışlardan sonra sel haline gelir. Sürüntü maddesinin hızını kaybetmesinden ötürü Filyos Vadisi’nde, Tefen’den başlayarak büyük bir sel yatağı oluşur. Bu yatak, yaklaşık olarak, İl alanının % 3 ünü kapsar. Batı Karadeniz Bölgesi’ ndeki göllerin çoğu Bolu İli’nde toplanmıştır. Bu göller küçük ve turistik değerleri olan göllerdir. Abant Gölü, Çağa Gölü, Çubuk Gölü, Efteni Gölü, Kara Göl, Kara Murat Gölü, Sünnet Gölü , Yedi Göller adları ile anılırlar. Batı Karadeniz Bölgesi içinde yer alan Baraj Gölleri ise; Gölköy Baraj Gölü, Hasanlar Baraj Gölü ve Gölcük Göleti’dir. F.4.3.5. Bilimsel Araştırmalar İçin Önem Arzeden ve/veya Nesli Tehlikeye Düşmüş veya Düşebilir Türler ve Ülkemiz İçin Endemik Olan Türlerin Yaşama Ortamı Olan Alanlar, Biyosfer Rezervi, Biyotoplar, Biyogenetik Rezerv Alanları, Benzersiz Özelliklerdeki Jeolojik ve Jeomorfolojik Oluşumların Bulunduğu Alanlar İlde bulunmamaktadır. F.4.3.6. Mesire Yerleri; 6831 Sayılı Orman Kanununa Tabi Alanlarda Halkın Rekrasyonel Kullanımını Düzenleyip, Kullanımının Doğal Yapının Tahribine Neden Olmadan Yönlendirilmesini Sağlamak Üzere Ayrılan Alanlar Güzeldere Şelalesi (Gölyaka) Düzce-Gölyaka ilçeleri sınırında bulunan Bıçkı Deresi üzerinde 100m. yükseklikteki kayaların üzerinden bembeyaz köpükler saçarak akan doyumsuz güzellikte, Milli Parklar ve Av - Yaban Hayatı Koruma Genel Müdürlüğü’nce “Orman İçi Dinlenme Yeri” olarak tescil edilen Güzeldere şelalesi ,günübirlik gezi ve dinlenme amacı ile görülmesi gereken tabiat harikalarıdır. 131 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 15 hektarlık alanı kaplamaktadır. Şelalenin doğal güzelliği yanında, hemen şelalenin üzerinde bıçkı düzü mevkiindeki alan rekreasyon amaçlı düzenlenerek halkın hizmetine açılmıştır. Göknarlık (Yığılca) Yığılca İlçesi hudutlarında bulunan rekreasyon amaçlı bu alan halkın ve Yedigölleri ulaşması düşünülen kişilerin konaklama, dinlenme ve piknik amaçlı olarak planlanmıştır. Saha 16 hektardır. İki bölüm halinde değerlendirilir. Birinci bölüm halkın dinlenme ve eğlenmesine imkan verecek piknik alanı, ikinci bölüm ise çadırlı kamp tesislerinin bulunduğu konaklama kısmıdır Alan köknar ve çam karışık meşçerelidir. Düzce Efteni gölünde su kuşları koruma ve üretme sahası vardır. Düzce Kaynaşlı’ da sürün yetiştirme ve koruma alanı bulunmaktadır. 132 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Kaynaklar 1-Bolu Orman Bölge Müdürlüğü, 2004 2-Orman İşletme Müdürlüğü, 2004 3-İl Tarım Müdürlüğü, 2004 4-Düzce Ovasında Değişik Kullanım Alanlarının Doğala Yakın Vejetasyonlarına Etkilerinin Saptanması (Akıncı, Kesim, Mansuroğlu) 5-Düzce İl Çevre Düzeni Planı Araştırma Raporu, 2004 133 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU G- TURİZM G.1. Yörenin Turistik Değerleri G.1.1. Yörenin Doğal Değerleri G.1.1.1. Konum Düzce İli, Batı Karadeniz Bölgesinde Ankara – İstanbul arası (D–100) Karayolu ve TEM otoyolu kenarında etrafı ormanlık dağlarla çevrili; yaklaşık 120 rakımlı bir ova üzerine kurulmuştur. Bütün Anadolu’yu büyük merkezlere bağlayan; Akçakoca deniz yolu ve Kuzeyden Büyük Melen yolu nehri ile Karadeniz’e açılan; Konuralp ile Batı Karadeniz’in tek antik kenti olarak; Doğal ve Kültürel güzelliklere sahip; Doğu ve Güneyde Bolu, Batıda Sakarya, Kuzeyde Zonguldak ve Karadeniz ile çevrilidir. Kuzeyde Karadeniz’e uzaklığı ise 30 kilometredir. Düzce, adından da anlaşıldığı gibi düz bir ova üzerine kurulmuş birinci sınıf tarım arazisine sahiptir. G.1.1.2 Fiziki Özellikler G.1.2. Kültürel Değerler Mağaralar Fakıllı Mağarası : Akçakoca İlçesi Fakıllı Köyü’ndedir İçindeki garelilerde sarkıt ve dikitler bulunmaktadır. Sarıkaya Mağarası : Yığılca İlçesindedir .Genişliği 80 m., uzunluğu 75m. Ve tavan yüksekliği 15-40 m. Arasında değişen mağaranın giriş bölümündeki salonun içi damlataşlarla kaplıdır. Düzce merkeze 45 km. Yığılca’ ya 10 km uzaklıkta hakim tepe üzerinde olan mağaranın bulunduğu yer yamaç paraşütüne de uygundur. Turizme açma çalışmaları devam eden mağara , Batı Karadeniz Bölgesi’nin en güzel ve en büyük mağarasıdır. Aksu Mağarası: Sarıkaya Mağarası ile aynı yer altı drenaj sisteminin uç noktalarını oluştururlar İçinde değişik büyüklükte çok sayıda salon ve göller bulunan mağaradaki yer altı deresi yüksekliği 5-10 m arasında değişen 3 şelale oluşturmuştur. Gökçeağaç Mağarası : Bu mağarada Yığılca İlçesinde bulunmaktadır. Diğerlerine göre daha küçük mağaradır. Müze Ve Ören Yerleri Konuralp Müzesi 18 Kasım 1994 tarihinde açılan, Roma, Bizans ve Osmanlı dönemlerine ait eserlerin sergilendiği Konuralp Müzesi’nde, 3 teşhir salonu, 1 laboratuar, 2 depo, 1 konferans salonu, 134 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU idari kısım ve hizmet odası mevcuttur. Müzede 1.831 arkeolojik, 456 etnoğrafik ve 3.837 adet çeşitli devirlere ait sikke olmak üzere toplam 6.124 eser yer alıyor. Arkeoloji ve etnoğrafya salonlarında birbirine bağlı duvar vitrinleri yer alan müzenin arkeoloji salonunda 4 adet sikke vitrini bulunuyor. Antik Şehir: Prusıas Ad Hypıum (Konuralp) Düzce’ye bağlı Konuralp beldesinde yer alan antik şehrin tarihi, milattan önce 3. yüzyıla kadar dayanıyor. Konuralp ilk olarak tarih sahnesine Hypios adı ile çıkıyor. Doğudan batıya uzanan, Küçük Melen ve Tabak Çayları yakınında, ovada son bulan bir tepenin üzerine kurulan kasabanın adı Hypios’dan sonra Kieros olarak anılmaya başlamış. Kieros’un tarihi de tam olarak aydınlatılamamıştır. Mariandynlere ve Herekleia Devleti’ne karşı harekete geçen Bithynler, kralları 1. Prusias (M.Ö.283 - M.Ö.183)’ın eliyle Sangarios’un doğusundaki Kieros’u zaptettiler. Buraya Bithyn kolonisi yerleştirerek kısa zamanda eskisine göre daha bayındır hale getiren 1. Prusias, şehri bir çok abidelerle süsledi ve tahkim ettirdikten sonra adını da değiştirdi. Böylece Kieros M.Ö. 2. yüzyıl sonlarında tarih sahnesinden çekildi. Burası Kralın adına izafeten “Prusias” ismini aldı. Bursa ve Gemlik’deki diğer Prusias şehirlerinden ayırt edilmek için bu yeni kente Prusias Pros Hypios, yani “Melen Kenarındaki Prusias” adı verildi. Prusias Pros Hypios, M.Ö. 74 yılına kadar Bithyn hakimiyetinde yaşadı. Kral, 4. Nikomedes, Philopater zamanında, siyasi çalkantılara maruz kaldı. Büyük Pontus Kralı Mithridates’in diğer Bithynia şehirleri gibi Prusias Pros Hypios’u istila ederek Pontus hakimiyetine soktu. Bithynia Kralı Nikomedes ise ölmeden önce krallığını Romalılar’a vasiyet yolu ile bıraktı. M.Ö. 74’den sonra, Roma hakimiyeti başladı. Bu devrede Prusias Pros Hypios, Latin kültürünün tesiri altında kaldı. Merkezi Nikomedia olan Bithynia Pontus eyaletinin şehri olarak ve “Prusias ad Hypium” adıyla yaşayışına devam etti. Keşfedilen ve Fransız arkeologlardan Georges Perrot’nun ilim alemine kazandırdığı bir kitabeden, Prusias ad Hypium’da on iki kabile ve her birinin iki başının olduğu anlaşılmaktadır. Ekonomik hayatın Roma Çağı boyunca canlı olduğu, hemen hemen bütün devlet reislerine ait paralardan ve mimari eserlerden anlaşılmaktadır. Şehrin sembolü olan Tanrıça Tyche heykeli ve bu gün Tabak Çayı yatağında toprakla kapanmaya yüz tutan Roma Köprüsü, 3 kemerli ve 10 metre boyundadır. Prusias ad Hypium’un ilk çağlarına ait surlardan ise belirli bir iz kalmamıştır. Roma Devri, 395’de sona ermiştir. Özellikle, imparatorluğun her yerinde olduğu gibi Prusias’da da dini akımların mücadelesi görüldü. Zira Hıristiyanlık önce gizli, sonra açıkça, eski ve Roma dini inançlarına meydan okuduğu gibi mağlup etmeyi de başarabilmişti. Roma Devri’nin sonlarına doğru, bilinmeyen sebeplerden dolayı İmparator 1. Teheodosius (378395) 384 ve ya 385’de Paphlogonia ve Bithynia Eyaletleri’nden bazı şehirleri alarak, bunlarla oğlu Honorius’un adını verdiği Honorius Eyaletini kurmuştu. Yeni düzenlemede Prusias ad Hypium da bu eyaletin sınırları içinde önemli bir şehir mevkiini koruyabilmişti. 535 yılına doğru Prusias (Konuralp), Claudiopolis’ten sonra bölgede ikinci önemli şehir oldu. 135 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Konuralp’de bulunan Hac işaretli mezar mermerleri de bu devre ait arkeolojik kalıntılardandır. 395’de Büyük Theodosius öldü ve Roma İmparatorluğu resmen Doğu ve Batı olmak üzere ikiye bölündü. Bu dönemde Prusias ad Hypium da Doğu Roma İmparatorluğu sınırlarındakaldı. Düzce, Osman Gazi’nin beyliği sırasında Türk hakimiyetine katıldı. Orhan Gazi’nin mahiyetinde Geyve, Alp Suyu, Karacebüş hisarlarını fetheden Konur Alp, Akçakoca ve Abdurrahman Gazi, Bizans devrinde Regio Tarsia adı verilen Akova’ya akınlara başladı. Konuralp, Bolu topraklarına karşı bir sefer düzenlemiş, Düzbazar’ı ele geçirdikten sonra da, şimdi yeri hala belirlenemeyen Uzunca-Bel’de Bizanslılar’la iki gün vuruşmayarak beklemiş ve arkasından son darbeyi vurmuştur. Osman Gazi, Düzce Pazarı (yani ovayı) ve Bizans Prusias’ını, Konur Alp’in yönetimine verdi. 14. yüzyılın ilk çeyreğinden itibaren bu bölge Konur Alp ili ve kısaca “Konrapa” diye anılmıştır. Konuralp’teki Tarihi Eserler Antik Tiyatro (40 basamaklar): Konuralp’in etnik zenginliğini gösteren en önemli kalıntılarından biri de tiyatrosudur. Halk arasında 40 Basamaklar olarak da bilinen antik tiyatro, M.S. birinci yüzyıla kadar yöreye hakim olan Prusias Krallığı döneminin sanatsal zenginliğini gösteren en canlı eserler arasındadır. Adı her ne kadar 40 Basamaklar olarak anılsa da, tiyatro ilk zamanlarından bu güne, sahnesi yıkılmış, oturma kademeleri ise yarı yarıya yok olmuş bir eser olarak kalmıştır. Tepenin üst kısmına yaslanmış olarak duran tiyatro, yarı daire şeklinde olup, iki ucu kesilmiş, oturma kademeleri yarı daireden daha kısa bir şekil almıştır. Güneye bakan tiyatronun uzunluğu 100 metre, genişliği ise 74 metredir. Beyaz, sağlam ve mahalli güzel kalkerli taşlardan yapılmıştır. Üst kısmındaki oturma kademelerinin yarısı iyi korunabilmiş durumdadır. Aslan pençeleri ile süslenmiş olan oturma kademelerini bölümlere ayıran yedi merdiven bulunuyor. Sahne binası büyük dikdörtgen şeklinde olan tiyatronun, sağda ve solda bir koridora açılan kemerli geçitleri ile orkestranın bulunduğu kesime geçiliyor. Kemerlerden yalnızca en sağdaki, yarı daire şeklinde ve örtülü olanı bugüne kadar ayakta kalmıştır. Sahnenin önündeki üç büyük kemerli kapıdan ise bu gün yalnızca biri sağlam olarak duruyor. Cephede korniş altında büyük harflerle yazılı Yunanca kitabeden ise küçük bir parçası bugüne kadar muhafaza edilebilmiştir. Yaklaşık 2000 yıllık tiyatronun alanı içinde kalan yapıların istimlak edilmesi, Konuralp Belediyesi tarafından çevre düzenlemesi ve aydınlatmasının yapılmasından sonra düzenlenen çeşitli etkinliklerle yeniden canlandırıldı. Antik Tiyatro son yıllarda düzenlenen festival ve konserlere de ev sahipliği yapıyor. 136 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Şekil G.1: Konuralp Antik Tiyatro Mermer Köprü: Konuralp’in batısından geçip, Efteni Gölüne dökülen Tabak Deresi üzerinde; Akçakoca yolu ile Çilimli yol ayrımındaki mermer köprünün bu gün yalnızca 10 metrelik üç kemeri görülebiliyor. Beyaz mermer bloklardan ve hiç harç kullanılmadan yapılmış olması köprünün en büyük özelliği olarak tanımlanıyor. Akçakoca Yolu Konuralp çıkışında bu gün kullanılmakta olan yeni köprünün arkasında kalan tarihi mermer köprünün, 50 yıl kadar önce, halen faaliyette olan yeni köprü yapılıncaya kadar kullanılmış olduğu biliniyor. Ancak ne zaman ve nasıl yarısının yıkıldığı konusunda kesin bir bilgi yok. Yarısı yıkılmış olmasına rağmen bu gün bile taş yapısı bozulmamış olan köprünün de M.S. birinci yüzyıla ait olduğu sanılıyor. Kısa bir süre öncesine kadar çevresindeki evlerin bahçesinde kaybolan köprünün yoldan ancak bir bölümü fark edilebiliyordu. Akçakoca yolu üzerinde sürdürülen yol genişletme çalışmaları kapsamında dere üzerine yapımına başlanan ikinci köprünün kazıları sırasında tarihi mermer köprü de çevresi açılarak gözler önüne çıkartıldı. Mozaikler İlk olarak 1959 yılında Konuralp şehir merkezinin güneyinde, Akçakoca yolu kenarında Eski Roma Yolu olduğu tahmin edilen kanal mevkiinde tesadüfen iki büyük ve önemli mozaik bulunmuştur. Daha sonra bu mozaiklerin bulunduğu alanda İstanbul Arkeoloji Müzeleri adına kazı yapılmıştır. Mozaikler o tarihte yeterli ödeneğin olmaması nedeni ile çıkartılamamış ve üzeri yeniden kapatılmış. 137 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 1997 yılında Konuralp Turizm Tanıtma Derneği tarafından başlatılan girişimler sonucunda Kültür Bakanlığı’ndan izin alınarak Bolu Müze Müdürlüğü’nün gözetiminde mozaik için yeniden kazı başlatıldı. 1959 yılında bulunan ve üzeri kumla kapatılan mozaikler ortaya çıkarıldı. 40 metrekarelik mozaik zeminde lir çalan Orpeus, çevresinde hayvanlar ve dört köşesinde dört mevsim tasvirli kadın başı figürleri bulunuyor. Diğer mozaikte ise Achilleus ve annesi Thetis’le ilgili ve bir sahne resmedilmiştir. Mozaik zeminin M.S. 1. yüzyılda Roma Devri’nde yaşayan zengin bir Romalı’nın evinin salonuna ait zemin döşemesi olabileceği tahmin ediliyor. Surlar Roma çağına ait olan kale duvarlarından hiç bir kalıntı görülmüyor. Ancak, M.S. 253268 yıllarında İmparator Gallienus zamanına ait sikkede, Prusias-ad-Hypium’un iki kuleli şehir kapısının tasviri görülmekte. Bizans çağı surlarının 200 metrelik bir kısmı ise hala ayakta. Bu surlar, Akçakoca Yolu kenarında, Antik köprünün bulunduğu yerin tam karşısından başlayarak Hamam Sokağı’na kadar devam ediyor. Evlerin bahçelerinde kalan surların bir kısmı bugün kimi yerde evlerin temelini kimi yerde de bahçe duvarlarını oluşturuyor. Yine şehir merkezinin güneyinde; Düzce’den gelen ana caddenin sağında Antik tiyatroyauzanan dar bir yol üzerinde bulunan ve “Atlı Kapı” adı ile anılan bir kapı bulunuyor. Sokağa da adını veren Atlı Kapı’nın ikinci defa kullanılmış olan mahal taştan büyük bir lentosu bulunuyor. Üzerinde at tasviri ve Yunanca bir kitabe bulunan taşın, bir Prusias vatandaşı tarafından annesine mezar kitabesi olarak yapıldığı sanılıyor. Surlar buradan itibaren bir süre daha güneydoğu istikametine doğru devam ediyor ve kare şeklinde bir kule ile son buluyor. Kale duvarları, bir biri üzerine konan kitabeli sunaklar, kaideler, tiyatroya ait oturma kademeleri ve büyük bloklarla yapılmış. Bizans dönemine ait olan surların büyük bir kısmı yarı yarıya toprak altında kalmış. Toprak üstünde bulunanlar ise ya evlere temel taşı olarak ya da bahçe duvarı gibi çeşitli amaçlarla kullanılıyor. Diğer tarafta şehrin yüksek kısmında, akropolde, Osmanlı dönemine ait surlar bulunuyor. Bu surların bulunduğu çevrede yörenin meşhur ağası Topçuoğlu Ailesi’nin konağının bulunduğu belirtiliyor. Su Kemerleri Şehrin eski su tesisatından kalma 11 tane istinat ayağı, akropol tepesi ile Kemer Kasım Köyü yolu üzerindeki tepeler üzerinde sağlam olarak duruyor. Üzerinden geçen su kanallarını taşıdığı sanılan su tesisatı moloz taş ile yapılmış. Tesisat kimi kaynaklara göre Osmanlılar dönemine, kimi kaynaklara göre ise daha eski dönemlere ait olarak belirtiliyor. Su tesisatının 500 metre kadar doğusunda, Çan Kule denilen yerde kitabeli bir lahit ile mozaik döşeme kalıntıları ve kilise olması muhtemel bir harabe mevcut. 138 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tyche Heykeli 1931 yılında bulunan ve halen İstanbul Arkeoloji müzesinde sergilenen; 2.60 metre yükseklikteki heykel Bereket Tanrıçası Tyche’yi tasvir etmektedir. M.Ö. 4. yüzyıldaki heykeltıraşlık mekteplerinin tesiri altında, M.S. 2. yüzyılda yapılmış olan bu büyük heykelle birlikte bir de, üzerinden 10 satırlık kitabesi bulunan heykel kaidesi ortaya çıkarılmıştır. Şehrin sembolü olan Tanrıça Tyche’nin sol eli çeşitli meyve ve toprak ürünlerinden meydana gelen bir bereket boynuzu tutmakta. Aynı kolu üstünde ise elinde üzüm salkımı ile bir çocuk bulunmakta ve başında da bir taç bulunmaktadır. Antoninus Pius Büstü 1991 yılında, Konuralp’in güneyindeki bir tarlada Roma İmparatoru Antonıus Pius’un (M.S. 138-161) büstü bulunmuştur. Büst Konuralp Müzesi’nde sergilenmektedir. Heykeller Konuralp’den çıkarılıp 1901’de İstanbul müzesine alınan diğer heykeller de Lateran Müzesindeki Sophocles tipi, kumaş katları sade giyimli bir erkek heykeli ile Helenistik bir tipin Roma Çağında (M.S. 2. yüzyıl) yapılmış bir kopyası olan oturan mermer kadın heykelidir. 1949 yılında Konuralp’in Sarafiye mevkiinde bulunan ve M.S. 3. yüzyıla ait Mermer Çocuk heykeli de yine İstanbul Müzesine gönderilen eserler arasında. Milo Venüsü tipinde Venüs heykelciği, mermerden yapılmış ve sandalını çözen Afrodit Heykeli, M.S. ikinci yüzyıla ait çok sayıda küçük plasto başlığı, duvarlar önünde; zırhında çelenk tutan iki zafer ilahesi ile süslü olan bir Roma imparatorunun zırhlı heykelinin parçaları da bölgeden çıkan önemli eserler arasındadır. Lahit Konuralp’in batısındaki Tepecik Nekrapolü’nde 1937 yılında bulunmuştur. Eser, Konuralp Müzesi bahçesinde sergilenmektedir. Mermerden yapılan bu eser 1.20 metre yükseklik, 1.22 metre genişlik ve 2.47 metre uzunluğa sahiptir. Lahitin tüm yüzeyinde kabartma boğa başlarıyla birbirlerine bağlanan girlandlar içinde rozet ve insan başları işlenmiştir. Ön yüzde, içinde kitabesi olmayan bir tabula ansata ile altta aslan, kartal, yaban domuzu ve balıkçıl kuşu tasvirleri bulunmaktadır. Lahit M.Ö. 1. yüzyıla tarihlendirilmektedir. Mezar Stelleri Ve Heykel Kaideleri Genellikle dikdörtgen prizma şeklinde ve altı üstü profilli olan bu eserler; üzerinde yer alan kitabeleri ile antik Konuralp hakkında önemli bilgiler vermektedir. Şehirde çok sayıda ele geçen mezar steli ve heykel kaideleri Konuralp Müzesi bahçesinde sergilenmektedir. Konuralp Hamamı Konuralp Beldesinde bulunan Hamamın dışında her hangi bir kitabe olmaması nedeni ile hangi döneme ait olduğuna dair kesin bir bilgi yoktur. Ancak, şehrin Fatihi Konur Alp tarafından tesis edildiği rivayetler arasındadır. Güney dış duvarı büyük mermer antik bloklarla yapılmış olan bina şehrin en eski Türk yapısıdır. 139 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Konuralp Camii Düzce’ye bağlı Konuralp Beldesinde bulunan Konuralp camii 14. yy’da yapıldığı ve yüz yıl kadar önce Dilaver Ağa isimli bir şahıs tarafından onarılarak bugüne kadar korunabilmiştir. Caminin eski bir kilisenin yerine yapıldığı, altından çıkan kiliseye ait olduğu sanılan mermer taban döşemelerinin kaldırılarak müzede koruma altına alındığı edinilen bilgiler arasındadır. Şekil G.2. Konuralp Atlı Kapı ve Antik Tiyatro Diğer Eserler Konuralp Aynalı Köyü Tepecik Mevkiinde, Tepecik Tepesi (03.04.1990/1196 ve 18.10.1991/2014) ve Antik Prusias ad Hypium Nekropolü (18.10.1991/2014) I. derece arkeolojik sit alanları, yine Aynalı Köyünde Tepecik Tepesi ile Güney Tepe arasında (18.10.1991/2014) bir adet III. Derce Arkeolojik asit alanı bulunmaktadır. (Kültür Bakanlığı 1994) Konuralp ve çevresinde ortaya çıkarılan geçmiş dönemlere ait eserler ve 19 – 20. yüzyıl Osmanlı kültürü kıyafet, ev eşyası ve silahlar Konuralp Müzesinde sergilenmektedir. Müzede 1925 adet arkeolojik, 456 adet etnografik eserler ve 3837 adet sikke bulunmaktadır. Müze ilk olarak bir ilkokulun bahçesinde ve küçük bir yapıda başlatılmıştır. Daha sonra yapılan müze binası, 1994 yılında ziyarete açılmış, ancak daha sonra önceden eksikliği öne sürülerek kapatılmıştır. Müze Bahçesinde Roma Dönemine ait bazı eserleri görmek mümkündür. Örmeğin; Roma döneminden kalan ve 1937 yılında bulunan Lahit. Yöreden bulunan eserlerin bazıları 140 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU ise ülke içindeki diğer müzelere götürülmüştür. Örneğin; 1931 yılında bulunan Bereket Tarnıçası “Tyche” yi tasvir eden M.S. II. yüzyıla ait 2.60 m. Boyundaki heykel İstanbul Arkeoloji Müzesindedir. Şekil G.3. Düzce İlindeki Taşınmaz Tarihi ve Kültürel Varlıkları Gösteren Harita (Bolu Valiliği, 1998b). Akçakocada Bulunan Bazı Eserler: Ceneviz Kalesi Mesire yeri olarak kullanılmaktadır. Belediye tarafından 1992 yılı içinde bazı düzenlemeler yapılarak açılan alanda, piknik masaları bulunmakta ve toplam 13 personel çalışmaktadır. Deniz tarafından kale dış duvarı yıkılmıştır. Merdivenlerle plaja inilebilmektedir. Giriş kısmında duvar kalıntıları ve bir kule ayakta kalmıştır. İçinde bir havuz bulunmakta ve para atılarak niyet havuzu olarak kullanılmaktadır. Ceneviz kalesi olarak adlandırılan ancak tarihi kesin belli olarak bilinmeyen kale, halkın yoğun olarak kullandığı önemli alanlardandır. Akçakoca ve çevresinde pek çok tarihi eserden söz edilmekteyse de çoğunun tam olarak yerleri belirlenememiştir. Her kazının altından bir tarih çıkmaktadır. Örneğin; Ceneviz kalesinin doğusundaki, ikinci konutlara açılmış olan ve mezar olduğu söylenen tepeliklerin bulunduğu alanda bir kilise kalıntısı ortaya çıkarılmıştır. Tarihi özellikleri belirlene kadar bazı kısımlarının kaybolduğu söylenmiştir. Burada yapılan inşaatlar için durdurma kararı alınmıştır. 141 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Şekil G.4: Ceneviz Kalesi - Akçakoca Osmanlı Mezarlıkları ve Türbeler Akçakoca’da bir çok mezarlıktan söz edilmesine karşı, yalnız kentin Güneyindeki tepe üzerindeki Orhangazi Mahallesinde, çevrede bulunan selvi ağaçlarının çizdiği sınırlardan alan büyüklüğü tahmin edilebilen, ancak bazı bölümleri çeşitli kullanımlara (yol, okul, tarla, vb.) açılmış olan Osmanlı mezarlığında tarlalar arasında bazı mezar başlıkları göze çarpmaktadır. Belirtilen diğer mezar alanlarında (Osmaniye mahallesinde 3 adet) ise tek tük mezar başlıkları bulunmaktadır. Çok sayıda bulunduğu belirtilen Türbeler ise kentin değişik bölümlerinde yer almaktadır. En önemlilerinden ikisi Kara Secaaddin Ahmet Dede Türbesi (Cumayanı mesire yeri içindeki Evliya cami yanı), Koç Baba Türbesi (Orhangazi mahallesi) olarak belirlenmiştir. Taş duvarla çevrelenmiş üstü açık durumdaki bu türbelerde fazla bir bakım yapılmamıştır. Camiler ve Tekkeler Akçakoca’da tarihi olduğu belirtilen ve kullanılır durumda 5 cami (Orhan Gazi, Osman Gazi, Korfa, Fahriyan ve Evliya camileri), bir tekke (Kalpakçıbaşı Tekkesi) bulunmaktadır. Tek minerali, kiremit çatılı ve fazla büyük olmayan bu camiler, aslına uygun olarak restore edilmeye çalışılmıştır. Ancak tam olarak korundukları söylenemez. - Korfa Camii: Hacı Yusuflar mahallesinde bulunan caminin 380 yıllık olduğu söylenmektedir. Mahalle halkı tarafından yetkili kurum ve kuruluşlara danışılmadan, halk tarafından ahşap kaplama yaptırılarak restore edilmiştir. Restorasyon ile geçmişteki 142 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU görüntüsünü kaybettiğinden bahsedilen cami için yasal işlemler başlatılmış ve olay mahkemeye intikal etmiştir. Çevrede bulunan yerleşimlerin gelişmesi ve açık alanların ortadan kalkması ile birlikte, caminin algılanması güçleşmiştir. Cami bahçesi içerisine yaptırılmış olan iki katlı betonarme bina, cami ile uyumsuz bir görüntü sergilemesinin yanısıra cami bahçesini daraltmıştır. - Evliya Camii: Arabacı köyü yolu üzerinde ve küçük bir akarsu kenarında bulunan caminin çevresi mesire alanı olarak kullanılmaktadır. Geçmişte içerdiği pazaryeri ve hamam nedeni ile çevredeki köylerin merkezi olan alan, günümüzde Cuma yanı mesire alanı olarak bilinmektedir. Cami yalnızca Ramazan ayında kullanılmaktadır. Bu alan içerisinde Eskici (Kara Seceddin) Ahmet Dede Türbesi ve bir hamam kalıntısı bulunmaktadır. Mesire alanında çevre ile uyumsuz malzemeler kullanılarak çevre düzenleme çalışmaları yapılmaya çalışılmıştır. - Kalpakçıbaşı Tekkesi: III. Ahmet zamanında kurulduğu söylenen tekke binasının geçmişi yaklaşık 380 yıl öncesine dayanmaktadır. Çevredeki konutlar arasında sıkışmış olan yapı zaman içerisinde onarılmaya çalışılmıştır. Ancak, eski dönem ahşap mimari özellikleri olan binanın onarım işlerinde, beton kullanılmış olması tekkenin mimarisinde bozulmaya neden olmuştur. Çevre halkı tarafından döşenen tekke, günümüzde çeşitli dini toplantılar için kullanılmaktadır. - Köşkler ve Evler: Taşınmaz kültür varlıkları içinde değerlendirilen 107 sivil mimari ve bir adet askeri yapı örneği bulunmaktadır. Ayrıca eski dönemlerden kalmış çok sayıda köşk ve ev bulunsa da çoğu bakımsız durumdadır. Kullanılır durumda olan bazı yapılar bulunmaktadır. Bunlardan bazıları aslına uygun restore edilmekte, bazıları ise özelliklerini yitirmektedir. - Mehmet Akif Köşkü: Osmanlı İmparatorluğu’nun son döneminde yapıldığı söylenen köşk, özel mülkiyettedir. Daha önce birkaç kez restore dilen ahşap bina, son restorasyonda tamamen beyaza boyanmıştır. Bahçesindeki yüzme havuzu ve çevre düzenlemesi ile modern bir görünüme kavuşturulan bina devlet destekli olarak restore edilmiştir. - Hamamlar: Akçakoca’da sadece kullanılır durumda olan ancak günümüzde amaç dışı (barınak) olarak kullanılan bir Belediye Hamamı vardır. Tarihi özellikleri ile günümüze kadar kaldığı söylenemezse de tekrar eski durumuna getirilebilecek bir eserdir. Sadece taş duvarlarının bir bölümü kalan bir tarihi hamam kalıntısı da daha Evliya Cami çevresinde bulunmaktadır. Tabiatı Koruma Alanı: Demirci Önü Tabiatı Koruma Alanı (Akçakoca) olarak belirlenen alan 430 hektar olup Akçakoca- Ereğli yolunun Akçakoca’dan itibaren 10. km.’sindedir. Batıda Maşak deresini takiben, demirci önü tepesinden itibaren güneydoğuya doğru sırtları takip eder ve Pınarcık tepe, Çok dağıl tepe, kaplan kaya sırtını takiben kuzeye yönelir. Kuzeyini Karadeniz oluşturur. Tabiatı koruma alanı olarak belirlenen bu alanda kayın, gürgen. Kestane, meşe türlerinin yer yer saf, yer yer karışık meşçereler oluşturması optimum yayılış alanlarından 143 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU doğal özellikleri bozulmamış bir örneğini teşkil etmesinin yanı sıra zengin bir alt flora ve fauna potansiyeline sahip bir orman ekosistemi özelliği göstermesidir. Tabiat Anıtları: Samandere Şelalesi Tabiat Anıtları Şelale Düzce İline 25 km mesafede Saman dere Köyü içindedir. Saman deresi boyunca uzanan çavlan, çağlayan ve cadı kazanları gibi ilginç tabi özellikler ile bakir ve yer yer anıt ağaçları niteliğinde zengin bir bitki örtüsüne sahiptir. Bu alan 10 hektardır. Anıt ağaç niteliğindeki porsuk ağacı boy, yaş ve çap olarak civar ormanda bulunan ağaçların en büyüğüdür. Koruma altına alınmıştır. Dere üzerinde iki adet çavlan ve iki adet cadı kazanı bulunmaktadır. Ayrıca 300 metrelik ulaşılmayan mesafede 3 adet çavlan ve cadı kazanı vardır. Şekil G.5: Samandere Şelalesinden Görünüm. Orman İçi Dinlenme Yerleri: 1- Güzeldere Şelalesi (Gölyaka) Düzce - Gölyaka ilçeleri sınırında bulunan Bıçkı Deresi üzerinde 100m. yükseklikteki kayaların üzerinden bembeyaz köpükler saçarak akan doyumsuz güzellikte, Milli Parklar ve Av-Yaban Hayatı Koruma Genel Müdürlüğü’nce “Orman İçi Dinlenme yeri” olarak tescil edilen Güzel dere şelalesi ,günübirlik gezi ve dinlenme amacı ile görülmesi gereken tabiat harikalarıdır. 144 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 15 hektarlık alanı kaplamaktadır. Şelalenin doğal güzelliği yanında, hemen şelalenin üzerinde bıçkı düzü mevkiindeki alan rekreasyon amaçlı düzenlenerek halkın hizmetine açılmıştır. Şekil G.6: Güzeldere Şelalesi 2- Göknarlık (Yığılca) Yığılca İlçesi hudutlarında bulunan rekreasyon amaçlı bu alan halkın ve Yedigölleri ulaşması düşünülen kişilerin konaklama, dinlenme ve piknik amaçlı olarak planlanmıştır. Saha 16 hektardır. İki bölüm halinde değerlendirilir. Birinci bölüm halkın dinlenme ve eğlenmesine imkan verecek piknik alanı, ikinci bölüm ise çadırlı kamp tesislerinin bulunduğu konaklama kısmıdır.Alan köknar ve çam karışık meşçerelidir. 3- Aydınpınar Şelaleri (Düzce Merkez) Düzce Merkeze 10 km uzaklıkta Güzeldere , Efteni Kuş Cenneti Gölü yolu bağlamında alabalık üretim ve tüketim tesisleri güzergahında bir biri ardınca sıralanan 5 şelalenin oluşturduğu Aydınpınar Şelale kümesi tamamen Düzce’ ye hakim bir tepededir. İlimiz Düzce’de Milli Park Av ve Yaban hayatı Mühendisliği bulunmaktadır. Düzce Efteni gölünde su kuşları koruma ve üretme sahası vardır. Düzce Kaynaşlıda sülün yetiştirme ve koruma alanı bulunmaktadır. Düzce Yemekleri 123456- Üzümlü Kabak Hoşafı Müşür Hoşafı Katık – Keş Su Böreği Kırma Börek Yayla Çorbası 145 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 7- Sakız Bakla Çorbası 8- Kabaklı Gözleme 9- Palize 10-Küllü Çörek (Kümme) 11- Ovmaç Çorbası 12- Mısır Tayaması 13- Cevizli Katmerli Çörek 14- Kaldirik 15- Kedi Batmaz 16- Mantar Yemeği 17- Mantar Sote 18- Cincile Böreği 19- Hamsi Salatası 20- Mamursa 21- Kalçak Mancarı 22- Isırgan Mancarı 23- Mamalika 24- Fasülye Ezmesi 25- Lahana Ezmesi 26- Erikli Sos 27- Çerkes Tavuğu 28- İsli Et 29- İsli Peynir 30- Çerkez Peyniri 31- Haluj El Sanatları İlimizin Ormanlarla kaplı oluşu insanların boş zamanlarında tahta oymacılığına yönelmiş ve bu el sanatları geleneksel bir boyut almıştır. Özellikle Bakacak Köyünde oturan insanların geçimlerini bu sanattan kazandıkları söylenebilir. Ağaç oymacılığı daha çok dekoratif turistlik eşya ve mutfak araç gereçleri şeklinde yoğunlaşmış bir el sanatı örneğidir. Akçakoca İlçemizde deniz ürünlerinden hediyelik eşyalar yapılmaktadır. Ayrıca yörenin büyük ölçüde geçim kaynağı olan fındık ve mısır yansıtan süs eşyaları oldukça dikkat çekicidir. Yığılca İlçemizde çorap ören erkekler son derece güzel örnekler sergilemektedir. Önemli Gün ve Festivaller 1) Yığılca Hasanlar Barajı Yelken Yarışları ve Kültür Şenliği (Mayıs ayı sonu, Haziran ayı ilk hafta sonu) 2) Düzce Uluslararası Halk Oyunları ve Turizm Festivali (Haziran ayının ilk hafta sonu) 3) Kardüz (Gölyaka) Yayla Şenliği (Temmuz ayının ikinci hafta sonu) 4) Uluslararası Akçakoca Turizm, Kültür ve Fındık Festivali (Temmuz ayının üçüncü hafta sonu) 146 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 5) Doğa Yürüyüşü – Kaynaşlı – Topuk Yaylası (Haziran ayının üçüncü hafta sonu) 6) Atatürk’ün Gümüşova’nın Selamlar Köyüne Gelişi ( 18 Temmuz “1934”) 7) Çınardüzü Köyü Odayeri Yayla Şenliği (Temmu ayı sonu ve Ağustos ayı ilk hafta sonu) 8) Karaköy (Çilimli) Türbelerini Anma Etkinliği (Ağustos ayı ilk hafta sonu) G.2.Turizm Çeşitleri İlimizde yapılan Turizm çeşitleri; 1- Kış Turizmi Yeşil doğası ormanları, gölleri, dağları, yaylaları,şelaleleri ve denizi ile Düzce ve çevresi gerekli yatırım yapıldığında Kış turizminde de çok önemli bir yere sahip olabilir. Özellikle Ankara ve İstanbul arasında olması D-100 karayolu ve TEM otoyolunun geçmesi, ormanlarla kaplı yüksek yaylaları, Uludağ ve Kartalkaya’yı aratmayacak özellikteki Kardüz Yaylası ile Düzce, kış turizmi açısından önemli avantajlara sahiptir. 2- Termal Turizmi Gölyaka Efteni Gölü Kaplıcaları mevcuttur. Cilt Hastalıklarına ve Romatizmal hastalıklarına iyi geldiği söyleniyor. Şu anda Termal Turizmine hizmet verebilecek modern bir konaklama tesisi yapımı sürüyor. Güzeldere Şelalesi Efteni Kuş Cenneti Doğa Yürüyüşü için (Trekking) uygun mekanlar. 3- Eko Turizmi Düzce İli turizm cenneti (bölgesi) olmaya adaydır. İki metropol şehir, ulaşım bölgesi, Yedigöller, Abant, Kartalkaya, Akçakoca bölgelerinde olması, henüz keşfedilmemiş bakir ormanları yeşilin her türü,kuş cıvıltıları, “Sessizliğin sesi – Kuşların güvenli evi – Yeşilin ve suyun doğal coşkusu – Doğadaki sonsuzluk duygusu – Doğanın ürpetici sesi – Türk Kültürünün sosyal motifleri Kardüz Yaylası, Topuk Yaylası, Odayeri Yaylası, Püren Yaylası, Yanık Yaylası ve şenlikleri nice yaylaları ile “Yeşilin Zirvesi” Yaylalarda Kamp – Karavan imkanları ve Doğa Harikalarının renk cümbüşleri ve hayvanların fotoğrafçıları bekleyişleri coşkusu. Yığılca da Gökçeağaç ve Sarıkaya Mağaraları, Salıkent Şelalesi, Akçakoca Fakıllı Mağarası ve Aktaş Şelalesi. 147 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Şekil G.7: Büyük Melen Rafting Turizm amaçlı Sportif Faaliyetler için uygun mekanlar mevcuttur. Doğa Yürüyüşleri için (Traking) Orman Yolları, Güzeldere Şelalesi, Topuk Yaylası ve Göleti, Geleneksel olarak her yıl düzenlenmektedir. Büyük Melen, Cumayeri Nehri. Rafting için uygun mekandır, hafta sonları Cumayeri Dokuzdeğirmen mevkiinden başlayarak Melen ağzına kadar Rafting yapılmaktadır. Büyük Melen, Küçük Melen,Hasanlar Barajı ve Akçakoca olta balıkçılığı için uygun mekanlardır. Şekil G.8: Odayeri Yaylası 148 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 4- Deniz Turizmi Düzce’nin denize kıyısı olan ilçesi olan Akçakoca Mavi ile Yeşilin buluştuğu yerdir. Kıyı Turizminin ön planda olduğu Akçakoca İlçesinde ; • • • • • Büyük Melen ve Küçük Melen, Ceneviz Kalesi Plajı, Çayağzı Kumpınar ve Akkaya Köyü, Karaburun, Edilli Ağzı Plajı, eşsiz kumsalları ve berrak sularıyla geniş doğal plajlarımızdır. Şekil G.9 : Akçakoca Ceneviz Kalesi Plajı 5- Kültür Turizmi Konuralp Tarih ve Kültür Beldesi Batı Karadeniz’in antik kentlerinden biridir. Düzce Akçakoca Yolu üzeri ve D – 100 (E – 80) Karayolu ile iç içedir. Konuralp İlçesinde bulunan müze binası, 1994’te düzenlenerek açılmıştır. Müzede, yörede ele geçen ve Neolotik Çağ’dan Osmanlı değin uzanan eserler sergilenmektedir. Çilimli de Karaköy Şeyh Şabanı Veli Hazretlerinin Müridlerinden Şeyh Aliyyül Müslihiddin, Çoban Dede ve Yabalı Hazan Dede Türbeleri bulunmaktadır. 6- Kamp ve Karavan Turizmi Özellikle Doğayı sevenler için uygun mekanlar vardır. Beyköy Odayeri Yaylası kamp ve karavan turizmine elverişli olup, her yıl izciler tarafından kamp alanı olarak kullanılmaktadır. 149 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo G.1: Turizm Kaynakları Envanteri, 2004 İlçeler Arkeoloji/ Tarih Merkez * Beyciler- Çavuşlar Neokropolü Akçakoca Kaynaşlı Gölyaka Gümüşova Cumayeri Çilimli Yığılca * Akkaya Bizans Yerleşkesi Üskübü (Konuralp) * Arkeolojik SİT * Mozaik Alan * Neokropol Yerleşim Yeri Askeri * Ceneviz Kalesi Kültürel * Çeşme * Hükümet çeşmesi Dinsel * Geriş Köyü Camii (Düzce-Akçakoca Yolu) Sivil Mimari * 1 Adet Sivil Mimari Kültür/ Yerel Yaşam Tarzı * Yöresel Yemek Yarışması * Uluslararası Halk Oyunları ve Turizm Festivali * Çınardüzü Köyü Odayeri Yaylası Şenliği * Doğa Yürüyüşü (trekking) * Atlı Kapı * Su Kemerleri * Antik Köprü * Antik Tiyatro * Kızlarağası Camii * Merkez Camii * Mehmet Arif Köşkü * Tarihi konut (106 adet) * Uluslararası Turizm, Kültür ve Fındık Festivali * Doğa Yürüyüşü * Koşu ve Halk Oyunları * Kardüz Yayla Şenliği * Kadırga Şenliği * Bekiroğlu Köyü Isırgan Şenliği * Atatürk’ün Selamlar Köyü’ne gelişi * Rafting Yarışması * Uçurtma Şenliği * Karaköy Türbeleri Anma Etkinliği * Yelken Yarışları * Kültürel Şenlikler Şelaleler * Samandere Şelalesi * Aydınpınar Şelalesi Yayla Turizmi * Odayeri Yaylası * Pürenli Yaylası * Aktaş Şelalesi * Güzeldere Şelalesi * Topuk Yaylası * Torkul Yaylası * KocayaylaŞehir yayla * Kardüz Yaylası 150 * Saklıkent Şelalesi DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ İlçeler Merkez Akçakoca ÇEVRE DURUM RAPORU Kaynaşlı Gölyaka Gümüşova Cumayeri Çilimli Göller * Odayeri Yaylası * Pürenli Yaylası Doğa/ Manzara Flora ve Fauna Termal Turizmi *Samandere Tabiat Koruma Alanı * Topuk Yaylası * Torkul Yaylası * KocayaylaŞehir yayla * Demirciönü Tabiat Koruma Alanı Deniz Turizmi * Kardüz Yaylası * Efteni Kuş Cenneti * Derdin Kaplıcası Üskübü (Konuralp) * H Baraj Gölü * Efteni Gölü Yayla Turizmi Yığılca * Hamascık Tümülüsü * Efteni Kaplıcası * Melenağzı Plajı * Karaburun Plajı * Edilli Ağzı Plajı * Çayağzı * Kumpınar ve Akkaya Köyü Mağara Turizmi * Aksu Mağarası Belirlenen Kaynakların Toplamı Yabancı Tur rehberlerinde yer alan kaynaklar 16 - * Sarıkaya Mağarası * Gökçeağaç Mağarası * Fakıllı Mağarası 14 4 9 1 3 1 6 8 1 - - - - - - - Kaynak:İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü, 2004 151 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU G.3. Turistik Altyapı İlimiz Akçakoca İlçesi turizme açık olup turizm ve konaklama tesislerine sahiptir. Turizm Belgeli Konaklama Tesisleri Tablo G..2. Akçakoca İlçesinde Bulunan Turizm Belgeli Konaklama Tesisleri TESİS ADI SINIF ADI ODA YATAK Akçakoca Otel 4 Yıldız 75 139 Diapolis Otel 3 Yıldız 60 130 Taşlı Otel 3 Yıldız 40 80 İpek Otel 1 Yıldız 15 30 Vadi Otel 2 Yıldız 36 63 Kaynak:İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü, 2004 Pansiyonlar Akçaşar Pansiyon Turistik 12 21 Tunç Pansiyon Turistik 6 12 30 90 Kaynak: İl Kültür ve Turizm Müd, 2004 Camping Tezel Camping Turistik Kaynak: İl Kültür ve Turizm Müd, 2004 Belediye Belgeli Konaklama Tesisleri Tablo G..3.Akçakoca İlçesinde Bulunan Belediye Belgeli Konaklama Tesisleri Oteller TESİS ADI SINIF ADI ODA YATAK Mesen Otel Turistik 19 34 Yılmaz Otel Turistik 24 60 Koçan Otel Turistik 30 72 Melenağzı Otel Turistik 31 102 Prestij Apart Otel Turistik 55 80 Gün Batımı Otel Turistik 22 52 Bayraktar Otel Turistik 16 18 Esentepe Otel Turistik 10 20 Yılmaz Otel Turistik Akçaşehir Otel Turistik 75 15 Kaynak: İl Kültür ve Turizm Müd, 2004 152 48 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tatil Köyleri Huzur Tatil köyü Turistik Kar Tatil Köyü Turistik 15 70 Kaynak: İl Kültür ve Turizm Müd, 2004 Pansiyonlar Sezgin Pansiyon Turistik 15 52 Bahar Pansiyon Turistik 15 40 Mutlu Pansiyon Turistik 6 16 Güçlü Pansiyon Turistik 12 31 Rainbow Pansiyon Turistik 8 21 Çamlık Pansiyon Turistik 7 18 Sahil Pansiyon Turistik 6 20 Tunç Pansiyon Turistik 6 12 Alsa Pansiyon Turistik 38 120 5 30 Çadır 4 25 Çadır 35 Çadır 10 15 10 Karavan 9 10 Karavan 15 Karavan 30 Kaynak: İl Kültür ve Turizm Müd, 2004 Kamping Küçükev Kamping Turistik Hello Kamping Turistik Nejat Kamping Turistik İskele Kamping Turistik Tekin Kamping Turistik Martı Kamping Turistik Kaynak: İl Kültür ve Turizm Müd, 2004 Ulaşım ● Karayolu Batı Karadeniz Bölgesinde Ankara – İstanbul TEM otoyolu ve D – 100 (E – 80) Karayolunda Karadeniz’e 30 km. uzaklıkta Akçakoca vardır. İstanbul’a 205 km. Ankara’ya 241 km.’lik Karayolunun ortasında yer almaktadır. Terminalin Adresi: Kiremit Ocağı Mah. Yeni Otagar DÜZCE Kent Merkezinde yer almaktadır. Ulaşımı kolaydır. Önemli Firmalar: 1-Lux Düzce Exprees Tel: 0 (380) 524 44 40 – 524 47 15 2-Düzce Üstün Erçelik Tel: 0 (380) 523 58 35 – 514 55 72 – 524 48 82 3- Metro 153 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU ● Demiryolu Demiryolu bulunmamaktadır. ● Denizyolu Akçakoca (Karadeniz’e) İle çok yakın bir mesafede olup, özel yatlarla deniz ulaşımı yapılmaktadır. ● Havayolu Havayolu bulunmamaktadır. G.4 Turist Sayısı Tablo G.4. İlimize Gelen Yabancı Turistlerin Ülkelere Göre Dağılımı Milliyet 2003 2004 ABD 96 134 Almanya 498 177 Avustralya 25 21 Avusturya - 30 Azerbaycan 2 39 B. Arap Emirlikleri 10 3 - 1 Belçika 13 7 Bosna-Ersek 1 - Brezilya 1 7 Bulgaristan 9 22 Cezayir 6 2 Çek. Cum. 11 5 Çin H. Cum. 1 9 Danimarka 21 4 Fransa 136 154 G. Kore 1 4 Gürcistan 15 157 Hindistan 2 - Hollanda 265 142 İngiltere 208 108 İrak 1 37 İran 14 5 İrlanda 2 3 İspanya 30 132 İsrail 23 41 Bangladeş 154 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU İsveç 7 17 İsviçre 2 12 İtalya 102 105 İzlanda 1 - Japonya 146 54 K.K.T.C. 5 13 Kanada 3 4 Kazakistan 1 - Kırgızıstan - 2 Kuveyt 2 - Lübnan 5 2 Macaristan 53 - Makedonya 10 4 Mısır 20 22 Norveç - 6 Özbekistan 1 - Pakistan 2 - Polanya 16 18 - 151 Rusya Fed. 108 50 S. Arabistan 36 21 Slovakya - 1 Slovenya 9 - Sudan - 7 Suriye 1 16 Türkmenistan 2 - Ukrayna 1 1 Ürdün 2 8 Yunanistan 51 69 Kostarika 4 - Yugoslavya 4 - Y. Zellanda 2 - Yerli 50135 47292 TOPLAM 54179 50946 Romanya Kaynak: İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü, 2004 G.5. Turizm Ekonomisi Bu konuda bilgi edinilememiştir. G.6. Turizm –Çevre İlişkisi Çevre kirliliği nüfusun artması ve sanayileşmeyle başlamıştır. Özellikle kış aylarında hava kirliliği kendini daha fazla hissettirmektedir. İl Sağlık Müdürlüğü tarafından Kültür 155 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Mahallesinde sabit cihazla S02 (Kükürtdioksit) ve (Partikül Madde)PM ölçümleri yapılmaktadır. Ancak 2004 yılı Ocak ayından itibaren PM ve Eylül ayından itibaren de SO2 ölçümlerin cihazın arızalanması sonucunda sona ermiştir. Yeni ölçüm cihazı alımı ile ilgili çalışmalar ise son aşamalara gelinmiştir. Düzce genelinde orman ürün sanayinin fazla olması hava kirliliğini de artırmaktadır. Taşıtlardan kaynaklanan hava kirliliği ise Düzce İli Çevre Koruma Vakfı tarafından yapılan egzoz gazı ölçümleri ile hava kirliliğinin önlenmesine çalışılmaktadır. Kaynaklar: 1-İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü, 2004 2-Bolu il yıllığı 1998 3-Batı Karadeniz Bölgesindeki bazı tarihi yerleşimlerin 4- Çevresel Sorunları (Akıncı KESİM, MANSUROĞLU,UZUN) 156 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU H. TARIM VE HAYVANCILIK H.1. Genel Tarımsal Yapı Tablo 3’den de görüldüğü gibi Düzce il’i gerçek alanının çok küçük kısmı I.sınıf tarım arazisidir. Mutlak tarım alanı olarak tanımlanan I, II ve III.sınıf arazi toplamı da arazi varlığının sadece yüzde 15’ine ulaşmaktadır. Bu veriler ışığında çok net olarak tarım topraklarının korunmasına ilişkin çalışmaların Düzce için son derece önem taşıdığını söylemek gerekmektedir. Tablo H.1: Düzce İl ve İlçelerinde Arazinin Kullanma Kabiliyetine Göre Dağılımı (Ha) Yüzölçümü Alan (Ha) 259.300 I II III IV V VI VII VIII Sınıf Sınıf Sınıf Sınıf Sınıf Sınıf Sınıf Sınıf 24.269 8.148 6.546 17.548 376 26.769 157.796 11.034 Diğer 6.814 Kaynak: TÜBİTAK-MAM Bolu CBS’den yararlanılarak hazırlanmıştır. İlçeler bazında bakıldığında mutlak tarım alanlarının, ağırlıklı olarak Düzce Ovası çerçevesinde Merkez İlçede bulunduğunu söyleyebiliriz. Bunun yanında Çilimli, Gümüşova ve Gölyaka’nın ovada yer alan bölgeleri de tarım elverişli alanlar olarak görünmektedir. Çok geniş olmamakla beraber Kaynaşlı ve Cumayeri de tarım alanlarına sahip ilçelerdir. Coğrafi özellikleri nedeniyle Yığılca ve Akçakoca elverişli tarım alanı konusunda dezavantajlılardır. Ancak Akçakoca ilçesi özellikle mutlak tarım alanı olmayan arazisinde fındık üretimi ile bu dezavantajını bertaraf etmiş görünümdedir. H.2. Tarımsal Üretim Tablo H.2: Düzce İlinin Agro-Ekolojik Alt Bölgeleri Alan Şubat Temmuz Yıllık Alanın Arazi Kabiliyet Sınıflarına Göre Dağılımı Sıcaklık Sıcaklık Yağış 1 2 3 4 5-8 °C 7.2/19.5 °C 12/34.2 mm 845 %15.6 %11 %11.8 %12.2 %49.4 23269 ha 16342 ha 17526 ha 18210 ha 73553 ha %3.2 1500 ha %1.9 1200 ha 25969 ha %10 %3.5 1600 ha %3.8 1750 ha %12.1 7600 ha 27076 ha %10.4 %42 19450 ha %30 19175 ha 56835 ha %22.1 %47.5 22000 ha %53.7 34425 ha 129322 ha %50 Alt Bölgeler I. Alt Bölge Merkez Cumayeri Çilimli Gölyaka Gümüşova Kaynaşlı II. Alt Bölge Akçakoca %57.4 148900 ha %17.8 46300 ha 1.1/9.1 16.3/26 948 III. Alt Bölge Yığılca %24.8 64100 ha -8.5/18.5 10/32.3 776 Toplam 8 İlçe 259300 ha Toplam Alana Oranı %100 %2.3 1500 ha 19442 ha %7.5 Düzce’de mutlak tarım arazisi olarak tanımlanan kabiliyetteki toprak miktarı, 38.963 hektarla yüzde 15’lik bir alanı kaplamaktadır. Özel önlemler alınarak, özel ürünler için 157 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU kullanılabilecek IV.sınıf arazilerde eklendiğinde bu alan 56.511 hektara ulaşmaktadır. Düzce il’i gerçek alanının sadece yüzde 22’si tarım alanı olarak kullanılabilecek niteliktedir. Arazinin 111.146 hektarı yani yaklaşık yüzde 43’ü orman alanıdır. 7.932 hektarlık mera ve çayır alanı bulunan Düzce arazi varlığının kalan 39.536 hektarı tarım dışı arazidir. Tablo H..3.Tarım Alanlarının Kullanılış Amaçlarına Göre 2004 Yılı Dağılımı SEBZELİKLER MEYVELİKLER EKİLEN TARLA ALANI (Dekar) (Dekar) (Dekar) 8580 155000 276000 AKÇAKOCA 40 200000 11500 CUMAYERİ 2470 53320 24000 ÇİLİMLİ 730 35250 28500 GÖLYAKA 150 29800 24000 GÜMÜŞOVA 1020 40000 14020 50 1700 12000 YIĞILCA 1950 90000 60000 TOPLAM 14990 605070 450020 MERKEZ KAYNAŞLI Kaynak:Tarım İl Müdürlüğü, 2004 Düzce İlinde ürün deseni son derece basittir. Ekim alanlarının yüzde 60’ından fazlası meyve üretimine ayrılmış olup, meyve üretiminin de neredeyse tamamı fındıktır. Diğer önemli grup tahıllardır ve bunun da ekim alanı olarak, yaklaşık yüzde 85’i mısır ve buğdaya ayrılmıştır. Ekim alanı olarak büyük bir pay tutmamakla beraber önemli sayılabilecek diğer ürünler, tütün, şeker pancarı ve patatestir H.2.1. Bitkisel Üretim H.2.1.1. Tarla Bitkileri H.2.1.1.1. Buğdaygiller Tarla bitkileri ekiminde mısır ve buğday en fazla ekilen bitkilerdir. Diğer önemli ekim alanları tütün, patates ve şeker pancarına ayrılmıştır. Ancak, bunların toplam içindeki payları çok düşüktür. 158 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo H.4. İlçelere Göre Buğdaygillerin 2004 Yılı Dağılımı BUĞDAY Üretim (T) MERKEZ Ekiliş (da) ARPA Verim Üretim (Kg/dekar) (T) Ekiliş (da) MISIR Verim Üretim (T) Ekiliş (da) (Kg/dekar) PİRİNÇ Verim Üretim (T) Ekiliş (da) (Kg/dekar Verim (Kg/dekar) 26250 75000 350 37 150 250 46500 62000 750 600 1000 600 AKÇAKOCA 8 20 400 - - - 375 500 750 - - - CUMAYERİ 210 700 300 - - - 300 500 600 - - - ÇİLİMLİ 726 2200 330 7,5 30 250 1260 1800 700 66 200 600 GÖLYAKA 750 2500 300 - - - 6400 8000 800 - - - GÜMÜŞOVA 1375 5500 250 100 400 250 1650 3000 550 - - - KAYNAŞLI 2100 7000 300 12,5 50 250 1500 2500 600 - - - YIĞILCA 6400 32000 200 40 200 200 12000 30000 400 - - - TOPLAM 37819 124920 - 197 830 - 69985 108300 - 666 1200 - Kaynak:Tarım İl Müdürlüğü, 2004 159 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU H.2.1.1.2. Baklagiller Tablo H..5. İlçelere Göre Baklagillerin 2003 Yılı Dağılımı BAKLA Üretim (T) BEZELYE FASULYE Ekiliş Verim Üretim Ekiliş Verim Üretim Ekiliş Verim (da) (Kg/dekar) (T) (da) (Kg/dekar) (T) (da) (Kg/dekar) MERKEZ 37 75 500 20 40 500 1400 1750 800 AKÇAKOCA 4 7 500 5 10 500 75 100 750 CUMAYERİ - - - - - - - - - ÇİLİMLİ - - - - - - 75 100 750 GÖLYAKA - - - - - - 40 50 800 GÜMÜŞOVA - - - 5 10 500 20 25 800 15 30 500 - - - - - - KAYNAŞLI YIĞILCA - - - 30 100 300 180 300 600 TOPLAM 56 112 1500 60 160 1800 1790 2325 4500 Kaynak:Tarım İl Müdürlüğü, 2004 Tablo H..6:.Fasulye Üretiminin İlçelere Göre 2004 Yılı Dağılımı FASULYE Üretim (T) Ekiliş (da) Verim (Kg/dekar) MERKEZ 140 400 350 AKÇAKOCA - - - CUMAYERİ 3,5 10 350 ÇİLİMLİ 36 120 300 GÖLYAKA 350 1400 250 - - - KAYNAŞLI 30 120 250 YIĞILCA 75 500 150 TOPLAM 634,5 2550 - GÜMÜŞOVA Kaynak:Tarım İl Müdürlüğü, 2004 İl genelinde sebze ekiliş alanlarının büyük kısmı kabak, lahana, fasulye ve domatese ayrılmıştır. Bunların yanında biber ve pırasa gibi küçük alanlarda da olsa kışlık sebze ekilişleri de mevcuttur. Sebze ekiliş alanları sebze de bir çeşitlilik göstermektedir. Ancak bu çeşitlilik, iktisadi bir değer yaratmak için değil, ağırlıklı ev içi tüketim amaçlıdır. 160 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU H.2.1.1.3. Yem Bitkileri Tablo H..7. Düzce’de İlçelere Göre Yem Bitkilerin 2004 Yılı Dağılımı FİĞ Üretim (T) YONCA Ekiliş (da) Verim Üretim (T) Ekiliş (da) (Kg/dekar) MERKEZ Verim (Kg/dekar) 500 250 2000 1300 2000 650 AKÇAKOCA - - - - - - CUMAYERİ - - - 15 20 750 40 20 2000 - - - - - - 95 130 730 300 150 2000 25 30 833 KAYNAŞLI - - - 375 500 750 YIĞILCA - - - 15 30 500 TOPLAM 840 420 - 1825 271 - ÇİLİMLİ GÖLYAKA GÜMÜŞOVA Kaynak:Tarım İl Müdürlüğü, 2004 H.2.1.1.4. Endüstriyel Bitkiler Tablo H..8. Düzce’de İlçelere Göre Endüstriyel Bitkilerin 2004 Yılı Dağılımı TÜTÜN Üretim (T) Ekiliş (da) ŞEKER PANCARI Verim Üretim (T) Ekiliş (da) (Kg/dekar) MERKEZ Verim (Kg/dekar) 1937 7750 250 12000 2000 6000 AKÇAKOCA - - - - - - CUMAYERİ 12,5 50 250 250 80 5000 ÇİLİMLİ 625 7000 250 1620 270 6000 GÖLYAKA 75 400 250 5000 1000 5000 GÜMÜŞOVA - 300 - 2250 450 5000 KAYNAŞLI - - - - - - YIĞILCA - - - - - - TOPLAM 2650 15500 - 21120 3800 - Kaynak:Tarım İl Müdürlüğü, 2004 İl genelinde gerek meyve veren ağaç sayısı, gerek üretim miktarı açısından büyük ağırlık fındıktadır. Üretim miktarının yüzde 76’sı fındıktır. Fındığı yüzde 9,1 ile elma izlerken diğer önem taşıyan meyveler erik ve armuttur. Çilimli, Gölyaka ve Gümüşova İlçelerinde dolu zararı görüldü 161 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU H.2.1.2. Bahçe Bitkileri H.2.1.2.1. Meyve Üretimi Düzce İlinde meyve veren ağaç sayısı itibarı ile fındık büyük bir farkla ilk sıradadır. Anavatanı Anadolu olan fındığın yetiştiriciliği ülkemizde yaklaşık 2500 yıldan bu yana yapılmaktadır. İşte bu nedenle ülkemiz en değerli yabani türlerle dünya ticaretinde aranılan en kaliteli kültür çeşitlerinin yayılma alanıdır. Fındık bugün 45 000 dolayında ailenin vazgeçilmez geçim kaynağı olan önemli bir ihraç ürünümüzdür. Türkiye’nin yıllık üretimi yaklaşık 600 bin ton civarındadır. Türkiye genelinde yaklaşık 300 000 000 adet fındık ocağı mevcuttur. Buna göre Türkiye dünya fındık üretiminin % 65-70’ini, dünya fındık ticaretinin ise % 70-75’ini gerçekleştirmektedir. Düzce İlinde fındığın Doğu Karadeniz kökenli vatandaşlarımızın bölgeye yoğun olarak gelmeleriyle yaygınlaşmaya başladığı düşünülmektedir. Özellikle II. Alt Bölge olan Akçakoca İlçesinin meyve üretiminin neredeyse tamamını fındık oluşturmaktadır. Tablo H..9. Düzce’de Fındık Ağaç Sayısının, Üretim ve Elde Edilen Gelir Miktarı FINDIK 1997 1998 Yıllara göre fındık veren 29 400 800 ağaç sayısı Yıllara göre fındık üretim 42 383 miktarları (Ton) Fındık üretiminden elde edilen gelir (milyon TL) 21 191 500 Kaynak:Tarım İl Müdürlüğü, 2004 1999 2000 29 400 800 29 580 800 25 203 010 62 000 62 423 57 436 31 000 000 31 211 500 28 718 000 Fındık ayrıca yetişme ortamı ve yetiştirme şekliyle de, çok eğimli, toprak derinliği az olan alanların değerlendirilmesinde ve bu tür alanların erozyona karşı korunmasında da çok önmeli bir işleve sahiptir. ÜRETİCİ Fiskobirlik Özel Fındık Fabrikaları Toplayıcı Tüccarlar Mamul Ürün Pazarlama Kanalları (İhracatçıToptancı-Perakendeci-Tüketici) Şekil H.1: Fındık Pazarlama Aşamaları 162 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Kabuklu fındık üretiminde ülke üretiminin yüzde 15’lik kısmı Düzce İlinde üretilmektedir. Çiftçinin piyasa hareketlerinden etkilenme derecesini düşürmek için alternatif ürüne yönlendirme yapılması gerekmektedir. Elma, erik, armut ve ceviz ağaçları da sayısal olarak önem taşıyan türlerdir. İl’de meyve ağaçalarının yüzde 98’inden fazlası fındık ağacıdır. Elma ve erik ağaçları da toplam yüzde 1’lik bir oranı bulmaktadır. Kalan yüzde 1 ise ağırlıklı olarak armut ve ceviz olmak üzere küçük oranlarda diğer türlere dağılmaktadır. Tablo H.10 : Yıllara Göre Meyve Veren Ağaç Sayısı 2001 2002 2003 2004 Armut 66.110 64.810 64.700 59.700 Ayva 26,490 25.490 25.400 23.550 Elma 136.840 139.140 139.140 142.100 11.600 10.900 10.700 10.450 113.600 12.850 111.900 112.200 2.100 - 20.800 21.750 Kızılcık 14.000 15.250 - 14.100 Şeftali 14.250 14.700 13.500 - Vişne 6.150 5.850 - Zerdali 17.550 20.850 - - Ceviz 32.950 34.000 - 35.400 Fındık 28.152.100 26.998.700 - 30.695.000 Kestane 24.100 25.000 - 26.250 Dut 14.800 14.250 14.650 12.500 28.632.640 27.381.840 406.640 31.153.000 Muşmula Erik Kiraz TOPLAM 5900 Kaynak:Tarım İl Müdürlüğü, 2004 Düzce İlinde fındık üretim miktarı, toplam meyve üretiminin yüzde 76’sını oluşturmaktadır (Tablo .3 ). Elma üretim miktarı ise yüzde 9,1’lik payla ikinci sıradadır. Diğer önemli sayılabilecek büyüklükler ise, yüzde 3,6 ile armut, yüzde 4 ile erik ve 1,7 ile cevizdedir. Diğer meyve türlerinin üretim miktarları oransal olarak anlamlı büyüklükler göstermemektedir 163 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo H.11 : Sabit Fiyatlarla (1997) Meyve Üretiminden Elde Edilen Gelirin Dağılımı (Milyon TL) 1997 Gelir 1998 Pay Değ. 1999 Gelir Pay Değ. 2000 Gelir Pay Değ. Gelir Pay Armut 237.975 1 -11,6 210.450 0,6 -5,3 199.200 0,6 -2,4 206.400 0,7 Ayva 52.140 0,2 0,6 52.440 0,2 -7,2 48.660 0,1 30,1 63.900 0,2 Elma 525.395 2,3 -16,5 438.620 1,3 3,9 455.520 1,4 -5,1 448.110 1,5 4.160 0 -12,5 3.640 0 -1,8 3.575 0,0 - 15.405 0,1 Erik 220.350 1,0 5,8 233.155 0,7 -3,8 224.250 0,7 13,9 196.885 0,7 Kiraz 40.800 0,2 16,5 47.550 0,1 2,1 48.525 0,1 23,9 39.900 0,1 Kızılcık 11.150 0 -16,6 9.300 0 0,5 9.350 0,0 44,4 13.750 0,0 Şeftali 43.500 0,2 2,1 44.400 0,1 1,7 45.150 0,1 16,9 37.500 0,1 Vişne 20.080 0,1 1,2 20.320 0,1 -3,5 19.600 0,1 44,1 10.960 0,0 Ceviz 390.300 1,7 -5,8 367.500 1,1 2 374.700 1,1 -7,6 390.900 1,3 Fındık 21.191.500 92 46,3 31.000.000 95 0,7 31.211.500 95 28.718.000 94,8 113.360 0,5 -6,4 106.080 0,3 9,4 116.090 0,4 -21,4 100.230 0,3 Dut 56.810 0,2 -9,0 51.675 0,2 16 59.670 0,2 -37,5 37.310 0,1 İncir 9.300 0 -8,1 8.550 0 0,0 8.550 0,0 -79,8 1.725 0,0 Trab.Hur. 2.400 0 -5 2.280 0 -45 1.260 0,0 -100 0,0 Üzüm 7.500 0 0 7.500 0 0 7.500 0,0 -100 0,0 22.926.720 100 42,2 32.603.460 100 0,7 32.833.100 100 -7,8 Muşmula Kestane TOPLAM Kaynak:Tarım İl Müdürlüğü, 2004 164 10,1 30.280.975 100 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU H.2.1.2.2. Sebze Üretimi Tablo H.1.2. Düzce’de 2004 Yılı İçindeki Sebze Üretimi SEBZE ÇEŞİDİ MİKTARI (T) Bakla (Taze) (T) 95 Bamya (T) 15 Barbunya Fasulye (Taze) (T) 65 Bezelye (Taze) (T) 60 Dolmalık Biber (T) 70 Sivri-Çarliston Biber (T) 290 Domates (T) 1260 Fasulye (Taze) (T) 1800 Hıyar (T) 1780 Bal Kabak (T) 665 Sakız Kabak (T) 1115 Ispanak (T) 1075 Karpuz (T) 225 Beyaz Lahana (T) 350 Kara (Yaprak) Lahana (T) 4250 Kıvırcık Marul 160 Maydanoz (T) 1 Nane (T) 1 Patlıcan (T) 115 Pırasa (T) 1600 Sarımsak (Taze) (T) 50 Soğan (Taze) (T) 520 Bayır Turp (T) 35 Kırmızı Turp (T) 10 Yerelması (T) 5 Kaynak:Tarım İl Müdürlüğü, 2004 H.2.1.2.3. Süs Bitkileri İlimizde süs bitkilerinin yetiştirildiği Müdürlüğümüz bünyesinde bulunan arazide yapılmaktadır. Ayrıca Düzce ili ve çevresinin süs bitkisi ihtiyacını karşılayan irili ufaklı süs bitkisi yetiştiriciliği ve satışı yapılan yerler bulunmaktadır. Ancak yetiştiricilik yapanlar için ürünlerini pazarlayacakları çiçek mezatı İlimizde bulunmamaktadır. 165 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU H.2.2. Hayvansal Üretim H.2.2.1. Büyükbaş Hayvancılık Tablo H..13. 2004 Yılında Düzce İli ve İlçelere Hayvan Varlığı B. BAŞ (Ad.) K. BAŞ (Ad.) MERKEZ 21,444 3,050 AKÇAKOCA 3,375 300 CUMAYERİ 2,700 400 ÇİLİMLİ 3,611 250 GÖLYAKA 4,097 2,500 GÜMÜŞOVA 3,300 700 KAYNAŞLI 3,500 1,000 YIĞILCA 7,000 3,500 TOPLAM : 49,027 11,700 Kaynak:Tarım İl Müdürlüğü, 2004 H.2.2.2. Küçükbaş Hayvancılık Tablo H..14. 2004 Yılında Düzce İli ve İlçelere Hayvan Varlığı K. BAŞ (Ad.) MERKEZ 3,050 AKÇAKOCA 300 CUMAYERİ 400 ÇİLİMLİ 250 GÖLYAKA 2,500 GÜMÜŞOVA 700 KAYNAŞLI 1,000 YIĞILCA 3,500 TOPLAM : 11,700 Kaynak:Tarım İl Müdürlüğü, 2004 H.2.2.3. Kümes Hayvancılığı (Kanatlı Üretimi) Tablo H.15.Toplam Kümes hayvanı sayısı Yumurtacı Tavuk 120.000 Etçi Tavuk (Broiler) 8.000.000 Hindi 1000 8.121.000 TOPLAM Kaynak:Tarım İl Müdürlüğü, 2004 166 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU H.2.2.4. Su Ürünleri Doğal göller (400 ha), Hasanlar Barajı (279 ha) ve ırmak ve çaylar (505 ha) olarak yaklaşık 1034 ha yüzey suyu bulunmaktadır. Balıkçılık olarak Düzce İli Akçakoca İlçesinde Deniz Balıkçılığı mevcut olup, muhtelif cinste balık avlanmaktadır. (492 Ton) Düzce ilinde alabalık ve sazan balığı üretimi gerçekleşmektedir. Tablo H.16. Düzce İli ve İlçeleri Alabalık Tesisleri İLÇE ADI İŞLETME SAYISI ÜRETİM (AD.) MERKEZ 22 597,000 AKÇAKOCA 5 48,000 GÖLYAKA 7 148,000 GÜMÜŞOVA 1 18,000 KAYNAŞLI 5 42,000 YIĞILCA 4 57,000 44 910,000 TOPLAM Kaynak:Tarım İl Müdürlüğü, 2004 H.2.2.5. Kürk Hayvancılığı Düzce’de kürk hayvancılığı ile ilgili envanter çalışması elde edilememiştir. H.2.2.6. Arıcılık ve İpekböcekçiliği Arıcılık faaliyetlerinde, 1998’den sonra kovan sayılarına bağlı olarak bir artış olduğu Tablo H. 13’de de görülmektedir. Tablo H.17.1997-2000 Tarihleri Arasındaki Kovan Sayıları KOVAN SAYILARI Eski Tip (Adet) Toplam Kovan Miktarı Yeni Tip (Adet) 1997 1998 1999 2000 1997 1998 1999 2000 540 475 475 475 16 554 18 920 20 453 19934 Kaynak:Tarım İl Müdürlüğü, 2004 Tablo H.18. 2004 Yılında Düzce İli ve İlçeleri Arıcılık Çalışmaları İLÇE ADI GEZGİNCİ (Ad) MERKEZ 7500 AKÇAKOCA 4350 CUMAYERİ 480 ÇİLİMLİ 1340 GÖLYAKA 2500 GÜMÜŞOVA 1300 KAYNAŞLI 1175 YıĞILCA 1800 TOPLAM 20445 Kaynak:Tarım İl Müdürlüğü, 2004 167 BAL ÜRETİMİ (Ton) 165 105 27 39 68 34 24 40 502 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU H.3. Organik Tarım Organik Tarım: Genel olarak mevcut olan ekolojik dengeyi korumak için tamamen veya mümkün olduğu ölçüde az kimyevi mücadele ilacı ve gübre kullanımı ile hayvancılıkta büyüme düzenleyicileri ve yem katkı maddeleri kullanımını kaldıran, iyi bir toprak bakımı, ekim nöbeti, doğal gübreleme ve biyolojik zirai mücadele yapılması fikrine dayanan, insana ve çevreye dost üretim sistemlerini kapsamaktadır. Organik tarımla beraber eko sistemdeki dengeyi bozmayacak etmenleri kullanmaktır. Organik Tarımın Gerekliliği: Nüfus ve gelir artışına bağlı olarak artan gıda talebini karşılamak için verimliliğin arttırılması ihtiyacı, geleneksel tarım sisteminde gübre ve kimyasal ilaçlar gibi işletme dışı girdilerin fazla kullanımına ve bunun sonucunda da gıda güvenliği, biyolojik kirlilik ve çevre kalitesi konusunda endişelerin oluşmasına yol açmıştır. Bundan dolayı, işletme dışı girdi kullanımını en aza indiren organik tarım gibi alternatif yaklaşımlar önem kazanmıştır. Organik Tarımın Temel İlkeleri: Organik tarımın hedef edindiği temel prensipler şu şekilde sıralanabilir. -Organik tarım yapan tarım işletmelerinde üretimle ilgili tüm faktörlerin bir bütün olarak ele alınması ve mümkün olduğu ölçüde işletme içi doğal ham maddeler kullanarak işletmenin kendine yeterliliğinin sağlanması, -Bölgeye adapte olmuş ve genetik direnç sağlayabilen bitkilerin kullanılması, -Çok yönlü ve dengeli ekim nöbeti uygulanması ve baklagillerin ekim nöbetinde yer alması, -Tarımsal üretimde toprak verimliliğinin korunup geliştirilmesi ve besin maddesi eksikliklerinin daha çok doğal kaynaklı gübrelerle sağlanması, -Zirai mücadelenin biyolojik mücadele şeklinde yapılması, -Yabancı ot mücadelesinin kimyasal ilaçlar yerine mekanik ve kültürel yöntemlerle yapılması, -İşletmede bitkisel üretimin yanı sıra arıcılık ve besicilik yapılarak sistemde gerekli olan materyallerin temin edilmesi, -Bir işletmenin tüm üretim dallarında organik tarıma geçmesi, -Çevre kirliliğine neden olmadan tarımsal üretim yapılması, 168 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo H.19. Düzce’de Organik Tarımın Yayılımı Çalışma Yapılan Yer Çiftçi Adı Üretim Alanı Ürün Çeşidi (Da) Merkez-Konaklı Düzce Belediyesi 13 Sebze “ “ 20 Buğday “ “ 11 Mısır “ “ 5 Mısır (silajlık) “ “ 20 Çayır Altmışsekiz üretici 15 000 Ihlamur Altmışdört üretici 3582 Fındık “ Elli yedi üretici 3136 “ “ Otuz altı üretici 1453,5 “ Merkez, Gölyaka, Çilimli, Kaynaşlı İlçeleri Köyleri Akçakoca ilçesi ve Köyleri Kaynak:Tarım İl Müdürlüğü, 2004 I. Alt Bölge (Merkez, Cumayeri, Çilimli, Gölyaka, Gümüşova, Kaynaşlı) de Organik tarım için uygun koşullar bulunmaktadır. Dış pazarlarda şansı olan fındık, çeltik, yer fıstığı, domates, fasulye ve yem bitkilerinin organik üretimi teşvik edilerek yaygınlaştırılabilir. H.4. Tarımsal İşletmeler H.4.1. Kamu İşletmeleri Düzce İlinde kurumsal yapılara baktığımızda; Tarım İl Müdürlüğü, Devlet Su İşleri, Köy Hizmetleri ve Özel İdare gibi kamu kurumlarının yanında aşağıdaki ana başlıklar altında incelediğimiz kurumlarda tarıma hizmet sağlayan kuruluşlardır. Tarım Kredi Kooperatifleri: Çiftçiye üretimde girdi desteği ve nakit kredi imkanı sağlamaktadır. Düzce’de 18 adet Tarım Kredi Kooperatifi bulunmaktadır. Tarımsal Kalkınma Kooperatifleri:Düzce’de 87 adet Tarımsal Kalkınma Kooperatifi bulunmaktadır. Bu kooperatifler örgütlenmeyi sağlayarak üretimden pazarlamaya kadar olan süreçte üyelerine ucuz girdi teminini ve ürünlerinin değerinde pazarlamasını amaçlamaktadır. Su Ürünleri Kooperatifleri: 2 adet Su Ürünleri Kooperatifi bulunmaktadır. Pancar Ekicileri Kooperatifleri: Pancar üretici çiftçilere girdi temini amacıyla kurulmuş olup; Düzce’de bir adet şubesi bulunmaktadır. Ziraat Odası: TZOB’ne bağlı olup Düzce’de 13 200 üyesi bulunan bir odadır. Köylerde yapılan çiftçi eğitim ve yayım faaliyetlerinde Tarım İl Müdürlüğü görevlileriyle birlikte faal olarak çalışmaktadır. Ayrıca Ziraat Odası tarafından düzenli olarak Ziraat Mühendisinin katıldığı bilgilendirme toplantıları yapılmaktadır. Bu toplantılarda çiftçilerin 169 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU üretim ve pazarlama aşamasındaki problemleri tespit ve çözümüne yönelik olarak yapılmaktadır. Esnaf ve Sanatkarlar Odaları Birliği: Düzce İli ve İlçelerinde olmak üzere 27 adet oda bulunmaktadır. II. Alt Bölgede (Akçakoca) örgütlü yapıyla pazarlama sorunları aşılarak, kanatlı hayvancılık potansiyeli yeniden harekete geçirilebilir. II. Alt Bölge (Yığılca) Tarım alanlarının az oluşu ve ulaşımın zorluğu ürünlerin pazarlamasını zorlaştırmaktadır. H.4.2. Özel İşletmeleri Tablo H..20. Özel İşletmeler Ünvanı ÜRETİM KONUSU(YILLIK) 740 Nolu Cumayri Fındık Tarım Satış Kooperatifi İç Fındık (Ton) Gonca Süt Süt Üretimi ve Sanayi Ticaret Anonim Kaşar-Abaza-Dil Peyniri (Ton) Şirketi Vakum Yoğurt (Ton) Tereyağ (Ton) Ayran(Ton) Salih Bilir-Bilir Un Fabrikası Un 78-81 Randuman (Ton) Kepek (Ton) Tozan Fındık Sanayi ve Ticaret İthalat İhracat Limited Şirketi Reytek Tütün Sanayi ve Tic.A.Ş.Çilimli Şubesi İç Fındık (Ton) KAPASİTESİ 15.360 150 1.176 39,2 1.038 17.280 4.320 10.800 Tütün İşleme (Ton) 2.400 Kuru Tütün (Ton) 2.550 Güçel Kuyumculuk Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti. İç Fındık (Ton) Şükran Öney-Nefis Süt Yoğurt (Ton) 24.000 210 Beyaz Peynir (Ton) 15 Çerkez peyniri (Ton) 15 Dil peyniri (Ton) 15 Örgü peyniri (Ton) 15 Azapoğlu Fındık Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti. İç Fındık (Ton) 4.500 Coşkuner Fındık Gıda San.ve Tic.Ltd.Şti. İç Fındık (Ton) 16.200 Mutlu Gıda Sanayi ve Isı-İnşaat Ltd.Şti. İç Fındık (Kg) 10.800 Güçlü Fındık Gıda Sanayi ve Ticaret A.Ş. İç Fındık (Ton) 6.075 Doğa Entegre Et Sanayi Gıda ve Dış Ticaret Ltd.Şti. Kaşar Peyniri (Ton) 150 Düzce Şubesi Beyaz Peynir (Ton) 192 Vakum Yoğurt (Ton) Tereyağ (Ton) Ayran (Ton) 2.940 65 994 Murat Saram Tarım ve Orman Ürünleri İthalat İhracat ve Ticaret Anonim Şirketi Çalışlar İnşaat Turizm Nakliyat Tekstil Tarım Ürünleri Ltd.Şti. İç Fındık (Ton) 21.600 İç Fındık (Ton) Dağ Çileği 16.200 360 Mehmet Yazıcı - Onur Süt Mamülleri Kaşar Peyniri (Ton) 170 30 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Örgü Peynir (Ton) 30 Çerkez Peyniri (Ton) 30 Dil Peyniri (Ton) 30 Yoğurt (Ton) 105 Tereyağ (Ton) 26 Ayran (Ton) 304 Mustafa Altuntaş-Birlik Fındık Kırma Fabrikası İç Fındık (Ton) 16.200 Aras Gıda Sanayi ve Dış Ticaret Anonim Şirketi İç Fındık (Ton) 27.000 Cuamyeri Şubesi Kavrulmuş Fındık (Ton) 2.376 Kıyılmış Fındık (Ton) 2.592 Dilme Fındık (Ton) 648 Fındık Unu (Ton) 864 Fındık Püresi (Ton) Barış Duyar-Özüm Süt Ürünleri 1.944 Yoğurt (Ton) 588 Ayran (Ton) 64,8 Tereyağ (Ton) 65 Kaşar Peyniri (Ton) 25 Karin Gıda Sanayi Ve Ticaret A.Ş.Cumayeri Şb. İç Fındık (Ton) 27.000 As Fındık Tarım Ürünleri Tic.ve Sanayi Ltd.Şti. İç Fındık (Ton) 10.800 Yeşil Saram Tarım ve Orman Ürünleri İth.İhr.Ltd.Şti. İç Fındık (Ton) 21.600 Kaynak:Düzce Sanayi ve Ticaret Odası, 2004 H.5 Tarımsal Faaliyetler H.5.1 Pestisit Kullanımı Çeşitli endüstriyel faaliyetlerden kaynaklanan yapay organik kimyasal maddeler ile tarım alanlarında kullanılan pestisid ve herbisidler, suda doğal olarak güç parçalanan bileşiklerdir. Bu tür bileşiklerin bir kısmı canlı bünyelerinde ağır metallere benzer şekilde birikim yapar ve toksik etkilere neden olurlar. Diğer bir kısmı ise canlı bünyesinde mutajenik ve konserojen etkiler yapar. Geniş bir biçimde tarım yapılan arazilerde kullanılan tarım ilaçları, genellikle çok dayanıklı olduklarından, ayrışmaları yıllarca sürebilir. Bunlar hem toprak, hemde dolaylı olarak su kaynaklarının önemli ölçüde kirlenmesine sebep olurlar. Gerek ruhsatlı pestisid sayısı, gerekse kullanılan miktarları yıldan yıla artış göstermektedir. 171 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo H.21. Düzce’de 2004 Yılında Kullanılan Zirai Mücadele İlaç Tüketim Durumu HERBİSİT (Kg/lt) İNSEKTİSİT (Kg/lt) MERKEZ 11.458 24.506 895 36.859 AKÇAKOCA 17.978 17.375 1.259 36.612 CUMAYERİ 600 1.753 - 2.353 ÇİLİMLİ 202 1.169 - 1.371 GÖLYAKA 164 13.129 86 13.379 GÜMÜŞOVA 586 1.073 44 1.703 KAYNAŞLI 145 2.922 27 3.094 YIĞILCA 456 5.280 30 5.766 TOPLAM 31.589 67.207 2.341 İLÇELER FUNGUSİT (Kg/lt) TOPLAM 101.137 Kaynak:Tarım İl Müdürlüğü, 2004 Tablo H..22. Kimyevi Gübreler % 21 A.S %26 A.N %33 A.N KİMYEVİ GÜBRELERİN ADI %46ÜRE TSP DAP KOMPOZE (%42-44) (18-46) 15-15-15 20-20-0 12-30-12 MERKEZ 811.950 3.053.550 266.800 1.749.400 815.600 33.900 743.700 995.250 ................ 740.600 AKÇAKOCA 46.800 2.469.000 325.000 597.860 501.650 ........... 271.850 235.300 ............... ................. CUMAYERİ 190.000 240.000 491.000 318.550 473.400 ............ 252.850 464.600 ................ ................. ÇİLİMLİ 16.000 331.000 91.300 149.600 91.300 ............ 120.950 121.200 ................ GÖLYAKA 20.000 195.000 ............. 125.000 84.050 ............ 100.000 ............. ................ . ................ GÜMÜŞOVA 171.300 49.850 39.000 160.150 88.900 ............ 22.300 154.050 ................ ................. KAYNAŞLI ............. 297.000 ............. 105.800 14.450 ............ 32.000 33.000 ................ ................. YIĞILCA 390.850 104.150 26.000 397.850 81.750 7.500 4.400 263.050 ............... ................. ............... 740.600 İLÇELER İL TOPLAMI 1.646.900 6.739.550 1.689.100 3.604.210 2.151.100 41.400 1.548.050 2.266.450 Kaynak:Tarım İl Müdürlüğü, 2004 H.5.2 Gübre Kullanımı Tablo H..23. Düzce İli ve İlçelerinde 2004 Yılında Gübre Tüketimi SAF N (T) MERKEZ 2177,502 AKÇAKOCA 976,001 CUMAYERİ 704,498 ÇİLİMLİ 513,465 GÖLYAKA 124,789 GÜMÜŞOVA 65,306 KAYNAŞLI 58,345 YĞILCA 204,202 4824,108 TOPLAM Kaynak:Tarım İl Müdürlüğü, 2004 SAF P205 (T) 503,273 279,903 242,071 82,050 48,940 58,002 4,280 32,723 1251,242 172 SAF K20 (T) 139,15 12,667 11,120 35,050 1,540 1,605 9,445 210,577 P.SÜLFAT ................ DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Çiftlik Gübresi kullanımı ve gübrelenen arazi hakkında bilgi bulunamamaktadır. H.5.3. Toprak Kullanımı İl’in en verimli topraklarının bulunduğu Düzce Ovası, metropollere ulaşım kolaylığı ve kent merkezine yakınlığı nedeniyle sanayi kuruluşlarının yoğunlaştığı bölge olmuştur. Ankara-İstanbul geçişinin sağlanması D-100 ve otoyolun bu topraklardan geçmesi ile tarım topraklarının bir kısmı kullanılamaz duruma gelirken, yol güzargahında sanayi kuruluşlarının tesis edilmesi ile toprak kaybı giderek artmıştır. Tarım topraklarının tarım dışı amaçlarla kullanılması; yapılaşma amacıyla kullanılan tarım topraklarında depremsellik nedeniyle az katlı binalar yapılması durumu toprak kaybını arttırmaktadır. Tarım topraklarının çok parçalı oluşu, sınır konusunda ve toprakların etkin kullanımında sorunlara yol açmaktadır. Sınırlar nedeniyle, sınır kenarlarında etkin kullanımdan uzak kalan topraklar da dikkate alınırsa kaybın boyutları ortaya çıkacaktır. Erozyonu önlemede fındık yetişme ortamı ve yetiştirme şekliyle de, çok eğimli, toprak derinliği az olan alanların değerlendirilmesinde de toprağın erozyona karşı korunmasında çok önemli bir işleve sahiptir. Kaynaklar 1-İl Tarım Müdürlüğü, 2004 2-İl Gelişme Planı (Çevre ve Mekansal Gelişme Sektörü Raporu 2002) 3-Düzce Tarım Master Planı (Ankara –2002) 4-Samsun İl Çevre Durum Raporu-2003 173 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU I. MADENCİLİK I.1 Maden Kanununa Tabi Olan Madenler ve Taş Ocakları Nizamnamesine Tabi Olan Doğal Malzemeler I.1.1. Sanayi Madenleri İlimizde bulunan sanayi madenleri ve ilgili madenlerin üretim yöntemleri, rezervleri, türleri, çalıştırdığı işçi v.b. bilgiler aşağıdaki tablodaki gibidir. Tablo I.1: İlimizde bulunan sanayi madenleri SIRA NO FAALİYET SAHİBİ FAALİYET KONUSU ÜRETİM YÖNTEMİ REZERVİ İŞÇİ SAYISI 1 Delta Toprak San. ve Tic.A.Ş. Silisli Kiltaşı Ocağı Açık ocak işletmesi. Patlatma yok ------ 2 Becikoğlu Uluslar arası Nak. Turizm ve Tic. Ltd. Şti. Alçıtaşı Ocağı Açık ocak işletmeliği yapılacaktır. 35.000 ton 5 2 3 Sacit ÖZER Alçı Taşı Ocağı 4 Kabadayı Alçıtaşı Mad. Nak. İnş. Taah. San. Tic Ltd. Şti. Alçıtaşı Ocağı 5 Delta Torak San. ve Tic. A.Ş. Silisli Kiltaşı Ocağı Açık ocak işletmeliği yapılacaktır Gecikmeli kademeli patlatma ile kaya ana kütleden ayrılacak ve kırıcı ile küçük parçalara ayrılacaktır Açık ocak işletmeliği yapılacaktır. Gecikmeli kademeli patlatma ile kaya ana kütleden ayrılacak ve kırıcı ile küçük parçalara ayrılacaktır Açık ocak işletmesi. Patlatma yok --- RUHSAT SAYISI Başlangıç 21.09.2001 Bitiş 20.09.2004 --- --- 13.000 m3 7 ---- 75.000 ton 6 --- Kaynak: İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, 2004 I.1.2. Metalik Madenler İlimizde metalik madenlerin ( altın, gümüş, alüminyum, bakır, çinko, demir, pirit, antimon v.b. ) üretimi yapılmamaktadır. I.1.3. Enerji Madenleri İlimizde enerji madenleri ( asfaltit, linyit, petrol, tabi buhar, taş kömürü, toryum, bitümlü şist v.b. ) üretimi yapılmamaktadır. I.1.4. Taş Ocakları Nizamnamesine Tabi Olan Doğal Malzemeler Konu hakkında bilgi Tablo I.2’de verilmiştir. 174 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo I.2 : Çevre ve Orman Bakanlığı ve İl Çevre ve Orman Müdürlüğü tarafından ÇED Olumlu / Çevresel Etkileri Önemsizdir / Çevresel Etki Değerlendirmesi Gerekli Değildir Kararı ve ÇED Yönetmeliği gereği Kapsam Dışı Değerlendirilen Taş Ocakları Nizamnamesine Tabi Ocaklar SIRA NO Delta Toprak San. ve Tic.A.Ş. Darıyeri Yörükler Köyü KAYNAŞLI Silisli Kiltaşı Ocağı FAALİYETİN İÇİNDE BULUNDUĞU 1/25.000 ÖLÇEKLİ HARİTANIN PAFTA NO G 26 b 21 b Koç İnş. San. ve Tic.Ltd.Şti. Çay Köyü GÖLYAKA Kum – Çakıl Ocağı G 25 b 24 c 15.07.1999 Bolu Valiliği Önemsiz Aykut Petrol San. Tic.Ltd.Şti. Hatipli Ketenciler Köyü Çökekbaşı Mevkii KONURALP/DÜZCE İstilli Köyü Uzunkum Mevkii / DÜZCE Mermer Ocağı G 26 a 2 20.03.2000 Düzce Valiliği Önemsiz Kum – Çakıl Ocağı 12 22.05.2000 Düzce Valiliği Önemsiz G 26 c 2 31.07.2000 Düzce Valiliği Önemsiz G 26 b 06 d 13.09.2000 Düzce Valiliği Önemsiz Taş Ocağı Alçı Taşı Ocağı 10.10.2000 Kapsam Dışı FAALİYET SAHİBİ 1 2 3 İzzet GÜNEL 4 5 Tepe Knauf İnş.Yapı Elemanları San. ve Tic.A.Ş. 6 Atılım Düzce Beton ve İnş.San.Tur.Tic.A.Ş. Sacit ÖZER 7 Kerim TERZİ 8 Çillioğlu İnş.Haf.Tic. Ltd.Şti. 9 MEVKİİ Bakacak Köyü Taşlıyatak Mevkii KAYNAŞLI Esençam Köyü Hecinler Mevkii /DÜZCE Yeşiltepe Köyü Hekim Suyu Mevkii KAYNAŞLI Doğanlı Köyü Değirmen Arkası Mevkii DÜZCE Darıyeri Yörükler Köyü KAYNAŞLI FAALİYET KONUSU Alçıtaşı Ocağı KARAR TARİHİ YA DA YAZI TARİHİ 20.08.1998 Bolu Valiliği KARARI (Olumlu/Önemsiz/ Gerekli Değildir/ Kapsam Dışı) Önemsiz Kum – Çakıl Ocağı G 26 a 20 c 31.10.2000 Düzce Valiliği Önemsiz Kum – Çakıl Ocağı G 26 b 21 b 22.01.2001 Düzce Valiliği Önemsiz Özbirinci Madencilik San. ve Tic. A.Ş. Deredibi Köyü Taflanburnu Mevkii AKÇAKOCA Kalker Ocağı 09.08.2001 Kapsam Dışı 10 Doğa Madencilik İnş.San ve Tic.Ldt.Şti. Hasanlar ve Esençam Köyü DÜZCE Taş Ocağı ve Konkasör Tesisi 24.06.2002 Çevre ve Orman Bakanlığı Olumlu 11 175 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 12 Çesan Madencilik İnş. Taah. Tur. Tic. Ltd. Şti. Kurtsuyu Köyü DÜZCE Taş Ocağı 03.07.2002 Kapsam Dışı Nevzat MERTTÜRK Subaşı Köyü AKÇAKOCA Mermer Ocağı 25.07.2002 Düzce Valiliği Önemsiz Kabadayı Alçıtaşı Mad. Nak. İnş. Taah. San. Tic Ltd. Şti. Dipsizgöl Köyü KAYNAŞLI Alçıtaşı Ocağı Aksu Köyü Tüzel Kişiliği Aksu Köyü GÖLYAKA 13 14 ÇEVRE DURUM RAPORU 15 16 Bozbey Bektaş Hafr. Ltd. Şti 17 Yiğitler Beton Kum-Çakıl Hafr. Nak. San. Tic. Ltd. Şti Kum-Çakıl Ocağı Sultaniye Köyü Kestane Bucağı Mevkii GÜMÜŞOVA Fındıklı Aksu Köyü Kandırma Mevkii MERKEZ Kum-Çakıl Ocağı ve Yıkama Eleme Tesisi Taş Ocağı ve Kırma-ElemeYıkama Tesisi 30.04.2003 Çevre Bakanlığı Olumlu Dolomit Madeni Ocağı ve Kırma Eleme Tesisi 01.07.2003 Kapsam Dışı Taş Ocağı 15.07.2003 Kapsam Dışı Kum-Çakıl Ocağı 04.09.2003 /711 sayılı yazımız. Gerekli Değildir. Taş Ocağı 24.09.2003/837 sayılı yazımız. Gerekli Değildir. 09.02.2004/6139 sayılı Çevre ve Orman Bakanlığı yazısı 16.03.2004 Gerekli Değildir 24.03.2004/547 sayılı yazımız Gerekli Değildir Yılmaz Madencilik Tic. ve San. Ltd. Şti. 19 Karayolları 4. Bölge Müdürlüğü Akaya Köyü Köçedüzü mevkii AKÇAKOCA Hacıyeri Köyü Kayabaşı Mevkii AKÇAKOCA 21 Aykut Petrol Orm. Ürünl. Tur. Nak.Yak.Mad. San.Tic.Ltd.Şti. Çesan Mad. İnş. Taah. San. Tic. Ltd. Şti. Yörükler Köyü Kavlanlık Mevkii KONURALP,/DÜZCE Kurtsuyu Köyü KONURALP/DÜZCE 22 Turan İnşaat Turizm İşletme Tic. San. Ltd. Şti Sarıkaya Köyü YIĞILCA As Yapı İnş. ve Tic. Ltd. Şti Kırık Köyü Salavat Mevkii YIĞILCA Kalker Taşı Ocağı Beyköy Belediyesi Başkanlığı Kutlu Köyü ve Develi Besni Köyleri Beyköy/DÜZCE Kum Çakıl Ocağı ve KırmaEleme-Yıkama Tesisi 23 24 Önemsiz 28.08.2002 Düzce Valiliği 07.01.2003 Çevre Bakanlığı 18 20 Önemsiz 25.07.2002 Düzce Valiliği Kalsit Ocağı ve KumÖğütme Tesisi 176 54 G 26 B 2 Pafta 23.75 Ha. Gerekli Değildir Kapsam Dışı DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Atalay YILMAZ Yoğunpelit Kçyü YIĞILCA Mermer Ocağı 01.04.2004 Kapsam Dışı Bahadır TEMİZEL Yoğunpelit Köyü YIĞILCA Mermer Ocağı 27.05.2004 Kapsam Dışı 27 Nafiz HEKİM Süngüt Köyü CUMAYERİ Kuvars Kumu Ocağı ve Yıkama-Eleme Tesisi Gerekli Değildir 28 Düzce Belediyesi Çınardüzü Köyü Kuruluk Mevkii DÜZCE Mermer (Bazalt) Ocağı 21.05.2004/25798 sayılı Çevre ve Orman Bakanlığı yazısı 28.07.2004 29 Özbirinci-Seven Mad. Nak. İnş. Taah. San. Tic. Ltd. Şti. Esençam Köyü Hecinler Mevkii DÜZCE Kalker Ocağı 92.901,258 m2 Gerekli Değildir 30 Delta Torak San. ve Tic. A.Ş. Tepeköy Çömlekçi Mevkii AKÇAKOCA Silisli Kiltaşı Ocağı G 26 a 2 47,106 m2 31 Atılım Düzce Beton ve İnş.San. Tur.Tic.A.Ş. Çerkez Taşköprü Köyü Küçük Melen Mevkii DÜZCE Kum-Çakıl Ocağı 32 Tebtaş Mad. San. ve Tic.Ltd.Şti. Uğurlu Köyü Eskimeze ve Camidüzü Mevkii AKÇAKOCA Kum-Çakıl Ocağı 33 Aykut Petrol Orman Ürünleri Turizm .İnşaat Nak. Yak. Mad. Madencilik Beton San. ve Tic. Ltd. Şti 17.09.2004/49564 sayılı Çevre ve Orman Bakanlığı yazısı 08.10.2004/53367 sayılı Çevre ve Orman Bakanlığı yazısı 28.10.2004/57719 sayılı Çevre ve Orman Bakanlığı yazısı 09.11.2004/59570 sayılı Çevre ve Orman Bakanlığı yazısı 09.03.2005/118813117 sayılı Çevre ve Orman Bakanlığı yazısı 25 26 Kalker Ocağı Kemerkasım Köyü MERKEZ Kaynak: İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, 2004 177 54 G 25 B 1 Pafta 24.5 Hektar 38,490 m2 54 G 26 a 2 pafta 19.24 Ha Kapsam Dışı Gerekli Değildir Gerekli Değildir Gerekli Değildir Gerekli Değildir DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo I..3 .İl Özel İdare Müdürlüğü tarafından Taş Ocakları Nizamnamesine göre ruhsatlandırılan ocaklar OCAK SAHİBİ Kerim TERZİ OCAK YERİ OCAĞIN CİNSİ Kum Çakıl OCAĞIN M2 12.000 MÜDDETİ (yıl) 3 RUH. BAŞ. TAR. 20.09.2001 RUH. BİTİŞ TAR. 19.09.2004 2003 YILI RÜSUMU (TL) 7.500.000.000 ARTIŞ ORANI % 25 2004 YILI RÜSUMU (TL) 9.375.000.000 Taş Ocağı 16.476,44 5 19.02.2004 18.02.2009 21.125.000.000 % 25 10.500.000.000 Taş Ocağı 10.500 5 13.12.2002 12.12.2007 4.000.000.000 % 25 5.000.000.000 Taş Ocağı 7.467 4 08.01.2004 07.01.2008 Kum Çakıl 28.775 3 02.10.2003 01.10.2006 15.000.000.000 Kalker Taşı 221.87 Ha. 25 16.06.1983 15.06.2008 4.500.000.000 % 25 5.625.000.000 Kalker Taşı 7.850 25 09.08.1982 08.08.2007 4.500.000.000 % 25 5.625.000.000 Kum Çakıl 6.000 2 29.11.2002 28.11.2005 6.000.000.000 % 25 7.500.000.000 Kum Çakıl 11.127 3 14.08.2003 13.08.2006 7.500.000.000 % 25 9.375.000.000 Taş Ocağı 45.525 5 30.11.2000 29.11.2005 Muaf Muaf Muaf Bozbey Bektaş Hafr. İnş. Ltd. Şti Karayolları 4. Böl. Müd. Kirazlı MERKEZ Esençam MERKEZ Hasanlar, Esençam MERKEZ Konuralp MERKEZ Konuralp MERKEZ Akaya AKÇAKOCA Akkaya AKÇAKOCA Çay Köyü GÖLYAKA Sultaniye Köyü GÜMÜŞOVA Kaynaşlı MQ1 Karayolları 4. Böl. Müd. Kaynaşlı MQ3 Taş Ocağı 94.346 5 30.11.2000 29.11.2005 Muaf Delta Toprak San. A.Ş. D.Y. Yörükler KAYNAŞLI D.Y. Yörükler KAYNAŞLI Hacıyeri YIĞILCA Silisli Kiltaşı Ocağı Kum Çakıl 17.320 3 21.09.2001 20.09.2004 11.934.000.000 % 25 14.917.500.000 9.500 5 08.02.2001 07.02.2006 3.750.000.000 % 25 4.687.500.000 Taş Ocağı 365.910,14 5 01.03.2001 28.02.2006 Muaf Özbirinci-Sevem Mad. Nak. İnş. Taah. San. Tic. Ltd. Şti Doğa Mad. İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti Çesan Mad. İnş. Taah. Tur. San. Tic. Ltd. Şti. Aykut Petrol Orman Ürün. Tur. Nak. Yak. Mad. Demir Export A.Ş. Demir Export A.Ş. Koç İnş. Ltd. Şti. Çillioğlu İnş. Hafr. Tic. Ltd. Şti. Karayolları 4 Böl. Müd. Kaynak: İl Özel İdare Müdürlüğü, 2004 178 6.000.000.000 15.000.000.000 Muaf I.2. Madencilik Faaliyetlerinin Yapıldığı Yerlerin Özellikleri Maden Kanunu ve Taş Ocakları Nizamnamesi kapsamında ilimiz genelinde işletilen ruhsatlı ocaklardan kum çakıl ocakları, dere kenarlarında hazineden kiralanan ya da özel mülkiyet olan sahalarda işletilmektedir. Taş ocakları ve diğer madenler ise genellikle Devletin Hüküm ve Tasarrufu altında bulunan ormana ait sahalarda işletilmektedir. I.3. Cevher Zenginleştirme Taş, kum, çakıl ocakları ve bazı maden işletmelerinden çıkan malzemeler kırma eleme yıkama tesislerinde işlenmektedir. Ebatlarına göre agrega elde edilmektedir. Sanayi Madeni olan Silisli Kiltaşı Ocaklarından çıkan malzemeler direkt fabrikaya götürülmektedir. Alçıtaşı Ocaklarından çıkarılan malzemeler kırma işlemine tabi tutulmadan sevk edilmektedir. I.4. Madencilik Faaliyetlerinin Çevre Üzerine Etkileri İlimizde bulunan ocakların ve tesislerin çevreye zarar vermemeleri için belirli oranda denetim sağlanabilmektedir. Ancak ruhsatlı olanlarda denetim yetersiz olduğu gibi, kaçak olarak derelerden de kum çakıl alımı yapılmaktadır. Bunun sonucunda da derelerde çukurluklar oluşturulmakta, derelerin akış yönü değişmektedir. Ayrıca derelerden sallama kepçe ile kum çakıl alımı sonucu su canlılarına zarara verilmektedir. Madencilik faaliyetlerinin yapıldığı alanların çoğunun orman arazisi olmasından dolayı ağaçlar kesilmekte olup, ekolojik dengenin bozulmasına neden olmaktadır. Kaynaşlı batısında tünel ağzı yakınlarında otoyol inşaatı için açılan ocaklarla, Yığılca ilçesindeki taş ocakları arazide yeşillikleri bozan arazide oldukça büyük değişiklik oluşturan büyük bir leke oluşturmuştur. Küçük Melen ve Büyük Melen Çayından kaçak kum çakıl alımı sonucu yatak genişlemesi olmakta, etraftaki tarım alanları zarar görmektedir.. I.5. Madencilik Faaliyetleri Sonucunda Arazi Kazanım Amacıyla Yapılan Rehabilitasyon Çalışmaları: İş bitiminde arazi rehabilitasyonu konusunda gereken titizlik gösterilmemekte; Taş Ocakları Nizamnamesi kuralları ile ÇED Raporları, ÇED Ön Araştırma Raporları ve Proje Tanıtım dosyalarında taahhüt edilen hususlara uyulmamakta, çoğunlukla ocaklar olduğu gibi terk edilmektedir. Düzce ovasındaki akarsu kıyılarında kum alımları da yeterince denetim altında tutulamadığı için yatak bozulmasına, taşkın ve erozyon riskinin artmasına neden olmaktadır. İlimizde Büyük Melen Çayı DSİ tarafından ıslah edilmekte, Büyük Melenin her iki tarafına seddeler oluşturulmaktadır. Bu çalışma kapsamında yatağın temizliği de yapılmaktadır. Bunun yanında ilimizdeki taş ocaklarının büyük bir çoğunluğu kademe usulü ile çalışmakta olup, çalışılan kısımlar arazi ile uyumlu hale getirilmektedir. DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ Kaynaklar: -İl Özel İdare Müdürlüğü, 2004 -İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, 2004 -ÇED Raporları, ÇED Ön Araştırma Raporları ve Proje Tanıtım Dosyaları, 2004 180 ÇEVRE DURUM RAPORU DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU J- ENERJİ J.1. Birincil Enerji Kaynakları J.1.1. Taşkömürü İlimiz sınırlarında taşkömürü rezervi yoktur. J.1.2. Linyit Düzce’de Gölyaka ilçesinin Değirmen Tepe Köyü’nde Saçmalı Pınar mevkiinde linyit rezervi bulunmaktadır. Isı değeri 3.940 Kcal/kg olan linyitin, mümkün rezervi 1 milyon tondur. Düzce ilinde yıllar itibariyle kömür tüketim miktarlarına ulaşılamamıştır. Fuel-oil satışının olmaması; kaloriferli binalarda çoğunlukla kömür tüketildiğini göstermektedir. J.1.3. Asfaltit İlimiz sınırlarında asfaltit rezervi yoktur J.1.4. Bitümlü Şist İlimiz sınırlarında bitümlü şist rezervi yoktur J.1.5. Ham Petrol İlimiz sınırlarında ham petrol rezervi yoktur J.1.6. Doğal Gaz İlimiz sınırlarında doğal gaz rezervi yoktur J.1.7. Nükleer Kaynaklar (Uranyum ve Toryum) İlimiz sınırlarında nükleer kaynak (uranyum ve toryum) rezervi yoktur J.1.8. Orman Konu ile ilgili açıklama F.1.1.2. de anlatılmaktadır. J.1.9. Hidrolik İlimiz sınırlarında konu ile ilgili çalışma yoktur J.1.10. Jeotermal İl sınırları içerisinde kaplıcalardan önemlileri, Dernin Hamamı, Efteni Kaplıcasıdır. Ancak bu kaplıcalardan Jeotermal Enerjiye yönelik çalışmalar yapılmamaktadır. 181 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU J.1.11. Güneş Düzce İli’nde güneş kollektörü uygulaması henüz yaygın değildir. Elektrik İşleri Etüt İdaresi tarafından, güneşlenme ve ışınım değerlerine yönelik olarak, Bolu İli için yapılan inceleme, araştırmanın yapıldığı tarihte ilçe olan Düzce İli’ni de kapsamıştır. Bu araştırmalar, Düzce İl’nde, güneş kollektörleri ve güneş pillerinden yararlanılabileceğini göstermektedir. Türlü nedenlerle dünya genelinde artan uygulamaların, Düzce ili için de önemli bir potansiyel olduğu söylenebilir. J.1.12. Rüzgar Düzce ilinde EİE idaresine ait rüzgar enerjisi ölçüm istasyonu bulunmamaktadır. Ancak rüzgar enerjisi ölçüm istasyonu kurulabilecek aday yerlerin tespiti amacıyla 02-15 Temmuz 2001 tarihleri arasında Düzce’de rüzgar enerjisi istikşaf çalışması yapılmıştır. Rüzgar enerjisi gözlem istasyonu kurulmasına elverişli bir yer tespit edilmemiştir. J.1.13. Biyokütle İlimiz sınırlarında konu ile ilgili çalışma yoktur J.2. İkincil Enerji Kaynakları J.2.1. Termik Enerji İlimiz sınırlarında konu ile ilgili çalışma yoktur J.2.2. Hidrolik Enerji Küçük Melen Çayı üzerine kurulun Hasanlar Barajından sulama suyu yönünde istifade edilmektedir. İlimizde hidrolik enerjisinden faydalanmaya yönelik bir faaliyet bulunmamaktadır. J.2.3. Nükleer Enerji İlimiz sınırlarında konu ile ilgili çalışma yoktur J.2.4. Yenilenebilir Elektrik Enerjisi Üretimi İlimiz sınırlarında konu ile ilgili çalışma yoktur J.3. Enerji Tüketiminin Sektörlere Göre Dağılımı 182 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo J.1: Enerji Tüketiminin Sektörlere Dağılımı Sektörler Isıl Değer (K.cal/kg)Birim Sanayi Ulaştırma Diğer Sektörler Konut ve Hizmetler Tarım Hidrolik(GWh) 124.112 4.645 159.073 26.014 134 Enerji Dışı 17.943 Elektrik Enerjisi Tüketimi (GWh) Kurulu Güç Kapasitesi 331.921 Kaynak: Sedaş Düzce İşletme Müdürlüğü, 2004 J.4. Enerji Tasarrufu İle İlgili Yapılan Çalışmalar Kaçak enerji mücadelesi konusunda ekiplerle sürekli olarak sıkı kontroller yapılmıştır. Bu çalışmalar sonucu elde edilen cezaların tahakkukları Enerji Dışı sütununa eklenmiş olup be tahakkuk 592 GWh’tir. Kaynaklar: 1-İl Özel İdare Müdürlüğü, 2004 2-SEDAŞ Düzce İşletme Müdürlüğü, 2004 3-Düzce Orman İşletme Müdürlüğü, 2004 183 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU K. SANAYİ VE TEKNOLOJİ K.1. İl Sanayinin Gelişimi, Yer Seçimi Süreçleri ve Bunu Etkileyen Etkenler Düzce Organize Sanayi Bölgesi 1995 yılında Bolu Valiliğinin talebi doğrultusunda Sanayi ve Ticaret Bakanlığı’nın yer seçim yönetmeliği kapsamında Düzce Merkez Beyköy Beldesi’nin 200 hektar alan üzerinde yapılan inceleme doğrultusunda kurulmasına izin verilmiştir. Düzce 1. OSB toplam olarak 200 hektar bir alan üzerine kurulmuştur. Bu alanın 100 hektarı sanayi parseli olarak, 100 hektar alan içi yollar, sosyal tesisler, yeşil alanlar, arıtma tesisi alanı olarak tahsis edilmiştir. 1. OSB alanının alt yapı bitiş tarihi olarak 25.11.2005 yılı planlanmıştır. 1. OSB’de toplam 48 yatırımcı firmaya 8230 kişiye istihdam sağlamak amacı ile tahsis yapılmıştır. OSB yatırımlarının dağılımı aşağıdaki Tablo K.4’de gösterilmiştir. Valiliğimiz tarafından Sanayi ve Ticaret Bakanlığı’na müracaat edilip İlimizde yatırımcılara tahsis edilmek üzere Organize Sanayi Alanları kurulması için çalışma başlatılmış olup İlimiz Merkez Beyköy Beldesi Tepetarla Mevkiinde belirlenen 150 hektarlık mera vasıflı alanın 2. Organize Sanayi Bölgesi olarak kurulması planlanmıştır. Organize sanayi bölgesi coğrafi konumuyla; büyük yerleşim yerlerine yakınlığı, otoban ile ulaşımın sağlanması, yasal ve bürokratik işlemler için tüm kurumların varolması ve denize yakınlığı ile yatırımcılar için özendirici niteliktedir. K.2. Genel Anlamda Sanayinin Gruplandırılması Düzce İlinin Ankara ve İstanbul gibi iki metropolün arasında olması karayolu taşımacılığını özendirmiş, ulaşım imkanlarını geliştirmiş ve ulaşım sektörünün gereksinimi olan yan sanayi ve küçük sanayi kuruluşlarının sayısını artırmıştır. Diğer taraftan İl ormanlarının önemli bir alan kapsaması, tarımsal üretimin çeşitliliğine rağmen üretim kapasitesinin düşük oluşu ve önemli bir sermaye birikiminin sağlanamaması sonucu, orman ürünlerini işleyen fabrika ve iş kollarının dışında son yıllara kadar önemli bir sanayileşme görülmektedir. Bölge dahilinde yer alan sanayi guruplarının İl ve İlçelere göre istihdam durumu, Tablo K.12’de gösterildiği gibi yoğunluk itibariyle Orman Ürünleri ve Gıda Sanayi ilk sırayı teşkil etmektedir. Sanayinin günden güne gelişmesi yanı sıra istihdam durumları gün geçtikçe artmaktadır. 184 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Şekil K .1. Düzce İli Sanayi ve Konut Yerleşimi Haritası 185 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Sanayi Alanları 200 ha. Alan üzerinde kurulan ve 84 parselden oluşan Düzce Organize Sanayi Bölgesinin imar planı alt yapı hizmetlerine ait plan ve projeler hazırlanarak alt yapı inşaatının ihalesi 01.12.1992 tarihinde Maktaş Makine Elektrik Tic. A.Ş. firması % 30 tenzilatla 351.500.000 TL’ ye ihale edilmiştir. 25 m. genişliğindeki 1. yolun 2.100 mt. kısmının kazı ve dolgu işleri yapılmıştır. Ayrıca toplam 13 km uzunluğundaki bölge yollarının 8 km’ lik kısmının alt yapısı tamamlanmıştır. Yine Bölge alanı içinde kalan DSİ’ ye ait sulama kanalı ile ilgili olarak DSİ 5.Bölge Müdürlüğünden alınması için gerekli girişimler yapılmaktadır. Bölgenin alt yapı inşaatları yeni başladığından arıtma tesisi bulunulmamaktadır. Ancak arıtma tesisleri için 14.500 m2 alan ayrılmıştır. Küçük Sanayi Sitesi Düzce Küçük Sanayi Sitesi, 1984 yılında kurulmuş olmasına karşın halen % 70 oranında tamamlanabilmiştir (Tablo K.1). Farklı büyüklükte A, B ve C tipi olarak üç tipte projelendirilmiştir. Site tamamlandığında Yaklaşık 80 m2’lik A tipi işyerlerinden 553 adet, 160 m2’lik B tipi işyerlerinden 275 adet ve 235 m2 lik C tipi işyerlerinden 72 adet inşa edilmiş olacaktır. Tablo K.1: Düzce İlinde Küçük Sanayi Siteleri Adı Kuruluş Faaliyete Yılı Geçtiği Yıl Alan (m2) S.S. Düzce KSS 1984 - 425.839.000 Akçakoca KSS Yeni Akçakoca KSS Gölyaka Toplu İşyeri Yap. Koop. 1975 1992 80.000 Kaynaşlı Es. San. Sit. 1993 20.500 Fiziki Durum İnşaat (% 70 tamamlanmış) Faaliyette İnşaat (% 47 tamamlanmış) İşyeri Sayısı Çalışan Sayısı Faal İşyeri Sayısı Doluluk Oranı % 900 3 - - 115 220 100 87 107 - - - 1982 1989 4.693 Faaliyette 60 39 * * 1984 2001 38.000 Depremde ağır hasarlı (% 90 yıkılmış) 110 45 15 13 6.000 İnşaat 38 - - - 1330 304 115 8,6 SS. Yığılca Toplu 1993 İşyeri Yap.Koop. TOPLAM Kaynak: İl Gelişim Planı, 2004 425.988.193 Küçük Sanayi Sitesi Melen deresi kenarında kurulmaktadır. Kuruluş tamamlandığında dere kenarında 400 milyon m2’den fazla düşük vasıflı tarım toprağı işgal edilmiş olacaktır. Bundan da önemli olarak sığ bir yatakta akan Melen deresinin taşkın yapması durumunda sitedeki işyerleri önemli hasarlar alabilecektir. 1975 yılında kurulan Akçakoca Küçük Sanayi Sitesi İl’deki en eski sanayi sitesidir. 80.000 m2’lik bir alanda kurulmuştur. Sanayi Bakanlığı tarafından 1990 yılında kredi kapsamına alınmıştır ve kredi desteği ile 50 adet işyeri yapılmıştır. 1992 yılında yatırımı tamamlanarak faaliyete geçmiş ve 1994 yılında geri ödemeler başlatılmıştır. 115 işyerinin 100 adedi, % 87si faaliyet göstermektedir. 186 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Yeni Akçakoca Küçük Sanayi Sitesi 1993 yılında kurulmuş olmasına rağmen henüz sadece % 40’ı tamamlanabilmiştir. Kaynaşlı Esnaf Sanatkarlar Sitesi, 38.000 m2’lik bir alanda kurulmuş olan 110 işyerinden oluşmakta iken Ağustos ve Kasım 1999 depremleriyle % 90 oranında hasar görüp yıkılmıştır. 110 işyerinden halen 15 adedi faaliyetine devam etmektedir. Gölyaka Toplu İşyeri Sitesi de 1982 yılında kurulmuş ve 1989 yılında faaliyete geçmiştir. 60 adet işyerinden sadece 39’u çalışmaktadır. Benzer bir toplu işyeri sitesi Yığılca’da da inşa edilmektedir. Düzce İl’inde çeşitli küçük sanayi sitelerinde faaliyette bulunan esnafın faaliyet türüne göre dağılımı Tablo K.2’de verilmiştir. Küçük sanayi sitelerinde ağırlıklı olarak oto tamiri, soğuk demirci, tornacı ve mobilyacı-marangoz faaliyette bulunuyor görünmektedir. Düzce KSS’inde “diğer” sınıfında görülen esnaf, oto elektrik ve lastik tamiri, demir aksam doğrama, av tüfeği, kereste, ayakkabı, döküm, çini imalatı gibi işlerle uğraşmaktadır. Tablo K.2. Düzce İli Küçük Sanayi Siteleri İşyerlerinin Faaliyet Alanına Göre Dağılımı (adet) Oto Tamiri Soğuk Demirci Tornacı Merkez 181 109 48 Zırai Alet İmalatı - Akçakoca 28 4 5 Gölyaka 23 4 Kaynaşlı 6 Yığılca 3 İlçe Marangoz Sobacı Ayakkabı İmalatı Mobilya Diğer 28 16 22 40 356 3 1 - - - 14 2 2 3 1 - - 4 2 1 - 2 2 - 5 - 3 - 3 4 1 - - - Kaynak: İl Gelişim Planı, 2004 K.3. Sanayinin İlçelere Göre Dağılımı Tablo K.3. Merkez İlçedeki Sanayi Kuruluşları Sıra No 1 Faaliyetin Adı Ahmet Feti Sarç 2 Ahmet Hamdi Topçuoğlu Topçuoğlu Ticaret 3 Ak Tekstil San. Tic. ve Paz. Ltd. Şti 4 Aktiv Tekstil San. ve Tic. A.Ş. 5 Akyüz Orman Ürünleri San. ve Tic.A.Ş. 6 Ali Ekrem SARAÇ (Çesa Silah Sanayi) 7 Aluform Pekintaş Alüminyum San. ve Tic. A.Ş. Düzce Şb. 8 Ali Eser-Eser Av Tüfekleri San. 9 Anadolu Ecopack Üretim Paz. A.Ş. 10 As Giyim Tekstil Tic. San. Ltd. Şti. 187 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 11 ASD Orm. Ürün. Paz. San. Tic. A.Ş. Düzce Şb. 12 Atılım Turizm ve Tic. A .Ş. 13 Atılım Düzce Beton ve İnş. San. Tur. Tic. A.Ş. 14 Avsan Av San. (Çağdaş VARDAR) 15 Av-Kar Silah San. ve Tic. Ltd. Şti. 16 Aydın Brode Tekstil İnş. ve San. Ltd. Şti. 17 Aykut Petrol Orm. Ürün. Turizm İnş. Nak. Yakacak Mad. Madencilik Ltd. Şti. 18 B.B. Tekstil Gıda San ve Dış Tic A.Ş. 19 Bayer Tarım ve San. Ürün. İth. İhr. Paz. A.Ş. 20 Bedrikoğlu Parke Kereste Kaplama 21 Bilsan Ağaç Kaplama San. ve Tic. A.Ş. 22 Bilir Un Fabrikaları (Salih Bilir) 23 Boncuk Triko Tuhafiye Tekstil San. ve Tic. Ltd. 24 Cemre Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti. 25 Cimaş Gıda Konf. Ayakkabı Turizm Matbaa Kuyumculuk Orm. Ürün. İnş.......A.Ş. 26 Coşkuner Fındık Gıda San. ve Tic. Ltd. Şti. 27 Çalışlar İnş. Turizm Nak. Tekstil Tarım Ürün. Ltd. Şti. 28 Çifsan Av Tüfekleri San. ve Tic. Ltd. Şti. 29 Dadaş Boya İnş. ve İnş. Malz. Tic. Sa. Ltdi Şti 30 Dateks Dantel Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti. 31 Delta Gıda San ve Tic. A.Ş.Düzce Şb. 32 Delta Toprak San ve Tic. A.Ş. 33 Demitaş Elektr. Mal. İmalat San. ve Tic. A.Ş. 34 De – pa Parke 35 Divapan Entegre Ağaç Panel San. Tic. A.Ş. 36 Dila Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti. 37 Dinler Çivi Boya Çivi İnş. Gıda Nak. Turizm ve Maden Üürn. İmalat Paz. Ltd. Şti. 38 Doğan Parke 39 Doğsan Düzce Orm. Ürün. A.Ş. 40 Düzce Belediyesi Et Kombinası 41 Düzce Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti. 42 Düzkap A.Ş. 43 Düzsan Düzce Birlik Orman Ürünleri San. ve Tic. A.Ş. 44 Düzce Entegre Orm. Ürün. İnş. Taşımacılık San. ve Tic. Ltd. Şti. 45 Ekizceli Teks. San. ve Tic. Ltd. Şti 46 Elif Raf Depo-Mağazacılık Ekipman Otomasyon Sis. Tic. ve San. Ltd. Şti. 47 Elka Giyim Tekstil San. ve Dış Tic. Ltd. Şti. 48 Emsan Av Tüfek-Namlu-İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti. 49 Erciyas Çelik Boru San A.Ş.Düzce Şb. 50 Erdem Doğrama 51 Espace Mermer Turizm İnş. San. ve Tic. A.Ş. 52 Facem Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti. 188 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 53 Farma Kimya Paz. San. ve Tic. Ltd. Şti. 54 Free Eco Elektrik Elektronik San. ve Tic. Ltd. Şti. 55 Göle Orm. Ürn. Endüstri ve Tic. A.Ş. 56 Gökser Ticaret Kereste ve Parke Fabrikası 57 Görür-Çak-Mefruşat-Kereste-Nakliye..........Ltd. Şti. 58 Günaydın Orman Ürünleri San. ve Tic. A.Ş. 59 Günaydınlar Parke Kereste ve İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti. 60 Güven Orm. Ürn. San. ve Tic. A.Ş. 61 Gonca Süt Ürünleri ve San. Tic. A.Ş. 62 Hacıoğlu Un San. Tic. A..Ş. 63 Hasel Teknik Ahşap İnş. Oto. San. ve Tic. Ltd. Şti. 64 Haşep Kaplama San. ve Tic. A.Ş. 65 Hızel Otomotiv Testil San. ve Tic. A.Ş. 66 İdeal Av Tüfekleri (Hüseyin Dursun) 67 2K Oturma Grupları San. ve Tic. A.Ş. 68 Ir Emniyet ve Güvenlik Sistemleri San A.Ş. 69 İmteks ve Entari Giyim A.Ş. 70 Jakar Tül Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti. 71 Kansu Brode San. ve Tic. Ltd. Şti. Düzce Şb. 72 Kapsan Kaplama ve Ağaç San A.Ş. 73 Karabacak Parke Kereste İmalat San. Tic. Ltd. Şti. 74 Karakaş Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti. 75 Kar-Sinem Dış Tic. Tekstil Gıda Orm. Ürün. Nak. Paz. İth. İhr. Tic. Ltd. Şti. 76 Karaüçler Gıda san. Tic. a.Ş. 77 Kaya Kaplama San Tic Koll. Şti 78 Kelebek Mob. ve Kontr. San. A.Ş. 79 Kılıçoğlu Ağaç Mak. ve Gıda San. Tic. A.Ş. 80 Kısmet Hisar Döküm Ltd. Şti. 81 Küçükler Orman Ürünl. A.Ş. 82 Kuşcuoğlu Parke ve Kereste Fabrikası 83 M.B. Metalize Bant Ltd. Şti. 84 Küsmez Av Tüfek San. (Reşat KÜSMEZ) 85 Lale Hazır Giyim Paz. Ve Tic. A.Ş. 86 Limak İnş. San. ve Tic. A.Ş. 87 Make Maden Enerji Kim. San. ve Tic. Ltd. Şti 88 Mercanlar Parke Kereste Kaplama San. Tic. Ltd. Şti. 89 Murat Saram Tarım ve Orm. Ürün. İth. İhr. ve Tic. A.Ş. 90 Mollaoğlu Gıda ve İhtiyaç Mad. San. ve Tic. Ltd. Şti. 91 Mutlu Orm. Ürn. A.Ş. 92 Nazar Tuhafiye Tekstil-İnş San. ve Dış Tic. Ltd. Şti. Düzce Şb. 93 Nefis Süt Ürünleri (Şükran Öney) 94 Mehmet Yazıcı-Onur Süt Ürünleri Düzce A.Ş. 189 ÇEVRE DURUM RAPORU DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 95 Orent Orm. Ürün. Mak. İnş.Taah.Turizm Tarım Nak. Ve San. Ltd. Şti. Düzce Şb. 96 Ortun Gıda San. ve Tic. A.Ş. Düzce Şb. 97 Osman TANINMIŞ 98 Önder Orman Ürünleri İnş. Nak. Turizm Paz. İth. İhr. San. ve Tic. Ltd. Şti. 99 Önder Tavukculuk Gıda ve Giyim San Tic A.Ş. 100 Öney Ağaç Kaplama San. ve Tic. A.Ş. 101 Özder Tarım Petrol Deri Konfeksiyon Ham Deri Gıda Orm. Ürün. Nak. İnş. Turz. Day. Tük. Mal. Yak. Mad. Ltd. 102 Özka Av Tüfekleri (Mustafa ÖZTÜRK) 103 Özkurt Tic. Toptan Gıda Paz. (Metin ÖZKURT) 104 Öz-İş Oto Yan San. ve Kağıt Ürünleri San. Tic. Ltd. Şti. 105 Öztaş Mermer San. ve Tic. Ltd. Şti. 106 Öztaş Plastik İmalat İnş. Taah. San. ve Tic. 107 Öztürk Orm. Ürün. İth. İhr. San. ve Tic. Ltd. Şti. 108 Öztürk Kardeşler Tarım ve Orm. Ürün. İmalat San. Tic. Ltd. Şti. 109 Özüm Süt Ürünleri (Barış DUYAR) 110 Parke-Tek Parke San. ve Tic. Ltd. Şti. 111 Plantafarma Bitkisel İlaç San. A.Ş. 112 Pekintaş Pekin İnş. Endüstri ve Tic.A.Ş. 113 Perçem Giyim san. ve Tic. Ltd. Şti. 114 Rateks Tekstil Paz. San. ve Tic. Ltd. Şti. 115 Sancaklı Orm. Ürün. San. ve Tic. A.Ş. 116 Sarıahmetoğulları Orm. Ürn. Gıda Tar. Hay. Oto Ltd. Şti. 117 Saruhan Orm. Ürn. Gıda Tar. Hay. Oto. Teks. Ve İnş. San. Tic. Ltd. Şti. 118 Selviyıldız Tekstil Giyim San. ve Tic. Ltd. Şti. 119 Sertoğlu Ağaç Ürünleri İmalat İnş. Nak. San. ve Tic. A.Ş. 120 Servi Kereste ve Parke San. ve Tic. Ltd. Şti. 121 Seven Kaplama Ağaç San. ve Tic. AŞ. 122 SMS Gıda San. İth. İhr. Tic. Ltd. Şti.Düzce Şb. 123 Sivrikayalar Ağaç Kap. İnş. Gıda Mad. San ve Tic. Ltd. Şti. 124 Standart Parke ve Orm. Ürünl. İnş. Turz. Besi. Ve Hayv. Ürünl. San. Tic. Ltd. Şti. 125 Standart Profil Otomotiv. San. ve Tic. Ltd. Şti. (SP 1) 126 Standart Profil Otomotiv. San. ve Tic. Ltd. Şti. (SP 2) 127 Sümer Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti. 128 Sürpriz Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti. 129 Şebikbay Metal Ltd. Şti 130 Şehali Makine Orm. Ürn. İnş. Malz. Gıda Tur. Hay. Nak. Paz. Tic. San. Ltd. Şti. 131 Şerifoğlu Ağaç San. ve Tic. A.Ş. 132 Şerifoğlu Dokuma Tekstil 133 Şimşek Madencilik Oto. İnş. Nak. Gıda Ltd. Şti. 134 Şeriteks Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti. 135 Side Tekstil İhr. İth. San. ve Tic. A.Ş. 136 Spierer Tütün İhracat San. Tic. A.Ş. 190 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 137 Spierer Tütün İhr. San. Tic. A.Ş. 138 Spierer Tütün İhr. San. Tic. A.Ş. 139 Start Dorse İmalatı 140 Termodin Yapı Malz. San. veTic. A.Ş. Düzce Şb. 141 Tokerler Orman Ürünl. San. ve Tic. A.Ş. 142 Topçu Kardeşler Demir San. ve Tic. Ltd. Şti. 143 Torok Parke Mob. Ker. İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti. Düzce Şb. 144 Turna Ahşap İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti. 145 Tübay Teks. İth. İhr. San. ve Dış Tic. Ltd. Şti. 146 Türkan Mak. Plas. İmalat San. Tic. Ltd. Şti. 147 Uzel Makina A.Ş. 148 Yaman Tekstil Turizm San ve Tic. Ltd. Şti. 149 Yapar Yem 150 Yaprak Orman Ürünleri San. ve Tic. Ltd. Şti. 151 Yaşam Su Ürün San. Tic. A.Ş. 152 Yeksan Oto. Mak. Testil San. ve Tic. A.Ş. 153 Yeşil Saram Tarım ve Orman Ürünleri İth. İhr. Ltd. Şti 154 Yiğitler Beton Kum-Çakıl Hafr. Nak. San. ve Tic. Ltd. Şti 155 Yirmibeşoğlu Müh. ve Endüstriyel Makine San. Tic. Ltd. Şti. 156 Zirve Asansör İnş. Taahhüt San. ve Tic. Ltd. Kaynak: İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, 2004 Tablo K.4. Merkez 1. O.S. B.’deki Sanayi Kuruluşları Sıra No 1 Faaliyetin Adı Selvi Yıldız Giyim San. Ltd. Şti. 2 Elga Elektrod ve Gazaltı Kaynak Teli San.Tic. Ltd. Şti. 3 FEHMİ KILIÇ (KESAN) 4 Sarsılmaz Av ve Spor Sil.San.ve Tic. A.Ş. 5 2-D Aydınlatma Ltd. Şti. 6 Mobsar Mobilya San A.Ş. (Saray Hol) 7 Kalyon Plastik San.ve Tic. A.Ş. 8 Ziylan Ayakkabı San.Tic. A.Ş. 9 Ziylan Ayakkabı Taban San.Tic. A.Ş. 10 Sa-Şa Ampul San.Tic. Ltd. Şti. 11 Niyazi Aşık Bisiklet ve Vida İşleri 12 Türkan Makine İmalat San.Tic. Ltd. Şti. 13 Yirmibeşoğlu Müh. ve End. Mak. San. Tic. Ltd. Şti. 191 ÇEVRE DURUM RAPORU DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 14 Bilen Egzost San.ve Tic. A.Ş. 15 Plasgen Plastik Kalıp San.Tic. Ltd. Şti. 16 Teknomatik Müh. Ltd. Şti. 17 De Sa Deri A.Ş. 18 Mudurnu -Seben Süt Ürn. 19 Mas Daf A.Ş. 20 Teknorot Otm. Ürn.San. Tic. Ltd. Şti 21 Tega Tekstil İnş.Gıda Tic. ve San. Ltd. Şti. 22 Tevsan Giyim Ltd. Şti. 23 Balarısı Gıda San Tic. A.Ş. 24 Artek Ağır Yük Raf Tek.Sis. S. Tic. Ltd. Şti. 25 Baykan Grup A.Ş. 26 3-S Müh. Müş. San. Tic. Ltd. Şti. 27 Topçu Kardeşler Demir San.ve Tic. Ltd. Şti. 28 Se-Ta İnş. Elk. San.Tic. Ltd .Şti. 29 Lebsan Paz.Gıda San.Tic. A.Ş. 30 Halil Yılmaz Mak. San.Tic. ve Ltd. Şti. 31 Teknik İş Makine ve İnş. San. Tic. Ltd. Şti. 32 Topçuoğlu Tic. Orm. Ürn. Ltd. Şti. 33 Süperlas Süper Las. Kauç. ve Pls. San. Tic. A.Ş 34 Yağmur Tarım Mak. San.Tic. A.Ş 35 Merkoteks Konf. San. Tic. A.Ş. (Düzkon) 36 Mercanlar Parke Kereste Kap.San. Tic. Ltd. Şti. 37 Çamlıca Gıda Ürn. San. Paz. Tic. A.Ş. 38 Koçar Makine Ltd. Şti. 39 İstanbul İplik Tekstil San.ve Dış Tic. Ltd. Şti. 40 Kafkas Metal İnş. San.ve Tic. Ltd. Şti. 41 Prisma Mob.Deri San.Ltd. Şti. 42 Lale Hazır Giyim Pazar ve Tic. A.Ş. 43 Termo Makine San.ve Tic. A.Ş. 44 Memsan İnş. Ltd. Şti. 45 Kısmet Hisar Döküm San. Ltd. Şti. 192 ÇEVRE DURUM RAPORU DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 46 Esti End. Set.Ekp. Tic. A.Ş. 47 A.S.D. Orman Ürn. Paz.Tic. A.Ş. 48 Kansu Brode San. Tic. Ltd. Şti. ÇEVRE DURUM RAPORU Not: Organize Sanayi Bölgesindeki fabrikaların hepsi kurulmuş durumda değildir. Bir kısmı faaliyete başlamış olup, büyük bir çoğunluğu halen inşaat halindedir. Bir kısmı da henüz bir çalışmaya başlamamıştır. Tablo K.5.Kaynaşlı İlçesindeki Sanayi Kuruluşları Sıra No 1 Faaliyetin Adı Akışık Oto ve Aydınlatma San. ve Tic. A.Ş. Düzce Şb. 2 Alper Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti. 3 Anlaş Anadolu Lastik San. ve Tic. A.Ş. 4 Çillioğlu İnş. Hafr. Sanh. Ve Tic. Ltd. Şti. 5 De-Mar Elektrik San. A.Ş.Düzce Şb. 6 Doğa Entegre Et San. Gıda ve Dış.Tic. Ltd. Şti. Düzce Şb. 7 Emre Enes Tekstil Mobilya Akaryakıt İnş. Turizm Tarım Mad. Nak. Hay. San. ve Tic. Ltd. 8 Gürcüoğlu Tekstil Turizm Gıda Tarım Orm. Ürün. İnş.ve Paz. San. ve Tic. Ltd. Şti. 9 Hasteks Brode 10 2K Oturma Grupları San. Ltd. Şti. 11 Karolit Tabiive Suni Memer San ve Tic. A.Ş. 12 Maybe Tekstil Ltd. Şti. 13 Saran Plastik Ambalaj San. ve Tic. A..Ş. 14 Sarsılmaz Av ve Spor Silahları San. ve Tic. A.Ş. Düzce Şb. 15 Süperlit Boru ve Levha San. A.Ş. Düzce Şb. 16 Şam Gıda San. ve Tic. Ltd. Şti. 17 Turna Ahşap Parke ve Kereste 18 Yıldırımlar Makine Nakliye Sigorta Aracılık Hizm. İnş. Gıda Mad. Tekstil Turizm Tic. Ltd. Şti. 19 Yıldırım Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti. Kaynak: İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, 2004 Tablo K.6.Yığılca İlçesindeki Sanayi Kuruluşları Sıra No 1 Faaliyetin Adı As Yapı İnş. ve Tic. Ltd. Şti. 2 Gül Yem. Nak. İnş. Taah. İşl. San. ve Tic. Ltd. Şti. 3 Karayolları 4. Bölge Müd. Taş Ocağı (Limak Tarafından İşletilmektedir) 4 Kartal Yol Yapı İnş. Taahhüt Tic. Ltd. Şti. Kaynak: İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, 2004 193 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo K.7. Gümüşova İlçesindeki Sanayi Kuruluşları Sıra No 1 Faaliyetin Adı Al Alüminyum San. ve Tic. A.Ş 2 Arasco Gıda San. Dış. Tic. A.Ş. 3 As Fındık Tarım Ürünleri Tic. ve San. Ltd. Şti 4 Azapoğlu Fındık San. ve Tic. Ltd. Şti. 5 Birtab Tütün 6 Bozbey Bektaş Hafr. İnş. Taah. Gıda Day. Tük. Madd. Turizm ve Ağaç San. Paz. Tic. Ltd. Şti. 7 Gür Ambalaj 8 Gürler Giyim Tekstil San. ve Tic. A.Ş. Gümüşova Şb. 9 Mendoğlu Çamaşırları San. ve Tic. Ltd. Şti. 10 Ova Tekstil Gıda San. ve Tic. Ltd. Şti. 11 Özcanlar Çelik Beyaz Eşya Orm. Ürün. İnş. Tic. ve San. Ltd. Şti. 12 Perçem Tekstil 13 SEP Gıda ve Tic. A.Ş. 14 Sezgin Gıda San. ve Tic. AŞ. 15 Tozan Fındık San. ve Tic. İth. İhr. Ltd. Şti. 16 Tuval Tekstil Dış Tic ve san Ltd. Şti. Kaynak: İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, 2004 Tablo K.8. Çilimli İlçesindeki Sanayi Kuruluşları Sıra No 1 Faaliyetin Adı Asya Su San. ve Tic. Ltd. Şti 2 Cemsel Mak. Mot. Kağıt Ağaç. Ürünleri. Gıd. San. ve Tic.Ltd. Şti. 3 Doruk Ağaç Ürün. İml. İnş. Nak. San. Tic. A.Ş. 4 Düzkap Ağaç Mam. San. A.Ş. 5 Güçlü Fındık Gıd. San. ve Tic. A.Ş. 6 Güner Makina 7 Hilal Demir Gıda ve Matb. Ltd. Şti. 8 Karaman Döküm San. ve Tic. Ltd. Şti. 9 Karaüçler Gıd. A.Ş. 10 Kar-pa Tüketim Malları Ltd. Şti. 11 Kurtkaya Oto San. ve Tic. A.Ş. 12 Oltan Fındık San.ve Tic.Ltd. Şti. 13 Örsel Tekstil San. ve Tic. A.Ş. 14 Özcan Orm. Ürün. İnş. Emlak ve Reklamcılık Ltd. Şti. 15 Parrot Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti 16 Reytek Tütün San. ve Tic. A.Ş. Çilimli Şb. 17 Spierer Tütün İhr. San. Tic. A.Ş. 18 Spierer Tütün İhr. San. Tic. A.Ş. 194 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 19 Spierer Tütün İhr. San. Tic. A.Ş. 20 Spierer Tütün İhr. San. Tic. A.Ş. 21 Şahin Plastik-Vakkum. Amb. Kuyumculuk ve Hayvan İth. İhr. San. Tic. Ltd.Şti. 22 TT Çelik Yay Otomotiv Dış. Tic. San. A.Ş. (Arge Oto. Araç ve Gereç. San. ve Tic. A.Ş.İ) 23 Tolga Tekstil San. ve Tic. A.Ş. 24 3K Mobilya Dekorasyon San. ve Tic. A.Ş. Kaynak: İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, 2004 Tablo K.9. Akçakoca İlçesindeki Sanayi Kuruluşları Sıra No 1 Faaliyetin Adı Akça Tekstil San. Tic. Ltd. Şti 2 Ağır Haddecilik Mak. San. ve Tic. Ltd. Şti. 3 Bağdatlıoğlu Tarım Ürünl. Fındık Gıda San. ve Tic. Ltd. Şti 4 Çınar Boru Profil San. ve Tic. A.Ş. 5 Emitsan Elektrik Metal İnş. San. Tic. Ltd. Şti. 6 Güven Boru Profil Ltd. Şti 7 Hatemoğlu Kereste Tic. ve San. Ltd. Şti 8 Kemal ŞAHİN Elektrik li Temizlik makineları Üretimi 9 Kü-ze Teks. Gıda İnş. Mobilya ve Orm. Ürünl. San. Tic. Ltd. Şti. 10 Özbirinci Mad. San. ve Tic. A.Ş. 11 Öz Ereğli Haddecilik Demirçelik San. ve Tic. Ltd. Şti. 12 Sevil Boru Profil San. ve Tic. A.Ş. 13 Ümran Çelik Boru San. A.Ş. 14 Yılmaz Mad. Tic. ve San. Ltd. Şti. Kaynak: İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, 2004 Tablo K.10.Gölyaka İlçesindeki Sanayi Kuruluşları Sıra No 1 Faaliyetin Adı Aksu Köyü Tüzel Kişiliği 2 C.V. Tekstil Pazarlama ve Dış Tic. Ltd. Şti. 3 Elasteks Elastik İplikleri ve Dış Tic. Ltd. Şti. 4 Kar-Teks Tekstil ve Deri Ürünleri San. ve Tic. Ltd. Şti 5 Koç. İnş Taah. San. ve Tic. Ltd. Şti. 6 Mimcan Tekstil ve Cam Ürünleri İnş. Paz. ve Tic. Ltd. Şti 7 Özdin Tekstil Deri İnş. Gıda San. ve Tic. Ltd. Şti. 8 Yavuzlar Fındık Gıda San. ve Tic. Ltd. Şti. Kaynak: İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, 2004 195 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo K.11. Cumayeri İlçesindeki Sanayi Kuruluşları Sıra No 1 Faaliyetin Adı Aras Gıda San. ve Dış Tic. A.Ş. 2 Başkan Yüksel Gıda San.ve Tic. Ltd. Şti 3 Birol Hafr.Gıd. İnş. Nak. Oto. Tur. San. Tic. Ltd. Şti. 4 Ceren-Tono Tekstil San. Tic. Ltd. Şti. 5 Erkap İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti 6 Geçer Fındık Tar. veOrm. Ürün. İnş. Nak. Gıda Tur. Teks. San. ve Tic. Ltd. Şti. 7 Güçel Kuyumculuk San. ve Tic. Ltd. Şti. 8 Gül Fındık Tarım ve Orm. Ürün. Paz. San. Tic. Ltd. Şti. 9 Gürbüz Dış Tic. ve Gıda Sanayi A.Ş. 10 Hüs-na Öztürk Tar. Ürün. Paz. San. Tic. Ltd. Şti. 11 Karin Gıda San. ve Tic. A.Ş. 12 Kar-Sinem Dış Tic. Teks. Gıda Orm. Ürün. Nak. Paz. İth. İhr. Tic. Ltd. Şti. 13 Mustafa Altuntaş-Birlik Fındık Kırma Fabrikası 14 Mutlu Gıda San. Tic Ltd. Şti 15 Nutteks Fındık ve Orm. Ürün. San. Tic. Ltd. Şti. 16 Pak Gıd. Üretim Paz. A.Ş. 17 740 nolu Cumayeri Fındık Tarım Satış Kooperatifi 18 Zeynel Pak Fındık San. Ltd. Şti. Kaynak: İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, 2004 K.4. Sanayi Gruplarına Göre İşyeri Sayıları ve İstihdam Durumu Sanayi gruplarına göre işyeri sayıları ve istihdam durumları Tablo K.12’de gösterilmiştir. Tablo K.12.Sanayi Gruplarına Göre İşyeri Sayıları ve İstihdam Durumu 196 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU DÜZCE TİCARET ve SANAYİ ODASI 1.MESLEK GRUBU KAPASİTELİ ÜYELERİMİZ ODA NO 4016 6041 7021 Ü N V A N I Farma Kimya Pazarlama Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi Şahin Plastik-Vakum Ambalaj Kuyumculuk ve Hayvancılık ithalat İhracat san.Tic.Ltd.Şti. Öztaş Plastik İmalat İnşaat Taahhüt Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti. ODA NO 2192 Ü N V A N I Esa Elektrik Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi ÜRETİM KONUSU(YILLIK) Genel Kullanım Amaçlı Likit Konsan tre Dezenfektan (Kg) Polietilen film baskılı(Kg) KAPASİTESİ İ.SAYISI A D R E S 2.592.000 6 Sancaklar Köyü DÜZCE 99.840 Polietilen Hammaddesi(granül) Ton Polietilen Torba (ton) 277 369 775.200 Al.Profilden Mutfak Fırın ve Asp. 316.200 62 Öztaş Mermer Sanayi Ve Ticaret Limited Şirketi İ Organize Sanayi 12 Parsel F A K TELEFON S 525 02 91 525 02 92 YP.TARİHİ BTŞ.TARİHİ 28.06.2004 12.07.2007 537 54 32 06.03.2002 26.03.2005 10.12.2004 13.12.2007 524 07 58 TELEFO N F A K S YP.TARİH İ BTŞ.TARİH İ 243 81 79 243 87 73 11.09.2003 17.09.2006 Büro:İstiklal Cd.No:12 DÜZCE Brülör (Adet) 510.000 Kalıp 61.200 Mermer Levha (m2) 43.360 537 54 33 BOLU Panel Parçası(Kg) 4112 Ormanköy Alaca Mescid Köyü ÇİLİMLİ/DÜZCE Cedidiye Mh.Fatih Sk.No:28 DÜZCE DÜZCE TİCARET ve SANAYİ ODASI 2.MESLEK GRUBU KAPASİTELİ ÜYELERİMİZ KAPASİTES İ.SAYIS ÜRETİM KONUSU(YILLIK) İ I A D R E S Mutfak Fırını Aragaz Borusu (Mt) İ 7 D-100 İstanbul Asfaltı Üzeri 514 19 77 534 51 50 534 51 51 17.06.2002 27.06.2005 549 73 93 549 73 93 13.08.2004 19.08.2007 711 23 88 19.08.2004 20.08.2007 01.09.2004 19.07.2007 03.08.2004 09.08.2007 Kapıcı Köyü Mevkii No: 27 DÜZCE 4740 4851 5161 5275 Yiğitler Beton Kum Çakıl Hafriyat-Nakliye San.ve Tic. Hazır Beton(Gro Beton,BS 14, BS 506.880 Ltd.Şti. 16,BS 18, BS 20, BS 25) (M3) Koç İnşaat Taahhüt Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti. Hazır Beton(Gro Beton,BS 14, BS Ltd.Şti. 16,BS 18, BS 20, BS 25) (M3) Özder Tarım Petrol Deri Konfeksiyon Ham Deri Gıda Mıcır (Ton) 79.200 Orm.Ürün.Nak.İnş.Turz.Day.Tük.Mal.Yak.Mad.Ltd. Kum (Ton) 21.600 Aykut Petrol Orman Ürünleri Turizm İnşaat Nakliyat Mıcır (Ton) 75.001 Yakacak Maddeleri Madencilik Ltd.Şti. Kum (Ton) 8.019 Q 150 Beton Boru (Adet) 71.400 Q 800 Beton Boru (adet) 4.080 Q 150 Dirsek (adet) 48.960 Q 200 Muayene Baca Tabanı (Adet) 2.040 37 Doğanlı Köyü DÜZCE 549 72 74 322.560 197 30 8 7 Açma Mh.Aksu Çayı Kenarı 711 23 87 GÖLYAKA/DÜZCE 711 49 31 Çakır Hacı İbrahim Köyü 524 91 02 Uğur Suyu Mevkii BEYKÖY 524 91 03 Akçakoca Yolu Üzeri 7.Km. 526 27 49 KONURALP/DÜZCE 526 27 49 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 5978 Özel Akran Sağlık ve Eğitim Hizmetleri İnşaat Turizm ÇEVRE DURUM RAPORU Konik Muayene Baca Elemanı (Ad) 12.240 Q 200 -Q 150 Çatal Boru (Adet) 8.160 8lik Parke Taşı (m2) 163.200 Tablodot Yemek (adet) 383.250 9 Plastik PVC Doğrama (M2) 7.200 5 Taşımacılık Orman Ürün. Ltd.Şti. 6401 Murat Özsoy-Özsoy Cam Eski Sanayi Çarşısı 1.Sk. 524 49 02 No:8 524 90 97 DÜZCE Akçakoca Yolu Üzeri 512 13 39 22.07.2003 14.08.2006 541 46 33 541 46 43 01.09.2004 13.09.2007 536 51 99 536 52 00 10.07.2002 11.07.2005 664 10 36 06.09.2002 09.09.2005 27.01.2005 31.01.2008 KONURALP/DÜZCE 6590 Espace Mermer Turizm İnşaat Sanayi ve Ticaret A.Ş.Düzce Şubesi 6627 6640 6773 6796 Antik Mermer(10x10)(15x15) (M2) " " 129.680 D-100 Karayolu Üzeri İhsaniye Köyü Mevkii No:2-3 DÜZCE (45,7x45,7) (M2) 311.040 Antik Mermer (1x1)(2,5x2,5)(5x5) 64.800 Kapıcıoğlu Madencilik İnşaat Hafriyat Nakliyat Sanayi Taştozu 0-5 mm (Ton) 828.000 ve Ticaret Limited Şirketi Yığılca Şb. Agrega 1 numara 5-12 mm (Ton) 684.000 Agrega 2 numara 12-19 mm (Ton) 684.000 Agrega 3 numara 19-25 mm (Ton) 612.000 Dinler Çivi Boya Çivi İnşaat Gıda Nakliyat Turizm ve İnce Çelik Tel (Ton) 500 Maden Ürün.İmalat Paz.Ltd.Şti. Çivi (Ton) 3.476 Yirmibeşoğlu Mühendislik ve Endüstriyel Makine San Çikolata dolum makinası (adet) 540 Tic.Ltd.Şti. Çikolata mikseri (adet) 22 Karıştırıcılı stok tankı (adet) 32 Sulu tip toz filitresi (adet) 43 Çelik makarası (adet) 32 Malzeme taşıma arabası(adet) 216 Çelik palet (adet) 432 Pnömatik pistonlu lift (adet) 130 Sıvı dolum makinası (adet) 648 Metal koltuk iskeleti (takım 324 Pompa grubu (grup) 22 Modüler havalandırma kanalları(mt) 3.888 Çeşitli tip kilitler(Ton) 13.189 Ir Emniyet ve Güvenlik Sisemleri San.A.Ş. 53 (30,5x30,5)(40,6x40,6) 57 Kırık Köyü Salavat Mh. Kayaboğazı Mevkii YIĞILCA/DÜZCE 651 41 15 12 Dokuzpınar Mh. 543 51 71 BOĞAZİÇİ/DÜZCE 25 Akçakopca yolu üzeri Taşlı Petrol Üzeri 518 D-100 Karayolu Üzeri Şahiziye Köyü Mevkii No: 6883 Kalpeks Kalyon Paza.A.Ş.Kaynaşlı Şubesi Plastik PVC Doğrama (M2) 4.320 3 512 13 95 05.04.2004 08.04.2007 536 50 50 536 50 51 06.07.2004 08.07.2007 544 34 00 544 34 45 09.04.2004 12.04.2007 DÜZCE Şimşir Mh.Gürsel Sk. KAYNAŞLI/DÜZCE 198 512 13 95 DÜZCE DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU DÜZCE TİCARET ve SANAYİ ODASI 3.MESLEK GRUBU KAPASİTELİ ÜYELERİMİZ ODA NO 1218 1298 Ü N V A N I Düzsan Düzce Birlik Orman Ürünleri Anonim Şirketi Akyüz Orman Ürünleri Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti. 2533 2801 Günaydın Orman ürünleri Sanayi ve Ticaret A.Ş. 2869 Bilsan Ağaç Kaplama Sanayi ve Ticaret A.Ş. ÜRETİM KONUSU(YILLIK) KAPASİTESİ Yonga Levha (M3) 25.040 Melemin kaplı yonga levha(m3) 77.000 Çeşitli türde emprenye kağıdı (Ad) 596.160 Melamin sıvı reçine (Ton) 2.496 Yonga Levha Kul.üre formaldehit(t) 7.104 Kereste üretimi (M3) 11.880 Kaplama (M2) 3.932.350 Masa (Adet) 15.000 Sandalye (Adet) 45.000 Ranza (Adet) 6.000 Portmando (Adet) 4.500 Mutfak Sediri (Adet) 4.500 Finiş Folyo Kap.3 mm MDF (M2) 800.000 Ağaç Kap.3 mm MDF (M2) 775.245 Muhtelif Kerete (M3 17.577 Parke üretimi (M2) 46.059 Çeşitli Kaplama (M2) 3.932.350 İ.SAYISI 275 A D R E S İ D-100 Karayolu Üzeri Hacıaliler Mevkii DÜZCE TELEFON F A K S YP.TARİHİ 524 78 77 551 22 25 14.07.2004 15.07.2007 514 33 73 02.05.2002 14.05.2005 537 54 42 21.01.2004 29.01.2007 28.06.2002 05.07.2005 16.07.2004 19.07.2007 14.02.2005 18.02.2008 02.05.2002 14.05.2005 BTŞ.TARİHİ 524 41 77 524 06 77 17 32 Fevzi Çakmak Mh.Tevfik Demir 514 12 95 Sk.No:18 514 72 79 İstilli Köyü Mevkii D-100 Karayolu Üzeri 6 49 DÜZCE 537 54 41 DÜZCE D-100 İstanbul Asfaltı Üzeri 514 23 58 Palas Yanı 514 30 04 DÜZCE Cumhuriyet Mh.Doğu Sk. 514 45 32 514 63 52 DÜZCE 3035 3552 Muzaffer Sezgin Muhtelif Kapı (Adet) 7.200 Muhtelif Pencere (Adet) 10.800 Kereste üretimi (M3) 10.800 7 Kaplama (M2) 3.342.575 36 Kereste üretimi (M3) 9.720 Kaplama (M2) 3.932.350 Kereste üretimi (M3) 20.520 Mercanlar Parke Kereste Kaplama Sanayii Ticaret Çeşitli Kereste (M3 19.837 Limited Şirketi Masif Parke (M2) 103.680 Bakırlar Kereste Sanayi ve Ticaret Kollektif Şirketi 5 Rasim Bakır ve Mahdumları 3687 3754 4538 Kaya Kaplama San.ve Tic.Koll.Şti. Seven Kaplama Ağaç Sanayi ve Ticaret A.Ş. Aziziye Mh.Çevre Yolu 524 19 54 Sezgin Sk.No:75 514 82 82 Cumhuriyet Mh.D-100 Karayolu Üzeri No:70 199 DÜZCE DÜZCE Fevzi Çakmak Mh.Sivrikaya Çıkmazı No:8-9 514 26 08 523 32 17 11.01.2004 12.01.2008 DÜZCE 18 Dereli Tütüncü Köyü DÜZCE 514 15 04 523 26 75 19.03.2004 22.03.2007 17 Muncurlu Köyü DÜZCE 549 72 20 549 74 44 17.05.2002 30.05.2005 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 4578 Karabacak Parke Kereste İmalat San.Tic.Ltd.Şti. ÇEVRE DURUM RAPORU Kaplama (M2) 3.932.350 Cilalı Lamine Parke (m2 209.172 Masif Parke (M2) 155.470 14.580 4889 Recep Çodar-Azimkar Ticaret Kereste üretimi (M3) 4954 Turna Ahşap İnşaat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi Yolcu Oto.Laminat-Compack-Kontr 34 Dereli Tütüncü Köyü DÜZCE 514 10 16 524 19 38 18.03.2004 22.03.2007 691 35 30 691 35 31 22.03.2004 23.03.2007 D-100 Karayolu Üzeri Doğanlı 549 79 65 549 79 66 18.03.2003 27.03.2006 Mevkii No:3 DÜZCE 67-68-69 12 Gümüşpınar Köyü DÜZCE 514 74 07 512 31 55 13.07.2007 15.07.2007 9 Cumhuriyet Mh.D-100 Karayo- 514 74 07 512 31 55 07.05.2004 10.05.2007 yolu Üzeri No:126 514 28 17 524 20 13 28.03.2002 29.03.2005 16.07.2004 19.07.2007 02.06.2004 07.06.2007 524 31 88 3 D-100 İstanbul Asfaltı Üzeri Çilimli Sapak Mevkii ÇİLİMLİ 5269 5334 5386 5409 5823 30 plak Aksamı (Adet) 600 veya Oturma Grubu Ahş.İskeleti Ad 210.000 veya gazetelik ad. 30.000 veya tencere altı ad. 60.000 veya bıçaklık ad. 300.000 veya fincsn askılık ad. 60.000 veya fincan tabaklık ad. 300.000 veya tabaklık 12 li ad. 150.000 veya tabaklık 6 lı ad. 150.000 veya merdane 150.000 veya ekmek tahtası ad. 300.000 veya ahşap tabure ad. 600.000 veya çocuk sandalyesi ad. 60.000 veya mama sandalyesi ad. 30.000 veya ekmek dolabı ad. 18.000 veya katlanır tabure ad. 30.000 veya katlanır masa ad. 60.000 veya elbise askısı ad. 60.000 Standart Parke ve Orman Ürünleri İnşaat Turizm Kereste üretimi (M3) 14.040 Besicilik ve Hayvan Ürünleri Sanayi Ticaret Ltd.Şti. Masif Parke (M2) 388.813 Sarıahmetoğulları Orman Ürünleri Gıda Tarım Hayvan Kereste üretimi (M3) 10.438 cılık Otomotiv Ltd.Şti. Masif Parke (M2) 207.353 Ahşap Lambiri-Süpürgelik (M3) 3.110 Öztürk Orman Ürünleri İthalat İhracat Sanayi ve Tica- Kereste üretimi (M3) 742 ret Limited Şirketi Parke Üretimi (M2) 115.200 Özcan Orman Ürünleri İnşaat Emlak ve Reklamcılık Çeşitli Kereste (M3 5.994 Ltd.Şti. Masif Parke (M2) 92.118 Servi Kereste ve Parke San.ve Tic.Ltd.Şti. Masif Parke (M2) 103.706 Parke Taslağı (m3) 18.367 200 514 28 17 DÜZCE 13 Bolu Caddesi No:182 4 Konuralp Yolu DÜZCE 514 74 35 514 55 81 681 68 20 ÇİLİMLİ/DÜZCE 16 Şıralık Köyü DÜZCE 524 29 80 524 29 80 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 6022 6046 6059 6990 ÇEVRE DURUM RAPORU Torok Parke Mobilya Kereste İnşaat Sanayi ve Tic. Kereste üretimi (M3) 7.957 Ltd.Şti.Düzce şb. Masif Parke (M2) 103.706 3K Mobilya Dekorasyon San.ve Tic.A.Ş. Panel Yonga Levha (M2) 219.175 PVC Profil Kaplaması (M2) 164.381 Superflex Profil Kaplama (M2) 164.381 Koltuk Takımı (Adet 9.180 Aç Yat- Yataklı Koltuk (Adet) 9.180 Çeşitli Kereste (M3 12.960 2K Oturma Grupları Sanayi ve Ticaret A.Ş. Selahattin Çelebi Orman Ürünleri İnşaat Taahhüt 7 37 6358 Güven Orman Ürünleri Sanayi ve Ticaret A.Ş. Düzce Entegre Orman Ürünleri İnşaat Taşımacılık 42 Öztürk Kardeşler Tarım ve Orman Ürün.İmalat Sanayi 541 35 39 KONURALP/DÜZCE İstanbul Yolu Üzeri 9.Km.To- D-100 Karayolu Üzeri 10.Km. Üçköprü Mevkii 10 Kereste üretimi (M3) 16.454 Masif Parke (M2) 51.824 Ahşap Lambiri-Süpürgelik (M3) 3.110 Fırınlanmış Kereste (M3) 15.120 ASD Orman Ürünleri Pazarlama San.Tic.A.Ş.Düzce Ş 15 Cumhuriyet Mh.D-100 Karayo- 12 Kereste üretimi (M3) 12.960 7 Mobilya Kaplama Plakası 6.976.800 53 6157200 Kaplama (M2) 3.342.575 8 6750 Doğanay Orman Ürünleri San.ve Dış Tic.Ltd.Şti. Kereste üretimi (M3) 3.825 7 Düzce Şubesi 548 80 75 548 80 85 18.05.2004 01.07.2007 02.03.2005 03.03.2008 514 60 97 05.05.2004 06.05.2007 541 22 71 541 22 33 21.01.2004 26.01.2007 07.01.2004 23.01.2007 552 61 04 18.02.2005 21.02.2008 523 23 57 523 32 17 11.01.2005 12.01.2008 514 78 20 514 90 21 24.12.2003 29.12.2006 551 33 60 551 33 61 06.07.2004 08.07.2007 Fevzi Çakmak Mh.Eski Bolu 524 45 43 524 45 43 28.02.2005 02.03.2008 Cd.No:116 523 83 42 681 74 48 20.07.2004 21.07.2007 541 23 75 09.11.2004 10.11.2007 Terzialiler Mh.Akçakoca Cd. Aydınpınar Köyü Şose Altı Organize Sanayi Bölgesi Fevzi Çakmak Mah.Çifte Cevizler 531 30 89 Ahşap Otobüs İç Aksamı(Ad) 3.600 Kamyon Kriko Takozu (Ad) 15.000 Kereste üretimi (M3) 12.960 14 8 Doruk Ağaç Ürünleri İmalaty İnşaat Nakliyat San. Ve 03 mm Doğal Kaplamalı MDF (M2) 1.134.176 Tic.A.Ş. 4-30 mm Doğal Kap.MDF (M2) 254.016 Sertoğlu Ağaç Ürünlerin İmalat Nakliyat Sanayi ve Masa (Adet) 6.000 Ticaret Ltd.Şti. Sandalye (Adet) 24.000 Tabure(Adet) 6.000 201 23 DÜZCE DÜZCE Konuralp Cd.Söğütlü Mevkii ÇİLİMLİ/DÜZCE 19 9 Hat DÜZCE D-100 Karayolu Üzeri Hazıaliler Ltd.Şti. 552 61 01 DÜZCE Fevzi Çakmak Mh.D-100 Kara yolu Üzeri No:81 Otomotiv......Ltd.Şti. 6999 01.07.2007 514 33 78 Sk.No:9 6979 14.05.2004 DÜZCE DÜZCE Emprenye Kağıt (M2) Mansur Orman Ürünleri İnşaat Taahhüt Gıda Tekstil 681 62 95 DÜZCE Meskap Ağaç Kaplama Sanayiş ve Ticaret Ltd.Şti. 6896 681 63 10 KONURALP/DÜZCE 6747 Hasel Teknik Ahşap İnşaat Otom.San. Ve Tic.Ltd.Şti. 10.08.2007 514 33 78 yolu Üzeri No:50 Laminant (M2) 6766 29.07.2004 DÜZCE Ticaret Ltd.Şti. 6727 541 31 31 DÜZCE Fevzi Çakmak Mh.D-100 Kara yolu Üzeri Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi 6406 541 35 38 No:57 puzlar Mevkii ÇİLİMLİ/DÜZCE Petrol Gıda Tarım Ürünleri San.ve Tic.Ltd.Şti. 6145 Terzialiler Mh.Akçakoca Cd. Şehit Kemal Işıldak Mah. Sertoğlu Çıkmazı No:2 KONURALP/DÜZCE 681 74 44 4 Hat 541 23 75 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU DÜZCE TİCARET ve SANAYİ ODASI 4.MESLEK GRUBU KAPASİTELİ ÜYELERİMİZ ODA NO Ü 1069 Ali Eser-Eser Av Tüfekleri Sanayi N V A N I ÜRETİM KONUSU(YILLIK) KAPASİTESİ İ.SAYISI A Üstüste Nam.Çift Kırma Av Tüf(Ad) Yanyana Nam.Çift Kıra Av Tüf(Ad) Havalı Spor Nişan Tügeği (Ad) Hüseyin Dursun-İdeal Av Tüfekleri 4722 Yıldırımlar Makine Nakliye Sigorta Aracılık Hizmetleri Yeni Snayi Çarşısı Söğüt Sk. 762 No:4 874 14 Hamidiye Mh.D-100 Kenarı 437 No: 270 Tek Kırma Av Tüfeği (ad) 510 Fişek Hazneli Otom.Dol.Av Tüf.(Ad) 874 Havalı Spor Nişan Tügeği (Ad) 4.080 Havalı Spor Nişan Tabancası (Ad) 2.040 Enj. Atan Hava Basınçlı Nişan Tüf. 4.080 514 74 22 19.11.2003 20.11.2006 514 14 94 514 45 80 16.07.2003 17.07.2006 514 19 81 15.12.2003 16.12.2006 544 21 16 544 81 19 20.11.2002 02.12.2005 537 54 06 537 51 57 07.01.2004 12.01.2005 524 24 44 524 10 11 18.12.2003 22.12.2006 512 21 70 14.01.2003 22.01.2006 2.040 Fişek Haz.Otom.Dol.Av Tüfeği(ad 2.623 7 Üstüste Nam.Çift Kırma Av Tüf(Ad) 2.623 Oto Lastiği sırt geçirme(soğuk) Ad. 7.200 13 Sanayi Çarşısı 1.sk.No:1 DÜZCE Ankara Cd.Kumluca Mh. KAYNAŞLI/DÜZCE Fişek Hazneli Otom.Dol.Av Tüf.(Ad) 583 6 D-100 İstanbul Asfaltı Üzeri Ltd.şti. Üstüste Nam.Çift Kırma Av Tüf(Ad) 720 Pekintaş A.Ş. Karşısı Yanyana Nam.Çift Kıra Av Tüf(Ad) 720 Emsan Av Tüfek-Namlu-İnşaat Sanayi ve Tic.Ltd.Şti. 514 97 24 20.400 DÜZCE 21.017 Ahşap Parke Yanalma Mak. (Ad) 15 26 Ahşap Parke Başkesme Mak. (Ad) 5250 YP.TARİHİ BTŞ.TARİHİ DÜZCE Şimşek Madencilik Otomotiv İnşaat Nakliye Gıda.. Türkan Makine Plastik İmalat Sanayi Tic.Ltd.Şti. F A K TELEFON S DÜZCE Çift Kırma Av Tüfeği (Adet) Namlu 5225 İ 762 8 İnşaat Gıda Maddeleri Tekstil Turizm Tic.Ltd.Şti. 5114 S 3.240 Oyuncak Gazlı Tabanca (Adet) Ahmet Feti Sarç E Üstüste Nam.Çift Kırma Av Tüf(Ad) Enj. Atan Hava Basınçlı Nişan Tab. 4283 R 12.960 Havalı Spor Nişan Tabancası (Ad) 3920 D Yeni Sanayi Girişi DÜZCE 8 514 75 32 Dilme Makinası (Ad) 15 524 02 11 Levha Makinası (Ad) 10 Tifdurik Makinası (Ad) 10 Laminasyon Makinası (Ad) 7 Torba Makinası (Ad) 5 Plastik ambalaj Makinası (Ad) 8 Fişek Haz.Otom.Dol.Av Tüfeği(ad 7.624 28 202 Yeni Mh.Kurs Sk.No:1/Ç 514 77 58 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Üstüste Nam.Çift Kırma Av Tüf(Ad) 7.624 Çift Kırma Av Tüfeği(ad) 7.624 Tek kırma av tüfeği(ad) 2.880 Namlu (Adet) 5662 Orent Orman Ürün.Makine İnş.Taahhüt Turizm Tarım Kereste Kurutma Fırınları ve Ekip- Nakliyat ve Sanayi Limited Şirketi Düzce Şubesi manları (Komple) Adet 60.988 25 26 Virjinya tütünü kurutma şişi (Adet) Vidalı çivi(Adet) 20.000 Zirve Asansör İnşaat Taahhüt Sanayi ve Ticaret Ltd. Elif Raf Depo-Mağazacılık Ekipman Otomasyon Sis. Asansörün Montaj Yolu İle İmalatı 5 7 6604 6654 Çağdaş Vardar-Avsan Av Sanayi Çelik Raf Sistemi (Ton) 4.200 28 Çift Kırma Av Tüfeği(ad) Çelebi Kalıp Makine İmalat San.ve Tic.Ltd.Şti. Av-Kar Silah Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi 762 7 Üstüste Nam.Çift Kırma Av Tüf(Ad) 1.524 Fişek Haz.Otom.Dol.Av Tüfeği(ad 1.234 Eksantrik Pres (Adet) Kersme Kalıbı (adet) 75 Sıvama Kalıbı (adet) 75 Kısmet Hisar Döküm Ltd.Şti. 04.09.2005 Cedidiye Mh.Necip Güney Sk. 523 32 37 525 01 05 20.07.2004 27.07.2007 Akçakoca Yolu Üzeri Sancak- 523 11 63 523 85 70 24.10.2003 04.11.2006 lar Mevkii 523 85 79 514 14 94 514 45 80 28.02.2003 06.03.2006 524 24 94 524 24 93 18.01.2005 19.01.2008 537 54 22 21.07.2003 24.07.2006 18.07.2003 24.07.2006 19.03.2004 23.03.2007 YP.TARİH BTŞ.TARİH DÜZCE Sanayi Çarşısı Stadyum Sk. DÜZCE Yeni Sanayi Çarşısı 1.Blok No:7 DÜZCE 300 Fişek Haz.Otom.Dol.Av Tüfeği(ad 762 7 D-100 Karayolu Üzeri 537 54 22 Fişek Haz.Pompalı Dol.Av Tüf. Ad. 762 Çerkez taşköprü Mevkii DÜZCE 537 53 14 Üstüste Nam.Çift Kırma Av Tüf(Ad) 926 523 09 97 926 1.080 Üstüste Nam.Çift Kırma Av Tüf(Ad) 212 4 Yeni Sanayi Çarşısı Onur Sk. Fişek Haz.Otom.Dol.Av Tüfeği(ad 212 No:39 Tek Kırma Av Tüfeği (ad) 6922 514 11 28 26.08.2002 Yan-Düz Terminal Kapama Kalıbı Tek Kırma Av Tüfeği (ad) Reşat Küsmez-Küsmez Av Tüfek Sanayi 524 66 76 No:42/A 100 8 Çift Kırma Av Tüfeği (Adet) 6688 DÜZCE Erişen İşhanı No:14/6 DÜZCE Ticaret ve Sanayi ltd.Şti. 6527 514 11 62 No:120 240 (Adet) 6270 Azmimilli Mh.Gazhane Sk. 5.206.000 Çift Kırma Av Tüfeği (Adet) 5964 DÜZCE DÜZCE 257 Sfero Döküm Parçalar (Ton) 1.020 5 Pik Döküm Parçalar (Ton) 1.530 Organize Sanayi Bölgesi 0 212 DÜZCE 485 28 87 485 28 89 DÜZCE TİCARET ve SANAYİ ODASI 5.MESLEK GRUBU KAPASİTELİ ÜYELERİMİZ ODA Ü N V A N I ÜRETİM KONUSU(YILLIK) KAPASİTES 203 İ.SAYIS A D R E S İ TELEFO F A K DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU NO 42 İ I İbrahim Hilmi Baysal- Baysal Matbaacılık Ofset Baskı(M2) 1.134.000 5 Görür-Çak-Mefruşat-Kereste-Nakliye.......Ltd.Şti. Yataklı Kanepe(Adet) 6.750 30 Koltuk Takımı (adet 1.350 Yaylı Yatak ( Adet ) 5.400 Özcanlar Çelik Beyaz Eşya Orman Ürün.İnş.Tic.ve Sandalye(Adet) 51.840 San.Ltd.Şti. Masa (Adet) 12.960 Free Eco Elektrik Elektronik Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti 3x10-3x50arası enerji düz.panel(ad) 4.800 3x60-3x70arası enerji düz.panel(ad) 4.800 3x80-3x100arası enerji düz.panel(ad) 4.800 Nusrettin Mh.Abdulhakhamit Sk. No:7 6312 5695 6925 N S İ İ 514 16 16 524 16 17 09.06.2004 10.06.2007 537 50 03 537 53 80 22.04.2002 01.05.2005 731 38 18 30.01.2003 17.02.2006 553 68 85 28.07.2004 29.07.2007 DÜZCE Çerkez Taşköprü Köyü Mevkii 537 53 81 DÜZCE 8 D-100 Karayolu Üzeri Yeni Mh.No:174/A GÜMÜŞOVA 731 20 23 11 Küçükahmetler Köyü Aydınpı- 553 68 86 nar Yolu Üzeri 731 35 62 DÜZCE DÜZCE TİCARET ve SANAYİ ODASI 6.MESLEK GRUBU KAPASİTELİ ÜYELERİMİZ ODA NO 1929 3971 4703 4821 6831 5188 Ü N V A N I Önyar Otomobilcilik Tic.A.Ş. ÜRETİM KONUSU(YILLIK) KAPASİTESİ İ.SAYISI Binek ve Tic.araç mek.tamir-bakım 6.000 Binek ve Tic.araç mek.tamir-boya 600 Öz-İş Oto Yan Sanayi ve Kağıt Ürünleri San.Tic. Muh.Tip ve marka kapı döşemesi ad 460.800 Ltd.Şti. Döşeme,bagaj kartonu,torpido altı, Hızel Otomotiv Tekstil San.ve Tic.A.Ş. Hasmer otomotiv Yatırım ve Pazarlama A.Ş. Özenler Pazarlama Otomotiv İthalat İhracat Ltd.Şti. Kervan Otomotiv Sanayi ve Petrol Ürün.Paz.Ltd.Şti. kapı kart.ses panosu,güneşlik (Tk.) 3.500 Plastik bagaj çıtaları (kg) 51.135 Binek ve Tic.araç mek.tamir-bakım 6.000 Binek ve Tic.araç mek.tamir-boya 600 Binek.araç mek.tamir-bakım 7.500 Ticari araç mek.tamir-bakım 7.500 Binek ve Tic.araç mek.tamir-boya 900 Binek ve Tic.araç mek.tamir-bakım 4.500 Binek ve Tic.araç mek.tamir-boya 600 Binek ve Tic.araç mek.tamir-bakım 6.000 Binek ve Tic.araç mek.tamir-boya 600 204 40 36 A D R E S İ F A K TELEFON S D-100 Karayolu Ankara Asfaltı 523 72 95 Fevzi Çakmak Mh. DÜZCE 523 72 96 Devlet Su İşleri Arkası 524 95 71 Yeni Mh. 514 74 59 DÜZCE YP.TARİHİ BTŞ.TARİHİ 512 27 17 02.06.2004 03.06.2007 512 18 20 05.08.2003 22.08.2006 551 22 03 02.06.2004 03.06.2007 514 56 84 25 46 D-100 Karayolu Ankara Aafaltı 551 24 94 Üzeri Altınpınar Köyü DÜZCE 551 24 44 D-100 Karayolu Üçköprü Mevki 548 88 70 548 88 46 05.08.2004 13.08.2007 D-100 Karayolu Ankara Aafaltı 549 79 14 549 79 60 07.06.2004 10.06.2007 Üzeri Doğanlı Köyü DÜZCE 549 79 15 D-100 Karayolu Ankara Asfaltı 549 75 17 549 75 84 25.06.2003 30.06.2006 KAYNAŞLI/DÜZCE 22 22 12.Km. KAYNAŞLI/DÜZCE DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU DÜZCE TİCARET ve SANAYİ ODASI 7.MESLEK GRUBU KAPASİTELİ ÜYELERİMİZ ODA NO 553 Ü N V A N I Servet Bucurgat- Servet Düzce Tütün Kolonyaları ÜRETİM KONUSU(YILLIK) Kolonya (Litre) KAPASİTESİ İ.SAYISI 435.000 5 A D R E Çimen Kozmetik San.ve Tic.A.Ş. Kolonya (Litre) 540.750 9 İ Kültür Mh.Mehmet Akif Cd. F A K TELEFON S YP.TARİHİ BTŞ.TARİHİ 514 18 33 514 18 21 08.02.2005 15.02.2008 514 10 65 514 32 70 10.02.2004 20.02.2007 551 27 03 551 27 04 02.06.2004 03.06.2007 D-100 Karayolu Ankara Asfaltı 551 24 94 551 22 03 02.06.2004 03.06.2007 Üzeri Altınpınar Köyü DÜZCE 551 24 44 D-100 Karayolu Ankara Asfaltı 549 76 00 549 70 97 01.06.2004 25.06.2007 548 82 02 548 81 91 17.07.2003 11.08.2006 735 30 98 735 30 98 08.01.2004 12.01.2007 No:83 3454 S DÜZCE Bolu Caddesi No:34 DÜZCE 4372 Jakar Tül Tekstil San.ve Tic.Ltd.Şti. Jakarlı Dıkuma Tül (KG) 22141 6 4703 Hızel Otomotiv Tekstil San.ve Tic.A.Ş. Jakarlı Dıkuma Tül (KG) 22141 3 D-100 Karayolu Ankara Asfaltı Üzeri Altınpınar Köyü DÜZCE 4970 Şeriteks Tekstil Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti. Kumaş (Mt) 398.270 10 Üzeri Doğanlı Köyü DÜZCE 5100 Alper Tekstil Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi Dantel(Kuponaki) Mt 950.400 18 Üçköprü Köyü KAYNAŞLI/DÜZCE 5567 Kar-Sinem Dış Ticaret Tekstil Gıda Orman Ürünleri Brode Dnatel-Fisto-Gipür (mt) 3.292.800 20 Nak.Paz.İth.İhr.Tic.Ltd.Şti. 5333 Gürcüoğlu Tekstil Turizm Gıda Tarım Orman Ürünleri Mehmet Akif mh.Fevzi Çakmak Cd.DÜZCE Dantel(Kuponaki) Mt 74.880 5 Sarıçökek Köyü KAYNAŞLI 544 38 79 20.11.2002 28.11.2005 Erkek Çorabı(Düzine) 60.000 13 D-100 Karayolu Üzeri Küçük 537 53 32 537 54 05 06.03.2003 10.03.2006 551 27 03 551 27 04 21.01.2003 22.01.2006 735 39 11 24.09.2003 25.09.2006 549 78 26 12.11.2004 18.11.2007 524 34 96 524 34 96 10.01.2003 20.01.2006 İnşaat ve Pazarlama Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti. 5558 Sümer Tekstil Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi Melen Mevkii No:17 DÜZCE 5608 Ekizceli Tekstil Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi Dantel-Fisto-Brode İşleme (Mt) 80.640 16 D-100 Karayolu Üzseri Altınpınar Köyü Sapağı No:10 DÜZCE 5837 Cimaş Gıda Konfeksiyon Ayakkabı Turizm Matbacılık Brode Dantel-Fisto-Gipür (Mt) 600.576 12 Kuyumculuk Orm.Ürün.İnş.......A.Ş. 6032 Yaman Tekstil Turizm Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti. Koçyazı Köyü Yahyalar Yolu Üzeri Dantel (Kuponaki) Mt 2.574.720 15 DÜZCE Muncurlu Köyü Köy Yanı DÜZCE 6158 Karakaş Tekstil Sanayi ve Ticaret limited Şirketi T-Shirt (Adet) 312.000 veya S- Shirt (Adet) 234.000 veya etek dikimi (Adet) 78.000 veya şort dikimi (Adet) 117.000 veya Gecelik,Pijama (Takım) 117.000 veya eşofman-jogging Tk(Takım) 117.000 205 14 Fatih Mh.Günaydın Sk. Kanal Yolu DÜZCE DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU veya tayt dikimi(Adet) 156.000 6168 Cemre Tekstil Sanayi Ve Ticaret Ltd.Şti. Kuponaki Dantel İmalatı 984.960 9 Çerkez Taşköprü Ky. DÜZCE 537 54 45 03.07.2002 23.07.2005 6336 Side Tekstil İhr.İth.San.ve Tic.A.Ş. Perde Takımı (Takım) 345.600 45 Gümüş Pınar Köyü Mevkii 551 33 64 551 33 74 10.06.2004 25.06.2007 6441 Perçem Giyim Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi Bay-bayan pantolonu (adet) 408.000 71 743 82 55 743 82 56 03.07.2003 04.07.2006 veya şort dikimi 612.000 veya bermuda dikimi 612.000 veya etek dikimi 408.000 veya bay-bayan ceket dikimi 163.200 veya gömlek-bluz dikimi 510.000 veya yelek dikimi 510.000 veya elbise dikimi 408.000 veya nont-kaban dikimi 163.200 veya manto dikimi 163.200 veya pardüse dikimi 163.200 Gürler Giyim Tekstil Sanayi ve Ticaret A.Ş.Gümüşova Bay-Bayan ceketi (adet) 180.000 743 82 55 14.07.2004 01.05.2007 Şubesi veya pantolon (Adet) 180.000 veya Etek (adet) 270.000 veya Gömlek,Bluz (adet) 180.000 veya Yelek (adet) 225.000 veya Elbise (adet) 225.000 veya Mont,Kaban (adet) 72.000 veya pardüse (adet) 72.000 Bay-bayan pantolonu (adet) 240.000 681 73 02 681 73 06 11.11.2002 13.11.2005 veya şort dikimi 360.000 veya bermuda dikimi 360.000 veya etek dikimi 240.000 veya bay-bayan ceket dikimi 96.000 veya gömlek-bluz dikimi 300.000 veya yelek dikimi 300.000 veya elbise dikimi 240.000 veya nont-kaban dikimi 96.000 veya manto dikimi 96.000 veya pardüse dikimi 96.000 D-100 Karayolu Üzeri DÜZCE 6558 6611 Elka Giyim Tekstil Sanayi ve Dış Ticaret Ltd.şti. 206 D-100 Karayolu Üzeri Melen Mevkii 31 D-100 Karayolu Üzeri Büyük Melen Mevkii 45 DÜZCE GÜMÜŞOVA D-100 Karayolu Üzeri Dikmeli Köyü Mevkii DÜZCE DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 6568 6666 6808 Tübay Tekstil İthalat-İhracat San.ve Dıi Ticaret ltd.Şti Dateks Dantel Tekstil Sanayi ve Ticaret limited Şirketi Emre Enes Tekstil Mobilya Akaryakıt İnşaat Turizm ÇEVRE DURUM RAPORU veya eşarp-fular dikimi 1.200.000 veya nevresim takımı dikimi 240.000 veya masa örtüsü dikimi 600.000 veya T-Shirt dikimi 960.000 veya S-Shirt dikimi 720.000 veya Gecelik,Pijama (Takım) 360.000 veya eşofman takımı dikimi 360.000 veya tayt dikimi 480.000 Bay-bayan pantolonu (adet) 270.000 veya elbise 270.000 veya etek 270.000 veya bayan şort 405.000 veya şapka 675.000 veya örme kumaştan pantolon 270.000 veya etek 270.000 veya bay-bayan şort 405.000 veya T-Shirt dikimi 1.080.000 Veta S-Shirt 810.000 veya Gecelik,Pijama (Takım) 405.000 veya eşofman takımı dikimi 405.000 veya bayan atlet 1.687.500 vetyta çocuk tayt 1.350.000 veya çocuk elbisesi 1.350.000 veya çocuk tulumu 1.350.000 veya tayt 540.000 Dantel-Kuponaki (Metre) 207.360 Saçak (Mt) 1.555.200 Dantel-Fisto-Gipür (Metre) 207.360 58 Terzialiler Mh.Tepecik Mevkii 541 42 42 4 Hat 20.08.2003 21.08.2006 524 24 54 523 40 42 15.04.2004 26.04.2007 548 82 44 13.07.2004 15.07.2007 552 60 51 552 60 52 17.09.2004 21.09.2007 524 91 12 30.07.2004 04.08.2007 526 29 39 526 29 42 30.07.2004 09.08.2007 Kanal Yolu KONURALP 3 Atatürk Cd.No:15 Koçyazı Metek Köyü DÜZCE 14 Tarım Madencilik Nakliye Hayvancılık San.ve Tic.Ltd. Üçköprü Köyü KAYNAŞLI/DÜZCE 6907 Kansu Brode Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti.Düzce Şb. Brode İşleme (Mt) 1.144.800 65 6920 Aydın Brode Tekstil İnşaat ve Sanayi Ltd.Şti. Fisto-Gipür(10 cmlik) İşleme (Mt) 2.332.800 31 Organize Sanayi Bölgesi 1 D Ada 1-2 Parsel DÜZCE Şralık Köyü Mezarlık Yanı No:20 6927 Lale Hazır Giyim Pazarlama ve Ticaret A.Ş.Düzce Triko Konfeksiyon Üretimi (Adet) Şubesi Dokuma kumaş 1.056.000 51 DÜZCE Tokuşlar Köyü Yığılca Yolu Üzeri Divapan Karşısı DÜZCE 207 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU veya pantolon (Adet) 294.000 veya bermuda dikimi 441.000 veya Etek (adet) 294.000 veya gömlek-bluz dikimi 367.500 veya Elbise (adet) 367.500 veya Yelek (adet) 294.000 veya Mont,Kaban (adet) 117.600 Örme Kumaş 6953 6894 veya pantolon (Adet) 294.000 veya şort dikimi 441.000 veya blüz dikimi 367.500 veya T-Shirt dikimi 1.176.000 veya S-Shirt dikimi 882.000 veya Gecelik,Pijama (Takım) 441.000 veya atlet (adet) 1.873.500 veya eşofman takımı dikimi 441.000 veya tayt dikimi 588.000 Rateks Tekstil Pazarlama Sanayi ve Ticaret Limited Kazak(nısex-örme) (Adet) 960.000 Şirketi veya T-Shirt dikimi 1.536.000 veya S-Shirt dikimi 1.152.000 veya atlet (adet) 2.400.000 veya pantolon (Adet) 384.000 veya şort dikimi 576.000 veya Elbise (adet) 384.000 veya Gecelik,Pijama (Takım) 576.000 Bay-Bayan ceketi (adet) 906.000 Maybe Tekstil Limited Şirketi Veya Dokuma Kumaş Konfek. 72 1.132.500 veya Mont,Kaban (adet) 362.400 veya Elbise (adet) 906.000 veya pantolon (Adet) 906.000 veya bermuda dikimi 1.359.000 veya Etek (adet) 906.000 veya Yelek (adet) 1.132.500 veya eşarp-fular dikimi 4.530.000 208 551 31 10 551 31 14 26.07.2004 03.08.2007 544 42 81 544 42 80 13.08.2004 16.08.2007 Akcivelekler Mevkii DZÜCE 157 veya gömlrk-blüz D-100 Karayolu Üzeri 7 Km. Merkez Mh.Belediye İş Merk. KAYNAŞLI/DÜZCE 82 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU veya Örme Kumaş Konf. 6929 6930 6941 6950 Boncuk Triko Tuhafiye Tekstil Sanayi ve Ticaret Ltd. Facem Tekstil Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi Selviyıldız Tekstil Giyim ve Ticaret Ltd.Şti.Düzce Şb. Tuval Tekstil Dıi Ticaret ve Sanayi Limited Şirketi veya pantolon (Adet) 906.000 veya şort dikimi 1.359.000 veya Etek (adet) 906.000 veya gömlek-bluz dikimi 1.132.500 veya Mont,Kaban (adet) 271.800 veya T-Shirt dikimi 3.624.000 veya S-Shirt dikimi 2.718.000 veya Gecelik,Pijama (Takım) 1.359.000 veya Elbise (adet) 906.000 veya eşofman takımı dikimi 1.359.000 veya Tayt (adet) 1.812.000 Fisto-Gipür(10 cmlik) İşleme (Mt) 2.332.800 Polietilen Aks.(Perde halkası)(Kg) 33.840 Sütyen (Adet) 900.000 veya Külot(adet) 3.600.000 veya atlet (adet) 1.500.000 veya Jüpon (Adet) 240.000 veya Gecelik (Adet) 360.000 Bayan Atleti (Adet) 450.000 veya Erkek Atleti (Adet) 450.000 veya Kollu Erkek Atleti (Adet) 288.000 Bay-Bayan Pijama Takımı (Adet) 288.000 veya pantolon (Adet) 192.000 veya şort dikimi(adet) 288.000 veya etek dikimi(Adet) 192.000 veya T-Shirt dikimi(Adet) 768.000 veya S-Shirt dikimi(Adet) 576.000 veya Gecelik (Adet) 288.000 veya atlet (adet) 1.200.000 veya Külot(adet) 2.880.000 veya kombinezon dikimi(adet) 192.000 veya çocuk tayt dikimi(Adet) 960.000 veya çocuk elbisesi(adet) 960.000 veya çocuk tulumu(Adet) 960.000 209 26 D-100 Karayolu, Çerkez Taş- 537 54 77 01.09.2004 13.09.2007 549 74 91 549 74 92 15.09.2004 16.09.2007 552 50 55 28.10.2004 01.11.2007 D-100 Karayolu Üzeri Hacıka- 691 33 15 14.09.2004 22.09.2007 dirler Köyü GÜMÜŞOVA 16 köprü Mevkii 81/B DÜZCE 41 Doğanlı Köyü DÜZCE 35 Tarım Kredi Kooperatifi Yanı BEYKÖY/DÜZCE 42 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 6956 7002 7119 7161 As Giyim Tekstil Ticaret Sanayi Ltd.Şti.Düzce Şb. ÇEVRE DURUM RAPORU veya tayt dikimi(adet) 384.000 veya bayan elbise dikimi (Adet) 192.000 Pardüse (Adet) 88.800 veya Mont,Kaban (adet) 88.800 veya ceket (adet) 111.000 Kar-Teks Tekstil ve Deri Ürünleri San.ve Tic.Ltd.Şti. Bay-Bayan T-Shirt (Adet) 1.800.000 Gölyaka Şubesi veya Bay-Bayan Külot dikimi 6.750.000 veya Pijama takımı (adet) 675.000 veya atlet (adet) 2.812.500 veya Licalı Korseli Hamile Atleti 2.475.000 C.V Tekstil Pazarlama ve Dış Ticaret Ltd.Şti. Bay-Bayan T-Shirt (Adet) 720.000 Gölyaka Şubesi veya pantolon (Adet) 180.000 veya şort dikimi (adet) 270.000 veya gömlek (adet) 225.000 veya Etek (adet) 180.000 veya gecelik-pjama (adet) 270.000 veya eşofman takımı dikimi (Adet) 270.000 veya S-Shirt (Adet) 540.000 veya atlet (adet) 1.125.000 veya Külot(adet) 2.700.000 veya kombinezon dikimi(adet) 180.000 veya çacuk taytı (Adet) 900.000 veya cocuk elbisesi (Adet) 900.000 veya çocuk tulumu (adet) 900.000 veya tayt (adet) 36.000 veya bayan elbise dikimi (Adet) 180.000 Bayan Külot (Adet) 2.310.000 veya sütyen (adet) 825.000 veya Tayt (adet) 264.000 veya Body (adet) 396.000 veya Büstiyer (adet) 672.000 veya Korse (adet) 264.000 veya Erkek Baxer Şort (adet) 330.000 Mendoğlu Çamaşırları Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti. 210 56 D-100 Karayolu Üzeri Taşköprü Mevkii 85 537 53 65 537 53 68 14.10.2004 19.10.2007 711 27 70 711 27 38 09.11.2004 10.11.2007 711 24 20 711 24 19 16.12.2004 20.12.2007 731 34 99 731 34 98 06.01.2005 10.01.2008 DÜZCE İmamlar Mh.Fabrika Sk. GÖLYAKA/DÜZCE 31 Yeşil Mh.Tufan Ks.No1 C-D GÖLYAKA/DÜZCE 32 Merkez Mh.İsmet Paşa Cd. No:55 GÜMÜŞOVA/DÜZCE DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ODA NO Ü N V A N I ÇEVRE DURUM RAPORU DÜZCE TİCARET ve SANAYİ ODASI 8.MESLEK GRUBU KAPASİTELİ ÜYELERİMİZ ÜRETİM KONUSU(YILLIK) KAPASİTESİ İ.SAYISI A D R E S İ 1634 740 Nolu Cumayri Fındık Tarım Satış Kooperatifi İç Fındık (Ton) 3038 Gonca Süt Süt Üretimi ve Sanayi Ticaret Anonim Kaşar-Abaza-Dil Peyniri (Ton) 150 Şirketi Vakum Yoğurt (Ton) 1.176 Tereyağ (Ton) 39,2 Ayran(Ton) 1.038 Un 78-81 Randuman (Ton) 17.280 Kepek (Ton) 4.320 İç Fındık (Ton) 10.800 3617 3811 Salih Bilir-Bilir Un Fabrikası Tozan Fındık Sanayi ve Ticaret İthalat İhracat Limited 15.360 92 10 4726 Reytek Tütün Sanayi ve Tic.A.Ş.Çilimli Şubesi Petek Unlu Mamüller Ticaret ve Sanayi Ltd.Şti. Ankara Asfaltı Üzeri 5.Km 523 11 18 DÜZCE 3 Beyciler Mh.4.Cd. 8.Sk. 551 23 00 YP.TARİHİ BTŞ.TARİHİ 24.06.2003 04.07.2006 29.08.2002 02.09.2005 21.10.2003 24.10.2006 551 20 37 514 75 43 DÜZCE 14 Şirketi 3876 Orta Mh. CUMAYERİ/DÜZCE F A K TELEFON S 735 40 13 735 44 16 D-100 Karayolu Üzeri 731 22 91 731 33 92 22.04.2002 02.05.2005 691 32 05 691 32 71 14.05.2004 17.05.2007 514 11 52 20.10.2004 21.10.2007 523 74 10 06.11.2004 09.12.2007 523 71 10 21.02.2005 22.02.2008 536 51 16 03.03.2003 05.03.2006 711 44 33 10.12.2003 12.12.2006 Merkez Mh.GÜMÜŞOVA Tütün İşleme (Ton) 2.400 Kuru Tütün (Ton) 2.550 Ekmek (Kg) 483.840 57 Döngelli Köyü,Dikmeli Mevkii ÇİLİMLİ/DÜZCE 6 Cedidiye Mh.Bolu Cd.No:24/A DÜZCE 4726 4726 Petek Unlu Mamüller Ticaret ve Sanayi Ltd.Şti. Petek Unlu Mamüller Ticaret ve Sanayi Ltd.Şti. Poğça (Kg) 3.600 Kurabiye (kg) 6.000 Tatlı (kg) 5.760 Yaş Pasta (Kg) 960 Ekmek (Kg) 146.880 5 Cedidiye Mh.Bolu Cd.No:24/A DÜZCE 6 Camikebir Mh.İstanbul Cd No:153 DÜZCE DÜZCE 4904 Gölsan Tüketim Malları ve Ekmek Paz.Ltd.Şti. Ekmek (Kg) 505.440 7 İhsaniye Köyü 4904 Gölsan Tüketim Malları ve Ekmek Paz.Ltd.Şti. Ekmek (Kg) 336.960 7 Cumhuriyet Cd.İmamlar Mh. GÖLYAKA/DÜZCE 4917 5053 Platin Kuyumculuk Gıda Ticaret Ltd.Şti. Güçel Kuyumculuk Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti. Poğça (Adet) 180.000 Kurabiye (Kg) 2.880 Tatlı (Kğ) 5.760 Baton Past (Adet) 4.800 İç Fındık (Ton) 24.000 8 Kültür Mh.İstanbul Cd.no:98 514 85 67 512 33 38 17.01.2003 21.01.2006 735 48 63 735 48 94 25.09.2003 26.09.2006 DÜZCE 12 Mehmet Akif Mh.Fevzi Çakmak Cd.No:61 211 CUMAYERİ DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 5061 Şükran Öney-Nefis Süt ÇEVRE DURUM RAPORU Yoğurt (Ton) 210 Beyaz Peynir (Ton) 15 Çerkez peyniri (Ton) 15 Dil peyniri (Ton) 15 Örgü peyniri (Ton) 15 9 514 16 48 12.11.2003 20.11.2006 Üç Hat 02.08.2002 06.08.2005 03.06.2003 17.06.2006 02.06.2004 03.06.2007 16.12.2004 17.12.2007 26.01.2005 04.02.2008 531 35 77 08.01.2002 09.01.2006 512 22 05 14.09.2004 22.09.2007 Uzunmustafa Mh.D-100 Kara- 514 16 48 yolu Üzeri 23.Çıkmaz Sk DÜZ 524 88 32 5109 Azapoğlu Fındık Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti. İç Fındık (Ton) 4.500 36 Köprübaşı Mh.No:2/1 Gümüşova 731 35 96 5170 Kornet Dayanıklı Tüketim ve Gıda Maddeleri Pazarla- Sade Dondurma (Kg) 32.040 5 Kiremitocağı Mh.Kader Sk. 514 80 16 ma ve Reklamcılık Ltd.Şti. Meyvalı Dondurma (Kg) 66.000 Coşkuner Fındık Gıda San.ve Tic.Ltd.Şti. İç Fındık (Ton) 16.200 5287 No:13 20 DÜZCE Çam Köyü, 2.Yığılca Cd. 611 26 46 613 84 14 DÜZCE 5321 Gölyaka Ekmek Sanayi Ticare Limited Şirketi Ekmek (Kg) 1.123.200 3 Kültür Mh.Gazi Osman paşa Cd 711 25 34 GÖLYAKA/DÜZCE 5366 Mutlu Gıda Sanayi ve Isı-İnşaat Ltd.Şti. İç Fındık (Kg) 10.800 10 Avlıyan Köyü 735 45 61 735 33 10 CUMAYERİ/DÜZCE 5475 Fimas Hafriyat İnşaat Turizm Orman Ürünleri Gıda Ekmek (Kg) 561.600 10 Aydınpınar Köyü DÜZCE Ekmek (Kg) 336.960 7 Cedidiye Mh.Belediye Pasajı Madencilik Nakliye Sanayi Ticaret Limited Şirketi 5487 Düzce Un ve Unlu Mamüller Yapı Malz.Ltd.Şti. No:1 5644 Düzce Unlu Mamüller İmalat Pazarlama Kafetreya Ekmek (Kg) 790.560 7 İşletmeciliği Ticaret Ltd.Şti. 5644 Düzce Unlu Mamüller İmalat Pazarlama Kafetreya 5842 5842 D-100 Karayolu Olimpiyat Tesis 523 61 08 524 62 96 12.11.2004 01.06.2007 523 61 08 524 62 96 12.11.2004 01.06.2007 523 61 08 524 62 96 12.11.2004 30.11.2007 524 47 57 08.06.2004 10.06.2007 524 47 57 08.06.2004 10.06.2007 leri Karşısı Zemin Kat No:402 Simit (Kg) 108.000 3 İşletmeciliği Ticaret Ltd.Şti. 5644 DÜZCE D-100 Karayolu Olimpiyat Tesis leri Karşısı Zemin Kat No:402-B Düzce Unlu Mamüller İmalat Pazarlama Kafetreya Kurabiye (Kg) 21.600 İşletmeciliği Ticaret Ltd.Şti. Tatlı (Kg) 11.520 Baton Pasta (Adet) 9.600 Poğça (Adet) 720.000 Hakan Unlu Mamüller Gıda Petrol Ürünleri Ticaret ve Pide (Kg) 12.000 Sanayi Limited Şirketi Simit (Kg) 49.920 Hakan Unlu Mamüller Gıda Petrol Ürünleri Ticaret ve Baton Past (Adet) 9.600 Sanayi Limited Şirketi Kurabiye (Kg) 21.600 Poğça (Adet) 240.000 3 D-100 Karayolu Olimpiyat Tesis leri Karşısı Zemin Kat No:402 6 Azmimilli Mh.Cevdet Komit Sk. No:29/C 8 No:29/E 212 DÜZCE Azmimilli Mh.Cevdet Komit Sk. DÜZCE DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 5842 6001 ÇEVRE DURUM RAPORU Hakan Unlu Mamüller Gıda Petrol Ürünleri Ticaret ve Simit (Kg) 12.000 Sanayi Limited Şirketi Pide (Kg) 49.920 Güçlü Fındık Gıda Sanayi ve Ticaret A.Ş. İç Fındık (Ton) 6.075 4 Camikebir Mh.Alemdar Sk.No:5 No:29 71 Ulucami Mh.Fabrika Cd. ÇİLİMLİ/DÜZCE 6099 6162 Doğa Entegre Et Sanayi Gıda ve Dış Ticaret Ltd.Şti. Kaşar Peyniri (Ton) 150 Düzce Şubesi Beyaz Peynir (Ton) 192 Vakum Yoğurt (Ton) 2.940 Tereyağ (Ton) 65 Ayran (Ton) 994 Yufka (Kg) 649.296 Altıntaş Beton Boru Bordür İmalatı İnşaat Nakliyat 18 6390 Üçköprü Unlu Mamülleri Tarım ürünleri İnş.Malz.Ltd. Teoman Gıda Orman Ürünleri Zirai Ürünleri Hayvancı- 611 69 66 10.06.2007 681 53 03 26.08.2003 28.08.2006 544 80 28 11.11.2002 22.11.2005 691 34 89 10.01.2004 11.01.2008 28.01.2003 03.02.3006 07.04.2004 08.04.2007 681 50 91 Darıyeri Yörükler Köyü 544 37 49 Kozlar Mevkii 544 37 50 15 Otoban Çıkış Arabacı Köyü Girişi Ekmek (Kg) 08.06.2004 KAYNAŞLI/DÜZCE Gıda Ticaret Pazarlama Ltd.Şti. 6377 523 24 47 DÜZCE 1.123.200 8 691 33 31 ÇİLİMLİ/DÜZCE Üçköprü Köyü D-100 Karayolu 548 80 60 Üzeri 548 82 42 KAYNAŞLI/DÜZCE Ekmek (Kg) 336.960 3 Çam Köyü DÜZCE 512 26 56 İç Fındık (Ton) 21.600 18 D-100 Karayolu Üzeri, Kapıcı 534 51 43 534 52 23 27.03.2002 16.04.2005 523 10 29 512 01 83 10.11.2004 11.11.2007 05.11.2003 06.11.2006 lık Nakliye Tic.ve San.Ltd.Şti. 6491 Murat Saram Tarım ve Orman Ürünleri İthalat İhracat ve Ticaret Anonim Şirketi 6555 6696 Köyü Mevkii Çalışlar İnşaat Turizm Nakliyat Tekstil Tarım Ürünleri İç Fındık (Ton) 16.200 24 Ltd.Şti. Dağ Çileği 360 Modeksan Ekmek Sanayi Ticaret Pazarlama Limited Ekmek (Kg) 1.010.880 Akçakoca Asfaltı Üzeri No:28 DÜZCE 11 Fevzi Çakmak Mh.Eski Bolu Cd. Şirketi 6744 6809 Mehmet Yazıcı - Onur Süt Mamülleri Mustafa Altuntaş-Birlik Fındık Kırma Fabrikası DÜZCE 524 63 11 DÜZCE Kaşar Peyniri (Ton) 30 Örgü Peynir (Ton) 30 Çerkez Peyniri (Ton) 30 Dil Peyniri (Ton) 30 Yoğurt (Ton) 105 Tereyağ (Ton) 26 Ayran (Ton) 304 İç Fındık (Ton) 16.200 4 Hacıaliler Köyü Camialtı 551 28 91 551 28 91 16.07.2003 01.05.2005 731 40 23 731 40 26 15.01.2004 20.01.2007 735 37 61 735 37 67 24.09.2003 25.09.2006 DÜZCE 6 Fatih Mh.Hürriyet Cd.No.16 CUMAYERİ 6802 Aras Gıda Sanayi ve Dış Ticaret Anonim Şirketi İç Fındık (Ton) 27.000 Cuamyeri Şubesi Kavrulmuş Fındık (Ton) 2.376 47 Çevrik Mh.No:5 CUMAYERİ 213 6 Hat DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 6845 Albayrak Fındık Tarım Ürünleri Gıda Unlu Mamüller ÇEVRE DURUM RAPORU Kıyılmış Fındık (Ton) 2.592 Dilme Fındık (Ton) 648 Fındık Unu (Ton) 864 Fındık Püresi (Ton) 1.944 Ekmek (Kg) 336.960 4 İnşaat Turizm Orman Ürünleri Ltd.Şti. 6963 Yeşil Mh.Akçakoca Cd. Barış Duyar-Özüm Süt Ürünleri Yoğurt (Ton) 588 Ayran (Ton) 64,8 Tereyağ (Ton) 65 3 Nusrettin Mh.General Ziya Sk. No:25 Kaşar Peyniri (Ton) 25 Kılıç Kardeşler Unlu Mamülleri Gıda Ltd.Şti. Ekmek (Kg) 1.123.200 7 Doğanlı Köyü 7034 Karin Gıda Sanayi Ve Ticaret A.Ş.Cumayeri Şb. İç Fındık (Ton) 27.000 8 Çevrik Mh.No:5 DÜZCE As Fındık Tarım Ürünleri Tic.ve Sanayi Ltd.Şti. İç Fındık (Ton) 10.800 9 Merkez Mh.Fabrikalar Sk. GÜMÜŞOVA/DÜZCE Yeşil Saram Tarım ve Orman Ürünleri İth.İhr.Ltd.Şti. ODA NO 4471 5033 Ü N V A N I 21.600 6 Kapıcı Köyü Mevkii Tabldot Yemek (Adet) 3.421.875 Pişmaniye (Kg) 34.680 Lokum (kg) 5.100 62 7 514 21 51 09.06.2004 10.06.2007 549 70 32 18.06.2004 21.06.2007 735 37 67 06.08.2004 09.08.2007 731 24 27 07.02.2005 15.02.2008 534 52 23 17.09.2004 14.09.2005 Tabldot Yemek (Adet) 401.500 11 5242 Işıklar Gıda Maddeleri Üretim Pazarlama ve Tic. Tabldot Yemek (Adet) 136.875 5 6 Hat 735 37 17 6 Hat 534 51 43 F A K TELEFON S YP.TARİHİ BTŞ.TARİHİ D-100 Karayolu Üzeri Jandarma 551 33 30 21.02.2005 01.03.2008 Lojmanları Yanı 551 33 31 523 16 43 05.08.2004 09.08.2007 524 19 92 524 19 94 29.11.2004 30.11.2007 523 93 40 15.03.2004 16.03.2007 523 76 24 11.09.2002 19.09.2005 DÜZCE Cumhuriyet Mh.D-100 Karayolu Üzeri No: 34 Düzce Yemek Dağıtım Gıda Ltd.Şti. DÜZCE Çay Mh.Syhan Sk.No:23 Ltd.Şti. 5513332 DÜZCE Aziziye Mh.Yanyol DÜZCE yolu Üzeri No:57 Toksa Gıda İnşaat Ltd. Şti. DÜZCE DÜZCE TİCARET ve SANAYİ ODASI 9.MESLEK GRUBU KAPASİTELİ ÜYELERİMİZ ÜRETİM KONUSU(YILLIK) KAPASİTESİ İ.SAYISI A D R E S İ Coşkun Aş ve Gıda Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi Saray Pişmaniye ve Gıda Sanayi Tic.Ltd.Şti. İç Fındık (Ton) 5433 6316 17.12.2006 735 37 61 CUMAYERİ/DÜZCE 7066 16.12.2003 DÜZCE 6995 7158 543 43 15 BOĞAZİÇİ/KONURALP/DÜZCE DÜZCE Lokum (kg) 127.500 Pişmaniye (kg) 71.400 veya Saray Helvası (kg) 71.400 9 Kültür Mh. S.Kuyumcu Cd. No:96 DÜZCE 214 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 7024 Beyköy Yemek Sitesi Gıda Ltd.Şti. ÇEVRE DURUM RAPORU Tabldot Yemek (Adet) 182.500 5 Cumhuriyet Mh.Düzce Cd.No:5 552 64 41 552 64 42 15.12.2004 16.12.2007 524 61 01 524 61 02 11.02.2005 14.02.2008 Zemin Kat BEYKÖY/DÜZCE 7083 Temel Atasoy-Temel Yemek Sitesi Tabldot Yemek (Adet) 3.942.000 67 Cedidiye Mh.Bolu Cd.Begeç Apt.No:66 DÜZCE DÜZCE TİCARET ve SANAYİ ODASI 10.MESLEK GRUBU KAPASİTELİ ÜYELERİMİZ ODA NO 4164 Ü N V A N I Hayati Yarar-Yarar Gıda ve Pazarlama 5203 Kervan Gıda Sanayi Üretim Pzarlama Tic.Ltd.Şti. 5466 Karaüçler Gıda Sanayi Tic.A.Ş. 6163 6392 6578 6793 6914 Metin Özkurt- Özkurt Ticaret Toptan Gıda Paz. Kar-Pa Tüketim Malları Ltd.Şti. ÜRETİM KONUSU(YILLIK) KAPASİTESİ İ.SAYISI Erişte (Kg 13.770 Tarhana (Kg) 15.066 Pişamniye (Kg) 34.680 Lokum (Kg) 76.500 Yufka (KG) 259.200 Küp Şeker (Kg) 744.960 Tek Kadayıf (Kg) 803.520 Kızartılmış Tel Kadayıf (Kg) 492.480 Kemalpaşa Tatlısı (Kg) 215.336 Şkerpare Tatlısı (Kg) 468.000 Uzay Meşrubatları Gıda Nakliyat ve Soba Sanayi Sade Gazoz (Lt) 540.000 Ticaret Limited Şirketi Portakallı Gazoz (Lt) 540.000 Cola(Lt) 540.000 15-18 mm kabuklu fındık(ton) 3.200 18-19 mm kabuklu fındık(ton) 3.200 19 mm üstü kabuklu fındık(ton) 2.660 Kabuklu Kavrulmuş Fındık(ton) 540 Soğuk Toz İçecek-Portakal (Kg) 225 Soğuk Toz İçecek-Limonl (Kg) 338 Soğuk Toz İçecek-Şeftali (Kg) 225 Soğuk Toz İçecek-Vişne (Kg) 338 Sıcak Toz İçecek-Portakal (Kg) 3.505 Sıcak Toz İçecek-Limon (Kg) 2.048 Hüs-Na Öztürk Tarım Ürünleri Paz.San.ve Tic.Ltd.Şti. Şam Gıda Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi 215 7 A D E S İ Cumhuriyet Mh.Düzce Cd.No:5 F A K TELEFON S YP.TARİHİ BTŞ.TARİHİ 552 62 63 552 64 42 15.12.2004 16.12.2004 514 99 63 14.10.2004 19.10.2007 Aziziye Mh.D-100 Karayolu 514 13 09 04.03.2003 05.03.2006 Üzeri 514 22 12 514 17 24 07.05.2003 22.05.2006 524 03 71 15.06.2004 18.06.2007 514 30 93 27.12.2004 28.12.2007 735 38 56 735 32 81 01.07.2004 08.07.2007 514 96 90 524 70 89 14.12.2004 16.12.2007 1.Kat 9 R BEYKÖY/DÜZCE Aziziye Mh.Kırkpınar Sk.Yeni Sanayi Çarşısı No:10 DÜZCE 8 7 7 DÜZCE Yeni Sanayi Çarşısı 4.Sk. Yeşil Mh. 523 09 49 DÜZCE 524 12 70 ÇİLİMLİ/DÜZCE 681 50 86 514 13 52 6 Camikebir Mh.Abdullah Sk No:23 3 DÜZCE Yeni Mh.Akçay Sk.No:1 CUMAYERİ/DÜZCE 3 Karaçalı MhçYapı Kooperatif leri Sitesi KAYNAŞLI/DÜZCE DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 7001 Yaşam Su Ürünleri San.Tic.A.Ş. ÇEVRE DURUM RAPORU Sıcak Toz İçecek-Şeftali (Kg) 472 Sıcak Toz İçecek-Kuşburnu (Kg) 1.575 Sıcak Toz İçecek-Kiwi (Kg) 270 Sıcak Toz İçecek-Elma (Kg) 270 Sıcak Toz İçecek-Karadut (Kg) 525 Sıcak Toz İçecek-Tarçın (Kg) 270 Sıcak Toz İçecek-Nane Limon (Kg) 1.125 Sıcak Süt Tozlu Kakao (Kg) 2.180 Sıcak Süt Tozlu Salep (Kg) 1.618 Sıcak muz Aromalı Süt Tozlu İçecek 650 Sıcak çilek aromalı sür tozlu içecek 212 Kaynak Suyu Dolumu (Lt) 12.960.000 24 Lazhamidiye Köyü 543 50 85 543 50 85 12.08.2004 12.08.2007 BOĞAZİÇİ/DÜZCE ODA NO Ü N V A N 1016 Topçu Kardeşler Demir San.ve Tic.Ltd.Şti. 1068 1103 1179 1813 1828 2093 Şerifoğlu Ağaç Sanayi ve Tiacaret A.Ş. Göle Orman Ürünleri Endüstri ve Ticaret A.Ş. Delta Toprak Sanayi ve Ticaret A.Ş. Kapsan Kaplama Ağaç Sanayi A.Ş. Doğsan Düzce Orman Ürünleri A.Ş. Standard Profil Otomotiv San.ve Tic.A:Ş: I DÜZCE TİCARET ve SANAYİ ODASI 11.MESLEK GRUBU KAPASİTELİ ÜYELERİMİZ KAPASİTES İ.SAYIS İ I ÜRETİM KONUSU(YILLIK) A D R E S Lama,Silme,Dörtköşe Demir (Ton) 4.140 Kereste üretimi (M3) 16.122 Parke üretimi (M2) 715.351 Kereste üretimi (M3) 27.975 Masif Parke(M2) 207.360 Mozaik Parke(M2) 112.500 Kaplama (M2) 7.864.882 Delikli Blok Tuğla (Adet) 20.000.000 Muhtelif Kaplama (M2) 13.370.300 Kereste üretimi (M3) 5.400 Kaplama (M2) 6.685.150 Kereste üretimi (M3) 11.880 Kauçuk-Metal Armatür tel takviye, 36 46 214 216 TELEFO N F A K S 41 D-100 Karayolu Üzeri Küçük 591 51 89 537 51 90 23.06.2004 Melen Yanı DÜZCE 514 68 44 514 12 34 Cumhuriyet Mh.E-5 Karayolu 512 23 90 512 23 94 11.07.2003 21.07.2006 Üzeri 512 23 91 514 66 85 12.05.2003 05.06.2006 526 27 69 09.12.2004 27.12.2007 DÜZCE Metek Köyü İstanbul-Ankara 514 10 82 Asfaltı Üzeri 524 82 47 DÜZCE YP.TARİH İ BTŞ.TARİH İ 24.06.2007 Akçakoca Yolu Üzeri 3.Km. 526 26 38 Çavuşlar Köyü Mevkii DÜZCE 39 76 Ankara Asfaltı Üzeri DÜZCE 514 21 34 523 61 51 02.11.2004 04.11.2007 45 Fevzi çakmak Mh.Çifte Ceviz- 524 78 18 524 78 19 29.01.2003 04.02.2006 ler Sk.No:280 514 38 32 Hamamaltı Mevkii KONURALP 541 20 91 541 24 66 10.05.2002 14.05.2005 Yörükler Köyü Köprübaşı Mevki 541 24 67 905 Alimünyum'dan mamül sızdırmazlık İ DÜZCE 541 20 92 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU fitilleri (Metre) 6.350.000 KONURALP/DÜZCE 541 20 93 239 Ank.Karayolu 9.Km. DÜZCE 514 80 00 549 79 38 16.12.2004 20.12.2007 26 Tezialiler Mh.Tepecik Mevkii 541 22 01 541 28 94 16.10.2003 22.10.2006 524 00 50 524 00 53 22.08.2003 03.09.2006 548 85 61 548 85 63 28.05.2004 31.05.2007 Kauçuk-Metal Armatür tel takviye, Alimünyum ve Floktan mamül fitiller (Metre) 4.400.000 Kauçuk,Cr/Ni, Saç band ve silikondan mamül fitilleri (metre) 2.450.000 PVC, Metal Armatür,tel takviye,özel saç,mastik ve iplikten mam.fit.(mt) 2.000.000 Termoplastik alüminyumi CR/Nİ,metal armatür,tel takviye iplikten mam fitilleri (Metre) 2.450.000 Kauçuk,flok,iplik,tapa,yapıştırma bant ve silikondan mam.fit.(mt) 4.400.000 Kauçuk,iplik,saç,özel saç,silikon 2174 Kelebek Mobilya ve Kontrplak Sanayi A.Ş. kaplama ve solution'dan mam.fit.(m) 2.450.000 Cam fitilleri (ton) 294 Doğal Kaplama yatak Od.(Takım) 2.500 Dekoratif Folyo ve Lake Yatak Odası (Takım) 29.400 Kütüphane ve çeşitli üniteler (Tak) 5.250 Mutfak (Takım) 10.000 Oturma grubu sandalye (Adet) 288.000 Kapalı Koltuk-Relax,İskandinav tipi 2895 2994 3072 Kapalı Koltuk,Yataklı koltuk (Takım) 4.800 Demitaş Elektrik Makinaları İmalat Sanayi Ticaret Disjonktör (Adet) 2.400 Anonim Şirketi Toprak Frezesi (Adet) 720 Plantafarma Bitkisel İlaç Sanayi Anonim Şirketi Toz İlaçlar(Kg) 10.216.800 Tablet ilaçlar(kg) 338.100 Draje İlaçlar(Kg) 270.900 Granül ilaçlar (Kg) 277.200 Likit ilaçlar (Kg) 1.620.000 Pomad ilaçlar (Kg) 972.000 Sarsılmaz Av ve Spor Silahları Sanayi ve Ticaret A.Ş. Fişek Hazneli Otom.Dol.Av Tüf.(Ad) 35.000 Düzce Şubesi Fişek Hazneli Pom.Dol.Av.Tüf.(Ad) 15.400 Üstüste Nam.Çift Kırma Av Tüf(Ad) 12.000 217 KONURALP/DÜZCE 200 Sancaklar Köyü 257 Üç Köprü Köyü DÜZCE KAYNAŞLI/DÜZCE 541 36 70 548 85 62 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 3162 3163 Termodin Yapı Malzemeleri San.ve Tic.A.Ş.Düzce Şb Saran Plastik Ambalaj Sanayi ve Ticaret A.Ş. ÇEVRE DURUM RAPORU Çift Kırma Av Tüfeği (Adet) 6.360 9X19 Yarı Otom.Tabanca (Adet) 135.628 Oyuncak Gazlı Tabanca (Adet) 117.818 Havalı Nişan Tüfeği(Adet) 5.760 Havalı Nişan Tabancası (Adet) 5.760 Havalı Tüfek Kurşunu (Kutu) 28.080 Av Tüfeği Fişeği (Adet) 7.776.000 Sandalye Oturağı(adet) 144.000 Sandalye Arkalığı(Adet) 115.200 Tabure Oturağı(Adet) 144.000 Sıra Üstü(Adet) 18.000 Masa Üstü(Adet) 18.000 Sand.tipi 3 katla plastik fil.torba.Ton " " 5 " " " 132 13 D-100 Karayolu Üzeri Azeri 537 52 24 537 51 84 19.04.2002 01.05.2005 Ankara Asfaltı Üzeri Sarımeşe- 548 80 20 548 81 26 10.10.2003 17.10.2006 lik Mevkii 548 80 21 691 32 71 14.05.2004 17.05.2007 İstilli Mevkii 76 220 DÜZCE DÜZCE Nor.ve büzülen polietin fil.torba Ton 697 Plastik film üzerine baskı M2 59.414.400 Reytek Tütün Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi Döngelli İşl.Virginia Tütünü (Ton) 2.400 Çilimli Şubesi Üretim(Kuru tütün)Virginia Tüt.(Kg) 2.550 4212 Atılım Düzce Beton ve İnşaat Sanayi Turizm A.Ş. Hazır Beton (Ton) 645.120 52 Melen Yanı DÜZCE 523 46 08 523 20 80 07.08.2003 03.02.2006 4221 Pak gıda Üretim Pazarlama A.Ş. Yaş hamur mayası (Ton) 40.000 218 Çevrik Mevkii 731 20 92 731 22 04 07.12.2004 10.12.2007 Instant hamur mayası (Ton) 12.870 Akışık Otomotiv ve Aydınlatma Sanayi Ticaret A. Far Ampülü (Adet) 1.440.000 40 D-100 Karayolu Üzeri Karaçalı 544 80 60 544 22 79 16.12.2003 29.12.2006 Şirketi Düzce Şubesi Stop Sinyal Tek Kontak(Adet) 4.147.000 Mevkii 544 28 48 Stop Sinyal Çift Kontak(Adet) 2.880.000 Minyatür grup stemli 67(Adet) 2.880.000 Minyatür grup boncuklu(Adet) 2.880.000 Minyatür grup 53(Adet) 1.800.000 Sofit grubu T-8 %10 (Adet) 150.000 Sofit T-11 (Adet) 950.000 Sofit grubu T-15 %21 (Adet) 300.000 Kravat 2.188.800 551 24 18 13.07.2004 19.07.2007 3876 4367 4406 Aktiv Tekstil Sanayi ve Ticaret A.Ş. Erkek Şalı (Adet) " Kravat mendili Kadın şalı 43.200 " " 64.800 43.200 218 57 Döngelli Köyü Dikyanı Mevkii ÇİLİMLİ 60 CUMAYERİ KAYNAŞLI/DÜZCE 691 32 05 691 32 70 D-100 Ankara Asfaltı Üzeri 551 20 42 Elliler Çiftliği 551 20 73 DÜZCE DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Papyon 4533 4533 4627 5644 4697 Öney Ağaç Kaplama Sanayi ve Ticaret A.Ş.Düzce Şb Öney Ağaç Kaplama Sanayi ve Ticaret A.Ş.Düzce Şb Haşep Kaplama Sanayi ve Ticaret A.ş. Düzce Unlu Mamüller İmalat Pazarlama Ltd.Şti. Süperlit Boru ve Levha San.A.Ş.Düzce Şb. " 64.800 Çeşitli Kaplama (M2) 10.027.725 Muhtelif Kereste (M3) 24.354 Çeşitli Parke (M2) 92.118 Yonga Levha(2.10x280x0.018)m3 64.996 Melamin Kaplı Yonga Levha m3 37.044 Çeş.türde emprenye kağıdı Adet 350.000 Çeşitli Kaplama (M2) 10.027.725 Ekmek (Kg) 790.560 Kurabiye (Kg) 21.600 Tatlı (Kg) 11.520 Baton pasta (Kg) 9.600 Poğça (Kg) 5.400 Simit (Kg) 9.000 Basınçlı ve basınçsız elyaflı çimento 153 49.544 Elyaflı çimento levha (Ton) 53.352 Asbestli çim.aksesuar (Ton) 704 Selülozlu çim.aksesuar (Ton) 1.897 PE Boru o 50- o 315 mm (Ton) 834 PE Boru o 160- o 800 (Ton) 1.205 PE Boru o 16- o 125 (Ton) 648 PE Boru o 90- o 500 (Ton) 1.177 CTP Cam Elyaf Takviyeli.Plastik 6.054 523 22 12 551 22 94 17.09.2003 22.09.2006 İstanbul-Ankara Asvaltı 551 22 25 524 06 77 15.10.2001 01.11.2004 Hacıaliler Köyü Mevkii DÜZCE 551 22 53 D-100 Karayolu Ankara Asfal 514 11 04 512 22 53 17.10.2003 21.10.2006 tı Üzeri 523 72 72 523 61 08 524 62 96 29.12.2003 30.12.2006 Ankara Asfaltı Üzeri 544 44 00 544 44 05 06.06.2003 09.06.2006 Düzce Caddesi 544 44 01 711 44 11 26.11.2004 29.11.2007 541 20 39 26.08.2003 28.08.2006 Köyü 110 80 16 DÜZCE DÜZCE D-100 Karayolu Üzeri Olimpiyat Tesisleri Karşısı 314 boru (Ton) Ankara Asfaltı Üzeri Hacıatıf DÜZCE KAYNAŞLI/DÜZCE 544 44 02 boru o 300-o 2400 mm (Ton) CTP Cam Elyaf Takviyeli.Plastik 5.130 boru o 300- o 2400 mm (Ton) 4862 Yavuzlar Fındık Gıda Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi İç Fındık (Ton) 5008 Anadolu Ecopack Üretim Pazarlama A.Ş. Çeş.cins kağıt baskı ve vaks kapla- 27.000 49 İmamlar Mh.Yurt Cd. 86 Yolaltı Mevki Konuralp/DÜZCE GÖLYAKA ma ambalaj malzemesi (Ton) 948 10-40 mic.aliminyum folyonun baskı ve laklamasından elde edilen am- 219 711 40 05 711 49 59 541 20 37 541 20 38 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU balaj malzemesi (Ton) 265 Çeşitli kağıt,met.OPP ve prolize OPP hammaddelerinden elde edilen ambalaj malzemesi (Ton) 350 Alimünyum/kağıt,OPP/PVC,OPP/ PE,Alü/Polyester/PE,OPP/M.OPP/ 5133 5176 5302 Parke-Tek Parke Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti. Sürpriz Tekstil Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti. Düzce Tekstil Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi OPP prolize lam.ambalaj mal.(Ton) 2.904 Dik Poşet Mak.ile yap.çeş.poşet Ad 60.000.000 Alimünyum/kağıt lam amb.mal.(Ton) 4.555 180-240 mic.Alü.folyo şişe kağ. " 1.000 Cilalı Lamine Parke (M2) 269.950 Dantel-Fisto (Metre) 161.280 Brode Tül (Metre) 222.720 Dantel-Fisto-Brode İşleme(Mt) 161.280 73 514 28 98 26.04.2002 01.05.2005 549 75 00 02.10.2002 07.10.2005 537 52 26 537 51 16 17.01.2002 22.01.2005 Fideni Kürtler Köyü Araplar 537 50 05 537 52 12 08.04.2003 09.04.2006 Mevkii ÇİLİMLİ 537 50 06 33 Soğuk Pınar Yolu No:8 524 61 56 524 61 57 19.12.2002 14.01.2006 193 Tokuşlar Köyü 526 28 02 526 28 03 12.08.2004 19.08.2007 121 E-80 Karayolu Üzeri 681 73 10 681 73 12 17.04.2002 19.04.2005 681 73 11 153 Dikmeli Köyü ÇİLİMLİ/DÜZCE Terzialiler MH.Çilimli Cd.Mezar- 541 41 98 21.12.2004 22.12.2007 lık Yanı KONURALP/DÜZCE 541 46 00 42 Cumhuriyet Mh. D-100 Karayo- 512 23 90 lu Üzeri DÜZCE 4 Hat Doğanlı Köyü DÜZCE 549 72 87 549 73 81 25 D-100 Karayolu Üzeri Küçük Melen Mevkii No:95 DÜZCE 5354 5367 5385 5429 5521 Düzkap Ağaç Mamülleri Sanayi A.Ş. Yaprak Orman Ürünleri San.ve Tic.Ltd.Şti. Divapan Entegre Ağaç Panel Sanayi ve Ticaret A.Ş. Oltan Fındık Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti. Dila Tekstil San.ve Tic.Ldt.Şti.Düzce Şb. Kaplama (M2) 6.685.150 Kereste (M3) 7.560 Muhtelif Kereste (M3) 21.600 Element(M3) 480 Pano(M3) 2.400 MDF(Kaplanmamış) (M3) 19.873 Melamin kaplı MDF (M3) 100.000 Melamin kaplı yonga levha (m3) 34.120 Kaplanmamış MDF Profil (m) 691.200 Folyo Kaplı MDF Profil (m3) 5.529.600 Tutkallanmış dekor kağıdı (m2) 1.729.778 İç Fındık (Ton) 37.800 DOKUMA KUMAŞTAN Bayan Pantolonu (Adet) 960.000 veya Gömlek,Bluz (Adet) 750.000 veya Mont-Kaban (Adet) 240.000 veya Ceket(Adet) 600.000 veya Elbise (adet) 600.000 220 75 DÜZCE 541 28 83 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU veya Şort-Bermuda (adet) 900.000 veya Etek (Adet) 600.000 veya Yelek (Adet) 750.000 ÖRME KUMAŞTAN 5530 5665 Pekintaş Pekin İnşaat Endüstri ve Tic.A.Ş.Düzce Şb. De-Mar Elektrik Sanayi Anonim Şirketi Düzce Şubesi veya T-Shirt (Adet) 2.400.000 veya S-Hirt (Adet) 1.800.000 veya Pantolon (Adet) 600.000 veya Şort-Bermuda (adet) 900.000 veya Etek (Adet) 600.000 veya Gömlek,Bluz (Adet) 750.000 veya Mont-Kaban (Adet) 180.000 veya Gecelik Plama (adet) 900.000 veya Elbise (adet) 600.000 veya Alt Eşofman (Adet) 900.000 veya Tayt(Adet) 1.200.000 Pref. ve Ongerilimli San.Tesisi - m2 439.560 Çelik hasır- ton 2.925 Kollektör(30.000 Adedi kendi 38.400 41 S.M.S.Gıda San.İth.İhr.ve Tic.Ltd.Şti.Düzce Şb. endüvi 30.000 Kemikli Tavuk Ayağı Eti (Ton) 12.360 537 51 85 537 52 53 14.10.2004 20.10.2007 E-80 Karayolu Üzeri 544 28 48 544 22 79 10.09.2002 03.10.2005 Karaçalı Mevkii 544 80 60 524 61 62 524 26 26 30.07.2004 02.08.2007 735 33 34 735 33 39 21.03.2002 22.03.2005 D-100 Karayolu Üzeri 551 27 30 551 20 58 17.09.2004 20.09.2007 Kirazlı Köyü Mevkii DÜZCE 6 Hat Fideni Kürtler Köyü Mevkii 537 52 67 537 52 68 12.11.2003 13.11.2006 Melen Yanı 27 ihtiyacında kullanılmaktadır) 5667 D-100 Karayolu Üzeri Küçük DÜZCE Kaynaşlı / Düzce 130 Mergiç Köyü Fidanlık Mevkii DÜZCE 5683 Başkan Yüksel Gıda San.ve Tic.Ltd.Şti. İç Fındık (Ton) 32.400 75 Yeni Yaka Mh.Cumhuriyet Cd. CUMAYERİ/DÜZCE 5762 5985 Erciyas Çelik Boru Sanayi Anonim Şirketi Düzce Şb. Karaman Döküm Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti.Çilimli Şb. Spral çelik boru (Ton) 168.386 Bitüm izole tesis kapsitesi (Mt) 990.600 Sıcak polietilen izole tesis kap. (Mt) 169.128 Epoxy tesis kapasitesi (Mt) 69.120 Beton kaplama tesis kapasitesi (Mt) 110.000 Soğuk Polietilen izole tesis kap(Mt) 138.240 Dış kumlama tesisi (Mt) 197.389 Coal-tar Enemal İzole Tesisi Kap.Mt 16.320 Stero Döküm Parçalar (Ton) 2187 Pik Döküm Parçalar (Ton) 1.654 221 196 22 ÇİLİMLİ DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 6027 ÇEVRE DURUM RAPORU Aluform Pekintaş Alüminyum Sanayi ve Ticaret Çatı ve cephe kaplama sandviç pa- A.Ş.Düzce Şubesi nel(Aluterm-poliüretan izalas.) (M2) 55 648.720 D-100 Karayolu Üzeri 537 53 43 5.Km. 5 hat DÜZCE 537 53 45 22.02.2005 28.02.2008 514 87 52 15.06.2004 21.06.2007 731 3716 31.03.2004 09.04.2007 17.10.2002 21.10.2005 549 76 23 10.06.2004 16.06.2007 Çatı ve cephe kaplama düz panel (Aluform-izalasyonsuz) (M2) 5.189.760 Soğuk Depo Paneli (m2) 29.070 Panel aksesuarları(mahya,etek,kö6062 6086 6134 6306 Sancaklı Orman Ürünleri Sanayi ve Ticaret A.Ş. Al Alüminyum Sanayi ve Ticaret A.Ş.Gümüşova Şb. şe,oluk vb) (Ton) 738 Çeşitli Kereste (M3) 12.202 Masif Parke(M3) 2.644 Mozaik Parke(M3) 10.080 Süpürgelik(M3) 432 Çıta (M3) 562 Çeşitli Kaplama(M3) 14.469 Modüler Papel(M3) 2.783 Deoxidan Külçe Dök(Alüm.)Ton 3.000 Deoxidan Piramit " 3.000 " " Alümünyum Billet (Ton) 1.500 T-İngot (Ton) 1.500 Alüminyum Granül (Ton) 100 Alümünyum Külçe (Ton) 4.100 İç Fındık (Ton) 8.400 Kavrulmuş fındık (Ton) 780 Ezme 480 Kıyılmış fındık-un (Ton) 1.440 Yeksan Otomotiv Makine Tekstil Sanayi ve Ticaret Al.Kapaklı Brandalı Yarı Röm. (Ad) 648 Anonim Şirketi Yürür Perdeli Yary Röm. (Ad) 348 Konteyner Taşıyıcı Yarı Röm. (Ad) 288 Firigorik Yarı Römork (Ad) 336 Al.Kapaklı Brandalı Kam.Kasası Ad 120 Firigorik Kamyon Kasası (ad) 96 Perdeli Kamyon Kasası (Ad) 48 Tanker Yarı Römork (Ad) 72 Damper Yarı Römork (Ad) 60 LPG Yakıt Tan.Yarı Röm.(Ad) 60 Yürür perdeli Römork (Ad) 48 Ortun Gıda Sanayi ve Ticaret A.Ş.Düzce Şb. 222 96 Ankara-İstanbul D-100 Karayo- 514 74 60 lu Üzeri 524 87 50 DÜZCE 524 87 51 9 59 Kavlaşan Mevkii Kıyıköy Yolu 731 26 37 Üzeri 731 37 10 GÜMÜŞOVA/BOLU Terzialiler Mh.No:21 541 21 77 KONURALP/DÜZCE 187 541 27 61 D-100 Karayolu Üzeri 549 76 17 Doğanlı Köyü 549 76 18 DÜZCE DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 6380 TT Çelikyay Otomotiv Dış Ticaret San.A.Ş.Çilimli Şb. ÇEVRE DURUM RAPORU Brandalı Römork (Ad) 60 Firigorik Römork (Ad) 96 Ağır Yük Taşıyıcı Yarı Römork (Ad) 36 Taxı Römorku (Ad) 100 Mobil Özel Don.Yarı Römork (Ad) 36 Traktör Römorku (Ad) 36 Münferit yaprak yaylar ve komple 5.925 83 Söğütlü Köyü Kenarı yaprak makaslar (Ton) 6564 6587 6823 6885 S.E.P.Gıda ve Ticaret Anonim Şirketi Gümüşova Şub Ceren-Tano Tekstil Sanayi Ticaret Ltd.Şti. Delta Gıda Sanayi ve Ticaret A.Ş.Düzce Şubesi Bayer Plastik Tüp Ambalaj Sanayi ve Ticart A.Ş. Beyazlatılmış-kavrulmuş fındık (ton) 4.636 Granül(pirinç)fındık (ton) 4.121 Fındık püresi 1.030 Payet fındık (ton) 515 Kavrulmuş yer fıstığı (ton) 1.530 Kuru Gıda Ambalajlama (ton) 8.323 Brode Dantel-Fisto-Gipür (Mt) 2.274.000 Kokolin (Çikolatin,madlen,talet, 37 227 baton, kaplama) ton 1776 Krema (Kakaolu) ton 776 Kokolin Kaplama Gofret (Ton) 441 Draje (ton 20 6 Renge kadar Ofset Baskılı Lake 186 edilimiş Plastik Tüp.15 Gr.(Adet) 45.020.000 Tampon baskı (Adet) 2.880.000 Blister Yapıştırma (Adet) 1.728.000 223 681 68 91 D-100 Karayolu Üzeri Yeni Mh. 731 41 13 Mevkii 21 681 52 60 ÇİLİMLİ/DÜZCE 681 56 85 10.02.2004 20.02.2007 731 41 15 02.03.2005 04.03.2008 735 50 84 12.08.2003 18.08.2006 541 46 75 28.01.2005 16.02.2008 541 24 60 24.11.2004 29.11.2007 GÜMÜŞOVA/DÜZCE 731 41 45 Yeni Yaka Mh.Çevre Yolu Üzeri 735 50 82 CUMAYRERİ/DÜZCE 735 50 83 Terzialiler Mh.Çilimli Yolu 541 46 73 Üzeri KONURALP/DÜZCE 541 46 74 Taşlık Mevkii Konuralp/DÜZCE 541 30 50 5 hat DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Sıcak baskı (Adet) 4.752.000 Düztip (Adet) 1.152.000 Comadis tip dolum mak.ile dolum 8.640.000 RS 70 Tip dolum makinası(Adet) 3.600.000 RS 58 " 6.480.000 " " " Likit dolum mak.ile dolum Adet 2.880.000 Kapak Ağırlığı 8 gr. Kapak üretimi 30.750.000 Kaynak: Düzce Ticaret ve Sanayi Odası, 2004 224 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU İlimiz genelinde 12.04.2005 tarihi itibarı ile tarım, sanayi ve hizmet sektöründe istihdam edilen çalışan sayıları ve cinsiyete göre dağılımı Tablo K-13‘deki gibidir. Tablo K.13. İl Genelinde İstihdam Edilen İşçi Sayıları ve Cinsiyete Göre Dağılımı SEKTÖR İŞYERİ Tarım Tarım Sanayi Sanayi Hizmet Hizmet Toplam Kamu Özel Kamu Özel Kamu Özel ERKEK 115 378 70 8739 1256 2415 12973 Kaynak :Türkiye İş Kurumu Düzce İl Müdürlüğü, 2004 KADIN TOPLAM 23 340 3 3117 168 688 4339 138 718 73 11856 1424 3103 17312 K.5. Sanayi Gruplarına Göre Üretim Teknolojisi ve Enerji Kullanımı Düzce sanayiinde, yapılan envanter çalışmasında araştırma kapsamına giren işyerlerinin önemli bir kısmının, ilk kuruluş aşamalarında teknolojilerini kendi bilgi birikimi ve deneyimi ile yani kendi çabaları ile elde etmiş oldukları saptanmıştır. İlgili anket sorusuna verilen cevapların dağılımı Tablo K.14 ‘de gösterilmiştir. Teknolojilerini kendi çabası ile elde etme oranı yüzde 41,6, yerli teknoloji kullanma oranı yüzde 40,3’tür. İşyerlerinin teknolojiyi edinme çabaları, kısmen de olsa, satıcı firmalardan (makine ve aksamı, fabrika tasarımı, fizibilite çalışmaları gibi) ithalat yoluyla (yüzde 15,2) desteklenmektedir. İşyerlerinin çok azı lisansörü olan bir firma (yüzde 1,3) ve yabancı ortaklık tesisi ile (yüzde 0,3) ilk kuruluş teknolojilerini oluşturmuştur. Prefabrik beton imalatı yapan Pekintaş, kaplama, lif levha imalatı yapan Termodin, konfeksiyon imalatı yapan İmteks, iç ve dış lastik imalatı yapan Anlaş şirketleri lisans anlaşmaları olan az sayıdaki işyerleridir. Aluform şirketi metal eşya sanayiinde yabancı ortaklık tesis eden bir şirkettir. Uzel Yapı Sistemleri firması ise hızlı yapı sistemi lisansı ile komple yapı sistemleri üretmektedir. İl sanayiinde araştırma kapsamındaki işyerlerinin teknoloji seçimi ve uygulamasında ağırlıklı olarak kendi inisiyatiflerini kullandıkları ve yabancı firmalardan destek almadıkları görülmektedir. (İl Gelişim Planı-2004) 1-9 kişi çalıştıran küçük işyerleri arasında teknolojiyi kendi çabaları ile edinme oranı yüzde 53,2, yerli teknoloji kullanma oranı yüzde 40,5, teknolojilerini ithalat yoluyla dış kaynaklardan edinme oranı ise yüzde 5,7’dir. Lisans anlaşmaları ve yabancı firmalarla ortaklık tesisi ile teknik destek alan küçük işyeri yoktur (Tablo K.15). (İl Gelişim Planı2004) Buna karşın, işyeri büyüklüğü arttıkça teknoloji edinmede yabancı firmaların daha etkin bir rol oynadığı görülmektedir. Nitekim, 10+ kişi çalıştıran büyük işyerlerinin arasında yerli teknoloji kullanma oranı yüzde 40,1, kendi çabaları ile teknolojilerini elde etme yüzde 29,6, teknolojiyi ithalat yoluyla dışarıdan alma oranı yüzde 25’dir. İlk teknoloji, yüzde 2,6 oranında lisans anlaşmaları ve yüzde 0,7 oranında da bir yabancı ortağın teknik desteğinde edinilmiştir. (İl Gelişim Planı-2004) 225 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo K.14: Kullandıkları Teknolojiyi Edinim Kaynaklarına Göre İşyerlerinin Dağılımı (%) Yerli Yabancı Kendi Bilgi Teknoloji Dışarıdan Lisans Ortak Sektör Toplam Birikimiyle Kullanarak İthal Yoluyla Anlaşmalarıyla Tesisiyle Diğer Gıda 100,0 50,0 45,0 5,0 - - - Tekstil 100,0 40,9 20,5 34,1 2,3 - 2,3 Orman 100,0 34,9 49,1 14,2 0,9 - 0,9 Kağıt Ür-Basım 100,0 28,6 57,1 14,3 - - - Kimya 100,0 34,8 39,1 4,3 - - Taş Toprak 100,0 26,3 52,6 15,8 5,3 - - Metal Ana 100,0 30,0 50,0 20,0 - - - Metal Eşya 100,0 55,0 27,5 10,0 - 2,5 5,0 Av Tüfeği 100,0 66,7 33,3 - - - - İmalat Sanayi 100,0 41,6 40,3 15,2 1,3 0,3 1,3 21,7 Kaynak: İl Gelişim Planı, 2004 Tablo K.15. İşyerlerinin Büyüklük Grubuna ve Kullandıkları Teknolojiyi Edinim Kaynaklarına Göre Dağılımı (%) Büyüklük Grubu (kişi) 1-9 10+ Toplam Toplam 100,0 100,0 Kendi Bilgi Birikimiyle 53,2 29,6 Yerli Teknoloji Kullanarak 40,5 40,1 Dışarıdan İthal Yoluyla 5,7 25,0 Lisans Anlaşmalarıyla 2,6 Yabancı Ortak Tesisiyle 0,7 Diğer 0,6 2,0 100,0 41,6 40,3 15,2 1,3 0,3 1,3 Kaynak: İl Gelişim Planı, 2004 İlimizdeki sanayi kuruluşlarında 2004 yılı içerisinde tüketilen enerji miktarı aşağıdaki tablodaki gibidir. Tablo K.16.Sanayi Gruplarına Göre Enerji Kullanımı UNIPEDE SEKTÖR KODLARI 0100 0110 ABONE SAYILARI VE ELEKTRİK TÜKETİMLERİ (UNIPEDE SEKTÖR BAZINDA) TEDAŞ AR-GEP’İN BELİRLEDİĞİ ANA SEKTÖR KARŞILIKLARI TARIM.ORMAN.HAYVANCILIK.AVCILIK.BALIKÇILIK Tarımsal Sulama+Köy Tarımsal Sulama BAĞLI ORTAKLIK ABONE TÜKLETİM (kWh) 27 133.693 27 133.693 0200 MADEN KÖMÜRÜ VE LİNYİT ÜRETİM TESİSLERİ 0 0 0300 MADEN KÖMÜRÜ VE LİNYİT DIŞI ÜRETİM TESİSLERİ 0 0 40 5.564.909 0413 Tütün İşleme Tesisleri Sanayi 7 451.019 0421 Mezbaha Ürünleri Sanayi 12 0424 Un ve Unlu Mamülleri İmalatı Sanayi 20 3.567.333 0426 Diğer Besin Maddeleri Sanayi 1 1.546.557 0400-a GIDA,MEŞRUBAT, İÇKİ, TÜTÜN ÜRETİM TESİSLERİ 226 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 0400-b ÇEVRE DURUM RAPORU DİĞER GIDA TESİSLERİ 117 9.550.718 0427 Diğer Besin Maddeleri (Fırıncılık ve Pastacılık) Ticaret 96 5.263.681 0428 Et Entegre Tesisleri ve Kesim Evleri Ticaret 21 4.287.037 20 5.119.324 28 5.119.324 15 6.063.197 15 6.063.197 6 15.239.915 0500 0520 0600 0612 0700 TEKSTİL, DERİ VE GİYİM ÜRETİM -TESİSLERİ Giyim, Konfeksiyon, Tekstil Mamülleri Üretim Tesisleri Sanayi AĞAÇ-İŞLERİ, KAĞIT VE BAĞIMLI BENZER SANAYİ Ağaç Mobilya ve Aksamı Sanayi KAUÇUK, LASTİK VE PLASTİK SANAYİİ 0710 Kauçuk ve Lastik Sanayi Sanayi 3 14.623.584 0720 Plastik Sanayi Sanayi 3 616.331 1 2.619.647 1 2.619.647 13 17.695.688 0800 0830 0900 KİMYA SANAYİİ İlaç Sanayi Sanayi CAM, AMYANT, GRAFİT, SERAMİK, KİREÇ, ALÇI, ÇİMENTO, ZIMPARA VS. 0913 Taş Ocakçılığı ve Mıcır Tesisleri (Kalıcı) Sanayi 7 1.493.495 0920 Çimento Sanayi Sanayi 6 16.202.193 DEMİRLİ METAL ERİTME-DÖKME-ÇEKME HADDELEME DÖVME BAZ SAN. 8 34.971.493 1010 Demir Çelik Üretimi Sanayi 3 22.972.712 1020 Demir İşleme Sanayi 5 11.998.781 8 1.657.084 1000 1100 DEMİR DIŞI METAL HADDELEME VE ŞEKİL VERME SANAYİİ 1110 Demir Dışı Metal Üretimi (Alüminyum Hariç) Sanayi 5 856.623 1111 Alüminyum Tesisleri Sanayi 3 800.461 78 9.166.101 1200 MAKİNA, TEÇHİZAT YAPIMI VE ONARIMI 1211 Metal Eşya Sanayi Sanayi 5 6.060.387 1212 Elektriksiz Makine İmalatı Sanayi 3 235.736 1220 Elektrikli-Elektronik Cihazlar Yapımı Sanayi 8 1.294.792 1242 Motorlu Kara Ulaşım Araçları Yapımı ve Onarımı Sanayi 62 1.575.186 0 0 1300 ORGANİZE VE DİĞER FABRİKASYON SANAYİİ 1400 İNŞAAT VE BAYINDIRLIK 42 26.014.606 1410 Bina İnşaatı 34 20.488.500 1420 Bina Dışı İnşaat, Yol Yapım Bakım 8 5.526.106 UNIPEDE SEKTÖR KODLARI 1500 1510 ABONE SAYILARI VE ELEKTRİK TÜKETİMLERİ (UNIPEDE SEKTÖR BAZINDA) TEDAŞ AR-GEP’İN BELİRLEDİĞİ ANA SEKTÖR KARŞILIKLARI KAMU VE İDARİ HİZMET SEKTÖRÜ BAĞLI ORTAKLIK ABONE TÜKLETİM (kWh) 1.498 28.307.714 R. Daire 501 1.635.520 1511 Resmi Daireler (Üretim faaliyet bulunan Askeri vb. kuruluş uygun tüketim kodunda gösterilecektir.) Devlet Hastaneleri R. Daire 6 2.251.933 1513 Özel ve Vakıf Hastaneleri Ticaret 6 2.583.199 1520 Banka, Sigorta ve Kooperatif Hizmet Binaları (Kamu) R.Daire 35 1.660.733 1521 Banka, Sigorta ve Kooperatif Hizmet Binaları (Özel) Ticaret 244 2.819.483 Arıtma Tesisleri Diğer 18 6.394.215 1541 Köy İçme ve Kullanma Suyu Diğer 135 2.067.031 1551 Köy Kalkınma Kooperatifleri (Hizmet Binası Köyde) Ticaret 4 124.099 1560 Vakıflar, Kurslar, Yurtlar, Kreşler vb. (Kamu) R.Daire 14 644.640 1540-a 227 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 1561 Vakıflar, Kurslar, Yurtlar, Kreşler vb. (Özel) Ticaret 17 971.082 1571 Resmi Okullar R. Daire 126 3.191.215 1572 Özel Okullar Ticaret 7 897.372 1590 TETAŞ-TEİAŞ-EÜAŞ-TEDAŞ Hizmet Binaları R. Daire 11 318.460 1591 KİT Hizmet Binaları R. Daire 65 591.552 1592 Belediye Hizmet Binaları R. Daire 54 275.790 Diğerleri 255 1.881.390 TİCARET, EL SANATLARI, KÜÇÜK EL TEZGAHLARI VE DİĞER HİZMETLER 16.032 39.898.382 1610 Yazıhane ve Ticarethaneler Ticaret 14.667 29.823.595 1620 El Sanatları (Satış) Ticaret 15 216.145 1621 El Sanatları (Atelye) Ticaret 38 1.170.399 1640 Spor Tesisleri (Kamu) Diğer 18 235.867 1641 Spor Tesisleri (Özel) Ticaret 8 1.178.360 1650 Sosyal Tesisler (Kamu) Ticaret 14 18.345 1651 Sosyal Tesisler (Özel) Ticaret 3 1.045.544 1661 İbadethanelerin Aydınlatması Seslendirmesi dışındaki Abonelikler Diğer 1.250 3.576.372 1681 Turizm Belgeli Otel Şantiyesi Diğer 6 872.320 1684 Normal Otel, Kamp, Kaplıca vb. Ticaret 13 1.761.435 410 4.645.400 Ticaret 1 192.630 Ticaret 1 441.496 Ticaret 50 1.829.858 Ticaret 70 84.160 Ticaret 65 296.930 Diğer 223 1.800.326 796 17.048.662 796 17.048.662 1600 Diğer ULAŞIM, TAŞIMA VE HABERLEŞME 1700 1710 1711 1712 1740 1741 Kara-Ulaştırma (Troleybüs, Tramvay, Metro, Teleferik vb. elektrikli ulaşım)(Kamu) Kara-Ulaştırma (Troleybüs, Tramvay, Metro, Teleferik vb. elektrikli ulaşım)(Özel) Kara Ulaştırma (Akaryakıt İstasyonları vb.) Haberleşme (Telefon Santralı, Link Hatları, Verici İstasyonları, Haberleşme Üniteleri vb.) (Kamu) Haberleşme (Telefon Santralı, Link Hatları, Verici İstasyonları, Haberleşme Üniteleri vb.) (Özel) Diğerleri GENEL AYDINLATMA 1800 1821 Belediye Park-Bahçe Sokak Aydınlatması (Ücretli) Ücretli Aydınlatma 108.531 108.224.767 1910 MESKEN İÇİ HİZMETLER Şehit Aileleri Mesken 84 54.824 1920 Meskenler Mesken 105.587 107.572.398 1930 Toplu Satış Yapılan Tatil Siteleri Kooperatif-Ortaklık vb. Mesken 10 531.787 1900 UNIPEDE SEKTÖR KODLARI 1940 ABONE SAYILARI VE ELEKTRİK TÜKETİMLERİ (UNIPEDE SEKTÖR BAZINDA) Bina Ortak Kullanımı (Mesken) TEDAŞ AR-GEP’İN BELİRLEDİĞİ ANA SEKTÖR KARŞILIKLARI Mesken TOPLAM BAĞLI ORTAKLIK ABONE TÜKLETİM (kWh) 2.850 65.758 127.650 Kaynak: SEDAŞ Düzce İşletme Müdürlüğü, 2004 228 331.921.300 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo K.17. Enerji Üreten Tesisler Enerji Üreten Tesisin Adı Birim : kWh HASANLAR HES 39.898.681 OTOPRODÜKTÖRLER’den - PAK GIDA 53.580 - STANDARD PROFİL 41.504 TOPLAM : 39.993.765 Kaynak: SEDAŞ Düzce İşletme Müdürlüğü, 2004 K.6. Sanayiden Kaynaklanan Çevre Sorunları ve Alınan Önlemler Ülkemiz genelinde gelişmekte olan sanayi sektörü, beraberinde çevre sorunlarını da getirmektedir. Oluşan çevre sorunlarında en büyük etken; -Yer seçiminin sağlıklı belirlenmeyişi, -Sektörde ortaya çıkan atıkların ber tarafına yönelik ünitelerin devreye alınmamasıdır. Uygunsuz koşullarda ruhsatlandırılmış faaliyeti geçmiş sanayi kuruluşlarının bulundukları yörede hava, su, toprak ve gürültü yönünden olumsuz etki yaratacağı aşikardır. İlimiz İstanbul – Ankara arasında olup iki metropol kenti birbirine bağlayan E-5 karayolunun her iki yanında sanayileşmeye açılmış durumdadır. Sanayilerin gelişigüzel bir şekilde yapılması sonucu şehir merkezinde ve E-5 üzerinde sanayi ile yerleşim yerleri içi içe kalmış durumdadır. Buda birçok gürültü başta olmak üzere birçok çevre sorunun beraberinde getirmektedir. Günümüzde üretim faaliyetlerini çevre ile ilişkisinden bağımsız olarak ele almak mümkün değildir. Üretim faaliyetlerinde hava, su ve toprağın kirlenmesini önleyecek, atıkları kaynağında yok edecek, kısaca üretimin olumsuz ekolojik etkilerini en aza indirecek önlemlerin alınması işyerleri için artık norm haline gelmekte ve bir dizi hukuki düzenleme ve yaptırımlara konu olmaktadır. Düzce’deki işletmeler çevre ile olan ilişkileri açısından da incelenmiş ve işletmelere faaliyetleri sonucu ne tür atık ürettikleri ve ne tür arıtma yöntemleri kullandıkları sorulmuştur. Anket sorusuna cevap veren işyerlerinde en çok katı atık (yüzde 83,9) üretilmektedir (Tablo K.18). Sıvı (yüzde 9,7) ve gaz (yüzde 6,5) atık türlerinin katı atıklar kadar fazla üretilmediği bildirilmiştir. Alt sektörler incelendiğinde gıda, kimyasal ürünler, taş-toprağa dayalı imalat ve metal ana sanayi sektörlerinde sıvı atık oranının nispeten yükseldiği görülmektedir. Kağıt ürünleri sanayiinde yer alan bir işletmede katı olduğu kadar gaz atık da üretildiği anlaşılmaktadır. (İl Gelişi Planı-2004) 229 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo K.18. İşyerlerinin Ürettikleri Atık Türlerinin Dağılımı (%) Sektör Gıda Tekstil Orman Kağıt Ür-Basım Kimya Taş Toprak Metal Ana Metal Eşya Av Tüfeği İmalat Sanayi Toplam 100,0 100,0 100,0 100,0 100,0 100,0 100,0 100,0 100,0 100,0 Katı 62,5 88,2 92,0 80,0 72,7 72,7 50,0 100,0 81,8 83,9 Sıvı 29,2 5,9 2,0 18,2 18,2 50,0 9,1 9,7 Gaz 8,3 5,9 6,0 20,0 9,1 9,1 9,1 6,5 Kaynak :Düzce İl Gelişi Planı, 2004 İl sanayiinin önde gelen sektörlerinden metal ana sanayiinde faaliyet gösteren çelik boru ve profil üreticilerinin büyük bölümü, İl’in turizm potansiyeli açısından en önemli ilçelerinden birisi olan Akçakoca’da sahil şeridinde konumlanmışlardır. Bu işletmelerin her türlü atığı ürettikleri ve sıvı atıkların boşaltıldıkları dere yataklarında ve denizde kirliliğe yol açmaktadır.. Sahil şeridinde görüntü kirliliği de yaratan bu işletmeler yeni tesislerle genişlemeye devam etmektedirler. (İl Gelişi Planı-2004) Orman ürünleri sanayiinde faaliyet gösteren işletmelerde, ağaç, kereste ve parke parçaları ve kırıkları şeklinde katı atık üretimi yoğundur. Ayrıca ağaç talaşı ve tozu da üretimin bir sonucu olarak oluşmaktadır. Parça şeklindeki katı atıklar işletmelerin kendi fırınlarında yakılmakta ve/veya sobalarda yakılmak üzere satılmaktadır. Odun tozu ise gerek yakılarak gerekse sunta fabrikalarına satılarak değerlendirilmektedir. Bu işyerinde odun tozu özel bir makinede ısı yoluyla preslenerek hiç katkısız şömine odununa dönüştürülmekte ve ekonomiye geri kazandırılmaktadır. Sancaklı Orman Ürünleri firması ise kaplama artıklarını sandalye üretiminde kullanarak değerlendirmektedir. (İl Gelişi Planı-2004) Düzce’nin, çevresi dağ ve tepelerle çevrili ova şeklindeki coğrafi yapısı sebebiyle, imalat sanayiinin ürettiği gaz atıklar hava kirliliği açısından ciddiye alınması gereken bir tehdittir. (İl Gelişi Planı-2004) Sanayi işyerlerinin hava, su ve toprağın kirlenmesini önleyecek, sanayi üretiminin insan ve çevre üzerindeki risklerini en aza indirecek arıtma yöntemlerini kullanmadıkları belirlenmiştir. İşyerlerinin yüzde 76’sı hiçbir arıtma yöntemi kullanmamaktadır (Tablo K.19). Herhangi bir arıtma yöntemi kullanan işyerlerinde baca filtresi kullanımı yüzde 14, atık su arıtma tesisi yüzde 5,8 ve katı atık arıtma tesisi yüzde 3,1 oranında yaygındır. Arıtma tesisi olmayan işyerleri arasından bazıları değişik metotlarla atıklarını bertaraf ettiklerini bildirmişlerdir. Metal talaşı hurda olarak satılmakta, ağaç parçaları ve parke kırıkları fırında yakılmakta, ağaç talaşı sunta sanayiine girdi olarak verilmekte, atık sular çökeltme havuzunda dinlendirildikten sonra deşarj edilmektedir. (İl Gelişi Planı-2004) Küçük ölçekli işletmelerde arıtma yöntemi kullanmayan işyerlerinin oranı yüzde 88,3 gibi yüksek bir orandır (Tablo K.20). Büyük ölçekli işyerlerinin bu konuda daha duyarlı 230 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU olduğu anlaşılmaktadır; anket çalışması kapsamındaki büyük işyerlerinin yüzde 40 kadarı bir arıtma sistemine sahip görünmektedir. (İl Gelişi Planı-2004) Tablo K.19. İşyerlerinin Kullandıkları Arıtma Yöntemlerinin Dağılımı (%) Sektör Gıda Tekstil Orman Kağıt Ür-Basım Kimya Taş Toprak Metal Ana Metal Eşya Av Tüfeği Baca Filtresi 10,0 5,0 22,6 6,7 25,0 42,9 5,9 5,6 İmalat Sanayi 14,0 Kaynak: Düzce İl Gelişim Planı, 2004 Atık Su Arıtma Tesisi 12,5 2,4 6,7 25,0 28,6 2,9 - Katı Atık Arıtma Tesisi 5,0 2,4 25,0 12,5 14,3 - 5,8 3,1 Diğer Hiçbiri 7,5 5,0 8,3 13,3 12,5 5,9 5,6 67,5 92,5 72,6 75,0 80,0 37,5 57,1 88,2 88,9 7,4 76,0 Tablo K.20. İşyerlerinin Kullandıkları Arıtma Yöntemlerinin Büyüklük Grubuna Göre Dağılımı (%) Büyüklük Grubu (kişi) 1-9 10+ Toplam Baca Filtresi 6,9 23,0 14,0 Kaynak: Düzce İl Gelişim Planı, 2004 Atık Su Arıtma Tesisi 0,7 12,4 Katı Atık Arıtma Tesisi 0,7 6,2 5,8 3,1 Diğer Hiçbiri 4,1 11,5 88,3 60,2 7,4 76,0 K.6.1 Sanayi Tesislerinden Kaynaklanan Hava Kirliliği İlimizin Sanayi Kuruluşları ile iç içe sonuçlandırılması İl merkezinin hava kirliliğinden etkilenmesine yol açmaktadır. Sanayi Kuruluşlarından kaynaklanan hava kirliliği denetimleri yapılmaya başlamış olup Sanayi Kuruluşlarından Emisyon Ölçümü ve Emisyon İzni almaları istenmektedir. Sıcaklığın arttığı günlerde kirlilik azalmakta, sıcaklık azaldığı günlerde kirlilik artmaktadır. Rüzgarın az olduğu zamanlarda sıcaklık artsa bile kirlilik azalmamaktadır. Nispi nem arttıkça kirlilik artmakta, azaldıkça azalmaktadır. Kış aylarında basıncın artması da kirliliğin artmasına neden olmaktadır. Çarpık kentleşme, çok katlı binalar (özellikle deprem öncesi), çeşitli sanayi tesislerinin ova ve kent içinde gelişigüzel ve dağınık yerleşmiş olması; yapılaşmada ve sanayi kuruluşları için yer seçiminde hakim rüzgar yönünün de dikkate alınmamış olması, kalitesiz yakıt kullanılması, yakma tekniğinin yeterince bilinmemesi, trafik yoğunluğu ve uluslararası çok işlek karayollarının kentin ve ovanın içinden geçmesi önemli kirletici etkenlerdir. Akçakoca ilçesinde topoğrafik yapıya, deniz kıyısındaki konuma, iklime, nüfusun ve sanayi kuruluşlarının daha az oluşuna bağlı olarak hava kirliliği riski de daha düşüktür. Yerel ve geçici olarak kaloriferli binalardan kaynaklanan kirlilik görülebilir. İlçe’deki belli 231 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU başlı sanayi kuruluşları da kentin güneydoğusunda ve hakim rüzgar yönüne göre kent merkezini etkilemeyecek konumdadırlar. Düzce ovasının etrafının dağlarla çevrili olması, kış aylarında inverziyon meydana gelmesi, iklimin nemli, rüzgarların hızının düşük ve esme sayılarının az, yağış miktarının ise fazla olması hava kirliliğini artırmaktadır. Sıcaklığın arttığı günlerde kirlilik azalmakta, sıcaklık azaldığı günlerde kirlilik artmaktadır. Rüzgarın az olduğu zamanlarda sıcaklık artsa bile kirlilik azalmamaktadır. Nispi nem arttıkça kirlilik artmakta, azaldıkça azalmaktadır. Kış aylarında basıncın artması da kirliliğin artmasına neden olmaktadır. Çarpık kentleşme, çok katlı binalar (özellikle deprem öncesi), çeşitli sanayi tesislerinin ova ve kent içinde gelişigüzel ve dağınık yerleşmiş olması; yapılaşmada ve sanayi kuruluşları için yer seçiminde hakim rüzgar yönünün de dikkate alınmamış olması, kalitesiz yakıt kullanılması, yakma tekniğinin yeterince bilinmemesi, trafik yoğunluğu ve uluslararası çok işlek karayollarının kentin ve ovanın içinden geçmesi önemli kirletici etkenlerdir. Ovanın ortasından geçen otoyol ve D-100 karayolundan günde yaklaşık 25-30 bin araç geçtiği belirlenmiştir. Bunlara ek olarak şehiriçi trafiğinden kaynaklanan eksoz gazlarının da hava kirliliğinde önemli payı bulunmaktadır. Yakma sistemlerinin denetlenmesi, yakıt kalitesinin iyileştirilmesi, trafik akışının iyi planlanması ve çevre yollara kaydırılması, yeni yapılaşmada ana caddelerin hakim rüzgar yönüne paralel yapılması, büyük ve küçük sanayi tesislerinin kent dışına, verimsiz arazi üzerine ve hakim rüzgar yönü de dikkate alınarak taşınması, kirleticilerin atmosfere karışmadan bacalarda ve eksozlarda filtrelerle tutulması, yeşil alanların artırılması, sanayi tesislerinde baca gazı temizleme üniteleri kurulması alınabilecek başlıca önlemlerdir (Şimşek,1998). Uzun vadede ise ısınmada ve sanayide doğalgaz kullanımı Düzce’deki hava kirliliği sorununun temel çözümü olacaktır. Doğalgaz gelinceye kadar kömür yerine fuel-oil kullanılması sorunu hafifletebilir. Doğalgazın kullanılması yukarıda sıralanan önlemlerin tamamen devre dışı bırakılmasını gerektirmez. K.6.2. Sanayi Tesislerinden Kaynaklanan Su Kirliliği Düzce ilinin içme suyu ihtiyacı ova içerisinde bulunan 10 adet artezyen kuyusundan sağlanmaktadır. Ülkemizin artan su ihtiyacı yanında kaynakların kirlenmesi ya da yok edilmesi su temini açısından sorunlar çıkarmaktadır. Öyle ki her türlü su kaynağı yönünden zengin olan Düzce ovası yerleşimlerinde su temini sıkıntıları başlamıştır. Bu nedenle, gelecek yıllarda içme suyunun Uğur Suyu’na yapılacak bir baraj aracılığı ile akarsudan karşılaması planlanmaktadır. Büyük Melen akarsuyundan İstanbul metropolüne su sağlanması projesi ise bölgenin önemini arttırmaktadır. Fakat hem 1. sınıf tarım toprağı ve hem de Büyük Melen’i etkileyen Uğursuyu gibi temiz bir akarsuyu etkileyecek bir alanda kurulmaya başlanan Organize Sanayi Bölgesi, ulusal anlamda önem taşıyan su kaynaklarına zarar verecektir. Sanayi tesislerinden arıtılmadan derelere atıksu deşarjı sonucu sulardaki ağır metal konsantrasyonu artırmaktadır. Melen Çayı’nda en yüksek kirlilik düzeyi, Düzce çevresinde toplanan endüstriyel faaliyetlerin hemen mansabında gözlenmektedir. Melen Havzası’ndaki ana kirlilik kaynakları sürekli kanalizasyon deşarjı, kesikli endüstriyel atık deşarjı ve mevsimsel tarımsal faaliyetlerdir. 232 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Asar Suyu, havzada bulunan en kirli yüzey suyudur. Küçük Melen Çayı ile birleşmeden önce doğu – batı yönünde tüm havzayı geçer. Mevcut sanayi tesislerinin % 80’i Asar Suyu çevresinde bulunmaktadır. Pek çok sanayi tesisi atık sularını arıtmadan bu dereye deşarj etmektedir. Bir çoğu kesikli proseslerden kaynaklanan kontrol dışı deşarjlar, su kalitesi parametrelerinin çok değişken değerlere ulaşmasına yol açmaktadır. Küçük Melen Çayı, Düzce Ovası sulaması için kullanılan Hasanlar Barajı’ndan önce yüksek kaliteye sahiptir. Etrafında su kalitesini etkileyen kesikli prosese sahip tavuk kesimhaneleri vb. işletmeler vardır. Büyük Melen Çayı toplam Koliform değerleri artış göstermektedir. Ortalama ve en yüksek değerler göreceli olarak yüksektir. Bu değerlerin yüksek oluşu çaya insan faaliyetleri kaynaklı atıkların karıştığının göstergesidir. Toplam koliform verileri için aylık ortalamaların esas alınarak değerlendirilmesiyle yılın değişik zamanları için II ve III. sınıf yüzey suyu olarak sınıflandırılmaktadır. Deniz suyundaki kirlilik düzeyi Akçakoca Belediyesi ve İlçe Kaymakamlığı tarafından analizler yapılarak izlenmekte ve önlemler alınmaya çalışılmaktadır. Halen Ceneviz Kalesi, Edilli Ağzı ve Çuhalı plajlarının “Mavi Bayrak” ödülü bulunmaktadır. Mavi Bayrak ödüllü plaj sayısı artırılmaya çalışılmaktadır. K.6.3. Sanayi Tesislerinden Kaynaklanan Toprak Kirliliği Düzce ovası akarsuların çevresi dışında kalan taban bölümünün tamamı topoğrafik bakımdan geniş ve nispeten az eğimli bir taban arazisi karakterinde olup, I. yetenek sınıfında bulunan aluviyal topraklar ile kaplıdır. Bunun dışında akarsuların çevresinde kumlu, çakıllı ve molozlu ırmak taşkın yatakları ve koluviyal topraklar, Efteni Gölünün kuzey ve kuzeybatısında ise aluviyal sahil bataklığı yer almaktadır. Devlet Su İşleri tarafından bölgede yapılan çalışmalar sonucu büyük bir bölümü sulanabilir duruma getirilen ova toprakları, tarımsal etkinlikler için uygun ortam oluşmaktadır. Düzce ovası ve eşik alanlarında 16.404 Ha alanda alanda sulu tarım, 37.173 Ha alanda ise kuru tarım yapılmaktadır. ( TOPRAK – SU, 1983) Genel olarak sulu tarım arazilerinden oluşan ova tabanı, günümüzde ulaşım ağlarının ovanın ortasından geçmiş ve inşaat kolaylığı sağlanmasından dolayı yerleşimler ve sanayi tesisleri tarafından işgal edilmektedir. Buna karşılık halen Düzce İli toplam tarımsal üretiminin yaklaşık %32’si ile yurt düzeyindeki mısır üretiminin %7,5’i Düzce ovasından sağlanmaktadır. Arazi kullanımı konusunda büyük çelişkiler yaşanan Ülkemizde, I., II. ve III. yetenek sınıfında bulunan toprakların yaklaşık % 2’sini içerir Düzce ovasının, yaklaşık 25.000 hektarlık bölümünün I. sınıf ve sulanabilir arazi olması, tarım için uygun bir ortam yaratmakta ancak. I. sınıf araziler sanayi ve yerleşim alanları tarafından işgal edilirken, dağlık alanlarda bulunan ve tarıma uygun olmayan arazilerdeki ormanlar yok edilerek tarım yapılmaya çalışılmaktadır. 233 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tarihteki geçiş noktası olma özelliğini günümüzde de koruyan Düzce ovasının, Akçakoca yolu ile Zonguldak, D-100 Devlet Karayolu ve TEM Otoyolu ile İstanbul – Ankara ve diğer İller ile bağlantısı bulunmaktadır. İstanbul – Ankara arasında yer yer mevcut olan Otoyolun tamamlanması çalışmaları sırasında Otoyolun ovanın tam ortasından geçmesi ve Otoyol için gerekli dolgu malzemesinin ova tabanından sağlanması sonucu toplam 4.350 Ha. I. sınıf tarım alanı doğrudan zarar görmüştür (MANSUROĞLU, 1997 a). Su kaynakları açısından önem taşıyan Düzce ovası ve çevresinde bu kaynaklardan akarsular, göller, yeraltı suları ile kaplıca ve maden suları bulunmaktadır. Akarsuların en önemlileri Melen nehri (Büyük Melen ve Küçük Melen), Asar suyu, Aksu Deresi ve Uğursuyu olup, bunları besleyen birçok küçük dereler vardır. Çıkış noktasından Efteni Gölüne kadar Küçük Melen olarak adlandırılan Melen nehri Düzce ovasına girene kadar yüksek kaliteli su, ova içerisine girdikten sonra ise kirli su olarak nitelendirilmektedir. Efteni gölünden Karadeniz’e dökülene kadar Büyük Melen olarak tanınan akarsu, bu noktadan başlayarak akarsuyu dökülen Uğursuyu ve Aksu gibi çok temiz akarsulardan dolayı az kirlenmiş su sınıfına girmektedir. Asarsuyu Küçük Melen’e benzer şekilde ova içerisine girene kadar temiz, ova içerisinde ise kirli su olarak nitelendirilmektedir. Küçük Melen ve Asarsuyu ova içerisinden geçerken yerleşimlerin kanalizasyon atıklarının yanında endüstri tesislerinin atık ve artıklarını ya doğrudan ya da DSİ kanalları aracılığı ile bünyelerine almaktadır. Ova merkezinde yoğunlaşan ve genişleyen yerleşim alanlarının ova merkezinin toprak yetenek sınıfında bulunan tarım arazileri ile kaplı olması ve DSİ tarafından yapılan sulama yatırımlarını yok etmesi nedeniyle ülke ekonomisine zarar vermektedir. Bu alanlarda endüstri tesislerinin plansız artışının engellenmesi yanında doğal kaynaklara daha az zarar veren endüstri kollarının kurulması önem taşımaktadır. Alan kullanımları için yer seçim kararlarında ekolojik veriler yerine politik yaklaşımların ortaya konulması Ülkemizin doğal kaynaklarını olumsuz etkilemektedir. Doğal kaynakların sürdürülebilir kullanımı için hükümetlerin evrensel boyutlarda ortak kararlar alması ve halkın bu konuda gelecekte ortaya çıkacak sorunlar konusunda bilgilendirilmesi sağlanmalıdır. K.6.4. Sanayi Tesislerinden Kaynaklanan Gürültü Kirliliği İnsan sağlığı ve konforu için zararlı olan ve istenmeyen seslere gürültü; bir ortamda gürültü bulunması durumuna da gürültü kirliliği ya da ses kirliliği adı verilmektedir. Gürültü yaşamı olumsuz yönde etkileyen, çalışma verimini düşüren, belli bir düzeyi aştığı ve süreklilik kazandığı takdirde insanın fizyolojik ve psikolojik yapısını tahrip eden özellikleriyle, çevre sorunlarından biri olarak kabul edilmektedir. Gürültü kaynakları yapı içi (iç mekan) ve yapı dışı (dış mekan) kaynaklar olmak üzere iki grupta toplanmaktadır. Her iki grupta da çok çeşitli gürültü kaynakları vardır. Gürültü yüksekliği ölçümünde birim olarak desibel (dBA) kullanılmaktadır. 45-50 dBA seviyesindeki gürültü insanlarda sinirlilik, baş dönmesi ve çalışmaya karşı isteksizlik yaratmakta; 60-90 dBA seviyesindeki gürültülerde bu olumsuz etkiler artmakta, 90-120 dBA seviyesindeki gürültüde ise işitme bozuklukları baş göstermektedir. 234 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Düzce’de iç mekan gürültüleri konusunda olduğu gibi, dış mekan gürültüleri konusunda da ölçümler yapılarak envanterler hazırlanmamıştır. İl Sağlık Müdürlüğünce sadece Merkez ilçede belli noktalarda sınırlı sayıda dış mekan gürültü ölçümleri yapılmıştır. Merkez ilçede D-100 karayolu ile, kent içi ana ulaşım arterlerindeki trafik akışından kaynaklanan gürültü dikkati çekmektedir. Kavşaklarda yapılan ölçümlerde trafik ışıklarının bulunduğu alanlarda 70-80 dB değerler bulunmuştur. Rakamlar yaz ve kış aylarında trafik yoğunluğuna ve akış hızına bağlı olarak farklılıklar göstermektedir. Bu yollarda kavşaklar arasında trafik akışı hızlandığından, gürültü şiddeti de artmaktadır. Gümüşova ilçe merkezinde D-100 karayolu kentin tam ortasından geçmektedir. Kent içinde yokuşlu olan ve çok sayıda ağır vasıtaların da geçtiği bu yolda trafik 24 saat işlemekte; bu nedenle de rahatsız edici gürültü yaşanmaktadır. Yolun bölünmüş yol haline getirilmesi, iki tarafında gürültü kesici yeşil kuşak oluşturulması, ağır vasıtaların zorunluluk olmadıkça D-100 yerine otoyola yönlendirilmesi düşünülen önlemler arasındadır. Benzer bir durum Kaynaşlı için de söz konusudur. İl merkezinde İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, Belediye Başkanlığı, Emniyet Müdürlüğü ve Turizm Müdürlüğü teknik elemanlarından meydana gelen bir Mobil Gürültü Kontrol Ekibi oluşturulmuştur. Bu ekip kontrol çalışmalarını sürdürmektedir. Müzik yayını yapan eğlence yerlerine de Gürültü Ölçme ve İzleme Monitörü taktırılması için İl Sağlık Müdürlüğü yetkilendirilmiştir. İl genelinde sanayi tesislerinden gürültü yapan ve çevresini rahatsız eden bir durum olduğunda İl Çevre ve Orman Müdürlüğü tarafından gürültü ölçüm cihazı ile ölçüm yapılarak yasal işlem uygulanmaktadır. K.6.5. Sanayi Tesislerinden Kaynaklanan Atıklar İnsanların biyolojik, sosyal ve ekonomik etkinlikleri sonucunda işe yaramaz hale gelen, akıcı olacak kadar sıvı içermeyen ve düzenli olarak bertaraf edilmesi gereken her türlü madde ve malzeme katı atık olarak tanımlanmaktadır. Ev, sokak, park, okul ve hastane gibi yerlerden toplanan süprüntü ve çöpler; ticari, tarımsal ve endüstriyel etkinlikler sonucu ortaya çıkan katı artık ve atıklar ile su ve atık su arıtım tesislerinde üretilen çamurlar bu tanıma dahildir Düzce’de katı atık deponi alanlarının tümü düzensizdir, yer seçimlerinde yönetmelikte öngörülen jeolojik, topografik, hidrolojik ve meteorolojik ölçütler göz önünde bulundurulmamıştır. Çoğu yerde de katı atık deponi alanlarının yerleşim merkezlerine uzaklıkları, olması gereken mesafeden daha kısadır. Son yıllarda sayıları oldukça artan kanatlı hayvan yetiştirme kümeslerinin atıklarının giderilmesinde de aynı düzensizlik egemendir ve bu da çevre sorunlarını artırmaktadır. 2001 yılında Çevre Bakanlığı’nca Düzce Merkez İlçe ve 7 ilçesi arasında “Düzce Belediyeleri Katı Atık Yönetim Birliği” projesi hazırlanmıştır. Düzce Belediye Başkanlığı da Birlik Tüzüğü hazırlayarak İçişleri Bakanlığının onayına sunmuştur. Onaydan sonra Birliğin çalışmalarına başlaması ve makul bir süre içinde katı atık sorunlarının düzene konulması beklenmektedir. 235 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Düzce’de tehlikeli atıklar konusunda da envanter çalışması bulunmamaktadır. İl Sağlık Müdürlüğü boru üreten bir fabrikanın asbest atığı ile, ilaç üreten bir firmanın atıklarını tehlikeli atıklar sınıfında göstermekte; bu atıkların da ilgili fabrikaların kendi sahaları içinde uygun şekilde depolandığını bildirmektedir. Düzce İli Gelişme Planı kapsamında yapılmış bulunan Belediye çevre anketine tehlikeli atıklar için verilen yanıtlarda bu atıkların miktarı ve özellikleri hakkında bilgi bulunmamakta; var olan tehlikeli atıkların da evsel atıklarla birlikte toplandığı ve birlikte düzensiz olarak depolandığı belirtilmektedir. K.7.Sanayi Tesislerinin Acil Durum Planı İlimizdeki sanayi tesislerinde Acil Durum Planı olan işletme bulunmamaktadır. İlimiz sınırları dahilinde endüstriyel kaza riski olan tesislerin tespitine yönelik olarak İl Çevre ve Orman Müdürlüğü ve İl Sivil Savunma Müdürlüğü tarafından Zehirli Endüstriyel Kimyasal Maddelerin Durumunu bildirir form doldurtulmuştur. Form dolduran Sanayi kuruluşları Tablo K- dir. Tablo K.21. Zehirli Endüstriyel Kimyasal Maddelerin Durumunu Bildiren Sanayi Kuruluşları Sıra No İşletme Adı Adresi 1 Sevil Boru Profil Üretim San A.Ş. Yol İş Kampı Karşısı AKÇAKOCA Ankara Yolu 9. Km. MERKEZ Tokuşlar Köyü Yığılca Yolu Üzeri MERKEZ 2 Kelebek Mobilya San A.Ş. 3 Divapan Entegre Ağaç Panel San. Tic. A.Ş. 4 Pak Gıda Üertim ve Paz. A.Ş. 5 Çınar Boru Profil San. ve Tic. Ltd. Şti. Çevrik Mevkii CUMAYERİ Döngelli Köyü İskele Mevkii AKÇAKOCA 6 Düzsan Düzce Birlik Orm. Ürün. San. Tic. A.Ş. D-100 Karayolu Üzeri Hacıaliler Mevkii DÜZCE 7 Standart Profil Otomotiv San. A.Ş. Hamamaltı Mevkii KONURALP 8 İmteks Giyim San. ve Tic. A.Ş. 9 Süperlit Boru ve Levha San. A.Ş. D-100 Karayolu Üzeri Altınpınar Köyü Girişi DÜZCE Çele Mah. Düzce Cad. No:33 KAYNAŞLI 10 IR Emniyet ve Güvenlik Sistemleri San. A.Ş. 11 Erciyas Çelik Boru San. A.Ş. 12 Sarsılmaz Silah San. A.Ş. D-100 Karayolu Üzeri Şaziye Köyü MERKEZ Kirazlı Köyü E-5 Karayolu Üzeri MERKEZ Üçköprü Köyü MERKEZ 13 Bayer Plastik Tüp Ambalaj San. ve Tic. A.Ş. Konuralp 14 Anadolu Ecopack Üretim ve Paz. A.Ş. Yakaköy Yolaltı Mevkii KONURALP Kaynak : İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, 2004 236 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Kaynaklar: 1-İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, 2004 2-SEDAŞ Düzce İşletme Müdürlüğü, 2004 3-Düzce Sanayi ve Ticaret İl Müdürlüğü, 2004 4-Düzce Sivil Savunma Müdürlüğü, 2004 5-Organize Sanayi Müdürlüğü, 2004 6-Düzce Ticaret ve Sanayi Odası Başkanlığı, 2004 7-Akçakoca Ticaret ve Sanayi Odası Başkanlığı, 2004 8-İl Gelişme Planı Çevre ve Mekansal Gelişme Sektörü Raporu -Prof .Dr.Yusuf TATAR-2002 237 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU L- ALTYAPI, ULAŞIM VE HABERLEŞME L.1. Altyapı L.1.1 Temiz Su Sistemi Merkez ilçede kullanılan doğal kaynak suyu, Düzce'nin güneyinde 6 km mesafedeki Beyköy beldesine bağlı Uğur Suyundan sağlanmaktadır. İçme – kullanma suyu, 600mm çapında asbest borularla 8 km. uzaktaki içme suyu arıtma tesisine iletilmektedir. Arıtma tesisine giren ham su miktarı, 1.100-1.200 lt/sn’dir. Tesiste arıtılan ham su miktarı ise 330350 lt/sn civarındadır. tesisine alınan içme suyunun arıtıldıktan sonra 1000’lik, 600’lük ve 300’lük çelik borularla şehir merkezine dağıtımı yapılmaktadır.Toplam şebeke uzunluğu 830 km’dir. Arıtma tesisinden şebekeye gönderilen su miktarı ise 250-300 lt/sn’dir. İçme suyu şebekesi 2030 yılı nüfus projeksiyonuna göre projelendirilmiş; 1998 yılında büyük bir kısmının yapımı tamamlanmıştır. Kalan bölümlerin yapımı devam etmektedir. Şebeke halen teknik olarak çalışır durumdadır ve eskiyen kısımları yoktur. Ancak şebekedeki asbest boruların esneme payı olmadığından küçük sarsıntılarda deforme olmakta ve kırılmaktadır. Kent bütününde su gereksinimi bulunmamaktadır. Gereksinim duyulan su miktarı bugün 250-300 lt/sn olup, bu miktar gelecek için 500-600 lt/sn olarak hesaplanmıştır. Akçakoca’nın içme suyu gereksinimi iki ayrı isale hattı ve dört kaynaktan karşılanmaktadır. Birinci hattan 14 km. uzaklıktaki Büyük Sarma Deresi (q=35 lt/sn), Küçük Sarma Deresi (q=30 lt/sn), Hasan Deresi (q=18 lt/sn) olmak üzere üç kaynaktan su sağlanmaktadır. İkinci hattan ise 14,5 km. uzaklıktaki Değirmendere’den (q=80 lt/sn) sağlanan su ile toplam su miktarı 163 lt/sn’ye ulaşmaktadır. Orman alanındaki tahribat ve yağışlardaki düzensizlikler nedeniyle yaz aylarında toplam debi 70-90 lt/sn’nin de altına düşmektedir. Su miktarındaki azalmanın bir başka önemli nedeni de kent nüfusunun yaz aylarında 2-3 kat artışıdır. Deprem sonrası Akçakoca’ya taşınanlar nedeniyle de önemli düzeyde tüketim artışı olmuştur. Yaz döneminde ve kurak geçen yıllarda özellikle EkimKasım aylarında su sıkıntısı yaşanmaktadır. Akçakoca İlçesinde İçme suyu şebekesi 1967 yılında yapılmıştır. Şebekede pik boru kullanılmış olması ve zeminin genelde kum ve kaya olması nedenleri ile hem arıza çok yaşanmakta hem de arızaların bulunması zorlaşmaktadır. İçme suyu arıtma tesisi mevcuttur. Tesis, 8.100 m3/gün kapasitelidir. Kişi başına yıllık su tüketimi 32.600 m3tür. Kaçak su kullanımı ise yaklaşık yüzde 6-7 düzeyindedir. Cumayeri İlçesinde İçme suyu 7 km uzaklıktaki Subaşı Köyü'nde bulunan kaynaktan karşılanmaktadır. Kaynaktan çıkan su, 35 m3/sn’lik isale hattı ile Tuzlak Kıran mevkiindeki 1.000 m3'lük depoya iletilmektedir. Şebeke hattı ile kente verilen suyun debisi ise 25 m3/sn’dir. Depo girişinde arıtma tesisi mevcuttur. Tesis, tüp arıtma sistemlidir. Sisteme gelen ham su, motopomplarla içerisinde mineraller bulunan tüpe alınmakta, tüp içerisinde arıtıldıktan sonra temiz su deposuna aktarılmaktadır. Arıtma tesisi, elektrik kesintilerinden etkilenmekte ve bu sürelerde arıtma işlemi yapılamamaktadır. 17 Ağustos ve 12 Kasım 1999 depremlerinde oluşan hasar sonucu isale hattı ve şebekeden sızıntı miktarı binde 40'a kadar çıkmıştır. Kaçak su kullanımının yüzde 6-7 düzeyinde olduğu tahmin edilmektedir. 238 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Çilimli İlçesinin İçme Suyu gereksinimi, 5-6 km uzaklıktaki Bayram Ali Deresi, Maden Deresi ve Kayadelen Kaynak Suyu'ndan karşılanmaktadır. Bayram Ali Deresi 10 lt/sn, Kayadelen Suyu 10 lt/sn, Maden deresi ise 5 lt/sn debiye sahiptir. 4 km. uzaklıkta bulunan L1 , L2 ve L3 sondaj kuyularından Çilimli’ye sağlanan suyun debisi, L1 =10 lt/sn, L2 =18 lt/sn ve L3 =18 lt/sn olmaktadır. Çilimli’de içme suyu arıtma sistemi yoktur. Gölyaka İlçesinin içme suyu, 30 km uzaklıktaki Geyikdüzü ve Beşpınarlar membasından gelmektedir. Anılan kaynakların suyu, 12 Kasım depreminden sonra azalmıştır. Gölyaka’ya bu kaynaklardan önce su sağlayan Değirmentepe kaynağı da depremden etkilenmiş , su miktarı oldukça azalarak 8 lt/sn ye inmiştir. Bu durumda içme suyu yetmemektedir. Kalıcı konutlar için de su gereksinimi söz konusudur. Gölyaka’ya 24 km. uzaklıkta ve Küçükdere mevkiinde bulunan ve toplam debisi 25 lt/sn olan üç adet kaynaktan su talebinde bulunulmuştur. Ayrıca Belediyeye ait iki sondaj kuyusu mevcut olmakla birlikte bu sularda amonyum oranı yüksek olduğundan, içilebilir değildir. Şebekede arıtma sistemi bulunmamaktadır. Kaçak su kullanımı yoktur. Gümüşova İlçesinin İçme Suyu üç kaynaktan içme suyu sağlanmaktadır. Karadere mevkiinden gelen kaynak, ilçeye 22 km uzaklıktadır ve beş köyle ortak kullanılmaktadır. Bu kaynaktan sağlanan suyun debisi 6-7 lt/sn’dir. Yeşilyayla kaynağının uzaklığı 8 km olup, debisi ise 3-4 lt/sn’dir. Hacıkadirler mevkiinde ise sondajla sağlanan suyun debisi yeterli düzeyde olmasına karşın yeterince sağlıklı olmadığı saptanmıştır. Karadere mevkiinden 30-40 lt/sn’lik kaynak suyu getirme projesinin yarıdan fazlası tamamlanmıştır. Arıtma sistemi olmayan şebekede, kayıplar yüzde 40’a kadar yaklaşmaktadır. İlçede kaçak su kullanımı da söz konusudur. Kaynaşlı İlçesinin içme suyu yedi doğal kaynaktan sağlanmaktadır. Bu kaynakların debileri ve Kaynaşlı’ya uzaklıkları şöyledir: Saz Köyü membası 5 km. uzaklıktadır, debisi 40 lt/sn’dir. Şırşır Deresi 1,3 km. uzaklıkta ve 1,5 lt/sn debiye sahiptir. Şimşir Deresi’nin uzaklığı 2,5 km. ve debisi 2 lt/sn’dir. 14 km. uzaklıkta dört su kaynağı daha bulunmaktadır. Bunlardan Dedebıçkı Deresi’nin debisi 3 lt/sn, Keçideresi (I,II,III) 2 lt/sn, Taşocağı I, 10 lt/sn, Taşocağı II, 1 lt/sn’dir. Ayrıca iki adet sondaj kuyusu vardır. L1 kuyusu 1,5 km. uzaklıktadır. 30 lt/sn’lik debisi vardır. L2 kuyusu ise 2 km. uzaklıktadır ve 42 lt/sn’lik debiye sahiptir. İçme suyunu sağlayan kaynaklar, Kasım depreminden sonra azalmış, Saz Köyü membası ise tamamen kaybolmuştur. Sondaj ve doğal su kaynakları, sonbahar ve kış aylarında yetmekte, ilkbahar ve yaz aylarındaki gereksinime da kısmen yanıt verebilmektedir. Yığılca İlçesinin İçme Suyu 20 km. uzağındaki Kızıltepe su kaynağıdır. 10 lt/sn debiye sahiptir. Bu kaynağın bir kısmı sokak çeşmelerine, bir kısmı da şebekeye verilmektedir. Bir başka kaynak ise 17 km. uzaklıkta bulunan ve Yığılca’ya içme suyunun sağlandığı Suçıkan kaynağıdır. 1992'de faaliyete geçen bu kaynağın debisi ise 15 lt/sn’dir. Şebekeye yağmur suyu karışmakta ve hangi noktalardan karıştığı da saptanamamaktadır. Yığılca’nın üçüncü kaynağı ise Yörükler kaynağıdır. Debisi 6 lt/sn. olan bu kaynak Yığılca’daki camii, itfaiye gibi umumi hizmetlerde kullanılmaktadır. İçme suyunun arıtma sistemi mevcut değildir. İller Bankası’na arıtma projesi yaptırılmıştır, ancak kaynak yokluğundan yapımına başlanamamıştır. Kaçak su kullanımı bulunmamaktadır. Kişi başına yıllık su tüketimi 75 m3’tür. Düzce ilinde 2005 yılının başındaki bilgilere göre, 272 köy şebekeli, 27 köy çeşmeli olarak toplam 299 köyde içme suyu bulunmaktadır. Çeşmeli olan 11 köyde ve 12 ünitede 239 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU içme suyu yetersizdir. Merkeze bağlı 653 nüfuslu bir köy ve toplam nüfusu 1.834 olan 24 ünite ise susuzdur. İçme suyu bulunmayan bu köy, Merkez ilçede 653 nüfuslu Soğukpınar köyüdür. Merkez ilçede toplam nüfusu 1.353 olan 3 ünite, Cumayeri'nde 688 nüfuslu 5 ünite, Kaynaşlı'da 97 nüfuslu 2 ünite, Yığılca'da 314 nüfuslu 3 ünitenin içme suyu bulunmamaktadır. Bunlardan başka Merkez ilçede ve diğer ilçelerde içme suyu yetersiz olanların nüfus ve adetleri aşağıdaki tablodaki gibidir. Tablo L.1. Düzce İlinde İçme Suyu Yetersiz Olan Köy ve Mahalleler DÜZCE İLİ KÖY İÇMESULARI ENVANTER TABLOSU (01.01.2005 TARİHİ İTİBARİYLE) YETERSİZ NO İLÇESİ KÖY BAĞLISI Adet Nüfus Adet TOPLAM ÜNİTE Nüfus Adet Nüfus MERKEZ 1 AKBIYIKLAR 1 276 1 276 2 AYBAŞI 1 116 1 116 3 DEDELER 1 249 1 249 4 DERDİN 1 312 5 472 5 FINDIKLI AKSU 1 187 1 187 6 KALEDİBİ 1 127 1 127 7 SAMANDERE 1 239 1 304 8 YENİAYNALI 1 127 13 1.858 4 160 1 65 1 TOPLAM 7 1.506 127 6 352 AKÇAKOCA 1 ARABACI 1 432 2 HASANÇAVUŞ 1 328 3 KURUGÖL 1 4 PAŞALAR TOPLAM 1 432 2 422 237 1 237 1 285 1 285 4 1282 5 1376 1 311 1 36 2 347 1 311 1 36 2 347 1 94 1 94 CUMAYERİ 1 DOKUZDEĞİRMEN TOPLAM ÇİLİMLİ 1 TEPEKÖY 1 353 1 240 353 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ TOPLAM ÇEVRE DURUM RAPORU 1 353 1 353 KAYNAŞLI 1 ÇAKIRSAYVAN 1 264 1 264 2 DARIYERİBAKACAK 1 530 1 530 3 SAZKÖY 1 116 2 74 3 190 3 910 2 74 5 984 1 256 1 256 TOPLAM YIĞILCA 1 ÇUKURÖREN 2 DİBEKTAŞ 1 264 1 264 3 HOCATMAN 1 227 1 227 4 KIRIK 1 75 1 75 5 REDİFLER 1 205 1 205 6 YENİYER 1 304 1 59 2 363 7 YILGIN 1 209 1 68 2 277 TOPLAM 4 1004 5 663 9 1667 GENEL TOPLAM 20 5366 15 1219 35 6585 Kaynak : Köye Yönelik Hizmetler Müdürlüğü, 2004 L.1.2. Atık Su Sistemi, Kanalizasyon ve Arıtma Sistemi Kanalizasyon şebekesi 1968 yılında tamamlanmıştır. Şebekenin 400 km.’si kent merkezinde 200 km.’si kalıcı konutlarda olmak üzere toplam 600 km uzunluğundadır. Kent merkezi ve civarındaki yerleşim yerlerinin yaklaşık yüzde 15'i fosseptik kullanmaktadır. Düzce kent merkezinin kanalizasyon şebekesi depremlerden sonra hasar görmesine rağmen yapılan çalışmalarla işlevini sürdürmektedir. Düzce Merkez ilçedeki biyolojik atık su arıtma tesisi ise 07.07.1993 tarihinde işletmeye açılmıştır. Kapasitesi 600 m3/saat, buna karşın atık suyun ortalama debisi günümüzde 800 m3/saattir . Atık su şehir şebekesinden cazibe ile tesise gelmekte; arıtmadan sonra Mamure köyü yakınında Küçük Melen deresine deşarj edilmektedir. Tesisin kurulu gücü 600 KW/saat, günlük ortalama elektrik tüketimi 24000 KW/saattır. Arıtma işleminden günde 3-5 ton arıtma çamuru, 16000 ton da arıtılmış atık su çıkmaktadır. Özellikle kalıcı konutlar da şebekeye bağlandıktan sonra tesis yetersiz hale gelmiştir. Düzce Belediyesi ile İller Bankası arasındaki görüşmeler devam etmekte olup, gerçek debi tespitinden sonra ilave tesis yapılması veya kalıcı konutlar bölgesine ayrı bir atıksu arıtma tesisi yapılması planlanmaktadır. Akçakoca İlçesinde İller Bankası tarafından yapılmış olan 46 km uzunluğunda kanalizasyon şebekesi mevcuttur. Yağmur suyundan ayrı çalışmaktadır. İlçedeki yerleşim yerinin yaklaşık yüzde 3-4'ünde kanalizasyon şebekesi bulunmamaktadır. Bu alanlarda fosseptik kullanılmaktadır. Merkez ilçe dışında atık su arıtma tesisi bulunan tek ilçe merkezi Akçakoca’dır. Tesis 07 Mart 2002 tarihinde hizmete girmiştir. Tesisin kapasitesi 120 lt/sn, kentin atık suyunun ortalama debisi ise 28 lt/sn’dir. Arıtılmış su Çarşı deresine deşarj 241 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU edilmektedir. Günlük çalışmada tesis 2 ton katı atık ve 2.400 ton da arıtılmış su üretmektedir. Günlük elektrik tüketimi ortalama 21.500 kW/ saattir. Biyolojik tipteki arıtma tesisinin işletme giderlerinin yüksek olması nedeniyle, yılda sadece turizm mevsiminde 6 ay çalıştırılması, kış aylarında ise çalıştırılmaması planlanmıştır Ancak yerleşim yerinin yüzde 15-20'sini oluşturan bölgenin atık suyu, arıtma tesisine verilememektedir. Cumayeri İlçesinde ilk kanalizasyon, 1981 yılında yapılmıştır. Yaklaşık 20 km. olan şebeke, ana arterlerde beton kanalizasyon şeklinde yapılmış ve doğrudan Büyük Melen Çayı'na deşarj edilmiştir. Daha sonraki dönemlerde şebekeye ilaveler yapılarak ana artere bağlanmıştır. Hiç bir arıtma yapılmamaktadır. Çilimli İlçesinde tekniğine uygun kanalizasyon şebekesi bulunmamaktadır. Şebeke, gereksinilen yerlere proje olmaksızın döşenmiştir. İlçedeki yerleşim yerinin yaklaşık % 10’luk bölümü de, bu şebekeye bağlı değildir. Bu bölümlerde fosseptik kullanılmaktadır. İlçenin arıtma sistemi de yoktur. Atık, yerleşim merkezine 1,5 km mesafedeki çökeltme havuzuna, daha sonra da 2 km mesafedeki eski Melen yatağına deşarj edilmektedir. Gölyaka İlçesinde projeli kanalizasyon şebekesi, 1997 yılında % 75 düzeyinde tamamlanmıştır. Şebekenin geri kalanı ile depremde hasar gören kısımlarında onarım çalışmaları tamamlanmıştır. Kanalizasyon şebekesinin uzunluğu toplam 28 km’dir. Kot farkı nedeniyle şebekeye bağlı olmayan yerler de mevcuttur. Şehir içinde bir mahallede kanalizasyon hattı bulunmamaktadır. Burada fosseptik kullanılmaktadır. Atık su arıtması bulunmamaktadır. Atık, dinlendirme havuzundan sonra yerleşim alanına 2,5 km uzaklıktaki Büyük Melen Çayı'na deşarj edilmektedir. Gümüşova İlçesinde kanalizasyon şebekesi, belediye imkanları ile projesiz yapılmıştır. 1996 yılında hazırlanan kanalizasyon projesine ise bu tarihten sonra kısmen uyulabilmiştir. Kanalizasyon şebeke uzunluğu 1.500 metre’dir. Yerleşmenin bazı bölgelerinde fosseptik kullanılmaktadır. Fosseptik kullanımı yaklaşık yüzde 2-3 düzeyindedir. Kanalizasyon arıtma tesisi bulunmayan Gümüşova’da atık su, yerleşim yerine 100m. uzaktan geçen dereye deşarj edilmektedir. Kaynaşlı ilçesinde kanalizasyon şebekesi yapılmasına 2003 yılı Ekim ayında başlanmıştır. %20 si tamamlanmıştır. Çalışmalara devam edilmektedir. Yığılca ilçesinde 1960'dan bu yana kullanılan ve yağmur suyu ile kanalizasyonu toplayan yaklaşık 7.5 km. uzunluğunda tek bir sistem bulunmaktadır. Mevcut yapısı ihtiyaca cevap vermekten uzaktır. Arıtma sistemi yoktur. Atık, Melen Çayı'na ve Ahmetçiler Deresi'ne deşarj edilmektedir. Boğaziçi Beldesi’nde çalışır durumdaki toplam kanalizasyon ağı uzunluğu 9 km, Konuralp’te 23 km’dir. Beyköy’de ise kanalizasyon şebekesi yoktur. Düzce ilindeki köylerin yüzde 5’i, kanalizasyon altyapısına sahiptir. Merkez ilçe köylerinin beşinde (yüzde 4) kanalizasyon şebekesi mevcuttur. Akçakoca'da beş köy (yüzde 12), Cumayeri' nde iki köy (yüzde 10), Kaynaşlı' da bir köy (yüzde 5), Yığılca'da iki köy (yüzde 5) olmak üzere toplam 15 köyün kanalizasyon sistemi mevcuttur. 242 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Merkez ilçede yağmur suyu ve kanalizasyon ayrı sistemde toplanmaktadır. Yağmur suyu şebekesi kentin ana eksenlerinde oluşturulmuştur. Şebeke, 35 km’si kent merkezinde, 100 km’si kalıcı konutlarda olmak üzere toplam 135 km’dir. Akçakoca’da çalışır durumdaki yağmur suyu drenaj ağının toplam uzunluğu 9 km.dir. yağmur suyu ve kanalizasyon ayrı sistemle çalışmaktadır. Akçakoca, Gümüşova, Gölyaka ilçelerinde de yağmur suyu ve kanalizasyon aynı sistemle çalışmaktadır. Herhangi bir sorun yaşanmamaktadır. Cumayeri ve Yığılca ilçesinde yağmur suyu ve kanalizasyon aynı sistemde toplanmakta ve zaman zaman şebekede kapanmalara yol açmaktadır. Kaynaşlı İlçesinde yağmur suyu ayrı sistemde toplanmaktadır Çilimli İlçesinde tekniğe uygun kanalizasyon şebekesi bulunmamaktadır. L.1.3. Yeşil Alanlar Parklar ve dinlenme alanları aktif ve pasif rekreasyon alanları olarak kentin en önemli açık ve yeşil alanlarını oluşturmaktadır. Tablo L.2. Düzce Belediyesi Park ve Bahçeler Müdürlüğü tarafından tanzim edilen park ve bahçeler (2004 yılı sonu itibarı ile) Sıra No 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 1 2 3 4 Park Adı Düzce Merkez Aziziye Parkı Çamlı evler parkı Hamidiye Parkı Çay Mah Parkı Karaca Mah. Parkı Küçük Su Parkı İnönü Parkı Anır Park Avni Akyol Parkı Uzun Mustafa Parkı Konak Parkı Doğu Çık. Parkı Celaleddin Özdal Parkı Fettah Tüt. Parkı M. Meydan Parkı Ağa Köyü Mah. Parkı 1 Ağa Köyü Mah. Parkı 2 Kalıcı Konutlar Mevkii Çamlıevler Mah. Çamlıevler Mah. Parkı Çamlıevler Mah. Parkı Bahçelievler Mah. Bahçelievler Mah. Parkı Bahçelievler Mah. Parkı Güzel Bahçe Mah. Güzel Bahçe Mah. Parkı Güzel Bahçe Mah. Parkı Yeşil Tepe Mah. Yeşil Tepe Mah. Parkı 243 Kullanım Şekli M2 çocuk parkı çocuk parkı çocuk parkı çocuk parkı çocuk parkı Yeşil alan Yeşil alan Yeşil alan Yeşil alan Çocuk parkı Yeşil alan Çocuk parkı Yeşil alan Çocuk parkı Çocuk parkı Çocuk parkı Çocuk parkı 4050 1425 1806 900 1389 9005 6694 8135 5331 1200 4990 666 3093 3956 2000 398 760 Yeşil alan Çocuk parkı 166721 4185 Yeşil alan Çocuk parkı 202308 4132 Yeşil alan Çocuk parkı 23173 8340 Yeşil alan 58476 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 5 Yeşil Tepe Mah. Parkı Esen Tepe Mah. Esen Tepe Mah. Parkı Esen Tepe Mah. Parkı ÇEVRE DURUM RAPORU Çocuk parkı 9704 Yeşil alan Çocuk parkı Toplam 33672 4174 570683 Kaynak : Düzce Belediyesi, 2004 Düzce İli, İstanbul ve Ankara metropollerinin ortasındaki ova üzerinde kurulan bir yerleşim olması nedeniyle hızlı kentsel gelişmelerle düzenli bir kent görünümünden uzaklaşan Düzce Kentinin, açık ve yeşil alanlarının sorunları ve alınması gereken önlemlerin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Kentin nüfus artışı ve yapılaşma yoğunluğu karşısında açık ve yeşil alanlar yönünde yetersizlikler ortaya çıkmaktadır. Eski dönemlerde kırsal özellikler taşıması nedeniyle “Yeşil Düzce” diye anılırken, kent içerisinde yapıların kent yüksekliklerinin vb. gibi halkın rekreasyonel gereksinimlerini karşılayarak sağlıklı yaşamalarını sağlayacak, kentin fiziksel yapısını düzenleyecek alanların azalması yada artırılması için uygulamaların yetersizliği, bu özelliğin giderek yitirilmesine neden olmaktadır. Bu çalışmada, mevcut ve potansiyel açık ve yeşil alanlar sorunları ile birlikte belirlenmiştir. Kent bütünü içerisinde getirilebilecek çözümler için bazı öneriler verilmeye çalışılmıştır. Bu konuların ortaya çıkarılmasında halkın görüşlerinde de yararlanmak üzere bir anket yapılmıştır. Anket sonuçları da kentte bu alanlar yönünden yetersizlik bulunduğunu göstermektedir. Düzce kenti belediye sınırları içerisinde topluma açık sosyal yeşil alan olarak 8 adet park ve dinlenme alanı, 8 adet çocuk bahçesi, 1 adet stadyum ve kapalı spor salonu, 2 adet futbol sahası, 2 adet basketbol sahası bulunmaktadır. Bunların çoğunun ve diğer açık ve yeşil alanların çeşitli sorunlar nedeniyle yeterli kullanım olanağı sağlamadıkları görülmektedir. Sonuç olarak, kentlerde aktif ve pasif olarak fonksiyonları bulunan açık ve yeşil alanları m2 olarak miktarları, mahallelere dengeli dağılımları, her birinin kendi içerisindeki fonksiyonunu sağlayacak şekilde planlanmaları konusunda geliştirilecek ve imar planı ile uygulanacak bir kent planlamasının Düzce kenti için de önem taşıdığı vurgulanarak, kentte bir açık ve yeşil alan sistemi oluşturulmasına yönelik çalışmalar yapılması önerilmiştir. L.1.4. Elektrik İletim Hatları Düzce il sınırları içerisinden geçmekte olan enerji iletim hatları aşağıdaki gibidir. 380 kV OSMANCA-ADA-II DGKCS-HABİBLER E.İ HATTI Toplam Uzunluk : 228 km İletken Cinsi : 3x954 MCM Devre Sayısı :1 ÜSKÜBÜ Hat Bakım Ekip Şefliği Bakım Sınır :DN:1-170 arası 62.910 km 380 kV OSMANCA-KURŞUNLU E.İ HATTI Toplam Uzunluk : 200,218 km İletken Cinsi : 3x954 MCM Devre Sayısı :1 ÜSKÜBÜ Hat Bakım Ekip Şefliği Bakım Sınır :DN:544-441 arası 41,405 km 380 kV OSMANCA- SİNCAN E.İ HATTI Toplam Uzunluk : 174.340 km İletken Cinsi : 3x954 MCM Devre Sayısı :1 244 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU ÜSKÜBÜ Hat Bakım Ekip Şefliği Bakım Sınır :DN: 455-351 arası 39,974 km 380 kV ADAPAZARI-II-EREĞLİ-II E.İ HATTI Toplam Uzunluk : 113,091 km İletken Cinsi : 2x954 MCM Devre Sayısı :1 ÜSKÜBÜ Hat Bakım Ekip Şefliği Bakım Sınır :DN :86-292 arası 85,751 km 380 kV (ADA-II-EREĞLİ) BRANŞMAN OSMANCA TM E.İ HATTI Toplam Uzunluk : 0.201 km İletken Cinsi : 2x954 MCM Devre Sayısı :2 ÜSKÜBÜ Hat Bakım Ekip Şefliği Bakım Sınır :DN: 1-2 arası 0.201 154 kV OSMANCA-HENDEK E.İ HATTI Toplam Uzunluk : 41.601 km İletken Cinsi : 3x954 MCM Devre Sayısı :1 ÜSKÜBÜ Hat Bakım Ekip Şefliği Bakım Sınır :DN: 1120-1229 arası 41,601 km 154 kV (OSMANCA-HENDEK) BRANŞMAN OSMANCA TM E.İ HATTI Toplam Uzunluk : 0.928 km İletken Cinsi : 477 MCM Devre Sayısı :2 ÜSKÜBÜ Hat Bakım Ekip Şefliği Bakım Sınır :DN: 1-2 arası 0.928 km 154 kV (OSMANCA-HENDEK) BRANŞMAN HENDEK TM E.İ HATTI Toplam Uzunluk : 0.171 km İletken Cinsi : 477 MCM Devre Sayısı :2 ÜSKÜBÜ Hat Bakım Ekip Şefliği Bakım Sınır :DN: 1-2 arası 0.171 km 154 kV OSMANCA-AKÇAKOCA E.İ HATTI Toplam Uzunluk : 16,578 km İletken Cinsi : 477 MCM Devre Sayısı :1 ÜSKÜBÜ Hat Bakım Ekip Şefliği Bakım Sınır :DN:1120-1083 arası 16,578 km 154 kV (OSMANCA-EREĞLİ ) BRANŞMAN AKÇAKOCA TM E.İ HATTI Toplam Uzunluk : 5.310 km İletken Cinsi : 477 MCM Devre Sayısı :2 ÜSKÜBÜ Hat Bakım Ekip Şefliği Bakım Sınır :DN: 1-15 arası 5.310 km 154 kV AKÇAKOCA-EREĞLİ E.İ HATTI Toplam Uzunluk : 29.137 km İletken Cinsi : 477 MCM Devre Sayısı :1 ÜSKÜBÜ Hat Bakım Ekip Şefliği Bakım Sınır :DN 1083-1019 arası 29.137 km 154 kV OSMANCA-KAYNAŞLI E.İ HATTI Toplam Uzunluk : 21.831 km İletken Cinsi : 477 MCM Devre Sayısı :1 ÜSKÜBÜ Hat Bakım Ekip Şefliği Bakım Sınır :DN:1-66 arası 21.831 km 154 kV (OSMANCA-KAYNAŞLI) BRANŞMAN KAYNAŞLI TM.İ HATTI Toplam Uzunluk : 0.124 km İletken Cinsi : 477 MCM Devre Sayısı :2 ÜSKÜBÜ Hat Bakım Ekip Şefliği Bakım Sınır :DN: 1-2 arası 0.124 km 154 kV OSMANCA-KARASU E.İ HATTI Toplam Uzunluk : 43.070 km İletken Cinsi : 477 MCM Devre Sayısı :1 ÜSKÜBÜ Hat Bakım Ekip Şefliği Bakım Sınır :DN:1-118 arası 43.070 km KISALTMALAR: E.İ.H. :Enerji İletim Hattı TM :Trafo Merkezi DGKÇS :Doğalgaz Kombine Çevrim Santrali 245 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ SKM DN KV KWh MW ÇEVRE DURUM RAPORU :Seri Kapasitör Merkezi :Direk No : Kilovolt (1000 Volt) : Kilovatsaat :Megavat (1000 Kilovolt) E.İ. Hatların tamamı havai hattır. Yer altı kablosu ile çıkış yapan iletim hattı yoktur. L.1.5. Doğalgaz Boru Hatları Düzce-Ereğli- Gülüç-Kaynaşlı-Konuralp ve Alaplı’yı içine alan bölgeye kısa adı DERGAZ olan Düzce-Ereğli Doğalgaz Dağıtım A.Ş. ile anlaşma yapılmıştır. Altyapı için Asken firmasına ihale edilmiştir. 2005 yılı başlarında kazma vurularak çalışmalar başlayacaktır. Belediyeler açısından herhangi bir sermaye koyma şartı olmaksızın, yasa gereği doğalgaz şirketlerine %10’luk hisse ile ortak olma hakkı tanındığı için Düzce Belediyesi olarak kısa adı DERGAZ olan Düzce-Ereğli Doğalgaz Dağıtım A.Ş.’ne YEYPAŞ Doğalgaz şirketiyle ortak olunmuştur. İlk 6 ile 8 ay arası hazırlık çalışmalarının yapılması planlanmaktadır. 18 aylık pilot bölge uygulamasına geçilecek ve 5. yılın sonunda tüm abonelere doğalgaz dağıtımının gerçekleştirilmesi planlanmaktadır. L.2. Ulaşım Düzce İli Kara ulaşımında önemli bir yere sahip olmasına rağmen Deniz, Hava Ulaşımı bakımından istenilen standart da değildir. İlde diğer ulaşım imkanlarına kıyasla Karayolları daha yoğun olarak kullanılmaktadır. L.2.1. Karayolları L.2.1.1. Karayolları Genel Düzce İli’nde Karayolları 4. Bölge Müdürlüğüne bağlı 41. Şube Şefliği hizmet vermektedir. Bolu 41. Şube Şefliği’ne bağlı Düzce ve Akçakoca Bakımevleri bulunmaktadır. Kaynaşlı Otoyol İşletme Şefliği, Karayolları 4. Bölge Müdürlüğü’ne bağlı olarak görev yapmaktadır. Düzce’nin asıl ulaşım ağı karayollarından oluşmaktadır. İstanbul’u Anadolu’ya ve Avrupa’yı Asya’ya bağlayan D-100 karayolu ile TEM Otoyolu Düzce’den geçmektedir. Bu yollar üzerinde Düzce’den İstanbul’a 2, Ankara’ya ise 3 saatte ulaşılabilmektedir. Düzce ilinin karayolları ağı hakkındaki rakamsal bilgiler Tablo L.3’de yer almaktadır. Buna göre İl’de toplam 40 km otoyol, 114 km Devlet yolu, 60 km İl yolu, 1652 km de köy yolu bulunmaktadır. 246 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Şekil L.1. Düzce İli Ulasım Haritası Tablo L.3. İl’deki Karayolları Durumu -km Satıh cinsi Beton asfalt Satıh kaplama Stabilize Toplam Toplama oranı(%) Devlet yolu 59 55 114 53 İl yolu 53 7 60 28 Otoyol 40* 40 19 Toplam 99 108 7 214 100 Toplama oranı (%) 46,26 50,46 3,27 100 Kaynak: Karayolları 41. Şube Şefliği, 2004; Kaynaşlı Otoyol Bakım Şefliği, 2004. * Otoyulun tamamlanarak ulaşıma açılmamış olan 26 km’lik kısmının yaklaşık 10 km’si Düzce sınırları içinde kalmaktadır. Otoyolların 3,750 km bağlantısı bulunmaktadır. • Toplam 1652 km’lik köy yolları ağının 662 km’si asfalt, 948 km’si stabilize, 33 km’si de tesfiye yoldur. Komşu İl olan Bolu’daki 151 km. uzunluğundaki oto yolun Bolu Dağı mevkiindeki 21 km.‘lik kesim içerisinde 3261 km.’lik 2 adet tüplü tünelin sol tüpünde İstanbul – Düzce istikametinden 1307 m. Bolu tarafından 707m. olmak üzere toplam 2017 m., sağ tüpün İstanbul – Düzce tarafından 1312 m., Bolu tarafından ise 512 m. olmak üzere ise toplam 1824 m. kazı çalışması yapılmış olup Viyadük bulunan kesimlerin 2000 yılında tamamlanması beklenirken bölgede üst üste yaşanan deprem nedeniyle çalışmalar askıya alınmıştır. Düzce ilinde de yük ve yolcu taşımacılığının tamamı karayolu ile yapılmaktadır. Düzce ili yol ağına ilişkin bilgiler aşağıda sunulmaktadır. 247 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo II.6-1’de otoyol, karayolları, köy yolları ve orman yolları için kamulaştırılan ve kullanılan arazi büyüklüklerini ve bunların Düzce ovasında tarım toprakları üzerindeki kısmını içermektedir. Buna göre köy ve orman yolları ile planlanmış hava alanı dahil kullanılan (ve kullanılacak olan) toplam alan 37.039,5 ha.; bunun Düzce ovasında tarım toprakları üzerindeki kısmı ise 1.001,8 ha.dır. Tablo L.4. Düzce İlinde Karayolları Ağı İçin Kullanılan Arazilerin Büyüklüğü UzunlukxEn (m) 40.250x100 3.750x80 114.000x40 60.000x30 1.652.000x11 1.950.000x5 Kullanılan alan (m2) 4.025.000 300.000 4.560.000 1.800.000 18.172.000 9.750.000 525.000 Toplam 370.395.000 Kaynak: Karayolları Bolu 41. Şube Şefliği, 2004 Yol Otoyollar Otoyol bağlantıları Devlet yolları İl yolları Köy yolları Orman yolları Hava alanı (planlanmış) Düzce ovasındaki kısım (mxm) 24.000x100 3.750x80 45.000x40 15.000x30 413.000x11 - Ovada kullanılan arazi (m2) 2.400.000 300.000 1.800.000 450.000 4.543.000 525.000 10.018.000 Düzce İli’nde 114 km.lik devlet yolunun 59 km.si beton asfalt, 55 km.si sathi kaplamadır. İl yolunun toplam uzunluğu 60 km.dir. Otoyolun toplam uzunluğu ise 29 km.dir. İl’de stabilize yol bulunmamaktadır. Tablo L.5. Düzce İlinde Türlerine ve Satıh Cinslerine Göre Yollar Satıh Cinsi Devlet Yolu (km) Beton Asfalt 59 Sathi Kaplama Stabilize 55 TOPLAM 114 İl Yolu (km) 60 - 60 56 30 Toplamdaki Payı (%) Kaynak: Karayolları 41. Şube Şefliği , 2004 Oto Yol (km) TOPLAM Toplamdaki Payı ( %) 29 88 43,35 - 115 56,65 - - - 29 203 100,00 14 100 655-01 kontrol kesim no.lu Akçakoca-Ereğli yol ayrımı-Düzce yolu, devlet yolu standardında olup 33 km.dir. 25 km.si sathi kaplama olan bu yolun, beton asfalt yol haline getirilme çalışmaları devam etmektedir. Yolun çeşitli mevkilerinde bulunan heyelan ve zemin ıslah çalışmaları yapılmakta, tırmanma kesimleri de genişletilmektedir. Yolun tamamı banketli olacak şekilde planlanan çalışmaların 2003 yılı sonunda bitirilmesi hedeflenmiştir. Düzce-Gümüşova ve Kaynaşlı-Düzce yolunun duble yol haline getirilmesi ise proje aşamasındadır. Düzce-Yığılca yolunun genişletilmesi programa alınmış olmasına karşın ödeneksizlik nedeniyle yapılamamaktadır. 100-11 kontrol kesim no.lu Sakarya-Düzce il sınırı ve Düzce-Bolu il sınırı devlet yolu standardında olup, 48 km.dir. ve tümü beton asfalttır. 248 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 010-05 kontrol kesim no.lu Sakarya-Düzce il sınırı ve Düzce-Zonguldak il sınırı, devlet yolu standardında olup, 33 km.dir ve 24 km.si sathi kaplama, 9 km.si de beton asfalttır. 81-01 kontrol kesim no.lu Düzce-Yığılca-Zonguldak il sınırı, il yolu standardında olup 35 km.dir ve sathi kaplamadır. 81-50 kontrol kesim no.lu Hendek-Düzce (100-11) devlet yolu ayrımı ile Gölyaka arası, il yolu standardında olup, 10 km.dir ve sathi kaplamadır. 81-75 kontrol kesim no.lu Hendek-Düzce (100-11) devlet yolu ayrımı ile Çilimli arası, il yolu standardında olup, 5 km.dir ve sathi kaplamadır. 81-76 kontrol kesim no.lu Hendek-Düzce (100-11) devlet yolu ayrımı ile Cumayeri arası, il yolu standardında olup, 3 km.dir ve sathi kaplamadır. Düzce İlinin bazı illere olan uzaklığı Düzce – İstanbul 216 km. Düzce – Adapazarı 69 km. Düzce – Bolu 46 km. Düzce – Ankara 236 km. Düzce – Kocaeli 106 km. Düzce’den ilçelere, beldelere ve üniversite kampüsüne taşınan yolcu toplamı yılda 2.578.360 kişi olarak hesaplanmıştır. İl’de öğrencilerin taşımacılığa olan talebi, diğer yolculara göre daha yüksektir. L.2.1.2. Ulaşım Planlaması Kentte ulaşım karayolu ile sağlanmaktadır. Ankara- İstanbul karayolu kentin gelişimine yön veren en önemli unsur olmuştur. Halihazır durumda eski karayolu aksı olan İstanbul Caddesi üzerinde kent merkezinin yer aldığı doğu-batı yönünde uzanan ve D-100 karayoluna bağlanan ana arterdir. Eski İstanbul yolunun kent içi yol olarak kalmasından sonra yapılan D-100 karayolu da artık kentin içinden geçmekte olan bir ana arter hüviyetindedir. D-100 karayolu kenti güney ve kuzey olmak üzere ikiye bölmektedir. Güneyde ağırlıklı nüfus, işyerleri ve resmi kurumlar güneyde yer almaktadır. Kuzeyde ise Akçakoca yolu boyunca gerek konut gerekse işyerleri açısından gittikçe artan bir gelişme ve talep gözlenmektedir. Bu nedenlerle D-100 Karayolu ile Akçakoca karayolu kent içi geçişleri şehirler arası trafiğe hizmet etmekle birlikte kent içi ulaşımında kullanılan ana arterler niteliğindedir. Kent içi ulaşımında bir başka önemli arter ise D-100 karayoluna paralel uzanan kent merkezinin üzerinde bulunduğu Eski İstanbul Caddesidir. Doğu batı yönünde uzanan bu caddeyi D-100 karayoluna kuzey-güney istikametinde bağlayan 3 önemli aks bulunmaktadır. Bunlar Nezih Tütüncüoğlu, Atatürk, Kuyumcuzade Bulvarlarıdır. Bu bulvarlar Kervan, Çoban, Öztürkler, Hal Kavşakları ile D-100 karayoluna bağlanmaktadır. Güneydeki yerleşimleri kent merkezine bağlayan Aydınpınar Caddesi ve Beyköy Caddeleri de kentin önemli ulaşım bağlantılarıdır. İlde yolcu taşımasında 2004 yılı sonu itibarı ile 594 adet ticari taksi, 658 adet ticari minübüs ve 931 adet otobüs kullanılmaktadır. İl merkezinde 7 adet ilçeye ve 3 adet beldeye en az yarım saatte bir olmak üzere minübüs ve otobüs çalışmaktadır. İlde ulaşım sorunu bulunmamaktadır. 249 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU İl genelinde ana ve ara caddelerin dar olması ve araç sayısının fazla olması nedeniyle araçlar yavaş hareket etmektedirler. Buda araçların ortama bıraktığı egzoz emisyonlarını artırmaktadır. İl genelinde trafik akışı düzenlenmiş, şehir içinde tek yön uygulamasına geçilmiştir. Yapılan düzenlemelerle şehir içindeki sıkışıklık azaltılmıştır. Ayrıca park yerlerinin düzenlenmesi, şehir içinde gelişigüzel yerlere park yaptırılmaması çevrenin güzel görünmesi açısından etkili olmuştur. L.2.1.3. Toplu Taşım Sistemleri İl merkezine ve bağlı köy ve ilçe yerleşim alanlarına günlük olarak yük ve yolcu taşıma otobüs, minibüs,kamyon araçları ile sürdürülmektedir. Şehir içi ulaşımında belediye otobüslerince ve özel halk otobüslerince toplu taşıma yapılmaktadır. Düzce Belediyesi otobüslerinin çalıştığı hatlar; 1- Dereli Köyü- Pazaryeri Hattı 2- Soğancı-Pazaryeri Hattı 3- Şıralık Köyü-Pazaryeri Hattı 4- Ağa Köyü- Çay Mah.- Mergiç- Pazaryeri Hattı 5- Mergiç- Azmimilli- Darıcı Köyü Hattı Bu hatlarda 9 adet Belediye Otobüsü çalışmaktadır. Yıllık akaryakıt tüketimi yaklaşık 380.000 litre motorindir. Özel Halk otobüslerinin rotasyona tabi çalıştığı hatlar; 1- Demetevler- Çamlıevler Hattı 2- Bahçelievler-Pazaryeri Hattı 3- Güzelbahçe- Pazaryeri Hattı 4- Esentepe- Pazaryeri Hattı 5-Yeşiltepe- Pazaryeri Hattı 6- Sarayyeri- Körpeşler- Pazaryeri Hattı 7- Beyciler-Karaca- Pazaryeri Hattı 8- Çamköy- Hamidiye-Pazaryeri Hattı Bu hatlarda 25 adet Özel Halk Otobüsü çalışmaktadır. Yıllık akaryakıt tüketimi yaklaşık 978.000 litre motorindir. L.2.1.4. Kent İçi Yollar Kent içi yolların tamamı son yaşanan depremden büyük zarar görmüştür.. Kent içi yollar, deprem enkazının kaldırılma çalışmaları ve geçici barınma yerlerinin yapımı sırasında oldukça bozulmuştur. Bu duruma, su, kanalizasyon gibi altyapı yapım ya da onarımı etki etmiş, sonuçta kent içindeki bir çok yol, önemli ölçüde bozulmuştur. Kent içi ulaşımında otomobil kullanımı yaygındır. Sürücüler, gidebilecekleri son noktaya kadar otomobili tercih etmektedir. Otomobilin bu boyutta kullanılması, kentin otopark sorununu daha da ağırlaştırmaktadır. Taksi kullanımı otomobil kullanımı kadar yaygın değildir. 250 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Düzce İli 2001 yılı Revizyon ve İlave İmar Planı 2953 Hektarlık alanı kapsamaktadır. Bunun içindeki yolların miktarı ise 780 Hektardır. Yolların toplam alana oranı %26 civarındadır. İl genelinde ana ve ara caddelerin dar olması ve araç sayısının fazla olması nedeniyle araçlar yavaş hareket etmektedirler. Buda araçların ortama bıraktığı egzoz emisyonlarını artırmaktadır. İl genelinde trafik akışı 2004 yılı içerisinde tekrar düzenlenmiş, şehir içinde tek yön uygulamasına geçilmiştir. Yapılan düzenlemelerle şehir içindeki sıkışıklık azaltılmıştır. Ayrıca park yerlerinin düzenlenmesi, şehir içinde gelişigüzel yerlere park yaptırılmaması çevrenin güzel görünmesi açısından etkili olmuştur. L.2.1.5. Araç Sayıları İl merkezi ve ilçeleri genelindeki motorlu araç sayısı 2004 yılı itibariyle tablo şeklinde verilmiştir. Tablo L.6. Düzce İli Motorlu Araçlara Ait Bilgiler Düzce Merkez Akçakoca Normal Plakalı Gölyaka Normal Plakalı Düzce Genel Normal Plakalı Araç Araç Araç 9 1 0 10 Hususi 3372 85 6 3463 0 0 0 0 Toplam 3381 86 6 3473 Resmi 162 6 2 170 Hususi 14618 1718 67 16403 484 91 19 594 0 0 0 0 15264 1815 88 17167 Resmi 29 2 0 31 Hususi 967 53 7 1027 Ticari 602 49 7 658 Toplam 1598 104 14 1716 Resmi 104 13 0 117 Hususi 160 2 1 163 Ticari 854 69 8 931 1118 84 9 1211 Resmi 81 5 0 86 Hususi 4698 485 24 5207 26 0 1 27 Toplam 4805 490 25 5320 Resmi 153 17 0 170 Motosiklet Resmi Kamyonet Normal Plakalı Araç K ARAÇLAR Otomobil Ticari Taksi Ticari Otobüs Minibüs Toplam Toplam a Ticari Dolmuş 251 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ Traktör Hususi 93 54 2 149 Ticari 1755 94 3 1852 Toplam 2001 165 5 2171 Resmi 13 0 0 13 Hususi 6364 478 30 6872 0 0 0 0 6377 478 30 6885 Resmi 4 1 0 5 Hususi 6 0 0 6 Ticari 529 33 0 562 Toplam 539 34 0 573 Resmi 41 4 0 45 Hususi 10 0 0 10 Ticari 0 0 0 0 Toplam 51 4 0 55 Resmi 1 0 0 1 Hususi 5 0 0 5 Ticari 42 4 0 46 Toplam 48 4 0 52 Resmi 20 0 0 20 Hususi 139 38 0 177 2 0 0 2 161 38 0 199 35343 3302 177 38822 Ticari Toplam Taşıt Çekici Özel Amaçlı Tanker Arazi Taşıtı ÇEVRE DURUM RAPORU Ticari Toplam Genel Toplam Kaynak : Düzce İl Emniyet Müdürlüğü, 2004 L.2.2. Demiryolları Düzce ilinde tren yolu ve kent içi raylı sistem bulunmamaktadır. Arifiye-Karadeniz Ereğlisi arasında proje çalışmaları tamamlanmış olan demiryolu Düzce’den geçecektir. Düzce il merkezine halen en yakın tren istasyonu 67 km uzaklıktaki Adapazarı Arifiye istasyonudur. L.2.2.1. Kullanılan Raylı Sistemler İlimiz sınırları içerisinde kullanılan raylı sistemler bulunmamaktadır L.2.2.2. Taşımacılıkta Demiryolları İlimiz sınırları içerisinde taşımacılıkta kullanılan demiryolu hattı bulunmamaktadır L.2.3. Deniz, Göl, Nehir Taşımacılığı İlimiz sınırları içerisinde nehir – göl taşımacılığı yapılmamaktadır. Düzce denize kıyısı olan bir il olmakla birlikte, 30 km genişlikteki Akçakoca kıyısında büyük yolcu 252 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU vapurlarının yanaşacağı bir liman bulunmamaktadır. Karadeniz Ereğlisi’ndeki limana sahil yoluyla Akçakoca’nın uzaklığı 34 km, Düzce’nin uzaklığı ise 77 km’dir L.2.3.1. Limanlar İlimize en yakın liman Akçakoca ilçesinde bulunmakta olup, bu liman küçük çapta olup balıkçı barınağı olarak kullanılmaktadır. L.2.3.2. Taşımacılık İlimiz Akçakoca İlçesinden Karadenize kıyı olmasına rağmen, liman olmadığından dolayı gemi taşımacılığı yapılmamaktadır. L.2.4. Havayolları Düzce İlinde hava alanı bulunmamaktadır. Düzce’de hava ulaşımı da yoktur. Merkez Gümüşpınar köyü sınırları içinde 525 dönümlük orman sahasına Stol tipi, yani kısa mesafelerde iniş ve kalkış yapabilen uçaklara uygun, bir havaalanı inşa edilmesi için etüdler yapılmaktadır. Halen Düzce’ye en yakın havaalanı İstanbul Anadolu yakasındaki Sabiha Gökçen (Kurtköy) havaalanıdır ve Düzce’ye uzaklığı 210 km’dir L.3. Haberleşme İl genelinde yer altından geçirilen telefon hattı 591.954 km’dir. Yer üstünden geçirilen telefon hattı ise 947.126 Km’dir. Telefon hatlarının % 62.5’i yer altından geçirilmiştir. L.4. İlin Plan Durumu İlimize ait Çevre Düzeni Planı hazırlanması çalışmalarına özel bir firma tarafından 23.10.2003 tarihinde başlanılmıştır. Bu çalışmalara başlamadan önce Akçakoca İlçesinin Çevre Düzeni Planı vardı. Proje kapsamında 4 (dört) adet Planının hazırlanması hedeflenmiştir. Bunlar; 1-Düzce İli 1/100.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı 2-Düzce Merkez ve yakın çevresi 1/25.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı 3-Akçakoca İlçesi 1/25.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı Revizyonu 4-Yığılca ilçesi 1/25.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı Bakanlığımız 09.04.2004 tarihinde Araştırma Raporu Aşamasını, 08 Temmuz 2004 tarihinde ise Seçenek Geliştirme Raporu Aşamasını onaylamıştır. Bu aşamalardan sonra hazırlanan taslak planların nihai hali 26.01.2005 tarih ve 157 sayılı yazımız ile Bakanlığımız Çevresel Etki Değerlendirmesi ve Planlama Genel Müdürlüğü’ne onay için sunulmuştur. Hazırlanan planlardan Düzce Merkez ve yakın çevresi 1/25.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı Merkez Belediyesi, Kaynaşlı, Çilimli, Cumayeri, Gölyaka ve Gümüşova İlçeleri ile Konuralp, Beyköy ve Boğaziçi Beldesi Belediyelerini kapsamaktadır. İlimizde İl Gelişim Planı hazırlanmış ve 2004 yılı içerisinde DPT tarafından onaylanmıştır. 253 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU L.5. İldeki Baz İstasyonları Sayısı Tablo L.7. Düzce İlinde kurulu olan Baz İstasyonları Sıra No Firma Adı 1 TELSİM 2 TELSİM 3 Adresi İlçesi Site Kodu Geçici Sertifika Tarihi Merkez TELSİM Halil Üstüner İŞ Merkezi Spor Sokak , E. Bağdat Caddesi Aziziye Sokak ssk Hastanesi Girişi Karşısı Osmaniye Tuzcuoğlu Sokak No:36 4 TELSİM Boğaziçi Köyü Merkez 5 TELSİM Uzun Mustafa Cad. No:22 Merkez 6 TELSİM Yeşil Mahalle TV Vericileri Yanı Çilimli 7 TELSİM Cumayeri 8 TELSİM Söğütpınar Mevkii Kule Resturant Yanı Üçköprü Köyü Kirazlık Mevkii 9 TELSİM TV Vericileri Yanı Yığılca 10 TELSİM Bolu Dağı İrfan Çakmak Tesisleri Kaynaşlı 11 TELSİM Merkez 21.01.2002 12 TELSİM Gölyaka 21.01.2002 13 TELSİM Kara Hacı Musa Mahallesi 1 Sokak No:6 İmamlar Mah. Yurt Cad. Kültürpark Karşısı Sarıçökek Köyü TV Vericileri Mevkii 14 TELSİM İnterstar Vericileri Tokuşlar Köyü Merkez 15 TURKCELL Belediye TV Vericileri Akçakoca 16 TURKCELL Dip Mah. Darıyeri Hasanbey Köyü Kaynaşlı 17 TURKCELL Merkez 18 TURKCELL 19 TURKCELL 20 TURKCELL 21 TURKCELL Doğanlı Mevkii Erciyas Boru Fab. Karşısı Kirazlı Köyü E-80 Karayolu Üzeri Cemalin Yeri Bolu Dağı Bakacak Köyü Eski Bağdat Cad. 1. Sokak No:48 Günlü Mah. Öneysan Fab. Arkası Koçyazı Köyü Mezarlığı Çakılönü Mevkii 22 TURKCELL TV Vericileri Yanı Yığılca 23 TURKCELL Aşağı Mah. Darıca Köyü Merkez 24 TURKCELL Taşlık Sokak 50/A Konuralp 25 TURKCELL Abant Kereste Yanı Nefis Süt Fab. yanı Merkez 26 TURKCELL Sağlık Sokak Sarıyer Mah. Kaynaşlı 27 TURKCELL Kültür Sok. İnönü Parkı Kültür Mah. Merkez 28 TURKCELL Küçük Ahmet Köyü No:5 Merkez 254 Merkez 21.01.2002 Akçakoca 21.01.2002 Merkez Kaynaşlı Kaynaşlı Merkez Merkez Gümüşova DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 29 TURKCELL Belediye Parkı Tören Alanı Çilimli 30 TURKCELL Avlıyan Yolu Üzeri Yenimahalle Cumayeri 31 TURKCELL Sema Petrol Üçköprü Köyü Mevkii Kaynaşlı 32 TURKCELL Mesan Otel Sapağı Edilli Köyü Akçakoca 33 TURKCELL Akçakoca 34 TURKCELL KDZ Ereğli Yolu Üzeri BP İst. Aypet Petrol yanı Ayazlı Mah. TV Vericileri Yazlık Mah. 35 TURKCELL Şehitler Tepesi Esmahanım Köyü Merkez 36 TURKCELL Yalı Mah. Karanfil Sokak No:16 Merkez 37 TURKCELL Yenimahalle Melenağzı Akçakoca 38 TURKCELL Su Deposu Bezirgan Köyü Melenağzı Akçakoca 39 TURKCELL Eğreltilik Mevkii Karaçalı Köyü Beyköy 40 TURKCELL Tepeköy Kestane Bayırı Çakıl İşletmesi Yanı Akçakoca 41 SHOW TV Çakırlarsude Merkez 42 CİNE 5 Çakırlarsude Merkez 43 TTAŞ TV İstasyonu Konuralp 44 TELSİM Küçükmehmetler Köyü Merkez 45 AMATÖR Seyfi Kefeli Belediye İşhanı No:21 Gümüşova 09.07.2002 46 AMATÖR Seyfi Kefeli Belediye İşhanı No:21 Gümüşova 09.07.2002 47 AMATÖR Seyfi Kefeli Belediye İşhanı No:21 Gümüşova 09.07.2002 48 AMATÖR Merkez 09.07.2002 49 AMATÖR Merkez 09.07.2002 50 TELSİM Merkez 12.07.2002 51 TELSİM Halil AYYILDIZ Sinirci Köyü Çakmanlar Mah No:25 Halil AYYILDIZ Sinirci Köyü Çakmanlar Mah No:25 Bolu Cad. Belediye Parklı Türk Telekom Parkı Yanı Posta İşletmesi 52 TURKCELL Merkez 3189 26.07.2002 53 TURKCELL Gölyaka 6181 26.07.2002 54 TELSİM Cedidiye Mah. Köprü Sok. Merkez İşhanı Cumhuriyet Cad. Şentürkler Petrol Ofisi Karşısı Melenağzı Köyü Akçakoca A3722 55 TELSİM Akçakoca A3729 56 İŞ-TİM (ARİA) Başkurt Çivi Fabrikası Yanı Ereğli Yolu Üzeri Abant Kereste Fabrikası Merkez IA0008 57 İŞ-TİM (ARİA) Köprüköyü Kaynaşlı IA0009 58 İŞ-TİM (ARİA) Darıyeri Hasanbey Köyü Kaynaşlı IA0010 59 TRT-1 Aktepe Mah. Üstü Konuralp 60 TRT-2 Aktepe Mah. Üstü Konuralp 255 Boğaziçi 06.03.2002 26.06.2002 3753 28.06.2002 Kaynaşlı DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 61 TRT-3 Aktepe Mah. Üstü Konuralp 62 TRT-4 Aktepe Mah. Üstü Konuralp 63 MARMARA FM Akçakoca 64 BEST FM Merkez 65 İŞ-TİM (ARİA) Belediye TV Vericileri Yığılca DÜ0031 04.09.2002 66 İŞ-TİM (ARİA) Merkez DÜ0036 04.09.2002 67 TURKCELL DEPREM Evleri Kanal Boyu Çevik Büfe Yanı Eski Bağdat Yolu Kuyumcu Hali Köyü 68 TÜRK TELEKOM 3. Bölge Düzce İl Telekom Müdürlüğü Merkez 69 TELSİM Bolu Cad. No:40/D Merkez A3755 01.10.2002 70 İŞ-TİM (ARİA) Kültür Mah. Spor Sok. No:40 Merkez DU00033 18.10.2002 71 İŞ-TİM (ARİA) Akçakoca DU00022 18.10.2002 72 Gümüşova 21.11.2002 73 GÜMÜŞOVA BELEDİYESİ DEĞİŞİM RADYO Osmaniye Mah. Doruk Sok. Tuzcuoğlu Mevkii Belediye Binası DEĞİŞİM RADYO KULESİ Akçakoca 04.04.2003 74 KARAYOLLARI Kaynaşlı 07.04.2003 75 KARAYOLLARI Merkez 07.07.2003 76 SİVİL SAVUNMA TCK 4. Bölge Müdürlüğü Otoyol Bak. İşletme Merkezi TCK 4. Bölge Müdürlüğü 41. Şube Düzce Bakımevi Sivil Savunma Müdürlüğü Merkez 02.05.2003 77 79 TEİAŞ 80 TELSİM Yığılca Sapağı Kalıcı Konutlar Yolu Tepecik Vali Konağı DSİ Düzce Sulamaları Şube Müdürlüğü DSİ Santral Odası K.B.A. Şebeke İşletme Grubu Md. Osmanca Trafo Merkezi Hacıaliler Köyü Merkez 78 RADYO TATLISES DSİ Merkez A3752 24.05.2003 81 AYCELL Kiremitocağı Mah. Köyiçi Mevkii Merkez DU2952D 24.05.2003 8/2 İŞ-TİM ARİA Akçakoca Yolu No:4 Merkez DU0035 11.06.2003 83 İŞ-TİM ARİA Eski İstanbul Yolu 1 nolu Sok. Merkez DU0032 11.06.2003 84 TURKCELL Merkez 11188 85 TURKCELL Merkez 3266 86 AYCELL Merkez DU2951 26.06.2003 87 AYCELL 1. Bağdat CDA. Yığılca Yolu Eski Okul Yanı Çamköy Fevzi Çakmak Mah. Hacı Hamdi Sok. No:4 İstanbul Cad. Şehit Piyade Er Tuncay Aydın Sok. No:1 Elmacık Köyü Gümüşova SA4633A 26.06.2003 88 AYCELL Doğanlı Köyü Karlas Yanı Merkez DU2959B 26.06.2003 89 AYCELL Merkez DU2955C 26.06.2003 90 AYCELL Cumhuriyet Mah. D-100 Karayolu Üzeri Doğan Petrol Şerefiye Mah. M.Fırat Sok. No:1 Merkez DU2953D 26.06.2003 91 AYCELL Merkez DU2964A 26.06.2003 92 AYCELL Yukarı Yahyalar Köyü Koca Mezarlık Altı Ayaz Mah. Sapak Mevkii Ereğli Karayolu Üzeri BP İst. Yanı Akçakoca DU2967A 26.06.2003 256 Merkez 12.09.2002 Merkez 06.05.2003 Konuralp 20.05.2003 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 93 AYCELL Şaziye Köyü Merkez DU2957A 26.06.2003 94 AYCELL Küçük Mehmet Köyü Merkez DU2958A 26.06.2003 95 AYCELL Üçköprü Köyü Kaynaşlı DU2960A 26.06.2003 96 AYCELL Darıyeri Hasanbey Köyü Kaynaşlı DU2961A 26.06.2003 97 99 AYCELL KGH. Düzce İl Müdürlüğü Mergiç Köyü Azmi Milli Mah. Gazhane Cda. Orçun Sok No:3 Kalıcı Konutlar Merkez 98 KÖY HİZMETLERİ İŞ-TİM ARİA 100 AYCELL 101 AYCELL 102 AYCELL 103 AYCELL 104 TEDAŞ 105 TEDAŞ 106 TEDAŞ 107 TEDAŞ 108 09.07.2003 Merkez DU0037 05.08.2003 Merkez DU2962A 09.09.2003 Merkez DU2954C 09.09.2003 Merkez DU2956A 09.09.2003 Merkez DU2950A 09.09.2003 Merkez DU2963 09.09.2003 ORMAN Uzunmustafa Mah. Kayışoğlu Sok. E-5 Kenarı Akçakoca Asfaltı Sancaklar Köyü No:397 Kültür Mah. İstasyon Cad. Aytuğ Apt. No:82 Kalıcı Konutları Yolu Vali Konağı TV Vericileri Yanı SEDAŞ Elektrik Dağıtım Müessese Müdürlüğü SEDAŞ Elektrik Dağıtım Müessese Müdürlüğü SEDAŞ Elektrik Dağıtım Müessese Müdürlüğü SEDAŞ Elektrik Dağıtım Müessese Müdürlüğü Orman İşletme Müdürlüğü 109 ORMAN 110 Akçakoca 15.09.2003 Yığılca 15.09.2003 Yığılca 15.09.2003 Kaynaşlı 15.09.2003 Merkez 20.10.2003 Orman İşletme Müdürlüğü Yığılca 20.10.2003 ORMAN Orman İşletme Müdürlüğü Akçakoca 20.10.2003 111 ORMAN Orman İşletme Müdürlüğü Gölyaka 20.10.2003 112 TELSİM Çilimli Sapağı Merkez 113 TV 8 Çakırlar Tepesi Su Deposu Yanı Merkez 17.06.2004 114 BURÇ FM Tokuşlar Köyü Vericiler Mevkii Merkez 06.10.2004 115 STV Tokuşlar Köyü Vericiler Mevkii Merkez 06.10.2004 116 KANAL D Tokuşlar Köyü Vericiler Mevkii Merkez 06.10.2004 117 CNN TURK Tokuşlar Köyü Vericiler Mevkii Merkez 06.10.2004 118 FLASH TV Tokuşlar Köyü Vericiler Mevkii Merkez 06.10.2004 119 TT&TİM Belediye TV Vericileri Yığılca DU 0017 12.10.2004 120 TT&TİM Çamlıtepe TV Vericileri Konuralp DU 0015 12.10.2004 121 TT&TİM Cumhuriyet Cad. No:15 PTT Binası Gümüşova DU 0027 12.10.2004 122 TT&TİM Çilimli PTT Müdürlüğü Çilimli DU 0019 12.10.2004 123 TT&TİM PTT Müdürlüğü Cumayeri DU 0011 12.10.2004 124 TT&TİM Osmaniye Mah. Tuzcuoğlu Sok. No: 17 Akçakoca DU 0022 12.10.2004 257 A3759 27.05.2004 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 125 TT&TİM Çay Mah. Demirci Sok. No:51 Merkez 126 SHOW TV Osmaniye Mah. Harmantepe Mevkii Akçakoca 13.10.2004 127 NTV Tokuşlar Köyü Vericiler Mevkii Merkez 18.10.2004 128 YENİ TV Tokuşlar Köyü Vericiler Mevkii Merkez 18.10.2004 129 TURKCELL Çakırlar Köyü Girişi Konuralp 23345 12.11.2004 130 TURKCELL Merkez 23351 12.11.2004 131 RADYO D İhsaniye Mah. E-5 Yolu Üzeri No:26Ahmetçiler Köyü Oltan Fındık Karşısı Tokuşlar Köyü Vericiler Mevkii Merkez 02.12.2004 132 ATV Tokuşlar Köyü Vericiler Mevkii Merkez 02.12.2004 133 KANAL 7 Tokuşlar Köyü Vericiler Mevkii Merkez 02.12.2004 134 TGRT TV Tokuşlar Köyü Vericiler Mevkii Merkez 02.12.2004 135 AVEA Cumhuriyet Cad. İmamlar Mah. Gölyaka DU 005 13.12.2004 136 AVEA Düzce Kalıcı Konutlar PTT Binası Merkez DU 2962 13.12.2004 137 AVEA Ereğli Yolu 2 km Eski BP İstasyonu Akçakoca DU 0021 13.12.2004 138 KRAL TV Tokuşlar Köyü Vericiler Mevkii Merkez 16.12.2004 139 STAR TV Tokuşlar Köyü Vericiler Mevkii Merkez 16.12.2004 140 SÜPER FM Tokuşlar Köyü Vericiler Mevkii Merkez 16.12.2004 141 TURKCELL Merkez 14345 20.12.2004 142 TELSİM Konuralp B3744 06.01.2005 143 TELSİM Düzce Sultaniye Köyü Otoban Yanı Merkezi Köklük Mevkii Konuralp Belediyesi Su Tesisleri Mesen Otel Sapağı Edilli Köyü Akçakoca A3753 06.01.2005 Kaynak : Telekonikasyon Kurumu Ankara Bölge Müdürlüğü, 2004 Kaynaklar: 1-Telekomünikasyon Kurumu Bölge Müdürlüğü-ANKARA, 2004 2-TEİAŞ (Türkiye Elektrik İletim A.Ş. )-ADAPAZARI, 2004 3-Bolu Karayolları 41. Şube Müdürlüğü, 2004 4-Düzce Belediye Başkanlığı, 2004 5-İl Emniyet Müdürlüğü-DÜZCE, 2004 6-Türk Telekom A.Ş.-DÜZCE, 2004 7-Düzce Şoförler ve Otomobilciler Odası, 2004 8-Düzce Minibüscüler Odası, 2004 9-Düzce Revizyon ve İlave İmar Planı Raporu, 2001 10-İl Gelişme Planı (Çevre ve Mekansal Gelişme Sektörü Raporu 2002) 11-Düzce İli Çevre Düzeni Planı Araştırma Raporu, 2004 258 DU 0043 12.10.2004 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU M. YERLEŞİM ALANLARI VE NÜFUS M. 1. Kentsel ve Kırsal Planlama M.1.1 Kentsel alanlar M.1.1.1 . Doğal Özelliklerin Kent Formuna Etkileri Düzce İli’nde de nüfusun büyük çoğunluğunu barındıran yerleşimler Düzce Ovası’nın gevşek zemini üzerinde kurulmuştur. Düzce Ova dışındaki yerleşimlerde, örneğin Akçakoca ve Yığılca ile dağlık kesimlerdeki köylerde, bazı dere içleri dışında, binaların zeminleri kayalıktır. Düzce Havzası jeolojik yapısı ve iklim özellikleri açısından ülkemizde sık sık doğal afete uğrayan bir bölgedir. Bölgede son yüzyılda afet nitelikli dört büyük deprem (1943, 1957, 1967, 1999) yaşanmış, en sonuncusu Mayıs 1998’de olmak üzere sık sık su baskınlarına uğramıştır. Ayrıca, havza çevresinde bazı alanlarda izlenen yoğun heyelanlar arazi kayıpları vb. zarara yol açmaktadır. Bölgenin doğal afetlerden bu denli etkilenmesinin temel nedeni yerleşme birimleri ile teknik altyapının, doğal afet süreçlerinin niteliği ve etki alanlarının değerlendirilmeden konuşlandırılmış olmasıyla ilgilidir. İl arazisinin dağlık kesimi İl toplam alanının % 86 sıdır. Bu oran çok yüksek bir orandır. Dar ve derin vadiler ve yüksek eğimli yamaçların oluşturduğu, engebeler fazladır. Deprem, heyelan, erozyon, sel ve taşkın gibi doğal olayların etkisiyle arazide olumsuz değişiklikler meydana gelmektedir.İnsan etkinlikleri ile ormanların azalmakta ve diğer yanlış arazi kullanımları sonucu heyelan, erozyon, sel ve taşkın riski artmaktadır. M.1.1.2. Kentsel Büyüme Deseni 1869 yılında Üskübü merkezli kentin merkezinin Düzce’ye nakledilmesi ile birlikte bugünkü Düzce oluşmaya başlamıştır. Pazar kenti olarak kurulan Düzce, Cumhuriyet döneminde işlek ve zengin bir ilçe haline gelmiştir. Tarım, ticaret ve endüstri yönünde bulunduğu konum itibarı ile gelişmelere açık olan Düzce, yine bu dönemde bayındırlık hizmetlerinin gelişmesiyle kentsel bir yapıya kavuşmuştur. Kentsel gelişme 1945 ve 1955 yılından sonra hız kazanmıştır. Önemli bir tarım merkezi olan kentin dönem itibarı ile tarım ürünlerinin Türkiye piyasasında iyi fiyat bulması ve destekleme alımları yine Türkiye genelinde yaşanan sanayileşme odağı ile sanayiye uygulanan teşvik önlemleri kentin kentsel gelişmesini artırmıştır. 1950 yılında yapılan yol istikamet planı kentin ilk imar planıdır. Kentin şimdiki mekan organizasyonu ve makro formunun oluşmasında karayolunun (D-100) eski ve bugünkü güzergahları buna bağlı olarak özel ve kamu yatırımlarının yer seçimleri etkenli olmuştur. Kent merkezide bu forma uygun olarak doğrusal bir yapıya sahiptir. Sanayii tesisleri de karayolu çevresinde yoğunlaşmıştır. 1967 yılına kadar kentte ahşap ya da tuğla yapı sisteminin çoğunlukla kullanıldığı kiremit beşik çatılı ve 1-3 katlı yapılar yoğunluktayken, günümüzde çok katlı betonarme yapılara hızla geçiş yapılmaktadır. Değişim geçiren kentte, 1800’lü yılların yapı örneklerinden günümüze kadar pek kalan olmamıştır. 17 Ağustos Marmara ve 12 Kasım 1999 259 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Düzce depremi Düzce kentinin ve imar gelişiminin dönüm noktası olmuştur. 3 Aralık 1999 tarihinde Düzce İlçesi “İl” statüsü kazanmıştır. Depremlerin ve il statüsü kazanılmasının üzerinden uzun sayılabilecek bir süre geçmiş olmasına rağmen binaların ve yolların hasarlı ve bakımsız kalması, kamu binalarının yapılamamış, sosyal ve kültürel yapıların ve şehir merkezlerinin imar edilememiş olması, kentleşmeye uygun altyapı ve sosyal çevrenin oluşturulamaması görüntü kirliliği yaratmakta ve kentleşme sürecini uzatmaktadır. Düzce İli, Batı Karadeniz Bölgesi’nin Batı ucunda, İstanbul Metropolü ile Adapazarı ve İzmit’te yoğunlaşmış sanayilerin, gelişme alanı olarak yer seçme eğilimi gösterdikleri, çok hızlı gelişen bir İl’dir. TEM Otoyolu ve D-100 Devlet Yolu; İl’i, zaman ve mesafe olarak, nüfus ve işgücü yoğun, ekonomik düzeyi, ülkeye oranla çok yüksek olan Doğu Marmara Bölgesi’ne çok yaklaştırmıştır. Tek ya da iki katlı bahçeli yapıların kat sayılarındaki artış, yapı malzemesi yenilemesi ya da yıkılarak betonarme binalara dönüştürülmeleri gibi nedenlerle kentteki arsalarda yoğunluk artışları gözlenmektedir. Kent, merkezden çevreye doğru kat yükselmeleri ile yoğunlaşmaktadır. M.1.1.3. Planlı Kentsel Gelişme Alanları 1950 yılında yapılan yol istikamet planı kentin ilk imar planıdır. Bu plan bir ulaşım planı niteliği taşıyan ulaşım aksaklıklarını gösterir bir plandır. İkinci imar planı iller Bankası tarafından onanarak 1963 yılında yürürlüğe girmiştir. 1978 yılında yeni imar planı çalışmaları başlatılmış ancak planlama çalışmaları bitirilememiş; 1/5000 ölçekli nazım imar planı çalışmaları 1980 yılında onanmış ve uygulama imar planları onanmamıştır. 1986 yılında imar planı yeniden gündeme gelmiş ve iki etap halinde hazırlanan plan 1987 yılında onaylanmıştır. 1. etabı kent merkezi olan bu planın Karaca deresi kuzeyindeki ve mücavir sahadaki alanları içeren 2. etap planları Tarım Orman Köy Hizmetleri tarafından tarım alanlarının imara açıldığı gerekçesi ile iptal edilmiş, söz konusu 2. etap planları revize edilmiştir.2001 yılına kadar bu plan uygulamada kalmıştır. 1984 yılında çıkan imar affı kanunu olarak bilinen, imar ve gecekondu mevzuatına aykırı yapılara uygulanacak bazı işlemler hakkında kanuna göre kentte imara aykırı olarak yapılaşmış özellikle kent merkezi Aziziye Mahallesi, Uzunmustafa Mah. ve Karacahacımusa Mahallesinde imar düzenlemeleri yapılmıştır. Planlardaki değişikliklere göz atıldığında 1978-1987 yılları arası planlarda sosyal donatı (yeşil alanlar, eğitim, sağlık, okul, dispanser, hastane, sağlık ocağı ve resmi kurumlar) alanı düzenlenmesi ilave konut alanı düzenlenmesi, yol açılması veya kaldırılması söz konusu iken 1987-2000 yılları arasındaki değişikliklerde plan tadilatı adı altında donatı alanları kaldırılması ve yol düzenlemeleri dikkat çekmektedir. 2001 yılında onaylanan revizyon planındaki değişikliklerde 1987 onaylı imar planındaki plan değişiklikleri ile paralellik gözlenmektedir. Ayrıca deprem sonrasında yolların genişlemesi ve açık alan oluşturma fikri hakimken bir süre sonra bu fikirler önemini kaybetmiş ve 2001-2004 yılı tadilat taleplerinin başını yol daraltılması, yol kaydırılması, yeşil alanı, okul alanı kaldırılması vb. açık kamusal alanlardaki plan tadilat talepleri ön plana çıkmıştır. 260 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 17 Ağustos Marmara ve 12 Kasım 1999 Düzce depremi Düzce kentinin ve imar gelişiminin dönüm noktası olmuştur. 3 Aralık 1999 tarihinde Düzce İlçesi “İl” statüsü kazanmıştır. Bayındırlık ve İskan Bakanlığınca yayımlanan 12297 sayılı genelge ile mevcut imar planının revizyonunun gerekliliği gündeme gelmiştir. Bununla birlikte 1987 onaylı İmar Planlarının ömrünü dolduruyor olması, planda öngörülen bağlantı ve çevre yolları, merkez donatı alanları ve resmi kurum alanları gibi önemli plan kararlarının, gerek finansman kaynaklarının sağlanamamış olması gerekse uygulamada gerekli organizasyonun sağlanamamış ve diğer teknik alt yapının gerçekleştirilmemiş olması, planların yeniden ele alınmasını gerekli kılmıştır. Bayındırlık ve İskan Bakanlığınca yayımlanan 12297 sayılı genelgeye göre imar planlarında jeolojik ve jeoteknik raporlar doğrultusunda gerekli değişiklik ve revizyonlar yapılmadan inşaat uygulamalarına geçilemeyeceği bildirilmiş, bunu takiben Düzce’de 12 Kasım Depremi yaşanmıştır. Bu depremlerde kentte ciddi zemin problemleri yaşanmış ve kentin fiziki dokusu adeta yok olmuştur. Deprem sonrası Tübitak, MTA ve Ankara Üniversitesince ortaklaşa hazırlanan 17 Ağustos 1999 depremi sonrası Düzce (Bolu) İlçesi alternatif yerleşim alanlarının jeolojik incelemesi yapılmıştır. Bu inceleme sonunda Düzce Kenti’nin mevcut zeminlerinin yerleşime uygun olmadığı belirtilmekte ve kentin kuzeydoğusundaki yamaçlar alternatif yerleşim alanları olarak gösterilmektedir. Bu kapsamda Bayındırlık ve İskan Bakanlığı bu alternatif yerleşim alanlarında ve yaklaşık 10.000 konutluk bir alan planlamış ve buraya 7500 adet konut yapılmıştır. Mevcut kent merkezinde ilgili merkezi idare tarafından planlama yapılmamıştır. Afet konutlarının planlandığı alan düzce Belediyesi ve mücavir sınırlarının dışında olup, 320 hektar civarındadır. Söz konusu plan Düzce mücavir alanlarının 29 Mart 2001 tarihinde Bayındırlık ve İskan Bakanlığınca onanarak genişlemesiyle Düzce mücavir sahaya dahil edilmiştir. Aynı tarihlerde Düzce Belediyesi harekete geçmiş kent merkezinde plan yenileme çalışmalarını başlatmıştır. Öncelikle kentin yerleşime uygunluk etütleri özel bir firmaya yaptırılmış ve 10/10/2000 tarihinde bu etüt Afet İşleri genel Müdürlüğünce onanmıştır. Bu etüde göre kent merkezini içine alan 245 hektarlık alan sakıncalı alan olarak ibare edilmiş ve bu alanın yerleşime kapatılması önerilmiştir. Yeni imar planlarına esas olan bu etütlere göre kent merkezinin yapılaşmaya kapatılması düşüncesi kentin geçmişinden bugüne gelen ticaret merkezi olma özelliğini yitirmesinin mümkün olmadığı düşüncesi ve çok büyük bir hinterlandının (çevre köy ve ilçe merkezlerine hizmet sunumu) olduğu, mevcut yapı stoku ve kentsel hareketler, gece-gündüz nüfus farkları, trafik yoğunluğu vs. dikkate alınarak söz konusu sakıncalı alanlarda yeniden detaylı bir etüt yapılmasını gerektirmiştir. Bu zemin etüdü Ankara Üniversitesi’ne yaptıılmıştır. Bu etüt sonucu bu alanları ÖA (Önlem alınarak yapı yapılabilecek) olarak ibare edilmiş ve bu etüt 27/03/2001 tarihinde Afet İşleri Genel Müdürlüğünce onanmıştır. Bu çalışmalar devam ederken diğer yandan imar planlarına altlık oluşturacak şekilde kentin bugünkü halihazır yapısını gösterir halihazır haritaları oluşturmak için Temmuz 2000 tariinde hava fotoğrafları çekilmiş ve bu haritalar henüz onaylanmadan İller Bankasından ön etüt çalışmalarında kullanılmak üzere alınmıştır. Halihazır haritalar 14/02/2001 tarihinde İller Bankası tarafından onaylanmıştır. 261 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Mevcut imar planına göre konut gelişme alanları Akçakoca ilçesinin her iki yanında yer alan bölgelerdir. Son yaşanan depremlerden sonra Nalbantoğlu ve Kazukoğlu Köyleri sınırlarında kalıcı konutlar tamamlanmıştır. Özellikle depremlerden sonra çevre köylerde konut ihtiyacının karşılanması kaçak yapılaşmanın yoğunlaşmasına neden olmaktadır. Düzce İli 1/100.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı, Düzce Merkez ve yakın çevresi 1/25.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı, Akçakoca İlçesi 1/25.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı Revizyonu, Yığılca ilçesi 1/25.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı hazırlanmış olup onaylanmak üzere Bakanlığımız Çevresel Etki Değerlendirmesi ve Planlama Genel Müdürlüğü’ne sunulmuştur. M.1.1.4. Kentsel Alanlarda Yoğunluk Bölgede yaşanan depremler, kentteki mevcut dokuyu özellikle yapı yoğunluğunun en fazla olduğu kent merkezi ve yakın çevresindeki yapılaşmada büyük tahribata yol açmıştır. Bu nedenle bu bölgelerin yoğunluğu büyük oranda azalmıştır. Depremin yarattığı etki jeolojik ve jeoteknik etüt sonuçları göz önüne alındığında düşük yoğunluklu bir yapılaşmanın olması gerektiği ortaya çıkmaktadır. Bu nedenle kentin tümünde binalarda 2 kat seviyesi ön görülmektedir. Düzce nüfusunun yarısı köylerde yaşamaktadır. Geri kalan yarısı da, yine birbirine yakın miktarlarda İl merkezi ve ilçe merkezlerinde yaşamaktadırlar. Yerleşim yerlerinde nüfusun dağılımı cinsiyete göre farklılık göstermemektedir. İl nüfusunun kent merkezinde yığılma eğiliminde olması nüfusun kır-kent dağılımının giderek bozulması riskini taşımaktadır. İlimiz Merkez ve ilçelerdeki nüfuslar her semt için ayrı ayrı aşağıda verilmiştir. Tablo M.1. İlimiz Merkez ve İlçelerdeki Semt Nüfusları Sıra İlçe Adı Mahallenin Adı 2000 Sayımına Göre No 1 Nüfusu Merkez Aziziye Mahallesi 7468 2 Azmimilli Mahallesi 4869 3 Beyciler Mahallesi 4753 4 Burhaniye Mahallesi 1152 5 Camikebir Mahallesi 1914 6 Cedidiye Mahallesi 1836 7 Cumhuriyet Mahallesi 1917 8 Çay Mahallesi 6539 9 Fatih Mahallesi 732 10 Fevzi Çakmak Mahallesi 4371 11 Hamidiye Mahallesi 4078 12 Karaca Mahallesi 3423 13 Karacahacımusa Mahallesi 498 262 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 14 Kiremit Ocağı Mahallesi 15 Körpeşler Mahallesi 1669 16 Kültür Mahallesi 2537 17 Nusrettin Mahallesi 2493 18 Şerefiye Mahallesi 1013 19 Uzunmustafa Mahallesi 2577 20 Yenimahalle 1206 Ayazlı Mahallesi 3095 2 Cumhuriyet Mahallesi 1104 3 Hacı Yusuflar Mahallesi 1879 4 Orhangazi Mahallesi 1193 5 Osmaniye Mahallesi 6040 6 Yalı Mahallesi 3428 7 Yeni Mahalle 1967 8 Yukarı Mahalle 1070 Çevrik Mahallesi 3990 2 Mehmet Akif Mahallesi 3765 3 Orta Mahalle 2387 4 Yeni Mahalle 911 5 Yaka Mahallesi 1663 Şerefiye Mahallesi 1199 2 Ulucami Mahallesi 8478 3 Yeşil Mahalle 1567 Açma Mahallesi 1267 2 Kültür Mahallesi 1774 3 İmamlar Mahallesi 3387 4 Fatih Mahallesi 815 5 Yeni Mahalle 907 6 Yeşil Mahalle 722 Yeni Mahalle 2038 2 Fatih Mahallesi 2504 3 Merkez Mahallesi 1189 4 Hacılar Mahallesi 458 5 Kültür Mahallesi 1647 6 Kışla Mahallesi 955 Merkez Mahallesi 2483 2 Sarıyer Mahallesi 776 3 Eskiköy Mahallesi 269 4 Kumluca Mahallesi 1258 5 Şimşir Mahallesi 939 6 Çele Mahallesi 489 7 Karaçalı Mahallesi 1790 1 1 1 1 1 1 Akçakoca Cumayeri Çilimli Gölyaka Gümüşova Kaynaşlı 1820 263 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 1 Yığılca ÇEVRE DURUM RAPORU Ahmetçiler Mahallesi 641 2 Atatürk Mahallesi 1071 3 M. Fevzi Çakmak Mah. 558 4 Orhangazi Mahallesi 1263 Kaynak:Düzce Nüfus Müdürlüğü, 2004 M.1.1.5. Kentsel Yenileme Alanları İlimizde kentsel yenileme alanları bulunmamaktadır. M.1.1.6. Endüstri Alanları Yer Seçimi* Bu konu “K.Sanayi ve Teknoloji” başlığı altında ayrıntılı olarak incelenmiştir. M.1.1.7. Tarihi, Kültürel, Arkeolojik ve Turistik Özellikli Alanlar: Tarihsel ve Kültürel Değerler Uygarlıkların bıraktığı tarihi ve kültürel iz ve miras, bölgeyi insanlığın evrensel değerleri bakımından da son derece çekici kılmaktadır. Düzce, Anadolu’nun en eski yerleşimlerinden biridir. İl ve çevresinde birçok tarihi eser bulunmaktadır. İl, gerek arkeolojik gerekse yakın tarihi itibarıyla inanç turizmi, nostalji turizmi gibi kültür turizminin her çeşidi için potansiyele sahiptir. Günümüze kadar ayakta kalan ve aslına uygun restore edilmesi gereken, kültür amaçlı kullanıma sokulabilecek bu varlıklar, il turizmine çeşitlilik kazandırabilir. Antik Yerleşmeler Düzce İli’ndeki antik yerleşimlerin en önemli olanı “Prusios Ad Hypium” bir Roma dönemi kentidir. İlk adı “Kieros” olan kent Düzce’nin Üskübü (Konuralp) beldesindedir. Antik kentin tiyatro, köprü, sur ve mozaik kalıntıları ortaya çıkarılmıştır. 1323’te Orhan Gazi’nin komutanlarından Konuralp Bey tarafından Osmanlı topraklarına katılmıştır. Konuralp Müzesi Düzce’nin Konuralp beldesindedir. Yapımına 1976 yılında başlanmıştır. Binden fazla eser koruma altına alınmıştır. Mevcut eserlerin büyük bir bölümünü heykel ve biblolar oluşturmaktadır. Müze binasının yapımının uzun sürmesi nedeniyle bir çok eser kaybolmuştur. Değerli eserlerden bazıları da İstanbul Arkeoloji Müzesi’ne gönderilmiştir. Restorasyon çalışmaları nedeniyle müze halka kapalıdır. Mermer Köprü Konuralp’in batısından geçip, Efteni Gölüne dökülen Tabak Deresi üzerinde; Akçakoca yolu ile Çilimli yol ayrımındaki mermer köprünün bu gün yalnızca 10 metrelik üç kemeri görülebilmektedir. Beyaz mermer bloklardan ve hiç harç kullanılmadan yapılmış olması köprünün en büyük özelliğidir. Yarısı yıkılmış olmasına rağmen bu gün bile taş yapısı 264 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU bozulmamış olan köprünün M.S. birinci yüzyılda Romalılar tarafından inşa edildiği tahmin edilmektedir. Ceneviz Kalesi Akçakoca İlçesi’nin batısında ilçe merkezine 3 km uzaklıkta, küçük bir burun üzerindedir. Cenevizliler tarafından yapıldığı tahmin edilmektedir. Moloz taşlarla inşa edilmiştir. Kalenin giriş kapısı yanında yüksek bir kule bulunmaktadır. Deniz tarafındaki duvarları tamamen yıkılmıştır. Kalenin içinde büyük bir su sarnıcı bulunmaktadır. Yayla Turizmi ‘Otlak’, ‘mera’, ‘yaylak’ sözcükleriyle eş anlamlı olarak kullanılan ‘yayla’lar, turizmi çeşitlendirmek, bu yöreleri turizme açarak ekonomiye canlılık getirmek bakımından, Düzce için önemlidir. Hukuksal açıdan devletin tasarrufu altında olan, ancak tapu kayıtları bakımından tescil dışı yerler olan yaylalarda, yasal düzenlemeler yapılamadığından sorunlar yaşanmaktadır. İl’de turizme açılabilecek, bu potansiyele sahip başlıca yaylalar aşağıda belirtilmiştir. Topuk Yaylası Kaynaşlı İlçesi’ne bağlı Bıçkıyanı Köyü yakınlarında, D-100 karayoluna 16 km mesafededir. İçinde bir de gölet bulunan yayla, kamp turizmine çok uygundur. Yayla 1300 metre yüksekliktedir. Yöre halkının ve civar illerin rekreasyonel taleplerine yöneliktir. Ulaşım imkanı iyi değildir. Turizm değeri yüksek, öncelikle değerlendirilmesi gereken potansiyel bir kaynaktır. Odayeri Yaylası 1200 metre yükseklikte ve Odayeri bölgesi orman alanları içindedir. Orman İşletmesine bağlı düşük vasıflı, halka açık olmayan bir tesis bulunmaktadır. Kış aylarında ulaşım imkanı iyi değildir. Turizm değeri çok yüksektir. Ayrıca Abant Gölü’ne yakındır. Her yıl Odayeri Yayla Şenlikleri düzenlenmektedir. Altyapı ve ulaşım imkanları iyileştirilerek öncelikle değerlendirilmesi gereken potansiyel bir kaynaktır. Yaz aylarında Milli Eğitim Bakanlığı’nca izcilik kampı olarak kısmen kullanılmaktadır. Kardüz Yaylası Gölyaka İlçesi hudutları içerisinde D-100 karayoluna 30 km mesafededir. Kış turizmine çok uygundur. Ulaşım imkanlarının iyileştirilmesi durumunda kış turizminde değerlendirilebilecek potansiyel bir kaynaktır. Her yıl geleneksel Kardüz Yayla Şenlikleri’nin yapıldığı ve atıl duran bu potansiyel kaynak, Ankara ve İstanbul’un rekreasyonel ihtiyaçlarını da karşılayabilecek durumdadır. Torkul Yaylası Kaynaşlı İlçe sınırlarında 1300 metre yükseklikte ve D-100 karayoluna 15 km mesafededir. Orman alanları içinde bulunan yaylada bir de doğal gölet bulunmaktadır. Ulaşım ve altyapı imkanlarının iyileştirilmesi durumunda turizmde dört mevsim değerlendirilebilecek potansiyel bir kaynaktır. 265 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Kocayayla-Şehir Yayla-Sinekliyayla Abant Gölü’ne 7 km mesafededir. Mudurnu ve Düzce orman alanları arasında yer almaktadır. Tabiat parkı olarak değerlendirilebilecek güzelliktedir. Ulaşım ve altyapı imkanlarının iyileştirilmesi durumunda yöre halkının ve civar illerin rekreasyonel ihtiyaçlarına yönelik değerlendirilebilecek potansiyel bir kaynaktır. Pürenli Yaylası Düzce şehir merkezine 28 km mesafededir. Doğal güzellikler bakımından zengindir. Kış sporlarına, gençlik kamplarına ve rekreasyonel ihtiyaçlara çok uygundur. Ulaşım imkanının iyileştirilmesi durumunda dört mevsim turizmde değerlendirilebilecek potansiyel bir kaynaktır. Deniz Turizmi Akçakoca İl’in denize açılan kıyıları Akçakoca’dadır. Karadeniz’in Akçakoca ilçe sınırları boyunca uzanan 29 km uzunluğundaki kıyıları genellikle dik kumsal ve kayalıktır. Karayolu ile deniz arasında bulunan plajların başlıcaları Akçakoca, Kumpınar, Değirmenağzı, Edilli, Darıdere ve Karaburun’dur. Akçakoca kumsalının gerisinde ilçe yerleşim alanı yer almaktadır. Yerleşme Değirmenağzı plajına kadar devam etmektedir. Değirmenağzı’ndan Edilli Plajı’na kadar olan kıyılar çok dik olduğundan ulaşım oldukça güçtür. Kumsala karayolundan ayrılan küçük patika yollarla ulaşılabilmektedir. Edilli kumsalı batıya doğru Kavlandibi plajı ile devam etmektedir. Kavlandibi kumsalı ile Darıdere Kumsalı arasında kıyı oldukça dik ve kayalıktır. Akçakoca kıyılarının güzelliği ve temizliği nedeniyle çevre illerin rekreasyona yönelik taleplerinin karşılanmasında ilk sırada yer almaktadır. Ancak bu güzel kıyıların, çevreye uygun yatırımlarla değerlendirildiğini söylemek mümkün değildir. Akçakoca kıyılarındaki yapıların çoğunluğunu ikinci konutlar oluşturmaktadır. Yoğun yapılaşma, altyapı yetersizliğini ve çevre bozulmasını da beraberinde getirmiştir. Eko Turizmi Doğanın korunması ve doğa ile baş başa zaman geçirmeye dayalı olan eko turizm, yeşil turizm, doğa turizmi, yumuşak (soft) turizm sözcükleriyle eş anlamlı olarak kullanılmaktadır. Ormanları, florası, yaylaları, göllerinin yanı sıra zengin tarım kaynaklarına sahip olan Düzce’de, kırsal alandaki potansiyeli harekete geçirerek tarıma dayalı turizmi geliştirmek mümkündür. Çiftlik evlerinde konaklama, yöredeki el sanatlarını geliştirme, doğa ile bütünleşme, geleneksel yayla ya da çiftlik evlerinin restorasyonu yoluyla Düzce’de turizm ayrı bir boyut kazanabilir. Düzce’de, birer eko turizm merkezi olarak değerlendirilebilecek göller aşağıda belirtilmiştir. Efteni Gölü Gölyaka İlçesi sınırları içindedir. Düzce – Hendek karayolunun 10.km’sinden ayrılan 14 km’lik asfalt yolla ulaşılmaktadır. Etrafında özel mülkiyet olan tarım arazileri vardır. Çevresindeki bitki örtüsü çok zayıftır. Doğal bir potansiyel arz etmemektedir. Mevsimlere bağlı olarak göl yüzeyi 5-25 km2 arasında değişmektedir. Suların düzenlenmesi ve gölün 266 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU etrafındaki bataklıkların kurutulması gerekir. Kazanılan alanlarda tesis kurulması durumunda rekreatif amaçlı kullanım ancak sağlanabilir. Hasanlar Baraj gölü Düzce-Yığılca yolunun 14.km’sinde Konuralp ve Yığılca ilçeleri arasında yer alır. Düzce ovasını sulama amacıyla Küçük Melen suyu üzerinde inşa edilmiştir. Su seviyesi en üst düzeyde olduğunda alanı 42,5 km2’ye çıkmaktadır. Çevresi dik eğimli yamaçlarla kaplıdır. Rekreasyonel açıdan potansiyeli zayıftır. Bazı düzenlemelerin yapılması durumunda su sporları ve günübirlik taleplere yönelik olarak değerlendirilmesi mümkündür. Gölün çevresi DSİ’nin mülkiyetindedir. Sağlık/Termal Turizmi Düzce İli’ndeki kaplıcaların iç talebe yönelik olduğu görülmektedir. Kaplıcaların işletilme yöntemleri turizm bilincinden uzaktır. Termal kaynakların etrafında plansız, rastgele, düşük nitelikli konaklama yerleri ve yeme-içme tesisleri vardır. Bu değerli kaynakların turizmden gereken payı aldığını söylemek mümkün değildir. Kaplıcaların rasyonel işletilmesi, çeşitli aktivitelerle desteklenmesi gerekir. Tesisler yetersizdir. Tesis yetersizliği nedeniyle, kaynaklar sadece yaz aylarında kullanılabilmektedir. Öteki mevsimlerde kullanılmamaları İl ekonomisi için bir değer kaybıdır. Efteni Kaplıcası Düzce’nin 20 km güneybatısında, Gölyaka İlçesi sınırları içinde, çamlık bir yamacın eteğinde ve Efteni Gölü kıyısındadır. Çevresi özel mülkiyet olan kaplıcanın su sıcaklığı 42ºC, debisi 2 lt/sn’dir. Banyo olarak kullanıldığında, dolaşım sistemi rahatsızlıkları, üst solunum yolları ve akciğerler üzerinde olumlu etki yaptığı; içildiğinde karaciğer ve safra kesesi hastalıklarında ve demir eksikliğine bağlı hastalıklarda etken olduğu bilinmektedir. Kaplıca tesisleri, hamam ve motel tipi bir kaç üniteden oluşmaktadır. Yaz aylarında yöresel talebe yönelik olarak hizmet vermektedir. 1200 kişi günlük banyo kapasitesi vardır. Kaynağa gore bu sayı çok düşüktür. Efteni Gölü kıyısında olduğundan göl ile birlikte iç ve dış talebe yönelik olarak değerlendirilmesi gereken potansiyel bir kaynaktır. 1999 yılında yaşanan deprem sonunda kaplıca hamam ve kaynağın çıktığı arazi 2 metre göle doğru kaymıştır. Depremden sonra kaynak sularında artışlar olduğu görülmüştür. Derdin Kaplıcası Düzce’nin 16 km güneydoğusunda olumlu çevre koşullarına sahip bir vadidedir. Kaynakların çevresi özel idareye aittir. Yörede su şebekesi ve elektrik vardır. Kanalizasyon sistemi yoktur. Otel, lokanta ve hamam gibi tesisler bulunmamaktadır. Kaynağın debisi 2 lt/sn, sıcaklığı 32ºC’dir. Kaynağın kapasitesi günlük 500 kişidir. Ana kaynağın civarında başka kaynaklar da vardır. Kaçak kaynakların değerlendirilmesi durumunda mevcut kapasiteyi artırma imkanı bulunmaktadır. Toplam mineralizasyon oranının yüksek olduğu bilinmektedir. Bu nedenle kaynak içmece olarak da değerlendirilme imkanına sahiptir. Kaynak sularının içme kürleri şeklinde kullanılması durumunda karaciğer ve safra kesesi hastalıklarına iyi geldiği bilinmektedir. Kaynak suları, Fransa’daki Vichy Kaplıcalarındaki sularla eşdeğer şifa özelliklerine sahiptir. Termal tesisler yaz aylarında yöresel talebe dönük olarak hizmet vermekte iken terk ve tahrip edilmiştir. İl ekonomisine önemli bir katkı 267 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU sağlayabilecek durumdaki bu potansiyel kaynağın iç ve dış turizme yönelik olarak yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Mağara Turizmi Fakıllı Mağarası Akçakoca ilçe merkezine 8 km mesafede bulunan Fakıllı Köyü’ndedir. Bu mağaraya 1 metre yüksekliğindeki, 15 metrelik bir galeriden girilerek ulaşılır. Halen doğal özelliklerini taşıyan mağaranın içinde çeşitli yönlere giden galeriler ve yoğun ilgi çeken sarkıt ve dikitler vardır. Altyapının ve tanıtım faaliyetlerinin gerçekleştirilmesiyle Akçakoca turizm bütünlüğü içinde değerlendirilmesi gereken potansiyel bir kaynaktır. Aksu Mağarası İl’in mağara turizmini oluşturan potansiyel kaynaklardan birisi de Aksu Mağarası’dır. Mağarada çok sayıda salon ve göllerle birlikte şelaleler de bulunmaktadır. Bu mağaranın da tanıtımının yapılarak İl turizmine kazandırılması gerekmektedir. Ulaşım ve altyapı imkanlarının eksikliği nedeniyle henüz turizmde değerlendirilememektedir. Sarıkaya Mağarası Yığılca İlçesi’nde bulunan mağaranın boyu 75, genişliği 80 metredir. Tavan yüksekliği ise 15-40 metre arasında değişmektedir. Bu mağaranın içi damlataşlarla kaplıdır. Tanıtım faaliyetlerinin yapılması gereken potansiyel bir kaynaktır. Gökçeağaç Mağarası Yığılca İlçesi’nde bulunmaktadır. Henüz tanıtımı yapılmamış ve bilimsel özellikleri tam olarak ortaya konulmamış İl turizminde değerlendirilebilecek potansiyel kaynaklardan birisidir. Şelaleler Güzeldere Şelalesi Gölyaka ilçesi sınırları içindedir. Gölyaka’ya 16 km, Düzce’ye 28 km mesafededir. 135 metre yüksekliği olan şelale çevresiyle birlikte tanıtılarak, İl turizmine kazandırılması gereken potansiyel bir kaynaktır. Samandere Şelalesi Düzce’nin güneyinde ve şehir merkezine 26 km mesafededir. Samandere Köyü sınırları içinde bulunan şelale Orman Bakanlığı’nca tabiat anıtı olarak tescil edilmiştir. Çevresiyle birlikte ele alınarak il turizmine kazandırılması gereken potansiyel bir kaynaktır. 268 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Aydınpınar Şelalesi Düzce şehir merkezine 10 km mesafede, Aydınpınar Köyü sınırları içindedir. Gerekli tanıtımının yapılarak il turizmine kazandırılması gereken potansiyel bir kaynaktır. Aktaş Şelalesi Akçakoca İlçe Merkezi’ne 15 km uzaklıkta bulunan Aktaş Köyü sınırları içerisindedir. Bu da diğerleri gibi tanıtılarak değerlendirilmesi gereken bir kaynaktır. Saklıkent Şelalesi Düzce’ye 35 km mesafede,Yığılca İlçe sınırları içindedir. Etrafı ormanlarla kaplıdır. Gerekli tanıtımının yapılarak il turizmine kazandırılması gereken potansiyel bir kaynaktır. Sarıyayla Köyü Şelalesi Akçakoca İlçesi’ne bağlı Sarıyayla Köyü sınırları içindedir. Piknik ve yürüyüş yapmak için ideal bir ortama sahiptir. Gerekli tanıtımının yapılarak il turizmine kazandırılması gereken potansiyel bir kaynaktır. Yöresel El Sanatları Bakacak Yöresi’nin “çotara” denilen ağaçtan yapılma su testileri, sehpalar, çeşitli süs eşyaları başlıcalarıdır. Bu ürünlerin tasarımlarının basit, çeşitlerinin az olduğu ve organize biçimde pazarlanamadıkları görülmektedir. Bireysel çabalarla, çoğunluğu Ankara-İstanbul yolu üzerindeki dinlenme tesislerinin satış bölümlerinde ya da açıkta pazarlanmaktadır. Kırsal alanlarda elde yapılan oya, dantel gibi el işleri ile el tezgahlarında yapılan pamuklu dokumalar, Akçakoca’da deniz kabuklarından yapılan süs eşyaları ek gelir sağlayabilecek bireysel faaliyetlerdir. Yöresel Mutfak Yörenin başlıca yemekleri; arnavut böreği, şil börek, göbete, mantı, katlama, sarı burma, su böreği, boşnak böreği ve tatlısı, gözleme, höşmerim, tavuklu keşkeği, lepsi, mamursa, haluj, kara lahana yemeği, mısır ekmeği, laz böreği, yoğurtlu mısır ekmeği, melengüççeği, dardar pilavı, ısırgan yemeği, tereyağda alabalık, Düzce köftesi, şıra, külbastı, pancarlı pide, keşkeş olarak sayılabilir. Ayrıca yörede kestane, fındık, dağçileği ve reçeli de vardır. Yöresel Giysi ve Oyunlar Geleneksel özellikteki halk giysileri, günlük yaşamda artık kullanılmamaktadır. Özgün giysilere ancak dağ köylerinde rastlanmaktadır. Halk müziği aletlerinin en yaygın olanı kemençedir. Yöreye özgü üretim 269 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Düzce’nin tütün ve çimen kolonyaları yörenin spesiyaliteleri arasında en tanınmış olanlarıdır. M.1.2. Kırsal Alanlar M.1.2.1. Kırsal Yerleşme Deseni İlimiz dahilinde kırsal alanların planlanması için İlimizin tamamını kapsayan 1/100.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı, ayrıca Düzce Merkez ve yakın çevresi 1/25.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı, Akçakoca İlçesi 1/25.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı Revizyonu, Yığılca ilçesi 1/25.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı hazırlanmış olup, 26.01.2005 tarihinde onaylanması için Çevre ve Orman Bakanlığına sunulmuştur. Sunulan 1/100 000 Ölçekli planda kırsal alanın arazi ve kullanım kabiliyetleri belirlenmiştir. M.1.2.2. Arazi Mülkiyeti Konu hakkında bilgi edinilememiştir. M.2. Altyapı Bu konu “L. Altyapı, Ulaşım ve Haberleşme” bölümünde incelenmiştir. M.3. Binalar ve Yapı Çeşitleri M.3.1. Kamu Binaları Düzce’nin yeni il olması nedeni ile İlimizde Kamu binaları halihazırda dağınık olarak konuşlanmıştır. Ancak kamu binaları belediye mücavir alanları içerisinde bulunmaktadır. Deprem sonrası yapılan kalıcı konutlar bölgesinde kamu binası planlanmamıştır. İlin ekonomik hareketliliğin D-100 Karayolu üzerinde olması ve ticaret merkezlerinin de deprem öncesi düzeninde devam etmesi nedeni ile başta hükümet konağı olmak üzere kamu binaları Düzce’nin eski yerleşim bölgesinde seçilmiştir. Camikebir Mah. 604 Ada 2 parseldeki 35.679,68 m2lik alan Hükümet Konağı yapımı için kamulaştırılmıştır. M.3.2. Okullar İlimiz sınırları içerisindeki ilköğretim ve liselerin isimleri, yerleri ve öğrenci kapasiteleri aşağıdaki tablolarda verilmiştir. Tablo M.2. 2004-2005 Eğitim öğretim yılı ortaöğretim durumu (genel lise-meslek lise -süper lise detaylı ) SIRA NO 1 2 OKULUN ADI Düzce Lisesi (Düz Lise) Düzce Lisesi (Süper Lise) Düzce Lisesi(Süper-Düz ) Cumhuriyet Lisesi-Süper Lise YERLEŞİM DERSLİK YERİ Şehir Şehir 270 36 28 ŞUBE SAYISI 58 16 E TOPLAM ÖĞRENCİ K T 1077 253 1029 176 2106 429 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 3 4 5 6 7 8 9 10 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Atatürk Lisesi-(Düz Lise) Atatürk Lisesi-(Süper Lise) Atatürk Lisesi (Süper-Düz) Düzce Anadolu Öğretmen lisesi Düzce Fen Lisesi Düzce Arsal Anadolu Lisesi Akçakoca Lisesi-(Düz Lise) Akçakoca Lisesi (Süper Lise) Akçakoca Lisesi (Düz-Süper Lise) Akçakoca Anadolu Lisesi Gümüşova Lisesi-(Düz Lise) Gümüşova(Süper lise) Gümüşova Lisesi (Düz-Süper Lise) Kaynaşlı Lisesi TOPLAM Düzce Ana.Tek.Lis.Tek.Lis.ve E.M.L Düzce Anadolu Tic.Mes.Lis.Tic.Mes Lise Düzce Kız Meslek Lis.ve Anadolu KML Düzce İmam Hatip Lisesi ve Anadolu İ.H.L. Konuralp Çok Programlı Lise Fatih EML Akçakoca Endüstri Mesl.Lisesi Akçakoca Ticaret Meslek Lisesi Akçakoca Kız Meslek Lisesi Akçakoca Ana.Otel.ve Tur.Mesl.Lis. Akçakoca İmam Hatip Lisesi Cumayeri Ç.P.L Çilimli Ç.P.L Gölyaka Ç.P.L Yığılca Ç.P.L. TOPLAM GENEL TOPLAM ÇEVRE DURUM RAPORU Şehir Şehir Şehir Köy 32 12 9 24 23 14 8 25 311 155 90 385 254 105 50 321 565 260 140 706 Şehir Şehir 23 15 23 13 278 122 369 126 647 248 Şehir Şehir 19 9 207 19 9 208 224 113 3008 183 61 2674 407 174 5682 Şehir Şehir Şehir 33 36 20 58 35 22 1963 417 0 48 630 833 2011 1047 833 Şehir Belde Şehir Şehir Şehir Şehir Şehir Şehir Şehir Şehir Şehir Şehir 25 9 12 10 9 6 10 4 16 12 10 21 233 440 25 9 4 11 9 6 5 4 16 9 24 14 251 459 306 141 122 319 128 0 83 19 189 100 406 187 4380 7388 416 70 0 0 123 145 23 40 130 104 181 102 2845 5519 722 211 122 319 251 145 106 59 319 204 587 289 7225 12907 2004-2005 EĞİTİM ÖĞRETİM YILI ORTAÖĞRETİM DURUMU GENEL LİSE-MESLEK LİSE -SÜPER LİSE DETAYLI SIRA NO OKULUN ADI YERLEŞİM DERSLİK YERİ ŞUBE SAYISI 1 DÜZCE ÖZEL ÖNCÜ LİSESİ ŞEHİR 29 7 29 20 49 2 DÜZCE YUNUS GÜNER LİSESİ ŞEHİR 15 8 67 50 117 ÖZEL LİSE TOPLAM(2) 44 15 96 70 166 RESMİ LİSE TOPLAM(25) 440 459 7388 5519 12907 GENEL TOPLAM(27 )LİSE 484 474 7484 5589 13073 E TOPLAM ÖĞRENCİ K T 2004-2005 EĞİTİM ÖĞRETİM YILI İLKÖĞRETİM DURUMU İL VE İLÇELER GENEL TOPLAMLI LİSTE SIRA NO 1 OKULUN ADI Atatürk İlköğretim Okulu YERLEŞİM YERİ Şehir DERSLİK SAYISI 24 271 TOPLAM ÖĞRENCİ SAYISI E K TOPLAM E 353 340 693 ÖZ.EĞ.SIN. K 11 8 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 2 Avni Akyol İÖO Şehir 19 257 259 516 3 Aziziye Şehir 16 229 203 432 4 Azmimilli Şehir 24 631 584 1215 5 Beyciler Şehir 17 160 190 350 6 Bilgi Şehir 32 281 229 510 7 Cumhuriyet İÖO Şehir 32 317 320 637 8 Fatih İÖO Şehir 19 216 163 379 9 Gazi Mustafa Kemal İÖO Şehir 14 154 137 291 10 Hamidiye İÖO Şehir 23 364 322 686 11 İrfan Öztürk İÖO Şehir 9 155 135 290 12 İsmetpaşa Şehir 16 641 530 1171 13 Işık İÖO Şehir 21 326 277 603 14 Mehmet Akif Ersoy İÖO Şehir 16 161 169 330 15 Mustafa Kemal İÖO Şehir 16 705 461 1166 16 Namık Kemal İÖO Şehir 24 533 512 1045 17 Necmi Noşver İÖO Şehir 20 211 190 401 18 Rıza Malatyalı İÖO Şehir 9 197 176 373 19 Şht.Tğ.Ugur Altan İÖO Şehir 16 166 141 307 20 Uzunmustafa İÖO Şehir 36 817 757 1574 21 Yeşiltepe İÖO Şehir 31 220 221 441 22 Yeşil Düzce Ort.Eng.İÖO Şehir 10 28 12 40 23 Yenimahalle İÖO Şehir 11 174 149 323 24 Yunusemre İÖO Şehir 10 288 252 540 25 100.Yıl İÖO Şehir 26 368 334 702 26 19 Mayıs İÖO Şehir 11 135 136 271 27 23 Nisan İÖO Şehir 32 349 334 683 28 Hikmet Akın Şehir 16 SIRA NO İÖO İÖO İÖO İÖO İÖO OKULUN ADI YERLEŞİM YERİ 550 DERSLİK SAYISI 8436 7533 15969 K TOPLAM Köy 17 228 204 432 30 Aydınpınar İÖO Ballıca (N.Bıçakçıoğlu)İÖO Köy 10 89 106 195 31 Beyköy İÖO Köy 19 469 509 978 32 Boğaziçi İÖO Köy 18 149 139 288 33 Çakırlar İÖO Köy 18 297 283 580 272 3 9 2 17 18 46 31 TOPLAM ÖĞRENCİ SAYISI E 29 9 ÖZ.EĞ.SIN. E K DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 34 Çamköy İÖO Köy 9 131 116 247 35 Derelitütüncü İÖO Köy 11 106 143 249 36 Doğanlı Eşref Taşhan İÖO Köy 22 241 275 516 37 Eskimengencik BS Köy 5 47 61 108 38 Köy 14 139 127 266 39 Gölormanı İÖO Gümüşpınar Mehmetçik İÖO Köy 16 139 144 283 40 İhsaniye İÖO Köy 10 71 75 146 41 İstilli İÖO Köy 15 117 107 224 42 Konuralp İÖO Köy 13 224 280 504 43 Kurtsuyu İÖO Köy 12 43 68 111 44 Musababa İÖO Köy 18 202 209 411 45 Sancaklar İÖO Köy 20 226 205 431 46 Şaziye Çevrem İÖO Köy 11 108 113 221 47 Köy 16 192 156 348 48 Şht.Yalçın Güzeler İÖO Şht.Yzb.Beşir Bayraktar İÖO Köy 9 78 72 150 49 Şıralık Vatan İÖO Köy 17 225 254 479 50 Üskübü İÖO Köy 8 261 320 581 51 Yenitaşköprü İÖO Köy 10 138 131 269 SIRA NO OKULUN ADI YERLEŞİM YERİ 868 DERSLİK SAYISI 12356 11630 Bahçeköy BS Büyükaçma Köyü BS Çakır Hacı İbrahim BS Çerkez Taşköprü BS Çınardüzü 1 BS Darıcı Köyü BS Dağdibi BS Düverdüzü BS Düzköy BS Esentepe BS Eminaçma BS Fevziye BS Günbaşı Köyü BS Hacıaliler BSİ Hasanlar BS Hatipliketenciler BS İslahiye BS Köy Köy Köy Köy Köy Köy Köy Köy Köy Köy Köy Köy Köy Köy Köy Köy Köy 2 2 2 2 2 3 2 2 3 2 2 3 4 2 2 2 3 273 46 TOPLAM ÖĞRENCİ SAYISI E 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 23986 K 26 25 17 5 12 13 7 10 9 8 5 20 27 17 2 13 15 ÖZ.EĞ.SIN. TOPLAM 21 18 6 5 11 6 4 7 8 12 10 17 11 14 8 14 15 31 47 43 23 10 23 19 11 17 17 20 15 37 38 31 10 27 30 E K DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 Kadıoğlu BS Karaçalı Köyü BS Karadere Hasanağa BS Kavakbıçkı 1 BS Kemerkasım BS Köprübaşı BS Kutlu Köyü BS Kirazlı Köyü BS Mamure Köyü BS Otluoğlu Köyü BS Ozanlar Köyü BS Sinirci Köyü BS Soğukpınar Köyü BS Turaplar Köyü BS Tokuşlar Köyü BS Üçyol Köyü Yahyalar Köyü BS Yayla Köyü BS Yenikaraköy BS Köy Köy Köy Köy Köy Köy Köy Köy Köy Köy Köy Köy Köy Köy Köy Köy Köy Köy Köy TOPLAM ÇEVRE DURUM RAPORU 2 2 2 3 2 6 2 4 2 3 3 2 2 1 2 3 3 1 2 7 6 26 32 31 21 11 22 6 18 8 6 21 10 8 31 20 19 4 8 9 24 20 23 21 11 13 6 30 4 5 16 9 6 32 29 13 6 15 15 50 52 54 42 22 35 12 48 12 11 37 19 14 63 49 32 10 955 12894 12102 24996 46 31 TOPLAM ÖĞRENCİ SAYISI E K TOPLAM E ÖZ.EĞ.SIN. K AKÇAKOCA SIRA NO OKULUN ADI YERLEŞİM YERİ DERSLİK SAYISI 88 Akçakoca İÖO Şehir 17 262 245 507 89 Atatürk İÖO Şehir 27 491 470 961 90 Cumhuriyet İÖO Şehir 12 149 140 289 91 Esentepe İÖO Şehir 19 199 202 401 92 Hamiyet Sevil İÖO Şehir 17 300 285 585 93 Orhangazi İÖO Şehir 8 114 92 206 94 Yalı İÖO Şehir 12 295 294 589 95 Arabacı İÖO Köy 9 69 60 129 96 Köy 12 132 119 251 97 Beyören İÖO Akç.Kurukavak Pansiyon İÖO Köy 9 77 59 136 98 Melenağzı İÖO Köy 8 79 85 164 99 Ugurlu İÖO Köy 9 106 97 203 100 Akkaya BS Köy 3 29 19 48 101 Altunçay BS Köy 2 28 24 52 102 Balatlı BS Köy 3 16 19 35 103 Çayağzı BS Köy 3 15 15 30 274 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 104 Dadalı BS Köy 4 41 29 70 105 Dereköy BS Köy 1 11 15 26 106 Deredibi BS Köy 2 16 15 31 107 Dilaver BS Köy 2 4 6 10 108 Döngelli M.Sevil BS Köy 5 6 6 12 109 Kalkın BS Köy 3 6 4 10 110 Tepeköy BS Köy 4 28 43 71 111 Esmahanım BS Köy 8 12 11 23 112 Subaşı Köyü BS Köy 1 200 15 2500 16 2370 31 4870 TOPLAM CUMAYERİ SIRA NO OKULUN ADI YERLEŞİM YERİ DERSLİK SAYISI TOPLAM ÖĞRENCİ SAYISI E K TOPLAM 113 Mehmet Metin İÖO Şehir 13 177 165 342 114 Nimet Pısak İÖO Şehir 18 249 231 480 115 Cumayeri Pans.İÖO Şehir 12 248 167 415 116 Dokuzdeğirmen İÖO Köy 9 115 118 233 117 Köy 16 60 44 104 118 Ören İÖO Cumayeri Ordulukaradere PİÖO Köy 10 60 43 103 119 Yukarıavlayan BS Köy 2 26 13 39 120 Avlayan BS Köy 4 32 25 57 121 Yenitepe BS Köy 2 10 13 23 122 Hamascık BS TOPLAM Köy 2 88 DERSLİK SAYISI 17 994 17 836 34 1830 SIRA NO OKULUN ADI YERLEŞİM YERİ TOPLAM ÖĞRENCİ SAYISI E K TOPLAM ÇİLİMLİ 123 İbrahim Hoşver İÖO Şehir 14 339 323 662 124 Şerefiye İÖO Şehir 9 88 75 163 125 Dikmeli İÖO Köy 10 111 99 210 126 Esenli İÖO Köy 18 127 101 228 127 Pırpır İÖO Köy 12 118 104 222 128 Topçular İÖO Köy 9 73 95 168 129 Yenivakıf İÖO Köy 9 72 106 178 130 Arabacı Köyü BS Köy 2 16 6 22 131 Bıçkıbaşı BS Köy 2 5 5 10 132 Döngelli BS Köy 2 11 18 29 133 Karaçörtlen BS Köy 3 11 3 14 134 Kırkharman BS Köy 5 40 47 87 275 E ÖZ.EĞ.SIN. K ÖZ.EĞ.SIN. E K DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 135 Yukarıkaraköy BS Köy 2 13 9 22 136 Yeniköy BS TOPLAM Köy 2 99 7 1031 8 999 15 2030 GÖLYAKA SIRA NO OKULUN ADI YERLEŞİM YERİ DERSLİK SAYISI TOPLAM ÖĞRENCİ SAYISI E K TOPLAM 137 Hacısüleymanbey Yeni Yaşam İÖO Şehir 12 144 144 288 138 Atatürk İÖO Şehir 16 332 258 590 139 Yunusemre İÖO Şehir 20 252 253 505 140 Ş.Er.Ercan Eker İÖO Şehir 8 74 88 162 141 Yazıpınar İÖO Şehir 17 154 180 334 142 Hacıyakup İÖO Köy 17 157 152 309 143 Köy 10 116 136 252 144 Saçmalıpınar İÖO Yunusefendi Şht.Tarık Demircan İÖO Köy 8 76 67 143 145 Açma Köyü BS Köy 5 37 29 66 146 Güzeldere BS Köy 4 22 30 52 147 İçmeler Köyü BS Köy 4 35 33 68 148 Zekeriya Köyü BS TOPLAM Köy 2 123 DERSLİK SAYISI 9 1408 7 1377 16 2785 SIRA NO OKULUN ADI YERLEŞİM YERİ E TOPLAM ÖĞRENCİ SAYISI E K TOPLAM ÖZ.EĞ.SIN. K ÖZ.EĞ.SIN. E K GÜMÜŞOVA 149 Fatih İÖO Şehir 5 48 47 95 150 Gümüşova İÖO Şehir 37 485 448 933 151 Dededüzü 1 İÖO Köy 11 63 70 133 152 75.Yıl İÖO Köy 21 193 171 364 153 Hacıkadirler İÖO Köy 11 130 132 262 154 Ardıçdibi Köyü BS Köy 2 6 7 13 155 Dereköy BS Köy 1 6 5 11 156 Elmacık BS Köy 2 18 16 34 157 Pazarcık Köyü BS Köy 2 14 12 26 158 Yongalık Köyü BS Köy 1 4 6 10 159 Kıyı Köyü Köy 5 46 32 78 160 Yıldıztepe Köyü BS Köy 2 100 DERSLİK SAYISI 14 1027 16 962 30 1989 TOPLAM SIRA NO OKULUN ADI YERLEŞİM YERİ TOPLAM ÖĞRENCİ SAYISI E KAYNAŞLI 276 K TOPLAM ÖZ.EĞ.SIN. E K DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 161 Atatürk İÖO Şehir 12 81 64 145 162 Cumhuriyet İÖO Şehir 9 77 74 151 163 Şehir 28 410 407 817 164 Kaynaşlı İÖO Anadolu Kalkınma Vakfı İÖO Şehir 19 229 216 445 165 Kumluca İÖO Şehir 13 105 108 213 166 Darıyerihasanbey İÖO Köy 12 101 97 198 167 Dipsizgöl İÖO Köy 13 167 179 346 168 Üçköprü İÖO Köy 14 182 174 356 169 D.Bakacak Köyü BS Köy 2 11 11 22 170 Bıçkıyanı Köyü BS Köy 2 9 15 24 171 Darıyerimengencik 1 BS Köy 2 11 11 22 172 Yeniyurt 1BS Köy 2 12 12 24 173 Yeşiltepe 1 BS Köy 2 13 7 20 174 Yeşiltepe 2 BS TOPLAM Köy 2 132 DERSLİK SAYISI 8 1416 6 1381 14 2797 SIRA NO OKULUN ADI YERLEŞİM YERİ 3 5 3 TOPLAM ÖĞRENCİ SAYISI E K TOPLAM YIĞILCA 175 Orhangazi PİO Şehir 41 527 499 1026 176 Köy 12 107 118 225 177 Aksaklar İÖO AKV Cumhuriyet İÖO(Yağ. Köy 11 130 137 267 178 AKV Gökçeağaç İÖO Köy 8 97 104 201 179 Çamlı Köyü İÖO Köy 8 98 111 209 180 Hocaköy İÖO Köy 9 79 84 163 181 Kırık İÖO Köy 14 119 124 243 182 Akçaören 1 BS Köy 2 7 10 17 183 Asar Köyü BS Köy 2 17 14 31 184 Bekirler 1 BS Köy 2 23 20 43 185 Bekirler 2 BS Köy 1 5 6 11 186 Çukurören 2 BS Köy 1 14 8 22 187 Dibektaşı Köyü 1 BS Köy 2 20 15 35 188 Dibektaşı Köyü 2 BS Köy 1 3 7 10 277 5 ÖZ.EĞ.SIN. E K DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 189 Dutlar Köyü 1 BS Köy 2 7 7 14 190 Geriş Köyü 1 BS Köy 1 12 4 16 191 Gelenöz BS Köy 1 10 8 18 192 Güney Köyü BS Köy 2 13 10 23 193 Hacıyeri Köyü BS Köy 2 27 20 47 194 Hebeler Köyü BS Köy 4 30 23 53 195 İgneler Köyü BS Köy 2 12 15 27 196 Karakaş Köyü 1 BS Köy 2 14 16 30 197 Kocaoğlu Köyü BS Köy 3 11 12 23 198 Mengen Köyü BS Köy 1 7 3 10 199 Redifler Köyü 1 BS Köy 2 16 17 33 200 Sarıkaya Köyü BS Köy 2 11 18 29 201 Ş.Er.Ali Erdoğan Yılgın Köy 2 23 10 33 202 Ş.Er.Nihat Eren Hacılar Köy 2 26 21 47 203 Ş.Er Recep Erdogan(Traş Köy 1 18 15 33 204 Yeniyer Köyü BS Köy 3 7 12 19 205 Yogunpelit Köyü BS Köy 3 19 17 36 149 1509 1485 2994 TOPLAM GENEL TOPLAM SIRA NO OKULUN ADI 1846 YERLEŞİM YERİ 22779 DERSLİK SAYISI 21512 44291 51 TOPLAM ÖĞRENCİ SAYISI E K TOPLAM 34 ÖZ.EĞ.SIN. E K 1 Özel Öncü İÖO Düz 29 109 88 197 2 Özel Kültür İÖO Düz 7 26 20 46 3 Özel Elif-Yunusbey İÖO Düz 15 104 86 190 ÖZEL İÖTOPLAM 51 239 194 433 RESMİ İÖ TOPLAM 1846 22779 21512 44291 51 34 GENEL TOPLAM 1897 23018 21706 44724 51 34 208 İÖO TOPLAM (205 RES+3 ÖZEL) Kaynak: Düzce Milli Eğitim Müdürlüğü, 2004 İlimizde Merkez kampusü Bolu’da olan Abant İzzet Baysal Üniversitenin Düzce Kampusu’nda Orman, Teknik Eğitim ve Tıp Fakülteleri, Düzce Meslek Yüksek Okulu, Düzce Sağlık Yüksek Okulu ve Sağlık Bilimleri Enstitüsü; Akçakoca’da ise Turizm 278 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU İşletmeciliği ve Otelcilik Yüksek Okulu ile Meslek Yüksek Okulu bulunmaktadır. Düzce İli sınırları içindeki fakülte, yüksek okullar ile enstitüde 277 akademik personel, 4230 öğrenci bulunmaktadır. Tablo M.3. Abant İzzet Baysal Üniversitesi’nin Kampüsleri Yerleşme Yeri Fakülte/Yüksekokul/Enstitü Orman Fakültesi Teknik Eğitim Fakültesi Düzce Tıp Fakültesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Düzce Meslek Yüksek Okulu Düzce Sağlık Yüksek Okulu Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Yüksek Okulu Akçakoca Meslek Yüksek Okulu Kaynak: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Bölüm Program 3 3 2 1 - 11 1 M.3.3. Hastaneler ve Sağlık Tesisleri Düzce İlinde Sağlık Hizmetleri, Koruyucu Sağlık Hizmetleri ve Yataklı Tedavi Kurumları olmak üzere iki ana bölümde teşkilatlanmıştır. KORUYUCU SAĞLIK HİZMETİ VEREN KURULUŞLAR 1-Düzce Merkez I Nolu Merkez Sağlık Ocağı Tabibliği 13 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur. 2-Düzce Merkez II Nolu Merkez Sağlık Ocağı Tabibliği 10 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur. 3-Düzce Merkez III Nolu Merkez Sağlık Ocağı Tabibliği 13 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur. 4-Düzce Merkez IV Nolu Merkez Sağlık Ocağı Tabibliği (Gayri Faal) 5-Düzce Merkez V Nolu Merkez sağlık Ocağı Tabibliği 3 adet Sağlık evi Kadrosu mevcuttur. 6- Düzce Merkez VI Nolu Merkez sağlık Ocağı Tabibliği 12 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur. 7-Düzce Merkez Beyköy Sağlık Ocağı Tabibliği 7 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur. 8-Düzce Merkez Duraklar Sağlık Ocağı Tabibliği 2 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur. 9-Düzce Merkez Köprübaşı Sağlık Ocağı Tabibliği 5 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur. 10-Düzce Merkez Konuralp Sağlık Ocağı Tabibliği 8 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur. 11-Düzce Merkez Kabalak Sağlık Ocağı Tabibliği 2 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur. 12-Düzce Merkez Aydınpınar sağlık Ocağı Tabibliği 3 adet Sağlık Evi kadrosu mevcut mevcuttur. 13-Düzce Merkez Boğaziçi (Yazlık) Sağlık Ocağı Tabibliği 14-Düzce Merkez Dereli Tütüncü Sağlık Ocağı Tabibliği 1 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur. 15-Düzce Merkez Gümüşpınar Sağlık Ocağı Tabibliği 279 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 3 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur. 16-Akçakoca İlçesi I Nolu Merkez Sağlık Ocağı Tabibliği 8 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur. 17-Akçakoca İlçesi Ayşe Hanım Merkez Sağlık Ocağı Tabibliği 4 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur. 18-Akçakoca İlçesi Beyören Sağlık Ocağı Tabibliği 3 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur. 19-Akçakoca İlçesi Kurukavak Sağlık Ocağı Tabibliği 20-Akçakoca İlçesi Melenağzı sağlık Ocağı Tabibliği 1 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur. 21-Akçakoca İlçesi Uğurlu Sağlık Ocağı Tabibliği 1 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur. 22-Cumayeri İlçesi Merkez sağlık Ocağı Tabibliği 8 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur. 23-Çilimli İlçesi Merkez sağlık Ocağı Tabibliği 9 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur. 24-Çilimli İlçesi Dikmeli sağlık Ocağı Tabibliği 1 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur. 25-Çilimli İlçesi Pırpır Sağlık Ocağı tabibliği 1 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur. 26-Gümüşova İlçesi Merkez sağlık Ocağı Tabibliği 9 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur. 27-Gölyaka İlçesi Merkez sağlık Ocağı Tabibliği 11 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur. 28- Gölyaka İlçesi Hacıyakup Sağlık Ocağı Tabibliği 2 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur 29-Kaynaşlı İlçesi Merkez Sağlık Ocağı Tabibliği 7 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur. 30-Kaynaşlı İlçesi Dipsizgöl sağlık Ocağı Tabibliği 2 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur. 31-Yığılca İlçesi Merkez Sağlık Ocağı Tabibliği 10 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur. 32-Yığılca İlçesi Hoşafoğlu Sağlık Ocağı tabibliği 5 adet Sağlık Evi kadrosu mevcuttur. 33-Düzce Merkez Verem Savaş Dispanseri Baştabibliği 37-Düzce Merkez AÇS ve Aile Planlaması Baştabibliği 38-Halk Sağlığı Laboratuarı Müdürlüğü İlimizde 32 adet Toplam Sağlık Ocağının,1 adedi Gayri faal,31 adedi faal olarak hizmet vermekte olup, Toplam 164 adet Sağlık Evi Kadrosu bulunmaktadır. Sağlık evlerimizin 65 adedi Mahalle Sağlık Evi, 99 adedi ise Köy Sağlık Evi olarak faaliyet göstermektedir. Bu Sağlık Evlerinden 48 adedi kendi binasında hizmet vermekte olup,110 adedi ise binasız olarak hizmet vermektedir. YATAKLI TEDAVİ KURUMLARI 1- Dr.Tandoğan Tokgöz Düzce Devlet Hastanesi 2- Akçakoca Devlet Hastanesi 280 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 3- Yığılca Devlet Hastanesi 4- Atatürk Devlet Hastanesi 5- Abant İzzet Baysal Üniversitesi Düzce Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi İlimizde bulunan Yığılca Devlet Hastanesi bina ve Personel yetersizliği nedeniyle Sağlık Ocağı seviyesinde hizmet vermektedir. Tablo M.4.Düzce İlindeki Sağlık Kurum ve Kuruluşlarının İlçelere Dağılımı İlçeler Merkez Akçakoca Dr.Tandoğan Sayı 1 1 Tokgöz Devlet Yatak 241 50 Hastanesi Tıp Sayı 1 0 Fakültesi Yatak 200 0 Sağlık Sayı 0 0 Merkezi Yatak 0 0 Atatürk Devlet Sayı 1 0 Hastanesi Yatak 100 0 Sağlık Ocağı 15 6 VSD 1 0 AÇSAP Merkezi 1 0 Sağlık Meslek Lisesi 0 0 Halk Sağlığı Lab. 1 0 Eczane 44 9 Kaynak: İl Sağlık Müdürlüğü, 2004 Yığılca Gümüşova Cumayeri Gölyaka Kaynaşlı Çilimli Toplam 1 0 0 0 0 0 3 25 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 2 0 0 0 0 2 0 0 1 12 0 0 1 0 0 0 0 2 0 0 1 10 0 0 1 0 0 0 0 3 0 0 1 10 0 0 2 0 0 0 0 3 0 0 0 0 0 0 2 0 0 0 0 3 0 0 1 10 0 0 3 0 0 0 0 2 1 200 4 42 1 100 32 1 1 0 1 68 M.3.4. Sosyal ve Kültürel Tesisler İlimizde sosyal tesis olarak Merkezde 18 Temmuz Stadyumu ve 18 Temmuz Spor Salonu, Olimpiyat Gençlik Evi, Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü bünyesinde tiyatro salonu, Çilimli İlçesinde Spor salonu, ayrıca Akçakoca İlçesinde Spor salonu ve şehir stadı, Kaynaşlı İlçesinde spor salonu, Gümüşova İlçesinde Elmacık atış Poligonu, Merkezde Öncü eğitim Kurumlarına bağlı Yarı Olimpik Yüzme Havuzu bulunmaktadır. Düzce İlinde 1 adet sinema, 5 halk kütüphanesi, 1 gezici kütüphane bulunmaktadır. Üniversitenin Düzce Kampusu’nda bir merkez kütüphane ve dökümantasyon merkezi planlanmaktadır. İlin diğer kültürel varlığı arasında sit alanları, 2 yerel televizyon kanalı ve günlük olarak yayınlanan 3 yerel gazete olarak belirlenmiştir. Sit alanları şunlardır: ° ° ° ° ° ° ° ° ° Konuralp’te antik yerleşim yeri (arkeolojik sit alanı), Konuralp’te Hamam Altı mevkii Mozaik alan (arkeolojik sit alanı), Konuralp Aynalı Köyü nekropol ve yerleşim yeri (arkeolojik sit alanı), Beyciler, Çavuşlar nekropolü (arkeolojik sit alanı), Akçakoca kentsel sit alanı, Akçakoca’da Ceneviz Kalesi ve çevresi (arkeolojik ve doğal sit alanı); Akkaya Köyü Bizans yerleşmesi (arkeolojik sit alanı), Fakıllı Mağarası (doğal sit alanı), Hamascık Köyü tümülüsü (arkeolojik sit alanı). 281 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo M.5 .Düzce İlindeki Kültür Varlıkları (2004) Varlıklar Sayı Kütüphaneler Kitap Okuyucu Gezici Kütüphane Sit Alanı Müze Müze Ziyaretçisi Kültür Merkezi Tiyatro Merkezi Sinema Konservatuar Matbaa Yayınlanan Gazete Yayınlanan Dergi Kaynak: Düzce İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü , 2004 1 16037 16578 1 14 1 1 12 3 - Merkez ilçe ile Akçakoca, Çilimli, Yığılca ilçeleri ve Konuralp beldesinde bulunan halk kütüphaneleri 140 sürekli yayınla hizmet vermiştir. Bu kütüphanelerdeki toplam kitap sayısı 35.284'tür. Cumayeri, Gölyaka, Gümüşova ve Kaynaşlı’da halk kütüphanesi bulunmamaktadır. Halk kütüphanesi bulunan Akçakoca ve Çilimli ilçeleri de süreli yayından yararlanamamaktadır. İlimizde kültür ve sanat etkinliklerine olan gereksinme yanında din hizmetleri de özel bir önem taşımaktadır. İlde toplam 604 din görevlisiyle 554 camide dinî hizmet sunulmaktadır. Toplumsal dayanışma ve kaynaşmaya hizmet sunan diğer önemli bir kurum İl Sosyal Hizmetler Müdürlüğü’dür. Bu kurumun 2002 yılı verilerine göre 1 yetiştirme yurdu, 4 kreş ve gündüz bakım evi, deprem nedeni ile prefabrik alanlarda oluşturulan 4 toplum ve gençlik merkezi bulunmaktadır. Bu kurumlarda korunmaya muhtaç 50 çocuk barındırılmış; 81 özürlü çocuk ve 2 yaşlıya, toplum ve gençlik merkezinde de deprem nedeni ile 150 kişiye hizmet sunulmuştur. Düzce il merkezinde sahne sanatlarının sergileneceği Devlet Tiyatrosu’na ait bir merkez yoktur. Belediye bandosu bulunmaktadır. İlde çocuk ve gençlik korosu ile orkestra çalışmalarına rastlanmamıştır. M.3.5. Endüstriyel Yapılar Bu konu K. Sanayi ve Teknoloji başlığı altında incelenmiştir. M.3.6. Göçer ve Hareketli Barınaklar İlimizde göçer ve hareketli barınak bulunmamaktadır. M.3.7. Otel-Motel ve Turizm Amaçlı Diğer Yapılar Bu konu Bölüm G.3.’de anlatılmıştır. 282 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU M.3.8. Bürolar ve Dükkanlar Tablo M.6. Düzce İli Hizmet sektöründeki İşyerleri Hizmet Sektöründeki Meslekler Faal Çalışan İşletmeler Bakkal-Market-Büfe vb İşletmeler 2.351 2.351 Kahvehane-Çay Ocağı vb İş Kolları 1.170 1.170 Elektrik ve Elektronik Eşya Alım Satım ve Tamiri 398 398 Manifatura-Tuhafiye-Kuru Temizleme gibi iş kolları 394 394 Zahireci-fındık alım satımı 218 218 Demir ve Alüminyum Satışı 212 212 Manav 211 211 Konfeksiyon Satışı 177 177 Seyyar Pazarcılar 546 546 Bay-Bayan Kuaförü ve Güzellik Salonu 468 468 Züccaciye Asgari İstihdam Edilen Kişi Sayısı 66 66 5.441 5.441 Halıcı 32 32 Camcı 32 32 Oto yıkama-yağlama-boyama-lastik-kaporta vb 664 664 Sıhhi Tesisatçı 91 91 Nakliyeciler ve Şoförler Kasap 86 86 Kaportacı 181 181 Kaynakçı 46 46 İnşaat malz. Satıcısı 104 104 Diğer İş Kolları (nalbur-reklam-hurdacı-brandacı vs. işyerleri) 1.473 1.473 Toplam 14.361 14.361 Kaynak: Düzce Esnaf ve Sanatkarlar Odası, 2004 M.3.9. Kırsal Alanda Yapılaşma Kırsal alandaki yerleşim deseni ile ilgili olarak ova köyleri toplu halde, dağ köyleri ise dağınık halde konumlanmıştır. Kırsal alanlardaki yapılarda ağırlıklı olarak betonarme bina yapılmaktadır. Dolgu malzemesi olarak ta tuğla kullanılmaktadır. Dağ köylerinde konutlar dağınık halde olduğu için avluları geniş evler yapılmaktadır. Yapılaşma desenini oluşmasında yörenin 1. derece deprem bilgesi olması en önemli etkendir. Bu nedenle az katlı konutlar yapılmaktadır. M.3.10. Yerel Mimari Özellikler İlimize özel yerel mimari özellik bulunmamaktadır. Betonarme binalar bulunmakta ve yapılmaktadır. 283 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU M.3.11. Bina Yapımında Kullanılan Yerel Materyaller Bina yapımında yöremize özgü yapı malzemesi ve tekniği kullanılmamaktadır. Betonarme binalar yapılmaktadır. İlimiz birinci derece deprem bölgesi olduğundan dolayı binalarda nervürlü demir kullanımı yaygındır. Buna bağlı olarak binalardaki ağırlığı azaltmak amacı ile çatı kaplamalarında kiremit yerine daha hafif malzemelerin kullanımı yaygındır. M.4. Sosyo-Ekonomik Yapı M.4.1. İş Alanları ve İşsizlik İşsizlik oranları, üç ayrı nüfus grubu için hesaplanmıştır (Tablo M.7). Örnekleme araştırmasında 15 yaş altında çalışan çocuğa rastlanmamıştır. Bu nedenle, 15 yaş üstü işsizlik oranlarını değerlendirmek daha doğru olacaktır. Düzce İli genelinde işsizlik yüzde 21,5 olup, köylerde yüzde 25’e kadar yükselmekte, ilçe merkezlerinde yüzde 13,7’ye kadar inmektedir. Düzce İl merkezinde ise yüzde 21,6’dır. Düzce ilçe merkezlerinin sosyal göstergelerdeki göreli iyi durumu işsizlik oranlarında da gözlenmektedir. Tablo M.7. Düzce Yerleşim Yeri Tiplerinde İşsizlik Oranları (%) Baz nüfus grubu Kent İlçe Köy Toplam 7+ 14,4 12,0 17,9 15,4 12+ 18,5 13,7 21,9 18,7 15+ 21,6 15,7 25,1 21,5 Kaynak: Nüfus ve Sosyal Yapı Projesi Hanehalkı Örneklem Araştırması, 2001 Düzce’de çalışanların alt sektörlerdeki dağılımı incelendiğinde, çalışanların yüzde 72,7’sinin 10 alt sektör tarafından kapsandığı görülmektedir (Tablo M.8.). Tablo M.8.’de çalışan payı yüzde 3’ten fazla olan alt sektörler alınmıştır. Çalışanların yüzde 27,3 kadar olan geri kalan kısmı ise her birinin payı yüzde 3’ten az olan 37 alt sektöre dağılmaktadır. Tablo M.8. Düzce’de Çalışan Nüfusun Sektörlere Göre Yüzde Dağılımı Alt sektör Yüzde Tarım 21,0 Perakende tic. 11,3 İnşaat 7,4 Hizmet+tic. 6,4 Küçük sanayi 5,9 Ulaşım 4,6 Ağaç imalat 4,6 Dokuma san. 4,1 Kimya san. 4,1 Makine imalatı 3,3 Toplam 72,7 Diğer 27,3 Kaynak: Nüfus ve Sosyal Yapı Projesi Hanehalkı Örneklem Araştırması, 2001 284 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tabloda görüldüğü gibi, dokuma, kimya, orman ürünlerine dayanan üretim çeşitlenmesi Düzce’de toplam yüzde 12,8 kadar ağırlığa sahiptir. Bir diğer dikkat çeken nokta, yüzde 4,6’ya varan “ulaşım” sektörünün payıdır. Özellikle ulaşım sektöründe çalışanların payının, eğitim sektöründe çalışanların payından (yüzde 3’ten az) yüksek oluşu düşündürücüdür. Çalışanların yüzde 80 gibi oldukça büyük bir kısmı özel sektörde çalışmaktadır. Yeni il olması nedeniyle Düzce’de kamu sektöründe çalışanların payı azdır. M.4.2. Göçler Bolu+Düzce dışarıya göç veren, yani net göçü negatif olan illerdir. 1990 Genel Nüfus Sayımına göre Türkiye’de 41 ilin 28’inde net göç negatiftir. Bu 28 il içinde, Kars, Erzurum ve Gümüşhane gibi net göçü toplam nüfusunun yüzde 100’ünden fazla olan iller vardır. Bolu+Düzce yüzde -8,62 gibi bir göç hızıyla, yüzde -10’un altında negatif göçü olan Çanakkale, Hatay gibi az sayıda illerdendir. Bolu+Düzce, verdiği göçü, kent merkezinden ve köylerden, başka kent merkezlerine vermektedir. Tablo M.9. 1990 Genel Nüfus Sayımına Göre Bolu+Düzce’nin Aldığı ve Verdiği Göç Sayıları. Göç Şehirden şehire Köyden şehire Şehirden köye Köyden köye Toplam Aldığı göç 22.292 11.843 9.580 6.008 49.723 Verdiği göç 29.436 14.537 6.345 3.550 53.868 Net göç -7.144 -2.694 3.235 2.458 -4.145 Kaynak: DİE, Türkiye İstatistik Yıllığı 2000, s:80-81 Not: Daimi ikametgahı bilinmeyenler kapsanmamaktadır. İllerin göç eden nüfusu içinde, daimi ikametgahı yurt dışında olanlar kapsanmamaktadır. İllerin göç eden nüfusu içinde, kendi ili içindeki hareketlilik kapsanmıştır. Aynı il içinde, bir ilçe merkezinden başka bir ilçe merkezine, bir bucak veya köyden bir başka bucak veya köye olan göç ise kapsanmamıştır. İl içindeki hareketliliğin büyük ölçüde kaynağı köylerdir, göçenlerin yüzde 60,8’i köy çıkışlıdır (Tablo M.10). Tarımda mekanizasyon sonucu insan gücüne gereksinim kalmaması, diğer taraftan tarım alanının sabit kalıp büyüyen nüfusu geçindirmekte yetersiz kalması bu köy çıkışlı göçlerin nedenidir. Buna karşılık, göçenlerin yarısını ilçe merkezleri, yüzde 30 kadarını da İl merkezi çekmektedir. Göçenlerin yüzde 80’ini kent merkezi ve ilçe merkezlerinin çekmesinin nedenleri, bu yerleşim yerlerinde hizmet çeşitlenmesi ve hizmet sektörünün iş olanakları sunmasıdır. Köylerin çektiği göçer sayısı da azımsanmayacak bir miktardır. Köyler, toplam göçerlerin beşte birini çekmektedir. Tablo M.10. 1990 Genel Nüfus Sayımına Göre Bolu+Düzce İçinde Göç Örüntüsü Yerleşim yeri tipi Kent merkezi Kent merkezi İlçe merkezleri Köyler Toplam Yüzde 672 986 1.658 10,4 2.321 4.577 28,8 9.663 60,8 100,0 İlçe merkezleri 2.256 Köyler 2.369 7.294 Toplam 4.625 7.966 3.307 15.898 Yüzde 29,1 50,1 20,8 100,0 Kaynak: DİE, Türkiye İstatistik Yıllığı 2000, s:84-85 Not: Satırlarda göçün kaynağı, sütunlarda göçün hedefi gösterilmiştir. Aynı il içinde, bir ilçe merkezinden başka bir ilçe merkezine, bir bucak veya köyden bir başka bucak veya köye olan göç ise kapsanmamıştır. 285 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Göçlerin bir kısmı yerleşim yeri değiştirmeden, aynı yerleşim yeri içinde yapılan göçlerdir. Örneklem araştırmasında, kadınların yaptıkları göçler araştırılmıştır. Düzce İlinde yaşayan kadınların yaptıkları göçlerin yüzde 40,6’sı Düzce İli içinde aynı tip yerleşim yeri içinde; yüzde 42,2’si de Düzce İli içinde, değişik yerleşim yeri tipleri arasında yapılmıştır. Diğer taraftan, göçlerin yüzde 42,2’sini, yerleşim yeri tipi değiştirilerek yapılan göçler oluşturmaktadır ve bunların da yüzde 14,4’ünü Düzce kent merkezi, yüzde 15,5’ini Düzce ilçeleri, yüzde 12,3’ünü de Düzce köyleri almaktadır. Yapılan Hanehalkı Örnekleme Araştırması sonuçlarına göre göç nedeni olarak toplam 23 neden saptanmıştır. Tablo M.11’de yerleşim yerleri tiplerinde yüzde 3’ün üstünde çokluk gösteren göç nedenleri alınmıştır. Kadın göçlerinin yüzde 80’i üç nedene bağlanmaktadır. Bunlar çokluk sırasına göre evlilik, iş ve depremdir. Tüm İl’de göçlerin yüzde 9,1’i deprem nedeniyle yapılan göçlerdir. Kent merkezinde bu rakam yüzde 16,7’ye çıkmaktadır. Evlilik nedeniyle yapılan göçleri hesaba katmaksızın, deprem nedeniyle yapılan göçlerin toplam göçler içindeki payları daha da artmaktadır. Düzce İli genelinde göçlerin beşte biri, kent merkezinde de yüzde 27,6’sı deprem nedeniyle yapılmıştır. Göç ile ilgili verilen rakamlar son 36 yılda yapılan göçlere ait rakamlardır. Köy içi ve köyler arası göç sıklığı çok az olduğundan, kadınların evlilik nedeniyle yaptıkları göçün dışında tek göç nedeni “iş” tir. Tablo M.11. Düzce’de Yerleşim Yeri Tiplerine Göre Göç Nedenleri Göç nedeni Kent merkezi İlçe merkezleri Köyler Toplam Evlilik 39,6 56,9 73,9 56,6 İş 11,1 19,0 12,3 14,1 Kiracılık 4,2 5,8 - 3,3 Tayin 1,4 2,2 8,0 3,8 Deprem 16,7 8,8 1,4 9,1 Ailevi nedenler 4,9 2,2 - 2,4 Daha iyi evde oturmak 12,5 2,2 - 5,0 Göç sayısı 144 137 138 419 Kaynak: Nüfus ve Sosyal Yapı Projesi Hanehalkı Örneklem Araştırması, 2001 M.4.3. Göçebe İşçiler (Mevsimlik): İlimizde fındık sezonu olan Ağustos ve Eylül aylarında ağırlıklı olarak doğu illerinden olmak üzere fındık toplamak için işçiler gelmektedir. Fındık toplama sezonu bittikten sonra gelen işçiler geri dönmektedir. M.4.4. Kent Toprağının Mülkiyet Dağılımı Konu hakkında bilgi edinilememiştir. M.4.5. Konut Yapım Süreçleri İlimizde depremlerden sonra oluşan konut ihtiyacını karşılamak için Bayındırlık ve İskan Bakanlığı tarafından Merkez de 7000 adet, Başbakanlık Proje Uygulama Birimi 286 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU tarafından İlimiz Merkezde 622, Gölyaka İlçesinde 274, Kaynaşlı İlçesinde 466 ve Cumayeri İlçesinde 108 adet konut yapılmıştır. Toplu Konut İdaresi Başkanlığı tarafından ilimiz Nalbantoğlu Köyündeki kalıcı konutlar bölgesinde 558 adet konut yapılmıştır. Ayrıca kalıcı konut alanlarında boş alanlar kooperatif suretiyle konut yapımı için ayrılmıştır. M.4.6. Gecekondu Islah ve Önleme Bölgeleri İlimizde gecekondu ıslah bölgesi bulunmamaktadır. İlimizde kalıcı konutlar bölgesinde 5 ada gecekondu yapılaşmasını önlemek için konut yapım alanı olarak ayrılmıştır. M.5. Yerleşim Yerlerinin Çevresel Etkileri M.5.1. Görüntü Kirliliği Kentlerde yaşayan insanlar için yaşadıkları ve çalıştıkları kapalı mekanlar dışında, kent içi görünümün hijyenik ve estetik duygulara olumlu yanıt verecek nitelikte olmaması durumu, görüntü kirliği olarak tanımlanır. Görüntü kirliliği sadece kentlere özgü bir kirlilik değildir. Kırsal yerleşim alanları için de söz konusu olabilir. Başlıca görüntü kirlilikleri aşağıda sıralanmıştır: • • • • • • • Cadde ve sokaklarla, yeşil alanlardaki düzensizlikler ve kirlilikler, Caddelerde, sokaklarda ve kaldırımlarda park etmiş taşıt araçları yoğunluğu ve düzensizlikleri, Binaların dış cephelerinin kirliliği, bakımsızlığı ve uyumsuz renklerle boyanmış olması, İşyeri tabelalarının çokluğu, renk, boyut, içerik ve yerleştirilme biçimlerindeki uyumsuzluklar ve düzensizlikler, Şehir içi toplu taşıt araç duraklarındaki yapılanmaların estetik yetersizlikleri ve bakımsızlıkları, Telefon ve elektrik kablo ağının yeraltına alınmamış ve yerüstünde düzensiz yerleştirilmiş olması, Genel olarak dış mekandaki diğer düzensizlikler, kirlilikler ve uyumsuzluklar. Düzce ilinde yukarıda sıralanan görüntü kirliliklerinin hemen tümü bulunmaktadır. Düzensiz kentleşme yalnız İl merkezinde değil, diğer kent merkezlerinde de kendini göstermektedir. Bu durum, esas olarak hazırlanan imar planlarına ve diğer düzenleyici mevzuata tam olarak uyulmamasından kaynaklanmaktadır. Yeşil alan ve park alanı yetersizlikleri, binaların dış yüzlerindeki bakımsızlıklar ve renk uyumsuzlukları genellikle kentlerin ortak görünüm özelliklerindendir. Ayrıca özellikle Merkez ilçede deprem sonrası ortaya çıkan yıkımlar, hasarlı ve bakımsız bırakılmış binalar, enkaz artıkları, kaldırılmamış pek çok temel enkazı, kent içinde düzensiz biçimde yapılmış “geçici” işyerleri ve benzeri olumsuzluklar görünümü bozmaktadır. 287 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Bazı kent merkezlerinde, örneğin Akçakoca’da, bakımsız bırakılan eski binalar ve sokakların üzerinde asılı duran düzensiz telefon ve elektrik telleri görsel kirlilik örnekleridir. M.5.2. Binalarda Ses İzolasyonu Düzce ilinde kullanım amaçlı inşa edilen meskenlerde genellikle ses yalıtımı için döşemelerde asmolen yapı malzemesi kullanılmaktadır. Dış cephe ses yalıtım malzemesi için genelde frambort yapı malzemesi kullanılmaktadır. M.5.3. Havaalanları ve Çevresinde Oluşturulan Gürültü Zonları İlimizde havaalanı bulunmamaktadır. M.5.4. Ticari ve Endüstriyel Gürültü Bu konu ile ilgili bilgiler “O. Gürültü ve Titreşim” bölümünde yer almaktadır. M.5.5. Kentsel Atıklar Bu bölüm “N. Atıklar” bölümünde açıklanmıştır. M.5.6. Binalarda Isı Yalıtımı Binalarda ısı yalıtımı yapılması konusunda yerel yönetimlerin yaptırım gücü bulunmaktadır. Binalara İskan ruhsatı alınırken Makine Mühendisleri Odasından kayıtlı “Isı İzolasyon Raporu”nun sunulması gerekmektedir. Bina yapılırken yerel yönetimler tarafından “Isı İzolasyon Raporuna” uyulup uyulmadığı denetlenmektedir. M.6. Nüfus M.6.1. Nüfusun Yıllara Göre Değişimi Yüzölçümü 2593 km2 olan Düzce İli'nde 1997 nüfus sayımına göre 307 bin 056 kişi yaşamaktadır. Nüfus yoğunluğu km2'ye yaklaşık 111 kişi olup Türkiye ortalaması olan 83 kişinin üstündedir. İki nüfus sayımı sonuçlarına göre toplam nüfusun yüzde 56'sı köylerde yaşarken yüzde 43'ü kent merkezlerinde bulunmuştur. 2000 sayım sonuçlarına göre ise köylerde yaşayan nüfus oranı yüzde 52'ye gerilerken kent merkezlerinde yaşayanların oranı ise yüzde 48'e yükselmiştir. İki nüfus sayımı arasında kent merkezlerinde yaşayanların artış oranı yüzde 4 olarak gerçekleşmiştir. Her iki nüfus sayımına göre Düzce İli nüfusu aşağıda verilmiştir Tablo M.12: Düzce İli Nüfusu İlçeler 1997 2000 Nüfus Farkı Merkez 76900 72012 -4888 Akçakoca 19604 25637 +6033 Cumayeri 6719 8487 +1768 Çilimli 3961 11244 +7283 288 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Gölyaka 5267 8872 +3605 Gümüşova 10754 15197 +4443 Kaynaşlı 5760 8732 +2972 Yığılca 3477 3843 +366 TOPLAM 132442 154024 +21582 Kaynak: Düzce İl Nüfus Müdürlüğü, 2004 M.6.2 Nüfusun Yaş, Cinsiyet ve Eğitim Gruplarına Göre Dağılımı Düzce İlinde Türkiye’de olduğu gibi genç nüfusun payı yüksektir. En fazla yığılma 5 9, 10 - 14, 15 - 19 yaş gruplarında sırası ile %10.3, %12, %11.4 değerleri ile ortaya çıkmaktadır. 40 – 55 yaş grubundaki görece küçüklük ise İlin daha önce verdiği göçün %49 olan erkek – kadın oranı ilde de aynı oranlardadır. Düzce kent merkezi nüfusunun cinsiyet ve yaş gruplarına göre dağılımı aşağıdaki tablo ve grafikte yer almaktadır. Tablo M.13. Düzce kent merkezi nüfusunun cinsiyet ve yaş gruplarına dağılımı (2002 yılı) YAŞ GRUBU 0 - 04 05-09 10-14 15-19 20-24 25-29 30-34 35-39 40-44 45-49 50-54 55-59 60-64 65-69 70-74 75-79 80-84 85 + Bilinmeyen TOPLAM Kaynak: DİE, 2000 TOPLAM 26355 27035 28475 33014 30234 29046 23986 24037 21044 16621 14123 10599 9551 8544 6361 2804 1230 1120 87 314266 ERKEK 13569 13830 14499 17389 14840 15657 13070 12745 11225 8745 7304 5305 4564 4141 2856 1235 491 414 48 161927 KADIN 12786 13205 13976 15625 15394 13389 10916 11292 9819 7876 6819 5294 4987 4403 3505 1569 739 706 39 153339 Bir toplumun yaş ve cinsiyet dağılımını değerlendirmek için kullanılan görsel araçlardan biri yaş piramididir. İdeal görünümü yukarı doğru yavaş yavaş incelen, her üst basamağı bir öncekinden daha kısa olan yaş piramidinin gelişmiş ve gelişmemiş ülkelerde görünümü farklıdır. Türkiye geneli için yaş piramidinin görünümü, ideal görünüme oldukça yaklaşmıştır (Şekil M.1.). Düzce İli toplamı için yapılan yaş piramidinin görünümü Türkiye yaş piramidine benzemektedir (Şekil M.2.). 289 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Şekil M.1. Türkiye Yaş Piramidi (Kaynak: HÜNEE, 1998) Yaş piramidinin görünümü kent merkezi, ilçe merkezleri ve köyler için büyük farklılıklar göstermektedir (Şekil M.2.). Bu farklılıkların nedeni, özellikle kent merkezi ve ilçe merkezlerinin nüfus hareketliliğine çok açık oluşudur. Nüfusun bu hareketliliğine 12 Kasım depreminin de katkı yaptığı söylenebilir. Nüfus hareketlerindeki kararsızlık Düzce köylerinde daha azdır. 0-4 yaş grubunun 5-9 yaş grubundan, köylerde daha az olması, son yıllarda Düzce’de doğurganlık hızının azaldığının bir göstergesidir. Türkiye genelinde en kalabalık yaş grubu 15-19 yaş grubu olduğu halde, Düzce’de en kalabalık grup 20-24 yaş grubuna kaymaktadır. Bu durum, Düzce’de nüfus artış hızındaki düşüşün Türkiye genelinden daha önce başladığını göstermektedir. Düzce İlinde 20-24 yaş grubunun ilçe merkezlerinde yığılması, köylerde, özellikle kadınlarda, göreli olarak bu yaş grubunun ağırlığının az olması, genç nüfusun ilçe merkezlerine ve kent merkezine doğru aktığının bir göstergesidir. 290 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Şekil M.2. Düzce Kent Merkezi, İlçe Merkezleri, Köyleri ve Düzce İl Toplamı İçin Yaş Piramidi Kaynak: Nüfus ve Sosyal Yapı Projesi Hanehalkı Örneklem Araştırması, 2001 291 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo M.14. Düzce Yerleşim Yeri Tiplerinde Büyük Yaş Gruplarına Göre Dağılım, Ortanca Yaş ve Yaş Bağımlılık Oranı Yaş grubu Kent merkezi İlçe merkezleri Köyler Toplam TNSA 98* -15 29,3 20,8 25,8 25,1 31,5 15-64 66,2 70,7 66,3 67,8 62,6 65+ 4,5 8,5 7,9 7,1 5,9 Toplam 100,0 100,0 100,0 100,0 100,0 Ortanca yaş 25,0 26,0 27,0 26,0 24,3 Yaş bağımlılık oranı 51,1 41,4 50,8 47,5 59,7 Kaynak: Nüfus ve Sosyal Yapı Projesi Hanehalkı Örneklem Araştırması, 2001 * Kaynak: HÜNEE, 1998 Düzce nüfus yapısının Türkiye nüfus yapısından biraz daha iyi olduğu geniş yaş gruplarındaki dağılımda da görülmektedir (Tablo M.14). Türkiye için 15 yaş altı nüfusun toplam içindeki payı yüzde 31,5 iken, Düzce’de aynı nüfusun payı yüzde 25,1’e kadar düşmüştür. Buna karşılık 15-64 yaş arası nüfusun payı Türkiye için yüzde 62,6 iken, Düzce için yüzde 67,8’e; 65+ grubunun payı Türkiye için yüzde 5,9 iken, Düzce için yüzde 7,1’e çıkmaktadır. Aynı olgu ortanca yaş ve ortalama yaş karşılaştırmasında da görülmektedir. Yaş bağımlılık oranı, kent merkezinde 51,1, ilçe merkezlerinde 41,4, köylerde 50,8 ve İl genelinde 47,5’tir. Bu oranlar, Türkiye değerinden (59,7) düşüktür ve büyük bir genç ve üretici insan kaynağının varlığını göstermektedir. M.6.3. İl ve İlçelerin Nüfus Yoğunlukları Akçakoca ilçesi merkezinin nüfusu 1985 yılından itibaren sürekli artmaktadır. 1990 yılından sonra, özellikle 1997-2000 yıllarında çok yüksek nüfus artışları gözlenmektedir. Bu artışın nedenlerinden birisinin, 12 Kasım 1999 depremi nedeniyle Düzce Merkez ilçe halkının Akçakoca ilçesine, yazlıklara ve akraba evlerine göçmeleri olduğu tahmin edilmektedir. 1985-1997 döneminde Akçakoca ilçe merkezi nüfus artış hızı Düzce kent merkezi nüfus artış hızından daha yüksek olmuştur. Diğer taraftan, Akçakoca, köyleri nüfus kaybediyor olmasına rağmen, Düzce ilçeleri içinde köyleri az nüfus kaybeden ilçelerin ikincisidir. Cumayeri ve Gümüşova, Düzce’nin nüfus artış hızı en yüksek olan ilçeleridir. İlçe merkezlerinin bu durumuna paralel olarak, bu ilçelere bağlı köyler, diğer ilçe köylerine göre yüksek hızla nüfus kaybeden köylerdir. Çilimli ilçe merkezi, 2000 yılı sayım sonuçları göz önüne alınmazsa, 1985-1997 arasında binde 9,9 gibi düşük bir nüfus artış hızı göstermiştir. Çilimli köyleri ise nüfus kaybetmektedir. Köyleri ile birlikte ilçe toplam nüfusunun artış hızı negatif olan iki ilçeden biridir. Gölyaka ilçesi merkezinin nüfus artış hızı, 1997 - 2000 yılları arasındaki artış göz ardı edilirse, Türkiye kentsel kesim nüfus artış hızına yakındır. Gölyaka ilçe merkezi nüfusu sürekli artan ilçelerden biridir. Köyleri ise, diğer Düzce köyleri gibi nüfus artış hızı negatif olan bir ilçedir. 292 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Konuralp, Türkiye idari yapısında bucak merkezi statüsünde olmasına rağmen bu araştırmada ilçe merkezleri ile birlikte ele alınmıştır. Nüfus çokluğu ve nüfus artış hızları bakımından Düzce ilçeleri içinde 1985-97 yılları arasında en istikrarlı olan yerleşim yeridir. İlçe merkezinin nüfusu 1985-97 arasında yıllık binde 9 gibi düşük bir hızla artmıştır. Köyler ise, diğer ilçelere bağlı köyler gibi nüfus kaybetmektedir, ancak köylerin nüfus kayıp hızı sıfıra yakındır. 1997-2000 yılları arasındaki olağanüstü nüfus artış hızı, depremden etkilenenlerin, gerek mülk edinerek gerek ev kiralayarak arazi yapısı sağlam olan Konuralp’e göçmelerinden kaynaklanmaktadır. Kaynaşlı ilçesi merkezi, diğer ilçe merkezleri gibi nüfusu artan bir merkezdir, ancak, Merkez ilçeye çok yakın olması nedeniyle, nüfus artış hızı Türkiye kent nüfus artış hızından daha düşüktür. Kaynaşlı köyleri de nüfus kaybetmektedir. Yığılca ilçe merkezi, Düzce ilçeleri arasında en düşük nüfus artış hızına sahip ilçedir. Köyleri nüfus kaybetmektedir. Köyleri ile birlikte ilçe toplam nüfusunun artış hızı negatif olan iki ilçeden biridir. Tablo M.15. Düzce İl Merkezi ve İlçe Merkezlerine Bağlı Köylerin Sayım Yıllarında Toplam Nüfusları ve Yıllık Nüfus Artış Hızları (‰) İlçe 1985 1990 1997 2000 R1985-1990 R1990-1997 R1997-2000 R1985-1997 Merkez 53.293 58.127 58300 103.041 17,4 0,4 189,8 7,5 Akçakoca 18.468 19.257 17.246 18.335 8,4 -15,8 20,4 -5,7 Cumayeri 6.902 6.770 3.941 5.914 -3,9 -77,3 135,3 -46,7 Çilimli 14.745 11.710 10.690 9.702 -46,1 -13,0 -32,3 -26,8 Gölyaka 15.431 15.844 12.466 11.040 5,3 -34,3 -40,5 -17,8 Gümüşova 9.311 9.485 5.449 5.940 3,7 -79,2 28,8 -44,6 Kaynaşlı 11.430 10.609 9.915 12.200 -14,9 -9,8 69,1 -11,9 Konuralp 14.570 15.224 14.438 19.397 8,8 -7,6 98,4 -0,8 Yığılca 18.765 19.332 16.849 17.462 5,9 -19,6 11,9 -9,1 Köyler top. 148.345 151.134 134.856 183.634 3,7 -16,3 102,9 -7,9 Kaynak: DİE, Genel Nüfus Sayımı, İdari Bölünüş, 1985 DİE, Genel Nüfus Sayımı, İdari Bölünüş, 1990 DİE, Nüfus Tespit Çalışması, 1997 DİE, Genel Nüfus Sayımı 2000, (Kesin Geçici Sonuçlar), Ankara M.6.4. Nüfus Değişim Oranı 1990 Genel Nüfus Sayımına kadar Bolu iline bağlı bir ilçe olduğundan, Düzce’nin Genel Nüfus Sayımı verileri Bolu ile birlikte değerlendirilmiştir. Bolu+Düzce İllerinin nüfus artış hızı 1927-35 yılları arasında Türkiye nüfus artış hızına yakındır (Tablo 6). 1935 yılından sonraki Genel Nüfus Sayımı yıllarında Bolu+Düzce nüfus artış hızı Türkiye nüfus artış hızının altında kalmıştır. Bolu+Düzce göçler için açık bir sistemdir; bu nedenle, ülke içi göçlerin Düzce’nin nüfus artış hızında önemli etkisi vardır. Örneğin, 1990 Genel Nüfus Sayımına göre Düzce’nin (Bolu dahil) 1985-90 arasında göç yüzünden nüfus kaybı 4.145 kişidir (DİE 2000, s:80). Bu sayı Bolu+Düzce 1990 nüfusunun binde 8,6’sıdır. Halbuki, Bolu+Düzce’nin, göç etkisinden bağımsız, binde 12,6 olan doğal nüfus artış hızının Türkiye değerlerine yakın olduğu görülmektedir. 293 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Düzce merkez nüfusu 1985-1997 yılları arasında sürekli artış göstermektedir (Tablo 7). Nüfus artış hızı yılda binde 27 dolayında olmuştur. Bu hız, aynı yıllarda Türkiye toplam yıllık nüfus artış hızından daha yüksek, Türkiye yıllık kentsel nüfus artış hızından daha düşük düzeyde olmuştur. Türkiye yıllık kentsel nüfus artış hızı 1980-85 arasında binde 62,6; 198590 arasında binde 43,1 iken, 1985-90 döneminde Düzce merkez nüfusu yılda binde 30,7 artmıştır. 2000 Genel Nüfus Sayımına göre Düzce kent merkezi nüfusundaki azalma 12 Kasım 1999 depreminin neden olduğu bir azalmadır. Düzce merkeze bağlı köylerin toplam nüfusu 1985-90 arasında binde 17 gibi küçük bir yıllık artış hızıyla artmakta, 1990-97 arasında ise sıfıra inmektedir (Tablo M.16). 1985-97 gibi 12 yıllık uzun bir dönem için Düzce merkez köylerinin yıllık nüfus artış hızı da ortalama yıllık binde 7,5’dir. Diğer taraftan, Düzce ilçelerine bağlı diğer köylerin tümünün 1985-97 arasında büyük ölçüde nüfus kaybettiği görülmektedir. Düzce merkez köyleri, diğer ilçe köylerine göre az da olsa nüfusu artan köylerdir. Tablo M.16. Genel Nüfus Sayımlarına Göre Yıllar İtibariyle Türkiye ve Düzce Nüfusları Yıllık Nüfus Artış Hızları Sayım yılı Türkiye nüfus artış hızları (‰)1 Nüfus (milyon) Bolu+Düzce2 Toplam Kent Kır Nüfus Artış hızı(‰) 1927 13,6 - - - 217.597 - 1935 16,2 21,1 17,5 25,8 248.027 16,4 1940 17,8 19,6 26,7 17,4 257.393 7,4 1945 18,8 10,6 15,1 9,1 276.367 14,2 1950 20,9 21,7 22,5 21,5 303.111 18,5 1955 24,1 27,7 55,7 17,5 318.219 9,7 1960 27,8 28,5 49,2 19,5 353.004 20,7 1965 31,4 24,6 39,7 17,1 383.939 16,8 1970 35,6 25,2 47,3 12,5 403.766 10,1 1975 40,3 25,0 41,7 13,8 428.704 12,0 1980 44,7 20,6 30,5 13,3 471.751 19,1 1985 50,7 24,9 62,6 -10,6 257.845* - 1990 56,5 21,7 43,1 -5,6 279.492* 16,1 1997 62,9 15,1 28,3 -6,6 290.386* 5,5 2000 67,9 25,4 25,3 25,6 314.266* 40,6 Kaynak 1: DİE, Genel Nüfus Sayımı 1990, Ankara Kaynak 2: DİE, Ekonomik ve Sosyal Göstergeler, Bolu, Ankara 1998. Kaynak *: Düzce, İl Nüfus Müdürlüğü (Bolu dahil değildir) 294 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo M.17. Düzce İli Yıllık Nüfus Artış Oranları İlçe 1985 1990 1997 2000 R1985-1990 R1990-1997 R1997-2000 R1985-1997 Merkez 55.921 65.209 77.678 56.649 30,7 24,0 -105,2 27,4 Akçakoca 11.962 13.582 20.398 25.560 25,4 58,1 75,2 44,5 Cumayeri 3.972 5.769 7.567 7.434 74,6 38,7 -5,9 53,7 Çilimli 3.469 3.717 3.906 7.147 13,8 7,1 201,4 9,9 Gölyaka 3.438 3.931 5.227 8.572 26,8 40,7 164,9 34,9 Gümüşova 4.239 8.030 11.821 12.103 127,7 55,2 7,9 85,5 Kaynaşlı 5.186 5.878 7.166 9.439 25,1 28,3 91,8 26,9 Konuralp 3.756 4.079 4.191 8.497 16,5 3,9 235,6 9,1 Yığılca 2.987 2.939 3.138 3.728 -3,2 9,3 57,4 4,1 İlçeler top. 35.253 43.846 59.223 73.983 43,6 42,9 74,2 43,2 Kaynak: DİE, Genel Nüfus Sayımı, İdari Bölünüş, 1985 DİE, Genel Nüfus Sayımı, İdari Bölünüş, 1990 DİE, Nüfus Tespit Çalışması, 1997 DİE, Genel Nüfus Sayımı 2000, (Kesin Geçici Sonuçlar), Ankara Akçakoca ilçesi merkezinin nüfusu 1985 yılından itibaren sürekli artmaktadır. 1990 yılından sonra, özellikle 1997-2000 yıllarında çok yüksek nüfus artışları gözlenmektedir. Bu artışın nedenlerinden birisinin, 12 Kasım 1999 depremi nedeniyle Düzce Merkez ilçe halkının Akçakoca ilçesine, yazlıklara ve akraba evlerine göçmeleri olduğu tahmin edilmektedir. 1985-1997 döneminde Akçakoca ilçe merkezi nüfus artış hızı Düzce kent merkezi nüfus artış hızından daha yüksek olmuştur. Diğer taraftan, Akçakoca, köyleri nüfus kaybediyor olmasına rağmen, Düzce ilçeleri içinde köyleri az nüfus kaybeden ilçelerin ikincisidir. Cumayeri ve Gümüşova, Düzce’nin nüfus artış hızı en yüksek olan ilçeleridir. İlçe merkezlerinin bu durumuna paralel olarak, bu ilçelere bağlı köyler, diğer ilçe köylerine göre yüksek hızla nüfus kaybeden köylerdir. Çilimli ilçe merkezi, 2000 yılı sayım sonuçları göz önüne alınmazsa, 1985-1997 arasında binde 9,9 gibi düşük bir nüfus artış hızı göstermiştir. Çilimli köyleri ise nüfus kaybetmektedir. Köyleri ile birlikte ilçe toplam nüfusunun artış hızı negatif olan iki ilçeden biridir. Gölyaka ilçesi merkezinin nüfus artış hızı, 1997 - 2000 yılları arasındaki artış göz ardı edilirse, Türkiye kentsel kesim nüfus artış hızına yakındır. Gölyaka ilçe merkezi nüfusu sürekli artan ilçelerden biridir. Köyleri ise, diğer Düzce köyleri gibi nüfus artış hızı negatif olan bir ilçedir. Konuralp, Türkiye idari yapısında bucak merkezi statüsünde olmasına rağmen bu araştırmada ilçe merkezleri ile birlikte ele alınmıştır. Nüfus çokluğu ve nüfus artış hızları bakımından Düzce ilçeleri içinde 1985-97 yılları arasında en istikrarlı olan yerleşim yeridir. İlçe merkezinin nüfusu 1985-97 arasında yıllık binde 9 gibi düşük bir hızla artmıştır. Köyler ise, diğer ilçelere bağlı köyler gibi nüfus kaybetmektedir, ancak köylerin nüfus kayıp hızı sıfıra yakındır. 1997-2000 yılları arasındaki olağanüstü nüfus artış hızı, depremden etkilenenlerin, gerek mülk edinerek gerek ev kiralayarak arazi yapısı sağlam olan Konuralp’e göçmelerinden kaynaklanmaktadır. 295 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Kaynaşlı ilçesi merkezi, diğer ilçe merkezleri gibi nüfusu artan bir merkezdir, ancak, Merkez ilçeye çok yakın olması nedeniyle, nüfus artış hızı Türkiye kent nüfus artış hızından daha düşüktür. Kaynaşlı köyleri de nüfus kaybetmektedir. Yığılca ilçe merkezi, Düzce ilçeleri arasında en düşük nüfus artış hızına sahip ilçedir. Köyleri nüfus kaybetmektedir. Köyleri ile birlikte ilçe toplam nüfusunun artış hızı negatif olan iki ilçeden biridir. Tablo M. 18. Düzce İl Merkezi ve İlçe Merkezlerine Bağlı Köylerin Sayım Yıllarında Toplam Nüfusları ve Yıllık Nüfus Artış Hızları (‰) İlçe 1985 1990 1997 2000 R1985-1990 R1990-1997 R1997-2000 R1985-1997 Merkez 53.293 58.127 58300 103.041 17,4 0,4 189,8 7,5 Akçakoca 18.468 19.257 17.246 18.335 8,4 -15,8 20,4 -5,7 Cumayeri 6.902 6.770 3.941 5.914 -3,9 -77,3 135,3 -46,7 Çilimli 14.745 11.710 10.690 9.702 -46,1 -13,0 -32,3 -26,8 Gölyaka 15.431 15.844 12.466 11.040 5,3 -34,3 -40,5 -17,8 Gümüşova 9.311 9.485 5.449 5.940 3,7 -79,2 28,8 -44,6 Kaynaşlı 11.430 10.609 9.915 12.200 -14,9 -9,8 69,1 -11,9 Konuralp 14.570 15.224 14.438 19.397 8,8 -7,6 98,4 -0,8 Yığılca 18.765 19.332 16.849 17.462 5,9 -19,6 11,9 -9,1 Köyler top. 148.345 151.134 134.856 183.634 3,7 -16,3 102,9 -7,9 Kaynak: DİE, Genel Nüfus Sayımı, İdari Bölünüş, 1985 DİE, Genel Nüfus Sayımı, İdari Bölünüş, 1990 DİE, Nüfus Tespit Çalışması, 1997 DİE, Genel Nüfus Sayımı 2000, (Kesin Geçici Sonuçlar), Ankara Kaynaklar: 1- Düzce Belediyesi, 2004 2- İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü, 2004 3- İl Milli Eğitim Müdürlüğü, 2004 4- İl Sağlık Müdürlüğü, 2004 5- Sanayi ve Ticaret Müdürlüğü, 2004 6- Devlet İstatistik Enstitüsü, 2000 7- İl Nüfus Müdürlüğü, 2004 8-Düzce Esnaf ve Sanatkarlar Odası, 2004 9-Düzce Çevre Düzeni Planı Araştırma Raporu, 2004 10- Düzce İl Geliş Planı, 2004 296 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU N- ATIKLAR N.I. Evsel Katı Atıklar İnsanların biyolojik, sosyal ve ekonomik etkinlikleri sonucunda işe yaramaz hale gelen, akıcı olacak kadar sıvı içermeyen ve düzenli olarak bertaraf edilmesi gereken her türlü madde ve malzeme katı atık olarak tanımlanmaktadır. Ev, sokak, park, okul ve hastane gibi yerlerden toplanan süprüntü ve çöpler; ticari, tarımsal ve endüstriyel etkinlikler sonucu ortaya çıkan katı artık ve atıklar ile su ve atık su arıtım tesislerinde üretilen çamurlar bu tanıma dahildir Türkiye’de yerleşim yerlerinin çok büyük bir çoğunluğunda katı atıklar ilgili yönetmelikte belirtilen yollarla, düzenli olarak depolanmamakta ve bertaraf edilmemektedir. Bu nedenle, düzensiz olarak doğaya verilen katı atıklar birçok çevre sorununu da beraberinde getirmektedir. Kentlerin hızlı büyümesi ile birlikte, katı atık depolama alanlarının yerleşim alanları içerisinde kalması, belediyeler tarafından gerçekleştirilen çöp toplama işlemlerinde kaynakta ayıklama ya da kuru yaş ayrımı yapılmadığı için depolama, imha ve geri kazanmada sorunlar ortaya çıkmaktadır. Buna ek olarak ülkemizde belli standartlara çöp toplama işlemi ve taşıma araçlarının bulunmaması, zaman ve işgücü kayıplarını doğurmaktadır. Nakil araçları ile bazı durumlarda çöp depolama alanlarında yapılan işlemlerden kaynaklanan gürültü, ayrışmalar sonucu oluşan kötü kokular ve gelişigüzel depolanan çöpler görsel açıdan çevresel sorunlara neden olmaktadır. Çöp alanları ve çevrelerinde barınan kuşlar, fareler, sinekler ve diğer hayvanlar mikrop ve çeşitli bulaşıcı hastalıkları çevreye yayabilmektedir. Zararlılar için kullanılan ilaçlar ekolojik anlatılmıştır. Tablo N.1. Düzce İli ve İlçeleri Katı Atık Envanteri MERKEZ AKÇAKOCA ÇİLİMLİ CUMAOVA GÜMÜŞOVA GÖLYAKA KAYNAŞLI YIĞILCA BEYKÖY(Belde) KONURALP(Belde) TIBBİ ATIKLAR TOPLAM KağıtKarton 2000 800 400 550 500 500 550 400 300 400 DemirTeneke 1500 700 300 400 350 310 350 250 200 250 Cam- Şişe Aliminyum Diğer*** Toplam 300 100 60 70 55 50 70 40 30 50 PlastikPet 500 250 100 150 100 100 150 100 50 80 400 200 50 60 60 50 50 50 40 25 115.300. 27.950. 6.090. 7.770 6.935 4.990 8.830 6.170. 3.395 5.190 825 1580 965 192.620 120.000 30.000 7.000 9.000 8.000 6.000 10.000 7.000 4.000 6.000 500 207.500 6.400 4610 Kaynak: Düzce Belediyesi, 2004 ** Diğer Atıklar : Biyokimyasal( Naylon Poşet, Çocuk Bez,Ambalaj Malzemeleri,Sanayi Atıkları) Organik Atıklar(Yemek Atıkları,Sebze-Meyve Atıkları,Yaprak,Ot vb.) Sanayileşme, nüfus artışı ve göç nedeniyle yukarıdaki değerlerde yıllık %4 artış olacağı düşünülmelidir. 297 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Düzce’de katı atık deponi alanlarının tümü düzensizdir, yer seçimlerinde yönetmelikte öngörülen jeolojik, topografik, hidrolojik ve meteorolojik ölçütler göz önünde bulundurulmamıştır. Çoğu yerde de katı atık deponi alanlarının yerleşim merkezlerine uzaklıkları, olması gereken mesafeden daha kısadır. Son yıllarda sayıları oldukça artan kanatlı hayvan yetiştirme kümeslerinin atıklarının giderilmesinde de aynı düzensizlik egemendir ve bu da çevre sorunlarını artırmaktadır 2001 yılında Çevre Bakanlığı’nca Düzce Merkez İlçe ve 7 ilçesi arasında “Düzce Belediyeleri Katı Atık Yönetim Birliği” projesi hazırlanmıştır. Düzce Belediye Başkanlığı da Birlik Tüzüğü hazırlayarak İçişleri Bakanlığının onayına sunmuştur. Onaydan sonra Birliğin çalışmalarına başlaması ve makul bir süre içinde katı atık sorunlarının düzene konulması beklenmektedir N.2 Tehlikeli Atıklar İlimiz sınırları içerisinde 21 işletme ve kuruluşa “Tehlikeli Atık Beyan Formu” gönderilmiş olup tehlikeli ve zararlı atık üreten firmalarla ilişkin bilgi elde edilmeye başlanmıştır. Bu firmalardan Akçakoca ilçemizde bulunan Sevil Boru Profil firmasına “Tehlikeli Atık Taşıma Lisans Belgesi “verilmiştir. Tehlikeli atıklar miktarı az, fakat çevre ve canlılar için tahrip gücü fazla olan zehirli, katı veya sıvı kimyasal madde atıklarıdır. Bu atıkların yönetimi ile ilgili olarak 27.08.1995 tarihinde Tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliği çıkarılmıştır. Özel sanayi artıkları üretim sırasında oluşur ve ekonomik olarak geri kazanıl-ması veya zarar etmeyecek şekilde hazırlanması ise imkansızdır. Bu konuda "Yöntem Tekniği" geliştirilmesine devam edilmelidir ve edilmektedir. Ekonominin o zamanki durumuna ve ham madde piyasasına göre hangi özel artığın hangi yöntemle ve kaça geri kazanılabileceği veya da bertaraf edilmesi gerektiği ortaya çıkar. Özel artıkların bertaraf edilmesi için yapılan işlemler ise: - Mekanik, kimyasal itlemler - Özel yakma tesisleri - Deponiler - Kapalı maden ocakları deponisi (Yeraltı deponisi) dir. Yöntemlerinden birisi uygulanır, ancak uygulamadan önce gelen özel artıklardan örnekler alınarak analizler yapılır ve karar verilir. Özel artıkları şöyle ayırabiliriz: - Su ortamını ve hava ortamını hiç bir şekilde kirletmesine imkan vermeyecek özel hazırlanmış yerlerde depolanması Örneğin petrolle kirlenmiş topraklar, zift artıkları, sertleştirilmiş asitli reçineler, v.s. Düzce’de tehlikeli atıklar konusunda da envanter çalışması bulunmamaktadır. İl Sağlık Müdürlüğü boru üreten bir fabrikanın asbest atığı ile, ilaç üreten bir firmanın atıklarını 298 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU tehlikeli atıklar sınıfında göstermekte; bu atıkların da ilgili fabrikaların kendi sahaları içinde uygun şekilde depolandığını bildirmektedir. Düzce İli Gelişme Planı kapsamında yapılmış bulunan Belediye çevre anketine tehlikeli atıklar için verilen yanıtlarda bu atıkların miktarı ve özellikleri hakkında bilgi bulunmamakta; var olan tehlikeli atıkların da evsel atıklarla birlikte toplandığı ve birlikte düzensiz olarak depolandığı belirtilmektedir. N.3 Özel Atıklar N.3.1 Tıbbi Atıklar Tıbbi atıkların tehlikeli ve hastalık yapıcı etkilerinden çevreyi ve insan sağlığını,atıkların oluşumundan yok edilmesine kadar geçen sürede korumak oldukça önemlidir.Havada, suda ve toprakta kalıcı özellik gösteren ve ekolojik dengeyi bozan bu atıkların üretimi, taşınması, depolanması ve yok edilmesine ilişkin özel önlemler alınması gerekmektedir.Gelişmiş ülkelerde olduğu gibi ülkemizde de tıbbi atıkların toplanması ve yok edilmesiyle ilgili 20 Mayıs 1993 tarihli ve 21586 sayılı resmi gazetede yayımlanan bir yönetmelik mevcuttur.Yönetmeliğe göre tıbbi atıkların kaynakları aşağıdaki şekilde sıralanabilir. a) Hastanelerden, b) Tıp, diş hekimliği ve veteriner hekimlik eğitimi veren ve araştırma yapan kuruluşlardan, c) Kan ve kan Ürünleri ile ilgili çalışma yapan tüm merkez ve istasyonlardan, d) Tıbbi tahlil laboratuarlarından, e) Deney hayvanlarının kullandığı laboratuarlardan f) Sağlık Ocaklarından, atık çıkaran muayenehaneler ve polikiliniklerden,diş hekimi ve revirlerden, g) Küçük ameliyat ve benzeri müdahalelerin yapıldığı tıp ve veteriner muayehanelerinden h) Bulaşıcı hastalığı olanların tedavi oldukları veya diyaliz, aspirator gibi aletlerin kullanıldığı kliniklerden, ı) Benzeri tıbbi atıkların oluşabileceği seyyar sağlık birimlerinden, i) Eczane ve ilaç depolarından, j) Benzer diğer kuruluşlarından Düzce de 100 kg SSK; 100 kg’ı düzce Devlet Hastane’si, Abant İzzet Baysal Araştırma hastanesi’nden yaklaşık 150-200 kg., diğer sağlık birimlerinden de 50 kg tıbbi atık toplandığı düşünülmektedir. Düzce ilinde tıbbi atıkların miktarı, bileşimi, toplanması, depolanması ve bertarafı hakkında envanter çalışması yapılmamıştır N.3.2 Atık Yağlar İl genelinde 2004 yılında atık yağlar konusunda herhangi bir çalışma yapılmamıştır. 299 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU N.3.3. Bitkisel ve Hayvansal Atık Yağlar İlimizde Yağ üretimi yapan işletmeler yoktur. Devlet hastanesi ve 5 yemek fabrikasından kızartma sonucu çıkan atık yağlar mevcuttur. Bu yağlar tenekelerde toplanmakta daha sonra Blediyece ayrı olarak toplanmaktadır. Miktar olarak herhangi bir tespit yoktur. N.3.4. Pil ve Aküler İlimizde Aküler akü tamircileri ve akü satışı yapan kişilerce alınmakta ve bu işler ile ilgili hurdacılara satılmaktadır. Akü Tamir ve İmalatı yapan iki (2) işletme bulunmaktadır. Piller konusunda Tüm Türkiyede olduğu gibi kapsamlı bir çalışma yapılmamıştır. N.3.5.Cips ve Diğer Yakma Fırınlarından Kaynaklanan Küller İlimizde Yakma fırınları yoktur. Kül olarak Kalorifer kazanlarından ve Kara fırın diyet tabir edilen ekmek fırınlarından çıkan küller mevcuttur. Bu küller yakıtı satan firma tarafından alınmakta ve Belediye Çöplüğüne gömülmektedir. Küller Odun ve fosil yakacaklardan kaynaklanmaktadır. Miktarları belli deyildir. N.3.6. Tarama Çamurları İlimizde tarama çamuru üreten yerler yoktur. N.3.7. Elektrik ve Elektronik atıklar Atık üreten veya atık çıkaran tesisler mevcut değildir. N.3.8. Kullanım Ömrü Bitmiş Araçlar İlimizde kullanım ömrünü bitirmiş veya hurdaya ayrılmış araçlar genelde hurda alıcıları tarafından toplanmakta, Trafikte yakalanmış ise kolluk kuvvetlerince toplanıp ihale yöntemi ile satılmaktadır. N.4.Diğer Atıklar N.4.1. Ambalaj atıkları İlimizde 3. (üç) adet ambalaj üretimi yapan fabrika bulunmaktadır. Bay-Er, Anadolu Ecopack ve Saran Plastik fabrikasıdır. Bay-Er Plastik Tüp Ambalaj San.ve Tic.A.Ş. Konuralp DÜZCE Tel:0380 5414650 Fax:0380 5412460 e mail info @ bay-er com. Üretilen Tüp: 304 478 Kg. Üretilen Kapak:123 959 Kg. Satış Yapılan firmalar: 300 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ Firma adı -Balparmak -Delta -Kosan -Lever -Evyap -Deva Ambalaj Miktarı (kg) 12 590 36 234. 17 402 46 065 11 460. 7138 ÇEVRE DURUM RAPORU Firma Adresi Ümraniye /İstanbul Kasımpaşa/İstanbul Gebze/Kocaeli Esentepe/İstanbul Levent/İstanbul 4.Levent/İstanbul Üretim atıklarının miktarı ve satışı yapılan firmalar. -Tüp Kırması 30527 Kg. Gonca Plastik Olimpiyat karşısı DÜZCE -Kapak Kırması 7508 Kg. Oto Elk.San.Vatan Mah.Demirciler Çar. Hayat Sok.Gökhan İş Hanı 26/2 Bayrampaşa/İstanbul Anadolu Ecopack Üretim Pazarlama A.Şb. Konuralp DÜZCE Tel:0380 5412037 Alüminyum listede yoktur. Satışlar PP-ALU-PAP-C/LDPE-C/PAP dır. Ambalajların satıldığı firmalar ve miktarları.. Firma adı -Altıncımar -Baycan -Çizmeci -Colgate -İntergun -Fritolay -Horizon -Nuh Ankara -Solen -Kent -Üstün -Biskot -Besler -Hayat Ambalaj Miktarı (kg) 39 891 Kg. 41 843 Kg. 15 986 Kg. 662 668 Kg. 184 171 Kg. 1536 123 Kg. 56 580 Kg. 176 983 Kg. 134 005 Kg. 18 308 Kg. 49 755 Kg. 26 735 Kg. 8 589 Kg. 54 813 Kg. Firma Adresi Eminönü/İstanbul Avcılar/İstanbul Rami/İstanbul Maltepe/İstanbul Bağcılar/İstanbul İçerenköy/İstanbul Tuzla/İstanbul Sincan/Ankara Başpınar/Gaziantep Gebze/Kocaeli Topkapı/İstanbul Karaman/Konya Pendik/İstanbul Altunizade/İstanbul Üretim Atıklarının satıldığı firmalar: -Hür-Pak 844 276 Kg. Köseköy /Kocaeli Tel:05367617556 Saran Plastik A.Ş. Üçköprü köyü DÜZCE Tel:0380 5488125 -Ambalaj dolumu yapan 5 (beş) adet kolonya imalathanesi vardır. Kapasiteleri çok düşüktür. Yıllık 7000. Adet 200cclik şişe dolumu yapmaktadırlar. -İlimizde Ambalaj atığı toplayan iki (2) adet firma vardır. -İlimizde 200 m2. Üzerinde 13. Market bulunmaktadır. 301 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 1.Fiskomar 2.Bim. 3.Bizim Market 4.Halk Market 5.Beyköy market 6.Celiloğlu Market 7.Yimpaş 8.Gima ÇEVRE DURUM RAPORU 4.Adet 2.Adet 2.Adet 1.Adet 1.Adet 2.Adet 1.Adet 1.Adet Fiskomar aylık 500.Kg./ay karton, 30.Kg./ay naylon marketi temizleyen temizlik şirketine vermekte, Yipmaş 700 Kg/ay karton, 60Kg/ay naylon şirket gurubu İstanbulda toplamakta, Gima tam miktarı bilinmiyor, tüm ambalajları Kocaeli/Gebzedeki toplama merkezinde toplamaktadır. gima gurubu tarafından Diğer marketlerin ambalaj atıklarını Belediyelerce alınmaktadır. N.4.2.Hayvan Kadavraları limizde Havan Kadavrası üretimi yapan veya toplayan tesis yoktur. N.4.3. Mezbaha Atıkları İlimizdeki mezbaha atıkları mezbaha yönetimi tarafından toplanmakta Barsaklar Barsak işleyen işletmelere satılmakta, deriler deri tesislerine satılmakta, Tırnak ve Kemik atıkları kemik ve tırnak işleyen fabrikalara satılmaktadır. Miktarları değişkendir. Düzenli istatistiki bilgi yoktur. N.5. Atık yönetimi Düzce Belediyeleri Katı Atık Birliği 2002 yılında kurulmuş olup 18/01/2003 tarih ve 24997sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmiştir. İl Merkezinde ve İlçe Belediyeleri ile Belde Belediyeleri kendi bünyesinde katı atık yönetimi Belediye Kanunu gereğince kurmuşlardır. N.6. Katı Atık Miktarı ve Kompozisyonu İl genelinde Katı atıkları her Belediye karışık olarak kendi toplamaktadır. Ayrıca tüm belediyeler kendi ana arter yollar üzerinde bulunan köylere ait çöpleride toplamaktadırlar. İl genelinde toplam günlük toplanan çöp miktarlırı : Kg./Gün Kağıt Karton Demir Tenek Cam Şişe Plastik Pet Aliminyum 6400 4610 825 1580 965 302 Diğer 192620 Toplam 207500 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU N.7. Katı Atıkların Biriktirilmesi, toplanması, Taşinması ve Aktarma Merkezleri. İlimizde Belediyeler çöplerini toplamak için 250-500. Kg. kapasiteli çöp konteynırlarında toplamaktadırlar. Daha sonra şehir içlerinde günlük şehir dışı köy alanlarında iki günde bir olmak üzere çöpler kapalı kendine has özellik taşıyan kamyonlar ile toplanıp vahşi şekilde çöp döküm alanlarında depolanmaktadır. Düzce Belediyesi çöplerini özel bir şirkete toplattırmaktadır. Çöpler Vahşi depolama alanlarında Miktarları N.6. da bildirilmiştir. kısmen özel kişiler tarafından ayrılmaktadır. N.8. Atıkların Bertaraf Yöntemi Atıklar ayrıştırılmadan usulüne uygun olarak toplanmakta, özel kişiler tarafından kısmi ayrışıma tabi tutulduktan sonra vahşi şekilde depolama yapılıp üzerleri toprak ile örtülmektedir. Tıbbi atıklar ayrı araç ile toplanmakta dezenfekte edildikten sonra kireşlenerek usulüne uygun şekilde toprağa gömülmektedir. N.8.1 Katı Atıkların Depolanması Katı atıkları ayrışıma tabi tutulmadan toplanmakta her Belediye kendisine ait vahşi depolama alanında kısmen ayrışıma tabi tutularak gömülmektedir. Katı Atıkların Kontrolu Yönetmeliğine uygun olarak depolanmamaktadır. N.8.2. Atıkların Yakılması İlimizde atıklar yakılmamaktadır. N.8.3. Kompost Kompost tesisi yoktur. N.9. Atıkların Geri Kazanımı ve Değerlendirilmesi Atıkların geri kazanımı yoktur. N.10. Atıkların Çevre Üzerindeki etkileri Ülkemizde çevre sorunlarının evsel nitelikli atıklarıntoplanması, taşınması, geri kazanılması ve nihai bertarafıdır.2872 sayılı Çevre Kanunu doğrultusunda hazırlanan ve 14.03.1991 tarihinde yürülüğe giren”katı Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” nde, katı atıkların yönetimine, 1. Sızıntı sularının yeraltı sularına geçmesi 2. Sızıntı sularının yüzey sularına geçmesi 303 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 3. Depo gazlarının atmosfere geçmesi 4. Depo gazlarının yandan yeraltına geçmesi 5. Tozun rüzgarla atmosfere karışması 6. Zararlı maddelerin bitki ve gıda maddelerine geçmesi 7.Direkt temasta bulunma 8.Epidemik (bulaşıcı) hastalıkların yayılması 9. Hoş olmayan kokuların yayılması 10.Sinek, Fare vb. haşarenin çpğalması. Kaynaklar Çevre Düzeni Planı Araştırma Raporu, 2004 Düzce Belediyesi, 2004 Çevre Yönetimi Kapsamında Ülkemiz Kentlerinin Katı Atık Sorununun Düzce Örneğinde İrdelenmesi (Mansuroğlu, Uzun) 304 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU O- GÜRÜLTÜ VE TİTREŞİM O.1 Gürültü Ses dalgalar halinde yayılan bir enerji şeklidir. Tanımı “kulak veya bir alıcı tarafından algılanabilen hava, su ya da benzeri bir ortamdaki basınç değişimi” dir. Ses ortamdaki parçacıkların titreşmesiyle ve bu titreşimlerin komşu parçacıklara iletilmesiyle olmaktadır. Titreşim sonucu oluşan dalgalar havada, su veya benzeri ortamda basınç değişiklikleri oluşturur. Bu basınç değişiklikleri kulak tarafından elektrik sinyallerine çevrilir ve beyin tarafından “ses” olarak algılanır. Ses nesnel, yani ölçülebilir ve varlığı kişiye göre değişmeyen bir kavramdır. Gürültü ise öznel bir kavramdır. Gürültü “hoşa gitmeyen, istenmeyen rahatsız edici ses” olarak tanımlanabilir ve gelişigüzel bir yapısı olan ses spektrumudur. Bir sesin gürültü olarak nitelenip nitelenmemesi kişilere bağlı olarak değişebilir. Çok yüksek sesin, hoşa gitse bile, işitme kaybıyla birlikte birçok psikolojik rahatsızlıklara neden olan zararlı etkisi nedeniyle kontrolü gerekmektedir. Gürültüyü, çağımızın önemli endüstriyel ve çevre sorunlarından biri yapan kaynakların başında endüstriyel makinalar ve ulaşımda kullanılan araçlar gelmektedir. Sanayi toplumlarında, toplumu çevre gürültüsünden korumak için yasalar çıkarılmakta, çevre gürültüsü için sınırlamalar konulmaktadır. Amerika’da 1972 yılında yürürlüğe giren kanunla EPA (U.S Environmental Protection Agency) gürültü çalışmalarını üstlenmiştir. Ülkemizde de 11.12.1986 tarihli ve 19308 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren Gürültü Kontrol Yönetmeliği kişilerin huzur ve sükununu beden ve ruh sağlığını gürültü ile bozmayacak bir çevrenin geliştirilmesi amacıyla gürültü kontrolünün uygulanacağı sınırlarının belirlenmesi esaslarını kapsar. Ses ölçü birimi dB (Desibel) dir.Gürültü kontrolunda bu birim kullanılmaktadır. dB bir oranı veya göreli bir değeri gösterir. Alexander Graham Bell’in anısına bel adı verilen birim iki büyüklüğün oranının logaritması olarak tanımlanmaktadır. Söz konusu bir büyüklüğün referans büyüklüğüne oranının logaritmasının 10 katıdır. dB ile ölçtüğümüz büyüklüklere düzey adı verilir.Bir ses kaynağının yaydığı ses enerjisinin gücüne ses gücü (veya akustik güç), bu gücün düzeyine (Lw) adı verilir. Referans gücü olarak uluslararası referans Wo=10 kullanılır. Ses gücü W (Watt) olan bir kaynağın ses düzeyi Lw; Lw=10 log W/Wo=10 log W/10 eşitliğinden hesaplanır. Örneğin 1 W ses gücü olan bir uçak motorunun ses gücü düzeyi; Lw=10 log 1/10 =120 dB’dir. Frekans ses dalgalarının birim zamandaki titreşim sayısıdır ve birimide Hertz (Hz) dir. Genç bir insan 10-16.000 Hz.arasındaki sesleri duyabilir. İnsan kulağının hassas olduğu orta frekanstaki sesler 1000-4000 Hz arasındadır. O.1.1 Gürültü Kaynakları O.1.1.1 Trafik Gürültüsü Gürültü kaynaklarının en belli başlılarından birisi olan gürültülerdir. İlimiz sınırları içerisinden geçmekte olan Doğu – Batı Yönlü E-80 karayolu önemli bir gürültü kaynağı özelliği göstermektedir. 305 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Ülkemizde her türlü taşıtın verilebilir üst gürültü sınırları gürültü kontrol yönetmeliğinden belirlenmiştir. Bu yönetmeliğe göre üst gürültü seviyeleri aşağıda çıkartılmıştır. Tablo O.1. Taşıtların Gürültü Seviyeleri (dB) Taşıt Türü Otomobil Otobüs (Kent içi) Otobüs (Kent dışı) Ağır Müteharrik Araş hız durumunda (Sürücü kabininde ve kamyon 80 km/h) Lokomotif içi (Dizel motorlu tam güçte ve yükle çalışırken hız 80 km/h) Elektrikli Tren lokomotif Vagonların içinde Üst Gürültü Seviyesi 75 85 80 85 85 80 70 Bu güne kadar İlimiz sınırları içersinde trafikten kaynaklanan gürültü düzeyi konusunda gürültü ölçümü yapılmamıştır. O.1.1.2 Endüstri Gürültüsü Düzce İli yerleşim alanı içerisinden geçen E-80 ve D-100 Karayolunun yer alması önemli ölçüde gürültü kaynağı oluşturmaktadır. İşyerindeki gürültü düzeylerine göre izin verilebilir maruz kalma süreleri yönetmelikte belirlenmiştir. Tablo O.2. Gürültü Düzeylerine Karşı Çalışma Süreleri (Gürültü Kontrol Yönetmeliği) Gürültüye Maruz Kalınan Süre (Saat / Gün) 7.5 4.0 2.0 1.0 0.5 0.25 1.8 Max. Gürültü Seviyesi (dBA) 80 90 95 100 1051 110 115 O.1.1.3 İnşaat Gürültüsü İlimiz 1999 yılında geçirdiği Depremle önemli inşaat kayıplarına maruz kalmış, yıkım ve yapım çalışmaları halen sürdürülmektedir. O.1.1.4 Yerleşim Alanlarında Oluşan Gürültüler İlimizde henüz İmar çalışmaları tamamlanmadığından bu konuyla ilgili bilgiye ulaşılamamıştır. 306 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU O.1.1.5 Hava Alanlarından Oluşan Gürültüler İlimiz sınırları içerisinde hava alanı bulunmamaktadır. O.1.2 Gürültü İle Mücadele Günümüzde ciddi boyutlara varan çevre kirlilikleri insan sağlığını tehdit eder duruma gelmiştir. Kentlerde yaşayan insanların sağlığını tehdit eden kirliliklerden en önemlilerinden biride gürültü kirliliğidir. Gürültünün işitme kayıplarından başlayıp, ruh sağlığına kadar verdiği zararlar çeşitli araştırmalarla ortaya konmuştur. Bu sorunların çoğu üretkenliği ciddi biçimde etkilemekte ve yaşam kalitesinin düşmesine yol açmaktadır. Günümüzde modern toplum anlayışı yaşam kalitesini düşüren her şeyden insanları korumasını ön görmektedir. Düzce de gürültülü eğlence ve işyerleri rutin denetim altına alınmıştır. Bu uygulama dahilinde halkın şikayetleri değerlendirmeye alınmış olup para cezaları ve işten alıkoyma cezaları uygulanmaktadır. O.1.3. Gürültünün Çevreye Olan Etkileri O.1.3.1. Gürültünün Fizksel Çevreye Etkileri Ülkemiz genelinde İmar planlarının hazırlanmasına ve uygulanmasına yönelik çalışmalarda gürültü kontrol yönetmeliği esasları doğrultusunda gerekli tedbirlerin alınmadığı görülmektedir. Gürültü kirliliğin en belirgini trafik gürültüsü olup İlimizin yakın tarihte yaşamış olduğu depremden dolayı trafik gürültüsüne inşaat gürültüsüne de eklenmiş bulunmaktadır. Gürültüyü Arttırıcı Etkenler; - Plansız ve düzensiz kentleşme - Gürültü üreten kaynakları bilinçsiz kullanılması ve işletilmesi - Yapı hizmetlerinde yetersizlik - Makineleşme - Nüfus yoğunluğunun artması - Yerleşim alanlarının genişlemesi - Ulaşım alanlarının genişlemesi O.1.3.2. Gürültünün Sosyal Çevreye Olan Etkileri Gürültünün sosyal çevreye olan etkisi konsantrasyon bozukluğu yaratması sonucu iş veriminin düşmesi ve çalışmaya karşı isteksizlik yaratmasıdır. O.1.4. Gürültünün İnsanlar Üzerine Olan Etkileri O.1.4.1 Fiziksel Etkileri İşitme sistemi öğelerinin hasar görmesi olarak ortaya çıkan etkiler fiziksek etkilerdir. İşitme duyusunun kaybolması veya bozulması işitme sisteminin bir bölümünde meydana 307 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU gelen hasar sebebiyle olur. Yapılan araştırmalar gürültünün işitme duyusunun kaybının sebep olduğunun göstermiştir. O.1.4.2 Fizyolojik Etkileri Vücudun fizyolojik davranışlarının bozulmasıyla ortaya çıkan etkilerdir. Fizyolojik etkilerin bazıları kas gerilmesi, stres, kan basıncında artış, kalp atışlarının ve kan dolaşımının değişmesi ve uykusuzluktur. O.1.4.3. Psikolojik Etkileri Yorgun ve sinirlilik hali yaratarak ortaya çıkan etkiler, psikolojik etkilerdir. Davranış bozuklukları, öfkelenme, sıkılma, genel rahatsızlık duygusu, konforsuzluk, uyku bozukluğu ve çağımızın hastalığı olarak nitelendirilen stres gürültüden kaynaklanan ve insan sağlığını bozan psikolojik etkilerdir. O.1.4.4. Performans Üzerine Etkileri İş veriminin azalması, işitilen seslerin anlaşılmaması sonucu ortaya çıkan etkiler, performansal etkilerdir. Çalışmaya karşı isteksizlik, konsantrasyon bozukluğu, okuduğunu anlamama, konuşulanı anlayamama vb. insan sağlığını etkileyen, performansı düşüren gürültüye bağlı etkilerdir. Tablo O..3. Gürültünün İnsan Sağlığı Üzerine Etkileri ( Schemel - 1986 ) GÜRÜLTÜNÜN DEĞERİ GÜRÜLTÜ KAYNAĞI Yaprak kımıldaması, fısıldayarak konuşma, çalışan saat Penceresi kapalı dışarıdan gelen gürültü, evdeki müzik İNSANLAR ÜZERİNDEKİ FİZİKSEL VE RUHSAL ETKİLERİ 65-70 dB Yoğun trafik olan yol, elektrikli daktilo 90-120 dB moped, testere, disko, havaalanı gürültüsü jet uçağı, siren düdüğü, havalı tokmak, hava kompresörü kan basıncı, yüksek kalp atması, nefes almada değişiklik kısa süreli duymama zorunluluğu 20-30 dB 45-50 dB 120 dB O.2. Titreşim Bu konuda herhangibir çalışma bulunmamaktadır. Kaynaklar: - Gürültü Kontrol Yönetmeliği - Kocaeli İli Çevre Durum Raporu (2003) 308 psikolojik olarak % 50 sinde uykusuzluk işitme zorlukları, ağrı başlangıcı DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU P. AFETLER P.1 Doğal Afetler P.1.1 Depremler Depremler, iç dinamik süreçlerle yerkabuğu içerisinde meydana gelen deformasyonların yarattığı ve jeolojide fay olarak tanımlanan kırılmalar sonucu oluşan yer sarsıntılarıdır. Depremin büyüklüğü (magnitüd), kırılma (faylanma) esasında açığa çıkan enerjinin miktarına bağlıdır. Kırılma yoluyla boşalan enerji kırılma merkezinden çevreye doğru deprem dalgaları şeklinde yayılır. Deprem dalgalarının yıkıcı etkisi kırılma merkezinden uzaklaşıldıkça, genelde düzenli olarak azalır. Ancak, bazen yerel jeolojik özelliklerden kaynaklanan olumsuz zemin koşulları bu durumu bozan unsur oluşturur ve kaynaktan uzak olunmasına rağmen depremin yıkıcı etkisinin beklenilenden fazla olmasına yol açar. Bu nedenle herhangi bir bölgenin deprem potansiyeli değerlendirilirken depreme yol açan fayların (aktif fay) ve yerel zemin özelliklerinin iyi bilinmesi gerekmektedir. Düzce Havzası ülkemizin en önemli aktif fay (deprem yapabilirlik özelliği olan fay) larından olan Kuzey Anadolu Fayı (KAF) üzerinde yer almaktadır (Şekil 7). Bu fay, doğuda Karlıova yöresinden başlayarak ülkenin kuzey yarısının D-B yönünde boydan boya kateder. Bolu yöresine kadar genelde tek kırıklardan meydana gelen dar bir zonda izlenen bu fay, Bolu batısında (Dokurcun vadisi) çatallanır ve iki ana kola ayrılarak Marmara Denizine doğru uzanır (Şekil 8). Sakarya-Düzce yöresinde Hendek ve Düzce fayları da KAF sistemine katılır ve fay zonunun genişliği 40 km’ye ulaşır (Şekil 7). Düzce Havzası’nda yer alan yerleşmeler son yüzyılda bu zonda bulunan aktif fayların oluşturduğu büyük depremlerin yıkıcı etkisinde kalmıştır. 1957 Bolu depremi (M=7) ve 1967 Adapazarı depremi (M=7.1), bu fayın Bolu-Abant ve Dokurcun segmentleri üzerinde gelişmiştir. Bu depremlerde Bolu-Abant ve Abant Gölü-Adapazarı ovası arasında yüzey faylanması (Yüzey kırığı) oluşmuştur. Düzce Havzası’na en yakın olan ve deprem potansiyeli taşıyan aktif faylar ise bu havzanın oluşumuna yol açmış bulunan Düzce, Hendek ve Çilimli faylarıdır (Şekil 3, 6, 7). Bu faylardan Düzce ve Hendek fayları aktif fay karakterindedir. Çilimli fayı ise olasılı aktif bir faydır. Bunların genel özellikleri ve deprem potansiyelleri kısaca aşağıda tanıtılmıştır. Bölgeye ilişkin uydu görüntüleri üzerinde de Çilimli fayının Kuzey Doğu’ya doğru Yığılca yönünde devam ettiğine dair belirtiler bulunmaktadır. Düzce Fayı. Kuzey Anadolu fayının bir kolu olan Düzce Fayı, Düzce Ovası’nın güneyinde, ovayla Elmacık dağları arasındaki sınırı oluşturur. Akyazı-Kaynaşlı arasında toplam uzunluğu 70 km kadardır. Üç alt parçadan (segmentten) oluşur. Sağ yönlü doğrultu atımlı bir aktif faydır. Akyazı bölümünde Kuvaterner yaşlı alüvyonlarla temel kayalar arasında yer alan fay, buradan doğuya doğru Kuvaterner öncesi temel kayalar içerisinde izlenmektedir. Düzce Havzası bölümünde de yine Kuvaterner yaşlı alüvyonlarla temel kayalar arasında dokunak oluşturmaktadır. Düzce fayı doğuda Elmalık köyü ile Bolu Dağı tünelinin batı girişi arasında son bulmaktadır. Gölyaka’nın 5 km kadar batısındaki Çayköy’de Düzce fayından ayrılan bir kol KD’ya Yazıpınar köyüne doğru ova ile dağlık arazi arasındaki 309 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU sınırı izler ve yaklaşık 5,5 km uzunluktan sonra tekrar ovaya ulaştığında morfolojik belirtisi kaybolur. Bu fayın Gölyaka fayı olarak adlandırılması uygun olur. Hendek fayı. Sapanca gölü-Hendek-Cumayeri arasında uzanan KuzeydoğuGüneybatı uzanımlı fay Hendek Fayı olarak adlandırılmıştır. Sağ yönlü doğrultu atımlı olan fayın uzunluğu yaklaşık 50 km’dir. M= 6,5 olan 1943 Düzce-Hendek depremi, olasılıkla bu fay üzerinde gerçekleşmiştir. 17 Ağustos 1999 depreminde Hendek’in Kuzeybatı’sında bu fay üzerinde de yüzey kırığı oluşmuştur. MTA ve Ankara Üniversitesi’nin kestirimlerine göre aynı depreme bağlı olarak Hendek Fayı üzerinde gerilme birikiminin arttığı ve yakın gelecekte, büyüklüğü 6’nın üzerinde yeni bir deprem olabileceği tahmin edilmektedir. Çilimli fayı. Havzanın kuzeyinde Cumayeri - Konuralp arasında uzanır. Yaklaşık 13 km uzunluğunda olan bu fay Güneybatı’daki Hendek Fayı’nın devamında yer alır. Fayın niteliği ve aktivitesine ait veri toplanamamıştır. Hava fotoğrafları üzerinde yapılan gözlemler fayın doğrultu atımlı olduğunu göstermektedir. Fay çizgisi boyunca çok sayıda kaynak dizilimi gözlenmiştir. Gözlemler fayın olasılıkla aktif bir fay olduğunu göstermektedir. Uydu görüntüleri üzerindeki bazı belirtiler Çilimli Fayı’nın Kuzeydoğuya doğru Yığılca yönünde devam ettiğini göstermektedir. Ancak bu konuda kesin yorum için bilgiler yeterli değildir. Ayrıca bu kestirim doğru da olsa, söz konusu fayın deprem üretecek etkinlikte olup olmadığı da bilinmemektedir. Konunun uzmanlarca araştırılması gerekir. Bu fayın Çilimli-Yığılca fayı olarak adlandırılması daha uygun gözükmektedir. Kuzey Anadolu fayı. Doğrudan Düzce il sınırları içinde kalmamakla birlikte, Elmacık dağlarının güney sınırında Merkez ilçenin sadece 27 km güneyinden geçer. Düzce bu ana fay üzerindeki deprem etkinlik alanı içinde kalır. Kuzey Anadolu fay kuşağı doğuda Karlıova’dan başlayarak batıda Saros körfezine kadar uzanan ve uzunluğu 1.000 km’yi aşan, doğrultu atımlı sağ yönlü bir fay kuşağıdır. Doğudan Bolu yakınlarına kadar oldukça düz, fakat segmentler içeren bir kuşak şeklinde gelen bu büyük kırık kuşağı Bolu’nun batısında kollara ayrılmaktadır ve Düzce Fayı da bu kollardan birini oluşturmaktadır. Kuzeyde Avrasya levhası ile, güneyde Anadolu levhacığını birbirinden ayırır. Yaklaşık 4-5 milyon yıl önce oluşmuştur. Halen yılda ortalama 2 cm kadar bir yatay hareket bu fay kuşağının değişik kesimlerinde deprem enerjisi birikmesine ve belli aralıklarla yıkıcı depremlerin oluşmasına neden olmaktadır. Depremsellik konusu Türkiye’nin birçok bölgesi için olduğu gibi, Düzce için de son derece önemli bir konudur. İl’in tamamı 1. derece deprem kuşağı içinde kalmaktadır. Düzce’yi, depremin büyüklüğüne, odak derinliğine ve deprem dış merkezinin Düzce’ye yakınlığına bağlı olarak az veya çok etkileyen depremler Düzce fayı üzerinde ve Kuzey Anadolu fayının Düzce ‘ye yakın kesimlerinde meydana gelen depremlerdir. Son yüzyıl içinde bu kesimlerde meydana gelen depremler Tablo P.1’de, görülmektedir. 310 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo P.1.Gerede ve Komşu Segmentlerde 1900-Günümüz Arasında Olmuş Hasar Yapıcı Depremler Sıra No 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11* 12* Dışmerkez Tarih Enlem Boylam Magn. Derinlik Açıklama 09.03.1902 5.5 Çankırı 25.06.1910 6.1 Osmancık 09.06.1919 5.9 Çerkeş 11.12.1942 40.76 34.83 5.9 40 Osmancık 26.11.1943 41.05 33.72 7.3 10 Tosya-Ladik 01.02.1944 41.41 32.69 7.3 10 Gerede-Bolu 13.08.1951 40.88 32.87 6.9 10 Çerkeş-Gerede 07.09.1953 41.09 33.01 6.1 40 Çerkeş 26.05.1957 40.67 31.00 7.0 10 Abant 22.07.1967 40.67 30.69 7.1 33 Mudurnu Vadisi 17.08.1999 40.64 29.83 7.4 9 Gölcük-Arifiye 12.11.1999 40.76 31.14 7.2 14 Dağdibi/Düzce Kaynak : Demirtaş, 1998. (*) Tabloya tarafımızdan eklenmiştir. Koyu yazılanlar Düzce’yi az veya çok etkilemiş olan depremlerdir. Bunlardan Düzce’de en fazla can ve mal kaybı yaratan deprem 17 Ağustos 1999 depremi ile bunun hemen üç ay ardından gelen 12 Kasım 1999 depremi olmuştur. 12 Kasım depreminin Düzce fayı üzerinde meydana getirdiği toplam yaklaşık 40 km uzunluğundaki yüzey kırığındaki en büyük yatay kayma miktarı 4,00 m’dir ve bu kayma depremin üst merkezi olan Dağdibi köyünde meydana gelmiştir. 17 Ağustos 1999 Marmara Depremi Ve Düzce 17 Ağustos 1999 günü saat 03.02'de meydana gelen ve Boğaziçi Üniversitesi Kandilli Rasathanesi tarafından merkez üssü İzmit Gölcük olarak açıklanan 7.4 şiddetindeki deprem bölgemizde de derin yaralar açtı. Marmara depremi olarak da anılan deprem özellikle İzmit, Adapazarı, Yalova ile İstanbul, Bursa ve Eskişehir'in bir kısmı ile Düzce, Gölyaka, Cumayeri, Çilimli ve Gümüşova ilçelerinde can ve mal kaybına neden oldu. 17 Ağustos deprem felaketinde bölgemizde en fazla can ve mal kaybı Düzce, Gölyaka, Cumayeri, Gümüşova ve Çilimli ilçelerinde meydana geldi. Toplam 270 kişinin hayatını kaybettiği depremde 685 kişi enkaz altından kurtarıldı. 1.157 kişi de yaralanarak çeşitli hastanelerde tedavi altına alındı. 7.4 şiddetindeki ilk büyük sarsıntı ve ardından gelen artçı depremler sonucunda birçok resmi ve özel kuruluş binaları yıkılırken, önemli bir kısmı da ağır hasarlı hale geldi. Düzce Belediye Binası, Düzce Devlet Hastanesi, Düzce Lisesi, Teknik Eğitim Fakültesi, Orman Fakültesi ve Tıp Fakültelerinin bulunduğu bina ağır hasarlı binalar arasındaydı. Devlet hastanesinin birçok bölümlerinin depremden zarar görmesi nedeniyle acil sağlık hizmetleri hastane bahçesinde kurulan çadırlarda verildi. Enerji hatlarında meydana gelen ağır hasar nedeniyle deprem sonrasında ilçe merkezleri ve köylere bir hafta elektrik verilemedi. Telefon hatlarındaki hasar nedeniyle iletişim sağlanamaması hayatı daha da güçleştirdi. Evleri yıkılan ve hasar görenler için Düzce'nin çeşitli kesimlerinde çadırkentler kuruldu. Altyapısı oluşturulan, sağlık hizmeti verilen çadırkentlerde ayrıca polis karakolları da oluşturuldu. Belli merkezlerde oluşturulan çadırkentlerin yanı sıra vatandaşlarda kendi imkanları ile evlerinin yakınlarına kurdukları çadırlarda barındılar. Özellikle devam eden artçı sarsıntılar nedeniyle uzun süre, evi sağlam olan vatandaşlar da çadırlarda kalmayı tercih 311 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU ettiler. Kısa süre sonra depremzede ailelerin geçici olarak barınması için prefabrike konutların yapımına da hemen geçildi. Biten konutların hak sahiplerine dağıtımı da kura ile gerçekleştirildi. Bu arada kesin hasar tespit raporuna göre konutu yıkık ve orta hasarlı olanlara mal sahibi ya da kiracı olduğuna bakılmaksızın ayda 100 milyon lira olmak üzere bir yıl süreyle geçici olarak barınma yardımı yapıldı. İlçeler Ölü Sayısı Yaralı Sayısı Merkez, Ölü 118, Gölyaka, Ölü 105, Cumayeri, Ölü 30 , Gümüşova, Ölü 12, Çilimli, Ölü 5 , Akçakoca, Ölü 0, Yığılca, Ölü 0, Kaynaşlı, Ölü 0 , Toplam, Ölü 270, Yaralı 813 Yaralı 250 Yaralı 7 Yaralı 65 Yaralı 8 Yaralı 14 Yaralı 0 Yaralı 0 Yaralı 1157 12 Kasım 1999 Düzce Depremi 17 Ağustos Marmara Depreminin üzerinden 87 gün geçtikten sonra, henüz depremin yaraları sarılmaya çalışılırken, dünya tarihinde görülmemiş bir şekilde ikinci bir deprem meydana geldi: 12 Kasım 1999...Bu kez depremin merkez üssü Düzce'ydi...Saatler 18.57'yi gösterdiğinde, Düzce kuvvetli bir darbe ile sarsıldı ve yıkıldı. Bu kez 17 Ağustos depreminden daha büyük şiddetle sarsılan Düzce 30 saniye içinde adeta yerle bir oldu. Merkez üssü Düzce olan deprem, Kaynaşlı'yı da yerle bir ederken, Bolu'nun da bir bölümünde can ve mal kayıplarına neden oldu. Depremin ilk sarsıntısı kadar, soba, ısıtıcı ve ocaklardan kaynaklanan yangınlar da dehşet saçtı. Düzce Belediyesi İtfaiye Müdürlüğü binasının yıkılması, itfaiyeci ve araçlarının enkaz altında kalması nedeniyle yangınlara ancak çevre ilçelerden gelen ekipler tarafından müdahale edilebildi. Şehir merkezinin ana caddeleri yıkılan binaların enkazları ile kapandığından hastaneye yaralı taşımaya çalışan araçlarda yollarda mahsur kaldılar. Düzce Devlet Hastanesinin eski bloğunun yıkılıp yeni blokların hasar görmesi nedeni ile yaralılara ilk müdahale kısıtlı imkanlarla bahçede yapılabildi. Gecenin ilerleyen saatlerinde, çevre il ve ilçelerden askeri ve sivil arama, kurtarma, ilk yardım ekipleri, ambulanslar Düzce'ye ulaşabildi. Ancak 17 Ağustos depreminin tecrübeleri nedeniyle bu kez müdahaleler ve yardımlar daha organize bir şekilde bölgeye akıyordu. Gece boyunca süren arama ve kurtarma çalışmaları ile binlerce kişi enkaz altından sağ olarak kurtarılırken yitirilen canların sayısı her geçen dakika daha da artıyordu. Günün ilk ışıkları ile birlikte felaketin boyutları gözler önüne serilmeye başladı. Düzce, Kaynaşlı ve Bolu il merkezinin bir bölümü enkaz haline gelmişti. Kaynaşlı'da sağlam denebilecek bina kalmazken konut ve işyeri sayısı olarak yaklaşık olarak %85'inin yıkıldığı belirlendi. Düzce'nin tarihi yapılarından Merkez Camii, Vergi Dairesi, Düzce Lisesi, Düzce 312 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Belediyesi, Eski Hastane Binaları yıkılırken, Fakülte Binaları, Hükümet Binası ve Adliye Binası da büyük hasar gördü. 12 Kasım depreminde Düzce, Akçakoca, Cumayeri, Çilimli, Gölyaka, Gümüşova, Kaynaşlı ve Yığılca'da toplam 782 kişi hayatını kaybederken 2.678 kişi de yaralandı. 17 Ağustos depremi ile kurulan çadırkentler bu kez daha yaygın olarak kurulmaya başlandı. Başta Türk Silahlı Kuvvetleri olmak üzere kamu ve özel sektör kuruluşları tarafından ilk anda hemen hemen her mahallede, her geniş alanda çadırkentler oluşturuldu. Yine 17 Ağustos depremi ile inşaasına başlanan ve kalıcı konutlara geçinceye kadar depremzedelerin yaşamlarının rahat sürdürmelerini sağlamak amacıyla prefabrike konutların yapımına hız verildi ve sayıları arttırıldı. Depremin hemen erkesi günü başta Kızılay olmak üzere çeşitli kamu kurum ve kuruluşları ile özel bazı kuruluşlar tarafından sıcak yemek verilmeye başlandı. Depremzedelerin giyim ve kuşamları için LDKM (Lojistik Destek ve Koordinasyon Merkezi) aracılığı ile istisnasız tüm depremzedelere her türlü giyecekleri birkaç kez ihtiyaçlarında ötesinde dağıtım yapıldı. Depremzedelerin kışı sıcak bir ortamda geçirmeleri için katalitik ve elektrikli ısıtıcılar dağıtılıp, tüm kış boyunca her ay 4 tüp verildi. Yine bir yıl boyunca depremde evini kaybeden ve orta hasarlı olanlara ayda 100 Milyon TL. olmak üzere ödeme yapıldı. Konutları orta ve az hasarlı olanlara onarım yardımı yapıldı. İlçeler Ölü Sayısı Yaralı Sayısı Merkez, Gölyaka , Cumayeri, Gümüşova, Çilimli, Akçakoca, Yığılca, Kaynaşlı, Toplam, Ölü 463, Ölü 1, Ölü 0, Ölü 0, Ölü 0, Ölü 2, Ölü 0, Ölü 316, Ölü 782, Yaralı 1849 Yaralı 67 Yaralı 22 Yaralı 34 Yaralı 25 Yaralı 96 Yaralı 42 Yaralı 544 Yaralı 2678 Depremin Büyüklüğü : 7.2 Enlem-Boylam : 40.768 Kuzey-31.148 Doğu Odak Derinliği (h) : 14 km. Faylanma Mekanizması : 1. Düzlem : 276/59/-167 2. Düzlem : 179/79/-32 Yüzey Kırığı : karada gözlenen 45-50 km. Maksimum Yanal Atım : 1)-4.20 m. Düzce fayı doğu ucunda 2)-5.40 m. Düzce güneyi 3)-Batı ucunda, sağ yönlü yanal atım miktarı: 3 m. 4)-Eğim-yönlü düşey atım: 2.5 m. 5)-Doğu ucunda: sağ yönlü yanal atım miktarı:4.20m. 313 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ Şekil P.1. .Deprem Resimleri 314 ÇEVRE DURUM RAPORU DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU P.1.2 Heyelan ve Çığlar Düzce Ovası’nın çevresinde kuzeyde Düzce-Akçakoca Karayolu’nun geçtiği Yazlık Dere ile Cumayeri’nin kuzeyinde Büyük Melen çayı vadisi, heyelanların en yaygın olduğu yerlerdir. Heyelanların yoğun olduğu ikinci bölge ise Elmacık dağı kuzey yamaçlarıdır. Özellikle Bakacak civarında geniş alanlar kapsayan heyelanlar zaman zaman buradaki yerleşimler ve D-100 karayolu için ciddi sorunlar yaratmaktadır. 1998 yılında yaşanan yoğun yağışların etkisiyle bölgedeki heyelanların çoğunda hareketlenmeler görülmüştür. Yüksek eğimli yamaçlarda ormanların kesilerek yerine fındıklık yapılması, ormanlara zarar vermekle kalmamakta, fındık köklerinin derini kavramaması nedeniyle bu yamaçlarda heyelan, toprak akması ve erozyon gibi olaylarla arazi bozulmasına da neden olmaktadır. Yağışların etkisiyle ve zamanla bu heyelanın büyümesi ve fındıklıkları yok etmesi riski de bulunmaktadır. İl’de meydana gelen bazı heyelanlar ciddi hasarlar oluşturmuştur. Beyköy’de meydana gelen heyelanda su deposu toprak altında kalmış, Kabalak’ta tuğla hammaddesi alımında kontrolsüz ocak işletmesi nedeniyle meydana gelen heyelanda 4 katlı yeni ilköğretim okulu binası yıkılmıştır.Bakacaktaki heyelanlar zaman zaman ulaşımı aksatmaktadır. Buradaki heyelanları önlemek için Karayolları tarafından çalışmalar yapılmış, ancak soruna kesin çözüm getirilememiştir. Yığılca Çukurören Köyü heyelan nedeniyle afet bölgesi ilan edilmiş ve köyün başka yere taşınması kararlaştırılmıştır. Kaynaşlı Hendenoğlu Mahallesi’ndeki evler heyelan nedeniyle tahrip olmuş ve mahalle terk edilmiştir. Kaynaşlı Yeşiltepe Köyü’ nde geniş bir krip hareketi nedeniyle köy yavaş yavaş kaymakta ve binalar yıkılmaktadır. Gölyaka İlçesi Aksu Havzası’nda bulunan Değirmentepe Köyü, yamaç akması ve heyelan tehdidi altında olup, bazı evler tahliye edilmiş veya yıkılmıştır . Düzce Akçakoca yolunun özelikle 12-18. kilometreleri arasında karayolunda sürekli sorun çıkaran heyelan bölgesi bulunmaktadır. Bol yağışlı iklim özellikleri ve jeolojik-jeomorfolojik yapısı nedeniyle Düzce Havzası çevresinde kütle hareketleri yaygındır. Kütle hareketlerinden kaymaların büyük çoğunluğunun 1998 yılı Mayıs ayındaki aşırı yağışlar döneminde aktivite kazanmış olduğu belirlenmiştir (Emre ve Duman, 1998). Havza çevresinde heyelanların dağılımı genelde jeolojik formasyonlara bağlıdır. Bölgede heyelanların ve çok gelişmiş olduğu birim Eosen yaşlı Çaycuma Formasyonudur (Şekil 2). Bu nedenle havza çevresinde heyelanların en yoğun olduğu bölgeler bu formasyonda gelişmiş olan yüksek eğimli yamaç zonlarıdır. Kuzeyde, Düzce-Akçakoca karayolunun geçtiği Yazlıkdere, Cumayeri kuzeyinde Büyük Melen çayı vadisi havza çevresinde izlenen heyelanların en yoğun olduğu alanlardır. Her türlü kütle hareketinin izlendiği bu alanlarda Çaycuma Formasyonu kumtaşı, kiltaşı, marn ardalanmasından oluşur ve sık yoğunlukta süreksizlik içermektedir. Heyelanların yoğunlaştığı ikinci bölge ise havza güneyini sınırlayan Almacık dağı etekleridir. Buradaki heyelan yoğunluğu yine Çaycuma Formasyonuyla ilişkilidir. Havza güneyinde bu formasyonun volkanitli kısımları yüzeylenir. GB’ye doğru Aksu dere vadisinde ise formasyonun kumtaşı, kiltaşı, marn ardalanmalı bölümleri açığa çıkar. Bu birimdeki 315 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU volkanitli seviyeler havzanın diğer bölümlerinde duraylı zeminler oluşturur. Almacık dağı eteklerinde volkanotortullarında yoğun heyelan gelişimi yüksek eğimli ve çok derin yarılmış morfoloji ile ilişkilidir. Saha gözlemleri, 17 Ağustos 1999 depreminde Düzce fayı boyunca yer alan kütlelerinin çoğunluğunda, mevsim koşullarının kurak olmasına rağmen hareketlenme ve gerilme çatlaklarının geliştiğini ortaya koymuştur. Bu durum Gölyaka batısındaki Aksu dere vadisinde daha yoğundur. Duraylılık dengesi bozulmuş olan bu heyelan kütlelerinin ilk yağışlı dönemde reaktivite kazanmaları çok yüksek ihtimaldir. Düzce İli’nde Elmacık Dağı’nın sarp ve özellikle ormansız yamaçlarında, Asarsuyu Vadisi’nin yukarı kesimlerinde, Küçük Melen Vadis’nin Hasanlar Barajı ve yukarısında rakım yüksekliği ve yamaç eğimi fazlalığına bağlı olarak çığ riski söz konusudur. Bu riskin gerçekleşme olasılığı yüksek değildir. P.1.3 Seller Kavram olarak “Sel”, yoğun yağışlar veya hızlı kar erimesine bağlı olarak, bir akarsu ya da bir kuru dere yatağında normalin üzerinde su akımı meydana gelmesi olayını ifade eder. Sel sırasında, yataktaki suyun bir kısmının yatak dışına çıkması ise “taşkın” sözcüğü ile tanımlanır. Sel ve taşkın; yapılara, yollara, köprülere, tarım arazilerine zarar verebileceği gibi, zaman zaman can kayıplarına da sebep olabilmektedir. Düzce Havzası’nın dik eğimli çevre yamaçları ve düze yakın ova tabanı topoğrafyası nedeniyle hemen bütün havza kenarlarında alüvyon yelpazesi oluşmuştur. Havzadaki akarsular yer yer büklümlü ve menderesli kanallara sahiptir. Akarsular ile alüvyon yelpazelerinin dış kısımlarının ortalama yatak eğimleri ile Efteni gölü arasında düşük kot farkı bulunuşu, akarsu yataklarının çok sığ kalmasına neden olmaktadır. Bu drenaj özellikleri havzada önemli taşkın-sellenme riski oluşturmaktadır. Düzce İli yağış rejimi bakımından da sel ve taşkın potansiyeli taşıyan ve belirli aralıklarla bu olayların ciddi şekilde yaşandığı illerden birisidir. Bu bağlamda örneğin son yıllarda 12 Temmuz 1995, 25 Temmuz 1995, 11 Ağustos 1997 ve 21 Mayıs 1998 tarihlerinde meydana gelen sel ve taşkın olayları belirtilebilir. Ayrıca insanların arazi kullanımında yaptıkları ciddi bazı hatalar, örneğin Kaynaşlı güneyindeki dağlık arazide yüksek eğimli dere yamaçlarında ormanların kaçak kesimlerle azaltılması veya yok edilmesi, ovadaki dere yataklarında bilinçsizce işletilen kum ocaklarının dere yataklarını bozması, dere ıslah çalışmaları konusunda yetersiz kalınması, sel ve taşkın potansiyelini daha da artırmaktadır. Bu bölge, Türkiye ortalamasının üzerinde yağış almasına karşılık, yine de tipik Akdeniz iklimi özelliklerine sahiptir. Yazları sıcak ve kurak, kışlar ise soğuk ve yağışlıdır. Bu da kaçınılamayacak bir gerçek olup Düzce Havzası’ndaki akarsu kanalları kış ve ilkbahar aylarında daha fazla su taşırlar. 1)Güneydoğu’dan gelen Asarsu deresi ile kuzeydoğudan gelen Küçük Melen Çayı, Düzce ilçesinin hemen güney batısında birleşirler. Düzce İli bu kavuşma noktası ve doğrudan Asarsu deresinin kanalı üzerine yerleşmiştir. Bu akarsuların sığ ve geniş olan kanalları ilçe 316 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU içinde düzenlenerek kenarları yükseltilmiştir. Tüm ilçe ve çevresi ise Küçük Melen ve Asarsu deresinin taşkın düzlüğü üzerinde kurulmuştur. Özetle, kanallar daraltılarak akışları sınırlandırılmıştır. Bu yüzden olağan kış yağışlarında bile yatakların taşması beklenmelidir. Bu gerçek veya doğal bir taşkın değildir. Örneğin, Mayıs 1998’de Batı Karadeniz’de görülen su basmaları olayı sırasında Düzce’de de hasarlar ortaya çıkmıştır. Bu, doğrudan akarsu yatağının küçültülmesinin neticesi, yaratılmış bir su basmasıdır. Öte yandan hızlı büyüyen bir şehrin tümüyle taşkın düzlüğünde yerleşmesi sürekli bir risk oluşturur. 2)Alüvyon yelpazeleri yörede önemli sellenme potansiyeli teşkil ederler. Özellikle havzanın güney kenarları boyunca ilerleyen yelpazeler, bazı yerleşim yerleri ve tarım alanları için tehdittir. 3)Efteni Gölü, ortalama 0,75 cm. derinliği (maksimum 1,25 cm.) ile, yarı bataklık halinde geniş bir su örtüsüdür. Yıldan yıla yüz ölçümü fazlaca değişmektedir. Tabanın düze yakın olması nedeniyle aşırı yağışlar sonucu hızla genişleme eğiliminde olup, özellikle tarım alanları için tehdit oluşturur. Çevresindeki alüvyon yelpazeleri ve Küçük Melen Çayı fazlaca ince taneli malzemeyi göle taşır. Bu yolla göl tabanı nispeten yükselerek gölün genişlemesine ikinci bir neden teşkil etmektedir. Ancak, göl ile ilgili bütün bu süreçler doğal olup engellenemez niteliktedir. Ancak, göl ile ilgili bütün bu süreçler doğal olup engellenemez niteliktedir. Göl çevresinde geniş bir alan bırakılması tehditlerden en kolay kurtulma yolu olabilecektir. Sel ve taşkın potansiyeli yüksek olan Düzce İli’nde 2001 itibariyle DSİ tarafından yapılmış ve halen işletmede olan 31 adet taşkın kurutma ve ıslah tesisi 598 ha. araziye ve 28 yerleşim birimine hizmet vermektedir. İnşa halinde olan 10 adet tesis de tamamlandığında, yukarıdakilere ek olarak, 275 ha. araziye ve 14 yerleşim birimine hizmet verecektir. Ayrıca ön incelemesi tamamlanmış olan 7 adet tesisin hizmet vereceği arazi büyüklüğü 50 ha, yerleşim birimi 7’dir. Bu çalışmaların çoğu Türkiye Sel ve Deprem Acil İyileştirme Projesi (TEFER) kapsamında yürütülmektedir. Ancak projenin çok küçük bir kısmı için finansal kaynak bulunmuş, kalan kısmı için kaynak sağlanamadığından yapımı başlatılamamıştır. 1998 sel olaylarından sonra Düzce’de yapılması planlanan taşkın koruma tesislerinden 6’sının ise bugüne kadar ihalesi yapılamamıştır. Düzce İli’ndeki su havzalarında aşırı yağışlarda risk oluşturan ve oluşturabilecek olan bölgeler, DSİ tarafından ayrıntılı bir çalışma ile belirlenmiş 1998 Mayıs ayında yaşanan sel felaketinden sonra DSİ Şube Müdürlüğü’nün işgücü ve makine olanakları ile bazı çalışmalar yapılmıştır. Türkiye Cumhuriyeti ve Dünya Bankası arasında “Türkiye Sel ve Deprem Felaketi Acil Yardım Projesi” (TEFER) kapsamında, 23 adet iş planlanmıştır Düzce İli’nde 1999 yılında TEFER ile gerçekleşen projeli ve DSİ yatırım programına göre gerçekleşen işler vardır. Aşağıda ilçelerdeki sel olayları ve riskleri kısaca tanıtılacaktır. Merkez İlçe: Kent merkezinin içinden geçen Asar Çayı, 1998 yılı Mayıs ayındaki taşkınlarda, yer yer yatak dışına taşmıştır. Küçük Melen’in bir kolu olan Asar Çayı’nın yıllık ortalama akımı 93 x 106 m3 tür. Dere yatağının yetersizdir, fezeyanları taşıyamamaktadır. 2.800 ha. arazi ve içindeki yerleşim alanları taşkına maruzdur. Taşkın debileri ise Q5=240 m3/sn, Q10=292 m3/sn , Q25=360 m3/sn, Q50=410 m3/sn olmuştur Asar Çayı, 1998 yılındaki 317 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU taşkında şehir içinde ıslah kesitinden tam olarak geçmiştir. 1997 ve 1998 yıllarında Küçük Melen havzasında görülen yağışların benzer debi ve yoğunlukta olanlarının, Asar üzerinden Düzce’ye gelmesi halinde hasarın daha fazla olması ihtimali bulunmaktadır. Erozyon ve sel kontrol önlemleri alınması gereklidir. Asar Çayı’nın önceki yıllarda ıslah edilip gerek taşkından önce gerek taşkının etkisiyle tamamen işlevini yitirmiş olan ve yeniden ıslah edilmesi gerekli bölümleri vardır. Düzce içinden geçen ve Küçük Melen’e mansap olan Karacahacımusa Deresi, 1998 taşkınından önce temizlenmiş ve taşkın sırasında proje debisi olan 117 m3/sn suyu geçirmiştir. Bu dere şehir içinde kaldığından atılan çöp ve molozlarla kesiti daralmakta ve zaman zaman taşma yapmaktadır. Taşkınlar sırasında Düzce Ovası’ndaki sulama ve drenaj tesisleri de hasar görmüştür. Kanalet şebekesinin 20 km’lik kısmı da söz konusu taşkından zarar görerek etkilenmiştir Akçakoca: Mayıs 1998’de yaşanan şiddetli yağış sonucu, Büyük Melen’in Uğurlu Köyü ile Karadeniz’e döküldüğü yere kadar olan kısımlarında yatak yetersizliği nedeniyle taşmalar olmuştur. Çayağzı Deresinde de aynı taşkınlarda kıyı oyulmaları meydana gelmiş ve çevresindeki tarım arazilerine taşarak zarar vermiştir. Ayrıca Esmahanım Köyü’nden geçen Kıran Deresi de taşkın sırasında meskun mahal ve tarım arazilerinde hasar oluşturmuştur. Bir çok kesiminde kıyı oyulmaları mevcuttur. Döngelli Deresi ise taşkın sırasında bir demir çelik tesisini su altında bırakmıştır. Cumayeri: Düzce Ovası’nın tüm sularını Karadeniz’e ulaştıran Büyük Melen, taşkın sırasında 300 m3/sn’lik kapasitesinin çok üzerinde olarak 1.300 m3/sn su boşaltmıştır. Bunun sonucu, meskun alanlar ve çevre tarım arazileri su altında kalmıştır. Çilimli: Çilimli Deresi’nde ıslah çalışmaları yapılmış olmakla birlikte rüsup tutma özelliği taşıdığından, memba kısmına iki adet rüsup tutucu seki gereksinimi vardır. Çilimli ve Vakıf tahliyelerinde de taşkınlar sonucu hasar meydana gelmiştir. Buralarda da yatak tanzimi ve taş tahkimat yapılması gereklidir. Gölyaka: Aksu Deresi’nden taşkın sırasında 128 m3/sn su geçmiştir. Bu derede eğim yüksek olup rüsup tutma özelliği mevcuttur. Taşkınlar öncesinde ve taşkın sırasında seddelerin bir bölümü ile beton topuk ve şev kaplamalarının tamamına yakını hasar görmüştür. Seddelerin tamamlanarak topuk ve kaplamaların yeniden yapılması, rüsup tutucu sekiler ile köprü ve beton topukların önüne taş tahkimat yapılması gerekmektedir. Gümüşova: Cumayeri ilçesi ile birlikte değerlendirilmiştir. Kaynaşlı: Yağışların biraz yüksek olması durumunda bile bu ilçede sık sık sel felaketi yaşanmaktadır. Ancak 1997 Ağustos ayında ve 1998 Mayıs ayındaki seller ise daha büyük boyutlu olmuştur. Bu nedenle Asar havzasında erozyon ve sel kontrol önlemleri alınması gereklidir. Ancak Asar Suyu boyunca TEM ve D-100 karayolu geçmekte ve yukarı kısmında TEM yolu tüneli açılmaktadır. Bu nedenle, Kaynaşlı yöresinde bir baraj ile suları kontrol etme olanağı bulunmamaktadır. Sel riskine karşı, yukarı havzada erozyon ve seli kaynağında önleyecek olan Bolu Dağı’ndaki ormanların çok iyi korunması gereği vardır. 318 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Yığılca: Küçük Melen Çayı’nda taşkın sırasında önemli derecede kıyı oyulmaları gözlenmiş, köprüler yıkılmış ve tarım arazileri sular altında kalmıştır. Taşkın anında ilçe içinden geçen Küçük Melen Çayı’nın debisi 661 m3/sn, Karadere’nin debisi ise 376 m3/sn olmuştur. Hasanlar Barajı göl girişinde olan bu ilçenin, uygun bir yerine taşkın pikini azaltıcı bir sel kapanı yapılması ve dere yatağının da makine ile temizlenmesi gereklidir. Ayrıca Küçük Melen Çayı’nın yan deresi olan Karadere’den de önemli derecede rüsubat, baraj gölüne girmektedir. Bunu önlemek için dere üzerine üç adet, Küçük Melen membasına da bir adet tersip bendi yapılması uygun olacaktır. Taşkın pikinin en yüksek olduğu iki gün (21-22 Mayıs 1998) Hasanlar Barajı’na toplam 170 milyon m3 su girmiştir. Baraj seviyesinin en üst noktaya ulaştığı 270,60 kotunda dolu savak, dip savak ve santralden toplam 1.140 m3/sn su boşaltılmıştır. Düzce ve çevresine gelecek çok büyük zararı 1.935 m3/sn’lik şok debiyi depolayarak ve tamponlayarak azaltmıştır. P.1.4 Orman, Otlak ve Sazlık Yangınları Tablo P.2. 2004 Yılı Sonu İtibari İle Düzce İli Orman Yangınları Orman İşletme Müdürlüğü Yangın Sayısı (Adet) Toplam Saha (Ha) Akçakoca Düzce 4 7.80 Gölyaka Yığılca 2 2.01 Toplam 6 9.81 Kaynak. Bolu Orman Bölge Müdürlüğü, 2004 Yangın Şekli Örtü Tepe (Ha) (Ha) 7.50 0.30 2.01 9.51 0.30 Bulunan 3 1 4 Faali Bulunamayan 1 1 2 Tablo P.3. 2004 Yılı Sonu İtibari İle Düzce İlinde Orman Tahribatı Suçun Nev’i Akçakoca Suç Adedi 12 M3 62 Kental Nakil Suç Adedi 2 (Taşıma) M3 1 Kental 15 Bulundurma Suç Adedi M3 Kental Sarf Suç Adedi M3 Kental Suç Adedi 26 Açma Dekar 55 Yerleşme M3 259 Kental İşgal/Fayd. Suç Adedi 1 Dekar 2 Otlatma Suç Adedi Hay.Sağ. Kaynak. Bolu Orman Bölge Müdürlüğü, 2004 Usulsüz Kesme Düzce 95 601 230 24 25 122 24 10 244 32 43 23 1 27 63 1 4 319 Gölyaka 20 149 15 3 125 1 40 1 0.3 5 1 2 - Yığılca 53 371 1 3 4 1 3 2 0.3 20 42 28 22 236 5 8 - Toplam 182 1183 245 30 29 262 29 11 287 2 0.3 20 101 126.3 304 242 34 75 1 4 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo P.4. 2004 Yılı Sonu İtibari ile Orman Koruma Kuruluşları ve Orman Muhafaza Memur Durumu İşletme İşl. Şef. (Sayısı) Toplu Kor. Müdürlüğü Merk. (Sayısı) Akçakoca 4 4 Düzce 11 12 Gölyaka 4 4 Yığılca 5 6 Toplam 24 26 Kaynak. Bolu Orman Bölge Müdürlüğü, 2004 Bölüm Koruma Merk. - Seyyar Koruma Merk. (Say.) 1 1 Orman Muh. Mem. (Sayısı) 13 32 18 18 81 Tablo P.5. Yangın Söndürme Araçları İlk Müdahale Ekip ve İşçi Sayıları İşletme Dozer Greyder Arazöz Su Müdürlüğü Tankı Akçakoca Düzce 1 1 1 1 Gölyaka Yığılca 1 1 1 1 Toplam 2 2 2 2 Kaynak. Bolu Orman Bölge Müdürlüğü, 2004 Kule 1 1 1 3 Göz. İşçi 2 2 2 6 Hab. İşç. 1 4 1 1 7 Ekip Sayısı 1 1 1 1 4 Ek İşçi Sayısı 5 15 5 5 30 P.1.5. Ormanlar Üzerinde Biyotik ve Abiyotik Faktörlerin Etkileri Tablo P.6. Ormanlarda Biyotik ve Abiyotik Faktörler Sebebiyle Oluşan Zararlar (m3) İşletme Müdürlüğü Yangın Fırtına Kar Zararı Zararı Zararı (m3) (m3) (m3) Akçakoca 981 2534 Düzce 11 2769 3621 Gölyaka 66 11701 Yığılca 5018 Toplam 77 8769 17856 Kaynak. Bolu Orman Bölge Müdürlüğü, 2004 Yol ve Tesis Zararı (m3) 574 4215 141 4930 Böcek Zararı (m3) 1899 10089 3494 15282 Mantar Zararı (m3) 209 209 Toplam Hasılat (OÜH) (m3) 4298 12581 21997 8512 47388 P.1.6. Fırtınalar Rüzgar Hızının 10.8 ile 17.1 m/sn arasında olduğu günlere kuvvetli rüzgarlı günler, 17.2 m/sn’ den büyük olduğu günlere fırtınalı günler denilmektedir. Düzce ilinde 2004 yılında fırtınalı gün olmamıştır. P.2 Diğer Afetler P.2.1. Radyoaktif Maddeler İlimizde Radyoaktif madde üreten tesisler bulunmamakta olup, bu maddelerin kullanımından doğan zararlar görülmemektedir. P.2.2 Denize Dökülen Petrol ve Diğer Tehlikeli Atıklar İlimizde bu maddelerin kullanımından doğan zararlar görülmemektedir. 320 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU P.2.3. Tehlikeli Maddeler İlimizde tehlikeli ve zehirli maddelerin depolanması, taşınması ve kullanılması sırasında çevreye ve halk sağlığına zarar verecek boyutta bir olaya rastlanılmamıştır. P.3. Afetlerin Etkileri ve Yardım Tedbirleri P.3.1 Sivil Savunma Birimleri İlimizde meydana gelebilecek her türlü afetlere karşı gerekli tedbir ve önlemlerin alınması amacıyla İl Sivil Savunma Müdürlüğünce sivil savunma icra planı hazırlanmıştır. Sivil Savunma Müdürlüğü bünyesinde bir Arama Kurtarma Ekibi mevcuttur. Ayrıca Sakarya Sivil Savunma Arama Kurtarma Birliğinin arama kurtarma faaliyetleri konusunda sorumlu olduğu illerden birisi de Düzce’dir. Düzce Sivil Savunma Müdürlüğü tarafından kamu kurum-kuruluşlarının araç-gereç ve personelinden İl Acil Yardım ve Kurtarma Ekibi oluşturulmuştur. Kurtarma ekibi 34 kişi, telefon onarım ekibi 7 kişi, elektrik onarım ekibi 6 kişi, su onarım ekibi 6 kişi, kanalizasyon onarım ekibi 5 kişi, yangın söndürme ekibi 6 kişi, sosyal yardım ekibi 6 kişi, ilkyardım ve ambulans ekibi 6 kişi olmak üzere toplam 76 kişilik bir ekiptir. DÜZCE İLİ SİVİL SAVUNMA TEŞKİLAT DURUMU 1-İL MÜDÜRLÜĞÜ İl Müdürlüğüne bağlı arama kurtarma ekibi A-1 şef B-1 sağlık memuru C-10 arama kurtarma teknisyeni 2- AKÇAKOCA İLÇE MÜDÜRLÜĞÜ Düzce il merkezi mahalli sivil savunma servisleri ve yükümlüleri listesi aşağıda belirtilmiştir 1-Karargah servisi (42 kişi) 2-Kılavuz servisi (23 kişi) 3-Kurtarma servisi (70 kişi) 4-İlk yardım ambulans servisi (56 kişi) 5-Sosyal yardım servisi (18 kişi) 6-Emniyet trafik servisi(28 kişi) 7-İtfaiye servisi(28 kişi) 8-Hastaneler servisi(28 kişi) 9-Teknik onarım servisi(28 kişi) 321 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU P.3.2 Yangın Kontrol ve Önleme Tedbirleri İlimizde meydana gelebilecek yangın olaylarında gerekli kontrol ve önlemlerin alınmasında, sivil savunma ile ilgili teşkilat ve tedbirler tüzüğü ile kamu binalarının yangından korunması hakkındaki yönetmelik gereğince kamu kurum ve kuruluşlarında gerekli tedbirler aldırılmıştır. Düzce ilinde toplam 8 adet arazöz,1 adet merdivenli araç, 1 pikap, 1 su tankeri, 1 ambulans olmak üzere 12 adet araç ile 21 kadrolu, 12 işçi ve 17 geçici işçi olmak üzere toplam 50 personeli ile teşkilatlanmış durumdadır. P.3.3 İlkyardım Servisleri Düzce Sağlık Müdürlüğü, bağlı kurum ve kuruluşlarda 25 ambulans,12 binek araç, 2 panel Van olmak üzere toplam 39 araç ile hizmet vermektedir. Ambulansların 3 tanesi 112 Acil Yardım ve Kurtarma istasyonlarında hizmet vermektedir. Ayrıca mahalli sivil savunma servisi 56 kişiden oluşan ilk yardın ambulans servisi ile 70 kişiden oluşan kurtarma servisi kurarak teşkilatlanmış durumdadır. P.3.4 Afetzedeler ve Mültecilerin Yeniden İskanı İlimizde 17 Ağustos ve 12 Kasım tarihinde üst üste yaşanan 2 deprem neticesinde çok miktarda can ve mal kaybı olmuştur. Aşağıdaki tablo İlimizdeki ölü, yaralı ve kayıp durumunu içermektedir. Tablo P.7. 17 Ağustos ve 12 Kasım Depremlerinde İlimizdeki Ölü, Yaralı ve Kayıp Durumu 17 Ağustos Depremi 12 Kasım Depremi Ölü Genel toplam Yaralı genel toplam Ölü 118 105 0 30 5 12 0 0 270 Ölü 463 1 244 0 0 0 2 0 710 581 106 244 30 5 12 2 0 980 2662 317 544 29 33 99 110 42 3836 İl ve İlçeler Düzce Gölyaka Kaynaşlı Cumayeri Çilimli Gümüşova Akçakoca Yığılca TOPLAM Yaralı 813 250 0 7 8 65 14 0 1157 Yaralı 1849 67 544 22 25 34 96 42 2679 Tablo P.8. Depremden Sonra İlimizde Gerçekleştirilen Prefabrike Binaların Sayıları PREFABRİKE KONUTLAR Merkez Cumayeri Çilimli Gölyaka Kaynaşlı TOPLAM 5524 85 141 123 748 6621 322 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Deprem nedeniyle açıkta kalan depremzedeler kalıcı konutlara yerleştirilmiştir. P.3.5. Tehlikeli ve Zararlı Maddelerin Sınırlar Arası Taşınması İçin Alınan Tedbirler Bu konuda herhangi bir çalışma yapılmamıştır. P.3.6. Afetler ve Büyük Endüstriyel Kazalar Düzce ilinde İl Afet Acil Yardım Planı Bayındırlık ve İskan Müdürlüğü tarafından hazırlanılması çalışmalarına başlanılmış olup plan taslağı mevcuttur. 2005 yılı sonuna kadar bitirilmesi planlanmaktadır. Bu planda 9 (dokuz) adet Acil Yardım Hizmet Grupları oluşturulmuştur. Bunlar; 1- Haberleşme Hizmetleri Grubu, -PTT Müdürlüğü -Emniyet Müdürlüğü -İl Jandarma Alay Komutanlığı 2- Ulaşım Hizmetleri Grubu -Bayındırlık ve İskan Müdürlüğü -Köye Yönelik Hizmetler Müdürlüğü -TCK Mahalli Kuruluşu -DSİ Mahalli Kuruluşu -DLH Mahalli Kuruluşu -TCDD Mahalli Kuruluşu -THY Mahalli Kuruluşu -Deniz Yolları 3-Kurtarma ve Yıkıntı Kaldırma Hizmetleri Grubu -Bayındırlık ve İskan Müdürlüğü -Sivil Savunma Müdürlüğü -Köye Yönelik Hizmetler Müdürlüğü -TCK Mahalli Kuruluşu -DSİ Mahalli Kuruluşu -DLH Mahalli Kuruluşu -TCDD Mahalli Kuruluşu -THY Mahalli Kuruluşu -Belediye -Askeri Birlikler 4- İlk Yardım ve Sağlık Hizmetleri Grubu -Sağlık ve Sosyal Yardım Müdürlüğü -Askeri Sağlık Kurumu 323 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU -Sosyal Sigortalar Kurumu -Belediye Başkanlığı -Nüfus Müdürlüğü -Müftülük 5- Ön Hasar Tespit ve Geçici İskan Hizmetleri Grubu -Bayındırlık ve İskan Müdürlüğü -Milli Eğitim Müdürlüğü -Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü -Köye Yönelik Hizmetler Müdürlüğü -TCK Mahalli Kuruluşu -DSİ Mahalli Kuruluşu -TEK -Belediye -İl Özel İdare - Kızılay 6- Güvenlik Hizmetleri Grubu -Emniyet Müdürlüğü -İl Jandarma Alay Komutanlığı -Askeri Birlikler 7- Satın Alma, Kiralama, El Koyma ve Dağıtım Hizmetleri Grubu -Valinin İta Amiri olarak görevlendireceği kişi -Sivil Savunma Müdürlüğü -Emniyet Müdürlüğü -Defterdar -Bayındırlık ve İskan Müdürlüğü -Milli Eğitim Müdürlüğü -Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü - Müftülük - Belediye -İl Özel İdare - Kızılay 8- Tarım Hizmetleri Grubu -Tarım Müdürlüğü -Ziraat Bankası -Ziraat Odası -Belediye 9- Elektrik, Su ve Kanalizasyon Hizmetleri Grubu -Belediyeler -İller Bankası 324 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ -Köy Hizmetleri il Müdürlüğü -DSİ Mahalli Kuruluşu -TEK Mahalli Kuruluşu Kaynaklar: 1-Düzce İl Gelişim Planı, 2004 2- Bolu Orman Bölge Müdürlüğü, 2004 3- Bayındırlık ve İskan Müdürlüğü, 2004 4- Düzce Revizyon ve İmar Planı Raporu 5- Düzce Belediyesi İtfaiye Müdürlüğü, 2004 6- İl Sivil Savunma Müdürlüğü, 2004 325 ÇEVRE DURUM RAPORU DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU R- SAĞLIK VE ÇEVRE R.1.Temel Sağlık Hizmetleri R.1.1.Sağlık Kurumlarının Dağılımı Düzce’deki Sağlık Personelinin dağılımına baktığımızda mevcut sağlık kuruluşlarında görev yapan 164 Uzman Hekim, 182 Pratisyen Hekim, 22 Diş Hekimi, 326 Hemşire, 134 Ebe, 80 Sağlık Teknisyeni bulunmaktadır. Bu sağlık personelinden 73 uzman, 96Pratisyen Hekim, 12 Diş Hekimi, 245 Hemşire, 120 Ebe, 65 Sağlık Teknisyeni, 95 Sağlık Memuru Sağlık Müdürlüğüne bağlı kuruluşlarda görev yapmaktadır. Türkiye’de Hekim başına düşen ortalama kişi sayısı 884 iken Düzce’de ise Hekim başına 566’dır. Düzce Sağlık Müdürlüğü ve bağlı kurum ve kuruluşlarda 29 Ambulans, 10 binek araç, 3 Panel Van olmak üzere toplam 42 araç ile hizmet vermektedir. Ambulansların 4 tanesi 112 Acil Yardım ve Kurtarma İstasyonlarında hizmet vermekte olup 10.009 kişiye 1 ambulans 6.911 kişiye de 1 sağlık ulaşım aracı düşmektedir. 326 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo R.1. Düzce İli Sağlık Kurumları Dağılımı (İl Sağlık MüdürlüğüYıllığı 2004) DEVLET HASTANESİ İLÇELER TIP FAKÜLTESİ SAĞLIK MERKEZİ Sayı SSK HASTANESİ SAĞLIK OCAĞI VEREM SAVAŞ DİSP. AÇS ve AP MERKEZİ HALK SAĞLIĞI LAB. ECZANE 14 1 1 1 44 Sayı Kadro Yatak Mevcut Yatak Sayı Yatak DÜZCE MERKEZ 1 400 241 1 180 AKÇAKOCA 1 100 50 6 10 YIĞILCA 1 25 25 2 2 GÜMÜŞOVA 1 2 CUMAYERİ 1 3 GÖLYAKA 2 3 KAYNAŞLI 2 3 ÇİLİMLİ 3 2 TOPLAM 3 525 316 165 180 0 Yatak 0 Sayı Yatak 1 147 147 147 Kaynak : İl Sağlık Müdürlüğü, 2004 327 31 1 1 1 69 İLAÇ DEPOSU 0 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 55 1 1 1 1 6 1 3 1 17 4 1 1 1 1 1 2 2 4 1 2 2 5 14 12 14 1 1 1 1 1 328 5 Doluluk oranı Halk sağlığı lab. Verem savaş disp. 112 acil yard. Merk. Açsap merkezi 1 İhtiyaç 5 9 6 4 2 3 4 4 1 2 2 2 3 3 1 3 0 1 1 1 1 1 2 0 4 0 1 1 27 Çalışan toplam İç Hastalıkları Uazmanı 19 Genel Cerrahi Uzmanı 19 Kadın Hast.ve Doğ.Uz. 21 Çocuk sağ.ve Has.Uz. 21 Ortopedi ve Travm.Uz. 14 KBB Uzmanı 14 Göz Hastalıkları Uzmanı 14 Üroloji Uzmanı 14 Noroloji Uzmanı 9 Enfeksiyon Hast.Uz. 9 Radyodiosnaktik Uz. 9 Deri ve Züh.Hast.Uz. 6 Beyin ve Sinir Cer.Uz. 8 Fizik Ted.Reh.Uz. 6 Ruh Sağ.Hast.Uz. 6 Göğüs Hast.ve TBC 9 Çocuk Cerrahisi Uz. 6 Kardiyoloji Uz. 9 Gögüs Cerrahisi Uz. 6 Plastik ve Rek.Cerrahi Uz. 4 Kalp ve Damar Cer.Uz. 4 Klinik Mikrobiyoloji Uz. 8 Biokimya ve Kln.Biyo Km. 8 Gastroenteroloji Cer.Uz. 2 Anestezi Reami. Uz. 11 İlk ve Acil Yard.Uzmanı 6 Pataloji Uzmanı 9 Aile Hekimi Uzmanı 12 Tabip 1 310 Şube Müdürü 1 14 Sağlık Müdür Yard. 1 3 Disiplin ve Huk.Br.Amir. 1 Diş Hekimi 39 Eczacı 15 Tıbbi Teknolog 27 Biyolog 8 Gıda Mühendisi 6 Kimya Mühendisi 2 Sosyal Çalışmacı 22 Diyetisyen 9 Psikolog 24 Fizyoterapist 7 Hastane Müdürü 3 Hastane Müdür Yard. 15 Sivil Savunma Uzmanı 1 2 Şef 1 32 Ayniyat Saymanı 21 Tıbbi Sekreter 125 Laboratuvar Teknisyeni 123 Narkoz Teknisyeni 34 Röntgen Teknisyeni 44 Kaynak : İl Sağlık Müdürlüğü, 2004 Sağlık ocakları Ünvanlar Standart kadro toplam Sağlık müdürlüğ ü Yataklı tedavi kurumları Tablo R.2. Düzce Sağlık Müdürlüğüne Bağlı Çalışan Sağlık Personel dağılımı (İl Sağlık Müdürlüğü 2004) 5 9 7 4 2 3 4 4 1 2 2 2 3 3 1 3 0 1 1 1 1 1 2 0 4 0 1 2 106 1 1 0 8 1 4 1 0 0 1 1 1 2 2 4 2 3 3 6 21 12 15 14 10 14 17 12 11 10 10 8 7 7 4 5 3 5 6 6 8 5 3 3 7 6 2 7 6 8 10 204 13 2 1 31 14 23 7 6 2 21 8 23 5 1 11 0 29 18 119 102 22 29 26,3 47,4 33,3 19,0 14,3 21,4 28,6 28,6 11,1 22,2 22,2 33,3 37,5 50,0 16,7 33,3 0,0 11,1 16,7 25,0 25,0 12,5 25,0 0,0 36,4 0,0 11,1 16,7 34,2 7,1 33,3 0,0 20,5 6,7 14,8 12,5 0,0 0,0 4,5 11,1 4,2 28,6 66,7 26,7 100,0 9,4 14,3 4,8 17,1 35,3 34,1 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Yatak Kapasitesi Düzce İlinde mevcut hastanelerin fiili yatak sayısı 392’dir. Düzce’nin mevcut nüfusu göz önüne alındığında 2003yılında yatak başına 684 kişi düştüğü görülmektedir. Sağlık Bakanlığının en son istatistiki verilerinde bu rakamın Türkiye ortalamasının 392 olduğu saptanmıştır. R.1.2. Bulaşıcı Hastalıklar Aşı ile korunabilir hastalıklar (Boğmaca, Difteri, Tetanoz, Verem, Çocuk Felci, Kızamık, Hepatit B) bebek ve çocuk sağlığını, bebek ve çocuk ölümlerini çok yakından ilgilendiren ve etkileyen hastalıklardır. İlimiz açısından değerlendirildiğinde: 17 Ağustos ve 12 Kasım 1999 depremlerinden sonra il olmamız, Sağlık Müdürlüğü teşkilatının yeni kurulması göz önüne alındığında; aşılama oranlarının Türkiye ortalamasının çok üstünde olduğu görülmekte olup İlimiz için oldukça sevindiricidir. İl dışından ihbarı yapılan ve bölgemizde tespit edilen bulaşıcı hastalıklar hakkında İlimiz Gıda ve Çevre Kontrol Şube Müdürlüğü ve ilgili sağlık ocakları ile koordineli olarak filyasyon çalışmaları yerinde ve zamanında yapılarak hastalıkların yayılmasına karşı önlemler alınmıştır. Sıtma çalışmaları: İlimiz sıtma biriminde 1 sıtma savaş memuru ve 1 sıtma laboratuar teknisyeni bulunmaktadır. İlimize Ağustos ve Eylül aylarında çalışmak üzere Akdeniz ve Güneydoğu Anadolu bölgesinden göçer işçi gelmektedir. Bu dönemde 1 sıtma laboratuar Teknisyeni yetersiz kaldığından Düzce ve Akçakoca Devlet Hastanelerinden 4 laboratuar Teknisyeni sıtma laboratuar kursuna gönderilmiştir. 2004yılında toplam 775tma kanı alınmış olup, yapılan tahlil sonucu 5 emportesıtma vakası tespit edilmiş tedavileri kurumumuz Sıtma birimince ücretsiz olarak yapılmış ve sıtma vakalarının bildirimi ilgili Valiliklere yapılmıştır.Sivrisineklerle mücadele için sit alanları Belediyelerle işbirliğine gidilerek ilaçlanmıştır. 329 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU KIZAMIK VAKALARININ AYLARA GÖRE DAĞILIMI 25 20 20 15 9 10 5 3 2 3 1 0 0 OCK ŞUB MRT NİS MAY HAZ TEM 0 AĞS 0 0 0 EYL EKM 0 KAS ARL Şekil R. 1. Kızamık vakalarının aylara göre dağılımı KUDUZ ŞÜPHELİ ISIRIK VAKALARININ AYLARA GÖRE DAĞILIMI 180 160 156 147 140 149 126 115 120 125 119 100 100 80 80 69 71 83 60 40 20 0 OCK ŞUB MRT NİS MAY HAZ TEM AĞS EYL Şekil R.2. Kuduz şüpheli vakaların aylara göre dağılımı 330 EKM KAS ARL DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU TÜBERKÜLOZ VAKALARININ AYLARA GÖRE DAĞILIMI 14 12 12 10 9 10 8 7 7 6 6 6 6 5 5 4 3 2 2 0 OCK ŞUB MRT NİS MAY HAZ TEM AĞS EYL EKM KAS ARL Şekil R.3. Tüberküloz Vakalarının aylara göre dağılımı R.1.2.1. İçme, Kullanma ve Sulama Suları Tablo R.3. İçme ve Kullanma Sularının Sağlık Durumu Fiziksel Klor Kuyu 15 1 75 Su Havuzu Rezervuar Göl Deniz Toplam 5 3 1 1 26 20 9 2 0 106 44 13 5 2 0 64 13844 64 4 4 52 13968 408 6 0 0 0 414 514 77 40 1 60 692 Uygun Değil 144 30 10 1 17 202 Klorlama Sayısı 247 0 0 0 0 247 Kontrol Sayısı 16201 0 0 0 0 16201 Yeterli 13849 0 0 0 0 13849 Yetersiz 2352 0 0 0 0 2352 0 0 0 0 0 0 Sayısı Bakteriyolojik Kaynak Nehir Dere SULAR Kimyasal İçme Kullanma (şebeke Suyu) Örnek Sayısı Uygun Değil Örnek Sayısı Uygun Değil Muayene Sayısı Islah Edilenler Kaynak : İl Sağlık Müdürlüğü, 2004 331 Sarnıç DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 2004 YILINDA ALINAN BAKTERİYOLOJİK SU NUMUNE SAYISI 90 84 83 81 80 75 70 66 68 61 59 60 50 56 54 53 54 47 51 43 47 50 40 33 32 31 30 20 26 28 32 23 29 27 34 38 28 23 16 16 22 16 10 12 4 0 OCK ŞBT M RT NİS ALINAN M YS UYGUN HZR TEM AĞST EYL EKM KAS ARLK UYG.DEĞİL Şekil R.4. 2004 Yılında Alınan Bakteriyolojik Su Numune Sayısı 2004 YILINDA ALINAN KİMYASAL SU NUMUNESİ SAYISI 18 17 16 15 15 14 14 12 11 10 8 8 7 6 4 10 10 7 8 8 6 4 8 8 8 7 6 5 6 8 5 6 5 4 3 2 2 3 2 2 2 1 0 OCK ŞBT 7 M RT NİS 0 M YS HZR TEM AĞST ALINAN Şekil R.5. 2004 Yılında Alınan Kimyasal Numune Sayısı 332 EYL UYGUN EKM 2 KAS UYG.DEĞİL ARLK DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU R.1.2.2 Denizler Bölüm D.3.4 de detaylı olarak anlatılmıştır. P.1.2.3 Zoonoz Hastalıklar Konu ile ilgili bilgi bulunamamıştır. R.1.3. Gıda Hijyeni 2004YILI GIDA SATIŞ YERLERİ KONTROLÜ Kontrol Edilen 430 Uygun Değil 395 404 429 450 450 500 400 350 300 250 138 200 150 0 0 0 HAZ 0 M AY 0 0 NİS 0 11 13 M RT 0 ŞUB 0 OCK 0 0 0 2 5 6 50 0 44 100 TEM AĞS EYL EKM KAS ARL Şekil R.6. Gıda Maddeleri Kontrolü (İl Sağlık Müdürlüğü 2004) 333 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 120 119 102 110 Kontrol Edilen Uygun Değil 109 120 119 2004 YILI GIDA İM AL YERLERİ KONTROLÜ 130 100 90 80 70 60 36 40 34 37 50 18 30 20 OCK ŞUB M RT NİS M AY HAZ TEM AĞS EYL EKM KAS 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 8 10 ARL Şekil R.7 Gıda İmal Yerleri Kontrol Sonuçlarının Dağılımı.(İl Sağlık Müdürlüğü 2004) R.1.4. Aşı Çalışmaları İlimiz Bulaşıcı Hastalıklar Şube Müdürlüğü hizmetleri 1Sağlık Memuru ve 1 Ebe tarafından yürütülmektedir. İlimizde bulunan 1. basamak sağlık kuruluşlarında çalışan tüm sağlık personeli Genişletilmiş Bağışıklama Programı konusunda hizmet içi eğitime alınmıştır. Bu program kapsamında 0-5 yaş arası tüm bebek ve çocuklar tespit edilerek eksik aşılı bebek ve çocukların aşılarının tamamlanması, tespit edilen eksik aşılı gebe kadınların da aşılarının tamamlanmasına yönelik gerekli çalışmalar yapılarak Nisan 2001 tarihinden itibaren uygulanmaya başlanmıştır. İlimizde 2004yılına ait 0-11 aylık hedef nüfuslar çıkarılmış olup, buna göre plan ve programlar hazırlanmıştır. Aşılama çalışmalarımız hazırlanan plan ve programlar doğrultusunda yürütülmüş olup, 2003ve 2004yılı aşılama oranları aşağıya çıkarılmıştır. Tablo R.4. İlimizde 2003-2004 Yılllarına ait Ait Bağışıklama Oranları Tablosu 2003YILI AŞILAMA ORANLARI 0 Yaş Hedef Nüfus : 6100 Aşılar Aşı Yap. Bebek 2004YIL-I AŞOLAMA ORANLARI 0 Yaş Hedef Nüfus : 5969 Yüzdesi Aşı Yap.Bebek Yüzdesi DBT-OVP1 4884 %81 5228 %88 DBT-OVP2 4741 %78 5340 %89 DBT-OVP3 4663 %76 5447 %9 KIZAMIK 5229 %86 5050 %85 BCG 4652 %76 5022 %84 334 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU HEPATİT B 1 4922 %81 5523 %93 HEPATİT B 2 4870 %80 5836 %98 HEPATİT B 3 5128 %80 5211 %87 TT2+(Gebe) 5168 %85 4359 %73 Kaynak : İl Sağlık Müdürlüğü, 2004 R.1.5. Bebek Ölümleri R.1.6. Ölümlerin Hastalık, Yaş ve Cins Gruplarına Göre Dağılımı Tablo R.5. Doğum Ve Bebek Ölümleri Tablosu (İl Sağlık 2001) VİTAL İSTATİSTİKLER VE HIZLAR VERİLER 2002 2003 2004 Yıl Ortası Nüfusu : 290283 297218 303313 Canlı Doğan Bebek Sayısı : 4396 4247 4173 15-49 Yaş Kadın Nüfusu : 78719 80488 82751 0-4 Yaş Ölüm : 113 90 78 Anne Ölümü : 3 0 3 Ölü Doğan Bebek Sayısı : 65 55 62 Düşük Sayısı : 149 188 193 Prematüre Doğum Sayısı : 33 34 31 Toplam Ölüm Sayısı : 884 765 755 0-7 Günlük Bebek Ölümü : 32 20 30 8-28 Günlük Bebek Ölümü : 7 18 6 28-364 Günlük Bebek Ölümü : 55 35 32 2002 2003 2004 HIZLAR Kaba Doğum Hızı %o : 15,1 14,3 13,8 Üreme (Genel Doğurganlık) Hızı %o : 55,8 52,8 50,4 Nüfus Artış Hızı %o : 12,1 11,7 11,3 Düşük Hızı %o : 33,9 44,3 46,2 335 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Kaba Ölüm Hızı %o : 3 2,6 2,5 Bebek Ölüm Hızı %o : 21,4 17,2 16,3 Ana Ölüm Hızı %o : 0,7 0 0,7 Ölü Doğum Hızı %o : 14,6 12,8 14,6 Erken Neonatal Ölüm Hızı %o : 7,3 4,7 7,2 Geç Neonatal Ölüm Hızı %o : 1,6 4,2 1,4 Postneonatal Ölüm Hızı %o : 12,5 8,2 7,7 Kaynak : İl Sağlık Müdürlüğü, 2004 R.1.7. Aile Planlaması Çalışmaları Tablo R.6. İlimizde Aile Planlaması Çalışmaları (İl Sağlık Müdürlüğü 2001) AİLE PLANLAMASI ÇALIŞMALARI 1.AİLE PLANLAMASI YÖNTEMLERİ 2004 yılı UYGULANAN YÖNTEMLER HAP KONDOM DepoPrv RİA Norplant Tüp Ligasyonu Vazektomi Gebelik Sonlandırma Sayısı Yeni Başlayan Kişi Sayısı 5066 10674 6 1485 0 176 0 177 Eski Kullanıcı Sayısı 834 2002 2 HAP KONDOM DepoPrv RİA Norplant 2.MALZEME DURUMU Geçen Aydan Devreden Malzeme 1045 7648 0 284 0 Ay İçinde Gelen/Alınan 8158 143000 0 1630 0 Sarfedilen Malzeme 8002 144358 0 1475 0 Zayi, İmha 1 10 0 85 0 Diğer Gelen/ Geri Alınan 0 0 0 0 0 1200 6280 0 354 0 Kalan Malzeme Not::10Adet RİA hasta tarafından temin eilmiştir. 8 Adet Enjeksiyon Reçete edilmiştir. Kaynak : İl Sağlık Müdürlüğü, 2004 R.2. Çevre Kirliliği ve Zararlarından Oluşan Sağlık Riskleri R.2.1. Kentsel Hava Kirliliğinin İnsan Sağlığı Üzerine Etkileri Düzce; Kuzey Anadolu Fay Kuşağı etkisi ile gelişen tektonik kökünli bir çöküntü ovası üzerinde bulunmaktadır. Etrafı dağlarla çevrili ovada; İklimin nemli, hakim rüzgarların 336 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU hızının düşük ve esme sayısının az , yağış miktarının fazla olması hava kirliliğini bölgesel anlamda arttırmaktadır. Kentin topoğrafik yapısı, yıl boyu özellikle sabah saatlerinde güneş ışınlarının gelmesini engelleyecek şekilde bir sis tabakasının oluşması dolayısı ile, zralı gazların yükselmesini engelleyen smog (kirli si tabakası) olarak adlandırılan olay meydana gelmektedir. 2002 yılının ilk üç ayında18015olarak tespit edilen Akut Üsye ve Akut Bronşit sayısı 2002 yılının ilk üç ayında 19118 olarak tespit edilmiştir. Bu tespitler İl merkezindeki konutların çok büyük bölümünün boş olmasına rağmen hava kirliliğinin artmaya başladığını buna bağlı olarak solunum yolu hastalıklarında artış olduğunu göstermektedir. Genellikle yaşlı ve kronik akciğer kalp hastalığı olan hastalar hava kirliliğinden olumsuz etkilenmektedir.Bu etkilenme akciğerlerde zedelenme sonucu ortaya çıkan hafif belirtilerden, söz konusu kişilerde ölüm oranının artımına kadar değişen etki yapmaktadır. R.2.2.Su Kirliliğinin İnsan Sağlığı Üzerine Etkileri Su kirlenmesinin yaratacağı sonuçlar birçok önemli hastalık nedeni olabilmektedir.Su yağış olarak yeryüzüne dönerken havada eriyik halinde bulunan bir takım gazlar,inorganik maddeler ve radyoaktif elementleri içine alır. Ayrıca toprak altına süzüldüğü sırada bir takım inorganik maddelerle karışır. Su kirliliği insan sağlığının da büyük oranda tehlikeye düşmesine neden olmaktadır.Lağım suları ile kirlenen sularda bakteri ve virüs oranı artar.Tifo dizanteri, hepatit.kolera ve diğer bulaşıcı hastalıkların bu yolla yayılımına sebep olur.Bu hastalıkların etkebleri su kaynaklarına karıştığında patlama biçiminde salgınlar ortaya çıkabilir. Tarım üretimi arttırmak amacıyla kullanılan kimyasal gübreler, böceklerle savaşmakla kullanılan bir takım kimyasal zehirler yağmur suları ile toprak altına geçerek yer altı sularının kirlenmesine neden olabilir.suyun içersine karışan ve bulunan bir takım kimyasal maddeler zehirli etki yapabilirler. Kolera, tifo gibi hastalıklar bu yolla insandan insana bulaşırlar.Bu mikroorganizmalar insan dışkısı ile sulara karıştıklarında suyu içen diğer insanların hastalanmasına yol açabilirler. Sağlık için uygun olmayan su, taşıdığı ve içerdiği bir çok maddelerle çeşitli hastalıkların nedeni olabilir.İçinde taşıyabildiği çözünmüş ve çözünmemiş inorganik tuzlar, bakteriler, parazitler, virüsler ve bitkisel maddelerle birçok hastalığın gelmesine yol açarlar. R.2.3. Atıkların İnsan Sağlığı Üzerine Etkileri Çöplerin tekniğine uygun bir şekilde uzaklaştırılmamaları halinde halk sağlığı ile ilgili problemler ortaya çıkar.Katı atıklar yoluyla en az 20 tip hastalığın taşınıp bulaştığı bilinmektedir.Çöplerden hastalık taşıyan en önemli iki faktör, sinekler ve farelerdir.Sinekler çok çabuk ve fazla üreme kabiliyetine sahiptir.1 dm3 çöplükte (çöpte) 2500 sinek üreyebilir ve bunlar dizanteri ve benzeri pek çok salgın hastalığı taşıyabilir.Fareler sadece eşyaları tahrip ve insanlara direkt temasla kalmazlar, ayrıca hastalık nakleden böcükleride vücutlarında taşıyarak zararlı olurlar.Orta çağlardaki veba salgınlarının doğrudan fareler ile ilgili olduğu bilinmektedir. 337 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU R.2.4. Gürültünün İnsan Sağlığı Üzerine Etkileri Bir çevre sorunu olarak ele alındığında , incelenilen çevredeki gürültü koşullarının düzeylerinin akustik, ölçüm ve tahmin yöntemleriyle belirlenmesinin yanısıra, gürültünün olumsuz etkileride araştırılarak insan ve toplum sağlığı açısından kabul edilebilecek gürültü nitelik ve düzeylerinin belirlenmesi ve buna bağlı olarak gürültünün kontrol altına alınması çalışmalarıda önem kazanmıştır. Gürültü kaynaklarını değişik yönlerden gruplandırmak imkanı vardır. Seslerin doğuş biçimine göre havada katı ortamlarda doğan gürültüler, akustik yönden noktasal ve çizgisel veya düzlemsel kaynaklardan yayılabilir. 1- Yapı İçi Gürültüleri : Yapı içinde yer alan hertürlü mekanik ve elektronik sistemlerle yaşam etkinliklerinden doğan gürültülerdirki, ayrı veya bitişik yapılardakİ kullanıcıları etkilemektedir. Örnek olarak ev araçları, müzik setleri , yüksek sesli konuşmalar, ayak sesleri , eşya sürtünleri,darbeler,büro gürültüleri ve çeşitli makine donatım (asansör, sıhhi tesisat,havalandırma,hidrofor sesi gibi.) gürültüler verilebilir. 2- Yapı dışı çevre gürültüleri : Yapıların dışında yeralan ve gerek yapı içindeki, gerekse yapı dışındaki açık alanları kullanan bireyleri etkileyen gürültülerdir. Bunlarda şu şekilde gruplandırabilir: - Ulaşım gürültüleri /karayolu,demiryolu ve hava alanı gürültüleri Endüstri gürültüleri (araç ve makinaları ile işyerleri gürültüleri) Yapım (şantiye) gürültüleri (yol ve bina yapım işlerinin gürültüleri) Rekreasyon gürültüleri (çocuk bahçeleri , spor alanları, atış alanları gibi) Ticari amaçlı gürültüleri (açık hava sinemaları,eğlence yerleri,yükseltilmiş reklam ve müzik yayınları) R.2.5. Pestisitlerin İnsan Sağlığı üzerine Etkileri Pestisit etkilenimindeki kişilerde görüle kronik etkilenim sonuçları: 1-Kanser: son epidemiyolojik çalışmalar mesleki ve çevresel olarak pestisit etkileminde kalan kişilerde kanser riskinde artım olduğunu göstermejtedir.Non Hodgkin lenfoma, lösemi, multiple myeloma, karaciğer kanseri, testis kanseri, beyin kanseri, akciğer kanseri riskinde istatiksel olarak önemli risk artımının söz konusu olduğu belirlenmiştir. 2- Doğum defektleri : Tarım işçilerinin çocuklarında ekstremite eksikliği defektlerinin yüksek olduğu belirlenmiştir. Pestisit kullanımı sonucu yeni doğan bebeklerin birkaç hafta yaşadığı yapılan bir çalışma ile belirlenmiştir. 3- Nöroktoksisite : Nörodavranışsal bozuklukları ve nörofizyolojik değişiklikler, Petisit uygulayıcılarıyla ilgili olarak yapılan çalışmalarda ağır psikolojik bozuklukların görüldüğü saptanmıştır.Zehirlenen kişilerde bellek, psikolojik durum ve düşünme yeteneğinde önemli azalma görüldüğü tespit edilmiştir. 338 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU 4- Üreme ve Ferlilite üzerindeki istenilmeyen etkiler olarak sıralanabilir.Kronik etkiler daha önceden meydana gelen herhangi bir sağlık etkisi söz konusu olmaksızın meydana gelebilir.Bir çok pestisit işçisi hayat boyu inert bileşenleri dahil sürekli düşük doz etkilenim altında olabilir. R.2.6. İyonize Radyasyondan Korunma Ultraviyole ışınların temel kaynağı güneştir. Elektrik arkları, kaynak arkları, ultraviyole lambaları ve güneş lambası olarak bilinen ultrviyole lambalarının bu özelliği bulunmaktadır.Güneşten dünyaya ulaşan ışın miktarı: 1- Koruyucu ozon tabakası 2- Bulut durumu 3-mevsim 4-Günün saati 5-Enlem 6- Deniz seviyesinden yükseklik gibi durumlarda bağlıdır.UV ışınları su, kar veya kumdan yansıyarak etkili olabilir. Bu gibi durumlarda kar veya güneş körlüğü denilen durumlar ortaya çıkar. Ultraviyole lambalarının maddelerden geçebilmesi zordur.Bu nedenle kolay engelene bile ışındır.Normal pencere camları yüksek frekanslı ışınların büyük bölümünü engeller.Açık renkli elbiselerde aynı etkiyi yapmaktadır. Açık renk elbiseler hemen hemen tüm frekansları engellemektedir. Ultraviyole ışınların etkisi belirli bir düzeye ulaşmadan önce görülemediğinden kişiler farkına vardıklarında büyük oranda etkilenmiş ve zarar görmüş durumda olmaktadırç Ülkemizde özellikle saunalarda güneş lambası olarak derinin renginin kararması amacıyla kullanılmaktadır. Uluslar arası Radyasyon Koruma Ajansı güneş lambalarının önlenmesini önermektedir. Yazın sıcak günlerinde özellikle öğle güneşinden kaçınılması, açık ve bol bir elbise giyilmesi geniş kenarlı bir şapka ile korunulması önerilmektedir. Görünür ışınların sağlık etkisi doğrudan veya dolaylı olabilir. Doğrudan güneşe bakıldığında olduğu gibi gözde zarar meydana getirebilir. Yetersiz aydınlanma düşme kazalarına neden olduğu gibi, aşırı aydınlanmaya bağlı oalarak otomobil kazaları olabilir.(parlamalar ve göz kamaşmaları nedeniyle) Lazer ışınları söz konusu ışınların belirli odaklamalarıyla elde edilmektedir.Endüstri, tedavi vb. gibi alanlarda yaygın olarak kullanılmaktadır. R.2.7. Baz İstasyonlarından Yayılan Radyasyonun İnsan Sağlığı Üzerine Etkileri. Elektromanyetik alanların insan sağlığı üzerinde oluşturduğu riskler, yeni teknolojilerin günlük yaşamda giderek daha yoğun biçimde kullanılması sonucunda giderek artmaktadır. Özellikle son yıllarda hızla artan cep telefonu kullanımı ve buna paralel olarak giderek yaygınlaşan baz istasyonları halk sağlığını tehdit edecek boyuta ulaşmıştır. Bu alanda uygun yasal düzenlemelerin olmaması, kurumsal eksiklikler ve bilinçsizlik konunun önemini 339 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU arttırmaktadır. Birçok laboratuvar çalışması ve epidemiyolojik araştırma elektromanyetik alanlara maruziyet ile ciddi sağlık problemleri arasındaki ilişkiyi rapor etmektedir. Bağışıklık, sinir, nöroendokrin, kalp ve damar sistemi ve kan parametreleri elektromanyetik alanlardan etkilenmektedirler. Cep telefonları ve baz istasyonları ile ilgili toplum bazlı çalışmaların yapılması için yeterli maruziyet süresi geçmediğinden, maruziyetin insan toplulukları üzerinde objektif olarak belirlenmesi epidemiyolojik güçlükler taşımaktadır. Cep telefonları ve baz istasyonlarının bireysel olarak ölçülebilir düzeyde olmasa da, toplum düzeyinde çok ciddi sağlık riskleri oluşturabileceği; önemli sağlık sorunlarının uzun yıllar sonra ortaya çıkabileceği göz önüne alınmalıdır. Bu nedenle toplumun taşıyacağı bu risk düzeyinin halk sağlığı değerlendirmelerinde kural olarak benimsenen “önlem ilkesi” temel alınarak en aza indirilmesi gereği ortaya çıkmaktadır. Ayrıca bu tür çevresel kirlilik durumlarında gözlenen ve maruziyetin hissedilmemesi, belirsizlik, kişi ve kurumlara karşı güvensizlik sonucu ortaya çıkan ve kendisini subjektif yakınmalar, kaygı, korku gibi bulgularla gösteren psikolojik etkilenimlerde hafife alınmamalıdır. Diğer bir nokta risk gruplarıdır. Çocukların, hamilelerin ve yaşlıların elektromanyetik alanların sağlık etkilerinden en çok zarar görecek risk grupları oldukları konusunda aydınlatılmaları ve medyanın çocukların cep telefonu kullanımını özendirecek yayın ve reklamlar konusunda duyarlı olması sağlanmalıdır. Kaynak: 1- İl Sağlık Müdürlüğü, 2004 2- Uşak İl Çevre Durum Raporu 2003 3- İstanbul Tabip Odası – Hekim Forum- Ağ.2000 340 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU S- ÇEVRE EĞİTİMİ S.1. Kamu Kuruluşlarının Çevre Eğitimi ile İlgili Faaliyetleri Müdürlüğümüz teknik elemanları tarafından; 5 Haziran Çevre Günü nedeniyle çevre sorunlarına dikkat çekmek amacı ile Merkez kalıcı Konutlarda bulunan Bilgi İlköğretim Okulu’nda 7 Haziran 2004 Pazartesi günü saat 14.00’da, Cumhuriyet İlköğretim Okulu’nda 08 Haziran 2004 Salı günü saat 14.00’da “İlköğretim Okullarında Çevre Bilincinin Geliştirilmesi” konulu seminerler verildi.. S. 2. Çevreyle İlgili Gönüllü Kuruluşlar ve Faaliyetleri S.2.1. Çevre Vakıfları İlimizde Düzce İli Çevre Koruma Vakfı bulunmakta olup; 17 Temmuz 2001 tarihinde, “İnsanın, insan sağlığının, çevrenin korunması ve iyileştirilmesi, kırsal ve kentsel alanda arazinin ve tabii kaynakların en uygun şekilde kullanılması ve korunması, her türlü çevre kirliliğinin önlenmesi, ülkenin doğal bitki ve hayvan varlığı ile tabii ve tarihi zenginliklerin korunması için maddi ve manevi katkıda bulunmak” amacıyla kurulmuştur. S.2.2. Çevre Dernekleri Tablo S.1. Çevre Dernekleri S.No Çevre Dernekleri Kuruluş Tarihleri 21.01.1993 1 Türkiye Tabiatını Koruma Derneği Akçakoca Şubesi 2 Gölyaka Çevre Koruma ve Yeşillendirme Derneği 04.02.1993 3 Konuralp Huzur Evleri Çevre Koruma ve Güzelleştirme Derneği 10.03.1993 4 Konuralp Merkez Çevresi Koruma ve Ağaçlandırma Derneği 07.09.1993 5 Darıyeri Hasanbey Köyü Çevre Koruma ve Yeşillendirme Derneği 08.12.1993 Kuruluş Amaçları Memleketimizin Doğal Kaynaklarının; özellikle Tarım, Orman, Çayır ve Meralarının, Yaban Hayatının, Av Hayvanlarının ve Kuşlarının, diğer canlı varlıkların (Fauna ve Flora’nın) Peyzaj’ının korunması yanında Toprak Su ve Bitki ve İnsan arasındaki dengenin sağlanması, endüstrileşme ve şehirleşmenin meydana getirdiği Çevre Sorunları ve Kirlenmelerin önlenmesi ve dolayısıyla Doğal Denge Sorunlarının haline çalışmak Gölyaka ve çevresinde bulunan doğal güzelliklerin korunması, Gölyaka merkezinde ve çevresinde ağaçlar dikerek yeşillendirilmesinin sağlanması, çeşitli temizlik kampanyaları düzenleyerek çevre temizliğinin sağlanması, bu amaçlarını gerçekleştirmek için kültürel gösteriler tertiplemek, gezi ve eğlenceler düzenlemek, sportif eğlenceler düzenlemek ve bir lokal açarak dernek üyelerinin boş vakitlerini hoşca geçirmelerini sağlamak. Huzurevler yerleşim alanını güzelleştirme ve çevre koruma etkinliklerinin yanı sıra gayrimenkul almak, spor ve eğitim tesisleri kurmak bu tesislere işlerlik kazandırmak, bu amaçla gelir sağlayıcı girişimlerde bulunmak. Konuralp Merkez çevresini koruma ve ağaçlandırma müştemilatı, merkezin korunması ve ağaçlandırması, Konuralp çevresinin doğal güzelliklerini korumak ve bir seminer düzenleyip halkla iç içe ağaç dikma faaliyetlerinde bulunmak, yukarıda sayılan ve Dernekler yasasınca yasaklanmayan faaliyetleri yapabilmek ve ağaç fideleri alabilmek için gelir sağlayıcı teşebbüste bulunmak. Aydınpınar Köyü ve Çevresinde bulunan doğal güzelliklerinin korunması, Köyümüz merkezine ve çevresine ağaçlar dikerek yeşillendirmenin sağlanması, çeşitli temizlik kampanyaları düzenleyerek çevre temizliğinin sağlanması, bu amaçlarını gerçekleştirmek için kültürel gösteriler tertiplemek, gezi ve eğlenceler düzenlemek, folklor ve sportif faaliyetler düzenlemek ve bir kütüphanesi bulunan lokal açarak dernek üyelerinin boş vakitlerini 341 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU hoşça geçirmelerini sağlamak. Çam Köyü Çevre Koruma Güzel. Kalk. Ve Sosyal 04.08.1999 Yard. Dayanışma Derneği 6 7 Efteni Gölü Koruma ve Yaşatma Derneği 8 9 10 Düzce İli Merkez Kalıcı Konutları ve Çevre Koruma ve Güzelleştirme Derneği Akçakoca Aktaş Köyü Kalk. ve Çevre Güzelleştirme Derneği Duraklar Köyü Çevre Koruma Güzelleştirme Kal. Kült. Ve Day. Derneği 04.01.2001 05.09.2002 09.07.2003 26.12.2003 Çamköyü ve çevresinde bulunan doğal güzelliklerin korunması, ağaç ve çiçekler dikerek ve bakımını yaparak çevrenin güzelleştirilmesinin sağlanması, Köylüler arasında birlik ve beraberliği sağlayarak kültürel ve ekonomik olarak kalkındırmaya yönelik çalışmalar yapmak ve dernek üyeleri ile köylülerin arasında ihtiyacı olanlara yardım imkanları araştırarak yardımlaşmanın ve dayanışmanın sağlanması. Gölü Korumaya almak, göle dökülen suyun kanallarını düzene sokmak, gölde yaşayan kuşları koruyup susuz kalmasını önlemek, etrafını ağaçlandırıp temiz bir çevre sağlamak , sportif faaliyetler, çocuk parkı, mesire alanları yapmak. Derneğin bu faaliyetleri yapabilmesi için alındı belgesi ile üye olan kişi kurum ve kuruluşlardan aidat aynı nakdi yardımlar alır. Çeşitli konferanslar, seminerler tertipler düzenleyerek faaliyetlerini sürdürür. 1999 yılında yaşanan iki deprem felaketi sonrasında, depremde evlerini ve işyerlerini kaybeden insanlarımız için Düzce’nin kuzeyinde oluşturulan yeni yerleşim bölgesine, çevresine ve bu bölgede ve çevresinde yaşayan insanlara ve onların sorunlarına onlar adına sahip çıkmak ve ayrıca bu bölgenin güzelleşmesi ve kalkınması için gayret sarf etmek. Aktaş köyünün kalkınması ve çevre güzelleştirilmesini sağlamak amacı ile her türlü çalışmayı yapmak. Aktaş köyünün ortak mallarından olan mezarlık Çeşme, Cami, Cami Lojmanı, Aktaş Şelalesinin spor alanını ve köy toplantı odası yapmak ve köyü güzelleştirmek için her türlü çalışmaları yapmak. Üyelerin bir araya gelip toplanması ve köyün güzelleşmesini sağlamak amacı ile ilgili konuları görüşmek üzere lokal açmak. Köydeki mevcut su-yol bakımlarını yapmak ve yaptırmak köye kanalizasyon ve çöp alanları yapmak köyü temiz tutmak için her türlü çalışma yapmak. Köy halkının kültürel faaliyetlere katılmalarını sağlamak ve bu konuda köyümüzü tanıtıcı festivaller düzenlemek. Dernek yukarıdaki maddelerde belirtilen hususların gerçekleştirilmesi için toplantılar, gösteriler, geziler, sportif faaliyetler ve sergiler düzenler yayınlar yapar veya yayınlar yaptırmak. Köyün güzelleştirilmesi için plan ve projeler yaptırabilmek için sivil toplum örgütleri ile temasta bulunabilir. Aktaş köyündeki muhtaç ve fakirlere her türlü yardımı yapmak ve bağışta bulunmak. Köyün bütün ortak mallarının bakım ve onarımını yapmak ve yaptırmak. Kanuni izinler dahilinde dernek adına bina yapmak, onarmak, işletmeciliğini üstlenmek, kiraya vermek her türlü döşeme, demirbaş, taşıt araç-gereç alımını gerçekleştirmek, dernek üyelerinin toplantı ve kurs eğitim masraflarını karşılamak. Köy muhtarlığı, ilköğretim okulu, sağlık ocağı, tarım kredi kooperatifi, konserve binası yöneticileriyle, dernekleriyle, karşılıklı koordineli işbirliği yapıp çalışmak karşılıklı teçhizat ve donanıma yardımcı olmak. Köyümüz çevresinde kurulmuş olan organize sanayi bölgesi çalışanları ile ilgili olan kamu kurum kuruluşları ile karşılıklı organize çalışma programı uygulamak Organize Sanayi Bölgesinden köy hudutları dahilinde faaliyet gösteren veya gösterecek olan şantiye, taş ocağı, kum ocağı, fabrika, imalathaneler vs. yardım ve bağışlarını kabul etmek. Köy kaynak suları ve ortak kullanılan şebeke sularının kullanımı, dağıtımı,onarımı ile ilgili problemleri gidermek. Duraklar Köyünün yapılaşmasında çarpıklığa meydan vermemek, doğal güzelliğini bozdurmamak, yolların bakımı ve onarımını yapmak, yaptırmak, peyzaj ve mühendislik projeleri geliştirmek, kamu kurumları ile bu yönde koordineli çalışmak. Dernek amacını gerçekleştirmek için gerektiğinde ticaret yapabilir işyeri açabilir. Dernek üyelerinin sosyal kültürel ihtiyaçlarının karşılanması için samimi rahat sağlıklı bir ortamda sohbet ederek oturup konuşmalarını sağlamak yerel ulusal kanallar seyretmek internet gibi çağın gereği 342 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU tekniklerden faydalanmak için bir salon oluşturmak zeka oyunları ve sportif oyunların oynanabileceği imkanları sunmak. Köyde ikamet eden ilköğretim ve lise seviyesindeki öğrencilerin kitap kırtasiye ihtiyaçlarını karşılamak köy halkından isteyenlerin ve öğrencilerin faydalanması için okuma ve kitap odası tanzim etmek, bilgisayar ve hazırlayıcı kurslar düzenlemek, dernek üyelerinin yükseköğrenim gören çocuklarına yardım etmek için sandık kurmak, burs imkanlarını araştırmak ve sunmak. Köy gençlerini teşvik edici spor sahaları, spor müsabakaları düzenlemek gerekirse bunları geleneksel hale getirmek, spor malzemeleri alımıyla ilgili bağışları kabul etmek. Köy içi ve köy dışı çevreye ve sağlığa zarar veren atık suların bertarafı pis kokuların yayılmasının önlenmesi çöplerin toplanması, nakli ve uygun bir döküm alanına dökülmesi yönünde çalışmaları başlatmak, gelecekte olaya sebebiyet verebilecek şahıs veya müteşebbislere yönelik önleyici çalışmaları yapmak ilgili kurumlara bildirmek. 11 Muncurlu Köyü Kalkındırma ve Çevre Koruma Derneği 27.02.2004 12 Efteni Vadisi Köyleri Gel.Çevre Kültür ve Day. Derneği 31.08.2004 13 Aktarla Köyü Kal. Ve Çevre Koruma Derneği 14.10.2004 Muncurlu Köyünü bütün kurum, kuruluş, çevresi, doğası ve bütün değerleriyle hedef insanlar ve çevre olması kaydıyla ekonomik, sosyal ve kültürel olarak kalkındırmak doğal çevreyi korumaktır. Efteni Vadisi köylerinin de yer aldığı coğrafyada ekolojik dengenin korunmasına, yaşayan insanların ekonomik-sosyal-kültürel-eğitim ve sağlıkla ilgili sorunların saptanmasına, yerleşim alanlarının elektrik-sukanalizasyon-çöp gibi sorunlarına, deprem-sel-yangın-heyelan gibi afetlerin felakete dönüşmemesine yönelik çözüm önerileri oluşturmak; bu önerilerin ilgili kurumlara iletilmesi, çözümü doğrultusunda insanlar ve kurumlar arasında diyaloğu, yardımlaşmayı ve dayanışmayı sağlamaktır. Aktarla Köyümüzün bütün kurum, kuruluş, çevresi, doğası ve bütün değerleriyle hedef insanlar ve çevre olması kaydıyla ekonomik, sosyal, sağlık ve kültürel olarak kalkındırmak, doğal çevreyi korumaktır. Kaynak: Düzce İl Dernekler Müdürlüğü, 2004 Yukarıda adı geçen Derneklerin çevre eğitimine yönelik yapmış oldukları faaliyetler hakkında bilgi elde edilememiştir. S.2.3. Çevreyle İlgili Federasyonlar İlimizde Çevreyle İlgili Federasyonlar bulunmamaktadır. Kaynaklar: 1-İl Dernekler Müdürlüğü, 2004 343 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU T- ÇEVRE YÖNETİMİ VE PLANLAMA T.1. Çevre Kirliliğinin ve Çevresel Tahribatın Önlenmesi Diğer illerle kıyaslama yapıldığında Düzce çevre kirliliği açısından daha temiz bir kent sayılabilir. Çevre kirliliğinin artması ilimizdeki sanayileşme ile başlamıştır. Yeraltı, yerüstü yüzey suları ve toprak kirliliğinin artmasının nedeni sanayii kuruluşlarının il genelinde artış göstermesi çevre sorunlarını oluşturmaktadır. Özellikle kış aylarında hava kirliliği kendini daha fazla hissettirmektedir. Hava kirliliği daha çok ısınma amacıyla kullanılan yakıtların özelliklerinden ve taşıtlardan kaynaklanmaktadır. İl genelinde hava kirliliğinin önlenmesine yönelik olarak kullanılacak yakıtların özellikleri Mahalli Çevre Kurulunda belirlenmektedir. 2004-2005 ısınma yılı için ilimiz Akçakoca ve Yığılca ilçesi haricinde diğer yerlerinde yerli kömür satışı ve kullanılması yasaklanmıştır. Bu konuda kış ayları boyunca İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, İl Sağlık Müdürlüğü, Belediye Başkanlığı ve Mahrukatçılar Derneği tarafından gerekli denetimler yapılmaktadır. Hava kirliliği ölçümleri Sağlık İl Müdürlüğü tarafından yapılmakta olup, ölçülmekte olan değerler aylık olarak Bakanlığa bildirilmektedir. Sanayi kuruluşlarından kaynaklanan hava kirliliğini önlemek için Baca Gazı Analiz Cihazı ile ölçümler yapılarak gerekli denetimler Müdürlükçe yapılmaktadır. Araçlardan kaynaklanan hava kirliliğini önlemek için Çevre Koruma Vakfı Başkanlığı tarafından sabit istasyonda sürekli olarak egzoz gazı ölçümleri yapılmaktadır. İl genelinde faaliyetini sürdüren sanayii kuruluşları rutin olarak denetlenmekte, atık suyu olan sanayi tesislerine arıtma tesisi yapmaları için gerekli yasal müeyyideler uygulanmaktadır. Atıksu arıtma tesisi bulunan sanayi tesisleri ve Belediyelere ait atık su arıtma tesislerinden atıksu numuneleri alınarak analizleri yapılmaktadır. Düzce ilinde katı atıklar önemli bir çevre kirliliği oluşturmaktadır. Bu güne kadar atıklar Küçük Melen çayı kenarına gelişigüzel şekilde atılmaktadır. Burada ıslah çalışmaları yapılmadığı takdirde ciddi çevre sorunları ortaya çıkacaktır. Mevcut durumuyla bile çevrede yaşayan insanlar ve diğer canlılar için olumsuz sağlık şartları yaratmaktadır. Bu olumsuzluğu ortadan kaldırma için Düzce Belediyesi ve Akçakoca Belediyesi ile alternatif saha arama çalışmaları yapılmıştır. Tespit edilen yerlere ait projelendirme çalışmaları ilgili Belediyeler tarafından yürütülmekte olup, sonuçlandıktan sonra İlimizde atıkların sınıflandırılması, geri dönüşümü ve düzenli depolanması yapılacaktır. Halen kullanılmakta olan çöp döküm yerlerinin ıslah çalışmalarının da yapılması gerekmektedir. Tıbbi atıklar konusunda, mevcut yönetmelik kapsamında sağlık kuruluşlarının atıkları toplaması ve belediyeler bertaraf edilmesi için teslim edilmesi konusunda gerekli çalışmalar yapılmaktadır. Bu konuda her yıl Mahalli Çevre Kurulu tarafından tıbbi atık taşıma ücreti belinlenmektedir. İlimizde gürültü kirliliği konusunda fazla bir sıkıntı yaşanmamaktadır. Muhtelif zamanlarda şehir içerisinde bulunan kaset satış yerlerinden gürültü şikayetleri olmaktadır. Bu 344 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU konuda Müdürlüğümüzce gürültü ölçüm cihazı ile ölçüm yapılarak gerekli yasal müeyyideler uygulanmaktadır T.2. Doğal Kaynakların Ekolojik Dengeler Esas Alınarak Verimli Kullanımı, Korunması ve Geliştirilmesi Ekonomik gelişme ve sanayileşmenin artması sonucunda doğal kaynakların değerlendirilmesinde uygulanan yanlış politikalar çevre sorunlarını oluşturmaktadır. İnsanlar faaliyetleri ile doğal dengeyi bozmaktadır. Yüzyıllardır bozmaya devam etmiştir. Ta ki 1960’lı yıllarda “Çevre Bilinci” iyice yerleşene kadar Dünya ve Türkiye bunun sonunda çölleşmektedir Ayrıca artan nüfus, bu nüfusun konut, fabrika ve işyeri gibi yerlerin yapılanmasına zorlamıştır. Artan sanayileşme nedeni ile 1. sınıf tarım arazileri yok olmakta ve sanayiden kaynaklanan atıksular nedeniyle yer altı su kaynaklarımız büyük oranda zarar görmektedir. Doğal kaynaklarımızın ve doğal çevrenin korunması ve sanayileşmenin tarımsal ekosisteme zarar vermemesi için gerekli çalışmaların yapılması gerekmektedir. Doğal kaynaklar açısından Düzce su, orman örtüsü ve verimli toprakları bakımından zengin bir ildir. Mevcut derelerden sulama amaçlı yararlanılmaktadır. Ayrıca tarımsal ilaçlamanın olmadığı kesimlerde alabalık üretimi yapılmaktadır. Hasanlar Barajında elektrik üretimi yapılmaktadır. Yıl boyunca güneşli gün sayısının az olması nedeniyle güneş enerji sistemleri ekonomik bir kaynak olarak görülmemektedir. Jeotermal kaynaklardan sadece kaplıca olarak yararlanılmaktadır. İlimizde orman örtüsü usulsüz kesim, tarla açma ve diğer nedenlerle tahrip edilmektedir. Orman ürünlerinin büyük bir kısmı ısınma amaçlı kullanılmaktadır. Ayrıca ilimizde ağaç sanayi gelişmiş durumdadır. Parke, kereste, kaplama, MDF, Sunta gibi ağaç ürünleri imalatı yapılmaktadır. Ülkemizin oksijen kaynağı konumunda olan bölgemizdeki ormanların korunması gerekmektedir. İlimizde ağaçlandırma çalışmaları da yapılmaktadır. İlimizdeki çayır ve meralar 7932 hektarlık yer kaplamaktadır. Tarım alanlarımızı önemli sorunlar tehdit etmektedir. Bunların başında verimli ve sulak birinci sınıf araziler üzerinde kurulan yerleşim ve sanayiler gelmektedir. Şehirleşmenin yayılması, kırsal yerleşimin dağınık olması nedeniyle tarım arazileri daralmakta. Miras yoluyla paylaşımla tarım yapılacak alanlar küçülmektedir. Ayrıca ilimizin tamamının verimli tarım topraklarıyla kaplı olması yerleşim alanlarını daraltmaktadır. Nüfusun artmasıyla yerleşim alanlarının genişlemesi tarım alanları üzerinde tehdit oluşturma unsurunu sürekli devam ettirecektir. T.3.Ekonomik ve Sosyal Faaliyetlerin Sonuçlarının Çevrenin Taşıma Kapasitesini Aşmayacak Biçimde Planlanması Planlı bir kalkınma ve ekonomik büyümeyi gerçekleştirirken doğal çevre ile uyumlu çalışmalar yapılmalıdır. Deprem sonrası yapılaşmanın tarımsal alanlara doğru kayması ve kentin mevcut dokusunun bozularak dikey ve yatay yönde yapı gelişmesiyle kırsal yönde yapılaşma görülmektedir. Sanayi için uygun olmayan yer seçimi sonucunda özellikle verimli tarım arazilerinin elden çıkması önemli sorunların başındadır. 345 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Yeni yerleşim yerlerim alanlarının sağlıklı, bilinçli ve geleceğe dönük bir şekilde planlanması ancak arazinin doğal kaynakların çevre koşullarına uygun, ekonomik bir şekilde değerlendirilmesi ile sağlanabilir. Arazi şartlarının doğal kaynakların özelliklerinin bilinmemesi nedeniyle yapılan planlamalar bizleri çok yanlışa götürebilir. Bu konuda ilimize ait Çevre Düzeni Planı biran önce uygulamaya geçmelidir. Çevre Düzeni Planı esas alınarak alt ölçekli planlamalar da yapılmalı, ilde yapılacak bütün faaliyetler planlamalar dahilinde yürütülmelidir. T.4. Çevrenin İnsan-Psikososyal İhtiyaçlarıyla Uyumunun Sağlanması Çevre kirliliğinin sosyal, ekonomik ve teknolojik sorunlarının yanı sıra insan psikolojisi üzerinde de olumsuz etkileri vardır. Doğal dengenin hızlı kentleşmeye ve sanayileşmeye ayak uyduramaması sonucu ortaya çıkan olumsuz tablo insanları menfi yönde etkilemektedir. Kentlerdeki yeşil alanların giderek azalması, doğal kaynakların kirlilikten zarar görmesi, daha fazla kişinin barınabilmesi için yapılan çok katlı binalar, düzensiz ve çarpık kentleşme, şehirleşmenin getirdiği görsel kirlilik ve gürültü kirliliği bu ortamda yaşayan insanların ruh ve beden sağlıklarını ciddi boyutlarda etkilemektedir Düzensiz kentleşme ve çevre kirliliği tarihi eserler üzerinde de olumsuz etkilere neden olmaktadır. Yoğun hava kirliliği sonucu oluşan asit yağmurları tarihi eserlerin tahribine neden olmaktadır. İlimizde bulunan ağaç sanayilerin büyük bir çoğunluğunun yerleşim yeri içerisinde kalması orada yaşayan insanları olumsuz etkilemektedir. Ayrıca şehre olumsuz bir görüntü katmaktadır. İnsanları olumsuz etkileyen bu tür yerleşmelerin organize sanayi bölgelerine çekilmesi gerekmektedir. Sanayi ile konutları iç içe olması kamuda görev yapan memurların işlerini de zorlaştırmakta. Sürekli şikayetlerin olması sanayici ile kamu görevlilerini karşı karşıya getirmektedir. T.5. Çevreye Duyarlı Arazi Kullanım Planlaması İlimizde tarım topraklarının tarım dışı amaçlarla kullanılması önlenmelidir. Yapılaşma amaçlarıyla kullanılan tarım topraklarında depremsellik nedeniyle az katlı binalar yapılması gerekmektedir. Bununla birlikte işlenebilir ova topraklarında erozyonun olmaması ve önemli bir kesiminin sulanabilir olması ve ilin İkliminin ve toprak yapısının erozyonu azaltacak ağaçlandırma çalışmalarına genelde uygun olması avantaj olarak değerlendirilebilir. İlimizde bulunan Efteni Gölü Yaban Hayatı Koruma Sahası koruma altındadır. Hedef olarak var olan toprak kaynaklarını kirletmeden, tarım dışı amaçla kullanılmayarak, erozyonu hızlandıracak yanlışlar yapmayarak korumak, değerlendirmek ve gelecek kuşaklara ürün alabilecekleri yeterli toprak kaynağı bırakmak esas alınmalıdır. İlimize ait Çevre Düzeni Planları hazırlanarak Çevre ve Orman Bakanlığına onay için sunulmuştur. Planlar onaylandıktan sonra ilgili plan dahilinde hareket edilmesi 346 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU gerekmektedir. Planlara uymak ayrıca yasal bir zorunluluktur. Çevre Düzeni Planının onaylanarak yürürlüğe girmesi ilin planlama anlamında her türlü sorununu çözmüş olacaktır. 347 T.6. Çevresel Etki Değerlendirmesi Tablo T.1.ÇED Olumlu/Olumsuz Kararı Verilen Faaliyetler Listesi Sektör Faaliyetin Mevkii Varsa Koordinatı Faaliyet Sahibi Faaliyet Konusu Karar Tarihi Sanayi 1 Paşaormanı, M. Mengencik, E. Mengencik, Büyükaçma ve Deredibi Köyü MERKEZ Uzel Makine A.Ş. Traktör , Motor ve 30.01.1999 Tarımsal Ekipman Entegre Tesisi Enerji, Petrol Maden 1 Hasanlar ve Esençam Köyü MERKEZ 2 Fındıklı Aksu Köyü Kandırma Mevkii MERKEZ X1: 353 920 Y1: 4 530 250 X2: 354 150 Y2: 4 530 250 X3: 354 150 Y3: 4 530 050 X4: 353 920 Y4: 4 530 050 G 26 B 4 Pafta 20 000 m2’lik saha Y1: 358 050 X1:4 523 450 Y2: 358 050 X2: 4 523 600 Y3: 358 150 X3: 4 523 600 Y4: 358 150 X4: 4 523 450 Doğa Madencilik İnş. San. ve Taş Ocağı ve Konkasör 24.06.2002 Tic. Ltd. Şti. Tesisi Yiğitler Beton Kum-Çakıl Hafr. Taş Ocağı ve Kırma Eleme 30.04.2003 Nak. San. Tic. Ltd. Şti. Tesisi Atık Kimya Tarım Gıda Ulaşım Kıyı 1 Turizm Konut Üçköprü Köyü KAYNAŞLI Uzel Makine A.Ş. 154 Kv (Osmanca-Bolu) 28.05.2001 Brş-Uzel Makine TM ENH Enerji Hattı Karar No DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ ÇEVRE DURUM RAPORU Tablo T.2. ÇED Gereklidir /Gerekli Değildir Kararı Verilen Faaliyetler Listesi Sektör Varsa Koordinatı Faaliyetin Mevkii Faaliyet Sahibi Faaliyet Konusu Karar Tarihi Sanayi 1 2 3 4 5 Eğreltilik Mevkii KAYNAŞLI Tokuşlar Köyü MERKEZ ----- Süperlit Boru ve Levha San. A.Ş. ----- Divapan Entegre Ağaç Panel San. Tic. A.Ş. Boru ve Levha Üretimi 20.02.1995 Kapasite Artırımı Ağaç Panel Tesisi 25.12.1995 Hacılar Mah. Kavlaşan -----Mevkii GÜMÜŞOVA Döngelli Köyü İskele ----Mevkii AKÇAKOCA Döngelli Köyü İskele ----Mevkii AKÇAKOCA Al Alüminyum San. ve Tic. A.Ş. Alüminyum Fabrikası Çınar Boru Profil San. ve Tic. A.Ş. İlave Boru Üretimi Köprübaşı Mevkii KONURALP ----- Standart Profil Otomotiv san. ve Kojenerasyon Santrali Tic. Ltd. Şti. 07.01.2003 Akkaya Köyü Değirmendere Mevkii AKÇAKOCA Çamlısı Köyü MERKEZ Yılancıbaşı Mevkii AKÇAKOCA Çiçekpınarı Köyü AKÇAKOCA Darıyeri Yörükler köyü KAYNAŞLI Çay Köyü GÖLYAKA --- Mir Madencilik Paz. ve Tic.Ltd.Şti Taş Ocağı Faal Değil 19.10.1994 Sevil Boru Profil San. ve Tic. A.Ş. İlave Boru Üretimi Döküm 09.01.2003 ve Profil 07.03.2003 ve Profil 07.03.2003 Enerji 1 Petrol Maden 1 2 3 4 5 6 --- Bolu Köy Hizmetleri İl Müdürlüğü Taş Ocağı Faal Değil --Nevzat YÜZBAŞIOĞLU Kalker Taşı Ocağı Faal Değil --DLH Genel Müdürlüğü Taş Ocağı Faal Değil G 26 a 21 b pafta 446 parsel ( 17320 Delta Toprak San. ve Tic. A.Ş. Silisli Kiltaşı Ocağı m2’lik tapulu saha ) G 25 a 24 c pafta 54 nolu parsel ( 6000 Koç İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti Kum Çakıl Ocağı m2’lik saha ) Y1:580 135.52 X1: 4 514 495.86 Y2:580 096.62 X2: 4 514 509.61 Y3:580 050.65 X3: 4 514 529.20 Y4:580 043.29 X4: 4 514 529.14 349 29.11.1994 29.11.1994 27.11.1995 20.08.1998 15.07.1999 Karar No DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 7 8 Y5:580 004.98 X5: 4 514 505.51 Y6:579 994.05 X6: 4 514 502.38 Y7:579 969.77 X7: 4 514 502.65 Y8:579 945.73 X8: 4 514 507.03 Y9:579 927.50 X9: 4 514 507.50 Y10:579 924.50 X10: 4 514 498.66 Y11:579 901.17 X11: 4 514 457.59 Y12:579 950.54 X12: 4 514 447.11 Y13:579 984.14 X13: 4 514 438.94 Y14:579 012.74 X14: 4 514 431.56 Y15:580 071.72 X15: 4 514 401.57 Y16:580 121.30 X16: 4 514 436.08 Y17580 135.10: X17: 4 514 442.50 Hatipli Ketenciler Köyü Ruhsat Alanı 56.75 hektar, ocak alanı KONURALP 13.125 m2’lik saha ) Ruhsat Sahası: Y1:45 150 X1:32 000 Y2:45 900 X2: 32 200 Y3:46 300 X3: 31 750 Y4:45 500 X4: 31 300 Ocak sahası Y1:45 525 X1: 31 525 Y2:45 700 X2: 31 600 Y3:45 700 X3: 31 450 Y4:83 700 X4: 55 000 İstilli Köyü 12 Pafta, 333,334,335 parseller (17020 MERKEZ m2’lik tapulu saha ) 9 Bakacak Köyü KAYNAŞLI 10 Esençam Köyü MERKEZ 11 Doğanlı Köyü MERKEZ Ormana ait 30 dekarlık alan. G 26 c 2 Pafta Ruhsat Sahası: Y1:64 450 X1:11 360 Y2:64 590 X2: 11 300 Y3:64 560 X3: 11 200 Y4:64 400 X4: 11 220 G 26 b 06 pafta, 38660 m2’lik alan Ruhsat Sahası: Y1:606 365 X1:4 531 130 Y2:606 560 X2:4 531 105 Y3:606 578 X3:4 530 834 Y4:606 515 X4.:4 530 810 Pafta no:G 26 a 20 c ÇEVRE DURUM RAPORU Aykut Petrol San. Tic. Ltd. Şti Mermer Ocağı 20.03.2000 Kum Çakıl Ocağı 22.05.2000 Tepe Knauf İnş. Yapı Elemanları San. ve Tic. A.Ş. Alçıtaşı Ocağı 31.07.2000 Özbirinci Seven Madencilik Nakliyat İnşaat Taah. San. Tic. Ltd. Şti.) Taş Ocağı 13.09.2000 Kum Çakıl Ocağı 31.10.2000 İzzet GÜNEL Kerim TERZİ 350 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 12 Darıyeri Yörükler Köyü KAYNAŞLI G 26 b 21 b pafta, 436 parsel, 9500 m2’lik alan 13 Subaşı Köyü AKÇAKOCA G 26 a 2 Pafta X1: 39 711 Y1: 48 835 X2: 39 744 Y2: 48 813 X3: 39 772 Y3: 48 855 X4: 33 738 Y4: 48 877 14 Dipsizgöl Köyü KAYNAŞLI Aksu Köyü GÖLYAKA Sultaniye GÜMÜŞOVA Pafta 1,277 parsel 15 16 17 Yörükler Kavlanlık KONURALP 18 Kurtsuyu Köyü KONURALP 19 Sarıkaya Köyü YIĞILCA 20 --Köyü G 26 a 16 a Pafta 111 parsel ve G 26 a 16 d pafta 224 nolu parsel ( 11.127 m2’lik alan) Köyü G 26 a 2 pafta 280,581 ve 580 nolu Mevkii parsellerdeki 28.775 m2’lik alan Y1:47 940 X1:28 701 Y2:48 036 X2:28 682 Y3:47 978 X3:28 486 Y4:47 887 X4:28 425 Y5:47 849 X5:28 530 Y6:47 895 X6:28 586 Y7:47 898 X7:28 640 ÇEVRE DURUM RAPORU Çillioğlu İnş. Haf. Tic. Ltd. Şti. Kum Çakıl Ocağı 22.01.2001 Nevzat MERTTÜRK Mermer Ocağı 25.07.2002 Kabadayı Alçıtaşı Mad. Nak. İnş. Taah. San. Tic. Ltd. Şti. Aksu Köyü Tüzel Kişiliği Alçıtaşı Ocağı 25.07.2002 Kum Çakıl Ocağı 28.08.2002 Bozbey Bektaş Hafr. Ltd. şti Aykut Petrol Orm. Ürünl. Tur. Nak. Yak. Mad. Nak. San. Tiç. Ltd. Şti. G 26 a 05 d pafta 14456.5 m2’lik alan Y1:37 089 X1:50 575 Y2:37 087 X2:50 682 Y3:36 930 X3:50 679 Y4:36 942 X4:50 595 Çesan Mad. İnş. Taah. San. Tic. Ltd. Şti. 54 G 26 B 2 pafta 23.75 hektarlık alan Y1:65.000 X1: 31.800 Y2: 65.500 X2: 31.800 Y3:65.500 X3: 31.325 Y4:65.000 X4: 31.325 Kutlu Köyü ve Develi G 26 a 23 c pafta 20 paseldeki tapulu Besni Köyleri BEYKÖY sahada kırma-eleme-yıkama tesisi Aşağıdaki koordinatlarda kum-çakıl ocağı Y1:595451,359 X1: 4515922,427 Y2: 595472,495 X2: 4515929,150 Turan İnşaat Turizm İşl. Tic. San. Ltd. Şti Beyköy Belediyesi Başkanlığı 351 Kum Çakıl Ocağı Yıkama Eleme Tesisi ve 07.01.2003 Kum Çakıl Ocağı Taş Ocağı Kalsit Ocağı Öğütme Tesisi 24.09.2003 ve Kum Çakıl Ocağı Kırma-Eleme–Yıkama Tesisi Kum 09.02.2004 ve 24.03.2004 837 6139 547 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 21 22 23 Y3: 595515,240 X3: 4515936,164 Y4: 595548,508 X4: 4515947,846 Y5: 595607,437 X5:4515969,000 Y6: 595630,458 X6: 4515969,000 Y7: 595961,474 X7: 4515971,585 Y8: 595701,786 X8: 4515979,143 Y9: 595746,480 X9: 4515985,479 Y10: 595790,541 X10: 4515994,392 Y11: 595801,794 X11: 4515998,612 Y12: 595806,819 X12: 4515963,493 Y13: 595786,700 X13: 4515950,038 Y14: 595729,936 X14: 4515937,319 Y15: 595685,508 X15: 4515921,521 Y16: 595618,353 X16: 4515903,000 Y17: 595593,853 X17: 4515916,933 Y18: 595512,505 X18: 4515919,002 Süngüt Köyü 54 G 25 B 1 pafta 24.5 hektarlık alan CUMAYERİ Y1:17.300 X1: 32.200 Y2:17.800 X2: 32.200 Y3:17.800 X3: 31.710 Y4:17.300 X4: 31.710 Esençam Köyü Hecinler 92.901,258 m2’lik ormanlık alan Mevkii Y1:354 145 X1: 4 530 032 MERKEZ Y2:354 400 X2: 4 530 000 Y3:354 066 X3: 4 529 489 Y4:354 913 X4: 4 529 680 Y5:354 232 X3: 4 529 934 Tepeköy Çömlekçi 47.106 m2’lik ormanlık alan Mevkii 1/25.000 36 derecelik dilim orta boylam AKÇAKOCA Y1:349 143 X1: 4 542 206 Y2:349 089 X2: 4 542 169 Y3:349 004 X3: 4 542 094 Y4: 349044 X4: 4 542 066 Y5: 349071 X5: 4 542 039 Y6: 349034 X6: 4 541 969 Y7: 349 013 X7: 4 541 839 Y8: 348 978 X8: 4 541 822 Y9: 348 988 X9: 4 541 821 Y10:348 914 X10: 4 541 780 Y11:348 856 X11: 4 541 803 Y12:348 859 X12: 4 541 862 Y13:349 916 X13: 4 542 021 ÇEVRE DURUM RAPORU Nafiz HEKİM Kuvars Kumu Ocağı ve 21.05.2004 Yıkama-Eleme Tesisi 25798 Özbirinci Seven Madencilik Nakliyat İnşaat Taah. San. Tic. Ltd. Şti Kalker Ocağı 17.09.2004 49564 Delta Toprak San. ve Tic. A.Ş. Silisli Kiltaşı Ocağı 08.10.2004 53367 352 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ 24 25 26 27 28 Atık Kimya 1 Tarım Gıda 1 2 3 4 5 6 Ulaşım Kıyı 1 Turizm Konut 1 Çerkez Taşköprü Köyü Küçük Melen Mevkii MERKEZ Uğurlu Köyü Eskimeze ve Camidüzü Mevkii AKÇAKOCA Çukurören Köyü YIĞILCA Çınarlı ve Ballıca Köyleri Arası Uğur Suyu Deresi Yatağı BEYKÖY ÇEVRE DURUM RAPORU ------- Atılım Düzce Beton ve İnş. San. Tur. Tic. A.Ş. Kum Çakıl Ocağı 28.10.2004 57719 ------- Tebtaş Mad. San. ve Tic. Ltd. Şti. Kum Çakıl Ocağı 09.11.2004 59570 -------- Erpet Ereğli Petrol Tic. ve San. A.Ş. Topaloğulları Akaryakıt Kum Çakıl Tic. ve San. Ltd. Şti. Taş Ocağı ve Konkasör 08.12.2003 Tesisi Kum Çakıl Ocağı 16.01.2004 1310 ÇED GEREKLİDİR 131 ÇED GEREKLİDİR Kum Çakıl Ocağı 132 ÇED GEREKLİDİR İstilli ve Yeni Taşköprü ----Köyleri Arası Küçük Melen Deresi Yatağı MERKEZ Dostaş Mad. İnş. Nak. Tem. Güv. Day. Tük. Mal. Gıda Orm. San. Ltd. Şti. Üçköprü Köyü KAYNAŞLI Orkut-Ay Kimya Endüstri Toz ve Sıvı Maddeleri San. ve Tic. Ltd. Şti. Üretim Tesisi ------- 16.01.2004 Deterjan 06.01.2005 Samandere Köyü -----Şimşirlik Mevkii BEYKÖY Uğur Köyü -----BEYKÖY Muncurlu Köyü -----MERKEZ Bakacak Köyü -----KAYNAŞLI Bakacak Köyü -----KAYNAŞLI Darıyeri Yörükler Köyü ----KAYNAŞLI Nusret Ömer TÜRK Alabalık Üretim Tesisi 13.09.2000 Güngör BULUT Alabalık Üretim Tesisi 28.02.2001 Ahmet MERCAN Sazan Balığı Üretim Tesisi 28.06.2001 Salih KÜÇÜK Alabalık Üretim Tesisi 30.01.2002 İsmail ÇOLAK Alabalık Üretim Tesisi 30.04.2002 AKÇAKOCA DLHM İnşaatı Genel Müdürlüğü Balıkçı Barınağı ve Onarım 19.10.1994 ve Tevsii İnşaatı Toplu Konut İdaresi Başkanlığı Toplu Konut (558 Adet) ------ Nalbantoğlu Köyü -----MERKEZ Kaynak: İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, 2004 Doğa Entegre Et-Süt ve Süt Mam. Süt ve Süt Ürünleri Üretimi 03.11.2003 San. Gıda ve Dış Tic. Ltd. Şti. 353 19.12.2003 53-1015 1134 1416 DÜZCE VALİLİĞİ İL ÇEVRE VE ORMAN MÜDÜRLÜĞÜ Kaynak: 1-İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, 2004 2-Düzce Tarım Master Planı, 2002 I ÇEVRE DURUM RAPORU