A1C-2 - Roche
Transkript
A1C-2 - Roche
05403294001V6.0 A1C-2 Sipariş bilgisi REF CONTENT Kitlerin kullanılabileceği analizörler 05401640 190 04528417 190 20764833 322 20764841 322 05479207 190 05912504 190 05007232 190 11488457 122 Tina-quant Hemoglobin A1c Gen.2 (2 × 100 test) C.f.a.s. HbA1c (3 × 2 mL) HbA1c Control N (4 × 0.5 mL) HbA1c Control P (4 × 0.5 mL) PreciControl HbA1c norm (4 × 1 mL) PreciControl HbA1c path (4 × 1 mL) Hemolyzing Reagent Gen.2 (8 × 6.3 mL) Hemolyzing Reagent for Tina-quant HbA1c (1000 mL) cobas c 111 Kod 674 Kod 357 Kod 358 Kod 208 Kod 209 Kod 952 Türkçe Sistem bilgisi Whole Blood DCCT (%) : ACN 890 A1W2D Hemolysate DCCT (%) : ACN 860 A1H2D Whole Blood IFCC (mmol/mol) : ACN 262 A1W2M Hemolysate IFCC (mmol/mol) : ACN 250 A1H2M Kullanım amacı Roche/Hitachi cobas c 111 sisteminde tam kan ve tam kandan hazırlanan hemolizat içinde kantitatif mmol/mol hemoglobin A1c (IFCC) ve % hemoglobin A1c (DCCT/NGSP) tayini için in vitro test. HbA1c tayinleri diabetes mellitus hastalarında uzun süreli kan glikozu kontrolünün izlenmesi için faydalıdır. Ayrıca, bu test diyabet tanısına ve diyabet geliştirme riski altında olabilecek hastaların tanımlanmasına yardımcı olarak kullanım amaçlıdır. Özet1,2,3,4,5,6,7,8,9 Hemoglobin (Hb), her birinde bir hem kısmı bulunan dört protein alt biriminden oluşur ve eritrositlerde bulunan kırmızı pigmentli proteindir. Ana fonksiyonu kanda oksijen ve karbondioksidi taşımaktır. Her Hb molekülü dört oksijen molekülüne bağlanabilir. Hb çeşitli alt fraksiyonlar ve türevlerden oluşur. Bu heterojen hemoglobin grubu içinde HbA1c, çeşitli şekerlerin Hb molekülüne bağlanmasıyla oluşan bir alt fraksiyon olan glikozillenmiş hemoglobinlerden biridir. HbA1c, glikozun normal yetişkin Hb'inin (HbA) β‑zincirinde N‑terminal amino grubu ile enzimatik olmayan reaksiyonu sonucu iki adımda oluşur. İlk adım reversibl olup, ürün olarak kararsız HbA1c verir. Bu durum, ikinci bir reaksiyon adımında yeniden düzenlenerek stabil HbA1c oluşturulur. Eritrositlerde, stabil HbA1c'ye dönüşen bağıl HbA miktarı kandaki ortalama glikoz konsantrasyonu ile birlikte artar. Stabil HbA1c'ye dönüşüm, eritrositin yaklaşık 100 ile 120 gün arasında olan ömrü ile sınırlıdır. Sonuç olarak, HbA1c önceki 2 ila 3 ay sırasında kandaki ortalama glikoz düzeyini yansıtır. Bu nedenle, HbA1c diabetes mellitus hastalarında uzun süreli kan glikozu kontrolünün takip edilmesi için uygundur. Testin yapıldığı zamana daha yakın olan glikoz düzeylerinin HbA1c düzeyi üzerinde daha fazla etkisi vardır.1 HbA1c ile önceki 2 ila 3 ay sırasında kandaki ortalama glikoz değerleri arasındaki yaklaşık ilişki çeşitli çalışmalarda analiz edilmiştir. Yakın zamanlı bir çalışmadan aşağıdaki korelasyon elde edilmiştir: IFCC standardizasyonu (ref. 8'e göre tekrar hesaplanmıştır) ▪ Tahmini ortalama glikoz [mmol/L] = 0.146 x HbA1c (mmol/mol) + 0.834 veya ▪ Tahmini ortalama glikoz [mg/dL] = 2.64 × HbA1c (mmol/mol) + 15.03 DCCT/NGSP'ye göre standardizasyon8 ▪ Tahmini ortalama glikoz [mmol/L] = 1.59 × HbA1c (%) - 2.59 veya ▪ Tahmini ortalama glikoz [mg/dL] = 28.7 × HbA1c (%) - 46.7 Diyabetik nefropati ve retinopati gibi diyabetik komplikasyonlar riski zayıf metabolik kontrol ile artar. Ortalama kan glikoz düzeyinin göstergesi olma fonksiyonuna uygun olarak HbA1c diyabet hastalarında diyabetik komplikasyonların gelişmesine dair öngörü sağlar.4,5 Rutin klinik kullanımda, her 3-4 ayda bir test yapılması genellikle yeterlidir. Gebelikte diyabet gibi bazı klinik durumlarda veya tedavide önemli bir değişiklikten sonra, HbA1c'nin 2 ila 4 haftalık aralıklarda ölçülmesi faydalı olabilir.7 2013-10, V 6.0 Türkçe Test prensibi10,11,12 Bu yöntemde, lökositlerin neden olabileceği etkileşimi ortadan kaldırmak için hemoliz edici reaktif içinde deterjan olarak TTAB (Tetradesiltrimetilamonyum bromür) kullanılır (TTAB lökositleri parçalamaz). Kararsız HbA1c'nin uzaklaştırılması için numunede ön işlem gerekli değildir. β‑zinciri N‑terminal kısmında glikozillenmiş olan ve HbA1c'ninkine özdeş antikor tarafından tanınabilir bölgeleri olan tüm hemoglobin varyantları bu test çalışmasında ölçülür. Sonuç olarak, üremisi olan hastaların metabolik durumları veya en sık görülen hemoglobinopatiler (HbAS, HbAC, HbAE) bu test kullanılarak tayin edilebilir.13,14 Hemoglobin A1c HbA1c tayini, hemolize tam kan için türbidimetrik inhibisyon immünolojik testine (TINIA) dayanmaktadır. ▪ Numune ve R1'in (tampon/antikor) eklenmesi: Numune içindeki glikohemoglobin (HbA1c), anti-HbA1c antikoru ile reaksiyona girerek çözünebilir antijen-antikor kompleksleri oluşturur. Spesifik HbA1c antikor yeri HbA1c molekülü üzerinde sadece bir yerde bulunduğu için, kompleks oluşumu meydana gelmez. ▪ SR'nin (tampon/polihapten) eklenmesi ve reaksiyonun başlaması: Polihaptenler fazla anti-HbA1c antikorları ile reaksiyona girerek, türbidimetrik olarak ölçülebilecek çözünmez antikor-polihapten kompleksi oluşturur. Hemoglobin Hemolize numunede serbest kalan hemoglobin, yukarıda sözü edilen immünolojik reaksiyonun enkübasyon öncesi fazı (numune + R1) sırasında bikromatik yöntemle ölçülebilen karakteristik absorpsiyon spektrumuna sahip bir türeve dönüştürülür. Bu nedenle ayrı bir Hb reaktifine gerek yoktur. Nihai sonuç mmol/mol HbA1c veya yüzde HbA1c cinsinden ifade edilir ve aşağıdaki şekilde HbA1c/Hb oranından hesaplanır: Protokol 1 (IFCC'ye göre mmol/mol HbA1c): HbA1c (mmol/mol) = (HbA1c/Hb) × 1000 Protokol 2 (DCCT/NGSP'ye göre % HbA1c): HbA1c (%) = (HbA1c/Hb) × 91.5 + 2.15 Reaktifler – çalışma solüsyonları R1 Antikor reaktifi MESa) tamponu: 0.025 mol/L; TRISb) tamponu: 0.015 mol/L, pH 6.2; HbA1c antikoru (koyun serumu) ≥ 0.5 mg/mL; stabilizatörler; koruyucu maddeler SR Polihapten reaktifi MES tamponu: 0.025 mol/L; TRIS tamponu: 0.015 mol/L, pH 6.2; HbA1c polihapten: ≥ 8 µg/mL; stabilizatörler; koruyucu maddeler a) MES = 2-morfolinoetan sülfonik asit b) TRIS = Tris(hidroksimetil)-aminometan Önlemler ve uyarılar İn vitro diagnostik kullanım içindir. Tüm laboratuvar reaktiflerinin kullanılmasında gerekli olan genel önlemleri uygulayın. Tüm atık malzemelerin atılması yerel yönetmeliklere göre olmalıdır. Profesyonel kullanım için talep edildiğinde güvenlik veri formu mevcuttur. Reaktif kullanımı Kullanıma hazır 1/5 05403294001V6.0 A1C-2 Saklama ve stabilite 5. Hemolizat, solüsyonun rengi kırmızıdan kahverengimsi yeşile değiştikten sonra (yaklaşık 1‑2 dak.) kullanılabilir. A1C-2 2‑8 °C'de raf ömrü: Reaktif üzerindeki son kullanma tarihine bakın Analizörde kullanımda ve soğutulmuş durumda: 4 hafta Hemolyzing Reagent Gen.2, Kat. No. 05007232 190 (konsantre) 2‑8 °C'de raf ömrü: Flakon etiketi üzerindeki son kullanma tarihine bakın Analizörde kullanımda ve soğutulmuş durumda: 5 gün 3 °C'nin altında sıcaklıklarda saklandığında, reaktif bulanıklaşabilir. Bunun reaktifin fonksiyonu üzerinde hiçbir etkisi yoktur ve daha yüksek sıcaklıklarda eski haline döner. Bu nedenle reaktifin kullanılmadan önce oda sıcaklığında yaklaşık 10 dakika bekletilmesi ve iyice karıştırılması önerilir. Örnek toplama ve hazırlama Örnek toplama ve hazırlamak için sadece uygun tüpler ve toplama kapları kullanın. Sadece aşağıda listelenen örnekler test edilmiştir ve kabul edilebilir bulunmuştur. Antikoagülanlı venöz veya kapiller kan Li-heparin, K2‑EDTA, K3‑EDTA ve potasyum florür/Na2‑EDTA kabul edilebilir tek antikoagülanlardır. Listelenen numune tipleri test aşaması sırasında piyasada bulunan numune toplama tüplerinin bir kısmı ile test edilmiştir; bir başka deyişle, tüm üreticilerin mevcut tüm tüpleri test edilmemiştir. Çeşitli üreticilerden alınan numune toplama sistemleri bazı durumlarda test sonuçlarını etkileyebilecek farklı materyaller içerebilir. Numuneler primer tüplerde (numune toplama sistemleri) işleme tabi tutulduğunda, tüp üreticisinin talimatlarına uyun. Stabilite:15 15‑25 °C'de 3 gün 2‑8 °C'de 7 gün (‑15)‑(‑25) °C'de 6 ay HbA1c oran değerlerinin tortulu numunelerden geri kazanımı, özellikle iyi kontrol edilemeyen diyabet hastalarında biraz yüksek olabilir. Bu etkinin en aza indirilmesi için numuneler analizden önce alt üst edilerek yavaşça karıştırılabilir. Sadece bir kez dondurun. Örneğin buzunu çözdürdükten sonra iyice karıştırın. Tam kan aplikasyonu Tam kan numuneleri, cihaz üzerinde kapağı açık primer tüplere yerleştirilmeli, (mikro) tüplere konulmamalıdır. Hemolizat aplikasyonu Manuel hemolizat hazırlanması: 1. Kullanımdan önce kan örneğini ve Hemolyzing Reagent for Tina-quant HbA1c ürününü (Kat. No. 11488457 122) oda sıcaklığında dengelenmeye bırakın. 2. Eritrositlerin homojen olarak karışmasını sağlamak için pipetleme yapmadan hemen önce numuneyi biraz karıştırın. Köpük oluşmamasına dikkat edin. 3. Numuneyi aşağıdaki pipetleme planlarından birini kullanarak Hemolyzing Reagent for Tina-quant HbA1c ile 1:101 (1+100) oranında seyreltin. Tüplerin içine aşağıdaki şekilde pipetleyin: Hemolyzing Reagent for Tina-quant HbA1c: 500 µL Örnek (hasta veya kontrol): 5 µL veya Hemolyzing Reagent for Tina-quant HbA1c: 1000 µL Örnek (hasta veya kontrol): 10 µL veya Hemolyzing Reagent for Tina-quant HbA1c: 2000 µL Örnek (hasta veya kontrol): 20 µL 4. Bir titreşimli karıştırıcı kullanarak veya hafifçe çalkalayarak karıştırın. Hemolizatın stabilitesi:15 15‑25 °C'de 4 saat 2‑8 °C'de 24 saat (‑15)‑(‑25) °C'de 6 ay Kit içinde bulunan malzemeler Reaktifler için “Reaktifler – çalışma solüsyonları” bölümüne bakın. Gerekli malzemeler (kit içinde bulunmayan) ▪ “Sipariş bilgisi” bölümüne bakın. Hemolyzing Reagent Gen.2, Kat. No. 05007232 190 (tam kan testleri için konsantre). Bu hemoliz edici reaktif her iki yöntemin kalibrasyon ölçümleri için analizör üzerinde olmalıdır. Hemolyzing Reagent for Tina-quant HbA1c, Kat. No. 11488457 122 (manuel dilüsyon için). Hemolizatı hazırlamak için bu reaktifi kullanın. Numunede ön işlem prosedürü için yukarıya bakın. Genel laboratuvar ekipmanı Test Çalışması Test performansının en iyi durumda olması için, bu belge içinde ilgili analizör için verilen talimatlara uyun. Analizöre özgü test talimatları için uygun kullanıcı kılavuzuna bakın. Roche tarafından onaylanmamış uygulamaların performansı konusunda garanti verilmemiş olup, bunlar kullanıcı tarafından tanımlanmalıdır. Hb ve HbA1c aplikasyonları cobas c 111 test tanımı Hb Ölçüm modu Absorbans Abs. hesaplama modu Sonlanım noktası Reaksiyon yönü Artış Dalga boyu A/B 378/659 nm Hesaplama ilk/son 6/16 Birim g/dL Reaksiyon modu R1-S Pipetleme parametreleri Hb Dilüent (H2O) R1 120 µL Numune 6 µL Toplam hacim 126 µL 0 µL cobas c 111 test tanımı HbA1c Ölçüm modu Absorbans Abs. hesaplama modu Sonlanım noktası Reaksiyon yönü Artış Dalga boyu A/B 340/659 nm Hesaplama ilk/son 16/34 Birim g/dL Reaksiyon modu R1-S-SR Pipetleme parametreleri HbA1c Dilüent (H2O) R1 120 µL Numune 6 µL 0 µL SR 24 µL 0 µL Toplam hacim 150 µL 2/5 2013-10, V 6.0 Türkçe 05403294001V6.0 A1C-2 Kalibrasyon Hb Kalibratör C.f.a.s. HbA1c HbA1c Kalibratör C.f.a.s. HbA1c Kalibrasyon dilüsyon oranı 1:1, 1:1.67, 1:2, 1:5, 1:25, 1:100 - cihaz tarafından otomatik olarak gerçekleştirilir Kalibratör dilüenti Hemolyzing Reagent Gen.2 Kalibrasyon sıklığı Her lotta, 14 günde bir ve kalite kontrol prosedürlerinden sonra gerektikçe İzlenebilirlik: Bu yöntem insan kanında HbA1c ölçümü için onaylanmış IFCC referans yöntemine göre standardize edilmiştir16,17 ve hesaplama yapılarak DCCT/NGSP ile izlenebilir sonuçlara dönüştürülebilir. Not Lota özgü ve aplikasyona özgü atanmış kalibratör değerini girin. Yalnızca uygun C.f.a.s. HbA1c kalibratörünü kullanın. cobas c 111 Hemolyzing Reagent Gen.2 (Kat. No. 05007232 190) analizörde hazır bulunmalıdır. Aksi takdirde kalibrasyon yapılamaz. Kalite kontrol Kalite kontrol için, “Sipariş Bilgisi” bölümünde listelenen kontrol materyallerini kullanın. Ayrıca, başka uygun kontrol materyali de kullanılabilir. Kontrol aralıkları ve sınırları her laboratuvarın kendi gereksinimlerine uyarlanmalıdır. Elde edilen değerler tanımlanan sınırlar içerisinde olmalıdır. Her laboratuvar, değerler tanımlanan sınırlar dışında olduğu takdirde alınacak düzeltici önlemleri belirlemelidir. Kalite kontrolü için geçerli resmi düzenlemeleri ve yerel kılavuzları izleyin. Not HbA1c kontrolleri yalnızca HbA1c oranı için açıklama içerir. Hb ve HbA1c konsantrasyonları için hiç bir açıklama verilmemiştir. HbA1c kontrolleri, cobas c 111 sistemleri Kalite Kontrol Programına dahil edilmelidir. HbA1c kontrolleri hemolizat testinde Kalite Kontrol Programı için kullanılmadan önce manuel olarak hemolize edilmelidir. IFCC'ye göre mmol/mol HbA1c'de atanan hedef değerler, kontrol barkodlarına dahil edilmemiştir ve müşteri tarafından manuel olarak girilmelidir. Hesaplama cobas c 111 analizörü, her numunede A1c ile Hb arasındaki oranı otomatik olarak hesaplar. Sınırlamalar - etkileşim13,14,18,19,20,21,22 1. Diagnostik amaçlarla, mmol/mol HbA1c değerleri (IFCC) ve % HbA1c değerleri (DCCT/NGSP) diğer diagnostik prosedürlerden ve klinik değerlendirmelerden elde edilen bilgilerle birlikte kullanılmalıdır. 2. Bu test sadece doğru ve hassas mmol/mol HbA1c değerleri (IFCC) ve % HbA1c değerlerinin (DCCT/NGSP) ölçümü için tasarlanmıştır. Total Hb ve HbA1c konsantrasyonu için ayrı ayrı sonuçlar raporlanmamalıdır. 3. Prensip olarak, Hb varyantları olan hastalardan alınan herhangi bir HbA1c sonucu yorumlanırken özen gösterilmelidir. Anormal hemoglobinler kırmızı hücrelerin yarı ömürlerini veya in vivo glikasyon oranlarını etkileyebilir. Bu gibi durumlarda, sonuçlar analitik olarak doğru dahi olsa, normal hemoglobinli hastalarda beklenecek düzeyde glisemik kontrolü yansıtmaz.23 Bir Hb varyantı (örn. HbSS, HbCC veya HbSC) varlığının HbA1c değeri ile glisemik kontrol HbA1c arasındaki bağıntıyı etkilediğinden şüphe duyulması durumunda, diabetes mellitus tanısı için HbA1c kullanılmamalıdır. 4. Kısalmış eritrosit sağkalımı gibi herhangi bir neden eritrositlerin glikoza maruziyetini azaltacak ve bunun sonucunda, zaman ortalamalı kan glikoz düzeyi yüksek dahi bulunsa mmol/mol HbA1c değerleri (IFCC) ve % HbA1c değerleri (DCCT/NGSP) düşecektir. Eritrosit ömrünün kısalmasının nedenleri hemolitik anemi veya başka hemolitik hastalıklar, homozigot orak hücre özelliği, gebelik, yakın zamanda önemli miktarda veya kronik kan kaybı, vb. olabilir. Bu rahatsızlıkları olan hastalardan alınan HbA1c sonuçları yorumlanırken dikkatli olunmalıdır. Bu gibi rahatsızlıkların varlığında, diabetes mellitus tanısında HbA1c kullanılmamalıdır. 2013-10, V 6.0 Türkçe 5. HbA1c'yi karakterize eden glikozillenmiş β-zincirini içermediği için glikozillenmiş HbF bu test ile saptanamaz. Bununla birlikte, HbF değeri total Hb testinde ölçülür ve sonuç olarak yüksek miktarda HbF (≥ % 10) içeren örneklerde test beklenenden düşük mmol/mol HbA1c değerleri (IFCC) ve % HbA1c değerleriyle (DCCT/NGSP) sonuçlanabilir.13,22 6. mmol/mol HbA1c değerleri (IFCC) ve % HbA1c değerleri (DCCT/NGSP) gebelikte diyabet tanısı için uygun değildir.24 7. Hızla gelişen tip 1 diyabet gibi seyrek görülen durumlarda, HbA1c değerlerinin artışı glikoz konsantrasyonlarındaki akut artışa göre geç kalabilir. Bu durumlarda plazma glikoz konsantrasyonlarına ve/veya tipik klinik semptomlara dayanılarak diabetes mellitus tanısı konmalıdır.24 Kriter: Başlangıç değerinin ± % 10'u içinde geri kazanım. İkterus: Konjuge ve konjuge olmayan bilirubin konsantrasyonu1000 μmol/L veya 60 mg/dL olana kadar belirgin etkileşim yok. Lipemi: 800 mg/dL Intralipid konsantrasyonuna kadar belirgin etkileşim yok Trigliserid konsantrasyonu ile bulanıklık arasında zayıf bir korelasyon vardır. Glisemi: 55.5 mmol/L (1000 mg/dL) glikoz düzeyine kadar belirgin etkileşim yok. Numunenin aç karnına alınmış olması gerekli değildir. Romatoid faktörler: 750 IU/mL romatoid faktör düzeyine kadar belirgin etkileşim yok. İlaçlar: Yaygın ilaç panelleri kullanıldığında terapötik konsantrasyonlarda hiçbir etkileşim bulunmamıştır.25 Diğer: Bu kit içinde kullanılan anti-HbA1c antikorları için, HbA0, HbA1a, HbA1b, asetillenmiş hemoglobin, glikozillenmiş albümin ve kararsız HbA1c ile herhangi bir çapraz reaksiyon bulunmamıştır. Diagnostik amaçlarla, sonuçlar her zaman hastanın tıbbi öyküsü, klinik muayenesi ve diğer bulgularla birlikte değerlendirilmelidir. Özel Yıkama Koşulları Özel yıkama adımı gerektirecek etkileşime neden olan herhangi bir test çalışması bilinmemektedir. Sınırlar ve aralıklar Ölçüm aralığı Hb: 4‑35 g/dL HbA1c: 0.3‑2.5 g/dL* *HbA1c için ölçüm aralığı 0.3 g/dL ile en yüksek standardın konsantrasyonu arasındadır. Yukarıda belirtilen test aralığı 2.5 g/dL olan tipik kalibratör değerine dayanmaktadır. Bu değer, 15 g/dL'lik tipik hemoglobin konsantrasyonunda 20‑167 mmol/mol HbA1c (IFCC) ve % 4‑16.9 HbA1c (DCCT/NGSP) ölçüm aralığına karşılık gelir. Tam kan aplikasyonu ile seyrek olarak görülebilen ">test rng" uyarı işareti durumlarında, tam kan numunesini tekrar karıştırın ve analizi aynı ayarlarla tekrarlayın. Alt ölçüm sınırları Testin alt saptama sınırı: Hb: 0.5 g/dL HbA1c: 0.1 g/dL HbA1c oranının test aralığı için tipik alt sınır belirli bir Hb konsantrasyonuna göre hesaplanabilir. 13.2 g/dL'lik tipik bir Hb konsantrasyonu varsayılırsa, HbA1c oranı için test aralığının alt sınırı 8 mmol/mol HbA1c (IFCC) ve % 2.9 HbA1c'dir (DCCT/NGSP). Alt saptama sınırı, sıfırdan ayırt edilebilen en düşük ölçülebilir analit düzeyini temsil eder. En düşük standardın 3 standart sapma üzerinde bulunan değer olarak hesaplanır (standart 1 + 3 SD, tekrarlanabilirlik, n = 21). Beklenen değerler Protokol 1 (IFCC'ye göre): 29‑42 mmol/mol HbA1c26 Protokol 2 (DCCT/NGSP'ye göre): % 4.8‑5.9 HbA1c 26 Bu referans aralığı diabetes mellitus hastalığı olmayan iyi karakterize edilmiş 474 sağlıklı birey ölçülerek elde edilmiştir. Bu referans aralığın üst ucundan yüksek HbA1c düzeyleri önceki 2 ila 3 ayda veya daha uzun bir süre öncesinde hiperglisemi varlığının bir göstergesidir. Amerikan Diyabet Derneği'nin tavsiyelerine göre 48 mmol/mol HbA1c (IFCC) veya % 6.5 HbA1c (DCCT/NGSP) üzerindeki değerler diabetes mellitus tanısı için uygundur.24,27 HbA1c değerleri 39‑46 mmol/mol HbA1c (IFCC) veya % 5.7‑% 6.4 HbA1c (DCCT/NGSP) aralığında olan hastalar diyabet geliştirme riski taşıyor olabilir.24,27 3/5 05403294001V6.0 A1C-2 HbA1c düzeyleri iyi kontrol edilemeyen diyabette 195 mmol/mol HbA1c (IFCC) veya % 20 HbA1c (DCCT/NGSP) ve üzerine çıkabilir. 64 mmol/mol HbA1c (IFCC) veya % 8 HbA1c (DCCT/NGSP) üzeri düzeylerde terapötik müdahale önerilir. HbA1c düzeyleri 53 mmol/mol HbA1c (IFCC) veya % 7 HbA1c (DCCT/NGSP) altında olan hastalar Amerikan Diyabet Derneği hedefini karşılamaktadır.19,28 Belirlenen referans aralığın altındaki HbA1c düzeyleri yakın zamanlı hipoglisemi epizodları, Hb varyantlarının varlığı veya kısalmış eritrosit ömrünün bir göstergesi olabilir. Her laboratuvar beklenen değerlerin kendi hasta popülasyonuna aktarılabilirliğini araştırmalı ve gerekiyorsa kendine ait referans aralıkları belirlemelidir. Spesifik performans verileri cobas c 111 analizörüne ait temsili performans verileri aşağıda verilmektedir. Ayrı ayrı laboratuvarlardan elde edilen sonuçlar farklılık gösterebilir. Hassasiyet - Tam Kan Aplikasyonu Hassasiyet, tekrarlanabilirlik (n = 21) ve ara hassasiyet (çalışma başına 3 kısım, gün başına 1 çalışma, 10 gün) ile bir iç protokolde insan numuneleri ve kontroller kullanılarak belirlenmiştir. Aşağıdaki sonuçlar elde edilmiştir (DCCT/NGSP değerlerine dayanan veriler): Tekrarlanabilirlik Ortalama % HbA1c SD % HbA1c CV % Kontrol Düzey 1 6.13 0.049 0.81 Kontrol Düzey 2 11.2 0.060 0.54 İnsan numunesi 1 4.73 0.074 1.56 İnsan numunesi 2 11.1 0.072 0.65 Ortalama % HbA1c SD % HbA1c CV % Kontrol Düzey 1 6.21 0.122 1.96 Kontrol Düzey 2 10.7 0.328 3.06 İnsan numunesi 3 5.94 0.097 1.64 İnsan numunesi 4 7.93 0.165 2.08 Ara hassasiyet Hassasiyet - Hemolizat Aplikasyonu Hassasiyet, tekrarlanabilirlik (n = 21) ve ara hassasiyet (çalışma başına 3 kısım, gün başına 1 çalışma, 10 gün) ile bir iç protokolde insan numuneleri ve kontroller kullanılarak belirlenmiştir. Aşağıdaki sonuçlar elde edilmiştir (DCCT/NGSP değerlerine dayanan veriler): Tekrarlanabilirlik Hb mutlak Tekrarlanabilirlik % HbA1c Ortalama % HbA1c SD % HbA1c CV % 11.3 0.056 0.50 Ortalama % HbA1c SD % HbA1c CV % Kontrol Düzey 1 6.43 0.152 2.36 Kontrol Düzey 2 11.0 0.175 1.58 İnsan numunesi 3 6.31 0.147 2.33 İnsan numunesi 4 7.90 0.104 1.32 İnsan numunesi 2 Ara hassasiyet % HbA1c Yöntem karşılaştırması - Tam kan aplikasyonu İnsan kan numuneleri için cobas c 111 analizöründe (y) elde edilen % HbA1c (DCCT/NGSP) değerleri COBAS INTEGRA 800 analizöründe (x) aynı reaktif kullanılarak elde edilen sonuçlarla karşılaştırılmıştır. Örneklem büyüklüğü (n) = 78 Passing/Bablok29 Doğrusal regresyon y = 0.999x + 0.143 y = 1.001x + 0.124 τ = 0.924 r = 0.997 Numune konsantrasyonları % 5.03 ile 15.1 HbA1c (DCCT/NGSP) arasındadır. Yöntem karşılaştırması - Hemolizat aplikasyonu İnsan kan numuneleri için cobas c 111 analizöründe (y) elde edilen % HbA1c (DCCT/NGSP) değerleri COBAS INTEGRA 800 analizöründe (x) aynı reaktif kullanılarak elde edilen sonuçlarla karşılaştırılmıştır. Örneklem büyüklüğü (n) = 78 Passing/Bablok29 Doğrusal regresyon y = 1.026x + 0.006 y = 1.016x + 0.024 τ = 0.894 r = 0.997 Numune konsantrasyonları % 5.02 ile 15.4 HbA1c (DCCT/NGSP) arasındadır. Tam kan yöntemine karşı hemolizat yöntemi Ayrıca, hemolizat yönteminin tam kan yöntemi ile karşılaştırması yapılmıştır. Hızlı sedimantasyon olan tam kan numuneleri durumunda, bu numuneler benzer mmol/mol HbA1c (IFCC) ve % HbA1c (DCCT/NGSP) sonuçları sağlayan hemolizat yöntemiyle test edilebilir. Örneklem büyüklüğü (n) = 78 Ortalama g/dL Hb SD g/dL Hb CV % Kontrol Düzey 1 11.7 0.061 0.52 Kontrol Düzey 2 11.7 0.053 0.45 İnsan numunesi 1 11.8 0.069 0.59 Numune konsantrasyonları % 5.19 ile 15.0 HbA1c (DCCT/NGSP) arasındadır. İnsan numunesi 2 12.6 0.085 0.67 Analitik özgüllük Tekrarlanabilirlik HbA1c mutlak Ortalama g/dL HbA1c SD g/dL HbA1c CV % Hb türevleri Kararsız HbA1c (pre-HbA1c), asetillenmiş Hb ve karbamillenmiş Hb test sonucunu etkilemez. Kontrol Düzey 1 0.55 0.008 1.44 Hb varyantları Kontrol Düzey 2 1.16 0.011 0.92 Yüksek miktarda HbF (> % 10) içeren örnekler beklenenden daha düşük HbA1c sonuçları verebilir. İnsan numunesi 1 0.43 0.006 1.46 İnsan numunesi 2 1.29 0.006 0.48 Ortalama % HbA1c SD % HbA1c CV % Kontrol Düzey 1 6.39 0.047 0.73 Kontrol Düzey 2 11.0 0.089 0.81 İnsan numunesi 1 5.50 0.044 0.80 Tekrarlanabilirlik % HbA1c Passing/Bablok29 Doğrusal regresyon y = 1.002x - 0.033 y = 1.009x - 0.045 τ = 0.915 r = 0.997 Lütfen dikkat edin: Amerikan Diyabet Derneği (ADA), Avrupa Diyabet Çalışmaları Birliği (EASD), Uluslararası Klinik Kimya ve Laboratuvar Tıbbı Federasyonu (IFCC) ve Uluslararası Diyabet Federasyonu (IDF) ortak bildirisine göre HbA1c sonuçları hem mmol/mol HbA1c (IFCC) hem de % HbA1c (DCCT/NGSP) değerleri cinsinden paralel olarak rapor edilmelidir.30 Ayrıca, bu yöntem sayfasının özet bölümünde verilen denklemlerle hesaplanabilecek HbA1c'den elde edilmiş tahmini ortalama glikoz konsantrasyonu da rapor edilebilir. % HbA1c (DCCT/NGSP) değerleriyle karışması veya hatalı yorumlanması riski nedeniyle önceki % HbA1c (IFCC) değerleri kullanılmamalıdır. 4/5 2013-10, V 6.0 Türkçe 05403294001V6.0 A1C-2 cobas c 111 analizöründe testin iki kere yapılmasına gerek kalmadan sonuçların hem IFCC birimleri (mmol/mol) hem de DCCT/NGSP birimlerinde (%) paralel raporlamasını sağlamak için analizörde ek bir oran tanımlanmalıdır. Bu oranın programlanmasıyla ilgili yardıma ihtiyacınız olursa, lütfen yerel Roche Diagnostics desteğiyle irtibata geçin; ayrı müşteri bilgileri istek üzerine temin edilir. Analizör yazılım versiyonu 3.0 ve üzeri, yeni IFCC birimlerinin (mmol/mol) raporlanması için ön koşuldur. Kaynaklar 1 Goldstein DE, Little RR, Lorenz RA, et al. Tests of glycemia in diabetes. Diabetes Care 1995;18:896-909. 2 Goldstein DE, Little RR. More than you ever wanted to know (but need to know) about glycohemoglobin testing. Diabetes Care 1994;17:938-939. 3 Santiago JV. Lessons from the diabetes control and complications trial. Diabetes 1993;42:1549-1554. 4 The effect of intensive treatment of diabetes on the development and progression of long-term complications in insulin-dependent diabetes mellitus. The Diabetes Control and Complications Trial Research Group. N Engl J Med 1993;329:977-986. 5 Intensive blood glucose control with sulfonylureas or insulin compared with conventional treatment and risk of complications in patients with type 2 diabetes (UKPDS 33). UK Prospective Diabetes Study (UKPDS) Group. Lancet 1998;352:837-853. 6 Finke A, Kobold U, Hoelzel W, et al. Preparation of a candidate primary reference material for the international standardization of HbA1c determinations. Clin Chem Lab Med 1998;36(5):299-308. 7 Goldstein DE, Little RR, Wiedmeyer HM, et al. Glycated hemoglobin: methodologies and clinical applications. Clin Chem 1986;32:B64-B70. 8 Nathan DM, Kuenen J, Borg R, et al. Translating the A1C assay into estimated average glucose values. Diabetes Care 2008;31:1473-1478. 9 Bunn HF, Gabbay KH, Gallop PM. The glycosylation of hemoglobin: relevance to diabetes mellitus. Science 1978;200:21-27. 10 Zander R, Lang W, Wolf HU. Alkaline haematin D-575, a new tool for the determination of haemoglobin as an alternative to the cyanhaemiglobin method. I. Description of the method. Clin Chim Acta 1984;136:83-93. 11 Wolf HU, Lang W, Zander R. Alkaline haematin D-575, a new tool for the determination of haemoglobin as an alternative to the cyanhaemiglobin method. II. Standardization of the method using pure chlorohaemin. Clin Chim Acta 1984;136:95-104. 12 Little RR, Wiedmeyer HM, England JD, et al. Interlaboratory standardization of measurements of glycohemoglobins. Clin Chem 1992;38:2472-2478. 13 Chang J, Hoke C, Ettinger B, et al. Evaluation and Interference Study of Hemoglobin A1c Measured by Turbidimetric Inhibition Immunoassay. Am J Clin Pathol 1998;109(3):274-278. 14 Frank EL, Moulton L, Little RR, et al. Effects of hemoglobin C and S traits on seven glycated hemoglobin methods. Clin Chem 2000;46(6):864-867. 15 Data on file at Roche Diagnostics. 16 Kobold U, Jeppsson JO, Duelffer T, et al. Candidate reference methods for hemoglobin A1c based on peptide mapping. Clin Chem 1997;43:1944-1951. 17 Jeppsson JO, Kobold U, Finke A, et al. Approved IFCC reference method for the measurement of HbA1c in human blood. Clin Chem Lab Med 2002;40:78-89. 18 Glick MR, Ryder KW, Jackson SA. Graphical Comparisons of Interferences in Clinical Chemistry Instrumentation. Clin Chem 1986;32:470-475. 19 Sacks BW, Bruns DE, Goldstein DE, et al. Guidelines and recommendations for laboratory analysis in the diagnosis and management of diabetes mellitus. Clin Chem 2002;48:436-472. 2013-10, V 6.0 Türkçe 20 Martina WV, Martijn EG, van der Molen M, et al. β-N-terminal glycohemoglobins in subjects with common hemoglobinopathies: relation with fructosamine and mean erythrocyte age. Clin Chem 1993;39:2259-2265. 21 Weykamp CW, Penders TJ, Muskiet FAJ, et al. Influence of hemoglobin variants and derivatives on glycohemoglobin determinations, as investigated by 102 laboratories using 16 methods. Clin Chem 1993;39:1717-1723. 22 Rohlfing C, Connolly S, England J, et al. Effect of elevated fetal hemoglobin on HbA1c measurements: four common assay methods compared to the IFCC reference method. Clin Chem 2006;52 Suppl 6:A108. 23 Miedema K. Influence of hemoglobin variants on the determination of glycated hemoglobin. Klin Lab 1993;39:1029-1032. 24 International Expert Committee Report on the Role of the A1C Assay in the Diagnosis of Diabetes. Diabetes Care 2009;32(7):1327-1334. 25 Sonntag O, Scholer A. Drug interference in clinical chemistry: recommendation of drugs and their concentrations to be used in drug interference studies. Ann Clin Biochem 2001;38:376-385. 26 Junge W, Wilke B, Halabi A, et al. Determination of reference intervals in adults for hemoglobin A1c (HbA1c). Poster presentation 18th International Diabetes Federation Congress, Paris, 2003. 27 Diagnosis and Classification of Diabetes Mellitus. Diabetes Care 2010;33(1):62-69. 28 American Diabetes Association. Standards of Medical Care for patients with diabetes mellitus. Diabetes Care [Suppl.] 1995;18(1):8-15. 29 Bablok W, Passing H, Bender R, et al. A general regression procedure for method transformation. Application of linear regression procedures for method comparison studies in clinical chemistry, Part III. J Clin Chem Clin Biochem 1988 Nov;26(11):783-790. 30 Consensus statement on the worldwide standardization of the hemoglobin A1c measurement. American Diabetes Association, European Association for the Study of Diabetes, International Federation of Clinical Chemistry and Laboratory Medicine and International Diabetes Federation Consensus Committee. Diabetes Care 2007;30:2399-2400. Bu Yöntem Sayfasında, ondalık sayıların tam ve kesirli kısımları arasındaki sınırı işaretlemek için ondalık ayırıcısı olarak her zaman nokta kullanılır. Binler basamağı için ayırıcı kullanılmaz. Semboller Roche Diagnostics, ISO 15223‑1 standartlarında listelenenlere ek olarak aşağıdaki sembolleri ve işaretleri kullanmaktadır. CONTENT Kit içeriği Reaktif Sulandırıldıktan veya karıştırıldıktan sonra hacim Önemli eklemeler veya değişiklikler sayfa kenarındaki değişiklik çizgileri ile belirtilmektedir. © 2013, Roche Diagnostics Roche Diagnostics GmbH, Sandhofer Strasse 116, D-68305 Mannheim www.roche.com 5/5