borik asit ve bakteriyel vajinozis
Transkript
borik asit ve bakteriyel vajinozis
ÜROGENİTAL ENFEKSİYONLARDA DOĞRU ANTİBİYOTİK KULLANIMI DOĞRU ANTİBİYOTİK KULLANIMI Doç. Dr Selma Tosun M i D l tH t Manisa Devlet Hastanesi i Klinik Mikrobiyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları selmatosun2000@yahoo.com 3 4 Ekim 2009 3‐4 Ekim 2009 Ürogenital enfeksiyonlar yaşamın hemen her döneminde her iki cinsi de yakından ilgilendirir İdrar Yolu Enfeksiyonları (1) İdrar Yolu Enfeksiyonları (1) 1)Kadında akut nonkomplike sistit: 1)Kadında akut nonkomplike sistit: En sık tablo. Disüri, pollakiüri, sıkışma hissi. Ateş yok, %10’unda suprapubik hassasiyet dışında muayene bulgusu yok (%30’unda gizli bir böbrek enfeksiyonu olabilir!) (%30’unda gizli bir böbrek enfeksiyonu olabilir!) Her zaman idrar kültürü gerekli değildir. Eğer semptomlar yedi günden fazla sürerse veya yakın zamanda geçirilmiş İYE öyküsü varsa pyelonefrit riski açısından dikkatli olunmalıdır açısından dikkatli olunmalıdır. 2)Kadında akut nonkomplike pyelonefrit: Titreme, ateş (39‐40 C), yan ağrısı ve kostovertebral açı hassasiyeti, alt üriner sistem enfeksiyonu belirtileri (disüri pollakiüri sıkışma hissi) var üriner sistem enfeksiyonu belirtileri (disüri, pollakiüri, sıkışma hissi) var. Ayrıca lökositoz, sedimantasyon yüksekliği ve CRP pozitifliği de bulunur. İdrar Yolu Enfeksiyonları (2) İdrar Yolu Enfeksiyonları (2) 3)Komplike İYE ve erkeklerde İYE: 3)Komplike İYE ve erkeklerde İYE: Erkekteki İYE olgularında hemen her zaman böbrekte enfeksiyon veya diğer ürolojik sorunlar (prostat hipertrofisi, taş, mesanede rezidüel idrar kalışı vb gibi), immün süpresyon vb eşlik eder. Bu nedenle bir erkekte (özellikle 50 yaş altında) İYE saptandığında aksi kanıtlanmadıkça komplike İYE olarak değerlendirilmelidir. İ 4)Asemptomatik bakteriüri: Semptomu olmayan hastalarda piyüri ve bakteriüri(>10 5 cfu/ml) varsa asemptomatik bakteriüri olarak kabul edilir asemptomatik bakteriüri olarak kabul edilir. 5)Tekrarlayan İYE: Antibiyotik tedavisinin bitiminden sonraki 1‐2 hafta içinde ve bir önceki enfeksiyon atağından sorumlu bakteriye bağlı olarak İYE ortaya çıkarsa relaps= nüks; ğ y ğ y ç p ; ilk altı ay içinde ve yeni bir bakteriye bağlı olarak İYE ortaya çıkarsa reenfeksiyon olarak tanımlanır. İYE tanısı İYE tanısı İİYE tanısı koyabilmek için; k bil k i i 1‐İYE varlığına ilişkin klinik bulguların varlığı ğ ş g ğ 2‐Pyüri varlığı 3 İdrar kültüründe bakteri saptanması gereklidir 3‐İdrar kültüründe bakteri saptanması gereklidir. Bu göstergelerin üçü de pozitifse tanı kesinleşir ve tedavi gerekir. İdrar kültüründe >10 5 koloni bakteri üremesi g g g İYE göstergesidir ancak klinik bulguları ve pyürisi olan bir hastadan saf kültür olarak 10 3 etken üremesi de İYE olarak etken üremesi de İYE olarak değerlendirilmektedir. İYE tedavisi İYE tedavisi Öncelikle bol hidrasyon Tedaviye yanıt alınırsa 48 saatte idrardaki b k i bakteri sayısı azalır, 1‐2 hafta içinde üreme l 1 2h f i i d ü olmaz Kadında akut nonkomplike sistit Basit sistitte üç günlük tedavi (gebe, 65 yaş üzeri, di b diyabet, semptomların süresi yedi günden uzun, kısa l ü i di ü d k süre önce İYE geçirme, vaginal diyafram kullanımı varsa tedavi süresi yedi gün). d i ü i di ü ) Trimetoprim sulfametoksazol (2x160/800 mg), kinolonlar (siprofloksasin 2x250‐500; ofloksasin 2x200; norfloksasin 2x400 mg) Amoksisilin klavulanat (7 gün) k i ili kl l ( ü ) Gebede amoksisilin, oral sefalosporin veya nitrofurantoin (7‐10 gün) tercih edilir. Kadında akut nonkomplike pyelonefrit tedavisi Olgu hafifse 14 günlük trimetoprim l h fif l k i i sulfametoksazol veya kinolon kullanılabilir. Ama hastada sepsis belirtileri varsa (ateş, bulantı‐kusma, hipotansiyon, genel durum bozukluğu), gebeyse veya yaşlıysa hastaneye yatırılmalı, kan kültürü de alınmalı ve PE tedavi başlanmalıdır. Pyelonefritte parenteral tedavide kullanılan ilaçlar ve dozları; Pyelonefritte parenteral tedavide kullanılan ilaçlar ve dozları; 3. kuşak sefalosporinler, beta laktam+beta laktamaz inhibitörleri, aminoglikozidler, piperasilin tazobaktam,kinolonlar Pyelonefritte oral tedavide kullanılan ilaçlar ve dozları; Pyelonefritte oral tedavide kullanılan ilaçlar ve dozları; Siprofloksasin 2x500 mg Ofloksasin 2x400 mg Norfloksasin 2x400 mg fl k Trimetoprim sulfametoksazol 2x160/800 mg Amoksisilin klavunat 2x1000 mg Sefiksim 1x400 mg Tedavi en az 14 gün sürmelidir. Tedavinin 48. saatinde ve tedavi bittikten 48 saat sonra mutlaka idrar kültürü alınmalıdır. Komplike İYE ve erkeklerde İYE tedavisi Çoğunlukla altta yatan bir neden (taş, tıkanma, Ç ğ l kl ltt t bi d (t t k sonda) var, bunlar giderilmeli E k kl d t d i ö Erkeklerde tedavi öncesi kültür şarttır. i kültü tt Hafif veya orta şiddette ise, bulantı kusması yoksa 14 gün PO kinolon k 14 ü PO ki l Tedavi süresi 14 T d i ü i 14 gündür ancak olguda komplikasyon saptanmazsa yedinci günde kesilebilir. t di i ü d k il bili Eğer olgu ağır seyirliyse, sepsis olasılığı/bulguları varsa hastaneye yatırılmalı l l ğ /b l l h t t l l Asemptomatik bakteriüri (1) Olguların çoğu kadınlar ve yaşlılar Özellikle gebelerde, çocuklarda, obtrüktif ü üropatisi olanlarda, diyabetiklerde, ti i l l d di b tikl d nötropeniklerde sorun oluşturabilir. Asemptomatik bakteriüri (2) Asemptomatik bakteriürisi olan A ik b k iü i i l gebelerde pyelonefrit riski 20‐30 kat fazla; ayrıca erken doğum, k d ğ erken membran rüptürü, dü ük d ğ düşük doğum ağırlıklı bebek doğurma riski var ğ l kl b b k d ğ i ki Bu nedenle gebelerde asemptomatik bakteriüri taranması ve tedavisi öneriliyor taranması ve tedavisi öneriliyor Gebeliğin 12.‐16. haftalarında idrar kültürü alınmalı Asemptomatik bakteriüri (3) Gebede yakından izlem koşuluyla üç günlük tedavi uygulanabileceği gibi çg yg ğ g 14 gün tedavi uygulanması gerektiği ya da doğuma kadar tedavinin sürmesi ya da doğuma kadar tedavinin sürmesi gerekebileceği ileri sürülmektedir. Seçilecek ilaç amoksisilin, sefaleksin, sülfonamid, seftriakson, nitrofurantoin olabilir. Tekrarlayan İYE (Relaps) Relaps gelişmesi böbrek tutulumu, yapısal anomali (taş, divertikül gibi) veya kronik bakteriyel prostatite bağlı olabilir. Relaps olmuşsa tedavi süresi 14 gün olmalı, buna rağmen tekrar relaps olursa gerekli radyolojik incelemelerle anomali tekrar relaps olursa gerekli radyolojik incelemelerle anomali taş vb araştırılmalı ve bunlar bulunmazsa 4‐6 haftalık tedavi uygulanmalıdır. uygulanmalıdır. Uzun süreli tedavide amoksisilin, sefaleksin, trimetoprim sulfametoksazol, nitrofurantoin, siprofloksasin ilk bir hafta p normal dozda, sonra yarı dozda olarak kullanılır. Yine nüksederse kullanılmış olan antibiyotikten farklı bir seçenekle tekrar aynı uygulama yapılır. k l l Tekrarlayan İYE (Reenfeksiyon) Tekrarlayan İYE (Reenfeksiyon) Reenfeksiyon sık değilse (2‐3 yılda bir kez/yılda 1‐2 kez) kişide alt İYE bulguları varsa tedavi edilir. Sık reenfeksiyon k f k cinsel ilişkiyle bağlantıyı sorgula l l k l b ğl l bağlantılıysa cinsel ilişki sonrası tek doz tedavi (t i t i (trimetoprim sulfametoksazol 80/400 mg, nitrofurantoin 100 lf t k l 80/400 it f t i 100 mg, siprofloksasin 100 mg) Cinsel ilişkiyle bağlantılı değilse uzun süreli (en az 6 ay süreyle) Cinsel ilişkiyle bağlantılı değilse uzun süreli (en az 6 ay süreyle) sürekli olarak veya haftada üç kez olarak 1 tbl (40/200mg‐ 80/400mg) trimetoprim sulfametoksazol veya 50 ‐100 mg / g) p y g nitrofurantoin kullanılır. YETİŞKİNLERDE ASEMPTOMATİK BAKTERİÜRİ TANI VE TEDAVİ REHBERİ TANI VE TEDAVİ REHBERİ Infectious Diseases Society of America guidelines for the di diagnosis and treatment of asymptomatic bacteriuria in i dt t t f t ti b t i i i adults. Clin Infect Dis 2005;40:643‐54. • Erken hamilelik döneminde en az bir kez idrar kültürü ile tarama yapılmalı, sonuç pozitif ise tedavi edilmelidir. – Tedavi süresi 3‐7 gün olmalıdır. T d i ü i3 7 ü l ld – Tedavi sonrası rekürren bakteriüriyi tespit etmek için peryodik tarama yapılmalıdır peryodik tarama yapılmalıdır. • Geç hamilelik döneminde, kültür negatif ise tekrarlayan tarama testleri önerilmemektedir tarama testleri önerilmemektedir • Asemptomatik bakteriürinin tarama ve ğ tedavisinin önerilmediği durumlar : – Hamile olmayan premenapozal kadınlar – Diyabetik kadınlar Diyabetik kadınlar – Toplumdaki yaşlı bireyler – Bakımevinde yaşayan bireyler – Spinal kord hasarı olan kişiler p ş – Uzun süreli kateterizasyonu olan kişiler ÜRETRİT En sık etken (%35) N. gonorrhoeae Nongonokoksik üretrit (NGÜ) etkenleri Chlamydia trachomatis, Ureaplasma urealyticum, Herpes simpleks virüs ve Trichomonas vaginalis’tir. Olguların %40‐50’sinde mikst enfeksiyon Erkekte sık. Disüri, sık idrara çıkma, üretral akıntı. Ak Akıntı, etken gonokoksa %75 görülür. k k k %75 ö ülü Etken gonokoksa hem akıntı hem de disüri birlikte, NGÜ’de ise genellikle bu belirtilerden sadece biri olur genellikle bu belirtilerden sadece biri olur. Üretrit tedavisi Gonokoksik üretrit: Seftriakson 250 mg tek doz IM Alternatifler ‐‐‐‐ sefuroksim aksetil 1 gm, sefiksim 400 mg, siprofloksasin 400 mg, ofloksasin 400 mg (hepsi PO) i fl k i 400 fl k i 400 (h i PO) Nongonokoksik üretrit: Doksisiklin 2X100 mg, 7 gün veya azitromisin 1 gm tek doz azitromisin 1 gm tek doz Alternatifler‐‐‐‐‐eritromisin 4X500 mg, 7 gün; ofloksasin 2X300 mg 7 gün mg, 7 gün PROSTATİT Bakteriyel prostatitte en sık etken E. coli, daha az sıklıkla diğer Gram negatif bakteriler (Klebsiella spp, Proteus spp, P. aeruginosa vb) Erkeklerin %50’si yaşamlarının bir döneminde p os a se d o u geç prostatit sendromu geçirir. Prostatit klinik: Ani başlayan yüksek ateş, üşüme‐ titreme, perine bölgesinde ağrı, bel ağrısı, disüri, nokturi, sıkışma hissi, sık idrara çıkma, idrar yaparken zorlanma şeklinde bulgular saptanır Ürolojiye sevkedilmelidir (prostat muayenesi, prostat Ü o oj ye se ed e d (p os a uaye es , p os a masajı ile kültür alımı, kan kültürü, yatış) Tedavide parenteral sıvı tedavisi, analjezik ve yatak istirahatinin yanı sıra antibiyotik tedavisi uygulanır. Prostat sıvısına geçişi iyi olan antibiyotikler siprofloksasin, ofloksasin ve trimetoprim sulfametoksazol’dür. Tedavi 2‐4 hafta sürmelidir ve tedavi sonrası 6 ay boyunca hasta takip edilmelidir. Ancak son zamanlarda Trimetoprim sulfametoksazol artık bu amaçla önerilmemektedir. YETİŞKİNLERDE ASEMPTOMATİK BAKTERİÜRİ TANI VE TEDAVİ REHBERİ TANI VE TEDAVİ REHBERİ Infectious Diseases Society of America guidelines for the di diagnosis and treatment of asymptomatic bacteriuria in i dt t t f t ti b t i i i adults. Clin Infect Dis 2005;40:643‐54. • Erken hamilelik döneminde en az bir kez idrar kültürü ile tarama yapılmalı, sonuç pozitif ise tedavi edilmelidir. – Tedavi süresi 3‐7 gün olmalıdır. T d i ü i3 7 ü l ld – Tedavi sonrası rekürren bakteriüriyi tespit etmek için peryodik tarama yapılmalıdır peryodik tarama yapılmalıdır. • Geç hamilelik döneminde, kültür negatif ise tekrarlayan tarama testleri önerilmemektedir tarama testleri önerilmemektedir • Asemptomatik bakteriürinin tarama ve ğ tedavisinin önerilmediği durumlar : – Hamile olmayan premenapozal kadınlar – Diyabetik kadınlar Diyabetik kadınlar – Toplumdaki yaşlı bireyler – Bakımevinde yaşayan bireyler – Spinal kord hasarı olan kişiler p ş – Uzun süreli kateterizasyonu olan kişiler EPİDİDİMİT Subakut başlangıçlı epididimal şişlik,ödem ve gerginlik, üretral akıntı, disüri, piyüri, spermatik kordon gerginliği,skrotumda ağrı görülür. Sıklıkla disüri ve urethral akıntı da olur. Epididimit tedavisi Ürolojiye sevkedilmeli. Ürolojiye sevkedilmeli Tedavide kinolonlar (siprofloksasin, ofloksasin) Alternatifler trimetoprim sulfametoksazol, ampisilin sulbaktam, seftriakson Tedavi süresi 2‐4 hafta Cinsel yolla bulaşan epididimitte etken sıklıkla gonokok veya C. trachomatis olduğundan seftriakson 250 mg+ doksisiklin kullanılır. Tedavinin üçüncü gününde iyileşmenin başlanması, yedinci günde şişliğin kalmaması gerekir. Eğer süre 7 günü aşarsa testis tm veya testis Tbc düşünülmelidir. ORŞİT Çoğunda etken virüslerdir (en sık kabakulak) virüsüdür. Vakaların %70’inde olay tek taraflıdır, %30’unda 1‐10 gün sonra diğer testis de olaya iştirak eder. Tedavide nonsteroid antienflamatuarlar, yatak istirahati ve skrotum elevasyonu önerilir. s a a e s o u e e asyo u ö e PELVİK İNFLAMATUAR HASTALIK En sık etkenler N. gonorrhoeae ve C. trachomatis Bu etkenler önce endoservisit yapar, tedavi edilmezse pelvik i fl inflamatuar hastalık (PIH) gelişir. t h t l k (PIH) li i Klinik belirti olguların yarıdan fazlasında genellikle olmaz ve bu kadınlarda tanı konamaz Özellikle karın ağrısı yoksa ve hafif kadınlarda tanı konamaz. Özellikle karın ağrısı yoksa ve hafif belirtiler varsa tanı genellikle atlanır. Laboratuar bulgusu olarak lökositoz, sedimantasyon ve CRP yüksekliği vardır, , y y ğ , ancak olguların %25’inde görülmeyebilir Pelvik inflamatuar hastalık ayaktan tedavi önerileri; Levofloksasin /moksifloksasin/ofloksasin + Metronidazol Tedavi 14 gün sürdürülmelidir. Alternatifler: * 3. kuşak sefalosporinler+ doksisiklin 3. kuşak sefalosporinler+ doksisiklin (+metronidazol) * Klindamisin+siprofloksasin kombinasyonu * Amoksilin klavunat+doksisiklin Amoksilin klavunat+doksisiklin Bu tedaviler 14 gün sürdürülmelidir VAGİNAL ENFEKSİYONLAR %90’dan fazlasında etkenler bakteriyel g y vaginosis tablosundaki etkenler ve mayalar ; daha az olarak da Trichomonas vaginalis BAKTERİYEL VAGİNOSİS Vaginal flora bakterileri arasındaki dengenin bozulması durumu Cinsel yönden aktif kadınlar arasında en sık rastlanan vajinit etkeni durum rastlanan vajinit etkeni durum Olguların yarısı asemptomatik, semptomu olanlarda da özellikle cinsel ilişki sonrası artan l l d d ö llikl i l ili ki t balıksı koku çok tipiktir. Akıntı çok koyu değil, yapışkan, grimsi beyaz renktedir; kaşıntı ağrı vb k i ib k di k ğ b çok görülmez. Vaginal pH artmıştır (>4.5) Bakteriyel vaginozis tedavisi Bakteriyel vaginozis tedavisi PO metronidazol 2x500 mg 5 gün veya 3x250 mg 7 gün veya 3x250 mg 7 gün veya 2 gm tek doz (nüks fazla) T ik l l k %2 kli d i i k Topikal olarak %2 klindamisin krem 7 gün 7 ü veya klindamisin ovül y veya %0.75 metronidazol jel 2x1 olarak 5 gün P t Partner tedavisi önerilmemektedir. t d i i ö il kt di TRİCHOMONİAZİS Sıklıkla N. gonorrhoeae kl kl h il bi lik b l ile birlikte bulunur, esas bulaşma yolu cinsel ilişki iledir. Çoğu vaka asemptomatik; %25‐50’sinde ş (y ş rahatsız edici kaşıntı ve akıntı (yeşilimsi renkte) %50‐75 var Belirtiler genellikle mensturasyon sırasında Belirtiler genellikle mensturasyon sırasında veya hemen sonrasında ortaya çıkar. Ol l Olguların %80’inde kadın ve %80’i d k d cinsel partneri aynı anda enfektedir. Trichomoniazis tedavisi (1) Trichomoniazis tedavisi (1) Tedavide metronidazol 2X500 mg 7 gün önerilir. ş Bu kullanımda başarı oranı %95 TTek doz olarak 2 gm kullanıldığında tedavi kd l k2 k ll ld ğ d d i başarısı %82‐88 Cinsel eşin de tedavi edilmesi b başarıyı çok arttırır (%90). k tt (%90) Trichomoniazis tedavisi (2) Trichomoniazis tedavisi (2) İlk kür tedaviye yanıt alınmazsa ikinci kür İlk k d i l iki i k uygulanır. Metronidazol 2‐4 gm/gün olarak 10‐ 14 gün kullanılabilir. Gebelikte metronidazol kullanılamaz, topikal , p klotrimazol ve povidon iodine jel sınırlı yarar ğ y ç ş sağlayabilir. Son çalışmalarda metronidazolün fetüse teratojen etkisi gösterilemediği için gebelerde de tek doz 2 gm önerilmekle birlikte gebelerde de tek doz 2 gm önerilmekle birlikte topikal tedavi tercih edilmelidir. VULVUVAGİNAL KANDİDİAZİS (1) Vaginal i l enfeksiyon etkenleri arasında ikinci sırada. f ki k l i d iki i d Asemptomatik taşıyıcılık (%20) bazen yıllarca sürebilir. En sık belirti kaşıntıdır, vaginal akıntı azdır ve En sık belirti kaşıntıdır, vaginal akıntı azdır ve peynirimsi görünümdedir. Tedavide tek doz 150 mg oral flukonazol Tedavide tek doz 150 mg oral flukonazol Oral itrakonazol tek doz veya 3 günlük tedavi şeklinde de kullanılabilir şeklinde de kullanılabilir. VULVUVAGİNAL KANDİDİAZİS (2) Borik asit 2x600 mg intravaginal olarak 10‐14 g gün kullanılabilir, gebelerde kullanılmaz. g Tekrarlayan candida vajiniti olgularında diyabet steroid kullanımı veya immün diyabet, steroid kullanımı veya immün süpresyon araştırılmalıdır. Bu olguların tedavisinda haftada 1 kez 150 mg flukonazol tedavisinda haftada 1 kez 150 mg flukonazol 12 hafta süreyle kullanılabilir. SERVİSİT Genellikle asemptomatiktir G llikl ik i ve rutin pelvik i l ik muayenede saptanır. Etkenler arasında ilk sırada C t h C. trachomatis ti yer alır, bunu N. gonorrhoeae l b N h takip eder; çoğu zaman da her iki etken birlikte servisite yol açar. yol açar Normalde berrak görünümlü servikal akıntının opaklaşması kl servisiti i i i akla getirmelidir. Tanıda kl i lidi T d antijen arama testleri kültürden daha üstündür. Tedavide tek doz azitromisin 1 gm veya doksisiklin 2x100 mg 7 gün kullanılabilir. Servisitte tedavi Gonokok Klamidya y Nongonokoksik g üretritle birlikte Sefiksim 400 mg Azitromisin 1 gm Azitromisin 1 gm tek doz tek doz tek doz Seftriakson 125/250 mg Doksisiklin Doksisiklin IM, tek doz 2x100 mg, 7 gün 2x100 mg, 7 gün Siprofloksasin 500 mg Ofloksasin 2x300 mg Ofloksasin 2x300 mg tek doz 7 gün 7 gün Levofloksasin 250 mg Levofloksasin 500 mg Spektinomisin 2 gm IM, tek doz Spektinomisin gebelikte güvenlidir Levofloksasin 500 mg g 7 gün HATALI ANTİBİYOTİK KULLANIMI İ İ İ GERİ DÖNÜŞÜ OLMAYAN HASARLARA YOL GERİ DÖNÜŞÜ OLMAYAN HASARLARA YOL AÇABİLİR NEFROTOKSİSİTE YAPABİLEN ANTİBİYOTİKLER Aminoglikozid, Tetrasiklin, Amfoterisin B , Sülfonamid, Amfoterisin B , Sülfonamid, Penisilin, Sefalosporin, Siprofloksasin, V k i i Rif Vankomisin, Rifampisin ii Böbrek fonksiyonundan bağımsız (doz değişikliği Böbrek fonksiyonundan bağımsız (doz değişikliği gerektirmeyen) antibiyotikler Azitromisin, Sefaklor,Sefoperazon, Seftriakson, Kloramfenikol, Klindamisin, Eritromisin, Dikloksasilin, Doksisiklin, Minosiklin, Metronidazol, Rifampisin Sadece ağır böbrek yetmezliğinde doz değişikliği gerektiren Sadece ağır böbrek yetmezliğinde doz değişikliği gerektiren antibiyotikler Amoksisilin, Ampisilin, Sefotaksim, Sefoksitin, Seftazidim, S f k i S f l k i Si fl k i Kl i Sefuroksim, Sefaleksin, Siprofloksasin, Klaritromisin, Etambutol, ii E b l INH, Levofloksasin, Meropenem, Mezlosilin, Norfloksasin, Ofloksasin, Penisilin G, Piperasilin, Trimetoprim sülfametoksazol Böbrek fonksiyonu bozukluğunda doz değişikliği gerektiren antibiyotikler A ik i S f li G t i i İ i Amikasin, Sefazolin, Gentamisin, İmipenem, Kanamisin, K ii Polimiksin B, Streptomycin, Tikarsilin, Tobramisin, Vankomisin Böbrek yetmezliğinde kontrendike antibiyotikler Böbrek yetmezliğinde kontrendike antibiyotikler Uzun etkili sülfonamidler, Metenamin, Nitrofurantoin, Paraaminosalisilik asit Tetrasiklinler (doksisiklin ve minosiklin Paraaminosalisilik asit, Tetrasiklinler (doksisiklin ve minosiklin hariç) SEFALOSPORİNLER 1. KUŞAK 1 KUŞAK Sefalotin , sefazolin , sefaleksin Ş 2. KUŞAK sefoksitin, sefaklor, sefuroksim, sefprozil,seftibuten,sefiksim,lorakarbef 3 KUŞAK 3. KUŞAK sefotaksim,seftriakson,sefoperazon,seftazidim,sefditoren 4. KUŞAK sefepim İkinci kuşak sefalosporinler İYE’da kullanılır ancak 3. ve 4. kuşak sefalosporinler ayaktan hastalarda ilk tercih kuşak sefalosporinler ayaktan hastalarda ilk tercih olmamalıdır. KİNOLONLAR (1) KİNOLONLAR (1) 1.Kuşak: 1 Kuşak: Nalidiksik asit, Oksolinik asit, Flumequin, Sinoksasin 2 kuşak: 2.kuşak: Alt grup I Norfloksasin Lomefloksasin Lomefloksasin Enoksasin Alt grup II Siprofloksasin Alt grup II Siprofloksasin Ofloksasin Pefloksasin Pefloksasin Fleroksasin KİNOLONLAR (2) KİNOLONLAR (2) 3k k 3.kuşak: LLevofloksasin fl k i Sparfloksasin (idrar dışı yolla atıldığından İYE’da kullanılmaz) Grepafloksasin 4.kuşak: Alt grup I Moksifloksasin, Gatifloksasin, Sitafloksasin, Klinafloksasin, Travofloksasin Alt grup II Gemifloksasin 5.kuşak: Garenoksasin Kinolon kuşağı Özellik Örnek Etki spektrumu 1.kuşak Üriner sistem Nalidiksik asit Yalnızca İYE 2.kuşak Sistemik kullanım Siprofloksasin, Ofloksasin İYE+sistemik enf. 3.kuşak Gram pozitif etki Levofloksasin İYE+sistemik İYE+ i t ik enf. 4.kuşak Gram pozitif etki + anlamlı antianaerobik etki Moksifloksasin İYE+sistemik enf. 1. KUŞAK KİNOLONLAR İ Sadece nalidiksik asit ve oksolinik asit kullanılır Sadece nalidiksik asit ve oksolinik asit kullanılır (üriner enfeksiyonda) 2. KUŞAK KİNOLONLAR 1)Üriner sistem enfeksiyonları: Komplike olmayan üriner sistem enfeksiyonlarında ilk seçenek olarak tercih edilmemelidirler. 2)Bakteriyel prostatitler 2)Bakteriyel prostatitler Prostat dokusunda çok yüksek konsantrasyona ulaştıkları için hem akut hem de kronik prostatitte çok etkilidirler. 3)Cinsel ilişkiyle geçen enfeksiyonlar 4)Gastrointestinal enfeksiyonlar Bu grupta ampirik tedavide ilk seçenek kinolonlardır. Bu grupta ampirik tedavide ilk seçenek kinolonlardır. 5)Solunum yolu enfeksiyonları Pnömokok ve streptokoka bağlı pnömonide etkisiz, hastanede gelişen G Gram negatif pnömonilerde if ö il d kullanılmalı k ll l l 6)Kemik ve eklem enfeksiyonları Kinolonlar, ürogenital sistem enfeksiyonlarında ç çok etkili ve oldukça yaygın kullanılan ç y yg antibiyotiklerdir. Ancak hatalı kullanım Uzak doğu ülkelerinde olduğu gibi yüksek oranda doğu ülkelerinde olduğu gibi yüksek oranda antibiyotik direncine yol açmaktadır Ülkemizde de kinolon direnci giderek artış g göstermekte, özellikle hastane kökenli enfeksiyonlarda yanıt oranı giderek azalmaktadır Bu nedenle oral kinolon azalmaktadır. Bu nedenle oral kinolon kullanımının kontrollü ve bilinçli yapılması gereklidir YARARLI OLMASI DİLEĞİYLE……. Ğ